장음표시 사용
151쪽
ro Presbyter; Corpore Domini reficiebant. Iis autem; quibus Episcopus Corpus Domini tradiderat, Calicem posrigebat Archidiaconus, reliquo populo Di amni. Formula, qua in praebenda Populo Eueharistiea Communione utimur, unum Corpus D. N. Iesu Christi diserte appellati quod & apud antiqui res in usu fuisse docent MENARDUS, BONA, MARTE NE, aliique passim. Nee mirum Sanguinem concepto verbo non memorari s Fideles enim ,
praesertim post abolitum Calicis usum, norunt, se eum Corpore Christi eius quoque Sanguinem sumere. Ceterum non solum in Missati XII. laeeuli apud GEORGIUM de Lituet. R. P. T. III. p. atque in Perusino C diee , de quo Illinus GARAMPIUS de B. CLARA Arimia. p. xsI., sed etiam in opustolo de ineis Saeerdotis inter S. THOMAE Aquinatis opusculanum. LXV. monetur sacerdos, ut ueram particulam porrigens dicati oRPUs, ET SANGUIS Domini ηοstri Iesa christi eonservet, G einodiat te invitam aeternam. Nempe quo haec scribebantur tempore, calleis usas suerat in Eeelesiis, ad quas Liturgiei ii libri , Auctorque indicati opuseuli spectahant, populo non multo antea interdictus. Quare ut ejusdem populi insitutioni, & fidei consuleretur, disserta Sanguinis mentio a Saeerdote hos iam praebente tune prudentissime injicebatur , ne adcipientibus ulla suboriretur dubitatio, amoto iam calice, se se Dominico Sanguine privari. Vide
COMMUNIO INFIRMORUM: V. INFIRMORuM COMMUNI COMMUNIO MORTUORUM. V. MORTuoR.M COMMuNI COMMUNIO PUERORUM. V. PuERORuM COMMUNIO. COMMUNIO Antiphonam quoque significat, quae in choro cantabatur, dum fideles eommunicabant. Hine in Antiphonario Gregoriano inscribitur Antiphona ad Communionem, & in Missali Moxarabum Antiphona ad
aι cedentes. Risu Ambrosiano voeatur Transitorium, tune enim sacerdos a cornu Evangelii transit ad illud Epistolae . Conser LESLAEUM ad indieatum Missa te Mogarab. pag. 1 T. COMpAGI, O' eompaga, eompagia pro ea ligis adcipiuntur in Ord. Rom. Tit. de ordinat. Dise. Induant Electum compagos, sandalia oec. Ceterum eomia munius pro sandaliis sumuntur. Eorum usum aliquando a Summis Ponti. fieibus conee tam fuisse Diaeonis doeet S. GREGORIUS M. lib. VII. ep. 13. ad Iob. Draeus. Hine PAPIΑs compagos eta ait gehus ealceamenti, qtio utebantur Diaconi Romani, vel quibus a Pontifice ιicentia daretur. COMpETENTES. Ex quo Competentes erant, Subscripti etiam Cateiachumeni dieebantur . Confer ENNODII epigramma XXXVI. , in illudque SIRMONDI adnotationem. Vide etiam CATECHUMENI. COMpLENDA sive oratio ad eomplendum, est illa Antiphona, & oratio , quae post sumptionem sacramenti; manuumque Lotionem dieitur a Sacerdote. Finita Antiphona, surgit Pontifex cum Arcbidiacoxo, σ veniens ad Altare dat oratioηem as compleηdum. Postcommunio appellatur in Greetoria.o libro sacramentorum ι eaque olim beηedidymnis nomine passim designabatur , ut diserte tradit STRABo in fine cap. λ . Vide PosT COMMυNIo,su .
M p LETORIUM postrema taxςr horas Canonicas sic dicta , vel quia diei Diuiti eo by GOrale
152쪽
diet eursus, nostraequae servitutis pensum hae hora completur ι vel quia in illa eius, potus, & alia ad Corporis sustentationem necessaria complentur ,& eonsummantur. ordo autem Completorii Monachis debetur. Hine I ο-maas more Completorium incipit a Iube eum Lectione, quemadmodum statuerat S. BENEDICTUS, ut vespere ad Collationem habendam, cui initium dabat lectio, conveniendum esset. Postquam vero per horae spatium lectio facta fuerat , Praepositus, ut finis imponeretur, signum edebat dicens: Tu autem , Lector autem respondebat r Tu autem Domine .... Miserers . Porro haee lectio, sive Collatio sub elaustro, vel in Capitulo fiebat; di ad eius finem Prior dieebat: Adjutorium nostrum; inde ad Ecclesiam ibant, atque ibi quilibet eonseientiam suam serutabatur, signoque adcepto a Priore invicem , eonfitebantur dicentes: confiteor, postea Misereatur juxta Regulae praeceptum: Dicunt omηes quilibet eum Deso confiteor, cui respondebant, Misereatur tui. Romae tribus ante Pascha diebus Completorium a confiteor ineipit et ea quae praecedunt, in choro non dicuntur; atque reliquo anni tempore Monachorum Collationi Capitulum ex epistola S. PETRI substitutum sutis quae lectio, uti in pluribus ordinibus Monasticis adnotatur, ab iis recitabatur, qui Completorium extra chorum absolvebant a Lectio brevis extrachorum, Fratrer, sobrii estote. Oratio Dominica ante Completorium in recentioribus tantum Monastieis Constitutionibus reperitur. Nam PIUS IV. eam Breviario Romaηo inseruit, & stereto recitari jussit, ut doceret, eam non esse officii partem, neque unquam eo loeo recitatam suisse. Loco co reor in S. FRUCTUOSI Regula e. x. statutum est, ut post Completorium veoia invicem petatur, priusquam cubitum eatur t Recepto nocturno fleorio, vile furienter invicem ετ reeontiliatioηi, ae sat actioni alterutram insinentes laxant mutuo debita. Hine Parisiis, atque in pluribus aliis Ecclesiis cisteor ad finem est Completorii, non vero ad initium, ut in Romano officio. Versiculus converte nos novum est additamentum. Nam S. BENEDICTUS incipit a Deus in adjutoriam , atque converte ηοs sequebatur post Misereatur, & Iησκι- gentiam 3 quare quidam ordines praecipiunt ut praetermittatur, quando confiteor non dicitur. Hine Romae submissa voce canitur, quae ad Deus is adjutorium tantum altius extollitur. COMPIETUM, idem quod Completorium ἰ Reeepto silentio nocturno , eum reverentia intrent oratorium ad completum. ordo Conversat. Nonasticae. CoMpOTUM . REGI NONIS Inquisitio a. 91. Si compotum minorem , iden Epactas concurroter regulares , terminos Paschales , O reliquo sapiat. Capitula HERARDI Cap. CXXV. Ut Presbteri comporum discant. Istud summa cura tum providebant Episcopi, ut nullus Presbyterorum ignoraret computum. Nimirum ut eo pacto invenire facile possent epactas eoncurrentes, litteras Dominicales, festa mobilia, de alia hujusmodi. Extat autem de hoe argumento dialogus RΗΑΒΑ Ni nondum editus, MACARIO Monaeho diea. tus, cujus meminerunt RUDOLPHIS Monachus & TRITHEMIUS. CONCELEBRATIO mos est , quo unum de idem Saerificium a pluribus interdum Sacerdotibus celebratur. Confer MORINUM in lib. de Der. ordinat. p. IIy. Exercit. 8. eap. I., BONAM lib. I. Rer. Lituet. eap. 38. g. s. , di Dominicum GEORGIUM in Diff. de catiqua raselebrationis ritu T. M x III. Hie Di0ili ci i y Corale
153쪽
r te mos hactenus servitur a Graeciis apud nos vero In solis ordinationibus presbyterorum & Episcoporum permansit, quum olim solemnioribus diebus servaretur , Paschae, Pentecostes, S. PETRI, & Nativitatis D mini; his enim diebus, uti fere ordo Romanui, habebant eolligendas Presbteri Cardinales Oe. σ smul consecrabant corpus Sanguinem Domini. CONCEPTIO immaculata B. V. Festum Conceptionis a S. AN SEL-NO primum in Anglia saeculo XII. ineunte institutum fuisse, Patres Concilii Londinensis a. MCCCXXVIII. celebrati tradunt e conser SPELMAN. coniscit. AVI. Tom. II. p. 69 . In Graecia ex decreto Manuelis COMNE NI Imperatoris constantinopolitani, ab anno MCLXVI. inter eas festivitates , quibus
forum vacat, celebrata est. Morem Graecorum Armeni, Orientales, O
Coptitae imitati sunt . In Occidente die VIII. Decembris , apud Graeeor die IX. ejusdem mensis eelebratur, apud quos conceptis Sanctae ANNAE inseri-hitur, ut in Menologio BASILII : ἡ τῆς αγι G της μητρος
της Θ εοτοκου, conceptio sanctae ANNAE Matris Deiparae. Festivitas ista ignota erat Gotho Hispanis r eam a Gallis suscepisse videntur Moxarabes, quorum more die VIII. Decembris in Missali, Mi ila propria, & in Breviario Mo- Rarabum discio proprio eolitur; at tam Missa, quam ossicium ex orationibus hinc inde a Missis, de ossiciis Goιo Hispanis desumptis composita sunt. Neapolitani tam in titulo sestivitatis, quam in die solemni consuetudinem Graecorum olim sequuti sunt, ut ex Kalendario Neapolitano marmoreo distimus, in quo VIII. Decembris CCEPTIO S. ANE MARI E VIR. sculptum
legitur: Conceptio S. Annae Mariae Virginis. CONCHA. S. PAULLINUS ep. XII. ad SEVER. ritum vero extra CONCHAM Basilicae spatium Oe. Idem mox: cum duabus dextera laevaque eonebulis intra spatiosum sui ambitum apsir sinuata laxetur. Vides utrobique coηebam ad apsidem pertinuisse. Inter monumenta Christiana in Grateriano Thesauro Inscriptionum pag. II 68. η. 4. carmen hoc de simili Concha capio tPerdiderat proprium , saerae quae praemineι arae Tecta vetustatis syrmate, coneba diem :Τrat pars Templi, ubi sacrificium offerebatur. Hinc in Glossario bis. Bertiniano apud ROSU EYDUM in PAULLIN. p. Absida , aerarium . Mysterium Conchae, seu absidis in templis veterum explicit GERMANUS constantiaopolitantit Archiepiscopus in ii istoria sua Ecclesiastica ,& Ostiea theoriar ΑNAsTASIO Bibliotheeario interpreter concha est in similitudinem speluncae, quae fuit in Bethleem, in qua natur est christur, oe in similitudinem speluncae , in qua sepultus es. Concha vas quoque aquarium significat. HILARUS
Papa ante oratorium S. Crucis secit Iaeus O conchas striatas duar eum eolumnis porpbretieis radiatis , foratis aquam fundentes: O in medio Iaeum porphyru-tieum , eum Concha ansata in medio, aqvam fundente. Inter sacra vasa Monasterii centulansis suit Concha argentea major eum imaginibur argenteis uaa . Item Conchae argenteae pendeηtes II. De concha Baptismali Conei lium Eli-ἔEritanum. RICULFUs Episcopus Heleneinis A. D. DCCCCXV. legavit Ee-eles ae suae pro cultu Dei inter alia, conebar aereas II. Nimirum finita Missa sacerdos debet Iavare manus juxta LIDA LRICUM l. V. c. 3 o. propter ealicem, & propter corporale reportandum. Hujus ritus mentio in
154쪽
lib. 1. de genis sanctorum M tonensium e. r. AeeeIera hue eunebam aeneam eum aqua, in qua lavant Sancti Saeerdotes manus suas pest immolarionem.
CONCILIA M RTYRUM, loeus ubi plura Martyrum Corpora sepulista sunt. S. HIRON. in Epitaph. NEPOTIANI. Martyrum, inquit, ConMessia disersis storibus, O arborum eomis, vitiumque pampinis obumbravit. Immo inter Sermones S. GAUDENTII Brixienser unus extat in dedicatione Basili eae concilii Martyrum, cujus praeterea nominis caussam s. Episcop. pro fert. Vide BARON. in notis ad Martyrol. II. Iunii. CONCILIUM , Synodus, est adunatio Eeelesiae alleuius , vel sanctarum Dei EeeIesiarum , ut ait auctor libri Ponti fleatis T. I. in S. SILVERIO pag. vos. & in S. AGATONE p. 176.; prout scilieet vel unius Ecclesiae adunatio est, quam Dioeeesanam dicimus; vel Eeelesiarum alicujus Provineiae , aut Nationis ; quam Provinetalem, seu Nationalem, quin & si a Patriarcha indicta sit , Patriarchalem appellamus; vel demum universae Ecclesiae , indicente summo Pontifice, quam generalem vocamus, & si ab eo confirma inta fuerit, Oeeu me aleam. Antequam inchoentur Concilia, Patribus triduanum jejunium praeseribitur ex veteri disciplina, cujus meminit TERTULLIANUS in lib. de jejuniis adversus Poebiebor. Solemnes praeterea preces cum litaniis in dicuntur; cujus moris suppetunt monumenta in Concilio Reis mensi II. ann. DCCCXIII. , Moguntino eiusdem anni, alio Moguntiao ann. DCCCLVII. & Romano ann. MLXXIX. adversus BERGARIUM sub s. GREGORIO VI. Porro Conei lia, uno vel altero excς ptis c ut 2 icaeno I. quod in aula Palatii constantiniani eap. rh.& sexto generali, itemque Quini sexto habito in Trullo vel in Eeelesiis, ne coinantinopolitanum generale II. in S. I RENES , Ephesinum in S. IOHANNIS , chaletaoneVe in S. EUPHEMIAE eoactum, vel certe in Basili earum Seeretariis, ut plura carthaginensia , de Romanum sub MARTINO I., celebrari eonsueverunt . In ipso autem Conventu altare eum Cruce, sacra Eueharistia ,& Reliquiis Sanctorum, libri S. R. E. Caeremoniales erigi iubent. olim honorificentissimus thronus excitabatur, ubi sacer Evangelii Codex eum Sanctorum Reliquiis , lacritaque imaginibus collocabatur. Hujus moris testem habemus CYRILLUM Alexandrinum in Apologetico Actis Ephesinae Synodi inserto lib. III. eap. II. ac de VIII. Synodo generali THEODORUM Studitam a SIRMON Do vulgatum. In ordine autem sedendi praeter eminentiorem locum, qui Pontiis fiet, si adsie, debetur, praeeedunt Cardinales Patriarchas, Patriarchae Primates, Primates Archiepiscopos, Archiepiscopi Episcopos, inter quos prae
can. 3. S. LEO M. ep. r. ad DORUM Beneveηt. de S. GREGORIUS M. lib. VII. ep. ii I. ad SYAGRIUM, sedendi ordinem ad tempus, quo singuli ordinati fuerint, exigendum esse stiauerunt. Saeras denique vestes Patribus Concilii omnium fere saeculorum diseiplina praeseribit, qua de re vid*CATALANUM in Prolegomenis ad Tom. I. coaeu. cap. 29. O T. I. commcxt.
CONCLAVE, locus, in quo Cardinales ineludantur, ut Roma m Ponti seem eligant. Falli eos, qui Viterbii primum post CLEMENTII IU. obitum Conclave coeptum fuisse contendunt, multis ostendit CATALANUS
155쪽
in caerem. 3. R. E. T. I. p. 3. GREGORIUs tamen X. hul in riterbiense illo Cone lavi electus sitit, edita in Lugdunensi II. Concilio Constitutione , certam Brmam Conclavis, quod licet non semel usitatum, nullo tamentare cautum erat, praescripsit.
CONCURRENTIA OFFICII est duorum ossiciorum, quae se invicem
eontinuis diebus eoi,sequuntur, conflictus, & pugna mutua. , , Hine Con- ,, currentia inter officia tantummodo datur, quae jus habent aliquod iari Vesperas illas, veluti intermedias, & utrique eommunes. Eorum numerori adcensenda sunt Festa omnia duplicia , eujuscumque ordinis , ae semiduis plicia, qu.t quum utrasque habebant Vesperas, concurrentiam tum acti- ,, vam, quam inserunt. Nomine autem concurrentiae activae ea is intelligenda est, quae est ex parte secundarum Vesperarum Festi praece- is dentis, quod proprie cum sequenti concurrit. Pasis vero coneurrentiari illa dicitur, quae est ex parte primarum Vesperarum Festi sequentis, ,, cum praecedenti concurrentis. Unde quaedam Festa duplieem habent ,, concurrentiam, uti duplicia, di semiduplicia , quae utrasque sibi vindi- eant Vesperas. At festa simplicia , quae tantum primas habent Vesperas,
, , solam sortiuntur eoneurrentiam passuam: olim tamen, quum feeundae Vese,, perae eis essent adsignatae, concurrentia quoque activa competebat. Ici,, eo itaque versatur concurrentiae esset us, ut Vesperae vel integrae fiant, , de alterutro concurrentium Festo, vel inter utrumque dividantur. Porro ,, concurrentia aut est majoris cum minore, aut minoris cum majore, aut M aequalium inter se r in primo di secundo casu Vesperae sunt integrae de ,, majore cum sola Commemoratione minoris; immo nonnumquam etiam ,, absque Commemoratione, prout dignitas maior postulat. In tertio au- ,, rem casu Vesperae dividuntur, adeo ut Psalmi cum Antiphonis sint deri ossicio praecedenti , Capituliam vero eum reliquis de sequenti eum Com- ,, memoratione praecedentis . ,, Ex P. AZEvEDII Exercit. XX.
CONDITORIUM , idest sepulerum . conditorium SYAGRII consulis memorat SIDONIUS II. R ep. a I. CONFESSIO, praeter Sacramentalem Consessionem plura signifieat. Aeprimo idem inquit PANU INIUS apud Laιisos, quod apud Graecos Mart rium designat. Hi enim Ecclesias Deo privatim dieatas, Dominiea a Martyriis bus vero, Martyria vocabant , hoc est, in quibus Martyrum Corpora iace
rent, aut eorum memoria coleretur. Nunc vero in omnibus totius orbis
Christiani Ecelesiis, quae duplices sunt, superior stilicet, & in serior c quales multae per totam IoVobardiam, Romae etiam modo extant, de plures exstabant Confessio etiam nune appellatur inferior Ecelesiae pars sub altari majori aedifieata , ut Parmae in Cathedrali, Heronae ad sancti STEPHANI, Romae ad Sanctae PRISCAE, S. MARTINI in Montibus, & alibi. Earum similitudine Consesso dieitur Ioeus imus sub gradibus, & altari majori Ecelesiarum S. PETRI, S. PAULLI, Lateraxensis, S. LAURENTII extra muros, S. MARIAE Maioris, & aliarum. Exempla passim Oeenrrunt in libro Pontifieali. Sie in Vita XISTI III. et fecit, inquit ANASTASIUS, coafessonem Beati LAURENTII Martyris cum columnis, porphyretieis, O Ornavit transeanam. Fecit quoque ibi ad confessioxem altare S. LAURENTII de
156쪽
XXXIII. p. 8ix. & BARONI LIM in Martyr. ad d. Julii , ubi quod supra ex PANU IN Io adtulimus, Basilicas Martyrum coinessiones a Latinis sui se appellatas, refellit. II. Sumitur pro confiteor, quod ad Primam & completorium dicitur . oris
do Coaversationis Monasticae ἐν conveηienter Fratres ad Primam , dum complatur ipsum inciam , ante Psalmum Quiηquagesimum doηeηt eonfessiones fuat viarism, pariter supplici voto eorum eeriarim pro se oraηtes. CRODEGANGUSMesensis Episeopus in sua ad Canonicos Regula e Pon domat OUGοηes fuat vici diuater: confiteor Domino σc. III. Adcipitur pro Consessione, quae sit in Missa. Eius sormula reci- eari solita incertum auctorem habet. Variae olim erant illius formulae, quarum non paucas exhibent ΕΟΝΛ lib. II. eap. II. S. s. O 7. in eumque SALA T. III. p. 38. seqq. In aliquibus Ecclesiis, uti in Esemes, & Laudu . arasi , extra altare in ipso sacrario fiebat. CONFESSOR. Veteres neminem hoc nomine appellabant, nisi eum, qui Christi fidem interpellatus eoram fidei hostibus consessus esset. Si vero aliquod genus tormentorum esset expertus, nec tamen martyrio occubuisset 1 tune & Martyr vocatus: idemque aliquando etiam dictus reperitur Confessor, quod scilicet nondum Martyrium consummasset. Iuxta S. C PRIANI sententiam, qui non interpellatus se martyrio ingerebat, hie dicebatur Profesor. Si adhuc autem quis timore correptus, ne fidem prodereta, sua suosque relinquens , exilio spontaneo procul a Patria vitam ageret, hic appellabatur Extorris: cujus non erat despieienda conditio: nam & in numero Martyrum recensendus erat si ea de caussa mortem oppetiisset. Haec omnia more Maiorum, atque vetusto loqueadi genere. Obtinuit postmodum
usus, ut omnes qui sancta, & laudabili vita vixissent, sanctoque demum ae probato fine in Domino quievissent, Consessores appellarentur. Ita BA-ι RONIUS in notis ad Martyr. die II. Januar. Ad ceteros illos Consetares, quos magno numero fideles in agris, aut domi suae alebant, pertinent Concilii Toletani I. can. n. quo prohibetur, ne puella Dei sive saera Virgo familiaritatem habeat eum Consessore, aut cum laico sanguinis alieni, ad periculum, & malam famam vitandam, &can. s. quo prohibet, ne ulla vidua absente Episeopo , aut Presbytero Matiphoianas domi eum confessore , vel servo suo faciat s nam Consetares, quos domi alebant, meri Iaici, non debebant munera Clericorum propria usurpare, euiusmodi erat celebratio ossicii divinis id enim significat Antiphonas furere., Non ignoro, viros eruditos, inter quos Hugo MEN ARDUS in notis ad Sa-u cramentarium Gregorianum pag. 6I., Natalis ALEXANDER Saee. V. agensa de Coaeilio primo Toleiano , & Liberatur FASSONI s in dissert. de PueIs ιarum Asoηasteriis pag. 36., opinatos esse confessorem in citatis Canonibus Conciliorum , & in oratione Ecclesiae Feria VI. in Parasceve t oremur
pro Aeοθι his, Exoreinir , σ CONFESSORIBUS J idem significare , quodi Willes , sive clericus Iunior 3 nam, inquiunt, in Scripturis eo teri non raro . signi-Disitiam by Corale
157쪽
signifieat Dei laudes eanere. Sed haee ratio , inquit LESLAELII Iή
,, te Mo arab. pag. 368., minus firma est 3 nam primum erat ostendere con- , ,, fessorem σ Psaltem synon ima esse, ac tum demum rationem reddere , euria idem significent: alii dieunt: in libris Missalibus, quibus etiam nunc ut iisl , , tur Ecclesia, extat oratio pro confessoribus, qui modo nulli sunt, s hae eis vox clericos Caniores non significet. At, qui ista serio objiciunt, aniis madvertere debebant libros liturgicos nomina antiqua quaedam retinere , is quamvis res, nominibus illis significatae, esse desierunt. Deinde adhue ,, sunt, & ad finem mundi erunt aliqui, qui Catholicae fidei, di verae pie- is talis caussa a Paganis, ab Hereticis, a Schismaticis, ab impiis, aut aperia ta vi, aut subdola fraude persequutionem, & tribulationes patiuntur ,'' ,, atque adeo numquam deerit caussa orandi pro Conlitaribus . ,, CONFESSORIAE Littarae. Consetaribus, qui, ut diximus, pro Chri-- stiana fide passi aliquid fuerant, peregre profecturis, dabantur Littarae con' fessoriae, sive co e tris , quibus scilicet fidem faeiebat Episeopus latorem. earum litterarum cujus & nomen inseribebat Christi Consetatem esse, &Eeelesiae Catholicae Communione frui, tormenta etiam, siquae passiis fuerat, deseribebat; his vero munitus litteris Consessor ab Eeelesiis, di fidelibus cum honore ubique suscipiebatur, eique , quibuscumque indigebat, res subministrabantur . Const. Apost. l. s. eap. 63. ed. Col. eos, qui persequutionem patiuηtur fidei caussa , de civitate in civitatem fugiuηt. suscipite . . . si peditate illis, quae sunt ηecessaria. Non deerant tamen qui insolenteri se gererent ,& praeclaro confessionis nomine ad quaestum abuterentur; quare Patres Illiberitaηi can. 13. statuerunt, ut siquis Peregrinus Litteras confesso-xias adtulerat, Episcopus hasce litteras ab eo auferat, eo quod sub hoe no-l minis gloria passim concutiant simplices, eique litteras commuialeatorias tradat, quales stilicet cuilibet fideli laico peregrinanti dari solebante his fere similia Concilium I. Arelatense decrevit. lCONFIRMATIO, Sacramentum, de quo THEODERET. in Cap. I. lCant te. Qui initianis r Baptimo, post Satanae abnegationem , O' eo esonem Mdei , velutι signo ac nota regia spiritualis angventi ebrismate inuηcti, sub ea via sibili unguenti specie , iovisibilem sanctismi Spiritur gratiam pereipiunt. Quod heie THEODORETUS de nota, seu charactere confirmationis ait, PΛUL-L1NUS Nat. IX. sie explicati conceptesque Deo NΟΤΑΤ Atur Ecclesia foetur ;sIe & PRUDENTIUS Hymno ante somnum:
Te fontis , O la eri rem subisse sanctum , Te ehrismate INNOTATUM . Vide Cuxisui rCONFIRMO, non solum Sacramenti, de quo hactenus. sed etiam tDominici Sanguinis in Communione administrationem signifieat. Diserte lordo Romanus III. n. . Et sileat Archidiaconus, inquit, eo firmat , quos Pon- ' lti ex commuηicat: sic reliqui Diacones confirmant , quos Episcopi, sive Presbyteri lpost Pontificem rommunicant. Scilicet Archidiaconus calicem cum Sanguine lministrabat iis, quos Ponti sex apud sedem communieabat; alii vero Diaco- l
158쪽
ni ea lieis poeulum praebebant iis, quos Episcopi, dc Presbyteri jussu Ponti-
seis Eucharistia refietebant. Vide COMMυNio. Ηue illud spectat TERTULLIANI lib. m. adv. Marci . eup. o. Ia caluit mentisae testamentatre constituras, Sanguine suo obsignatum, Iabstoriam corporis eos avit . CONFRACTORIUM ritu iambrosimo, Antiphona est, quam divisa ractaque Hostia post illa verba commixtio Sacerdos dicit, Orationem
Dominicam continenter subjungens.
CONGREGATIO, idem quod Graeeis Martyrum multitudia nem fgnifieat, ut in Kalendario Neapolitano IV. Maii . P. S. . rodisii ,σ congregatio eius.
s. CONGREGATIO RITUUM. Vide RiruuM S. C.
CONSACERDOS, titulus, quo Episeopos Romani Pontifices honora. bant. Plura exempla dabunt epistolae S. GREGORII II. , nonnullorumque ejus sueeetarum ad s. BONl FACIUM Mogantinum Archiepiscopum . Vide& ANASTASIUM T. II. lib. Ponti fie. in eodem GREGORIO II. p. 38. CONSCIENTIA, adsensus, notitia, partieipatio. INNOCENTIUS III. ad Archiepiscopum Pisaηum. Arehiepiscopor ad couilium non vocabis sine eoVeientia Romani Pontificis. Et ISIDORUS lib. II. de Meι. Ge. Praese
teros autem , aut Diaconos non audeant ordinare praeter eon elotiam Episeopi .
TORTORIUS lib. de miraeulis S. BENEDICTI e. r . resere, HUMBERTUM Monachum graviter aegrotantem admonitum a fratribus, quatenus sui memor. Abbati seu alleui seniori propria confiteretur peccata , σ qu dem de omni eonscientia sua , idest , quorum habebat notitiam . CONSECRATIO praeter actum oblationis in sacrificio consecrandae fignificat, ubi de Diaeonis agitur , ejusdem consteratae oblationis dispensationem , & ministerialem quamdam, ut loquitur Card. BONA, consecrati nem. Aliter sensit SBARALEA, veram ae sacerdotalem consecrationem Diaconos alicubi peregisse ratus ; sed iis ipsis momentis refellitur, quibus SΑ-LA Tom. II. is BON. p. 3os. a Itos idem opinantes consutavit. Ηine etiam in Missa ubi dicitura Haee eommixtio σεο seeratio &e., nihil aliud consecratio designat, quam Corpus di Sanguinem eoasecratum , quae admiscentur , at que , ut Graeei in IACOBI Liturgia ajunt, uniantar, ut renovata in Christo resurgente unio Corporis & Sanguinis denotetur. V. AMALARIUM lib. III. de Eecl. ine. eap. quae ad MALD NATUM adnotavi T. III. Bibl. Mitiat.
p. aso Baptismum quoque CONSECRATIONIS nomine interdum desgnari ingeniose eontendit MAZZOCΗlUS , quem consule in Kal. Neap. II. so. CONfECRATIO ECCLESIARUM a veteri Testamento ad Novum , ab Apostolis ad Suecessores emanavit. Nee dubitandum , quia ante CONSTANTINUM privatim de elam ob Ethnicorum furentium metum Ecclesiae consecratae fuerint, ut BONA animadvertit lib. a. eap. 2U. s. s. Illustre pro publieis, & solemnibus hujuImodi dedicationibus testimonium reddit EUSEBIUS. lib. Io. Hs. Eceles. cap. s. Tantae vero religionis haec erat consecratio, ut impius ae pene saerilegus haberetur, siquis in E lesia no dum conseerata synaxim Deisiet. Id S. ANASTASII Apologia ostendit twtissima enim ejus pars eo spectat, ut se apud Imperatorem purget, quodia Eeelesia nondum absoluta di consecrata Saetificium celebrasset. Hue per- m. I. N tinet
159쪽
eo ecratione haesitiatur , agendum est , ut sine ulla trepidatione eo secrentur . Multis consecratio ritibus peragebatur, quos MARTENE percenset. Antiqui res explicat GREGORIUS Turonensis in lib. de gloria confessorum cap. ao. , ubi oratorii ab se iactam dedicationem describit. Et primo quidem in
alia sancta Basilica tigiliis noctem unam ducentes, inquit, mane venientes ad cellulam , altare quod erexeramus , sanctimavimus . Deinde regress ad Basilicam, sanctas reliquiar exinde solemniter radiantibus eereir, erueibusque admovimus. Erat autem Sacerdotum , ae Levitarum in albis vestibur non minimus chorus , σ erivium bonoratorum ordo praeclarars sed σ popoli sequentis orcinis magnur numerus . Quumque sacrosancta pignora, palliis , ac manis exorηata, in exeelsum deferremus, pervellimus ad ostium Oratorii. IVredientibus autem nobis, subita replevit cellulam illam fulgον terribilis. Reliquiarum Sanctorum collocatio a GREGORIO indicata adeo necessaria habebatur, ut Synodus VII. caη. T. statueriti Episcopus absque limanis coUeeraην Templum deponatur, ut ille qui Eeclesia ricas traditiones transgreditur. Traditionis a VII. Synodo indieatae
testis AMBROSIUS est , qui ep. 8ς. ad sororem suam MARCELLINAM de Reliquiis GERVASII & PROTASII ait: QEum Basilicam dedicasiem, multi
tamquam uno ore interpellare coeperunt, diseηtes: sic in Romana Basilicam de
dises. Respondi: Faeiam si Martyrum liquiar invenero. Quales autem ad dedi eationem Reliquiae adhiberentur, eonstat ex eodem GREGORIO Turon. aliisque, qui Reliquiarum nomine intelligunt quidquid aliquo modo Sanctum aliquem, e)usve tumulum adtigerat, scilicet pannos, linteamina , Malia id genus. V. ALPHABETu M. Neque omittendum, quod is cujusdam Ecclesiae dedicatione actum fuisse ab Episeopis docet apud Calliae Christianae Auctores T. n. p. 36. IηRr. Monumentum a. Iis x. Illi scilicet ejus continentiam eircumeundo, CRUCIBUS INFIXIS terminarunt, O designarunt Oc. ad SALVITATEM; Immunitatem nempe , ut apud eosdem Maurinos in simili caunensis Monasterii documento legitur. CONSECRATUS , tus substantive pro saera Eucharistia . Liber Ponti sie. T. I. p. 76. de S. MELCHIA DE r Fecit ut oblationes sacratae per Ecelesias exeonsecratu Episcopi dirigerentar. Item in SIRICIO p. I x s. Qui co ecratam
Episeopi laei designati fusceperit , quod declaratur fermentum . CONSIGNARE, confirmare, saero Chrismate linire. Liber Ponti fle. in SILVESTRO T. I. p. 8 . t item signare, de signando benedicere. INNo-CENTI Us III. de Missa lib. II. cap. 6y. . CONSILIA AURICULARIA in Ms. Caeremoniali Codice Piersanctiano
vocantur Cardinalium sententiae, seu vota, ερ consilia ei rea novorum Cardinalium ereationem, quia olim ad aurem Papae dicebantur. CONsISTENTES V. POENITENTES.
CONSISTORIUM. Quum plura hoe nomen signifieet, ut loeum, ubi ad quiescenduin cubicularii consistebant, ut apud SIDONIUM lib. II. ep.
a. , de Imperatoris concilium; tamen in re Rituali Cardinalium eum Romano Pontifice ad Apostolicae Sedis tractanda negotia considentium Concilium designat. Hine Presbyterorum , ae Theologorum, quibuscum Episcopi de suarum Ecclesiarum negotiis agunt, conventum, passim in Germania
160쪽
consistorium appellant. Antiquitus Cardinales in Consistorio pileis tegebantur , ut apud MACRUM videre est V. cardinalis pag. ris. in PAULLI II.
numismate i nune bire tum deserunt.
CONSTITUTUM facere, eoastitatum de Eeelisia facere, eoxstitutam de omni Ecclesia ordinare est συνοδικάου aliquid constituere, ae definire. CONTACIUM, eantus Ecclesiastici genus apud Graecos; item, BALSAMONE auctore, Liber sermulas ordinationum comprehendens. CONTESTATIO in Liturgiis Gallicanis Praefatio appellatur. Eodem sensu CONTESTATA legitur in ordine Rom. IX. p. 92.
CONVERSUS, CONVERSAE. Apud veteres Monachos ille dieebais
tur Conversus , qui a saeculo ad conversionem venerat Monanteam vitam professurus. Apud reeentiores tamen hie Frater latens voeatur: di saepe inritibus inferiores altaris ministri , ut Cerostrarii, Thuriferarii &e. ex MARTE NII onomastico . Conversae quoque eae erant, quae in Nonasteriis sese divinis obsequiis mancipabant, suis rebus Coenobio oblatis, atque ubi sese Praefectis probassent , Sanctimonialibus tandem adnumerabantur . MARTE NE tib III. e. 8. ex ordinario Tullensit Hae Missa Nativitatis Domini finita , omnes Monaehi O pueri Conversi s conversae is hae die Euebaristiam sumere debent. Et lib. s. e. 23. Sacrissa habeat alium calicem, o urceum eum vino , ut bibant coηversi o conversae, quι corpus Domini susceperint. Et cap. I S. Diaconus tot hostias consecrandas adponat, tit in ipsa die s Paschae fratriabus, qui non celebraverunt , conversis, o sororibus Dei a communio susciat. Et idem praeeipitur pro Festo Adsumptionis B. MARIAE Virginis, & omnium Sanctorum . Circa annum Domini MCC. in Monasterio S. AMBROSIl M diolani habitasse Deminas, quas conversor vocabant, patet ex PURI CELLO in Monam. eiusdem Baslieae p. tiss. Saepe in chartis ejusdem Monasterii conversi , de conversae oecurrunt. Nempe Monasteria illa duplieia erant, quae scilicet Monachi, di Sanctimoniales, licet sejunctim , incolebant. COOPERTORIUM , Corporale, quod olim latius, di grandius erat, quam nune est et nam superiorem altaris mensam contegebat; idco Diaconus in eo expandendo ab alio Diaeono adjuvabatur. In Libro Ponti fieali non semel haec vox adhibetur ad umbellam super altare significandam. CopHINUS, Tabernaculum. Deinde idem cardinalis debet inceUare AI-tare , ct cophinum, in quo eonservatur corpus chri l. DAVENT. in caer moa. Vide etiam P. AMELII ordinem Romanum XV. n. yI., & 132.
bar fiserandis inciam gerebant, ut cum FESTO loquar de fuaeribus Asmam cap. 8. Hinc vero multis adpellati nominibus, quae idem exprimunt. c piatae dicti a Graeco κοτος ara πιασθα, operarii te laboratores; quare a nonnullis laborantes quoque adpellantur. Lecticarii etiam voeati ab esse rendis funeribus. Fossores autem & Fossarii usitatiore apud Latinos voeabulo,
quod, ut ad INNOCENTIUM seribebat HYERONIMUS de muliere septies
icta epin. XLlX., id ipsis esset, eadavera linteo obvolvere,& fossas construere, ac tumulos parare. Fosseris leonem exhibet BOLDETTUS Ossero. Dpra icimit. lib. I. cap. XV. , ubi & inscriptiones aliquot reeitat Fosibrum. In Africa Cleri ei videntur fuisse minore aliquo ordine initiati, quibus praetere