De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

271쪽

Ciuitas Dei, seu continuata Ecclesie successio.

a s Anteius Romulis ilia Ciaeus sit m a. at

Ciuitas diaboli, seu Schisimatici Apostatae,

qui sinccessionem continuatam non babent. hin. vii. 'Animas hominsi pessimas post

mortem in daemones verti.

Deum dixit esse corpus, ex quo tamen haereticus non habebitur. Ducitur Chiliastarum errore. Hieron. in Catalogo sub nomine Papiae. u Teriurant . 1. De Origenistis.' Origenes fvnde Origeni P dicebat teste Epiphanio in Epistola ad Ioannem Hierosolymitanum non posse filium videre patrem, neq; Spiritum sanctum videre filium. Inid viait Augia. haer. 43.) filium patri collatu, esse

mendacium, nec orandum una

cum Patre, sed Filiu Sc Spiritum

sanctum esse creaturas. Ob quos errores, Arrianorum pater meri

murorum Eeae a

pro Origene sic ibit Ecclesiasticam regulam non

tradere, auod anima ex semine traducu ducatur. Et addit Eusebius : Si animal mulcum crepore seminaretur,esset mortatis, quo sides inruit nostra non recipit.' Origenes in Prouerbia Salomonis , dccit

tur ab Eusebio in fineApologi ς pro Origene.

Cum Dominus disit hominibus, Ite in igne aere nu,qui paratus est Diabolo es Angelis eius, ostendit , Iura ead mllecies poenarum peccatoribus hominibus, ct Diabolo, se Angelis eiuspraeparata sit, licet in eadempoena diuersasit quantitas par nae. Haec ille. Non esset vero eadem poena hominibus & diabolo praeparata, nisi hominum animae etiam in poenis perpetuo manerent humanae. Etenim si mutarentur in daemones, iam non eis diceretur,tte in ignem, Hatilo, sed vobis ipsis rae ararum,quia vos iam in diabolos conuersi ellis. Tertullianus aduersus Praxearma negabit, Deu corpus esse, O si Deus o iratus est'viritus enim festi cor sui generis insua et te. H cille. Haeresis esset, si per corporis nomen aliquid, quod sub selum sibijcmir, intelligeret. Sed ille per corpus intellexit rem inanitari se nihilo positam, hoc est, veram natura se substantiam, auctore Augustino haer. 86. Clemes in 3. Strona. Post repurrectionem sinquit Dominusὶ nec uxores ducum, nee Butant. Etenim de et eree ct cibis ictu est: Deus et in eth, H struet seu otiosa reddet hos impetes,qui im caproru ct hircorasiti vivendu esse censient.' Pro Origene Apologia fecit Eusebius Paphili, in qua ex ipsius Origenis operibus probare conatur, coaeternam ct coaequalem esse Trianitatem'. vi vel inde appareat,nec in suo quideerrore, aut satis apertum, aut satis costantem fuisse Origenem.Sed eodem tempore Ecclesia Roman ut etiam caeterae omnesὶ fidem Trinitatis aperte consessa est. Unde Calixtus dicit in Epistol r. Vno animo, o uno ore conco inter sancta glorificetur Trinitas in sicula. Et Fabianus scui etiam Origenes per Epistolam se purgare voluiti in Epistol. I. Neces,inquit, omnino Gy cresserim, qui Trinitatis frim i In rant. Felix Episcopus Roman. in epist.3. αὐ- modo actruunt sitium non posse arrem videre, in cuius sinu nescitur permanereZ

272쪽

mias, non tantum de Episcopis Africae agit, Vt quidam calumniantur, qui non videntur memianisse,illam Epistolam,ubi haec Cypriani verba leguntur, ad Cornelium Pontificem Romanum esse m istam. Cum ergo dicit,ab omnibus nous statutum esse: tam ab italiae,& Africae quam etiam ab Asiae od Graeciae Episcopis idem statutum csse intelligitur. Nam per Epistolas hoc inter omnes videtur conuentile , cum fistac antea qui accusabantur, poti usa peregrinis, quam a prout cialibus causam cognosci optarent. Deinde cum Cyprianus negat, minorem esse auctoritatem Ε - scoporum in .s rica constitutorum et non ibi putandus est conser re Episcopos Africae cum Episcopo Romano,sed cum Episcopis Galliae Hispaniae, Asiae, aut Graeciae, ac potissimum Nunndiae Nam si apud has regiones iudicia domi agebantur : cur non & in Africa Caeteriim quod ad Ro-lmanum Pontificem attinet, ex verbis Epistolae Fabiani satis constat, causam Sedis Apostolicae exceptam esse ut illuc Episcopi libere possent appellare. Neque hoc negauit unquam Cyprianus,sed potius approbauit,ut ex ijs quae sequuntur, mox apparebit, in causa praesertim Martiani

ct unum sacerdotium, non potess. ciui quis alibi cosse erit Zaroit. Quisquis ergo extra unam Petri cathedram collegerit, spargit. Porro cathedram Petri Ecclesiari Romanam esse, idem Cypria nus docet lib. t. cpist.yPsiuaoepisco Isbi ab haereticis constituis visu fame audent: ct ad Petri cathedra arq; Ecclesiam principalem, undeuntias sacerdotalis exorta est, i schismaticiis O profanu luerassene. 1. nec cogitare eos esse Romanos, quorum Ades, A solo aedicante, laudata est, ad quos perfidia habere non po sit accessum. Petri cathedra apud illos Romanos est, quorum fides Ap ois pradicante laudata ess,lo ad quos perfla habere nonpositi accessum. Iam vero illa cathedra Petri secit,ut Ec lesia Roma- inaestet Ecclesia incipalis, ut sacerdotatis υnitas ex ista oriretur. Cum cnim per totam Ecclesiimisit eadem fidei & Sacramentorum communio, sit etiam copio*m corpus Sacerdotum ct Epimp trum tamen illud corpus non est confusum& inordinatum, ita ut alibi Cyprianus docet, lib. s. lepis l. l; in concordiae mutuae glutino atque unitatu vinculo copulatum, visi quis ex cessuis nostro ii nuel uiti l 3. haeresim facere, segregem Christi lacerare es Passare tentaverat ubueniat caeteri. Iam vero quodnam est hoc glutinum cocordiae 3 Aut quaenam haec unitas, ius vinculo Sacerdotςs, hoc est, Episc I i copulantur, praeter unam Petri cathedram ,& Ecclesiam principalem, a qua unitas sacerd0ta- is exortaesit Nam cum unumquodque ex ijs quae ipsi familiaria existunt, confirmetur Λ au- eatur, contrarijs vero corrumpatur Sc dissipetur quemadmodum unitas cicerdotalis ab unaetri cathedra iudicio Cypriani exorta est , ue per eandem unam Petri cathedram perpetuos uetur,& conseruatur.Glutinum igitur concordiae Sacerdotum Ecclesia principalis est, cui cst ros Sacerdotes oportet adhaereret ut dum ei Ecclesiae quae una est adhaerent, ipsa inter sie unitatis vinculo copulentur. Iam vero Ecclesia principalis eiusdem Cypriani iudicio non nisi Ecclesia Romana eli, idque non lut Magdeburgenses in Centuria 3 cap.7.docent in ob id ibi um,quia e teras Ecclesias primum ad cO bciationem exhortata est, sed potius quia Petri cathedra es . Nam quae haec est audacia, cum Cypriani mentem requiras, expressam Cypriani rationem relinquere, & tuam supponeret Cyprianus ait, haereticos ausos este literas serre ad Petri cathedram atque Ecclesiam princi lem, unde unitas scerdotalis exorias: ubi tria ordine quodam annotauit, velut sibi cohaerentia & omnino connexa. Petri cathedra secit Ecclesiam Romana principalem. Principalis autem Ecclesia est unitatis sacerdotalis origo & caput. Nam si principalis a Principe no-

minaturi Princeps vero sit principium eius societatis cuius cst Princeps de potius oriretur. aut quo maiore vinculo copularetur Sacerdotum unitas, quam principi, sui obseruantia & imi ratione 3 At Magdeburgentes ad aliam rationem a consociatione petitam se conserunt,de qua Cyprianus nillil dixit. Equidem fateor, Ecclesiam Romanam semper fuisse consociationis L clesiasticae principium , sed id non casis obuenit, venim ei ex neccilitate delatum cst, quia omnis societas visibilis a capite suo visibili pendet Communio autem dc consociatio Ecclesiae non debet esse incerta 1 de pioinde nec libera prorsus& voluntaria. Alioqui non esset vinculum vnia ita O. sed causa δc origo dissensionis. Nain s Ronaana Ecclςsia neces lario est principium Ecclesiasticae conli, attoniς: iam cadem opera est etiam necessario caput Ecclesiae. Si enim ob aliud nihil certe vel ob hoc unum, quod consiiciationis principium iit, Ecclesiae principium qu dam est & caput. Sin Ecclesia Romana fuit quidem ad tempus cons actationis principuma, postea vero idem pri iacipium it aut alio tr. ansaarii m. aux prortu iublatum iam talis consociatio non citvlliani vinculum et nitatis. Aut quale hoς vinculum cit. quod vel penitus tollere', vel suo ar- lbitratu dissoluere is potest, qui debebat eo vinculo ad certam necessitatem obligari e Nisi sortes

273쪽

Ciuitas Dei, seu continuata Ecclesiae succesto.

C i uitas diaboli , fuschisiratici ces Aponiatae,

nuatum non habent. LI s. or.

Haeretita se Pseudor beta. Animas, postquam peccassent

superius, in corpora velut in tumulos , pinnae causa , relegatas

fuisse. Adam perdidisse imaginem Dei. ' Pessimos homines atque adeddiabolum 5e angelos cius polliongissima tempora caelo redden

' Cliristum pro daemonibus pansum suisse. Paradisum esse in tertio caelo. Aquas, quae supra caelo siunt, tunicas pelliceas, oc alia multa in Seripturis sanctis, non secundum historiae veritatem, sed allegorice accipi debere. Carnem hanc non resurgere. r. De Origendis.' Origenij non ab Origene Ada-

mancio, ut videtur, appellati, rc ijciebant nuptias, cum tamen luxuriose interim Sc libidinose viverent. Epipliata. hqr.63.5 Augustinus haer. ψ2. s. De Rebaptizantium errore.

Agrippinus Cypriani praedecessor ilicet non proximusὶ irruente magna quaestione, utrum re

misso

Doctores Catholiti, se custodes murorum Maesiae. Clemens in . Strom. Alan buc de catas anima adea quae uest deteriora,demittitur Deus enim facit omnia a a quae fani mrtiora sed ea quavitam elegia optimam ex Deo se iustitia, calam

terra commutat

' Theophilus ad Autolucum IR mota es imago Dei est. S. Quam diu igitur Ada ma- sit homo, id est, ratione proitus, ctia imagino Dei licet deformatam circumtulit in seipso.' Presbyteri de Diaconi Romae consistentes ad Cyprianum scribunt in haec verba: Parauit Deus) re rigeris, se parauit etia aeterna sis Lesa. Parauit inacce bibilem luce, sed rauit etiam perpetuae noctis vastam aeternam i catiginem.Extant haec apud Cyp. lib 2.epist. 7. Tertullianus aduersias Marcion clibq.

risi neluam vociferantes, Tu es silaus Des,tu bantur tacere. C sitas enim ab homini us,non ab triti m immundu volebath suum Dei cognosii. s. Non ergo perinde pro daemonibus, ac pro hominibus pa si is est. i Theophilus ad Autolycumli a. Paradsume se terram se H per terram plantatum, ae remur a Scri ara, dicenIC. Et atauu Deus paradisum

in Farn, in regione Orientali.

Tertullianus de resurrectione carnis: mures pro hetarum voces nudae ct simplices O ab omisi AAegoria nubilo purae defeni 'funt. Res m literis tenentur,et ι merae in rebus legantur. Ita non semper, nec in omnibus Elagorica forma s pro nisi eloquq Uinterdum, se in qui Mam. Athenagoras de resurrectione mortuorum: Cum Deus sit i us, ct tamen in praesinitet ita nec boni aemia et inuta, nec malim rupo .ra pro merito referam; homo aute no solism ex anima, sed Giam ex corpore consistat: necesse est. ea corpora in i dem animabus redi, τι mulin reant praemise,cὴ mulsustinuerint latores.' In operibus Cypriano ascriptis, homil.de Natiuitate Christi: Usibenasum, et a Deo im Nituta coniugia, melior est tamen continentia, ct virginitas exce gentior, quam non cogit nece sisas aut mandarum, si perfectionis se dei consilium. Saluberrimam cosuetud nem tenebat Ecclesia, in ipsis quoq; schisematicis se haereticis corruere quo prauum est, non iterare quedduta eLI Aa re quod vulnerata eat, non curare quod sana GL

274쪽

. 6a poNTip. LoMAu. sv M pik oigsE TOT ivs L Cc t. p Ri, ATEM.forte omne vinculum necessitatem vinino no imponat. Languent igitur Protestantes,& inspidi penitus evadunt, cum ad veras rerum rationes indagandas peruetiam cst. Omnis aute Eccle- .siastica consociatio,quae Christo auctore digna sit debet certa de firma csse, ac talis, quae ab hominibus commutari postea non queat. Cum ergo Ecclesia Romana ex Protestatium confessiones mel fuerit Eccle principatis, r Sacerdotalis unitat is orieto: certe in hodiernum diem eadem Eccletia manet, atq; in aetcrnum manebit te principium c ociationis Ecclesiasticae, Ac Ecclesia principalis,de quae res omni iniis loruin causa est cathedra Petri. Nam ut sacerdotium Legalem genere Leuitico semel inchoatum, &m Templo Salomonis Dei voluntate costitutum, perpetuo in eodem & genere & loco mansit usq; ad primum Christi aduentum: sic in nouo etiam id stamento cum sacerdotalis ministeria unitas in Petro semel instituta ,& per Petrum in Ecclesia Romana semel sit ex voluntate Dei collocata: in eadem Romana Ecclesia usq; ad secundum Christi aduentum perseuerabit: nisi sotic Sacerdotalis ordo per aliam rationem nunc unietur, quam ab initio vilata fuit. Atqui cum Christus uniuersialis Ecclesiae Pastor primam unitatis rationem instituerita quis nunc illain audeat commutare,nisi eo ipsio Antichristi membrum se es se fateri velit 'Nam quod Protestantes nobis opponunt, gratiam noui Testam epti ceIto generi laut loco alligatam non esse, quis hoc illis negabiti Non enim dicimus, solos Romanae urbis inacolas aut Christianos aut EP lcopos esse. aut in Roma tantum noui Sacramenti ritu sacrificari posse: nec Sacerdotu succellionein ad carnalem familiam Petri contrahimus, ut olim sub lege comparatum suit. Sed cum tota fides, de totius fidei ministerium per omnes gentes propagetur, dicimus nihil ossicere, sed potitus plurimum honoris & utilitatis id afferre libertati Christianae. ut certam sedem habeat quam in rebus dubijs consulat, & unde unitatis suae Originem ducens.sclusinata omnia excludat. Nam si D. Lucas origine ab ipso Deo petita, Christi ortum per Ada&posteros eius ad Iosephum usque deduxit . vel potius a Iosepho Mariae viro per candem patrum seriein ad Deum usque reduxit: pro se id ut successio Patriarcharum Cliristo non dedec ri sed honori fuit: sic neque Principis Apostolorum non carnalis, sed spiritualis sicςeliso Eccle si x Clicillianae .lcdecori, sed magno potius de commodo, & ornamento erit. Sed pergamus in Cypriano. Is libro quarto Epistola secunda sic scribit: Vna est Ecclesia per totum mundum a Christo in multa memira tui . Item Disicopatus unus Epi sicoporum mιltorum concor 2 numerositate H usus. Cium ergo Cyprianus dicat,Episcopatum S esse unum 5c tamen in multos numero Episcopos diffundi:quaerendum csl,quodnam unitatis genus hoc sit. Interpretatur vero seipsium in libro de unitate Ecclesiae, dicens: Episcopatus unus est . cuius a singulis in solidum pars tenetur. Ecclem υna est,quae in multitudinem latius incremento faecundiariae extenditur,quomodo solis musti rari, sed lumen unum: ese rami arboris musti a robur et nam tenaci rudice fundatum. Et ei m de fonte uno riuiplurimi demunt numerosas licet dissus videatur exunduntis

copiae turgirare,et nitas tamen seruatur in origine. ues radium solo 2 corpore ivisionem lucu irinnon capit. Ab arborem e ramum: fractus germinare nora poterit. fonte praeciae riuum praeci in Mrem Sic se Ecclesia Domini luceperfusa per orbem totum radios suos porrigit unum tamen lumen in. quod et L e diffunditur, nec et utas corporiis sipararum Ramos suos in niuersam terram copia et bertatis extendit, pro uentes largiter rivos latius expandit: unum ta n ca I est, ct origo una ,lCr una mare

'cunditatu suce ibi copiosa. I ius fartu nasiimur tinus lacte nutrimur θiratu eius animamur. Hinc videas, unitatem Episicopatus i)s rebus conferri, quae unae sunt in origine, licet multiplicentur in propagatione. Ex quo enicitur,ut unus Episcopus a Christo fuerit constitutus,a quo velut a m tte foecunda caeteri Episcopi procrearetur. Quomodo igitur sinu uies eiusdem unius uisio Iustariasin olis in si idum tenetur Si enim singuI partem unius Episcopatus in s blidum tenet,perinde Episcopus est, siue Eugubinus, seu Rolientis Episcopus, ac Alexadrinus, aut Romanus. Nec illa ratione maior cli Romanus quam quilibet alius Episcopus. Cui argumento ut satisfaciam. illud in primis animaduerti velim, omne genus hominum recte unum dici posse. Vna quippe est natura humana 3c non multae.Sed quomodo unaZ Vtrum homines plurimi non sunt 3 Certo sunt. Sed quoniam ab uno i) omnes propagati sunt,quamuis magna sit numerositas in propagata multitudine,unitas tamen seruatur in prima Origine. Iam vero istius, ut ita dicam, humanitatis parte singuli homines in sblidum tenent. Nam perinde homo est Martialis aut Barnabas,ac ille Adam que Deus de limo terrae sol inauit. Sed nunquid propterea non est maior Adam caeteris hominibus'quas vero ille non sit pater Ommu de ideo maior omnibus. Eode igitur modo licet idem sit ordo dc idem Episcopale ossicium tam Romani, quam cuiuslibet alterius Episcopi, tamen quia Romanus Episcopus cathedra Petri tenet, Petrus vero fuit ille primus Epi scopiis que Cluillus vellit omniti aliorum fonte& caput institam: hinc fit. ut Romanus Episcopus eandem Epi scopalis ossicii natura una csi caeteris Episcopis adeptus atq; ideo stater Os co τή eotia merito nominandus,omnibus tamen sit maior, velut unitatis a Christo in petri persina institute cullosoc conseruator. Cum enim Petri principatus non natura insitus illi fuerit, nec per corpoream seminationem

275쪽

Ciuitas Dei, seu

contistrata Ecclesii ae

Ciuitas diaboli, seu Schisematici satae, qui succellionem conti

uiratam non babent.1 ci

nonici ct Pseudopropheta

, missio peccatorum de spiritalis regeneratio hominis posset apud haereticos vel schismaticos heri, cum caeteris Coepiscopis suis. qui illo tempore in prouulcia Africa, e Numidia Ecclesiam Domini gubernabant, statuit, baptigatos ab haereticis in Ecclesia bapti rari debere, velut prior baptismus nullus fuerit, eo quod haeretici bapti sinum conferre non possint. Hate habentur apud Cyprianum in libro ad Quintum , dc apud Augustinum de baptismo contra Donatistas,lib. 2. ca 8 dc 9.

Iam verb licet iste fuerit Episcoporum Africae potius error, quam haeresiis; tamen quia coepit postea hoc decretum pertinaci ter a Donat illis defendi, libuiti rimum eius principium hoc inoco recensiere, ut appareat, quo primum tempore prior consuetudo Ecclesiae corrumpi cc prafuerit. s. De

Doctores Cathetici, se cust aera

murorum Ecc sitae. Tuam con*etudinem, credo, ex Polica amctoritate venuntem, Aut multa non inuenium tur in literas eorum, neque in cocii posteriorum .es tamen quia per uniuersam custod untur Ecclesiam , non nisi ab ipsis tradita se commendata creduntur Porro ciusdem consuetudinis ipse Cyprianus testis erat, quaerens in Epistola ad Iubaianum . quid feret dejs qui in praeteratumia haerest ad Ecclesiam venientes , I ne baptismo admissi sunt' Haec habentur apud Augustinude baptismo contra Di natistas lib. 2. cap. 7.de 9. Licet enim Augustinus hac aetate nUi . dum coeperit vivere, tamen cuinde consuetudine tali testetur, quae Cypriani temporibus antiquior scierit. recte illius testimonium hoc in loco adhibetur. γ

276쪽

' - minationem propagari de sta peruianere potuerit,sed in tali bilicio sacerdotali versatus sit, quod

semper in Ecclesia debuerit perseuerare. tam in illius primatu succcssor ex delectione constituendus fuit, quam in suis posteris per naturalem generationem ordine succedentibus A dana in

hoc mundo vivit usque ad finem seculi. Episcopalis igitur cathedra Petri semper habet Petrum aliquem in ipsa toti Ecclesiae praesidentem. Neque Veio Episcopatus illius, qui Christo proprius cst. partem in solidum singuli Episcopi tenent. Christum quippe Deus prae participissus sisti unxis Ialm. . nec ille aut si icccssbrem,aut parem in aeterno de vince singulari Episcopatu suo habet. Vnus ergo ille Episcopatus cuius partem in Blidum singuli Episcopi tenent, non est Christi Episcopatus,sed alius aliquis a Christo in gradu inferiore inititutus. At quando uastitutust Audiq6. ipsum Cyprianum in lib. se unitate Eccletiae ita disicrentem: Loquitur Dominus ad Petrum e R. aec tibi,quo tu es PGrus, or super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. Et eidem post resurrecZivnem si iam ae cit, Pasce oves meab. Eiduamus, i postolo omnibus post resurrectionempuam parem pote ratem tribuat, se aecat, Sicut m/s me Patcr, ' ego muto et os,accipite stiritum sanctum cui remiseriisspe .

originem ab uno et napientem sua authoritate disposuit. Hoc erara utique se cater ι sopori quod fuit PLirus Hari con Dpraediti es honoris, se potestatis, sed exorium ab Gurate proficiscitur ι Ecclestia et a monstraturan Petro igitur ista unitas & sundala, dc incepta est. Sint ergo pares Petro atri Apost ii in ordine ac Oiscio Episcopali, ut&caeteri homines in veritate naturae humanae pares primi, parcnti crant. Nunquam tamen paritas vel natu lae vel ossicij primam originem iubsecuta, ipsi origini penitus adaquabitur. A Pctio autem rursu progrediamur ad Pontificem Romanuni, quem Petri successorem esse D. Cyprianus manis est istinie tradidit. Ait enim, Grinnetiit ad sublias. ine astigium Sacerdoti a cendii te . Cum Fastam locus, aes sinquit Cyprianus' cum locus Per regra cui edrae laceraratas et a carct. Hoc igitur Cypriana ici Ore fuit Ecclesiae Christi Fabianus, quod Apostolorum tempore Petrus in Episc opali ordine fuerat. Vt crgo super Petrum tactus -- a Christo fundatam sui sic, D. Cyprianus persaepe tradit, lib. I.epist. s. de lib. q. piis P item que ad , Iubaianum de ita alijs multis locis codem modo credidit Ecclesiam militatem super Fabi.inum, aut quemlibet alium Petri succcnbrem, ad icin pus fundatam esse. Hinc etiam factum est, ut dita, ct matricta nonae cadem opera tum ad Catholicam, iu in ad Romanam Ecclesiam accommodet. Elii enim tota per orbe ni Ecclesia,quoties singulor una fidelium ratio habetur, verissimest corum radix de matcr: tamen quia per Dibona non alia veracst Ecclcsia phoerillam, quae iniatio a Principe Apostolorum Coapoiloliique cius ducto, per colimiam Episcoporum serie con municat cum Ecclesia principatuvnde unitas sacerdotalis exorta cil idc illam' Cyprianus a porci Lsine lib. i. Epistol. 3. dixit esse Romanam Ecclesiam) profecto sic tota Ecclesia singulorum fides.lium radix est& mater, ut interim totius Ecclesiasticς communionis prima in terris origo dc caput sit Ecclesia Romana, Petri cathedram tenens. Quare Cyprianus cc schismat cis Romae age- 8. tibus scribens,libro 2 cpistola io. Miseramus linquit Caldoniam cse Formna um qui elaborarent, τι ad Catholicae Ecclesia et nitarem scisii corporis memira componerent. Se diuers paras obstinatipe tinacia non tantum radicis es matricis sinum atque complexum recusauit , si etiam adulserum cs co irarium caput extra Ecclesiam fecit. Si Nouatianus extra Ecclesia secit sic adulterum caput: erat ergo etiam verum de visi bile caput intra Ecclesiam, dc utiq; unius de totius Ecclesiae militatis no n nisi unum caput, atq; hoc unum necessario erat Ecclesia principalix quam Cyprianus tradit esse Romanam. Vnde lib. . epist. 8. Cyprianus ad Cornelium Papam scribens,Sineulos inquit nauigi 49. ut hortari humus, vi Milesiae Carholicae radice et matrice agnoscerent, or tenerent. Et p st: Vi te et niue . sic Deae nostra, ct communicatione tuam i est, Catholica Ecclesiae et nItat parat 'charitate os retore Ormiter tenerent. Pontifex ergo Romanus vinculia est iacerdotalis collegi), dc velut visibilis Io. unitas Ecclcsiae militantis. Et lib. cpist. .ut sciret Cornelim e sicu,hoc est,cu Catholica Ecclesia ei, munitare Cum ergo in omni ordinata plurium hominia communione, principiu aliquod de caput existat: Ecclesiasticae comunionis principium de caput Ecclesia Romana semper suit. adeo ut illa Ecclesia caeterarii omnium curam iam inde ab initio gesserir, non si, tum per ipsum Ponti scena Romani a. sed etia eo mortuo vel relegato per clerii eius, obcanaci causani Cyprianus lis si, i. cpist. icit orcnti simum clerum una cum Cornelio Romae praesidere. Cum ii idem Cyprianus ob

Decianam persecutioncscccisisset atq: ab Ecclesia sua Carthaginiensi abesset: Herus Rottianus ut habet ut ita Cypriano.Que Morelius Parii ijs edidit in scripsit ad Carthaginiensem clerii in haec verba: Didicimus hecessisse Dened Iu Papam C rtans. Et post: Cum incubat notas qui videmur pro siti esse σ oce P. Bru) custodi frege. quibus sane verbis declarat, una caia sana uniuersalis pia, s sentiae Romani ponti ficis illa esse, ut absentiam alioru Pasto tu dc prccipuo primatum solicitudine sua pallora i suppleat,& negligentia emendet. Vacante autem Romana sede, Presbyteri de

. Miaconi eiulde E. cletiae, vice Pastoris praeponebatur, de ideo ipsis incubuit, ut gregem Dominicust

277쪽

nuatam non babent.

mnetici se Pseudoprophetae.

p. D ouatiani moritas, unde etiam haeresisoria est. Nouatianus quem Graeci Nouatum nominant in cum propter grauem morbum, in lecto baptis inum, aqua circumfusi is, accepisset, neque caetera post baptismum iam morbo elapsus, a quisiuit, neque Donum si im ab Di sic. is ossi natur fuit. Aec Corne lius. apud Eusebium lib. 6. cap. et s. Theoloretus vero in 3. libro haeret. Lb. ait: Sectatores Novarastic enim appellat Nouatianum νη νω ab ipsis ti gantur, sacrum Chri mi non 'abent. Et ocirca eos, Di De hae haeresi corpori Ecclesiae co- tuu unis . heniat ri Patres urit iusserum. 4 4.ec ille.

Videant iam Lutherani AcZuingliani, virium una cum No. uatiano & reliquos ritus baptismum lilbs .ri solitos no se spi-ctant, de ungi ac tigillo Domini ab Episcopo consignari non recu- sient. Nec enim aut caeremonias in Niptismo ab Eccletia iam inde ab antiquo receptas obterilant. aut sacramentuin Confirmatio. nis agnoscunt.

murorum Ecclesiae.

Cornelius Papa apud Eusebium lib. cc 3, Ali' quibusdam pos3 Ra timum fecundam Eeci a canonis imbui oporte i. Et post. uisiti ago Domini hoc est, sacramento Conii niationisὶ ab Episcopo obsignatus non fuit, mori, quae γ, iratum lancium Meptus est' Hamille:aperte docens, ad robur utiq; & cofirmationem eum non accipere sipiritum sanctum,

ii quis ab Episcopo non obsignetur Domini sigillo. Quid vero aliud est Domini sigillii ira quod poli Baeti simiam accipitur, quam signulacrum Clicis in Mis . alit ut hodie loquimur Confirmationis sacramentum Cyprianus lib. r.epist. 1 Parum est ess manum imunere a ac modum oratum sanctum, nisi acci iani Eccle ae baptimum. Tum enim demi m

cramento virorue nascantur. g. Cyprianus .rgo non tantum Bapti lini,sed 5 manuum impositionis quoddam Sacramentum esse credidit . Haec enim duo sacra signa, utrumJue Sacramentum nominauit. Vnde etiam in Epistola ad lii baiarium, se ius ages, quibux , Philippo Diacono prius baptiz itis, postea Petrus& ioannes Actor 8 ὶ manus imposuerunt e dira inquit tegitimum o Ecclesia Brum Rapti num cons cutis erant, ba tiari eos sera no oriebat: sed tantummodo quod deerat, id a Psiro se Ioanne Iactum est, t oratione pro eis hastata, ct manu imposita, inuocaretur O infunderetur si re eos ratus anctus. sua nunc quoque apud nos geritur, τι qui in Ecclesiaba leantur, per V in Ecclesia o ferantur, es per no gramorationem, ac manus impositionem. h rarum suu ctum conpe uantur, os naculo Dominico comsiummetur Et inter opera Cypriano adscripta, in titulo De unctione Chri Una iocum aut nor ille perantiquus de Peria quinta in corna D mini ageret. Hodie inquit in Ecclesia cum caeteris )nctionibus ad populum acqui se ionis sumctificandum, in artis attonem H'nt alis Or n minis utrum Chri a conscitur in quo mixtum oleo bar amum, Reytae et Gicerit, gloriae ex rimis etinuatem, quibus d nitatibus inmundu ai

278쪽

26 PONTIFIC. ROMAN . SEMPER P vis sE TOTIUS ECCL. PRIMATEM.

custodirent,non tantum in Romana, sed etiam in Carthaginicii,&in quacunq; alia per orbem Ecclesia degentem. Itaq: in cadem epiliola Romanus clerus Carthaginiensem admonens, poes nitentes non esse arcendos ab Ecclesiasticis preti dijs,tandem ait: Petimus harum lucrarum exoni plum a quocunq, poteritis transimittere sciatis. Distenti ortes se immobiles infide. Sibi ergo id oneris impolitum esse Ecclesia Romana credidit, vicosuleret Omnibus per orbe Ecclesi)s,&i3s in xime, qui proprii Pastoris eiusdemq; primatis praesentia carebant. Sic cnim antea B. Clementem audiuimus ad Corinthios seditione laborates ua persona Ecclesiae Romanae scripsisse. Postea vero ipse Cyprianus hanc paternam gubernationem in Ecclesia Romana probe agnoscens,ad eun 13. dein clerum Romanum ita scripsit, lib. 3. cpist. s. a uoniamcomperi, fratres charas imi, minussim pocuer, se minus fideliter vobis renuntiari, quae hic a nobis sesta sunt, se geruntur: necessaria dux M. ad vos literisfacere,quibus actus nostri, se dis inae, o diti entiae ratio re eretur. Ac statim sub D iungit quomodo Episcopatum suum per epistolas administrauit: ac demum infert: Cum vehaserapta legissem, quae ad uerum nostrum per Clementem 'podraconum nuper feceratis,ut ijs qui Vi G-

nῖm infirmitate apprehensi essent, or paenitentes communicationem desederarent subuenireturis dum putaui se cum vestra tentia, ne actas nosser, qui adunatus esse, se circa omnia con tire debet, in alia quo discreparet. Haec autem verba, lux iam retulit Cyprianus, habentur etia in Epistola Romani

cleri ad clerum Carthaginiennem, ut undiq; & fides Epistolae cleri Romani, quam Morelius edidit ex illa Cypriani Epistola concilietur,& auctoritas Ecclesiae Romanae eniteat, quae caeteris per orbem Ecclesijs regulas praesicripsit, de cui caeteri Episcopi adi nistratae Ecclesiae rationem reddere non dedignabantur. Nam de iteru Cyprianus ad clerum Ronianu scribit in hunc mo- Π dum i . . epist a Ias ad vos litera , traires charisii mi, quibus actus noster expositus, ct disici Lnaeae diligentiae quantulacunI ratio declarata est risu acre is, quod nec ipsum latere vos defuit. Et mox rationem de singulis paene rebus quae in ipsius Ecclesia gestae erant, accurato reddit, Qq Roma- . ni cleri sermone adiutum docet, utpote cuius cleri sintentia et nanimi Iersicum saret. Idemque lib. s. cpist. s. clerum Romanum sic alloquitum. Et dilectio communis, o rario exposcis , rarres chari simi nihil eonficientiae et est Aserabere de his quae apud nos geruntur, v imbis circa viduatem E et auicae admini Erationis commune consium. Et poli: o si temeritas eorum nec meis, nec vestris

lueras compressa fuerit. Ergo valuit, aut Cypriani iudicio valere debuit Romani cleri auctoritas ad comprimendam temeritate etiam coma qui in trasmarinis pari Magebant. Alibi vero apud , Cyprianum lib. r. cpis 7. hdem presbyteri de Diaconi Romani modestissime praefati, se non ra iudices, quam urticipes eorum consitiorum esse, quibus Ecclesiam suam Cyprianus rexit nec eni in vere fuit,cur ludicum personam sibi sumeret,cum culpa nulla in Cypriano fuerid tandem fatetur, leniorem futura auctoritatem fisam, sit etiam Episcopum qui tunc illis, mortuo Fabiano, dee x'. rat) habui ssent. In ea vero Epistola primum dicunt, vigorem fideles dis plinae,quae apud istas et e bat,mutuatum fuisse de temporibus Apostoli contegantis,sidem Romana praedicari in rotomuis. Rom. r. Deinde ad ijcuint, eliterin etiam misisse in Siciliam, earum exemplum ad C prianum tra mutunt. Quo ex loco illud intelligitur, Ecclesiae Roman curam sesie ad Siciliam quoq; ista tunc extendiise Quod etiam de caeteris per orbem Ecclesi)s iudicandum est.

a Postremo ibidem scribunt iii hunc modii: Absit ab Ecclesia Romana, vigor uus profana facit

rate dimittere.Situr ressui debet Huma clomelia, e re es dura se diuina censura Cuius temperaremumoderamen nos hic tenere quaerentes,diu es quide mulsi, O quidem cum quibusda Episcopu vicino x si is es appropinquantibus, re quos ex alijs prouint,s longepositispersecutionis stus artare eiecerat,an te constitutione Episcopi nihili Mandum utauimus. Hinc apparet quantii sit uiscriminis intςr E - piscopii Romanu,&alios Episcopos. Nam cum & presbyteri ac Diaconi multi, Episcopi in viicini,quam longe positi Romae simul a flui stant: nillil tamen innovandum hi omnes putauerunt, antequam Episcopus Romanus costitueretur, qui maiore cu auctoritate omnia decerneret. Dei 1 . illo quippe nominatim agitur,ut ex his verbis quae nunc adscriba,constat: Notis disserendae huius rei necessit. ι, maior inclitit quisus si excessum nobilissimae memoriae viri Fabiani, non m est Episco pus, rapter rerum se temporii di cultates constitutus,qui omnia ista moderetur, re eo si qui lapsi iunt, l- possis cum auo oritate sir consilio habere rationem. Ecce quanquam ex maioru traditione,& ex om-

mu Episcoporii consuetudine iam dudum erat quaeda regula de lapsis praefix tam e plenior auctoritas rerum istarum futura erat penes Episcopii Ronianu, qui pollet cum aut Ioritate omni derari. Quapropter clim iam Cornelius ad moderanda Ecclesiae Romanae gubernacula cooptatus esset, decreuit una cum ali squidem coopi copiis suis, sed tamen velut ni Mani somnium, quid in catis a laps brum fieri oporteret .Cuius decreti Cyprianus & alia Episcopi meminerunt, li. σο. Iaepist. . idq: cum iam mortuus esset Cornelius. Iampridem inlatiunt otam es :um omnibus omni opis in toto mἄdo costitutis etia Cornelius co gega nonier sacerdos paciscus ac tostus es martyrio quoIue ignatione Domini honoratus ae crevit, et nodi homines hoc cit lapsos ae paritent am

279쪽

Ciuitas Dei, leu

continuata Ecclesia

successio. Ciuitas diaboli, uSchismatici Apostatae, qui successe

nem continuatam non habent.

Haeretici ct Pseudoprophetae.

De Nouatiana Hurorum tam

propria Or praecipua mere si quam sibi .ite. Cum scia, plerolq: ad illud quod inhaeresi Nouatiana praecipuum est, i ndattendere Iotam rem non meis, sed antiquoria patrii verbis expona. Pacian. in ep. 3. ad Sympronia. Nouatus probur ex Astica Romam Ueniens, eum de lapsis recepis, inuidiam

Cornelio eo set: quorunda Episcopo.rsi lire is,qui tempestate persecutionu Decii in euasierat, ad Nouatianum diu. Ime ex auctoritate literam, sedente tam P me scopo, aduersiim fas sacerdor, Iularis, alterius Epi costis binomen absumit. Cornelium ti sco- munica se a sit, se vindicar invocentem. Haec ille. Socrat. vero lib. q. c. 23. refert, Nouatum quem Latini appellant Nouatianum omnibus

ubique Ecclesiis scripsisse literas,tis eoi qui simulac ru immolassent,

minime ad Beria admitterent , sed hortarentur ad aenitentiam,remi is

mi ermitterent Deo qui potest se

babel auctoritarem reccata remittent.

Ex his etiam ipsius Nouatiani literis constar, illum non ab omni abhorruisse poenitentia, sed tantiam ab illa quae per Sacerae res Dei minia bos i fensabatur. volebat enim solum Deum recociliare peccatores, nec ullum instituisse lignum seu sacramentum poenitentia , per quod iidem in Ecclesiam recepti esse cognosceretur. Propria enim Nouatianorum haeresis hςc fuit,non poscse eos qui post baptismum peccasDsent, per sacerdotes in Ecclesiam recipi etiali poenitentia egissent, δίcrimen cofesti essent. Cia enim tria, hoc est dolor animi oris cosessio,&operis emendatoria quaedam sati factio poenitenti necessaria sint, ut is rit E a sacerdote absolui atque Ecclesiae reconciliari queat: Nouatiani dolorem cordis, de satisfactionem operis 'nequaquam abstulerunt: sed potius ad ista hortati sunt.

Do Iores Catholici , se cui ita murorum Ecclesia. Nouatianae haeresis condemnitio in concilis Romano his Cornetio Papa.

Concilium maximi auctore Euseb. lib. s.c. 39. Romae cogitur in quo sexaginta Episcopi,

Cr presbyteri totidem, atque amplius una cum Diaconis in unum conueniunt. A Pastoribus

etiam separatim per singulas cui que re monuprouincias, quiade ea re age dum esset. desis e-

ratibus, coagoruia sunt. A quibus omnibus tamdem derernitur, Nouatum eiu fautores tanta superbia institos, C qui Egius inhumanisi

a fraterna charitate alieni bimae opinioni sentirentur, in eorum numero, qui ab E clesia excluderentur haleri: statres autem,qui

casu infelici oti si essent, paenitentiae med

camentis curari. Haec ibi. per med amenta vero paenitentie, nihil aliud, quam Sacramentum poenitentiae, Synodus intellexit. Neque enim Sacramenti nomen illis di bus tam frequenter, ac nunc, ad certa illa Christianae religionis signacula denotanda in usu erat. Etenim Bapti sinu, Eucharistia, de Poenitentiam de maioribus criminibus post Baptismum actum nominante S, intelligebat quidem illam res quas hodie Ba. ptismi, Eucharistiae, ac Poenitentiae sacramenta vocamus. quanquam nomine S

cramenti raro tam stricto ac proprie uterentur. Sed hoc ipsum ex D. Cypriani a

280쪽

acs p oKTIric EM ROMAN. stuprR. rvt ςset et ori us te t. p R i M. quidem agendam posse admisti, ab ordinatione autem cleri atque sacerdotali honore obiberi. No parui nauctoritatis decreto Episeopali additum instrviant, ex eo quod etiam Cornelius idem cum aliis decreuit. Nam alioqui fuistet forsitan Prouinciale, sed certe quide non uniuersale decretia, quo ubique omnes Ecclesiarum Pastores niti possent de considere. Sed quoniam ad Corncha mentionem iam est peruentum: age, quid ex Cypriano pro testificando illitis primatu colligi queat,

animaduertamus.

es, et i Episcopatum eo. cciperet. Et faectus est Episcopus a plurim scias uno is cuccula numero j qui tum in urbe Roma aderant, clim Fabium L M. t est, linquit Cyprianus cum locus Petri O graius cathedrae sacerdotatas vacaret. Tum deinde sedi intrepidus Romae in sacerdotali cathedra eo tem pore iid est, sub Decio ci m urannus infreius sacerdotibus Det fanis atque infanda comminaretur , cum multo patientius es tolerabilius audiret, leum aduersus se aemulumprincipem, quam constitui Roma Dei sacerdote m. Significat vero, sublimem illam Romanoru Pontificum cathedram tanta

per uniuersum orbem fidelium multitudini prisectam, adeo sortiridolosam Imperatoribus Romanis visam esse,ut magis sibi ab illis timuerint,quam ab aemulo principe, qui purpuram sibi vi tro imposuisset. Nec enim illis assentior, qui lectione mutata) Cornelium dicunt, tolerabilius

audisse aemulum Principem, id est. Imperatorem contra sic leuari, quam aeri illum lac rdotem. id cst, Nouatianum Romae constitui. Nam Imperatores a Cluisti fide ac religione abhorrentes no recte dicantur aemuli Pontificum Romanorum. Dcinde Cyprianus de tyranno Decio proxim4 locutus erat,dicens, Vrannum Dei sacerdotibus infestum, faxis atque infanaea comminatum esse: de continuo si abiunxit, cum multo trentius se tolerabilius audiret utique Decius tyrannusὶ leuari aduersisse aemulse principem, id eri, Impcim competitorem, quam cretii ut Roma Dei sacerdotem, iaest Pontificem maximum. Praeterea laudatur eo in loco virtus, robur,& firmi tas Cornelia. Vnde obsecroὶ nisi quia tyrannum. Dei sacerdotibus tam in sestum, ut mallet Imper ij competit rem, fili m Pontificem Romanu: serre tamen vique adeo non timuit, ut eo tempore in sacerdotali

cathedra intrepidus sederet. Denique statim post veri a illa, de quibus iam agitur, subiicit Cypri nus: Asmi ei, c sid est. Cornelius) sammo virtutis es fidei testimonio' dicandus in ' Nonne inter glorio os Confessores, ct --0res deputandus, qui tantum lcmperas sidit,ex cctans Grioris sui carinis es, ct t anni ferocientis vltores, qui Cornelium aduersus edicta feraria res sentem et Egla D in Arent,vel crucisterent,vel igne torrerent' Haec omnia in mediu protuli,ut sector videret, uniuersam Cypriani orationem eo in loco ad Corneth Papae laudem ideo sipectare quod tyrannum, a quo tantopere cathesia ipsius timebatur, ipse tamcn prorsus non timeret Quidnam erso est. quod Romanus Imperator, hoc est, orbis terrarum dominus, Pontificem Romanum timet r Nunquid a singulis etiam Episcopis eodem modo sibi timebat Minitiae gentium. Ac neq: CD prianus id assirmat: sed ait, Imperatorem timuisse Dei sacerdotem Roma constitutum. Ermae, inquam. ubi eaput Christianorum sedere,& Ecclesiam principalem esse audiuerat,vbi Apostolorum Petri & Pauli gloriam celebrari acceperat quam urbem si forte Sibyllae oracula non ignorabat piscatoris hamo fore quandoque expugnandam, didicisse poterat. Ita enim praedixerat Sibylla

Eruthraea. vi al: bi declaravi miis. Nec Gentiles tam imperiti rerum erant, quin scirent, quanta esset Romanorum Pontificum auctoritas, ut ex Aureliani Augusti,& Ammiani Marcellina, de aliorum gentilium verbis ac testimoniis posthac planum fict. Praeterea, ut alibi per uniuersum

orbein quo maior sui sque Episcopus fuit, eo magis ab illo timebant, de propterea infestiores ei

ant Imperatores: siccum intelligerent, maximum Pontificem l Oniae consedisse,maxime omnium dc metuebant, de persequebantur eundem Pontifice Romanum , adeo ut ex tristiata pri mi Pontis cibus, vix tres naturali molle destincta sint, sed ab Imperatoribus Romanis violeti ram necem subire coacti fuerint.

Quid multis3 Nonne de hoc ipso Cornelio narrat Da masus in Ponti scali, quod Decius com

esset, Carn lium agentum apud Centumcelgas, a beato C priano epistolam accepisse, ei coram dixerit: Sic Asinisti. τὸ nec Dros confideres, nec praecepta Princ Vm audias, Accnc iras minas timeas, ut centra Ee a licam lueras accipi. is es dirigi 'Vide quid sit, quod Decius timebat. utique ut Herodestimebat. iae Christus Rex Iudaeorum auscitet sibi ic iam terrenum : i c tinu b t Decius, ne Ponti lex maximus auferret sibi terrennm Imperium. Iam quippe videbat,in immensum cicui se Christianum populum. Iam verebatur, ne qui populus tam obediens foret Pontifici Romano. iuberetur aliquando ab illo inuadere in perium c idola perecte. Sed alia crant Dei consilia.& ideo Cornelius Decio te pondit, dicens: Ego decorem D mini mei literas accepi discia,

SEARCH

MENU NAVIGATION