De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

321쪽

Ciuitas Dei .leu Ciuitas diaboli montinuat.1 Ecclesiiae Schi matri in cusatae, sucessio. qui successionem contι-

nuatam nou habent.

cum honore saluo. Lucifer Caralitanus Episcopus aliis C itholicus, negauit Episcopos aut ab haereticis creatos, aut in haeresim lap s, etiam post satisfactionem , cum Episcopatus honore in Ecclesiam recipiendos esse. De EcclesiM.' volebat sunt tantiam sectatores Ecclesiam esse : antiquam vero illam Ecclesiam dicebat sectum de Ecclesia lupanar. Hieron.contra Lucifer. Hoc idem & Lutherani ac Caluinis De iamdiu de antiqua Patrum uostrorum aetate dixerunt. De

murorum Ecclesia. Hieronymus a uersus Luciferianos: Ins et odo Meaena , quae propter Amamm perfidiam e gregata est. octo Oiscopor Arrianos susceptos scimus. Hi rius etiam confitetur a Dilis, Marco, sita ueliro , ct caetem veterisim Episcopusi lueris mitentiam omnes haereticos se c*tos . Srodus Nicaena Episcopo Nouatianorumst couersu fuerit, Presbyterita dum seruar. Hieronymus ibidem: Allocutio atriae impleta est, postula a me , ct dabo tili genus haereditatem tuam, se possessionem tuam terminos terra .cta Ecclesiam Christus in Sardinia tantum balet, ni inium pauper factus est. Ausmodo ad angulum mniuersa terra Crucis trophaea erigata sum ρ Et

post: In lassa est Ecelesia permanendum, qua af Arista suadura Urue ad dum iam durat.

322쪽

FONTirtcEM lio c. p RiMATEM. Ac ne dicas, Liberium antea quidem fuisse Callioliciam post reditum vero ad Arrianam haer sim declinasse audi porro quid post rcditum fecerit stripseritque. Macedoniam cum sub initio Imper 3 Valentis valde affligerentur,constituermat auctore Socrate lib. ca. II. ad Valctinianu& Li rium Epi optini Romanum confugere illorum L fidem amplexari . Sed cum Impccator in Galli)s fuisset Eusticlinis,Siluanus,& Theophilus Episeopi 1iberio lueras osserant. Igge eas recipere noluit. Nam eos restae .smana fautores esse dixit, ct proptcrea af Ecitcta Aon pose recipi, ut te qui fidem Conci0 Nicaeni abroga senim iii illi res bonderit, e nitentia αλ veritatem agnouissem. Adem eorum qui Filium Patri di midem esse doceat iam pridem reiecto, Filium in ommim Patri semidem

confiteri atque istam vocem Similem ni Ula 'voce C Uub tantiati disicrepare. Quς cum dixistent, . lo ιιι, postulas ab Eoivio nisuis suae declarationem siriptis mandarent. Illi libellum ei obtulcre, in quo ver ba,in fidei irmula N icaeae edita comprehensa, suere perscripta .E t mox sequitur libcllus, flucti Legati dederunt Liberio,in quo . mum, pium ei ' o binam discipulta, opinionis fautores, haerem Sibe atri uoluuor, I brcisvi , .Plminianos. Marcellianor, O Pauti denique Samosatenisectat res cond nant,ac demum subiungunt: is ι .Quod' quis post hanc Dem a nobis expositam, aut contra nos, aut contra Agos quinos mi erunt , aliquod

- retinen ad uverit cum tuae Sanctitatu fiteris ad O tborios Discopos , qκες tua piet probo rit, veniat, i

se coram i is nobisi.m de eo disic prete es si rides tim e se constiterit, in auritorrm i rus et induetor. Liherius m aint Socrates ibidem: isto libello tanquam sponsione Legatos obstrua enς, in communionem recepit,lit cras a. dedit tant ipse, quam alii Occidentis Epistopi ad omnes in Oriente orthodoxos Episcopos in quibus ait se hane Cathodicam se Apostolicam fidem a nos cre, quae et q. 2Concilio Nicaeno hactenus mquiti integra litas permansit. Et quampuam nequam oscelerati Arriani cere , ut omnes Episio' Occirentis Aramim in υnum cogerentur,quo ibi a et e sua sonea A, et ii DG i nari dicam Imperatoris auctoritate Tud aderat ad Iummam cautionem tu si ei formula polita, aut tolli- rem,aut peruers Instrarentur,nihil hac fraudulenta molitio/e omnino profecerunt . N omnes ιΩθνὶ

dirum μὰ communitant.' - sine opinor plansi sit, Liberium neque post reditum pb exilio aut Arrianti missi aut ita esse habitum. Nec ad rem pertinex quod quidam dicunt, eum iam cum Ma domanis eommulnicasse. Licet cnim aut olim fuissent M accdoniani, aut fbricet iam tunc citent,ac post ad ingenium red--uotast, & vocem illam Consubstantiale auersarentur apud Socratem lib. I. c. q. tamen hoc tam Liberius,quam alii Epistori Occidentis ignorabant. Nec enim Macedonianali ire iis fuerat adhuc perlata utque ita Occidentem ,sed tantum in Graeciam vel Asiam paulo ante rrepserat. Satis vero est. quoυn ipsi, libello quem Legati Orientalium obtulerunt,praeter poenit clim prosessionem,omnis I i fidia est damnata quodque conseientiae Occidentalium Episcopolum fucrunt li- iberae tam a Maccdomana quam ab Arriana haeresi Sozomenias vero, qui cadem historiam pem seripsit,ii. s. c. io dicit perrectit in cile tum ad Liberium Epis opum Romanum, tum ad reliquos Episcopos Occidentis,et Me qui sidem ab c vo tu ductam ratam firmami tenerent, se prae caeteruldeberent religioni proloicere. atquc in c. r. narrat Concilium Tyanis a Catholicis Epistoris habitu inter quos aderat Gregorius Natianaenusin magnam cepisse lati tiani de literi Liberi j scripsis seque omnibus Eccla si)ς, ut tum decreta Episcoporum Occidentis, tum titeras Liberi' CT aliorum Episcoporum Italiae, Africae, Galbae es Suthae diligenter perlegerent, deinde numerum omnium c Concitium nam' A raminense Ante si perabam hecum subducerent, tum ut doctrinae se illa O communionis socios adiungerent. Haec adduxi, ut appareret, tum quanta ratio per uniuersiam Ecclesia habita sit . communionis curti Romano Pontifice tum quod totus orbis Catholicus longo post reditum I i-beral ab exilio communicauit cum coitanquam cum Epis OpO , qui&sdem Nicaenam propugnaret, Scyrae caeteris retirioni deberet stras cere. Quod si tam praeclara dc numerosa innumerabiliuprope Episcoporum lcstimonia Liberium ab haeresi non vindicant, credatur iam paucis homuncionibus,quinon tam ex fama nobiles quam ex infamia notabiles huic sancto Pontifici hac p imum aetate haereseos infamiam inurere conantur. At serte omnes qui tunc vivebant Epitopi, adulabantur Liberio. Credat hoc, qui vidit cos nec Imperatori Iuliano , nec Valenti adulati s fuisse. Quid quod mortuo etiam Liberio, tame Magnus Basilius, Ambrosius, de Epiphanius vocant cum beatae nac moriae virum

Ambrosius de virginibus h. a. Tempus ea, Soror sancta, beatae memoriae Libery cena reuoluere, ut quo vir sanctior o 'rmo accedat eratior. Namque is, cum dre Saluatoro N atati ad seo tim Pet novirginitatis profestonem vestis quoque mutationesignares, on. is inquit filia nupti in de Aracti. Epiphanius hanesi pr. Eusui us ad Liberium ιcatum Romae Erisoru et na cum multis Episcopis L

gatum agebat.

Bistius

323쪽

Ciuitan Dei seu Ciuitas diaboli ,fu

dum Arimines em dixit, Arrianos ad Ecclesiam reuertentes rebaptizandos esse.

Hieronymus ibidem udarim cum Diaeinnm G MAU recessent, neque Gesaris co iacere pote , nee ' tam clericum ordinari. Feci Doum mn est, qua non haset Sacerae es in harei Lei baptima non hasent, mariati Grinianus no

est. In ea quippe Maesia baptii Du est qua bapti sesios as haereticu recepit. Hiero

324쪽

io poNTi Fic SM 'Μ A, .s E MPz R ΤvissE TOTI Vs PCCL. p RiM ATL M. Basilius in Epist. q. docet, Eustathium ex Sebastea minoris Armeniae fugaium iu Occidentei confugi sse. V nde,quibusdam coditionibus illi a beatissimo Liberio propolitis, Epistolam tetulit,

. quam concilio Trano ostensa, restitutus en in luxum. Sed quoniam fidem. propter quam lusceptus cst,depopulabatur: petitur, ut ta ipse quam Apollinarius , de Paulinus per litetasEpiscoporum Occidentis ad omnes Ecclesias Orientis per seriptas,nisi errores corrigant, a c5m unionc I. parentur. Ita SI admittuntur ad communionem &ab ea repelluntur, quos Potii ex Romanus, cui Occidentales Episcopi assiden causa cognita, vela inrittit , vel repellit per uniuersam Ecclesia. Syricius in Epist. ad Hinterium,appellat Liberium .veneranda memoriae praedecessorem sim m. 11 Socrates lim. 3 cap. 3c T. Sommenius lit, . s.cap. H.S i 2. itemque Theodoretus lib. 3 .ca 3. 4 My. testantur, Luciferum Caraliorum via se Sardiniae ct Eusebium V Gestarum l. Dacia , Vcosos, Thebis.1nqatius regnante Contiantro exularunt, uertentes , o iusse Orientales EA in , ac ominatim Alexandrinam Antiochenam , ut viderent, ne decreta concib, N caeni viola entur. Ac Lucifer quidem Antiochia Paulinum designauis Episcopum d Eustatu vero Alexandriae una cum Albanasio Contiliis, erit, cum interim L. fer etiam eo mitteret Diaco mire Demsi 'sicatse rebus quas Concilium d cerneret. sensurum. Aisue haec sane hi tres historici una voco narrant.Ceterum si quaeras unde his duobus non maximarum ciuitatum, idq: etiam in Occidente Epi scopis, lavi tanta auctoritas extitorii, ut in Sedibus Apostolicis, atque in maximis Orientiς Ecclesiis concilia cogerent.

Episeopos constituerent de cauones Ecclesiae stabilirent: in historus ipsis nihil aliud reperias, quam quoi reuerti ab exilio ista fecerint. Qua vero potestate secerint, non memini me legisle, praeterquain quod in Monodia D. Gregorii Naaianum, 'uam is in D. Basilu vitam csipiisu t. legitur, Luciferum se Eusebium Episcopos ex urbe Roma Caesaream missos fuisse, adseditionem quae mi, , Ecclesia Caesariensi orta seerat sedanium. Ex quibus verbis intelligimus, Luciferum de Eusebiu i si

. sua priuata auctoritate,ssed missos venisi e S mistas quidem existi Roma. Didicimus praetcre cos non tantum at Antiochenam, aut Alexandrinam, sed praeterea ait Caesariensem Ecclesiali quae in Cappadocia est, Distas, ut undiq: causis Ecclesiasticis opem ferrent. Quae cium it ό sitit, Omnes qui prae inuidia non sunt excaecati , facile vident, hos occidentis Episcopos a Romatio Pontifice ad uniuersas Oricus Ecclesias,quae Catholicam fidem seruarent, missos suisse. v corrigenda essent corrigerent:quae verostituenda,stabili rent. Hoc etiam ex eo fit mu ito phob;-bilius quia legimus apud Hieronymum in Catalogo , Eusebium iEum ex Let rore urbis Roma VercePenbem Ensio um fulgefactum . Itemq; Luciferum Caralitanum Oscopum, ad ConstantiunImuratorem a Liberio E ino)o 'ro fide Legarum esse mi sem. Eusebius igiti ir&Lucifer, qui tarimam se ite probantur .u Ecclesie Rotrianae alias paruiste &cx urbe Roma Caecaream Capi adociae obseditionem tollendam missi esse. abs': omni controuersia non nisi ex Romanae Ecclesiae auctoritate O ientales, Apollolica sq: Ecclesias Ac inuis crunt,& tum Conci hJs conuocatis,tium, . secretis Apostolica auctoritate interpositis moderati sunt. Atq: hoc quidem cst, quod Basilius Magnus in Epist. I i.&optat de petit. Visium in nobis suacyn consentaneum , τι titeras ad Epist

pum Romanum mittamus qua res no Eras consideret, se iudici, fui duretum interponat, isquia dis cile ιῶ communi o Dnodali decreto aliquos illinc mitti, αυτον άυλντησπι περι το et Dinae , t me author tate uam νeυtatur. detectu utru quι Ac a Arimineuis Conciliisecum ferans, ades rescindenda qua iliae

violenter acta sunt. Haec Basil0 verba ostendunt, quam necessarius sit in Ecclesia unius Pastoris

primatus nimiru in ut cum perdissicile sit, Synodum de graui qualibet causa congregari, salten, unus aliquis ea sit authoritate praeditus ut ipse Ecclesias visitare, decreta interponere, δc res ina legellas emendare queat. Hanc aut horitatem Romanum Pontificem etiam in Orientale E

clesias habere,ium res a Lucifero&Eusebio gesta, tum ipse D. Basilius perspibucres latiir. -. i lide Basilius in Epist. . ad Epis. trasmarinos, id est, eos qui Occidetalibus Ebclesas praeeilantii o Cum ad hunc modum heseant res nostrae,debebant continue a 'HEra dilectione ex sincerastratribuis is imisit qui nos astuctos se oppressos inuisierens, O multo crebrius amicae ad nos vestrae destim iliterae q.

bus vel in ρηρο suo confirmaremur, Melo qua in re ossendamus, corrigeremur. Non enim negamus, innum ris nos erra ibus obnoxiosese, cum homines simus, di in carne vivamu eurati hac in re estrum instit ilonem amplecti. Et post. Unus nobis est Dominus, una fides, i es eadem. Sive Caput volses et niue salia aestae reputatis, Aon potest pedibus dicere caput, non est mιbi opus et is: siue in reliquum vos Ecclesio

Dorum Membrarum ordinem collocatis, Non potestis nobis dicere, qui in eodem vobiscum corpore constit

ιι sinus: non estis nobis necenser3. Concedit igitur Basilius ,Occidentales Epis pos & reputasse interdum , &recte potuisse reputare snec enim eam rem ipsie reprehendit; stinos Caput et Luerlatas Ecclesiae. Cur obsiecro ξ Nisi quia in Occidente erat Cathedra Petri , in qua Pontifex Romanus siedebat Et tamen 'etiam si Occidentales reputent se caput uniuersutas Eces ae hoc est, primos omnium , qui ubique sunt fidelium , Basilius id nec pro blasphemia , nee pro contumelia habet. Moris enim crat,vi aliqui viciniores Italiae, Siciliae, Galliarum,atqi etia, Africa

325쪽

Ciuitas Dei. eucontinuata Ecclilia Dccesiis.

Ciuitas diaboli Io Sela matici 2 postatae,

qui cestionem conti

nuatam non habent.

Eriti s

Haeretici se Ueudopropheta.

Ip. De petis. Hieronym. ad Ctesiphontem, aduersus Pelagianos: In Hispania Agape Elpilium, mulier virum, caeca caeca duxit in foveam. su cessoremq; suum Prisicillianum habuit. Porro ut Sulpicius lib . 2. Sic hiltoriae docet, Marcus ex

AEgypto profectus Agapen do

cuit hanc sectam. Vir 5 mulier simul habitabant, velut spiritalis consorti, causa: cum re vcra turpiter viverent , nec matrimonio

iungerentur. Idem hodie faciunt Anabaptistae. δ o. De Doctoru Citholici custodes murorum Ecclesiae. Hieronymus ad Eustochium de custodia virginitatis: Vndem Ecclesiias Agapetam pepuιηινο ιδ desine nuptiis Aod nomet oram, mat/nde nouum concubinarum gen- ρ Plus inferam. Vnde meretrices et niui 'adem domo, uno e L

nos vocant, saliquid timemus . 'Mersororem

in ginem deserit. Caelibem spernis virgo germa-uum: fratrem quaerit extraneum , ct cum in eois 'opQuo essest simulent, quaerunt aliensrum spiria tale solatium,ut domi habeant carnaci commercia..c alit νὴ in sinu ignem , ct vestimema eius non comburemuri Prouerb.6.

326쪽

Africanorum Episcopi assiderent Pontifici Romano in Concilio. Inde quod erat proprium Episcopo Romano, ut uniuersalis Ecclesiae Caput reputaretur velut quem ipse Baiilius in Episius dixit ex auctor ιtate fisa visitare posse Orientem; noc ad omnes Episcopbs Romano Pontifici assidentes transscrtur.

' Vnde iteru subinfert Basilius: me volueritis adnos Ucisis, ct pervosi os infirma nostra scrutari,aο υροὶ fra habeant Ut auditis, vel ex falsis adiectioni Aragrauiora rnt de no v ad vos relata EEUD, at o hoc Parati Mimque sumus, o ijs manibus Ῥestrum exorire aduentum,nosis i sis dili senti si fere examini: Antaxat in se quae sunt uper rares habeat charitas . Sive γestro itidicto locum quendam Asen re/ rit, in q,o es quod nos concernit viserat tono detitu implebimus. cfiquλῆ feri test noPr i experima O . remm,vi cst praelerata curentur. O nu us HIuceps caluma focus relinquaru 'r nos celit et i Ose pati ii Soromenti lib. 6 cap. 22. Tam hi haeretici qui Filium Patri dissimilem. luam qui similcasD. serebant Spistrum sanctum administrum.&a Patre substatia diuersum affirmabant. Qui vero .rd una Patri Consubstanti alcm putabant i de Spiritii sancto idein ipsum censebant: adule-'' ique iacum contendendi studio, uti credibile est, iii dies magis magis'; cresceret, opus Romani de ea cenior famis Arruit ad Ecclesias Orientis diteras, iret na cum Sacerdoti P 0ι uti oce Ecclesiae Romanae primatu expriάn Ecelesia Romana semel iudica s,

acquieverunt rebus

Extat Liberii Pontificis Romani ad Constantium Ausumina Epistola nupera Reuerendis i- 'ilio Ioanne Tilio Meldensi spiscopo edita.& per Luci ierum, Paucratium atq Hilarium missa, ' cibos vir, Hieronymus in Catalogo a Liberio ad Co: tantium pro fide missos testatur. Ibier eo ita scribit Liberius: Aὰ u Uycium testis e niti Deus meus inuum accessi. In quo cupio quid

i 4 PH offense Det,quam cu infaco, turro rmanere: cst nunquam mea statuta, sed Apostolsca dis estexis p r si mala ct cucto ita per teci. pecutus morem ordinem.i uaiorum, nihil adidi FH repat ut Dr Romae, nihil minui passim sum. Et stram dem seruum , quae ριν fucce tonem tantorum Frisio 'um c cumi , ex Pibus plures martyres extiterunt a baram custodiri emper ex Io. Hactenus de Liberio. Felis Romanus teste Damasi in Pontificali aeclarauit Constantiumsilium Constamini hae rei cum sicundo rebapti arum ab Eusebio Nicomedie in Aquilone viri. Iam tunc ergo Papa exercuit suam potestatem in malos & schismaticos Imperatorcs. Sc Adam Generalem Synodum mandat obteraram Damasimii simum fuisse conuocatam. Theodoretus lib. s.cap. 8. iscopi Oricialis Constat inopolim ob necessaria Ecclesiae negotia euocati. Epistolam a Concilio Episcoporum in Occidente coactorum accepetat quae illos hortabatur, ut Romam et M tam maximus Episeoporum cari res congregatus erat, accederet. At illi tam longum iter suscipere omnino recusantcs,inter alia mulca ctiam in haec verba res ripserunt ad D masiam, Ambrosium,ic alios ibidem collectos cap. st. Vos quos ternam vestram erga nos Araritatem declararetis,omitio per Det Ῥoluntate ac nutum Rimae coacu,n zelai mem apropria per Imper toris sancti 'milueras accerseisitis. Haec ibi. Porro ii Oricia tales velut membra propria ab Occidentalibus accerscbantur,certe Occident alcs erant eiusdem corporis mcbra digniora dc ideo ves ut caput proprium Orientalibus crant. Capitis enim cst rc liqua ivcmbra colligere de conuocare. Occidentales vero caput erant non utique ob aliud, quam quia Princeps Episcopolii in Romana urbe ad quam Orientales vocati iam crant,rcsidcbat. Vnile in cade Epistola cum Orientalcs, quid in Synodo cofectuin et Iet,diligenter exposuissent, tandc subiungi in t tribus rebus tanquale e lime se secundum Canones continui ,obsecramus vestram reuerent a vi congratui tur. Tali pus enim verbis Romani Episcopi consensium,S corum quae fecerant confirmatione postu lat. Porro nec illud est praetermittendum quod exi; dem verbis intclligimus, imperatoris quidem literas ad Synodum indicendam impetratas fuisse, verum ita ut Romanus Pontifex in primis con- . sensium situm authoritate in , ad eam rem praebuerit , ut pote qui imperatorem praeuenire. ac per Epistolam. in qua Pontificis Romani consensus imperatori exponebatur, Impcratoris literas impetrare soleb.it: ut ita Papae atque Imperatoris conuocatio una eademque esset. Dicunt enim Episcopi Oiei vis ad Occidentales Episcopos: Accersivistis nos per Imperatoris lueras. ita ut prima generalis Concitu causa sit Romani Episcopi, hoc est,primi Pastoris conuocatio: Modus autem quo primus Pastor mea re utitur,sit sis Imperatoris lueras Episcopo, conuocare. Vt ni missi brachio seculati ad Ecclesiasticam auctoritatem adiuncto plenior ex omni parte esset conuocatio. Quid qu5l viij verbis,quae in eadem Epistola Orientalium Episcoporum sequutur, clarissime exprimitur Papae Damas literas, quae ad Imperatore missae sunt, mandatum c5plexas csse, quo in unum conuocarentur Episcopi. Etenim Episcopi Orietates Damasio ratiouem reddetes.

327쪽

Ciuitas Dei seu

continuata Ecclesiae Ciuitas diaboli fusuccesto. Abi arici Apogatae, qui ucces

sionem continuatam non habent.

tia in M. Δ

Haeretici se Pseudoprophetae. So. De Iuliano Apostata. Iulianus chimantea fide Chri stianam professiis suis let, subito

mutata religione, se Pontificem utique Graecum noni nauit. Soromenus lib. s.c. a. Hoc scin in Christi religione imitatus Angliae Rex Hericus 8. abdicata sedis Apostolicae unitate, se appzllauit iii minum Ecclesiae Angli canae caput; quod perinde cit, ac si se Pontificum nominasset. Doctores Catholici or custodes

murorum fices im- Clim Iulianus in adyta quaedam oraculi consulendi causa descendisset, spe trisque cx improuiso apparentibus, se Cruce contigitasset , diffugere specto.

Magus ita rem interpretabatur, velut daemones tam sceleratum Iuliani factum ferre non pol sent. Socrates lib. s. c. 3. Hoc idem hodie Protestantes nobis respoderat. cum obiicimus cis virtutem si

gni Crucis. Clim ad Eulogium Presbyterum Modestus

Praefectus dixissici, communica cum Imperatore, Eul tua resspondit: Nunquita cum Im erio ectratam sacerdot' dignitatem conserum' Tum Praefectus, non istud inquit dixi, sed vos adhortatus sum, ut cum eisdem communicetis, quibuscum communicat Imperator. Eulogius addidri, se habere Priforem, cui u nutum s quere Q. Theodoretuo lib. . cap. Hy.

stol. ad solitar. vitam agent.) ad Constantium dixit: Nobis in Ecclesiasticis ne praeci ,haea potito a nobis isse. Gregorius Nazianzenus orat. i. in Iulianu: Iulianus daemonu con pectu perculsi , ad crucem, et rauci remedistis confugit. Valuit signaculuia1, caedunt demones, 'Euntur timores. Lactantius de vera sapientia lib. q. cap. 2 Cum quidam mmi borum nostrorum sacro cantibus domines, a Cisterent, imposito frontibus signo, Deos rigorumturauerunt. Se aiunt hoc Deo bum metu, verum odio facere, quasi qui quam sis di se , nisi eum qui aut noceat, aut possis nocere. Se daemones nocere iis non ' sunt, quassignum

immortale munierat.

fragmenta

erectam deturbauit. suamq; eius statuae Christi co ensent, in Mesesia puberunt, loco posuit. Id temporis Gentiles ubi etiam ad c custoditur.Somi n. lib.f.cap. 2D. Cluilli statuam cum violent a trahentes confregerunt. SoZom. lis. s. cap. 2 o. Hoc ide in Anglia, tempore schismatis stub Edouar-do s. pallim fieri vidimus, ut remota Christi statua, eius loco regia insignia proponerentur. Iuliano resipolidit doctissime D. Cyrillux A-- Iulianus contra Christianos lexandrinus libris decem . in 'pibus habet pro idololatria gentium sicripsit.'siuum locum de laudem atque honorem si-l Ibique signum Crucis Christi re-ignum Crucis Christi lib. 6. Curae . semper se prehendit, quod nec Calum ista dicit Chriuianis, domos, ct frenus signo Ni nostri temporis ferre pollunt. Is Crucis signare., II. Dc d Dai nasce-

328쪽

cur non possent Romani veni re, ita scributa Est nobis in optatis fori posit, E em penitus reta ,

necessarιo Ecclesiae negotia inseruire. Verum quoniam hoc modo Ecclesiae 'r re uatae nudarentur, O res a pleri quesieri omnino non queat repterea quod Constantinopoli modulo titerarum Iuperiore ono in a vestra reuerentia post concilium Aquil te ea a d imum Imperarorim Theodosium missarum, adure dumtaxat Constantinopolim et que faciendam n praeparauimus,atque de hoc uno contatio celebrando con enlum Episcoporum,qui in Prouinciis mansi xt,et a nobiseum attulimus idcirco neque longiore iis nere opus esse expectabamus, neque de et D alto omnino ante acceperamus, quam Conflammopoli In unum

conuentum 6 sit. Mandato igitur literarum a Damaso ad Theodosium missarum, Episcopi coveneriit ad secundam Synodum cucumenicana Constantinopoli cleoradam. Non temere igitur defendimus, cuni enicas Synodos potissimum a Romano Episcopo semper suisse couocatas. Postrem O. Damaliis Orientalibus Episcopis ut videre est apud Theodoretum lib. s. c. io.) hoc modo . . respondit: aeuo et Era charitas debitam Mi Apostolicae reuerentiam tribuit , si honorati simi, vobis

ipsi quoque maximo sane honori est'. Nam tametsi in sancta Ecclesia lin qua saxaus Apostolus erus nos

docuit, quo se Io trius gubernacula quae seu epimus, ira nanda sint primae nes deseruntur iam οconfitemur,nos ligo ignitatis gradu tonete inferiores esse. Ecce, de Orientales Episcopi debitam θῶ po foticae reuerentiam tribuerunt, Ze Damalus Papa caeteros Episicopos vocat filios, tantamdue se dis suae dignitatem etiam tunc fuisse vidit, ut in sancta Ecclesia primaeparies Romano Pontifici ob honorem D. Petra deferrentur.

Sorcimoniis lib .cap. 9. A Socrates lib. scap. 8. Decretumsuit, ut Epippus Constantinopotita- nussicundum Enscopum Romanum prim o obtineret. Quin ergo Romanus Pontifex omnium primus cffer,nulla unqualia fuit dubitatio. io, Leo Pontifex in epist. si . abas 13. ad Anatolium Episcopum Constantinopesitanum, huius decreti linquo sedes Constant mopolitana secundum Romanam primas obtinere conabatur mentionem iacit dicens quorundam Episcoporum subsiriptionem factum esse, cum qua aetas ν oi ira ad idem Aposses eam ira missa. Et incpist. ad Pulcheriam Augustam,de eadem re agens, Frmstra i nqu itin quorundum Ni coporum proseretur consensus cui tot annorum Aries negauis essec iam. Nec igitur Damasiis, nec alius filiis piam Ponti sex Romanus id decretia in catenus approbauerat, de ideo a Leone pro nil l lo habetur.

. . Rufiniis in Symbolo: uires num in Ecclesia etHu Roma sum fit exuria. Apud Hieronymum tona. . in symboli explanatione ad Damasium: Si qui arum caute positum est, eme dari cupimus . te, qui Petri se fidem est sidem tener. Sulpicn iis Seuerus sacrae historia lib. 2. Initantiis, Saluianxs, ct Prisic Hranusinonia apud Cri, fra restam damnati, Romam profecti sunt. et i apud Damasium Vrbii ea re pensate 'sopum, obiectatur arent. ID ubi Romam peruenere, Damasest purgare cupientes,ne is constectum quidem eius a is unt. Id tantum animaduerto , compertum omni memoria fuisse, quod in Romani Pontifici potestate fuit etiam res in Episcopalmus Synodis iudicatas rescindere, si post interpositam pumi sationem hoc illi aequii vi sum esset. Hac enim spe ad Damasum ibatur, licet ille hominum improbitatem non ignorans cos audire noluerit.

ii . Hieronymus in Apologia pro libris aduersus lovin. Dum a ut viveret sanctae memoriae Dam fus, librum contra Heluidiam de beatae aria virginitare perpetua' simus, in quo necesse fuit nobis, a virginitatis beatitudinem praescandam, multa de molestissiacere nuptiar5. Num vir erre ius, o ruitus in seripturis, se virgo, Ecclesiae virginas doctor, aliqui in i ostr ne reprehendit' Cum Damasius appellatur Virginis Ecclesiae doctor , cumque H ieronymus illum librum nunquam reprehendendum putat,quem Damasus Eccletiae doctor no reprehendit, utique significat Damasum fuisse doctorem sponsae Cliristi, hoc est totius militantis Ecclesiae, non communi modo, sed ita, ut in sunt in a specula sedens, ea quae reprehendcda in quocunq; erant,pro auctoritate sua reprehenderet. Sic enim semper in more politum fuit Pontificibus Romanis. ii . Hieronymus epist. 61.ldolorum cultor solebat ludens Papae Damasio dicere: Facite me Romana Vrbu Epi ustum, or ero protinus Christianus. Improbe quidE ille . sed tame inde apparet,quam n

ta etiam Ethnicis Romani Episcopi auctoritas fuerit, quam nunc haeretici nuper natam fuisse

volunt.

lix Theodoretus libr. . 11. Damasus in Ecclifae Romanae primatu Libera successser, Ac nonaginta Eripiscopi ex Italia de Gallia Romae in unum collecti, Episcopis qui erant in lilyrico , in haec verba, i, scripsemant: Numerres Episcoporum qui erant GArimim in unum congregati, GIMici' vim habere nan debet praesertim cum formulatata compositusim, scopo Romano, cuius mentianae cateras omnibus ex-

Iectanda erat, nou contentem e. neque Vincentio cte.

329쪽

successio. Ciuitas diaboli, seu Schi matici ci Apostatae , quiFucces

sionem continuatam non habent.

Haeretici es Pseudoprophe . o. De Apestinaristis. Apollinatis dicebat, Christit

suscepisse carnem sine anima. Tandem Euangelicis testimo mis victus, dixit ipsum verbum in Christo fuisse pro mete, qua rationalis est anima hominis. Augustin. hata'. ss. Eundem e rorem sectatus est Timotheus. Polemius dixit, c6mixtionem diuinitatis & corporis factam esse.Theodor. lib. . haer. Fab. D. De Seliueianis de

Hermianu.

Seleucius de Hermias mat riam elementorum Deo coaeternam ponebant. Augustin.

creare animas. Ideo non baptizant in aqua. Malum nunc a Deo esse, nuca materia. Saluatorem in carne ad dexteram Paris non sedere, sed eam

exuisse. visibilem Paradisium non es

Resurrectionem non putant futuram, sed quotidie in gen ratione filiorum fieri. D.De Doctores Catholici, se custodes

' Damasius in epist U Orientales apud Theo

doret. lib. s.c. io. Timotheus una cum magi o

est. Et C. H. Ipsum Dei verbum no animae rationues mentis compotia Aia in corpore, quod bisu m- Uerar, obtinuit, sed aramantinuis ratione o mente praeditam texpertem tamen peccara: accepisseruauisque.

In Symbolo Athanasij: Iesus C sim perfe

Ambros Hexam lib. i. p. s.& 6. Pu sp aum sic Fecit Dein caelam cse terram. Ex 1 . ergo materia. In cisio enim cse terra quas ruga elem sacrevias i, ex quisu generantur ista qua mam

Damasus ad Paulinum Thessal. lib. s. e doreti c. I. Non in semina Angelorum , sed is Parrem es Filium, es Spirisum sanctam baptiarati sumus.' AmbroCHex m. lib. I.c.8. Malitia ex natu orta, non a creatore Deo condita, morum leuisare generatur: non et Eam hile, auctorituram se stantiae naturalis.' Damasius Papa ad Paulinum Thessal. lib. 1. Theodor. ca. H. Siquis negauerit, ori - in earne, quam sum ι, sidere ad dexteram Parris,

Epiphan. in epist ad Ioannem Hierosolym. uis audias omenem Paradisum de terra Me letira transferentem ' Ego quas Geon qui est Paradisi fluuiust his earnes Malis 'ex , ct bilii magno flumine Euthrare. Hieronimus in epist aduersus errores Ioannis Hierosolymitani: In symbolo dei os in strae, quod ab Apin is triarium non siri tar iis charta es areamento, sed in tabulis cordia ea Δ-bino si cons unem Trimra .ct unaarein Ec- A M. Omne Christiari dogmaris Sacramen--, earnis res mea - concla ισαν. di Gre-

330쪽

casent.breni Iempore pola, multi multarum Gentium Episcopi Romae in unum congregati, cum Aux mrium tum alios, s etiam fauebant d Irinae, a se communione alienos esse ronunciarat Ams a Co cilio Nicano confirmatum ratam manere latuerunt: donique Acreta cincidi, Ariminensi, huic repugnatia irrita esse , propter cavo neque ui corus Romanus, neque a j item coplures istas consenserant, μὴ vero etiam quod I multis, qui im concilis intererant, eadem ipsa decreta Improbatafuerant. ira Messe se constituta te tis est F 'Eola Damasi Episcopi Romani, se caeterorum cum eo est pons simul

coactorum ad Episcopos irascripta, quae ita si halet: Disco' au Sanctum Concilium Romae con ca-ti Damasio, Valerianus O caeteri. Ac postin Numerus Episcoporum,qui erant Arimini in unum congregati, pratuita vim haίere non debet, praesertim cumsimulat compositasit, ne ue Epscopo Romano,

cuiussententiaprae cateris omnifus expectanda erat,neque Vincentio, qui tot a cis Episcopatum antegrege erat, neque aliis et n consentientibus.

In Codice lustimani de summa Trinitate 5c fide Catholi ea leg. i. Imperatores Gratianus, va- 13 letitinianus,&Theodosius AA A. ad populit urbis C in tu nopolitaliae. Cunctos populos quos ci memiae notirae regit Imperium, in tali volumus religione versara, quam D. Petrum Apostolum tradiisse Romanu, religio usque adhuc ab in. insinuata declarat, uam, Pontificem Damasium qui claret, se P irum Alexandria E siopum virum i A solicasn tuaris. In hoc Edicto fidei Ecclesiallicae regi la petitur primum,de vellit derivatur a Petro Apostolorum principe,deinde a Romanis velut fide sua contestantibus,quid illis Petrus tradidisset:Tum autem a Damasio, velut silccessore Petri de Romanorum Episcopo: Denique a Petro Pontisce Alexandrino, velut ab eo,qui & Petri polioli doctrinam sequeretur, M successionem eius in Romanavit, agnosceret,&cum Damasio Petri silccessore communicarct. Ita enim scribit D. Hieronymus de hoc eodem Petro in

epilt. ad Principiam,quae numero estis trus persecutione Arrianae haereseos declinans quasiadi t imum communionisse portum Romam confugit. Porro ut Socrates lib. .ca. 3o. tradit Christiam, oui ubique persecutionis tempestate iactabantur, & potissinnim Alexandri , magnopere x ic.. creati erant, propterea quhis pcirus ex urbe Roma cum literas Damast Episcopi Romani Alexandriam reuersus erat. aeuae Pliam literae ct carosissidem confirmabant, ct Petri creationem. Populus i itur itilis liters conssus exposiit Lucium, perrum autem in eius locum Introducit. Hactenus verba cratis.

- Licet ergo Damasus de Petrus in edicto Theodosii si naui nominentur, tame Pctrus ita pendebata Damaso,ut stimul atque Alexandrini vidissiciat, ex duobus Episcopis, qui Ecclesiam Alexandrinam occupare cupiebant, non Lucili, scd Petrum a primo Pastore confirmatum esse, mox L-cium expulerint: Petrunt vero in Episcopali sede collocaririt Quod veho Socrates dixit, lueris Damasi confirma e Mositi Odem, id ab eodem Socrate in capite praecedenti narratum ita se habet. Mausa Saracenorum Regida pacem ea coditione obtulit Romanas, si Moses monachus sanctus crearetur siti. x gentis Episcopus. Moses vero ea de causa Alexandriam ductus non est passiis a L cio Pseudoepiseopo Alexandrino manus sibi imponi,quod is foret Amanus. Cum igitur Damasi liter venissent Alexandriana, in quibus non Lucius, sed Petrus declarabatur legitimio ipsρ-rum Episcopus esse, tunc fides Molis confirmabatur, qui prius ab eodem Lucio ob ipsius perb-diam recusauerat ordinari. Itaque omnibus rite perspectis, Theodosij Gratiani S: Valentinianicis ictum hanc regulam credendi praescripsit, ut cuncti populi sequerentur fidem Episcopi Ri

mani eo quod is D. Petro succederet. Vnde Theodoretus lib. Ecclec iratior. s.cap. 2. ita recitat sententiam cdicti: Gratianus toro Imperio potitus sir sit legem, qua tubebat sanctas Ecclefas tradi his qui Damasi is erat Episcopus Romanus communionem amplexarentur. ici. Ambrosius in prioris ad Timoth. c. 3. Ecclesia domus Dei dicitur catus Hie rector est Damasius. Cum autem Paulus eo loco totam militantem Ecclesiam appellauerita: mum Deia esicitur, ut Ambrosius intellexerit, iotius Ecclcsia militantis Rectorem csse Damasum. Hieronymus ad Ageruchiam de Monogarnia epist. ii. Cum in chartis Ecclesiasticis iuuarem D molim Romanae urtis Episcopu, Orienta, atque Occidenis, Onoditas consiuitatunibus re fondi. Ergo totius orbis Christiani etiam Synodicae consultationes ad Romanum Episcopum deferri solebant. Idem ad Damasum tona. 2. epis . 1 7. Cumμccessore prolatoris, O discipulo crucis loquor. Ego nultam primum, nisi ChriHum sequens , leatitudixi tuae,1dest, cathedrae Petri tammunione cosocioris eridiam Petram aedificatam Ee Hsiam scio. uicumque extra hanc domum a num comederit, profanis. HI. Si quis tu arca Noe no uerat, perdis r nante diluvio. Et quia pro meis facinoribus ad eum solitu- . dinem comis gratu, quae Drtum iuncto Barbariae sine disterminat nec possumsanctum Domini,tot interiacentibus f tis , a sanctimonia tuasem'r expetere: ideo hic cosiegas tuos egyptios conses insequor. tib onerarias nauibus parua nauicula delitesco. Non noui Visalem, Gueletium re uo, lenoro Paulinum. ut m uel cum non colligis, argit,hoc en,qui Chrim non est, Antio isti est. Et in ι, cpis .s8. ad eunἹem Damasium. Si quis cathedrae Petri iungitur meus est. Cathedra ergo Petri s.cundum Hieronimum im Petra est, super quam aedificatur Ecclesia. Et illa est cathedra Petri secundum

SEARCH

MENU NAVIGATION