Pentateuchum fidei, siue Volumina quinque. De ecclesia, De concilijs, De scriptura sacra, De traditionibus sacris, De romano pontifice, auctore fr. Antonio Perez monacho benedictino. Cum multiplici indice 3. Volumen tertium. De Sacra Scritura, ad ill

발행: 1620년

분량: 203페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

ia tιones: quid adulterinae.

Obseruandae e liοπιι arte B bliorum qua licet specie disserent,re

Praefatione in sua Κ:blia Gallia

cap. 7.4. a.

Author es , dc argumenta partis negatiuae.

A re ad DParte negativa quaestionis omnino illi sunt oui dubio LUB , huius tractatus cap. i. negarunt, omne a verbum scriptu. uibus subiugi debet qui apud ancit Ephrea in Scriptura dicteria iaciunt: magna illa Epicureorucaterba. quis pud Caluin ista syb Scripturam aiunt incerta: G tande Sualia dius quie apud Serariu a Scri- , plura conuitiis dilacerat . vocando ea puerorui dolunt, ac 'uya, pro viti, utq; aut horitate illius abnegat, eleuat. Hor tamen sentelia, licet ineptissima sit,iam propter ea, quae ibi contra eos producimus qua etiam propter comonem exiit inatione,&sensum. Comunis enim animi conceptio est,e aliquod Dei verbum, non solum ore tenus prolatum , sed otialiteris non datum; ut vel pii Gentiles apud Clem Alex e Lactant m it mi anum e serunt de diuinis oraculis legibusque supernis. Et ipsi Tut cae apud Nicolaum Culanum, r/ apud Cantacueanum hi, iactant conditore mundi tuis su alcoran authorem dictatorem. Et ut risines pleadamantis i exaedit. habet, nullatenus potu ira et Iudaeoru populus conlinere ine ulla promissionum diurnarum praescientia, ac testimonio Tum quia nisi prophetico ministerio instructi,&diuinae naentis interprete moniti, urn possent illas voces edere, Onne Di Ginuum daemonia. Tum quia cum pal inviderent innumera mirant a fieri ut AEsculapii sanitates,&oracula respontareddere tot sibi dicatis urbibus facili ludaei desciuissent ad illos externos ta-tidi eos, csanitatum largitores Deo si nullam veri Dei sensissent in rebus dubiis praesentiam, non tam an sic desciuerunt, sed maluerunt innumerasea lamitates per surre, quam abiurare Iudaismum, legesque patrias deserere. Si onum ergo urgentiis imum est, ubi Iudaei verbo diuino edocti ista pertulerunt i quod legem semotam merito, ut verbum Dei scriptum, digitoque eius exaratum , venerati sunt. Licet igitur haec sententia ineptissma iri aliquibus tamen argumentis , quoad praesens artinet, muniri aliquantu

In pili estim si di qua nunc Scriptura veia sacra extarer, maximὸ illa,

quam Hetretἰ

ci sunt a

parte aegativa.

sensio t

extare aliqua diuina oracu

la litetis expressa. INonio tui Dei populus bique sacris Scripturis cossistere. Arg. t.

aparienegat tu ex

42쪽

quam nobi et tr.i restituit; siquidem atram sacrae paginae in 'auratorem

nec nos noscimus,n que habemus . t 'criptura quam Esdras res auraui v re Scriptura sacra nci est. Ig far nulla scriptura quae diuina si extat. Hae probatur minor ex e ,quod ut .D. Hieronym. res t , Esdras non restituit sacrat Ia pro Irt. Galpaginam eisdem lite risin characteribus, quibus perierat, sed aliis longὰ diuertato.

iis. Quod etiam asserit Sinus Senen. inquiens ι Esbaaristituit ostiura nosti Lib. t. MI lici

a ascribendum lueris νepertis me Misanarit ηιν, qui ex Gentilibus in Judaeam, eae Elaras.

runt Iadae miscerentur, qui prius ad illud Hue tempus aliartiteras a Mo=se tradi . tas eum Samiνitanis eo inmunes babebant. Et idem repetunt Bellar in m rati. Lib. i. ἐ- l.

Cur lx pust. Torhelius, a qui etiarii ex Hieronymo o subiungunt in huius rei ex- cap. e. x vltima perimen tunici videlicet quod pomen aluera alphaberi Hebraeorum erat s-n Aianna dio. at 4 ba milis T Graecorum di figuram crucis referebar, utique in signum, myste. 3.tila: bra rium, quod finis legis futurus erat Chri sus crucifixus: at ero nunc eadem o ae Ececb.9.ς ligara postrema litera nullum talem speciem crucis, similitudinemve habet. Ex quo cru is retri equitur diuersas omnino este literas, quibus nunc utuntur Hebraei, ab illis ierobat quibus utebantur antiquitus , nimirum ante Babylonicam capta ultatem. Cuis igitur e haracteres Habraei quibus olim fac a pagina exarata erat hi orisma diuersi et sunt, proinde significatione , t confiat ex inoso dictis de litera Ti consequens est quod sacrae paginae aut hora talem mirerint, utpote quae

verbi Dei foeeundam , ungularemque sigiusficationem ab Spiritu Sancto in.

tentam, amiserunt.

Olim to Confirmatur primo sic. Ex Rabbi Moyse,dla ex Rabbi Elia apii Salmes.

δὶς νς ron, o dubio tertio retulimus, id quod etiam ex Elia Rabbi noster Genebrar v νςlux duca obseruat; videlieri , totam legem anticuitus fuit e velut unum palae, =f - - Πψ γῆ noe est versiculum .isperiodum adeo 't si in leve inuenta esset aliqua dictio J - - ψ ψοο- scutu puncto clausulae terminata, talis liber talem dictionem cotinen , ut profanus δ' n)- 0 i' legi ni nagoga non poterat. sed ab ista penitus relegabatur: utpote' maver 'xς0ς bum Dat scriptum omnimoda stabilitati: Dii bariabilitate consare debebat: v xv . . at si Esdras non unum aut alterum in sacra mutauit pagina , sed omnes,& ngulos charactere si consequens est, ut sic corrupit illam, atque violauerit, ut sacrae paginae nomen iure non re an eat.

Cur in Confirmatur deinde. D. Thomas, reddens rationem cur nauiter se a L.

ς 38 v cra plures sensus adniittat inquit Quoi ex mente De ι non solum Moce , set etiam res ita fieationem niueunt. Quasi dixi isset non solun dictio integra in sacra pavn ii ς gina habet ratione termini lignificάtiui sed etia res ipsae per tales ter rhinos li R plurς gnificata limo e elemeta ipsa. charactere, quibus ita significaretitur: ut pati/bς x ς te in exemplo adducto de litera T euius,in propria sngies ex intenta oneis Dei mysterium referebatim quidemici, sumtum: nim istum mysterium crucis, atq redemptionis sublatis igitur de medio huiusmodi charactetibus ex insitutione diuina sie efformatis conseques es, ut verbum Dei scriptum de medio sublatum fuerit, proinde quod sacra pagina iani non extet. Arg Secundo. Prisci Hebraeorum Seriptores iuxta quae obseruat Sisus se A n .. η id ς ς neniaci vocalibus omnino literis delii tuti erant . adeo ut sola consonantium ' 'ης' qV0 literaru scriptura uti cogeret ut & cu legere vellet dictiones, quae ex insoni L I'

Olim i liter scopositis, ac prorius mutas ore,aut lingua exprimere, quod clipturae' Ph/bς xv deerat, novi uae voci, supplebat, ad detes intonatibus liter isto nos quota an Hςbr- vocales,ex comuni proprie getis loquutioni te ut pari prolatione mi; tu alo :ς V V0ς v. g. si scribe da erat d. ctio ista Lamech, notabat ea tribiis ta nisi cosonantibus lilibu ista telis. videlicet t. m. c. Deinde cui iterat pro rucianida, e naturali quadamς ν)ς ' propra ae prolationis peritia,aὸ uoculabat ea ad lito sinitu vocalis iterae cwe, ς, ncq; tota dictione criponebant proniaci ante Lamecb. p. uxta hunc more Iudaei omnes quaec siq; Hebraica scripta legere consueuerunt: at postquam Hie rosolymi. anum Regnum funditus euersum est, .ludaei omnes a Roma - nis in ultimam sempiternamque captiuitatem adducti, paulatim ceperunt

43쪽

Scripturae dici: ones vatijs e ambiguis sonis efferte ledere in ellinere, cli e I ponere ac etiam in alias Inguas diuersis interita discrepantibus verbis. sensibus transferte. Clim ergo Biblia Laeta quae habentur ex huiusmodi exertaribus, emendicata fuerint Vesum fita; consequens es,vete sacra non e ie,sed sacroi Mna loco subrogata suisse. Confirmatur. ConsiliumDei cithaeYaranai verbum a Qm myli Scriptorie genere,quod caret voealibus vel illud eripti it . quod vi habe si cras puetur in prouerbiis, Gloria Demini A eeur ,erbum. Id si pia maiestaten, Dei tende iti Preverti. et . et loquentis pertinet sic verbum Erifctar eis this strii lieitioni hon fiat: sed conderuadhibito speciali conatu sensu percipiatur. Constat autem y cic maxime alpi abcsera demptis ab omni dictione litem cubcalibus: inde enim tib aliqui biis Ne ticilic

braeoru asseris est, γ' quod qualido sauInon ite stiri omne Amalechitas, br. omni, Eae. Ei , inccno loquοῦ consumpsit Amalech spolim, eo itras andarum Diamini. praeci no abic , pientis ut deleret memoriam Amalecti deteri a Pinde erit ni Voccationem Vocali habuit,quod dictio, pro cita ipse, interpietatus es msuthm, interpretanda bus. , si, suis , ,si x-tm m i 3 havrintelli pere deberet emoriam. Atia alech tollendam esse vosis foci a sit. Qxςrr non Iantum astulos Amalechitarum Ambis tutatis ergo causa uidi as

c in eo sita suit, quod eisdem piorsus charadfer ibus , quibus scisibenda erat ly cina uix ' memoria,scribebatur etiam , siam Qux tallienati biguit citis deceptati cel Sauic nost omnino in excidium;rufinamque ipsi bauli Clito ergo exemplaria sacra de ni Pir Ostitutasnt characteribus illis, consequens est ut verbum Dei scripti m apud clere A . . mos non conseruetur, scd ad summum aliud depromptur de desumptunia malec n.

i, Tertio, ut verbum Dei scriptum vere verbi Dei proprietatem Hi cepit Dornitatem retineat,opus illi es,ut semper in variabile, atque idem sibi plic mini.

sistat, it de veritate dici solet utique Most conlisi in diuisibili Et inititi Arg 3. γιrbum Domini ait David .st, eritas. At nihil aut penit nihil in veteri testam e Pro PAr to inuenitur quod Leitcnum, et conitarietat vel vesitate, vel saltum ambi te nega suitate nosaboret, vi patebit legenti Iecationes Chaldaicas, Syriacas, Glaecas, tua ex Latina, ,δ similes,& multa sunt in nouo testam etin,niis aliter ab uno,qua ab eo, quUdano Euangelista reseruntur, ut patebit legenti Euangelisarum oncordiam diuinum' pud August. cfalj οὐ ergo nihil horuis potest habere rationem verbi Dei, verbum aut scripturae sacrae siquidem vittaVetusia nouum testam e hi uni sacra non debet inest Scriptura. m . hariabileia Confirmatur Func non extante dices oris inales, ut Aposcitorum esse.

aut etiam Prophetarit m manibus exarati sunt irrio Biblia, qtire tant non co Cui sis tinent originalia, sed neque sormalia verba Dei,ut potὸ aliis versa. e conuer maturς

1a in linguis. Igitur vera ac propria Scriptura Dei non efflata eo quod Denique, si nune es in terum natii rasaerapasini, aut hoc notum es exempla nobis per se, aut per aliud. Sed non primi intiquoniam ali 23 filius posset in f ma Scit clari propositioni de inesse Scripturari in sacrarum: sed ne de secundit dii; ptur iuquoniam in primi; hoc Deus nobis immediates,&pet seipium n5 reuelaint, prini π reuelauit Prophetis,&scribis illis medio quorum in iniserio suum vel b re ipsa io Scriptum nobis contulit: hoc enim quisque apud se expetitur neque etiam extant. reuelauit per aliquem Propheta vi reuelauit Iudaeis temporibus lepis cri Placi neque etiam per Ecclesiam Catholicam: quoni hic Ecclesia iiii liam hu ad idemiusmodi rei specialem reuelationem agnoicit, nec nobis agnolcend. miro ex eo Ponit. Quo igitur praesidio sulti pruesenter affirmare poterimus, verense esse uod si in rerum natura aliquam crasturam sacram. No ergo videtur.quod Li. Faberru' Alia argumenta adiiciunt aliqui,quae cum ad particulares . per quid

44쪽

tis sacris ara ad rudaeos agazi mcm probauit 'tiri teli ι -

Hilarius ictavien Optatus illeuitanus, Didimu i lin i cius Pallanio Barcinonen. Basilius Magnus,Gres' tu Nicenus, Lia DuSPrudentius. Hieronymus cum alijs de chu-Dcatorum maxim Theophilus Alest. Ruffinus, Chrysostomum&Eoagriu mon/ci, . . . . . taminia euritumastoruerunt D. Augustinus, Seuerus Sulpisium anctus Scripto Paulin Oudonius; Lueianus Presbyter sancitu Eucherius. tigdunen. res Eccle sancist, Maximus Tauriensisaunilius,Primatius, Vbeio Vricen.cun ira asia nee io Cyrillo reta Vincencio Cirimn Marco eveniata,Fulgencio Ru scit.

rus, Andreas Hierosolymitanus Episcopus Cret n. Veii 'ntius o lun Aius, Gregorius Magnus,Gregorius Turonenis cum Hilichio Hierosolyn ., piscopo,de cum alii magm nomitu aut boribu . . it crat i

45쪽

Septima tenturia floruerunt Leontius Episcopus Cypri. s. iactus paterius Notam us Roti .anae Ecclesiae, Sophronius, sanctus liadocus Archiepiscopus Ili ave Gregori Alex sanctus Maximus Cons isor, lonas monachus, Thecidorus Catuarie n. S. Caesarius Arelaten sanctus Iulianus Pomerius Archiepiscopus Tolet. ξ alii omni laude celebreti

Octaua centuria venerabilis Beda, sanc tu loannes Damase monachus, ssanctus Bonifacius Mogunt. sanctus Germanus Patriarcha constant in Paci scripto Ius Diaconus, Alcvinus, Vsu ardus monachus, Paulinus Achillen. de alis smi res Eccluies e Benedici ina familia, quos breuitatis causa praetereo. ait. a ce Nonacenturia Ionas Aurelianem Angelo mus, Ahimo Alberstat e n. Epis turia8. ste opus Rabbanus, Maurus Archiepiscopus Mogunt Strabo Pulden author LAO. . Glosse ordinariae, valfridus, Strabo Aurien Abb. Aymonius monachus, Anastasius Bibliothecatius, Christianus Dugmarius, Phocius Patriarcha Cis

stantinop Ioannes Diaconus Remigius Antisiodoren Theophi lactus , RAmbrosius Asbertus. Decima centuria Oddo Cluniae en Abbis Ad Uienen Rodulphus Flauiae en Smaragdus Abbas. Abbo Florian. cum Rosueta sanctimoniali, decuin aliis et Benedictina familia egregiis proueclesia scriptoribus. Undecima centuria floruerunt Rodulphus Ardens, Philbertus carno ten. Hermanus, contractus Comes Verengen. monachus, sanctus Petrus Da p 'iptor Duodecima centuria Sigisbertus Gemblacen Gregorius Cedrenus,Rumpertus Euicie n. Guillielmus Abbas, Honorius Augustu donen sanctus Ber. nardus Clare ualia n. Abbas, Hugo de sancto Victore Gratianus, Petrus Lom baidus,Petrus Venerabilis Cluniacen Abbas cum Euthymio, Eigabonio, Roberto,& Gueri eo Abbalibus Niceta, Ricardo cluniacen cum ali; eiusdeene omit scriptoribus. De ei latertia floruerunt Clindanus monachus, Petrus Cantor Caesarius Hie stet bace. lacobus de Bittiaco a Iugo Carre n. Card. sanctu Antoninus da Padua, Alexand. Alens.Vincentius Velua cen Albet tus Magnus,sanctus Thomas AquIna , sanctus Bona uentura, Ioannes Duns, Scotus, eum inultis alijs maxime: in disputatrice Theologia viris clarissimis. Decima quartaclenturia vicephorus, Calixtus Guido Carmelita, Petru 'Aureolus,Nicolaus de Lyra, Simon de Cassia, Thomas de Argentina, Grego ς p φ rius Arimine n. cum reliquis illius nominis, qui nominales vocantur, Paulu τ=βςς ' Venetus di multi alij eruditi dedocti. u Decima quinta centuria Capreolus,Thomas V valdensis, Alphonsus To, V V dstatus, sanctus Vincentius Valentinus, Ambrosius Camaldulens Abbas sanetus Antoninus Fu,rentiae, sanctus Bernardinus Senen Nicolaus Siculus Ain chiepiscopus, Panormitanus, qui communiter appellatur Abbas Panormitanus, Ioannes de Turre cremata Card.Tritentus Abbas,cum Ioanne Nauciero ec multis aliis multi nominis viris. Decima sexta centuria Bapti ita Mantuanus, Ioannes Elatus, Ioannes Rosen. Thomas Caut anus, Hier. Lauretus Abbas, lanctus Foelicia rixolen Aubhonsus Biruesius, Episcopus Canarie n. Franciscus de Victoria, Petrus, ac Dominus de Scito, cum Alphonis de Castro, Sc similibus eximia laudo celebratissimis, ae semper celebrandra scriptoribus, maxime ex Dominicana, Se Script raphica, Augusta Augustiniana familia res Ecelea Vltima, ac praesenti tande centuria eximie floruer ut Robertus,Card. Bel a La ce Iarminus, Petrus Canilius: Card. Toletus: lo an Maldonatus, Ludovicus de turia quae M lina: Etaneiseus R. i. rea: Gregoriis de valencia Fraciscus SuareZ:l Oan nouissi-nes de Plaeda: Gabriel Vaz queata Nicolaus Seracius, inutinus de Rio, Ioan rna est.

Mariaua

46쪽

M lana cloan. de Salas. Se innumerabiles alii omnes a Tri,iano illo equo exilientes Vil lue at plendidissimi,& nobilissima Societate letu clarissimus donique Ioannes Alphansus Curael, eximium Salmantiςen decus acci sese Catholicae sidus fuIgentis; imum, cum Dominico Banes, Francisco Za- , al, Lu lovico Legio n. innumerisq; aliiς, quos vel inuitus praetereo, nesalitan . tari . Oar,ac blan ira vitientibus. Hi omnes igitur scriptores Eccles astici et obiter, vel ex prosesso illas easdem scripturas, oua, Christus testatus est,fes , in Iu Laeorum thes auris,promptuarii se eis praemonuit, crebro inducunt, c

in sui patrocinium vocant,tamq iam irrefragabilia Spiritus sancti elogia Est

ergo in rerum natura aliqua irae Scriptura sacra, utpote altam . illi ad haec usque nostra tempora quali per manus deducta. 0m vi Confirmitur hoc ipsum ex eo quod non solum praelicti Patre Hac in 'ς - 'naci ai et ita illustres, v dirum etiam perfidi obscum ladaei. de omni u ΠUn- μ' 'pru tantii simi haeretici serapturarum elogiis ut argu nantationibus irrcst -F- β ibygibili, H, Piunt, ama : si lascentumas,tarii nauis disputationibu',lia V et tam exp34tionibus, loco linentarijs. Si num igitur unanimae conic 'sto' qu* uo nis immanis ieribus inhie prete e t. qui re aliquid contra illam eii axiro, perinde est, ae seni ui commuti inficiari,in Lilpara ut caeci in maridiς.

CAPUT TERTIUM.

Idem ostenditur rationum praesidi, pondere,

era Vti uni hoc probare poterimus rati inibus, Larguim nta. - tionibus illis quas a capite . dub α in praesens diu cli- ni ira, ut esse Seripturam sacram contra Ethnicos,&paga. gra nos ostenderemus. Prima aute in ratio est,quod multi cir sil mi conrariantur, c in c. oriar ue manibus teruntur 'dic es. tia ues ' quibus non lotus inuenitur doctrina boni,&xqu o. sioni, , - δι' ia solun irectaeq; rationi consenit is uici I semper, erue .

honesta etiam supra hominem, imo etiam sup .as gelu iri,captumq; te sub Angelicum. Sane praeceptum de diligermo Deo ex toto comie, de praestati I imitate dis proximi nostris quVcunq; nobis praestari concup mus, i similibu , consuscriptu luntrion aequo praecepta autem da sacramentorum suseeptione , simul

ratum cum docuina de Deo trino: uno, teque arcanis: recon .litis eius. non soluui supra captum hominum , sed etiam secitra reuelationem diuinam supra captum creabilem est. Haec igitur doctona Deum authorem reis

dolet: quidem, et e sunt Dein monauit, ni sti r tui et Humn ipso a sit cui Q a . Co a. tr. sunt hori. sis item nauit, ni ipse spirit rabarii is. Propter in enim cor homi ora Hi ιγια. tr. dicitur, pr no inscrAtilii e &quod nullus eii, qui cognoscat illud. Aiade, quodcu Deus humanam natura considerat, ad diu irimino spectat munire, Ibi mare, re instruere id im, videlicε tim in naturalibus.&moralibus, quam etiam insu p.rnaturalibus cla ratuitis, de proinde tradere homini naturalia, & supernaturati praecepta is documenta, quibus ad suum propriuire per-ilieni re valeret & proinde scriptura huiusmodi media continet diuina, de

o ςrd o habiti humi si nebi creetione ad se eouertunt haec biblia, infinitas

DEAE' 'que propemodum 3 quasi in finitu rata. Di dent ιs, distantesq; voluntates νη Ῥ' 'lium inis aiunius fidei concordia i reduxerunt, vitia in enumero domo. '.' do ilici-us extirparunt acerrima hominum ingenia , excellentiora i i'n b uim iudicia ad sui studium rapuerunt, ina antaque Ilarorum a tale verit ite in tantaquε diuersitate scientiarum biotia ilia emi Up Π ho ii,imuin loeutri oecupare visa sunt; non solum Volr' il est Prouincie aut Regni Caneello, verum in totius orbis maiora di ti ib ul:nsor atq Praestantiori parte ac denique int*r tot con rihu ἱuia i bralia ingruentes tyranuldes,ia saeuitias,semPori: utiqua caput e tui o

47쪽

s In historia.

'rolog. bibliae

ert lare, 'c n. .Hili A m. victoria potita sunt; ut vel haec omnia adsensum v-mu rso utri patent. 8 gnum igitur es , huius modi biblia diuinum aliquid c

tina: c, aut licremq; suum non alium quam Deum ipsurn esse liqui dein tam supra homiliam supraq; naturam est ectus, supra honii ne in , d supra naturata

exigunt causim. proinde Deum ipsum authorem. et His adiunge quod victoria ista, atque eminentia Bibliorum adscribi nul Ostendilatanus potest eloque uae,aut elegantiae sermonis biblici quoniam is simplex tur idem adco est, ut potius perterrere faciat lectorem facundum , ac dicendi orna ex ny Iitum, qu .im aliquo modo alliciat. Vnde notauit Paulus, quod non in persua simplici sibilibus humanae sapientiae verbis, sed potius in simplicitate sermonis Euan late de geliu Christi e uulgabatur . si igitur sermoni sumplicitas,&pura synceritas, sincerita quibus biblia conliant, trophaeum ubique cc semper apud uniuersas nationes te. dicendi gloriae cupidas, erexerunt;consequens est, ut omnes aliquid diuinum in huiusmodi bibliis praesenserint εἰ proinde quod illorum author tantumili ipse Deus atq; ideo quod scriptura illorum vere diuina sit. animis plures cum ab huiusmodi libris antea alieni fuissent, postea ta Ostendimen illis illorun q; lectioni se totos addixerunt,ut de multis Patrum comper tu partium est:& de Iudae Hrecenset Epiphanius: dinter quos fuit ille Iosephus ce affirmati Ioberrimus tempora Constantini Magni Plures etiam doctrinam illorum a ex αλ canitina defensarunt ut patet in martyribus. Plures iterum ori malue aliis conrunt quim illos tyrannis gentilibus tradere ut Cesar Baronius e ex Augusti texturis no Eusebio 3c aliis ligillarim reser in Martyrologio Romano . Ibi enim te .fei , ii , Diocletiani saeuitia multi sanctorum Martyrum passi sunt quia trader noluerunt Christianos de canonicos codices, ut igne abium erentur. Plures denique ex ipsorum librorum scriptoribus miraculis euidentissimis claruerunt, ut Moyses, Iosae, Patrus, Paulus,&c Signum ergo est, huiusmodi Iibros diuitiam plan Edoctrina in continere, cramq; scripturam etffeci ii rhiam haec sola poterat tales sibi cssectas comparare in toto terrarum celebres reportare victorias.1 Ilis addamus mira quaedam ex multis quae Deus operatus est in huius ostendi modi bibliorum tutela. sane dum Diocletiani sententia libri sacri exuren tu eadedi ei Cnt, tempore quo coelum sudum,ac serenum rutilabat;repete tanta im pars afliebri sim filii iti nundatio, ut accensam pyram subito suffocarit iuxta quae sic natiuae et res et Victor Vticen inquiens, Pro Dominici scripturi dimicauit cor Am, eum miracii. Funsana in se opis ciuitatis D minico scripturas traderet exurentis , quas cum magi lis in hiis si alui sacrilego iani apponiret .subito imbersereno curis diffunditur; igni fripturis falli ornm. o Laim tu ex ιnguitur, grandines adhιbentar omni ni a regio proscripturiamo defensio

minici elementis furentibus diu asstabatur irem a.

1 Rursum rem nobis narrante Theodoro glectore cum magnum apud tratis. Cnnstantinopolini incendium grassaretur, sacrorum librorum obiectu illi. Idem a. e 5 pacatum eli illud, quod in templo sanctae Anastasiae, saeuiebat Tertio Ru iis oris lis siue Ruteni ad fidem conuersi referuntur apud Zonoram ct ec Crome t Elis ploriam ex quo viderunt Euangeliorum librum , flammis obiectum , non ar batur. d te Insuper, Udum sacra per noctem egenti sancto Ethmundo somnus obreperit, cadela ardens sorte incidit in Lacrum ipsum codicem, quae diu ardens codicem non laetit: iuxta quae recenset Seruius & Nicolaus Serarius, tapud quem haec M alia pol sunt videri. Cum igitur hi omnes codices. qui temporibi. illis vi uerunt, tempestate nostra retineantur, diadsensum manifestentur,consequens eli, Iicros sacros etiam nunc extarc&haberi.

48쪽

Respondetur primo argumento primi capitis, e discutitur: An Esdras baractere sacrorum librorum

ommutaueritni, , SVNς' pr mi pitris discutienda sunt: in pela

, mis primum, quod mittit nos in controuersiam illam

cror ii res,sed adium mum aliquos,Vtique quatuor vltimo. Qbrorum braici alphabeti Praesidia sententiae suae in eo statun L. In prim I dieii Cuius eo tentia coiri rari apud nullum antiqubmini Hebrieorum affertam utrouersi ramon rem tantam ii in i

parte Mna Plum Perpetuo cel brassent. Deinde quia Philo Iuditi natiua sertissimus illa ipsa lingua chara. a quo an qui 2 es s Laron. permansine semper absque aliqua mutat one usquia ad temno avfhrit in I tuetur. iii delphi aperte testa ur. Non ergo Esdra, te quid nim hac partu nilhiloni maior sidua habenda est 'uai, Innum tis Hyg' salis reccntioribus,oppositum post illum arbii utilis ut 'μ'' -

lu tur bus d usoeditur dras,ut de mutatione literars soli rus erit. Sane ex, doctrina Sixti se neniis, &aliorum, ideo Esdras copitauit de mutatione li

tation saerachiaracterus antiqui omnino exi de praeterquam duo hoc pom xii tutum dubio retio o uti umesi ontra

Aliud de tem nequa num apicem siccorum librorum tentari sinu: adhue 'ridio Cre effvn: uiar: aliade n

restar- tur:&estoperissent,non tamen interire potuit memoria tuorum , apis

tur re qua in dictionum acrae pagin.e. Qim re icut staras cneficio metat reii sollitur ic inpaginam, tapotuit rostit Mere antiquos charactere quod si lucro cnebatur, c iactam paginam prorsus ad priorem statum

Quidam

49쪽

'prolat. bi 3 inlidam vitali erus ex haeretici, huius temporis apud Serarium, aliam Ti: trium

H P. .u. hu uimodi commutationis causam reddit utiq, ut elegantiores crς nil durco I pparatu crorum libro tum laterae,&ad captum faciliores. Sed ut Amas o manu, a conuim tr*-ae mens &alis notarunt commutatio ista in eo tantum sita est,quod chaiactercs qu ' comme-ς. fido drati rormarentur, hoc eit,no in sorma tot uda,vel acuminata, sed in quadia alti a. tas ocius. At quid interest ad elegantiam vel ad intelligetiam quadrata ba lil,sed re racteris species potius quam rotunda i nulla ergo rationalis app rct ictu tur. causa huius commutationis, proinde nee admittunda talis commututio; quoniam absq; ratione urgentissima non debuit sacra pagina in alio cha

r. iero estor urari ab illo quo per dxuoysem Prophetas -r ta Contrariam sententiam nihilominus amplexari necessum en non si Ostentu

I r. Ermei.γ.d. e. r. abet,aiιa literas repetiysse,quibus nune utitur,cum ad illud, que temp a se e m-27.σιιb. 7 ea ritanorum e Hebratur m characteres fuerint. Ecce qualit: certam . constan-pit. t. tam piaedicat Hier. sententiam tuam. Quo iure ergo no absque rationibus inci .i ii. lino urgentassimis, vel testimoniis incerti tuainis eam arguere Uterimus, ne Paccus Emst. dum fit sitatis Et subiungit in hunc modum Hieron et Et nomen Dei I beluis natium graminate pices trium iterarum γ in quibusdam Graecis Olaminibus sque I ο DGeneb.inchro die antiquis.expres ιν literis inuenimus. Ecce qualiter Hieron prebet se ipsum nol. tit. a. cstem culatum iterarum, braicarum antiquarum , quae iam mvsuo Vbis, noti sunt neque iunc temporis erant . Quis erSo inficiab: turi In Gram. . illi charmis Adde alium oculatum testem utique Ilebraeum Gerunde n. Hispa Mnar 'Lib. r.eontra num: qui apud Arram Montanum a refert,quod cum ab Hii pania ac ο- ὰ ς γ r. γr. cap. a. rum Iocorum videndi causa inaui usque ad Acconum runc Iacam dela V pr Cring ro. He tu sivisset, ibi ab incolis fuit sibi ostensum argenteum num uni antiqui sit 'DU' ' r. c. i. ,. 3. uin; expreis istamen signis&literis conspicue, in cuius altero latere in

mior scriptiones erant illis compactae literis,quibus olim promiscue Iudaei, ac Sa

s i .iratu maritani utebantur. Certa ergo res est de commutatione laterarum e- γ, ιν lib. a. d. braicorum. Vbi ruris

in icti On. Sy bus Iuda in Uus uerκat,in illis numis eaedem Iiter incissa sunt quae inscriptμri Samari a b. ν chaldaico. ancrum Ieguntii r ne ita et exigua mutatione. Et putare veterum Hebr/rorum alias u iis , D. midatio ueliterat Dij, quim quae in illi sicli hisantur,mqti es-RRer i 'ς ς ςrtii Hς bd oriremporum σin braeorum erant extremae ininsanae imperitiae est. Hoc autem asserit contra noua. ait aduerI. ad i. Lares quosdam negantes nouarum literarum mutationem per Esdram . . . u.

t. s. Denique adde testem alium plusquam oculantis imum , ii quo Villat s i et i

, albini apud pan. qui duos nobis Hebiaicos alphabeticos proponit. Vnum antiquissi , . iSer. ,bi sup mum,quo primitus sacrae literae exarat*sunt I alterum recentiorem, quo v prolo. GaIIea per Esdram iterum sacra paginaliteris mandata est . Hoc enim , non unusi, vel a ter, sed omnes reddi possunt testes oculati huius rei: si quidem ad ocu-Σibi te tum percipere valent discrimen unius alphabeti ab alio. Si modo verum est, si quod ipse Villat pandus ex multorum diligentia,& authoritate deprompse , D. Q en Φ.tem rit Z nobis in tu anxium r/ lidit cur Irepo,. Q aEu- otio autem, quae usi impellere potuit sapientissimum Esdram ad bi ieii bo,umaue commutationem tuam. et illa at ignari Potest,quae deludaeorum mente re hi icta fio p ain. uuiertur ab Arias Montano, Miamno semel Miserum in hoc capito ex Sixto fh linaci MI, p. cop.ri se nenii retulimus, Videlic Et Vt ludaei, quoad n .Xime scripouet, a Samari titui lit. si ea auis,haereticis Aschismaticis distaciarcntur,adeu modu quoad dissoci diduo homines

50쪽

taria i ut i mrim', ara b ignaris, sane qui litera nesciui, idem iunt in reli ratia ac non esse; . Nim urigere, non intelligere idem est ac non lavdiri u i tu; pr l,qui ini quid ipsum oroisus no legeret at Gergoa ni id M: ursu ires' notitia quam sati in intelligibilem sententiam, alias peribicua miracilem, apud talium lite. rarum igna ut apud eqs qai nullo modo percallent Graecas literas inmis nigibiles redditur vel serino ipse patrius Graeci characteribus scriptus. R Hs fracti minant impatus argumentorum Baronis Ad primum ensis in ira resp. quod quidquid sit se ante celanti .neganda venit consequentia . quonia

Vbi re aliqui per te piam oeulis subiicitur, aut horum at statione non indi ''''' - ii Est Vrii: hiri ibi aut si opus est . ubi res ipsa non apparox, Pparuit au

tem haec Hieron vino, Gianen de n. scaligero, e aliis.

, die, i d secundum resp.quod Philotantum dixit legem antiquitus scriptam ne a Cita lingua Chaldaica, nisii visaq; longo tempore in ea. Et licEt nonii inriti . , fialdaicae . . subintellexerit Hebra:cam linguam, ut ipse Baro iam nota P a ita Mu,' uitiis ribi uit Midhuc probari potest ex eo, quod eo loci idem Philo e sub sit. unxit, iam dixit, quod ad trans serendam in Graecam in uam scripturam illam , qtiam Chaldainam nominauit,dixit distinatos luisse Hebraeos,qtii praeter patrias iteras, Graecas etiam percallerent constat autem,quod per ly ria lite a, in uexerit literas trans serendas Constat etiam,quodHebraeis patriae lixerae non sunt nisi iterae Hebraicae. Nec mirnm Hebraicum servnonem Chaldaicum appellari, cum in xzrdum Hobiaei ipsi dic*ntur C ' pi tam, .sori

seret serum. icorpore mortali sapiis e facta stupenda Verum a iusicibus bHoicis Giptulis armi Ciauis Criali mortem tolle sit acerbi . . Turo Ire tu Croldaice lineu et nomine intellexerit Hebraicam Philo alii .

c ori nostrant ii eruit, a potius subindicauit aliquid ris euum

D . in f e H braical indua appallata fuit a Philona Chaldaica, quia literi num.

e Chatti ias lata a Philon non habuit plura sucula,quam ilinquae a captiuita.

dii eae Nin ionica usque alvorsionam Leptuaginta in xcrpretum compta herVcti ps P Et sottε hae esuit tota ratio quod E dras sub iliis literis sacram restauradrasH paginam utiqua nuta ob diutinam captiuitatem porrus caldaico charan , , vati emeribus notetur, dummodo in singulis dies . tum demonstrant. Et per hoc patet ad primam

SEARCH

MENU NAVIGATION