De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

381쪽

continuata Ecclesiae Ciuita diaboli seu go,

Haeretici se e o M. De persona Christi Dicebat Christit homine tan

tum in utero virginis de Spiritu

mtarorum Ecclesiae August. lia r. 89. Nesis ius Drat re contendit o fiastra rem in i imo Derba Dei e hominena .

382쪽

ιι8 νου Tir. ROMANvM SEMPER. Fui S SE TOT Ivs EccL. PRIMATEM.qui contra Ecclesiam Romanam erigunt ceruices.

In Codice Iustiniani de summa Trinitate te fide Catholica: Iustinianus Auguitas Ioni Archi. Usopo Romae. Nec patimur quicquam, quod ad Ecclesiarum flatum pertiner quamuis manifes um induitatum sis, quod mouetur vi non etia- et eurae innotestat sancititur quae caput ei Zomnium an

rum Ecclesiarum.

. . In Aia clienticis Collatione 2.Titi cummi Pontificatus apice apud Roma esse, nemo est quidulitat. Idem, Collatione s. tit. 6. alias in Constitutione i 3 i. Sancimus secundum quatuor Synodorum definitiones, sanct imum Senioris Romae Papam, primum esse omnium sacerdotum. Tantium igitur abest, ut Romanae sedis primatus a Phocae imperatoris tepore inceperit,ut lustinianus, qui Plio cam diu antecessit, in primatu Romanae cathedrae sancicdo, fateatur, se quamor primarum S

brum desinitione sequi. .s, Liberatus in Breuiario cap. io. Ad Ioannem milli sunt ab Imperatore Iustiniano Hypatius taphesiorum Epis copiis, de Demctrius a Philippis,consulares postolicam contra legatos Acu-micorum: negantes B. Mariam vere dc proprie Dei genitric ,δί unum de Trinitate incarnatum de carne pastum. Sed Papa Ioannes nobis ibi positu hoc confitendum Epinula siua Ormauit, O Imperatori direxit. Nunquid Theologos Graecia hoc tempore non habuit, ut ad Romam de tali re mitteretur'An potius inde petitum est responsum, ubi subesse in do trina fidei fallitas non potest' Quod utique verius est. io. Procopius lib. i. de Bello Gothorum: Ex Byzantio ad Romanum Antistitem Le ati venerunt, Christianorum altercationu sedandi causa. Et poli: Gaianae fri si My unquam , a

mam praecipue sunt venerati.

Exemplar precum Eulalij Carthaginiensiis Episcopi ad Bonifaciti Pana extat in tom. r. Coimciliorum. De qua etiam re Bonifacius nactionem facit in epistola siua ad Alexandrinum Patria .ii. cham. Ait igitur Carthaginiensis Episcopus: Insede Ap istica extra maculam semperiai Catholica seruata religio. D e qua spe orsi de minime separarι cupientes, se Patrum sequentes constituta, ani themati mi omnes qui contra Lanctam Romanam Cr Apostolicam Eccles moverbiendo stias ex gunt ceruices: sequentes in omnibus L inolicam sierim, c praedicantes erus omnia consitura, C per omnia oero, et I in una communione vobiscum, quam si es AHIIolica praedicat, esse merear, in qua ea integra se vera Christianae religionis cir perfecta soliditas. Lx hb Pontificali. Iustinianus Augustus videns, Agapetum vicisse Anthi num Patriarcham, humiliauu se sedi ApoIIolicae, CT adoratiat Agapetum Papam: Anthimuia vero expulit id exilium. Aimoinus alias Annonius de gestis prancorum lib. 2.cap. is. Agapetus Romanae edo Pontifex Iuliinianum in Eutychis sectam delapsum taveram reduxit figem, se Anthimum Putriarcham Core

flantinopolitanum damnauit. Gregorius lib. s. Didilogorum cap. Dum Agapetus S. Romanae Ecclesiae Pontifex ad Iamni num principem proficisceretur, in Graeciarum partibus propinqui cuiusdam muti cir claudi obtulerunt eum Agapeto curandum, dicentes se in virtute Dei ex auctoritate Petris D ita ossem habere. Proi nus venerandus vir orationi inculuit, or in serum se gemnia exorsus, sacrisium in re feritu Desi Omnipotentis immolauit. Guo peracto, ab altara exiens, claudi manum tenuit, atque inenteor a spiciente populo,eum mox a terram propriss gresidus erexit. Cum, ei Dominicum corpus in os mitte ret,ima, muta ad loquendum lingua μίutaei f. Mirati omnes , repra gaudio c erunt, eorum gentes unco metus cse reverentia inuasit, cum videlicet cernerent, quia x Iapetus facere in virtut Domini ex adiutoruo Petri potuisset: Non puto au t vulgo ignotam olim, aut omnino vanam suisse Romani Pontilicis Petrique successoris auctoritatem,quae cum vulgi fide, tum editione miraculorum contestata est..is. LIbcratus cap. M. Petentibus principibus,ut Agapetus Anti misi qui abhorrebat a synodo Chil cedonensi in communionem tu in ret: recusatiit, ni se libelgo prolaret Orthodoxum, or cathedrae suae id est Romanae reconciliaretur. Anthimus igitur trino Imperatoribus redito,discesiit, Cr Papa ex Imperatoris consensu Menam sitia manu consecrauit nitituem. si iam Olim certissima pera suasio non tenuisset omnium Christianorum animos, illum manere Episcopum iure non posse qui non communicaret cum Romano Pontificemunquam Imperatores tam poten s. ad viiiii, Episcopi vocem, Anthimum in exilium egissent, pro quo tanta iterum certamina cum Roman, Pontilice postea subluerunt.

. . In cet stola Orientalium ad Agapetum: Chri 2 s sedem AposZolorum volo, pater beati me commisit, G firmauit super firmam petra perii et pros. Reperitur haec epistola in Actione prima quintae Synodi Constantinopolitanae. Synodus Constantinopolitana secunda, Actione . in sententia qua tulit contra Anthimum Antiamur deceptibilibus rationi ae siu promisi e omnia facere, quaecum summus Pontifex magna

pedis A IIolica decerneret, G ad sanctis imos Pa iurabas scrinis,st sequi per omnia Iedem ι '

poticam Tanta

383쪽

Ciuitas Dei seu Ciuitas diaboli, seu continuata Ecclesia Schisematici postatae, succes . qui successo nem cout;-

nuatam non habent.

7. Noelio Or Pseud prophetae. Io I. De Eutychians L n duae naturae in Chris Doctores Catholicior cu ismarorum Ecclesiae.

' Leo in epist. io. ad Flauianum: Tam ι αὶ ' Eulyestes Constantinopolita- i δε iram naturarum anu υτ ιν AaIumem et C nae Ecclesiae Presbyter de Mo- rus Dei suus' se dicitur, quam nefa te ,Io nachus diccbat, ante inhuma- l quam verbum caro facium es, metara in cohu natione in Christi , duas naturas Dru agemur. b, diuinitatis & humanitatis: Theodoretus in Dialmo t. Post concepti post humanitatem vero, unam i vem fuit firtus mutero , Cr natus eis infans,Gr-Cum us,Gr auctus alvie ; quorum nihil conuenit naturam facta. Flauianus Archil episcopus Constant in .m Epiti laad Leonem Papam. De carne Christi.

Dicebat corpus Domini, quod ex Maria factum cst. non esse nostrae substantiae neq; humanae consperitonis , sed hi manu quidem illud vocat, non tamen nobἰs consul, tantiale, neque genitrici eius secundum carnem. Flauianus ibidem.

- . .

. - Gella Ephesi consecta pro nihilo habuit. Flavianus ibidem.

Non ergo posi et nem humanuin suam natu- - am sit., Leo ibidem c. a. Superare norigemus eccati O mortas auctorem, nisinaturum notiram is se iserra, ct suam faceret, quem ναμ atu cora taminare , nec mors potuit deteriere. Et c. q. ui De seu Deus, ruem serus est homo. Agit enim utraque forma cum alienus comu me, quod proprium est, verso scilicet operante, quota veria est, cirearne exequenIe quod carnis ere, Erc. s. Propter Miscvnitatem per Mae meteraque natura ante P

gendam , cr sitias hominu linua adsiendi te de caelo, cums sus Dei carnem e ea virgine ae qua ius ea, assum erit. bEuagrius lib. 2. c. 4. Synisus Cha donensis approbas sancti tm ori a Rominiarchiepiscopi Leonis epistolam ad Flaui unum Archis ' H

384쪽

3 o PONTI r. ROMAN . SEMPER FUISSE TOTIVS t C C L. PRIMATEM.

Tanta ergo fuit sedis Apostolicae auctoritas apud ipsos Patriarchas, ut haeretici ad eius nomen confugere necesse habuerint, quo seipsos ad tempus aliquod Muspicione haereseos tuerentur. γυ magno Deo inquit Synodus non permittente talia usiquem finemprocedere missus eis huic Regiae urbi Agapetus Papa, qui statim ipsum de sedesila non conueniente depulit, data venia his qui talu reiparticipes ' aut communica res sunt. Nos igitur suaquit Synodus siquentes ea qua i bearis imo Papa bene examinvia μιut, con*icemus omnino psium tanquam membrum inutile.

Menna, Patriarcha in sententia contra Seuerum, Putrum S Zoaram in Synodo s. Actor. i. Contemnerum quidem Ecclesiam Romana successorem Apostoloru,quae sementia contra V os rotu L. O. Porus Hierosolyniorum Episcopus in sententia sua contra Anthimum,quintae synodi Act. De mons IemenIIa in Anthimum venu, rincipata quidem ab Agapeto antiqua Romae Pontifice. i Et post:) Consententiatiui sumus his qua beneformata sunt ab ipse Agapeio.

Aimoinus demstis Francoruli. 2.ca. tr. A uuae peteti a Silueris, ut reuocaret Anthimuin sterim Constantinopolitana , Siluerit refridi siti. Auguri domina,re hanc nunquam faciam, ut reuocem hominemis damnata ster dia permanente. Augusta igitur Beriarispraecipit, ut Siluerium in exilia agas. Liberatus in streuiario cap. 11. Cum Silumus Papa et erae fides connantiam 2 Iumniano coger tur apud Pataram Lycia exulare, venerabilis Episcopus Pataraevenit ad Imreratorem, se iudicium De

conlevatus est de tantae stis Epimpi ex Mone multos esse Acms in hoc do Reges, ct non esse et tini sicut Age Papa eis super Ecclesiam mundi totius, a sua seri expui s. aduem audiens Imperator, reuoca

Romam Salueretram iugit.

Quale hoc eii Graeci Episicopi atque adeo Asiatici testimonium,quis inter unius Pastoris sinatum super Ecclusiam mundi totius, oc multorum regum in eodem mundogubernacula, pspicuc distinxat.

Amator Episcopus ad Siluerium Papam: Audisimus vos a side S. Petri inluse pulsum. Potomtas de nobis fera, Pater si me, cum de summo Pastore, Cr Vicario S. Perri talius uni Iustinianus in Cottitutione i; i. Sacimus, ut Archiemscopus Iustinia ae primae patriae nostra in prauincias i si uirectas locu teneat A Policae seris Romanae leonaea ea quae sanctus Papa Viribus costitui λvigilius Bethsarii aut pomis Throdorae Augustae factione ad hoc ordinatus Episcopus,ut A thimiam re si . tueret, Synodumque Chalcedonense in abdicaret: iam in Petri cathedra constitis. tus,turpem sponsionem unplere noluit. Cum enim Theodora Augusta iuberet eum venire. ,:

Iris transinua. m reuocem hominem haeret cum se anathematizatum. Vnde Constantii nopolim ac, ductus in faciem caesus, ab altari auulitis, fune in collum iniecto, per Urbem circumducitur, ac . pane 5 aquaesiergastulo nutritur. - . Vigilium vero propterea quod Anthim im in sedem Costantinopolitanam restituere nolle is in exilium csse missum praeter Aimoinum, Pontificale Romanu attestatur. Itinach Paulus Dia. conus invita Iuiliniam, Marianus Scotus& Platina in vita vigil ij. Blondus Decadis i. lib. ι. P . trus de Natalibus lib. c. de vitis Sanctorum, cap. i 2. Martinus Polanus in supputationibus teres. porum. Sabellicus Enne is s. lib. . Quod ipsum ex Nicephoro colligi porcst lib. tr. cap. 1 ῆ. no Gregorius Magnus, qui una cum vigilio Rotnae vixit,&postea in cadem D. Petri sed i. i. I suit, de . vigilio sic scribit,lib.2. in dist. io Epdi Ol. 36. Recordari mimo a Vigilius papa iis uri. Aegiacon LIMus,c3tra Neodora tune Au usu Gr Acephalos, Gnationis promulgauit sententia. undὸ cor: stat, minus rectuseniisse illos, qui deprati. ato Liberati diaconi Biculario nitentes j vigil iurei. dicuntan Antimni rcili tutionem consciatisse. Nec enim condemnasset vigilius Theodora Au . gusta& Acephalos Eutychiani stas, ii Antiumum & ipsum Iutychianum restituisset. Aut qucs. modo Anthimu rcstituit qui patrona de praecipua fautrico Anthimi Theodoram cside narrauit Eutychius Patriarcha Constantinopolitanus in epist. ad vigilium Papam,quae habetur in fine I. Col lationis F. Synodi, et tona. concit. Scientes quantorum bonorum causas pax Dei, id os in .. res visitatem conseruare, ut Apostolicam sedem V. beatitudinis manifestum facimus, quo struamis . Lm a. rasta A fias traditam, se a S. Patribus maxime in L . D is explanatam. Suscipimus ol istolus Prasulum Romanae seu Apostolicae. Et ideo petimuser siderite nobis vestra beatitudine, dein - . δ uia Vari ct co 'ri ilia Gopares di Eutychio,ibus. Annuimus ut de tribus capitulis acto re rutari couentisinu . ita . diu hirro ancis ritias castatio habeatur, es sinu detur acitur Deo. Papa igiti ir assensit ut syno . - dus quinta lebruurMiccti pie noluerit nitet esse collationi, eo quod pauci Occidentis Eptico: iri adestent.Aderat vero cx Africa Pramasius Γν cenae Pararctae Discopus ut in collat. t. quintae Suno, tua tuc aquo ubi postillatu est, ut concilio interesset, ille dixit: Papa non praesinte, non et nisHiceitiale Primas ius qui testimonium Apolloli attestantis, quod fides Romanorum annunt attini et mure mundo Rom. i. ad sua usque tempora verum fuisse demonstrat, ita scribens in o D, 3 Pauli verba: Ei vere ubique es clara es Romanorum.

vigilius

a reuocare

care Anthimum in pristini gradus honorem lauctore Aimoino de geliis Franc. lib. 2.ca. a I hcta me.d ma Auetusta. Prius locutus sum male se insipienter,nunc autem nasio 2la

385쪽

Ciuitas Dei,stu Continuata Ecclesiae succesiis.

Ciuitu diaboli su Abimatici in Apostatae qui si ues

V retici se PFud prophe t Contra Chalcedonense veris

concilium etiam contumeliosis

vocibus antlarunt , ut B. Visi lius Tridentinus resert in fine lib. ben . Quis autem ignorat, Protestam mus quoque in more positum esse, ut tam veterum quam recentium conciliorum decreta pro nihilo habeant ros. De re in prim aniataina. De Trinitate. Cum Sabellio. Patris, & Fiiij, Se Spiritus sancti unam asserunt esse pers na sub tribus vocabulis. Leo epist. 9I. De Pracsionibus ex Deo. Quasdam virtutes ex Deo procedere commenti sunt, quas ipse sua essentia praecesIerit , dc ita cum Arrio senserat Patrem Filio priorem esse. De Unigeniso. Unigenitum ideo volebant dici filui Dei . quod solus esset natus ex virgine. De Incarnatione Chrim. Natalem Christi non vere bonorabant, ieiunantes eo, sicut ScDominico die , idque quoniam cum Marcione 5c Manichaeo Christum non putabant verum hominem. De anima humana. Animam hominis disserebant esse diuinae substantiae. De Angelis milia. Diabolu nunqua fuisse bonia, nec eius naturam opificiu Dei esssei sed ipsum ex Chao emergen-W, omnis mali esse substantiam. 'iaso α

illi

De Is trimomo. i. Nuptias M procreationem na ntium perhorrescunt. Deerestoribus humanis.' Plasmatione humanorum COrporum diaboli esse figmentu, ocideo ea non resurgere.

Doctores Catholiri, se cumdes murorum Ecclesiae.

vigilius Martyr, Episcopus Tridetinus li. s.

contra Eutychen: Nusn erit ofecto ambi uam, istos haereticos ese , isaniati ac veneratius conciti, Chalcedonens s decreta re uunt,arg conum nunt, tantorum, Patrum religiosis consti ιμπι-bus audaci temerarare resistunt.' Leo in epist. si. c. i. ad Turibium: Atius est qui genuit, alius qui genitus est, alius de utroque processu, quta Vnitatem in Trinitare non eadem

persona ed eadem instot Gentia. Haec Leo. Qui autem hoc non c6fitetur, ei Toletanum concilium primum de Braccarense primum d nunciat anath ma, cap. I. Leo ibident: Cathotica Eccle detestatur istos, ροι putant unquam Deo tae quo eiu em est e semtia, defuisse. quem sicut mutabilem , proficiem tem dicere nefas eis. Leo ibid.c. 3. Ista dicendo aut Chrissum negas una eum Sanis areno se Pholmo fuisse mequan cereIur ex Maria, aut alios ex summo patre Ar genitos volunt, quorum his V agetur unigenitur. quia m sit tus ex femina, eum o de marreis natus sit,qui eras Deus verbum, di de Patre nemo 'genitus aeter verbum. Item c. 3. Braccatensis concilij.' Leo ibidem c. . Naralem Christi siecundum susiceptionem veri hominu Catholica Ece L --neratur 'ia verbum caro factum es, O'hu uouin no s.' Leoc. s. Non intia sunt nihilste es, duere, quam Deum esse mutabile, ct ipsum perpeti ruis- quid test .m rae eius liaeP, --a hu o si cundum i or 1 ferra. Braccar c. s. Leo c. 8. Carbolicastris omnium creaturarum bonam confitetur subctantiam, O ti numm e senaturam. Vnde is diaboluae bonus esset nisia μα-mo bono cui Atauit adhaerere, se Uet. Imum autem malum non est substantis,sio nasus aliae. Leo c.' Coniugalem copulam Hres iam , quia non esisIe Menas turpit' - ,π se pudor matrimonysi uarur sest Iobolis. Braccari e Ir. Leoc. s. Hoc immunὰ imum viras de LM nichaeae inputari, pcia Mersente proce seni. o fides Catholica re ebenit atque damnaust. Bra

386쪽

3rx PONTI r. RUMANVM sEMPER pvIs SE TOT ivs ECCL. p RIMATEM. vigilius vero etsi ad Synodum ipse non accessit, tamen sui Euagrius ait lib. cap. 37. in per sit ras concilio consensit. Et condemnauit tria capitula, id est, Theodorum Mopsuestiae Episcopum. librosque eius, Theodoriti scripta contra Cyrillum .dc epistolam Ibae ad Marini Persiam scriptam. imo Rusticum se Sebassianum ex R. petra auctoritate ob easdem haereses a diaconorum honore alienos decreuit,ut habetur in 7. collat. s. Synodi. Praetcrea in eadem quinta Synodo etiam Origenis dogmata sunt damnata . unde Cassodorusca. i. de diuinis lectionibus ait: Omen scet tot Patrum oppugnet auctoritas e senti tamen ι- rect a Vigilio oro beas imo P ipa, denuo constat esse damnatum. Arator Ecclesiae Romanae Subdiaconus, cum Acta Apostolica Hexametro carmine celebrasset,opus suum Vigilio Pontifici Romano his verbis dedicauit: Domino S. naus imo, L positaeo, O in toto orbe, primo omnium sacerdotum Papae Vigilio. vigilius Papa in epist. ad Eucherium t Sanctis Romana Ecclesia Petra merito, Domini et ore consia erata , o sanctorum Patrum auctoritate roborata , primisum tenet omnium Ecclesiarum: a quam tam summ.ι Epscoporum negotia, ct iudicia, atque querelae, quam ct maiores Ecclesiarum quaesti ei, quasi adcapulsemper referenda sunt.

Idem vigilius Papa Theodorum Caesareae in Cappadocia Episcopum, tum quia in Ecclesia

sita non reledisset, tum ob alia scelera condemnauit his verbis, quae habentur in tona. 2. Conciliorum: Ex persona es auctoritate R. Petri Apostoli, cuius lices exigui nos locum gerimus, cum Datis Mediolanensi ide aliis duodecim Episcopis in Theodorum Caesareae ciuitatu quondam viscopum hac sententiae 8romulgatione, tum sacerdotali honore se communione Catholica, quam vel omni o Go DL scopali seu potePraestoliatum esse decernimus. Tes Mennam Constantinopolitana ciuitat , E sico mcum omnibus Metropol sanis or Micropolitanis Epistus ad tuam Drarcesim pertinentibus, sed se tu Orientales, qui excesiibus Theodori praebuistis asensium, tam dia a facra communione seu ovimus, donee se quisque vestrism culpa apud nos propriam suasals actione diluerit. De Theodori blasphemiis agitur apqd Euagriu,lib. . c. 37. Mennam vero a. mensibus a communione exclusum,&post per vigilium Papam ad communionem admissum esse, Nicephorus refert lib. 17.cap. 26.

G regorius lib.7. epi st. iis. Childesertus Francoram Rex, Cassobeae religionu amore succensin, intra muros Arelatensis cruriatu, Monagerium virorum, τι scripto reperimus, pro sua merce de constitu M. quaedam ibidem pro habitantium ustentatione concessit. Caius ne volunt in et Ταam duceretur In irritum,

o es quae Wo quiere Monachorum di 'osita fuerant, turbarentur, quae . contulit insure Monastery ,γ' .f. θωις suis Apontolica petiit auctoratate 'rmarii hoc quoque s.i petitioni iubiungens, ut eram Monui fetata, m d Jositione rerum, quam in ordinatione Abbatis, quaedam pariter riuilegia largirentur: Scie quippe, eam a Policae sedi reuerentium assilibus exhiberi. v quae Gursis seni detreto se ta russus deinceps i uitae et surpatiovis molestia quaterentur. Vnde quia ejectam ct re iis ivluntas, ct res et affage desiderata pos sat . a Vigilio Romana sedis Antistite ad Murtham Arelatensem vis copum seri atrosemissa sunt, ubi omnia qua amplectendae et oluntatis studiam depostiebar. A Iulicae auctoruatis clAsa st auctoritate Pontificis firmara ratum' fert et est, Robiam ire perreae runt, rem fit m rar. IJ Ponti maximi arbitrio permissuri. Pontifex vero ex diuina reuetitione Gre orium qu uerat anum nominatus, rigentinis praefecit, eundemque apud eum postea sei criminu accusium Asotuis. - . tDe hoc opinor ' G regorio fit mentio apud Nicephorum lib. ip. Oparite apud Gregorium

,- lmperatori septis ensias accessisset ob quem consensum obtinendum oportebat certam pecuniae's immam , nouo Pontifice exi mlui. De thoc onere imposito Gregorius Magnus in . Psalm. Phenitori tali coi queritur. Vbi de . Simonis Magi haeresi disputans, & Simoniacam prauitatem siue in Imperatore Mauriti O,seu in Ialiquo rege accusans, Huius uacauit erroris vesania concitauit aduersus Ecclesiam Mei, regiam saerere, testatem. Auitur issimi lucri cu id tale tinctus Ecclesiam Coripti, quam Saluator nossis voluit esse liberam, ρotestatis regii iura transirendor fatere conatur ahi rim ς Mauro miliin foret m M. Dominam siuam esec noscere Et postὶ In tantum autem sitae temeritatem extendas 2 esama, ut capis omnium Ecclesiarum Romanam Ecclesiam iisndicet, ct in Domnia gentium te renae 1γη potestat avsturpeti Domina Gentium Gregorius paulo ante appellauerat totam quidem Christi Eccleuam Sed quia totius Ecclesiae caput Romae in Petri cathedra sedet, propterea Romana q Ni EG, a

vocaris

387쪽

Ciuitas Dei, siu

Ciuitas diaboli, seu

Haeretici ct Pseudopropheta.

De Mus promisso . Filios promissionis ex mulieribus natos, sed ex spiritu salicio dicunt esse conceptos, ne illa sol les, quae de carnis semine nasci tur ad Dei conditionem pertinere videatur. s. Caluinistae verbe . tiam filios promissonis eos volutei se , qui nascuntur ex baptizatis parentibus, etiamsi filia morian. tur ante baptismum. De ansmarum origine Oprae mentia. Animas ob peccatum in carie . Doctores Catholici, custodes murorum Eccle ae. Leo c. s. thol alsis omnem ho ne in comporis animae f sub ianuam a creditore uniuersitatisformara, atq; animara intra marema et Ioc ra,confitetur, manente quidi m is peccari mori liratisii contagio, quod in prolem apri parentetra currit e regenerationis sacramento Iuta

niente, quo res iratum sani tam tremi unus f* renascuntur,non in utero carnu, e in virtute

Eapti brato. Et cap. io. Nemo potest a conditione iustu homins Gerari, a stipe acramerum S ρtisinatis Christi Leo c. io. Catholica Dei constanter raedicat, animus . tu quam si is inspirare lar corporibus, no a se, nec ab et D incorporari, nisiab opifice Deo qui se est creator, et corporum. .Quid stibus csimissum ad inseriora de-lhicarunt cursu siderum, qui figmenta fato 'Las, Ecce stu, quae corpus est C ini, nihil de munia lapsas corporibus fui s se inclusas prout in aerias potestates vel duriores,vel mitiores incidissent: &fatalibus stellis tam corpora, qua animas hominum astringi. De Coone Scripturarum. Comi piissimos codices suos pro Canonicis vindicabant. Dicticinii libros pro Canonicis habuerunt, quos ille postea correctus reuocauit. Eodem modo sacramentari, horum temporum verbis Berengarii utuntur, quae ipse correctus non semel reuoca

uit.

Desinis Nessonanorum CV .

Eutychianorum.' Eutychiani sub quorum etiami nomine comprehendendos putos quosda quietia erant Nestoriani l in duodecim sectas dissecti sunt, i ut atauior est Nicephorus lib. is. c. s. Qui no cadem omnes aetat te, verum ex eadem malae arbo-l ris radice orti, varijs nominibus' appellati simi, AE piij, schemal tici Theodosiani Monophysitae, Accphali Trotinianillae Trit laet-tae. Theopaschitae, Barsamani, Chrystolytae. Iacobitae, Iuliani-stς.Seueritς, Armenij,Aphtharto docitae. Contobalduae, Angelitae, Tetraditae, Conomiae, Gainitae,

Carizatij, de quorum praecipuisse

inaequis alibin metuit, quae nihil de horis corporalibus concupiscit. Idem argumcntum persequitur cap. i I. 12. a 3.14. Et Bracca se Conci

lium cap.9.

Leoca tr. Sacerdotali Hligenitaprouidendum est.υt f pati codices in num et u lectionis haleantur. Apore' ascripturae sub nominilus Apostolorum habentes seminarium falsi tartim ignitis concremandae si L Leo c. is. Inter Cariaticos non cessatur, qui Fluis utitur Icrapturis non ab Ecclesia solummodo Catholica sedetia a suo onore damnatis. Bra

Denique Leoc. 17. ait: Haleatur inter vos sidest, inter Hispaniarum Ecclesiasὶ Episcopale

concilium cir a eum locum qui omnibus o ora nussit, vicinarum prouinciarum couentant acerdotes,ut sicundum ea quae ad tuum consultum ros imui em ima aes uiratur examine,an sint aliqui inter i copos, qui huius haeresicos cout non uantur, a communione sine Abio separam di, si nefandi simam sectam per omnium sensua

pro uates da axe notuerim. Fulgentius lib. 3. ad Moninium: Sic totum conjun unt,qui a vinctate disse Iiunt. Ecce, quia bus adinventionibus veritas impugnatur. Sed quibuslibet arietibus Ecclesiam sanctum haeretici quatere nitantur, certi sumus de Domino Deo nostro, quoniam esuitatem siti a montem costitutam subuertere non valebunt. Imo fiet os ror inpubuertunt o exterminant. Gregorius Magnus lib.7. lndidi. r.epist. 3. Una omnipotentis Dei est eratia, quiam 'goa S. E clesia doctrina disi uni, um ab non est ruoniat omn

388쪽

et o coit Dominam gentium, honorem qui toti corpori debetur, praecipuo corporis membro, nepe capiti praecipue tribuens. In his autem verbis nihil dubito, Gregorium de illa pecunia conque-slum esse,quam Imperatores Graeci nuper c perant a Pontifice Romano exigere, ut in Sede ab ipsis pacifice confirmaretur. Huius enim pecuniae no quidem coacta ex Pontificis parte ibi uti nem, sed auara ex parte Imperatoris exactione, simoniae speclcm habere innuit. Et hoc est quod Paulus Diaconus in vita Maurith dicit , Pelagium Romanae Ecclesia Pontificem asis: ius one Prine us ordinata isejoγὸ Longobari Rcma per circuitum H iderem, ne possit quisqua a Roma proer M. Ante Iustiniani ucro tempora nunquam fit mentio squod aut sciam, aut audiuerimi de cin firmatione Imperatorii expecta sa. Huc etiam spectat quod Almoinus lib. 2. de gestis Francor ait c. i6. Siti eram elevat tu es a 0ranno Theodoro, qui apud Gothos regnῶ arripuerat, ne deliberatione aereii Imperialis. Cum enim Gothi cssent hostes Imperatorum . quos Graeci opprcsserant tribu tis eos Gothi releuabant,ut Romanorum beneuolentiam sibi conciliarent. Vnde idem Atmolianus de B. Gregorij clcctione ad Pontificatum agens, lib. 3.cap.7 . ait. Non enim Leebar iuncte' O ad Pontificatum promoueri absilue iugione principis ConPantinopotitani.Ecce, Mid temporis, de ad Principem cinnantinopolitanum hoc totum restringit. Non enim hoc oneris antea imposuerane cicitae ne tyranni quidem ipsi. nedum caeteri Christiani imperatoies Occidentis. Quod ideo notandum duxi, quia nonnulli cium vident, his diebus A sequentibus aliquot sectilis mcntione imperialis assensus in Ponti scis Romani electione fieri, putant nullum olim Pontificem Electi sutile, cuius electioni Caesares non debuerint assentire: quod secus se habet. x Concilium Aurelianense . Can. i. ciuoties aliquid deholeritate Pascharis dubitatur, inquisitave agnita per metro branos a Sede Ap Iotica sacra constitui teneatur. ues Turonica Synodus L. Can. 1 f. post decretum snnocentia Papae recitatuna, euu inquit Sacer dotum contra decreta talia quae a Sede Apostotica proce serui, agere praesumat' Et quorum aut horum valere post praedicatio, mst quos Sedes A Italia semper intromist Ei Patres nourihoc simper custo

runt quo eorum praecepti .ruthoritas.

Turonica Synodus 3. Can. i. se his Eutychis de Nestorij, quas Sedes Aponiolica sancia condeannas, cum sius authordiu se sectatoribus e reamur.

39 Longobardi ad Ius linianum sui resert Procopius lib. 3.de bello Gothico sic loquuntur Ari

. . cum Romanis de tera tua ista diuinog. cuisu eadem semper se recte βnsimus. Gepe es vero,vi Amanae haereseos sectatores,nusta vobiscum in re conuenient. I deni ergo Romani siunt, qui od Catholici:omnes autem haeretici, cum de fide agitur,minime sunt Romani. Gregorius lib. . post epist. Mi clamentia, Clota Y ct Sigeberii

Gisia conces isse. Quae res docet,

agnitamusque eo esse ut ea firmissimc stabilita iudicarent, quae Romani Episcopis anc asscnt. Pelagius in episto.ad Episicopos in Synodii illicite conuenietes Constantinopoli A cet mnam Romana Sedo,quae instituente Domino, caput en omnium Ecclesiarum, priuileg suis et quam careat Gregorius lio. s. Dialog.c. 3 i. Richaredus ab Arrianae haereseos prauitate conuersus totam Visigothorum gentem ad veram perduxit fidem. Sub hoc Rege Episcopi Hispaniarum ante om 3 ma sic decreuerunt,Toletani Concitu teris cap. i. Per Aeant in siro vigore Conciliorum c iuracon irata, mul es icae lanctorum Praeputium Romanorum epist . Initium ergo instauratae fi dei Catholicae in Hispani js a Concilior una statutis oc sisnodicis Romanorum epistolis petitur. Quas Epistolas certum est,& non minus olim ab Arrianis, quam nunc a Luthermis cotempta fuisse S semper a Catholicis magno in pretio habitas esse. Gregorius lib. .epist. . Ante hos annos octo sanctae memoria decesso mei Pelagi, tempore D ter se Coepiscopus noster in Constanti potita viae ex causa aha occa onem quaerens, isnodum fecit, in qua se uniuersatim a 'Lare conatus eu. 'uodmox idem decessor meus υι agnouit, Hre s literis ia i authoritotesancti Petri Apostoli eiu dem Dra iacta clauit. Gregorius igitur Magnus iudicauit. illam Synodum ratam non esse, quam Romana sedes non approbat. Sed nunc audiamus verba

illius epistolae,in qua Pelagius prccessor Gregoti, Synodum illam Constatinopolitanam irritam

reddidit. Vniuersis inquit Episcops, i Aegitime conuocatis Pelagius: Relatu est ad Apostolua Sedem, Ioanne Coa i, stantinopolitanu Episcopum a vivos lese scribere, et ex hac seu praesumptionead Synodia conuocare generalem,cῖm gene ratis Dodotu conuocarior orira in scae B Petri πώ ripriuilegiost 'ud a. o nu a unqua y nodum rata legatur ruae Apollitica aut horitate nos xii fiata. uapropter,quicquid . prae icto vestro coocnticulo quia θ' us tar ter praesumpta esse non potuit iratur ita, ex authoritate S. D -

Saluato

389쪽

Ciui in Dei seu Ciuitas diaboli, bu

nuatam non habent.

murorum Eccos . .

tar dum haereticorum qu.estioni res impu'natur.' Theodor. Lector,ti. 1. COκec incoris: Cimi omnes,ut fert'r, ac, Patria sae conci latronem Zeno Imperator per edictum ' Zenon, s a probarint: solus Felix Romanus is iquod Henoticum seu Pacificato. non municauit. Hac ille. Porio subnotaranerium appellatrat, idcgit, ut tum l Felicis Episcopi Romani lii omnes Occiden Catholici de fidei veritate, tum i tis Episcopi tum aligetia Orientis Episcopi cu

Haeret Pseudoprophuae. sectis agetur postea sigillatim. D e sicZa Pacificatorum seu tepido

rum Di rebis Dei. ha retici Eutychi aut de sua vani. tate nonnihil ccdciates , via a-tem quandam de pacem iii aginariam amplecterentur. Nam ut una cum Catholicis Eutychi :ma ilicina indixit, ite decisionem synodi Chalcedone alii una cumba reticis parui facete videbatur. cum an mi conbVi se coniecutum est . ut singuli Ecclesiarum P aelides pro suo arbitratu in ea re agerent. Eoa rixis lib. . cap. Anastasius vi id tria. perator imagina iam Zeuonis uagrius li. 3 c. 3o. ait: Nonnν t Praesides Eccle aris Horres, in Chalced en concilio eitus .m con anter a ae erunt, ut ne bigabam flere in in ago de nisu remittere o et cro ne tu

ra mutat nem admittere volucrit 'rern et . ι

vi eiu dem decretare labant, ma nanimi confidentia re u erunt. res runt penitus cui is comunicare. Et poli: Epi coit O cident , O L/b ae m Ortentati s re 9 i non poterat. lteims N icopi, ii. is. c. 17. seci et alcyno aliter comm nicare cum Oriente voluerunt,

istam Nestorium Eutic ere, Dio cora, Petra parcio consectari s cit, adeo ut at gum Acari; an ritu ceret undis C falcedonense concilium neq; etiam ait, Alexidriam . AEgyptuni de Libyam palam in Ecclesiis praedicaretur, i coepisse diis dere. . Salus igitur sidei Chri ibaneque rei cerct ir ab Oinnibus. l nae seni per a Romana Ecclesia potistimium Euagr.lib. .cap. O. pependit, cui omnes cere Occidentales Episcopi, de optimi etiam quiq; ex Orientalibus adhaeserunt. vii constat fecisse hoc tempore Macedon a Constantinopolis, Flauiansi, or po Z- ea Catiionem Antiochiae. Iuliarium Γ ri. Petrum Damasci, or Epi coros omnes,qui Ecclesia rebant Apameae Euagruis lib. 3x. 33 Fulgcη- tius de mysterio Mediatoris paulo post principium: Apud Christian paenὸ idem est, sirim nosse a perere, quod Uare. - Felix Episc. Rom. meri l. ad Petrum Cnapheu na: niam no gutuli credere et ritati, luter is no fris contra te scriptis. Nunc incepit tentiare contra Ie in o esse cratest vertex omnium patior alium Seium, Ara lora vi misPetrus, . cuius immachi tu de valde de musti uandoque enim dicis, Trra fatem propter nos cruci Da non Chris/m: Da os; immortalem derit./m Manic '' i Patrem Fili , S ruum sinctum,S essum an simul con

credimus, constemur. Tam im rum facinus fingentes, alienos ut uimur ab orthodoxa fri a communione LMucis nonri gloriosi praedere loris Petri, qui claues regni a Saluatore nostro ν cepit.

Pseudoepiscopus Antiochenus, i Dixter Eutychia nam ha restin, it lud nouo uiore in Ecclesiam introduxit , ut in Tris io Sanctas Dcus. sanc tu sortis, S. immor. i ta adderetur . Otii cruci xus e fi pro no O. N icephor. lib. i s cap. 28. . Vnde ha resis Theopalchitarum 0rta est. Idem Petrus, cum Xenaiami nondum baptizatum creasset Et piscopum diccbat, consecrat Onem siviscere ei pro baptismo.

390쪽

37s PONTipi C. ROMAN. sEMPER FViss E TOTI Vs r Cct. IMAπEM. Dator deit, quae etiam potenas in Fucces oribus era Mu ira Vr transuit, praciprocmnia qriae id a in Dis, ct et ana es caseia esse tu ut deinceps nunquam a pareant nec ventilentur. Et post. 6 7 Praedecessores vero Ioarinis, O ipse Ioannes non scini, si sapisii e Epido in ali ne lib. I pro is manu subscripsas sanctis anteces orabus muro miserum,qui in cora Deo Mesraiti unet riti et suam proterve contra Apodoticiam Seiam agere,nec de is nus, acie actorumpri neus sui Iuum et Arpare. a ui haeunio in archivosanctae Romanae Ecclesiae, subsiet sita ac chirographo eorum roborati haletur tegri Et post A uirus Patriarcharum profa uniueri absὶ vocabulo et ni uam 2 tiatur, thiasium ius P. triarcha uniuersalis die Iur, Patriarchartim nomen cauris di rogatur. Perspicue stat ex huius epistola, i cm i. ex Gregoris Magni verbis in unum collatis, eos bacinente fuisse,ut neq: vllum Patriarcham, nedum Episcopum . vellent Vmuerialem appellari: dc tamen interim crederent, Pontificem Romanum Christi Vicarium, totius': milliantis Eccles caput ac suminum iudicem esse. Itaq; inepte arguunt, qui Pontificis Romani potestatem ab ijs negari putant, qui negant, aliquem appcliadum ci se univer salem Patriarcham aut Episcopum. Quia ex eo quod agitur constat, non omnem verbi significationem , sed potius illam rei)ci de damnari, quae merito in inuidiam trahi posci Vniuersatis enim ab uniuerso nomo sorti tur. Vniuersum autem tum continet in se vim de potcstatem eius quod unum cst, tum aliud quiddam praterea signi ficat. lam , Rufino auctore in symbolo ad Laut cratium, unus vel numero dicitur, et et

et niuersitate numero, vi et us homo anqua unus i ter multos:uniuersitare,ut unus Soli letinus Demonsuam unus in uniuerso qui 'opterea sinquit unus dicitur,quod alius non sis. Quibus ita constitutis, qui se uniuersalcm Episcopum aut Patriarcha nominat, cum non raim tum dicat se unum Episcopum e multis esse, vcrum etiam aliud quidpiam, quod ad viiii cista tem reseratur, in univcrsalis nomine prae se ferat. videndum est quidnam aliud id cile qucat. Ac propri)sti me quidem no est aliud Episcopus a iuersalis, quam Episcopus unus in uniuersa Eccles a. inuod siue intelligatur de id ta Ecclesia ab initio mundi usque ad finem seu de illa tota quae simul in terris aga lota Christus propriae et nitier salis in Episcopus, quia nullus in eodc ordine cum illo aliquo modo est. unde Tertullianus in lib. aduersus Marcioncm ita scribit: Homo τε Hotet emaculatus o erre utari orarionem, es eratiarum ac ionem Deo apud Eces fiam per Christum I sum Catholicum Parris Sacerium. Hoc aute est uniuersalis Latine, quod Catholicus Grace. C tholicus ergo Patris vel Episcopus . vel Sacerdos proprie solus Christus cst. Caeteium si nomen uniuersatis non tam accurate urgebitur, scd abuti hic ut verba sere sblent accipietur: iam uniue salis Episcopus erit,non quidem qui unus, sed tamen qui primus Episcopus est in uniuersi, mundo. Nam quod in unoquoq: genere primum est, quia etiam idem solet unum eisic: si interdum. Vt unius atq: uniuersalis nomine praecipuum illud & primum alicuius multitudinis membruinintelligatur. Itaq: clim Pacianus in epist. i. ad Sympronianum,de Catholico nomine disputan . rationi consentaneum esse ostenderet, ut inter aeuersas haereses ius ApoEaica rerum seMe δε ret nerei quo nomine incorrupti popul unitaN HEingueretur: Nonne inquit V' altene propria decuis caput principale lanari ' caput principale, uniuersalem Ecclesiam appellar, cx qua sc elae aliae sub appellationibus a iustorum tuorum exierint. Caput ergo principale potest etiam in suo iacindici Catholicum.& Vniuersale. Atq; in eo sensit dicimus Magnitin I coirem Potiscem Romanum ab uniuersali Synodo Chalcedonensi appellatum esse Uniuersalem Episcopum. Sicuti Gregorius Magnus testatur lib. .epist 31.r6.dc 38. Sed cum Episicopus Constat inopolitanus volucrialis non in non ita sibi arrogasset, vel ut qui primus in tota Ecclcita osci nam vi Gregorius te satur lib. .epist. G .seipsum dicebat Sedi Apostolicς subi)ci quid sibi crest, quod intelligatur dixisse nisi se solum in tota Ecclesia Episcopum esse ' volebat quidem lut puto: percam appella;

tionem seipsunt Episcopo Romano parc ira facere. Sed cum ic ab initio non succcdcreati mad uerteret: nomine retento ad tempus a re abstinuit.Vtcunq llud sit, tam Pelagius, quam Grego rius Magnus ei opponunt id ipsium quod in verbo uniuersalis proprie intelligi poterat: videlicer, quod tanquam vilicus Episcopus de Patriarcha praecise voluerit,in quo tame scias u nec ipse Romanus Pontifex potest uniuersalis dici. Qitia licet primus Episcopus de Patriarcha sit. tan ista solius Episcopus aut Patriarcha non est, scd gradus Episcopalis seu Patriai chalis illi cuni omnibus

Patriarchis aut Episto piscx a quo est con' munis . . . .

Porro quod tam Pelagius, quam G rcpotius ita verbum hoc intellexerint, apparet ex ipsoru scriptis. Nam Gregorius ait lib. epist. 38. y i dissectu iri in ut colus appetas solus et ocari. post: si Pontificatus gradu gloriam laritatὐ arriperet, hanc omnitus ratrisus denegas: Eo etur. Ecce in Pontificatus gradu gloria ista singularitatis non est quaerenda velut i nus omnialo. o sit Episcopus. de epist.36. Si et ni Parriarcha et niuersei, dicit se, Patriarc urhm mmcn caeteris

SEARCH

MENU NAVIGATION