De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

681쪽

Studiosoru collegias vel in Oxonio, vel in Cantabrigim praesecti gartim vincti &. vita defuncti, parum eXulcs. 668 PONTIR ROMA. u. sEMPER FUIS SP TOTIUS Tnt2. PRIMATEM.tas . Belsierus collegio D. Ioannis in Oxoniensi Academia, 1661. Elius,eius successor in eodem collegio, i 566. Slithurstus, collegio S.Trinitatis, It 67. Henricus Hensia aus, Lincolniensi collegio, i 66,. D. Georgius Bullocus,collegi OS. Ioannis in Cantabrigia, I669. D. Ioannes Yongus,collegio Penbruhensi, avo .Edmundus colin collegio S.Catharinae,167i. Tlionias Peco k,collegio Reginae,i672. Gulielmus Taylerus, collegio Cluisti,i6ys. Thoinas Redmannus,collegio Iesu, a67 . Thomas Baricus, collegio de Clare, 167s. Laurentius vausaeus collegio Mances triensi, i i 676. Gulielimis Martialis, Aut e S. Albani, i677. Ioannes Si thaeus, collegio regali in Oxonio, is78. Hodgeibnus, collegio Reginae in Oxonio, Hilius . Ecclesiae Cantuariensis Canonicus.

1681. Henricus Bouel in Ecclesia

Suthv vellensi eiusdem dioecescOS.. Ecclesiae Ebo γ racensis,i686. D.Thomas Darbisberus, 1687. V Villert onus, i S. Cosmus,

i 689. Molumus,

asso. Thomas Hidus, issi. Langrigius, issa. Bil sonus, Ecclesiaec Londinensis,

Ecclesiae vilitoniensis,

693. Saluinus, o . Dantonus, y. Tulinus, 696. Nicolaus Mailer, 7. D.Faucetus, 698. Robertus Mannerus

69'. Gulielmus V vilsus 7oo. Thomas villetus

erus, l

Dunelmensis, Ecclesiae Lincolniensis,

oi. Thomas vult sonu , Cestriensis,

o 2. Gulielmus Glinvuod. oos. D.Heskinus,Cancellarius, o . D.Thomas Hardingus Thesauiarius, os. Ricardus Dominicus, os. David Povvellus,o7. Faulerus,

Ecclesiae sarin buriensis,

Ioanneso . -

Canonici cathedralium EGclesiarum, ob sedis Apostolicae primatum vel in cust dia defuncti, vel adhuc vi

cti, ut exul .

682쪽

Ciuitas Dei, seu Continuata Eces pia successio. Ciuitas diaboli, seu

Sili senatici, Apostata .

prophetae.

L 2L i. ii Q ni tau a nam ili. ,ra D.2 luκο ut i i Sacram . taria non creduint, Christi corpus clauso igmul , verum tunc demum surrexi Cse, quando Angelus Domi ni reuoluit saxum a monu

Haerem Prote unum cir-' Aiunt, nemirii licere Ea charisbam absq: alijs simul participaturis percii re i a lioqui communionem illa non esse, quam solus quis oi pinna Pit. Quasi vςro aga-o'ti xuriistin pseras idc 'on po- inis do ininica M. spirites. l commutuone, qua 'men seliciamus exerce a , si cor Dralis maenius spirituali. sciatui 'pondear.Inco, Doctores Catholhoz

orpori us η, em e patet enum e se. Augustin. iii

ii Nd g ne Cluistiano C. Contra naturam Fuius corporis vi mus corrus Christiter clausa ostia intrare. Omnia enim S ita sunt Deo: de crepore suo focitet et oluit, Chrysbstom hol nil. de Ioanne baptista: Hi rimisper OBD clausa, his terat. Hier nymus lib. I in Ioui mari. Siclos 'regre inrest ijs,

quod humanor si corporiι natura non patitur,ergo es PGVa, ct D insi negabamas vera 'utis corZora, quia ambulauerunt oufer aquas, quo coira natura est36. Noigitur aut patefaciendo tores, aut ingrediendo aliu-

dbiline miraculum operatus est Dominus, sed sue verbis Cyrilli utar, lib. it .in Ioan. c. s3.ὶ Clausis for tus rere te Pompuus omnipotent sua, natura rerum preperata in regus est a discipulos. magus quaerat. 'o- modo claus iisnuu corpus Domini penetrauit: de omnia Ni .s , n ei Gc conscribuntur. Angelum non putemus intuit H ier ym.ad Hedi-biam φ6.ὶ iii avenisse, raperiret Epulchrum Domino resurgent , se reuotaeret Lapis' si postquam Dominus resurrexit, hora qua voluit, se quae nulla mortaliam cognita est,ini J e suo fictum est, or misi bravacuum reuolutione Apiae M or oui olaenisse praesientia. Augustin. de tempore,Serm .iso. uomodo est ulchro exire no posset, qui ex incorrupus matris visceribus salua virginituit processit 8 Fefellat custodes, exiliuit de piatam, apparuit Esse ut , ianuis non apertis. Indec upus exi ac exclusus intrauit...hi chari iam ab et o solopartici tam et re nicationem Ue tam cum Christo, quam cum Christi m i Cum iam ante probatum siti, corpus de Enguinem Christi vere adesse antequat sacramentum sumatur; non est dubium,quin Sacerdos vere eonficiat saetini rue ria etiamsi nemo adiit mod' verba Christi ad clementa panis te vini recte adiun- gat. Id igitur demum renat exalta inadum an mysteriarii ipi ab 'no solo possint, siue sit Sacerdos seu ilicus. Eucharistia dicitur H νωνια , seu cόmmunio sut D mascenus tradit lib. . sde orthod. c. iq.ὶ quia communicamus pis ipsam Chryso, o partici amus eius carne se diuinit.: te, o quia communicamus se visimur inuice per' Agam. Haec Damascemis. Duplex igitur communio 3 i rati spectanda est: vna,vecum Christo capite nostro: altera,vi cum membris etiam Christi uniamur. Neutra vero istarum aut perit,aut imminuitur, etiamsi Eucharistia sili perceperimus. Cum enim de species granorum tritici, ex quibus panis conseditis est, multitudinem fidelium in unum corpus coalescentiu fatis exprimat,& sub illa specie Christus ipse adsit, qui totius unionis scans & origo solus existit, nec corporea, sed spiritualis communio sit quam quaerimus, eam non in societate quapiam visibili, sed in animo per fidem de dilechonem in cordibus nostris diffusam essiciaturi utique tum vere cum Christo, membrisq; Christi communicamus, etiamsi nullus nobi Ll cum cxterius communicet, tum eandem interiorem de spiritalem nostram com- nimionem satis clare exterius designamus, per speciem panis ex multis granis co-fecti quam corporaliter sumimus. Non est autem dubium, quin Serapion sapud Eusebait .s.c. 36.ὶ solus communicaris, tuero exiguam quandam Eucharissiae parte ad eum Aeferente, O madefaciam in os sinis infundente. Quem comunionis accipie laemodum

683쪽

vo poNTI p. R. o MAN. s E MPE R. rvis E TOT Ivs Eccta P RiMATEM.' i o 8. Ioannes Bicardilius, a ι iros. Edouardus CraisOrdus, i .a irio . Gilbertus Burnsordus, Vii. A gidius Capellus, Liria. Ioannes Hemingus, Ecclefiae Bathonensis. iris. Huch insonus, Iri . Bemundus Cancellarius, iris. Edouardus G saluus, iri 6. Thomas Stapletonus, iri7. Thomas Nutom, iris. Ioannes Blotonus, iris, Gualterus MugguS,

JEcclesiae Cice ensis. 'Scclesiae Exoniensis. Ecclesii Heresordensis.

Ecclesiae Nordouic sis.171o. Richardus Ludbius,

irai. Harcottus,

11. Gulielmus Dal by Cancellarius Ecclesiae Bristolitas. ijs3. D. Ridhardus sint xl, ni , , Eeele Oxomensis.

ara . U. I restiamus, b iris. Morgatius Philippus,Praecentor Eceles Meneuensis. Canonici item cathedralium Ecclesiaru, ob Sedis Apostolicae pimmatum vel in custodia defuncti, vel adhuc vincti,aut exules.

Non sic autem res accipienda est,uelut hi soli Ecclesiarum cathedraltu Canonici,quos hoc in loco ascripsi, ob Sedi, Romanae cosessionem patria, opibus, libertate aut vita priuati fuerint. Nec enim dubito,quin alij pceterea valde multi hanc laudem meriti sint. Sed illos ego recensui, quos aut ipse noueram , aut ab alijs hac dignitate motos esse,accepera Presbyteri vero Parochiales, 5cal a clerici, qui obretinedae Sedis Apostolicae communio nem, vel in vinculis defuncti,vel adhue vincti,vel in exilium ire coacti sunt, multo difficialius enutrierari possunt. Sed tamen ne ordo ipse,si penitus praetermittatur,iniuriam sibi i ctani existini et: eos hic adiungam, de quibus me audire contigit. iris. Edouardus V villiam senus, 1717. Gulicimus Sotion,

i I so. Ioannes Cubbidgus, i 73i. VVodilus, i 32. Ionsonus,i733. Ram sieius. 7s . Georgius London. JPresbyteri in carcere aut de- . functi, aut adhuc detenti, obprimatus consit Eo m.

Clemens

684쪽

Ciuitas Dei,seu Ciuitas diaboli,seu continuata Ecclesiae SAOratici, Apam

Haeretici se Pseudoprophetae. Inconstantia Luiueri, de et mus aut utriusque s ciet neces mete. Tam Luthermi quaml Zuingliani&Caluinitie di.

cunt, iam nemini licere, al-

l teram Eucharistiae speciemi sine altera sumere , quia Christus utramque simul instituit δί tradidit. Sed quidnam Christus instituerit, ij nunquam reste scite possunt, qui deserta Ecclesia, in qua Christi Spiritus habitat, Christi fidem in

Antichristi Synagoga CX-quirunt. Vt autem liquido appareat, quanta cum inconstantia hoc ipsum , quo de agitur, Luterus docuerat,scicdum est, cum ab initio scripsisse ad Bolicinos, Christum de utraque flecte nihil tanquam necessarium p cepisse. Debere igitur illos pacem Ecta ae sectara , nec

de Sacramenti Jeciebus cou. tendere. Deinde in articu lis per Leonem Papam co-demnatis assirmauit, Robenetos os utriusque ste ei υ-sem schismaticos quidem e

se, non tamen etiam haereti eos. Tum autem optauit, uti liber utriusque sipeciei usias non quidem a priuatis, sed

in concilio generali decerneretur. Itaque in captiui - tate Babylonica: Non hoci cinquit ago, ut rapiatur Vtraque steries, quasi necessitate

praecepti ad eam cogamur. Et paulo ante: Non peccant sinquit: in Chri sum, qui unasterie utuntur. Pulchrum videretur , si generalis concisi statuio, cuique suum arbitrium

Docures Giholui. modum Diuusius texandrinus Episcopus ante annos mille ducetos rite factu duxit, am: adeo collaudauit. Ac idem omnino dicendu est de iss omnibus qui Eucharistia a Sacerdote in Ecclesia acscptam, domu portabant, eandemq; secudum quod i piis videbatur, absq: vllasbllenni fratrum conuocatione, capiebant. de quibus vidc opriarium in Oratione delapsis. Fateor quidem , pleniorem extare inti mae coni unionis fideliu signi licationem. quoties plures simul de iisdem mysterius participant . Vcrum ita utatare visibilem & externum comunicandi modum. ut neges,ad naccam Domini omnibus & singulis fidelibus proposita cu accedere iure posse, qui alium eodem loco δί tempore communicaturum non inuenit: hoc prosecto satis ingenuu 3c liberale no est. Vs': eo enim a seruitute legis, hoc est, ab cxternis Mcorporalibus caerimonijs liberati sumus, ut nihil inmundo,quod extra nos cst, prosectit in nostrum spiritale impedire possit. Vnde illud verum est verbia quod D. Chrysostom .doctissimc explicat: Nemo lae-d turnisia mpso. In potestate aute alterius esset, molaedere, si ego mortem Domini per mysteria, quae

Christus ad eam rem instituit ideo commemoram,

decu Christo per Eucharistiam magis magis l. vniri non possem,quia nemo alius aut vultet,au t etia hoc tempore posset, mecum ad Domini mensam accedere. Sed quid argumentor' Vtrum per stola Eucharistiam cum Christo dc Ecclesia connectimur 3 Aia non id ipsium per Baptismum me acceptum eiscitur Z Etenim in uno Viritu omnes nos ra unum eor usba iuris sumus: i. Cor. Q. Nunquid igittar nemo baptizabitur, nisi δί alii plures adlint, qui simul cum illo sapti sinu percipiant ' Deniq; in caerimonia Paschatis i Exod. i 2. non nisi tot personas convcnire necesse suit, quot sussicere pollent ad vescendum

agnum. Nunc autem unus homo solus potest stimacere ad vescendum agnum, quiaροπις quem anetimus, e Ii communicatio corporu Bomivi hoc est, totius agni. Noli est igitur necesse, ut plusqua unus ad agnum noui Testamenti vescendum coueniat. Nam

vi Eusebius Emisen. dicit in hom. s. in Paschate tantum est in exiguo quantam constat esse in toto Licet igitur plenior Sc sisllennior sit Synaxis, quando plures simul comedunt: fas tame est vel uni sisti in participandis mysterijs uti uiro suo. lterius sterici participationem ei si Vere adsalmum qxi Eucharasitam non consecrat.

Ex causis permultis manifeste intelligimus, Christum in Eucharistia instituta a non eo animo fuisse, ut quenquam, praeter illum qui Eucharistiam cosecrasset,ad utramq: speciem s. mendam obligari vellet. Ac primum in s.c. Ioan. quemadmodu in in li

bello

685쪽

3s. Clemens Burdetrus, 17;6. Edmundus Hargattus, 1737. Thomas Dauys, i738. Gregorius Bellus, I739. Laurentius V vebbus, 1 o. Robertus Palnus, II I. Nicolaus Langridus, II L. Richardus Adamus, i 3. Ioannes Peritonus, i . Thomas Cranus,

i7s7. Redus,s71 8. Dursionus, 37ss. Edouardus Chamberus, 376o. Si mon Bestostus, 176 i. Κ ingus,i761. RO crus Bobetius, I 63. Robertus I Onu ,176 . Ioannes FcZardus, 176s. Gulielmus Shepardus, 1766. Richardus Bis,hop, II . Ioannes Bervuihus, 1768. Martinus, 3769. Antonius V villiinsbii, 177o. Courimillus, ani. Richardus Pratius,' I772. Gulicimus Aikinsus, 773. Heivvardus, 177 . Harpertis, 377s. Iosephus, 'i776. Ioannes Fellonus, 3777. Stephanus Marhus, 1778. Ioannes Oli uerius,a779. Gulicimus Grohoppus, 378o. Thomas Κirtonus, i 78i. Edouardus B Lmbrogus, i 81. Henricus Alvvayus, 1783. Ioannes Rastellus, 178 . Cui libertus Vauxeus, 178s. Edmuudus Brunus, Geor ius

tes,ob primatus Romani confessionem.

686쪽

Ciuitas Commuata Ecclesiae

successio. Ciuitas diaboli, seu Abi uici, Apostat .

' Haeretici se Pseudo- : . prophetae.

i ilui formula Missae

ratur or mini Bretur. Coci ira nec morari, nec audire vo

muteres:

DMIores Catholici. bello ea de re duobus abhinc annis edito planissim sis ci de sacramento Eucharistiae agens, ut quoda inlceo ait, Vise manducauerit carnem, or biberius famg. nem fur hominu , non habebitu vitam in vobis: sic etiani ibidem adiungit, a ui manducat me, se ipse via uer proprer me. Se iterum: .uui manducat hunc panem. i mei In aeternum. Ecclesia imur parem utrique Dei verbo fidem habens, docet, san uine siub specie vini turri a quibusdam tillis nimiru, qui sub utraq: specie cosecrant Eucharii hami necessario bibendum esse, tum ab aliis squi tantuni participant de mysterii sinnon eadem neces litate sivini oportere. Qui aut edisnsentientes ab Ecclesia, dicut, nemine posse alteram speciem sine altera sumere ι fide derogant his Christi verbis, ciui manducat me; δε hunc nem, vivet iul aeternῆ. Nam per sola manducatione,vita aeternam .haberi posse, negant. Deinde, Eucharistia non modo lacramentum, sed multo etia Uagis sacrificium est, quod paulo ante manifesti Diime probaui. Est autem omne sacrificium sacramentia, quia rem sanctam signii scat per sanctum opus quod celebratur scd non omne sacramentum est etiami sacrificium. Itaq: sacrificia veteris legis fuerunt quidem sacramenta, utpote quael res suturas in Giristis Hebis& io. umbrabant. Iam eius sacramenti,quod sit nihil sacrificium iit, haec est natura, vi sacrificio siemel rite atq; integre completo, i si partem quamlibet in sacramentum pollea simas,cum sacrificio,non in eo solol quod sumis. veru metiam in toto reliquo,persectissimθconitri unices. Vnde Ap stolus i. Cor. io. Eucharistiam cum sacrificiis Iudaeoru in conserens, a ui edunt sinquit) hostias, κοινωνοὶ - Θ- ut L ε , communicant cum altari, seu, cum sa- erificio ipsis. Atq; inde probat eos qui scientes & prudentes eduneidolothyta, csi idolorum cultu noces .cum daemonibus. qui pia iident idolis communicare. Si ergo is qui partem de sacrificata re, prout sacrilicata est. capit cum toto saetificio communicetnnsacrificio autem Eucharisti sanguis Domini&c6secratus sue rit.& a sacerdote,qui consecrauit sumptus: ille qui postea velaninimam corporisi Dominici particulam accipit sanguinis etiacosecrati& sumpti fit particeps id ii secundum iuris, non humani, sed diuini interpretatione & auctoritatἴ. Ex eoque nulla re ad salute sua necessaria caret. Ac nimirum sacrificio quod ollertur Deo. integerrimum ebet esse, ac omnibus suis numeris ab luta, Malach. c. t. In sacramento autem,quod hominibus de altari diuino datur, ibia participatio dest, partis tantum acceptio necessaria est. Unde Apostolus I. Cor. io. de Eucharistia, ut sacrificium est, agens, dicit, panem, quem stangimus, ese non modo πιτο ,

participationem, sed κοινααι, commvnuationem corporu Domini. Calicem etiam,

cui benedicimus, vocat communicationem sanguinu Christi. Vertim ibidem de iis loquens, qui sacramentum hoc manducant, ae et is inquiij pane omnia uia mil

l communicationem I ratio autem sacramenti, ut participatione: &tame per hanc sacra meta participationem sum toto Christi corpore Oblato, dccum tota immolatione comunicamus Nec enim participationis nomen sic est accipiendu velut de spiritali fructu quicqua desit, sed latum quia corporea species tota,quς immolatur, non etiam tota lita qui adstant,necessario impartiatur. Alioqui vero etia qui

L L partem '

687쪽

11 8s. Ioannes Damsterus, Isso. Hau ardus, Issii. Thomas Fremamus, issa. Philippus, II93. Ioannes Fuccius, 119 . Antonius Gardinetius, Isss. Ioannes Briashaus, iras. Mimuerus, 11 97. Robertus Kentus, 1198. Iahsinus, 1199. Henricus Gillus, I6oo. Ioannes Redshaus, Isol. Alanus Cheuetae, Iscir. Ricliardus uvistiis, Iso 3. Leonardus Stopius. I6o . Ioannes Dalus, isos. Ediutinisus Lysterus, . Isos. Ioannes Bollonias,i6o . Thomas Hamedinus, 16o8. Henricus Pius, icos. David de Shenthrist. isto. Tomsonus,

isai. Gulielmus Meldrom, 1621. Iacobus Fyntason, si Gnali Isr3. ἔacobus Chalinerast . Ioannes Chalinchisas. Georgius Zong,

presbyteri item beneficiis suis exuti aue

m exilio degentes, ob primatus Romani confessionem.

sacerdotes Hiberni, ob primatum vincti,

I aut exules.

t sacerdotes siti, ob primatum beneficiis

suis priuati, aut exules. Eos

688쪽

ciuitas Dei seu Ciuitas diabolisi,

Kaerme: cr Pseudopropheta.

nium nos velis utraqueste-cie potiri. Ima tuc primum iod lectum tam conciar quam staturi sui et Lemin aut at

terutra tantu,aut neutra,

nequa quam viras potiri, ac plane eos anathema habere, quicunque auctoritare tatis concilia vel Eatuis utraque potiretur. Incredibilis pror sus haec impudentia est, ut cum dicat, utraq; speciem iuxta institutu Christi ministrandam esse;tamen ad - dat, se velle alterutra tan- tum, aut neutra uti, si concilium generale utraque specie utendum decreuisset. Quo manifeste docet, se Dinores Cat in

partem capit, vere comunicat 5 cu toto sacraticio, M cuin Deo, cui ostertur, & cum corpore Ecclesiae, pro quo ollertur. Tettio, cum magna iit concordia inter sacrificia de sacramenta vcteris ac noui Testa-

9. Q io.)in ligniter animaduertendum cst,ti

sanguis animalia in circuitu altaris fundebatur, nec

aliter eu a quoqua bibi fas erat: tum quod tae.

in sacrisii, veteribus omnia libamera ex omnibus quae oserebantur, sacerdotum erant. Ex quo nunc etiam

intelligimus sanguinem ad altare Domini, hoc est, ad iactificium praecipue spectare: nec necesse esse via quoquam sumatur, praeterquam abus qui ministerio sacerdotali in myttetiis conficiendis iunguntur. Quarto,cium manna olim ludqis post rubri maris transi tuna i Exod. is. de caelo daretur, ut signisca ret. nobis quoq; post acceptu baptismum, pane ve-ia cxlellem in sacramento Eucharistiae dandum esse nam δί Augustinus ita eam figuram interpretatur , tractatu ii. in Ioannem: profecto manna cibi tantum, ac non etiam potus vllam spectent habuite ex quo recte colligimus , rationem Sacramenti pet-fecte a nobis in una sola specie acceptat pleri; duplicem vero speciem potius ob iacri actu institutam esse. Quinto, ea est sacramenti Eucharistiae persectio, ut qui unam dumtaxat speciem capit, totam sacrificu non modo vim,sed Msubstantialia in ea specie capiat. Nam cum illud quod accipimus, corpus Christi sit Christus vero diuidi iam non s. . etiam i pinis species in mille particulas diuidatur: tamen ut ex Euieba Emisse nolit mil. s. in Pasich. veterem quoq; Ecclesiam docuisse, Meredidisse, intelligimus corpus Domini, sacerdote Misen ante, raAtu eum ran late se in toto ut talia non uaodo per interpretationem diuini iuris, vertina etiam per substantiae totius perceptionem, ille sanguinem quoq; accipiat Qui Domini corpus,quod exangue non est,manducat. bexto

ipsius Christi exemplum de magisterium unius speciei usum confirmat. Nam Christus eum recumberet cum disicit tu in Emmaunte, Euca a 4.ὶ accepit prine, G benedixit, resterit, ct ebat isses. Et aperti sunt oculi eorum, cognsuerat Dominum in structione panis. Quem locu de Eucharistra intelligunt Chrysiost. mi opere impei sect. August. le consensu Evangelist. lib. c. 1s. Beda&Theophyl.in quo tame loco nulla vim facta est mentio; quia nimiru necessitata huius sacrameri, per unius speciei suppeditationem, ati,st. Septimo,post Dominialectionem, fideles discipuli iam nuper bapti iri turpes erasimae ctrina onolorum a x in communieatione es stactione panu, o in ora rondus Actor.a. CY Aefo oo. rantendam panem a Subsaiora conuenisse. Nec dubitari potest, cuin de Eucharistia sit sermo, id quod ex modo & tepore conlaesasus celebrati facile pol picitur. la vero si dicas, sub nomine com irationu es fractu ρ as, altera quoq: speciem comprehendi, praeterquam quod satis certo stire non potes, utrum h cvere ita sit intelligendum in eo loco, propterea tuto in ea sententia non pollis acquiescere tamen quicquid illi fideles egerint,sine cotrouersia Spiritus sanctus qui fecit, ut nillil amplius exprimeretur nuam comuntoris es ructio nu, non modo previdit, unius speciei comunionem eo excplo coiirmari posse veruetiam

vi id fieret, prouidere dignatus est. Octauo,ut Serapionis apud Eusebiu bb:

689쪽

676 PONTI p. ROMAN. sr M p E PVassE τοτ ivs EccL. PRIMATEM. Eos praeterea, qui honestum locum in collegiis utriusque Academi sortiti,' eodem obfi lem C itholicam per hos duodecim annos eiecti sunt, non minus trecentis fuisse,veiadi xerim, quos hic singulos recensere nolui, partim ne taedio lectorern allicerem, partim quia dissiculter nomina singulorum addi scercna. Quos tamen aut publice legendo aliis praetuluse, aut in ignem literaru honoris gradum quandoque ascendisse intellexi,non putaui prae

termittendos.

18;3. Nicolaus Sanderiis, qui tanquam Regius Profestat Ius Canonicum suo iure in Oxonio publita praetcgit, ei loco oc muneri ob fidem conseruandam renuntians, &postea sacrae Theologiae professor factus, hunc librum ad communem utilitatem conscripsit. 18;.. Gulielmus Zonus in Cantrabrigia iuris ciuilis Regius Prosessor,fidei causa eo ossicio cu

rere elegit. .

183s. Georgius Ethrigius Graecarum literarum in Oxomo Regius Prosessor, ob fidem de eo munetre priuatus de in carcerem coniectus fuit. is 36. D. Arbingtonus, i 837. D. Cari crus, is 38. D. Sed gius, 1839. D Nicolaus Mortonus, is o. D. Carolus Parkerus, is i. D. Richardus Hallus, is 2. D.Gaspar Heivv dus, 18 3. D. Gulielmus Alenus, asin . D.Thomas Stapletonus, is s. D. simon Sumson, Scotus,

Doctores S. Theologiae ob fidem aut beneficiis priua

as 7. D. Ioannes Stomus. a18 8. D. Richardus Micheus. ji8 9. D. Edmundus V vindam, asso. D. Ioannes Pauleus, Isset. D. Gulielmus Knottus, i 813. D. Audoenus Ludovicus,hodie in Duacensi Academia Regius Professor. 18s . D.Thomas Butlerus, i 81y. D. Richardus Vitus,

l ei Doctores, aut in vinci is defuncti ,aut adhuc vini cti, aut exules. 18ss. D. Ioannes Fri erus pater,in carcere mortuus, ars . D. Ioannes Fri erus filius,exulat Patavio, i 818. D. Nicolaus Carrus, i 8D. Thomas Vauaserus, isso. D. Ioannes Clemens,exul, assi. D. Henricus Blachnodeus, Scotus,

i 861. D. Richardus Sinitheus, i 863. D. Edouardus Alsious, i si . Richardus Bernardus,i86s. Guillelmus UVilsus, is . Thomas Dormannus, i 86 . Richardus Fleming, 1868. Gregorius Bellus, 18 . Ioannes Martialis,i87o. Nicolaus ouemersord, is i. Gulielmus mrellus, 18 i. Thomas Darellus, 18 3. Ricardus Brittous. ῖ Iohannes V V hitus, Doctores artis Medicae,

matus constant .

premannus,

Licentiati Theologiae.

690쪽

Ciuitas Dei, seu

continuata Ecclesiae

se celsio. Ciuitas diaboli seu

Schismatici: apo stata,

O haeretici.

Rom.

le male indet pecti ina concitu Euangelium ipsum violare, suam viriq; simul

obediro. Habes ergo in hac una re insigne exemplum de inconstantiae Lut heri,Mmperbiae ac pertinacia .

De DoLIores Cathos t.

c. i6. de Satyri apud Ambros in orat. te fratris obitu deque aliis eiusmodi singulorum hominu exemplis, quae vel apud Gregorium in Dialogis, vel apud Bedam in Ecclesiastica gentis ρ nglorum historia

leguntur, plura non dicatia: tam Tertullianus in lib. de Oratione quam Cyprianus in oratione de lapiis testatur, in more Africanae Ecclesiae fuisse, ut fideles Eucharistiam de manu sacerdotis accUtam non statim, sed ve flatione primὐm absoluta, tuc demum si i-mcrent, vel etiam domu sccum portarent, atque ad suturas necellitates reponerent. Ac in manibus quidem Eucharistia portari solita esse, ide Cyprianus docet; adeo ut quidam idolorum sacrificiis maculatus cum Eucharistiam a sacerdote prius accepta in manibus se serre putasset, apertas manibus nihilse ter cinerem inueniret. Cum igitur fideles de loco sacrificu Eucharistia manibus acceptam, vel in Eccletia seruarint, vel domum a portarint, ac in futurum tepus rcposuerint, nec vini specie codem modo in manibus ferre, aut etiam diu seruare potuerint. apparet, iam tuc neminem fidelium dubitasse, quin vel in Ecclesia vel domi semper fas fuerit sub una specie comunicare.Sed quid loquor de priuatis hominibus' ipse Romanus Pon lisex .ac in singulisquibusci: Ecclesiis Episcopus aut alius quilibet mmister Christi sed bensator macriora eius, more maioria pala publiceq; apud ipsum altare sub una spech comunicat in die sancta Parasteues, no quod eo die Missam celebret,

aut in sacro faciendo sanguinis Dominici consecratione ullo tepore praetermittat, sed quod corpus Domini una cum sanguine pridie coicratu. 5c sub siola spe cie panis repositu, in die Parasteues comedit talum,ac non etia conficit,umo comuni adhibito,quod Christi verbis minime consecratur. Cuius antiquillime tr ditionis fit mentio in libello qui inscribitur Ordo Romousquem libellum ordinemque, ante annos septingentos Alcvinus, Amalarius Treuerensis Archiepis opus, Malij nonnulli commentarios stripserunt. Quid quod populi etia fideles qui aderant,m eade sancta Parasceves die corpus Domini si inactes, vino simplici, ac non etiam in Domini sanguine cosecrato utebantur: ut inirer, tua impudentia tam illustre antiquitatis exemplum ab aduersariis contemnatur. Nono dc postremo, cum non vllis tantum publicus Ecclesiae in die Parasceves communicatationem sub altera specie approbaret,veru metiam D. Thomas de Aquino uap.3. Summae suae, J.8o .art. it. generaliter in quibusda Ecclesiis Obseruatum esse doceret, ut sanguis'pulo humen in non daretur. v sum laudaret,nec quisquam nius aut Catholicus vel ei conssuetudini fidelium Ecclesiarum, vel doctrinae D. Thomae contradiceret:ecce quidam Bohemi nuper coeperunt assirmare, quemlibet Christianum etiam infantem dc demente, non humano quopiam decreto, hoc enim euenire posset, ut quondam a magno primum Leone, 6c post a Celasio in Romana urbe decretum cise dicitur ob Manichaeos abhorrentes a sanguine,quem negabant Christum vere habuisse vertim diuino iure ad utramq: speciem obligari. Quae controuersia simul ac moueri coepta est ei statim restiterunt omnes aliae fideles Ecclesiae, x viri cuiusque nationis doctissimi &optimi, donec tandem in conciliis senstantiensi de Basileensi ea doctrina falia Sc haeretica fuisse declarata est, Decretaetram facto, τι nemini, praeter illas qui Euchar am consterearent, sanguinem Domini bibere liceret. Quae constitutio in concilio etiam Triden tino confirmatur. Ecclesia enim, ut hanc haeresim de utriusque speciei necessiste grassantem,non solium verbo siedf,sto etiam fidelium confutaret recte iussi, filios suos ob contestanda fidei Catholicae veritatem a sanguine Domini sumendo abstinere.Et hanc legem iam aliquot sicculis obseruat Ecclesia Dei.

SEARCH

MENU NAVIGATION