라틴어-한국어 사전 검색

dēstinātiō

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (dēstinātiō의 단수 주격형) 목적이

    형태분석: dēstinātiō(어간)

  • (dēstinātiō의 단수 호격형) 목적아

    형태분석: dēstinātiō(어간)

dēstinātiō

3변화 자음어간 변화 명사; 여성 자동번역 상위10000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: dēstinātiō, dēstinātiōnis

어원: dēstinō(매다, 묶다)

  1. 목적, 기획, 결정, 해결, 다짐
  2. 완고, 집요함
  1. resolution, determination, purpose, design
  2. destination
  3. obstinacy

격변화 정보

3변화 자음어간 변화
단수 복수
주격 dēstinātiō

목적이

dēstinātiōnēs

목적들이

속격 dēstinātiōnis

목적의

dēstinātiōnum

목적들의

여격 dēstinātiōnī

목적에게

dēstinātiōnibus

목적들에게

대격 dēstinātiōnem

목적을

dēstinātiōnēs

목적들을

탈격 dēstinātiōne

목적으로

dēstinātiōnibus

목적들로

호격 dēstinātiō

목적아

dēstinātiōnēs

목적들아

예문

  • matronam opulentam et nobilem, cuius verecundia et destinatio gloriosa, abruptis postea discriminibus, maritum exemit. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVI, chapter 8 10:4)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 10:4)

  • Vicit tamen funesta principis destinatio, et adulabilis quorundam sententia regiorum, qui ne paene iam partae victoriae (ut opinabantur) consors fieret Gratianus, properari cursu celeri suadebant. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXXI, chapter 12 7:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 7:1)

  • Certe quia ratio restitutionis destinatio iudicii est, necessario idem ipse qui fuerat exhibebitur, ut boni seu contrarii meriti iudicium a deo referat. (Tertullian, Apologeticum, chapter 48 4:1)

    (테르툴리아누스, , 48장 4:1)

  • nulli omnium placere partium, quibus cessurus aut non cessurus esset, destinatio: (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXII 463:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 463:1)

  • Fides in Dei amore qui in Iesu manifestatur fundamentum percipit in quo natura et eius postrema destinatio nituntur. (Papa, Franciscus, Litterae Encyclicae, Lumen Fidei - Episcopis Presbyteris Ac Diaconis Viris Et Mulieribus Consecratis Omnibusque Christifidelibus Laicis De Fide 24:12)

    (교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:12)

유의어 사전

1. Pervicacia and perseverantia denote adherence to what is once resolved upon as a virtue; pervicacia (from vincere? vigere?) has its foundation in natural energy of disposition; perseverantia, in earnestness of character, formed by cultivation; whereas pertinacia and contumacia as a fault; pertinacia has its foundation in a stiff-necked adherence to what is once resolved upon, like obstinacy and stubbornness, in opp. to condescension; contumacia (from temere, contemnere) in a haughty maintenance of one’s free-will, even against proper and legitimate superiority, like insolence and refractoriness, in opp. to complaisance, obsequium. Tac. Ann. iv. 20. Hist. iv. 74. Accius apud Non. Tu pertinacem esse, Antiloche, hanc prædicas, ego pervicaciam esse aio et a me uti volo, etc. Cic. inv. ii. 54. Unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quæ finitima perseverantiæ est: comp. with Balb. 27. Marc. 10. 2. Pervicacia, etc. denote persisting in a resolution once made; destinatio and obstinatio are more immediately connected with the making of the resolution; destinatio, the making of an unalterable resolution, decidedness; obstinatio, adhering to it in spite of insurmountable obstacles and reasonable remonstrances, obstinacy. (iv. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 완고

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0004%

SEARCH

MENU NAVIGATION