장음표시 사용
721쪽
oratio, quam si sola nostra varijs in pedita peccassa
supplicatio eniit te etur. Arguit humilitatem quandam in orante sanctorum pia sentata ac procurata intercessio, quae humilitas mirifice Christum delectare soletiadebui solius se humiliantis oratio caelos penetrare sacra testetur scriptura. Nec alios refiiciat Deus, nisi humiliatos spiritu ac eius trementes sermones. Nec legimus unquam contritum cor atque limmiliatum a Christo despectum. Non est praesentis in situti,illorum refutare errorem, qui Christo deroga xi dicant, si orantes fanctorum opem imploremus, quo citius exaudiamur. Mirandum in modum Chri .sti exaltatur gloria, quando viros illos, quos ipse singulari fauore atque beneuolentia habuit charos, nos etiam ita veneramur dc colimus, perinde atque spiri-aus sancti viva, pulcherrima dc acceptissima templa, ipsiusque Dei charos amicos. Est ipsi: Deus mirabilia in sanctis sitis, praesertim in virgine sacratissima, cuius excellentes admirabilcsque virtutes , adeo simit creatura pura, veniat ulla ra necdum imitaneis. sin' matri. Dei inuocatione, quam ani quitus in facta illa actione, Catholica consueuit E clesia adhibere, alias inuocadi formas, quas unusquis que pro sua finxit libidine obseruandas remere intro
Ita. d. Faciunt nostri seculi haeretici, sanctos,qui beatis.
inuoeatio glorip,sordastres vel stupidos, qui vi ne saneto ucntium Vota atque preces, neque audire, neque petam repelli cipere possunt. impium est talia de virgine sacratissi ina sentire aut credcre. Non enim unquam in illam patiar me induci sentcntiam , ut credam Lutherum, aut Brentium , vel Caluinum , aut aliquam aliam . , furiam inseri talem doctiorem, aut sinctiorem A gustino, Hieronymo, vel Ecrnaido fuisse. Quos ob eximiam suam pietatem,atque insignem doctrinam
grandes, Ut post ipsum Deum, nulla sis nec caelestis, neque humana, quae t pii vocet in- tione conferenda. Nec sunt audiendi,
722쪽
4ihini inh poterunt)veluti fulgidissima sydera per
hi uersum orbem reliquis omnibus sui atq; inde temporis i iis equuti viris clarissimis, suis virtutibus prae iuxisse eonstat. Hos patres omni veneratione di γ nissimos passim legimus virginem sacratus inam in suum vocasse fauorem, quando dicendum, vel aliquod aliud negotium graue, in ecclesia vel alibi, erat illis intentandum. lj quibus aures num pruriunt, qui pietatem serio amant , nec nodum in scirpo quae 6nt, fugiuntque doctrinas Varias di peregrinas, v lentes quod optimum est) gratia stabilire cor, non
sunt contemptores matris ac genetricis Dei, quin potatius eiis implorent auxilium, lubens enim miserisaeondolet , atque opi tuta tur, & peccatoribus petenti bus gratiani, a suo dilectissimo filio impetrat. age ta tb facilius exoratur, quanto maiorem apud ipsum Deum fauorem inuenit. Tantum hoc pios obsecro lectores, ut intelligant atque discutiant toxicum ii tum locum, quem haeretici nostri temporis in orene quenter habenti scilicet in scripturis id exi re se non inueniri. Non sunt hi soli , quibus Deus expressam scripturarum sacrarum dedit cognitionem , aut sui sensus patefecit sententiasti . Si scripturis sacris in uocatio virginis aduersaretur, fieretque Deo optimo xontumelia , non arbitror Augustinum, nec Hiero nymum, nec Bcrnardum, qui non modo iii sacristi bris fuerunt exercitatissimi, verum a gloria Dei te ineranda aut violanda alienis limi, eos unquam ausos
fuissent inuocare. Non sunt des eii res verbi Dei hi haeretici, sed praesumptuosi, audacissimique oppressores. Tam H itur C. holici concionatorcs, quam
populus, agnoscentes c. im pro matre, quam DEUS optimus ac maximus sui iii: j volvit genetricem ha bere, auspicaturi, vel audituri concionem, prilis inuo
cent spiritus sincti gratiam, quam citius profectb cle inentissimus concedet pater, si matris sui fili j accedat
oratio. Dagrestionem hanc extorsita nobis vehementi
quidam dolor oppressae atque extinctae . pietatia;
723쪽
origenes qui animum meum grauissime percellit. Siquidem vi vocat hae- deo in amplissimis quibusdam regnis, in quibus olim exiς03 νς virgini sacratissimae Mariae summus exhibebatur honor,improbitate &audacissima quorundam ventri cs.Isaiae loquorum dementia amplissimam sacratissimae vir ginis dignitatem c5culcatam iacere, adeo, ut nec eius diuini nominis ullam patiatur salte honorifica me tionem fieri, tantum abest ut eam in suum subsidium inuocanda dignetur. Det illis Dominus meliore mentem,ut aliquando sapiant.
Qirid efficiat spir; tus sanctus in conesonatore.
FFusis precibus ad Christum, pro gratia spiritus
sancti impetranda, meminerit concionator il lius orationis,quam ex more sanctissimo, faceta dotes vel diaconi rem sacram agentes, dicere solent, antea quam euangelium decantentiscilicet: Muda cor meum, ac labia mea omnipotens Deus,qui labia Isai v x0x py0 prophetae calculo ignito mundasti, ita me tua grata A; - ἡ ' miseratione dignare mundare, ut sanctum euange itanda lium tuum digne ac competenter enunciem. A men. gratia. Maxima quidem sacramenta plerunque subactioni Comedan bus illis sacris, quas Catholica ecclesia obseruandastur sacrae vel dicendas stabilivit. continentur. Q prosectis f actioςnta degustarentiir ab illis, qui atteta meditation inritae eccle. paululum temporis impende sae. rent. Oratio illa in memoriam reuocat factum Isaiae prophetae. Q cu vidisset Dominum sedentem super solium excelsum & eleuatit,essetque plena tota domus eius gloria & maiestate,audiretque duo Seraphim,quae cantu suauissimo Deum gloDficabant,velletq; se illis coniungere,ut debita cantando gloria Deo pei solum retinec id cospecta sui cordis atque linguae turpitudine auderet,erumpens in illam lamentabilem vocem, diac xit: Vet mihi quia tacui. i. ve mihi,cuiu ea est pollutio cordis & linguae, ut indignus sim prorsus, qui laudes Deo cum angelis audeam decatare, qui etiam sua ne
gotia lingua ac labijs meis lardidis debeam tractare.
724쪽
Frat usi ratum sanctis Prophetis, pijsque patribus. quo'ties Deum videret, in istas irrumpere voces. Vae mihi vel perij,aut acta est de me. Videbat Isaias se prophetam domini constitutum, vocatumq; ad prophetica illam prouinciam obeundam, ad cuius executionem digne praestandam, altissima vitae requirebatur puri ras, qua se destitutum sentiebat, ob idque plane se indi 'gnum reputas,clamat: Vae mihi quia tacui. i. quia evipaui visa maiestate Dei,& muneris mihi impositi eracelsa dignitate,& mei cordis iniquitate patefacta. Ex officio erat sacer, quamuis alias esset peccator,quia tamen muneris senilitati non respondebat cordis integritas & labiorum mundities, fatetur se etiam ex ea
parte, quae in ipso sanctior est, esse pollutum, scilicet corde & labijs. Apposite satis ecclesia Catholica illam
orationem concionatoribus meditandam instituit. Qui simulatque ipsam memoria repetent, mox e
miri debet subire animos haec cogit tio. Q si hoc prophetae tanto tantaeque accidit sanctitatis, quid de me dicat concionator ) ego sentiam Z Qsed prae illosum Zetiam si purgare me Dominus c perit. Debemus omnes concionatores immunditias nostras,cuius reli uiae semper in carne subsidunt, agnoscere, dc ex ista acra lectione colligere omnium hominum ora ima ' . pura & polluta esse, nisi a Domino repurgentur. Ore- :mus igitur Deum, clim publice nobis dicendum sie-ptineshilirit, quatenus ad nos, Seraphim aliquod mittere, qui eonfirma aduolans calculum in manu adserat sua forcipe de at me de dotari sublatum, qui ora ta ngat nostra, & nobis dicat: cebo ini- Ecce tetigi hoc labia tua, Sc auferetur iniquitas tua, &peccatum tuum mundabitur. Dicamus cum tDauid . cocionatores: Cor mundum crea in me Deus,& spiria 'tum rectu m in noua in vis eribus meis. Est admodum necessaria concionatoribus spiritus sancti gratia, quae animarum ac cordium neuosas serdes speciosissimo Christi sanguine lauet ac diluat, ut ex absterso corde vitae actiones purificatissimae, alioqui maxime conta
725쪽
tis labiorum spurcit ijs cohonestent & ornent. Sicquα illis liceat in Domino gloriantes dicere, quod olim. Rom. ii. dicebat ad Rom. ii. Qua diu quidem ego sit
' Gentium Apostolus,ministerium meum honorificabo, si quo modo ad emulationem prouocem carnemm m, de fatuos faciam aliquos ex illis. Quaeverba ta tundem valent ac si dixisse&Qua diu h c conciolianadi Getibus provincia humeris meis incubuerit, con bor pro mea virili,eam ita exomare, di tam claram reddere, ut inculpata vita de veraci doctrina quamploer imos ex Gentilibus ad Christi fidem traham, Ut peccopiosum numerum collcctum, illustrem ipsam es.sciam , ut ea saltem ratione aliquos ex naeo Iudai. co genere, ad Gentilium. inulandam conuersionem. dc reli ionem Christi amplectendam prouocare poc sim. Claristimam prosccto sui ossicii, administrati nem,faciet encionator,qui spiritus sancti tanta petanisus gratia suerit, ut peccatorem se cofitcatur. Eici. - eius virtu tem diuinam proclamet, qui venit in hunς munduria peccatores salvos facerri ex horum grege c
A Pirulo non veretur si esse fateri, nec id tantum, Velumi dicere: Q rum primus ego sum. Curabit strenue ecatorum causam,qui se peccatorum culpis grauatum.&onustum iudicauerit,Qui nullam aliam puritatem. in nocenti ana,aut iustitiam se habere intellexerit, ni*P eam,quam spiritus cinctusex Christi pectore depropram ipsi m sericorditet instillauit. Charitas Dei di si caesi in cordibus nostris per spiritum sanctam. Hic est primus emctus quem pius &Catholicus concional tor optabit, quod iritus factus insuaesticiazamma
Cuid sigii: icet 2 secunda ratiq, quare dicamus iri turn sanctum necessita.
- n esse concio natori. Cap. v L
E x 0ςςHisexta concionatoribus spiritus sancti gra
tia,'' in vulgo spiritum appellari solemus. Hiς
spiritus verbo mortuo vita praestat, & literaeo cidciati confixi spiritum iuificantem, & carni per se
arci enti vitam .inspirat. Noic me spiritus hic no inrel
726쪽
ligo,creaturam aliquam spiritualem viventem,qua spirimm les sunt angeli, vel animae, sed nomine spiritus intelli Peritigo potentiae quandam singularem facultatem & vim proponendi sanam doctrinam, necnon dicendi Sc mo vendi trahendique animos ad eam, quam dicendo imiendis, mentem Vel religionem. Quicunque igitur ita verbum Dei proclamat,sacras iue ita illustrat script xas,ut ipso dicente auditorum animi mox in eam in clinant sententiam,ita ut abiurata Gentilitate vel Iu Quid φροdaismo renunciato,aut detestato Lutheranismo, Caluinismo abominato palam catholicam ecclesiae in audito Romanae fidem ac religionem, animo infractocorurum cordi sileantur, is profectis non literae, sed spiritus ministe biis. rium in illa concione est executus..ndo auditorea
quam purissimos amplissimosque fructus percipiunt. A non sunt vel quam paucissimi, qui aliquid ceu in
frugi serum improbare, Vel rei jcere audent, tunc qui concionaturi minister est spiritus. Haec facultas seu Faeultra luis dicendi vocatur inscripturis sacris multifariam nunc dicitur potentia, alias fiducia loquendi, alias potestas alias spiritus, alias ostensio spiritus siue po tentiae. Sic namque de Christo euangelistae testantur ut quod docebat ut potestatem habens Matth. . Et disci
puli euntes in castellum Emaum, tum dixerunt, quod Iesus erat vir potes in opere, dc in sermone. tale . , perhibuit de Christo testimoniu Cleophas, teste Luc. o. et . Et stupebant super doctrina eius,inquit Maritiescus,capit. i. Erat enim docens eos, quasi potestatemha' ben &non sicut scribae. Et Luc. 4. cap. dicit iterum, quod stupebant omnes super doctrina eius,quia cum potestate coniunctu erat sermo ipsius. Item Paulus. Apo. i. ad Corint. 2. inquit Sermo meus & praedicatiouaea non in persuasibilibus humani sapientiae verbi used in ostentione spiritus & virtutis ut fides vestra n5.s tin sapietia hominii, sed in virtvte .i. in potetia Dei. Vtitur Paulus ei dem locutionis formula eiusde epiae cap. 4. ubi dicit. Non enim in sermone est regnu Dei,
727쪽
t non esse sitam in verbis magnificis, sed in arcana,in teriorique quadam potestate, quam spiritus sanctus in eorum cordibus ineffabili modo operatur. Actor. 6. Item legimus quod sacerdotes & principes Iudaeo
ad iii h istribiβ di senioribus, astante etiam Anna Miu iudii Caipha, simul & etiam Ioanne &Alexandro,actaria vid te,A- quotquot erant de genere sacerdotali, audiuertit postoloru Petrum atque Ioannem dicentes,qui clim luculentic stantia simam orationem habuissent,inquit Lucas. Videntes autem Petri dc Ioannis constantiam,comperto quod Lin dyςς homines essent sine literis & idiotae,admirabantur,recognoscebant eos,quoniam cum Iesu fuerant. Est ha bitus Petrus in admiratione repletus spiritu sancto, propter libertatem in dicendo.orauerunt Apostoli eodem capite inquit Lucas, in hanc formam: Domine respice in animas eorum, & da seruis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum. Eodem pertinet quod caAabi . isexto celebratur Stephanus plenus gratia A for titudine,faciebat prodigia &signa magna in populo, pauloque inserius subiungit: QMd non poterant resistere sapientiae & spiritui qui loquebatur, tanta erat
otentia spiritus, quo Stephanus loquebatur, ut nuli fuerint,qui potuerint resistere. Eiusdem generis est, Ierem 1. quod ad Ieremiam ait Dominus. Ecce ego dedi verba mea in ore tuo, ecce ego constitui te hodie super gemtes,& super regna,Vt euellas,& extirpes,perdas dc subuertas, aedifices & plantes. leremiae primo. Nihil prorsus distat ab hoc genere loquendi, quod Isaias capite quinquagesimo quinto resert Dominum dixi
se. Sic erit verbum meum,quod egredietur de ore meo, non reuertetur ad me vacuum, sed faciet quotacunque Volui & prosperabitur in his , ad quae misi ii lud. Haec&alia quam plurima loca, quae per sacros
libros sunt inspersa, demonstrant manifeste conci natoribus verbi Dei, necessariam esse hanc potemtiam siue potestatem aut fiduciam, vel libertatem indicendo, qua Deus optimus verbum suum muniri s
lat. Adeo ut si hac diuina virilite vel ardenti spiritu sermo
728쪽
sermost destitutus, non plus sit profuturus, quam cadauer, aut rest alia inanimata. Cum ergo spiritus atra ubi velit, leat spirare, orationibus & humilitate, tia habueius subsidium implorabit pius concionator, ut eius rit Chri-Verba animare dignetur,ac vivificare, ut sic eius insti tuta concio auditoribus illam pr stet utili tatem,quq αςςμ4'
eorum conscientijs, opportuna sit futura. Inter uniuersos concionatores quotquot ab ipso primo mundi principio extiterunt, nullus unquam fuit, qui eam irtutem ceu potetiam,vim,gratiam,& efficaciam in
dicendo sit cons uutus,perinde atque Christus filius 'virginis. Cuius ea fuit maiestas indicedo, doctrinarugrauitas,Verborum proprietas,& corporalis habitudinis pulchritudo, ut ab auditoribus nunc vltroneam, alias vero coactam suae excellentiae & gloriae manisci Luciit. stissimam extorserit confessionem. Resert Luc. I I. cap. foeminam quandam, cum esset Christus in quodam loco,ubi de oratione disertissimam orationem habuerat,'adeb accensam, atq; intus commota suisse, ut dum Pharisaei, Scribae, atque Sacerdotes illustrissimu Chri sit miraculum calumniarentur, ipsam admirabudam in hanc eximiae commendationis vocem erupisse,dicens Beatus venter qui re portauit, & Vbera qu* su i- io an sit. Resert etiam Ioann. cap. 7. quod miserunt Princi- Mittunt pes& Pharisaei ministros, ut appraehenderent Iesum, pharis i&qui reuersi ac rogati, quare non adduxissent eum, re icribae let- sponderunt ministri: Nunquam sic loquutus est ho mo,sicut hic loquitur. Audierant Christi concionem
quam sua diuina prouidentia ita disponente, ad eoru u,ia' ἡ 'aduentum exorsus fuerat. Qil' concio tam viva fuit, spoderutes tam efficax, ut vel efferatorum hominum corda at nunqtissime transverberauerit. Unde factum est, ut suauia minc ritate verbi illecti, & summa eius reuerentia tacti a no , ψ . sindo facinore captiuitatis in tentando quod exequii
turi venerant,deterrerentur. Tantum potuit verbum
Christi, ut vel in ipsos implacabiles atque sanguin
lentos satellites admirandam suam potentiam exercuerit. Idem etiam Ioannes asTrmat hyeme,cu Chri Ioan ip
729쪽
stus Hiero lymis suisset templum ingressus, daeorum corona inclusus, Iudaeos admirantes suam doctrinam illi dixisse: si usque animam nostram tollisZSi tu es Christus. dic nobis palam. Expertus fuerat Petrus verbolum Christi spirituit siue energiam quando Christo percunctanti num do ipsi discipuli, perinde ac Iudaei fecerant,audita sacra illa concione de sui corporis est, ac sanguinis pom,ab. ipse deficere vellent,respondit. Qu9 ibimus a te, quia verba vitae habes. testatur Luci cap.quod cum Chri stus doceret in Iudaeorum synagogis cuncti audien 's.ipsum magnificabant. Et quod omnes testimonii illi dabant,& mirabatur,in verbis gratiae q procedebant de ore ipsius. Quae nunquam de Christi verbis o mnes illi tuara ministri, tum discipuli,vel alia reliquet dixissent turbae, nisi singulare quandam latente virlintem seu potentia in ipsis Christi verbis experirentur
quae in eorum irreperet corda,& Viscera commoue - ret atque instaminaret.Inde factum est,ut admirat tes insolitas illas interiores. commotiones, & sensus tam varios, vel compunctiones tam magnifice de do
mina Christi piaedicauerint. QOd de sitis sisibi pha. az, praedicatum fuisse
. in ebri l gimu ,quantumui in multas horas, suas protraxe et ea pha rint propheticas conciones. Non enim eorum conci ruetor m. nes, ita erant ardentes, nec ita ipsi assiciebantur audi 'tis pharisaeis aut scribis sicuti. audito Christo. Illo
rum Verba erant emortua,arida, atque exteriores
nis aures tantum pessantia. Christi vero sermones vi uidi ac vivificatcsaaoc expresse satis testatur loannes
cap. 6. Christum epiteton suis verbis tribuisse clim di xit Iudaeis carnalibu suaque verba sine spiritR intelli Mntibus. Verba quae loqu*r vobis,spixitus sunt αQuid in- Vitam dicit sitis verbis contentam, verba sua vitam & spiri: una. ab eis ciui, non verbi tantum , nec litorae, sed spiritus,tquemadmodunx olim ipse dixa dc iacta sunt, ipse mandauit&ireata sunt, ita dc modo sistio verbo quidquid vult v
730쪽
lificat.Sunt Christi sermones munifici omnibus illis qui spiritualiter ipsos perceperint. Adeo, ut qui litera
spiritu orbatam attenderint, haurient prosectis motatem, tantum abest, ut vitam in verbo solo sint conse quuturi. Litera enim inquit Paulus. poster. Corinth. tertio. occidit:Spiritus aute vivificat. Litera per se s la est ministratio mortis literis deformata in lapidi bux Euangelium verbest ministratio spiritus Mosay. o. is ,ri praecones,quid lex iubeat, quid a nobis exigat, quae t ετ poenae eius transgresseres maneant, atque praestituat, Μςsayea. tantum proclamant. Ob idque dicit Paulus: Litera occidit. Nam scriptura aeternam comminatur male- Ag Gal. i.
dictionem legis transgrestaribus, Deutero. vigesimo septimo, legimus Deum dixisse: Maledictus omnis. qui non permanserit in omnibus quae scripta sunt in libro legis huius.Verum euangelici praecones clamat spiritum quo legem seruemus, per Christum nobis
dari, cuius virtute legem seruare possimus, ne trans. gressione accusante,atque id exigente morti adludiacemur aeternae. Quin vitam, legis obseruantia inter cedent promereamur, Leuit. 18. legimus. Qui fecerit
haec, vivet in illis. Hunc spiritum habuit Christus in
suis verbis,& eius ardentem virtutem sentiebant a
ditores illi,qui Christo praedicante clamabant. Qisa propheta magnus surrexit in nobis. Apostolis cum Tribu ;, praedicandi prouinciam per Universum mundum Christ. A- delegauit, hunc etiam spiritum contribuit . Nam postolis Actorum septimo legimus, quod exprobranti Ste quos ad phano ludatis, quod essent homines dura ceruice &incircuncisi cordibus & auribus, di qui semper resti m tissent spiritui sancto,sicut & eorum fecerant patres, 'indignabantur. Adeo, quod audi ntes disiccabantur cordibus suis,& stridebant dentibus in eum. Qi pas.
sones testantur , verba Stephani usque adeo viva fuisse, ut m dacissimos dentes eoium cordibus m-
fixerint. Viri illi Hiero lymitani posteaquam diset
tissimam illam orationem Petri audiuerant, in qua clarissima νει Christi,summa in admiratioe reser