De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

621쪽

Comminuit igitur Christi Ecclesia, ct sibi subiecit, tum Danielu vaticinium, Principatus se Re gna, Reges ct Principes, sedisiorum submisi ne ultronea, atq, ita hoc volente se ordinante disma o-uidem a pro construanda unitate nece saria Cr concordia in domo Ecclesiastica vi nosoiam subesset, si filane dependeret etiam eorum aut horitas ab authoritate Ecclesiauica, abolitapolasim amnii a sectulari poterit quae se ingentilitasem quoquo modo referre postse videretur. Thomas Campegius Epistopus Felirensis de potestate Romani potiscis c.Q. Asserimm,Ro manum Pontificem superiorem redum gulis particularibus Eces sim, sederiam inivniuersali Ecta , i, sia de congregatione filium sine Romano Pontifice sit nobis sermo, ct eadem ratione generati concilio

uniuersiem Ecclesiam repraesentanii contingeret concilium a Romano Pontifice disitare. Meui enim minus recte iaceretur ,singulas ovespastorem habere, non autem uniuersus mulos Regem habere. non autem Regnum,aut populumst nec recte ae,potest, singulin Ecclestas capus habere, non uniuersa in lem Ecclesiam. Cῶm itaq; Pastor authoritare se potestate maior sit grege cuius est Passi or. 9 Peirri se eius Fuccessores Pastoressint Dominici gregis ex eo, quὸd dictum eu Petro, Ioannis vltimo, Pasitos i s. meas: suUeputur, Romanum Pontificem, Petrisuccessorem,soresuperiorem Ecclesia uniuersas, ct etacilio generati igno repraesentante. Ex eo auremtot imὰm cognostitur Romani Pontificis supra concilia, is authoris 3, qu odusiotari, o sati Ecclesiis refluis Episcopos 'os Synodias a nauerar, cs expuleras. Item exeo, quo =ιωuatas ct Ecclesiani potenas u legibus c praceptu non sitam hominem dirigua humanam febritatem, qua eu viuere secundum virtutem, sed adflerpetuam etiam se aeternam,suae a seis Deo est expectanda . Propterea necesse eis,talem'testatem a Deo, non as hominibus tribui, O a se A Deo,a quo pendet,iudicari. Praeterea quemadmouum terreni Principes Egius iussioum sibi reseruant, cui vicessuas commiserant: sic rationi congruere videtur, caelestem Dominum Graium Iesum nus& d ν ,1 di se superi carium sium iudi Upotestatem,pro cuiui fri, vi non deficeret Caraus Patrem, O mista trum confirmationem demandoit: non autem, quod coram es iudiciosisteret.

. A Ioannes Morocurtius Nervius in Threnodia contra Lutherum. -Rerum per te confunditur ordo. Omnia perturbans sacrorum iura, moue que Aduersus Possumqμι stylum, linguamque procacem Romanum tu Pontiorem sernaru, hiansique Gutture Cerbereo iactas conuicia, O au es Blasthemo fermone tuos sine more latratus Scribere, or immoleis istam ridere cachinnu.

Praecipue ratione loci,Sedlatuesivrem , . I tuam tenet.

622쪽

Ciuitas Dei, DContinuata Ecclesiae succepto.

Ciuitas diaboli, seu

Schi matici, Apostatae

niretici or P ad propheta. l inde cum negent, Sacram i ta ex opere operato sid est, cxvi x potestate diuini operis,

quod in illis dispensandisi ministro Christi fit gratiam

non ponenti obicem coim ferre Sc tamen infantes per

baptismum caluos fieri. M

propterea gratiam accipere concederent: partim coacti sunt dicere, infantes habere fidem cium tamen falcatur, eos non intelligere doctrina fidei, partim nescieriit prorsus quid dicerent: dc ideo Caluin istae nullo modo v lentes solam fidem si

deserere, necessitatem Baptismi negarunt, ut mox videbitur. ao . Gl- Doctores Castolici

bitum infusae fidei accipiunt in Baptismo: certe pero ου operatum acci iant eum habitum, id est, vi Sa- , cramenti, quod illis in Christi nomineadiministratur. Praeterea, cum vi eiusdem Sacramenti accipiat remissionem peccatoria, uti l .rii in Sacramcnta gratiam ex opere operato coni crunt, tum sola fides no

iustificat. Sed cum disputamus cx hs quae aduersari, nobis concedunt age, verba ipsoru proscramus, quq ut praeter Coclaui uardus Tapper testatur, to. i. arti c. t. ita se habent: Anno Do m. is36.dic 23. Maij, V Vittera bergae in solenni consessu, Lutherani in ilibus Martini Lutheri, praesente etiam Buccro, de Baptismo infantiu omnes sine ulla dubitatione co- senserui quo necessit infantes bapti ri. Cum enim promisit Eutu pertineat etiam ad infames, or pertianeat non adi os quiseunt extra Ere Fam; necesse est, ea applicare infantibus per mim sterium. or arim cere eos

membris Ecclesiae. Cum de talibus infamibus qui sunt

in Ecclesia, usum eR, Aon ela volutus Parris,et pereat unus ex istas: conmt,infanti linter Raptimum contingererem tonem peccati originalia, O donarionem D rium sancti, qui in es es' ax eEpro 1 oram modo. E6rimus en me'orem Agorum qui imaginamur, infantes

placere Deo, or fatuos feri sine a Zione aliqua Dei. cima restas Har Acat: Nisi quis renatus fuerat ex aqua θ' Spiritu sancto, non rest introire in regnum Dei. . Etsi

igitur nos non in Ligi cluatis sit in infamibus tamen certum est, in eis nouos se sancto, motus es okui cst in Ioannem utero noui motu ebant. Nam etiamsi non e ginandum quo infantes intes ant: tamen in motus es inclinationes ad credesdum

riuo ct di i Iedum Deum sunt aliquo modo Lmiles motibus fidei ct dilectionis. medicimus. cum infantes has residem ideo enim si e loquimur, ut inre quo infantes non fanis ui cse sancti sine actione diuina in ipsis. uanquam te rarmor est alicubi, ut certu diebus publice administretur Bapti semus: tamen docendi sunt homines, si qui periculi in vitae infantium, ut eos interim baptizari curenti se ministrid sent talibus impartiri. Haec Lusterus x Lutherant. Principio recte dicunt recesse est infantes baptiori Hoc ipsiam tamen Caluinistae negant. Deinde chim scripturam proserre non possint quae iubeat infantes baptizari; efiicitur ut Lutherani dicant ali id necessariis e sciendum esse,quod criptum non est in sares, lite s. Na quod dicunt pronuissionem salutis pertinere ad infantcs: ad illos quidem pertinet, qui sunt membra Ecclesiae, non autem ad omnes. Sed quod membra Ecclesiae per B ptismum fieri debeant : idque dum infantes nec adhuc in fide instructi sunt , hoc

quidem ex traditione sine scripto accepimus, non tame in scripturis id expressum inuenimus. Tertio, recte statuunt, iaccessitatem Baptismi ex illis Christi verbis, Ni qui, renatus fuerit ex aqua O irisu sancto: in quibus tamen infantium non fit mentio,imo eadem verba omnino spectare ad Baptismum, Caluinistae negant. Quar o dicunt ,per actionem diurnam in Rapripo nouos O soctos motus in partiu-lis ad credendum Chri cse ae beendum Deum. σper Baptimum contingere im antibus remi ion peccatorum, se donationem Spiritus sancti. Atqui hoc ipsum est quod nos dicimus, Sacramenta velut innrumenta Dei ex opere o erato conferre gra- iram. Cumque hoc in nobis illi derideant, mutatis tamen verbis idem prorsus di cete ipsi coguntur: nisi velint, infantes nihil gratiae per Baptismum accipere. Quinto Iarentur, infames non intiauere.ex quo etiam certu est, eos fidem non ha bera

623쪽

Remana Rusi sintentia de primaru Romanae Ecclesiae.

Remundus Rufiis in opere doctissimo quod pro Pontifice maximo in Molinaeum edidit D

te ignam inquit hanc semper de Romano Ponti re fuisse lenientiam, ut eum tanquam omnium maximum colerem es obseruarent non populares modo homines, verum etiam optimi, claris imi or potentisi i viri. Donec non ita irim adquendam ludimagistrum ventum fuit, eorum qui Husiitae dice ,-tur, incipem. me enim utposset explicati ου, anno 1 3ss. in scholas otiosus nimium, concitauit in Germania contra Pontifces urbulentos quosdam homines, qui primismsingulari quia impietate ac religione duci videbantur: deinde multitudine or viribus aucti, caede, rapinu, Madys Germa um vada runt, Sophiam S gi mundi Imperatoris uxorem sis erunt, Bohemiae regnum inuaserunt, eius denique politi sent. Postremis cum damnari fulsent concilis Constantiensi ct Ba Densi ecreto Catholico o-nium or armis fuerunt pressi. Itaq; magis vi,quam doctrinae aliquogenere isti facinorosthomines tuebantur sementiam uulgum vero dorium ac probum virum in ponti res commouerepoterant, raeda d c fine tantum minxerant adlatrocinium, agrine vulgus atl imperitum. Postea vero,an. ι i 1s. Vmuc nomento L titherus extinctam tam is db c um accendit atq; m mmauit vehementius retus maiori

sene aca ut ora dicendi aes dis. Ego autem quale issu genus causae esset, cum considerare carpissem, visaeis mihi eorum lententia,qui huius Ponti carus Romani magnitudinem negat O potestarem,multosto- lo or o periculosior, quam t eorum a qui tum M se creditur. Si quid enim iubet aut vetat R manus Pontifex quo per si,aut propter legem iuinam expetendum sit ut fugiendum: dubium non est, quin optemperare oporteat pon tam quod Pontifex ita iusse ii, quam quod tale genus causa est, ut propter tuam vim es mi tiram faciendumst et non sciendum. Honiata enim se diuina si a dignitare deferanos ais se trahere, o turpia deterrere. Sm res est eiu modi ut nec itast per se bona vel mala count enimi ter ista media quaedam quae Graeci αδι ορα καὶ τἀ αrit Hur Epe ani ea vero praecipiat colliga tuus, uxor,et cloemus, ct tu Atemperes quod.qη o,bcelus, aut precatum est Z Itaque si quis putet, Ponti cem RoVanum mum,atque eum cui omnes vipareant eo ducant pium religiosumor Christianum, os primas Chri 'in Petro in repub. Christiana concessierit haec Iann nis etiam si aut error esset, aurier a Christi κω iam porssico, te aliquod exin commerem ambigui, multo Iutror eo errore foret,quo istud p im de Romano Pontifice negaretur. Nam lutes per obe II si qui, non pareat, cum parendum triolia vero parendo cum par re fi lilcrum, nihil, aut minus certe nocere potest, ut cum obsequimur, Delmorem odab et elatis, cur non sit Mecesse. egenus causae itapramὰm considerami mihi, et uis est totius fuisse Molinaeo in alteram partim siri et Et iacuisse tius quam Agam suam semetiam di criminis plenam di fenisse. p d Francorum praebcram Regem ac opulum. Nel; enim ignoras ipse, qui Disoriae stremiam; hi vendi at, s Hi, e regni antiquis imi , forentis imi or potent imi memoria ..., recor eiuret lumammummam Iemper rationcm Gasios luisse Sed, Apostolicae.Nam Alpessae traiecerunt ortunas se salutem eiu causa in discrimen obtuleiat: unde die fas Galgia Pontificum Abiam

iuit imum, orserit imum pro Paculum, Regea n ira Christia in rum cognomen sunt nacti.

Et post a

624쪽

Citiitas Dei seu

continuata Ecclesiae

Ci uitas diaboli, Ita Schismatici, ApoIIataeces Iuretici.

citu Tridentini docet, Baptismum non esse necessarium ijs paruulis qui ex . delibus parentibus gignuntur. Ait enim, salutem promissam esse fidelibus, S corum semini. , . Quod quidem verum est, si ieme illud intelligamus etia spirituale

esse, dc non tantiam carnale.

Nam Do Iores Cathol ei. bere,qua in Deiam crediit. Fides enim ex auditu est:

Rom. o. auditus autem per verbum Grani. Quod verbum qui aliquo modo non intelligit, credere nopotest. Et tamen mox addunt, te dicere . infantes habere sidem,id est, sut nunc rem interpretanturὶ quosdam nouas ct sane Ios motus seu inclinationes ad crede dum . a quibus si roges,cuiusmodi sint isti motus m- genuere sis undent, senescire. Sed exemplum a Ioanne Baptista petunt, qui adhuc in utero matris cum esset, adueniente Cliristo exiliuit prae gaudio. V rum Augustin. in epist. 17. dicit, Ilud quod Ioanndeuenit, in miraculis Hamae potentiae halendum, se non trahendum ad exemplum humanae naturae. Dum igitur

nec id volunt dicere, quod Ecclesia dicit ni nurum, infantes absque fide sua per Sacramentum fidei in fide Ecclesiae caluos fieri) nec tamen explicare ponsiunt quid velint dicere: fecerunt,ut tum Caluinistis ab illis velut nescientibus quid dicant, dissenserint, tum Catholici eos pro huiusmodi h reticis habeat, quos Paulus ita describit, ut nesiciant quae loquantur, neque de quibus af ment. Postremo excusant, vel potius corrigunt se in his verbis: Haec drcimus, cum infantes habere fidem dicimus. Ab initio enim dice-hant, infantes bapti tos fidem non siccus, quam adultos halere nunc rem ad motiis quosdam fidei reuocant. Sed cum fateantur, infames neccssario bapti-randos, fides autem sola secundum illos necessaria

sit iustificando: qui fit quod non vident, de Bapti L. inum aliquid esse praeter stolam fidem & tamen sine Bapti simo infantibus collato SI ab ipsis percepto, infantes non caluari' Non igitur sola fides, sed Baptismus etiam , qui est sacramentum fidei, ad salutem infantibus ministrandam ex corum confessione necessarius est. Paruulos non posse consi rei vitam aeternum o iste Baptimo.

Apostolus Ephes. Σ. ait) Eramus natura H i si

ut 9 caeteri. Et Rom. s. Sicut per et ius deticum in omnes homines speccatum vel iudicium derivatum est) in condemnationem: sie ct per et ius iustitium fgratia seu donum derivatum cst) in iuBistrationem et stae in omnes homines. Quemadmodum igitur omnes qui procreantur ex semine Adae, sunt ob idipsum damnati, donec per unum Christum liberentur: ita non liberantur a Christo , donec vel re ipsa, vel voto suo renassantur ex aqua se Spiritu sancto. lo-an. 3. Paruulus autem, qui perachim fidei suae non post regenerationem sua intus inchoare, nisi per Baptismum Christi actu ipso ei disipensatum renascatur, nullo modo regeneratur in Christo. Nam promissio Dei noti pertinet ad alios, quam qui per fidem aut fidei sacramentum inseruntur Christo. Quid ciuod Augustinus in epist. 28 .ad Hieronym.ὶ non modo suam in hac re,sed totius Ecclesiae fide his verbis docet Z Iussiquis dixerit,quo in Christo vivi cabunturparuuli qui sine Sucr mensi eius participatione de vita exeunt; hic 'rofecto se contra Apostolicam praedicationem Gnis, o totam condemura Ecclesiam: ubi propterea cum baptisendis paruu-

Διfestinatur et curritur; quia Ane dubio creditur,abier eos in Christo tau cari no seri

625쪽

. . Et phst: Sit 'itur baec nostra sintentia es Catholicorum omnium, nonsitam alios Di sporali

prae nitores es, ct autecedere tempore, dignitare es potestare:sed etiam Romanum Pontificem omni omnibus His rebus es primum, se praessant imum,cui omnes obtemperare oporteat. Fuit quidem xiis in Oriente Graiius notus quam Romae edomnium soliolorum primm Petrus delectas io, ut in Evangelio sic raptum est,Lucae s. Marci 1. Maith. . attb. I o. Nonu inquit Matthaeus duodecim Apostri rum haec sunt: Primus Simon, qui dicitur Petrus. Petrum aurem Romanum Episcopum fuisse, Molinaem non negat. Id circa nurus Episcop- in orbe terrarum poteta 'ofiteri se seu cessorem et rus antiquum socii , veli se uti: Romanus et ero pontifra

ommum. Si igitur Emo priores cse 'antiquiores Ercerentur, quod Apono rum vel Discipulorum antiquiorum hum successores, Romanus erit omnium antiqui s. g. Haec pauca ex Rcmundo Ruso dei cripsi, cirs antiquioris A possis oti, vel discipuli r

, cum alioqui totus liber dignissimus in laoc genere, meo iudicio,existat,qui ab omnibus legi debeat, de poller rum memoriae commendari. e

Meluioris Episcopi Canariensis fides deprimatu . Romanae Ecclesia. Melchior Canus de locis Theologicis lib s. c.7. Si leta Christranterpres se in Lamor est, a

perpetuus Ecclesa vim; Eccle a vero m fidei religionoque quaePione ac caeter sorauissimis coirouo sui. non ad Amiochenum, Alexa rinum, Con'Itinopolitanum, Ephesinum, Mediolan P siem, Parisientem, Cotoniensem, Toletanum, aut Soccarensem Epscopos, seda Romanum omni siem'r aetate recurritiquu dubitet junc esse, quem τι successorem Petra, ira quoque doctrinae sinolicae mal girum . quaeni numi de fide Iud cem habemus ' Nam si aliquem eiusmodi post Petram, in Ecclesia instituenda arque i, veritate continenda reliquit m: nimirum aut hic est,aut nu ses: quippe cum de altarum Ecclesiarum se si is nusta quaeniosis,quin non erim loco Petri, uniuersata Ecclesiae doctores di reta. a Deo dati. Romanus Vitur Discopus, Ecclla νμ mcrpretanu,ta est cui Dominus in Petro ait, Suer hanc petram is scabo Ecclesiam meam, σ ubi dabo claues regni caelorum, se quodcunque solueris, Oc. Ac rursum: Pa ce oves meas. Ei iterum: Ego rogauitro re,ut non deficiat fides tua, ct tu e rmasturreri si tuos. a uia,quo ipso rerum experimento com νιmur, Chracti de puro et successoribus vaticinia in E clesia Romana manifestim, impleri' Hanc enim constat fixam ct immobilem, orbe eriam roso omni inmmachinarum genere auatiente,m De est authoritate Petripe a se. Et cum caeteras Aristolorum FG clesia, tisi ah ι delibus occuparas,see fidei vestigio, vela, haeretico aliquanis afectus viderimus at M- uersium hanc unam Romanam Sedem,nec Pagantinee haererinyrauuere potuerunt. Pugnarum e ura dem vehementer ren a Graeces solum . sidas a se eri . istius orbis Episcopis,ui hoc homanae Ecclesia priuilegium labefactaretur. Atque habebant pra se in quidem se Imperatorum arma, ct maior E clesiarum numeram: nunquam tamen es cere potuerunt, ut a ut Romani Pontificis pote Harem Arogaret, i ε, aut in alium transferrent Discopum. I uinimo qui a Romanaquidem Sede defecerunt, hi sibi malui

semper in Ecclesia siunt habiti qui vero huius Sed ι deside iudicium detrectarunt haeretici. profecto omnia satis o Bendunt,non humano, hed diuino decreto, Ecclesiam Romanam ct caeteris esse praepos iam cse Hira 'iuiti ta iure sibi ouo vindicasse, es eam demum petram esse oupra quam Chrsus uni- '' uosalem constrarii Ecclesiam, aduerseus quam porta inscrip ualere non posunt.

626쪽

Ciuitas Dei, fiscontinuata Ecclesiae

se cesso. Ciuitas diaboli, seu

Schisinatici, Aposta , O haeretici.

Docures Catholici. 'ui autem non vivificatur in Chri , retrat ut in eadem damnatione maneat de qua dicit Apostolus: Per υ-nius dilictu in omnes homines condemnationF. Ineptis

sime asit Caluinuspromisitone semini Abrahae factam, ad carnale natiuitatu applicat,ctum Apostolus dicat, Rom. 9. Non omnes qua ex Istael hunt, siunt Ista el . nec qui semen sunt Abrahae, omnes Ar; in I ac vocabitur tibi en, id est, non qui My carnis, j I 0 Dei, O qui set promisi nis, aestimantur in femine.

Cuius verba tam perspicua sunt, ut etiam mos Abrahae, qui pater est omnium credentium, neget tamen filios promissionis esse ob id, quod ex Abram nascuti,tur, nisii praeterea ipsis haereditas promissa fuerit. Cuius promissionis sacra signa&instrumenta eis-cacia sunt Christi Sacramenta, si obicem non Opponas, quem non opponunc paruuli. Omnis prophetia 'ipturaepropria interpretatione non λ;2.Pet. i. Quod aut aqua ex qua Christus nos dicit nasci debere, sIoa. i3. ns lignificet aqua Baptismi: hoc utiq; no ex publica, scd ex priuata interpretatione promanavit. Nam & minus propria est illa interpretatio.quae negat, aJua naturale per nonae aquae intelligendum esse, dc minus apte cadit in vera Euangelu circus tantiam. Agit enim Christus Ioata. 3. de regeneratione, seu de secunda natiuitate, qua costat in Baptismo fieri. Baptisti ius aut c, id est, lotio fit per aqua naturale. Vnde Eunuchus Actor.3.ὶ Fia e aqua inquit quid prohibet me ba tori Postremo Uyprian. li. 3.ad ii irin.art. 2s. Balil. in lib.de Bapta sino: Chrysiost. homil. 24. in loan. Augustin. tractat. H. inician. Cyrillus in Ioan. lib. 2.c. ' .cxterici; Patres tam Graeci qua Latinivno consensu docent, illa Christi verba. Nisi quis renatiu fuerit ex aqua es Spiritu san- IH Baptismi necessitate statuere: ut merito concilium Trident. ita decreuerit in Ses .c.2. Si quis d)xerit aqua et era es naturalem non esse de nec itate.

'imi atque ideo verba i a D. N. Iesu Chri Nisi quis renuim fuerit ex aqua es Diritu sancto) ad mera oram aliquam detorserit, anathema sit. Paulus ad Tit. c. 3.ait: Deus sicundum suam miser cordiam saluos nos fecit per lauacrum regenerationuct renouatio ου viritus octi, quem estpudu in nos abunde per Iesum Chrastu Saluatorem mirrum. Pry Id si quisqua per lauacru regenerationis caluus fit: certo etiam de earuulo idem verissime dicetur, qui eo quo a nullum ipse peccatu per se commilit, sed alienum participat, per alienu benefici si facillime purgatur. NImago abundat donῆ ct 'ratra Chri si quam delictu Asiae: Rom. s. utcuns enim baptizari sent, rissu indue ut Gal3. Quod ipsum de infantibus Verissime dicitur,qui nu- quam ficte aut indigne accipiuἱ bapti simu ,ut in adultis aliquando contigit,Act. 8 Infans igitur cu Christu per baptismu induat,utiq; ideo fatuatur, quia baptizatus est: nec perdere eotest beneficiu Baptismi,si adhuc infans moriatur, quia cum in veritate: loa. 8. si t collocatus.no habet unde ab eo statu excidat,donec desieratura Ipiritu sancto, quod no fit nisi propter peccata quae in tenera aetate vel nulla,vel non grauia sunt. Et ideo Apostolus ii. Cor. i . vult, ut malitia simus paruuli.

prophetae.

Napromissio fit fidelibus

re semini eorum, id est, iis quos constat sectari vestigia fidei parentu suorum, non autem iis Qui quoquo modo ex fidelibus secundum carnem nasicuntur, cum interim ex spiritu norenascantur. Pr mus enim homo ex terra terrenus, o nos portamus imaginem terreni I. Cor. is. donec induamus nouum hominem per Bapti simum. Galat. R.

Illa verba Ioan. 3. Nisi

quis renarus fuerit ex aqua

ct Spiritu sancto, non test

introire in regnum Det Caluinus negat, ad Baptissmum referri, ne videlicet scriptura sacra conrradicere existimetur suae opinioni , qua statuit absque Baptismo salute paruulis da .ri. Non igitur fidem suam ad scripturarum normam dirigunt, sed scripturas ad suam volutatem velut obtorto collo trahunt. Nam Lutherani fatentur, illud Domini verbum pertinere ad Baptismaum.

ideo , inquit, paruulus sal uatur, quia baptizatus est. Multi enim baptizati sta tim morietes danantur, Malii no baptizati saluantur. , Cal.

627쪽

Robertus Mancop Scotusa puero caecus, usque eo Parisiis in literis prosecit, vi Theologiae

Doctor creatus, non modo lacerdos Romae, verum etiam Archiepiscopus Armachanus in Hiis bernia fieret,& paulo polt Legatus a latere vicem Pontificis Romani in Hibernia viscet. Andrea Modreui, confesso de ius Pontificis primatis. Andreas Modreuius lib. 2.cap.ro. de Ecclesia, etsi contendat,Pontificem Romanum nonne cessario debere summae rerum hoc tempore praeesse: tamen M fatetur, eum aliquando siummae rerum praefuisse,& Gregorium Magnu concedit ea mente suisse,n primatus quidam in Ecclesia Chri iti conseruari debuerit, dc denique summam rerum Ecclesiasticarum praefectura ad unum potissimum esse deserendam affirmat, quem unum velici nullo certo in loco sedere sied liberatum eligi, tum inquavis regione aut prouincia cathedram suam collocare. Atque haec quidem est Modreui3 sententia. Ac sine si D. Petrus nullo certo successore sibi surrogato ex hac vita dea cessisset si perpetuus maiorum mos oc traditio Ecclesiastica non declarasset, eam Christi volun talem fu i ii r atque esse ut Roma foret summi Pontificis sedes, & velut candelabrum .in quo tu . cidii lima Ecclesiae Dei fax constituta omnibus qui in domo siunt, praeluceret: nos quoque fato remur, non necessario prunum Ecclesiae Pontificem in Romana urbe assiduum csse debere. Is lici ad hoc quod agimus, satis est, exi piis Protestantibus nonnullos existere, oui primatum v-nius Pastoris in Ecclesia Dei constituant: adeo sortis est veritas, inuictaque Romana de C tholica fides.

Ioannes Groppetus in capitibus institutionis ad pietatem: inquitὶ Ecclesiae unitas, ct disii

plina conseruetur, Hierarchia seu sacer ordo in Ecclesia constitutus eis, ut superiores insticerent, se eam responulat, corrigerent inferiores. Multis presbyteris unus Epimpus, in bimaiss remed um, ρυ - μαι eis. Episcopo cui queprouincia τ ι Archiepiscopus qui ct Metropolitanus dicitur. Metropolis nis vero pluribus unus primas, inter quos omnes Pontifex Roma s , veluti tenens legitima suere si iis

ne cathedram sancti Petri, Aponolorum Principis quem Christus mulariter ouilisso praefecit, ct cui confirmationem stas um imposuit summus i mplitudine iurisdationis o soluiiustino omnium

Ecclesiarum.

Ioannes Bunderius a Gandauo in Compendio, tit. 3 i. Ea iniecigenda ea Catholiea Ecclesia,

ctoritas quae en in conciliis uniuersatibus, aut in Romana Ecclesia ruae est caput omnium Ecclesiarum' 'ε τι capus a Spiritu sancto direcrum, regat se confirmet caetera membra, Iecundumnalicitationem ipsin iveritatis. Et haec quidem Ecclesia non immerito Acitur Catholicum uniuersatis,quia caterispraesidenteas gubernas sana fide se H Dina: ac in maioribus negotiis dubia ae cutis. Docet Loc Augustinus toni a - . D stolam Manichaei c. . O s. Dicitur es obca, quia Eipsis Apolotu Petro se Paulo, verbo se exemplo instituta ac roborata eis, quia Apostolorum fidem, aeoctrinam O auctoratarem hactenus texet. nec unquam in E aut bonis moribus deusauit. Et post: in Nec miretur quippiam Romanam Ecelesiam

in femur haeretici. Nunquam pueri virgas, nunquam canes baculos clua ι μάuntur, nunquam lupi canes, quibus coercentur, ae ligunt.

D. Conradus Brunus de seditionibus lib. I. c. s. Ab obedientia Romana ct notita Eeeo

nemo,quam alibet dignitate praefulgeat, exemptus est. imo ab ea nemo eximi a tuoquam, se ne a Romano quidem Pontis repotest: tum quia omnis anima sublimioribus testati ου subiecta, eisdem fideliter se aire debet tum quia haec Ecclesia omnium aliarum mater est o caput. Cui non selum aliae omnes commuta '' ni lege natura tanqua minores maiori heruire o obedire, sidi in etiam iudicio omnes Reges se Primopra voluntatem Useubdere, O legibin se munduris parere teneritur. Iacobus

628쪽

Ciuitas Deissu Ciuitas diaboli, sitis

Continuata Ecclesiae Schismatici, Apostatae,' ' succesiis. haeretici.

mretici se Pseudoprophetae. Caluinus in Antidoto suo dicit, Baptismum a Christo in aqua institutum, Mab Ecclesia receptum nihil differre a Ioan . ius Baptismo. Donares Catholici. Zuantu intersis inter Christi se Ioanno Raptismum. inter Bapti tinum Ioam s& Christi, ad minimum quinque differentiae colligi possunt ex verbo Dei.

Ioannes bapti has narua tantum cI. Ioa. Jc l. Mar. Cluillus vero in aqua es Spiritu sancto. Ioannis c. 3. Deinde Baptismus loannis no remittebat peccata, sed praeparab.it corda hominum, ut peccata 'a confitentes, de in Christum credentes, ab illo acciperent remissionem peccatorum. Matt.3. Ioari. I. Marci I. B

ptismus vero Christi remittit peccata , dicente Pe- tro Ach. 2. Raptietitur vis PQq; vestrum In nomine Iesι Christi in remissione peccatorum. Et Ephes s. Granius Ecclesiam mundare ae citur lauacro aquae in verbo vitae. Tettio, Ioannes praedicavit baptismum parnitentiae, non gratiae: de ideo iis qui ad ipsum veniebant indixit, ut facerent dignos stuctus paenitentiae, Luc. 3. Non auic dabat Ioannes nouum Spiritum a se baptizatis. Christus veroper suam misericordiam saluos nor fecit per lauacrum non iam poenitentia 2 pia regenerationis σ renouationis Spiritus functi. Tit. 3. Et ideo qui accipiunt Baptismu Christi, accipiunt ratam Act. Σ. idon- Spiritus sancti. Quarto, nullus unquam,qui Baptismum a Christo institutum dispensabat, illud dixit suum sed tantum Christi Baptismum esse. Hic est enim qat baptizat. Ioan . l. Caeterum Matthaeus Euangelista c. 3. dicit, Ioannem Odi se multos Pharisaeota venientes ad baptimum seu adluis, inquam,id est,ad Ioannis baptismum. Quinto .quifrius acceperat baptismum Ioannis, non pote rat modo sed etiam debebat postea isi occasio sese obtulitὶ baptismum Christi accipere. Et ita D Paulus Act. i9ὼ bapti bas Hos in nomine Ie v, qui prius acceperant Ioannis baptismA. Sed qui semel accepisset baptismum a Christo insti tutum. nullo modo poterat vel Ioannis baptismum accipere, vel eundem Christi baptismum repetere. Hebr. s. Vnum quippeest baptisma, Ephes. q. Gregorius Nazianzenus in Oratione in sancta lumina, primum baptisma esse dixit, refiguram in mari se nube. i. Cor. lo. Secundum Ioannis, in poenitentiam. I crtium Chri Jι in Spiritu, re quo nos ais Huintrarem equi. Quartu porro quod martyrii sanguinec paratur. Quintum qu ue lachrymaruin, quale suit Manassis & Nini uitarum. Graeci ergo alium credigerunt ege Ioannis, altu Christi baptismum. Nam idem etiam discrimen apud Cyrillum reperitur. Imo Cyrillus narrat, Ioannem Baptistam in spiritu Dei praevidisse hanc Zoinglianorum haeresim . itaq: in Ioannem lib. 3. c. n. ita scribit: Ioannes stiritusgratia istaminatus videbat, quam necessarium e set ea enarrare quibus aperiretur, quantum Christi bauimus Ioannu ίaptismo praei famet. Per perit non multapo I aliquos futuros , qui aut nusiam inter baptismum se Mytimu diserentiam facerent, aut meliorem esse baptisma Ioannis putaret. g. Co- stat sane, Zvvinglianos&Caluinistas esse illos, qui Tam inter Danas ct Christi bapti sinu. quo Ecclesia Chrim utitur, iusserentia statuum. De illorum igitur haeresi praedictii est tot antea seculis. Denique Augustin coni. duas liter. Petilian. c. 7. Manisectum inlinquitὶ ex sicripturis, alium uis baptismum Ioan atium Chriui. - Exumationis exorcismi tum Dionysius libr. i.

de hierar. Eccles c. i. tum Augustin. meminit lib. i. c. i.de Symbol. ad catechum. Per exorcismum inquit Optatus lib. . contra Parmen. iritus Immundus depellitur. De apertione aurui & n.imi baptirati, deque unctione, seu chrismate dc abrenuntiatione, Ambros lib. I .ca. i. dc 2. imo δί Tertul. in ii. te baptismo: de vestimentorum candidorum mysterio Ambrosius agit in lib. de iis qui initiantur, c. 7. De statione F F L ante O nnes alministrandi Baptismi sanctos ritus de

caerimonias contemnunt

velut vanos, quia in scripturis sanctis non extem: cum tamen ab ipsis Apostolorum temporibus haec in usu fuisse, ex omnibus omnium

629쪽

Iacobus Faber Molinensis pro sacrosancto Misi e sacrificio aduersus anatomen Missae, verusus finem libri: Romam Ecclesia Catiabeae caput a Domino conestitutari confrema r. Gasipar Casalius Lusitanus de coena & calice Domini, ii b. 3. c. is. Sancta Ecclesia Romana rea iasideratur et te 7 Ecclesia quaedam particularas cathiaralis, mult.u habet similes cathedrales in orbe.Si consideratur ut est metropolis, multas habet similes Metropolitanas. Si consideratur ut est Patriarchalor,' multas habet similes patriarchales. Sι autem consideratur ut habet hedem Apostolicam, Petri sedem OPetrι auctoratatem c considerata, non habet similem in terra . Sed ut A eu caput primatque princeps orbis totius Chri hanc visicui partes orbu habent ae tinctas cathedrales per orbem , sic totus orbu habeat hanc et nam cathedralem in qua nune ess se simperfuit Petri Apogolicaseris,asque Petri sola lita auctoritas, in qua ob idquipraesidet, non solum urbis Romae, sta es totura orbis ea Episcopis postor atque Recur. De his S.Noni.u multa dicis contra Gentiles, quae omittimur breuitatu causa. Con

cortat cum altis sanctis Patribus , se quae dicta sunt,sus iuvi. HAEc igitur Ecclesia est autenda, quia ' eaput, quia mater, quia distra, quia domina. Adimus Delphinus in oratione de Ecclesia: me nane restit inendere, videt et Romanumi Ponm. tificem e se seritimum siuccessorem Petri, adeos Christi in terru mearium: nee hoe sanὸ di tale. Ha&-m in traitionem antiquam iam inde ab mitto au nos usque derivatam, quae auiaeem adeo plena euier tatu ovensio , ut ea maior aut certior alia haud vigue se queat. Scripturae adulterinus sensus aff ιμ- is ui traditae doctrina non item. Ac primism. quὸd ita siensierat Ecclesia ante annos quadringent . τι hine incipiamus conssus ex Rem ardo ad Eugenium. Ot vero Eca a tempore Rerna i hoe creae duci docuiι.quod ante annos plusquam quingentos inuenit docuise Ecclesiam temporibus Hieron mit ad Damassem Param se ante hunc temporibus D iani ad Ontonianum. Rursus quam et tuente Coriano Ecelesia ιctrinam prositebatur, eandem tenuit se docuit Ecclesia iam olim ante mitae trecentos annos temporibus Irenaei tibro tertio contra haereses Valentini, capite tertio. in . tiam profectbsucre ionem cὴm nec uranni, nec haeretici,nee machinae demum v otiaboluae ιnfringere hactenuι --

Lerant cum dixisset Christus, Tu es Petrus, ct super hanc sciram aedificabo Ecclesiam meam: recte μό- iunor es portae inferi non praeualebunt seuersus eam. Exhra quae diximus,cerium est, Romanum Pontoctem ese retra successorem adeos Chri Iti in terris Vicanum in uniuersatis Ecclesiae Dissopum, no quiarim ab id quod doceas sic Bernardus, non rufus quia hoc tradit Curianus, Hirronymus, A uirinus

aut caetera. Ied quia iam inde ab initio adhaec que tempora Ecclest a sic credidit, tenuit, docuit O natavi cauti que i t uiximus' pleni si ima veritatis o tensio ea. Atque Depol imum machi asanctisi ι Pa tres aduersarii munitiones deiecerunt, cunctaes haereses usique abolitae siunt. rami inquis Irenain sime so soli scripturas re uisent nobis' N neoporiciat ordine equi traditionis,quem tradiderunt his νὴ u committebant Ecclesias Oportebas IanE.

630쪽

Ciuitas Dei, seu

continuata Ecclesia successis.

Ciuitas diaboli,seu Selasiatici, Ppostat

Haeretici ci .Pseudopropheia. omnium Patrum scriptis

abunde conster. Erasmι error de infantium bapti toru ratuab IIone.

bi non potest obtineri. ut is qui adhuc infans baptizatus est,cum ad pubertatem venerit, ratu habeat

quod gestu in erat . fortastis cxpediet, illum non cogi, sed suo relinqui animo, donec rei ipiscat,nec ad aliam interim vocari poena, nisi uti sacramentis arceatur.

Ordo es progressio haeresum

in causa Eudaristiae.' In primis Lutherus negabat, Eucharistiae celebrationem publicum, aut ullo modo propitiatorium no Doctores Catholici.

ante sacrarium, Psalmorum catillatione: sc lampadibus accensis, Nariandenus in Oratione in S. Baptis in a. De spirituali cognatione inter susceptores iubaptiratum contracta. Origenes loquitur in Epistolam ad Romanos. Postremo Basilius Magnus de Spiritu cancto e. 2 7. Visigno crucis γιονιιὶ eoi qui θ

cosiocarant in Christum .signemus, quissiri to docuit'Cosecramus arua baptismaris, or visum Pncrionis. Iamicr immergi hominem, renunciare Dianae es velis erus xx qua docInna halemmy Nonne ex privasa hac orarcana Iraditione' Caetera vide apud Cardinalem dc Dominum meu Holium in tit.de baptism. in Coses Si. Apostolus vere testi ficatur Gales o omne ni homine circuncidente se debitorem esse volueriae Legis faciendae: cum apud Christianos baptismus locu circiicisionis teneat, utique etiam qui baptizatur, ad Cliristi legem oblemanda obligatur, hoc est, ad sieruanda mandata si vult ad vita ingredi Matth. iv. adsumendam Eucharistiam si vult manere in Christo,& Christu in se manentem habere lioan.6.ὶ ad obediendum praepolitis Heb.is. JS ad poenam si undam, quae ab illis in virga & au steritate infligetur. I. Cor. q. dcI. Quemadmodu igitur is qui nascitur ini aliqua Repub. vel etia adhuc insans in ea cooptatur; ad seruandas eius Reipub. leges tenetur, etsi de nouo in eas nunqua consentiat: sic multo magis euenit in eo qui per Sacramentu regenerationis fit Muli Ecclesiae Dei. Quod adeo verum eis, ut ne possit quidem Ecclesia talem hominu iam adultu a legu Christi obseruatione ullo modo absolvere,quia membra aliquod Christo semel insitum Macquisitu, non potest corum arbitratu dimitti aut facramento solui, qui potestatem habent in aedificationem, & no' in destructionem.

Misa eu Euctan tia celebrationem pulicam ct propitiatorium sacrificium est.' Mors Christi publicii sacrificium suit, Ephes. r. Heb, I a.de i . Eadcmque mors

fuit propitiatio pro peccati γ totius in udi, i. Ioan. 2. Eucharistia vcro est signum de commemoratio Dominicae mortis, Luc. 22. I. Cor. II. Omne autem signum necessariam communionem cum re significata habet: quod tum ratio docet, tum Augu st m. tradit in epist. Σ3. Cli igitur Eucharistiς celebratio consistat in operibus cxternis, nempe in accipiendo panem de vinii, in benedicendo, seu cosectationis verba ex per Iona Christi pronuntiando. in frangendo &distribuendo: cum ilhqc Omnia per ministros Crimis i. r. . se disposatores msterioru eiusfiant ob morte Domini annuntianda ,adeo ut ipsium id quod benedicitur,& di stribuitur, non tantum dicatur Domini corpus de sanguis, sed etiam corpus Domini duum pro nis GO sangura Qui Testamotivo must ιμμου in rem ionem peccatorum: necesse ea, huius operis peractione sacrificium publicu de propitiatoriu esse: ac sacrificium quidem, 'lu'nia auctoritate duuna insti tuitur ad commemorandii summsi illud mortis Dothinicae sacrificium. Cuius utiq; symboluesse no posset, iusi de ipsum esset siymbolicu quodda sacrifici u. Deinde publicum sacrificiu est,quia per opus publicum a publicis Christi ministris eiscitur atq: exercetur. Deniq; propitiatorium sacrificium est, quia 6 inemorat&an nunciat corpus Domini, prout datum eapro nobis, Se sanguinem Domini, prout fusus est pro nobis, hoc est,incam propitiatione Domini csime morat & annuntiat: quod nunqua facere posset,nisi esset signum ipsius propitiationis. Ac nimirum si vetera Levitarum sacrificia suturam Domini mortem ac propitiationem adeo vero obumbrabant,ut quaedam eorum

SEARCH

MENU NAVIGATION