장음표시 사용
131쪽
Ecclesiae aut Dioecesses nuquam perinde possint caelestem ordinem exprimere, ac tota fideialium, quae per orbem dii fusa est,multitudo. Nam quod lingulae fidelium sticietates ex parte adumbrat, id uniuersalis Ecelesia plenissime exprimit Sc repraesentat. Vnde Gregorius Masilus,postquam de Angclom distulistione locutus illa est et,quq ante citaui,ad uniuersale to
in ..i.H. tius Ecclesiae regimen orationem conuertens, Si ergo inquit inter Angelos, quis eneca a ι ιγαι . sent stam constar essed Hinctionem: quis hominum a vati Musidis tum libentersis istere. minorit etia Angelos obedire ' Hinc enim pax es charata. mutua β vice complectuntur, or manet sera me firma cocordia n alterna ct Deoplacita dilectione nccratas. igitur unum ': tu salubria ter completur licia,cum fueris unus, adquem to it recurri, Praepositus: idcirco diportunae epe
fleximus n Eccle is, quae sub regnopraeceriti imi flynostri Chil beni regis Iunt,sicundum an
ii iis νώ tiquam consuetud nem fratra nostro Virgitio Arelatensis ciuitatis Episcopo vices no in tribuere ρο- - - quasenin O- Catholicae ei integrisas, idest, sanctarum quatuor Synodorum, Deo protegente sessitata deuotione feruetur: orsi inter tres consacerdote que nostros A qua euenem forte contentu, authoritam se vigore, vicibus nempe Sedis Apostolicae junctus, Hscreta moderatione compestas. Cui etiam iniunximus,ut siquarundam causarum tale fuerit certampexortum, in quo adurum' mia opussit: congre sopbi in numero competenti statribus, O coepiscopis nostris salubrater Meserua- ,-- , taquitate discutias, o Canonica integritate definiat. Si quam vero contentionem, quod longe fataciat aeum a potentia, de fidei causi euenire contigeris ; aut ne otium emersint, cuius vehemens Hfortasse dubietas, or pro sui magnitudine, iudicra siis Apostolicae indigeat: examinara Hligendus
veritate, relatione sua aes nostram sedeat perducere notionem, quatenud a nobis valeat congrua ex iis .ia dubio 'tentia terminari. Nunc si tam Ignati j , quam G rcgorii verba mentemq: coni ungi. mus: plane constat,illos hac mente fuisse,ut vellent uniuersalem Ecclesiam, singulasq: eius partes ad exemplum caelestis Ierusalem non aliter ab uno Episcopo, cui varis ordines hominum subis rentur, gubernari ,quam caelestis curia ex varijs Angelorum ordinibus constas, ab uno Deo,qui omnibus superior est gubernatur. De militante igitur Ecclesia ad Monatachiam triumphantis consorinanda haec sint satis.
is Adiam et que ad Mysin non nisi um Parriarcham ac Pastorem summum simul afuisse ei populo in quo Deus dem atque Ecclesiaesuccessionem conseruauit, de quo Christum nam voluit: nee alios Ap aras, aut Idololaetra actos esse, praeter ictos qui ab riuu Parriarichae et nitate se communione defecerunt. C A P. I I I.
NI Hic praeclarius Monarchia quae in Deo,in Angelis,in caelis, in sideribus, in elo
miniis, in plantis,in corporibus animalium, in gregibus, in toto creaturarum ins
riorum genere,quod uni homini subijcitur: praeterea in hominis ipsius naturali erga primum parentem suum subiectione, ac deniq; in ea gubernatione, qua homo homini se sponte siubiecit, ita excellere dc praestare cernitur, ut ni nil supra Iam vero militans Ecclesia Christi Deum imitatur, cuius etiam nomen imaginem l: participat: Angelorum ut societatem expectat, sic ic gubernatione exprimit: cςlos etiam tuos habet,hoc est, Pastores MDoctores,inq; ijs mobile quoddam primum, qui est summus Pontifex, a quo caeteri Pas res velut luminaria minoria iurisdictionem no aliter participant, quam caetera sidera lumen a sole mutuantur. Ecclesia etiam instar plantarii est, in quibus radix primas tenet: instar coraporis animati ,quod a capite vel corde regitur instar gregis, qui ducem certum 6c visibilem
habet: instar regnorum,quae ab uno potissimum gubernantur. Porro ex hominibus ijs tota costat qui maxime omniu rus naturae obseruant,per quod uni visibili parenti omnes si bi jei debebant,si ordinem a natura institutum ob alias causas non mutassent. Magnae profectorationes ex ias omnibus rebus quae praecesserunt, petutur, ad stabiliendam visibilem Ecclesiae Monarchiam. Caeterii in quae nunc simulantur,adeo ipsius causae arcem inuadunt, iugulumq; petunt,ut unde illis queat satisfieri, nihil prorsiis videam. Recta enim procedunt ab ipsius Christi bona illa voluntate,qua Ecclesiam suam ab initio mundi fundauit erexit ii .dceandem us': ad consummationem seculi exaedificare no cessat. Semper inquam,suit in Ecclesia Christi unus visibilis Pastor tam naturae quam legis, atque Euangeliu tempore. Incipiamus primum a natura,hoc est,a tempore fidelium Patriarcharum. Dum Adam solus erat in m udo,ns proprie aut reipta poterat dici Ecclesia quaeda extare, Iesiae principiu,idq; in uno,ut sciremus nomin Deum somno euigilas di vi insignite rophetasset, nisi antequam obdormisset, omni scientia tum diuina tum humana praeditus tinis Z in uno igitur fides, in uno prophetia, in uno principiti Ecclesiae fuit:vt iam inde ostederetur, per unum hominem Iesum Christum, nos omnes calutem consecuturos. Deus enim, qui & lapsum hominis, Sc
is, , incarnatione fili, sui prinidebat,ita re disposuit, ut quae tanto post futura erant,ab ipso insidi
cum caeD3luribus personis costet. Erat tame Eccle
132쪽
MON AR. PCCI s. Aa a Nirio MUNDI USQUE AD CNχIs M. R Trig. Essp. ri exordio praeitu actareimir. Postquam vero Deus ex Adae colla Eua sormauerat,ia congregatio aliqua coepit cil b, nec illa tamen, luant uuis parua, capitc tuo caruit, quia caput mulser imis, caput viri Chri rus,c at Christi Deus. At enim 'im formasus est, deinde E us. Non enim imis,mir ex muliere est sed mu lire exm . Etenim non est creatus vir propter muliere, sed mulier ro ci. mn ut esset nun ira Adae a tor simi s eius, vel cora eo qui scilicet ministraret ei. Si ergo nec duae quidem peribitae in muna aci se poterant tu in altera esset alterius caput, id l. ita in paradisbcoparatu iii est quando liu manu genus nondu peccauerat: quid post peccatu commisi ina in ta infinita liominu multitudine tuturu putamus' Nonne multo magis vinimcaput illis omnibus praeponetur,quos a peccato cohibere volumus Ac ni ira ii mulier, qua-do prunum tentabatur, non ipsa praebuisset aure serpenti, sed rem tota ad caput ilium retulisset, non eo modo fuisset seducta. aei qui non est siductus. Mucio Muc seducta m81 α - '. m. i. ricatione fuit. Nec dubito quin id possit dici do Cain quino patris sed Diaboli monitis pa- ruit, quando fratris occidendi consiliti cepit. Occiso autem per Cain Abele, Ad mo ouit si ei uxorem Auam, posivit ei Deus siemen a iud ro Abele,vocauui nomen ejus Seth. Seth natus in ius, que vocavit Enos. Ipsi carpis inuocare me Domu . Etsi aut e dubitari non debeat, D et a quin Adam quesapientia eduxerat e delicto suo inuocauerit etia nomen Domini: tamen propterea de cultu, quem ille Deo exhibuit, non fit mentio, quia lutetia D. Auguilinus lentit O . ille per naturam suit comune principiti tam ad filios Cain, quam ad posteros Seth. Cultus vero Dei cum suo proprio de peculiari principio carere non debuerit, primum per se costitit in Abele, ieinde illo sine liberis defuncto.m Scili, ac filios eius. Nam Cain Cressus a facie Geo s.
Domini ha tauri profugus Iu terra, nec diuinae religionis aut ipse, aut scinc cius ullam curam
videtur habuisse unde ipsius posteri vocabatur lybominum, sicuti ex altera parte procreati Gerins ex Seth quem Theodoretus obpretarem recte putat et oculum esse Deumὶ vocabantur u Dei. selli igitur omnium fidelium caput crat in illo primo seculo, dum viveret. Eo aut ceci un- 7 eio primogeniti fili; Selli locu patris sui ordine suppleuerunt, nec unquam duo sit nul pari potestate praeerant: quia aetas illa secuta est irdinem naturae, quae etia inter geminos Esau su videlicet ac Iacob nouit primogenitum: adeo ut china posteri Seth non permanetes id unico eius ouili δί sacra coinunt, ne,co pilleiit iaci a profanis misicere, filiasti; hominii, hoc cst mulieres ex Caino procreatas in uxores sibi accipere, mox Deus id sibi magnopere displic re declaras,coitituerit uni uersam carne delere, excepto Noe,qui fuit et x iuitas ais e e Ius
. in generationibus sivis. Manli sui enim periculis erat ne postquam filij Seth nuptias cotraxissent cvgenere Cain i fideles non iam sub uno capite catholico, sed aut lubiola Caini po- .steritate, vehit sub filio maiore nam,aut certe sub duobus capitibus, quoru neutru alicri cessum erat, hoc cit, ta sub Caino de eius primogenitis ordine si accedetibiis , quam sub Seth de eius posteris victuri vel sue de spem de Chrillo mediatore prorsus amitterent, vel in varias partes 5c sectas distracti ea indignis sine contaminaret. Itaq- Theodoretur in code loco reprc- liendit filios Seth quod impuraru mulieri; ulchritudine capti. cos erunt familias alioqui di imctas. Quod ii cosutio familiatu vitio illis dabatur, profecto virtutis crat, distinctas perpetuo
familias retinuisse. Distinctio aute in optime conseruatur per unius priniatu. Nam vel nutilius, vel plurium aequalis praefectura confusionis Sc perturbationis initium existit.
Praeterea quis dubitet, eam lege inter polleri tate Seth ante diluuiu in in patrum ac filiorupraefectura de successione seruata esse,qu postea seruabatur in Abrahamo ac filias eius Navi Abrahamo solus Isaac, velut is primogenitus que Deus elegisset, item ii Is aco solus Iacob in guberna da familia Dei successit: sic nihil dubito,unu aliquem ex silus Seth aut natu ordine. aut diuina clectione primogenitur xius adeptum patri successisse in gubernanda elesia Dei. Certe quide solus Noe illam Arcam gubernauit ouam D. Petrus imilitatis Ecclesiae Christi figura gestille dena Ostrat, cum ait, Baptismum no Puer nos facere aluos quam Q 'h Zο - iluuio cis seruati sint. Quid igitur8 Arca quae figura est Ecclesis unus pateriamilias .eubernabat: bc familia Christi. quam illa figura obscure adumbrauit unus ante alios no gu- bernabit Solus Noe minister Dei factus in eo est, vi colligeret in Arca sua non solii in uxorem dc filios. verum etiam animalia omnia ea. re significans, Christum unius potissimi im Pa storis inmitterio collecturum non modo Iudaeos, 'clut filios regni, verum etia onamu gentium aliquos in Ecclesia suam. Animalium quippe ingressus in Arcam sub unius Noe ducatu gentiu ingressum in Ecclesiam Christi sub via ius astoris primatu designabat Et nuc dicemus gentes in Ecclesia Christi non unius praecipue auctoritate sed innumerabibu ualipo ec iura intrare 3 Hoc si Cluilius ectici voluit, quam facile fuerat octo hominibus a ualipotestate praeditis Arca ilia credidisse' At nunc ut una est familia Noe. viqi nauis una eii sic unus est praeter Deu sed sub ipso visibilis pater totius familiae, unus visibilis gubernator totius nauis. unus visibilis omniti animaliu Recior 5 Pastor,unus alite alios cogregat ea in navim, unus cogregata seruat de regit, unus emittit ac coruu dc collaba, unus ante ni ios egreditur, unum
133쪽
ditur, unum alloquitur Deus, ad sacrificiu unitatis resipicit, cu uno paciscitur,vni benedicit, ut is postea vel benedicat bonis filiis, vol maledicat sceleratis Apostatis : nec tantum ijs qui lucerat, sed nepotibus Jc pronepotibus suis, uadiu viueret in hoc inudo. Cuin igitur Deus extimno Lehismate quod per Caini de Sethi tamilias, nuptiaria rata6e colusas oriri cmperat, i ta deletoq; per diluuiu reliquo humano periere, totu velut de nouo in solo Noe iuris praeco ne, atq; in eius familia inchoasset: iteria extitit unus et si tu Pa forsub Deo, de viati militantis Eccletiae caput. cuius voce oues Christi audire,ac Dei voluntate per illii annuciatam, face- , si .. re deberent. Nec ad rem pertinet, quod ex eius etia fili 3s& nepotibus aliqui prinuina turan nidem exercere ac postea fidem vera deserentes, idolis seruire coeperiit. Non enim ad eam. impietate prius decidere potuerunt, quam unius Noe initiis maprile iura recus sient.To tius igitur idololatriae caput ac sons erat apostasia illa de defectio, qua unius Palloris a Deo constituti Praefectura fili; rebelles de superbia inflati reiecerunt. Nani quis obsecro, in terris tunc esse poterat, qui Patriarcha Noe non Sc Patrem situ, de Pallorem debuisset agnosceres ut . vixit aute Noe post diluuium trecentis quin traginta annis. Porro cirin Abraham ducentesimo nonagesimo seculo anno post diluuiu sit natus,necesse est ut almum quinquagesimum
si octauu attigerit, antequa Noe moreretur. Abraham vero septuaginta quinq; annorum erat, cum
egrederetur de mira r.Septemdecina igitur anni fueruta morte Noe,ad egressum Abrahae ex serra sitia & cognatione sua. In illis vero diebus qui volebat seruare unitate Spiritus in vincia
lo pacis quia Deus nondu patefecerat Abraha dotes de propheticii Spiritu ante omnia de z: T l, nant ad Semst a Noe asspicere ilius': monitis obedire. is enim latus fuit Propheta, ut de Hebraei tradat & multi Catholici patres assentiantur, eum fuisse illii Rege ac Dei altissimi - Sacerdote qui dictus est Melchisedec. V ixit vero Scim post diluuiuna prope quingentis annis, quem Abia a Propheta,qui origine de stirpe Sem interiecio etiam Hebero Propheta traxerat,vsq: eo veneratus est,ut ab illo si tame is fuit Melchisedec iam victoria de hostibus parta beneae monem acceperit decim s omnia ei dederit. Unus autem idenub Dei spiritus tam in Abrahamo quam in Noe,ae Meselli sedec fuit. Sed defuncto ianv Noo, auctoritatis culmen in Melchi ledeo potissimum resedit. Quid vero postea vel de Sem,vel de ali)s Ninis' steris praeterquam de Abrahamo sactum sit, sacra Scriptura memoriae non prodidit. Propo- sita quippe Moois fuit laticitante A ugustino r succosiones certarum generationil ex uno homine propagatarum, peruenire ad Abrata ac deinde ex eius seminea populsi Dei in quo distincto a criteri, gentibus praefigurarentur Cr praenunciarentur omnia quae si uisare, cuius aeremum erit M. .
Gnum, or de Rege eius eodemi conitore Christo in Spiritu praeut elatur 'ventura. Festinatio igitur Moysis ad Abraha de semen eius secit, ut de rebus quae abalus Noe filiis gerebantur. tantii in sacra Scriptura silentium csset. Caeteriim cum ipse Abraha tantus Dei Prophet non sit dedignatus superiore agnoscere Melchisedec, siue ille suefit Sem seu alius quilibet: quis non videt alios omnes multo magis ei de Sacerdoti subbcioic parere debuisse' Fuit igitur Sem seu Melchisedec primus Patriarcha Sc Pallor in toto mundo: Abraha vero quan diu vixerat Melchi sedec tutetia alii fortasse nonnulli in inserior quida Patriarcha de Pastor. si . Benedixit enim Melchisedec Abrahae. Sine et Daute contraictionequo minus eII inqui Aposto lux a metore benedieitur clam vero ponamus fuisse code tempore in mundo centu aut etiam mille Patriarchas 3c Pastores, qui fide Christi caste integreq; simul conseruarint: hi omnes aut Prophetiς spiritum habebant sui Sem, Abraham, Ioo, de si qui ali erant chari Deo aucregula quapia alia in vera fide continebantur. Si prophetico Dei Spiritu praediti crant,quanquam in tali re cum alter ab altero dissentire non pollet, non multii reserat, quis prior abhmret tamen ut idemus Abraham si Prophetam primatum quendam in Melchis dec5 cerdote Dei agnouisse:sic nihil vetat, quin hoc etia modo alius Propheta potuerit alio in ior perpetud extitisse: ita ut unus velut Princeps Prophetaru alij vero velut si ij Prophetarsi. ii. essent, sicuti videmus in diebus Eliae atq: Elisei factum esse. verum si omnes Pastores non habebant singulare illud Prophetiae donum: luis dubitat, quin ij necessario debuerint obedire ei quem scirent diuino Spiritu gubernatum esset Ac nimirus nullus in mundo Pleudopropheta ullo tempore fuisset, satis erat quemcunq: audire, qui se Prophetam nomina set Caeterum clim non sit verisimile unquam defuisse multos Pseudoprophetas: is qui spiritum Prophetiae non acceperat nunquam scire poterat, suis verus, de quis falsus Propheta esset nisi regula quaepiam ei, quae hanc na indicaret praescriberetur. Porroc ina videamus ante Abraham, Seth Noc Sem, ac primogenitum quemque suisse totius posteritatis suae Principem i post Abraham vero sub Moyse regulam talem fuisse vemu .i semper ei Iacer otio ediretur, qui fulset locoque ererat Dominus: credendii est, eandent regula al0s etiam qui seorsum ab Abrahamo vixcrunt, praescriptam esse, ut in rebus dubi , -- , oportueritad certum aliquem hominem ascendere, qui indicaret iudicii veritatem .cuius uimperio parere necesse esset. Ac iure quidem primogenitus qui que alus praeserebatur, nisi Deus aliua
134쪽
Deus ali in nuppiam reuelasset. Fuit autem Abraham de posteris ipsius Sem, ad quem scinteris ante itoribus suis defunctist ordine tandem peruenturus crat totius Ecclesiae prim tus. Quicquid porro caeteris Noe posteris accidit, illud SI certum,& omni ratione obseria dum nobis est. non alios diu fidem veram coluisse, aut se in Ecclesia Christi coimuisse, printer illos qui sub Pasto quopiam certo vixerunt , & illo latae aut boritatis, ut Omnes cotrouersiae, tam de fide, quam de moribus ortae,illius arbitrio decidi & finiri pollent. Quibus Gnim populis Deus unum talem Pastorem no dedit,vere ijscuenit quod Paulus de Barnabas
dixerunt: Deus in praeteritasgenerationibus dimisit omnes getes in redi et in suas. Qiloin O c-nim congregarentur in unum ouile, quibus aut nullus omnino Pastor, aut certe no vnus sit-pra caeteros praeerat' Nam si multos Patiores aequali auctoritate absq; ullo, qui omnes in officio retineat costituas, breui futurii est,ut in tot sectas abeant quot sunt Pallores. Aut quid aliud magis in causa fuit cur c eri populi ex Noe oriundi fide amitterent, nisi quod per i tum orbem dispersi libere colebant Deum,suo quisq: more de ritu no attendetes,quid pii mus qui sipiam Propheta vel Sacerdos Dei praedicaret ac doceret Neq; vero dubitandii est, quin Patriarcha Noe, quoad vixit, omnes ad fidem vera sit exhortatus, ac singulis familias singulos commedauerit Sacerdotes ac fere quidc eos, qui ius primogeniturae adepti essent. Sed quantum profuit aliquos liabuisse Sacerdotes, latum obfuit nullum cos Primato agno uisse, in cuius voluntate diuinitus insipirata, ostanes idem saperent ac sentirent. Id ergo semia per nobis ob oculos versari debet, quod ab Adam usq; ad diluuiu, primum ipse Adam, qui Propheta fuit, deinde Seth,atq; illius siem c proponebatur a Deo velut lucerna quaedam cuia ius spie lore sancta fidelium societas illustiari, ac ad vitam aeternam dirigi posset. A diluuio autem usq; ad Abraham, Noe primum,deinde Sem id coiscium erga populum Dei praestabant. Ab eo autem die quo placuit De Inerare Abrahamu de cognationeseu a, de cv m populi sex ipsius semine procreandi patrem ducem l . constituere, scim si nunquam defuisse unum quendam de semine Abrahae vel Patriarcham, vel Prophetam,vel Sacerdotem, vel Duceni nam de nomine parum soliciti si in iis qui verbum salutis populo Dei ministraret, eum ii ad vitam aeternam caelestibus monitis accenderet usque ad Christi aduentum. Mooe que ad Christum ex instituto Dei, et num PoNit cen summum rebus sacris perpetub' praefuisse:aesunni Calvisi rationei confutantur ob quaι idem iuris in Christi Ecta assamen-
Neta ingressum filiorum Israel in Egvptu. nemo ignorat, Abraham, Isaac,&Iacob primi Pastoris ossicio recte at': ordine sunctos esse. In ipsa vero captiuitate constar, fidem in unum Deum ita malis se incolumem prcsidente rebus Ecclesiasticis Levi, profanis autem Iuda) ut non modo vivente adhuc losepho , idcs in Deum caste integre iis eruaretur, verum etiam postea ipsae nutrices Hebraeoru mallet Deo placere,quam Pharaoni. Et quia timuerunt obstetrices Deum,aeificauit eis domos, id est,familias, & posteritatem fidelem. Nec tribus adhuc consule miscebantur, sed e re su vir de domo Levi, accepit et orem suis suae,quae perit Me en, cuim arentes 'o tersi rim occultabam eum mensibus tribus. Moy ses vero euam si ab infantia sua educatus tuisset in domo Pharao: ais, no tame ignorauit etiaipse ueram fidem in Christum. Imo cum adoleuisset, neruuitsi esse Obumsita Pharaonsi, magis et gens an i cum mpulo Dei, g am temporalis peccati habere iucunditatem maiores Huni is . aestimans the auro A Egyptiorum, im raperium Christi. A crebar enim in remunerationem. Quae
eum ita se habuerint,mani sestii est, nec fidem a populo Dei periosse in AEgypto, minime di
omni u defecisse in tribu Levi,de qua Moyses ortus es tuam vero frater Moysis Aaron erat, de quo Dominus ad Moysen dixit di plica a te Aaro fratrem tuum eum fl)s μὰ de med of
horum Israel , visicerdotio fungamur misi, erunti Sacerdotes mihi religione perpetua. Vestes .ctam qua vietur Aaron, halebunt j eius post eum, ut ungantur in ea, ct co crentur manus eo-ra. Externus, qui administranda accesserit, morietur. Quid quod Deus insigni miraculo declarauit se in aeternum elegisse Aaron 6c semen eius in sacerdotes sibi, quando germinarefecit virgam Aaron in domo Levi, ct turgentibus gemmis ervere flores,quifolys dilatatu in am/gdalus d formati sunt. Quae virga in tabernaculo testimoni, seruata est in lignum rebelliu filiorum Israel. Core autem, Dathan & Abiron,qui steterunt aduersum Moysen& Aaron, terra dirupta sub pedibus corum,deuorati sunt cum tabernaculis suis,& uniuersa subflatia eorum. Mortuo autem Aarone in si percilio motis Hor, Moyses Eleaetaria filium eius induit ve-3 ste ipsius, atq: ita sacerdotium in genere Aar5 stabilitum fuit, quamdiu lex Mosaica vis ret. A summo autem Pontifice Leuitico causae omnes ainbiguae& dissiciles, quae ad Ecclesiastica negotia pertinebat, definiri debebant, Mors in hunc modii praecipiente filijs Ithaci: Si is cile se ambigua apud te iudici m esse sexeris inter singuinem se cantuinem, ausam Otausam,o ram ct non feriam, se iudicum intra porti tuas videris verba et nari fur , ct asi de ad loca quem elegerit Domini Deus tum. Venies j a sacerdotei Leuiiuueneris, se ad Iudicem
135쪽
qui Derit in tempore: quaeresi abes qui indicabant tibi radi veritatem. Et facies quodcunq: ἀλxerint qui praestat loco quem elegeris Dominus, σ docuerint te iuxta legem eius,5lu rus sienientiam eorum. Nec declinabis a dexteram, neque ad ' . ciui autem superbierit, nolens obedire
Sacerdotis imperio qui eo tempore mini Erat Domino Deo tuo . ex decreto Iudicas morietur homo is,
or auferes malum de Israel: cunctus populus auHens timebit, ut nussu' deinceps intumescat s ser . Hinc apparet, non ad quotlibet Sacerdotes Levitici generis, verum ad illos tantum fraelitas venire tutas,qui praeessent loco, quem eligeret Dominus, hoc est, qui tabernaculo testimonij tum alibi,tum maxime Hiero lymis insieruiret. dii vero abilia successione Aaronis,quae in templo Salomonis Deo ministrabat,desecerunt, aut Idololatrae ut Ieroboile
posteri eius aut haeretici de hismatici ut Samaritaeὶ merito habiti siunt. Itaq; cum Manas - ltes Iaddi Pontificis frater per opera Sanaballetis , cuius filiam contra legem in matrimonio habebat, Templum in monte Garizim aedificandu curasset, ac Samaritae illud teplum Dei
ML 33 e. . verum & legitimum esse contenderent, ludati vero contradicerent: prouocatum est ad Pi
lemaeum Philometorem AEgypti Regem. Cumq; Andronicus,qui tepto Hierosolymitano patrocinabaturser continuas Pons cum Fucres iones, Sacerdotiνυ adseua tempora propagat is
ostenisset, or ab omnibus Asia Regibus maiestatem eius loci honoratam donarys: persuasit Reei,
ut decerneret templum Hierosolymitanum esse ex sententia Musis coditum. Quinimo cum Christus ipsis in mundum venis Iet,ac mulierem Samaritanam audisset dicentem: Patres nostri in monte hoe snempe Garizitano ad auerunt, resipondit ei: Vos adoratu quod ne sitatis,nos adoramus quod si ur, quia salus ex Iudaeis est. Et alibi: Super Cathedram insuit) Monis sederunt Scria ba ct Pharisaei. Omnia ergo,quaecunq; dixerint vobis seruate se facite: secundia opera vero eoru -- site facere. Dicunt enim oenon faciunt. Ex his omnibus perspicue liquet, fuisse olim Hieros lymis unum Sacerdote summu , qui sedebat in Cathedra Moysis,hoc est,qui Aaroni, quem Moyses unxerat, successito cuius Cathedra cosortio i: nemini licuit recedere,qui per Christum saluari confideret. Haec olim. Porro Hebrwtum facta semper quidem, seu multo in xime a tempore Moysis in quo propria de fiat a quςdam ipsorum Respublica constituta est; Leoci.. Ecclesiam Christi, quam in gentibus quandoq; habiturus erat, figurabant. Omnia enim lait Apostolus: in figura conrisIebant istas. Ac Iudaeorum quidem Sacerdotium figurabat Sacerdotium Ecclesiae Christi. Etenim D. Paulus utrumq , inter sie confert, ita sicribens ad Corin- . viii thios: Epigolaestu Christi ministrata a nobis, ct sirina, non atramento,sied ostitu Dei viui In 'in tabulis lapideis, sita in tabulis cordu carnalibus. Fiduciam autem talem habemus per Christun
Deum: non quod seu cientes simus cogitare aliquid a nobis, quasiex nobis: si seu tientia nostra ex Deo est, qui or lineos nos fecit ministros noui festamenti: non litera, si Drisu: bura enim occia ducliritus autem vivificat. rauod si miniseriis mortis siteris deformata in lapidibus fuit in gloria, ita vi nou posent iniendo νυν Israel infaciem Mose, propter gloriam vultus eius, quae euacuatur: quomodo non magis mini Iratio stultus erit in gloria' Namsi ministratio damnasionis inburia est i. multo magis abundat ministerium iustitiae ingloria.
Apostoli ergo sc eor i successores non minus hodie minisset sunt noui Tes nenti,qurinolim Moyses de Levitae fuerunt ministri veteris Testameti. Res aute quae nuc ministratur, longe praeclarior est de excellentior. Morses enim ministrabat litera Legis Apostoli vero decorum successores ministrant spiritum sanctu .lciustitiam. Illa enim secundum Apostolum suit administratio damnationis Sc mortis: haec aute spiritus de iustitiae. Licet enim Lex, qua Moyses attulit. spiritualis erat: tamen sui hoc in loco recte declarat Chrysostomus) eadem Lex non praebebat stiritum. Nobis autem, inquit idem Chrysostomus, credita est te Pas dandi itum. Spiritum enim vocat gratiam, qua per Baptimum vivificat a peccaris mortificatos. Nam in Baptismare sepeliunturpeccata, delenturpriora, viviscatur homo, velut in tabula, ita in corde illius describitur omnisgratia. Et post: Deus alus quor, praestar remittendi peccata testatem: Accipite, inquit, Spiritum anctum: tuorum remiserius peccata, remittuntur eis. Haec Chrysi,stomus. Apostolus igitur videns tantarii dignitatem dc erominentiam prae veteribus Levitis collatam esse sis qui ministri sunt noui Testamenti,saeptiis repetit atq: inculcat,hanc seu cientiam non esse ex notis, sed ex Deo, qui fecit nos id eos, hoc est, viles noui Testameti ministros, vi ei ministerio obeundo si prere semus. Paulus igitur confert ministerium veteris Testameti cum ministerio Noui, Moysen cum Apostolis,litera Legis quam Moyses ministrabat, cum Spiritu sancto de iustitia qua Apostoli ministrant, gloria vultus Moysis, cum gloria ministroruChristi, quia Deus At idem Apostolus paulo ante dixerat in odore notitiae suae manifestat pernor in omni loco quia Christi bonias odor siumus Deo, in qui salvisiunt, in dis qui reui. Et item
Ideo habentes hanc ministrationem, iuxta quo misericordia consecuti sumus, non deficimus. 3c quae sequuntur. Summa rei haec est ministerium nouid estamenti longe superare in omni hon re gloria id dignitate veteris Testanacti ministerium. Cium ergo in vetere Testamento gloriosum fuerit Iudaeoru Ecclesiae, ut totius gentis ac omni u Synagogam, quae per mundum
136쪽
dispersae fuerunt, unus esset summus Pontifex,qui reliquis Sacerdotibus praeesset et eade ipsa res cum gloria maiore in tempus noui Tel lamenti translata esse intelligitur. Nain inter Levitas Sc ministros veteris testamenti nihil suit excellentius ipsb Potifico maximo, qui caput erat M Saccrdotia.& Synagogarum omnium:atque ut ille Pontifex Leviticus non nisi figuratiuit de visibile caput Iudaeoru merat, cum interim veru atque inuisibile ipsius populi ca- ut solus Cluistus csset silc inter noui Testamenti ministros qui sub Christo capite iiivisibii degunt,nihil potest excellentius in hac vita cogitari quam eotunde ministrorum visibile, ac typicum, seu vicariu sub Christo caput. Nam si corpus & societas ministroru vili bilium . veteris Testamenti, pcieter inuisibile caput Cluillum Iesu n in cuius domo de Ecclelia Mo'- mi sis non nisi famulus Du habebat aliud vii te caput in hoc naudo : ex altera vero parte compus & societas ministroru noui Testam cti no habeat unu aliquod visibile caput sub Christo Iesu, in cuius domo te Ecclesia se sannatos esse agnosciit: prosecto maior est gloria Synagogae,quam Ecclesiae. Nam Christus utrique ministroru corpori de collario Caput comunecii, quem synagoga ter fidem aduentu tu vidit, quem nos per eandem fide aduenisse vid mus. Verum neque illi, neque nos eunde Christu oculi nostris aliquando vidimus,licet Apolloli tam pro illis, quam pro nobis viderint: Haemus quippe omnes eundem iritum. Si ergo Synagoga sub Cnrisio habuit visibile caput, nos vero sub eode Christo nullu visibile caput habeamus: maior fuit gloria Synagogae, qua Ecclesiae. Praecipua enim gloria corporis alicuius in capite continetur. Vnde sponsa apud Salomonem vocat Capus y onsi aurum
optimum, siue obryZum: tera vero membra corporis no tantae dignitatis habctur. Et Apostolus cum dicit,uirum caput ese mutieras, caput viri Christum caput vero Christi Deu es utiqι ' φ'-' per caput intelligit id quod reliquis omnibus maius atq; praestantius sit. Fieri autem no P tes , ut visibilita ministroru veteris Testamenti maior fuerit olim gloria,quam hodie sit ministrorum visibiliu noui testamenti. Nam de visibili ministerio Apostolus agit, dignitatemq; sua in posteriore ad Corinthios Epistola prae Pseudoapostolis inde potissimu declarat, quod
sit unus ex ministris noui Testam eli. Omnes vero nimiistri in unu collecti corpus quoddam de societatem efficiunt. Haec ergo societas aut caput in terris sub Christo habet, aut no h bet. Si habet; nostra causa est melior, dc is errant a fide vera, qui negant unum alique in terris
esse Palloremtrimum,& summu ministrum Iesu Christi. Per Caput quippe nihil aliud iam intellisimus. Quod si ministroru noui Testamqnti societas & collegium non habet aliquod caput in terris: cit utiq; eadem societas confusa,& inordinata, quia nihil in ea primu est, sed
omnia sunt aequalia. Porro ministroru noui Testamenti societas infinitis partibus maior est, quam fuerat societas veterum Levitarum . Nam loco unius tepli Hiero lymitant,siucceis runt innumerabilia per orbem Christianu templa:& loco unius gentis no maximae, succes serunt plurimae gentes, &illae multo maximae. Na quae comparatio est aut solius Italiae, auesblius Galliae aut solius Germaniae,aut Hispaniarii ac multo magis totius Asiae, atq; Africae, cu una Iudaea' Cum ergo nullum omnino temptu in orbe Chrilbano sit , quoii aliquot ministros no habeat, plurima vero habeant permultos: necessario eisicitur, ut plures ta sint ministri sub nouo Testameto, quam fuerint sub vetere. Quo aute plures homines eiusde cor ditionis in hac vita vili bis Capite careant eo minus ordinata de magis confusa est illa societas. Itaq: minus absurdum fuisset, ut Levitae olim caruissent summo Sacerdote,quam ut nos careamus. Praeterea si verbum Dei, cum adhuc non venii set in carne, tamen non per solum spiritum,sed praeterea per homine vicarium, Levitas regebat:quato magis couenit, ut idem Ver , caro facIum. per alterius vicariam carnem, ac no solo spiritu suos ministros hodie r ima. r.
gatZNone maior est vicinitas carnis Christi ad carne Petri,quam spiritus Christi ad carnem AaronisZ Quod ergo verbum Dei per carne effecit antequam assum picrat carne, id iam,asse
sumpta carne, per carnem facere negabitur' Habuit Synagoga duplex caput, utatim in caelo uniuersale, Filium Dei,aliud in terra particulare, Aaronem, aut Eleazarum. Et nunc Ecclesia
lare, quod in terra manet,non hielixur in qualibet particulari
scopus caeteris presbyteris praeponituri Cur solus Iacobus ab Apostolis constituitur caput oc t. sab. . Epis copiis in Hierosolymitana Ecclesia' Cur Ignatius in Antiochena, Marcus in Alexadri- Q na, Timotheus in Ephesina praeficituri Sin constet, particulare aliquod caput sub Christo constitui posse cur supra totam militantem Ecclesiam squae pro parte sitia multo magis indiget tali Capite jaliquod particulare caput no praeficitur3 Anne Ac illud particulare Caput noerit quod toti Ecclesiae militanti praeponitur Atqui omnes Christiani,qui ullo tepore simul in terris vivunt, no nisi pars quaeda Ecclesiae Christi sunt, si coserantur cum iis qui ab Adamvsque ad finem seculi fuerunt aut suturi sunt. De particulari ergo capite iam agitur, ac non
de uniuersali, quod solum Christum fatemur esse.
137쪽
Quibus ita declaratis, non dubito quin recte concludere liceat,ministroru Christi dignitatem esse duplicem: unam sub vetere,aliam sub nouo Tcstamento. Illam prae illa non ei ledignitatem, licet alioqui etiam minittrorum veterum fuerit ma na dignitas. Illorum verox P qualiscumq: dignitas prefigurabat dignitate ministroru noui I citainuti. Nam ut Lex, quam illi ministrabant erat stacta & bona,M spiritaliscita illi no nisi litera eius a Moyse acceptam mini litantes signi ficabant futuros quandoque ministros,qui Spiritum a Christo accipietes, etiam Spiritu, hoc est,gratiam per Sacramenta nouae Legis ministrarent. Illi erant homines, Num. t. & nos etiam homines sumus. Illi ab alia plebe separati,& nos itidem sigreganis ministinum 6 rim. Illi plebe erudiebant,& itis plebe erudimus. illi ministrabat Sacramenta sita,& nos nostra: illi circuncisione, nos baptismum . illoru ab; erant Levitae, alij Sacerdotes, virus autem summus Sacerdos. Et ex nostris ministris alij fiunt Diaconi, alij presbyteri,alis Episcopi, unus aute summus Epis copiis. Hoc ultimum inquies non ita se habet. At hoc ultimum sin uam ego in tota collatione est optimum de pulcherrimum. Nisi ergo in eo saltem limites
loru simus, non video cur aut Sacramenta nostra illorum Sacramentis, aut nostri Diaconi respondeant illorii Levitis, aut nostri presbyteri dc Episcopi illorii Sacerdotibus. Nam vincere illos possumus inferiores illis esse non possumus, quia isti umbra inos vero imaginem V arum rerum habemus. Vincimus eos in hac re,quod pro paucis illorum Sacerdotibus habemus multos presbyteros atque etia Episcopos. At melius crat, nullos omnino habere Episcopos, ac per totum orbem no nisi unum Episcopum esse, quam ut tantus numerus Episcoporum suo quodam capite ac Principe careret. A capite enim reliquum corpus praecipue dependet. valde autem utile fuit Iudaeoru Reipub. ut haberet unum Pontificem aliis Levitis de Sacer-
Mech. 1 . dotibus praesidente.Primum ut ne omnes Iudaei essent, lut oves non habentes Pastorem. De-- inde ut Levitae melius illo modo in officio continerentur. Accedit code,quod totius populi difficiliores causae ac lites,quae alioqui de rebus sacris infinitae fuissent, eo de citius, certius decidebantur. Tu nraute, si aliquod aliud Temptu sub nomine veri Dei ab aliquo Levitaruerigi cotingeret ut sane coligit tum in Garizim, tu in AE pto facile erat scire. illud solum esse verum δί legitimu Templum , ubi summoru Pontificum ordinaria successio extitisset. Praeterea Pagani facilius ad fidem unius Dei alliciebantur, quando religionem rite atq; ordine constitutam videbant. Etenim apud ipsos quoq; erant summi Potifices,& Reguli quida sacris rebus praefecti. Quid quod non paruupa ornamentum hoc erat synagoga, ut de exteri scirent, esse caput aliquod religionis Iudaicae Vnde tam Asiae Reges ,quam ali, Principes linpe honorarunt summum Pontificem Iudaeoru . Denique unus summus Pontifex in illa parile .. A. ticulari ludaeoru Ecclesia significabat, unum esse uniuersiale caput Ecclesiae totius, quae vii- quam fuit,aut in posterii sutura est. Atque hq omnes causae multo nuc de utiliores Christianis,& magis necessariae sunt. Illi sunt oues plures,quam Iudaei erat, eoq; magis indigent Par stare uno. Illis plures ministri Ecclesiarum sint ad quos in officio continendos unum caput magis est necessarium. Nostrae lites in tanta multitudine variarii gentiu plures sunt ac disficiliores,vi tato magis ab uno Iudice finiri eas oporteat. M ulti sunt hodie ac semper fuerue Episicopi te presbyteri, qui nouas haereses docent,& nouas sectas excitat,quibus nulla rati ne melius,ae mani semus, aut ad vulgi sensium accomodatius occurritur,qu1m per vis bilem
summorum Pontificii Ecclesiae successionem. Propagatio etia Euangella & Ecclesiae Christi postulat certia aliquod caput,quod a Persis, 1 Turcis, ab Indis, de aliis Paganis colli latur de fide: quod vi ab iis interdit honoretur per munera de legationes. Postremo nuc valde n cessarium est,ut per unum Pastorem summum eius particularis Ecclesiae, quae ad tempus in terra peregrinatur. Christus significetur unicus uniuersialis Ecclesiae suae ab initio in udi us :ad finem Pallor esse. Ita veritas noua veteri figurae Euangeliu legi, Ecclesia gentiu Synagogae Iudaeorum suauit sine resipondet per viati Pastore summu utrobiq; praepositum. Vtraque' unum Deum,unum Christum,unamque Ecclesiam esse,non verbo tantum,sed factis operibusque demonstrat. Huic argumento Caluinus in hunc modum satisfacere conatur.
Quod in vita natione fuit utile, id in uniuersum orbem extendere nulla ratio cogit.
Quini md si suit utile ut in natione una Potifex unus prςessset,idci; ne populus Israeliticus
tax t. ii. dispergeretur in montibus Idolorum cultu dedicatis,et elut oues Iure curentes proscctore--- ratio 'tilius etia esse demostrat, ut pontifex unus toti Ecclesiae multo latius ia per orbem diffusae praeponatur, ne quanto plures fiunt Pastores & oues, eo magis in montibus atq: hςwticorum latibulis errent,si Pastore uno carent, ad cuius supremum ouile cogregentur ut ibi saltem seruent unitatem. Nam quos in gregibus particularibus hoc est,in Antiochia Paulus famosatenus in Constantinopoli Macedonius, in Alexadria Dioscorus in Nicomedia Eusebius n Mediolano Auxentius, in Britannia Pelagius,atq; aliis in locis alij lupi disperguttij
138쪽
MONARCH. CCCL. AB INIT. MUNDI US E AD CHRIST. PRAEPIG. EsSE. I 23
omnes nisi unum Passorem pri mu habeant,ad cuius ovile supremum concurrant,quae spesseret, vel ad paucos annos conseruandi Ecclesiasticani unitate 8 Toto igitur caelo aberrauit Caluinus,quando minus utilem toti Orbi, qua in nationi uni Pastorem unum iudicauit. t 2 2 ' Iudaei inquit iiDlatru undique sipti erant. I. eo Dein i te unum ntistitempraefecit, quem
omnes redicerent, qua melius in unitate continerentur. Et Christiam linqua ego: non modo m-ris undique ab idololatris obsidentur,a Tartaris, Mauris, Saracenis, Turcis,nouisque Indorum populis; verum etiam intus ab haereticis deuorantur, a Simoniacis, Manichaeis, Arrianis Donatis his Pelagianis, Nestorianis,Eutychianis, Anabaptistis, Libertinis,ut de Lutheranis Se Caluinistis nihil dicam. Isitur iam multo magis opus cit,ut praeficiatur unus Antilles,
ad quem omnes respiciant,quo melius contineantur in unitate. Quaere aliam, Caluine, responsionem. Eteni in haec, quam hactenus attulisti, , nobis tota eli Ait igitur: Summum i ilum Pontificem V m fuisse Christi, nemo ignorat. Nunc transsato sacerdotio, ius istud ransferri xum rumconuenit. Tran sum torro eis non ad Papam, sidad Chractum. Haec ille. Conuenit mihi t
cum, vir bone, Leviticum Pontificcin typum fuisse Clariisti, itemque transiito secerdotio, citi iuri ita iis Levitici Pontificis in Christum esse transiatum. Quod vero addis, .id Papam idem uu transecarum non esse: equidcm a Pontifice Leuitico mox ad Papam non esse idem ius translatum, fateor. Nam inter Leviticum Pontificem de Papam intercellit Christus; impletor veteris Pontificatus,& auctor noui. Christus ergo ius tam Levitici Ponti ficis,quam veteris Ecclesiae in semetipsum transferens, non reliquit orbem terraru aut sine aliqua Ecclesia, aut sine aliquo Pontifice. verum ut Ecclesiam voluit a seipsio nominari non Mosaica, sed Christianam: sic Pontificem a semetipso voluit, non iam Aaronem, sed Petrum vocari. A Christo . enim Petra Simon Petrus nomen accepit, si per quem Christus Ecclesiam suam aedificaturum se promisit. Vnde D. Hieronymus in illa Isaiae verba,quibus Ecclesiam affatur, dicens,
Vocalitur tibi nomen nouum, quo os Domni nomonavit, ita scribit: Nequaquam vocalitur Eccle
sa Ierusdem,aut Sion, si nome nouum accipiet, quod ei Dominus imposuerit,dicens ad Apostolum Petrum: Tu es Petrus o super hanc petram aed cabo Ecclesiam meam, se portae infert no praeua viii Lic. bant aduersius eam. o vocabulum a nomine Domim deriuauit, ut driatur Dominicae ct ' Ius i ius nequaqua Deteri nomine appellitur thae se nouo idest, Christianus.HF Hieronymus. Quemadmodu igitur a populo vetere ad trouis, Christi angulari lapide interposito. peruentum est lic a Pontifice Leuitico ad Papa est peruentum ,non quide absq: ullo interiecto
lapide, sed per Iesum Christu qui finis erat Legis.& mitium Euanget', perfector veteris, ac instaurator noui Testamenti. Nasi propterea quod Christus transtulit in se ius Levitici mi nitieris, de veri tabernaculi minister factus est, hodie nulli erunt amplius in Ecclesia mini,
stri frustra dixit A postolus,sic nos existimet homo. viminiEros Chri si, O Hoensatores mste rurum Dra. frustra etia sunt Prophetae in nouo Testamento. Nam Lex es Propheia et que ad Ioannem. His nugis miseros de infelices discipulos tuos, non item Ecclesiam Christi, quae co- ..Hh. s. ulumna ctfirmamentum et tritatis est,seducere potes,Caluine. Longcante Hieronymis D. CP primus ii ixerat, Dominum sui unitatem manifestaret unitatis em sidem originem ab et o incipiena ta2 st sua aucZoritate di fuisse. .In quibus verbis Sc factum ipsius Domini, &simul facti ratio proponitur. Quoad factu, Dominus siua auctoritate diJosiuit unitatis origine ab uno inritientem. Non igitur in seipso tantum coclusit Dominus omne unitate Potificiam, sed eande quoad visibile externaq: sorma disiposuit in Ecclesia sitia. Nec in tota Ecclesia sic ea disiposuit, ut in
nullo praeter caeteros appareret,scd unitato ita dispositit, ut certae origo ex aret δί ea origo extaret no simul in plumbus,veru in uno, videlicet in Petro, de cuius primatu Cyprianus eo
loco agit. Nisic aute nihil aliud urgeo,quam unitate eius hominis, in quo Dominus originε Eeelesiasticae unitatis disposuit. Illius enim unitatis origo ab uno,ab uno,inquam,cx Domi
ni di sipositione incepit. Atque haec sint dicta de facto&dispositione Domini. Ratio aut ei iri
huius facti erat, ut Dominus unitatem manifestaret Oportebat quippe non tantum esse viaitatem quandam Pastoralem in terra, nec tantum illius originem esse in uno Discipulo Do mini, sed ita esse in uno, ut per eam rem manifessaretur unitas: hoc est, ut omnes scirent, atque intelligerent, unum a Deo reliquis in Ecclesia praeponi, quo Ecclcsia crederetur vere una esse. Nam Sc iterum Cyprianus eodem in loco ait: Exordum ab unitate roficiscitatio Ecclesia et a monstretur. Quod si Ecclesiam oportet non modo esse unam, verum praetc eat nam monstrari, ut ita unitas illa intima, quam Ecclesia in C H R i s To habet per visibi
lem pastorem unum, qui foris praeest, manifestetur: cium illa unitatis tiram statio tam sit omnibus seculis necellaria, quam Apostolico aevo fuit opportuna, imo cnim Apostoli, qui
C M R i s T v M in terris viderunt, facilius potuerint, absque alio uno Pastore unitatem Ecclesiae in Custismo 5e credidisse,& meminisse,quam nos, qui C H R i s T v M corporeis, oculis non vidimus: sine omni controuersia in hodiernum diem oportet unitatis Ecclesiisticae originem in uno potissimum auctoritate Dominica disponi, ut eo modo Ecclesiasi
139쪽
permonEretur una. Caeterum istius rationis nerui facilius explorabuntur, si Caluini friuola responsio apponatur, de quam inepta iit, declaretur. A it Caluinus: Iuid si cum D iam ct ita sugustino restonriam, non ideo CHRisTVM se communiter cum reliquis Apostolis, Osremum Petro uiues regni caelorum dedisse. ut hominem unum altispraeferret, sita ut Ecclesiae et Liatem sic commendaret'
Primum, Caluine, lectorem decipis in eo, quod scribis, cum Cypriano & Augustino te dicturum,quod Dominus Petrosiorμm clames non dedit , ut hominem unum abis praeserere. Viscnim,ut lector susipicetur. tale quid a Cypriano Sc Augustino dici. Dicunt illi quidem , claues uni Petro dari, ut Ecclesiae unitas commendetur: sed non negant, unum hominem ex care aliis praelatum fuisse. Nam ista duo non possunt separari, sed necessario cohaerent, ut is unus praeferatur aliis, cui aliquid seorsum in cum finem consertur, quopcrcam collationem unitas commendetur. Nam si nemo ci uni viro, de quo asimus, par est: utique iam praesertur aliis. Sin ille unus homo in recollata parem aliquem saabct, iam percam rem,'uam alius perinde ac ille unus habet, nulla unitas commendari potcst,quia non corianaen-catur unitas,praeterquam ubi cst unitas. Non est autem in illa re unitas, perquam duodecim
sunt uni aequales. Vbi ergo non est unitas, ibi unitas monstrari quomodo potest ρ Nisi sorte dices, unitatem quandam Ecclesiasticam nomine tenus in petro fuisse, re autem vcra non fuisse. At neque hoc ipsum aut de Domino cogitari debet, alit cum Cypriani verbis consistit. Dominus enim, qui dixit re facta sunt,quique vocat ea quae non siunt, tamquam ea quae furi, denominando facit quidque esse id quod ab eo nominatur , non solet unitatem verbi nudiabique omni re subiecta cuiquam conferre. Deinde Cyprianus de viaitate Ecclesiastica tractat, quam re ipsa esse. δί no solo verbo nominari, omnes credimus. Vt Dominus linquit Cyprianusi unitatem manifestaret, unitatis eiusde originem ab et no incipientem fisa auctoritate dio strat. Vnitatis igitur origo ab uno incipiens auctoritate Dominica disponitur. At cuius viniatis origo: Eiusdem quam Dominus m .inifestare voluit. Quaenani illa est Non alia quam subiecta verba demonstrant, ubi scribitur, exordium ab itate roscisii , G Ecclesia una monstretur. Illius igitur unitatis quae in Ecclesia est, origo disponitur ab uno incipere. Is ergo v-nus re vera in te liabet aliquem unitatis Ecclesiasticae gradum, quem gradum nemo alius
Apostolorum qui caneris in rebus pari fiunt praediti honore & potestate in se habet. Nam si&in hac ipsa re forent pares, iam num origo τλutatu in uno e set, nec vitam unitatis exordis,
ab uno pro cisteretur, nec manifestari per eum in unitas pqsei, qua in ipse orsus non esset. Sin haec omnia sint absiardissima inepta de minimc inter se cohaerentia,desinat Caluinus nes re, unum hominem aliis Apollolis superiorem esse factum etiam in nouo Testamento. Nec putet, unitatis Ecclesiae manifestationem in terris finitam esse, quia Cianis Tus in se transtulit veteris Sacerdotij iura. Facilius enim a CHRis To instituitur, de ab illo derivatur noui Testamenti unitas in uno Pastore caeteris praelato mani sellanda, quam eadcm primi Pastoris unitas a Moyse in vetere Testamento deducebatur. Caeterum vix dici potes , quam turpiter se gerat Caluinus in istiusmodi rerum discusso
ne. Citat enim ex Augustino, quo in Petro erat Ecclesiae Sacramentum, quotas cum claues rent caelorum acciperet, Ecclesiam totam designauit, quo in ea repersinamgesserit ipsius unitaris. t haec omnia citat Caluinus in eum finem, ut doceat, unum hominem claues pro omni bus aliis accepisse,non quia vere aliis maior esset,verunt ut ex ea re unitatem in Ecclesia esse
Ostenderetur. Atque Augustinus haec quidem dicit quae a Caluino citantur, vertim sui dicti causim adiungit, quae a Caluino praetermittitur. de merito. Nana ratio ab Augustino allata sic expugnat Caluini propositum,ut nihil magis contrarium cogi tari queat. Dicit enim Augustinus, Petrum cum acciperet claues ream caeloram .significasse Ecclesiam totam. Sed cur Propter A Bolatus sui primarum. Et hoc dicit Augustinus in .lla ii Homilia in Ioannem, quam Caluinus citat. vide nunc haereticorii impudentem audaciam. Augustinus ait, Pere in figuratageneralitate propter Apoctolatus sivi primasupersionam Ecc Moesiit, arque ita dum claues accepit, et iures signiscabat Ecclesia.Tria igitur dicit: unum, quod Petrus accepit claues: ait ru,quod in ea re Petringesserispersemim Ecclesiae totiur: tertiit quod eam exerat persona gesserit ob An latus sini primatum: quia videlicet generaliter omnes in eo ligurantur, qui primus omnium sit. Caput enim pro caeteris mcbri &loquitur,oc annuit iis quae donantur. Nuc ex altera parte Caluinus dicit, Dominii dedisse claues Petro, non quia unum homine aliis pr. serret, hoc est,non ob Apostolatus sit primatu, sed ut Ecclesiae unitate comendaret. Atqui Augustinus credidit Petrii non alia ob causam accepisse claues pro omnibus, quam ob
stolarin sui primarum. Praecessit igitur primatus Petri saltem in mete Domini in clauium do
nationem. Et enim prinio, Sc ci uni dedit claues,quem unum Sc flatucrat & iam coepcrat s cere primum Pastorem totius Ecclesiae. Itaq; cum Augustinus ita ratiocinctur: Pctius accepit claues pro Omnibus,quia caput erat omniv, dc ita significabat omnes: Caluinus eum in
140쪽
MGNA Cu. TC L. AB INIT. Moni v s AD C H Ri s i. νRRric. issi. iis contrar.a sententia detorquet, ut dicere eum velit: Petrus accepit claues pro omnibus, quiasgnificauit omnes,verum non quia caput omniu erat. Quid ab isto boni & aequi unqua c pectes, qui tam manifeste Augustini verba sententianam deprauat Vnus accipit claues pro omnibus. Cur ita. Quia persi,na omnium gerit. At curcam persona geriti Propter Aposoli ini-- tussui primatum, inquit Augustinus. Imo inquit Caluinus, Augustinu laudans auctore non propter Apostolatus sui primatu, sed ut unitas sic commendaretur. De Augustini sententia circa primatum Petri saepius mihi dicendu eademq; saepius repetendaciunt;quia ta Luth rani quam Caluinisse nunqua cessant doctisIimi viri nomine ad suam heresim stabiliendam abuti cum is nihil minus velit,quam id quod isti de eo fingunt. Hactenus consti tit, Christuin se quidem Pontificatus veteris honore ac iura omnia transtulisse verum no ita, ut neminem unum vellet deinceps in Ecclesia subie vicariu quedam Pontificatu gerere. Quinimo no Mosaica, sed si auctoritate Dominus dio aut unitatu Messantica originem ab υno iussum
Pontifex supr: liiicquid Deus per lChristum exhibet Ecclesiae suae. In Synagoga
Sacerdotes, M Archisynagogos per totum orbem dispersos: igitur nuc multo magis est unus primus Pastor supra omnes Diaconos,Presbyteros,le Episcopos in uniueisbmudodi fiuis. Et quemadmodum Prophetae omnes,quantacumq: peccata in Leuitis de Sacerdotibus co-spexerunt, nunciuam deseria erunt corum cathedram, religionem, &vnitatem: sic quantacunq; essent hodie flagitia suminorum Pontificum, non tamen propterea liceret corii cathedram religionem dc unitatem deserere. Ac ne, cum ex omni rerum atque hominum genere tanta pro unius Pastoris primatu colligantur testimonia, nihil ex prophetis allatu cise aduersarij conquerantur. age, audiamus quid Salomon Euchici, teremias, Danici,de Osee de uno capite,vno Rege, de Pastore uno, in Spiritu Dei praedixerint. Sancus Prophetas praedivisse, quod Ecclesia Chranti unum quoddam caput praeser Chri tam,sub Ego t.imen, habitura esset. CAPUT V.
APud Salomonem siponsius animaru fidelium Christus Iesus dixerat ad Ecclesia sp-sam suam: Pulchra es amica mea, suauis es decora. sicut Ierusale:tcrrabitis ut caprora acies ordinata. Et iter maluae est Ista,quae progredisur quasi aurora cosiurgens, ulchra ut Luna, electa ut Sol, terribitis ut cauroru acies ordinatae vel ex his verbis apparet,Spiritum D L i tum voluisse varios in Ecclesia sua ordines extare sicut in exercitu vadis fiunt equitii, peditu ,centurionum de tribunoru gradus)tum praeterea significasse, quod Ecclesia ista militans, quae instar aciei castrorum ordinatae habetur,no minus ab uno visibili Pastore sit regenda, quam quilibet exercitus ab uno visibili Duce guberuatur. Aut quomodo appellabitur acies cauro oranata, in qua nullus est ordo' Aut quis ordo erit,ubi certu aliquod principiu,& id vilicsi ηρ, non est'In, qutasgrandi exercitu inquit Hieronymiasin uniussi si expectatur. Et merito. In vin Aristo- omni quippe exercitu bene ordinato,adeo unus est praecipuus oc generalis Dux, ut etia Respublica quae domi vel a pluribus Optimatibus, lab ipso topulo reguntur,tame militibus
luis unum praeponat, qui in mam rei totus moderetur. Cum igitur Ecclesia militans inam de illa Salomonem agere mox planum faciat aciei castrorsi ordinatς assimiletur: utiq; aperte denunciatur, velut in exercitu, sic etiam in Ecclesia militante unu praeesse, qui aliis quibuncumque maior sit. Verum propius ad causam intremus. Nec enim Christus apud Salomonem Ecclesiam aciei castrorsi ordinatae solum comparauit,sed praeterea singulas huius mystici corporis exercitus : partes recensens, ui videbis sinquit in Sulami e hoc cst, in Ec- clesial nisi choros castro 'rauam pultari sunt gressus iu in calce amplis sua principis cur '
-inum tuorum,sicut monilia, quae fabricata sunt manu artificis. Aluus tuus craser tornat --
quam in Vens poculis: Denter tuus sicut aceruus tritici, status tilias. Duo sera tua sieut duo him nuti lemesii capreae. Collia musicut turris eburnea. Oculi tuisicut scinae in Hesebon,quas m myrta tia multitudinis. Naso tuussietit turris Lilant,quae respicu carea Damasicu. ut tuu ut Cari
Ius, ct comae capitis tui sicut purpura regis vincta canalibus. Δ uampulchra es cst quam decora, Φώ Harissima in deliciis3 Statura tua a similata eli palmae, ef sera sua botris. Ecce Christus Eccle sia suam alloquens,ea uni cuipia eximiae pulchritudinis personae simile pronunciat. Quauis enim Christus Se Ecclesia uniuersalis non nisi unu corpus mysticsi existat, tamen cum eam in terris degentem considerat, habet ea velut sponsam, quae deducta quide sit ex latere suo, verum quae propter conditionem sua adhuc morti Sc peccato obnoxiam in consortisi gloriae Christi non plene admittatur, sed interim per se,ac in sua quada proprietate subsistat, a. liaque peribita de sit,& dicatur. Nam quM de militante Ecclesia iam apud Salomone ag turruet picuum est ex his sponsae verbis: Nigra sumsedformasa uae Ieru te. Nigra enim Eeclesia dicitur ob eas persecutiones& maculas, quibus ad tempus in hac vita, velut in medio pra ae nationis habitans,propter mortalis conditionis necessitates inquinatur.