장음표시 사용
81쪽
mente ac sententia sit adductus. Publicum vero iudiciu est,cum no quis issed Magi stratus aut Iudex legitimus id solum sequitur, quod pro tribunali sedes legitimc probatu ac testifi-is i. ici catum audivit. De priuato iudicio Ambrosius in illa verba Apostoli Nonne de iis qui initis Iunt,etosiuicatis ita scribit: Iudic.it quis, dum d cernit cur fratra adhaereat, que arguat, queri ui-In 3. ι.ε. o tet. De publico aut iudicio non multo post sic ait: Pura lunt Iapientes statres, abrai Mia et gamur a Iudicandis. Magnus enim pudor eis, si inter eos qui dicunIur Deu coenouisse, no inueniatur sui examinare sueti negotin luxia ius Euangelicῆ. Discernere aut cui adhaereas,&quc deui- S,hoc priuati iudicio genus est: vertam examinare negotiii iuxta ius Euan icu , hoc nocitcuiuslibet, verum eius qui ad hoc aut horitate publica cligitur dccsilli tuitur. Prius ergo iudici) genus permittitur populo in causis fidei, posterius aute solis Episcopis&Iudicibus
cai. i. cle irasticis. Et quod Ambrosius de priuato iudicio in illa Epistola senserit,de qua iam disputamus, perspicue c5stat. Sic enim ait de Iudicibus quos Auxentius diccbatur clegisse: I sat
plane, qui hunt, ad Ecclesiam' audiam cupopulo: non et i qui qua iudex resideat, sed et nusquisque de suo ab ectu habeat examen eluat quem sequaris. Agitur ae istius Ecclesiae sacerdote.Si audunt Assum id cit, Auxentium) populus, se putauerat melius dissutare, sequatur fide eιω. non inuidebo. Hic
videmus,nihil aliud intelligere fimbrosiu per iudiciu populi, quam ut domi apud sedi scernat unusquisq; cuius velit esse fidesivim Catholici ,an Arriane:&que Episcopu sequi malit, Ambrosium ne an Auxentiti: non quod Ambrosus quenquavclici suae prudentiae in hac re inniti, veru quod nec aliud obtineri tuc potuit, cu Imperator potius faueret Amanis quam Catholicis,dc Ambrosus probe nouerat, populit suum esse Catholicu. Mox enim subi sigit: Omitto quodiat si populus iudicauit. Taceo quia eum quem habet sid cli, Ambrosiiij de Patre tuae clementiae 'Eutauit. Et iter u postea: Haec ego, frvires, coram Auxentio apud et splenius ae pura rem: sied Auxentius certus non ignaros vos ese ra,ve a refugii examen, ct gentiles quo dum quatuor aus quinq; ferniae homines elegit cognitor sibi, si tamen a quos elegit, quosve em adesse in
caesu omnium, non m de Granio Iulcent, ed ut Maienatem audiant Christi. me tali iam de Auxentistronuntiauerunt, cui tractanti quotile non crediderunt. uae maior eius condemnatio, quam
quod me aduersario apud Iudices suos victas en ' Ergo O inorum sintentiam contra Auxentiam tam tenemus, O quod gentes Hegit, iure damnandus est, quia Apostosi praecepta dimisit. Quibus ita constitutis, videmus non hoc sensisse Ambrosum , ut populus de causa fidei publicum iudicium susciperet, aut alij cuipiam, quid esset credendum, praescriberet qcia de re nos cum aduersariis cotendimus): sed tantum ut quisq: iudicaret,quid ipsi ad salute consequendam magis expedire videretur. Quod priuati iudiciu genus etsi ad iudicium Catholicae Ecclesiς conformari semper deberet, tamc ea tepora interdii acc id sit,ut Ob Magistratuu, Qui ius glad0 habent aut socordia aut hi resim plebs iudicio suo relinquenda sit. De eodem1heodosio D. Ambrosius in Aquileie si Concilio post rescriptu ipsus recitatum,dixit: Ecce quod Christianus costituit Imperaror. Noluit iniuria facere Sacerdotibus psos interpretes conituit Episcopos. Notine tibi nunc videtur Ambrosius dixisse illii imperatorem,qui Episcoeos non constituit interpretes iniuria sacerdotibus sacere 3 No enim laudat Theodosiu, quasi de suo
iure aliquid Sacerdotibus concesserit, vertam quod ius alienu, ut lini eratores quandoq; s lent, no inuaserit. Praeterea cu Ambrosius intellexisset,Flauianu de Episcopatu Antiochenocu Evagrio contendentem non acquiescere Sacerdotali iudicio, sed Imperatorii implorare vi νο- auxiliv. hoc modo ea de re ad Theophilii Alexandrinu scripsi: Ca ex is, qui imae Dradi costitutis steraremus iam remedia dura Dems oblatum di cordiae: scribit Sanctiti tua, iterus tremnagrum Flauianu a precum auxilia, or Imperiatia rescriptoru suoraria remeauille. Frunita ergo iuniora sacerdota fiasius labor: iteru ad iudicia huius sicuti reuertendu iterum adre crota iuru et exabuntur Sacerdotes sines.&Quae sequutur QDam perspicue iudicia Imperialia vocat isdicia peculi, eaq; Episcopalibus iudiciis taliaqua contraria opponii Z N a vicumo; Thcodosius fuerit Imperator Christianissimus &vir sanctus: tame eo testas in qua Iulio Caesari de Avetusto ac Tiberio successit. seculi potestas fuit ac no Ecclesiastica. Quod aute Flauianus ad fidem
rami. ac patrocinium Theodos, confugerit Theodoretus in hi storia sua apertissime docet. His temporibus floruit Magnus ille Chrysostomus, qui potestatem Regiam cum Sacer- usia ista dotali conferens, mi benI inquit ct terrestres Principes vinculi potestate, sed corporum solum. Id
--- ι autem quo aera Sacerdotum vinculum imam etiam anima continetit,atque caelos et queZer dur que adeo, ut quaecumque inferne Sacerdotes confecerint, riga eadem Deusse eme rara habeat e feruora sementiam Dominus confismet. Etenim quidna hoc aliud esse dicas, nisi omnium rerum cae-
lectium potestate His a Deo concessam'Qubd si ex D. loannis Chrysostomi iudicio Reges non
nisi corporii potestate habet potestas vero Ecclesiae ad animas pertingat: certu est reges no habere vlla potestate Ecesesiastica, ac multo minus plebe, quae regibus minor est atq: insep r' rior. Bonifacius aut e Pont. Romanuscii ad Honori u Augustu scribens. diceret. Honoras res
humanas regere, seu vero saceritia Ecclesiae Romanae depular adeo nihil ea distinctione Imperator
82쪽
rator Oznsus est, ut mox rescribere se eram Beatita Inu Ag in deluta reuerellaec gratulat ne susce 'se, ac mere, vi soponitus eius fiuiu ac rota buum quo id anti orationibus Gria LI Imperis Agnaretur: in ere Nana quod ide Honorius Episcopali collatione, quae in Asrica eli liabita. Martisse jucognitore dedit: id non nisi ad Episcoporu Catholicoru pctitioncm est facili qui iam diu experti crant,alio modo quam brachi i secularis metu ac manu militati, Donati llas in o licio contineri non poli ', aut ab iniuria Catholicis inferenda cohiberi. Quod ergo in Episcoporia .ratia, quo securius csiuenirerit, factu est, stulte Obucaui nobi S, velut ex ea reprobetur, quod Imperialis Dicitas Episcoporu disputationibus Praeside iure suo constituere possiit. Praesidet qui de imperator Episcopis ad pace ac concordia tacinenda, non aute ad sententia in rebus diuinis ferenda. itaque Theodosius Iunior, qui Honori u lC-cutus est,partes tum suas,tum Episcoporu praeclare discernens, sibi quidem sunυt,ut pacem Ecclesiae tueatur: Episcopis aut cretum Ecclesiasticarum disceptatione&nidiciu relinquit. Eius enim haec sitiat verba in Epistola uada ad Cyri lium Alexandrinu:kωumtu ista pietatis doctrina coactasacra Synodo ventilari cr hactenus praeualere quatenus decere videbitur.sue aute
veniae nicipes futuri sint flue non simi qui a patribus victi fuerint, nos sane non patiemur, ut si
mul surbes cir Eccle ae turbentur ineque ut meri sapis nosti ea doc rina cui uicandaprasecroportet eos qui circumquaque sacerdotispraefint, sir per quos in sint istia veritatis firmiores O μ-mus, ct posthac erimus. idem Theodosius cum sanctae Synodo Ephesinae primae scriberet, dixit: Deputatus est Canidianus ma nificentissimus Comesstrenuoris domestrio transire que ad sancti sima Synodum nostrum: O in nulla tyuidem quae Draedae sunt de pus dogmatibus q aestiones,
seu potius expositiones, communicare. IlIcitu nam, eZi eum qui non sit in ordine sancZ i mora E ' scoporu, Ecclesiasticis intermisceri tractatibus. Ide in Commonitorio ad Elpidni. quod cxtat in actione prima Chalcedonensis Cocili3, ossiciu secularis magi stratus in Cocilio praesentis ea ratione describit,is nusta feri tumultu permutat tumultuante tero custodiae manci et sent Iue ut intersit iudicio, or opera det,celerem se circum 'ecta probationem a S nodo sieri, ac de his rebus Imperatore faciat certiorem atq; ad hos effectus co endos ta esu se qu.im militare auxit, si 1 ι delegauit. Nihil hie dicitur de Imperatoris praesideἡtia, nihil de sun ragio quod laicor unotri incunacu Episcopis interponat nihil de iudicandi aut horitate praecipitur. Adeo enim illa fueriit abusiit Eccletiastico remota. ut ne femina quidem sanctillima haec res,qii ad c againus, latuerit. Pulcheria quippe Augusta cum sedulo curasset, ut undique multitudo Epilcoporum congregaretur, primum in Nicqa,deinde Chalcedone, scripsit ad Consularem Bithyniae Strate-
Sum I monachos atque latus, quos nusta ratio a Concilium vocat, omni is de ciuitate se 1 slocis expetaeret, ut cum omni disciplina considente sancta synodo, sine aliqua commotione atrue contentio ue quae a Domino Chri Io reuelata suerint, communiter ab omn bus confirmenor. Ecce antiqua Ecclesia passim credidit, nuggam rationem et oraret cos ad Concilium.
. t Iam vero si opponatur, quod ipse Imperator Martianus, qui laicus erat, tamen Concilio intersuit: responsemus eum no ad ius in rebus Ecclesiasticis dicendum, scd ad pace ciuilem conseruanda interfuisse. Etenim cum Episcopi paulo ante Chalcedonensem Synodu Ephesi conuenissent, ibique Diosi ori minis & miti riis omnia fuissent perturbata vnucdc illa Synodus 'aedatoria dicta est ne quid simile Chalcedoni cueniret, reuerendi Episcopi dc Presbyteri a reuerentissimo Leone Archiepiscopo urbis Romae venientes, a Martiano quemadmodu ipse in sacris literis ad Episcopos transmissis attestatur petierunt quatemo omniao alesset Lancto Concilio alior in enim nee lea suturos, aiebant. Martianus ergo cum in Sinodii una cum Augusta Pulcheria introiuisset praefatus est si no ado tendendum potent . , sed ad confirmandam fidem exemus Im erat oras Conflumini ad se, ne inposterum multitudo populi institutionibus 'asu attracta inveniatur dissentiens. rauare properarent Episcopi concordantibus animiis Adem Catholicam secundum doctranum Patrum exponere. Martiani ergo de Iudicum qui ab eo secundum petitione Episcoporum dabantur, illae tantum partes erant, ut curarent ea fieri,
atque svi ipsi saepe interlocuti si intὶ ut effectui manciparentur ea quae Episcopi vel fieri pe
tiissent, vel facienda esse iudicassent. Nam cum Legati Leonis Papae non paterentur Dio Ccoruuna cum ipsis considere: Iudices curarunt, ut abs': omni tumultum medio conlegii statueretur,cum alioqui illis absientibus timendum erat, ne Diosicorus vim potius intelasset, quam ut vel tantillum de honore discederet. Vertam quod ad fidei quaestionem attinet, iidem ploriosis limi Iudices pala dixerunt ad Epistopos . Scientes, ovi a Deo rationem re itura estis, ta pro proprias animabus 'guli veErum,quam pro nostris omnibus:doceri,quae ad religionem pertinent. rectὶ desideramus, o omnem amiguitarem auferri. Et iterum: .Quo placuit reuerendo milio de sancta fide iasium nos doceat. Non opinor de fidei causis iudicaturi venerant, qui desiderabat doceri,que ad religione x fide pertinerent. Iudicaturus enim quς sit recta fides, non debet fidei verae ignarus esse: Ignarus est auto, qui expetit doceri. Praeterea cu Episcopi
ad Imperatores valentinianu de Mattianii scriberet, illosq: velut medicos a Deo costitutos F agnoscerent;
83쪽
εῖ nu vis in. MONARCu. ECCLES. LI B. iti agnoscerct: nillil tame raratus eis tribuertit, quam quod omne comodassent auxilia, vis Mimterimerentur disi raeia, O paternae dei ductrina raoraretur. Discordias tollerc,dc fide non qui- de docere aut tradere, sed ab Episcopis tradita roborare hoc propriu cli sucu laris Magistratus. At vero definire,quae sit vera fides .hoc usq, adeo Episcoporu est, ut Martinus quavis Accitatis is presbyter & Archimandrita csset, id sibi no sumpserit tamen,verum dixerit: Non est meum
et uitiis . scribere, Episcopora tantum est, or eoru qui reni sunt. In ea enim rcsponsione patefecit Ee-
Concilii. cicliaemorc patrium atq: auitum inqui ibit Episcopi velut definicies, solebat subscribere.
Porro si quando alia Uatholici viri praeter Episcopos ulla de rebus Ecclesiasticis tulerunt
sententiam , id aut non nisi ex Sacerdotum expresso consensii fecerunt, aut certe ea mente fuerunt,ut sententia suam Episcoporum iudicio subiicerent aut venia ab illis, aut cOfirmationem secundum rei qualitate petituri. Nam in Synodo Chalcedonensi praeclariana discri- Λ, i , mcn intcr Episcopos & Imperatores seu alios quoscuq laicos Ioannis Episcopi Germaniciae verbis,quibus ille ad Dioscorum usus est,costituitur: Glori simu iudices inquit cse Horatissimus Senatus una cu sancta SVodo examinarione de peccatis Discori fecit, se decernenspromtiLgauit totiusthoc placuisset sancti in s Episcopis,quibus hanc inferre a Domino Deo cretium est. Sed quod ipsam deret sancia se magna Dnodus cocipiens, hactenus Dio soro dedit induc o Ecce Laici, M sorte etiam Di oni x Presbyteri volebant sentcntiam in Dioscorum promulgare, si penes se rei sumnia extitisset. Vertim si maxime sentes tiam tulissent, tam cia non ea mente id fecissent, velut tute diuino ipsorum sententiae Dioscorus parere obligatus fuisset. Perspicue enim dicitur, sis Episcopis a Domino D eo traditum esse, visententiam inferant. Iudicum igitur aliorum sentcntia iuris humani, hoc cst,vel naturalis, vel gentium vel ciuilis tantum fuisset,ac non etiam cius diuini iuris, quo Ecclesiastica negotia terminantur.
Hoc enim scientes iudices, qui Concilio allidebant,etii votu ac desiderium suu in ferendos cntctiam contra Dioscorii Episcopii declararunt, tamen omnia permiscrut Episcopis,velut
iis quibus ea res a Domino Deo ellet credita. Itaque sentctia in Dioscoria non ua Imperato-ia tu, i ris aut ludicum, sed in Papae Leonis nomine sper legatos silos& per Synodu iudicanti)ὶ Iata
Moo-- cst. Imo vero Cecropius Episcopus Sebastopolitanus Dioscor retenti, ut naagnificcntii li- I mi Iudiccs de Senatus adesset, respondit: 2 u indo regularia quaeda examinantur zeque Iudices, neque alias Larcos Interesse oportet, nisi tantumodo tua sanctitate, quae in propria accusaturpersona. Hinc apparet,dum cxcutitur causa fidei, Laicos quidem adesse polle,quia potestis tractatus cis prodesse, dum confirmantur in fide, M addi scunt quae ante nesciebant. Vcrum quando causa morsi Episcopi alicuius examinatur, ne interesse quide Laicos debere, naia lid minus p csse: ne incipiant ex ea re magis magisque contemptui habere ministros Ecclesiae Dei, de ex humano errore putent mysteria ipsa Christi minoris esse virtutis, quae per homines interdum pessimos di nensiantur.
A, linia. In Synodo aut sub Papa Symmacho Romae habita eu Basilius Patritius vices Regis Odoa-- cris agens, edixisset de rebus Ecclesiasticis,non quide quatenus Ecclesiasticae fueriat. Verum sub hac specie neper occasione editionis status ciuilis vocaretur in dubium: tamen Episcopi omnes id statutu servari prohibuerunt, quo contra Patru regulas esset, aliquidis Eccosia uis faculiatibus di font i Larcis quauta religiosis, quibus vlga de Eccles licis facultatibus Eiquid is -κεae legitur et qua artributa facutias a Jaec Eulalius,cui omnes alij Episcopi assensum praebueriit. In quarta aut e Synodo,quae sub eode Papa Symmacho habita est, ne Theodoricus qui- de Rex, licet Arianus esset,sibi iudicium in Episcopos arrogauit, sed postquam ab Episcopis
plurimis audisset, Papa Smmachum obpraerogativa Duae Sedis non posse comem,et I mmorum iud-ciosi subiiceret, respodit in Onodati esse arbitrio, in tanto ne otio quenda' sicribere, necatiquid a Jpraeier reuerentiam de Ecclesiasticis negotiis pertinere. O miram veritatis vina: Convocat Theodoricus Episcopos, ut nescio quid contra Papa Symmachum moliretur. At nuc liber tale admonitionis Episcoporum conterritus,omnia Episcoporum iudicio relinquit,nee adstquicquam de rebus Ecclesiasticis pertinere ait, nisi ut eas, qua par est, reuerentia pro siqua: r. Porro cum Rex Vandalorum Hunericus Episcopos Asricae ad rationem fidei Catholicae redde dam cogere inciperet, Eurenius Carshagin9s Episcopus ut Victor scribis causam dei communem esse re bonit. σ ideo te scripturum: cui tandem' An omnibus per uniuersum Orbem Catholicis Nihil minus , sed Fratribus Auis,hoc eit, Visio s,ut in Africam veniunt. Communis igitur omnium causa per solos Episcopos cxpediri & potest,&debet.
Iam vom in quinta Synodo,quς sub Iustiniano Constatinopoli habita est. postquam Clericorum testimonia de quaestione,quae tunc agitabatur, audita fucrant, iamq; oportebat laicos etiam ilium testimonium dicere, sanctissimi Episcopi dixerunt: Superest, ut repraesim divitii; lentimonium coinquatur eorum qui extra sacrum Concitium sunt: or mox Comitu ac Palatinorum testimonia sequutur. Oua ex re manifesto liquet, Laicos omni maiorum memoria seu per
extra sacru Conciliu habitos esse, praeterquam si ad fidem suam confirmanda, vel ad pacem
84쪽
Ecclesiae conseruandam adsuissent. Ab hoc tanto clari iriniorum lestiti numero G rcgorium Magnia abeste non patiemur. Clim igitur Episcopus quidam Saloni tanus de simonia de aliis criminibus apud D. Gregoriu Ponti sicem accusatus.&ideo Roma ad causam dicenda accersitus, respondisset: Serenisi os Domino, Mauriti si Augustum, & Costantiam i τι domi suae, hoc est, in I rico elati casse cornitio haberetur: Daius Gregorius respodit, Noba, ct frui. Q. omnibus aratum est, ob imos Dominos aesi lina diuere, se ordines eruare, nones venerara, sim cau'sacer orabbus non m iere. Quod ob eam causam in uiudiu protuli, Vitam pictas Maurici3 Imperatoris quam iudiciu Gregorij Magni de hac etiarc cognosccretur. Ne aut E. ista oratio in infinitum euadat finem huic quaestioni verba Basilia Imperatoris imponci qui cum orationem grauissimam in octaua Sunodo haberet: et obi, sinquit titti tam qui m digni
tatibus, quam aut absolutὸ hoc est, absque dignitatibus ver amini, nuo modo licet de Eccle-
tuam ausiasticis causis sirmonem mouere , neque enitus res Etre integritati Ecclesiae, O vni uesti Sy do aduersari. Haec enim inuem re se quaerere, Patriarebarum, Pontificum es Sacerdotum est, qui
regiminis of 14 sortiti sunt qui sanctificadi, qui solo di es ligandi potestate habet, qui Ecclesia
cas ct caelestes adepti sunt claues non no i , ut sta debemus, qui sanctificari, qui ligari, et a tig meto si ui egentur. I uantaecur; enim retinonis es s. Me M lucus en Has . vel euasi uniuersa et urtuo interius 'Aeat: donec laicus est om. et Marino desinet. R-μι Episcopus quantacilet: si tremeretia ta plenus, ct nudus omni virtute donec Antistes est, ct veritus , Nob m re se praedicaucrit, Pastoruvocationis se dignitatis damna non parietur. Guae ergo nobis ratio est in ordine rum constitutis' Pastores verborum subtilitatem ae utiendi, ct ea quae super nos sunt, qu erendi se amburi habent. Oportet nos ergo cum timore se des cera hos audire, se facies eorum vereri, cum sint mini Di Domini omnipotentis, ct huius forma positiat O nihilamplius,quam ea quae ordinas nonIris,unt, re irere. Haec Basilius Imperator. Etenim Imperatoria potius quam Praesidu hac in re sentctias in mediu produxi, partim ne Episcopi& Presbyteri talia docetes causam sua egisse viderentur,partim ut haec res ta nota olim fuisse intelligeretur, quam nec ij quide ignorarem, qui minime omniti Theologiae aut diuinarum rerum scientiae operam dedissem : ut minus
hodie serendi sint Theologi si tamen sunt Theologi, qui rerum sacrariam non modo scientiam, sed praeterea cognitionem re iudicium iis concedunt, qui per nullum viri bile lignum
a Christo institutum in res sacras potestatem acceperunt.
Reges se Imperatores Chri tianos, qui putas rari fianis praesint, licet alias in causis se rebus
i stru Chri Hileri os tamen vi druium regni caelorum tunc aemu coer
ceri ac deponi posse, quando ipsorum Praefecturae veritarem Dei aes lutem animarum iadum. Ad quam fidem salutemi promouendum omnium Christianorum regna ct bona quaecumrue ex co/yso, quod nitiani sunt, necessarao in tituuntnr ct ordinantur.
Gemadmodum est homo terrenus;& homo caelestis: ita etiam est regnu terrenii, δί i .i i. regnum caeleste. Homo terrenus est Adam, qui de terra factus cst. Homo caelestis est. Christus Dei Filius, qui secundum diuinam sua naturam de caelo descendit, dum humanam naturam de virgine Maria acceptam sibi univit. Regnii vero terrestre illud est, quod homines de terra facti per consensit in humanum Principi sito detulerunt. Sic Nemrod factias est Rex primus per cosensum quorunda posteroru Noe. Sic alij Reges alibi sunt facii, adeo ut in diebus Abrahae quaelibet fere magna ciuitas Regem silium propriu haberct. Cα- Genesi teste autem regnum est illud ,quod Christus in terra stabilivit dii homi ncs terrenos fide, spex charitate donatos in nouam creatura gratiae suae potentia conuenit,&mebra sua effecit.. Etsi enim Christus per incarnatione suam omnium prorsus hominii Rex est quia, quod munoquoq; rerum genere pioipuum est&dignissimum,id per naturae vim caetera iam citas ru caput est & principium t tamen non sere aliorudem generis rerii caput cst & principium t tamen non sere alior ii Rex dici vult, quam colu qui ad imaginem ipsius animo tenus coQrmantur. unde Angelus praedixit eum indUmo Ia- ' cob rernatura in aeternum. Per Iacobantem intelligiturquicumque fidelis populus. Iam vox ovi CCristus in mundum veniens, noἀdestriixit priorem hominis natura ab ipso sormatam, sed peccata, in quae sita negligentia-culpa homines ceciderant, in iis qui eum recepissent, abstulit: sic etiam no euertit regnii in terrestre quod i pie per homine rationis copo cin non sine admirabili prouidentia erexerat: sed vicia, in quae terreni Reges sua culpa ceciderant, in iis qui sese regno ipsius caelesti si abiicerent, emendanda curauit. Non tantum igitur possunt terreni reges. Ecclesiae Dei ciues fieri, verum etiam iure suo veteri, & principatu liberrimo utentur in iis caussis omnibus, quae fide religionem 3: Christi non imminuut. Praeficiet enim idoneos Magistratus ciuiles quos volet,poenas legitimas pro
arbitrio suo in malefactores constituent:omnia l. alia,quae iure naturali, gentium, aut ciuili
seu municipali probata fuerint libeta administrabunt: nec Pastores Ecclesiae in iis rebus auctoritate siua interponent, praeterqua voeos admoneat interdu, ac fidele consiliu praebeant.
85쪽
Neque vero Dominia Sc Regna omnia pastoribus Ecclest diuino iure ubiq; Sc in omnibus
subiecta esse defendimus: sed in iis tantum causis quae fide ac salute Christiana mapedituraeeitcnt,mii partim prohiberentur lvidiuortia usurae, ac alia elusin i peccata, lux getcsuu punc comi suntὶ p.irrim praeciperentur, ut eleemosynarum largitio, proximoru dc maximoic .. inopum defentio Ecclesiae Clitisti Se religionis Christianae propugnatio:ac deniq; alia Omnia, quae ius diuinum velut res ad salutem necessarias Regibus imperat&praescribit. Nec mirum cuiqua videri dubet,ut Reges in iis rebus Christo paream: Ipsoru enim hoc maxime . in rest, cium aliter vita aeternam adipisci non possint. Cum igitur dicimus,terrenos Reges
Christi ministris subesse, id tantum dicimus, eos aliter neq; saluari posse, necti a Christianis
populis aut ad regnu allu mi aut in regni administratione tolerari debere, qua ii ea dc faciat,
M pnaetermittant,quq lex Christi vel fieri, vel praetermitti iubet. Quae autem iit Christi lex, i α quid prxcipiat, nulli bi melius cognosse i potest, quam ex eorum Ore quibus Seruator di-
- io. xit: Ite Lycete omnes gentes: oc, qui vos audit, me audit: νι vos hsternit .mesternit. N uquam enim
desunt in Ecclesia.qui legatione pro Christo fungantur, tamqua Deo exhortate 'r nos. Quem admodum enim tam alii homines, quam ipsi terreni Reges Christo per ministros eius, per Christum autem Deo reconciliantur: sic non tantum Deo, sicut de antea, scd etiam Curisto , atque adeo ministris Christi nunc subesse debent. Frustra enim se Christo subiicit,qui
recusat ministris Christi parere.
Porro non satis est Regi Christiano, ut faciat ea quae priuati solent, nisi etiam ea praestet,
i. εν. quae ad Regis ossiciu ac dignitatem proprie sipectat. Vnuiquisque enim Domino seruire, ac digne ambulare debet mea Docasione, in qua vocasus s. Vocatus es in statu matrimoni) Sem uias Deo, non tantum ut homo, sed etiavi maritus. Vocatus es in statu Regio Seriuendum tibicit ut Rex es ac non tantum ut homo. Alia vero sunt Regii,3c alia priuatorii Ossicia. Vn- . .. . de Aubustinus cleganter ait: Aliter struti gura homo e I, aliter quia em cse Rex eis. uia homo est ei seruit, vivendo delitem quia vero etiam Rex estseruit, se res iustaprac tremes, o contraria . . it. probibentes, conuenients vigore sanctend . Sicut struiuis Ezechias, lucos CT ιempla id lorum, orian excelsa, quae contra Dei praece afuerat condocta, destruedo. Sicut peruiuit Iosias, ta a Cr i em 2. faciendo. Mesti struiuit Rex Niniuitarum, et niuersam ciuitaum a placandum Dominum compel- undo. Sicut struiuii Darai, idolum stariendum inpotemrem Danieli dando cir inimicos rara I
nibus Ingerendo. Sicut steruisu Nabuchodonosir, omnes in regnosiis flos a blaJhemando Deo lege terediti prohibendo. In hoc ergo struiunt Domino Reges, in quantum Funt Reges,cum ea factum ad se una isse, qua nonpossuntfacere nisi Reges. His ita constitutis iam nunc planu fiet, quanta cum aequitate defendamus, Christianos Reges, qui populis Christianis praesunt, ministris Christi saltem in iis quae ad sidem religionemque pertinent, etiam si ab poena regni amittendi subesse debere, si prius hoc unum proposuerimus. I. Principio, de ius diuinum, de naturalis aequitas manifeste docet, non alium Regua Christianis ad ius regni administrandu s ponte vocari debere, quam cum qui si ipse Christianus. Hoc enim est quod Dominus per Moysen Israclitis dixit: m dixeris. Constituat Freme E
cus Hiat omnes per tarcuisu nationes eum conisues, que Dominus Deus tuus clegeria de numero storum tuorum. Non poteris aberius lentas hominem Regem facere, qui non si arer tuuri Pc fratre vero intelligimus eum qui sit fidelis,de Christianus.Quamquam vero Christiani olim cogebantur Imperatoribus Ethnicis parere: tamen ipsi numquam comitissent, ut eiusniodi homines ad Imperia administratione ultro accerserent. Quis enim serat, ut membra Christi praeficiant sibi membrudiaboli: Certe Iovianus clim post mortem Iuliani Arcstaiae saluta- . retur Augustusoc Caesar: Non possum inquit cum sim Christianus, Iuliani exercitum regere, qui iampestifera doctri praeceptis ιmbutus sit. Tu militem responderunt, se 1 Christiana religione alienos non essς. Verum si tanta esse debet inter caput de membra similitudo de cohae icta a, ut Christianus Imperator non nisi Christianis militibus preesse vellet :quanto magis iniquuatque indecorum est, ut Christiani milites Paganum aut haereticum homine sponte adimperium accersanti Na quid hoc aliud est,quam seipsos indiscrime fidet amittendae iniicerer* Ius autem Dei, quod praecepit ut a Christianis non nisi Christianus praeficiaturride ipsum iubet, ut a Catholicis populis no alius, quam Catholicus ad regni gubernatione assumatur. Qui enim Catholicus non est licet verso sie Christianu vocet tamen reipsa viuum Ecclesi Christi membrum esse desiit .Quaecum ita sint,id porro addendum cst, ctiam si aliquis climi exprimu fieret, Christianus de Catholicus fuit, si tame postea sat Apostata vel haereticus: rectam ratione postulare. ut is inter Catholicos populos a regni administratione remoueatu Tati enim mometi est Rex fidelis de pius,ut neq; infidelis fidelibus praefici, neque Apo- stata fideliu Princeps manere debeat. Neq; vero minus periculi subditis creatur ab eo , qui postquam in solio Regio collocatus est,ad li resim deficit, quam ab illo qui antequam Rex fiet li reticus extitit. Ac nimiru si Apostolus indigne tulit,ut Christiani apud infideles in gistratus
86쪽
sistratus ia prius publica lege costitutos litigarent quanto indignius terre t iide Christiani
vel spote sibi proficeret inridete, vel hqrcticu pertinace regnare pateretur Cui enim nccAa e Mio n. dicere debet, ne c3munis ent cum oporibus eius notu quomodo illii ta quam Rege suu colere absq; insigni peccato possunt Aut nonne plus est haeretico parere, quam ei laus te dicere. Huc igitur iam tande res deductae it, ut Regem haereticum a regno quod in Chri litanos obtinet, remoueri oporteat. Et quonia crimen ob quod remouedus est, in fidem coni mittitur,tamq; abunde talis paulo ante probatu est,eiusmodi causas non a populo, qui in lar Ouiu tam o. regitur, sed ab iis Patioribus iudicandas esse, quoru est inter munda se immandum ae cernere, se quorum talia Hessicientiam cui Iodunt, et populi ex eorum ore legem Domini re Iarrant: utique
ad Episcopos in primis spectat, tu ut rege i sum pronucient haereticu, aut alioqui Apollata: tum ut subditos eius declarent ab omni deinceps obedientia illi prisiada liberos esse, i pirio opera dare debere,ut alius in eius locum quina primum surrogetur. Quod ii nec subditi hae
in re officio suo constulat, Pastorii est, quacit': ratione possunt,prouidere, ut qui sedct in ca- thedra pestilentiae no regnet in Ecclesia Dei. Nonne ita se res habet N5ne vigilans Pastores Aro animalus tam Regii quam corii qui Regibus parent' Illorii igitur est nihil eorum po te mittere quae saluti animaru expedire cognouerint. Quis aute non videt a salute animarum prorsus abhorrere, ut is regnare super fideles permittatur,qui ipse est infidelis Nonne tune necesse est populum qum: infidelem euadere' Atqui crina Ieroboa Samariae Rex idola duo . . in Dan te Bethel erexisset, scimus ex ea re decem tribus pame uniuersis in idololatriam dilapsas esse ac unius Dei fide paulatim abiecisse. Eritne igitur hominis appellatione dignus, qui asseuerabit, impiii Regem cogi no debere ut sese a magi liratu abdicet Sin omnino, saltem ob haeretim deponendus erit:quomodo ea lis absque Doctorii Ecclesiae cognitione iudicabitur,qui soli ordinaria Ac legitimam ex ossicio suo potestate habent, ut attendant gregi inaus eos posuit vir rus mictus iare edim Feciem Deit Iudices aut e Regis alicuius Pastore1ω Doctores Ecclesiae non essent, iam Rex illis eam re minor atque inferior esset. Namnes par in rem. nee inferior in superiorem restatem hasei. Merito igitur asserimus, quoscumque Reges Christianos in iis quae ad fidei negotia pertinent, ita Episcopis te Presbyteris si abes. 6.1. se,ut cum in religionem Christianam post unam ct alteram correptionem pertinaciter delinquentes perseuerauerint, ob eam causam a temporali sua praefectura, quam in Christianos tenent, per sententiam Episcoporum deponi de possint, Se debeant. Deus enim, qui caelelie
regnum suum ita primum a terreno regno disiunxit, ut patere ut Reges ter conuenireιn rium. a. num aduersius Dominum, ces' aduersius Chrastum et sKx eoq; potentiam suam insigniter Osten' i e . .
dit, tum perinfirma muniti, hoc est per Apostolorum paupertate,dc tormenta Martyrii, se trademtit. idem paulo post ita coniunxit regnum suum cςlesie cu terreno regno,ut ibi quoq; non minorem M potentiam de misiericordiam ostederet: dum alii Reges pauperibus Christi mini stris sese ultro subiicerent: alij vero iisdem subiici primum recusantes, per illorii tamen spiritalem potestate vel postea conuerterentur ad po nitentia, vel deiicerentur de si ib- limi gradu imperii quod possidebant: ut undiq; verum sit quod Danieli reuelauit Deus: In nin i scriae ebus regnorum Ugorum suscitabit Deus caeti re num, quo in aeternum no ae r bitur, Cr regnum eius alteri s uis non tradetur. Commiuuet aut eo consumet uniuersa re ara haec, or ipsum flabii Macrum . Hoc utique est regnum caelorum, seu potestas Ecclesiae Dei.
Erg. ne sinquies: Epistopi te Pastores ovium Christi regnis teporalibus praesunt: Proprii quide. & ex se, nullo modo. Sed ita demii praesunt Episcopi regnis temporalibus, ii talia rogna subiiciant sie fidei Christianae. Hoc enim ipsis quod Reges A nationes Christi fide Ac sacramenta postulant, hoc ipso promi trunt, se aut diutius imperare, aut imperio cuipia terre-
siti parere nolle quam fides & religio Christiana patiatur. Si ergo aut Regis ini perium, aut populi obedietia incipiat alio dilabi: ex vi siue taciti,seu expressi pacti, quod ab initio cu E cletia Christi feceriit, aut deponi ab imperio, aut etia a potestate eligendi Regem iustissime excludi possinit. Quicquid enim v sue adeo est cx natura eius quod agitur ,ut si forte illius metio ab initio facta esset aliter de illo quam uno modo c5uenire no pollet: id etias expressum inter c6trahentes n5 fuit, 'ro expresso tamen habetur: quia in eius quod fiebat, natura necessario continebatur.Verbi gratia: licit vir mulieri, Ego te accipio in uxore, illa vicissim res sidente,& ego te accipio in vim. QuM aute usq; ad mortem simul victuri sint hoc quaquam in pactum expresse non sit dedia mi tamen ita in ipsius rei natura c6prcheliditur, ut necessario intelligatur. Eode modo fit cum siue Rex. siue priuatus aliquis Ecclesiς inebrum per sdem te Baptismum ei licitur. Eo enim ipso tu abrenuntiat mundo se pompis eius, utio. promittit, se regni sui terreni potestate contra fidem Sc Ecclesiam Christi nu quam abusiurii. Sin id fecerit se non recusarunt,quin codem regni sui iure priuetur.Quaero enura si horno minatim veniret in quaestione, utrum hoc necessario respondendii et Regi non sit qui velit
seri Christianust Eslo. Veniat Rex Lucius ad B.Eleuthenii Papa, aut etiam Rex Clodou s
87쪽
ad B. Remigium S: postulent se in si ietatem plebis Christianae admitti. Demus autem D.
Eleutherium aut Remigium alteri eorum respondere. Gracii nobis est charissime fili, quod ciuis regni caelorum fieri exoptas, verum enim uero id scire debes, risi ita in regno caelorum, sicut in seculo agi. Na in Eccsesia sic vivendu est, ut M captiues imia um in obsinium dei, or strues mandata. Tu aute quo maior es in hoc seculo eo magis nocere potes Ecclesiς Dei, si iure gladij tui ad haereticorum defensionem contra fide Cati olicam abutereris. No aliter igitur tibi aditus ad Ecclesiam patere potest, quam si promiseris, te mea fide permansum, eamque Ecclesiam totis viribus tuis defensurum,quae ab Apostolis accepta per successiones Episcoporu in hunc usq: die propagata,& per orbem terrarum distusa est.Sin aliter te iacere contingat,te non recusaturii, uin regni iure decedas, & priuatam vita agere spondeas. Hic si Rex Lucius res sideat: Ego fidem Christianam agnoscere paratus sum: sed nec promitto, me fidem Catholicam meo gladio propugnaturum,nec Vestro me arbitratu regni ius qui
quid sccero depositurum: poteritne Episcopus huic homini sic affecto Baptismum ci terre, M Eucharistia tradere 3 Ermne ille fiet membrii Christi, qui sceptru suum Christo subiice.
.ι,. re, ac illi seruire abnuit Quomodo igitur Dominus apud Danielem Regnis se potentor magnitudo regni,quae si ulter omne caelum, detur populo Sane rorum Ahi imi,curus re a re-onum sempiternum est, or omnes R ges seu potestates si utent ei or obeae nil Quomoao apud Isaiam dixit Dominus Ecclesiae suae: Aedificabunt My cregrinoia muros tuos, Reges cor mministrabum tibi: or venient ad te cum 23 eorum, qui humiliaverunt te, es adorabunt et eat ia tam tuorum omnes qui detrahelans idi' Quomodo verbii Christi vcrum erit, in quoad si x ,.. scipulos dixit, a ui et os oernit, me θemit' Aut illud quod ad Petru ait, Tu es Petrus, o supremne petram aeta scabo Ecclesia meam, O fortae inferi non praeualebunt aduersio eam3 Etenim si Episcopus illu baptizabit, quem audit nominatim dicentem, se nolle diadema situ Christo submittere aut quod ide est se nolle ministris Christi regnii suum etia in causia fidei subii. m. i. cere: Ubi est illa obia entias dei, ad quam in omnibus gentibus procurandam Apostoli missi sunt ZAEquumne est,ut is qui denunciat sc ob nullu omnino crimen velle imperio suo carere , tame nomine Christiani ac Sacrametis Christi armetur ad maiores insidias Ecclesiae ii sus struedas' Quis enim dubitat,maius discrime esse ab hoste domestico quam ab ex temo'
Quod si omnes fatebuntur, non posse Episcopum aliquem illi Regi absq: graui peccato
Baptismum conserre, luem tam superbum esse viderit: proiccio etiali Episcopus per negli- sentiam aut obliuionem nihil Regi de ea re dixerit: tamen talis est illa obedientia,qua Rex ipse Euagelio Christi pr bet, quado se membrii illius facit,ab cod; saluari petit:vi, velit, nolit, in eo facto contineatur haec promissio, quod Chri mali Ecclesae Christi minia rabii vel in legibus pro ea seredis, vel in armis pro ea suscipiedis,vel in anima pro fratribus suis policda, ,.. multoq: magis in regno suo pro eoru salute vel impendcdo, vel deponendo. Si quis et enu ad me inquit Cluistus) se non odis ire fusi, or marre,ct uxor , filios, ct fratres, O sorores, adhuc aute or anima ova, non test mei esse disicipulus. Regnii vero quodcv a: cliarius Regi esse non debet,quam vita sua. Clim igitur anima pro Christo quivis Christianus odisse debeati quato magis Rex aliquis regnii suu odio potius habere debet,qu. m comittere, ut Claristum desieratZQuod si aliter quispia qui ad Christia venit, apud se statuerit, nihil aliust quam seipsum decipit. Ex eo enim quod Christus hanc lege in Euagel:O Posuit, ut nemo ad ipsium a cedere, hoc est,in Ecclesiam eius ingredi queat, quin paratus esse debeat huius mundi bona omnia potius deserere, quam Christi fide relinquere: co ipso quod Rex aliquis sit Chiistianus pollicetur se no modo regnii, sed de vita potius depositu ru, quam ut scandalii fratribus asserat. Si ergo postea ide Rex in fide Christiana ita peccet,ut nullo modo cincitari vcli t. per Christi ministros regno suo priuari potest: no quod omnia regna teporalia ministris Christi subsint, sed quonia Christianoru principum regna ex rei quae agitur natura, iisdem stabit ciuntur, quoties ea ob fideliu populorum salutem vel hoc vel illo modo transferri expedit. Quid quod fideliu Principum regna, quorum populi Deum timent non prorsis ici tena sunt aut seculariai Qua enim parte in Christit crediderunt de hoc mundo esse quo lanam
do desierunt, ac aeterni regni membra coeperunt esse. Nam tametsi externa rerum facies in regno Christiano sit quae in regnis mere secularibus inuenitur cum tamen spi ritus hominis
longe potiissima eius pars sit, isque totus Christum Regem ac solum Dominum agnos acie ritu nihil video, cur Christiana regna secundum potiore sua partem spiritalia potius quam te vitia rena iudicari non debeant. Atque haec est causa, cur iam olim qui populo Dei praefuerunt 1 ministris eius no aliter quam Prophetς, aut Sacerdotes, inungi solebat.Fiut enim de ipsi Reges ministeri j sbiritalis aliquo modo partiolpes,quando inungunturinoia ut illa faciant quae rital μ. iolis Sacerdotibus ad hoc rite cosecratis committuntur, sed ut ea quae abj Reges tantum ad finemprofanum & terrenum rescrunt, isti iam ad sacrum fine te dirigere debere mentinis sent. Nam cum ipsi facti sint sipiritales, par est,ut omnia sua velut spiritalia etia haberi Velint
88쪽
ECCLESIAE CvBERNAT. Nov ns s E PENES OPTIMAT E s. 73
Iam vero spiritalia omnia Ecclesiς Christi ita subsunt,ut libere de illis ad totius mystici comporis commodum disi nere ac statuere queat. Cum ergo populus lsrael omnino Rege sibi concedi postularet:ex iussu Dei Samuel tulit lenticula olet, or efudu Iuper caput Saatis , or δε- 'U osculatara est eum, se aii: Ecce Ur te Deus super haereditatestam is Priscipem . Quod per indamihi significare videtur,ac si dicitam esset: nisi Dominus te ungeret in Principe, non posscs recte atq; ordine Princeps esse ita populum suum. quem instar peculij de toto mundo sibi elegit de reseruauit. In id quippe, quod est Dei,nullus homo potellatem sibi sumere absque
diuina permissone potessi Dominus autem non per se,ucrum per inmistrum situm Samii lem,Saulem unxit in Principem. Quapropter quisquis dominatur in populu Christianum qui non minus Deo gratus est,quam Iudaeoru populus fuerat j is priter ius quod a Deo percolensum populi accepit, etiam a Christo per ministros eius agnoscere suum imperium de- bet si tamen is est qui fidem Christianam colit. Vnde in hodiernum diem Omnes Christiani Reges ab Episcopo aliquo Christiano,aut ab alio Dei in miltro unguntur,eo ipsi, refercntes principatum suu in non modo ad populum. M ita ad Deum, sed praeterea per Christi Sa cerdotes ad Clirili uin, cuius illi l unt ministri. Nam Leo Papa eleganter ad Leonem Augustum scripsic: Debes incunc anter aduertere,regiam potes em tibi non clam a munia regimen. '' '' . sed maxime ad Ecclesiae praesidium e se colgatam : τι ausius nefarios comprimendo, CT quae bene Iunis tuta defendas, or veram pacem his quae Fint turbata, restituo. Quod autem Christiam Regis imperium Chri ito acceptum seratur: non nisi a mysterio incarnationis Clitasti profluxit, ut omnes Cluistiani Reges humana Christi naturam suo principatu superiore agnosceret,&ideo ministris etia Christi in i)s rebus quae ad fide Chri- iii aut ad salute aeternam pertinent, se in seriores csse intelligerent. Quorsum alioqui spectat illa Regum inualchio ibiennis Sc consecratio, quae praestari solet per bacerdotes Christi Z Maior est in .luit Chrysostomus) Sacerdotis quam Regis Principatus. Propterea Rex cupor submitiis Idit e
manui Sacerdotis: ct 0. in veteri Scriptura Sacerites inurebat Reges. Ac sane ut popu lus Dei i umina caeteris omnibus populis per fidei donum differt, ut ii fidei promulgadae ministri Sacerdo 'tes sunt sic Sacerdotu benedictio Sccosccratio quam Regibus impertiunt,pcculiare quod . dam signu est, quo mysterium incarnationis Christi, & ministrorum eius in eo se mysterio dispulando principatus agnoscitur. Ponamus Christu ipsum in terris hodie versari, ut olim versatus est. Quisquamne dubitare potest, quin omnes Christiam Reges illius imperio lut homo est tum in omnibus Ecclesiasticis,tum in iis secularibus causis,quae causalii Ecclesiae promouere pollent, subesse deberent' Reinabit qui in domo Iacob n aetereum, O re ι Gus Oct. non erit sinis. Si ergo Reges terreni pars domus Iacob fiant, super illos regnabit Christus illorumq; regna suo regno sipiritali si ibi jciet. uaecunq; autem potestas ad aeterni salute ne- Ιαλια cel Iaria Christo inerat. illius externum Sc visibile ministerium ad Apostolos trastulit, cum diceret Sicut mos me Pater, se ego mitto Dos. Apostoli ergo & eoria lucccstares non minus in spiritalibus causis prae lunt Resibus Christi an is quoad viii bile ministerium: quam Christus ipse quoad sacram humanae suae naturae potestatem,ij sin vcritate praeest. Unde Epiphanius ait: Largitus est Christus subsico utiae regnum τι ne diceretur a paruis a maiora pro euere.Manet thronus es risti, or regni mu non erit sinis,s sirit super thronum David, ita ut regnum David a cum Pontifatu transta es ac larrisus sit j erus sitas Me est. Pontis sitis Catholica Ecel H Ecce, tam lacerdotalis,quam regia potestas communicata est Paltoribus Ecclesiae Chri- im,ut eo modo Christus in aeternum, etiam vclut homo spiritalis&caelestis, regnare ostendatur. Atque hoc quidem unctio illa testatu uam Reges a Sacerdotibus accipiunt. Quapropter cum duplex in Ecclesia potestas existat,una tantum spiritatis,cuiusmodi est illa ministroru Christi quibus praeceptum est, ut docerent ac bapti rent omnesgentes; alia ve- mitti, tiro mixta, hoc est,Origine quidem secularis quae tamen ad finem spiritalem refereda iam sit: licet hae potestates orisine, usu, ac medio quod a fine disserat ζψt antea declaratu ciij tamen cum Se iii eode Ecclesiae corpore concurrant & ad unum aeternae salutis finem serantur: ob libo eas res velut una quaeda ibbordines a potestas haberi debent. Quemadmodia enim in Christo Iesu non eg Iudaeus neq; Graecus non est emur nequiber , non est mascusu neque femina, sed- omnes um siunt in Christo: sic in regno Dei non sunt velut prorsus distinctae potestates vel patris in filiti, vel viri in uxorem vel domini in seruu . vel principis in subditum, vel palloris in gregem situ, sed hae omnes potestates in Ecclesia DEI unum sunt. Ac inter omnes opinor constat has omnes potestates ab ina mensa illa gloria, quae in futura vita in stios adoptionis effundetur, sic ab Drbendas ei te ut nihil seculare futurum sit in regno Dei. Cum ii Ecclesia Christi futurae vitae exrressa quaeda imago sit,ctiamsi manent adhuc propter mixtam huius vitae conditione; istaru potestatu certa discrimina:tamen sic inter se disponuntur, & ordine suo collocatur, ut quemadmodia unaquaeq: carum ad sutura vitam propius accedit, sic alijs omnibus magis ac magis imperare debeat. Mamsestum aute eit, regiam 5 ciuilem qualibet
89쪽
p potestate apud eos etia esse qui no sunt inebra Christi. Nec minus liquido patet,distorum M Doctorii potestatem in tala Dei Ecclesia iob ipsius aedificatione in Christo Iesu positam
esse 5 conititutam. Ex quo cuinci tur, spiritale Pastorii Ecclesiae potestate propius accedcro ad futurae vitae statu,quam alia quaepia vel familiar,vel Reipublicae terrenae potestas accedit.:: : l . Na ad hoc Pallores in Ecclesia praepositi sunt, ut vigilet pro ammabus nostro, ut doceat, bapti-ι Coi . ram n steria Christi dispensint,manifestos' asores Satanae tradas, et cmch secudum Deum ob: ciis Ves,. peccata ua dolentibin in Christi era a condonent, deniq; ut per es aues suas in regnia caelorum
m ta Reges terrenos, quam alios homines introducant. Cum igitur Christus ta spiritali , quam terrenς potestati merito vclut Dominus omniti imperetaeumq: sip:ritalis potet has aChristo, non nisi ut is Redemptor humani generis est, pronianet: eaq; potellas ob mernae vitae cole-cutionem proprie sit instituta Sc comparata: nec ullo modo dici,au t cogitari a sapiente viro
ui 3. possit,uelle Christu,ut potestas terrena spiritalis sit in sua ipsius. Eccletia, quae tota spirituar ,ac si mer terrena omnia cleuari debet: profecto necesse est, ut in Ecclesia Christi,quq una est,sbia spiritalis potestas dominetur: v : patris,uiri omini atq; adeo Regis ipsius potestas unicae pastorii a Christo constitutorum potestati,cum de rebus futurae vitae agitur, omnino .. .i. subsit. Nam ut animales homo non perceit ea quaesiunt spiritus Dei: sic neq; animalis potestas moderatur Sc gubernat ea quae sunt spiritus Dei. Nam et sit Reges praesunt inebris Christi: non tame ea ratione ius praesunt qua sunt in bra Christi, sed qua secularibus negotins adhuc vacant. Membra enim Christi Rege carere possunt, ut quonda per tria sere anno tu millia, iam inde ab orbe condito vim ad regnum Saulis, terreno Rege caruerunt. At vero Pastore aliquo nunquam caruerunt Christi membra: quia semper fides ex auditu, auditus aut per verbum Chrasti. Qui autem verbum Christi praedicarunt, is fuerunt Pastores gregis. Quapropter cum Reges Sc Pastores in unum Ecclesiae corpus iam coueneruat , corumq; distinctae antea potestates, nuc uni Christo inseruire debeant, lum: videlicet in suo loco Mordineaeeri illimia vero sit potestate spiritualem quae ob Ecclesia instituta est, cum Christo propius connecti, quam Regum terrenoru pote state, quae ob homines in pace terrena continendos, non modo intra, sed cita extra Ecclesiam Christi c5parata est: no video quin communem sensiim in rebus Dei di)udicadis perdiderit,si quis contendat, spiritale Eccletiae potestate terrenae Regum potestati nonpraeesse. Nam si neutra praesit alteri,quomodo in uno Ecclesiae corpore duae potellates manet non unitae Aut quomodo uniuntur,si adhuc ita distinctae manent, ut neutra possit alteri imperare Aut quis unqua in uno corpore animalis.
duo prorsus distinista inebra in eode loco oc honore disipolita vidit' Quis praeterqua in corpore prodigioso pedem brachio,semur collo tibia lateri adaequatam cosipexiit Quod si regia de sipiritalis potestas no sunt aut prorsus paria membra talo numero distinista,ut duae in nus,duo pedes,atq; oculi duo quae enim origine, usu,ac fine differiat,nunqua paria esse possuntlaut etia prorsus separatae res quia in code corpore Ecclesiae uni utur, de coaptatur: omnino fatendum est,eas de situ differre M unius corporis ambitu contineri. Vtra ergo priores
partes in corpore Ecclesiae obtinebit' Nonne spiritalis potestas quae ab ipso Deo per Iesum G. , Christu in cum fine data est,ut nobis iustitia, pirita, ct vita inlisistraret' Nam regia potestas . a Deo quid c profluxit, nO solum ac proprie per Christit,ut is saluator est, sed per poeuli etia' siue is sit fide)iς, seu infidelis conspirante animi sensium de voluntatc: nec ad caelii sola pertingere unqua potuit,aut spiritu de vita subditis suis mini strare. Si ergo priores partes in compore Ecclesiae spiritali potestati debetur illa profecto regiae,omniq; terrenae potestati , quq in
eode Ecclesi corpore inuenitur, merito praesidebit Sc dominabitur. Nam ut in codem corpore hominis omnia me bra. unius rationis de metis imperio debent obedire, quia nihil est ipsa mente in eode corpore sublimius: sic cita in Ecclesia, quae instar humani corporis est, i cum spiritalis potestas tanqua mens Sc ratio praesideat, qtiaecunq; alia potestas in ea dena Ecclesia reperitur, spiri tali potestati necessario subiicieda est.Subhcienda insuam,no ubique, nec omnino: sed in ijs rebus quae ad animarum salute, M propriam Ecclesiae iurisdictionem spectant. Si enim terrena potestas aut iniuriam sponsi Christi secerit: aut eam ab alterius iniuria,ctim potest, non tuetur aut in quapiam re deficiat a iustitia S veritate qui praestant Ecclesiae Dei, debent admonere ciuilem magistrati ina, ut declinet a malo, acferat bonum. Quod si magii iratus ciuilis neque sic quidem sese emendauerit, ad alia remedia properandum cst. Nec enim fieri potest in bene costituta ciuitate, quin cuicunq; malo quod occurrere queat, remedium sit praeparatum. Si quis vero admonitus non emendat sese, iubemur cum denum Li . clare Ecclesiae. ciuist Ecclesiam non audierat, habendus est tanquam Etuentcus G publicanus. Iam vero si Rex aliquis Ecclesiam non audiens, tamen rcgnum in Christianos tenere atq; administrare permittatur: ciuis non videt, totum populum cui Rex ille praeest, in periculum certissimum amittendae fidei veniret Nec enim minus verum qu in tritum cst illud: Aeris a exemplum totus componitur orbis.
90쪽
x ccc etsi a cust Ru At Nou EssE PENEs op TlMAT E s. pysic uno Ieroboam,ut ante dixi, adorante duos vitulos, unum in Bethel. dc alterum in Dan, cicco nitituete Sacerdotes, non desil Levi, sedi extremisi uti facta est res haec in peccatu decem Tribubus & per ij t fides de longe maxima parte luraclis. . Cum isitur sapietia Dei non reliquerit Ecdlesiam sua quae est ciuitas optimὰ fundata x
munita sine medicina, quam tali morbo adhibeat nec tame alia medicina ope serre pollit, quam quae auserat Regem adeo maia de medio populi,de regnu viro meliori tradat: credcndum t. s.
eit,talem potestate saltem summo Pallori Ecclesiae concessam esse in his verbis: Pasce oves M'. . meas: dc ruiquid raueris in terra, erat Agata es in caelu:ut sina mus Pallor possit ii 5 modo e communicare impiu Regem,sed etiam si abditos eius ab omni Obseruatia ipsius liberos reddere. Si enim qui Iutaboisit Petrus aut petri Successorini rea soluta etiam sit in caesis prufi clo '' cum rite atq; ordine soluit subditos fideles ab obedietia impio Regis in terra. illi iii bditi etiain caelis ab eius de Regis obedientia soluti sunt. Praeter siquicquid Petrus aut Petri Successor ligas in terera ligata etiam sit in caelu: quandocunq: Petri successor ex aequo dc bono iubet ali, quem Rege aut cedere magistratuique iniuste ivt sicafiectust detinet, aut alium Regc qui fidele populit ab aeterna vita retardat, quibus potest modis impedire, ne in impie VcdO pcrgat is Rex obligatur etiam caelis, id est cor a Deo. 5c Angelis eius, vi su m nii Poti ficis decreto pareat, nisi velit sua peccata cora Deo retineri,& no remitti. Si cnim quicquid potestatis Rex quispia habet,id totum in honorem Christi couertere de accomodare debet: qui secus fecerit, ratione de peccato suo in die iudici; redditurus cst quando is i pic gladius squc Olim aut contra Christu strinxit aut pro Christo stringere noluiti ipsum inobedientiae accusabit. Itaq; si rectam rationem sequeremur: ut Christi minister non deberet eum in Principe consecrare, que videret Christianu, aut Catholicii non esse: ita nec cu in Christianos principatu diu gerere pati deberetique ab eo te legitima quapiam ratione remouere posset. Etenim Dominus ministrosiuo Ieremiae tam peribnas regias,quam regna eoru subiecit,dicens: Ecce deae verba mea in ore Iao: Ecce costum te hodie supergentes, c super reena,vt euestas, ct ae ruas,
es Q perdas, es dissipet, o aedifices,or plantes. Quae verba in Christi persona aptissime cadere, ab eo autem per initiis cos eius quotidie in Eccletia impleri,nemo Catholicus dubitat. Vcrii in Protestantes, qui serre no postulat, ut caro spiritui, aut vi regnu temporale spiritali cedat. nuniu enim ubiq; carni δί seculo fauent) ante omnia nobis opponunt illud verbum Christi: Regnum meum non est de hoc mundo. videndum cst igitur,quid Christus in illis verbis i .is. intelligi voluet Protestantes enim huc ea detorouent,velut ministri Ecclesiς Christi, quae estremum calora, nulla potestatem in Reges Christianos, aut in eorum terrena regna causasq;
iliis subiectas ullo unqua tempore habeant, quia regnii ipsius Christi non sit de hoc mudo. Sed nimita foede in hac re falluntur. Aliud enim est Christi regnu non esse de hoc mundo I de t
se aliud, regnu Christianum, quod in hoc mundo est, Christo de ministris Christi n6 subi j-
. ci. Quando Christus negat, regnu suu de hoc mundo ess):aut permunia nomen, peccatum peccati ii tyrannis s,de reproborum massa intelligi tur lsicut alibi Dominus ait, de mundo nonesta,Et μι mun ι,quo sua est,amaret 'sed go eleo et os de mundo aut per mundi nomen tota creatura ista visibilis intelligitur,cuius pars etia sideles sunt,quanto tepore hic degunt. Si c go per mundum intelli Fimus tenebras, Sc peccata, oc reprobos huius mundi certum est,r gnum Christi nuEo modo e spe de hoc mundo, quia totii Christi regnum lux eli.& tenebrae non
sunt in regno eius, qvi istaminat omng homunem veniente in hunc mundum. Sin per mundia, visibiles creaturas accipimus, in i)sq; Ecclesia Dei coprchendimus: non utiq; negat,illas crea turas sibi subiectas esse aut etia temporalia haec regna quae in ipsum credunt, sub regno QOaeterno comprehendi. Sed negat suum regnum hince e. id est ex hoc mundo ivli alia regna solent origine in trahere. Nec enim , iure Gentium ivt alia regna sed a iure diuino,& naturali atq; adeo supernaturali regnum Christi ortum est. Vnde Augustinus animaduertiti in Q i Christum dixisse. non cui se, regnum meum non ed hic. sicd, non in hine. In mundo quippe est, de mundo non est, sed ue caelo. Et quanqua Christus supra naturae ordinε de Virgine iit natus:cum tamen de verus homo. δί vere natus fuerit, ac eer naturam is debeat cile omnium Rex Id Princeps qui in eo rerii genere primus de unicus iit:niihi valde probatur corum sei tentia,qui Christum, ut homo est, verum Regem, Zc totius humani generis Monarclia esse
docent licet regnum eius non sit eiusmodi. ut rebus terrenis unquam se immisceat, praeter
quam ubi ad finem spiritalem usui esse possunt. Regnum ergo Christi dc de caelo venit. dc ad caelum tendit. Nam de omnu potessas dura in
ei, ut somo fuit, dc mortuus est, ac resurrexit, ut 3c mortuoru Se vivorum dominetur, ricli constitueretur super opera manua Dei, dc omnia seu cerentur subpedistis euri, oues, O boues nil Rom. ..
per se pecora campi. Quinimo D. Cyrillus dicit, etia impios in die nouissimo ad poena resur rectur propter Christ , qui primus resurrexit,et omnes, ut homo n stet o cptinebat. Cum igitur etiam terreni Reges administrent ea, quae pertinent ad oves, dc boues, Sc ad pecora campi: G 1 cclam