장음표시 사용
251쪽
continuata Ecclesiae succes M.
Ciuitas diaboli, Sobismatici Apostatae,
II. De Saturnino, Dra. Estide. Saturninus sui resert Irenaeus lib. I. cap. 22. praeter Simonianam haeresim, diccbat, nubere degenerare a Satana esse.
Vt verδ idem Irenaeus ait in cap. 23. Basilides dicebat, 36s. los esse, non Christum, sed Si. monem Cyrenaeum crucifixum fuisse. Basilidis sestitores inquit Clemens Stromat. libro α.ὶ fidem esse naturalem existimant. rs. De Gnosticorum haeresibus.' Carmcrates lut refert Irenaeus, lib. I cap. 1 ὶ dicebat Iesume Ioseph natum. Resurrectionem animarum esse,non corporum.' Sacrificabat Imaginibus tanquadius. vide Epiphan. haer. 27. Epiphanes filius Carpocratis eandem liςresim consectans, adOrabatur ut Deus. Clem. Strona. .' A Carpocrate orti sunt Gnostici lioc eu, homines sicientiae opinione inflati, qui etiam ob turpi. tudinem , quam in suis mysteriis exercebant, Borboritae, hoc cit, Coenosi vocabantur.' Dicebat animam esse Dei sub stantiam.
Martialis in epistola ad Tolofanos: Coniugium honestum constitutum est a Deo,in tantumis Chri ius quasdam nuptias praesentia sua mare- statu sanctificauerat,aqua tu 2 Inum mutata.
natius in epistola ad Trallianos: Fugite Basilidem, se et niuersam eius malignitatὼ co Maum. Castor Agrippa authore susebio lib. cap. 7.ὶ Basilidem scriptis confutauit. Ignatius ad Tarsenses: Vere crucifixω sDomanus ab impidis. Dionysius Areopagita in lib. De divin. no-
min. cap. 7. Animus habet unionem mentis naturae pr. aecellentem, per quam diuina intelligit non humano more, sed a seipso excedes, de iii Deum transiens praestat enim Dei esse,
quam iuris nolim. Et post) Dulina fides linquiti est stabilis credentium sedes,quae hos in veritate locat. Ignatius in epist.ad Philippenses Tu ignor, quo si qui natur est, qui omnia re sic re simulaseMulla enim te latent, vires nisas Mariae, admirabitis partus, quis illisi qui est in corpore, Oe. Iustinus in Apologia 2. Speramus mortuos corpora si a inhumata uera acceptaros. Et post: Simulachra dic mus non esse adoranda, quia e se secur re quae es citur Morsit. Eusebius lib. . cap. g. Ii dem temporibus ipsa ratas complures eius defensiores se patronos in lucem protulis. Ex quorum numero suis uegesippus.
Iustinus martyr in Tryphone : Solus Deus nec eneratus est, nec interirepotest. Animi verboni sunt. CAMPisi originem non halerent, nee
Idem in lib.de Trinitate:y uetere est Deus
252쪽
Qur certe omnia perspicuo testantur, istorum operum authorem vel suisse hypocritam maximuin, quod utiq: de tam doctis,ac sanctis libris nemo bonus unquam suspicabitur vel no fuisse alium quam Dionvitum Areopagitam, qui solus & tam excellenter sapuit,& cum ijs viris,quorum ubiq; meminit, fimiliaristi me vixit. Is igitur ita scribit ad Demophilu Monachum,cpili LGA id est ordini Monachorum venerandi ministri moderentur,ministrusacerdotes, acerdotibusq*e Pontifices, atque ιβ ipsis Apostoli, Apostolorumi Fuccessores conuenientia dictent. Uiq- fortὸ se inter ipsos a recto tramite deuiarat is ab aequalibus arque sui ordinas sanctis corrigatur: ut non ordo is aenem ruens, unctapermisceat sedunusqui que in suo ordine uoque Uscio maneat. Sunt igitur quidam Apostolorum succeiores,cciam Pontificibus ipsi sintq; Episcopis maiores qui Episcopos 1 recto trainite deuiantes corrigant. Nam ut Sacerdotes & Presbyteri siueerane ministros le Diaconos, atq; ut Pontifices & Episcopi superant Sacerdotes & Presbyteros: sic etiaApostolorum successores superant Episcopos 3c Pontifices. Tametsi enim omnes isti ordines Apostolorum successsores aliqua ex parte sint nam Apostoli cum Christo collati,non modo Sa cerdotum sed Diaconorum etiam ordinem & locu tenuerunt) tamen aliquid in Apostolis suit, quod neq; omnes Episcopi sunt, & tamen adaliquos eorum successores pertransi t. Porro qui
sunt isti Apostolorum successores Episcopis ipsis praeserendi ' Profecto ij, quos nunc Metropolitanos Archiepiscopos vocamus: quorum etiam maximi quiq: solent dici, Primates O Parriar-cM.Vtcunq; igitur Dionysius a nomine primatum abstinuit, tamen abunde satis docuit,rem ii, sam nec suo seculo ignotam fuisse. Apostoli enim ita constituerunt ordinem Episcoporum, vectiam si in ordine stinctionis Episcopalis omnes forent aequales: tamen in ordine dignitatis &is risdictionis,alis ali)s essent maiores. Nec ista praefectura quorundam Episcoporum praealus, aue ab us qui pari inter se aut horitate praediti e ssent, sine singulorum assensione decerni iuste potuis set,atit lingillorum Episcoporam colensu decreta unquam est:cium ante Concilium Nicaenum potestas omnibus aut plurimis per orbem Episcopis munum cocundi facta non sit. Porro ante Concilium Nicaenum ista quarundam Ecclesiaru praerogatiua in usu fuit, uti constat tum ex ijs quae postea dicentur ingestis Dionys; Romani Episcopi, tum ex ipsus Nicaeni Concilia sexto Canone, qui mores antiquos ob eruari, se sua priuilegia Ecclesius rata esse iubens, manifeste declarat. ante Nicaeni Concilij tempora, certas Ecclesias alijs fuisse antiquo more praelatas. Et certe ista
praerogatiua Ecclesiarum, origine certa carere no potest. Neq; cnim alioqui aut tres poti s simum Eccletiae illam authoritatem in alias sibi supi a caeteras arrogare ausae essent, aut caeterae omnes, cum prope innumerabiles essent,seipsas tam facile & tanta cum pace solis tribus aut quatuor Episcopis iubiecissent. Itaq: nisi ab ipsa cathedralium Ecclesiarum institutione, ac prima Episco-Poru ordinatione aut didicissent, se necessario debere, aut fasiae essent, se ultro velle huic aut illi Episcopo subiici: nunquam illa eminens Patriarcharum,Primatum de Archiepiscoporum iuris dictio in usum venire potuisset. Iam vero qui factum est, ut solae tres Ecclcsae nunc honore praealijs consequerenturZVnde etiam,vities ius potitis quam tres aliae3Vndcyostr cmo,ut in histri- ibus certus ordo constitueretur Vnde Romana Ecclesia primas tulit 3 Vnce Alexandrina secundas'unde Antiochena tertias Vnde factu est, ut Africa tota potius Romanae, quam Alcxadriive Ecclesiae subesset ' Aut quare suo Patriarcha proprio tertia Oi bis terraria pars caruit ' Quid multis' Cum neq; casu Dei Ecclesia gubernetur, neq; c5 sensu Omnium aut plurimorii Episcoporia, qui nusquam conuenerunt, haec praerogativa data, & haec diuisio facta sit, neq; tamen certa origine carere, aut absq: grauissima aut horitate constitui & obseruari potuerit,cumq; illius rei prima explicatio ad Anacletiana Papam in antiquis monumentis perspicue reseratur: eamq: a Romano Pontifice prosectam .verisimillimum sit, quia de Romano Pontifici primae tribuuntur, ocex affinitate quam caeterς Ecclesiae cum Petro maiorem aut minorem habebant .ita vel secudo, vel tertio loco praesint: nihil melius, aequius, prudentius dici aut cogitari potest,quam Pontifice Anactet uni D. Petri succei rena. hunc Ordinem primatum, aut ab Apostolis traditum accepis se aut ipsum constituisse eius ii decreto ab omninus obeditum fuisse:quia fideles ab initio edocti erant. Pastori primo cedere, illius ii vocem audire, tanquam qui loco Christi post Petria pra esset. Ac sane fieri vix ac ne vix quidem poterat, ut tot Ecclesiarum Principes S moderatores in
ulla. praeterquam in durina aut horitate conquiescerent.. Damasus in Pontificali: Sixtus constituit,eto quicunq; Disico us et carus fuerit adsidem Romanam A 'ostolicam rediens ad Parochiam siuam no susciperetur, nisi cum formatis Gluturioni is ad ebe a side
A istica. Hoc ipsum Decretum Sixti Papae. quod a Damalo conam moratur,extat in iocunda Epist.ipsius quainail omnes Epi scopos scripsit. Secunda igitur illa Sixti Epist. Ac maiorum traditione .ia Damasiteliinionio confirmatur. Porro in ea Epistola videmus , Romanam Ecclesiam appellari caput caeteraria his verbis:n auisve sirum stulatusferis in ahqua aduersitate, licenser ne
sanctam ct Astostolicam a Aget sidem. ct adeam, quasi caput, subfugium habeat, ne innocens damnetur, aut Ecilesia sua detrimentum patiarun
253쪽
Ciuitas diaboli, taSchismatici , Aponatae,
nuatam non babent.'uirauci est Pseudoprophetae. Communes uxores habent, &liberorum generationem auem santur,ut Clemens air,Strom. lib.
Dicebant, bruta esse rationis capacia, itemque creaturas factas eue a malo DcO , de quasdam carum cile in se malas. Tertullianus meminit quorundam Gnosticorum, qui martyrijs
Soboles ver , quaedam Gnosticorum fiunt Ophitae, qui sui est apud Tertuli. de praescriptionibus 7 Magnificant nerpentem
velut authorem scientiae boni&mali.
Item Caiani. qui adorant Cain, velut ex potenti virtute procrea
Et Sethiani, qui adorant Seth,
velut ex superna matre natum. r . De Iudaizantibus.
Aquila sui refert Epiphanius in libro de mensurisin ex Christia.
no Iudaeus proselytus interpretatus est Scripturas, irruens in 72. interpretationem, ut testimonia
de Cliristo in Scripturis prolata
aliter ederet. IS. De Nazaraeis.
D in res Catholici, se custossmurorum Ecclesia. Euaristus in epistola i. docet id demum csse legitimum matrimonium, ii uxor ab ius in quorum potcstate est,petatur, seponsciur,&a sacerdote benedicatur,ut bonς soboles generentur. Vide etiam Theophilum lib. 3.ad Autolycum. Iustinui in quaestionum a gentibus positarum explicatione, i 27. 5e I 28. docet, bestias rationis expertes nec bene aut male agere, Scramen earum naturam bonam, hon inibu Lque utilem esse. Contra Gnosticos Tertullianus libru seripsit, quem Scorpiacum inscripsit. Irenaeus lib. cap. 3s. Inrum miseremur,quia Me tam miserrimis es instabilibus fabulis tu iam elationem assum erunt, ut meliores simul os reliquis propter Ialem marnitudinem, rano
ignorantia arburenIur. Aduersus eos victona
s sententia eorum manifectatio. Iustinus in admonitorio ad Gentes: Posum quam Ptolemaein serapti Rex septuaginta intem pretes non mum eadem sementia , si ' de etiam
verbis usos esse comperit, τι diuina inter erat onem scriptam credes, omni quidem eos honore, ut Deo charos viros dignos micauu i libros autem
cum se exisset, et ιρar erat, ct consecrasset, m ELbtiotheca sua reposuit.' Iustinus Martyr in Tryphone: Nos circumisi nem se Sabbata ob scelera durumi cor Iudais
praescriptasiimus. Sine circumisione aurem, vel Salbarborum obseruatione Abel, Enoch, Cr Noe Macuerunt Deo. Et Melchoedec non circuncia sus benedixit Abrahae, qui primus accepit circuncisionem.
254쪽
a o PONTI p. ROM AN v M stupER rvrs SEIOTrvs r CCt. PRIMATEM.f. Eusebius in Chronicis: rauadragesimale ieiunium a Tele oroper hoc tempus institutum ac romptum,quiae secrabunt.Cςterum aut hoc intelligendum est de ieiunio septem hebdomadarii solis clericis proximo ante Pasi ha indicto cuius rei ta illius Epistola decretalis,quam pontificale Damali meminit' aut certe quadragesimae ictu niuiam ante ab Apostolis institutum inam &Ignatius antea in epistola ad Philippenses quadragesimam contomni vetuerat, quIa continet imitationem
couersarisnu Christi 3c Hieronymus ex Apostolorum traditione quadrae mam obseruari testatur, in Epistola aduersus Montanum a Telesphorono nisi renouatum cs 5 de nouo praeceptum.VGlcunq: sit .ccrte singularem Romanae Ecclesiς praerogatiuam iam olim esse oportuit .cui soli concessiim semper fuit, ut decreta, etiam absq; Concilii cucumetuci aut horitate, proponeret, quae caeteri per orbem Episcopi obseruarent. Nam si Alexandrinus Patriarcha,vel Antioolienusde-gitime quicquam de ritibus Ecclesiasticis decretiisset, id utiq; ab ijs qui fuerat in cadem Prouincia poterat foricui usum recipi. Verum ut extra propriam cui usique Prouinciam illud decretum obseruarctiir,id soli Romano Pontifici tributum suit, utpote cuius potestas in omnes Christioues iam inde ab initio extendebatur. Nam quod Damasus etiam testatur, ab eodem Telesphoro decretum fuisse, ut in natali Domini Missae nocIu celebraremur, id ipsum de in Epistola eadem legitur, Sc in v sit Ecclesiastico usque in hodiernum diem cernitur.
Irenaeus ut est apud Eusebium Ecclesiast. historiae lib. s. cap. 24. testatur, simam etesiphorti, Higinum. Pium, Anicetum,licet ipsi non Obseruarent scitu Paschatis eo die quo Episcopi Asmtamen Episcopis illarum Ecclesiarum ad se accedent ira Eucharistiam misisse, de cum illis pacem S
concordiam perpetuo retinuisse. Qi faex re id tantum hoc in loco notandum putaui quod moris iam inde ab initio fuit ut Episcopi non ex Occidente solum, sed etiam ex Asia profici sceret tur ad Romanos Pontifices. Ita enim verba Irenaei se habent: si 'τευο ῖς ααρτων παρρι ων - duενοις πρὸς άγα , Pacem Libebant Ponti ces Romani csi Episco' γ, μνησιν Asiae de queenim
agituri a st accelerat. Episcopi ergo Asiae solebant ad Romanos Pontisces accedere. Et ob qua obsecro, nisi ob Ecclesiasticas causas, id quod cx usquae de Polycarpo mox dicemus, constabit. Parcium fuit,ri inferiores militantis Ecclesiae Pastores a primo totius gregis Pallore & indvbusrcbus certum responsum,& in rebus certis certissimam confirmationcm acciperciat.
io. Eusebius in Chronicis: Sancitum est a Pio,vt resurrectio Dominica He Dominica celebretur: quod a pluribus postea Pontificius consirmatum e g. Cuius decreti mentio fit in Epistola decretali pii maPh Papae. Hic animaduerto, Pontificem Romanum huius decreti primum authorem excitis sernec id nouu in Ecclesia visum esse, ut is praescriberet alijs Episcopis & Ecclesius quae in Asia, vel usquam alibi sui sient,quid sequi &obseruare deberet. Non enina ob sua Ecclesiam, que semper in Dominica die resurrectione obseruauerat, sed ob alias 5 potissmaum Asiaticas,hoc Pius sanxit. Et sanxit authore Deo. Nam Damasius in Pontificati,de ista re sic scribit:Sub huius Episce tostater ipsius Hermes librum siripsit, in quo maritum continetur 'bdeipraecepIt Angelus Domini,cumveniret ad eum in habitu Pastoris,uisanctum Pasicha die Domin ca celebraretur. Nec mirii Protestantibus videatur, si Deus,qui Prophetis 5 Apostolis suis visiones olim de caelo reuelauit. id etiam tunc praestitit Romanis Ponti scibus, aut i)s qui circa ipsos forciat. Animaducriant potius in ea causa δί testimonium antiquitatis, & rci exitum. Quamuis enim plurimi Episcopi & Eccllas huic decreto se oppone erat. tamen id tande vicit quod Romani Pontifices dccreucrut uti posmea docebimus. Nec sane D. Cypriani temporibus, quae diu post subiccuta sunt,nouum habitum est, ut caelestes visiones sanctis Episcopis Ostenderemur. lib.q.Cpist. q.& 9.
ii. Eusebius Ecclesiasticae historiae lib. q. cap. 1i. Cἰm sim linquit Hegesippus Romae, mansissivsq: ad Pontificis Amceti tempora, cuius tum quidem Eleutherus Diaconus erat.Huic succepit Soter, o
morte extincto, Eleutherus munus Episcopale capesit. Nusta Episcoporum hucce, ione ab Apri istas deducZa nucta ciuitas,in qua non ita ob eruata e sent omnia, ut lex praesiri strat, docuerani Propitiae, O Dominas i praedicauerat. Cum igitur Hegesppus Romae sub Pio Pontifice agens.& postea ibi
usq; ad Aniceti tempora manens, eiusdem Pontificis Pio decretum de celebrado Pascitate ignorare non posset,quo decreto etiam Orientales Ecclesiae tenebantur, de tamen idem Hegesippus testetur, omnia tunc secundum Domini praeceptuna obseruata fui sse: ne illo quidem tempore iniquum habitum est,ut Romanus Ponti sex legem ferret,qua Oriens etiam teneretur. Irenaeus
255쪽
succe . Ciuitas liaboli,siuribi fiatici Apostatae, qui succes
sionem continuatam non habent.
naeus lib. i. . 28. dc 29. in duos posuerunt deos, unum limum de ignotum,qui mundum,dc vetus testimentum fecit: alterum bonum & cognitum,qui fuerit pater Christi. Christum dixerunt in phantasmate & natum, dc passiim.' Resurrectionem animae pro bant, corporis negant.
Prophetias, Legem, Euagella praeterquarn Lucaein Acta Apostolorum de Apocalyptim reiiciunt. Lucanus extitit sectator Mamcionis, itemque Theodotion Bibliorum interpres. 2I. De relanticin Archontici dicebant, rerum uniuersitatem a principibus seu Archangelis factam. aa. De Valentinianis.
valentinus Irenaeo auctore lib. i. c. i. in asseruit , quoddam Chaos ab initio in mulso suisse, uod profundum fle silentiumixit. inde processisse intellectum M veritatem, atque ita deinceps usque ad triginta aeonum foetus.
De incarnatione Christi. h Christum de caelo carnem detulisse, non de Maria accepisse. Ani- Doctores Catholici, se culi oris
siranum In Romana 2 annuntiat et nam Deum factorem caeli Gr terrae, trem Iesis Grai. Iren. l lib. . cap. 3.l aeuomodo constabit eu, eum panem in quo gratiae acra sunt, corpus esse Domini is, ct cui rem singuinis eius si non ipsium fabricatoris muniflium dicant Ircn.lib. cap. 34. Polycarpus in Epistol.ad Philippenses euius epistolae irenaeus meminit lib. 3. cap. 3. Omnis qui non confitetur, Isum Chrastum in carne v n se, his Antichristus ea. Et qui non consteturm ierium crucis, ex diaboloeis.' iri istorseris eloquia Domini ad pro ria demdena, se dixerit neq; resurrectione neque iudicia esse, bis imo enitus satanae est. Polycar. ibid.' Quatuor Euangelia probat Irenaeus, lib. s.
Cerdon sub Hygino Romam veniens abstentus est a religiosorum hominu conuentu. Irenaeus lib. 3. cap. q. Polycarpus Marcioni occurrenti da dice ti,Cognosce nos, respond it: Cognosco te primo' genitum satanae. Iren. lib. .c. 3.' Aduersus Marcionem Tertullianus scripsit quinque libros. Idemque Lucanum fatetur fuisse discipulum Marcionis, in praeseri PE ad-tiersus haereticos. Irenaeus lib. i. c. 2. Deus verbo condbdu omnia, neque Arietis Indigens adiutoribus, neque viri te aliqua.
Valentinus alium Episcopatu, quem sperauerat, potitum indignatus, ad expugnandam veritatem conuersus est.Tertullian. in lib. aduersus Valentinianos. Iustinus Martyr in Tryphone: Asir alifer Ha-bphemant rerum conditorem, Christums ab ianus Prophetas praenunciarum . Ex his alu vocantur Murciani, Hy Valentiniani, al, Basilidiam, ab Saturnintani,ati, a io vocatulo,denominatι a νι-busdam viris, ut quisque seu aucur noua doctrinae se sintentiae. Cum nemine forum com
fustinus in Tryphone in illud Isai . Dominui ipsi signum Ebit, Ecce mr o in utero conci- m. Menum linquit vere fidele hoc est,tis ex utero virgineo primigenius creaturarum omnium flius caro vere factus nasceretur.
256쪽
ra Irenaeus ut est in lib. s.cap. r. .apud Eusebium rcfert, Polyca um Smmensem Disiva quera Hieronymus in Catalogo totius Asiae principem vocati Aniceto Episio tum a misi range, Ron aduentaste, o tum de altis rebus, s quibus inter staei repabant, tum des o P.isichatu contulisse. Per. pende, obsecro, quod cum Pia decretum ad Polycarpi notitiam peruenisset, officii sui cxistimauit,aut ei obedire aut Pontifici Romano satisfacere: ob eanici: causam quavis Asiae totius princeps seu primas esset,iam prope consecti aetate, Romam se contulit,ac pacem ab Aniceto impetrauit. Ex iis perspicitur, quantum honorem Pontifici Romano ctiam primi Orientis Episcopi. iidemq. antiquisti mi Martyres Mipsorum Apostolorum auditores detulerint, utpote qui ad Romanum Pontificem accesserint,tanqua ad eum cuius communio ipsis neccssario retineda esset. 13 Damasus in Pontificali narrat,Anicetium conmituisse Geloicus comam non nutriret. In Epist la vero ad Galliae Episcopos,ubi hoc Anicetus constituit, refert, Anacletii praedecessorem suum
quaeda de Episicoporu ordinationibus decreuisse. Praeterea ipse decernit, τι Metropolit astutas contumacia referatur ad A Italicam sidem Romanam vespen primarem, ejusdem sanctae sita octo. Iemdicetur. Haec tot antiquitatis testimonia usu etiam Ecelesiae confirmata verbo solo elud re,hominum est in rebus grauissimis parum grauiter agentium.
i Dionysius Corinthiorum Episcopus apud Eusebium lib. q. cap. 22. vel secundum Rufinum. 13. ad Soterem ita scribit: In Resareo die Dominico vestram epistorum legimus, quam rer sicuti etiammorem a Clemente missumin adnostram institutionem Detere lemus. Romanorum igitur Pol tificum Epistolae in tanto pretio ab initio fuerunt, ut publice in Ecclesii is non semel, sied saepe
is In eadem veris Epistola Dionysius testatur, Ecclesiam RomMetam a primis i us fundamentis mi
tere consueuisse et ira subsidia sum omm smtribus in metusta damnaris aut alioqui af hctis, tum Ectae sis permultu quae in quaque ciuitate unt. 'uodetiam Soterem fecisse au, dum statres adipsum adue rantes Ianquam pater india ens or clemens in liberos, beato ac assermone is virtutem confortaretur. Ex his apparet, Pontificem Romanum semper omnium fidelium curam gessisse,nimina,quia omnes crant suae oves:adeo ut Eusebius dicat . eam Romanorum conseretudinem a si due etiam usque a
persecutionem sua aetategrassantem , fuisse obseruatam, ut Romani Episcopi omnes fratres afflictos variis beneficus afficerent, non Romanos tantum, sied cuiuscunque linguae ac gentis fuissent.1c Eusebius lib. s.cap. 3. Mart es,qui circa Lugdunum or Viennam mortem pro Christo siubibant, cum
adsuc tenerentur in vinculis, lueras exarabant Eleuthero Di copo Romano, vehementer ea ro attes, τι pax es concordia in Ecclesiis consititueretur. Hoc certe non fecissent, nisi maxime omnium manu
Pontificis Romani positum ene intellexissent ut pacciri in Ecclesiis faceret. Ac verisimile est,intellexisse illos de tolerandis Asianis in illa sua Paschatis celebratione, quam Pontifices Romani hoc tempore prohibere inceperant. Videbant igitur, penes Romanum Pontificem esse, ut vel
permitteret hunc morem, vel vetaret.
o Hieronymus in Catalogo. Irenaeus Photini Episcopi, qui Lugdunensim in Galgia regebat Ecclesiam presbyter, a Gu-0ribus eiusdem ista ob quasdam Ecclesiae quoiones Letatus Romam missus, honoris
cas sub nominesiis ad Eleurberum Disivum perfert lueras. Moris igitur erat etiam tunc,ut Ecch-sae transalpinae&Gallicanae ad Episcopum Romanum legatos mitterent ob quasdam Ecclesiae quaestiones. Cur, obsecro, nisi quia Gallicari etiam Ecclesiae Romanum Episcopum curam ipsarum gerere agnouerunt is Damasius in Pontificali refert, Eleutherium constituisse,is nuctae ea humana qua Deus creauit, a fidelibus reyutaretur. Quod ille quidem constituit contra bcuerianorum haeresim , qui docebat. abstinendum a quibusdam cibis velut ex se malis. Fidem igitur Catholicam propugnauit Eleutherius. vertam in ea epistola quae hoc decretum continet, illud etiam legitur, ut 'tuua Vocoporum tantum iudicia Romanae sieda, auctoruate Diantur, sicut ab L pasiolis eorum successoribus multorum consensu Disiostorum iam definitum eli. Vt merito sicut pollea declarabitur in Episcopatus causam iudiciumq; de fide S Sacerdotibus ad Apostolicae sedis examen deferri debere, o Pa-l adix Erit. Tantae pr.t rogatiuae in varus natibus uno tamen consensia Romanae sedi semper de
alae sunt,initio rei non nisi ab Apostolis petito. Damasus in Potificali: Eleutherus accediit eptaolam a Lucio Britannico Rege, τι Christianus effosy' rescirper eius manaearum. Et mox inquu Beda Ecclcl. lustoriae gentis Anglorum,lib. I. p. .l
257쪽
Ciuitas Dei DContinuata Eces si e
successio. Ciuitas diaboli, seu . Abi matici θ Apostatae, qui succesio
s. Anteram Ioannia situ, de inouumisia. syrti . sedit
Haereties cse Pseudoprophetae. Animam stolam non corpus saluari. . Sectatores eius ut est apud Tertul. de praescript.ὶ erant Ptolemaeus Secundus , Heraclin, Marcus &Colarbasius, quorum duo posteriores negant, Vcritatem sine Graecoruin alphabeto inueniri, de ideo Christum dixisse aiunt, Ego sum αδί ω.as. De Bardesine, dea . uermogene.' Bardesines ex eadem Valentini schola prodiit humana omnia fato ascribes. Augustinus auctor est, haer. 3s. Hermogenes materias' sem perfuisse: Ueumque illi appropinquando mundum condiciis se dixit. Harmonius Barde sanis filius, eandem haeresim sectatus cst auctore Theodoreto in lib. t. haereticarum fabularum. as. De Tatiano, Se
haeresim in Se nuptias , 5c carnium comestionem damnauit, δί negauit, ' Adamum saluatum esse. frenaeus lib. I. cap. r. Hic erat princeps eorum qui vocantur Encratitae, id cst, continentes, de quibus Iren. lib. I. cap. 3o. Seuerus eadem cum Encratitis sensit,unde Seueriani sunt ap
DoLIores Carbolici, o cumdo murorum Ecclesiae. Idem in Apologia 2. aduemadmodum ex paruagutta homines posse fers non crederetis, O fieri cernitis: sic cust/ies eripose, τι hominum
corpora, seminum instar, in terram dissoluta, consituto a Deo tempore, excitemura Uiscantum immortalitatem. Iren. lib. .cap. 3 . Vuomodo Ercunt, carnem ora percipere vitam, qua a corpore Domini or anguine es tur'
Tertullianus in lib. aduersus Valenti nianos: Vin sanctitare insignes ipsorum Haresiarcharum
contemporales, retuderunt Valentinianos: Iusi nus, Uiltiades, Irenaeus, Proculus, quos in omnι
opere fidei optaueram assequi.
Iustinus in Apologia r. Non ut Stoicis placet fato, se iudicio ac voluntate unu usque bene agit aut peccat.' Apostolus eum improbat elementis siruientes,
aliquem Hermogenem OBedit, qui materiam non natam introducens, Deo non nato eam comparat.
Tertullianus de praescript.' Theophilus Antiochensis Epis copias contra Marcionem de Hermogene scripsit. Hieronymus in Catalogo. Tatianus etiam Iustim Martyris discipulus licet postea haereticussit factus in in oratione contra Graecos dicit: materiam princi ν haud immunem e se, cum aliquando inceperit, nec parem Deo potentiam habere queat.' Irenaeus lib. i. cap. 3o. Ist accusant Deum,qui masculum o feminam eneratione hominum fecit. O animalium ab mentiam inducenses, ingrati exitium ei, qui omnia fecit, Deo.' Gnt incunt quoque eius scuti, qui primus amatus ea a Deo. At nimis irrationalitis i ait Irenaeus lib.3. cap. 3 . in Ugum, qui ρrior capriuitatem passini est, non eripi a Christo, qui viceris inimicum filios vero eripi, quos in eadem captiuitates nerauit. Itane victus quidem videbitur inamicus,
veteribus h lus sor maxime primis ommu manentibus apud eum' ' Musamo sui est apud Eusebium lib. .c. 27.ὶ Encratitarum errorem iam tum ortum libro et ganti fimo confutauit.' Eleutherus Papa decretum edidit, nullum cibum velut ex se malum, esse respuendum. Damasius in Pontif
258쪽
Princi s inuiolatam integram, quieta tace seruabant. Cur , obsecro, tot Episcopis, quot iam tunc& in Gallos, & in vicinioribus Italiae regionibus erant, praeteritis . ad Romanum Pontificesia Lucius confugit, nisi quia ex iis fidelibus qui Christum in Britannia praedicabant, didicerar, Pctrum Apostolorum principem Romae Episcopalem cathedram colloca illa , ibique principium oc sontem Catholicae communionis in aeternum sedere , cuius in manu potiuimum esset, nouas constituere Eccletias, de illis nouos praeficere Paltores' Ac sane Britannias illo seculo ad fidem conuersas esse, Tertullianus testis est in libro ad-tierius Iudaeos, ubi ait, Britannorum inaccesse Romanis loca Granio subaera esse. Et Origenes in Erechielem homilia Iuando iri ut terra Britanniae ante aduentam Christi in unius Dei consensis religionem 3 Ex quibus testimoniis apparet, Britannorum conuersionem ad fidem dc apud Graecos, de apud Latinos celeberrimam ab initio fuisse. x'. Irenaeus lib. 3.cap. 3. de successionibus Ecclesiarum nominatim agens cacaona inquit)or antiquis imae, δε omnibus cognitae a gloriosi mus Holus Apostolis Petro Gr Paulo Romae fiandatae se constituta Ecclesiae, eam quam Labet ab A Polia traitionem, se annunctatam homini bus Adem per succe funes vi coporum ruenientem et que ad nos,indicantes, confundimus omnes eos,νι quoquo modo vespersui arentiam malam, velet anamgloriam, τ per caecitasem se malum sentem am, praeterquam oportet, colhgunt. Ad hanc enim Ecclesiam, propter lentiorem principalitarem, necesse est omnem ιonuenire Ecclesiam, hoc e II, eos qui Iuni et atque frius, in qua se re
ab his quiseunt undique , conseruata est ea quas ab Apomistis, traditio. Et post: Cumsucces siet
Aniceto Soter, nunc duodecimo loco Episcopatum ab Apostolis habeι Eleutherius. Hae sed nationeor successsone. ea quae ess ab Apostolis, in Ecclesia traditio, o veritata praeconiatio peruense usque ad nos. Et ei pleni ima haec ope o, et nam ct eanrim vivificatricim aem esse, quam Ecclesia asApostoli, et que nunc sit conseruata, O traditam et eritate. Ergo ad Ecclesiam Ro manam, veliat ad maximam, or antiquis am, se omnibus cognitam, se a glori simu Apostolis fondata . necesse est omnem Ecclesiam, id est, eos fideles quι undique sunt, conuenire, id*propter potentiorem eius Ecclesiaeprincipalitatem. Scio Luthcranos de Caluinis las hoc in loco respondcre, quod prinpter principalitatem Romanae urbis,atque Imperi j necesse fuerat, omnes fideles ad Romanam Ecclesiam conuenire. Veriim cum non possint ostendere, quod de urbis aut imperiugloria quippia ibi sit ab Irenaeo dichim , contraque cum certissimo constet,quod de Ecdlesia Romae ab Apostolis fundata manifeste agatur: prosecto Hrendum est potentiorem principalisa tem non ad Imperium de quo maximum ibi silentium est, sed ad Eccl/siam Romanam, laesummis illic elogiis Ornatur, omnino referri debere. Potentior est igitur principalitas R manae,quam cuiusquam alterius Ecclesiae. Ad hanc sinquiti Ecelsum non autem ad hanc urbem, quia urbs est) omnem Ecclesiam conuenire necesse est. Ecclcita est & quae conuenit, Mad quam conuenitur. Iam ratio conueniendi estpotentior principatiras, non utique tam urbis quam Ecclesiae. Debent quippe media cum extremis cohaerere. Illud etiam in Irenaei verbis notatu dignum est,cruM antiqui Patres accuratissime obseruabant dc tenebant numerum Romanorum Pontificii: adeo ut idem Irenaeus alibi ouoque Hygini Papae mentionem faciens lib. 3 cap. .dicata. Idutfuit octauus Episiopus. Et paulo postic farcion inualuit Fub Aniceto decimum locum episcopatus continente. Haud scio, an ullius pra terea Ecclesiae Episcopi numerum ordinis locique sin non modo tam crebro, sed unquam fere omnino perinde adiunctum habeant, ac in Romanis Episcopis videmus usu uenisse.
Qua de re agetur posthac fusius.
259쪽
Ciuitas diaboli , seu Glusinatici atae, qui βιcces
sionem continuatam non habent.
Hi inquit Euseb. li. q. c. a. 27. scripturarusensius pro suo arbitratu interpretatur, Pauli epistolis de Actis Apoll. fide abrogant. 27. De Odroparastatis. Hydroparastatae limc sunt, qui aqua sola in mysteriis utebatur,
Apelles Marcionis discipulus te ab eodem segregatus lauctore Tertuli de praescript. lessem de Prophetas repudians, ' Chri-itum dicebat ipso descensii auream sibi carnem contexuisse, eandem ii singulis elementis in ascensu reddidisse. . Solo utebatur Apoliolo,& eo non toto.
Philumenem puellam quasi Prophetissam sequebatur. Camis resurrectionem nega
' Alogi. i. Bruti sauctore Epiphan. haer. si. no suscipi ut aeteInu Dei verbia. nec Ioannis Eu, gelium, aut Apocalypsim.
nuditate imitantes, condemnat nuptias. Augustin. haer. i. r. De Asiodrogitas. Ascodrogitae vitem inflatum ponunt Ac cooperiunt in sua Eccletia circumeunt cum , bacchantes sicut Pagani Libero patri , non intelligentes. quod Saluator ait, nouit vinum in vires nouos mittendum. Philas trius. Marcion sub Eleuthero Papam inconstanter palinodia cecinit,
32. De ontaniau. Motanus adhuc Neophrtus, insatiabili primatus cupiuitate incensus,cmpit aliter propheta re, quam Ecclesiae consuetudo postulabat. Ad- Doctores Catholici, ct cui odermurorum Ecclesiae. Irenaeus lib. . c. 8o. tuae a Paulo praedua reveritatis in D siunt, haererici rio tuet D t. Expositionem epistolarum Pauli in alio libro disponemus. Idem lib. I. cap. 2o. Actorum Apostolι- corum auc orem Lucam citat or laudat. Iustinus in Apolog. 1. tradit et Inum quanti-
sum in mysteriis adhiberi stalitum. Rhodon Asiaticus ut refert Euseb. li. s.cap. ii. ita seripsit de Marcionitis. Ob hanc causam di sentiunt, quis parti sibi con fantem doctrinam Aure nituntur. Na cii m M arcton ipse, Potinus Jc Basiliscus, et induxi il erat principia S neros auic etiam tria: Apelles unus cx corii ngrege, et num principium fatetur ille quide,sed prophetias ex spiritu sibi repugnate cilitas c5- tendit, daemonio Plutomenae obsecutus. . Soter papa in epist. ad Episcopos Capam ex Propheticis de Apostolicis literis probat rigil ex simine David secundu carnem factum esse: Hortaturq; eos, ut cotra malevolos homines inconcussum Ecclesiae ista tum defendant: Irenaeus lib. s. α'omodo negant camem, quae anguine es corpore Chri ii nutritur, capace esse incorruptibilitaris 3 Irenaeus lib. . c. 3 . Semper adest Deo vertumo sapientias ius. Ide laudat Ioanis Euangelisi lib. 3 c. ii. de Apocalypsim l . s. Ircq Clemens Alexandrinus Stromatum ii. i. a ut Perbo cre-Hit nouis rem esse vera. Verta enim eis veri s. Clem. ii . Strona omnes assoli sole,& se cum Euagelio seruantes conuenientia, ct eum admittunt, Di Deo Iratias agens moderatὸ et titur matrimonio, se eum qui cui volt Dominus mi Vis in castitate.' Iustinus MarWr in Apologiar. Tradit mysteria Christianorum confici ex pane, Sc vino aqua mixto, quae per preces sermonis a Christo accepti,caro de sanguis Christi sint: de vite aut insanis motibus consecrando nihil scribit: imi, ibide ait, daemones ad imitatione n steriorii Eccles. vinii in Bacchi sacris prodidissse. Marcio siemelo iterum ex Ecclesia Romanaei Ius , postmodum paenite tram confessus, cum conduloni data sibi occurrit, ita re id est, reco-ciliatione seu absolutionc in recepturus, si caeteros quoI., quosperditiose di set, Ecclesiae restitu
ret, moraepraeuentus ea. Tertuli. de praescripta Zolutis or Iuliantis Disivi cum aliis Asiae delibus recens inductam Montani doc ranam improbarunt, ct Montant ae a communione repul runt. Euseb. I b. I. cap. ID
260쪽
Hector Boethius historiae scotorum lib. 6. Donatio Sestia rex apud Victorem pontificem maximum qui quintusdecimuspost Petrum Ecclesiae praefuit per legaros obtinuit, ut viri docisi se retulone insignes in Scottam ab eo misit se cum siberat se comve, Christi nomen profitentes, baptismare insignirent. Regis exemptu Scotica nobilitas secuta, rasei religionem complexa est, anno D. a os . a Scotorum regni restituitone, sys. nostra, quas de se etate inItitutis etfuerant,
hac nus erroribus sernatis, per euerant. Hector autem floruit anno D. 11υς. post quod tem
pus Scoti primum cce runt Christi religionem in Caluinianam superstitionem commutare. Verum ut id quod nobis propositum est,non praetermittamus: qui tactum est,ut, cum Britanni fidem Christi iam publico profiterentur, tamen Scoti nec ab illis, nec a Gallorum Episcopis, sed tantum a Romano Pontifice baptismum peterent,nili quia volebant ab ipso fonte communionis Christianae fidem religionemque suam derivare ne controuersia inter Episcoes . tius de Pasitare Romanos o si cogendos curauerit. Quod enim intelligendum. Nec ad rem pertinet, quod
tiam in Orientales Epilcopos, cum x illos in dynoduri
a de Polycrate expressum est,idem est de caeteris omnibu inet. quod ut in Synodum coirent, rogaueris,non iusserit Hoc enim Ecclesiallicae modestiae est, ut ius suum verbo quam mitissimo exprimat, dum memor est, sie ita maiorem esse inter si atres, ut tamen debeat se gerere tanquam ministrum &non tanquam Regem & Dominum. Praeclare Gregorius lib. 7.epist 6 .Siqua culpa in Epi scopis inuenitur,nescio quis E si insidi Apostolica Romanam intelligit Iubie Da non sii. Cum vero cu a non exigit, omnes 'ecundum rarionem humanitaris quales sunt.
At postquam intellectum est,nec Polycratem nec reliquos Asiae minoris Episcopos Pij,
aliorii naue pontificii Romanorum decretis de sententia dimoueri aut omnino adduci potuisse, ut cum reliquis totius orbis Christiani Episcopis,Domini resurrectionem Dominica die celebrarent:Victor Pontis ex Romanus,nolens tantum schisma diutius serre,iterum de creuit Pascha in Dominico die celebrandum. Et lauctore Eusebio, lib. I.cap. 2 . ni id fieret totius Asiae Ectae s omnes istores eam regionem incolenter,a communione secludendos edicit. Iam vero tametsi ea res Irenaeo, dc nonnullis aliis Episcopis parum ab initio placebat: tamen ne-lino eorum unquam dixit legitimam potestatem Romano Pontifici detuisse,quo minus ex llegitima causa caneras Ecclesias,& Episcopos omnes coercere posset. Quinimo, quo diligentius Victorem Irenaeus admonuit, ne tam multas Ecclesias,quae antiqua maiorum traditione confidebant,a corpore uniuersae Ecclesis penitus amputaret,& quo ma s ad antecensores Victoris prouocauit, ut ostenderet,eos pacem cu iisdem Ecclesiis in eade causa consti tutis ante retinuisse. co certius docuit, tum suisse in potestate priorum Pontificum Romanorum,tum in Victoris potestate iam esse ut Episcopos non rὶcte se gerentes ab Ecclesiastica communione arcerent. Frustra enim apud aliquem interceditur, ne illos excommunicet, in quos nullum tale ius exercere potest. Nam supra iuri ictionem siuam ius dicenti, impune linquit Paulus iureconsultus Qui vero causam excommunicandi s iis lsrauo adhuc no esse contendit sid quod Irenaeum secisse videmus, de qua tamen re mox ipluribus agam ὶ utique is fatetur, ubi causa grauis occurrit, Pontificem Romanum posse quemlibet Episcopum a communione remouere. Cur alioqui non utebatur Irenaeus illa sori exceptione, quae omnium prima, octutissima est, uti quaereret: Vnde Pontifici Roma- lm haec potegas excommunicanista re, si os tam longὸ positos' Nunc vero nihil tale dicitur. lquia notissimum omnibus fuit, Pontificem Romanum Petri successorem existere ideoque M omnes Christ i oues illius vocem audire debere, dc quod ligasset aut siluisset in terris, li- zatum solutumque esse in canis.