De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

191쪽

Lucam.

propter signiscandum nara rumpebatur: Oportet enim ct haeresis es aut o Paulo Ambrosius

ut probentur boni. Quaecunq; autem liaereses aut schismata oriuntur, uti l . rete Petri est quod rumpitur,quia serr et omnes pisces, hoc est, omnes Claristiani erant mira illius rete coctus, quod & haec illa res gesta sigilificat,& illa parabola Domini in qua dixit, Simile eis regia eri rum genae missa in mare, Cr ex omnigenere sicium congreganti. Omne igitur piscium genus intra unum rete,quod est Simonis Petri,cocluditur. Vnde cum aliqui recediit,rete Simonis rumpitur. Quod quado euenit Petrin, o qui cae .nt,an sit sectis, id est,coepiscopis & fratribus suis, vi veniant sad Synodum cccum enicam & adiuuet cos: ut uniuerso mundo test tu sit, non solam Petri Ecclesiam hoc docere & credere quod haeretici oppugnant; sed omnes praeterea fideles Ecclesias, quae nondum ruperunt rete nec unitatem deseruerunt, idem omnino sentire. Atque hoc quide fit ob eos qui rumpunt rete. Ob illos vero qui manent inreti,ad littus, hoc est, ad caelum trahendos,alij etiam vocatur in auxilium,quia solus Petrus non fatis habet in se virium ad totam militantem Ecclesiam abs': sociorum ope gubernandam. Vocantur ergo in partem solicitudinis etiam alij ex alia naui, quam D. Ambrosius putas primo si ni care Iudaeam, ex qua Ioannes se Iacobus ancti de Synagoga ad nauem Petra, hoc est, inquit . Ecta iam conuenerunt, τι implerem ambas nauiculis. Postea vero addidit: Possu tamen o a Iam Ecclesiam initangere nauem alterius: ab una enim plures Ecclem derivantur. Sive ergo per nauem Iacobi&Ioannis, Synagoga, seu etiam alia quaecunq; Ecclesia praeter eam, quae proprie a Petro gubernatur, signincetur: profecto nauis Petri nauis illa principalis est,ad quam caeterae naves venire, atque in eius comunione de societate manere debet, si volunt suos vectores tanquam lonos sies in vasa Christiadextremum cos P. Nec sane un- suam deerat Ecclesiae Petri tot socii, quin ambae naues paene mergercntur prae multitudine fidelium, inter quos necesse est multos fore malos, quorum turpis vita premit Ecclesia usq; eo, ut in periculum mersionis venire videatur. Quod cum videret Simon Petrus ocidit ad genua Iesu, ricens: Exi a me Domine,quia homo peccator sum. Stupor enim circundederas eu, cst omnes qui cum Ego erant, in captura secium quam ceperat. Similis' autem Iacobum O IOAnem f-lios Zebedaei, qui erant sor, Simonis. Ecce inquit Ambrosius in alia silicitudo Petri, cui sua ta da sugecta est. Sed nouit perfectus, quem odum seruare positi reconditos qui scit quemadmodum capere git d persos. su's in verbo capit, verso credis si V, filio Dei committit e negat suum munine Ext,inquit, a me Domine,quia homo peccaursum. Admirabatur enim dona diuina, o quo us meruerat, Lepraesumebar minus. Huc usque Ambrosius. Vere Petri Ecclesia nori tibi sed

ratiae diuinae tribuit hanc ingentem piscium capturam, qua nauis Petri us': in hodiernumiem repletur. Nec enim ferro Christo ut aduersarij calumniantur sed pro Christi vicario semper gessit. Imd peccata sua fatetur,& licet ministerio dignissimo sungatur, tam en no ex suis meritis illo se fungi, ubique prae se fert de confitetur. Caetenim qui iam ruperiit rete Petri,quod graue ipsis videretur ab alio regi, malueritis; in magno huius vitae mari animalem sequi libertine, quam intra Simonis rete coarctiri: videant saliena, non decise m Ecclesia I coorim aliquem dc Ioanne, qui sint; ' Si oeu,quique una cum illo ad pisces Domini colligendos in nauem sua serid laborent. Quos omnes non minus quam ipsium Petriina ingens sita porcircundedit, dum vident, per annos iam mille quin tos tam innumerabile piscium multitudinem a Petro quotidie capta,& Christi Sacramentis imbuta c sse. Agnoscunt enim .virtutem verbi, quod ad Petrum Dominus iam dixit, Noli timere: ex hoc iam homines eris ea piens, Ita enim placuit ipsi Christo rem prius gesta interpretari, ut manifestὰ intelligamus, id omne quod circa pisces capiendos gestum est, ad hominespostea capiendos spectasse, ut minus indignari hostes Petri debeant,si auctoritatem Christi sequentes,dicimus, Nauem Si monas Ecclesiam Petro commil*n esse: in qua licet plures noli se Episcopi retia laxent, et in tamen Petrus in altum ducit, se quicquid istium est captum , intraissius rete usque ad rupturam retia conclusium est: quos 'sices quia μlus ad terram trahere non potuit, ali vocantur se veniunt in eius auxilium edomnes siunis ' Sironis; es cum adesseni plures Apostoli, ta enseo Petro discitur, Ex hoc iam eris homines capiens. .

Nam quod obiicere postis, hoc idem Andreae Simonis fratri dictum esse: equidem ccis do.tam Petro quam Andreae dictit in esse faciam vos eripissatores hominu . Sed iam prius P tro ibit dictum crat, Ex hoc iam eris homines cupiens Vt cuicunque postea hoc idem fuerit dictum is intelligatur socius quidem Petri esse,atque in auxiliu ei venire, sic tamen, ut Petrus interim totius rei dux& origo sit. Tantum Petro inqim Augustinusὶ Lucina Domino di Iuni commemorat, Ex hoc iam homines eris capiens : quod Matthaeus Or sareus ambobus tribus diarisum esse narrarunt. Sed potuit et liquestrius hoc Petro dici, cum de capta ingenti multitudine situm miraretur quod Lucas insinuauiet, se ambobus Eea,quodio duo commemorauerunt. Consentit cum Augustino Bedae Non invit Laeus Petrum es Andrea nunc a Domino vocator,

si d

192쪽

sidiantum Petro isse pri ictum 're' homines esset caprurus Mylauar. ciuis non ita dictum e P. quasi iam pisses Hruao u et caprurus. Nam ct post resurrectione Domini imus eos esse scaros. Vnde datur intefgi, eo ad capturam sicium ex more remease, ut Vlea feret quod aritam ct

Narem narrant, quando eos binos vocavit. Tunc enim, non lubluctu a terram nauibus tanqua cura redeundi, sed ita eum sicuti siunt, t.inquam vocantem O iubentem se uerentur. Haec Beda. Cuius tum auctoritas tum praecipue rationes conuincunt, soli Petro ab initio dictu esse, Ex Me iam eru homines rapiens. Ac nun tria quod iam factum M dictu es le D. Lucas narrat,id πω

sua i tam Petro, quam Andreae, atq; etia duobus filiis Zebedaei, ut tam facile postea Christum se eretur, quando ambulans iuxta mare Galilaeae, vocavit eos. Apud Lucam enim sidet in naui Simonis apud Matthaeum,& Marcum ambulat iuxta mare. Ibi aduna Simonem loquitur: Μ-ι.hla etiam alios tres vocat. Apud Lucam simulatrant cum Simone Iacobus es Ioannes, quando I tam si duis ad terram nauibus, ecuti sunt Iesum. Apud Matthaeum vero SI Marcum, uno in loco erant Simon o Andreas, in alio autem Iacobus cir Ioannes. Nam post Simonem de Andream

vocatos,ait Scriptura: Et procedens inde vidis alios duos fratres. Deniq; apud Lucam sit retia subducta, piscess captos, ct impietas naues,sicutisiunt Ieseum. Sed apud Matthaeuic Marcum, vita.

Simon es Andreas Iam erant m uentes retia, quando eos D omlnus vocavit , Iacobus vero se Ioan

ne reficiebant retia se .Vt manifestissimum iit, aliam este historiaquς apud Lucam,& aliam quae apud Matthaeum & Marcum narratur. Ac verisimillimum cst, eam prius gestam esse quae narratur apud Lucam, propterea quod & illo miraculo eorum animi sunt Christo conciliati, M post vocationem Cliristi non est putandum, quod amplius reliqucrint eum usque ad mortem eius. Vbique enim aut Irenaeus simul cum Chrasis iuentes inueniuntur Pe- Lb., α, trus, o Iacobus, ct Ioannes. Narrant praeterea Euangelistae, quod clim Petrus vidisset Dominu nuper mare ambulan

te dixit: Domine, si tu es, iube me venire ad resuper aquas. Et i e ait Vent. Et desiendens Petrusis nauicula ambulabat super aquam , vi veniret ad Iesum. Nemo enim lait Clarysostomus ita τι i. L. Petrus, Iesum amabat. Vidos vero ventum valida, timuit: se clim carpisset mergi, clamauit, dices: Domine, aluum me fac. Et continuo Iesius extendens manum, a prehendit eum, or ait illi: Mossica

si iisuare dubitas, Et cum asiendissent in nauiculam regavit ventus. Euangelia hoc inquit Au- Σά2.-gustinus admonet nos intiauere, marepraesens saeculum esse Petrum vero Apostola Ecclesiae υnisa --0 m. si enim Petrus in Apostolorumori primus, in Christi amorepromptismus: & quae s quuntur. Augustino assentiens Bernardus, inare inquit: secutum ela: naues, Ecclesiae. Indes uod Petrus instar Domini erudiens super aquas unicum si Chris' Vicaria designauit, qui non Euori impopulo, si cunctis praeesse deberet. Siquidem aquae multae, Npuli multi. Ita cum quisque caeter rum habeat suam, tibi una commissa est grand yma nauis secra ex omnibus, ipsa seuersalis Ecelesia tuto orbe iussu a. Audiuimus iam dc Dominu e nauicula Petri docente turbas, & Petrum super mare ambulantem,ut veniret ad Iesum. Ibi Petro proicitur,oubd fiet piscator hominum dite admonetur,ut oc magna fide pnrditus sit, δc homine se adhuc csse meminerit. ibi sui in altum ducere,de hic silus a Chri Eum super allum venire iubetur, ut utrobiq. aliquid in illo singulare animaduerteremus. Et titubat quide in mari quiayersionam gessit Ecclesiae il- ,hc ista lius quae adhuc inter huius vitae stu bis crebro labiturix interdu cadit,nec sine gratia Chri sti unquam resurgit. Illud sane praetermittendum non est, qu5d clim Christus a Iud is ap.

prehenderetur,petrus exemit gladium suum. Sc percutiens seruu principis Sacerdotii, ama putauit auriculam eius. Tunc ait illi Iesus: Converte aladium tuum in Dom6uum. Duo hiesiant animaduertenda: unum, qudd gladius iste secularis dc communis, quo Petrus iam usus

est ipsius esse non negatur; alteru quod eodem gladio per sie uti prolii tur. Maior est enim dignitas Petri,quam ut seipsum debeat immisicere secularibus negotiis, quoru caput est D testas gladii. Nihil quippe gladii potestate sublimius eli in tota ciuili Repub. cum in ea rem ita imperium constitere Vlpianus dicat. Sed quanqua usus gladii abiectior siit, quam ut Petrus ad sipiritalem gubernationem assumptus cum exercere permitti debeat; tamen etia ille gladius recte dicitur esse Petri, quia omnes Christiani principes ius gladij habentes, Petri oues sunt de ideo gladium etiam suum Petro iubmittere debet in iis causis omnibus que ad fidem Christi spectat. Quam utramq; rem D. Bernardus animaduertens ita sicribit ad Papa Eugeniti Petri successorem: tauid tu denuo urparegladia tentes, quem siemeliussus raponere

se υagmatiauem tamen qui tuum negat, non satis mihi videtur attendere verbum Domini Demiis sic: Converte elassium t m in vaginam. Tuus ergo se ipsi, tuo forsitan nutu, etsi non manue Oinan . Atioqui si nulla mois ad te pertineret se uiae et ibus Apostolis, Ecce,ad, duo hic nox 'od per Dominus, tu eqse nimis est. Derq; ergo Ecclesi , se iritalis sicilieti. σ materialis. sed is quide ρris Ecclesia, Age vero se ab Ecclesia exerendus est. Age Sacerdotis, icte mititis manu sed arist ad nutu Lacerdotis, ct iu sum Imperatoris. Clim igitur summae potestatis signu gladius sit. gladius vero sit duplex, unus spiritalis, alter materialis: inter ceteras Petri praerogatiuas etia

193쪽

diana re

. r. 3.

illud non immerito recenseas,Audd solus ex Apostolis etiam materialis gladij summa pote statem accepit,qui nutu quidem suo, sied manu alterius exeri debeat. Discernere enim,quata do Cliristi Ecclesia materiali gladio defendenda sit, merito non cuiuslibet, sed primi Pasi ris officium est. Sed pergamus ad reliqua. Post resurrectione vero Domini hoc primu in Petro singulare est, quod ex omnibus viris

primus in Christi monumentum is resus, idque tametsi Ioannes ad monuinciatu prior ve nisset. Deindeprimus et rorum H nus uis habitus, qui Domina pis resurremone fuam videret. Nam ut Angelus nominatim iuini Christi resiui rectione annuntiari; sic etiam duo discipuli qui cognouerant Dominum in fractione panis, ad discipulos reuersi, didicerut ex illis, quod urrexerar Dominus vere, se a paruerat Simoni.Vt merito Ambrosius dixerit:Sicut ex mulieribus t anae, or ah Mariae t undalenae; ita ex viris Petro visus est imo mane. O Paulus sic ait: Resurrexit tertia die secudum scripturas, es visus eis Cephae. Et ideo Marim feci ter induxit iuuenem mandante, ut Petro es discipulis dicerent mutieres, quia Arrexit Dominus. Petrus ergo vivit soli Domina, alibi cum Ioanne, alibi solus; ubique tamen piger currit, et in aut solus, aut 8rimus. Haec Ambrosius. Petrus ergo perfectior iam ob crebria humanae infirmitatis experimentum factus,& persectiore Ecclesiae futurae statum significans, dicit ad fratres suos, Vaipiscari Picunt ei, nimus se nos tecum. Et meriti, quidem eunt cu Petro, quia primogenitum reliqui fratres sequuntur,cus adhaerent. Cum autem illa nocte nihil predidissent, ii icit eis Iesu: Mittite in dexteram nauius, rese, or invenieris. t Iutere iubet rete linquit Augustinus in rixeterum nauigi , ut gnificaret eos qui stalant ad dextera, los bonos. In priore enim P tri piscatione tam boni quam mali pisces m rete intrarunt. Sed in hac posteriore tantia boni pisces intrant i quia de iis tantum agitur,qui perseuerat in fide ac dilectione Dei usq; in fine. Miserunt ergo rete in dexteram, se ia mn valebunt istud trahereprae mutiitudine pisci . Dicit ergo H es Im isse que diligebat Iesus, Petror Domini HI.Simon Petrus cum audisset, quia Domianus est,tunica huccinxit se erat enim nudus et misit se in mare.Vt esset licite Petro Chrysologo primus in reditu, qui acceperat in ordine Principatu . Vidit capiscaretur inquit Ambrosi in

sed non vidisse contentus, impatiens des idem, negligens caprionis, immemor periculi, non tamen immemor reuerent ae ubi Dominum τι es in littore, veni est texit,lierum aestimansi cum coeris nautagio perueniret. Sic clim in mari Dominus ambularet, super undas maris naturae sivae oblIIus,occurrit. Sic cum a Iudaeis Dominus teneretur, ad esum turbasgladium solus exeruit. Sic es nunc cum

Dominuspenset in littore, periculost compendio religiosum maturauit obsequium. In omnibus locis sinquit Hieronymus) ardenti imae s dei inuenitur Petrus. Interrogaris disi utis, Demhomines dicerent Iesum, Dei filium confitetur. Volentem ad Pasitonem pergere prohibet, se lices erres in sensu, tamen non errat in asGI.: nolens eum mori quem Filium De uerat paulo ante e fessus. In mome cum Saluatore Interprimos primus ascendit, or in polone olus sequitur. Peccara negationas quod ex repentino timore desienderat, amaru Iim alluis lachrymis. Pondisiionem cum ent in lacu Generareth, ct ' caretur, or Dominus arei in imore, altas paulatim nauigantibus, e non patitur monti,sedaccinctus epen se siuo satim praecipitatur influctus. Eode igitur fidei a dure quo per, nunc quoq; caeteris tacentibus, cred t/posse facere per voluntatem magistri, quod Qe pMerat per naturam. Iube me venire ad te super aquas. Tu praecipe, or lanco solidabuntur undae: leues et corpus, quo persegraue eis. Deniq; Bem ardus ait: Discipuli nauigabant, C Dominus a

parebat in littore: quo . iucuius erat, in corpore rediuiuo. Sciens Petrus,quia Dominus es n m

re semisit, or Avenit adipsum, aliis nauigio peruenientibus. Iuid inuis Nempe A singularuponii ci, Petri per quo non nauem unam ut caeteri qui' siuam, sed saeculum ipsum I ceperas bese

nandum. Ad endit ergo Simon Petrus, o traxit rete in terram enum magnis piscitus, centum quisquaginta tribustor cum tanti Gent,no est scissum rete. Muoniam linquit Augustinusὶ in insumma pacesanctorum nulla erunt Ismara, pertinuit ad Euangelisam aerere, Et cum tantiesent, idest, Iam magni, non est scissum rete. tanquam Ugud resticeret ubi cissum eZI, or in Elius magi caparatione commendaret hoc bonum. Petrus rete inquit Gregorius aut erram trahitu quippe amicta Ecelesia est tam iniis, i specialiter dicitum Simon Ioanni, amas me' 'Moues meas. Atq; nocsane diligenter pondera sum est, quod spiritus Lanctus ita nos voluit in scriptura sancta vem

sari,ut prima cum postremis conserentes, alia etiam interiecta non omitteremus.

Ter igitur negotium singulare D. Petro fuit cum mari. Semel,quado Christus e naui eius docebat turbas, ubi & ruptu est rete prae multitudine piscium. Iterum, quando ambulabat super aquas,& mergi coepit. Tertio aut c, qua lo misit sie in mare, & rete integrum ad littus, hoc est ad cosummationem faeculi perduxit. Vt plane appareat, Pctri nauim&pificationem ab initio primitiuae EcclesiaeChristi usque ad finem saeculi sic perseueraturam csse,ut quanquam interdit & peccet Petrus,& titubet, de Petri nauis fluctibus agitetur: non tamen sub mergatur,aut deficiat unquam; ed omnes, qui ad vitam aeternam perueturi sunt, sub Petro Gubernatore ad illam sint peruenturi. In talius naui Christus docet iurias,iae ducit in altu, i ius

securio

194쪽

si risi leta aviculas, in illius nauium Uenit Christas ut siritur tempti , illa rete ad terram trahit, Ege amas plus aliis, illi plus altas amanti cγm n auror agni o oues, is deniq; Domini mori ερ rao M alus imitatur. Nam hoc plane postremu est inter omnia Petri privilegia , quod solus inter Apostolos inuentus est cuius non dico mortem, sed mortis genus de modii Christus ipsie tanto ante praediceret. Cum ueras. inquit, extendes manus tuas, es a ius te cinget, ct docet quo tu non viis. Hoc autem dixit, significans qua morte clari caturus eset Deum. Pro Chri- sto in auit Augustinusi fuerat cruci gendus, hoc eui enzm, Extendes manus tuas. Petrus linquit se .... Tertullianus: P sioni Dominicae adaequatur. Post haec ait Dominus Petro, si uere me. Non c ait Au minus quomodμ ius. quando vocaritae ct ut . Nam ct tunc Qxit: Sequere me. Sed stam. . tunc addoctrinam, modo ad coronam. Petrusi inquit Ambrosiius crucis sicut Viluator, itum tulit, se a Dominicae deuotionu similitudine nec morte iscretus est , elucet ut quem imitabatur fide, imitaretur se gione. Nec tantum Euangelia, sed etiam res gestae Apostolorum variis modis primatum Petri commendant. Atque crit sane operaepretium iam deinceps animadue tere, quem in in tam Petrus acceptum a Domino primatum exercuerit, ac potestatem sibi diuinitus collatam gesserit. Primarus Petri etiam ex iis quae Ir ensionem Dominu it, confirma n C A p v τ' v.

P Etrus de primus. & solus. post Ascetionem Domini pronunciat,Iudam ab Episcopatu

suo de ilium csse aliumq; in eius locum substitui oportere, definit. Ex cuius auctori tale cxceri eligunt Matthia, quod ipsim Petri facium D.Chrysbstolaus prima vi Ciu i. iii, acceptum fert. 'uam eris inquit seruo us' ratiam agnoscit creditu a Chri gregem ' rasim in . stoibrii hoc eboro princeps Et ubique primus omnium incipis loqui. Et post: Primus omnium auctoritatem et urstar in negotio, ut qui omnes haleas in manu. d hunc eurm dixit Chra ius: Et tu aliquando conuersus, confirma tres tuas. Ecce, Princeps in charo Apostolorum est Petrus, et grex a Christo creditur, is omnes Libet in manu , Ostaetrum est confirmater. Quaecunque autem sunt Apostoloru praerosatiuae eas omnes primus,ac prope ab initio solus excrcet atque cxequitur Petrus. Nam cum ad Euangelium praedicandum,& ad baptismu in Christi nomine mi 't nistrandum praecipue mitterentur Petrus accepto Spiritu sancto, primus omnita hominum

Ecclesiam Dei, verbo Euangelii fundat in fide Iesu Christi. Diu enim Petrus undecim, α fidem in Christum Deum & homine irimus promulgat ,&quid couerit debeat, praescribit, ex cuius auctoritate baptizatur sere tria millia vere isitur prima Christi Ecclesia 6 iundatura primo Christi Apostolo, tam quoad verbii fidei, quam quoad Sacramenta noui

Testamenti. Vnde Tertullianus ait: Prunus in ChriBiba semo Petrus resierauit aditum cae est is regni. Clim Apostoli acceperint potestatem cur aer omnem languorem c omne in mirarem, primus omnium Petrus viii bili miraculo praedicationem si iam cofirmat,sanans claudum in nomine Iesu Christi,admirate omni plebe. Si Petrus ira eiu inquit Ambrosius luper quam A . ,. Aia catur Ecclesia: recte prius pedes Lanat, τι sicut in Gob a d fundamenta continet, ita se in , homine membrorum fundamenta confirmet. Hoc etiam primum i ecisse Petru, Tertullianus a- in lib. 3

nimaduertit. Cum Apostoli ad hoc assii merentur, ut isti omniumsessorum Christi efent, uti consteretur Christum cora hominibus: primus omnium Petrus coram Principibus sacer- 2 22 ' dotum Anna, Se Caipha. x Scribis fidem in Christum publice consessus,d: ad eum finem 'Spiritu castino repletus cst. Quid via quana homini sublimius eollatii est a Deo, quam ut alterius hominis cor secretaque coii lilia inspiceret,qui suum ipsius cor interdum non videt' Hoc ergo, quod sanctis

in caelo constitutis ex gratia Dei maxima consertur Christus vicario etiam suo in hac vita contulit, ut melius sciret, quomodo rudem adhuc & recens inchoatam Ecclesia gubernaret. Videns ergo Petrus, Ananiam x Sapphiram de pecunia qua semel ex voto cosecrarant, parte abstulis cu&cognouit ea quae in mente erat, S occidit eos praecepto, quod utrumque D. Chryli,stomus annotauit. Petrus auctore Deo inquit Gregorius) Ecclesia san primip. sum tenens, a bene agente Cornelio, se sistet humiliter' emente, immoderarius venerari recu- πψ -

peccara recoluit, quo honore bi vehementer impenso, coram bene agentibus fratribus non a nouit.

um & in hac re primatum iobus Petri Tertullianus agnouit. Nihil diuinius Apollolis 1 irin de tristo unquam promissum est, quam quod o ra, qua i efecisset, issi quoque facerent, se

ora lata facerent. Nec vilibi hoc verbum aut prius, aut excellentius impletum est, quam in Apostolo Petro , caim in plureus eiicerentur infirmi, se honerentur in lectutas ct grabat is , ut veniente Petro sacrem et mira illius obumbraret quemluam idorum. Hoc in Chrso inquit ClarI- Dab ista

195쪽

dixerunt Principi sacerdotum: Obed re oportet Deo masis, quam hominilus. Cur autem Petraunominatur seorsum ab Apostolis, cui i&i sie Apostolus fuerit i nisi quia fuit etiam in illo non inlut quo Apostolos superabu Ne igitur putaretur solus Princeps Apostolorum hoc dixisse, additum est, quod Petrus o o soli hoc dixerunt. Et sane quamuis hic loquendi

modus non ubique repetatur, tamen ubi sue intelligi debet. Erat enim ordo inter Apost los. Neque vem cum duodecim Apostoli conuocarunt multiiud nem discipulorum ad septem Diaconos cligendos, tunc putandum ol, cos perturbate locutos, verum ita, ut praeiret sun

man. s.

pte diaconi ab omni multitudine sunt electi, de ab omnibus ex aequo Apostolis cc firmati. Neque enim multitudo prius eligit, quam duodecim Apostolicos conuocassent, eligendi potestatem fecissent, qui etiam confirmarunt electos, eis imponentes manus. Nec inter duodecim quisquam poterat prior est e primo, quem infinitis iani argumenti onstat fuisse Petrum. Si ergo duodecim Apostoli & conuocarunt multitudinem , dc septem Diaconis manus imposuerunt, cum non modo inter duodecim fuerit Petrus, verem etiam illis praefuerit: utique Petrus Omnium primus & oonuocauit turbam, dc confirmauit

cos qui cligebantur.

Age vero, clim & Euangelium Christi primo per ipsum Petrum sit praedicatum , de Ba-ytisinus primo si psius auctoritate ministratus,& miracula maxima per illum sint facta:coiideremus Je illud, Spiritum sanctum esse cisse, ut primus etiam Petrus csi firmationis Sur mentum in quo Episcopalis ordo eximie cernitur non ibitina in Ierusalem, sed in Samaria, hoccst, extra ludaeam conserret. Licet enim quiuis Apostolus potuerat illud conserte, quia singuli erant Episcopi dicente Propheta de Iuda omnium insimo, Episcoparum eius accipias alter; nec Petrus videatur se huic muneri siponte obtulisse: tamen iactum est, ut a caeteris Apostolis in Samariam mitteretur, ut iis qui prius baptizati erant, una cum Ioanne in num imponeret, quo acciperent Spiritum sanctum ad robur colitendae fidei, quem prius in Baptismo ad rei mitionem peccatorii δί charitatem in cordibus dii fundendam acceperant. In Sama in rodum Petrus esset opportune Simonis Magi nequitia cognouit;&quoniatii Actoi s. donum IV ecunia existimauit possideri, Petrus dixit ad .cum: pecunia tua recusit inperta tionem . Inhelis enim amari Iudinis Cr obligatione in uitatis et ideo te es se. Atque hinc originem traxit illa contentio quae postea inter Simonem Petrum,& Simonem Magum cos ecu laesi Parcnim erat, ut fidei Petra de Princeps Apostolorum fontem omnis haeresis& radicerim ν scrip. omnium sectarum de primus detegeret, dc ad postremii damnaret. Simonianae Magia inquit M .. . Tertullianus di clit lina Angeias breuiens lique or ipsa inter iit arriau deputabatur,or a Pelo Iolo in I se Simone damnabarum Itaque tam D. Hieronymus, quam Theodoretus P . trum asse iterat Romam sic contulisse, ad Simone Magum expugnandum. Ac ne id quidem mysterio vacat,quod in ipsa urbe Roma hqresis extinguendς initium est factum,ubi omnesne, b. postea haereses per diui Petri sedem reprimendae erant. Quin etiam Augustinus ait: In ti

Roma se itus Aposiolus perrus Simonem Magum vera omnipoterias Des virtute extinxit., i.,. Factum est autem , ut Prarus, dum pertransiret et niuersis, deueniret ad Sanctos qui sagi a bant ae: uti cum para 'ticum sana siet, in Ioppen veniens, excitauit Tabitham a mortuis, quod genus miraculi etiam ille primus omnium Apostolorum edidit. uemadmodudux in exer-u--. o. citu inquit Chrysostomus obambulans, considerabat quae pars sit coadunaia, quae ornata, quae Am Ap α seo aduentu egeat. Vide et bique stam circumcursare, es primum inueniri. a vann eligendus Arrimis. post res, hic primus quando loquendum Iuda , non A uolos esse ebrios, quando curandus claudio,, ά .uu. qua o concionandum hic a aliis est: quando agendum contra Principes,quando contra Ananiam

quando ab umbra sanationes sebant, hic eras. Et et i quidem erat periculum, hici es et si moderatio.

Vbi autem tranquisquare res erant plena, communiter omnes. Sic non exuit honorem maiorem.

Iterum quando feri miracula opus erat, ipse prostat. Et hic iterum ipsi per se laborat, ae ite aiat. Longe ad buc praeclarius est . quod Petrus omnium primus in gentibus fidem Christi plan, Oo. tat. Quando enim Placuit Deo,Cornelium Centurionem in sanctorum coetum aggregare, .. - . . tu sit accersiri Petrum , ut ros eius gentes Euangelium auaerent se crederent. Vnde Chlyso risciplini. stomus ait: Dominus non naniam, si praecipuum id est, Petrum) ad fucit ad Cornelium. Et in illa verba, quae Deus puris cauit, tu ne communia icas: me inquit videtur quidem is P trum ita, totum autem Iudaeuaeritur. Nam si magister increpatur, multo magis hi. Et post: Vitae, Hom. in unde innium is Gentium' Et iterum: Vide etiam quanti fecerat,quod credat Cornelius, ut O An-

a z ου missus, ct Diritus operatus, ct Princeps A Jolorum accersitus. Et in alia Homilia: Petrinferes pliciter adest, vidiscat, quod oporteat si cisios accedere ad Gentes. Hieronymi vero de' hac re iudicium tale est, ut ob Corneliit a Petro baptizatum, dicat, Petrum de circumilis

angustu

196쪽

tur,quia de circuncisus erat,&proscirtus, hoc est, Iudaeorum Synagogae insertus, utpote qui secundum legem venerat adorare in Ierusalem. Dum autem Petrus ab Herode Rege, aut de Agrippas nominabatur, in carcere seruaretur, oratiosi sine intermisitone ab Ecclesia , Deum pro eo. Vide quam soliciti fideles erant de principe Apostolorum. Nam licet Iacobus Hierosolymorum proprie Episcopus eisset, tamen cum scirent, Petrum etiam totius chori Apostolici esse Principem: merito pro Pastore primo continuas preces fuderunt. Nec enim pro alio quoquam idem factum esse legitur. Orta vero inter fratres ouaestione, utrum necesse foret, credentes circuncidi siccundum i gem Moysis: Paulus Se Barnabas,& quidam aliis super ea re asicenderunt ad Apostolos se Pre Hieros in Ierusdem. Illa vero fuit potiissima causa, cur in Ierusalem ascenderet quod Petrus Princeps Apostolotu ibi esset. Vnde Theodoretus ita scribit: Paulus praeco veritat is,tubasam Gisi istinius ad magnum Petrum cucurrit, ut ijs qui Antiochiae de inquatis letalibus contendoluist,as ipso aHerret 6oluti e. Quod utiq; non eo sensu dixit, quassi Paulus ipse Petri doctrina indigeret: sed quia Petri nomen de auctoritas ad alios cope cendos necessario interponenda erat. Vnde etiam cum magna cos sitio abest, feret, siurgens Petrus tota remex eorum quae tu . in Deus per illii in Corneluc Suersione gesserat, animaduersione definiuit: solusq; voce ac sententia sua praetuit toti concilio, docens quid absq; omni du bio credendii Sc statuendu esset. Secundum cuius cocitu formam, siccesssor Petri, vso: in hodiernum diem de omnibus Oecumenicis concilijs praeest,& illis,quoties videtur, fidei veritatem aperit, quidq; sequedum sit de confitendum, primus definit. Omnium vero quae primatum Petri demonstrant,illud sit ultimum, quod D. Paulus, qui neq ; ab homine, neq; per hominem, si per Iesiim Christum vocatus est ad Apostolatus dignita si tem,quiq; no quidem ob animi superbiam, sed ob gratiae diuinae qua imbutus erat,c iam, non magni aestimauit quenquam Apostolorum videre, aut alloqui ne sorte ab illis Christi fidem aut Euangelium didicisse putaretur tamen adeo prcclara iudicia de solo Petro fecit, ut Uenderet Hieromymam videndi Petri causa, ' maneret apud eum diebus quindecim. Postea a:

cum suae doctrinae contradice rettur,tterum ascendit Hierosolymam, ut dexter secietatu a Perro se s soritas qui cum Petro erant, acciperet, ne in vanum aut in sterum curreret, aut antὸ

eis urrisset, si aliter ou1m Princeps Apostolorum,& reliqui eius soch docuissent, docere putaretur. Versim de hac grauis lima quaestione latius paulo post agam. Nunc orationem hanc de Petri praerogatiua inititutam his Bernardi vel bis terminabo. uid Petro polentius cui eo terra obediuit,cum mortuos reddit,o maresubperibus eius se calcabilepraebuit qui Simonem Ma- sum θι ritu ors .i in aere aristis,qui claues regni caelorum tam singulariter accepit i praecedas simientia Petri sintentiam caeli ' Primatum igitur Petri, quem soli haeretici ac schismatici oppugnant, terra,mare,inseri, r,atque adeo caeli caelorum agnouerunt. Caeterum diluamus tiam illa quae in contrariam partem citari solent. OB iECTIO PROTESTANTI v M.

Apostoli miserunt Petrum de Ioannem in Samariam. Non mittit inferior superiorem, sed contra: quare sequitur,Petrum fuisse singulis Apostolis aequalem, toto autem concilio inferiorem. REsPONSIO. Varia sunt missionum genera.Vnum, quod 1 sola mittentis authoritate proficiscitur: veluti cum Christus misit Apogolos ad praedicandum, de ad peccata remitaeda. Nihil enim mit praec artus in Apostolis,quam quoa pro Christo legatione fungebantur. Aliud autem missionis genus est,cum par parem mittit, non ex authoritate aliqua maiore, sed ex pari consensu Mastipulatione eius qui mittitur, veluti cum Herodes re Magos, ιnquos nu am potessatem habebat in Bethleem misit, utiq: quia ipsit iamdudum eo properabant. Est vero Se tertium genus missionis, in quo non tam authoritas mittentis, quam eius qui mittitur spectanda est.veluti cum Senatus aut pineundum. Maior eo Principe qui suffragijs populi creatur. maior putari debeat cipe quem non hominum suifragia. sed auctoritas Dei praesecit, ac prae sertim si rebus non profanis, sed sacris praesit.Talem Principem si quando Senatus aut populus mittit, non tam pro authoritate sua iubet,quam ex certa ratione persuadet, ut iter illud susicipiat, ne rei g recidae aut horitas ulla defuisse videatur. Atq: isto modo Isi aesita a Galaaditus mseserunt PH su mne, Principem tuum eundemq; non hominum, sed Dei facerdotem,id est a Deo,n6 ab ho in tibus constitutum) ct decem Principes cum eo, ut eos ab altari aedificando aut horitate sua reuocarent. Cum ergo de superior inferiorem,&par parem. 5 inserior nonnunquam sup riorem

197쪽

riorem mittat facile intelligitur,quain infirma sit ista ratiocinatio: Apostoli miserunt Petruad gratia Spiritus sancti Samaritanis conserendam, igitur Petrus aut inferior A postolo in

.collegio aut saltu non ita perior fuit. Nam si causa mittendi perre satur, apparebit cain non ab alia origine proficisci, quam ab eximia D Pctri potestate. Tatita enim res in tali regione nuper ad fide conuersa, non poterat melius a quo qua perfici, quam ab eo qui forci omnium Princeps. Missus est igitur Petrus ad re maxima obeunda,vi Princeps Apostoloru a Deo c&stitu tus,qui auctoritate sua in rc tanta intcrponcrct: ac no ut inscitor ijs a quibus est in illius. v. - . Nam cium Samaritani latum baptizati fuit sent in nomine Christi, nec adhuc Spiritu 1 m- sdam ctum ita confirmatiotic spirat .dem quae a si lis Epis opis conferri potcst accepis sciat poteratri ' quidem vel singuli vel simul plui es Apostoli sine caeteroru inuidia mox ad eos tuis scivi imponcrct eis manus .fuissetq; ratum quod is gessisSt,qui primus vacuum munus occupallet. Vettim quia res ad huc nouae,& no latis csistitutae erant,Samariaq: iam diu schismatica fu rat: in comune dcliberatum cit, quis hoc latia magno munere primus stingeretur. Ac Petrus qui de non minus humilitate , quam potestate multo maximus, alijs ex iratribus suis huius legationis honore deterri facile passus esset. illi veto contra nutabant,rem tantam non nisi a pr.ropbis quibusda subcundam, quo maior auctoritas rei adderetur. Ita faetiim cst,ut cum

Petrus ob luam humilitate hoc tibi non arrogaret tamen alii Apostoli no oneris i mponendi sed potius honoris defercndi causa eum ad hoc munus obcundum eli cient. Qi e res ab Euangelista Luca mspionis vocabulo exprimitur. Sic interdit Presbyteri Episcopula. situ ad Sedem Apollolica mittunt,non quia iubere possimi, sed quia rogare solent, ut grauiore aliquam Ecclesiae causam in se susciniat. Suffragioru igitur desiderio ac voto potius, quam sit periora, alicuius potestatis vi nil stus est Petrus. Atq; hac sane in causa fidem bona in adue sarius requiro. Si enim plurima & ps ne infinita Scripturae sanctae loca non essent,quae abui de teilatu reddcrent D. Petri primatum: alicuius sorte ponderis apud eos unus hic locus esse pollet. Nunc autem fas non est,ob virum vocabulia, quod & ambiguum esse vid

mus. 3c alio modo recte interpretari possumus, latas Petri praerogativas irritas reddere. C dat potius vcrba rebus ambigua peripicuis incerta ccrtis paucissima plurimis facta legibus, pi aliarer u gestarum exempla aeternis Euangelior ii decretis Hoc enim totum, quod demissione D. Petri opponitur cum de ab ambiguo missionis vocabulo,&ab occulta mittet mente,& nona iure quod Christus statuit, sed ab eo quod pro icporis occasione serendum inter homine, videbatur, petitu sit eo usiq; mouere sapicnte non .scbct .vt propic rea prim tum Pctii tam insigniterin Evangelio fundatum aut negare aut in dubium vocare audeat.

Petrum non modo circum tonu de 'aeterea Gentium fui se Aristolum iure disino, O h

Paulus in Epistola ad Galatas dicit sibi concreditum es Ie Euangelium praeput . sicut P

tro circuncisonis. Qui enim essicax fuit in Petro ad Apostolatum circucisionis, cisco suit in me linquit Paulus erga gentes. Ecce metas diuinitus Pei ro circ ut scriptas, ut iit circunctiorum Apostolus id quod etiam dextris datis, ac sancto pacto Cephas, lacobus, SI Ioaries confirmarunt Ergo Petrus diuino& humano iure particularis talium Friscopus scircui i-sorum videlicetὶ est constitutus, quamuis de facto per occasionem praedicauerit aliquando tam ille gentibus quam Paulus Iudaeis. REsPONSIO. Et hic unus to declarat. quod Protestates pessima fide versantur in sacrosancto verbo Dei. Quod enim D. Paulus de factis Apostoloruίquq Deus approbauit,& piosi' ra ex ipsis ei sectibus reddidit &nsi de ipsis iure diuino dixit, id ipsi ad iuris diuinio

dinatione velut Obtorto collo trahit t. Cum at relicto Euagelio subi ius diuin ab Origine aperitur Δί dedita opera memoriae proditurin ad ea quae Paulus per Occasione c6nae morat,sci conferant: tamen ita hunc locu Apostoli Pauli urgent, velut is esset locus institutae primuiri Iurisidictionis Apostolicae cum potius exercit tu illius. 5c non institutione contineat. lus ergo diuinu explicatur in Evangelio, ubi Dominus primum Simoni Petro dicit: Toocaleris 'has Sc tibi dabo Aaues re λυ caelorum. Origo igitur totius rei cst in ipso Petro, licet reliquis deinde Apostolis Christus det eandem potestatem ligandi id soluendi Et iterum Petro ait:

Tu aliquando conuersio, consim et statres tuos. At illis Petria in confirmare nunquam iussi. Denique Petro ait: Diligis me plus i γ' a re oves meas. Et postea omnes in totu Orbem terrarum

ex aequo mittir, dicem Item uniuersum mundum, praediate Euangelium omni creaturae. Ex

quo firmiter crede tum est Petro de prius omnia cise concella, quae postea reliquis Apost

lis in comune data sunt,de illi nonnulla esse concesta,quae nulli praeterea sunt data:& tamen omnibus hoc csse diuino iure concessum ut in uniuersi in mundii ex aequo ad praedicadum Euangclium proficiscorentur, omnes': tam Iudaeorum quam gentium 'postoli, si non si N

198쪽

vis in. ECCLEs. MONARcit. VNI PETRO DELATAM EssE. 183 tam gentium quis Iudaeorum, negat eum habui si e ius eundi in uniuersum mundum,m ρυ-d arra Euangelium omni creaturae, id est, tam gentibus quam ludaeis; quod prorsus repugnat expressio Dei verbo. Nam si Petrus iurodiuino Circumcisionis tantum Apostolus costituitur nihil ei legitimae rurisdictionis in eos competit, qui non si intcircunctii. At longema pars mundi circuncisionis expers fuit unde Apostolus Paulus frequentissime ar

frequentissime appellat gentes praeputium,idque circuncisioni opponit) igitur secundum Protestates primu Ap stolus, eritor agnorum es ovium Christi, Cr confirmato virum atque adeo petra Ecclesia a longe maxima parte mundi remouetur,& ad Iud rum angustias coarctatur. Quodque singulis Apostolis a Christo non permittitur tantum,sed de praecipitur is omni creatu praedicent, rii id primo Apostolorum prosi tur. O plane diabolicam Protestantium opinionem vide uid odium Sc inuidia in Romanum Pontificem Petri successorem eiiecerit. Iure autemiuino circa potestatem omnium Apostolorum ex Euangelijs cognito, iam deinceps ad Metiones Apollolicas progrediatur oratio. Cum Euangelio inter Iudaeos Petri opera pricipue disseminato,sentium etiam primitiae εο ν matureiicerent, quanquam Paulus iam esset conuersus ad Christi fidem tame Angelus Dei ad Cornelium Centurionem venit, iubens ut accertat, non Paulum, si Simonem, qui cognomian Mur Petrus,quia hic dinurus erat illi,quid eum oporteret cere. Interim dii Cornelius ad Petrum mittit, Dominus eidem Petro et fionem eandem ter ostendi, in qua iubetur occidere demanducare omnis generis animantia: Quo videlicet ligni ficatum est, ut quemcunque siue ex gentibus, siue ex Iudaeis,in Christum credentem in ovile Domini aggregaret. Vnde Petrus ipse ad Cornelium fatur: Mihi ostendit Deus, neminem communem aut immundum dicere ho ratem. Et iterum : In veritare compera, quod in omnigenie qui I et Deum, or operatur luctilium,acceptus est HI. Petro autem ea quae fidei erant, explicante, cum Spiritus sanctus in eos qui audiebant verbum , cecidisset: Iugis Petrus eos bapti seri in nomine Do mini Iesu Chri ui: Aa, is

ac in Concilio Hierosolymitano eandem historiam Petrus attingens, Volsius, inquit quoniam si antiquis diebus elegit Deus per os meum audire gentes et erbum Eua elisor credere. Quid hoc testimonio clarius excogitari potest ' Venit in eius de caelo ad cornelium,iubens p is ge o i di α electio Dei confirmat 3Fuitne hoc humanum ius ZAt factum inquies) hoc, non autem ius est. Fateor. Sed quia iniustum factum hoc non est,profecto factum hoc iuris diuini testificatio es h& ea tanta ut D. Hieronymus non dubitauerit dicere: Omne in sterium quo Petris Ad tiris AE circuncisionis a Uys transferebarur adpraeputi latitudinem, ad Corneli' Centurionis merita pertinet, qui primus ab Apostolo baptizatus Atemgemium dedicauit. Ecce per hoc mysterium Petrus de circumisionis an ust,s transrus est ad praeputi, latiturinem. Ouod non eo dicitur, quasi Petrus nunc primum ius acceperit pascendi gentes quae ad Christum conuerterentur, sed quia ius ante donatum nunc perspicue in usum & exercitium deducitur. Sed tanti momenti res fuit, gentibus euangelizare, ut no modo ab initio Apostolis omnibus ista potestas a Domino concederetur: verum etiam, quando primum exercenda in gentes fuit, eidem ante omnia committeretur, cui semper in omni aut horitate Ecclesiastica primas fuisse datas nemo Apostolorum ignorabat. Et adhuc Petrus negatur esse gentium Apostolus Atenim Pauli verbis respondendum est. Optime. Principio certum est quicquid Paulus dicat, id Euangelio Domini contrarium non esse. Cum igitur Euangeliuin Domini Petro, nec latum Petro, sed etiam singulis Apostolis det potestatem euangelizandi uerseo mundo, or ba mandi omnes sentes: cerrum est, eam potestatem per D. Pauli qua cunq: verba non esse reuocatam. Talis ergo verborum Pauli quae renda est interpretatio quae non destruat Euangelium Iesse Christi. Ea vero est commodi sibina ut dicamus,licuisse quidem iure diuino tingulis Apostolis, ac propterea multo etia magis Petro cuicunque populo verbum salutis Sc Christi Sacramenta ministrare. Venim ne si quisque vel fortuito, vel quocunque vellet, absque aliorum consensiu luisset, aut omnes inludaea mansissent aut pleriq; in eundem locum profecti essent atq: ita Euangelium Christi minus longe lateque diffunderetur: instinctu Spiritus sancti factum est, ut sortiretur prouincias,& alius aliam regionem Christo conciliandam capesceret. Thomas linquit Eusebiusὶ A. V ,' ii memoriae proditum est ab Origeneὶ Parthiam obtinuit, Andreas Scythiam, Ioannes Asiam obui. - . Petrus autἴ, ut videtur, Iudaeu,qui in Ponto, Galatia, Pithnia, Cantaucia et AH ister His ti Poeni merba Dei aedicauit. . svi ad extrema cum Romae versaretur,ca te deorsi m statuto Ac enim G ti cupiebat crvici sub xus es. Gui artinet de Paulo dicere, qui simulab Ierusalem adur ricum et que uerar Euange ν Christi praedicandi munus plene executus; bi Romae, Neronesiummam rorum administrante, martyrio occubuit. Hinc facile intelligimus, Petrum Circancisionis Ap 'la

199쪽

dictum este, propterea qudd ea sors illius ab initio fuisset, ut Iudaeis per Asiam dispersis pridicatet. Haec enim merito habebatur prima sors, de loge dignis lima,ut quemadmodu Chrisitus ipse ad es quae perierat domus Istae rimi m est mi sus, ita & vicarius Clariisti ad easdemoues ante omnes alios mitteretur; praesertim cum ex Paulo ctia didicerimus, Iudaeos velutraicem or oleam esse lites vero velut oleastrum in olivam insertas, socios radicis depinguedinis olivae factos est e. Cum igitur non facile possent singuli Apostoli facto ipso totu orbem terrarum obire licet iure id ipsis permissum, atque adeo commissum crat: sors omnium dignissima in honorem primatus sui Petro delata est, ut ille radicem atq; oliuam ipsam col ret, alij vero Apostoli velut nouos surculos in Petri olivam insererent, atq; ita ex toto naui do unum gregem sub visibili Pallore uno congregatum, uni Pastorii Principi Christo Do mino in aeternum aqua viva potandia incorporarent. C terum quia Paulus post AscensionEDomini ad fide vocatus csi, nec postea Hierosolymam statim venit,sed ablut in Arabiam is non videtur sorte aliqua per consensum Apostolorum iacta certarum gentium Apostolus fuisse fictus venim ab ipso Domino praeter curam Iudaeorum totam Prouinciam gotium absq: limitibus vllis accepit per reuelationem de caelo factam. Dicebat quippe Dominus ad A s. Ananiam: V.υ eleritionis est mihi iste, ut portet nomen meum coram gentibus, Gr regibus, o fit UraFI Ecce non excludiitur a Pauli cura Se potestate filij istaei, etiamsi primum omni u fiat . i. mentio gentiu de regum. Nam & ipse testatur, se vocatu per gratiam Dei t reuelaret C DU' ' sum ingentibus, cum tamen praedicatione sua apud Iudaeos inceperit, dc alias in Actis Apostolorum saepissime legamus illum Iudaeis primum et Aquefere praeiaca se, atq; adcbalam cotestatum este Iudaeis in Synagoga ipsorum : Vobis verbum stat is huius missem estit iterum: Vobs oportebat primum loqui verbum Dei: sita quoniam repellaris, ct indignos vos iudicastis aterna vitae,ecce conuertimur ad gentes. Deniq; Paulus ipse fatetur sibi solicitudinem omnium Ece rum incubuisse. Nunquid igitur Iudaeoru aliquae non erat Ecclesiae8 Aut solas illas a cura tua pastorali exclus erat' Nunquid a Hebraeos etiam n6 scripsit epistolam 'Quid multis 'ut sit

suli Apostoli alia sic de Paulus tam Iudaeoru quam gelium Apostolus fuit, quia singuli fumi. t. i. grbantur legatione pro Christo a uniuersum mundum. Atque haec de iure ita sie habent. Quoad usum vero de praxim, exercitiumq; istius muneris: Paulus erat Iudaeorum Ap stolus una cum multis atq: adeo post multos qui ante illum Iuda os ad Christum conuerte rant. Idem erat gentiu Apostolus,& una cum multis,& post Petrum, qui Cornelium prius ad fide conuerterat. Sed tamen in eo Paulin erat princeps omnium,es planὸ primaram gerebar:

primit in quod ad multas gentes prosectus, ibi Clit istu praedicasset cum summo fructu & li

cro animarum,ubi nemo ante illum fidei sundamenta iecerat. sic inquit praedi i Euangestium hoc non ubi nominum est Chrastus,nesver alienum fundamentum aedificarem, se sicut scriptum eis: Visibus non est annunciatum de eo videbunt: se qui non audierunt de eo, intellagent. Deinde alius Apostolis certae potissimum Prouinciae sorte committebatur. Sorte,inquam, noriture diuino Etenim iure diuino singulis stubijciebatur totus mundus.Vnde etia quando Amdreae Scribia, vel Ioanni Asia committebatur; no tamen ex ea re prohibiti sunt alibi prol. vide uici, care sed ibi potissimi in munere suo desungebantur. At cum ad Paulum est ventum non ei 3 dictum est vade in Aliam aut in Thraciam,aut in Italiam, velut in prouincia tibi sortito pret

' u ς - caeteris obtingentem: sicd vade ad omnes)gento,percurre, atq; adeo transiuola per Arabiam,

Syriani, Asiam, Macedoniam Grςciam Italiam, Hispaniam,illyricum,de deniq; per omnes gentes quo te Spiritus canctus deducet.Praeterea licet aliorum Apostolorum sortes a Spiritu Lancto promanauerint, tamen ea gratia videtur non immediate a Deo, sed per conspiratem Apostolorum voluntatem reuelata,quando tractabant inter se de Dagelii disseminatione. Paulus vero ab ipsis ChristoIraeter potestatE iuris Apostolici , etia sortem si iam videtur nominatim accepisse, licente Spiritu Lancto ad Prophetas de Doctores Antiochenae Ecclesiae: Segregate m hi Saulum ct Barnatam in opus adquod sum spe . Tunc ieiunantes se orates, i ponente j ess manus d i Fruns , fgos. Et i siquidem mi si a stiritu sancto abierunt Seleuciam, O

Rom. ii. inde mivigarerunt C prum. Ab illo igitur die non cellauit Paulus replere Euangelia Christi ab Ieru Glem per circuitum et ' Ilbricum. Per circuitum autem dixit, ne statium recta via processisse Paulum putaremus,cum ille omnes etiam circumiacetes regiones Euangelio reple

ueri t. Hic est illis primatus gentium qui metito soli Paulo vis omnίbus laboranti deferendus

est. Vetes e vita Dei, ream cam Petrus, Iacobus, ct Ioanes iram Paulo cognouissens, dexteras ei societam dederunt. Verum hic primatus licet iure Apostolico non destituatur tamen non

obiuris Apostolici M Pastoralis ' rogatiuam ut primatus Petri vertim ob facta eximia, Mob gratiae permnalis praerogatiuam pri inatus quidam de erat, de interdum a sanctis Pallibus ita vocatur. Quemadmodum igitur Paulus iure dii lino Sc Iudaeorum. & Gentium Aposto-h erat ilicet mi istorium iri uis magis eluceret in Gentibus propterea quod a Ierusalem ad Illyrici a ibi sucida se Ecclesias, ubi prius nulla: omnino suerant, cum tamen multa milliab Iudaeorum

200쪽

Iudaeorum crederent in Christu Sc ante Pauli conuersone,& postea per Petri de Iacobi studium Sc labore sic etiam Petrus tam erat gentium, quam Iudaeorum, tam praeputiJ, quain circuncisionis Apostoliis, quaquim ipsius ministeriti ab initio saltem magis eluceret in fundandis Iudaeorum Ecclesiis. Nam ad ipsius praedicatione in die Pentecostes baptizatς sunt Mappositae ad ovile Christi animae circiter tria millia , nec ab eo die cessauit Euangelium Cliristi propagare,donec omnia complesset ita ut ex ipso rerum euentu mani fellum fieret, creditum eue Petro Euangelium praeputij. Paulus igitur in eo loco Epistolae ad Galatas,qui contra primatum Petri no modo impie, verum etiam inepte citatur,nitul aliud dicit quam Deum dedisse felicem cursum Se prosperum Euangelu successum tam ipsi Sc Barnab inter Gentes,quam Petro, Ioanni te lacobo inter Iudaeos. nec de iure toto ministeria, verum de particulari executione sottis, tam suae quina Petri agit. Nunc Pauli verba ponderemus. Cum vidissent linquit) Iacobus Cephas&Ioannes,qui existimabatur colunae esse,quod creditum est mihi Euangeliu praeputi) sicut Se Petro circuncisionis; dexteras dederiit mihi de Barnabae secietatis. At quomodo videriit ij tres Apostoli, quod Paulo creditu erat Euangelium praeputij,sicut Petro creditum erat Euangelium circuncisionis Id Paulus demostrat ex eventu ipso,& rerum ipsarii felici exitu . ad ui enim operarus es intuit Petro id est per Petrum in i spopotitum circuncisionis,operatus eii se mihi id est per me inter Gentes. Quid sibi vult illud, qui operaius est Z vitai nihil aliud, quam quod Deus efficaciam dedit Euangelio

per Petrum inter Iudaeos,&per Paulum inter Gentes praedicato. Fecit enim,ut neq; Petrus inter Iudaeos neque Paulus inter gentes frustra praedicaret. Vnde iterum subinfert Apostolus, ct eo nouerunt ratiam qu.e data est mihi. Sed unde cognouerunt ' Non ex auditu,sed ex o u is lipsis linquit Chrysostomusin factis didicerunt. Nec aliter haec Pauli verba intellexit beatus '

Irenaeus qui totum hoc ad id quod fiebat,non ad id quod iure fieri poterat, reseres,ex Patris ii xu ii .lo resert: I num dr ipsum Deum operatu Petro in Apogolatu circunc onu,res ibi ingentes. Ipsius 'x ' ergo Dei Petrus erat Apostolus, cuius Sc Paulus. Et quem Petrus in circuncisione annuciabat Deum or Dei fi lium,hunc es Paulas ingentes. Ecce totam rem:Tametsi Petrus, Iacobus M Ioannes inter Iudaeos hactenus praedicates,legalia diutius toleraverunt,cum Paulus interim, qui apud gentes Apostolatu potius fungebatur, legalia post certii sipatium temporis i leranda non putaret: tamen Petrus, Iacobus Sc Ioannes interiit societate cum Paulo.&do ctrinam eius approbarunt,co potissimum argumento persuasi, quod viderent Deu non mi nus secundare prosperumq; reddere conatum Pauli inter gentes, quam Petri inter Iudaeos.

Qi d si redituet etia Thomas Apostolus ex Parthia, itemq: Andreas ex Scythia vel Thracia, Ostendissent l, non expedire, ut quisquam ex illis gentibus iudaizare cogereturmihil duabito, quin etiam Petrus, Iacobus & Ioannes illis daturi erant dexteras societatis, praecipuὰ si vidissent, de ex rebus ipsis cognouissent,inum per illos quoq; operatum fuisse inter gentes: fuissentque cum illis pacti, ut illi iterum in gentes, Petrus vero in circuncisionem seu ad Iudaeos conuertendos se conferret. Quibus ita probatis, apparet quam vanum atq; adeo stupidum argumentum contra primatum Petri ab hoc Pauli testimonio deductum sit. Et ta men hoc ipsum verbis usque eo augetur, velut permultum ad rem faceret. Insignia igitur Protestantium circa hanc rem mendacia haec sunt. Primum dicunt metas Petro Quintius circuit sic riptas esse. At hoc nus quam in verbo Dei legitur. Nam de Chri Ius minister fuit circuncisionis,ucut Paulus docet. Nec plus est ministrucircuncisionis , luam Apostolucircucisionis esse. Nam etsi quilibet Apostolus sit minister, non tamen quivis mini ster est Apostolus, quia summus ministerin gradus in Apostolatu cernitur. Vnde etia Christus dictus est Apostolus se Poti sex confessonu nostrae. Quem ad modum igitur licet Christus suem minister circuncisionis, inde non recte concluseris,cu nihil habere . iuris δί potestatis in gentes: ita nec quia Petrus circuncisionis i postolus fuit, propterea licet inferre, metas ei diuinitus esse circunscriptas vigentium etiam Apostolus iure diuino minime fuerit. Nam illud secundum Sc id valde impudensὶ medacium est, apud Paulum notam Eefacio quam de iure a vino agi. Paulus enim penitus de facto ipsis disputat utique secudum ius non negaturus, aut se circuncisionis, aut Petrum esse gentium Apostolum. Imo ut hoc mendacium rebus ipsis confutaretur,effecit Deus, ut Petrus ipse in Italiam, ata adeo in urbem Roma se conferret, ibiq: cxpugnaret Simone Magum Samaritanu, ec leuamq; Chri IIII sti Sc ipse illic regeret via, cum Paulo: eandemque Lino ac Cleto sub se, post se vero etiam

Clementi regendam .rite atque ordine committeret. Cuius cathedram in Gentium capite constituta Irenaeus, Caius,Tertullianus Origenes Cyprianus, Eusebius& uniuersi ta Graeci quam Latini Patres agnouerunt,quorum testimonia suo loco proferetur. Tantum igitur abest ut aut diuino aut humano iure Petrus non fuerit gentium Apostolus,ut etiam vir :

iure Gentibus in sium ino gradu praefuerit,ac per suos succeiores cum omni hi fidelium summa gratulatione in hodiernum usque diem perpetuo praesit. Est ergo de illud terti u in men- dacium,

SEARCH

MENU NAVIGATION