De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

continuata Eccl si a puccesso.

Ciuitas diaboli, μι

nuatam non habent.

mretiri o Psiud rophetae. s. De Macedontans ista delire, tus sancri diuinitate.' Macedoniam a Macedonio urbis Constantinopolitanae Episcopo nominati, dicebantur dc Semiarriani, eo quod Amanorusimiles ex aliqua parte essent. Et Pneum atomachi, eo quod Spiritus sancti consubstantialem cum Patre deitatem una cum Arrio negabant. isti dicebant, Spiritum sanctum esta administrato rium,& seruilem Spiritum, excoque creaturam, δί non creatorem. Basilius epist. 78.

Photinus Syrmij quod oppidum in Illyrico est j Episcopus,

temporibus Constantini lauctore Epiphanio haeresi i. asseruit. Cluilium ante Mariam non suine. Trinitatis vero plenitudinem negauit. Neque ullam Dei vembi, aut Spiritus Lancti putauites.s personam . Et Deum ergo sin- ulum ac solitarium . & Cnristuocuit solum hominem esse. 66. De Aurians seu Vassi O.' Audemi siue Anthropomor- phitae sormam de partes humani

corporis Deo tribuerunt. Epi phan. ha r.7o. Tenebras aquam, de ignem dicunt ingenita.Theodoret. haeret. Fab. lib. .

Pascha cum Iudaeis celebrabat. Epiphan. De Di-

Doctorei Catholici, se custo ei murorum Eccle in Basilius Magnus in Epist. s. De taratior

AI sensim in eo est , si furuus sanctus a Patre ors uno 'paretur. Oporter enim laptizari nos, I xta quo a Domino accepimus, o credere sicut baptizamur: Glorificare vero Patrem, et Fibum, Spiritum sanctum, quemadmodu credidimus. Elpo aruam hac in re conuenit, oponet si mut ommunionem eorum fugere qui obitum A, ZacreaIur.rm esse dicunt. Damasus in cocilio Romae postea celebrato ut habetur lib. I.The

bus qui non olere prae ani o ritum sanctum Hus es eiusdem tum essentiae, tum potestatas cum Patre se Filio. Hilarius in lib. de Synodis: Eam fidem retrictemus, quae tunc cum Photinus Epso su dei ctus est, Sirmi, conscripta est. Cre mus in unum Filimm Dei ante omnia sicuti ex Patre natum: Si

quis hominem solum dicti de Maria filium, an thema sit. Hil alius in lila.de Synodis: Si quis Putre et

Atium, o S ruum sanctum una personam d cat , anathema sit. Nec it.u es lepus admonuit eos qui tum conuenerant r multaplices quaesti nes Litus ac d fusius expositionem fidei ordinare: quia multis or occulis, cuniculis in Catholica δε- mum ea quae per Photinum renovabatur, haeresistentaret irrepere et i per gula genera intemerati se iugis L i unicui genera haereticae ac furtiuae raudulentiae contrare tum' Athanasius in orat.coni. Arrianos, quod ex Deo Deus est verbum sicuti dum mentiosi de corde Dei, non humani7 cor initangimus: ita quoque dum Scriptura loquitur de utero Dei, non ita accipienda est, quasi corporeus sit illa clerus. Consuetudo enim est Sacrae sicripturae, humanitus ea quae se a hominem sunt. loqui Basilius homil. r. in Hexam. In principio fecit Deus caelum se terram. Multa sine obticuit, ut ignem,aerem, aquam, quae simul cum uniuerseoubstitere. Et post: Dicimus tenuras non hecum

dum obstant m extitisse,' ais ictione esse, quae

aeri ex lumini priuatione accissit.' Concit. Laodicense, c. . iniquartadecima Luna rami mensis cum Iudaeis Pam a celebrant,

non sunt recipiendi, 'tu quam condemnent omnem haeresim in qua detinebantur.

312쪽

Synodum Sardicam fuisse OEcumenicam

ct Genera . . a

Athanasius in principio Apologiae secundat testatur, in mons Concilis Sardico ad edictum re ligiosis morum Principum Constanti' ct Constantis plures quam trecentos Episcopos conuenisse ex

multu Prouiso ti, Libae, Pentapoleos,Palaestinae, Arabiae, quum, pri, Pamphyli L M, iam, Daciae, M'siae, finam, Daresaniae Macedonia, ira, Thessali Achata Cretae, Dalmatiae, Scis ,

Pannoniarum, Norici, Italia, Rumtae, Nusciae, Campamae, Calabria, sultae, Brutiorκm, illa, cauniuersae, Vardiniae, Hispaniarum Galliarum, Brita rarum. Idem fere ipsum tradit Hilarius G ieadem Synodo in libro de Synodis aduersus Arrianos. Sulpitius Seuerus sacrae historiae lib. r. Constantinus Iunior iubet, toto orseapud rῶ - ω- lgreeos Episcopos . Synodus congregata Athanasium ab olait, sec. Socrates lib. 2.cap. 16. Edicriar C m lcitium Generale, ut omnes Graecam conuenirent est autem hac ciuitas ubri 2 id, is sintentia dissem lmperatorum Episcopi circiter trecenti, quiverim Occidentem pali Ialam, τι au Athanasius, eo es o lmunt. Ex E' copis aurem Orientalibus, ut Satinus narrat, solam septua ni ex Graeca- a Uen 'LiTheodoretus lib. 2. cap.7. D ucenti es quinquaginta Episcopi, sicut est a veteritus memoriareia iam lSardicae in unum conuenere. Iustinianus etiam in fidei conlassione, quam ad Ioannem Papam lcundum transmisit Duodam Sardicensim appellat uniuersalem. Quid multis Litcrae Synodieae id erit,ex quot gentibus ea Synodus conflata sit. Sic enim habent: Sanctum Concitum ab Dis - Ipse Romae His imae, Grinae, Italiae, Campaniae, Calabria, Aphracae, Sardiniae, Pannoniae, 0 , Daciae, lDardaniae, es Daciae inferioris, Macedoniae, Thessadiae, Achaia, Epira, Thracia, Rhodo ae,siae, Cariae, lEliseniae, Huge=onti, Phr iae, Pisidiae, Ca padocia, Ponit, Phryziae minoris, Cilicia, Pa G, i Insularum Cyiladum, κC M, ebaidis, Libyae, Galatiae, Palae mae, Arabiae, per Det 'rariam induae fcelebratum.omnibus Gique Episcopis, or mint iras Catholica o Apostolica Ecclesiae, Allectis Frarritas

in Domino,Salutem.

Porro quod Sardica Synodus etiam ex Romani Episcopi sententia fuerit indicta, perspicuumst ex verbis Socratis lib. 1 c. i6.Testatur enim,Orientales Episcopos culpam absentiae suae a Saradica Synodo in Iulium Episcopum Romanum contulisse, eo quod Alms, angustum tempus praestitutum e siet. Non autem potuisset vel suspicio aliqua culpae in Romanum pontificem cecidisse. misi omnes sciuissent, illum fuisse conscium dc approbatorem eius temporis, in quo Synodus illa indiceretur. Moris enim fuit, ut vel Imperator is altem ii Catholicus esset cum Pontifice Rimano communicaret, vel certe Pontifex Romanus peteret ab imperatoreSunodi Oecumenia la, viqi vel tempus de locum ipse praesi riberet, in quo Synodus coiret,vel ceres

cae conuocationem,

haec ad imperatoris arbitri u referret Quae tum paulo post in Synodi Constantinopolitanae conuocatione ita se habuisse demonstrabuntur, tum idipsum cx us lux protulimus, mani sie lligitur. Cum enim Constans Imperator Catholicam fidem amplecteretur, is nihil huius generis fecit, quod non prius de consilio vel rogatu primi Pastoris susciperet. Quantuli vero Imperat ris potestas in rebus facris ex se habi ta sit praeterquam si rectam fidi m tuc batur. de ita utilis erat Ecclesiae inde cognoscatur quod omnes Patres, qui ex imperatoris edicto Arimini conuen

rant quos Sozomeniis lib. . c. is. ad quadrinsentos fuisse tradit) inuito Imperatore ammtiam illo prohibente.adsium singuli Ecclesias reuerterunt, eidemq; Imperatori scripscrunt in DF ve ba: Iam per haste lueras constremur. tibis cenormamus, nos a sest proposito se sementia nequa' di cessuros legat se etiam nostru idem imperauimus. Haec habentur apud Socratem lib. 2 cap. 29 Ex quibus abunde liquet Imperatoris potestatem in Concilijs cogendis non maiorem fuisse quam ii piis Episcopis visum esset per spontaneam obedientiam illi concedere. Neque enim Caesares a Christo potestatem acceperant res sacras cum auctoritate obeundi, sed tantum inseruiendi Eccleii. e. quando Episcopi hoc expedire iudicarent.

iii Sardicense Concilium c notae 3. alias Osius Episcopus dixit: suo si aliquis Disceptis ad md catus fuerit in is uacauia, se putat se bonam causam habere, ut iterum tu cium renovetur: si et Aia istacet sancti Petra memoriam seruoremus ut scribarur vel ab Lae, qui examinaverunt, velenam .ia ab ad ι Frisio siqui in o in no morantur, Iulio Romano Episcopo. Et si iud aueris, renouando

e sic tu sum renouetur der Iudices. M autem probauerat talcm cause ut ea non resti centur, quae acta I s: quae decreuerit Romanus Em cs m. confrmata erunt.Si ergo omnibus lucet, Dravatur. Syno inroii. oonit: Placet. Et Canone 7. Otius Episcopus dixit Placuit amem, visi Episcopus ac satus fuerit, ior iud cauerint congregati Episcopi regionis j us, O degradu uo eum eiecerint, sta pia aureis quiae uia

313쪽

Ciuitas Des, seu

continuata Eccletiae Dccc io.

i se cessionem contianuatum non babent. υuaeretici ct Pseudopropheta.

De Huit Clericorum. - A Catholicorum communione abstineb. int propter Episcopos diuites,&atia eiusmodi. Epiphan.

ibidem j. De Ron a u. Bonosus Episcopus dicebat,

Christum Dei filium adoptiuum csse,non autem naturalem. Isidorus Elymologiarum lib. s. c.s. Fit autem praeterea mentio Bono si ac damnationis eius in Epistola Innocentu Papae primi, ad Martiata uni Episcopum, quae numero est vigesima prima. Et apud Gr gorium lib. s. Epist. cI. S. De Nouatianu hiatu aetata.' Sympronianus Nouatianς hς- resis sectator dicebat , solum Deum ignoscere posse poeniteti: quod idem plerique Luthera nide omnes Caluinillae hodie dicunt. Pacianus in Epistolai. ad Sympron. Et in Epistol 3. ad eundem refert, hoc continere tractatum omnem Nouatianorum,

quod post Bapti sinum poenitere non liceat , quod mortale peccatum Ecclesia donare non popsit.' Aiebant Nouatiani sui est apud Ambrosium lib. I. cap. 2. de poenitentia) se Domino deferre

reuerentiam cui soli remittendorum criminum potestatem reseruent. Hinc apparet, Nouatianos non prorsus poenitentiam abstulisse inad, ut Ambros lib. i. cap. I. dicit, ipsi poenitentia indicebant, sed eandem non relaxabant: mtamen ivtidem Ambrosius.ca. L.

ait qui soluendi ius non habet,

Doaores Catholici, se e Mesmurorum Ecclesiae.' Cyrillus Hierosolym. in Catech. 8. IIanise se perpro ream dicit Dominus: Meum ess auarum, et meum est argentum. Non est massi argentum , tu modo utaris bene, se naus icta pauperituri Ecclesiam agr habuisse, conliat ex oratione D. Ambrosii de Basilicis tradendis. Epistol. lib. s.' Hilarius lib. s de Trinit.tractans haec verba Euagebj. Hic est sis ius meus, ipsum auit , Ω-- fert Ne per communionem adoptiu.e haereae visa, Ea n gfert Ne fler communionem adoritu e haereditari cognomentumst ' Vni enito Deo auderetur, naδα N aea tura verit ρer significationem proprietato ιν

rimu nomen, edisse mihi tim s. Hunc ego 'am indice di ito ac verbi si 'nifatione conuo

go, qua Alco, ω meus est, o hic est, ct sibin eg

ilarius. Porro siquis rationem dictorum attendat,vidcbit candem afferri posse,ut ista verba hoc est corpus meum doceantur non figurata, scd propria csse. Pacianus in Pirenaei iugis Barcilonae Episcopus in Epistola 2. ad eundem Sympro. ait: Zuod Deinperfacerdotes suo facit, ινι- α

stas est. Nam quid est inguri quod Apostolis dicit,

uae braueritis o terru, ligata reci se in caelures quaecunai siotueritis in terris, boluta erat O iis caelis'Cur hoc,siligare hominibis ac siluere no i rebat' An tantum hoc totis Apostolis literi Ergo a

lo. Si ergo et Lauacri ei Chrismatis potestas maiorum tonse creari malum, ad Episcopos inde do renit: or litandi quor , itu adfuit atque holuet. Et in Epust. 3Incestum peccaIorem Paulus ira Laert Satanae in interitum carnis, non anima. Ohune ipsium idem Paulus absoluit. a. Cor. a. Ambrosius lib. 1. de poenitentia cap. 2. Duligari or soloedistis permissum saurilibus est.

recte igitur hoc Ecclesia et dicat, qua veros face Ebres halut haeresis venitare non potest, quae sacerdotes veros non habet. Et cap.6. non habent enim Perri bireditatem, qui Petri fidem non ha

cadorum. Et ca.7. Cur baptidiis per hominempticina

314쪽

3oo PONTi P. ROM AN. svM A rv IssE TOT Ivs rcc L. PRIMATEM. deiectus est, ctfugeris ad F scopum Romanae Eccusiae, O voluerit si audiri, siiugum tavierit, ut renouetar iud eram, veliscui sunt, examen, sic risere M loco is aegnetur, qui in Onitima se propinqua Prouincia sunt, ut ipsi dii gentcr omnino regurrant, et iuxta fidem veritatu desiniant. ciuia is, qui x sat causam Ib.ιm Iterum audiri, deprecarione sua mouerit viscopum Romanum, ut i lateresuo Pros Grum mittat erit in potestate Episivi,quid velit se qui Himet. Et si decreuerit mittendos esse qui' sentes cum Episcopis iudicem, habentes eius aut horaratem a quo destinari sunt, erit inpuo arbitrio. Sivero creiderit, Episcopos se licere , et ι negotio terminum imponant, faciet quod sapientissimo consitio suo a i 1 iud auerat. Cum hac Sardici Canonis sententia consentit Iulis Pontificis Epistola m Tom. i. Conciliorum, ubi dicitur, t Dnodo Nicaena stermitti omnibus Diico's,ut libere C spoliaticam a eL sint Sedem, atque adeam quasi ad matrem conpugiant. Itemque Augustinus Epist. i62. Neque enim de Presbteris, aut Diaconu,aut inferiora, ordinis clericis hedde collidis bid est,de Episco pisin agebatur, quipossunt aliarum cos&ψarum iudicio, ertim apostolicarum Ecclesiarum, causam suam integram reseruare. Iain vero inter Apostolicas Ecclesias Romanam semper principatum tenuisse, ibidem

dixit. ii i7 Athanasius inet pist. ad Solitar. vitam agentes resere, Valentem es Vrsatium Romam ultro prosi ctor se. 9m Ecclesia, eth nunus nisi Dei metus, O ubi libere quisq; sementiam proferebat hyontὲρ nitentiam suam ros Di esse. sicripto e idisse. Vide quatis laudibus. eis erat Romanam Ecclesiam ac praeterea quam ni tum omnibus Episcopis tunc fuerit, Romanae urbis Episcopum omnium

, aliorum Sc cognitorcin Zc iudicem esse.

Λ is Epiphanius haer. 68 I satius se malens Pannonia Episio una cum tibia , profecti sunt ad B

lium Romanum Episco myro ratione reddenda de suo errore o Alrcis, quod calumnius strux sentPapae L Albanasio. At Ucipe linquiunt nos m communitatem aca paenitentiam. Et Sommenus lib. 3. cap 22. Hoc quo Iue linquiunt Vrsatius & Valens confitcmur , si quando nos Episcopi Orisntumel Albanasius Ubenae malitia in tu telum de hac re vocare volucrint,nos ab eo,ruo tu statueras , minime

is Soromenus lib. s.cap. it. Osius o Protogenes,qui principem locum inter sescopos occidotis, qui Sir I c e conuenerant obtinebat, NerisI ne quibusdam videretur decreta Cocili, Nicam innovare. μυ ἡ- re ad julium se testati funi, si icta quidem rara habere, sed o facilius intes erentur, eadem piar fuste M exes casse eo con tio ne Arrianis qus breuitate formulae et in eo Concilio editae, abutebantur,saeustas ex verbis daretur,tmoeratos in ab urdam aliquam opinionem rapiendi. Apud Papam ergo, velut

apud summum Ecclesiae Iudicem se purgant. lito Maomenus lib. 3. cap. ia. Ecclisia versus Solem obeuntem sita quoniam Patrum a retis rite se nata erat omnino a contentione, o captiosis verborum argutys, quae inde nota μίet,sera es vacua fuit. Nam quamuis Auxentius Episto in Mediolani, o Vatins, ct Vrsatim ex Pannonia oriundi impensὶ Iaborarent.o intonem Astym ι aλη imper'partem traducere:tamen eorum coatus haud quaqua a ce sit ex sententia, quandoquidem Seis Romanae Antistes, ct aly scopiae Sacerdotes studiose praeca. in uerunt,or Iussi utare lagermina amputarunt. mmcnus lib. 3.cap. Is . Athanasius a Constantis δε- mum accersitus,cum eo tempore ae vitam ageret acceptis Constanta lueris. rnit Romam.ω- I

lio qui sibi agen tam sit .constituturus,qui eum perhumantius ianus, deditque cius causa tacti m ct populum Alexandrinum lueras. Praeter declarationem primatus Romanae Ecclesiae ostenditur qu)d Papa Lilerius non fuerit Arnanae, an Mnus alterius haereseos et Aproma gator, vel ex animo fautor.

Ita dicam de Liberio Pontifice Roma. ut quid ante exilium de fide senserit,quid in reditu ab

exilio aut fecerit. aut secisse putetur, quidq; post reditum crediderit, atq- adeo qualis post obitua viris praeclarissimis existimatus fuerit. ordine exponam. Principio constat Liberi uni fuisse catholscum. & ab omni labe Arrianae haereseos immunem, antequam in exilium a Constantior legaretur. Athanasius enim non modo communicauit cum Liberio iam Epis Opo Romano sedecia scripsit ad eum vi acu Epis opis Alexandriae cc gregatis, ubi cum vim & fraudem Arrianorum insinuati cr, Vistra inquit)haec recensemur aut ritare. Et poste ΠώIus rei gratia et niuersatis et

bis a Chri tu Iesiis commis est Ecclesia ut pro omeribus laboretis. Quae epistola Athanasia habetur in

Tom. i. cociliorum Q in imo apparet ex operibus Athanas),quod idem Athanasius ad Liberium t ripierit , qui it a Liberriis confessione fidei Catholicae proposuit, cui Athanasius subscribi ret. Ia qua confessione Liberius deci irat,secrcdere, Periam Det tium secundum naturam ex Dio, eodemI Patre suo renuum est. non creatum. Anathema vero dicit Sabia se or Arr, dogmata. Qucc, ni essi i cxtat in i. Tom. Operum Athanas j. Quod vero etiam pro Athanasii, scripserit, exi: i iis Athaliati j verbis triani seste colligitur. Nam in Epistola ad I Iar. τι Iam agentes. Athana sius iudi O-ucit Liberium cnunc ..tcaa,quod Imperator Constantius iubebat iacira, quae Liberius pro AHa-

315쪽

Ciuitas Dei,

continuata Ecclesia sicce o.

visit. MONARCH. ECCLES.

Ciuitas Diaboli,

Schi malim e oblatae, qui successionem conti

H reiici ct Pseudopropheta. nec ligandi habet. Sed Nouatiai ni solium negabant , Sacerdotes Ecclesiae posse fideles a peccatis maioribus absoluere , praeterquain Baptismo. Non igitur credebat Nouatiani , esse aliquod Sacra mentum Poenitentiae, sicut Baptis ini est. Et in hac parte Lutherini & Caluinistae corum haeresim renouarunt.' Sympronianum ita loquentem introducit Pacianus. Epiit. . Age, certemus exemplis , & ratione pugnemus. sis. De L feriano.

De Oblatione pro defuncto.' Aerius praeter haeresim Arianam,negauit oportcre orare, vel oblationem offerre pro mortuis.

August. haer. 3 3. Hoc idem Lutherani & Caluin illae negant. De Ieiundis inictu ab Erella. Negauit statuta soleniter celebraea esse ieiuitia, scd cum quisn ue voluerit ieiunandum , ne Vi

eatur esse sub lege . ibid . Hoc idem Lutheram x Caluinissae

dicunt.

isserentia.

Dicebat. Presbyterum ab Epit scopo nulla differentia deberet discerni. ibidem. Hoc etiam Lu- therani de Caluinistae dicunt. De celebratione Pasichatu. Negauit, oportere Pascha pera-gi. Epiph. haer. 7s. Doctores thesis se ostia imurarum Ecclesia.

De perfectuce.' Quidam perhibent , eos non

admittere ad communionem suam nisi continentes, Sc eos qui nulla propria possident. . De peccata dimitti non tot'In Baptismo viis remis opereriorum omnium eis. ut irae est, utrumper paenitentiam ,antfr lauacrum hoc ius sibi datu Sacerdotes et induert ' Vnum in utroque mμ- Num ea,id est,Sacramentii m. Pacianus Epi.3. Ego huc et Q sicurus i aEc- laesi a serie,congregationis antiqua pace contentus, nusia certaminil argumenta quae ui. tui quam iretiyuo corpore siegregatus es, oros librorum recessius a biduus scrutator inquiri . ' Chrysostomus Homil. 69. ad pop. Antioch. Non temere ab Apostola hae sancitatuerunt, ut intremendas m erys defunctorum agatur commemoratio. Sciant enim D, inde malium contingere luerum utilitatem multam. Cum enim totus t stiterat populus extensis mantius. Sacerdotatis plenitudo . Cr tremendum ympo Iur Sacri scium, quomodo Deum no exorabimus pro his d precates

Ambrosius in serm. 3 . taui in Tuadragesima mandetis o conscienti v Iris rei estis, quod abstinente toto populo et os poli deuoratu. Sicut reliquo anno Dianare praemia est, ira in quadrages manen ieiunare peccatum cI. Ista volantariis stim i iunia, ista necessaria: illa de ribitrio ventant, Hra de teger ad illa murtamur ad ista tam sit mur. Hieronymus in Epist. μ . Vnam quadrages rastecundum traditionem Apostolorum toto aseo iseiunare, aviant munus, quodnec si itate retur. Philastrius in Catalogo. Per annum quatuor ieiunia in Ecclesiis relebrantur. Epiphanius haer.7s. Episcoporum Ordo patres generat Ecclesiae. per manuum impositionem, ut postea signi ficat Presbyteroru ordo per lauacra relenerat onem generat Alios Ecclesiae, nen asit Patres aui Doctores. Et post Si Episcopuisiver resbyterum pote Eatem non haberet, quomodo diceret 'oErim ad Timothesi Episcopum: Aduersus Pres terum ne citioadmi eris accusationcm , nisi coram duo in utit tribus te' 'M Epiphanius ibidem. I lim Pentecoste persicidat Paulin si non Pasicha e ciebuit Augustinus in Epist. H8.restatur Passione Domini, Re urrectionem, es c. toto terrarum orbe a niuersaraa sis n/utate cilebrari.' Ambrotius in s.cap. Luc. Non eos, qui habet

diviti ab se, vi xii bis nepiunt, sinentia calesiis

316쪽

pro Athanasio sim s. Pro Athanasio igitur se ipserat quaeda Liber s. Sed quid argumcntor velut in re minus peripicua 'Audiamus potius,qu in praeclara iudicia dc Libi rio Allianasius in ca-dem Epistola faciat. Ctir ima inquit in .nt tonse fons, viri religiosi, es Di cui l cxi, rari reusE-' copus Trevirorum quae Galliarum tauctropolis est, Lucifer Aetro attamu Hr copi Sardiniae , bius Verces, ciuitate Italiae Dionysus Mediolant,quod es ipsum eu Mei voles Italia. Et post: A. Diaris '' q4idem Romano Piscopo pepercerunt,nulla reuerentia ducti, vel quod se aes illa L postisca esset, et et quod Roma Metroposis e es Romanae ditionis, vel quod eos Ap obcos viros intit rututa oppe assoni , scd omnia misi miscentes. qae omnium obliuiscebuntur, eque quicquam illo curae ursima impieta I it. Nam quum Libertum vidissent orthodoxum, osorem quid vi Arrianitas cta. ' dissum et re in hoc vi siclos ab ea

haerest retraberet. Ea secum impi, comarunt: Si Liberium tu nostram sententiam traxerimus, omnes lx uiseuperabimus. Rem igitur ad Imperatorem d. ferunt autem sperans, per L eratim omnes s osseaur here, miti t eunuchum quendam Eusebium cum litem ordonti aὰeum,ut donis Drdem blandiretur is ris Dero minaretur. Probinud igitur Romam Oado trimum incitabar Liberium, vi contra Albanusium μα scriberet, ct cum inrians com manicari tua enim Imp ra me et Leior pro imperio iubere. Deinde mknera ostentans edti instabat, manus Dieri, apprehensis, ta locutu ela: MIempera Regi, ct i Ea accipe. Episi pud contra verbu quaerebat quom do hoc contra Albanasium ' et seri y uem enim inquieno non una, ii, sed iam altera 'nodus prole ab omni crimine liberum pronunciauit, Or Romana Ecclesia cum pace dimisit, qaomodo 'terimus condemnare' aut quis nos probaret, siquem prasinum dileximus , cse haluimus m n Iba communione, eundem asentem auersemur'Non ira Ie habeι Marsiasticus Cano, neque voa accepi- ου talem a Patribus traditionem,quam i s aB. magno Apostolo Petro acreperum o Imperator curam suam pro Ecclesia uapace interponere quaerit, aut si cripta a nobis pro AthanasioAlera iciat Uel -i antur quorue ea. quae contra istam si pia sunt, fati, deinde EcclesiasticuSyniam brie a Pitio, et lino Imperator ρraesto ela,nee c mes si in rit , nec Iudix minatur , ct et isolus timor Dei ad omnia tu cit , o Artim institutior ut eo in loco ante omnia EcclesiaEi fides astratur. qnemadmodu a Patribus d inuum est in Noavo cincilio, D. qui Amanicasententiae sunt , et clantur , ct eorum haeresis anathema re damnetar,ac deinde iuricium de Albana isfiat. Eunuchus autem oblium sui, quod coram Episcopo staret, magnas minarum denuntiationi tus iacto,doma egressus, in templo Apostoli Petri ea ipsa dona consecrauit. 'uod cirm re stram esei a L betio, maenopere increpuit cuLodem loci qua id non prohibuisset. Ipse deinde protressus, dona illa G victimam i icitam princit. Et iterum: Scribit ut ur Imperator Romam rur-lD uque Palat nι Comites emmantur, O literae ade uictum, τι Liberium aut per dolum e Roma se δε- Etiam In castra ad sic mitterent,aut γλ μ eole sequi Ado ahileient. Cepit tu Roma exporane m c hristi

perduellium, cynouis tandem quod anua non credebai ruomodo Ecclesias in singum visitab esuri es t. Haec Athanasius. iis Porro D. Hilarius facile ostendit.quid de Primatu Romanae Ecclesiae senserit, dum ali)ς Constanti i sceleribus M persecutionibus cnumeratis, tandem ait in lib.contra Constantium vita defunctum: ibuni itis aderunt Sancta Sandiorum, rotraxe/unt de altario Sacerdotes . Verti δε deinde

et que ad Romam beatam tuom, eripuisitionc D copum. Haec Hilarius, qui grauius putat, quod e

vi De Roma Episcopus Romanus eripiebatur, quam alia scelera , qua in Alexandrinam , Treuirensem & Mediolanensem Ecclesiam a Coi stantio committebantur. Certe quia maior est dignitas Romanae,quam ullius alterius Ecclesiae. Sedrcuertamur ad Athanasium. Trahitur ergo LI eriω aa I erutorem Iubei peruent set, magna quoque ibi libe tute duendit sus est, Desine, in - quiens. Postqui Christianos, te tenso per me haeretica impietatem in Ecclesia introdicere. Ad omnia potiussu me fa parati fumus quam nos Christiani eo deueriamin ut Arriani appellimur. ne re e nos feri Cis Ei 'rduens. Ita tunc Liberius locutus omnibus admirationi erat. Et post: Gasi is a Lilerio a Caesarem,

Euprino Presbricro,cT Hilario Diaco , uti ii eorum , Aepe Presbiterum in exilium misere: alterius et Gro terga di tructo et stibissa sita concide ut alestatumi extorrem fecere inter verbera ita Diacis er ' bis i ut rei: 'uare Liberto non restiti in ederib bieris attulisti 'Adistum modum Romanam Ecc si madorti sunt'eruenere, cupiemesi . a scere siuam impietatem . Ex his omnibus Athanasij verbis, duo haec valde perspicua fiunt: unuin quod Liberius in defendenda Catholica fide constantistitimus fuerit:alterum,quod non modo Catholici, verum etiam omnes haeretici , atq adeo Imperator ipse plus positum csse videnat in uno Romano Episcopo , quam in maximo illo Episc . . Porum Orientalium consensu, quem in multis iam Concilijs obtinuerant. Ita enim dicunt Eunuchi: Si Liberimmin nostram siententiam traxerimus , omnes breui si colimus . Vnde mox Imperator dona milit ad Libemini Oerans per eum se omnes osse attrahere. Vnde etia in idem lin- μ' perator Constantius apud Theodoretum lib. 2. cap. 16. ita Liberium alloquitur: Ta . a eorbisor a pars, Liberi in te residet, ut tusolvi homini impio subsidio venire , Opacem orbis ac nun litotius dirimere audeas ' Allianasius interim profitetur, Ecclestam Romanam esse 'stoboam S semetro olim non tantum Itatie nam cum honorem paulo ante detulerat et a Dionis i Ebisci po Mediolani nec etiam solius Occidentis metropolim ut multi nuper asi rere coepe uiati sed Roma-

317쪽

Ciuitas Dei seu

Continuata Ecclesiae siccesIo.

Ciuitas diaboli su Sebifimatici Apostatae,

mretiri se Pseudoprophetae. . De Patricianis O

I. Pater munia.

Patriciam carnem non a Deo, sed a diabolo conditam dicunt. Vnde cuidam eorum mortem si- ibi intulerunt , ut carerent carne. . . u haer. 61. Symmachiani erant Patris ianorum discipuli. Philast. in Catalogo. Paterniani partes corporis inse-yiores a diabolo tactas opinantur. Doctores Catholiri, se euiZodes murorum Ecclesiae.' Gregorius Nyssenus in oratione de dormietibus : Ineptum est, natura carnis Mensum esse. Non enim ab hac malorum causa depenit , sed avolantate vitia or assectuae procreante. Et post Dilige proprium corpusiuxta prasi tum Apost ti,qui ait,quodnemo siuum cor us odit. Grillus Hierosolym.in Catechess. tua sub famia regusuarii ficem. αuid improbandum in corpore tuo creatum est POhilisti ex omnibus

membru tuu reperies. Adam in Paradiso ea Euanudus,non propter membra reiectus erur. Non ign. i itur membra sum causa peccati sed malus memis

Orum licentiam illis partibus res immatum animat

neruu ct o sibus carne ct cute induit. Ex magnitudine pulchritudine creaturarum secudum pitribuunt. ra. De si qui negant muna

renouationem.

Innominati quidam dicebant, hunc mundum post resurrectionem in eodem statu, in quo nunc est,esse mansurum. Aug. haer. 67. II. De nimium silent Uus,or Excalceatis. Patiatorinchitae naribus &labi; s suis digitum opponentes, nimium silentio studebant. August.haer. 63. Apud August. subhaer. 68.estia aeresis quaedam nudis pedibusemperambulantii im , quia non propter corporis amictionem sic bulant. sed testimonia Scripturae male intelligunt, in quibus Moyses, Iosue, aut Esaias sic ambulare iubebantur. s. De Rhetoriis.

bene sentirent. 7 L De corporea imagine Dei. Haeresis quaedam est, quae dicit , corpus hominis , non animam , esse imaginem Dei. Aug.haer.76.

portionem creatorem conum are.

Idem Curillus Catechesis Creatus hiemu-dus rursus reno alitur. Et complicabitur sicut itati caelum sinquit Isaias ct omnia astra cadent. Et Euangelitim inquit,Solis curabitur, O Luna non dubit odor suum,ct Hira cadent decolo. Caeli ait Dauiae peritam: si mox addit,o mutabuntur. Vnde Acutiustu perist, se resurrectio eius expectatur: sic se calorum resurrectionem

expectamud.

Basilius in Epist 3. Hilarius cotra Costa lium vita defunctum : Non minus periculi egsemper tacuisse,quam nunquam.' Bassilius in Epi. i. ad Greg.Theologu: Vnum modosii vestitu propositu , operimentia vi existat, ab astu rigoriss iniuria corpus asserere aptum Oidoneam Calcearium esto tin sed εο vicem suam implerepossit. Philaster Brixiesis Episc. in Catalogo here-seων: Chrastus dixit,no disiui hominibus in Spi

Rhetorius quidam laudabat

omnes haereses, tanquam omne, ' ' ter quod conEat mimetortu est baereticu,qui e laudadosiudicauerat 3 Basilius in Hexam. homil. lo. .Quo ad Dei imagine actisiumus , id non pos demus in istius corrupti corpoνῶ forma. Micorruptiuuνei incomopiae imago esse potis. Scritium est: Faciamus h minem uae imaginem se similitudinem nastram, se dominetur piscibus. Ula imperandi νι sita es indisi e copia rationis. Primas Maserat prim genia praesidenta authoritas attributa animae. α concernunt carnem, Acundas obtinent. c α Athan II. De

318쪽

3o PONTIFICEM ROMA.,sEMPER PUISSE TOT Ivs ECCL. p RiMATt M. sed Romanae ditionis,m qua utique ditione,iam Al ἰxandria,quam Antiochia, Constat itinopolis,& Hierosolymorurn Ecclesia continebatur. Iam vero Liberius ipse negas, seposse damnare Athana iam quem Romana ecclesia cum pace dimisit. Vndique igitur eminet atque elucet Romani Potificis primatus de praerogativa, adeo ut Ammianus Marcellinus, cum alienus a religione Christiana esset, tamen in hunc modum non solum de Liberio, verum etiam de Romani Episcopi aut horitate scripserit. ita Ammianus Marcellinus lib. I s. Athanasium Episcopum apud Alemmdriim Dradus remouisa eramento quod obtinebat. Hunc per substr/8tionem Arcere sede lacerdotati, paria sentiens caetem, tulente

Priora , LUtrius montius perseueranter renuebatur,necvisum homine nec auitam damnare,nes, viatim.m sve exclamans, apertὶ Icilicet recalcitrans Imperato A aEisrio. Ummonstant m Athana sim-ρ ν i,si fusi cessiret impletum tamen aut bor tate, Pa potiores atrenae visu D. co mari, Et deris nitentu' ardenti 'o non im trato, L. crim α r Zopuli metu, qui eius amore flagrabat, cum v agna Et fu tate noctu medio potuit a portari. Et haec quidem Romae. Licci ergo Imperator sciret, Athanasiure filio imperio & per Synodum Episcoporum iam eiectum Sede iba tamen quia Romanae urbis Aniictites aut boritat epotiores erant, id ipsum Pontificis Romani authoritate confirmari vehemeter cupiebat,utpote qui nouerat, nec Imperatoris vllas esse partes in rebus religionis deculcitis, nec ullam Srnodum, multo minuseam in qua Episcopus deponcretur, Ecclesiastica lege ratam esse.quam Psitificis Romam utpote pumi Pastoxis authoritas non conormaret. Hoc igitu vidit Constantius haereticus Arrianus, hoc vidit Ammianus Marcellinus ethnicus:& tamen idipsum non vident nostri temporis liceretici. Praetcrea fides populi Romam iam inde ab Apostolo

laudata Roman. i.)nunc quoque insigniter elucet,dum Episicopum suum etiam contra Imperatoris voluntatem in sua Sede retinere nitebatur. Hactenus declaratum est, qualis fuerat Liberius.& antequam exularet, Sc mcxilio ipsis. Sequitur ut videamus,quo pacto ab exilio redierit.

Socrates lib. 2. cap. 29. Constantitis I scio praecepit, ut qui non si Vcriberent formula siti Di in Arimineη i concilio perlegebatur, b Eccleses expellarentur. Priscipio igituκ Ligerius Oscopus Romanu simula si is sitit asentiri denegauerat Ab Vrsacis in exilium eis Im est. Et post L gerius aureo non mulio st ab exilis reuocatus, Sedem Di patus propterea recuperauit, quoi Fusm Romanus, seditione con

ta. Felice EMGa En eiecerat , Imperatorq; irae multo animo ista consenserat.Theodor citasti. 2.ca .is.

Libertiui on tintio accersus, tu conrea Albanasium μ ν seret. Ego inquit aequum censeo , vipni generalis ornatur Nisio rum se scriptis,qua fris in Concilis meaena exposita confirmetur: dei evet atribus nostris abre illo reuocatis, ct ad seM.ti ipsorum sedes re ut is, si tui qui nunc tumultus cient, faeci Apostolicae absentire comperiantur tunc omnes contendamus Alixandriam,vti re s accusatores, Oeausae eorum patronus, sunt atq. litigantium causadiligenter cognita sementiam de ea riter feramus. Cui onstantiis tandem alti yicon lium Liberius non mutet .evulet v sim et que Ze eam jorariae. Et ca'. i .

Cum Magistratuum c bilium Drta Romae coniuges orasent Gnstant num , ut Pastor Liberiussio regi redderetur, ei e Ignifica sint, quoi nemo ex Romae habitatoribus in Ecclesiam ingressi voluit. dum Felix,

qui Liserio absenti puccesserat,iutus est inopterea quas Felix cum se qui fidem N cauam tabefactare Uudebant,ubere communicaret; c inflectebatur Imperatoris anim. ι P auorem istam longepraestant simύRomam redire. virosue communiter inter se Ecclesia Agam regeres aeret. Itaque lectis Imperatoris in es o literis ebs clamat equam esse Imperator u sententiam. Num bifariam sui os e ejectatores, quibus nomen improtum est ex colorum varietate: ct propterea alterum Icopum his, istas alterum praeesse debere. Ita ise cum hoc modo Imperatoris titeras irrisione I ssent,omnes uno ore vociferantur: Unus D eus, et us νιμι, . scopus. Has enim voces emittere rectum esse censebant. quibus vocisus ciam pietate Or i

nitru a pia plebe profusis, re ' cum Liberius e Felix autem clam Roma se subducent, ad alium urbem mi auri Sulpicius Seuerus Sacra: historiae lib. ata Liberim et bu Romae, or Hilarius Pictavortim m se in dantor exalto. Sed Diarius uso post Vrbi reciditur obsedit ones Romanus. Hactenus manifeste constitit. Liberium non modo ab omni labe Arrian. ae haerescos , verum etiam ab omni contra Athanasum subscriptione liberum suis se , utpote qui ob alias causas narretur Sedi siuae restitutus. Nunc autem veniemus ad ea quae causam praebuerunt , curatu aliter de illo sentirent. Soromenus lib. q. c. 7. Constantius iam solus Imperio Romano politus, Epim Occide Otu ρri ope adere conaim est, vi rebiti contra Athana um ab Epistopu Orientis iudicati us - sirentur. Nam si Athanasius communi omnia ententia e metato remoueretur sic cogisabat ,si rosa Eel gionem pertinentes facile exstruentia confecturum. ibidem, cap. Io. Liberius Episcopus Romanus ad Constantium Imperatorem accersitus' Auit ab eo , ut es in Concilio Nicano tradita substri: onibus omnium Gique soporam confirma etur, o lsii qui proptcr eius dest onem in exilio aetatem dege

rent , domam reuocaremur. Imperator vero cum dedisset mandatum, ι Literim in Thraciam religareiura,1 ρ imum Romam ingresus est , ct ingens ibi populi multitudo pro Liberio clamorem editat . eum- ραι Lmust halcre postulauit , confisio cum Eppopu qui siccum erant , inito , decre it eum rei.

319쪽

Ciuitas Dei

Continuata Ecci

Ciuitas diaboliti Sehisenatici postatae,

qui succestionem continuatam non habent.

Hanetici ct Pseudopropbetae. 77. De Concilio Ariminensi. Valens Mursensis Episicopus

haercsi Arriana inscctus , tamen Arrianuui se negauit , ut co faci lius Patres Arimini congregatos deciperet. Quibus perluatit, ut at uoce Vitae, hoc est, substantiae ab- itinerent , tum quod scripta non esset itum quod multos ostenderet , atque Ecclesiae concordiam impediret. Patres arbitrati , non vocabulum , sed rem ipsam curae tibi esse debere, Valenti assenserunz , praesertim cum audirent, , psium anathema denunciantem is qui tempus aliquod extitis ledicerent. litando non crat Filius. Haec di sui ius narratur apud Hieronymum in Dialogo contra Luciferianos. Cum autem non consentiant, qui errant f nihil enim, ut aiunt iurisconsulti, tam contrarium est consensui, quam error in manifestum est, Patres Arimini congre- gatos in haeresim aliquam noniconsensisse, licet ab haereticis i id quod humanum est decepti su Ir. De

Doctores Catholici, O cussoris

murorum Ecclestae.

At.anasius de Synodo Arimini refert, Catholicos Patres ad Constantium Augustum ita scripsi illa: Conari s t Vrsacius se VAL per voraciem CT Iumultum, cum foris ictim factio

nis Germ mo, Auve o, Gaio, contcntiones disco i is Arimini eminare. Irii autem viderunt, non

i esse ιθι homines qui illorum prauu sententio astriapularentur, in m rum G citium se transtulerῆt, mirentur aliud qὰν scribere, si, /psi non ita diu Pea Mumum suum ostenderunt. Negitur tumultus Ecclesiasc.ι, resimis uat,et cum est olim decreta pro legitimis mconcussim seruaNia esst, ct istos a no ira communione submouendos. Ibidem Patres narrant. Ursacium te Valentem de peccatis mis veniam postulasse, dum Mediolani Synodus in consessum iret , Pr senti ae ibidem Romanae Ecclesia Presbytera. Ariminense vero Concilium Oecumefiicu non habetur,tum quia solus Imperator, non item Pontifex Romanus id approbauit, sutvidere est apud Theodor tum lib. 2. cap. 12.)tum quia Patres , qui per fraudem inducti erant,ut subscriberent , postea sententias mul tarunt , & cum taberio urbis Romae Epi-l icopo communicarunt,anathema priori sor- mulae, quam Valens ediderat, denuntiantes, ut refertur apud Socratcm lib. ca. l. Ambrosius in s.cap. Lucae, in illa Euangeli j verba, Vae cum obse lenedixerint bomines, Nonne sinquiti tibi videtur, s Erce e , quι dudum in ara minensi Concilio persidae praeuaricationis aucu-rer, ci m Imperatoris gratia eruuntur, Dei gratiam perdiderum tHieronymus in Catalogo: Hilarii PicDuorsi is ρι liber ad erius Valentem σπ Vrsatium, hM tortam Ariminensis o Seleuciensis Synodi co

S ricius Papa in Epist. ad Himerium Tarra

conensem significat, Concilium Ariminense calatum sub veneranda memoria Liber o praede

re ore seuo.

320쪽

Et cap. I . Haudisnso temporepost, Imperator Roma Syrmium reuersus, rogo Legatorum, quos Episcopi Occidentis ad imum miserant, Liberium Bero reuscauit. Atquepras tibus Legatu Epycoporum rientis es quibusdam Sacer litus,qui erant forte in exercitu in unum coactas, compugere tentauit eum fateri, Filium Patri non esse conssubstantialem. Et p6st: Vicisiim autem conse fons dei formulam a L ,,, berio adduxerunt, quae isti qui Filium Patri non substantia ct caeteras rebus omnibu similem es νera B, i terdixit Ecclesia. Nam cum Eudoxius, ct caeteri eum eo Antiochiae, haeresis Aetianae fautores, epi iolam Osenacti fuissent, morem disii parunt, Libertu quoque verbum Consubisantiale reieci s asseruissen, Filium P dis imitem est. ni vero hae res Legatu Episcoporum occidentis hic pacto successcis, Imperator dat Lia feris potestatem Romam reuertendi. Atque Epsopi Syrmi, congregati scribunt lueras Tetici tum Romana Eoo D Antistiti, ct clero eiusdem Ecclesiae ii Liberium accipiunt, ct ambo pariter Serim i Apostolicam adminifrent communii conpensa es concordia sacerdotio lago sngatur, atque tum caseum acerbum , qui inele none Felicis obtigisset,lum exilium Liberyobliuione deleant. Nam populus Romanu Liberiam,tum quod in alijs rebus bis ex Mens se sectatus erat, tum quod Imperatori animo adeo excelseo oe confluati in ed bendenda contradixerat, iam exisse charum habuit , ut seditionem Itine maximam eius exilis causa comoret , re i ad caedem prorumperet. Haud ita diu post moritur Felix ,sotu I deinceps Litiris, Gelesia i ta

i, i praea. uia quidem non sine aeui prouidentia factum est,ne Sedes Petri a duobus Praesublu, paren

D s quae en an nota aei iij, se a sacrosanctis Ecclesia legibus Ezena θυα infamiae macula alle steretur.

. Iam audiuimus,M quis rumor de Liberio fuerit falsi dis sipatus,ne equ)dvsebum Consiub ruti reieci r&quis eum dissiparet, nimirum impius Eudoxmae ct Aetia haereseos auct=res : dc quid Liberius fecerit ob eam infamiam purgandam; etenim formulam eiit , qua illis iν redixit Ecclesia, qui Filium Patri Abnantia se omnibus rebus ilem non asseuerarent: de quid postis a pur-m sationem factum sit utique τι Romanae urbi redderetur. Satisneperspicue xes tota decla rata est Nunc autem qui sermonibus per impium Eudoxium& Actianos haereticos dissipatis ideo crodiderunt , quod veritatem integram non audiuissentris scriptum reliquerunt,quod Liberius liae-- . resi si ibscripsisset. Exi 3s fuit D. Hieronym.qui sic habet in Catalog. Fortunatianus Aquilenesis 1 p scopus in hoc habetur detesta lis, quod Liberium Romanae Ῥrbis Episcopum pro fide ad exilium perge tem: primus silicitauit ac fregit, ese a subsimptionem haereseos compulit. Et in Chronico ait: Arraan s. annum eum Felice Roma eiectisunt quia Liserius taedro victus exiij, o in haereticam auitatem substrabes. Xomam quasivictor AIrauerat. verum quod Hieronymus in ea causa deceptus fuerat: cratis, Theodoreti,Sozomeni,&Sulpicia Seueri testimonia abunde probant. Athanasius veroqiuanquai1 3 iisdem rumoribus quos Aetiani excitauerant, falli poterat,tamen nunquam quod sciani dicit,

Liberium contra fidem subscripsisse. Ita enim scribit in Est sh .ad Qtitar. vitam agentes: Liberius post exarum in exilio biennium,insexus est, minis mortis a se scriptionem inductus eis. Verum illi, 'μ Liber, in re odiumes suumno Athanasio seu fugium in Gsum quoque se eorum violentiam, aberos assectus habebat satis coarguit. rauae enim per tormenta contra priorem eius sistentiam extorta Ieae iam non muuentium, edita corentium voluntates halendi sunt. Quisd vero Athanasius Liberi imputauit subscripsit se iraeterquam quod sium ma diligentia hominem in eo purgauit,ut non put

tur ex animo id fecisse. etiam non ita est accipiendus,velut putarit,Liberium nomin.Hinico 3tra

fidem Nicaeniconcilij , sed tantum nixa β , hoc est,contra Athanasium sit .scripsisse. Hoc ei lim Imperatorem postulasse,& Ammianus Marcellinus testatur &Athanasius in eadem ad solitari

vitam agentes Epistola significat,ubi & Constantium imperabsee Epsopis Paulino, Lucifera, Eus

his o Dion o, ut contra Athrasusium subscriserent,&cum Arrianis cominuitioncm inirent . Ecpostea liaereticos iam loquentes ad Constantium Imperatorem introducit: bmnia quidem natis facta Funt. Pros inimus in exilium Romanorum Pontificem,se quam plurimos pcopos . Sed tamen nia hel probe imus, quamdiu reliquus eii Osius. Hs audis 3,Conniantius eicit,ut Osius asse veniat quemadmodum se Liberium initio tentauit cohortatus is in nos subscriberet, O cu Arrianas communionem tuler t.

Non ergo alia subscriptio vel Osis ,vel Liber ij intelligenda est, quam quae fiebatcontra A lianasium velut is rite ab Orientalibus in corum concili)s damnatus csset. Quς subscriptio qiuanquapoterat etiam ad fidei causam quodam modo trahi, quia constabat Athanasium fuisse Catholicum; tamen poterat etiam salua fide fieri,quia Catholicus Episcopus mercitur interdum ut deponaturmon quod Athanasium tale quid meritum esse dicam, sed quod minus sit contra EpiscopuCatholicum,cui morum vitia imputant ut, subscribere, quam contra fidem ipsiam , quae semper immaculata est. Etenim nec Orientales in iudicio Episcopali tam fidem Athanasio, uam nescio quae morum peccata obiecerunt. Subscriptio igitur Liberi i,si qua fuit,non contra fidem figit, sed tra Athanasium,& ca non nisi vi ministi, extorta: quod autem Liberius haereticis Arrianis unquam communicauerit,nullum in ulla liis loria vestigium me animaduertisse memini. l ne

SEARCH

MENU NAVIGATION