장음표시 사용
151쪽
bonονum , maIorum , quod nora con- cacem scientiae mediae landi lux everisti,tu prophetia radesinattonii, qua si Vam . inam docuerat Santius Auia .s bonorum tantum . iniare D. Thoin. guli inus lib. I. contra duae epist. Pelag. nullam scientiae mediae aperit viam . c. γ , uri praesa a Christi verba e κώNain quae eκ libero arbitrio iacienda ponens, sic loquitur: Non enim, ait sunt , vel eli bonus usus gratiae , & duxeris , ut illie ati quomoto intellifla hie , gratia est praeparante volunta- mvs prs e re voluntatem. Q is trabiatem , & effectus praedestinationi S ; ut tur , si iam volebat ' Et tamen nemo is
docet D. Thom. r. p. qu. 23. artic. s. nit , nisi velit. Trabitur ergo miris mo-
vel est actus malus, aut bonus boni- dis, ut velit, ab illo, qui novit intartate solii in naturali : & sic subest di- ipsis hominum cordibus operari , non ut vinae providentiae, & voluntati . aut homines , quos fieri non potest , nolanteo prcordinativae , aut saltem permissiuae . credant , sed ut volentes ex nolentibuν XII. Tindem , omissis aliis, obli- fiant .eiunt S. Doetorem super eap. 6. Ioann. Da s. uoi ad illa verba : nemo po- DURIUM VII 1est venire ad me , nisi Pater meus traxerit eum. Ait: Hominem multipliciter trahi ad fidem , vel scilicet persuasione, vel interna revelatione , vel miraculorum operatione , vel blanditiis alliciendo, vel admirabili delectatione , & veritatis amore; ergo D. Thomas non novit, nisi mo iones morales , sub quibus homo praevidetur consensurus , vel non , per scientiam mediam .XlII. Miror , qudd Adversarii velint hae facere D. Thomam Pelagianu in , quasi non aliam ad fidem vocationem admiserit, nisi externam , quam nee Pelagius negabat. Debuissent ergo S. Doctorem in iis , quae sequuntur audire. POil enim enumeratos multiplices modos, quibus Deus homines trahit ad fidem in actu primo , quae omnia pertinent ad auxilia sussicientia , quibus trahit omnes et procedens admodum, quo trahit aliquos in actu secundo , de essicaciter, subdit e Sed
quia non Diam revelatio exterior , veIobs ctum virtutem attrahen is habet , sed etiam interior insitu Ius impellens , sis moυeur ad eredendum : ideo mullos trahat Pater ad Filium per insine ιm diavrna operationis modientis intera kr eo hominiae ad credendum Pbil. 2. Deus est , qui operatur in nubis velle , car perfe
re . . . . . ProUerb. II. Cor Regis in manu Domini : quoeumque volueris, inclina
bit iliud. Ecce motionem per se eff-
An Scientiae Mediae ratio suffragetur fl. I. Sententia negans ortat a priori asseritur . I. Ico. Stientia Media non cois liae rei rationi. Probatur primo sie . Scientia media est cognitio tuturorum conditionator uin anis
te decretum divitis voluntatis, statuentis eorum futuritionem sub tali conis ditione : sed hujusmodi cognitio non cohaeret rationi , imo repugnat; ergo&c. Mai. eli definitio scientiae mediς. Min. Prob. repugnat cognitio suturi conditionati in Deo pro eo signo, pro quo non est conditionale futurum , sed mere possibile; sed pro signo ante decre um divinae voluntatis nihil est conditionat E futurum , sed merEpo:sibile; ergo&c. Mai. pat. repugnat enim cognitio pro eo signo, pro quo non est eius objectum . Min. vero pro batur. Tum a pari. Quia ante decretum divinae voluntatis nihil est futurum absolut Es ergo ante illud nihil est futurum conditionale . Consequentia probatur. Ita enim se habet decretum Dei absolutum ad futurum absoluth, sicut decretum conditionatum ad latuiarum conditionai uin. Tunc sic &prς-s venitur
152쪽
Quas . VI. De Scient. futur. condit.
venitur responsio in sed ad suturum absolutum non susticit decretum , quod erit, sed requiritur decietum , quod
actu sit in Deo ; ervo ad suturum condi tonatum non sussiciet decretum , quod esset in Deo, si occ. sed requiritur decretum , quod actu in Deo ut de ponenda re sub ta. i conditione. Confirinatur. Re pugnat futurum con ditiona cum transire in absolutum absque decreto actu in Deo existente; sed
gnosceret Deus , quod si Petrus in talibus circumstantiis ponatur , contentiet tali obiecto sibi proposito, adimpleta illa conditione, antequam Deus quidquam decernat de aetu futuro , cognoscet, illum esse futurum absolute equia futurum conditionatum trantit in absoluth futurum , adimpleta condi iatione; ergo aliquid esse futurum conia ditionatum ante decretum εἰ c. repu
absoluta, quam conditionata respeetu rei omnino contingitas est, neque haberi potest ab ullo praedicato rei intrinseco , vel saltem independenter ab omni suppositione extri meca , ut vidi mus : decretum enim Dei est prima radix , & causa omnis ι ut uritionis , cium nil possit ei se futurum independenter a divina voluntate, culus dominio, & potestati nil subtrahi potest . Eo vel maxime, quia futurum eii illud, quod eli determinatum in aliqua causa , ut sit: si enim in nulla causast determinatum , ut sit , erit mere possibile, non futurum. Restat et go , quod sicut de ratione absolute futurieli esse determinatum In aliqua causa ad essendum absolute, ita de ratione
sui uri conditionati erit esse determinatum in aliqua causa ad exiliendum , posita conditione. Et cum ab aeterno sit verum , quod sit conditionate suturum , vel non , & sola determinatio causae primae sit aeterna , sequitur , hanc esse causam cujuscumque suturitionis . Et propterea etiam res non
ideo a Deo sciuntur, quia sunt Iuturae , sed ideo sunt sutura , qu Ia sciunatur a Deo. Haec omnia 1 nobis stiperius ostensa , & probata , huc revocanda sunt.
mantur dicta. Si aliquid esset conditionale sutu um ante decretum d vinar voluntatis . statuentis illud suturum polita conditione ; vel esset suturum ex meritis, & natura obiecti. &hoc dici nequit , quia alias non esset liberum , & contingens , quod non exigit magis eae, quam non esse, sed necessarium. Uel esset futui um ex vi conditionis : de hoc esse non potest ;quia conditio vel est disparata et & hce nullam habet conducentiam ad evenistum; vcl est conditio non disparata,
ut , si audies concionem , converteris r
ic haec conditio non habet in sal libilem connexionem cum eventu , nisi alii id accedat: alias sola praedicatio externa susticeret ad conversionem ; quod Ecelesia in Pelagio damnavit. Uel enset suturum ex Oblatione divini conis cursus , de auxilii . quod Deus paratus est dare audienti concionem : Senee istud dici potest, quia, cum in sententia Adversariorum concursus ille , de auxilia sint prorsus ex se indi Llarentia ad conversionem , non magis inserent , futuram esse conversionem sub conditione auditionis concionis , quam non conversionem.
Si dixeris, ideo consensum esse suturum , quia erit: inani sesia principii petitio eli. Nam hoc est, de quo quς- ritur . nim ruin , unde habeat obiectii millud , puta conversio , quod erit, an tequam sit , potius quam non erit . Pondera quantum vis , nil aliud invenie S, quod eventum iaciat cerib suturum sun tali conditione , nisi voluntatem divinam sic statuentem. Dicere enim eue voluntatem creatam sic pro suo arbitrio determinantem , & conditionem, & λuX iii a ; quis non videt, hoc ede ponere in manu voluntatis et eas ς non solum sortem suam, sed Dei,
se ipiam disce: nere. & Deum fieri pedi aequum voluitiatis creatae IIV.
153쪽
IV. Tert id principaliter probo ,
scien iam mediam inutilem esse ad eos fines , ad quos affirmatur a suis Aia sertoribus necessaria . Sic . Necessitas ,& utilitas scientiae mediae , haec esse potest : Uel ad dirigendum Deum in suis decretis formandis , vel ad conciliandam humanam libertatem cum prς- destinatione , & gratia essi caci: sed ad
neutrum scientia media necessaria, aut utilis est. Ergo &o. Maior est sententia Mediistarum, qui arbitrantur, qudd, nisi Deus scientia media exploraret Omnes voluntatis creatae affectus , videretque , quid homo in his , vel illis occasionibus , & sub talibus auxiliis
ex innata libertate sit voliturus, non posset certd aliquid statuere circa hominis salutem, & conversione mi md sese exponeret periculo id non implendi , quod essicaciter decernit . Arbitrantur quoque, certitudinem praedestinationis , & efficaciam gratiae aliter conciliari non posse , nisi per illam scientiam Deus praevideat , quid voluntas humana ante decretum suum actura sit: censent enim , quod si divina voluntas , & gratia humanas prς- veniret voluntates, & earum consensum , libertas humana prorsus everteretur , & pessum iret. U. Min. er8o pro prima parte pr batur. Deus m suis sormandis decretis circa salutem hominum sufficienter dirigitur scientia simplicis intelligentiae: ergo non eget scientia media directrice, & exploratrice humans voluntatis . Patet anteced. nam Deus sus
omnipotentiς comprehensione videt in Thesauris suae Misericordiae illa infinita media , & auxilia essicacissima , quibus sortiter, sed simul suaviter praeis venire potest , & trahere humanam voluntatem , ut quando , & ubi voluerit , sibi vocanti liberE consentiat. Guirenim repeto cum Augustino in Enchirid. c. 98. supra cit. in tam impiὸ δε-
sipiat, ut dicat , Deum malar hominum voluntates, quat voluerit , quando voluerit , ubν votuerit , in bonum non posse condiertere ' Verum qui desiderat vi-
dere Deum non explorantem, Ted cunis 'a , Sc locum & tempus , & consen sum pro sua omnipotente Ρrovidentia
decernentem. adeat eundem S. DcM'. ho. 23- ex so. nunc serm. oo. c. s. ubi Deum homini sic loquentem inducit . Adtitia ιεν non fuini in illa tua visa prateritae plena ignorantia , nondum bonum , malumque disterneus, nondum eredent ire illum , qni te nestientem regebat . Ηοσι ibi dii it Deus tuus . Regebam te mihi , fere ibam te mihi . in adulterium non
committerer suasor defuit et tit suasor Deo set, ego feei . Locus Θ tempus defuit rtit hae deessent , ego feci . Adfuit suasor , non defuit locus, non defuit temis
pur : ut non consentires, ego terrui.
gnosce ergo gratiam ejus , eui debes, ε quod non admi ista. Hoc modo certe non loquuntur , qui Deum exploratorem
iaciunt. priusquam aliquid decernat. . UI. Pro secunda etiam parte prob. min. prim' . Quia hunc modum coninciliandi per scientiam mediam humaisnam libertatem cum praedestinatione , & gratia proposuerunt Semipelagiani, ut vidimus ex D. Prospero, & Hilario , qui tamen eum respuerunt cum S. Augustino, ut late probatum est e Imo hi Patres expressh assirmant, hane conciliationem esse nodum inextricais
bilem , qui aliter solvi non potest , nisi ad inscrutabilia Iudicia Dei cu in Sancto Paulo confugiamus. Quare Sani'. Augustinus lib. 4. eontra Iul. e. 8. acriis
ter defendit a Iuliani calumniis ea , quae prius dixerat lib. de gratia Christe. 47. nimirum : Isa quasio , ubi de arbitrio voluntatis , sis Dei gratia dispuistatur , ita es ad discernendum dissolia Iis, ut quando defenὸitu Iiberum arbia trium , negari gratia Dei videatur ;uando autem asseritur Dei gratia , Iia erum arbitrium putetur auferri . Exuibus patet, Recentiores facilem exi-imantes conciliationem gratiae essicacis cum humana libertate , cum Αugustino non loqui. Secundo probatur eadem secundae Pars. Tantum enim abest , ut positio scientiae mediae facilem praesaiae con. S 1 cordiae
154쪽
eordiae sternat viam , quin potius divinae Omnipotentiae videtur laesi via , ratiam Dei plumbeam reddere . &umanam libertatem , esto apparenter extollere , revera tamen destruereis ;quod s. 1 equenti praeliare conabimur. . M. ab ineonoen entibius Selemia Media
VII. o Rimum inconveniens est , quddi ex scientia media excitari videtur error Semipelagianoruin , neminpe praedestinationem ad gratiam fieri
ex praevisione meritorum . Tunc enim
ista ex praevisis meritis fit, quando in signo rationis antevertente divinum decretum, quo homo eligitur , & pis- destinatur ad grsi iam , iplius sutura merita Deus praevideat: sed admissa scientia media , Deus futura hominis merita praevidet in signo antecedente decretum praedestinationis ad gratiam re reo &c. Major videtur certa . Nam
si Deus in illo priori signo rationis
riu'utin sta tuat conferre gratiam omini , videat illius sutura merita, non potest non moveri ad conserendam intuitu illorum gratiam , Se propter illa; eo modo, quo in ptaedeliinatione ad gloriam , cuin iuxta Adversirios supponantur praevisa inertia , movent haec Deum ad praedestinandum hominem ad gloriam : Sc iic sicut praedestinatio ad gloriam non eli gratuita , sed merces, & corona, ita etiam prς-
de Ilinatio ad gratiam , Se sic gratia non erit gratia , iuxta illud Pauli Rom.
II. v. 6. Si autem gratia , jam non ex
operibus , alioquin gratia jam non est gratia. Min. etiam probatur. In quocumque signo aliquid obiective verum est, a Deo praevidetur ; ergo si pro signo antevertente decretum dandi gratiam , ' hom nis merita . seu bona opera obiective futura sunt, , Deo praevidentur
Si dixeris, praevideri quidem bonum consensum, sed non ut ponendum line gratia ; & rursus etiam , stante tali pret- visione Deum non moveri ad dandam gratiam , sub qua praevisus est homo consensurus , quum liberum Deo sit eum sub illa gratia ponere , Vel non ponere : quω si ponat, gratis illum po
Contra est prim b. Nam nec Semipelagiani giariam omnino excludebanti ut ait D. Proi per epist. saepe laudata ad S. Auguli inuin sed volebant , ut bο-mo ideo acersi ιι . quia bono natura , bene usus ad istam salvantem graι ramis initialis gratia ope meruerit pervenire ἔ6c ideo reprehenduntur, quia gratiam Dei, quam eomρι em . non praviam , bu
tibus humanis subdebant. Atqui a IIertores iciemiae mediae dicunt . ideo hominem gratiam efficacem accipereo , quia eam bono usu, seu ea bene pio sua libertate utens , eam sibi emcacem iacit , & gratiam comitem nostr rum bonorum operum , non pra viam . asserunt , S dum ponunt eam suapte natura indisserentem , de a libero arbitrio hominis determinandam , viden tur eam humanis voluntatibus subdere ἱ ergo occ. Secundo . Consensus , seu bonus usus gratiae praevisus futurus ante decretum de danda gratia non potest ella selfe eius gratiae , quia nullus effectus potest praevideri futurus pro priori
ad suam causam. Tum quia ille bonus usus praevidetur, ut determinativus gratiae ad bonum opus. Ergo quod gratia potius ad bonum , quam ad maluin concurrat , ab human volunt te est, gratiam suo usu ad bonum determinante , magis quam a gratia . Fateor, esse quidem in Dei potestate humanam ponere voluntatem sub
illa gratia , sub qua eam praevidit bene usuram , vel non ponere. At sein- per verum erit , qudd voluntas posita in illa circumst in ta consentit , &bene utitur illa aratia . quia ipsa v liiii , non quia Deus , qui imamum ab ea ob inet consensum quia praevi dri eam voluiuam: unde ne im non prae
155쪽
praevidiret volituram, per suam gratiam consensum ab ea obtinere nuli, tenus posset. Addo, qu5d Deus postquam praevidit, aliquem benE usii rumgratia , adhuc liber est ad eum prae- deii inandum ad et loriam et & tame
praedestinatio ad gloriam , si supponat
merita pr.erisa , non censetur gratuita : ergo si etiam praedestinatio ad aratiam supponat bonum usum aratiae praevisum non erit amplius gratuita . Hinc videtur inferri VIII. Secundum inconveniens, nempe ex stientia media sequi . hominem CX propriis, & non ex acceptis sediscemere contra supra expensum dictum
Α )ostoli t. Cor. 4. v. T. quis enim ted f eois ρ Ex hypothesi enim , quod
Deus prςvideat, Petrum consensu ruinsub gratiae A. & PAulum non cDΠ-
sensuritur, & Deus statuat Petrum sub illa graria ; ves Petrus sese determinabit ad consensum ex sola in innata libertate , vel talis determinatio causanda est a gratia praevdniente, vel 1 gratia concomitante; sed Petri determinatio non est a gratia prςveniente , quam ipsi negant, neque a gratia
concomitante , quam ponunt ex sua natura indifferentem , & determinandam a creata volunt 'e ἰ ergo oportet , ut fateantur, quod illa determinatio , qua Petrus consentiens a Paulo non consentiente sit, eadem gratia discernitur , sit ex propria , & innata Petri libertate. Videantur superius di
IX. Tertium inconveniens est : qitia ex positione scientiae mediae videtur laedi divina libertas in ordine ad operationes nostras liberas . Naim iuxta Adversarios: Si Deus concurreret conis cuisu praevio , & essicaciter de erminante voluntatem ad unum extremum suae indifferentiae , periret crea a libertas : sed polita scientia media voluntas creata determinaret esse aciter Dei concursum . elu, indifferentiam ad t nam partem flectendo , & hoc an ec denter ad Dei voluntatem . ergo c. Urgetur . mando Deus antecedenter ad omne decretum praevidet meam conversionem sub conditione auditi nis concionis, vel potest Deus mei meonversionem impedire , vel non potest . Si potest: ergo scientia illa est
libera , se non necessaria Deo , quia versatur circa murum conditionatum, quod liberum est Deo . stante conditi ne ponere, vel non ponere et & rursus s Deus posset meam conversionem impedire , stante prςvisione de mea conversione sub illa conditione sutura , posset sit sificare sitam si lenii an mediam . sicut si de tacto impediret , eam de facto falsi ficaret . Sr autem non potest; Ergo tollitur divina libertas, quae necessitatur ad at quid ex seps mione , libera quidem creaturae, sed non sibi. Exolicatur magis . Ad hoc ut Deus sit liber respectu consensus no iri liberi , omnino prae requiritur , qudd sub
illo auxilio determinato , in eaquein occasione . qua Petrus pinest consentire , & non consentire . Deus poisit ponere consensum , &carentiam consenissus: sed susposita praevisione scienti et mediae , quae Deo non est libera , de carentia consensus Petri . Deus ex hac siispositione , sibi non libera . lam non
po .elt in Perro non e consensum . nam
in principiis scientiae mediae voluntas divina non no est sacere , ut voluntas creata consentiat sub illo auxilio, Min ea occasone, in qua posita voluntas creata nollet se determinare ad consensum I ergo &c. X. Respondent prim b, sussicere allibertatem Dei . quod Deus libere conserat Petro auxilium , quo poisit se oconvertere , & non converte e . & quod Deus lihod concurrat concursu fimultaneo ad quodcum' ire extremum con tradictionis , ad quod voluntas Petri velit se determinare. XI. Contra est. Si Deus nullum alium influxu in hiberet prae cr collationem auxilii sunt entis . quo dit rus liber esset ad consentiendum , vel non
consentiendum & iali auxilio uri ponset , iu vellet ἱ collatio talis auxilii
156쪽
esset quidem libera , & in potestat: ν flecti . Atqui hoc quomodδ eohaeret
Dei : usus tamen, & determinatio ta- cum supremo Dominio Dei , de quo lis auxilii esset certe libera , de inia dicitur Prov. ar. Sittit divisione, aqua potestate Petri ; non tamen esset libe- νum , ita cor Regis νn manu Domini , ra , & in potestate Dei et sicut si Pe- quocumque voluerit inelinabit illud , trus daret Paulo pecuniam, ut posset qui , Augustino supra relato teste ma emere equum, & nullum alium uastu, gis habet in sua potestate voluntates xum haberet deter nando Paulum ad hominum , quam ipti suas , qui eas emtionem equi , non eosset dici cau- quas voluerit , quando voluerit , &sa libera determinationis , seu emti O- ubi voluerit potest in bonum convernis equi ; sed concursus simultaneus te re Sane quis diceret Ducem aliquem Dei, supposito auxilio sufficienti, non esse Omnipotentem expugnatorem Uria est Deo liber , sed necessarius , quia bium , illas posse in omni circumstan- in principiis scientiae mediae concur- tia capere , si opus haberet capiareissus simultaneus Dei plene subjicitur tempora, in hostiles copias explorato- determinationi voluntatis creatae . & res mittere , stratagemmate uti , imo consequenter Deo necessarius, nisi ivp- & ab Obsessis expectare consensum ponatur alius concursus antecedens Talem scientia media facit Deum ; er- causans liberam Petri determinati O- go iacit quidem illum politicum , at nem ; ergo &c. OmΠipotentem nequaquam. XII. Respondent secundΛ , ad liber-. XIV. Sed ut radicitus hoc appareat, talem divinae voluntatis sulficere , quod placet hoc discursu sub oculis pone- Deus possit determinare consensum Pe- re. Ex ad inissione scientiae mediae , seistri sub aliquo xuxilio , im Λ & sub in- quitur, aliquid ex habitudine termi- finitis aliis , sub quibus prςvidet, eum norum possibile , fieri Deo impossibile
consensurum , quamvis non possit sub ex suppositione Deo non libera , & an-hoe auxilio. & sub his circumstantiis. tecedenter ad ejus libertatem : sed hoc Sed quis non videt, hoc esse plus po- est evertere Dei omnipotentiam , & li testatis arrogare libertati liumanae su- bertatem s ergo&c. Mai. posita scientia pra suos actus , quam divinae, contra media , negari non potest . Nam Pe- celebre dictum S. Augustini lib. decor- trum in hac occasione , & sub his au rept., ω gratia e. r4. Deus magi ι - xiliis consentire , est ex habitudinet
ber νn potestate valuntaινι hominum , tet minorum possibile: & tamen suppo-
quam Usi fuas λ Etenim consensus est sto , qudd Petrus in hac occasione , Petro absoluie possibilis sub quocum- & sub his auxiliis non sit pro sua inque auxilio, Deo aulem sub hoc au- naia libertate consensurus , & hoc Deus xilio esset absolute impossibilis. per scientiam mediam Viderit, consen
XIII. Hinc emergit quartum in- sus Petri in hac occasione, & sub his conveniens eversivum supremi Dominii auxiliis fit impossibilis Deo, ex sup Dei, quod sic propono. Si necesse est, positione non consensus , & scientiae
ut Deus per scientia in mediam prius medis de illo , quorum neutrum est exploret, quid voluntas humana factu- liberum Deo, & utrumque antecedens ra sit in variis circumstantiis, ne s eis Dei libertatem . Posita namque tali exponat periculo definiendi aliquid in- scientia de non consensu Petri, non cerium , & quod a creata voluntate est in potestate Dei coniungere con- impediatur , non poterit dare auxi- sensum Petri cum scientia media de non lium efficax ad vincendum , & conver- consensu , alioquin posset salsificare il- tendum cor durum , sive ad peri eve- Iam. Neque esset in potestate ejus po-randiim , nisi explorata pilus volun- nere consensum divisum a scientia metate creata, & praevisa circumstantia dia de non consensu: ad hoc enim se-
opportuna , qua sinat se allici, & se cundum Aduellariorum principia, qui-
157쪽
bus utuntur adversdg nos, necesse so- secunda non subsistit, sed ruat nece Dret , ut in potestate Dei esset abiicere se est. eversa incre ita . & prima ; quod a se seientiam mediam de non consen- posita scientia media eveniret, ut o Lla , vel facere, ut ea stante non exi- tensum est. Argumenta vero , quibus iteret non consensus. Neutrum autem imponunt, essicacia gratiae laedi crea- in potestate Dei eli: nam nec potest tam libertatem , nisi scientia media, se abiicere talem scientiam , quia statuatur , audiemus trae . sequenti de
illam habere , vel non habere in po- voluntate , ω decretis Dei, eaque sol testate Dei non est, neque facere, ut vemus. Nunc ea, qu. directe positio- non consensus stante tali scientia non nem scientiae mediae ex ratione respiis sit . alioquin illa scientia non esset in- ciunt, proponamus . Qua enim ab au
fallibilis. ctoritate ducuntur , superius dilut XU. Quare ad hominem arguo sie: sunt.
omnis suppositio antecedens , quam XUII. Prim darguunt. Scientia. quς ponere , vel auferre non est in agentis tuetur libertatem voluntatis crearae ,
potestate, si sit insallibilis, tollit agen- & reddit ex alia parte cognitionem tis liberialem; sed scientia media de Dei valde mirabilem. & humani in eis
non consensu Petri in tali occasione est mi iacultatem in excessum superantem , suppositio antecedens divinam liberta- consona rationi est . sed scientia meistem ; eam habere , vel non habere non dia utrumque praestat, facit enim, ut est in Dei , sed hominis potestate, & voluntas creata se determinet , quod in filii biliter connexa cum non consen- exigitur a libertate. Et insuper quidsu; ergo tollit Dei libertatem circia mirabilius, quam videre, quid futu- consensum . En quomodo pessumdant rum sit in quacumque rerum combi Dei libertatem, ut sartam ieerim tuean- natione , antequam Deu, quidquam detur humanam . En quomodo eademia cernat ρ Certe hoc magis mirabile est, principia, quibus nos oppugnare co- quam illud videre in decreto iam ponantur, contra ipsos convertuntur . sil O, S existente.
Ab aliis inconvenientibus producen- XUIII. Respondetur ad primam pardis supersedeo , quae videre quisquis po- tem , distinκu. mai. tuetur libertatem terit apud Nostrates . Nunc ad funda- modo debito , conc. mai. Modo indebi menia, quibus scientia media incum- to , nego maj. , & similiter disting. mi. bit, examinanda transeamus. nego conseq. Modus debitus tuendi libertatem creatam est illam constitue- . III .. re religiosam . & Deo subditam ; non vero eam constituere irreligiosam . &Fundamenta Seientia Media . independentem, qualem lupponit scientia media, ut probatum est , & tracta-XVI. ID Raecipuum scientiae mediae ctu sequenti plenius ostendetur.
L sundamentum est compono Ad secundam dico . hanc esse alti- re essicaciam gratiς cuin hamana li- tudinem sapientiae , & scientiae Dei , ut bertate , sine qua aiunt , hanc fun- ipsa , ejiisque decreta antecedant, &ditiis evertit ita gloriantem Molinam causent omnem nostram cogitationem , superius audivimus. Sed audivimus e- & determinationem , eamque absqueti .im . hac eadem ratione illam exco- laesione nostrae libertatis faciant; p gitasse Semipelagianos ; qui tamen , nee tius quam ponere scientiam , & v I Prospero . nec Hil irio , neque Au - luntatem Dei pedissequam , & mere exingustitio auscultati fuerunt . Praeter- plorati iccm nostrorum operum . a quiquam qu bd quomodo landari potest bus dirigatur ne effari h in suis decre- libertas creata in ruinis , & eversione tis sorinandis. Non talem certe a Zno libertatis divinae8 Libertas creata, & vit S. Pati Ius Rom. II. v. 3 . ubi post, quam
158쪽
144 Quas. VI. De Scient. futur. condis.
quam ivsh ostendi mei, Deum pio sua
V .untate de hominibus facere quod vult, misereri , cui vult , indurare sque in vult, eum figulo comparando: exclamat : Ο ιι triti io divitiarum sapientiae . Ur seientia Dei , quam incomprehensebilia μοι iustela ebus , ω investi
gabiles via ejus l . . . . quis constiarius
eius fuit ΤXIX. Secundo arguunt. Sicut effectui , qui est , correspondere debet causa , quae est , ita effectui, qui eis et, correspondere debet causa , non quae si . sed quae esset ; Αt suturum conditionatum non est , nec erit, sed esset Ii: ergo, ut sit fututum , n n requirit decretum Dei, quod sit , sed quod
XX. Hoc , quod adeo magnificant Adversarii, merum sophisina est. Eadem enim ratione pollet sic discurri. Sicut effectui, qui est , debet correspondei e causa , quae est , ita e studii ii, qui erit, correspondere debet causa , quae erit; sed futurum absolutum non est , sed erit: ergo non requirit decretum ,
quod sit , sed quod erit quod ipsine'ant. Sicut emo ad suturum absolutum ideo requiritur deci elum aelupraesens , quia de re , quae erit, de praesenti actu velificatur, quod sit sutura , id est quod sit nunc determinata ad esse absolute pro tali , vel talii mpore : ita cium etiam de praesenti sit verum, quod conditionale sutura , essent , si poneretur conditio , requiritur aliquod actuale statuens illud so-re , si conditio poneretur , potius ,
quam non iore , cum inter conditionem , & eventum nulla supponatur intrinseca connexio.
In forma ergo respondeo, disting. ma. quae esset : si de praesenii verum sit, quod esset. ncgo. Si de praesenti verum non sit, quod esset, transeat maj. Uteni in nunc vetuiti sit dicere, quod su- tui una illud et set , si poneretur conditio , requiritur , ut nunc statutumst, qudd esset posita tali conditione,
disting. sic. Effectui, qui esset, debet dari causa , quae esset, idest quae ip
sum exequeretur, conc. maj. qtiae ipsum decerneret, nego. Nam ut nunc
veru in si , quM esset . debet clari nunc causa decernens , ut effet si &e. sicuts dicatur: e Gesui , qui erit , debet aiasignari causa, quae erit; sed latur ab oluta non sunt, sed erunt ἔ ergo non habent causa in quae sit, sed qiiς erit: distinaui debebit mai. Causa quς
erit, idest causa , quae exequetur , co. ma. Causa , quae decernet, nego maj. Futurum enim supponit causam, quς decernat, vel decreverit , quod erit, quia ea , quae sunt , in tantum fuit verum, quod fuerunt sutura , antequam essent, quia in causa sempitemna suit, ut essent sutura D. Tho. I.p.
conditionata non cognoscit per scientiam simplicis intelligentiae , haec enim , utpote nece Taria , attingit solum possibilia : neque per scientiam vis ni , , haec namque, utpote intuitiva sertur solum ad praesentia, qualia sunt ea , quae aliquando erunt , non vero ea, quae nunquam erunt, sed essent, sed lisc sunt iu iura conditionata desconditione nunquam ponenda ergo cognoscit ea per scientiam mediam. XXIII. Respondetur , aliquos Velle , prae sata futura conditio nata cO-gnosci a Deo per scientiam visionis , hac eni in co noscit Deus , non solum creaturas , quae aliquando erunt , Scideo sibi praesentes ; sed etiam sua decreta , quae cum actu in eo sint , ideo in illis potest sutura conditionata cognoscere. Sed si hoc verum est, etiam cognoscens intuitive suam Omnipotentiam , in illa poterit intuitive cognoscere poisibilia , quia licet haec Deo praesentia non sint, illi tamen praesens est sua Omnipotentia ; & sic nulla dabitur in Deo scientia simplicis intelligentiae . Quare verius respondetur , ea cogno: ci per scientiam limplicis intelligentiae . Esto enim sutura conditiona-
159쪽
ta 1 statu possibilium inchoath extracta videantur; cum tamen eorum existentia pendeat 1 conditione , quae nunquam existet, id edque merE posis bili, remanet, ad statum purς possibilitat s quodammodo retruduntur, i-dedque capacia sunt terminandi cognitionem abstractivam , non intuitivam. Neque obest , quod cognitio , qua Deus ea coanoscit, utpote nixa
decreto, non sit necessaria, sed libera : Quandoquidem de eonceptu simplicis i mel ligent iae esto sit esse abstractivam , idest attingere rem actu non
praesentem . non tamen de eius conceptu est esse necessariam : Imo sicut seientia visionis necessaria est , quatenus terminatur ad praedicata divina ,& libera quatentis attingit creaturas; ita scientia simplicis intelligentiae abstrahit ab eo, quod sit necessaria, &Iibera ; necessaria quidem erit , dum terminatur ad creaturas , de quibus nullum supponit decretum, libera ve-rd , dum terminatur ad eas, de quibus supponit decretum conditionatum objecti v. , seu ad ea , quae essent, si poneretur conditi O , sed quia conditio non est ponenda , possunt quidem ecfe, sed nunquam de facto erunt.
An Scientia Media admittenda sit in Deo pro Angelis viatoribus. & pro Homine in statu se nocentiae.
Doctrinae se pro se res, ac sectatores esse gloriamur , esto a Deo pro praesenti naturae vitiatae statu ponant divinam motionem per se , & ab intrinseco enficacem , & consequenter scientiam
mediam a Deo exulare faciant ; ubi tamen de statu primi hominis , seu
naturae innocentis, & Angelorum , Tom. III.
dum essent in via , sermonem habent, gratiam solii in versatilem , ex natura sua indifferentem , & ex consensu enficacem admittentes , pro illo statu scientiam mediam admittere coguntur eatque ita dum de statu naturae lapset agunt, Thoin istae sunt. dum vel 5 deflatu hominis innocentis , sive Ang lorum loquuntur , transeunt ad Moli
II. It 1 opinantibus facem praesert I prensis Ian senius, tum lib. de gratia
primi hominis , ω antelorum e. . 3. y r . tum lib. de gratia Christi eap. 2.
Cum enim gratiam per se essicacem ex triplici prae tertim titulo afferant Τh mistae , nimirum, ex indifferentia creatae voluntatis. Secundd ex necessaria subordinatione voluntatis ereatς U luntati divinae . Tertio ex infirmitate,& eorruptione creatae voluntatis peccato sauciatae, & depravatae s quae , eum in privatum bonum tota propeninsa sit , & qtia si incurvata , in Deum erigi, nisi adiuvetur, & sublevetur, non potest : Ian senius, & cum eo pr*sati Doctores, gratiae per se essicacis
necessitatem , ex hoc uno postremo titulo repetunt. Qiro fit, ut, cum nulla in homine innocente , sive in Angeis Iis, corruo tela , aut depravatio effer , nec eorum voluntas foret ullo vulnere sauciata , nullam in homine puro, aut Angelis gratiae per se essicacis , sed solius stratiae sum cientis libero aris bitrio versatilis . necessitatem agnoia eant . & ita sensisse Sanctum Augustinum contendant. Quare Thom istas eo trarium docentes , Aristotelicos potius esse , qtiam Augustinianos pronunciat Ian senius citato Iib. 8. de Gratia Christic. 1. An veris audiendi sint cum Jan- senio Recentiores. qui se Augusti manos jactitant fideliores, videamus. . II.
160쪽
146 ciισ11. VI. De Scient. futur. condit.
eos. Ubi, postquam docuit, hominem Resolutio dubii. in statu naturae integret indiguisse virtute superaddita virtuti naturae quanis III. 'm Ico. Scientia media Deo re- tum ad unum , scilicet ad operandum , t I te anda est, nedum pro ita tu ar volendum bonum supernaturale : sed hominis lapsi , sed etiam pro statu ho- in satu natura corrupta qua utum adminis innocentis, &pio statu Uiς An- duo: scilicet , ut fanetur, Θ utierias celorum,& haec est mens Sancti Augu- ut bonum supernaturalis virtvtrs opereastini . tur. quod est meritorium . Statim subia Probo pri md sic. Tunc pro omni statu releganda est Deo scientia inedia , si pro omni statu necessaria est gratia per se efficax , & movens ad actu bene operandum ; sed haec pro omni statu necessaria est. & hoc asserit S. Augustinus ἰ ergo &e. Mai. per se patet, quia posita gratia per se essi caci ruit obiectum scientiae mediae , elusque sundamentum evertitur.
Mim ver Λ , &praesertim quod haec sit mens D. Augustini, probatur primo. Mentem S. Augustini melius exploravit S. Thomas, quem Ian senius vocat Auguamum contractum , quam Janseni us ipse, eiusque gregales s sed Sanct. Thomas gratiam per se essicacem , &m Oventem necessariam iudicat pro omni statu ; ergo &c. Mai. probatur ex Iansenio ipso , qui lib. proam tali de ratione, ω auctoritate eap. 21. Quidquid , inquit , vera Theologia in Seholastea S. Thoma conisnetur , usque ad ipsorum articulorum fundamenta , ex Augustino ita mutuatum ea , ut quemadmodum novum Tesamentum , nihil est aliud , euam vetus revelatum , se Augustini
Abarina dρ Gratia Dei , ni bit praeter faei prinesia in suas didiatia conclusiones e ita S. Thoma Summa , ubi Tbeo- Iogiam tradit , pro magna parte , nihil sit aliud, nisi Audustinus contra ctus , certaque proportione naturalibus prine ipiis alligatus , secundum quod congruit , ut ipse Thomas loquitur ad eruditionem incipientium et . p. inpra fat. Hoc elo hio S. Thomam ornat Jan- senius. Quo supposito prob. ini. QItbdscilicet de men e D. Thomae sit, quod in v roque statu requiratur auxilium gratiae moventis. iungit. Ulterius autem in utroque statu induet homo auxilio divino, ut ab ipso
mo eatur ad bene agendum. Cuius motionis necessitatem articulo praecedente probaverat , quia cum bonus usus sit quidam motus , sicut motus omnςseorporales redueunιur in motum eoelestis eorporis , sicut in primum movens corporale et ita omnes motui , tam eorporale ,
quam spiritualer reducuntur in pramum movens simpliciter , quod es Deus . Ex quo principio arti c. v. laudato ad i. concludit , quod mens hominis etiam- sani non ita habet dominium sui actus , quin indigeat moveri a Deo. U. Secundo idem docet q. eis. a. Dimeου. ubi cum praemisisset, qudd homo losatia natura integra poterat operari virtute sua natura bonum , quod es sibi eonnaturale absque superaddiιione gratuiti doni , licet non absque auxilio Dei moventis ; deveniens ad naturalem dilectionem Dei , se statuit : Homo in flatia natura integra non indigebat dono gratia superaddita naturalibus bonis ad diis luendum Deum naturaliter super omnia , Ite et indigeret auxilio Dei ad hoe eum mουentis. Sed in flatu natura corrupta indiget homo etiam ad hoe , auxilio gratia naturam sanantis UI. Tertio eadem qu .art. 9. Homo, inquit, in gratia existens , non indiget alio auxilio gratra , quasi aliquo alio habitu infuso . Indiget tamen auxilio gratia fecundum alium modum , ut stilitera. Deo mcveatur ad rectὸ agendum . Ethoe propter duo. Primo quidem ratione generali , propter boe , quod sicut supra dictum es s art. r. l nullis res ereata potest in quemcumque actum prodire , uia αsi virtute motionis divina. Sreunio raistione