장음표시 사용
721쪽
Nam si Deus illam Hieroiblymitanam expeditionem suae infeliciter successit, tame per miraculum a te protectam esse deciarauit. quis nunc, nisi c6tiliorum diuinorum ignarus, dicere au. ' deat, illam fidei consessionem,quam nobiles quidam Angli armati ediderunt, a Deo prosectam
ella' Certe quidem illud miraculo imputetur necesse est,quod cum viri scro quingenti exui arma pro fide sumpscrunt,ab lia reticis capti 5c morte affecti essent,nemo illorum repera
tus sit qui aut fidem Catholicam deleruerit,aut belli eius auctores alicuius culpς accusarit. Pe ipsa morte precati sunt,ut inchoata fidei Catholicae restitutio seliciter absolueretur. Intcr eos autem facile princeps fuit Presbyter quidam nomine Plumirem, vir doctus & pius, cui iam ad mortem ducto cum vita offerretur, si abiurata fide Catholica, hqresim vellet ample dii, negauit sc ita velle in mundo vivere, ut interim Deo moreretur. Quapropter fidem suam inirepide consessus, mortem in mundo per Dei gratiam pertulit, ut vitam aeternam a Christo
ib., Nobile etiam martyrium in cadem causa subierunt duo viri nobiles de familia Nortono. .. rum,ex quibus alter dicebatur Noramus, alter vero Chrinophorin: Se Christophorus quidem Thomae nepos erat ex fratre, ille autem huic patruus. Qui ambo necasdesilia dimoueri. nec vi Elisabetham confiterentur legitimam Reginam adduci potuerunt, ctiamsi primum susupensi deinde adhuc viventes disiectis vi sceribus membratim diuisi essent. Qui autum in Scotiam se incolumes receperunt, fidem Catholica N: Romani Pontificis primatum omnes ad unum confitcntur.
Thomas Persius, illustrissimus Comes Northumbriae dum Scoto cuidam se credit, ab illo pro-- ditus, Iacobo Spurio qui Scotiam tunc praeterius omne occupauerat deditur,abeoq; in carcerem intrusus est,ubi viqi in hodiernum diciti vivit c valet Iacobo interim, qui eu misit in caticerem, pcr quondam ex Ham letonorum semili ac medio subita morte sublato. o Anna Somer feta,clarissima semina,inusdem Comitis Northumbriae uxor,cum diu ab Elisa bellia graui is mas persecutiones passa esset, adeo ut nusquam in uniuersa Scotia quiescere per-nlitteretur, tandcm in Belgium appuIit, ubi nunc Deum pro mariti salute orat.
Carolus Neuellus, illustrissimus Comes uvestmeriandiae, varijs casibus in Scotia magitatus,' cium tandem in Belgium cogitasset,in itinere ipso ad portum quendam littoris Anglicani appulit,in quo certissimum,ne prehenderctur, periculum erat,nisi gubernatorem nauis vi metuquoad vela ventis quam prunum committenda impulisset i qui nunc Louani3 cum reliqoa familia sua incolumis agit. Leonaidus Dacrius sortis Ac Clarus Baro, ex Anglia in Scotiam tardius quam exteri exiuit, sed nunc par in fide prostenda studium adhibens, M cc liliniae cum familia sua degit
x. Egremundus Radchisus inclyti Comitis Suisextae frater. i.., Ioannes Neuellus, Equestris Ordinis vir.
io,. Richardus Nortonus,illorum qui martyrium pro fide subierui, alteri frater, alteri etiam pater. 14.i Thomas Marhense idus, Ordinis Hierosolymitant Eques. Georgius Mathen scidus,,64 Edouardus Dacrius, Leonardi Dacris Baronis frater,in Scotia adhuc agit. Lo Ioannes Soinbornus, In Scotia captiui detinentur.
am Brianus Palmus, ,..c Georgius Sinichaeus,,οιν Franciscus Nortonus,,οι, Christophorus Dalabius, ibat Ioannes Troil opus, xo Thomas Ienius, io . Roberrus Hethingtoniis,aονι Georgius Nortorius, diri ι Antonius Nollothus, Iacobus Zvvinous, io,i Robertus Carrus, ros8. Robertus Tempestus, rosy. Gerardus L erus, rosi. Gulielmus Holmes, Presbyter,az62. Rodulphus Comerus, ros . Franciscus Morus, 2 67. Marmaducus Blax tomis, roro . Gulielmus Nortonus, et ora. Marmaducus Nortonus, io 6. Ioannes Tiivvingus,1 9. Rodulphus Suvinous, zo82. Cui libertus Armurerus,
ross. Michael Tempestus. Σο68. Georgius Sta esus, rori. Sampson Nortonus, ror . Gulielmus Slingsbius, 77. Ingramus Thuvingunaoso. Tristramus Fenicus, zo83. Robert' Colinvvodus.
722쪽
Ciuitas Dei,siucent muuta Ecclesiae
Do tores Catholis cet: profecto falsum id nunquam elle potest in quo
omnes omnino consentitit. Harebo autem esse omtet t. r. H. ut qui probati punt, manifestis B. Deinde quoties videmus, nouas haereses pullulare, toties confirmatur Euageli 3 veritas, qua Christus Matth. 2 . praedixit, exurrecturos Pseudoprophetas, qui seduceret mulus. ineniq; hoc modo dc excitantur ingenia multorum, &pictas augetur, de firmitas Ecclesiae Christi comprobatur, aduersus qua inferorum portae Mati. i6. nγyraeualent. Q uantu enim est miraculis, ut inter tot tam l . pugnantes scctas, una semper eademque maneat Episcoporum series de siccestio, una fidelium populorum fides de consessio 3 In hoc primum errat incertus iste auctor, quod eos qui ob religionis alienae studium,ab Ecclesia per Episcopos& Praepositos iuste reiiciuntur, nihilominus charitatis vinculo cum Ecclesia coniungi, pacemi omnibus modis desiderareposse, existimat. Quoties enim articulus fidei aliquis in controuersia vocatur, cum utraq; corradicentiu positio simul vera esse non
possit ii Apostolorum succestares exemplo Apollo lorum s Actor. is. quid incare credendum praedi. candum ii sit, simul definierint: non potest heri, ut qui postea sei summi sacerdotis Deut. I . in &Epi
scoporum cum eo communicantium societate se parant, ia charitatem seruet, pacemq; omnibus m dis desiderent. Aut enim superbierit, nolens obedire sacerdotu imperio, ut olim iubebatur occidi: sic nune debet excommunicari itanqua Ethnicus 6c Publica nus, Ecclesia non audit, Matth. is. Qualis igitur charitas in Ethnico, talis in haereticae doctrinae sectatore est, utcunq; sibi videatur amare Ecclesiam, aqua recedit M cuius sententiae non paret. Deinde
ista opinio tollita cultoribus fidei omnem spiritus feruorem: cuira tamen Deus eum qui nec sti dus est, nec calidus Apocal. 3. t evomat, bc tam laudet cum qui facta Nicolaitarum quae Deus oderat. Apocal. r. odio habuit, quam eum increpet, qui permisit muliere Ieaabeliquae se dicebat Prophetam docere, M seruos Dei seducere. Postremo ista haeretis perturbat & confundit Ecclesiam Dei, ob quam non solum intime coram Deo,verum etiam exicrius per consellionem oris ac prosessionem operis apud homines ab aliis sectis penitus distinguendam olim primo diluuium s Genesis 6. deinde circumcisio, Genesis i . in tum autem Lex Mosaica Exod. ro. ac denique templum Salomonis 3. Reg. 3. 3c s. nunc vero Christi sacramenta, de Pastores, Doctoresque Ecclesiae, velut lucerna in candelabro posita Matthaei. s. in constituti sunt di praefecti, ut omnes in eorum doctrina ct comunionemrseuerent, Acto. 2. nec omni vento docIranae circumferantur Ephesi 4. Quapropter qui vel verbis ,vel factis ab externa Ecclesiae communione seipsis separant,nec acquiescunt sanae doctrinae: post unam & alteram correptionem deuitandi sint tanqua homines subuersi, uec suo iudicio condemnati. O O pomι- in Ἀμρο- Haeretici se Psiod prophetae. oderunt:&odisse, quam magis amant. Alii denique apud se constituut,nullum Deum esse qui res humanas curet, sed omnia vel fato, vel casu regi. 232. De Pacificatoribus in
causa Dei. Extat liber inscriptus,
gente haeresi quo in iis ita scriptum est: aput Christis capiti or reliquo Ecclesiae
corpora charitatis υinculo co--Iuntur , nulla modo ut
seclamatici, cr ab Ecclesia alieni habeni siunt, etia- si
ab atia Ecclesiae parae potem itore, se gubernatione obtinente reuist, ct ab eura ia-muuione separari videatur. Haede iis talum loquor, qui omnibus votis narem desiderant, or a quibus quadam ex parte communione separantur, fidei tamen se charitatis
iste putat, eos, qui saluo Apostoloru Symbolo, siue Romana, siue Lutherana aut Caluinistica Ecclesiam frequentant, modo ca Eccleua, a quo magis dissen-l tiunt, haereseos no danent,
vera Christi Ecclesia esse. 23; De
723쪽
Insigne mari)rium Ioannὐ pelami pro pontifico Romani primatu in Anma susceptum. Pius quintus Pontifex maximus cum videret,Elisabetham supremi Ecclesiae capitis locum in
omni Anglia, eiusdemq; capitis praecipuam auctoritatem atque iurisdictionem monstruose sibi. usurpasse, Mi ita sacrificium, preces, euinia, ciborum desectum, caelibatuin, ritusq; Calliolicos aboleuisse libros manifestam haeresim continentes toto Regno proposuisse , impia mysteria Minstituta ad Caluini prescriptum , a se suscepta &obseruata, etiam a subditis seruari mandasse, Episcopos, Ecclesiarum rectore &alios sacerdotes Catholicos suis Ecclesiis de beneficiis e re cille, ac de illis Sc aliis rebus Ecclesiasticis in haereticos homines dispostrisse,deque Ecclesiae caulas decernere ausam Praelatis ero,ic populo, ne Romanam Emesam agno2crent, neve eius praeceptis sanctioni Inisque Canonicis obtemperarent, interdixi sic: plerosilue etiam in nefarias leges sitas venire. 5c Romani Pontificis auctoritatem atque obedientiam abiurare, dc solam in spiritualibus D temporalibus Dominam agnoscure, iureiurando coegisse: Catholicos Antistites, dc Ecclesiarum rectores in incula coniecisse, ubi multi diuturno languore confecti extremum vitae diem statuisserit: cum ille dictae Elisa thae animum ita obfirmatum intelligeret, ut non modo pias Catholicorum Principia in de sanitate ac conuersione preces admonitionesquo con-aemneret sed ne sedis qui deni Apostalicae nuntios in Angliam eratiς ere permitteret: praefatus, dolorem se lenire no posse, quod adduceretur in vitain animaduertere, cuius maiores de Reputa. . Christiana tantopere meriti essent, de Apostoli poteHatisplenitudine d aerauit,praedictam Elis beth haereticam, ct haeretuorum faut, ceni. eis a tarentes in radicitis, anathematis sententiam incumi rasse . .sumetiam praetensio regnipradicti iure,nednon omni o quocumque dominio, dignitate, priuitem priuatum. Items Proceres,siubitos se populos dicti regni, ac caeteros omnes avi Hi quomodocunque ivr.tuerant, a iuramento huiusmodi ac omni promin domini, , fidelitatas ct ob equν debito, pre-μiub ab pia os . proret Hos tunc furentiae fisae auctoritate abs uit, espriuauit eandem Et abe: bpra rense iure regni, is que omnibus seu radictis: Praece i, se interdixit uniuersis se si mutas Proterribus. 6bin , popalis, se ali sp ictis , ne algi, eiu et e monitis, mandatas ct legibus auderent oίHirc. M sicus agerem, si nil, anathematis sienientia innodauit. Hanc sententiam cum Pius quintus Romae typis mandati iussisset, voluissetque, ut earum Iiterarum exempla Notarij publici manu, ZIPraelati Ecelesiastici, enisve curiae sigillo obsignata,
indubitatam fidem in iudicio.&extra illud,ubiquesenti uia facerent. ita diuinitus comparatum est,ut exemplum quoddam huius declaratoriς sententiae in Angliam ad Ioarinem Felionum de serretur,virum de generis nobilitate fatis clarum,& animi mrtitudine mulis clariorem. Is enim Catholicae fidei studio retoque adductus,cium paene desiperatam patriae suae valetudinem non nisi acerbissima aliqua medicina restitui mile animaduerteret noluit committere, ut haec sententia su in mi Pastoris ciues ac proximos sitos laterer. Itaq: anno Domini asyo. in ipso corporis Christi festo, dictam Pia quinti sententiam in ciuitate Londinensi ad fores Episcopi iuxta sinam uiri templumipublice a fixit. Steterunt litem in loco publico si ab clara luce, paene usque ad horam octauam sequentis diei,& a plurimis visae, a multis lectat,1 nonnullis etiam transscriptς esse dicit tur. Et alius quidcin,qui Fel tonoeta litoras alligenti astabaticum ex Insula profugeret,admonuit Felionum, ut sibi quoque perfugam consuleret. Fel tonus recusauit id facere, contestatus, se in omnem euetum per Dei gratiam paratum fore. Cum vci de hac re diligentissime quaereretur, Ioannes Felion usitan .lcm apprehensius , dignum sic Iesu Christide primatus ab eo instituti testem exhil, lit. Interrogatus enim quid sibi videretur de his literis, paululum cunctatus, tandema espondit: Si vere P j quinti Pontificis maximi literae essem, merito sibi eas veneratas videri. Se enim a nos e. tam ese Iehu Christi Vicarium in terris. Qia . confessione facta, primum in vincula ductus ac deinde in iudicium duodecimuirale productus est, ubi deliterarum eiusmodi affixiono palam interrogatus, o mouit libero vos omm visenore sobritudine se labore, mel fateor hisie li- . iress as genais operam dedige. Mox ubi acclamatum csset, Festorium cssumsignem proditorem,
'innium iudicum sententiis condemnatur.
Die igitur octauo mensis Augusti, ad supplicium trahendus, in ipsi carceris vestibulo vestem bolosericam. qua induebatur, exuens, ad populum astantem dixit, se fidem Catholicam mori,
eo quod summi Pontificis primatum confiteretur,negaret vero procnsam Reginam summum Ecclesiae caput esse. Moxque in cratem iniectus, coniecit oculos in caelum, & Pi almos Pamitentiales intentissimo studio recitauit. Vbi ad locum supplicia vcntum crat, e crate leuatur: .ciumque pavorem mortis aliquem tibi obrepere sentiret, seipsum allocutus: Inid hoc est inquit lione' et mortem times t Moxque scalam iussus conscendere , illam ianuam in con-Dectu habuit, in qua sententiam Pij quinti affixerat, & manu ad illam extenta, Ilare inquit ci luerae Pontificia maximi contra pratensam Reginam propositaefuerunt: O nunc pro de Catholica
724쪽
Continuata Ecclesiae succe I9.
ouod tam Gillia testa. ur. in qua hmetim Gioniana repressit.
quam An iatholicam te aituet natus est)se. Moiam tui Pontii tu anno sede .
diuturnaminiaturo aut ream Om.
prophetae. 233. De Henrico Bu Ἀ- gero, si . De i Entichrasso. ω Henricus Bullingeriis in Praefatione ad homilias
uerat, nullum olim Antichristum in orbem esse venturum,prarier eum qui iam in Episcopis Romanis aduenit.' Do. Zores Catho S i.
Pontificem Romanum non se Antichristum, sic neque Antichristum adhuc venisse In mundum. . Christus Ioan s. in ad Iudaeos de Antichristodixit: Si alius venerit in nomine μιo, istam accipietis. Iudaei ergo accipiet Antichristum, quod ipsum etiam
Paulus Σ.Thess. t. insintiat, dicens: Eo quod charit leo verit tu non receperunt, ut alvi fierent, , deo mi tu ians Deus operationem erroris, ut credam mendacio. Constat vero, nullam gcntcna in uniuersis mundo usque adeo ream esse non receptae veritatis, ac Iudaei erant. Illis igitur praecipue laic error instigetur,ut credant mendacio, id cit, Antichristo. At quis ignorat, Iudaeos nondum credidisse Romano Pontifici Deinde Antichristus est unus aliquis homo,qui apud Paulum vocatur, ὀ γρω- τος της αμαρτίας,ο τὴς α πωλε; ,ο α, ξιφι τ certus Agedc singularis homo peccati, ita silius perditionis, icta uersarius. Et postea, οὐπιιος, Esset Ium. Per Graecum articulum toties repetitum designaturinsianis qui si iam , qui a Ioanne r. Epist.c. z. dicitur o ri u ς, ii Anti ristus. itaqu licet multi sint Antichri sti, quia nomen capitis communicatur cum membris ipsius: tamen unus est dux de princeps omnium. Talem vero unum inter Episcopos Romanos, qui praeter caeteros omnes Antichristus fuerit, ne aduersarii quidem ipsi nominant. Praeterea Antichristus non veniet, donec Romanum Imperium de medio tollatur, a.
Thessal. Σ.Verium istud ,etsi debile, adhuc tamen aliquod superest. Tum autem, I s Christus Hustratione aduentus sui dear et Hum iniquum. Itaque ille iniquust in ipso mundi fine, & non antea, reuelabitur. Nam adhuc msterium operatur iniquitaris. Postremo quis credat,Petri succestarem, stupraqueinpost Christum s aedificata est Ecclesia, cui datae sunt claues, cuius fides non defectura promittii tur,qui fratres suos confirmare,ouessique dc agnos,ut plus aliis amans, pascere iubetust quis hunc scire Antichristum credat , nisi qui Euangelio non credit 3 Qui negant. Antichristum posthac in mundum eisse venturum, sine dubio magni eius praecursiores fiunt, quia eo ipso corda sua & liuorum praeparant, ut dum non
expectatur venturus, non repellatur Cum venerit, sed excipiatur tanquam verus Dei Propheta,vel potius tanquam Deus ipse. Verum de hac haeresi velu t om-i nium pessima ac postrema, agetur plenissimc in octauo libro: ubi lectori. si quid praeterea requirat quod huc pertineat abunde satis factum iri arbitror. Nam cum tota nostra disputatio in hoc opere de visibili hac ciuitatis Dei parte, eiusque monarchiae ratione fuerit hactenus occupata: non tantum haereses omnes obial ter attingendae fuerit l, quaecumque huius Ecclesiasticae monarchiae pacem quo quo modo perturb1runt sed accuratior aliqua requiri videbatur tractatio de cap. tali illo huius ciuitatis hoste hoc est, de Antichristo,ac de eius membris, ciundem sacrae monarchiae aduersariis sempiternis: Vt quae pestilentissima tela abii l lis in Ecclesiae summos duces . satanica plane vi ac fraude immittuntur, eadem in auctorum capita, unde profecta sunt ure Optimo retorqueantur.
725쪽
mori paratus βιm. Interpellarunt eum qui aderant, M admonuerunt, ut veniam a Regina peteret:quibus ille ait, Noniasieam. Sed quem lasi, ab Ego ita quit atque adeo at omni mundo: iam peto. Ita cum Oculos ad caelum leuaret,ac in Dei manus animam fidelem commendaret.torque in collum iniecto, de scala deiectus est. Ubi cum aliquantulum pependi isset, funis praest,ndi iubetur, ut vivus adhuc reliqua torment subiret. Cui vero id ossicii commissum erat, nonnihil moratus dicitur,ut poenae hominis parccrct. Verum urgente Magistratu,vivus in terram demitatitur. Ibi amputantur virilia, 5e in ignem propositum coniiciuntur. Tum autem venaer aperitur,vistera eruuntur, ipsum cor effoditur, ac neque adhuc finis. Nam de caput praescinditur, de membra in partes quatuor dissiccantur. QIo spectaculo, ac praesicrtim tanta nobilis viri constan tia sic animi hominum commoti sunt, ut nulla res aeque aut fidem Catholicam promovere,aut praetensae Reginae causam laedere potuerit.
Is Ere martyrium Ioa is Storri . ngli pro Ecclesiae, Romanae primas .
Ioannes Storaeus ab ineunte aetate in studiis literarum tantas progressones fecit, ut tum Iuris virilisque doctor,tum Resius Professior in Oxoniensi Academia fieret. ubi cum ad aliquod tempus magna cum laude osticio suo functus csset, Londi mii euocatus est, ut illius urbis Episcopo in Cancellarii munere obeundo inseruiret. Erat tunc status rerum Angliae usque adeo pcrturbatus proptcrea quod Henricus o lautas, repudiata legitima uxore sua Catharma , in eius adhue viventis locum Annam Boloniam supponeret, monasteria cuerteret, nobilissimos Quos luct& optimos viros neci daret ut Ioannes Stomus Sc melius sibi & securius conlultum arbitrar turi si viveret in ordine laicorum, quam si ad clerum acceseret. Accepta igitur in matrimonium honestissima virgine Ioanna vVatsia, chim ob fidem, ingenium, doctrinam, loquentiam,&conllantiam celebris apud omnes merito effer, non dissiculter obtinuit, ut quoties publica Regni comitia indicebantur, ipse velut decurio praecipui alicuius oppidi , quod ius iustragandi habebat sententiam suam in comitiis diceret. Vbi tantam indicendo grauitatem lepore qumdam orationis conditam adhibebat ut inter omnes minorum gentium Senatores facile princeps haberctur. Is igitur cum videret, Henrico iam defuncto. sub impuberis fit ij Edouardi sexti aetate rem m peius ferri, & ii manifesto schismate ad manifestam haeresim deuenire: huic malos unam is vitibus obsistendum ratus, pro fide Catholica doctissime constantissimeque peroravit Qua in oratione audacter libereque dixit,iam tunc in regno Angliae impletum esse verbum illud Salomonis, I e regno is denuntiantu, cui in Rex puer est. Omeiadcrat ca oratio certorum Principit m animos, qui per impuberis adhuc Regis Edouardi aetatem ex bopis Ecclesiasticis crescendi non paruam spem ceperant: quos cuna sim valde inisestos Ioanno nostcr haberet, contra mota rem antiquum, qui summam dicendi libertatem omnibus Decurionibus in publicis comiti tu concessit, in cullodiana conticitur. Vnde cum aegre tandem liberatus fuisset, tempori cedendum ratus, in Belgium te contulit: ubi cum usque ad mortem Edouardi sexti permansisset, regnante demum siclicis memoriae Regina Maria, in patriam reuersus, S haereticae prauitatis inquisitor factus.illud munus ita administrauit, ut impiissimis quibusique seuerus iudex, bonis
autem non minus grauis, quam aequus censior videretur. Maria vero ad stuperos migrante, cum haeretici, quos publica lege ante cohibuerat, summa rerum potiti essent an prunis Ioanni Sto-raeo mala omnia intentabant, ac in primis nimiam hominis crudelitatem calumniabantur. Docrudelitate vero sua id in publicis comitiis Ioannes ipse regnante iam Elisabetha respondit, se nulla in re alia peccasse. nisi quod omissa radice, nescio quos ramusculos praecidisset, cum potius debuisset robustissima quaeque rietania radicitus cuellisse: quod factum si fuisset, iam finia quit non tot ac tanta videremus impietatis germina ubique stare,atque adeo florere. Sectari, hoc totum de ipsa Regina Elisabetha,quae radix peccati fuisse videbatur, dunum interpretantes, ab illo die nouain criminationis materiam tum arripere, tum colligere non destiterunt, doneci inuictς constantiae virum ob fidei Catholicae liberrimam consessioneni in vincula coniecissent. Cum vero aliquot annis in carcere mansisset, quadam dic oblatam tibi sesie liberandi occasionem videt .arripuit crupit, ac tam diu in priuatis amicorum aedibus latitati it, donec in Belsium traiiceret. Louamj autem cum eisti diu multumque Cacogitatione torquebatur, quod insignem martyri) locum, ad quem Deus eum vocasse videretur, culpa sua amisisset. De hac re sepius cum uxore, cum amicis aliquando, mecum ic mel scrio locutus,quaerebat, virlim liceret ei sese iterum in potestatem haereticorum tradere, an non ' Ego ei non audebam auctor esse, ut in custodiam reuerteretur. Dei clauia consilio videri cum csse liberatu,nec latis tutu sore,ut periculum sibi ira et crearet, quem Deus in tuto collocasset. Ille vero pcumtentiam se acturum proseiaris,locu ei rei aptu apud Carthusianos Lovam, delegit, nec recusauit, quo minus in religionem
726쪽
hi v I si P. MONARCH. EeCLEs. L I p. v it. si aliquam ingrederetur, si uxor eius idem etiam propositum se sustepturam siponderet. Illa conditionem recusante, Stomus tamen in proposito poenitentiae agendς ita permansit, ut frequentius apud Carthulianos, quam domi ageret: cum ecce, inopia rei familiatis oppressus praesertim n pote suo,ac nepte ad eum ex Anglia transmissi; in coepit de victu quaerendo solicitus csse. Erigebatur eo tempore nouus Magistratus apud Belpas, qui videret, nequid mercatores cxportarent in Angliam, aut etiam inde inueherent contra leges a Catholico Regelatas. Hic magistratus cum Parhero cuidam deferretur is Ioannem Stomum iurisconsultissimum virum rogauit,ut siubi adesset, consilioque suo S auxilio hominem iuuaret. Admonebant Storaeum amici. ncquid istiusimodi tentaret: esse eni ni rem & in se odiosam, δί ipsius persona indignam, ut mercium,neficio quarum, explorator haberetur. ille tametsi nonullis responderet, se ab eo munere alienum fore, tamen lucri ut videbatur spe illectus, temperare sibi non potuit, quo minus Parkerum quibus posset mo)isi uti uet. Audiuit ergo. navim quandam in Zelandia esse plenam prohibitarum mercium,quam ii deprehendisset, magno ea res lucro S Parhero, & sibi futura esset. Hac esca illectus primo Bergas, inde in Zelandiam se conferens, ad eam nati ina delatus est, quae certorum hominum consilio ad hoc ipsi im ui insidiis collocata erat ut limul ac Storaeus in ea ingressus esset vela ventis committeret. hominentque carceri, que spontC reliquorat,non inuitum redderet.Quaquam enim eo tempore nihil minus cogitauit potiusque alios capturii se sperabat quam ne iple caperetur timebat: tamen postquam Anglia ob oculos proposita, quid actum esset intellexit,Deo gratias egit, qui se iterum martyri loco retii tuisset, rogans etiam,vi martyrio locum sibi palmamq: concederet.Quid quaeris raerctici mercatores ingenti gaudio persunduntur sibique ae suo consilio ac strata emate sit pra modii gratulantur. Catholicos vero mai6rne stupor an dolor teneret, difficile dictu est. Storaeus Londinum perductus, primo in Lolliardorum, deinde in Londine in turrim includitur. Quaestio in illum habetur. quid ab initio responderit, ignoramus: id tantum ad nos perlatum est , nunquam ullum subditu in in Anglia tam libere de confidenter locutum. Negabat enim, se iure in Principis Angliae,sed potius in Catholici Regis potestate esse. Anno autem Domini is i. vigesimo quinto die mensis Maij, productus in iudicium, perduellionis teus peraῆitur, velut qui coniurationem cum certis viris apud Belgas in ciuitate Ant-uelpiensi contra Elisabetham iniuisset religionemque schismaticam,quq iam in Anglia regnat, in Catholicam commutare tentasset. Facta vero pro se dicendi potestate, seri tantii in excepti nem proposivit, negans iudices ipsos ullam in sie potestate habere, qui iam non Anglicanae Principi, d potius Regi Catholico subiectus esset. Interrogatus vero, utrum in Anglia natus non fuisset: 'fatebatur, sed addebat se iustissima de causa stolum vertisse. Nam & Abrahamu Patriam cham Dei iussu de terra sua& cognatione olim exiisse, ne peccato idololatriae, quo tunc Chaldaea tenebatur,inuolueretur: cuius exemplum se imitatum csse, eo quod videret, patriam suam schismatis ac li resis peccato implicitam teneri, atque ideo membrum salterius Reipublicae saactum esse. Reges enim defendendi 55 protegendi populi causa primum costitutos fuisse. Itaque
cum vidisset, steginam Angliae adeo ipsum non protexi sie, ut proderelicto potius haberet, atq; adeo ob id solum, quod Catholicus enet, iniuste illum persequeretur: eo se animo in Regis Catholici prouincias commigrasse, vi sub ipsius protectione tam sibi quam fidei suae consuleret. Inde se prinitim dolo malo, deinde aperta vi contra ius omne abreptum esse, nec legibus iam vilis apud illud tribunal rerum sisti. Iudex vem interlocutus est Stomum, nisi quid aliud proso afferret, statim perturum csse,non deesse lcges quibus in regno illo condemnaretur. Cum autem Storatus dixisset, i quod bonum M aequum videretur prolocutum, nec ullo modo posse illius iudici auctoritatem agnostere : mox absque ulla criminis vel consessione,vel probatione, noli tantum morti velut contumax addicitur, sed etiam perduellionis nominatirri codem natur. Storaeus autem biduo poli cum ad uxorem Loiiami agentem scriberet, deque huius siententiaei uititia quereretur: significauit, perfacile sibi fuisse, si apud alios iudices actum esset, id quod de coniuratione contra Elisabethani facta obi iciebatur, confutare. Cuius rei testes citabat illos ip-lbs quibustum Aniuerseae hac de re egisse dicebatur. Verum quia hoc quod ὸ scireι, nescire non popi integrum sibi non fuisse, aliter causam dicere, quam dixisset. Intellexit vero se probe scire praetentam Arigliae Reginam per declaratoriam summi Pontificis sententiam ob haeresimmani iustam omni iure Regni dominioque priuatam esse. ac propterea Magistratum nullum ab illa creatum, eique adhaerentem a se agnosci posse, ne sorte ipse etiam eodem anathemate innodaretur. Vt igittifcrenscientiae suae consuleret, ac summi Pontificis communionem retineret, sanguinem suum profundere non curauit. Ac nimirum iu iisdem literis ad uxorem suam non es solum gratias agebat Deo, quod in ea causia moriendum sibi esset; verum etiam uxorem atque 'a cos omnes congratulaturos ei diccbat, si vere nossent, quanta cum alacritate ad mortem illam properaret, cuius breui compendio septuaginta paene annorum delicta per Dei gratiam cxpiaturus esset.
727쪽
Pridie autem Calendas Iumj cum praesectus carceri a Storaeo quaereret, virum ante obitum suum consilio cuiuspia tu ex Dei ininistris indigeretrille postulauit, ne quis profanus de schismaticus introduceretur: se enim cum nullo tali communicat pruna esse. Cum Catholico aute Presbytero libenter se colloqui velle. impetratum igitur est, ut Reuerendus Archunandrita Dominus Fecnainus,qui eodem in carcere ob fidem Catholicam tenebatur, ad illum accederet, qui per totam prope noctem collocuti esse dicuntur de iis rebus quae ad Aternam calutem pertine bant. Implis ergo calendis Iam; tantus Dei martyr iniectus crati, ad locum supplicu trahitur. inde in curi una trant latus,tunc prius in collum imposito,dicebat se ut moreretur adesse,ac fatebatur quidem gloriola Dei voluntate factu melle, ut ui Angliai ubeundi supplicis causa, quod multo grauius peccata sua merita futillant, perduceretur. Nam alioqui se admonitu non semel. quantuin ipsi periculum immineret, nunquam tamen illud prospicere potuisse: nunc autem Deo gratias agcrc inimicis ignoscere, cum omnibus hominibus pacem habere,corpusq; suum libentissimc carni lici traditurum, ut per breuem poenam ad aeternam gloriam merito sanguinis Iesu Christia spiraret. Porro de iniquitate iudici), quod in illum exercuissent, deq; crudelitatis calumnia .cuius ei notam inussissent, pauca locutus, tandem se mori contestabatur in ea Cath
lica fide in qua baptizatus fuisset, quaeq; illi cum Rege suo Philippo, caeterisque Catholicis Primcipibus oc populis communis cliet. Adstantes autem ac praesertim adolescentes admonebat, ve.., unam Eccletiam crederent,unum ouile, Pastoremque unum,& illum D. Petri successore, extra ''' cuius Ecclesiae unitatem seruari nemo posset. interropatus autem a Comite Bed sordiae, virκm
esset subditus Regi nati Non sium,inquit. .Tum Baro de Huns leno intulit: At natus es Anglus. Cui Storatus: Nascivir quisque liber, cique tota superficies terrae patet, ut si uno certo in cohabitare non perimitatur, alibi tamen possit degere. Tunc quidam ex ministris Anglicanae syna-sogae quaeliuit, utrum non crederct, Reginam immediate sub Deo supremum caput esse Eccle tiarum Angliae Sc Hibernix' Non dispi itandi causa inquit Sioraeus Euhveni. Nec mea negatio..ii vobis fidem fecerit, aliter se rem habere. Vix hoc dixerat quin illi, qui aderant, veriti ne grauius aliquid in profanum illum de secul .irem Reginae primatum diebarus aut manifestius verum pri
matum Romanae Ecclesiae confirmaturus esset abduci currum iusserunt: atq. ita cum ad breue tempus fuisset sit spensus, vivens adhuc in terram demittitur,praecidutur genitalia, areritur venater, viscera eruuntur, caput amputatur, membra dissiccantur, ac ne sic quidem excarnificatus
immani ac barbarae spectatorum crudelitati Latisfecit. Aderat inter eos spectator Caecilius, qui Elisabethaea secretis est, S praeterea Comites duo ad unus Baro. Istis ergo cum talis mors parum acerba visa esset, statim duos libellos ediderunt, in quibus venerandi senis ac sancti martyris reliquias infamiae notis asipergere conati sunt, ut omnes intelligerent , tantas Ioannis Stomi virtutes fuisse atque est e,ut neque post funera eius ip-Brum liuor Minvidia conquiescat. In his autem duobus fortissimorum virorum praeclarissimis martyriis huc libru duxi ternunandum. Frustra enim post Dei opera, hominu alteriuntur verba
Vo N i A M Protestantes nihil serequentius in ore habent, quam Pontificem Romanum esse ipsum Antichrinum, de quo tam in Daniele Propheta, quam in Euam gelus,in Epistolu Apostolorum, ω in Apocalypsi praedicitur e ne e bubui, de Antichriqio uberius aliquanto δι utare,tum ut D. Petra Iuccessorem sise Iesu Christi Vicariam
huirus ignominiosi nominis inuidia liberarem, tum ut i os Protestantes eiusdem criminis reos
se ostenderem. Euae dii utatio quatuor partibus constabit. Privina docebit, Papam non esse ipsum Antichrissum. Secunda, τen embrum quidem Antishristi Papam esse: quod saltem atrianet ad si iam quem docet, ac ad primum sacerdotalis ordinis tradum quem tenetrertia deci
rabir, Prate iantes membra esse Antichristi. aeuarta demum patefaciet certas rationes, quibus horum temporum haereticι viam expeditiorem, quam us unquam alii fecerint, Antichria
po semunt. Erit igitur in hoc libro de vera Dei Ecclesia eque falsa religione, m Antichri
1 qua,tum ad nostrum in litutum aptissima ,rum adfrangendam tauticorum gudaciam cincalumnis conjurandas peropportuna disputatio.
728쪽
ECCLESIAE, .s Eu, DE ANTICHRISTO. LIBER OCTAVUS.
23 Isis .intichristus quidam eximius es minime vulgaris.
V o i s T i s linquit Ioannes, Epist. cap. 2. J οτι o άντίχρισπερχε του , quoaiae Antichractus venis , or nunc Antichracti multi facta sunt. Ergo & unus quidam cximius, S prxterea multi sunt vulgares Antioluisti . De illo eximio agitur apud Damclem c a. 7. 8. 9. N Ii. apud Matiliarum cap. 2 . apud . Paulum Σ. Thessalon. 2 apud Ioannem in Evangelio c. s. in pistol. I. cap.2. dc . in Apocal, plica. ii .i3. II.& 18. Non potest ergo dubitari, qpin eximius quidam ut Msingularis Antichristus. Quod cum nec ipsi Protestantes negent, non est cur in hac re di eius immoremur.
Puid Antichristi nomen significet. CAP. II. AN tichristus est is qui aduersatur Se repugnat inediatori Dei ct hominum homini Iesu in rim. Nam xl antequam Filius Dei carnem assumpserat, Angelus ille prsstactus,5
in omni vitiositate obfirmatus,qui se primum Deo creatori suo non dubitauit oppo u ausnere, accommodate ab Hebraeis ductus est tutan, hoc est, oppositus de aduersarius: sic postquam Verbum caro factum GP, laomo ille qui subornatus ab eodem satana,palam prae caeteris aperteque Cluilio a isus fuerit repugnare, apposite in scripturis d minis nominatur Antia cntilius: utpote q ut no Deo soli, sed etiam Christo Deo δί homini hostem se ac inimicum constituit x profitetur. Spiritus est Deus:& satan cst sipititus. Ille aeternus: hic factus in tem pore. Ille creator omnium quae erant valde bona: hic primum sui ipsius corruptor, deinde hominum recens iam conditorum stupplantator. Cum vero Deus propter nimiam charitatem suam qua dilexit nos, misisset Filium suum in mundii, ut omnes qui crederent in illum ,non perirent, sed salui fierent: satan mox omnes ingeni j lui neruos intedit, ut incarnationis Christi mysterili,quoquo modo possci, irrita redderet. Climistus ad procurandam siti Euangelio disseminationem Apostolos& Pastores misit in uniuersum mundum,qui legatione pro ino apud mnes gentes fungerentur. Satan ergo suos etiam administros in omni gente Sc loco excitauit, qui oues Christi dispergerent, fura reiitur Sc mactarent. Ita li ut satan suo nomini perfecte satisfaciat,non tantum Deo ipsi verum omnibus illis modis quos Deus ad instaurandum homine adhibet,obstinate se in aeternum opponit. Iam vero quem adinodu inter omnus homines qui Deo vivo δί vero seruiui, unus ille Christus Iesus singulariter unctas cst, qui abis vaga rapina iudicarisse aequalem Deo, formam serui acrem,'ut hominem Deo rςconciliaret: sic inter omnes satanae ministros unus aliquis homo in lignis de prodigiis mendacibus se cxtollet supra omne, quod dicitur 'Deus aut quod colitur, ita uti se templo Dei sedeat, ostendens se tanquam sit Deus. Et hie est ille quem proprie vocamus Antichristum. Fateor enim, Antichristi nomen communia ter acceptu ad omnes idololatras, haereticos, pseudoprophetas dc impios homines, aut etia mones interdum referri, sicut etiam Prophetae Dei nonnunquam uricripturis cacris appellantur Christi. Nomen quippe uni personae proprium, licet ob aliquam mutuae similitudinis prop*rtionem ad alios saepillime extendi soleat: non tamen propterea desinit in illa, prima origine sua eximiam de eminentem retinere significationem. Sed quia video, hanc
rem in quaestione positam csse: age, diligentius eam examinemus. Protestantinm primus error de Egia qui Wopriis dicitur michrasius, quem negarit, unum . . que Iam hominem aut certam Personam esse. CApvT I II.
Ffitentur Protestantes, non modo multos Antichristos,verum etiam unu eximium prae . min. tia
caeteris esse, cui Paulu, & Ioannes hoc nomen propriς vindicent. Verum non ita huc unum eximium accipiunt,tanquam is fucris aut futurus sit unus quispia homo,& persona una; verum tanquam iit yna quaedam tacta. dc certa successo hominum, quae Cluilio acrius,qu1m aliae omnes scctae, aduersetur. Sic Illyricus in lib. de siermone sacratum I iterarum sub verbo Abominationis docci. Faerunt sinquit Aa alommatimes ae idololafriae im
mera, omnibus temporibus, se qua tantam da m regno Christi taederat, eta haec de qua V
729쪽
DE VI si B. MONARCH. ECCLEs. L in. VIII.
dictum est Daniel. 9. Matili. 2 .5 Marci I . lnvLavnq amfuit, nec erit. Hiae breuitem ore,
haec diuit -ὸ regnavit, id, magna extarte potenter ac Mere. Quando. Illyricus dicit, hanc singulare abominationem diutis me regnasse, nec aliam posthac sore,quae latum damni re gno Christi dedit,prosecto node uno quopia homine nullus enim talis diutissime regnauit sed de ordine quoda dc professione hominu loquitur. Itemq; Henricus Bullingerus in Praefatione sua in Apocalypsim dicit,niarum alium t Antichri min orbem venturum esse,praeter eum qui iam ante in seisivis quibusdam aduenit. Seriem ergo certorum Pontificum vult esse hunc eximium Ar tichristum. Rodolphus ctiam Gualteriis Tigurmae synagogae minister in homiliis de Antichristo, irridet eos sui ponunt,certum quendam hominem esse AntichriPum. Iam vero Bera in c. t. pollerioris Epistolae Pauli ad Thessalonice sies: Loquitur inquit) Paulus de Antichraso , tanquam de uno quopiam homine, cum tamen totum Ecclesiastica Vrannidis corpus intelligat,quam quisquis occupat, A si is sceleratus de quo bic agitur i. ita tamen, τι calia eis utiquam tyrannidem declarer, cultaulatim βιbseruierunt haeretici, at etiam'rimnu dentium nonnulla ex sancta Ipsis es' orιhodoxis Patribus,ut nunc res 'statescit. Itas mani Pes t hastacinii, quicunque de uno quopiam homine putarunt hoc intego. Denique Magde burgenses Centuriat. lib. i.e. . tit. de Antichristo Antichristum vocant regnumselyorum Doctorum Chris doc Dinais obscurantium. Et lib. 2. c. pag. 34.&q3s dicut, A Bolos docere, Antichrinum non fore unam aliquam tantumpersonam. Sed haec omnia falso constituunt,
uti iam planum fiet. Mondum fidem Catholicam se siripturas sacras, eximiust' Antichri , e si una quaepiam persema, se non sedes quaedam,velfure is hominum. CAPUT I iii. Atholici credunt, illum eximium Antichristum, qui tam ilignificanter a Christo dest Apostolis describitur,esse unum quedam hominem, qui prae caeteris omnibus Pseu dopropheti, Christo se in fine seculorum opponet, qui l. illustratione aduentus Do mini destruetur. Quae Catholica fides certis limo verbo Dei nititur N confidit. Christus
enim docens, quid inter se ac Antichristum intersit: E'o inquitὶ veni in nomine Parris mei, or Aon accepistis me.Si alius venerit in nomine , iugum accipietis. Ille enim alius qui venit in nomine suo, qui li ita veniens a Iudaeis excipitur, non quilibet Antichristiis eli nec enim quemlibet Pseudoprophetam aut haereticum,imo nullum omnino hactenus Iudaei acceperunt sied ille eximius M unicus Antichristus,quem solum Iudaei velut Messiam suum acce pluri sunt. De Antichristo enim sermonem esse, tam Graeci Patres, quam Latini, auctores fiunt. Irenaeus in primis Dominum in de Antichristo disisse: Cum alius venerit in nomines, istam recipietis . alium dicens Antichristu ruoniam adtenm est a Domino. Chrys ostomus praeterea in homi .istri Ioannem: rauemna inquitὶ non in nomine P.itru venturum duit 'Antichrastis. Hieronymus etiam in epist ad Nςatam, quaest. H. de Antichriseo inquit loquitur ad Iudaeos, Si alius venerit in nomine μο, Ugumsuseipietis. Cyrillus Alexat drinus in Ioan. lib. 3. e. s. ω
Theodoretus in suis Comentariis in Danielem eodem modo illa Christi verba exponunc Quid quod hi omnes hunc Euangeli; locum conserunt cum illo Pauli ad Thessal. ca. Σ. ubi coiistat de Antichristo agi Quia enim Iudaei Christum a Deo Patre secundum prophetia,
missum recusarunt agnoscere; ideo ut ait Paulus et Thessal. 2.ὶ mittet ira Deus Piritum erra ris,ut credant mendaci non cuti set, τω φύδει, videlicet. certo cuidam Sc insigni mendacio, utique ipsi Antichristo. Quemadmodum igitur Christus in Patris sui nomine veniens. una cerea petibna fuit,quae homines iustificatos per carnem suam verbo unitam Deo reco ei libuit. sic Antichristus in nomine suo venies, una certa persona erit, quae homines impio per carnem siuam omni diabolica malitia instructa & a Ueo abducet, Sc diabolo subiicies Quod ut planius aci huc fiat,tria liqc,quae ad salutem nostram in primis pertinent ante ocis imponamus, Deum, Christam, es Ecclesiam. Deo aduersiatur diabolus, qui ob id appellatur stan, id est, aduersariu . Christo aduertatur Antichrium: quod ipsum ex nomine illius manifestum st. Nihil enim aliud est Antichristus, quam contrarius &oppositusimn Deo tan tum, sed etiam Christo. Ecri' aduersatur citot.ti diaboli, de corpus Antichristi. Deus est Spiritu oc satan in spiritu se opponit Deo. Christus non Deus tantum de Spiritus est, sed
homo dc caro. Hinc fit ut Antichristus praeter malitiam spiritus Catanae, etiam in humana carne vitiorum omnium fomite homini Christo resistere permittatur. Vt ergo Dei Filiu, praeter aborifin hominum inarii steria,quibus ab initio mundi usus est, singularem quandam hominis naturam assumpsit,qua velut instru meto potentissimo ad nostram salutem procu randam exime uteretur: sic idem Deus permittit,ut quoniam impij homines Christum re- ei ere noluermar aliti quidam homo'per satanae Operatiotrem adueniat . in quo dum scele rati omnes confidunt. iustam mercedem impietatis suae damnationem aeternam percipiant Itaque vran Christo, sic etiam in Antichristo,& veritas uaturae humanae, Se unitas persionae statuenda est. Progrediamur nunc ad reliqua. Ecclesia
730쪽
DE VIs IB. MONARCH. ECCLES. LIB. VIII. fir
Ecclesia Dei consistit ex Angelis x hominibus sanctis: Sc diaboli ciuitas ex spiritibus
nequani, & hominibus impiis consistit. In Eccletia Dei ante aduentum Christi erat cathedra Moysis, &sium mor una facerdotum thronus, qui vero Deo mystica sacrificia offerebant. Huic stabili cathed tae diabolus in sua ciuitate opposuit collegia Ponti ficum, sacerdotum,aruspicum, &augurum, qui diis faliis immolabant. in Ecclesia Christi post ipsius ad
uentum est cathedra I 'etrix succcisorum illius firmiter stabilita, qui per incruentam corporis Cluilli oblationem x participationem annuntiat veritatem 5c incarnationis & mortis Dominicae, in qua sanguinem suum pro nobis et iudit. Huic Petri cathedrae a Domino sui datae: Matth. is. diabolus in Anticluisti synagoga Opponit omnium hereticorum de irrisorum cathedras Psal. i. qui non Eucharistiam Deo in mortis Domini commemorationem, sed vanitare suam diabolo sacrificant. Atq; isto modo lingularet pondent lingulis, s pientia nempe Dei attingente a fine v l luc ad finem sortiter,& disponente omnia suauiter. Iam si ex ista collatione tollas Antichristum ipsum,qui nexus cst diabolicae ciuitatis, dc vel ut sequester inter nequam spiritus Simpios homines, a diabolo malitia, ab hominibus naturam mutuatus: hunc ergo ii dicas non unum quempiam hominem sed sectam quandam Pastorum , aut sedem thronumque esse Pontificum qui doctrinam Cluisti oppugnant: co- fundis de perturbas pulcherrimam Dei fabricam parte inque corroris impiorum Dominum in capitis locum inepte sublii tuis. Vis enim Antichristum no esse unum hominem diaboli cum, qui uni homini Christo aduersetur, sed potius unam Pontificum sedem: cum interim qiiaelibet Pontificum sedes a diabolo erecta secundum rationem quam Deus in reliquis
rebus obseruauit, potius alteri Pontificum sedi per Christum istabilitae, quam ipsi Christo deberet aduersari. Nam ut corpus Eccles i. ae, quanquam Christi iit, a persona tamen Christi numero saltem personarii di fieri ; iic Antichris i corpus, hoc cst.Pseudoprophetae quicumque, inquantumuis sublimi solio Iedeant, saltem in personis disserunt ab Antichristo qui caput est omnium Pseudoproplictarum. Negare igitur, Antichristum esse vilicam persona: est illam oppolitionem tollere, quam de Apostoli verba indicant, α Christus ipse in Euan - nigelio statuit dum ait, Ego ventin nomine Patris mei, se non accestus is me .si atius venerat iuno. t an s.
mine suo, ista accipieris. Christus in, Si assus Uenerat. Qui, obsecro alii'Nibiane aliuς homo 'Caeterum tu dicis: Si alia Pontificum sedeς, dc alia hominum lecta venerit. Quid igitur Vtrum Christus aut sedes quaedam , aut siecta est' Antichristum quippe siti, ipsi ac non tantum sectatoribus suis Cluilius opponit. Ex una enim parte ait. Ego venι: ex altera, Si altus
venerat. Ex una, In nomine Patris mei: ex altera, In nomine uo. Ex una: Non accepissume: cxaltera, Isium accipietis. Nonne ut haec pronomina, Feo de me, perstinam Christi certam; sic etiam illa alius Scisse, certam Antichristi persionam denotant' Non igitur de serie quadam de successione hominum, sed de viro potissimum homine agitur, tam ex Christi parte, qui unus homo cli,quam ex Antichristi, quem etiam unum quendam hominem suturum tale, credere debemus. Qualis enim Christus est per naturae humanae veritatem diuinae personae unitam; talis erit Sc Antichristus per naturae simul ac persi,nae humanae veritatem a satana omni peccato x malitia instructam. Cum ergo Christus dixerit, Si astu et everit, Egum accipietis: ii per alium, non alium hominem , sed alium thronum, aut aliam ludem intelligas: prosccto neque per Christum intellistere debes certum aliquem filium hominis , sed
thronum S scdem ne sicioquam. Atqui Paulus Antichristum vocat non ccrte sedem, thronum, aut cathedram, aut seriem Pontificuria, scis numn. Sic enim scribit 2.Thessalon Σ.)N reuelarus fuerit homo peccati. Non dicit, Nisi reuelati fuerint homines peccati . sed homo. Nec dicit, Nili reuelata fue series hominum aut certa muli tudo Pastorum sed nisi reuelatus fuerit ὁγανθρωποκ, Asse homo, id est, unus quis iam ccrtus homo. Nam & Ambrosius legit: sireuelastis ferit homo Esse peccati: ut vim articuli significantius exprimeret. Atque ut illud obiter attingam : articuli Graeci adiectio irritam prorsus Berae argumen- ό, ἡ ratione facit. Is enim ut ostendat per homine peccati multos homines , aut corpus quodda , . hominum intelligi posse: Nes vero aliter inquit Daniel quusi hoc in loco mire consentis P Ius ularatus ursi, leonis, pardi nominibus multos Reges intelligit in unum monarchia compus iunctis. At liti, o bone vir, Daniel neq; multos Reges in unum monarchiae corpus iun i. - ctos nominatini vocavit ursum, leonem aut pardum i neque nominibus illis vrsi, leonis aut pardi saltem ubi primum fecit illorum mentionem articulum apposivit. Sic enim ait
cap.7. Leuatuor be frae grandes ascendebant demara: prima seis ὶ λεαιν αὶ quasi leaena: alia μm: Us αρκ urbo: alta quasi παρδαλις pardus. Non dixit, primam Sestiam fuisse leaenam, nec secundam fuisse ursum nec tertiam fuisse pardum: ac multo minus dixit, primam bestiam fuisse hanc leaenam . aut secundam similem fuisse Micvrs b, tertiam ve fuisse velut hunc pardum. Nihil tale apud Danielem reperis. Quod ergo ille per generis aut ibrinae nomen, cuius cit multa sub se complecti,cnuntiauit non immerito ad multos Reges per quasi