장음표시 사용
291쪽
Ciuitas Dei, seu Cicitas Diaboli deucontinuara Ecclesiae Schi matici oe Apostatae,
succestio. qui uccessionem continuatam non habent.
s . De haeresibus Manichaeorum.
' Manes Persa svnde Manichaei lduodecim Apostolos sibi adiun
gens,dc in orbem mittens, Chri-itum volebat simulare , auctore Euseb. lib. 7. cap. as. cum tamen Christianus nunquam fuisset, sed tantum Catechumenus , ut Cyrillus Hierosolymitanus ait in
Catechesi s. Manichaeus dixit, filiu esse partem unius substantiae patris, de id filium voluit intelligi , quod ex Dei stubstantia parte aliqua deductum apparuerit in carne. Huar. de Trin. lib. s. De vetere Testamento.
'. Veteris Testamenti Deus sinquit Manesὶ malorum est inuen
tor,dicens de seipso, o sinu con- semens.
' Et qualis Deus , qui obcaecari
Paulus enim dicit: In quibus Deus seculi huius obcaecauit metes infidelium, vino splendeat ibi is nomen Euangelu. De Doctores Carbolici, custorii murorum Ecclesia. Confutatio haeres n Manichaeorum. Archelaus Cochare in timesopotamia E- scopus, tau anetem tu dissoutat oue vicit iuricibus etiam externae docarinae Philosephiso t ocCyrillus Catechcli s. de Epiphanius ait Haeresi 66. Pia melesiae fides Manimae. n. a znat. πι- scit enim in filio portionem, se sit Deu totum
ex Deo tolo. scit ex uno et num, v mdfectum, se natum: sicu natis talem Dei nec diminutionem e segionentis, nec tormitarem esse n. sce-
tu. Hilarius de Trinit hi ' Manetis & Archelaici ae sequitur diseputatio extat apud Cyrillum in Catech ii 6. Si veteris binquit Archelaus tamenti Deus ignem stipsum dicit,cuius o filius il
le qui dicit, Ignem volo in terrania itere e Sio eras eum qui dicit, Dominus mortificat Ovivificat: quare honoras Petrum, qui Tabitham quidem suscitauit, Sapphiram autem mortificavit'Si oderis eum, eo quod etiam mortem par uerat, quare non oderis exm qui dicit, Ite in ignem aeternum'Si ossisti dicentem, Ego Deus factens 'acem, creans mala .perquire quid H- ωι Iesus, Non veni mittere pacem si per terra. sed latum' Amborum hunt aequalia dicta ergo e duobus alterumsit necesse est: aut uterque Lo-nu , per eandem locutionem: aut sitirreprehens bilis Iesus haec dicens : quare vituperas eum qui
in lege Veiensi milia dicebat ' Lege quod praecedit paululum:Sivero est
obscurum Euanςelium nostrum, in perditu es obscurum. Viues, quod in ster tis obscuratur. Non si ι enim sancta danaa canibus. Nunquid autem sitio teteris Testamenti Deus obcaecauit reditationes infidelium' Ilus autem ipsi nonne dixit, Propterea in paras si loquor, Ut videntes non videant'Et post: Loquebatur Christin his qui audire non poterant,in parasotis: Disi, tu autem seorsum dissoluebar parabolas. Splendor gloria Istaminatu, excaecatio autem insitibus. Haec Ostoria quae nune Ecclesia enarrat tibi Iechumeno Von es mos Ethnicis enarrare. a ' Minu
292쪽
psi Dion las apud Eusebium tib 7.cap. .) pos uani Stephantina Pontificem Romanii de omnium Orientalium Eccleliarium fide cic consentione certio in reddidisset, demum ita scribit: Syriae et iure 2 ct Arabiae vestra doctrina es con stio semper magno . Iumentosuistis, quilus e tam modo crist istis epistolas. Curam igitur omnium Ecclesiarii semper haec Sedes iustitiuit, et lainii longillitiae tum spatio terrarum, tum lingua dc moribus a scabellent. 77 Maximus Tauri neniis, Hom. 2. in natali D. La irentio : Mitam ccum Ap stolicae Sedis acerdotio fungeretur ore omnes summum Domini Sacerae te furor gemitu a reaetur, T: Ecclesia ficit me
3 Hippolytus cum Nouatiani schismate ab initio deceptus futilet, pollea sententiam mutans dum ad martyrium dueeretur ut Prudentia verbis utar cons ultus,quaenatu lecta foret mel or: Re ponit. fugite,. mistori execranda Nouati
Stia muta, Catholicis reddite Pos sto utin massis vigeat, risio quae condia templo eis: Qu.rm Paulus retInet, quamj cathedra Petri.
Vt autem pei Paulum Romanam Eccleliam a Paulo edoctam, sic per cathedram Petri, pcrpetuam Pontificum in Ecclesia Romana si accestionem intelligit. 79 Dionysius Alexantriae Episcopus apud Eusebuim li 7.cap. 8 in causa Ecclesiasticax consilium quaerit,& xisti Ponti cis Romam Iementiam exquir I , vertim ne 'rer rem labarur. Quod perinde est,ac ii sicat, Pontificem Romanum in sententia flua de rebus Ecclesiasticis latai lobi,utpote qui ad fratrum fidem in rebus dubiis confirmandam a Christo iit conii: tutus. Nece nim Dionylius X 'b sententiam, velut qui doctior se fuisset. expetiit,sed velut cius. qui primus Ecclesiae Pallor esset: unde etiam prius ad Cornelium &Stephanum Pontifices Romanos de si in ilibus caulis scripserat. Auctoritas igitur Sed is non honaimina doctrina sp elata cis. so Athanasius in lib. de sententia Dionysii Episcopi Alexandriae: In Pentapoli Superioris Us equi porum sententias Sabrili am 'lectebantur. Re cornita, Dion sus cis cuius curum ea Ecclesiae pera. 't epi lotis ripta humanitatem Christi ex Euanreses commonstrat , et i iam filium Dei abnegant humana ems 'atra mi rutantibus , patrem non est lium er uare ei. It roth. er ex Ecclesia recte quidem lenitentes, e tame irvara eius causae ob qua Dianisi intus psset, Roma a cenaecrut , brii esi apud Dion ero de nominis Romana Prae ule accus regi Re coperta, Dron sato obiecIam tirussct a Romano Praesule, eari accepi siet. o u eiis sub nomine Elanchi es Asto loriae .i se pureandia. Porro ιx Dion ι Romam E Polum ni υ contra eo filium Dei creaιura a se
nerant μι ι clare ontendatur haeresim Arrianota olim tabomnibus damnatafuisse. Primu hoc in lo co notandum csi, antiqui illii a suis te illam Patriarcharum incertas i ei uncs iurisdictionem, occam non in Nitarno primum concilio constituta in Quia temporibus D. onylii Pentapota Orico P Alexandrino ub ecfa fuit. Nec aliud fere ex vilis actis Ecclesiasticis eius constitutae iurisdi, nisi iam iam qualia ab Anacteto Pontifice Romano deduci potest qui sic unam quamque Sedem holiorauit maxime At illa propius ad D Petri patrocini in de cathedram aspirauit. Deinde notandum est, Di ivum Alexandriae apud Roman γω Pontificem si se atra alum: cuin tanicia omnis accusatio apud sit periorem Iudicem fiat. Deniquo Romanus Pontifex volumina mox cdidit in fidei Catholicae de senti tinem ne illa ex ulla parte laederetur, utpote ad cuius Orficium pertinuit confirmare fratres silicis Cum Episcopi Orientales ut est apiid Eusebi uim iii, 7 cap. 22.23. Sca . . Antiochiae ita unum conuenientes, Paulum Sanit satenum Antiochio Epistopum Ob h. xi e sim
qua Clitis tum dicebat nudum hominem fuit se gradu suo deieci stent, alique in locum Sarno
sateni Domnum recte sentientem subistituissent deberem ille ex antiquo more alios per tot si orbe Episcopos de noua istaclectione certiores in ere. ut omnes 3e singuli sic irent, qhtibus sicci bcre, M a quo literas communionis acci pore oporterct mox communi consensu epistolam serunt. Ad quem tandςior Ad Dunsium Disco um Romanum seminatim , velut aia principium de caput Citholicae huius conam unionis: at illectiam nominat mi ad Maximum,qui Ecclcsiam
Alexandriae procurabat, velut ad Patriarcham, qui secundas post Epitcopum Romanii teneret Unde constat, iam ab initio Ecclesi .e , primatum sieni per fuisse penes Pontificem Romanum, eamque rem nulli Episcopo nec in Oriente quidem, aedum in Occidente, ignotam sitisse. si Dionysius in Epiti. ad Seuerit Episcopii. De Ecclesiis Parontanu . unde Adi Area sedem est ut re vos t i. qualiter sint per Cordube. em prouincia diuideri vacerdotisus.n ultui charitati melius nobis ut fetur intimare, qua ut quaris,quodnos tu Romana Ecclesia nuster erimur: Ecclesiaret eros Iu
los rubi Prei teres delmus ut nul us alterius Parochiae te tuos inuadat. Hanc quoque m mam.
ara sime te se omnes En is os sequa conuenit. Et quo tibi scri tu .omnibus quid, unque potare is, nerum facias,ut non speciatis e generatus ut praecep&o. Porro Damasus in Pontificali narrat, l. hunc
293쪽
Ciuitas Dei, seu Ciuitas Diaboli, Creti ara Ecclesiae Sili sim uici Apo arae,
naretici O Pseudoprophetae. De Principiis.' Manichaei posuerunt duo principia cotraria& coaeterna: Deu , de materiam: Lucem dc tenebras: bonum 5e malum. Epiplimius Haer. 66. Demalo. ει o. Malum dicunt certam habere substantiam. Vnde concupiscenfiuis με xiam carnalem volutar sibilantian 'ii V csse uobis contrariam, quae sepa-T. retur ijs qui purgantur.
De tibero arbitrio. Manichaeorum est inquit Hieronymus m prooemio Dialogoruaduersus Pelagianosin hominum damnare naturam,& liberum au ferre arbitriu &adiutorium Dei tollere. Itemq; fatum sinquit Socrates lib. I .cap. II. in Manichaeus introducit i quod in nostra situm
i est potestate,tollit. Quae omnia
i , , verba chim ad eandem rem pertineant tamen illa de fato, Magde- burgenses inter Manici i haereas es posuersint: de si ablata vero pereundem Manichaeum arbitrii nostri potestate, nihil dixerunt: ne si seipsos cum Manichaeis in tollenda arbitris libertate consentire prodidissent , suo miseri iudicio peri)ssent. Manictaaeos vero sius tu .lisse liberum arbitrium , Chrvsostomus ctiam ait Hom. s. in ioa.dc Augultinus ualib. contra Pom
murorum Ecclesiae.' Minutius Filix in Dialogo qui inter libros Arnobij ad uerius Gentes Octauum locu in tenet, quique Octauius inscribitur: in unius imperio caeleste regnum gubernari, non est multi laboras aperire,cogitanti Imperia terrena,quism exemplum utique de caelo. uanis unquam regnsocietas avi cum stri e is , aut
Auctor Iu stino annexus,qui circa hoc te- pus vixisse creditur,in quaestionibus quas a Christianis propositas Ethnici no recte diis solueriit in reprehensione I .sic habet: Z sunt, quae Meseunt omina: nec maximum maia meis vllam sper essentiam. Ac Deus diem constituit, quo scelera omnia delebuntur. Int rumpermittit, ut ea mala faciamus, qua sponies cipimm ac dissemus, nso propter imbeci a
vim qua sit praessitus sidui se marum libreaarturium, se ipsius purientia declaretur , sitiequtias nec nos homines, nee usi bonus , in Bevitae tu essest et Apud Iustinum in Qua bon. quas geres Christianis noluerunt, Hoc difera Deus ab anima quo effector ab eo,quod Qeourem habet. Minutius Felix in Dialogo quem inscripsit Octauium. Nec de fato quisquam autiolati u ira captet aut excuset: mens tamen tiberis est, o Meo actus homiris, non aegritas iudicatur. Quid enim aliud cit fatum , quam quod de unoquoque nostrum Deus fatus est 'raret climpo sit praesitre materiam o meritis cr qualitatibus guloru etiam fata dete minar. Ita in nobis non lenitiara e ritur, sed inere, natura punitur.i. Ex his constat, Mi nulla verba de meritis praescitis non nisi ad merita poenarum reserenda cilc : ut nemo intelligatur ex fati necessitate, sed voluntarie peccare cum interim non dicat solam hominis voluntatem ad hoc siviscere , ut bonii quod cupit suis viribus Ciscerequeat. Ad hoc enim pratia Dei opus esse fatemur. quam solius Christi merita nubis primum ac ii tirunt. Sed tamen de illa Dei gratia cum naturam hi minis non mutet, sed ad altiora euehat, etia libera Δί grata voluntate susci- .pitur. a x Euty-
294쪽
hunc Dionysium Papam Presburis Ecclesii Maevi e, Gr cσmcteria , parochi iaces constituisse. Collata igitur Epistola Dionysiij cum Damali testimonio, manifeste indicat, Po itificis
Romam potestatem sese ad omnes Episcopos cxtendisse: utpote quibus Paroch, arum lcrminos obter uandos praescripserit.
81 Cum Paulus Samosatcnus in concilio Antiocheno de Episcopatu deiectus ut est apud Eusebium lib. 7. cap. 24. lex Episcopi domo quoillius Ecclesiae propria erat exire nollet: imperator Aurelianus de ca re rogatus sententia sanctis lime,quid citet agendum,decreuit. Pr c Pit cnim,
ut domus Ecclesiae illis tribueretur, qui sus Christiani DAIe ct urbis Roma E V ri tiri tribuendam praescriberem. Verisimile autem cli. imperatorem ab i)s qui Christo in comitatu cius nomen dederant hac de causa instructum fuisse. Ita enim respondit & decreuit, ac ii iam nosset, Orientales etiam Eccletias Romani Pontificis . & Epocoporum Italiae squisblent ei adesse in Concilio) decreto gubernandas csse.quod ipsum etiam Eusebius 5 ipse Orientis Episcopus sanctissime decretum fuisse testatur.3 3 Felix Papa in Epist. 3.ad Benignum Episcopum: Me requisit tibi persides documentia. Et post 5 Aper enim dubia Gr marora negotia terminum ab ira sancta Sei a tem re Horum, qui eam Iiita
docuvientis instruxerunti accipere consi erunt.
8 Eusebius in Chronicis dicit, D. perrum fui seprimum Pontifcem Gri ianorum, addit a: eundem Petrum annis a. s. perseuerasse urbis Romae Episcopum. Porro tam in Chronicis, quam in Ecclesiastica historia ilib. 3 ca. . scribit, inum Romanam Aesiam primiris si Parum reis e. Et in lib. 4.cap. I .ait, flexandrum succe Mone a Petro or Paulo duc Aquintum Romanae Ecclesia Ponti- . . se fui'. Cum igitur Petrum dicat suilla primu in Cluillianorum Pontificem, Episcopos au- rem Romanos D. Petri si iccessiores esse doceat: nou est dubium, qain etiam senserit, Episcopos Romanos esse primos Christianorii Potifices. Quid quod cu ex proposito precipuarii Eccl iam Episcopos nominet, successionesque describat nisi aut Cccasio rei narratae, aut ratio tororis atque historiae aliud postuleti primas in Epis coporum cnumeratione tribuit Romanis Episci ris,secundas fere Alexandrinis, tertias Antiochenis,ut videre licci apud cundem Euscbium ii 3.
Hi ne videas,quam longe ab ipsa veritate abiit,quod ab ipsis Magdcburgentibus in Centuria hcap. 7. pag. i73mcriptum est: Nec Eusebius cinquiuntὶ cum' 'm Loinano xti Pori ficu .uis Λ-tronem , v quam eis prae cat 'lus attra x oras aut eruam di motu. An plus Romanis Episcopis prae caeteris non tribuit,qui eos Sc D. Petri quem primum Cisistianorum Pontificem fise traii successiores vocat de in Catalogo Apostolicarum sicci cii irum primos tot in locis tanto consei su collocat: Iino cum liquido pateat, Eccletiali cani Eusebi; historiam prius finitam esse,quam Concilium Nicaenum indiceretur svnde nec eius Concilia mentionem in instoriarum libris facit in cumque praecipue agat de praecipuarum Ecclesiarum successionibus . inter praecipuas vero Ecclesias ubique numerat Romanam Alexandrinam, Antiochenam & Hieroso patianam, ijs autem qiratuor Sedibus Romanam caeteris praeterat; certum est cx Eusebia libris euinci posse se quod&Romanae Ecclesiae primatus, & caeterarum trium praerogatiuς concilio Nicaeno
s s Synodus Sinuessana ex trecentis Episcopis de 3 o. prest y eris constans. ac de Marcellini Episcopi Romani apud idola thurificatione agens ut legitur in t amo t. Conciliorum euinctii
conuictum praeterquam ex ore suo condemnare non auiici, quoniam prima Sedes non rudic bitur a quoquam. Sed cum, cinere caput conuolutum habens, cl.imasset, peccaui coram etstis, Grno 1 n iis ordine cpe Sacerdotum, quoniam auamu me corru ti: tunc seu sera erunt in ritu damna itan .escentes: quia ore bivo auat mari tutus a cepit maranatha. Nemo enim unquam iudicauit Pont ficem nec praesul Sacerdotem Dum quos prima Sedes non tui Dear a quoquam. Ecce Romana δε-
is ni est, se ideo non iudieazar a quoIuam,quia nec par in parem, nec inferior in imperiorem, ullam porcliatem habet. s c Augustinus contra Epist pari neniani li. i. cap. s. Arbitru massam ni a iudicibus Disco' causa Caecit talai cognita est quibus praefuit Meltiades in. Et contra Iulianum Pelagian .li b. i. cap. r. Melchiade ostolicae steris Episcopo prae Anse, Relicius cum H iis i xinu uri Res autem ita se habuit. Post Caecilianum rite apud Carthaginem ordinatum Episcopum, Donatus de Numidia veniens & Lucillae potentis feminae opibus adiutus , Maiorinum periclitima ibidem ordinauit.Sed cum & clerus 3 plebs Cecilianum retinere Epitcopum itatius ser: Dcina: :tae ad Constantinum causam Caeciliani detulerunt. Sed quia ut Augustinus ait in Epist. I 66. Constari inus non est a inde causa Discopi lassicare , eam d scuticndim atque finiendam Edii costas delegauit. Dati si int iudices, de Gallia tres, de Italia quindecim, qui omnes cum ad urbem venissent, praesidente Mil clade Romano Pontifice causa cognita, &iudiciu ab eo Q 7 dem Mileiade his verbis clausium est uti optatus lib. s.c oiura Parmenianum refert Caeci ianusiua communioni Ecclesiasicae integroflatu retine δε- merito esse censeo. De qua etiam re ita scribit
295쪽
Ciuitas Dei, siu Ciuitas diaboli, seu Continuata Ecclesiae Schismatici Apostatae,
. successio. quisuccessionem comi-
ra,sed mortem ac resurrectionem similitet esse mentitum. D
Nuptias damnant. Carnibus velut immundis non
Baptismum in aqua nihil per- hibent salutis afferre
ne dicebant, lotas animas pcrpe tuo manete,& in alia vel hominu vel pecudum corpora transmigrare: ipse autem corpora nullo modo resurgere.
Reliquae ' danichaeoru opinio.. nes, de toto belli genere damna. to , de sacrifici js externis praeter suras preces omnino reiectis, de maginum sanctarum usu improbato , ac denique de falsa Manichaeorum perfectione&aliis eius generis,sub Fausti Manichaei nomine deinceps confutabuntur: quia nec ista omnia dogmata primo stativi die lunt condita , nec ab omnibus situ ut Manichaeis cxaequo rccepta. Donati Doctores Cathol ci, se custodes
Eutychianus Papa in ep. ad Ioann pna MEpiscopos Baeticae: Vitam tuam nemi, qui Chrauum usum,et teterum Brum ta ς' cra
' Melciades Papa inci .ad Episcopos Hi
sipam. ae: Spiritus lam Ius si V aruas Baptismi salutifero de renatu i Esu: in baptisimo regens mimur ad vita: Reycnc I Ierse Hest, absq; Confirmationis Sacra uto saluat mox iupace tiati sicuti recipiendos. Con firmario armator instruis ad agones mundi huius es proelia reservandos.' Minutius in Octauio: Istasimentia quae corporibus dissolutis animas solas perpetuo manere,oc in noua corpora scpius vult cύ-
meare: non Ps Asophi studio Ad Mimi inscio
dignam. Viae adeo quiminsolatium nostra resurrec iam futura omnis natura me Gors Sol demergit, C nascitur. Ira labatur, G redeunt; ores occidili, G reuiuscunt, post nisi arbusta frondescunt: semina non nisi corruptare uiresiui: ita in st culo corpus,ut arbores in hiberno occultatet Irore ariditate metita. Puid festinus, ut cruda adhuc hieme reviviscat, es redeat 3 ExpecZanda nobὰ etia corporis ver eis.' Quidam nomine Viator apud Augustinum in haer. 6ὶ tres Manicliaeorum iectas fuisse dicebat: una, quae mancrct in specla li nomine i IIanichaeoru .alueram, quae dicebatur c Macarycinae a certo aut liore, seu velut beati 5e electi:nam sic appellabantur, qui sanctius dc excellentius auditoribus suis vlucre putabantur: tertiam, quae dicebatur Marastae, id est, purificatorcs, qui per alimenta, quae siumebant, bonum a malo purgare sie de liberare putabant. hi carnibus novescuntur tanquam de occisis fugerit diuina substantia , nec aliquid iam remanserit dignum, quod in cicctor uin ventre purgetur. Denique Eusebius lib.7.ca. 2 s. ait, Manichaeum falsa G impia dogmata ex infinitis erroribus tam olim extinctis,in unum confersit se. 3 -Cqci-
296쪽
B. Aunastinus Epist. i62. α is ipsius A. Meles aeuustimas prolatasinuntia, quam innocens,quam, integra,quam prouida atquepacis qua neque coan γ, tu quabus nihilcon erat de eos ligi o am
mordinatos esse constaretnitam quibuscumque locis essent iu discnsiogemmasset, ea consis aeri et Art, qui fui et ordinatus prior, sistri autem eorum plebs aba regenda prouideretur. O et iram optimum t Ofilium Christia nae8 cis, O patre- rutianae e xl Conferte nunc inram paratimsem cum 8 8 illa mustisadine Episcoporum: neque numerum num O, βαρ- ρ arare. Conteri ai,tc. atque adeo praesert octodecim Episcopos cum Milciade Romano Potitice in iudicio ledentes, alius Diua 'inti lai Caecilianum absentetm item 4 iii A me Denique ars in ca
inimitorum. .m se videret se Romana Eccersia, in qua semper Arest isae mini 1
tur, o caeteris terris . Unde Euangelium adinam Afracam tenu, per o municatortin Atera esse ι-- il
Ergo Augustinus fatetur, non modo ante Ni num concilium primi im, sicd etiam temper semper, in linam, ' fodicae catsed pranci tumi Am modo fuisse, verunt etiam et ut se in Ecclesia 'RMmD ,es, eamque causam Caeci lia nucum Mil clade Episcopo Romano, decuit, caeteris coe- ipiscopis eius communicantem, potuisse no ci talio e tum a Mi a L scopos, cti incinq; cleium de plebem illiviali reniern,qui seorsum communicabant. Vi ς,0blcςro, haec libortas C leiliatio tributa est,ut posset sic pluaginta Episcopos Africae, liocesi prouinciae tuae non curare, lmodo cum Ecclesia Romana,&cum ceteris Episcopis in Romam Pontificis coni munione petr . manentabu communicaret niti quia Romanus Pontifex propius, Ilium Carti:aginiensi Epi-d
seopo coniunctus, quam ipsi Africae M Numidiae Episcopi ei aut htςnim si ad originem piaesi-ldendi aspicimus caput pedibus est vicinius quam femur tibia: nam caput aegris pcdibus con-i sui Ere atque medicinam facere potest;tibia vero de femur non item. Chrillus autem in Euan - ilio definiuit sum esse proximum, qui benigi illimam vulnerato homini manum praebuit. itaq; cum Romanus Pont. viii bile principium totius Ecclesiasticae viaitatis fuerit, qui principiu hoc tenet, merito potest eos qui ab eodem principio deflectunt, non curare. Praeterea quando Mil- clades paratum se dixit caeteris Epis Opis Africae pr.cter Donatum solum in ιommunicatoraa θυ-ras imitere. eamque benignitate Augus .ua laudat, ut cum viril optimu, ct tum Chrestianae pariso tremi Chri a plebis a pellii : norme eo ipso tam M il ladςs quam Augustitius contestantur, in manu Pontificis Ro inani positum fuisse,'r Donatili non haberentur amplius scitissimatici, idque propterea qu6d Pontifex Rom. comm xuaiorias luerinta rum bis 'Aut poterat alius 'quispiam in orbe terrarum Episcopus com in unicatorias liter illis qui tunc scitis natici essent, in tuendo eosdem in Ecclesi x corpus colligere limo vem ii qui quam praeter primum, hoc esse: conatus . inulto citius ipsum in alium ichismate implicasset, quam alios a priore diuisione inlunitatem Ecclesiae restituisset.Ordo in Ecclesia retinendus fuit: obdinis vero principiunc ita tiberat in Apostolicae cathedrae principatu . Nam quid potest prius esse principatia ipsos Porin E A luit a cathedrae principatus tu Ecclesia Romana si per vi ust. Inde igitur Ecclesiasticae cornu monis principita petendum crat,inde schismatici reconciliationis obtinendae spem praecipuam habere debuerunt. Iterum at 'ue iterum perpende, studiose lector , non verba niodo auaoria. sed inulto magis rationes,ac sciitentias verborum. Miltiades paratus fuit vire crinmunicatoria Deras Astuanis qui Caeciliano Catholico Episcopo hactenus aduersati erant. Augustinusvero ait, Caecilianumpotuise nou curare Episcopos Africae. Cur ita Quoniam cum Romano F 8scopo com munica pet. At quanti hoc inquiesὶ refert Aut nonne Primatis Nuinidiae commisitio tanti valet, quanti communio Romani Episcopi Nullo modo. Quas tandem ob causas: Quia semper in Romana Eces a viguit A Micae cathedra Principatus. Qui autem seruat principatum A stolicae catlaedrae, de caetero securus est : sicuti ex altera parte qui excidit Apostolicae cat Sedrae principatu per nullius praeterea communionem securus unquam erit. Perturbatum quippo da ab ordine recto alienum est, quicquid extra ipsium principium seu principatum inuenitur. l C5stantinus Magnus Romecsistruxit Baptisteriu, quod Ammianus Marcellinus in ii. 27. CAg.intini inu iuraresi appellat: ubi bapti ratii esse Imperatore Damasius in vita Siluestri narrati eandem i historia Adrianus Poti sex in Epistola ad C6stantinia dc Itene comemorat. Et Adriano l6ge antiquior Gregorius Titionciis li. lust.2.num. I. Clodori u iam baptizandu dicit recessi si velut nauu Constantinu adlauac .ut qui terrae et euris morta deleturi sit. Adde huc Beda de texaetatibus in udi,anno mundi 288. Zonara tona. 3. Ccd renuincopendio historiae, Nicephora lib. 8.ca. 3. Pettia de Natalibus in ii. s. te Sanctis ca. 26. Nec fine alioqui verisimile est, tam pium virum post tanta Dei beneficia in ipsit in collata.bapti simum suum usque ad morte fuisse dilatum,& alutari mysterioru seu tu per annossem 3 o. fuisse carituru, praesertim cum de Synodo Ni-cς ς interfuerit,de multas res Ecclesiasticas rei criptis suis expedierit, M Persas ad fide inuitarit.
297쪽
Ciuitas Dei, seu Curitas diaboli, seu
Conti utilia Ecclesiae . Schisinatici Apostatae,
Dosis. quisuccessionem conti so . .n tam non habent.
Donati duo sueriat unus,qui de Numidia venienς Maiormum o dinauit Carini ais Episcopum. citra Cxeiliarius iam ante futilet rite ordinatus: hic erat princeps hae telis Donatis tiru n. Sed Maiorino surce: Iit alius: Onatus in eo. dem sic hismate Episcopus, qui e loquentia sua con m iuit haeresim Donatistarum. Ab vir, uis litam mi onatisti: appellari patuetur. H. schismo potius, aulin haeretim ab
ss. De sibi m De Danati. Donatu ab Epiicopis no te lecam a quibus emc coa lem diis, ad C ei rein appellauit. Ex quo apparet iisn ilicoς hoc a Minoli molini sui illa vi imperasoru ra5: redii ii itibunalia vellent Epi leo ona n zognitionibus esinat ini eiu :ix edereti tib ς a ateferri. qualterea in in illi Pootellantici lio. die sequiratur.
D, rit te licebint, Citholicis E eleii tiri esto a Iu s se. n se rario nem Vltim Epic opora i u G il. uiae aut Italis aut urb.ς R. 3 nelia. bebi at cum tam 'nocto leoni S 'piscoporum iudicio . pr est sente illis R. am ilio Ponti fletu. co.idemnati sui ire it, vellit iniust, accus illoces Ceeiliam, Micli sinimau-tlvares. Hodie itidem pauci Sc nu- per nati L itheram dicunt, Ecclesia Catholicae Te apud se. Zuin gliani vero ecia apud sit esse , cuintamon Nipii a se inuicem, S a reliqua Ecclesia dissentiant. ys. De sibi in te uel fy. Meletius Thebaidos in Aegypto Arcti episcopus , lapsos non nisi post longum tempus ad lo cum poenitentiae admittendos ,
Caecilianus legitime ordinatus Cartha nis Episcopus,iddue antequa Donatus Maiorinum ordinasset,pstreat sinquit Augustinus in Epist. 162 non curare multitudine cou- 'irantem inimicorum , O m Ic videret es Romanae Ecclesiae, in qua semper C s stolicae cat aerae viguit ρrrnei rus, citreis terra , de Era eliura Mi sam Africam venit, er co-m Hiciora es titreus esse coniun Ium. ibide iii refert , iudicarie Melcias Romanae et x M. E- isto o Caecilianum fuisse absolutum. Idem Caecilianus legitur etiam concilio Nicaeno interfuisse, atque eius nomen haer Episcopos
qui subscrip erant, reperitur. Constantinus Magnux de Donatistis altro rabida furoris audacia r sicut in eos GDacia si ri solet avectationem inter suerunt. . Quo dicto significavit Imperator, cautas EcclCisi i hicas non a Ces ire, verum 1 nolis Episcopis fuisse cognoscendas: dc ideo Imperatot in hac causa iudices dedit, non velut ea ratio legitima fuisset, verum quia pax non aliter,im, ne sie quidcm obtineri potuit. Duo Episeopi Eunomius de Olympius apud Carthaginem fuerunt per dies quadraginta, Ut Nasociarent , vli est er Catholi a. uouissima eorum sententia talis legitur, Gicereui, iatam ese Carbolicam, quae set in toto orbe terrarum a fusa, ct sententiam decem ornoueis Eessivorum iam ad in datam non possedi solM. Hec Optatus lib. i. de schismate Donatistarum.. Petrus Alexandri Archiepiscopus, M ide Primas AEgypti, opposuit se Meletio. lapsos primo quoq; topore suscipiens, que pauci res Episcopi, presbytcri, dc monachi abini-
298쪽
184 PONT A ROMA NYN sEM ' PVI E TO T. et Vs ECCL. PRIMATEM. Quod autem Eusebius de Constantini, refert ii constantinum ebi stantita filium verius cadit, quem ab Eusebio rebaptitatum Nicomed Danaasu invita. Felicis Romani refert. Polio i, - ' ptizati Romaesblebant fidei suae confessiones edere,ut legimus apud Augia linum lib. Constite
8.cap. 2. Coni lanimus ergo sormulam suaniaiestate dignam concipiens, publice consessus est, id e credere,quo edoctus erat .s R. Siluestro queus vocas et uer alem Ponti ficem. Aliosq; ad sinitiem fidem ac baptismum cohortatur. Is verbera am edixit' idque ex monumentis malorum ad nos usque per ius,in tonti. Concilioruin,& ecbusi piis confirmatum eli ut sede si inperii tran te
retur in Orientem. I9uonbim inquit) etb principarus Saceruo - tan u cipus A fImperatore caelegi constitutum est, iustum non est, ut illic Imperator terrenus habeat potestatem Haec il-i: te. Ac plura quidem vel antecςdunt vel aequia ntur codem in loco,que honoris cau la Pontifici- bus Romanis ab imperatoriconccilaiunt,quibus optimi quique Ponti sic vel vli ab initio nosunt, eo quod sompam s.cularem illi honores sapiebant .vel certeiss no sunt delectui. Ammi nus vero Mascellinus in lib. 27. de partium urcitiai & Damasi contentione ob pontificatum l' Q Romanum gens. Neque si linquit, abnuo tentati nem rerum considerans et Hanarum, surais rex cupidos ob i dum quis anetum , ni contensione laterum iurgari ibere: cum ι adepti, fit Mul
μι ita sicuri, ut ditentur oblatronibus matronarum Jrocedanti vehiculis insidentes circumspecie Aestiti, epulas curames profusi',adco Ut eorum conuiuia Regales surirent mensas: qui esse ierant heri x liuera se magnituine υrbo des cla, quam vi trys o ponunt ad imitationem Antistitum quorundami o-lios ne satium et suerent,quos tenuitau edenda tan V. 'arasime, et M.ti etiam indumentorum esse ;rcilia humum sis Iunita 'erpetuo numini Ueris .et re cultoribus, vituros ommendant G' verecundor.
. . Quo I sit alito cum spluia lore Pontifices Romani V procedebant & epulabantur, cum cc uiri sit id iplbs ante Const. mimi aetatein non fecisse, quis neget hoc ipsum a Costaritim tempo)ibus
inchoatum debere etiam ςx occasione donationis ab ipsi, factae videri prosechnii Quae no , dico,ut splendorem hunc externum expetondum iudicem absio sed tantum ut declarem. ua- ita signa concutram ad illi is donationis veritatem demonstrandam,quae a Constantino facta dicitur,cuius rei etiam ad nos viqi e perscripta instrumenta dc antiqua testimonia perueneristit. Sed omnium testimoniorum aut lioritates illud superat quod oculis intuemur Uernimus una domum Constatuinianam, litae Lateranensis etiam dicebatur, in templum Salu Moris cois aer- c sana esse bitemque ibi ali lirando sedisse Pontificem Romanum. ubi Constantinus Magnu liari bitatierat. Legimus aut cita clusinodi rerum tuarona larg,ciones a Christianis posit, inutir sub , ipsi, baptismi siri tempore fieti lolitas. ut in primi ex cap. 2 Actorum Apostolicolum constat. . ,Scimus vero Constantinia in rclicla Roma quaelii se nouas sedes. Contiat posteros illius nul quasere ad uri, in figendae illic ic sis causa reuertisse. Ac sane si nihil omnino scriptum extares . tamen quis non miretur Dei prouid sitiam,& consilium hac in re Ex tot imperatoribus Aligu-.x stis, qui Rodiani tu per j nomine ac titulo tam in Oriente, quam in Occidente i in topere gloriantur,videmuς ab illo die nec unum sere in urbe Roma velut in stabili sede Imperij sui sic dili- tisse, Verum aut Constantinopoli aut Mediolani, aut Rauennae, aut in aliqua Galliarum urbera thabitasse:Romam vero velut paene peregrinos. honoris causa interdum inuisisse. Zonaras in vi ta Constantis nepotis Heraclij resert clini cogitasse de imperio in veterem Romam transi frendo. audd pho Mnor is matri, ruim l a di ire et sed id non successit. Cluistus chim videtiir, ut
'omnia marmora de alia ornamenta. quae Romam ex toto mundo portabantur , sitis ac larari yiusucstum te lupi . ita Dipsani urbem. Principis Apostolorum cathedrae in aeternam destitiasse. τι lux veritat is cinquit Leo in serni. i. natalis Petri & Paulit quae in omnium gentium reuelaι at statem, enicaci is sie ab ipso capite per totum mundi corpus effunderet.. Laonicus Chalcondylas de gestis Tureorum I b. i. Romani cum sent nacti Imperium is orti longe lates maximum commiserunt Romam Pontifici maximo sit ero transierunt in Thracia/ ,Dv zantium squinunc Constantino as, Thraciae metropolim con Druentes. Eucherius Liugdi baens Episcopus m epistola ad Valerianum: . Nur ardvel ub ista dominatione regum vetuEa, IsῖόHad de emina adminiseratione C; iuiam, Romano accessit Imperto, omnia Christi aduentvip
rara, cse diffundendas prouisa, potest quis taeonem est asserior ostendere.
Nirritum D odum Siluestra tempore habitam esse. Prima synodii Ni nisub Siluestro.& no sub Iulio celebrata sui illa, multis rationibus dςm5-
Istratur. Eusebius primu qui fatu vixit in Chronicis si is ita describit Nicaene Synodi lepus ut ui Pontificatu Siluestri necessario ceciderit. Deinde in lib.3.de vita Costantini ca.7. narrat Episco psi urbis pene quam imperi u eis abfuisse eo quod ingrauescente aetate impediretur. Hoc ait te multo aptius de Siluestro. alia de tulit, ilitelligit hir quanqua Sommentis li. 1 c. 16. hoc de Iu lio dictu fuisse putat sed malo. Vccius scripsit Theodoretus li. i.ca. Eorim tempore S uester R
299쪽
DE visiai Li MONARCHIA ECCLESIAE, LIBER. v II.
Ciuitas Dei, ta Ciu itas diaboli, fucontinuata Ecclesiae Schi matici satae, succestio. qui uccessionem conti
dictitans absque authoritate legitima constituebat Episcopos clericos , ac proprias Ecclesias aedificabat , quas Martyrum Ecclesias appellauit , a fide quidem ipse no discedens, sed in schisma
te tamen sivo pertinax. cuius discipuli potius etcperunt, Vt se colun
gerent cum Arrianis paulo post
exortis quam ut re conciliarentur Catholicis, unde etiamTliconam
elegerut Alexandri et Episcopum contra magnu Athanasiu. Epiph.
I. De ι oris, o Arrians, ' Arrius dicebat , tempus fuisse, quando non erat filius , mileque perspicuum esse eum ex nihilo essentiam habuisse Cnec nisi per abusionem verbum & capientiam dici. Arrio statim adhaetit Eusebius Ni mediae Episcopus, Alexander Laucalis Presbyter Acha I-
lianus, Maenas. Helladius, Gaius, Secundus, &Theonas, quid timsunt olim Episcopi. Socrates lib. I.
Hine Atriani prodierunt , qui etiam dicebant, Spiritum sinctu
esse creaturam creatur , hoc est, a Filio creatum. August. I r.qs. Doctores Catholici, o capiari murarum Eule'. tiosequebantur: sed tamen fides illius vicit. ac Petrus martyris coronam adeptus est sub Diocletiano, Alexandro iii cathedra ipsius aut,vtalus cluetur, Achilli succedente. Qui autem Petro clangebantur,veteres Ecclesias suas non niti Catholicas appellarunt. Nec obtinere poli morte Meletis Alexander potuit , ut Meletiani rclicto ichi sinate ad Ecclesie unitate rediret,sed Nic na Synodus Meletium ipsum omnetque Meletianos Alexadro subiecit, uti videre eli apud Theodoretum lib. I. cap.9.
Dicebam, Christu carnem sine anima suscepisse Augustinus ibid. Rebaptizabant Calliolicos ad se
Alexander Archiepiscopus Alexandriae
Concilio Episicoporum fere centum ex E-gypto de Libya couocato, Arrio de eius sa toribus anathema denunciauit. Et literas adi Episcopos cuiusque ciuitatis scribit, in quibus Eusebium Arria fautorem ambitionis accusat, quod Beryti Ecclesiam desierem, tap scopatum Ni mediae inuaserat:&addit, Puu est, νι non haec ta uam ta or 're- grana obstupesie rei' Aut quos, qui Ioannem
audiens dicentem, Inprincipis ervi verbum, non istos condemnauerit, Dentes, erat tempus E,-
quando cum non es ret M ud Socratem ii. I.ca. 2.oc 3. candem haeresim Nicaena Synodus postea damnauit docens, Filium Patri consilit stantialem esse. Liberius Pontifex Romanus in Cofestione fidei quae extat in tom. I. operum Athanasia,confitetur Spiritum sanctum vere ex Deo naruraliter Meum , quo vera sit Trimi.ώ
' Athanasius tom. 3. de Incarnatione Christi:Spiritu conturbatus es Hesus : Ioan. 13. Quod nec brutae carni, nec impatibili deitati congruerit,sed animae de qua Dominus dicit Anima mea turbata est.' Cyri lius Hierosolym. in praefatione Cain: cheseon: Non secet bis aut ter hoc lauacro vii. Vnum enim Baptima. Is rebaptizamur hocties si modo pruu ista no eras bap: μασι.De Constan-
300쪽
yliis PONTirrc. R o M A N. sEMPER rvis sp To Tet Vs ECc L. PR1MATEM.mana Ecclesie gubernaculum tenuit. Ac Lanu cum Socrates lib. I.c. ia. dicat, idque aut hore Eusebio. Conflatilinum poli consectu in Concilium Nicaeniana, celebrasse sellum solenne ad vivimmum Imperii sui annum: conitet vero, de Siluestrum annis viginti ad nil minum praefuisse Ecclesiae Roman dc Coitantinum Papae Melchiadis tempore Imperium tenuit te, atque illi causam Caeciliam una cum ali s cogno .cendam commisi sic: ut tam optatus, quam Augustinus testantur) necessario cilicitur,ut Nic a Synodus, que ante vigesimum Constantini annum persecta est,non fuerit acta sub temporibus tuli) Papae,qui non potcrat ullo modo ad Episcopalein cathedram ascendere ante vimirinum annum impcrib Contiantivi explerum. Inio verisimile est, Maxentium prius fuissedcui tum, quam Coi istantinus Iudices daret , qui Romae causam Caeciliani cognoscerent. Quomodo alimui, Roma por Maxentium Constantini hos cna occupata, Constantinus iii Urbe quicquam eiiccisset. Septimus porro imperi; Gllamini annus agebatur quando is Maxentium in virtute ligni Crucis deuicit, authore Socrate lib. i. cap. i. Quo
polito, necesse est Iulium Papam non sedit se in Cathedra Petri ante vigesimum octauum annuimperia Coni lamini. Postremo itilloriae Latinorum, quibus hac in re plus credendum cst, tradunt, Nicaena Synodii sub siluellio liabitam; uti cx us quae Pollaadicentur, liquido apparebit. Nicaenam Synodum non 'aeci ue as Imperatore Constantino se ma inetessaria a Pontscisus alijs qu dem, si maxime Romano co Maram fuisse. Qiiun Constantinus Imperator Synodu Nicaena conuocauerit , nemo dubitare potest qui vel Ecclesiasticam historiam legerit vel iuris Romani peritus fuerit: utpote quod illa collegia tanquam illicita condemnauit,quibus in unu coeundi legitima potestas ficta non futilet. Quid quod cum plerique ciuiles magi liratus illo tempore a fide Christi abhorrerent, nunquam Episcopis commeatum liberum praebuissem, absque imperatoris publico mandato Sed in hooversatur tota quaelio utrum vel solus Imperator, vel is praecipue Synodum indixcrit, necne' Pro testantes quippe ab Imperatore ali ' lite Regibus vel solis, vel potisti niuin Synodos indici v
lunt: nos vero ab illis quidem tanquam l lix a.luocati,, sed nec ab Uri solis,nec ab eis potillimum Sinodos Episcoporum aut olon fuisse indicias, aut minc cilla conuocandas, descia si mus: Nisi enim Synodi in no num Christi congrcnentur, nunquam sciemus,quod is sit in medio e lrum. Viri .sy. At Christus nunquam dedit imperatoribus aliquam hum linodi praTipuam potestatem, sed tantum eam ciuilem potest atem illis reliquit,quam re Gentium vel Ciuili prius acceperant. verum Petro dedi t potestatem pascendi non agnos latum .icd etiam. oues quae sunt matres a norum .atque illum mist confirmare fratres suos, id est, iam alios Christianos, quam ii pses Episcopos. Pastori ero est vocare oves suas nominatim,& cas educere ad pascua,& reducere. Dan. IO. Prima igitur Synodorum potestas est penus Potium , Id Petri successorem. Cui recte su ifragatur etiam ciuilis Imperatorum oci Regum Christianorii pote stas: Ncc refert, quo tempore interueniat Petri vel Successoris eius potestas: utrum praecedat iussio eius,an in ipsa, iauthoritas adsit an rati habitio subse litatur Nam id tantum expetit ur,vi in Chra' non rne, hoc lest in potestate quam Christus ad eana renuinstituit Synodi coeant. virum auic id fiat,nec ne: lut ex Pastorum aliorum, sic poti illinia ex primi Pastoris vel consentii vel contradictione intelligitur. Ac Synodum Nicaenam De Sacerritum,hoc est, Episcoporum consensu indictam esse, Rufinus testatur in priore historiarum suarum libro. ca i. inter caeteros autem Sacerdotes Roma, lnum etiam eidem Concilio assiensium praebuisse. Theodotctus narrat lib. l. cap.7. Trecenti decem lo octo sinquit in Episcopi Nicaeae met num conuenerant. Esti opus autem Ro anus ropter Mutem ad- limorim in raue centem abfuit , verῖm duos illo m sit resbyteros , 'tectate ratas concessa, actas is in Ioncili anutiendi. H.ec ille. Nec tantum id antinaduertendum est , Pontificem Romanum per suos presbyteros actis Concilii asseniisse. verum etiam illud , quod hi duo presbtera subscria pserunt eidem Concilio ante quoscunque etiam Apostolicarum Sedium Episcopos. Nam in ipsi Episcoporum subscriptionibus primas quidem Osinis Cordubensis Epilcopus omni u permissione extra ordine tulit,velut qui fide in persecutioncgbiriose consessus,ob eamq; rem Imperatori ac toti Synodo per charus esset. Post Oilii vero sequuntur nomina Viti es Vincent prest 'tero ii, qui locu Episcopi Romani suppleuere. Ac propriti huc sedi Roman. ae est. vi siue Epic 'pus,siue Presbuter, seu Diaconus locum Episcopi Romani suppleat, omnibus aljs Episcopis
de Patriarchis in Concilio praeferatur; cuna tamen Presbyteri, qui vices aliorum Episcoporum agunt non nisis si omnes Episcopos si is fragium ferant.aut si ibscribaiit.Oportuit enim aliquid inter primam sedem Sc sequentes interesse Romanus igitur Ponti lex non modo actia sit Syn do Nicaenae vertim etia allensit primo in loco, velut cuius astensus maxime omni u csset necessantis. Imo Damasus in Potificali scribit, Conciliu id csi Silo fricen ensu acta est. Quibus verbis indicat,non tantum post coitioncm Episcoporu iniuste cosensium Siluestri, sed praeterea in hoc