장음표시 사용
171쪽
nustam erici lamine i m ora i i post eum superare. Si ergo Chrysi,stonii iudicium sequimur, Eccletiacdiscatur super fide de consessione non quamlibet sed Petti, nec stiper fidem eius
quatenus homo est, verum quatenus via mersi orbis Pastor est. At qualis Pallor Nunquid instar caeteroru Apostolorum' De hac re non alterius hoc tepore, quani Chrysostonii iudi-2st .a t ciu proseremus. Petram sinquit) authoritalepraeditum esse Christus et luti, O reliquorue Apo sis os longepraeciae'. Super fidem igitur Jc confessionem Petra, hoc est talis Pastoris γε amctoritatur aeditum esse, cir reliquos Apostolos ton cestere Christus eteluit, no tantum Chryso stomus , vertim etiam omnes Catholici Eccletiam aedificata esse &credunt &confitenturi: γ' .. Possem vero ex multis praeterea locis demonstrare, quid B. Ioannes Ch sostomus de Petri A u Da' senserit praerogativa. Caeterum Protestanici ita hoc sanctissimi Patris testimonio abututur, velut ille putauerit, Ecclesiam aedificatam esse super sdem, quae confitetur Christum esse filium Dei viui,nulla omnino Petri confitentis ratione habita. Equidem concedo, Odem se conferiisnem disime in Christo naturae petra in si io genere esse,& super illani petram inter caeteros fidei articulos aedificari E. cclesiam,non nego. Caeterum illa fides Se confessio sola non satis habet virili ad pondus Ecclesiae si istentandii. Nam de Ni colaitς & Nouatiani,& Eutyclitani.& Pelagiam de maxima Donatistarii pars credebant de confitebantur, Christum es Filium Det et tui ; de tamen super illoru fidem Ecclesia aedificara
non est. Deinde si nihil aliud dicitur, quam Ecclesia aedificanda esse super sdem qua Christus creditur Deus: no ta dicendu erat id talo, quam aut aedifico. aut aedificavi. Nam cuin illa fides iam nunc ad gloriam Dei prolata iit at a. ideo exaduersiriorum iudicio nulla fundamenti pars absit aut desideretur: cuin l. Christus potito semel fundamento, no cellet ab aedificatioire,quia q; modo tam pse,quam Pater eius operasti si haec sola fides petra esset: dicendu fuit, super hane ira aedi co Ecclesam meam Iino cum Ioannes Baptista iam ante fide suam in diuinam Christi natura consessus fuerit dicens. Ecce Agnus Dei, ut trigis peccato mu-H. et prior me erat, et hic est qui baptizat in spiritu sancto, or hic es hus Dei. cum praetcrea Nathanaiil dixerit, Tu effluu Dei, tu es rex V M l imo cum omnes Apostoli, post qua vetus cessasset,adoraucrint Iesum, licctes teressus DG es; nec unqua ab illo die cestaverit Christus
aut a praedicando, aut a colligendo Discipulos: si tantum de illa aedificatione agebatur quae seret sit per fidem deitatis Christi: diccdum suit, super hanc tram aedificaui Ecclesiam meam de non tantum , aedificato. At nunc solui Scriptura no potest, nec aut ei addere licet aut detrahere. Illa vero sic habet: Tu es Petrus, ct super hunc Hiram aes calo Ecclesi am meam. Non igitur de ito fidei quae iam saepe consessione publica in medium est rebatur) sundamento gitur sed praeterea depers bna illius qui multis modis ad hoc praeparatur&csingitur,ut aptus demum per longam Christi eruditionem sat, qui Ecclesiam non totam, sed militatem. hoe est, totius Ecclesiae partem aliquam stabibat ac si istentet 1 ob eamq; causam licet aedificatio Ecclesiae super Christum ipsum Deum & hominem iam diu coepta fuerat per fundamentum fidei, tua Christus credebatur Deus nam hoc Prophetae omnes Zc Patriarchae ab initio mundi crediderantὶ tamen aedificatio adhuc restabat facienda super Petrum, qui non niti post Christi viii bilem praesentiam ab oculis nostris ablatam,futurus erat visibile fundamentum militantis Ecclesiae. Non enim iam agitur de fundamento illo maximo, quod est Christus,qui semper suit, atq; est petra Ecclesiet ibit dissima: verum agitur de fundameto futuro id est de temporali sun lamento, quod 'ollinc sustineat Ecclesiam visibile,sicut antea Seth, Nod, Abraham. Moy ses. Aaron,&posteritas eius eandem Ecclesiam in potetia 5 vi tute Christi sustinuerant. tu id multisξSemper fuerat Christus fundamentia Ecclesiae semper fides in Christum eandem Ecclesiam si istinebat. Sed non semper fuerat Petrus vllu om nino fundamentum:& hinc dictum est .ad fato. Is igitur super cuius fide Ecclesia aedifica itur, debet non modo hunc unum fidei articu tu confiteri quo Christus creditur Deus, sed per omnia esse Petrus: hoc est talis Pallor, qui gratia Cliristi usq; eo praeueniatur, ut de nome Petri promissutar ei sit antequam cofiteatur, de gratia detur confitendi quoties hoc Ecclesiae expedit,& pro eius fide Christus rogauerit,
quo laco firmet fratres suos,& is deniq; cui amati plus caeteris Christus dicat, Par ce oves meas. pasce a nos meos. Dica breuius: Debet in Osticio pastorali succeior esse Petri, super cuius fidE Eccleua aedificabitur. Cum igitur tres ad minimum interpretationcs huius loci proponantur, prima vi Chri lius ipse dicatur & sit petra; sccuda. ut quiuis Christi discipuli is petra dicatur de iit: tertia. ut fides diurnae in Christo naturae dicatur & sit petra, super qua edificabiatur Ecclesia : istarii nulla est propria 5e persecta verboria Christi interpretatio, sed ea tat sim, quae statuit Ecclesiam posthac noua quadam ratione aedificari supcr ipsum Petrum no quocunque modo assectum sed confitente nec id quandocunq. .aut qualibct ratione, sed quando Ecclesiae fide in mediu pro tri opus es f.Tunc enim nec Petro Christus deerit, quin constendi gratia Ecclesiae saltem causa sic habiturus: nec Petrus deerit Eccles quin quod ei
172쪽
reuelatum est a Patre, palam praedicaturus sit, ac denuciaturus. Haec igitur veritas rebus rationibusque ab initio repetitis,iam docenda est S confirmanda. Prim.uu Petri manifestis me in Evangelio elucere, id quod permultis sacrae Scripturae testimoniis uincitur. Et Christum δε his verbas si per hac Petram aedificat Ecclesia meam l promi-
se, qu)d aedificaret militantem byam Ecclesiam 'per i .m Petrum, non 'sonae suae causa,
u Pastor ovium Christi de fratrum confirmator a Christo con cutus, ram d n adinstructionem es co marionem Christia Hebas quandocunaue expediret Ecclestae, confiseretur. contra hunc primatu iure diuino stabilitum a Prorsantibus assereri solent,
ex turis disim circumstantiu es rationibus confutantur. .
Onstat,Christum promi si si e Petro nomen petrae seu saxi, quando eum non tu fidem lcini. i.
in se confitente gratiose intuitus,dixit: Tises Simon ius Ioannae vocale Cephas, quo interpretatur Petrus. Praevenit igitur gratia dc promissio Christi,consessione Petri: nec tam promissio facta est ob praevisam conlissionem,quam consessio subsecuta est ob piam ii. praecedentem promissilonem .Misericordia enim Dei praeuensi nos: Sci e prior diligit nos. Honorifice linquis Cor Uomus de eopraeicit. Certa aurem raedictio suuroru immortalia Dei Glaxas opus est. Animaduertendum aute, quod non omnia quae eum ura ei erant, hoc primo congressu prae-d xit Non enim appe auit eu Petrum, non dixit super hanc Petram aed cabo Ecelesiam meam. Sud m. vocaberis CF u. Istudenam maioris erat se potestatas, nec non et i aummatis. Duo hic notanda sunt:vnum quod praedicitur aliquid, nimirum,quod Simon filius Ioanis vocabitur. Petriis alterum, quod non omnia praedicuntur.quia non praedicitur adhuc, quod super hane
perra Christus aedificabis Ecclesiam suam. Quod cum sit maioris potestatis,no in primo cogresia su praedicitur, licet postea praestetur. Habes ergo ex Chrysostomo, ad illum ipsum pertinere hoc verbii, Et super hanc Petra aed cabo Ecclesiam meam, ad quem pertinet illud, Tu vocaberis Cephas. Ad persona igitur Petri quamqua non suae personae,sed totius Ecclesi causa utruq: spectat. Deinde habes, haec verba, Etsuper han raram aediscabo Ecclesia meam, verba potestaris&auctoritatis esse . Non igitur tantum ad consessionem fidei, sed etiam ad officium aliquod pastorale reserenda sunt. Cyrillus etiam in eundem locum dicit: Nec Sιmon Iore tam n '. i-
mensi i sed Petrus praedicit, vocabulo ipso commode significans, Podin eo, tam7uam in petra lis L vh Hormi si mosiam esei aeae straturus Ecclesin In eo, inquam, ac n6 tatum in illa fide quam de Christo cofessus est: vi Sc certa quaedam persona vocetur ad Eoc ossicium cofitendi pascem dique, M illa persiona vera fidem,velut Petra per Christum standata, Ecclesiae causa in aeter- ιnum consessura sit Hoc quippe est in Petro,tanqua in lapide firmissimo, Ecclesia aedificari. Nee tatum urgeo sanctoru Patrum verba & auctoritatem, sed multo magis ratione & vim praedictionis Christi. verbii enim promissionis hoc est, Tu vocaleris Cephas. Queadmodum igitur cum Deus dixisset ad Abraha, Sara mor tua pariet tibi sitium, inde Chrylostomus re ad intulit,haec promisito se Dei verta hoc ipsem Isaac es xii O genuitviccum Christus dixerit ad Petrii, Tu vocaberis Cephas, ipsa illa promi imo ipsum Simonem cssinxi t&adaptauit, ut Petrus saxumq: immobile fieret suo tempore. I taque vi,quamqua Abraham postea cognouerit uxorem suam, tamen causia generandi fili unon tam cilietis&consectis naturae suae vi
ribus, quam verbo promissionis attribuitur: sic tametsi Petrus postea dixerit Christo, Tu ei rastu filius Dei viri tamen non ob id primum aut praecipue factus est Petrus, quia iacon sessus erat veram fide in veram Petram Christum Iesium: sed potius ideo gratiam confitendi hanc veritate consecutus est, quia prius acceperat promissione.ut Petrus vocaretur. Prima oenim omniti de potissima causa fuit diuina praedictio& promissio, quae caeteras deinde causas Se suo tepore disposuit, M suo loco adhibuit. Hinc illud essicitur, non satis esse cuiqua fidelem esse ad hoe,ut sit Petra, super quam Ecclesia aedificatur, nisi prius etiam promittatur ei hoc ipsum quod soli contigit Petro. Nulli enim hominum, praeterqua Simoni filio Ioannis dictum est, Tu vocaberct Cephas. Illius ergo vices oportet ut subeat locumque teneat, id quod Romanus Ponti sex facit qui eodem prorsus modo Petra sit futurus. Deinde ut soli Simoni nomen Cephae ac Petri promissum est: ita ei soli etia id nome impositu est. Cum enim Christus conuocaret duodecim Disicipulos, quos& Apostolos nominauit auctore D. Marco Evagelista imposui Simoni nomen Petrus. Vnde Euthymius, θῖnole inquit est cap. i. apud Ioan.) Chri tum dis se, Simonem vocandum esse Petrum, nunc au rem apud Marcum cap. 3. vocare eum Petrum. Christi autem vocatio facit,rem ita esse ut vocatur. I. at enim ea quae non sunt, tanquam ea quae sunt; quia vocando facit ca quae ante aliud
erant, deinceps illa esse quae ab illo dicuntur de vocantur. Quapropter Simon filius Ioannis 'aliquo modo suit Petrus, tum ex certitudine promissionis diuinae, tum ex nominis impositione antequam adhuc sexterna saltem voce consessus esset,Christum esse filium Dei vivi.
Antea enim aliquo modo factus est Pettas, ut intrepide postia fidem confiteri posset: quia, O ex pra
173쪽
ex praecedente promissione consessio subsequens vires magnas accepit. Postquatia ergo praecessit nominis gratuita pro inlisio, δί si ibi ecuta est vera Petri denominatio : Matthaeus Apostolorum nomina recitaturus, merito Simonem primo loco velut dignissimu in collocat. Primus inquit Simon , qui dicitur Petrus. unde Cyprianus licit, quod Petrum Dominus primum elegit. Et Epiphanius: si inquit: Dominus conisuuii Peti Aprimum Apostolora. Ite i. Σ.-- Gregorius. Primus in Apogiolatum petr- vocatus eII. Nec cnim primus ille ideo est dictus ab Gisonu, in Evangelista Matthaeo, velut qui Christunt sequi ante alios omnes coeperit ictim Andreas
prior Dominum secutus, postea fratre suum Simonem ad Iesum adduxeruὶ sed quia veleoni- ' nium Princeps & Dux fuit. Unde Ambrosius: Prior inquit se tus est Andreas Saluatorem, Aibratus quam Petrus , ct tamen primatum non accepit Andreas, Ied Petrus. Vbi autem Simon Petrusta P. ' nominatur primus, ut neque tempore accessionis ad Christum alios antecesserit, nequem alius qui sipia in eodem ordine proprie appelletur secundus, aut tertius ibi sine controuersia
Primus intelligitur dici , velut dignissimus , AI omnium aliorum Princeps. unde Albertus Magnus negat, Arad eam velut secundum, aut Philippum velut tertium esse numeratum: quia si res, inquit, si dui Petro, suntaeruales. Et iterum postea: CAttende, quod licet Petrus vertex dicarurprimus, non tamen Hestur Andreas secundus nee Philippus teritus, ct sic deinceps: Iedomnes secunt punι Petro adiuri dialonem, quia non et nussub alio , sia omnes sub Petro. Haec ille. Petrus igitur non ob ordinem numeri,sed ob dignitatem officia pastoralis ad quod iam incipiebat vocari, dictus est primus. Quod ut certius constet, collige omnes Euangelu locos, ubi Omnes Apostoli recensentur, α ubique Petrum primo loco, Iudam veroprotiorem in postremo constitui reperies: ex aliis autem Apostolis modo hunc, modo illum an interiectis locis poni. Quemadmodum igitur certissime constat, Iudam in postremum locum ob hominis indignitatem reiici: sic ex altera parte non minus certo conflare debet, Petrum omnibus ubique anteponi ob ipsius hominis praeeminentem excellentiam & dignitatem. In Matthaeo secundus a Petro collocatur Andreas, idque, ut arbitror, quia frater Petri crat: nec post Principem Apostoloru alius videbatur magis honorandus cile, quam irater principis. Verum ne si hoc perpetuum fuisset,iam Petrus videretur ex eo, quod primo i . coponebatur . nihil supra caeteros dignitatis adcptus, quam certum esci, Andream propter secundum enumerationis locum non fuisse aliis Apostolis maiorcm: propterea locus quidem Andreae mutatus est apud Marcum Euangelii iam qui post Petrum proxime re- censet Iacobum. Imb & ipse Lucas, qui in Evangelio Andream adiunxerat Petro, in Actis Aruis .. Apostolosum ita eorundem Apostolorum nomina percurrit, ut Ioannem in secundis coli cet. Quamquam vero Ioannes Euangelista non recenseat ordine omnium Apostolota n mina, tamen ubi aliquos recen siet,inter quos Simon Petrus fuerat, eum semper anteponit
Hstipulis eius duo. Et in coena refert Dominum venisse ad Simonem Petru, vi pedes eius laua-h: .. - et, nulla nominatim mentione de aliis, suorum pedes lauarentur, facta: cum tamen ades. Matita sent Omnes, omniumque pedes toti sucrint. Primus sinquit Hilari usi lauarasti thris Petrus
Et ais i. prohibuit. Item Augustinus, negans, Christum in lotione pedum post aliquos ad Petrum venisse: apus eni- inquit nesciat, primum Apostoloriam esse beatis imum Petrum' Clim sederet I
xu: . seu inquit M arcus in monte stiuarum contra templam. Interrogabant eum siparatim Petrus, ct
Iacobus, or Ioannes, ct i Endreas. Misit Iesus Petrum cr Ioannem linquit Lucas) eandemq; rationem in Adiis Apostolorum perpetuo seruat. virum temere aut fortuito factum hoc esse putabimus, ut cum toties occurrant in Euangeliis pluriumDul Apostolorui nomina, semper primas teneat Petrus' An potius hoc ipsum diu initus comparatum esse credemus, quia indignum ipsis Euangelistis visebatur, ut omnium Apostolorum principi quemlibet alterum anteponerent' Scio quidem Paulum Apo-
stoluna ita c5memorare uno tantum in loco Iacobi, cphae,5 Ioannis nomina, ut in medio Petrum locans. Iacobum ei praeponat. veruin quod id no eo animo fecerit, velut Iacobum parem per omnia Petro existimatierit. ex eadem Epistola minis estissime intelligitur: quia cum in ea dein urbe tam Iacobus , quam Petrus esset, tamen Paulus ait, POP annos tres veninter olymam videre Petrum, or mansi apud eum diebus quindecim. Alium Apodolorum et ii neminem, nisi Iacobum furem Domini. ce ut solum Petrum videret, ascendit: apud eum
solum diebus quindecim mane L Iacobum vidit quidem .sed ita ut non magni hoc videaturia , , .. a stimasse, prae ossicio & studio, quod exercuit in Petro inuisendo. Donorat Petrum inquit avi p. . . Chrysostomus in on diligit Hus omnibus. Nee enim ob vitam aliorum Apostolorum narras se incendi se Hιerouel nam e stropter hune solum. Quando aute aliunde costat de volutate scribentis,no refert quo in ordine scribatur personarum nomina. Deinde quod semel aliter ab Vno fit, isi pr.eiudicat perpetuo instituto reliquoru Euangelistarum. Quid quod ipse Paulus
174쪽
s um est, Egora dem Pauli. ego autem Apo go, ero verris Cephae, ego autem Christi. ab iis qu os minores haberi voluit, gradati in ad maiores ascendens, in Christo, qui est maximus omnium deli ait oc secundum a Christo Coplom collocat. Age vero, ne Petrus ordine tantum praetuisse aliis Apostolis putetur: illud etiam considerandum cit, quo i palam te gessit velut omnium principem, etia adhuc in terris agete Claristo. Nec inim suo tantum,ut alii sed plane omniti Apostolorii nomine δί interrogare, Sc ad interrogata solebat resipodere. Christo enim ad perfectione ad hortate Petrus pro omnibus
ait: cenos reliqumius omnia, et sicuti sium tu Ie: quid ergo erat nobis3 I rem in cit m alibi pluribus '' Di dipulis abeuntibus Christus quaereret, nunquid dc vos vultis abire Petrus Omnium per- sonam gerens, dixit: Domine ad quem ibimus' Verba vitae aeternae habes. Et nos credimus, o cognouisu , quia tu es Chriseus Filius Dei. Rursus Domino interrogante Apostolos, vos autem quem me esse dicitis Respondens Simon Petrus, dixit: Tu es Christus Alius Dei vitii. Praeterea cum Dominus ad turbas locutus esset, ut vigilarent, dc parati essent in aduentum Domini: Petrus omnium nomine interrogauit, Domine adnos duis hanc parabolam, an ad
omnes Cui Dominus: Puis putas e Ii filis L en aror se prudens, que conuituit Dominus super familiam suam,ut det iEas in tempore tritici men uram' Quasi dicat, omnibus quidem loquor, sed tibi maxime, quem supra familiam mea costitutum, etiam aliorum cura sit scipere volo. Tres Apostolidormierunt. 5c ad solum Petrum dicitur, Simon dormθ' Ad eu praecipue An. gelus perferri iubet nunciat resurrectionis Christi: Ite,dicite Discosis eius, O IVtro, quia precedit vos in Galil γm. Cum is post resurrectionem Domini dixisset, Vado secari, mox Qui aderant Apostoli. Se Discipuli responderunt, Venimus es nos tecum. Eodemq; modo ctia Iudaei ad Christi fidem iam recens conuersi dixerunt ad Petrum es ad reliquos Apostolos: Quid Ao-
faciemus,viri fratresZPetrus autem solus omniti nomine respondet, Poenitentia agite, de quς sequuntur. Hanc Petri supra cςteros praerogatiuam Ignatius animaduertens dicit Christum venisse πρὸς τους περὶ σιτρον, ad cos qui circa Petru erat,id est ad discipulos Christi, quorum princeps dc caput Petrus erat. Vtrum haec omnia, Sc alia his similia casia tantum acciderunt An fuit insolentior caeteris Petrus ut seipsum importune ingereret. Hoc de tanto vito Spiritus sancti gratia praedito pie cogitari non potest. Quid ergo est utique primus omnium id agit quoi ad omnes suae curae comissos spectat. Vnde B. Cyrillus in illa verba Petri, Domine In I ai. . ad quem ibimus, verba viri aeternae habes. ita scribit: Per unum qui praeerat, omnes re pondem san- 222 K., ct profectis, Sanctu congruentem disci nam optime conseruantes, ct posterioribusprudentiae atrue modestiae laudabilia praebentes exempla. Decet enim non omnes co fusλ,nec rossilientes imp
Hnter, quasi rapta ueti orationcste cedere iis qui ct costio, se ordine praeri nount. Propterea P Ius P . ait: Prophetae duo aut tres, se vici sim loquAur. Opus uitur erat diuinitus coprobatae pru- r: dentiae, ob res agonem committere Hi , qui ordine maior est. Iaem etiam docet Augustinus,dicens: Petrus in Ap Horum ordine primus, in ChriEi amore promptigimus , VEvnus reoon pro omnibus: unus pro multis dedit restonsum, unitas in mulsis. Et post: Ecclesiae figit ramportans, olatus Principatum tenens.
Iam illud quam insigniter declarat praefecturam Petri, quod reliqui discipuli post Chri .stum etia velut de familia de comitatu Petti habetur' Naui cum D. Marcus Petri, Andreae, Natat. Iacobi, SI Ioannis vocationem exposuisset: postea narrat, Iesum adiisse in desertum locum, ut oraret. Et prosecutus ess inquit eum Simon, se qui cum Ego erant. Quid aliud significat illud, qui cum Simone erant, nisi reliquos disicipulos post Christum agnouisse Simonem velut
Ducem aut Rectorem suum' Consentit cum Marco Lucas: m. m Diss comprimeretur a tur
se mulier quaedam fimbriam vestimenti eius tangeret, ait Iesus: Quis es qui me tetigit' Neganti bus omnibus, dixit Petrus, ct qui cum im erant: Praeceptor,turbae te compri in uni Scaldigunt: Sc dicis,quis me tetigit8 Eadem vero historiam Marcus his verbis explicat: Dice Ut bant ei discipuli sui, vides turbam comprimente te, de dicis, quis me tetigit Discipuli lesiiij sint qui cum Petro esse dicuntur. Et cur, obsecro, dicuntur discipuli Iesu cum Petroes', tam absente,quam praestente Christo,nisi quia Petrus tanquam primogenitus,illis velut fratribus suis sub Christo communi omnium Patre ac Domino praeerat' unde iterum Dimis Lucas cum ostendisset, Christum in montem, ubi transfiguratus erat, uecu assumpsisse Petrum, Iacobum Sc Ioannem: Petrus, inquit, or qui cti is grauati erant μomno. Ex quo peripi eitur, etiam filios Zebedaei, hoc est. eos Apostolos qui caeteris maiores habebantur, tamen solitos esse dici cum quia illum velut seipsiis maiorem obseruantia quada fraterna colebant. Vnde etiam Ignatius ait, Christum a mortuis retiargentem venisse ad eos qui circa Petrum erant.Cur circa Petrum dicunturesse, nisi quia Princeps eorum erat Petrus3 Quis nucrationem perspicuam non videat,cur ij qui didrachmum Capharnai colligebant ad Petrum praecipue dixerunt: Magister vester non soluit didrachmum:ait Petrus etiam. Ad unum to quuntur Petrum, dc tamen dicunt: Magister vester. Vcique propterea,quod totum Christi
175쪽
comitatum sub uni us Petri persona comprehendendum non ignorarent, quod is velut Au-tistes eius familiae atque ante lignanus haberetur. Eodem etiam pertinet, quod Christus dixit ad Petrum: erro piscis ore inuentes flarerem, istam sumens da eo pro me, es te. Stater autem duo didrachma coplectitur. Cum ergo Christus pro se unum didrachmia,& pro petro alterum ibi ueret: utique signiticar etiam Petrum suisse cuiusdam familiae caput, aut ccrte vel cui primogenitum quendam, qui sacris illud tributum soluere deberet. Iolci lius enim appellat ut cru ita ac a quod Iudaei siti ni Done qΣῆ. n. Hilarius etiam in hunc Matthari locii, item' Chrysi,stomus rein ad tributum ex lege Moysis primogenitorum nomine debitum reserui. Hieronymus idem tributum ab se ζ - Augusto Caesare indicium putat. Origenes utrunque sensum recipit. Ac sane poterat id abii Augusto Caes. are in aerarium imperatoris rapi quod ante Deo solebat Oiserri. vicula l. id iit, Ida siue soli primogeniti cuiusque familiae hoc didrachma debebant Iblucre, siue etiam soli pa-Σ - . tresfamilias,seu paterfamilias debebat viati pro se,de alterum pro familia exoluere: uolibet modo primatus quidam Petri ex ea re intelligitur. Nam liue primogenitus in Christi comitatu Petrus habetur, nihil est primogenito per naturam Drius: siue ipse velut secudus pate familias sub Christo numeratur, qui iecudus a Christo est, discipulorum utique primus estisiue Petrus ipse totam Christi familiam sistus repraesentat, ne hoc quidem facere postet ima totam Chri ui familiam sub se complecteretur. Etenim in singulorum capita non fuisse hoe . . i. tributum a Christo redditu, costat cum pro duodecim Apostolis no duodecim didrachma, vel sex flateres, sed tantum duo didrachma quodque idem est: vnia in staterem soluerit. Minu lib. eum pro se, de pro Petro. ut merito Diuus Chrysostomus dixerit, primogenuus erat Chrastu Petrus quorue discipulorum primus esse et tribatur. Et iterum: Ingens hic honor Petro deferebatur. Et post, Ibo me inquit) o te, quoniam es Petrus imogenitus erat. Et paulo post: In isii hora e
9-: ἡ- terib emmbus Pettumpraetutit. Ex eadem in NaZian nus asserit, Petrum discipulorum omnis
. iiiiii. a. Iu se charisiimum. Imo tam Origenes. quam Clarysostomus putat, contentione deprimarura ' inter disicipulos mox ortam inde potissinitim fluxisse, quoniam momium hune existimasane honorem in Petrum a C Eo coliatum, quasi per hoc indica set eum teteris discipulu metiorem. A l ..d dit Chrysostomus : Cum ex Iacobo ct Ioanue alter primogenitus esset, nihiItamon tale pro 'Din feci striditur. Ac sane clim ab Augustino quaereretur, cur Saluator pro se tantum & Petro.
2IT T ac non cliam pro caeteris Apostolis didrachma solui sset , respondit: Saluator cum pro se , ει-
et ri tro Hri iubet, o omnibus exolui se videtur, quia sicut in Saluasore erant omnes causae magiEe uase post Saluatorem m Petro omnes continentur. I sum enim conmtuit esse caput eorum, ut Pastor esset gregis Dominici. Denique alibi Augustinus et num didrachmumpro Chrisso, Ererum pro insiti Petro,i Giero Ecclessa, datum docet.Petrus ergo totam familiam Christi id est,Ecclesiam re-z ia ... praesentat: Sc cur, obsecro, nisi quia totius F cclesiae sub Christo caput est 3 Atque haee sunt dicta, ut obiter ostenderem primatum Petri non tantum verbis Christi, sed pra terea rebus
ipsis innixum ab omnibus Euangelistis pro certissimo ubique habitum esse. Mihi enim ab initio illud praecipue propositum ibit, vi ostenderem , quid primum Christus Petro praedixisset,ac deinde, quomodo illam priorem praedictionem re ipsa praestans, mox aliud quippiam de nouo promisisset, donec tandem omnia complesset. i his , . Primum Simoni filio Ioannistraedictum est: Tu voca eras Cephas. Deinde re ipsa Christus es o 'i,. imposivit ei nomen, Petrus. I crtio, uater Apostolos primus eligitur Petrus. Caeteri vero idem Apostolatus ossicium una cum Petro assecuti. de catenus parcs, tamen dignitate inseriores erant: quia solus Petrus praeter ipsum Apostolatus ossicium, ex omnibus Apostolis primus1,-- ι. est Sc in axi inus: ib eamq: causam Mos eorum omnium erat Petrus dc suprafamitia Dominiia ... nstitutus significatur dc distipuli cum Petro, velut cuna Principe suo esse dicebantur, cael 1- , k i,. risque praesentibus , Christus pro se ac Petro si l o di rachmum soluit. Nunc sequitur, ut ea persequantii r quae ad propriam petrae naturam ossiciumque in principe Apostolorum spectant. Nam licet inchoata imo ex parte aliqua sit petrae huius fabricatio, tame multo malo. ra sunt quae adhuc restanti Christo igitur interrogante discipulos suos, Vox autem quem me sed tiru'Pctrus respondet: Tu es Chri us lius lin rapim De quibus verbis Cyrillus ita scrii Q. bit: Petrus ut 'inceps caput j catero primus exclamoit,Tu es Chri I sitias Dei et mi Petrus
non tantum dixit, sed exclamauit, nec tantum una cum aliis sed primus, hoc in, ante omnes,
nec id velut sola voce ex priuato studio praecurrens. verum Ut princeps caput . caeterorum. Fuiti, orgo iam tunc princeps, de caput Apostolorum ex aliqRa parte, antequa consessi is est Chri num esse Filium Dei vivi. Nam ut Princeps caput Θ caeterorum exesa arit, hoc cis, si fiteri coepit. Ac tametsi eadem potestas plenuis postea Pot 9 ςonseratur, tamen etiam id quod princessit magni moineti ad eam auctoritatem stabilienis mi uir. QSod ob eam causam saepius repeto, ut lector animaduertat non totam rem a sola confessione pendere, sed multo masis ab illo viro quila ante nominatus est Cephas,& tactus est Petrus, ut postea confitcri, & Ecclesiam
176쪽
esesiam Christi per consessionem suam in fide Catholica stabilire posset.Christus ergo, audita Petri confessione, dixit eiusserius es,Simon Bariona. Ecce non sola confesso, sed etia perasona confitens appellatur beata. Pergit Cliri ilus: quia Ora π singuas non reuelauit tibi , μάPater meus qui in calis est. Et ego dico tibi non item aliis qui minore auctoritate de dignitate quam tu aincti sunt sed dico tibi cui iam ante& promisi,& imposui nonae Cephae, luemq; primum Apostolorum constitui, tibi dico: Tu es Petrus. No dico tantum, qii consenio haec D
tua est petra, sed tu ipse es mira, ut possis tam alias confiteri veram fidem pro confirmandis
fratribus tuis, quam nunc eam confessus es
Nec mirum videatur cuiquam, si dico Simonem esse miram. Nihil quippe aliud interest inter Petru& petra hoc in loco, nisi quod alia est proprietas linguae Latinar , quam fuerat
Syricae aut Hebraeae, in qua Dominus loquebatur. Nam Latini vocabulum comune ad ce tam personam accommodantes,velut propriu esteriit, quod alioqui sisto terminationis ch
ractere,& figura vocis non ite re ipsa dii fert a petra, siue a lapide solidissimo. Christus vero dixerat, Tu es Cephas, hoc est, petra sicia Petrus. Non aliud sinquit Hieronymus P significat rei immua Petrus,aliud Cephasse quam nos Latmὸ se Graece petra voca mus hanc Hes ι se Syri pro re in 'h.2l I inter se viciniam Cepham nuncupant. Si ergo idem est petra, 5c Petrus, de Cephas:con
sequitur, ut Christus dixerit ad Simonem filium Ioannis , tu es Zetra: SI quando addidit, super hac petram aedificabo Ecclesiam meam,prosecto significauit, se super Simonem ipsium,
quem vocaverat petram, aedificaturum Ecclesiam suam. Nam, ut iam ante deesaraui, haec petra de qua dictum est, super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam) necessario refertur ad petram prius iam aut oculis, aut auribus demonstratam. Ad oculum autem nulla omnino petra demonstrabatur. Porro quae ad aure demonstrabatur, non alia fuit , quam Simon filius Ioannis, cui Christus dixerat, Tu es Petrus, ct super hanc rara aedificati Ecclesiam meam. Super hanc inquam quae tu es. Nam alia nulla erat, ad quam pronomen demonstratiuum referri poterat: ut mihi videantur Protestantes aut communi sensu carere, aut malitia
prorsiis excςcati esse, cum negant hanc miram ad illum solum referri,qui soliis verbo praece dente dictus est Perra. Nec mihi Opponant Augustinum. Is enim tametsi linguae Hebraxe ignarus putauit aliud esse petram ,&aliud Petrum: tamen nunquam negauit,Simonem Pe- Ida . trum hoc in loco petram vocari: sed liberum cuique reliquit, ut vel Christum, vel Petrum alio atque alio modo petram vocari existimaret. Caeterum Lutherani SI Caluinistae pertinaciter negant, Petrum hoc in loco per nomo Petrae intelligi. At Christus ubique usius sue ra vocabulo Cephae, quod ipsi Proteitantes, linguarum satis iam periti,non ignorant, lapidem ingentem Sc petram significare. Accedit eodem,'uod aedificatio, de qua Christus agit, in futurum differturi quae res nec in Christum, nec in fidem apte couenit. nam super Chri stum, & super fidem in illum semper fuit aedificata Ecclesia, verum nunc promittitur alia quaedam aedificatio,quae futura est,quaeque nondum est completa. ritos sinquit Origenesin per promistionem meruit feri EMViaefundamentum. In Petro sin--Maiis quit Theodoretus in Apostolorum principe Dominus in Evangeliis se Eccosam si ad casurum promisit. Promission is ergo hoc verbum est, Super hanc petram aedificabo Ecc iam meam. Quo - C aucoia. modo autem super Christum aut super fidem in Christia promittitur in posterum aedifican da Ecclesia, quae sie in per ab origine mundi illis modis aedificata fuit' Et portae infera non praeianalebant aduer 2s eam: hoc est i nquit Origenes neque aduersus hanc petram,neque aduersus Eo in F ita elesiam, quae super banc petram aedificabitur. Nimis autem absurdum videtur, ut Christus pro mittat,portas inferi non praeualituras aduersus se ipsium. Quasi vero fideliu quisqua de Chri
sto, quem credit filium Uei existere, solicitus esse, aut ullo pacto dubitare queat, an portae inseri aduersus ipsium praeualiturae sint. Nec etiam quisquam dubitat.quin portς inseri non sint praeualiturae aduersus fidem quae est in Christum IESVM, qui Saluator ea omnium Θ-lium. Sed quoniam infirmitatis nostrae conscij , merito poteramus de nobis ipsis, ac de visi- bili Pallore nostro soliciti esse: Christus per hoc verbum promissionis sportae inferi non' ualebum aduersus hanc petramὶ id egit, ut nos de una quapiam petra visibilia se constituta, securos redderet: promittes portas instra, hoc est inquit Epiphani usin haereses se haeresiarchus εν pila..ta non praeualituras aduersius Petrum , hoc est, aduersus primum Eccletiae Pastorem, quate nil is Pastorali suo officio in decernendo ea quae ad fidem spectant, fungetur. Naua quod Iactenus de Petro locutus sit, dc adhuc loquatur, subiecta etiam verba declarant: ει tibi dabo claues regni caelorum. Quid est ii , tibi dabo' Vtriimne id significatur, quod Clinito.
aut quod fidei Christianae dabuntur claues regni caelorum 8 Et certe em Promittuntur Haues t. Bradium
regni caelorum, is et i 4m appellatur Gra, seuper quam Ecclesia aedificara promittitur. Ab initio tae 2
quippe orationis eius quae ad Petrum habetur, usique ad finem omnia Christi verba diti guntur ad unam personam. Beatus es Simon Ba - Ionae se ego dico tibi, quia tu es Petrus, o super hanc iram aedificabo Ecclesiam meam, or porta inferi nonpraeualebunt aduersius eam: O tibi
177쪽
Tibi albo iugo claues regni Glorum. Nonne ad eandem personam spectant omnia quae hoc in loco sub demonstrationis modo proieruntur Z Nonne is dicitur beatus, qui est Sirium filius Ioannis' Nonne eidem Simoni dicitur, tu es Petrus Nonne qui est Petrus, idem appellatur haec petra Nonne supcr eu qui est lue mira, aediscabitur Ecclesia Christi Nonne portae miseri negantur inuatiturae aduersi lunc petram 8 Nonne ei tramittuntur claues regni caelorum, qui σ Simon, O PGruae, se hae rara Hoeniar Olfendant Protestantes rationem aliquam, ii possunt, qua doceant Cluillum orationem suam a Simone Potio aut ad seipsum,aut ad fidem in se habet dam deflexisse. Vbi hoc fieri coeptum est Nonne a persona Petri nianifeste inchoatum est, cum dicebatur. Reatin es Simon fiar Iona' Nonne in eadem personam ad postremum finita est oratio iubi dicebatur, Et tibi dabo claues regni caelorum' Quae igitur inter principium orationis 5 finem interiecta fiunt, frustra torquetur ad alienum quippiam,quod neq; ab initio nominatum, neq; ad finem orationis ullo modo cocti
sum cit. Aut ubi facta est in oratione Christi vel sui ipsius vel fidei,quae in se habenda eslet, IA ulla mentio Vbi dixit Cliristus, sium Petrus, O seuper hampetram ad cultur Ecclesia meis Vbi dixit fis qua tu, Petre irim me filium Dei viui esse, tra ea, O super hanc petram aedifcabo Ecclesiam meam' Hoc in Euagelio nusquam legitur. Ibi legitur, Christum ad Simonem, qui suam deitatem consessus erat, dixisse : Tu es Petrus , sesuper hanc petram is cabo Ecclesiam meam. Hinc recte conciti seris, sivere Petrum fidelem, super Petra veram de uirum nomine consitentem , Christi Ecclesiam aedificandam promitti. Hoc in Evangelio, hoc in fide Catholica,hoc in lanistorum Patrum consensu inuenitur. Verum quod fides a persona Petri
separata, in quocunq; alio qui ossicium sedemq; Petri non teneat, dicatur petra, stuper quam Ecclesia aedificabitur id prorsus non inuenitur aut in Evangeliis, aut in maiorum doctrina Ac nimirum quaenam erit ista fides , superquam aedificabitur Ecclesia Numabs': subiectos quopiam erit,in quo & ab initio sit,& cum opus est inuestigetur Oportet enim vi& in homine aliquo existat. lc certa ac stata fit, quonia per demostrationem huius petrae designatur. Si ergo dicas,Ecclesiam aedificari super fidem illam quae cofitetur,Christum esse filium Dei viui,in quocunq; homine ea sit: cottalus est hoc Nouatianus, Donatus, Eutyches, de hodie Anabaptistae eandem veritatem cofitentur,nec tamen super illorum fidem aediscata est E clesia. Quid multis3 Cui promissae sunt claues regni caelorum, super cum promittitur aedita canda Ecclesia. Petro claues dataesunt: super Petrum igitur aedificata iam est Ecclesia. Nec enim maius est instar petrae mole militantis Ecclesiae si istentare, quam triuphantis Ecclesiae
claues possidere. Nam ut nemo potest aliud fundamenta ponere praeter Christum Ieskm: sic ρωι
ratius habet claue David qui aperis, ct nemo claudit; claudis, et nemo aperit.C erum ut Chrit nisi stus, qui solus iure suo claues regni calorum habet, eas Petro Sc succcstaribus Petri concedit ad Ecclesiae militatis utilitatem: sic idem Christus, qui solus per natura suam est uniue salis Ecclesiae fundamentu, Petro & successoribus Petri concedit, ut ad tempus sint militantis Ecclesiae fundamentum. Nunquidenim non licet Christo, quod vult, desivo faceret Aut oculus Protestantium nequam est quia Christus est bonus Qui habet claues regni caeloria mi is digno perit, indigno autem claudit caelum. At hoc quia aliud est, quam in ipsum caelum potest
- tem accipere Per claues enim tam domus, quam ciuitatis, alicui traditas, insignis quςdam auctoritas te potestas in illam domum ciuitatem ii donatur.Sicuti ergo qui minor est in regno caelorum, major esu Ioanne Bapti; Ia, hoc est, quouis homine extra caelum agente: sic ctiam qui vel minimam potestatem in regnum c lorum habet maior est quolibet Ecclesiae militantis magistratu qui saltem in regnum caelorum potestate non habeat: si tame talis esse ullus magistratus in Ecclesia militante potest. Na ia tantum dicere volui plus quodammodo videri csse ut claues regni caelorum quis habeat. quam ut Ecclesiam militanicua in terra sustineat: ctim tamen reuera hae duae potestates non separentur a se mutuo, sed omnino in cunde hominem cocant,atque adeo unaquaeda potestas existant. Nisi quod sub nomine sui amenti aut petrae, talis potestas indicatur, quae aliquem in Ecclesiam admissum fouet ac regit: sub Dominu vero clauium, etiam illa potestas continetur quae de aliquem ab Ecclesia Dei priusi alienu in eam iuste recipit,&alique iam prius comunionis Ecclesiasticae participe ab eadeintaia, di. iuste repellit. O beatus caeci ianitor exclamat Hilarius in cuius arbitrio claues Herni aditus rea odi duintur.cmus terrestre micium raejudicata auctori assii in caelo, τι quae in terris aut ligata sint auri . hisia tuti eis de conditionem obtineant es in caelo. Magna erat rei fas inquitshrysostomus)C , . se Gnimatri uri in utilis: O ero tamen dabo tibi, inquit. Denique Augustinus ait, Petrum
num extitisse qui ia/ ranae s in Amo Dei populis lapis esset adfirmamentum, columna a si em
Si ergo non minus est claues regni caelorum accipere quam fieri petim super quam Ni. sc tur Ecclesia,cum certo constet claues regni caeloria Petro, de soli Petio nominaturi pi mittas esse:cur negatur, etiam illud eidem Petro cile promi ilum,quod super cu aedificabitur
178쪽
visi BILEM ECCL. MONARCH. V NI PETRO DELAT. EsSE. issChristi Ecclesia3pKsertim cum eodem tempore,cidem homini, x eade occasione, tam dicatur, tu es Petrus, super hane petra H siculo Ecclesiam meum, quam illi dicitur, o tibi dabocliues regni caelorum . Aia quid ad uad sibi vult illud, Et tibi dabo , nisi ut declaret, praecedentia M. Christi verba pertinere ad eunde Simonem ad que pertinent sequentia Cum igitur clarum sit, liaec verba, Et tibi dabo claues regni calorum, ad ipsi ina Petrum dici: constare etiam nobis debet,eundem Petrum appellarii anc iram, si ex qua aediscabitur Ecclesia Christi. Haec omnia dicta sunt,ut Euangelia veritatem, quae super Petrum aedificari Ecclesiam docci, contra Protestantium calumnias defenderemus. Nam si pro ipsa Euangelia veritate no certaremus, profecto sat erat nobis, quod soli Petro claues regni caelorum ante alios omnes&promittu
quι repromisit. Porro vel hoc solum ad primatum Petri stabiliendum satis habet virili. Nam ut ante Apostolos omnes accepit clauium promissionem , ita δί princeps corum in hoc ipso est factus. qudd illi non niti poli illucaldem claues ab eodem Christo accipiunt. Nec enim nihil est, originem dc principiti alicuius potestatis in ali suo fundatu est 'ictiali postea eadem ipsa potestas cum aliis ex aequo comunicetur. Nam etsi reliqua potestas plena & tota in secundum aut tertium transeat tamen hoc utique transire non potuit,ut ille secudus aut temtius fieret etiam primus,qui claues regni caelorum accepit Iet. Facta quippe insecta fieri non possunt. Negari non potcit, quin ibit Petro ab initio dictum sit, tibi dabo claues regni caelorum. P uit ergo potestas clauium saltem vi promissionis diuinae ad aliquod monactum in stolo Petro. Saltem ergo hic primatus in Petro fuisse c6cedatur, ut ab una visibili origine omnis Ecclesia ilica pol citas promanet. Si dicas, Petrum Ecclesiaepersonam in accipiendis regni caelora cla. PALII ullus gesiisse: fatebor, ac simul quaeram, quis Petro hanc personam imposuerit 3Si Ecclesia in furatio. conlii tuit Petru velut procuratorem suum in hac re, minor utique cit Petri,quam Ecclesiae auctoritas,quae vice sua substituit illum.Sin certo constet, Ecclesiam nihil tale Petro com- mi sitie,vetum hanc personam Petro non nisi ab ipso Christo impositam este: iam videduinest quo iure ac nomine Christus constituerit Petrii, Ecclesiae totius procuratorem. Si enim Christus constituit Petrum velut manum aut pedem in Ecesesiae corpore: erit fine aliquid in eadem Ecclesia maius Petro. Sin Christus constituit Petrum velut primum Ecclesiastici corporis membrum: iam etiamsi personam Ecclesiae gerat, erit tamen caput ac princeps in toto Ecclesiastico corpore. Videamus ergo Petri nomina Ac inde perpendamus viri dignitatem. Tu vocaberu Ceph u, hoc est retra. Quid,obsecro, aliud est petra quam prima &sblidis sina aedificij pars,quae alio nomine dicitur iundamentum 'Quod aute in corpore animalis est caput, hoc idem est fundamentum in aedificio. Accedit eodem, quod omnes fideles tanquam visi quida tapiis Ibnt, i pes. . qui aedificatur super Christum maximum Gr angulare lapidem, ut ipse Petrus in Epistola sua docet. Petrus vero non frustra Sc solus accepis pro Lisnem, ut vocaretur Ccphas, dc solus reuera est cognominatus Cephas seu Petra Est igitur de ipse lapis super Christum ipsum aedifica
lapides tantum communes, ille vero est petra tu esl,lapis magnus 5 rupes firma. Illi dictator lapides, quia sit per Christia lapidem angularem aedificantur. Petrus vero Sc hoc cum illis cs mune imo δί prae illis propriu habet,quia Christo proximus est: M praetcrea proprie cognominatur Cephas, id est petra,velut cliam alios peculiari quada ratione sustentans, sicut ipse a Ch risto peculiari quadam ratione sustentatur. V t crgo ibius cognominat ur Petrus, ita si lus aliquid veri lapidis proprium habet, in quo tam reliquos fideles, quam ipsos Apostolos vincit. Item Petro dicitur postea, Pasice a sis, sice oves mea). Pastor Ouium, caput illarum, de gubernator est. Petro igitur ut lapidi firmillimo, eidemque ut Pastori id ovium, Scagnorum , claues regni caelorum promittuntur. Hoc iure qui claues pro tota Ecclesia primus hahet, profecto velut totius Ecclesiae firmissimus lapis, de ovium agnorumque omnium Pastor, eas habet. Accepit crgo Petrus a Christo claues pro caeteris, ut Moyses pro populo
accepit qui mosus accipiensem pro quibusdictas claues accepit. te planum fecimus, qui Petrum in accipiendis clauibus ait propter Apostolamus sui primarum,
Quid illis hominibus iniquius aut miserius cogitari potest, qui cum verba ex subiecta ratione interpretari debeant, verbaprimum sieparant ab ipsa illorum ratione, ac deinde id per illa verba concludunt quod ab eorundem verboria ratione longissimς abelli Quid crebrius apud Lutheranos bc Caluinis las legitur.& auditur, quam quod Petrus accepit claues regni caelorum pro Ecclesia, M velut personam Ecclesii ag mst Iino addunt, Augustinum ita dicere,. - Ο ita
179쪽
ita sientire: ac mox inde concludunt, Petrii non fuisse caput Ecclesiae, sed potius unu quendam de turba Apostoloni, qui etiam fuerit inferior toto Apostoloru collegio. Atqui cum Christus fecerit eum Petram ,& pastorem, &confirmatorem fratrum; cuinq: Augustinus, qui dicit eum in accipiendis clauibus gessisse personam Ecclesiae, dicat id eum iecisse propier o totarin sui primatum: quantae impudent ne hoc est, ut urgeant illa verba gesti personam Ecclesiae &. omittant, imo etiam negent illa alia, proner Apostolatus sui primatum Atq; ut adhuc, si qui ex illis conuertendi sunt,facilius conuertantur,sin aute illi nolunt couerti,tamene I .. alij sciant, eos certissimo a veritate Euangelij aberrare: perpendat mihi illud quod alibi Augustinus scribit: diu ab super Christa baptietatum Spirum sanesus velut columba de cenit, tunc corrus suum, idest, Ecclesiam suam praefigurared gnatus ea. Si Christus praefigurauit Ecclesiam sita, inca ipsa re necessario etiam comprehenditur, quod figurauit illam. Christus ergo gessit figuram seu personam Ecclesiae suae, dum quod toti Ecclesiae praestandum quandoq, crat, interi in os editur Sc figuratur in ipso Christo. Vnde Augustinus eodem in loco figura cum persi,na coniungens, dicit, Petrum Apostolum o ter Apostolatus sim primatum g isse Eetae aeperbonam Auratageneralitate. Cum ergo etiam Christus, dum bapti Zabatur, personam seu figura Eccsesiae gesserit: virum dicemus, Christa propterea non esse caput Ecclesiae, vertam
cile vicarium Sc procuratorem eius' Sin ultro conceditis, Christum etiam si personam Ecclesiς ad tempus in accipiendo Bapti simo gestit,tamen aeternum eiusde Ecclesiae caput esse: prosectΛ etiam illud verum erit Petrum in accipiendis regni caelorum clauibus gessisse per nam Ecclesiae, te tamen eius dem Ecclesiae caput ad tempus extitisse. Accepit enim claues pro Ecclesia quidem, sed nec ab illa, venim a Christo: nec velut inferius quoddam illius membrum,sed ut primum de principale totius Ecclesiastici corporis membrum, idq; ab ipso Cluillo eiusdem corporis aeterno capite constitutum. Quaecum ita sint, certum est, in Petro velut in principe Apostolorum totius Ecclesiasticae iurisdictionis originem sub Christo,ac plenitudine extitisse ι illum i fuisse fundamentit Ecclesiae militantis,& petram fidei, cuius rei, praeter grauissimas rationes ex ipssi Euangelio iam allatas, testem citabo uniuersam & Graecorum Ac Latinorum Patrum antiquitatem. Clemens in Epistola i. ad fratrem Dominu Simon Pet verae fidei merito, se integrae praedicationis obtentu, fundamentum esse Ecesesiae definitus ea: qua de causa etiam Domini ore cognominatus est Petrus. Tertullianus depraesicriptionibus aduersus haereticos: Latuit aliquid Petrum aedificandae E clesiae petram dictum' Adnuc autem infectus haeresi Tertullianus non fuerat, quando librum
de praescriptionibus conscripsit. Origenes hom .in Exod si Vide, magno EI Ecdesiae fundamento, se petraesolidissimae super quae Chrastus fundauit Ecclesiam, quid dicatur a Domino: Mossicae inquit fidei quare dubii ii
Hippolytus de consummatione mundi: Princeps Petrus fidei petra. Cyprianus lib. I. epist. 3.& inde lil ν. .epist. s. Super Puria aedificata a Domino fuerat Ecclesia. Et ad tuba ianit ira: Ecclesia, quae et na est, siver unum, qui ct claues eius accepit. Domini voce fundatae 3. Et ad Quintum: Petrum Dominus primum elegit, orsi er eum aedificavit Ecclesiam siuam. Hilarius lib. 6. de Trinitate. Petrus aedificationi Ecclesiae subjacet. Et in cap. υς. Matthaei: O in nuncupatione noui nominis felix Ecessae fundamentum, dignat ad Patione Hius petra, qua in sernas te res d potuerere Ambrosilus in Hymno quem Augustinus citat Retractationii lib. i. cap. 2 r. Hoc id est, gallo gallinaceo canente,inapetra Ecclesiae culpam dilust. Non modo Petrum vocat petram,sed petram Ecclesiae. atque adeo ipsam Ecclesiae petram. Basilius in concione de poenitentia: Petrus petra est propter Christum petram. Largitur enim Iesus sicis Heritates: petra est, erram facit. Gregorius Narianaenus in Oratione de moderatione in disiputationibus conservanda: P trus petra vocatur atque Ecclesiaefundamenta mei siuae credita habet. Hieronymus in illa verba, Super hanc petram Matthaei 16. Aed cabo Ecclesiam meam super te. Chrysiostomus homil. 17.ex variis in Matthaeu locis . Princeps Apostolorum Petrus, super quem rictus fundauit Eeclesiam,verὶ immobilis petra Orfirma confesso. inc videre licet, quo sensu idem Chrysios homus antea dixerat, Christum promisisse, quod aediscaret Ecclesia super fidem consesssionis Petri. Non enim aliter hoc intellexit. quam quod Ecclesia aedificaretur super ipsum Petru ira, quatenus is fidem inconcusid consteretur.
Paulinus ad SeueruΕpis . . Petra m Christus bibebant enim de stiritali sequente eos petra, petra
180쪽
vis Illi LEM ECCLEs. Mou AR. VNt PETRO DELAT. Ess E. tu autem erat Christus. Eliam disicipulo suo huius vocatuli gratiam non negauit, cui duis: Super HAeletram aedificabo Eccresiam me , cr portae inferi non praeualebunt aduerso eam.
Augustinus in Psal. 69. Petrus Christi; cosi pus erui Filia De Oini aco ione appentiu eras
petra supraqaamfabricaretur Eccle a. Augustinus lib. Rc tractationum l. cap. M. Dixiquo dam in sora de cis potiolo retro, quo in eo tanruam impetra fundatasit Ecclesia. . uisentus etiam cantatur ore multorum in versebas beati imi missi. Et in Ioan. trach. M. Aelfondit Petrus, ira iri, voce omnium: Domine ad quem ibimus Et in Ioan. tractat. 7. Petro aerente, tu es Christus Aur Dei et tui, ibi Domihius nymmauii tra , duuit Ormamenta Ecclesiae rara fide. Et sertii. ii . De tempore quado Ciuistum negauit Dominu paululsi sub seruit, ut Ecclesiae Rectori futuro iunosce i peccatoribus quae ἱ regula poneretur. EL post: Tolims co oria mor- cum in ipso capite curat Ecclesiae, es mi vertice componit membrorum omnis ritatem, in ipse ea e foris Chridi erepta ne in ipso immobilis Ad fundamento, in Petroscitiret. Et de Sanctis, inna . 29. Tu es Petrus, ct i per hanc tram aedificabo Ecclesia meam. Dignus certὸ, qui aedificanus, in imo Dei populi, lapis esset adfundamentum columna a sustentacxlum, clauis ad regnum. Maximus Taurinensis iii natali Petri Jc Pauli, Homilia a. Petro Christit, comunionem sui nominis libenter indus i. Vt enim sicut Apostolus Paulus edocuit, petra erat Chri ius: ita per Christά Petrus factas est petra, Dente ei Domino, tu es Petrus, o fuerkupetra ad calo Ecclesia meam.
Et in Homilia de fide Petri, quae apud Ambrosiu inter Sermones s. est, Petrus inquit pro solidi tale deuotionis Eccletiarum petra, tanquam saxum immobile totius operis Clitistiani compagem molemque continet.
Cyri lius in Ioan. lib. 1. cap. r. c Simon fore tam nomens Asia Petrus praedicit,vocabulo Uμ ω- mos signi cos, quo in eo tanquam in petra lapiis misit suam esset aedifica rus Ecclesiam Theo oretus in Cantica Canticorum, In Petro Apostolorum principe Dominus in Evangeliisse Ecclesiam suam aedificaturum omisit. Prosper de vocatione gentium lib. 2. cap. 28. Haec fortis ima petra abi a principalipetra communionem se Dirtutis sum fit, cr nomius Leo in anniuersario as Iuliiptionis sciat ad Pontificatum,*rm. 3 Cum ego sim inuiolabit spero,
tamen GT tu quoque tra es, quia mea virtute seolida s.
In Actione 3.concilij Chalcedonensis: Petrus A sto in petra se crepido Ecclesiae Catholicae. Gregorius Magnus lib. 6. Epist. 37. ciuis nesciat, sanctam Ecclesiam in Apocto rum principis se
oditate firmatam, quia firmitatem mentis traxit in nomine, ut Petrus a petra vocaretur
Costantinus Imperator in Edicto pro sexta uniuersali Synodo, quod cxtat in Actione is. eius do siextae synodi, H. et in tu i t Petrus, qui ei petra rit,ei Princeps Apost intemerat seruauit. Damascenus in historia Iosaphat de Barlaam: princeps Apostolorum Petrus d pura. Theophylactus in cap. 21.Lucae: Ilagine, Fressae rara es os amentum. Eu thynMus in I 6. latiliaei. Fidei perra futurus es, siue,teps infundamentum credentium: MLficabo super te Ecclesiam meam.
Andreas Episcopus Cretae in oratione in Domini transsgurationem: petrus Drapetram si lcst,Christum stabilite undatur, ors dei fundumentum, ' eam quae se per virtutes, Ecclesiae 'ipensationem in s Ucidiis. Gr os autem recentiores eo libetius adduxi,ut animaduerteretur, etiam illos non dubitasse unquam de ipsius Petri eximia praerogativa. nam de Latinis r centioribus nec aduersari, dubitant. ii Quamquaergo tot modis constet, Petrii fuisse tum petra, superquam aedificata est mili tans Ecclesia,tum aliorum Apostolorum caput δί verticem, ut salua iide in Evangeliu Chriasii,3c salua unitate Catholica, nullo modo ia liceat de ilia veritate dubstare: tamen quia nec ista sola hoc probant, etia ad alia, quae praecipuo quodam δί singulari iure Dominus Petro
largitus cst, progrediatur oratio. vix enim dici potest, ita quot locis Petri primatus elucet. - .is. Cum igitur litigassent Apostoli, quis eorum videretur esse maior, Dominus ubi cos omnes ali bidine domina si reuocasset iussistetq; ut qui maior inter eos crat, fieret tanqua iunior: mox qui sina ille maior esset,noti obscure de inonstraris,ad Simonem Petrum dixi ta Simon, ecce itanas ex elisit vos,vt cribraret sicut irituum, o autem rogaui pro te, ut non rificias fides tua. Et tua uuando conuersus, confirmastatres tuos. Ecce licet omnes Apostoli tententur a latana, tamen
pro solius Petri fide rogatur,ut ea non deficiat: utique ut non deficiat in iis qui succedunt in cathedra eius. Nam ibi ila pro illo rogatum esse docetur, ut pro alus Apostolis eodem in do non sit rogatum: dc tamen pro perli,nis omnium sexcepto Iuda) Christus etiam illa ipsa
nocte rogauit qua haec ad Petrum dixit. Nam dc h. xc dixit post ultimam coenam,& tunc teste D. Ioaiane)precatus est iis veritas: Pater, manifessaui nomen tuu hominibus. 7uas a Ut mihi solua. V. de m ndo. Tui erant, oe mihi eos ded Hi, se sermonem tuum struauerunt. Nunc cognouerunt, raomnia, quae dei sti mihi abs te sunt: quia verba quae dedisti mihi. dedi eis: or ipsi acceperunt .es o
gnoucrunt verὶ,quia a te exivi, or crediderunt,quia tu me misis. Ego pro eas rogor nonpro mundo