De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

, Ciuitas Dei siuContinuata Ecclesiae sicce D.

Ciuitas diaboli deu

nem continuatam non habent.

Id m

victo. F. iis filii . Aser . se

naeretici se Pseudoprophetae. Adiunxit sibi Priscilla & Maximillam velut prophetisses suas. Euseb. lib. s.c. Iq. Istae prophetissae maritos deseruerunt, ut Montanum sicque rentur. Vnde nuptiarum diuortia eum docuisse, Apollonius resere. Eus b. lib.s.c. 17. Oblationum nomine munera& sibi A suis praedicatoribus

accepit. Euseb. ibid. Pepuram,ubi habitauit, Hierusalem nominauit, in qua tres Antistitia ordines constituit, Patriarchas primo, Conones secundo , Episcopos tertio loco. Hieronymus ad Marcellam. Intra xii trei madragesima , γ trespasi ni saluatores. Hieronyntiis ad Marcellam. Et haec sint noua ieiunia, quae Theodo- retus narrat Montanum praeter Ecclesiae consuetudinem introduxisse.

Montanistae , a phrysia dicti Cataphryges,dicebant Spiritum sanctum in Apostolis fuisse, Pa

racletum vcro maiora & plura in Montano dixiste, quam Christus in Ellagello protulit. Tertullian. de praescript. Catapnrnum non Vna do;

bina est, sed alij dicebantur se cundum Proclum, alij secudum

Esiclunem.

Isti secundum Aschinem dicebant, Christum ipsum esse filium de patrem: hos Praxeas de Victorinus secuti sunt. Tertuli. ibidem. I iiDoctores Catholici, se euia oris

murorum Ecclesiae.

In Epistola quam Seraphion Antiochiae Episcopus contra Montanistas edidit Aelius Pullius Iutius ex Debello in coloniaThraciae Episcopus, ita subsisti delegitur: Vivit Deus in c.

iis,quod B. Sotas in Anchialo et Lit Prisci a d monem eiicere, sidet terator, tali 0pocritae ne uti quam permisierunt. Clemens in 3. Stromatum: υβ Dominus disit, Aus Deus comunxit,homo nonseparet. non univcrsa scriptura cinquit Apollonius apud Euseb. lib. s. p. i7.ὶ videtur Prophe tam verare, ne munera se pecuniam accipiat.

Tertullianus nodum Montanista in praescription. Ecclesiae Apostoluae eisdem viros ab Apostolis vel Aposto as viris in Episcopatum constitutos, et i ita edant origines Ecclesiarum suarum, es euoluant ordynem Episcoporum siuorum per successiones ab initio decurrentem. Hinc apparet nullum ordinem Episcopali maiorem ab initio fuisse. Nec aliud sunt apud Catholicos Patriarchae. quam Episcopi maxima qua dam iurisdictione praediti. omli traiderunt, unam a uia Iesimam

toto anno, tepore nobis congruo ieiuna aam, quod munus non tantum voluntate, sisnec itare Grimus. Hieronymus ad Marcellam ,3.Traditio igitur Ecclesiastica quae de ante,& su b Motano viguit, eius h resim abunde refellebat. Insigni cum impostura Magdeburgescs in centur. 2. c. s. pag. Ios. dissimulantes tres Quadragesimas nouo more a Montano intro suctas haeresim eius in eo ponunt,velut iei unio rum, quae eatenus libera fuissent,leges ille primus excogitasset.

Tertullianus nondum Molanista de praesicriptionibus haeretic. Christin pronus, Apostolos omnem veritarem cosecuturos per Spiritum veritatis , ct utique impleuit re promissum , probantibus Actis Ap olorumde Icensum i- risus sancti. Pontifex Romanus recusauit liter in pacis orcommunionis Cara Igilus Zare. Tertullianus aduersus Praxeam.

Clemens in s. Strom. Non spater lae io. Simul enim cum eo quod est pater, e Ar te

262쪽

r 8 vos et ivic EM ROMAN. st M pzR pvissz TOT Ivs ECCt. P R a M. Resert quidem Eusebius lib. s.cap. 2 excommunicationem Ecclesiarum Asiς, Vtistore promulsatam aeteris omnibus parse placuisse Di opis, eos' dicti Victorem acrius es acerbi- ω- a ruisse. verum quo pluribus hoc victoris decretum dii illicuit eo mani sestior sit de illustrior Pontificis Romani primatus. Nam si Epis copias Romanus nihil aliud tunc habitus est, iliatri unus Episcopus e multis: qui fustum est aut etiam fieri potuit, ut omnibus pene aliis contradicentibus, unius tame auctoritas 5c sentcntia vinceret,ac prςualeret Nonne hoc ipsi ina declarat, Episicopum Romanum caput ac principem omnium Pastorum de velis extitisse,& ita illis diebus habitum esse, a cuius communione caeteri non auferet recedere,ctiamsi hoc se .cillet, quo lillis omnibus parum placuisset Aut nunquid in tot Episcopis atque adco in toti Episcoporum conciliis quae tunc ubiq; congregata suerat salictore Eusebio lib. s. c. in . vllus Episcopus, aut etiam ulla synodus Episcoporum reperta est quς victoris decretum contem

nt,aut irritum fieri iuberet;quaeue ipsum Victorem, nisi fratrum & coepiscoporum consiliis acquie siceret, Ecclesiastica communione interdiceret: Nihil a .

tera omnes remma --,com

cordiae or charitatis erga oximos diligentem curam mberet. Et post: Irenatu inquit) de haere Victorem a posite se conuenienter admonuit. Ad hortabatur igitur caeteri Episcopi,de admonebant Episcopum Romanum ne a corpore Ecclesiae tot populos maiorum traditionem G n- scistantes amputaret. Praecipere vero illi aut minari ni, audebant ,etiamsi tot ac tanti essent. ICur ita Certe quia videbant, illum esse omnibus maiorem,ut iii insi ab hominibus, verit in a Iesu Christo qui Petrum usi fit statres uos cons mare, nos ouesIμαι, vi in actis Ll,- lgentem,psere, hoc est,regere potaestatem praesidendi accepisset. Hinc factum est , vi Epis copi Catholici omnes in uniuerso terram orbe victoris decre- lto, etiamsi parum ab initio placuisset reipsa tamen obedirent. Nam ab illo die pro haereticis de schismaticis habiti sinit, dc -σσα εο κ δεκατέπαι apud Graecos apud Latinos vel O ua traicimani appellabantur, qui decima quarta die primi niensis Pascha celebrassent. Itaque

Teriuranu in lib. De priscriptionibus aduersus haereticos, Concilium Antiochenum cini. Laodicenum O. .ebilustrius in Catulogo haeresetiin, sugu tinus aer. 29 TMod retus in hqret. Fab. lib. 3. cap.vltimo, dc Damascenus in haer. so. cos. qui decima quarta die Pascha celebrabanti inter haereticos recensent. non quod illa obsieruario haeresim ab initio ex se saperet: verum postquam Pius, Anicetus, Eleutherius & Victor Pontifices Romani, quibus una neccslatio communicandum erat, aliter semel decreuissent nec contrariam consuetudinem, ut catenus secerant, amplius tolerare vellent: qui iam deinceps pertinaciter defendcbant, Passi hain decima quarta luna celebrari debere. lii ob illam pertinaciam in haeresim incidisse iudi- cati sunt. lino etiam D. Ioannes Chrysostomus cum Ecclesiae Constantinopolitanae prα- esset, eis. qui in Asia se tum Paschatis decimo quarto die mensis primi cete rabant. Ecclesios non soci , quam Nouatianis ademit, auctore Socrate Iib 6.c. io. Idemque secit Leontius Epis opus Ancyrae apud Socratem lib. s. cap. to. Constat igitur auctoritatem V unoris Romani Pontificis in hac re merito obtinuisse vii toriam . illiusque iudicium tandem ab omnibuς Otholicis . atque adeo a Nscaena stynodo approbatum esse: adeo ut N icaena synodus codem modo Pascha celebrandum decreuerit.

Etenim synodus ipsis Nicaena cum ad Alexandrinam Ecclesiam seriberet cuius Epistolae

exemplar apud Theodore tum extat lib. i. cap. s. JMitore binc Lait Lotrouersiam de Pasitare Ius reptam, prudentersidatam esse lavi omnes Dires, qui Orientem incolunt, iam Romanos, nos, δ' omnes vos sint consentientibin animis in eodem celebrando deinceps secuturi. Hactenus Nicani Patres:qui non ignari,quid Victor Ponti sex Romanus in Epiticopos Orientales, nisi decreto ipsius parerent, iam olim decreuisset ac probe scientes, totius controuersiae summam inter consuetudinem Orientalium & Romanorum constitisse: tamen scdulo hoc egerunt, ut Orientales in celabrando Pas liatis sesto Romanos deinceps sequerentur, idque effectit ab ip- sis esse magno cum gaudio Alexandrinis significant. dc ita significant,ut non cotenti dicere, Orientales deinceps secuturos esse auctoritatem Nicaenae synodi prius etia dicerent: Orien-rales viasse deinceps sequi Romanai: ac deinde adiicerent eosdem Orientales velle sequi Nicaenos Patres tum autem velle etiam in ea re siequi Alexandrinam Ecclesiam. Romanoru igitur appellationem synodus ipsa Nicaena,ipsi Nicaenae synodo praetulit. Orientales ino nil Paschate

263쪽

Ciuitas Dei, uContinuata Ecclesiae

Ciuitas diaboli, seu Schismatici atae, quisucces

Daretici ct Geudoprophetae. Trinitatem in unius perisnae

angustias cogebant . Hieronymus ad M arcellam. Poenitentiae virtutem velut nimium rigidi sustulerunt, erubescentes confiteri peccata quasii ulli .Hieronym. Ibidem.

- raris γε

' Secundas nuptias pro sornicationibus habent. Augustinus

haer. 26.

' Docent Prophetas suisse arrepticitis, nec intellexisse quae dicerent. Hieron. ad Marcellam. Pacianus in Epistol. i. ad Sim pronianum, testatur cos excitasse controuersias de Palchali die, de Catholico nomine. Baptietant mortuos. Appellabant eos animales,qui nouam non attenderent prophetiam. Clemens in 4. Strom.

Infantis sanguinem in suis sacrificiis miscebant, sed illi non fatebantur hoc, ut ex Hieronymo de Theodoreto coniici potest. De falsii martyribus. Assirmabant se habere complures martyres. Eusebius libro

I. cap. II.

Publice mysteria celebrabant, auctore Philastrio: forte ut inta. naiam sanguinis puerilis quem fundere dicebantur, purgarent.' Artotyritae a Montano etiam promanantes, panem dc caseum in mysteriis suis apponebant. De Docures Catholici se custodes murorum Ecclesiae.' Tertullian. aduersiis Praxeam , dc in lib. de Trinitate, Tres personas unius essenti egrediὸ 'It. Clemens in L. Stroni. Fidei of cium se opus est paenitentia' nisi enim cred erit, or i esse e catum quo prius tenebatur, se delinqueti impem aer se potium, o paratam esse salutem ei qui ex

praeceptas viati,non dimouebitur ia malo nec mu ias tur in bonum .' Clemens in 3. Strona. Apostolus ex venia comoedit secundum Matrimonium. Nam hic quoque non peccat, licet persectione Euangeli,na impleat. Miltiades sapud Euseb. hib. s.c. iς. dictu minime credere oportere, quenquam Pro clarum furore percitum prophetare solere. Ecclesiae per orbem terrarum di perse praeter Atariam consuetudinem ex Apostica traditione tenebant, ut uo alio die quὰm quo seruator a momte resurrexit, ieiunia a soluerent. aut Pascha celebrarent. *. Catholici nominis si mentio in Epistola l. victoris,& Ecclesiae Catholicae apud Clementem in 7. Strom. victor Papa in Epist. i. neminem permittit etiam articulo ' cellitatis baptizari, praeterquam si Christianae credulitatis constitionemcdiderit, . qua exhiberi mortui rasi posvit, nec dii baptigatur ut adulti in nec postea,vt paruuli. Aduersus Phrygas disseremus,cum agemus de Prophetia. Clemens in A. Strom. victor in Epist. r. ad Astos: Perlatum est adsidem A aineam. aliquos vestrum in Sacram iis di crepare, se ob id contentiones se aemulationes ister v fieri, a quibus vos auertere neglexeritis,ab Apostolicae eris G totius Ecclesiae communione vos pian non dubitetis. Apollinaris Hierapolitanus apud Eusebium lib. s.c. i s. rescri, Gaium Sc Alexandes,atque alios martyres Christi una cum Montanistis quibus dam ad testimoniti fidei vocatos, cuinii lde c6municare ad extremum viq: spiritum prorsus rectis asse . Quin x Marcion istae permultis martyribus abundare se praedicant.' Tertullianus ad uxorem : Hoc delictum est, quod Gentiles no Ira nouerunt.' Irenςus lib. .c. 32. Dominus noster eum qui excreatura'anu est, accepit, se gratias egit, ae cens:

Hoc est corpus meum. Ei calicesimiliter, qui est ex ea creatura 'ae est secunda nos, sua Ianguine co-

264쪽

Paschate celebrando si uentur deinceps Romanos: sequentur nos,id est,Patres N i nos se iti imtur de vos, id est, Alexandrinos. Cur ita loqueretur Synodus,in hac praesertim re, quam hinretici vitio Romanis vertunt: nisi quia costabat Patribus Nicaenis Romanam Ecclesiain ob D. Petri cathedram illic stabilitam, omnium Ecclesiarum caput fori namque esset L . Vnde etiam Constantinus Magnus capud Eusiebium in vita Constantini lib. 3.c. 38. dum Ecclesias hortatur ad festum Paschatis eodem die celebrandum, ante omnia proponit illi lurbem Romam, deinde Datiam, A racam, Aeraptum, caeteras . Christi Ecclesi ι. Ac primatum quidem Romani Pontificis ex hac de Paschate controuersia insigniter confirmari ,iamdem sistraulinus, idque multis modis. Primum Deiu ut est apud Damalum reuelauit Nermeri, vi Pascha celebraretur in Dominico die. Deinde cum Piu ς Pontifex Romanus, velut diuinae voluntatis supremus in Ecclesia mini ster de executor, hoc ipsum decreuiset Po lycarpus probe sciens decretum summi Pastoris contemni absique graui peccato non posse propter iv. o fit per die Paschae quaestiones vi H ieronym iis in Catalogo scribit ad urbe Romam Venit, ubi Pio iam defuncto, cum Aniceto collocutus, impetrauit, ut liceret ipsius Ecclesii in vetere consuetudine, quam a Ioanne Apostolo accepissent, perseuerare: qui certe ca de causa Romam non venisset, nisi auctoritatem Romam Ponti scis maiorem sua ipsius aucto ritate agnouillet. Post autem, cum res ad maius periculum vergeret id quod mox planun faciam in atq; ideo tolerari diutius non deberet: victor Pontifex Romanus decretum Pij re nouauit. Huic restiterunt pleriqucitrAsia Episcopi. Sed nihil aliud est consepitum, quanui quotquot pertinaciter Epis copo Romano aduersabatur, haereticorum numero tan leti haberentur. Demum Nicaena Synodus finem controuersiae huic imponens, tibist ut Asiatic Romanos in Pasitate celebrando siquerenturm idque se facturos illi promisserunt: atque ut id facerent, Constantinus Imperator eos palam est adhortatus. Vicit ergo victor: vicit veritas vicit Romani Episcopi auctoritas.

Finita igitur di siputatione, quam ob probandum Romanae sedis primatu institui, ad illud

iam accedo,ut ostenda prςterea, Victorem non id modo quod summo iure potuit, sed etiam id quod ex bono &aequo debuit,fecisse Nam & hoc ipsum ad rem nostra vehementer spectat. Dico igitur, decretum lioc de concordi Paschatis obseruatione tunc omnino recte Victore promulgatu cile. Nec enim schisma illud in quo Ecclesiae Asianae a reliquis omni bus dissidebant, intri sines Asiae concludebatur, sied foras etia prorupit, nec in sola facti dirusimilitudine quicuit, verum etiam ad diuersam Euangelicae praedicationis doctrinam aspirauit. Nam Tertullianus auctor est in libro de prae icriptionibus aduersus haereticos, Blastans piendam iisdem ipsis temporibus larenter Iudaismum introducere volui se, ut qui dixerit, P - cha non aliter custodiendum esse, nisisecundum legem M sit, decima quarta mensis. I uis aute in quit T crtullianus nesciat, quoniam Euangeli gratia euacuatur. st Blastus ad Legem Christum Nigri: Constat vero cx Eusebij lib. s. c. i . Blastum Romae vixisse, ibiq; haeres ira sitiam pro-murgasse. Praeterea Niceptiorus lib.qc. 36. sic habet: Ecclesiae Asiariae ex traditione tetusta, quae ad usque ad diemus transmissa erat, quartumdecimum diem Lunae obseruandum esse necessa no duxerunt: quando or Iudaei ex praescripto telis agnum mactare, o Pascha suum manducares liti sunt. Perinde atque necesiitas prosus quae am imposita es, esset, in quemcumque diem hebam dis incidisset, eo ipse deflata consuerat solueretur ieiunia, es vi hemel Homi una cum Iudaear, apudinas quoquesacrum nostri Paschatis mysterium celebraretur. Fcce Asiani rem ad legis necesistatem trahunt, ac iudaizandu in hac re esse constanter asscuerant. Qui ergo animaduertit usq; ed creuisse A siaticorii in Paschate celebrado schisma. ut tam in Asia, quam in ipsa viabe Romano deesset qui Pascha more Iudaico celebrandu contenderct, is si Claristo quam Legi magis studet, facile concedet, non licuisse Victori iam deinceps quiescere, aut schi ima illud Asiaticorum diutius ferre. Ibi cnim primo corrigendum suit malum,unde primum es hortu ut curato capite reliquis membris ritὰ atque ordine medicina adhiberetur. I cpus igitur opportunum fuit : quod quide una cum victore alios Italiae Episcopos iudicasse non cudubiit. Nec enim aliquid maioris momenti unquam est a Pontificibus Romanis susceptum aut factum, praeterquam in concilio Sacerdotum. Porro Eusebius testatur, C cilium Romae ob istam causam halitum fuisse, lib. s. c. 12. Si ergo caui aegrauitate inspicimus, tanti utique cares fuit quanti est Euan si gratiam asseruitute legis vindicare.Permitte enim,ut vel in unare, quam Lex vetus praescripsit, liceat cuilibet regioni dissentire a reliqua Ecclesia, & pcra

tinacitetuli otem

munia alia

265쪽

Ciuitas Dei seu Continuata Ecclesiae sicce M.

Ciuitas diaboli , seu

Nem continuatam non h dent.

nae retici co Pseudoprophetae.

De Pepud uno, qui pars Montam sunt.

Pepugiani , Quintilliani, seu Priscilliani apiad Epiph. li aer. 9 gratias agebant Eux , quda de

ligno prudentiae comedisset. De femiorum prae sidentiata sacris. Iidem mulieres honorabant Sacerdotio, Augustinus han . 27. Et apud Anglicanos Caluinistas mulier, quae regnat, ctia si immo Pontificatu in suo regno honoratur, diciturque in omnibus etiam spiritalibus causis summa E clesiae gubernatrix seu capiar.

33. De Prodico.

Qui Prodici dogmata sectantur, inducunt non esse orandum.

quae haeresis accepta est a Philotaiophis, qui dicuntur Cyrenaici. Clemens lib. 7. Strom. Prodi.

cum inter haereticos numeratum etiam videmus in actioneri. Synodi sex . I . De B asto.' Blastus auctore Tertulliano de praesicription .ὶ latenter voluit Iudaismum introducere. Pascha enim dicebat non aliter custo diendum esse, nisi secundum lege Moysi decima quarta mensis.

3s. De Florino.

Florinus spraeter Valentinianahat resim dixit Deum esse auctorem mali. Eusebius lib.s.c. I9.26. De Neodotis,

ct ne histricianis.' Theodoti duo erant. Prior cum Artemone & Asclepiodato Eusebius lib. s.c. 17. Mixit Christum esse hominem tantummodo. Posterior & haec dixit de prς-terea illum esse Melchisedecoinferiorem. Tertullianus de prς- scription. Hinc Melchisedeciani , qui Melchisedec spiritum sanctum fuisse opinabantur. Iidem Doctores Catholici, se cum smurorum Ecclesiae. festus eir, or noui teti amenti novam docuit Hiationem, suam Ecclesia ab ApoHolis accipiens, in uniuersio mundo eri Deo. 6. vi autem caseus apponeretur, neque Euangelium, neque Ecclesia unquam docuit. Clemens in 3. Strom. Heua fuit causa morasae, ct prior inchoauu transtressionem. negatur autem ista, propter cauta- enerationis. ct eorum qui generantur,tam iustorum, auam iniusto

rum mater est. .

Tertullianus de Virginib. velandis: Non per-l muritur mulieri in Ecclesia loqui , sed nec docere,

nec tingere, nec oferre, nec vagrio Niritis muneris,

ne dum SMerdotales of , Fortemsibi vendicare. Clemens lib. . Strom. Si nonnusii certus h

ras,tis Tertiam, Mam, Monam constituunt ora

tioni : M is qui ea cognitione praeduus, yer tota orat vitam, per reces cum Deo dent versari.

Non est aut petitio supersta,eti bona dentur ab pre oratione.' Blastus eum Romae esset Presb ter, presbuta Eet si nigradu abdicatus est. Eusicb.li.I.c. I . Victyr Ponti sex Romanus constituit, is die Dominuo Pascha erubraretur. Damasus in Poti fie. & Victor in Epis . ad Theophilum. Tertullianus de prescriptionib. ciuis nemat, quoniam Euangelica gratia euacuatur, si Riactus ad legem Christum reduitrirenaeus Epistolam co-tra Blastu compositam de schisdiate adeunt inscripsit. Eusebius lib. I. C. I9. Irenaeus cotra Florinum si ripsit Epistolam de monarchia, siue quod Deus non sit fabricator mali. Euseb. ibidem. Liber, qui nomen auctoris inscriptum non habebat ut est apud Euseb. lib. s. c. 26. 27. in contra Artemonis&aliorum haeresin sie habet: In Iuntini, Miltiadis, Tatiani, metu se aliorum libris Chri taret eia Deus secans matur. Et post: Explorate cognitam est, Victorem, qui tunc erat Pontifex Romanus, Theodorum ista Coriariis,qui Vimus cinctii Flum hominem diacebat, Chrastiana comunione interdixisse. Tertullianus contra Iudaeos Melchisedecum vocat patriarcham instar Abrahae, de Levitam Leuitico sacerdotio antiquiorem : homo igitur fuisse tunc credebatur. Clemens

266쪽

t 1s1 pos Tir. ROMANVM sE M pr a. rvissE το Trus tec L. PRIMAT.tinaciter Iudaicam religionem sectari: mox permiseris,ut in c teris etiam rebus idem attent uri Nec est, quod quisqua obiicia hanc controuersiam non nisi de caerimoniis extitisse. Non cnim cst caerimoniae quaestio, pro cuius desensione usq; ad haeres via M schisma peruenitu . Raeresim Blastus docuit, schisma secerunt Asiatici, iamq; schismati suo haeresim adiungere dceperuiu: de tamen adhuc illi malo non fuit occurrudum 8 Nouimus quam scrio D. Paulus Ceptiae in faciem restiterit Antiochiae,cum non de Euangelio veritate . sed latium de c6uercationis peccato ageretur. Idem quippe docuit Petrus Actor. isi quod & Paulus Gal. 2. J Si ergo Paulus neque couec sationem Petri, quae ad Iudaismum tendebat, ab sique reprehentionc praetermist: quanto minus licuit victori, doctrinam quae Iudaismum palam defendit,impunitam res inquere Ialia vcro Victor. yt in re quam decreuit non errauit: sic neq; in modo,quem secutus cst a recto deflexit. lNam primum curauit, ut omnium Episcoporum atque Ecclesiarum sentcntiae sigillatim init. synodis Prouincialibus exquirerentur, quos omnes secu consentire deprchendit. Omnes Episcos cait Eu se b. t m. s.ca. 11. per literi ad omnes Ecclesias persirimu una sienteotia rusu facient decretum Ecclesia cu rem , Ut non alio die aliquat, quam Dominuo, msterium DomIni Resurrectionss a mor tuis celebraretur. Et vim hoc solo ieiuniorum,quae circiter Pascha fieri silent, sinem faceremus. Porro ui cap 2;. sit mentio Epistolae Polycratis, quam ille ad Episcopum Romanum scripsis, ut rationem redderet, cur a caeteris Episcopis hac in re disssentiret. Quanquam enim Omnes Ecclesiae alite

faciendum decreuissent, quam Asiam facerctat: tamen ii soli Episcopo Romano se Asiani purgassent,omnibus aliis satisfactuin iciebant esse, quia omnes primum Pallore secuturi erant. His ita conit i tutis, Victor Asianis cedendum sibi csse non arbitrabatur, atque idco fecit,quod ex onscio Pastorali facere potuit. Et certe quanquam verisimile iit. Victorem aliosque Episcopo urbis Romae rosica se ad tempus cohibuisse ab ultima sui illius Decreti executionc tame in hoc magnum Ecclesiae fructum victor attulit quod Asianorum pertinaciam semel fregit,corumque animos ad lententiae mutationem maxima saltem ex parte praeparauit. Nani id tandem effectum est, ut Asiani a scitisinate suo cessare cogerentur,quod ex Niccphori verbis melius intelligetur:

quae extant lib. q. cap. 39.

Hac in re Am vix tandem cessit: es et Arue terrarum in orbe decretum est, ut non cum Iudaeissedi a

Dominico de myririum Pasichae peragatur: quamuis adhue in Asia reli ua quaedam maneant, consuram em eam in paucis orsus inuiolatam retinentes. Vnde etiam rauatuordec mani cognominati hunt,co

Itiesuinem eam ct isa quaedum exilli ramis, o as Ecclem reiectis lubris decerpta struantes, ct mmi Rutura quorundam maenorum Apostolorum ea in re abutentes.POud quantu sit mysterium in Palatia. tis celebratione secudii in Ecclesiae Catholicae morem, A ugustinus diligenter ac plurimis verbis explicauit in Epist. Us. quam ad Ianuarium perscripsit, ubi : inter caetera sic ait,c. ir. In magna τι que, sicut tam intes ut acramento, or is scripturis quidem veteribus ad agendum Pascia non est prae

pium tempus, nisi ex me e nouorum a luna quartadecima et Hue ad vice mamprunam. Ex euangelis rarmen, quia tam manifestum et,quo etiam die Dominus cruciflixus sit , se insipuisura fuerit, or resurrexeris . adiuncta est etiam ipsorum dierum obseruatio per Patrum Concilia; or orbi uniuerse Christianis persuasum est,eo modo Pascha celebrari oportere. Qui ergo iis rebus intellectis,uictoris factum repre hendunt, non videntur milii satis intelligere,quid dicant. Nam si perpenderent, hominem sexta

He in Paradiso conditu, sexta etiam die per Christi mortem in Iudaea redemptum esse, Saliartiis vero Iudaeis diem festum suisse dii Lex Mosaica stabat, sed postquam ea Lex per Dominum logis impleta suerat, Domini corpus per totum Sabbarum in siepulchro quieuisse, ut designaretur, te

gem Veterem iam quiesitare,nec amplius vim sitam exercere: si praeterea considerarent, post sati. bati dinumerationem, iterum nos reuerti ad unam abbathiseu Dominicum,quo die mundus priimum est per Dei verbum creatus quo etiam die idem mundus per Claristi resurrectione ex nior tuis, velut renouatur, & ad nouam futurae vitae ina mortalitatem per immortales corporis Chris liprimitias dedicatur Aconsecratur: si adhaec attenderent,quod dum sollemne illud Pascha in M.

. gypto antea institutum, a Christo implebatur, idem Christus noui testamenti calicem benedicenae. memoriam suae mortis inciusdem principio instituit, co ipso docens mysterium veri Paschatis ad noui etiam Tella menti statum debere spectare: si ex bono&aequo perpenderent, eos qui ne plecta Dominicae mortis de resurrectionis die festum Paschatis secundum Lunae veterem cur

sum obseruant,non modo cum Iudaeis in ea obseruatione communicare,sed etiam multo magis

obseruare dies typuos ua lege praefiguratos , quam vera mysteria per Christum reuelata: ex altera

vero parte, cos qui Romano more Pasc ha faciunt ita semper id facere, ut deferta lexta Domini

morte, Se Sabbato sepultura eius,& Dominica die resurrectionem comemorent, cx coq: & veteris hominis lapsim & noui instaurationem rebus ipsis exprimat,&repraesestet: si praeter haec omnia consideraret,quam absurdii sit, v de corpus Ecclesiae praecipuli totius religioniς Christianae sestu aliter atq; aliter celebret, atq; ita celebret, ut interdum bis, interdum vero neque semel in

267쪽

Ciuitas Dei, ei Continuata Eccle es cessio.

Ciuitas diaboli .su Sehisematici , Apos latae,

qui secce Iioncm contianuatam non habent. Aimici se Psua prophetae.

Iidem sacras audacter deprauarunt Scripruras, veterisque fidei Canonem abrogarunt. Eu seb.lib.

' Tessare scaedecatitae seu Quam tauecimani cum Blasto, de quo

paulo anted mus, consenti n-tes, dicebant Pascha celebrandu, de ieiunium soluendum esse, non tantum in Dominica die, sed indecima quarta lunae Martii, in quamcunque diem incidisset. Epiphan. laxr.IO.

sy. De Vate'. valesi j dicebant, necessarium

esse ad bene Deo seruiendum, ut quisque esset Eunuchus , de castratus, ideoque ieipsos de di. scipulos suos exsecabant. August. haer. 7. yy. De i postolicu. Apostolici se isto nomine arrogantissime vocaverunt, eo quod

in suam communioncm non reciperent utentes coniugibus, δίres proprias possidentes quales habet Catholica Ecclesia linquit Augustinus J ct Monachos o Cleri res plurimos. Sed ideo i ii haeretici sunt, quoniam si ab Ecclesia siparantes , nusiam stem putant eos labere, qui utuntur his rebus quibus ibicarent. Encratitis isti similes sunt. Nam x Apotactici appellantur.

Angelici Angelos adorabant. Aug. haer. 9. I, De

Doctores catholici, O custodes

murorum Eces M.' Clemens in 7. Strom. Si propheticis scriptu-

set Uuerint haeretici, non omnibus utuntur, et quae dicta sunt, ambigae triaucunt adpropraas opiniones.

Ecclesia per uniuer*m orbem disse se, consuetudinem ex Apostolica traditione a thoe is te pus continuatam tenebant, ut non alto die, quam quo Seruator a mortus resurrexit hoc ess, D minicol ieiunia dissoluerentur, et mysterium resurremonis Domini celebraretur. Sic dccrcu

runt Episcoporum Concilia in Pal sima,piς- sidentibus Tlieophilo Caesariens. od Narcis so Hierosolymorti Episcopis: in urbe Romana,siub Victore in Ponto, sub Palmae in Galliis sub Irehaeo: apud Ossaenam, itemsit apud Corinthia, siub Bacchillo: Zc in ali)s locis prope infinitis. Eusebius lib. I. cap. 22.

Clemens in 3. Stromatum, tractans illud Isaiae s o. Ne dicat Eunuchus lignum sum arta dum: Eunuchus sinquit crus est, non quiperet im habes excisas serus, sed nec qui caelebs e f. ted qui non gignis. Hic sifecerit mandata, erat ho rabilior iis qui a que recta vitae in tutione stati verbo eruiuntur. q. Non ergo carnales. sed spirituales eunuchi' debemus csse , ut Deo placeamus. Clςmens in 3. Strona. Meserarum dicentes e

itum qui ipsiquoris ut consisterent, ex coitu arc pere,quomodo non fuerint scelerati'Et po proposito castitatu of sus est orem no ducere, maneat caelebs. Et item: Licet ex sana regula castitarem eligere cum e re gratiis quide agem do propter data grasiam, non habendo autem odiscreaturam, neque eos aspernando, qui iuncti tira matrimonio. Est enim creat tu mundus creata ea etiam castitas. Erin lib. . Vuae sunt mundi,ati na dicimus, qui in eis non permanemus i. a v

ro sunt et iusicuiusque nostrum propria, propter quos etiam facta simi, sed tamen quatenus cum ess esse nobis necesse est. Clemens in 3.stromat. Curae ect Magis Angelos colere, es daemones: simula vino, es an malis, O rebus abstinere Venereis. Y ' Gaius

268쪽

Σn poNripicet M Rou . Euprx r vi s s E TOT Ivs Eo C ti P RI M A TE M. uno eodemq; anno secundum lunae mobilem rationem, ac fidelium diuersam obseruationem; id festum recurrat squa de re vide apud Euseb in vita Coni Amini lib. s.cap. tr. praesertim cum hoe Paschatis festum toti reliquo anno in Dominicarum dierit obteruatione regulam praescribat ob eamq; causam qui eo in festo aberret, eum necesse sit in toto deinceps anno aberrare Sihaec, inquam Omnia ob oculos ponerent, qui liberam & variam sesti Paschatis obseruationem csse vellent. aequiores,opinor, Pontificibus Pio CT VHiori forent, noc aut victorem veris rati . nibus vinci potuisse,aut Pium a. sui decreti pietate deduci debuisse concedercnt. 3o. ruseb.lib. s. cap. 17. Narabus ab L sclepiodoto se Theodoto qui Christum ae lant nudum esse hominem,deceptus, O persua*s, ut Atara erroris Episcopus crearetur, cumvisiones a Domino adst Lmflsas ne Ceret, tandem per sancIos Ongelos flagris grauiter caesis , cilicio es sacco indutus, cineri ae asper ira cum lachonus adrides Zepherani Ponti scis θρ'' em abicias, ct vix tandem in communi nem Ecclesiae receptus ait. s. Hinc perspicue cernitur, Zepherinum haeresibus sui temporis acriter resti tisse. fidemque Catholicam propugnasse, 6c Episcopos schismaticos in Ecclesiam con3r. optatus contra Parmenianum lib. I. Marcio, Proeas, satellius, Valentium se eaeteri temporibus

se iis a Victorino Pictaviensior Zepherino Vrbico sis est Zepherinus Pontifex Romanus) ct a ltu iano Carthaginiensivique ad Cataphr as, or abalys adserioribus Misia Catholicae, superasisunt. iZepherinus non Montanirauit, ut nonnulli de eo loqui non erubuerunt. 32. Cum ex ius qui Asiam incolebant pauci Montanum admirarentur, pleriq; vero,&prisertim Episcopi Soticus de Iulianus, doctrinam eius profanam ac detestabilem esse contenderent: se-etatores Montani alias Cuaphryges a regione in quad gerent dicti Romam iut ex Tertullia- ni verbis necesssirio deducitur miserunt, Pontifici Romano Lapplicantes, quo ipsios in communionem suam receptos declararet obtenta enim primi Pastoris communione,sciebam se tutos cotra omnes alios Episcopos fore. Cum vero Pontifex Romanus,licet primum tane obreptum ipsi esset tamen postea siue per Proeam seu aliunde instructus, negasset Montanistis communicatorias literas: tunc Tertullianus qui ad Montani dogma delapsus fuerat, eam rem indigno fe rens,in libro aduersius Praxeam salias non recte sentientem scripsit his verbis: Proeas Episcopu i Romanum agno sientem tam prophetias Montani, Priscae or Moimin, V ex ea agnitione pacem Ecta

siis Asia ct ρει is inferentem salsa dei sprophetis es Ecclesiis eorum ad uerando, praecessorum

eius author tales defendendo, tae it o titeras putas reuocare iam emissas, cr a Fossio recipiendorum charismatum coore Iare. Ex hoc Tertulliam loco patet,Ecclesiasticae comunionis sontem in Romano Pontifice constitisse eumq; tantae aut horitatis habitum esse,ut cui literas pacis ille deditaset is Catholicus iudicaretur:qui vero eius communione caruisset, eius doctrina in suspicionem haeresis eo ipso deueniret. Nec enii ob aliam causam Montanistae petier ut lueras pacis a Romano Pocifice quam ut per illas ab impugnatione Episcoporum Phrygiet securi essent. Primatus e :go Romanae sedis nec Phrygiae ignotus fuit.

33. Euseb. lib.6. c. n. alias it οὐ nes Zepherino eisdem temporibus Romoam Ecclesiae, gulernante scribit, se Romam ρropterea iter se cepi se, quod sibi admodum erat in ostiaris, Ecclesiam Romnam με antiquissimam et Here. Non igitur sola urbs sed multo magis Ecclesia Romana tanquam antiquissima invisebatur illis diebus: ut vel inde appareat.quando Irenaeus dixit: omnes cles ad Ecclesia Roma m 'o ter tetior principalitatem talos esse accurrere, id eum non tam de urbis, quam de Ecclesiae principatu dixtile. . Dama sex in Pontificali Caltatio con tuis, ut ieiunium quater in anno seret, quod antea ter in anno celebrabatur, ut in ipsa Calixti epistola videre est, in qua vocat Romanam Ecclesia caput Ecclesiae Porro haec ieiuni, Quatuor temporum traditio ut ante i canis Magni aetates, aliquot s lculis instituta sim sic ab ilio commemorata est oc testificata his verbis, in dierna. S. de Ieiunio septimi mensis. Ideo linquiti ipsa continentii osseruantia quatuor ess a , nata temporibus dii in ipsum

totius anni redeunte decur u cognoscerranus no macesinenter urificationisus iudigere.Ex quibus ita

nis vel bis maior etiam fides tum Epistolae. tum decreto Calixti accrς scit.

269쪽

Ciuitas Dei seu

Continuata Ecclepia succe io. Ciuitas diaboli, is Schismatici Apostatae,

qui successionem coutι-nuatam non habent

d. et

Haeretici O Pseudopropheia.

I. De Proclo, se a. Be Lo.' Proclus, Phrygum sieta Montani itinum crrorem propugnauit.

Beryllus Bostrorum Arabiae Episcopus as Ieruit, Christum ante incarnationem non habuisse pro- I riam ex se diuinitatem, sed si atra patris in eo extitisse. Euseb.

lib. 6. c. 26. s. De Arabitas.

' Arabici animos xia1 cum corporibus mori de resurgere dixerunt. Euseb. tib s.c. D. . De Helciam s. Helci es altae fidem ore tenus negare , cum necessitas urgebat, quidda indisserens esse dicebant, modo interiore cogitatione recte de fide sentiretur. Luseb lib.6.

cap. I.

Paulum Apostolum rehcie

bant. s. De Tertulsam.

Tertullianus sui Hieronymus in catalogo testaturin ad Modiani dogma delapsus, aduersus Ecclesia texuit volumina de ecfla- si libros sex, de septimum adue sus Apollonium , qui sicripsit lonium de insigne volumen contradontanum. Priseillam,& Maximillam. Tertullianus etiam scripsit libros de pudicitia, de persecutione, de ieiunias, de monogamja, in quo libro secudas nuptias damnabat. Augustin. haer. 86. Dicebat, animam esse corpo

ream.

Item, quod per traduce propagatur , tametsi eandem fatebatur esse immortalem. Ani- Doectores Catholici, stiari murorum Ecclesia.' Gallis vir eloquentissimus Romae, Zepherino Ecclesiam reζense, proclam reprimit refutitque.

Eu b. lib. 6. cap. tq. Origenes cum Berysio trigocutus, hominem coπ- Iutauit, ad unam de Christi diuinitare Lnionem, quam olim tenuisset, restituit. Eusebius libis.cap. 26. Athenagoras de resurrectione mortuom: Homines kcundum animam ex creatione haset, Ursine et a viti studine variationis perdurent: secundum corpus vero, ut immutentur, ita perdurent.' Helobesitarum duc binam Origenes in conci ne publica, sceleratam cse implam appe auri. Euses. lib. 6. cap. 3 i. de Clemens in o. Strona. declarat,laudari martyrem,qui cofessus est. vii Grara autem,qui negauit. Item pres teri Di coni Ecclesiae Romanae, apud C prianum ti b. 2. e-pis . . scri bu iat: Cum totum fidei sacramentum in cy ione Christi nominis intestigarur essed, gestu , quis aces in excusationes stigia, quaerat,negauit, et qui vult videri uis aduersus Euangelium et eledictis, vel legibus satisfecisse, hoc ipso iam ruit, quodvideriserui se se fuit: Gaius in disputatione aduersus proclum, commemorat tredecim Epistolas Pauli, Euseb. lib. s. cap. I .dc Clemens in libris Aro πύσεων, Epistolam ad Hebraeos Pauli esse affirmat. Euscb. lib. c. ca . U.

Tertullianus ipse Montanistas duobus modis destruxit: uno, quoniam eos inter haeretiucos in libro de Praeseriptionibus connumerat : altero, quoniam svi Augustinus ait inhaer. 86. ab ipsis diuisus, sua conuenticula propagauit. Origenes contra Celsum hib.7. Scimus. animam sis te natura incorporeum se inuis item

esse. Origenes lib. 1. de principi s, hominis animano cum corporibus ficta, sic extrinsecus probarur

inserta. quomodo Aoqui Ioannes adhuc in venire

matrisfositus, repletus es Spiritu D Z Id in epistola ad Titu teste Euseb. in Apologia Y a

270쪽

1 poNTIFic EM ROMAN. set M pzR p Vis ST TOTI Vs 2Cs . PRIMATEM. Antherus Episcopus Romanus in Epist. ad Episcopos prouinciarum Baeticae & Toletanae: De mutatioMe E 'scoporum, et de sanctum Sedem coolere voluistis, scitote eam communi et tiatrie atq: n cepitate fera licere, sed non libitu cui quam aut dominatione. Eurybius de quadam parua ciuitare, Apa- stolica noritate mutatio est Alexandriam. Exercuit ergo Pontifex Romanus aut horitatem si iam in Orientales Ecclesias:& ab Episcopis longe politis Nedes Apostolica tem per solebat consuli,ut omnium Ecclesiarum prima dc maxima. Porro haec Antheri Epistola scripturas veteris testante ii non iuxta Hebraicam Hieronymi versionem, sed potius iuxta editionem septuaginta Interpretum citat: nisi lubdad finem eius, nescio quid aliunde aiIutum apparet, quod tamen priori eius parti praeiudicium aiferre no debet. Nam quod cgo ex ea Epiti ala sumpsi, etiam apud Graecos olim cxtitit, ob eamque causam nulla susipicionis nota inuri potest.

3ς Niceptiorus enim de legitima translatione Episcoporum agens, postquam de care Caelestin verba laudauerat. Eadem inquit ct nterius Antherus autem ille idem a nostris appellatur

collera Caelestini referi,ua a et erbum tacens Tnr ationem Episcoporum communis uti hiatu aut ne .ce vatis gratia scitote fera licere: non autem cuiuslibet cupiditate, aut domina sonis abfectione. Siquidera οPetrus Doctor dux noster, Ecclesiasticae utititatis causa ex Antiochia Romam transsatus est, ct inis. postea Alexandriam transiit, is qui sic prode se magis Ecclesiae post. Eusebius autem ex Upido quos thiparis, Apostolica aut horitate Alexandriam est traductus. AH, eodem modo Felix ex civitate,quae ei ciui ai' electione obtigerat, 'opter eam qua praeditus eras egregiam doc inam es vitam, de communi Discopo . rum reliquorumi sacerdosum ais Apostolorum consilio Ephesium transiis. Non enim ciuitarem eium . te mutat, qui id non cupiditate si , aut vanae gloriae studio facit; verum propter utilitatem Ajquam, uis necesi: tusem, aliorum authoritate maiore agentium cohortatione o consitio, ex minore in maiorem πν Iem ros non inani oloria aut voluntate ipse oua ductas, seὰauthoritati potentiorum obsecutus, aut sedesiuae ut us, aut etiam vestitate loci vel' 68ermotus : ct quidem non arroganser, sed humiliter

abali odi Lius. Haec ipsa verba in Anti ieri Epistola in Tom. i. Conciliorum leguntur, nisi quod ibi non sit mentio,quod Petrus ex urbe Roma in Alexadriam transh t. De quo tamen ante nor se nihil dixi., . Cum Origenes in varios errores incidisset, ob eam rem sciret, se debere & alijs quidem, sed potissim uin Romano Pontifici sutpote primo Ecclesiae Pastori in suae fidei rationem reddere, Fabianum Romanae urbs Episcopum scribit, in eat Epistola stes le Hieronymo ad Pammachium

Oceanum de crroribus Origenis poenit init im agit, cur talia sicri erit, or causam temeritaris in A brosium non Mediolanensem illum refert,qub secreta editam publicum 8rotulerit. Unde perspcitur quanta olim ratio tam Romanae Ecclesiae,quam Pontificis Romani etiam a Gnxcis habitfuerit, utpote apud quem etiam doctistinii viri poenitentiam per epistolas agebant. 38. Episcopi Orientales cum non codem ubique tempore Chrisma fieri vilerent, consuluerunt Sedem Romanam,quid aut de nouo Christiane conficiendo, aut de vetere incendendo fieri o porteret. Quibus respondit Fabianus in hunc modum: Exigit ae lectio vestra Sedus Apostolicare sulta rua et Ass denegare non possumus me autem or praedecesseres noli ros multarum regionum Episcopis egisse liquet: se nos, qui in eadem side, Domino largiente, cos cati sumus, agere debere,starerna ch GLas σ obedient e debitum comptarit. Hinc apparct,etiam Orientales Episcopos in omni causa dinficili ad Romanam Ecclesiam confugisse, ut inde certam sententiam reportarent. 3,. Idem Fabianus in epistola 3. ad Hilarium Episcopum: Per rina iudicia alua in omnibus Ap floca aut Glate, generati se Done rohibemus:quia indignum est ab externis vi iudicetur,quiprout ei lex se a se electos debet habere iudices,n fuerit antagatum. Vnde oportet,si aliquis Epimporum super certas ac tetur criminibus, τι ab omnibus audiatur qui sunt in prouincia, Episcopas. Sc post: ui causa aetatur, et hi crimen admittitur. Plusuit etiam,visi' si pus accusatus a Venuit ad Apostoboam fidem ae tum mn, quo eiusdem Sedis Pontifex censuerit. aec quae de peregri nis illa icus prohibendis collituuntur, illius decreti portio sint, de quo Cyprianus loquitur lib. i. epist. 3.qQ Cum fatuixin t linquit ab omnibus nobis, cr aequum sit pariter ac iustum, ut et tu iusique cam a i re a jur,r et D s crimen admissum, or singulis PaEoribus portio gregiis sit ascripta, quam regat et nu rei que o gubernet rationem sui actus Domino redditurus: oportet utique eos qu buspraesumus, non circumcur ire, nec Episcoporum concordiam cohaerentem Hasubdola o scaci temeritate resilire , sed a re t yc cauram sua, ubi accusitores habere se te Muri criminupos int: nisi bipaues, desperatis o iis, minor videtur esse aut rit.o Episcoporum in trica constitutorum, qui iam de lassis iudicauerum tior eorum conscien i. multu delictorum laqueis vinctam iudici, sui nupergrauitate damnaru i iam verba Cypriam cum verbis Fabiani contulerimus, reperiemus, idem ipsum decretum ab utroque i ndicari. Fabianus ait; Ibica a. atur, i crimen admittitur: Cyprianus vero, uniuscuiusue causa ita ne a latur,ubi est crimen a mi sim. Quando igitur Cyprianus ait, Statutum ela ab omnibis nobis,

SEARCH

MENU NAVIGATION