Onomasticon rituale selectum ad usum cum cleri tum studiosae ecclesiasticarum antiquitatum juventutis auctore Francisco Antonio Zaccaria praemittitur ex Cornelii Schultingii Bibliotheca ecclesiastica pontificiorum decretorum de iis maxime quae eccles

161쪽

hi unus, sin ministerium sepellendi eadavera iῆeumbebat Quis enim Cleri

eos non agnoscat Fossores illos, quorum fit mentio in Actis purgationis CAECILIANI, & FELICIS T. I. Cone. Obb. edit. pag. I Sedrate Pautalo Episeopo , ' Montano, Victore, Deusatello, Er Memorio Pre10teris ι a nante Marte eum Helio Diacono Marenelio, Catullino, Silvano Carolo Subdiaeonus Januario, Meraclo, Fructuom, Migione , Saturnino, Victore, edi teteris Fosseribus oee. Alibi tamen homines erant nullo Ecelesiastico oris dine insigniti. Nam CONSTANTI Us lib. XV. de Episeopis Clerieos a Copiatis distinguit his verbis r cleriei, VEL hi. quos eoptato recor usur instituit nuncupari. Praeterea legum civilium dispositioni plane subjecti erant retiam ab Imperatoribus instituti suerunt, numero aucti, ac tandem sublati. Itaque eo sensu cierios putaverim dictos filisse, quos nos Itali hodieque Monatham aliquibus in Provinciis vocamus hominem etfi saecularem, di matrimonio iunctum, qui vel aedituus est , vel certae aedituum juvat. CORNICULARI Us. Erant Cornieularii in Castrensi militia nobilis ordinis equites merentes Corniculo, quod erat ornamentum militare, a quis dicti Coraicularii: unde LIVIUS II. ro. Omnes ob insignem is multis ιοcis Ravatam operam Papyrius corniealis, armillisque donat. Porro non tantum in Castrensi, sed & in Palatina militia erat ordo Cornieulariorum, de quibus Codex Thraessianus, 3e CASSIODOR Us. Vide BARONIUM in Notis ad Martyr. die xt. Aug. , ubi de S. ANASTASIO Corniculario. CORONA. Hoe vocabulo nuncupatae suerunt oblationes, seu hostia leonsecrandae, a rotunditatae scilieet. S. GREGORIUS M. lib. q. Diatet. g. refert, Presbyterum quemdam duas secum oblationum coronas det lige. PETRUS IDMvera a in scholiis ad Vitam ZEPHYRINI Papae ait, Eum eoastituisse, ut coronam eonsuratam de maηu Episcopi adciperet Pre10ier tradendam populo. CORONA eam Saraiamatis, tum Monastiea, Tonsura, sic dicta, quod in eoronae similitudinem fieret. Εκ hac porro Tonsura orta fuit consuetu- eo rogandi Episcopos per illorum Coronam. HIERONYMUS ep. ad ΑUGUSTINUM, quae est in. apud eumdem AUGUST. Fratro mox Dominum reum ALYPIUM, Domillam meum EVODIUM, ut meo nsmine Distas, precoν coroηam tuam. Ipse quoque AUGUSTINUS ad PROCULIANUM Episcopum epist. 1 7. πιν eor am minam tas adjurant vestri, o per cor

nam vestram vos adjurant nostri.

CORONA etiam Mitra est. Ia Vita S. G LINI apud BOLLAND. εχ. Febr. conspicis itaquae junν, ae Hismi Patris epitaphium, eamussae pσι iis , corο- , quam Mitram disimur, es buxis more Majorum decenων tectumine. Vide TiARA. Hi CORONAE sestum, CORONAM eelebrare. solemnIearem illam signifieat, qua Romani P tifices quibusdam solemnioribus anni diebus, a PeιωNALLIO, ae BENEDICTO Canoniis apud G. GARAMPIUM in carrata. p. ss. indicatis, primae coronationis suae pompam . celebritatemque Tiatam seu Regnum gestantes iterabant. CORONA , eandelabri genus instar eoronae , ae e tristi, lueemis plenum , ex laquearibus Esclesiarum dependeas . Damus in primis testim

162쪽

aura, argentoque eleganti me compositae, quae is media .hονι δε pendent, adcense, cerei non imponantur , nisi festivitatibus, quilas I et Merari machilla tua ferrea . suae V., istar, pro illa lampadibus vitreis tu Detur. Vide etiam Lihfum

CORONA MARTYRUM. Nihil apud Erean his

163쪽

Bullam pronmigari jussit , & confirmavit, quae eum a Regibus Galliae , Vliae, & Aragoniae recepta esset, a JOHANNE XXII. CLEMENTIS laeeessore iterum promulgata suit a. MCCCXVI., atque exinde in Ecelestis omnibus suscepta , & confirmata. ossicio, quod S. Thomas AQUINAS composuit, & publiea supplieatione, quam ab ipso URBANO IV. institutam multa suadent, a GRETSERO, & BENEDICTO XIV. lib. I. de Fes. cap.

I s. adlata, sacer hie dies decoratur. CORTINA apud Graeeos di in Libro Pontifieali significat vela, quae ante Sanctuarii portas appendi solebant. Apud Latinos autem frequentius sumitur pro illo velo, quod olim Quadrages mali tempore extendebatur ante Sanctuarium , quo Altare, Saeerdos, & Ministri eo tempore absconderentur. LANFRANCUS in Statutis: Dominica prima Quadragesimae pincompletorium suspendatur cortina inter eborum σ Altare. Idem praescribunt

CREDENTIA. Vide ΑaAcΗus. CREPlTACULUM , malleus ligneus, quo olim Monaehi excitabantur,& hodie in usu est in tribus tenebrarum diebus. His adbue dubitantibur, ea cubitor ad matutina caηtiea excitat Istat pulsibus. LEO Imperator in Panegyr. de S. JOHANNE . Tabula quoque Mortuorum in Monach. ritib. nuncupa tur: pulsari enim solet, quum Infirmus morti proximus est. CROCEA quid sit declarat Caeremoniale Romanum I. I. c. q. -tem crocea gestus chlamyci Ioeta ad terram usque ad imam, ct circa colium ruo'sa , in forma capparum Praeratoram . CROCIA, barbara vox ad baculum Pastoralem designandum. In Chro ni eo centuleψ ιib 4. cap. 28. Heta pastinatis , Ualgus crociam appeti/r . CROSSA, Baculus Pastoralis. Vide MARTE NE ιib. 4. de ant. Μο

CROTALUM , lignum illud, quod Campatiarum viee pulsatur tribus ultimis diebus majoris hebdomadae. Missale Ambrosiaηum tit. de ser. s. in Parascever Interim datur signum vesperaram eum crotaIo, seu tabula ιjηea. Ambrosiano ritu dictis tribus diebus pulsantur Campanae, ipsa quoque seria sexta in Parasceve usque ad illa verba , quae eantantur a Diaeon et E misit spiritumi sed flent deinde ad sequens Sabbatum usque ad Alleluga. . CRURI FRAGIUM apud Iudaeos eum Cruci adfixis in usu erat, quibus crura susingebant, ut citius morerentur. In actis autem Martyrum, & limbris gentilium supplicium erat a ceteris distinctum. Ineus enim parabatur una eum vecte ac malleo serreor jubebantur miseri tibias imponere super

incudem, quas serus Carnifex vecte vel malleo validis ictibus suffringebat. Λdi BARONIUM ad d. XXIII. Maji. CRUX DOMINICA. Duo ejus sesta celebramus, Inventionis alterum alterum Exaltationis. Ad primum quod adtinet, Missa & Offeto proprio ornatur in Missali, & in Breviario Moxarabum . Missam propriam habet in Missali Gallo. Gothico, & in Saeramentariis Bobiano , Gelasiaηo , O Gretorianis P. AMELII , MENARDI, & ROCCAE. De eadem solemnitate agunt Antiphonarium caraatesse, Comes P. AMELII , di Martyrologia latina.fere, Omnia,

164쪽

Romanam BARONII, quibus adcedit Kalendarium marmoreum Neapolitam rete III. Maji INVENTIO S. CRUCIS. Ceterum Gotho-Hispaησι Inmentisianis crisis Dominieae fenum solemniter eelebrasse ex Codice legum Wisigotharam eonstat Iib. xx. Tit. ια. s. , etsi de hae solemnitate in orationali σοι biso nihil invenitur. Porro de Exaltatione s. Crucis die XIV. Septembris tam Graeei, quam Latini agunt. Latini in Martyrologiis Hieroumidais . excepto Epternaeensi, in GKI eci, in BEDAE genuino, in Romaηα parvo, in ADONIS, UIUARDI, de in Martyrologio Romano BARONII, in Saera mentariis Gelasiano, & Gregorianis omnibus, & in omnibus Capitularibus Evangeliorum, quibus nonnumquam Exaltatio s. crueis inseribitur . Gravi ivero de eadem in Menologiis BASILII, & SIRLETI, in Menaeis, & Ephe- meridibus metricis agunt. Sed Graeci, σ Latinoram aliqui Exaltationem S. νcrueis celebrare videntur ob primam Sancti Ligni inventionem , ab HELE- NA Imperatrice detectam, quam Gotho in Hispani, Ee Galli, & passim in Occia

dente peculiari festivitate Inventionis S. crueir mense Majo commemorant: hu jus autem Exaltationis Sanctae crueir solemnitatis instituendae duplicem eausum adfert vetus Romanum Martyrologium, quod Romanum parvum appellant, alteram toti Ecclesiae communem, alteram Romanae Ecclesiae peculiarem XVIII. Kal. Octob. exaltatio S. crueis, ab Heraelio Imperatore Hierosolymam reportatae I fuando o Romae Lignum salutiferum crueis a SERGlo Papa invenis . tum ab omia populo veneratur, eadem susus Α , brevius USU ARDUS pr sequitur. In Lectionario Ambrosiaηo Em. THOMAs II nulla fit mentio νη- ventionis, neque Exaltatioηis Saactae crueis p at in Ambrosiano P. AMELII, . '& in Missali Ambrosiano an. MDXLVIII. edito extat Missa de Iaventio e S. crueis ; de festo Exaltationis S. Crucis siletur. CRUX AD ARAM. Vetustissima apud Christianos e suetudo Crueem in ara aut collocare, aut suspendere. Disertis verbis de Cruce in summo

Altaris fastigio posita meminit S. PAULLINUS Hylauus in epistola ad SEVERUM versibus illis:

Divinum veηeranda tegunt Altaria foedus , a

compositisque sacra eum CRUCE Haruribus evecta salutiferi eoeunt iasignia christi CRUX, corpus, Sanguis Martyris, ipse Deuν. Audi quomodo interpretetur postremum versum MABILLONIUS: CRUX in summo ciborii Certice, CORPUS, fit SANGUIS , ides vliquiae Mararyrir is imo, scilicet fatus altare 3 IPSE DEUS, Me est ipsum Domini corpus

in eolumba adpensam in medio. Quin etiam, teste BVAGRIO lib. n. cap. 1 r. cofroer junior Persarum Rex, licet paganus, noverat hune Ecclesiae morem figendi Cruces ad altares nam regno restitutus, saera dona vovit Ecclesiae sancti SERGII Martyris, eaque misit ad GREGORIUM Episcopum .intiochenum, scilicet crueem auro δ' remmis pretiosis elaboratam, s' aliam crucem auream, in qua litteris Graeeie longam epigraphem inscripsie, ubi legitur, ut crux illa in Dero aItari defigatur. Nee Crucis super aram pendentis e

stimonia desunt. GREGORIUS Turon. de mirae. S. JULIANI cap. Diuitigod by Corale

165쪽

Peadebat .atem, inquit, super ipsum altare crux bolaeosa idest auri pig. meato superornata a eleganri .ere facta. De GREGORIo III. legere est apud ANASTASIUM: Erexit cin Eeelesia B. GENESII Μartyris) altare is nomine saluatoris Domini rustri JESU christi, in quo eoatulit patenam aura-

ream , O' calicem, seu coronam argemeam cum de binis sex, nee non in eoron ιam auream eam cruce pendentem super altare Hane autem Crucem In ara

seu fixam, seu pendentem Goth Hispani ad aram adcedentes salutare sol bant. Est etiam Crux, quae apud nos Feria VI. in Parasceve adoraniada exhibetur. Graeci quidem Crucem Domini adorant, sed Dominiea quarta Quadragesimae, qua die, & per totam hebdomadam quartam Crux Domini adoranda solemniter proponitur, illamque omara, inquit Leo ΑLLATIus de Domin. σ Fest. Graecorum sectio. 8. , prius se signo Crucia fignantes adorant, ae demum deo tantur . Est etiam plane vetusta ilia . quam indieabam , eonsuetudo Feria VI. In Parasceve adorandi Crucem Christi r nam saeeulo Aerae Christianae quarto, ut ex epistola 3 r. S. PAULLINI Episeopi Holoi ad SEVERUM seripta contieere licet, Hier Dθmis, qua die crueis i iis misterium colebatar, Episcopus ejus urbis Crucem Domini quotannis adorasdam promtebat, prineeps irae venerantium t ex Orιeate consuetudo haee in Oeeidentem delata in sacramentariis Gelasi ο, α

Gregorianiς, in ordinibus η'manis, in AMALARIO, RABANO, vulgato ΛLCUINO , aliisque , his recentioribus rerum liturgicarum Scriptoribus

commemoratur.

CRUX PECTORALIS. Eam eollo adpensam Episeopos gestasse non

est dubitandum . Vide GRETSERUM lib. a. de cruce eap. 18. Sufficiat illud GREGORII Taron. de Gloria Martyr. lib. I. c. II. se, extracta a pectore cruce, ignem restrinxisse naerantis. Ante INNOCENTIUM tamen III. nusquam invenimus, huiusmodi crucem inter Episcoporum ad aram operantium, ornamenta censerit nisi fortasse eam Rituales Seriptores omisere, quod Episcopi de collo pendentem quotidiano M continuo usu palam gestarent. DURANDUS Mimat sis in suo Pontificali inter ornamenta Episcopo solemniter celebraturo necessaria illam memorat veluti liberi usust crux Pictoralis, siquis ea uti velit.

CRUX STATIONALIs ea erae, quae ex meari S. PETRI, ut MAL-LIUs testatur, sumpta, Romaηο Ponti fiet, Clero, M Populo ad stationes s 'lemni ritu procedentibus praeferebatur. Huiusmodi Crux erat, quam Α- NASTASIUS in LEONE III. refert a CAROLO Magno Basilicae constam risianae, idest Lateranisse , oblatam fuisse crurem gemmis hyacinthisis , quam almificus Pontifex is letania praeeedere constituit Deundum petitionem ipsius pii Ami Imperatoris. Cruces Rationales in Eeclesia Romana , ut coniecerat car Ius CANGIUS , a baiulis, hoe est a miaistris ejusdem Ecelesiae, qui proincessionibus publicis intererant, & Crucis, de eandelabra baiulabant, gesta hantur. Id CANGIUS arguit ex his vulgati ordinis Romaηι verbis r Post Episcopos τresbyteri, deinde Monaebi, deinde schola, deinde militer draconarii, ides qui ligna portant, pis eos baisti, pon eos rarostatarii. In aliis etiam Eeelesiis ex more ministri ad Cruces in litaniis praeferendas destinati eis rant. Res constat ex JUSTINIANI Novella, ubi decernitur: Omllibus avis '

166쪽

xe rexdsimis clericis. Qualis eam es Litania , is qua Sacerdotes non inv aiuntur , σ solemnes orationes faciunt e Sed O ipsas honorardas Cruces c etim i uibus in Litaηiis ingrediuntur a non alibi , nisi in venerabilibas locis reponi rear si quando opus voeaverit ad Litanias celebrandas , tune solum ipsus cruces a eipere eos, qui eo uete ear portare Dirar, o cum Epinnis est' clericis Litaaiaseelebrare. Vide CIAMPINI disquisitionem de cruee Stationali. de GEOMCIUM lib. I. de Lituet. Rom. Pont. Tap. y. Ceterum in omnibus supplie tionibus, & in occursu Episcoporum , Imperatorum, Regum, procerumque virorum, hoc in more vel ab antiquissimis temporibus positum fuit, ut Cruces praeserrentur, Clero di populo cum Psalmodia cantantibus. Hujus moris monumenta profert Iacisur GRETSERUS lib. a. de crate cap. II. est 33. Cave autem, ne Crucem stationalem cum ea confundas, quae ante Pontificem, dum per Urbem incedit, ex veteri more praesertur, Hujus autem Consuetudinis praeclarum testimonium extat apud ANASTASIUM in LEONE IV. r Fecit, inquit, idem benignissmur crucem auream novireν s O ipsa crux, ut mos aηtiquitur es , Sstiataeoni manibus Ierebatur ante equum praede- resoram Pontificam , quam Deo Iuvante in auro, edi argento , ac gemmis melius venovavit. Discimus ex his antiquum morem , hujus Crucis materiam , is mam , di a quo ante Pontificem praeferretur. Porro quemadmodum hono xis caussa Romaηi Ponti fiees olim consuevere insignia, di ornamenta quaedam, ipsis & Ecelesiae Romanae propria, illustrioribus Eeclesiarum Praesulibus ela Eiri, ita Archiepiscopos, Legatosque Apostolicae Sedis Crucis ante se prae-κrendae privilegiis decorarunt.

CRUCEM SEQUI, ex MARTENE in Indiee onoman. est proeessio

nem agere.

CRUCEs FERRE AD CORPORA , eum Cruee tinera, seu exequias,

praecedere. custodes caηonicorum deferant cruces ad corpora illorum , qui I ns de MonaRerio. PURI CELLUS pag. 11ys.

CRUCEM SIBI DEPINGERE, Crueis signo se signare. Quaηdo debet recitare Evauelium , osculatur Irare , singular crvees ad sequeηtia Damaeuangelii in fronte , O in pectore sibi depluit. MARTE NE l. a. e. s. CRUCEM IMPRlMERE, idest signo Crueis signare. Ibidem: Quum dieit honor o gloria , extra calicem in fammitate ipsius duas crutex imprimit. Bursis idenses. Saceraos adcedeηs ad altare impresio sigηo crueis labio illius Apsum osculatur, crucem imprimit Altari, inum oscalando. Nee mirum id in re sacra praeseribi. Christiani enim omni aevo quum alicujus momenti mpus adgrederentur, Crucis signo utebantur, teste TERTULLIANO de cονο- ηa milis. eap. I. Adi GRETSERUM de cruce. IN CRUCE INCENSARE, Crueis signum Aeere eum thuribulo suo pra rem, quae thure adoleri debet. MARTE NE l. s. e. Io. Sacerdos iacensat Altare majus is cruce , similiter corpus defuncti in crace, a capite lac piens. CRYNAE. Vide Coruarx RIA, CUBlCULARIUS. Vide C ppsitanus, MARTIRARI s.

167쪽

- CU

CUCULLA, exterior Molia chorum Ue Is ad modum togae Iiuterdium

tamen, ut apud CASSIANUM lib. I. c. q. caputium signifieati usque adee visis , humerumqμe dem um eo Mia, quo tantum eaput eonteratur: hoc alii FI eum vocant. I ii Clement. tamen de Iar. Monaeb. cap. ne in agro aliter haec explicantur : cueullae nomine s ita ibi γ habitum ι gum , ct amplum , sed x eas non habentem: nomine vero Floci habitum , qui ιoetas ct amplas habet m xicas , nos intelligimus. CUCUMA, CUCUMELLUM. Vas ex quacumque materia pro eoa- servando vino, & aqua ad usum Sacrificii. calices duo aurei, item calices sex argentei, cacumellum unum, apud BARON. T. II. Annal. CULLEUS, saeeus erat ex eorio factus, quo eum cane, gallo, serpencte, & simia inclusus parricida mergebatur in mare, ex praeseripto legis

Romanorum, quam tulit POMPEIUS in suo Consulatu, de qua MODESTINUS F. ad legem Pompejam de parricidis. Apud SENECAM lib. VII. deciam. I. invenies di eulleum lignum: sic dicta navis exarmata, in quam reus it positus, maris discrimini committeretur: quo supplicio saepe damnatos esse

Cliristianos invenimus.

CULTELLUS. In indieulo Thesauri s. TRUDONIS habemus fusein

Ias aureas parvat de auro pesiar denariorum quinque; exitellum auro paratum.

In Sacrario centulerit, ANGILBERTI Abbatis studio donariis locupletato, erat evitellus auro margaritis paratus I. Item latelli cultellia argeatei IRSed euinam usui e cultelli, ni fallor, ad sectionem praesertim eulogiarum. Hujusmodi euiter fuit, quo S. THOMAS Cantuariensis utebatur. Delatum insigne hoe ehristianae pietatis ei melium ex Anglia Vercellas fuit a Car&Guala BICHERIO in Anglia Legato a Latere . Vide Cl. P. ALLEGRANTIAE differiationem de cultro oblationum chri iaηarum p. I s. seqq. inter ejus op scula erudita Cremonae edita I M. CUPHIR apud Lexieographos aliquando adeipitur pro mitra, aliquando pro pileolo , quem gestabant Ecclesiastici ad aures protegendas. Eeeleia finiet pileolor seu Chapbias genant in eapite, dum admiunt altaribus. Albino FLACCUS da divin. ine. c. 37. lCUPPA, aliquando vas ad reponendum Eueharistiam significat, in em ius rei. eonfirmationem adfertur illud Neerologii Parisiensis Ecclesiae Id. Aug. Dediι nobis ealicem aureum cum pateηa ponderist Iκ martarum auri , de quo facta fuit Cuppa ad reponendum Euebaristiam . Aliis vero usibus fuerunt cupae argenteae duae in Thesauro TRUDONIS nempe ad ferendam laeensum, ut in ejus Abbatiae Chronico exprimitur.

CURSOR, is , ad quem Episcopis, aliisque Christifidelibus deferendarum Epistolarum, itemque indicendarum synaxium ossicium spectabat; inve- isti lapide CURSOR DOMINICUS. Romae adhue durant Papae Curso res, qui Consistoria intimant, aliaque Pontificis mandata deseruat, Bullasque promulgant. CURSUS, osse in m divinum sie dictum vel a eursu solis, qui oratio. nis horas dirigit, desumpto vocabulo, vel quia legendo, & cantando percurritur . Hane appellationem iIli indidere GREGORIUS Turanensis lib. I. GIoν. Martyr. aiens, opuβ se elaborasse de Carsibus Ecclesiasticis inciriptum a FORTU

168쪽

i semper nudo pede cursum recitavit. Circa medium autem saeculi Uri.

i Romaηus cursus commemoratur in Vita S. ALBERTI Abbatis. & S. SERE NICI.CUSINU s. Vide PuxvIthus CUSTODIA MAMERTINI, Career ille qui nobilitatus vinculis Sq. Apostolorum PETRI & PAULLI, aliorumque sanctorum Martyrum, ad radices Capitolii, supra loeum, quem hodie Forum dicunt, positus , subterraneos haians descensus , a Christianis statutis diebus, religionis ergo, frequenti coetu invisitur. Plura de hoc Careere a BARONIO disputata legesis ad diem I . Martii. CU,TOS THESAURORUM. Vide CrusLIARCA. CYMBALUM, Tintinnabulum, signum Eee. Quum audierint cymbalum, ordi-itate , est' sine ullo Irepitu festinent. ordo conversationis Monasticae . CYRIACA , Eeelesia . Sis etiam oriaca , ideri Dominica a Domiso ηυπ- eupatur, quia Domiso domisantiam in illa servitur. WALAFRID. de exord. Dcrem. Eccles. c. 7.

DALMATICA, Diaconorum proprium Indumen um, uti & stola sive

orarium in humero sinistro. Solis olim Diaeonis R. E. adtributa fuit, atque, ut aliqui putant, ex SYLVESTRI I. decreto; aliis postea ex Summi Pontificis auctoritate concessa , ut Diaeonis Eeelesiae Arelatensis a SYMMACHO, Archidiacono Ecclesiae ripiscensit a S. GREGORIO M. In modum Crucis efformata erat Dalmatica, cujus moris praeter vulgatum ALCUINUM testem habemus Missam Illyrici. Nune Dalmati ea Diaconi, & Tunica Subdiaconi non differunt , nisi quod hujus manicae frictiores Δ: breviores sunt squamquam idipsum saepe negligitur. Olim tamen magnum inter utram quo fuisse discrimen satis indieat ordo Romanus, immo haec tunicetiae, de Iubtilis nomine designabatur , ut a Diaeonali Dalmati ea distingueretur. Dalmarica inter Episcoporum quoque vestes in ordine Romano indicatur , eratque albicoloris. Ejus usum A REGIO Episcopo, illiusque Archidiacono s. GRE- CORIUS M. concessit, ut ex lib. VII ep. tr s. ejusdem S. Pontificis con

DANIEL PROPHETA, & DANIEL CUM BENEDICTIONE indieant

hymnum trium Puerorum , qui non modo in Gallia S. GER M. in explic. Blissae a sed etiam in Hiisania in Omnium Misiarum solamnitate de pulpito canehatur ex decreto Concilii IV. Toletani Can. i . Canebatur autem tam a GaIlis, quam a Gotho-Hispanis antequam ApostoIus legeretur. Plura in libris Liturgicis extant hujus hymni exemplaria, quorum vix unum Occurrit, quod cum alio perfecte , quo ad voces , conveniat , etsi omnia, quoad sensum, e capite octavo DANIELIS deprompta sunt.

DARE CONFESSIONEM, idem quod dioere confiteor. Consuetudi Mes S. GERMANIr Signo Completorii pulsato , agatur oratio, qsta sinita, dat segno a Priore invicem sibi dent co fessiones . falutare remediκm cte. Vide C. -

169쪽

DASIUM, barbara vox ex Gallieo mis, umbella, baldaeebhrum. Co suetudines S. GERMANI. comisatur adscendet ad me ar, sed non se Me, quo pie Prior sederit ad dasium, in fecerit super sedem. Si vero Abbas non fuerit ad tollationem , eoaveatus non erit superiur as mensar , sed stabunt inferius, nee Abbas traUerit, in sederit ad Osium supradictum tDΑTARIUS , qui expediendis, & explicandis gratiis a Pontifiee eoneesis sis praest, sic dictus vel a data ,. seu litterarum subscriptione, vel a dando a lHie autem si Praelatus est, Datarius p sia Cardinalis, Prodatisius vocatur . , Aedes, ubi ejus Tribunal extat, Dataria vulgo diciturisDATARUM, diei adnuneiatio Martyrologii lemoni praemissa. Ordi nat. casn Finita prima Feria V. in Coena D inia absilvatur capitulam rLector autem dicto Dararo, O Luse adjuvate Parasemet Dominus naster IESUS christus cruei us en . DECANUS, dignitas in EeeIestarum Capitulis saepius Oeeurrens, uti de inter Monachos, quibus, qui ex Regula S. BENEDICTI decem Moaa- lchorum curam gerebat, Deeanus dicebatur .

DECIMA, ea est fructuum, & emolumentorum pars, quae suprem Numini offertur. Exemplo aliis praeivit ABRHAM , qui de omnibus, quae ex manibus quinque Regum eripuerat, deeimas dedi e Saeerdoti MELCHISEDECH, Sen. XIR. xo. Αvum sequutus Nepos IACOB, profecturus in se isopotamiam Syriae , pro felici reditu vovit, se Deo oNaturum decimas omni- lum, quae a divina Bonitate esset adquisiturus, Gen. XXVIIr. 22. Hanc de 4 ei mae partis determinationem adeo gratam, ratamque habuit Deus , ut eamdem fructuum partem sibi a populo Imbraiso osserri, severe per MOYSEN praeceperit, Ex. XXII. 29. ι quumque Levitis deeimas pro ministerio adsigna λset, voluit, ut hi ipsi decimam partem hujus portionis redderent AAR NI, & filiis ejus Saeerdotibus, Vi . XVIII. xs. Quamvis autem in lege Evangelica praeceptum de decimis non habeamus , nihilominus primi mox Fideles, vel ex Iudaismo, vel ex idololatria ad Christum conversi, non mi isnorem liberalitatem, quam antea consuevissent, erga Deum exhibuerunt. Testem habemus laeeulo seeundo IRENAEUM adv. haer. lib. IH e. 3 . quieenset, majora osserre debere Christianos , utpote majorem spem habentes, quam antea obtulerant Hebraei osserentes deeimas. Eadem doctrina imbuere Fideles conatus est Seriptor Constitutionum . inobearum, quisquis demum ille sit, certe antiquissimus, ι. II. e. xx. O sy., de GRIGENES in lib. Num. hom. II. qui putat praeceptum Legis veteris de decimis etiam iuxta sensum litteralem stringere Christianos, nee horum iustitiam abundare plusquam Phariseorum, nisi eadem profusione decimas omnium, quae possident, Deo reddant. Eamdem doctrinam ineulcant Canones ex HIERONYMo, AU-CtasTINO , & AMBROSIO apud GRATIANUM relati. Vide THo-MASS. Vet. oe ηου. discipi. p. III. lib. I. cap. q. seqq. DECRETALE, decretum, constitutum Synodice factum ; item Romanorum Pontificum epistolae . DECRETALES epistolae eae sunt, quibus Romaηi Pontifices ad intera lrogata respondebant, ει vitanda , sequendave decernebant. Genuinas vete- irum Pontificum ejusmodi epistolas edidit, illustravitque D. COUSTANTι Us l

170쪽

e san-Mauraea Congregatione Monachus. DECUMANUS, Ordo Presbyterorum in Ecclesia Ambromna, qui eum ferula incedebant. Horum mentio pluries apud PURICELLUM, & praeei. pue pag. Ios 7. Item dixit, quod eo uetuis talis en Mediolanensit Eeetissae. quod Decumani omηes, aut pars major, qui δεηι de numero crarum m. Eos S.

CAROLUS suppressit. DECURIA, apud veteres Monaehos sumebatur pro Collecta , sive Oratione , vel Commemoratione. Lyre et tres faciebaat eommemorationer . . . ia fecundo autem additur in quarta, O ad cappellam decuria quinta, Deus euius

miseratione &e. immo si aeeesse esset σ sexta , vel pro piavia , ves pro ferent, tale σα MARTENE lib. s C. s. DECURI A ritu Ambrosiara est divisio Psalterii in binas hebdomadas in prima enim hebdomada dieitur meuria una, seeundaque in alia DEDICARE, celebrare. Donatio S. RUDEFINDI pro Moosterio nsadvatoris de cella nova co essi Hispan. Tom. III. pag. 181. I. Festa n rebangeli MICHAELIS dedieetae saepe ia memoriam filii mei Epistola BALDUINI Imy. CPolit. de ejusdem Urbis expugnatione per Latillos M. M cIV. Haec , quae christum folius dedieat honore picturae. DEDICATIO. Vide CoNsacRATIO EccLEsIARUM. DEDICATIO S. MARIAE ad Nioes r. AUG., quo die nix serveatim a Caeli tempestate deeidua loeum Templo designavit LIBERIO Pontifice. Dc hoc miraculo non solum Breviaria Mss. saeeulo XV. meminexe, sed etiam PIUS II. in Bulla a. MCCCCLIII. marmori insculpta , immo & NI, COLAUS IV. a. MCCLXXXVII. ad Pontifieiam Cathedram evectus in alia Bulla, quam reeitat Paullus de ANGELIS de Basilie.. S. MARIAE Major, lib.

II. c. 1. Nihilominus saeeulo tantum XIV. ad totam Urbem haee Festivitas Riberianae Basilicae propria extensa est; quare RADULPHUS urensis prop. λ. eam inter Festivitates in Urbe solemnex reeenset. PIUS vero V. illamia Breviarii Romani reformatione toti orbi Catholico primus proposuit. DEFENSORES Eeelesiae Romanae. Erant ex ordine Clericali, eorumque munus erat pauperum potissimum , & Eeelesiarum desecisioni, ac utilita tibus invigilare , ut & legata ad piax eaussas relicta ia eleemosynam pauperibus distribuerentur. Sub uno Primieerio Romae erant. Hine vera ad alia quoque Provincias mittebantur, ut de Episcoporum moribus cognoscerent. Ad eos quoque spectabant eaussarum eognitiones, conventiones, acta publica , litigia, Ze quaeeumque vel Ecclesiastiea instituta , vel supplicantium necessitas postulabat. Vide Registrum s. GREG. M., qui vetuit, ne ex Laiacorum coetu amplius eligerentur ι eorum numerum ad septem auxit, totisdemque Urbis Regionibus adsignavit, unde & Regionarii dichi lib. I. v. 17. ,

Papae defensoriam institutionem tribuunt. Viguere non solum Rome, sed di alibi usque ad saeculum XII., iisque Eeelesiarum Advoeatos successisse Iob. MORINUS in opere de sacris Ordinationibus censet. Certe eorum locum Romae nune obtinere saeri Consistorii Advoeatos serunt. inocirca in ordine Romano xl I. CENCII Camerarii, & in alio ordine iussu GREGOR IX. vulgato, Advocati adpellantur. Verum pristis temporibus in Ecelesia