De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

341쪽

ciuitas Des,seu Ciuitas diaboli deii

Schismatici 2 otiatae, qui siuecesilonem contia

nuatum non babent. Meretici se Pseudoprophetae.

De rebapitiatione. Rebaptizabat Catholicos. Ambrosius, i. ad Cor. cap. I.idq, quo niam putabant Baptismum non

esse qui dabatur a Catholicis.

Aiebant enim, conficientiam )atis in Baptismo attedi. Augustin. coni. li Petiliam, lib. I cap. I. De Trinitare.' Minorem Patre Filium, d ml-norem Filio Spiritum sanctu putabant.' Circumcelliones per mortes varias praecipitiorum , aquarum de ignium sese necare consiueue runt, & inde sibi martyrum nomen assumebant. Facta sunt inter eos schisimata, dcabeis se diuersi coetibus alij at-gue alij separauerunt. Hinc sunt onatistς,Circumcelliones, Maximianistae, Parmeniant, Rogatistae.

i Deorores Catholici, se custodes murorum Ecclesiae. se orbi uniuersi Christiano persuasium est, eo modo pusiola celebrari oporter o Augustinus. ν. At ab isto Christiano orbe uniuerso, ut olim Nouatiani, sic hodie Protestantes non fbrtasse tam faetis, quam doctrina dissentium: quia dc Nicami concit Sc omnium Patrum solicitudinem in hac re impio irrident.' Huic Hilario. D. Augustin. lib. 2. Retrach cap. H. fatetur, se respondisse. Augustinus lib. Consessionum Io. cap. 3. Cum reminiscor lacrymas meas quas suae ad carus Ecclesiae tuae in primordys recuperat fidei meae, magnam instituti huius utilitatem agnosio. Idem in epist. Hs. Cum in Ecclesia statres congreeantur, tempus est 6ancta caland nificum

legitur, I dijutatur, aut i Antistises clara voce deprecantur, aut communis oraclo voce Draconii dicisur.

Ambr. lib. I.epi. in Orat. le traded. Basilicis Grande carmen hymnorum est. Iui enim'Utius, quam confesso Trinitatis, quae quotitae Io-uus populi ore celebrarur 'Socrates lib. s.cap. 8. Ch sostomu crucibus argenteis ex quatis, quibus lucernae cereae imponebantur,n furnos Mmnos in laudem Con .Lflantiatis decantari curauit. Aug.coni. Faustum lib. I s.cap .Matrimonium ex hoc pellatum est, quod non ob aliud δε- sevi femina nubere, quam τι mater fiat quod bis odiosium est. Hieronym .lib. I .coni. Iouin. Sissolutus sum

ab uxore,non quaera uxorem. Vt ego non soluo coicia, si semel sigata Funt: ita tu non leti quias

lutum est. Haec ille. Porro si haec vox in ullum alium, aptissime in cos cadit, qui cum profiteantur non permiscera uxoribus sivis, tamen eis mortuis alias ducunt. Possidius in vita Augustini cap. 1s. Feminarum intra domum Augustininusia quam conuersata est, nec quidem germa soror, au atrui

sui ia: tum quia sine aliis necessaris, feminis esse non sent, tum quia de isestandusim infirmioribus nasii posset.' Chrysiostomus in homil. quod Christus sie

Deus: Cogita tecum, quid At in tam breui lepore omnem sub Sole terram tantiis Ecclesiis impleri, tantingentes adsidem transferri, pia per se

deri, ut excirent altaria vias gentium,in resone Romanorum, Persarum, Scytharum, Maurorum, Indorum,or vltra orbem no Brum. Sunt enim etia in Britanicis insulis extra hoc maresitis fundata Ecclesiae, se erecta altaria. Et paulo ante: c 1 Non

342쪽

3rs poNTI PICEM ROM AN. sEMPER FVis sn Torivs ECCL. FRIMATEM. Paucis post diebus, aduenitvn1 cum martyrio Petrus Theophili Pred ter, cum Epistola quaedam ara commentariola deferens.mquibus 9 o. Discopi ex quibus as .erant Aeraptis Ioa nem Chrysostomum comdemna se videbantur. Cumque ingemuisset Papa ob indignitatem rei, ad Theophilum rescripsittari Frater Neophile, nos ad te, se trem nolirum Ioannem communionu nostrae esse decrevimus. Si consciendae confidis,tu quoq; accurre ad Synodum proxime in Christo celebradam. Modicum tempor fluxerat,cum Theotecnus Constantinopolis um Pres 'ter a enis, i ieras concilν Ioannis vigintiquus Episco rum aut paulo plurium ferens qui docebant, Danem militum auxilio urbe depulsum, o Cuc sum in exilium in sum, Ecclesiam. incensam uisse. Cui ct ipsi communioni, liter , Cr ad Episcopum Io nem O ad omnes communicantes sibi Discopos tradens inrabu cum lactimas ut patienter tolerarent, cum νε ι e serre non set,eo quia nonnulli obsisterent potentes aduersar, Et cosiastica pacis inimici. Post pari lutum rursim applicuis homunculus sectasadus, animo perditus,nterem nomine Constati potitanae E

et aere Presbyterum dicens Pi ct ipse totu, elatu , ct fustu turgidu/,O V gestu inimicis pr ferent,

plurima contra Dannem Episcopum vomebat. Hicliteras uom Episcoperum Aracy,Pauli, tiochi qmni, Seueriani o aliorum queranaeam, Innocentio reddidit, quibus Ioannem casimniabanιur, qu inceni set Ecclesiam. Mendacia aperie deprehensum est,c um eius rei qui te quae cum EB nonfuisset oriecta memtionem in S'nodo nunfecisset Ioannes. Eu Inno Irim m inignatione reyciens, ne reserabere quide voluit Post diebuι aliquoi venit Epistum Cyriaciti fugiens propter comminaiionem Regatis Edicii, ita contine nih

Si quis non communicat Theophilo, Arsacio m Porphyrio, hic Elusicopatu quidem Ar Mur, amittat vero, si quam videtur habere, substantiam pecuniarum, siue praediorum. Post Cyria in

aduenit Eulisitis Apameae mih iae Episcop/H,asserens lueras a quindecim Epyceps de Ioannis concilia, apris lara sine Av*,Thessalonice e Episcopo, in quibu illi quidem O praecedentem, O quae tunc erat. Constantinopoleos totius depraedationem vastitatem signabant. An in vero Romanae sie Ecclesiae tu ita is se qui fatebatur. Porro Euli 3 irae censona per omnia Cyriaco dixis Vix mensis xerat,cum Pactu M quo- U. tu Helenae leos at queliteris venit qui ct ipsi fugi se dicebat vesaniam Principum. Expressis

autem ac signantius enarrauit omnia, ipsum, exemplar Edicti protalit in hanc lententiam. ciuican eo μ hasei Episcopum ac Gericum fue m suam domum si ciperet,qui Ioannem communicaret, eius domum pulli undam. Post Pasiudium Germanus Presbyter, fra sili Diacom Io M,viri magnae religionis sit rus ab omni clero Ioannis attulerant, continentes Acclesiam suam urannidem 'vesam ese, Episco per vim mititiam erecto, in exilium miso gentibus id Acacia BeroZUL AHis a Ptolemaidis Seueriano Gribulensi,Theophilo Alexandrino.Qstenderunι or breviculum memorati iri, si ornamenta sub indicibari ita sibu, tradant, ' criptum manu Studb praefecti urbs, Eutychiani Praetoris Ioannis cimitu Thesaurorum cst Eustachir Guaestoris ac Tabula ν , in auro, Or argento, es vasis ut Ioannis Dissopi cadumniam Alaritis rent. Post istos venu secundo Demetri in Episcopus dinuntis, qui peragrato Oriente praedicaueras communionem Ecclesta Romanae com Episcopo Ioanne, testibus Papae Innocent,litem. asserens literas ab Diso Curiae,in quibus Ioannis amplec untur communionem. Ab Antiochenae hirim Ecclesiae Probieris, GiRomanorum si tatur disciplinam audaraes integritatem iudisy: or ordinationem apod sis iam dedi 7 phrio υι illicitam ac nefariam,mrerantes. Post hos omnes venit Domitianus Sacerdos, Conflantinopolis nae dion utor Ecclesiae, o Vulgugas quidam N sibius Presbyter exponens monasteriorum Mesepotamiam, iis mitum A eiulatum. Haec Theodorus. Cuius orationem Palladius excipiens, ac vitam D. Chrysostomi latius explicans, tandem ait: Theodorus quidem Tyaneus Eli copus, vir summae grauitatu, ubi ex hu quae venerant ad aures eius quid ageretur aduenis,ne Theophiu temeritarem sicqueretur, reticias omnisus ad suam remeauis Ecclesiam,valefaciens comitatui ,suami prouinciam visios pietatis muro,ctiis adflnem usque in communione persistens Delium Romanoram, de quibus Paulus teliatur se disti: Fido restra annunciatur in υniuerse mundo. Haec Theodorus & Palladius,quoru m alter Latinae Ecclesiae Diaconus suit, alter C radicae etii Episcopus. Vterque vero testatur,duos maximos Orientalis Ecclesiς Patriarchas una cum Syn dis Episcoporum illis adhaerentium certatim contendisse, quis causam suam Episcopo Romano melius probaret. Et quanquam Imperator Theophilo potius sinderet, tamen vicit D. Ioannis Chrysi,stomi causa, eo quod Pontifex Romanus ab illo staret. Nunquam enim praeualuerui, sed nec aliquando praeualebunt portae inieri aduersus primae Sed is decretum. Gelasius Papa in epist.ad Episcopos Dardaniae: Sancta memoriae Ioannem Constantinopolitanu myi' S nodus etiam Gihoticorum populam cenὶ damnauerat: quem Sedes Aprilotica etiam sola, quia non n-

iii Prosiper contra Collatorem: Tune pelagianorum machinaestia sunt, quo is b.memoria γυ- centius nefandi erroris capita pq uo mucrone percus it.

Possidius

343쪽

Ciuitas Dei seu

continuata Ecclesiae successio.

Ciuitas diaboli, u

qui succcpι ovem contiis

uuatam non babent. Haeretici ct Pseudopro bu.e. De moribus Donatistarum. Aurigis contempta.' Donatistarum Epikopi iusserunt Eucharistiam canibus fundi. Optatus lib. 2. Hoc idem fecerut Caluiniit in Anglia, Belgia, de Gallia nostris temporibus. Chrsina contemptum.

Ampullam quoque Chrismatis

per senestram, ut frangerent, iactauerunt. Idem lib. 2 yimiliter se fecisse nec ipsi Caluinissae negauerint.

ti linia Dei contempta. . Altaria Dei fregerunt,raserunt, remouerunt. Idem lib. 6. Haec eadem hodie Lutheram de Calui mita faciunt. Calices contempti.

Fregerunt etiam calices &passim vendiderunt. Optatus lib. 6. Hoc idem fecerunt nuper Lu- therani de Caluinillae. Sacerdotes comem i' Raserunt capita Sacerdotum. Optatus lib. t. id testatur, ut sacra Vnctionem auferrent. Porro L therani Sc Caluinis he negant ungi debere Sacerdotes, in eo peiOres Donatistis.

Doctore catholic , se custodes murorum Eccle in Non Flum hae mira est, quoia Christus aedis.inis Ecclesiamper totis murim sta quia inuictafecit, et tot be a i argant. Et poli: Et porta inferi

non praeualetat ariesus ram. Ab his, o defutum crede quod Tus obsistet. G enim cum ex acis consaret tot pugnae nonnaeua uerum, imulio magis non praeualebul cum uniuersum orbe, ct omnem tota, ct montes, ct collis, es, et terram, se mare, se omnes 'entes, quae siub caelo sunt iaprehenderit. Augustinus aute cotra huc errore Donatistarii,& Epistolas,& libros permultos perscripsit quoru unus inscribitur de unitate Ecclesiae, ubi latissime hanc haeresim confutat. Et de Agone Christiano,cap. 29. Syricius Papa in epith. ad Himerium: Denuo bapti are otiti vetat, or Canones contradicunt, mi Aa prou/ncias a veneranda meis moriae praevictore meo Liberto ecnera a decreta prohibente quod etiam totin Oraes Occidensi custodit, a quo tramite et os quoqueposthac minime

conuenit deui resino vultis a nostro cosse od odisti separari siententia. Optatus lib. . Christus dicit in Edisicho uisemel otus est , non habet iterum nece ditatem Laxandi Tu rebaptizari iterum lauas.Et post: Per exorcismum stiritus immundus depiantur, intrat Deus sit hastat. Vos rebaptizari exorcitans h minem fidelem, cir dicitis Deo habitanti: multa ere exi foras. August. in Ioan. Tract. I. Baptisma tuis HI, quatis est Christus in cuius potestate datur, non qualis s is per cuius ministerium datur.

Episcopi Illyrici Ecclesias Dei sapud Theodorerum lib. c. 8. It opinantur Tranitatem non esse consis antialem,anathema sumo. August.e pili. Io Haec Irra mortis genera Dia-titus eos docuit, qui se Saluatori nostro, ut se de pinna templi praecipitaret, tanquam deo resurgesiis. Ergosic pereunt, quemadmodum grex disporcorum, quem de monte in mare turba daemonudeiecit.

' Augustinus de Agone Clitistiano: Sibut Donatus Christum duuire conatus Usic irae a suis quoti lana concisione diuiditur. Haec ille. Quis autem id ipsium Luthero accidisse ignorat

imo ipse appellat Zuinglium Iudam ilium MAbsalom ilium , quia primus Zuitali se ab

illo adhuc vivente diuisit. Iidem canes, quibus Eucharistia fundebatur meensi rabie, ipsos dominos suos, quasi Lirones famcti corporis reos, deme vindue tanquam ignotoso inimicos laniaturum. Optatus lib. 2.

344쪽

nec uates.

a 33 Augustinus in epistola i s 7. Inum nobis a venerabili Papa Zorimo Aponiolicae Seris Episcopo,

Eccletia sica nec uas ad Caesaream in Mauritania nos traxerat. Potuit ergo Papa etiam transmarix nis Episcopis ea quae pro Ecclesia gerenda crant, iniungere. Atque etiam in capite 6.Cartham- mensis Synodi sextae, Augustinus appellatur Legatus prouinciae Numidiae Ilcm in epist. 1 G. Peti-xues rius o Calestius Conciliorum Episcopabum vigilantia,etiam a duobus venerabilitas misistihm Aposto. sicae Seris Papa Innocentio, se Papa metimo,n correrit, etiam egerintpaenitentiam, toto Christi. bo orbe damnatι sunt. Et iterum: Vt tam verbu et Iar Beati imi Antistitis Zoetumi, Christi tyu propagatione contracIum Chirographum rumpitur in quo niatas omnino natorum, antequam per Bapti Atim obe etur,23s non tenetur obnoxius. In M, etiam verbis A Boticae Sedu linquit Augustinust tam antiqua ars isen

data,certa Cr clara eis Catholica fides, ut nefassit de ii dubitare Christia . vide quantum vibuae decretali Epillotae Romam Pontilicis. 237 Augustinus contra Pelagium&Celestium libro secundo cap. 8. Pelagiuisse illudicium prilaestinumeropterea isi videtur essepurgatu : Romanam Ecclesiam,vbi eum esse noti μ' umbratis, si reis quequaque non potuit. Recoluu euim beatifimur Papa meimm, quid imitandus praecessor eius de ipsissen-pent gestis. silenda etiam quid de Hobent iret pradicanda in Domino Romanorumsides,quorum adae μου tim ex orem pro veritate Catholicasu ia censionantia concorditer fagrare cernebat. a 38 Augustinus contra duas epist. Pelagianorum lib. 2. cap. . Inmodo ab illas Dei desertorAH. O pusnatoribus gratiae, Romam clerici praeuaricationu arguuntώυ copo Metimo, quasi utiι λse ut in damnatione Perrore Celesy ct Pelagis, quam quo seu Innoce/isio inpra resenserunt' Nuia et liqud cum lueras venerabilis Innocenti, de paruulis , nisi baptizarentur in Christo , in aeterna morte mensuria, Catholicae Dei clareret antiquit.ti, profecto Ectasia Romana praeuaricator 'I tu esset,quicunque ab tigast renita deviasset.

39 Prosper Aquitanicus in carminibus de Ingratis de Pelagio agens, ita scribit:

pestem sutruηtim prima recidit Sedes Roma Petri, quae Pastoratis honorῶFacta caput mundo,quicquid non posita ι armis,

Miligione tenet. i. . N a. i

ta, Prosper in Chronicis: Concilio astud Carthaginem habito a r . Nisi porum, ad Pontificem πιαλ' mum Synodum decreta perlata quibus probatis,per totum mundum haeresis Pelagiana damnata eLI. Cura i perierunt decreta Synodi ad Papam, nisi ut ab eo confirmentur Vnde idem contra Collatorem

cap. I. ait sicanorum conciliorum decretas beatae recordationis PVa Zodimus sententiae suae rotara exuit, se ad impiorum detruncationem gladio Petri dexIeras omnium armabit Antistitum.

Gennadius Massilietis presbyter merito putatur eius libri, squi apud Augustinum de Ecclesiasticis dogmatibus mscribituri autior esse. vhi cap. 26. ouomaum Papae Zoym appellat ro gularem, venit quae ad Canones aut regulaς constituendas satis virium habeat. Cuiusmodi authoritas nulli viai, praeterquam Romano Episcopo,unquam tributa est. . Possidius Cila mensis Episcopus invita S. Augustini,cap. tr. Innocentim ct Zo in sines '' ea sedis Anti Eues, uis diuersi, ιemporibus Peneianinis notantes, atque a membras Ecclesia praecia ter, datis literis ad A ricanas, Orientis, se Occidentis Ecclesias , eos anathematiciandos se deuitandos ab omnibus Catholicis censiueruns. Et hoc tale de istis Ecclesiae Dei Catholicae prolatum iudicium etiam ρ imus Imperator Vonorius audiens,ac Fequensiuis eos legibus dumnatos, inter haereticos haberi δε-bere constituit.

Praetet aut libri utem sediς Apostolicae in literis ad totam Ecclesiam mittendis, etiam illud' perpendo. iii6d Pollidius abi citat iudicium Serii a Policae iudicium Ecclesiae Dei Cathoticae. De mque Imperat strion sibi sumpsit causam haereseos cognos di dam sui hodie apud Protestames,depol illiuium in Angliae fit sed Apostolicς Sedis de Ecclesiet Dei iudicium auae uti, secutus est.

345쪽

Ciuitas Deidem Civitas diaboli,siutantinuata Ecclesiae Schismatici postatae, succepso. qmsuccessionem contia

nuatam non habent.

mistiti o Pseudoprophetae.

Sanctimoniales cretemptae. Denuo nudarunt capita virginum velata.' Optatus libro a. in ut priorem profestionem ita irritam facerent. Lutherani Sc Caluinista nullam omnino virginitatis professionem tolerant, in eo Donatistis longe peiores. Pasti altaris contem te. Extorserunt velamina & instrumenta Dominica , & cum codicibus pallas arbitrati ea apud Ca. tholicos esse polluta. Optat .lib. s. At Lutherani de Caluinistae, nec pallas quidem ullas, aut velamina in altari esse volunt, in eo Donatistis peiores. Speculam quandam soris a ciuitate Romana, gradibus sepserunt, ubi pro tempore conuenticulum habere potuissent,unde Montenses appellati sunt. Optatus libro 2.

Talem speluncam V valdenses in Gallia. UViclesilae in Anglia, &Pcotestantes in Germania ab initio frequentarund. Successo Disicoporum

Non habebant plures quam quinque Praedecesssores Episc

pos. Optat. lib. 2. At Lutherani etiam pauciom habent. Novum nomen Chri yia cim situm.. l cum ante nonati superbiamu- omnes qui in Christo crediderant Christiani. vocarentur, ausus est popului cu in Deo diuidere, ut qui it Iuni secuti sunt, iam non Cliristiani vocarentur, sed Dola

tille. Optat. I tu 3. Hoc idem c dit in Lut irrit m a Luthero , in Zuinglianos a Z iinglio, in Brentianos a Brenti. , & in Caluini stas a Calii ita vocatos, conian rca omnes vocarentur Christiani. Ecci

nectores Catholici, custoris murorum Ecclesiae. Non defuit manus angelica, quae ampusiam JAritati Abuectione deduceret: proiecta casum tentire non potuit: D eo mirature Agaesa intersa co sedit. Synodus Laodicena Can. . iubcr, rura eos ad milesiam reuersos et Vis in Do Chromate. - acrilegu quita altaria Dei in qu bus se vos aliquari oti tisissὶ staneere, rarire, remouere' 'ut enim ess altare,nisi sedes cse corporis et sanguinis Christiξ Et postea: ui Nos

enderat Chrassus, cuius is e precerta momentaco anguis habitabat' Zei intute ι man Christo in cruce, a voti, percusus est in altari. Cilias etiam calices Christis uinis rutores: alga mercedem nefarus nundynis Prou catam nec emptores eligere et Lissis sacri' dum inconsiderate vendia sis. Optatus li. 2. Oleum Sacerdoti a Deo eo usum non debuisse vost agere,a uero Dei Davi disice-

c timet geretur. re arbutuις, sui sto per Samuel tio iamdudum datvmfuerat,

Haec ille. Sacerdotes igitur Catholici Oilii

ungebantur.

Optatus lib. s. Spiritale lenia Megemo est. In nuptias g)onsis Christi in τι ines iam veneras volutate se proseisione ΝαE Alsiecularibus nuptus si renuncias monstrarent, giniati b osoluerant cranes. Nudax is demias capita iam Selmta,ri quibus professionis aeraraxinta indicti , quae

contra raptores aut petitores videntur inuenta:

iam Deo deuotam nec quae o abat,perseuerast

tere, aut ne rastror auriat violare.

. Hoc utique Caluin ista neficiunt. optatus lib. 2. Cum sa luce sis clarius π)rcator mnumerabatibus opulis esse. er ω ρrbaraetas nobiscum iam Oritu vos iaet 'amimi erionis sitas, ab Ecclesia vestris erem se est ratos, si ustra vobis solis De nomen Ecesse cum suas dotibus et maecare. . Optatus lib. 2. De Glibus si sese, cathedra est prima raeam probauimus' Petrum Η ramele. I estrae cauedrae vos origi m re ite inui et'

bis et uis se sanctam Mese m vindieare. Missus est Victor ex Eica Romam. Erat uis a sine

parre, siquens sine antec aer te. . Hieronymus in Dialogo cotura Luciferi nos: Siculi vi eris eos qui dicunt r Christi, nou Domino Iesu Christo, sis a quopiam alto nuncupar vi puta Martion Ias. Valen Ianos, Momienses siue Campates: cito, non Ecclesia- esse, sita Antis si Synagogam.

346쪽

Controuersiam quae inter Ponti fres Romanos se vi copos Atracae in Apiarν . , causa es agitara, non tam Ddere, quam ad uuare Pontificu Romani primatum. Apiarius Siccensis Episcopus, per Synodum Africanam abstutus,ab Episcopo Romano pethi, ut Ecclesiae suae redderetur. Romanus Episcopus Faustinum Ecclesiae Potutinae in prouincia Piceni Episcopum,& Presbyteros duos in Africam in ilit cum tali Commonitorio, quod haec quatuor capita complcctcbatur: et num de appe attonibus Episcoporum ad Romanae Ecclesiae Saterdotem: λεη herum,ne ad Comitarum Episcopi importune nauigent: Tertium,detractandu Presb)terorum se

Diaconorum i ausis a VIIIImos Episcopos si astu, perperam excommunieari fuerint: aeuartum, de

Urbano Episco excommunicando eleuam Romam euocarido,n ea quae videbantur corragenda corrigeret. Hyc Pontifex Romanus. Et ZOZimus quidem Papa dixerat,in concilio Nicaeno firmatum suisse, vi esset in potestate Episcopi Romaim vel causam Episcopi alicuius ad se prouocantis, ab alij. Episcopis cognoscenda committere, veli latere suo Presbyterum mittcre,qui una cum Episcopis rudicaret, habens aut horitatem eius a quo destinatus ellet. Sic cnim tum in Sardicenti concilio aperte scriptum cxtat, cap. .&7. ut antea sub Iulio Papa exposuimus tu prius in Nicaeno si non perspicue script iam . at certe ex eo firmatu fuit,quod ante id ipsum in V su extiterat. Etenim Faustinus in s. Ca

thaginiensi concilio his verbis uius fuisse legitur: Imunc a nobis synt a Sede postolica aliqua ιν cIanda de Nicaenis Canon obm,ut conseruentur, se constitutis eorum salias constituta) ct coqueturiequia aliqua ordine se Canone tenentur, aliqua consuetudinesirmata stat. Hucusque Faustinus. Ac sa-

ire cum in canone 6. Nicaeni concilia mores antiqui obtinere iubeantur:quicqvus in more principalium Ecclesiarum antea potitum erat, id a Nicano cocilio recte firmatum esse intelligitur,e pinagis si de Ecclesia Romana agatur. Nam in Synodo Nicaena tantu na Ecclesiae Romana moris iudcfertur, ut ideo potestas Alexandrino Episcopo in ESyptum, Libyam, de Pentapolim cocta tur,quia E si us Romanus ita consueuit. Quae c ii ut ita sint si quid in Ecclcsa Romana receptum fuit ante Synodum Nicaenam d etiam in ipsa Synodo firmatum probatur per haec ipsa ciusdem Synodi verba, Mores antiqui struentur. Et post: In at prouincys siuamuilegia sua Hymiares,o ax-1horitates Ecclesiti seruentur. Itaque Romanus Pontifex cum de usu Ecclcsae suae iam olim securus fuerit,de aut lior ita te etiam Nicaenae Synodi securus extitit. Nam & V ictor Papa Episcopos Asiς iudaizantes excommunicauerat:& Cornelius Papa Episcoposita liς qui Nouatiano manus impoluerunt .deposuerat: de D. Cyprianus Papam Stephanum hortatus lucrat, ut Martialem Episcopum Arelatensem deponendum curaret: dc Dionysius Alexandriae Episcopus apud Di ny itum Romanum de haereti causam dixerat :&Milciade Papa cum Caeciliano Episcopo Carthaginiensi communicante, poterat Cacilianus steste ipso Augustino; non curare communionem

etiamst tuaginta Episcoporum Africae, qui eum excommunicauerant : quae omnia suis temporibus de locis in hoc eodem ribro abunde sunt iam ante explicata. Quapropter clim Faustinus non tantum constitutionum, sed etiam consuetudinis apud Nicaeam approbatae nactionem secerit, hac salte in consuetudinis aut horitate ab omni vitio falsitatis Papa Zozimus immunis declaratur.

Deinde Canon septimus concili, Sardicen. sis , quem liquido apparet a Faustino citatum fuisse, ita se habet: M Episcopus accusatus fuerit, se iudicauerint congregati Epsco' reeionis Vsius, ct degra risus eum deiecerinis anesi uerat qui deteriri est, ct confugerit ad F piscopum Romanae Ecclesiae, se voluerit se audiri. si iustum putauerit,ut renoueIur iudictam vel discussionu examen, redire hs fovis ἀλgnetur, qui infinitima se propinqua prouincia sunt,ut ipsi dilitenter omnino requiram, se iuxta fidem: ν itatis definiant. Quod iis qui rogat causam suam iterum audiri, deprecaIionestia moueris t c um Romanum .ut Hatere seuo Presbyterum mittat rit in potestate Discor, quid telis o quid aestiqet. Tisidere neris . nutendos esse,quipraestentes cum Episcopis iudicent, habentes eius authoritatem o destinati s Lerit in suo arbitrio Si vero crediderit scopos sius cere, 't negotio terminum imponanι, faciet.Po a Dus,imo consilio suo iudicauerit. Iam si di eamus Pontifices Romanos hunc ipsum Canonem, qHi Sardicae inconcilio gener

li est descriptus, Nicaenum appellasse. quid aliud erit,quam n 'minis tam sim error,& nOrci aut veritatis alicuius squae ad re pertineat ignoratio: Cum enim si s Marci Paraei omineὶ superius: declarauerim & csicilia multa in i)sq, etiam Africanum, de permultos Parrcs antiquos varia capita sit b concilii Nic ni appellatione laudasse, quae inter viginti hos Nicaeni concitu Cationes minime extant:ciit non aeque ZoZimo in ea re ac alijs etiarii patribus falli & errare licuit si erra-

347쪽

continuata Ecclesiae succegio.

Ciuitas diaboli, seu

nuatam non habent.

Haeretici ct Pseudoprophetae. Eret si prior disi

In Africa sicut&in caeteris prouincijs, una erat Ecclesia, antequam diuideretur ab ordinatoribus Maiorini. Optat. lib. i. Sic in Germania, Anglia,& Gallijs, una erat Ecclesia,antequam diuideretur a Luthero.Zuinglio, Henrico octauo Caluino& Bera.

De Canticis Ecclesiasticis. Donati ita repreliedebant Catholicos, quod diuina Cantica Proplietarum in Ecclesia psalle

Eodem modo Protestates reprehendunt Catholicorum psallendi morem de institutum. ρ a. De Cossyriianis.' Collyridiani sapud Epiphan. haer. 79. . in Arabia Collyridem

seu panem offerebant m nomen Mariae: & carceri de eo pane par ticipabant. De muliebri Praefectura in rebus sacris. Et hoc facrificium per mulie res fiebat. Epiph. ibidem. Porro nostris temporibus in Anglia vidimus mulierem Caluinista non quidem sacrificantem,sed tamen

quod plus est, & Sacerdoti, &Praedicatori palam in rebus sacris dominantem . Elisabetha enim , nescio utrum Luthera na, an Zuingliana quoad sectam quia utriusq: sectae plures Pscu. doepiscopos praesecitὶ occupa to Angliae regno , praecepit Venerandae memoriae Calliolensi tapiscopo ad altare talia constituto sciam adhuc religio Catholiaca non osset abrogata) ut in sua Missi non cleuarct corpus Domini. An hoc non est sacrificio praeesse cui ille respondit, Ecclesiam Dei non babere talem consuetudinem. Praeterea eadem mulier abdicata iam Catholica religione) Alexandis Nowellum e luggestu ad populum verba facientem coram omni populo reprehendit , velut a proposito suo digressum, Doctores Carhutiel, ct custodes

murorum Ecclesia. Chrysostomus hom. 3;. in Acta Apostoloru: Habent haeretici quosdam , a quibus appestantur: prout enim haeresiarchae nome,ita tisiecta vocatur. &de Catholicis sublucit:) mquid indimur ab Ecclesia, nunquin haere archias habemuου nu ab hominibus col nomen Liamus ' Nunquid nucis dux quida, cui Egi Marcion, O HI Manichaeus, huic Arratu, altera vero alius haereseos disi Et post: istu nomen accuseans Ugor. Hoc etiam in Lutheranos, Zuinglianos, & Caluinistas conuenire quis non videt ' Optatus lib. i. Videndum est, νὼ m radice cauto orbe manserit, quas foras exierit, quis cath dram siderat alteram quae ante no fuerat,q- a tare contra altare erexerit, quis ordinationem ferem. saluo altero ord nato. i. dum viveret alter, qui prius suisset ibidem canonice ordinatus. Hae omnes notae in Lutheranos cadunt, qui ras exierunt, de Supcrintendentes ordinarunt, ubi prius Catholici Episcopi erant, Cum interim reliqui Catholici in radice cum toto orbe mansierint. August.cpist. iis.. cap. 18. Etia- de Script

ris degendi'te' istudi Mm s ct Psalmis canen is , cum or i us Domini. O Apostolorum habeamus documenta, se exempla, ct praecepta de

hac re tam utitia.

' Epiph. haer. 8. Sit Maria apud β sancta Pi

go, anctum et ab .non conuems colere sanctos ultra

corum. Nes enim D eus est Maria,neque de caelo cavus habet, sita ex conceptione viri Gr mulieris: sicundam promisitonem vero velut Isaac disposita. Et in haer. 79. Revera sanctum erat corpus

Maraae, non tamen Deus.

Epiph. hae 79. Deo ab aeterno nusiatenus mulier sacraficauit, non ipsa Eua. DPenia Cr adno ut m Testamentii. D mulieribus praeceptum esset sacrificare Deo, aut regulare quicquam operara in Ecclesia, oportebat magis ipsam Mariam Sacrifcium ξcrficere. At non complacuit. Esecti sium Apostoli sacrificantesper terram Euangelium, O ab Apostolis costitutaer uni successiones Episcoporum ' Prest=teroru in domo Dei, se nu quam multer inter hos consti Ia est. Fuersit quatuor iaPhilippo Eu teli prophetantes, non tames crisi cantes. Et est Diaconissarum ordo in Ecclesia, se non ad sacrificandu , verum τι quando nudatums erit corpus mulieris id si baptiraretur, aut ungeretur oleo facroὶ ne i viris sacrifieantibusco planitur, sed a ministrante muliere, cui praecipitur a Sacerdote, τι oram erat ad tempus indigentis mulieris, in tempore denudationis corporis

348쪽

334 po Netiri c. R6 dAEigui . t L svis fg Torius L CCL. pse i M ATL M. Pentateuchus Mosis videbatur olim Samaritanis plenioris authoritatis esse, quam reliquorum Prophetarum libri. Sed cium nos sciamus,unu Spiritum sanctum siue in Mose ac Prophetis, scuin Nicaeno M alios Oecumenicis Concilijs extitis Ie parui refert,ut in quo libro,sic in qua Syn do Oecumenica hoc vel illud statutum fuisse dicatur. Nam quod Synodus Sardiccsis Oecumenica etiam sit,ex Athanasia testimonio clari s si me constat,qui tam Nicaeno quam Sardicensic cilio intererat. Is in ipso Apologiae secundae principio sic habet: In mens Sarduo concibo quod, coierat ad edictum Religiosi inmaorii Principum Constant ij & Corallantis j nostram innocentia- plures quam trecenti uiso seu calcul, comprobarunt, qui ex multis prouinciis Aerapti, Libae, Pe

rapoleos, Palaestinae, Arabiae, Ilaum,ops, Pamphilia, Lyciae, Galatiae, Daciae, M ae, Thracia, Dardaniae, e Macedoniae, Epiri, Thessaliae, schisae, Cretae, Dalmatiae, Sisciae, Pannoniarum, Norici, Italiae, Picini, Tusciae, Campaniae, Cadabriae, putiae, Bruttorum, Sicilia, Asticae iuersae, Sardiniae, Histaniarum, Galliarum SMIanniarum eos ad Concilium contulerant. Idem fere tradit Hilarius in liv.de Surio

dis, Sc Socrat. lib. 2. cap. in.

. Si ergo tam frequens co icilium Sardicae tum ex Oriente,tum ex Occidente coierat:quid i-- pedit,quo minus etiam Oecumenicu & uniuersale perinde ac Nicaenum habeatur'. Quibus ita positis: dico, primatum Romani Pontificis ex eodem sexto Carthaginiensi concili' vehementer confirmari, per quod eum magnopere frangi & debilitari Protestantes arbitrabantur. Nam Patres ducenti Sc septendecim qui ex Africa sola in sexta prouinciali Synodo conuenerant, navoce omnes Faustino responderunt: Id nos seruaturos' temur,quo in Nicaeno concit o co ut est. Et post: Vniuersum Concilium dixit, omnia quae in Nicaeno cocilio Auuta sisnt nota omnibus pluat. Iam nemo nili insanus dixerit, hos Patres grauissimos de verbis tantum solicitos, rem ipsam neglexi sse. Idem igitur est, siue in Nicaeno concilio, seu in alto,quod Nicaeno par sit aliquid dec r- natur. At Sardi conse concilium par fuit Nicamo, dc quoad aut horitatem coeundi Num viritimque 5 Episcopali, & Imperiali authoritate 5 consensi coierit: oc quoad loca undo colat, in in it orbe uniuerso utrumque cout & quoad Patrum qui coierunt grauitatem, inani partim ijdeSardicae coierunt,qui prius Nicaeae conuenerant, partim eo clariores viri Sardicae coierunt,quo iam per Arrianorum persecutiones magis probati erant. Nihil igitur interest ad rem ipsam irum aliquid Nicaeae,an Sardicae dccretum fuerit. At in concilio Sardicς decretu in est, ut Episcopi i Concilio damnatus,tiberὸ appellit ad Pontifcem Romanum, qui causam vescognoscendam Mys ra- 14; dare,velper presbyterum a latere uomisium de nouo cognoscere potest. t statuitur in Canone 7. Sa dicensis concilii. Omnes isitur ducenti O septemdecim Discopi, qui conuenerunt in 6.Synodo Ca thaginienti, hac mente fuerunt, ut concederent Episcopo Romano potestatem mittendi Pres byterum e latere suo, qui cognosceret causam Episcopi alicuius qui domi condenatus ad ipsi improuocasset. Ac nequis dubitet,hanc esse Patrum Africanorum sententiam, audiamus quid ipsi lad Pap m Caelestinum scribant: Ἱ aliqui tanquam a tua Sanctitatis latere mutatur, la inqui ut inuenimus Patrum D do constitutum. Iura istudquo pridem per eudem Co scopum nostrum paustinum, tanquam ex parte Nicaeni conci ly, exinde transeni se in Conciliis verioribus,quae accipiuηtur caena, i sancto Cyrisio coepiscopo nostro Alexandrinae Ecclesiae, O a venerabili Attico Constantinop tisano Antigite, ex authentico misiu,q- etiam ante hoc per Innocentium Prasuterum es Guarces m Subdiaconum , per quos ad nos ab eis directa sint, et enerabitis memoriae Soni facis Episcopo praedecessori vestro a nobis transmigsa sunt, in quibus tale aliquid non'otuimus reperire. Haec illi. Porro clim dicunt, lenec in finodo Nicaena, quam solam videtur ab initio norninasse. Me lin alia qua a constitutu invenisse, ut aliqui Ianquam alarere Pontificis Romani mutantum utiq:os cn- idunt nec inuenisse hoc idem in Sardicenti concilio statutum, nec se fuisse id pro nihilo ducturos, si hoc ipsum quod vere ibi statutu erat,inuenissent. Ipsa enim Sardiccsis concitu verba erat, quae Faustinus protulit. Canonum igitur Ecclesiasticorum , qui Graeco scrjpti erant, toleranda ignoratio, & Apiari; sorte infamia ei secit, ut Asricani Patres usq; adeo resisterent Ponxifici Romano. Verebantur enim, ne pessimus quis' id Papam deinceps confugiens, infinitas molestias ipsis afferret. Cui malo dum cupiebant remedium adhibere, ita aliud maius maturri inciderunt, lvi a vero licet inuiti deflecterent. Quis enim negare potcst, illos suisse in hac re deceptos, dum lputant In nusta Sγυodo statutu fuisse, vi aliqui a latere Pontificis Romam mutantur, cum id ipsi i ii in lSynodo Sardicatam aperte perscriptu legatur. Aut quis Magde burgensiu caecitatem & duritia lcordis satis admirari potest,qui non ignorates haec ips4 verba quae Fauilinus recitauit, in 7. Onone Sardicensis cociiij extare,atq; adeo ea ipsa verba in Centuriam tertiam cap. u. pagina 763. j describentes tamcn in Centuria quarta cap. 9 pag. 812.& sequentibus vocat ZOZimum Papam Romanum, facinoroserumperpetuum Asylum, et alsatorem Nicanorum Canonum: lieniq; .lloni facium appellat Romanum istam Male facium. Quasi vero falsesores Canonum Nicaenoriam Ambrosius, Hieronymus, Augustinus, Leo Theodorctus, atq; adcb ipsi Africani Episcopi has idi sint, quia sub Nicaenae Synodi nomine omnes isti permulta citarunt ut antea sub nomine ra-

349쪽

Ciuitas Des

Continuata Ecclesiae successo.

Ciuita; diaboli,

nuatam non habent. QR. v I v

II eiici ct Pseudoprophetae. Eressum , quo eum redire iussit. Eadem appellat se suprema Gubernatricem Eccletiae Anglicanς. An laate non fiunt pcrii milia usquae ab Arabicis mulieribus olim fiebant tys. De Heluidianis, stu

' Antidi comariani quos Heluidianos fuisse Augustin. indicat haer. 8 .) sunt aduersatij Mariae virginis, qui dicebant, Mariam,

postquam Christum genuit, ipsi

Ioseph viro suo copulatam esse, de ex eo filios genuisse. cpist. Itier. 78.Hieron. contra Helvid. Debirginitatis dignisau. Helvidius etiam lut author est Hieronimus in fine opusculi, quod a suersus eum scripsit volebat eiusdem esse gloriae virgines x glaritatas. p . De Feliciano. Praeter haeresim Arrianam, qua insectus erat,hoc de suo adiunxit, ut diceret: Melior mihi adducenduvidetur Me via, Da primum ei rati ne testimoni s reditur, post, rasione conuim, idem Hud Scriptaris restondentibin expolitar. Apud Augustinum in Dialogo contra Felicianum.

De eisbais Clericorum.' visitantius impugnabat Cleri caelibatum, aveo ut Episcopi sceleris ' Epiph. her. 78 Sis usu seni Mariae, Christus

non iratae seti'sam Loanni, dicens: Ecce mater tua. Nunc aurem /dfecit propter virginitatem, O

ab ista de accepit in Ioannes a sit uis.Et post Nuptiae alias honestae,a Prophetis o Pontificibus

probisentur pro 'rema uu miti erit. Postmiam prop0etauit Moysis, non am μου uxori contumctus est. Pro titisse vero est Maria. Et Nisi imi Mures Catholici, o custodes

murorum Eccle ae ipsius. Diaconisiis olim indiuit E cclesiastici orido ; nusquam autem Presbyteras aut sacri sculas constituit. Nam neq; Diaconsae in Ecclesia concreditum est, ut Et iam erium per claniae mlum dit admossent, ct exequantur commissa. Haec Epiphan. Porro ut hinc costat, sacrificadi potestatem mulieribus negatam csse, ita ex eodem hoc loco manifeste constat, eando Presbyteris in nouo Testam cto esse commissi iam: ut miranda sit Protestantium impuden-

tia,qui negant cxternum M publicum Ecclesiae Christi sacrificium. tiae pro Gabant propter virginitatem. Et Tecla cum Onsium haberet sermos filmu, Primaria υ ω, incidis in S. Paulam. a nuptiis eas u Iure quamo magis Maria contems sancta EL Ierrena, tis eat lium prio fias' Hieron. in lib. aduersus Helvidium: bastandus es Dominus Iesus, τι seri Gniis hostilium carus noti mens Am --hab tris fuit,aδ omni conetis Ius suspicione tuemtur. I Dore Deus Pater est is eranio, ut

matrem filii Hi virginem ostentifuisse post par

Chrysost. in lib. de virginitate: Bonus comveroi ea causam virginitas admira fila quae eo, quo Dis est, melior existis: tantoά metior, quanto remi Husgubernator, quanto e milii bi duxpnestatur .acsi libra, i radiunga, tanto nuptiis virginisatem praestare, quanto cata terrae, quanto hominibus meli antecenni. August. in lib.de sancta virginitate cap. I. Iure Haino continentia conabis, se nuptus pia vir L

nit. D anteponitur.

' August. contra Felicianum de unitate Trinitatis ad Optatum: m. im ratione asserere' res partum praedicin Virginis: et si hos re isse ostendus a mor aes ' Si ergo horum se in prehensibita ratio, o verita prompta est: facillinis ne tys fidei uni nos creditur, quam ratio imuestigatur. Ambrosius de ossicijs lib i. cap. . Ministro altaris i futuro. na de illius electioneta agit

et a tantum nec repetitapermittitur copula. Inof

fensum autem exhibendum es immaculatum

350쪽

M,6 PONTIFICEM ROMA. N. SEMPER FUISSE TOT Ivs ECCL. PRIMATEM.

Marci planum feci quae hodie non reperiuntur in Canonibus Nicaenae Synodi. Verisimillimum est plura suisse ab initio Nicaenae Synodi capitula quam viginti. Poterat etiam fieri ut Patres antiqui hoc in more habuerint,vi quicquid ab ulla Synodo antiqua, quae cum Nicaena consentiret , statutum aut ubique receptum fuerat,id N icaenae Synodi Canone appellarent. V t ut fit, iam manifeste cernitur,quid inter Catholicam fide,&Protestantiu haeresim intersit. illi iniscet luna terre, quia in nomine tantum concilii sit erratum, si tamen vel in eo est erratum. Pro Sardicenti enim concilio politum est concilium Nicaenum , cum tortu in utroque Olim ita fuerit constitutum. Sed demus, in Nicaeno prorsiis non suisse hoc scriptuni: tamen in Sardicensi extat. Hoc aut cm pcrinde csl, ac si quod est in Matthaeo, quisquam velut in Marco Euangelista coim scriptum proferat. O nefarium scelus: si insignem saliatorcm 1 Perindc quasi de nonii ne aut horis multum reserat, quoties de re ipsa constat. Vertim ex altera parte cum Protestantes in re tota Crrent, nec tantum negent, in concilio Nicaeno perscriptum t Papa de titere suo Presburtim mmat, qui una cum Episcopis prouinciae coenosivi causam erus qui a Synodo in qua damnatus erat, ρυ- uocauit verum etiamsi concedant,hoc in Sardicens concilio scriptum esse; tamen hoc ita debere fieri, prorsiis negant; Δἴ ita non in verbo errant,sed in spiritum sanctum peccant, negantes id obseruandum esse quod statutum fuisse nec ipsi negant. Si ergo tantum est scelus Catholici hominis,qui solius nominis errore decipitur: qualis est illorum damnatio,qui deerrant in rebus permultis,& permultas,in quibus non errat,t men sci tes ac prudentes condemnant Sed illorii audacia praetermissa, reuertamur ad Asricanos Patres, qui nunquam hoc animo erant, ut quod in Generali concilio statutum fuisse intelligerent, de

specturi essent. Ac praecipue hoc de lamnissimo viro Augustino assirmari a , qui post Cataone dei ς inferioribus clericis citatum, Et nos inquit) struaturos' temur, salua in entiore in uisitione coocili, Nicani. Nonne hic perspicue apparet, Augustinum sciasisse,quod Episcopi Africani vellent quidem Sc illa seruare quae in Sardicensi concilio decernerentur, si talia ibi statuta fuisse cognoui stenti Sed quoniam nactio facta est Nicaeni concilij. cupere se ait,ut diligenter inquiratur, quid ibi sit . finitum. Ac fateor tunc fuisse prolatum Canonem Sardicensis conciliu decimum septimum, qui statuebat de clericorum inferioris ordinis appellationibus. Verum quis no videri eiusdem necessario potestatis & roboris fuisse Sardicentis concilis Cataonem scptimum , cuius fuit decimus septi mus Qui ergo se promittit seruaturum Canonem decimum septimum concili) Sardicetis,in quo de clericis minorum ordinum decernebatur: Obseruabit profecto Se septimum Canonem eiusdem concili),in quo statutum crat, τι Episcopus a concilio condemnatus posset Romanum Pontificem antagare ars eius opera, pusu iniuriam fuisset,in intelia restitui. Ru id quod ex eiusdem Synodi fragmentis apparet, Augustinum voluisse rem de minoribus clericis ad Ponestificis Romani arbitrium referri ρ Neque vero tam breuiter putandum est unumquemque imcutum esse ac res ibi narratur,cum singula vix inter sie cohaereant. Leguntur autem in illo sexto Carthaginicii concilio haec verba, sub persona Faustini: Ad sanctam es venerabilem Ec Hesiae L manae Bonifacium Episcopum, et Hira crabere dignetur SancZitas,ut se ipsi, quo S. Augusimus statuere dignatus est, deliberarem it, utra innam ct -c comedendum sit,an reticendum, hoc est, de peltaris 1 7 nibus inferiorisgrudis 3 Vnde apparet, Augustinum statuisse, tista res de appellationibus inserio ris gradus ad Ponti fem Romanum referretur. . Non ergo tui somniant, aut potius caloniantur Magdeburgenses omnes Africani Patres odi posuerunt te Pontifici Romano, sed potius multi cupiebant, rem ad ipsum referri. Et hoc quideplanius euaderet, si omnes totius rei actiones extarent. Quamuis enim Aurelius Carthagini ei sis Areluepis copiis totius Africae Prinias iniquior Potifici Romano fuisse videatur, idq: ut suum sorte honorem tueretur, neminemque superiorem seipso in causis morum ac disciplinae agnosceret. tamen multa sunt signa, ex quibus apparet, & alios aliter fuisse assectos,&ipsum non idein causis fidei sensisse. Nam tutantea plenisti me docui quae decreuerat deiide Africani Episci

pi,vno consensu ad Sedem Apostolicam miserunt, ut Apostolicae authorat.itu robur Ugorum decretuadgeretur. Praeterea mortuo iam de ZoZimo de Boni facio, ad Caelestinum Papam ita scripseriit: Prefato debita salutationis of cio impendio deprecamur,ut deinceps adve Eras aures tunc et enientes no facitius admittatu. Timide igitur scribunt, ut ad eum cuius multo maiorem esse aut horitatem, quam ipsorum foret non ignorabant. Et ideo precantur, non quidem ut penitus non admittat cos qui ex Africa venirent, sed ut facilius non admittat. Caeterum si de Presbyteris agitur, ne Pomtifex quidem Romanus iam postulat ut causa extra prouinciam Africae cognoscatur, sed latum

a vicinis Episcopis.Sin de Episcopo agatur fiam nec Africani Episcopi saltem qui ex illis docti res&grauiores erant) cam cognitione si rite appellatum esset Apostolicis Ecclesiis squalum prima erat Romana denegabant. Vnde Augustinus in epist i 62.affirmat, Caecilianu parato fui se causam dicere a caeteraι Ecclesias extra Asticam. Nesi enim inquit de Pred eris, aut Draconis. ἀβσιυμ

SEARCH

MENU NAVIGATION