Theologia scholasticodogmatica juxta mentem D. Thomæ Aquinatis ad usum discipulorum ejusdem angelici præceptoris accomodata per F. Vincentium Ludovicum Gotti ..

발행: 1727년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 철학

181쪽

de selent Ia Dei, loquendo de decretis

absolutis, & conditionatis, praesertim quan 6. dubia L. 3. I. Modo breviter dico, voluntatem Dei dici absolutam, qua Deus vult aliquid absolute fieri. D ci autem conditionatam, quando vult aliquid fieri solum posita conditione se tenente ex parte ob; ecti, non ex parte subiecti , nempe Dei. Omnis enim voluntas Dei ex parte Dei absoluta est, quomvis quaedam sit conditionata ex parte obiecti, quia est de obiecto solum conditionate, sta dependenter a conditione ponendo; quae si ponatur, de conditiona id futuro transit in laturum absolute: Si

vero non ponatur, remanet in statu pure conditionata ..

. I I.

De volantate anteeedente , s consequente.

L ne divinae voluntatis in antecedentem , & consequentem , Theologi cujuscumque Scholae Catholicae

conveniunt οῦ in modo tamen explicandi in quo consistat, voluntatem esse antecedentem, aut consequentem ,. dissentiunt

Deo statuunt, volunt , eam divisionem sumi ex vario respectu, quem habet divina voluntas ad humanam; unde voluntatem Dei dicunt esse antecedentem. quatenus intelligitur praecedere humanae voluntatis consensum; esse vero consequentem , qualenus intelligitur eundem consensum supponere , eumque consequi. Hanc interpretationem excogitarunt , ut declinent argumen Ium , quod ex hac divisione Petitur adversus eorum sistema deis Praedestinatione , & Gratia . Si enim voluntas consequens in prioritate naturae antecedat suturum humanae voluntatis consensum, ac semper impleatur , ut docet D. Thomas hac quast. 19. ara. 6. ad i. Voluntas Dei erit

per se essicax, & non dependens a praevisione liberi consensus voluntatis creatae; & erit pariter in Deo voluntas essicax, & absoluta salvandi aliquos homines independenter 1 praevisione meritorum; Sc consequenter praedestinatio nota sol iura ad gratiam, sed etiam ad gloriam erit gratuita, quod

Authores praecitati, constanter negant.

Deo ablegant, unanimi consensu docent, divisionem , de qua hic agi tur , non peti ex rei pectu . quem Det voluntas dicat ad non praevisum, aut

praevisum creatae voluntaris consensum,

sed ex diverso statu. in quo res V lita potest considerari. Potest autem eonsiderari, vel secundum se , hoc est abstrahendo 1 circu instantiis , quibus in re existi t; vel ut involvens circumstantias , quibus ut in re posita efficitur. Si primo modo spectetur, est obiectum voluntatis antecedentis ἔς vero secundo , est obiectum v

Iuntatis consequentis . Ut ergo men tem nostram aperiamus.

XI I. Dico primo. Uoluntas Dei

non dicitur antecedens ex eo, quod antecedat praevisum consensum, quem creata voluntas est, vel non est prae stitura gratiae excitanti. Nec dicitur consequens ex eo, , quod supponat praevium , ac praevisum eiusdem v Iuntatis consensum. Probatur. Omnis Dei voluntas antecedit humanae volu uratis consensum, ergo, math explicatur voluntas Dei antecedens , quod antecedat, & consequens , quod iub-

sequatur creatae voluntatis consensum. anteced. quoad voluntatem anteceden

tem, & ipsi Mediistae fatentur. mois

ad voluntatem vero consequentem probabitur in serius, ubi ostendemus, voluntatem Dei et se de se essi cacem,& praevenire ut causam , liberum consensumi nostrum. Tum etiam , qui Praedestinatio includit voluntatem consequentem dandi gloriam v unde D.

quil l includit voluntaι em salutis, non

182쪽

t 68 Quors. I. De Divis. Volunt. Division.

sol m anteeedentem , fed etiam eonfe- causam rei volitae , id est ut res voIi quentem. Sed Praedestinario, ut in- ta ponatur, subdit enim: non tam sta ostendemus , & non pauci ex So- quam eausam voIuntatis , sed tanquam cietate admittunt , antecedit praevi- rationem voIiti. sonem meritorum, & illa infert: er- XU. Dico secundd. Divisio voluti gQ , &c. Et confirmatur . Nam voluntas. qua Deus vult, aliquos perseverare finaliter, antecedit nostrum consensu nia,

cum non possit cadere sub merito: &tamen huiusinodi voluntas est consequens, cum sit specialis praedestinatis:

voluntas autem antecedens sit praedestinatis, & reprobis communis ; ergo &c. XIII. At dices: Damascenus lib. a. de fide e. 1 o. indicare videtur , antecedentem Dei voluntatem esse illam, quae non praesupponit operationem

creaturae, consequentem vero esse eam, quae operationem creaturae supponit: ait enim : antecedens es aeceptio Dei se ipso eκistens , tr eonsequens ea eonia cessio ex eausa nostra . iniod idem docet D. Thom. in r. dist. 46. q. un. a. r. dicens voluntas consequens praefunο-xit prascientiam operum.

XIV. Respondetur, dist. ant. voluntas consequens, quae est actus iustitiae, praesupponit &c. co. ant. Voluntasmnsequens, quae est actus misericordiae, de fixa hac agimus , negoant. De prima ergo voluntate agunt D .im ascenus, & D. Thomas. Damascenus quidem, quia ante praemiserat: Pereantes porro puniri s Deus I vult, qtita justra ea, & exponens quaenam sit haec causa nostra, ait: ad absolutam , uι diximux , panam pertinens.

D. Thomas aulem; quia ibi loquitur de nolente, & resistente gratiae divinae , nolentem Pero, ω re nentem non

os bonum salvari , quia injusum ea. Et merito , quia voluntas consequens justitiam punitivam exercens, supponit culpam, & ex vitio nostro ortum ducit; iuYta illud Tertulliani, Deus de Do misericors , de nostro is sui. Addo,

D. Tho. laudatum non velle , Opera praevisa eiie causam , ut Deus voluntate consequente aliquid velit, sed essetatis in antecedentem, & conseque tem sumitur ex diverso statu. in quo objectum aliquod potest considerari rita ut antecedens sit ea, quae versa. tur circa obiectum, ut est in specie sua , seu ut abstractum , & praecisum ab omnibus circumstantiis particulari

bus , in quibus in individuo , & 1

parte rei reperitur: Consequens vera iit ea, quae versatur circa obiectum , non solum, ut in specie consideratum et

sed in individuo , seu cum omnibus circumstantiis, quibus in individuo ,

parte rei existit. Unumquodque enimi ait D. Tbo. r. p. q. Iv. a. 6. AEd I. ISecundam quὸd bonum est, sie est voliarum a Deo. Aliquid autem potes esse in prima fiat eoo deratione , fecundum

quod absoliate eon reatur , bonum, veι malum , qu)d tamen pro tis eum a ligus adiuncto eonsideratur, qua es consequens consideratio ejus , λ eontrario se babet . Sieue hominem vivere est bonum , ω hominem Oeeidi est malum , fecundum absolutam considerationem: sed si addatur e rea aliquem hominem , quod sit homicida, vel vivens in perieulum muia ritudinis : Ae bonum es , eum occidi , ω malum est eum Divere. Unde potes diei , quod Iudex iustus antecedenter vult omnem hominem vivere, sed eoninsequenter vult homicidam suspendi. Si

militer Deus antecedenter vult omnem

homin m salvari , sed eonsequenter vult quosdem damnari, Ieeundam exigentiam

sua justria. Ex quibus D. Thomae verbis patet,

quam apie ad etymologiam nominis explicetur per nos haec divisio. Uoluntas enim dicitur antecedens, qua versatur circa objectum in sui prima consideratione , qua consideratur secundum suam naturam , & speciem et dicitur autem consequens, quae Versa

tur circa objectum in sui secunda . consideratione, qua scilicet consideratur

183쪽

Dub. IV. g. II. Iso

tur In individuo, & ut vestitum omnibus circumstantiis , & adiunctis . XVI. Quod si divisionem hanc velimus applicare materiς salutis hominum , eam eX ponere possumus cum eoiadem D Thoma in i . dist. 46. quas. un. art. t. Potest enim in unoquoque homine considerari natura ejus , ω alia circumas antia ipsius , ut quoι es volans , Θ praeparans se ad faturem suam , vel eis

iam repugnans, ct contrariδ agens. Si ergo in homine tantum natura ipsius eo sideretur , aquatiter bonum es omnem hominem sat Dari , quia omnes conveniunt in natura humana . Et eum omisne bonum sit volitum a Deo , hoc etiam Deus vult s D boe voeatur voluntas a

recedent , qua omnes homines fa vos fieri vult ferundam Damascenum . Et buia ius Doluntatis essessus est ipse ordo na- ω ea in finem salutir , ω promoventia in finem omnibus communiteν proposita , νῖm naturalia , quam gratuita sicut potentia naturales , ω prae ta ligis, cratia huiusmodi . Cooderatis autem omnibus eireumstantiis Persona , sie non invenituν de omnibus bonum esse , quo salventur : bonum est enim , qui se pra- parat , ω eonsentit , salvari per largia ratem gratia diυina , nolentem υροα ω

resistentem non est bonum salvari, quia injustum es. Et quia hoe modo se babet aliquid ai hoe , quod sit volittam a Deo , sitim se babet ad boe , quod β bonum , id , illum hom sem sub istis eooditionibus eo Ierrtum , non vult Deus salvari, sed tantum sum , qui es vo- leur , D consentiens : Θ hoe dieitur υo. Iunias consequens eis , quo presupponat

prascientiam operum , non tanquam cau

sam Doluntatis. fed quasi rationem votiti , ut Iupra dim/m est. XUII. Hinc communis Nostratum orta si doctrina , qu Ad scilicet voluntas antecedens illa est , quae era parat auxilia , & media sufficientia , illa verbconsequens, quae praeparat essicaciata ;quia pose praecedit agere , & ager is consequitur posse. Unde bene illa voluntas est antecedens , quae praeparat auxilia sussicientia , quibus consertur

Tom. III.

posse, & illa est consequens, quς prς-

parat auxilia essicacia, quibus conferia

tur agere.

Utraque tamen voluntas , si consideretur respectu prae destinatorum , anis tecedit praevisionem meritorum e ex sola enim bonitate Dei praevie ad omnia merita nascitur voluntas , nedum

antecedens dans posse salvari, sed etiam consequens dans de facto , & eLficaciter salvari , ut insta dicemus ;quia merita lichi sint quasi ratio conferendi rem volitam , nempe gloriam , non tamen sunt causa illam prim5 volendi . Si ver5 consideretur respecta reproborum , voluntas antecedens diiscitur quidem ea, qua Deus praeparat illis beneficia ad eorum salutem neces.saria ; Uerum consequens dicitur , quatenus consequenter ad praevisionem. peccatorum , quae ab ipus Deus vidit admittenda, vult eos ex iustitia damnare: quia pro ut supra dicebamus ex Damasceno, & D. Thoma prima v

luntas , qua essicaciter elegit ad gloriam hos prae illis , est voluntas misericordiae: secunda damnans ad poenam est voluntas justitiae. Sed hoc fatis sit in prς senti attigisse , ad Trai'aistum enim Praedestinationis pertinet.

Q U AESTIO II.

De ZOIxntate Dei et ea hominum salutem

SPecialem quaestionem de hac re

instituimus fusiori calamo pertra istandam , quia hisce temporibus non sine contentione agitatur Catho- Iicos inter, & Ian senii sectatores. Quinimo i reserente Gomaro in epist. ad Gaia Iat. eap. r. divisos tenet a Calvini itis

184쪽

DUBIUM I.

An detur in Deo Voluntas antecedens salvandi omnes, . LResolutio Dubii. I. Ico . In Deo datur voluntas antecedens saluandi omnes .

Probatur, tum ex illo EZech. 33. U. LI. ViPo ego, dιeit Dominus Deur; nolo mortem impii , sed ut eonvertatur

impius a via sua , ω vivat , dc 1. Petri 3.

v. p. Nolens aliquos perire , sed omnes at poenitentiam reverti I Tum l. ad Timo' h x. U. 4. Qui omnes homines vult salvos fieri , ad agnitionem Deritaι is

venire .

II. Si respondeas eum Iansienio prim, , Deum habuisse quidem talem

voluntatem pro omnibus in statu naturae innocentis, non tamen in statu

naturae lapsae , post Adet culpam , de originalis peccati praevllionem. III. Contra est primo. Nam Ap stolus eκ modo loquendi loquitur de hominibus, qui modue sunt, pro quibus ibi .ult fieri obiecrationes, de orationes apud Deum , & reddens rationem , ait v. 3. Hoc enim bonum est , cir aeeeptiam eo am Salvatore nostro Deo , qui omnes homines vult falvos fieri .

Quare Sanct. Chrysoli. in hoc cap. h Imi. 3. Si, inquit, oinues ille vult falia

vos fieri , merito pro omuibus opσrtet ora

Secundo. Paulus loquitur de hominibus . quos supponit. nondum id veritatis cognitionem venisse a sed homines innocentes semper in cognitione sveritatis sui irant; ergo dcc.

Terit'. Subdit Apotholus v. s. 6. Unure uim Deux, unus in Mediator Dei, o hominum homo Corsu, Iesus et qui dedit re emtionem semetipsum pro omnibus:

Sed homines, quorum Christus est Mediator , pro quibus stinet ipsum dedit redemtionem , non sunt homines innocentes, sed lapsi ; ergo si hos omnes Deus vult salvos fieri , voluntas haec ei circa homines lapsos. IV. Si respondeas secundΛ, Deum

ex Apostolo velle, omne, homines sal vos fieri , sumendo ly omnes , Ποα. per distributionem completam , quae omnes includat, nullo excepto; Sed, vel per dii tributionem, ut aiunt, ac commodam , quae adaplatur ad omnes expositionis illius capaces . Nimirum , non quod Deus velit salu Me omnes absolute ; sed eos omnes, qui salvantur; ita ut nullus salvetur , quem Deus non velit salvari. Sicut Ludi magi iter dicitur docere omnes pueroς Civitatis, non omnes absolute, sed omnes eos , qui discunt , ita ut nullus discat, quem ille non doceat. Vel secundo , per distributionem , Muniversalitatem , ut inquiunt, incompletam pro generibus singulorum , non completam pro singulis generum. It ut Deus non velit salvare omnes, &singulos eκ omni genere, nullo demto , sed ex omni genere, nationum , conditionum , statuum velit salvare aliquos . Sicut dicitur, omne animal

fuisse in Arca NOE, quia in ipsa sui taliquod ex omni genere animalium . Has eApositiones tradit Sanctus Augustinus in Enchirid. e. ro 3. , cuius Verba praetereunda non sunt : Cum audiamus , inquit , in Saeris L/tteris legimus , quod velit omnes bomines DI- vos fieri , quamvis eertum sis nobis , non omnes bomines salvos fieri , non tamen

ideo debemus Omnipotentissima Dei δε- Iuntati aliquid derogare: sed ita luteia luere, quoi scriptum est : Qui omnes homines vult salvos fieri. Tanquam diceretur : nullum hominem fieri salvum , nisi quem fieri ipse voluerit οῦ nou quod

nuIIui H bominum , nisi quem salvum fieri veIit sed quod nullus fiat , nisi quem velit i Θ ideo sit rogandus ut velit : qu a necesse est fieri . st voluerit cre. Et paulo post: aut ceri λ, inquit, sic dietum est : mi omnes homines vult salvos fieri: non quod nullus hominum

185쪽

Dub. I. g. r. in I

esset, quem fatoum fieri noue .... sed

ut omnes homines omne genus huma num intelligamus , per quascumque differentias disributum , Reges, Privator, Nobiles , Ignobiles ... in linguis omnibus , in moribus omnibus , in artibus omniΓus . . . Iso Ioιutionis modo , ω Dominus usur es in Evangelio, ubi ait Phariseis f Lucae ra. v. 41. I Decimatis ment ham , & rutam, & omne Olus. Neque enim Pharisai , ω quaeumque

aliena , ω omnium per omnet threas ais Iunigenarum omnia OIera deeimabant . Sieut ergo hic , omne Olus, omne olerum aenus et itὰ ω illis omnes homines omne bominum genus inteIIigere

possumus se. Ita Sanctus Augustinus, quem sequitur fidelis discipulus Sane .

Timoth. c. a. Iea. r. & alibi. V. Contra tamen est. Nam, ut advertit S. Thomas in I. dis. 46. qu. I. art. I. ad r. praelatae expositiones allatς ex Saneto Augultino non opponuntur nostrae alsellioni. Etenim, quando nos dicimus , Deum universaliter completa univer talitate velle omnes salvos fieri , ita ut nullus sit , quem salvum fieri non velit, intelligimus de voluntate antecedente , & generali. Quando vero Sanctus Augustinus ait , accipiendum eise θ omnes secundiim di stributionem accommodam . vel universalitatem solum in como letam , Io-quitur de voluntate consequente , &efficaci: non enim de sacto , & universaliter omnes salvantur , sed solum ii , qui salvantur , nec ex omni genere omnes , sed aliqui tantum , quos Deus vult salvari. Ita D. Thomas laudatus . Dicendum , inquit , quod . ferum

dism Damaseenum , verbum apostoli imιelligitur de voluntate antecedente , ω non de eo equente . Sed ferundkm -- Itis inum intelligitur de eonsequente, r is de exponit eam duplieiter . Uno modo , ut Iis dis ibutio aerommoda pro omisnibus , quι salvantur , ut in littera dieitur . Alio modo ut sit distributio progenerabur singulorum , quia de qualibeteonditione bominum aliquos tria sinavit ad vitam, Er non pro singulis ge

nerum .

VI. Ratio autem, quare S. Augustinus sensum Paulinet propositionis H, restrinxerit , ea esse potest . Agebat enim contra Pelagianos , qui sicut de Senti pelagiani non distinguebant inter voluntatem antecedentem , & conis

sequentem ; sed asserebant, Deum a solute velle omnes salvos fieri voluntate , & amore generali , & indifferenti , ut non magis diligeret hos , nemph prsdeitinatos , quim illos, neminph reprobos, nec magis illorum salutem voluisse, quam istorum . Sed i tum salutis negotium eorum libertati dimisisse, praedestinationem negantes. Quare ut illis sese opponeret , & asisereret, praerer illam voluntatem g neralem , adesse aliam discernentem electos 1 reprobis, Paulinum textum, cui sorte sdebant , exposuit , & d cuit , non omnes generaliter Deum salvos velle, voluntate nimirum conis sequente, & efficaci; sed tantum aliis quos, de de hac speciali voluntate , quam Pelagianus negabat, tantum fuit solicitus . Videatur Lb. de corrept. ω

VII. Caeterum , quod stando in meis ra voluntate antecedente, & generali senserit Sanet, Augustinus, Deum velis te omnes universaliter homines salvos

fieri , liquet ex Doctrina , quam lib.

6. c. 4. contra Iulianum urget, ubi in

eo , quod Cnristus mortuus sit pro omnibus , insert omnes mortuos esse, sive originale peccatum con Iraxisse . t sed omnes & singulos originale peccatum contraxisse , docet ibi; ergo Christus pro omnibus, de singulis mortuus est ; ergo ex voluntate aute cedente omnes salvandi. Cum itaque hanc u luntatem restringit ad sola genera singulorum, dicendum Omnino est, eumsoquutum de voluntate, non quidem an lecedente , & generali , sed consequente , & speciali , quam PeIagiani

negabant.

186쪽

t x Quaes. II. De 'Iunt. DIut. omnium.

bet etiam omnibus velle salutem , quia . II. amor mediorum oritur ex amore fi

argumenta contra ia.

ret voluntas salvandi omnes , laret in Deo voluntas , quς nun-

qum impleretur: sed omnis Dei voluntas debet impleri ; ergo &c. Mai. ProbaIur, quia eisectus illius voluntatis emet salus omnium hominum: sed salus omnium hominum nunquam erit. ergo &c. illa enim voluntas non Impletur , quae caret effectu suci . Mu . etiam probatur. Tum quia D. Thom. hac qu. I9. art. 6- docet, quia voluntas Dei semper impletur. Tum quia

Deas Isaia 4 s. v. Io. de se ait et omnis Ooluntas mea fiet ; & Psalm. I 34. ν. 6. dicitur : Omnia quacumque volu/ι , Do minus Deit in Cato , ω in Terra. IX. Huic argumento aliqui, etiam ex nostris , rei pondent, neg. mai. Ad cuius probationem dicunt . effectum voluntatis antecedentis immediatum

esse salutem omnium hominum , non in se ipsa, sed solum iu causa, nemise in auxiliis tussicientibus . Cumque aec auxilia Omnibus conserantur, iam voluntas illa sortitur suum effectum,& impletur. mire in horum sententia proximus huius voluntatis effectus, non est dare gloriam , sed dare post sad gloriam: Se cum Deus, licet non omnibus det gloriam, omnibus tamendet posse ad illam ; ideo illa voluntas in omnibus suum effectum saltem imia mediatum sortitur . Et propterea D.

reducit ad voluntatem signi, dicens :Pro voluntate signi vult sal Dare omnes , quia omnibus proposisit salutis pracepta , consilia , 2 remedia . Probabilis est haec solutio et aliquibus tamen tabest instantiis. Nam Paulus laudatus docet , pro omnium s lute orandum ei quia Deus vult omnes homines salvos fieri . Tum stiam , quia si Deus vult omnibus da re auxilia suffcientia ad salutem , d

X. Propterea respondeo secundo, distingv. mi. Omnis voluntas consequens, conc. mi. Antecedens , nego mi. Quando ergo Scriptura , & S. Thomas dicunt , Omnem voluntatem Dei implori , loquuntur de voluntate simpliciter iali, qualis est voluntas consequens, quς quidem , utpote essicax semper impletur; non vero de voluntate an lecedente, quae respicit obsecium secundum suam speciem , & naturam Ia tum , non ut ponendum in eme , nee

cum Omnibus suis circumstantiis, & est voluntas solum talis secundum quid ;haec enim non semper impletur , ut colligitur ex illo Matthaei 1 s. v. 37. D-rissatem , IerWalem , qua occidis Propheistat , ω lapidai eos , qui ad te missi sunt , quoties volui congregare filior tuos , quemadmodum gallina congregat pullos suos

sub alas , O noluisti tUnde D. Thomas hoc art. 6. qu. I9. ad i. Neque tamen, inquit, quod aut redenter Polumus impl/citer volumus ,

sed feeundum quid ; quia voluntas comis paratur ad res , fecundum quod tu scisi i sunt ; in se ipsis autem sunt in partieulari . Unde simpliciter volumus aliquid , secun um quod volumus illud ,

eonsideratis omnibus cireumstantiis partieularibus , quod es consequenter velle.

de potes dici quod Iudex itisus I. pliciter vult bomieidam suspendi , se

fecundism quid vellet eum vivere , sciIieet in quantam es homo . Unde magis potes diri velleitas , quam absoluta vo- tu utar . Et sic patet, quod quidquid Deων simpliciter vult , sit, Iieet illud, quod a

XI. Sed dices. Omnis voluntas , quς non impletur , & caret suo effectu dieit imperfectionem : sed in Deo nulla dari potest imperfectio; ergo nec volunto , quae non impleatur. Respondeci, dupliciter dici posse voluntatem carere effectu , & non impleri : vel desectu activii ait, , ct impedimento extrinseco vincente, vel retardante

187쪽

dante e seaciam ipsius; vel ex libera

ordinatione ipsius volentis. Voluntas, quae non impletur , & caret effectupri ino modo , est certE impersecta , qua- Iis est voluntas mercatoris salvandi merces , di in est in tempestate ; haec enim est stu saepe caret, quia non habet vim salvandi merces , & tuendi vitam suam . Uoluntas autem secundo modo carens effectu , potius ex summa perseetione procedit . & talis est voluntas antecedens Iudicis salvandi vitam hominis, etsi homicidae, posset enim eum absolvere , & salvare: sed quia iustus est , vult essicaciter eum,

si homicida est, suspendi . Et sic eius

voluntas libere uno effectu caret , ut altum sortiatur. Quia ergo i ait D.Th.

qu. 23. de Verit. art. a. in corp. Deus omnes homines propter beatitudinem fe

eit , dieitur voluntate antecedente om

nium fatutem velle. Sed quia quidem saluti sua adυersantur , quos ordo sua sapientia ad salutem venire non patitur , propter eorum defectum , implet istaeis alio modo id , quod ad suam boniatatem pertinet, fellieet eos per Iustitiam damnanx ; ut sie , d.m a p imo ordine voluntarit desieiunt , in feeundaem labam tur : Θ dum Dei voluntatem non faciunt , impleatur in eis voluntas Dei .

Ita in Tholms . inae repetit hac qu.

xv. art. 6. in sine eom. dicens: Cum igitur divina voluntas sit universalis ea a omnium rerum , impossibile est , quod diDina voluntas suum essectum non

consequatur . Unde quod recedere videtur a dimna voluntate secundum unum

ordinem , relabitur in ipsam feruuium a Lum. Sicut pereator , qui , quantum es in se , reced/t is divina voluntate Ieceando, ineidis in ordinem dmine v

luntatis , dum per ejus iustitiam puni-xur. ae valde notanda sunt.

cipale distm qui posset: Nimirum , quod

divina voluntas sem ter impletur ir aliquo ordine , esto non semper in omni ordine. Et rationem dat ibi S. Doctor . quia licet effectus possit totaliter deficere a causa particulari , & fi

ri extra ordinem ejus , propter aliquam causam impedientem , sicut aliqua stella potest impediri, ne inducat

suum effectum i ei sectus latiteri non potest totaliter deficere a catasa univer

sali , sub qua omnes causae particulares continentur, nam licet dari possit aliquid , quod non sit homo, vel viis vum , non potest tamen dari ab quid , quod non sit ens; & effectus qui sui ter sustit influxum stellae particularis , virtutem tamen primi Coeli subter sugere non potest , quin per aliquam causam mediam in illud reducaur. XIII. Secundδ objicitur. Voluntas ista antecedens salvandi omnes videtur otiosa , & pariun sincera. Otiosa qaidem: ad quid enim servit, si effe-eii, frustratur Parum vero sincera: nam si Deus antecedenter ad praevisa demerita excludat hominem a gloria, quomodo cum hoc stat sincera voluntas ciruandi illum ' Sane, si in manu

Mercatoris emet sedare tempestatem , ne merces perirent , & non saceret, ac merces proiiceret, quis crederet , eum sincere velle salvare merces suas ergo cum Deus conferre possit omnibus beneficia essicacia , quibus salvei tur, si haec non conserat, imo decerisnat ea non conserre , sicut de tacto se gerit erga eum , quem reprobavit , quis credet, eum sincere velle omnes 1alvare

XIV. Respondeo , voluntatem illam non esse in Deo oti tam , sed per illam ostendere viscera inisericord; ae sue, qua omnibus praeparat auxilia , quibus possint finem, ad quem illos creavit, adipisci. Q i id si illam non in omnibus implet, hoc non est ex impotentia Dei, sed ex sua rectissima voluntate, qua illam non in omnibus imis pleri vult, ut alius suae voluntatis o do impleatur, & ne aliud maius bonum impediatur . Sicut non est oti

sa in Iudice voluntas salvandi vitam omnium subditorum , sed hac ostendit viscera suae pietatis: qudd si hanc non implet in omnibus . puta in homicida, hoc est ex ejus justa volunta Ie , Qua

188쪽

1'4 Quaest. II. De 'Iunt. salat. omnium.

tenetur iustitiam servare , ne aliud ma-3us bonum impediatur. Nec etiam desinit esse sincera , sicut non desinit esse sincera voluntas Iudicis salvandi hominem , quatenus h mo est . quamvis effcaciter suspendi faciat homicidam . In omni eni in actione considerandum est , non solium id, quod se tenet ex intentione agentis, nemph producere effectum persectum , quod est de prima intentione ejus ἔsed etiam id , quod se tenet ex conditione materiae recipientis effectum . quae quandoque est in disposita , quod

est de secunda intentione elus. Quamvis autem Deus t ait D. Thomas qu. 13. de verit .arl. 1. citato in corp. in

sua operatione materiam non requirat , or res a principio creaverit nulla mate ria praeexistente , nune tamen operatur in rebus, quar primo creavit , era ad

minifrans praesuppositἀ natura , quampriis eis desiι . Et quam Dis posset a

creatur ι omne impedimentum auferro ,

quo perfictionis incapaces ex ν sunt: tamen ferunsam Ordinem sua sipientia dispυnit de rebus fecundum earum conditionem , ut unicuique tribuat seeundis mmodiam suum . Illud ergo , ad quod Deus creaturam ordinavit , quantum est de

se , dieitur esse Dotitum ab eo , quasi

prima intentioue , star voluntate antec

dente ; sed quando ereatura impedit υν propter fui defectum ab hoc fine , nutalominus tamen Deus impiat in ea id bo

nitatis , eu us est rapax ; ω hoc est quasi G secunda intentione ejus , O dicia

tur voluntas consequent.

Exemplum autem mercatoris nor est omnino si nile . Mercalor enim , utpote persona particularis , neque duplex bonum respicit , neque duplici inientione sertui in illud , sed unicEten eiur suum particulare bonum procurare et unde si imminente tempestate

non laciat qu/dquid potest ad sua ruinmerculm conservationem , certe con

vincitur , eum sincerd non velle eas salvari. At Deus est provisur universalis , cuius est aliendere non lotum

ad id, quod de sui prima intentione est , sed etiam aliquando ad id , quod

conditio naturae , in quam agit, efflagitat ; qudd unam sui voluntatem , ac unum bonum omittat , ut aliam sui voluntatem impleat, & aliud bonum

procuret.

XU.Τeri id obiicies. Voluntas lite antecedens salvandi omnes erat refugium Semipelagianorum , qui propterea ad laudatum Pauli testimonium pro ea tuenda confugiebant , ut ex epistolis Prosperi, & Hilarii ad Augustinum , Iibris de Pradesin. SS. , O de eorreprio gratia praefixis , satis constat. X VI. Respondeo , Semipelagianos explicavisse voluntatem antecedenIem modo toto C lo diverso ab eo, quo 1 nobis cum D. Augustino & Thoma explicata est. Illi enim solam voluntatem antecedentem , & generalem expectantem liberum consensum nostium , ex quo illa voluntas fieret consequens,& essicax , admittebant ; unde negabant, Deum speciali dileelione prosequi electos prae reprobis , sed aeque velle eis salutem , quantum est ex par te sui. Ita reser uni D. Piosper epist. laudata ad Augustin. nimirum, quod .

Dei bonitas in eo appareat , si neminem repellat a vita , sed indisserenteν univerin

Di velit falυοι fieri ; & Hilarius praeci lata epist. Inde est , inquit, quo

illud paritὸν non aerapiunt , ut eluendorum , rejieiendorumque esse desinit νm numerum velint : atque illius sententia expositυnem , non eam , qua a te es

promta suscipiant ; ides , ut nonnisi Om- uer bomines fato, fieri veIit, or no

eo1 tantum , qui ad Sanctorum numerum pera nebunt, sed omnes omnino , ut nul

Ius babeaιur exceptur e quibus aperie constat, eos voluntatem discretivam, ac praedestinativam a Deo ablegata s.& solam voluntatem generalem , ac indifferemum , quae ex previsione nostri consensus effectum esset habitura, tria Deo admisiste. At nos praeter Voluntatem generalem, & antecedentem salvandi omnes , voluntatem consequentem, ac praedilectivam horum prae aliis, non supponentein , aut expectan-

189쪽

tem nostrum eonsensum, sed illum inserentem , ac praevenientem ita tuimus. Et quamvis voluntatem antecedentem ,

condition tam , de ineficacem esse di eamus; Non ita tamen conditionatam ,& ineficacem dicimus , quasi liberum consensum , tanquam conditionem ad sui eficaciam requirat, sed quia non vult salutem , nisi sub conditione is ,

qudd ipse hic, & nunc fini suae gubernationis viderit convenire. An autem modus, quo explicatur voluntas anteis

cedens a Patronis scientiae mediae dinferat 1 modo explicandi Semipelagianorum , examinare nostruin uon est.

DUBIUM II.

An Christus mortuus sit ex animo,& voluntate antecedente salvandi omneS. . I.

Iansenismi Ortus , o progressus.

cedentis Dubii, & persectam

ωα .R. voluntatis antecedentis, quam

habet taeus de salute omnium hominum , nolitiam , addere aequum duκi hanc celebrem quaestionem , ex cuius resolutione ea, quae dicta sunt , magis firmabuntur Inter Iansentanas Propositiones Summis Pontificibus Innocentio X. Alexandro VII. & Successoribus proscriptas , quinta in ordine haec est : Semipe manum est dicere , Christum pro

emuibus omnino bominibus mortuum e

fe , aut sane uineis fudisse. s Quod prius

docuerat Cilvinus, & docent Calvinistae, teste Gomaro in e. r. ad Galat. dicente , hoc in Synodo nationali Doria dracena statu um . & in scholis suis Calvinisticis doceri , Lutheranis in contrarium obsti epentibus γ. Quia tamen nihil magis per omnium' Ora versatur hisce temporibus . quam Ians nise mi . & Ianfensarum nomina. non abs

re fore existimavi, si Candidato nostro tradideros brevi quidem ea lamo ) in tia , dc progressus Ian senismi, qui licet toties profligatus, caput lamen erigere contumaciter non celsat , ac deismum, in quo revera I an seni sint damnatus error consistat.

II. Cornelius Ian senius Natione BeI-ga, ex Doctore Lovaniensi Episcopus I prensis , suis in Pentateuchum , &quatuor Evangelii Commentariis celebris Ian senismo nomen , & errorem deindit . Conscripserat prς tere, magni; MO-lis volumen de divina gratia , quod tamen grassante lue fato praereptus anno I 638. publicum facere nequivit . Id laqien anno sequenti praestitit Libertus Firmonisus . qui illud typis mandavit sub hoc titulo: Cornelii Ian senti Iprensis Episcopi Aligustinur , seu S. Augusini Doctrina , per tres Tomos distributum . Qi si in eo ooere pura genuina . ac sincera Sincti Au ustini doctrina , nullo Veterum cognita , aut Reeenlio i una hactenus intellecta , contineretur. Et prosecto sibi adeo adulatur Ian senius in eo opere . ut, ac si solus ipse Augustinum penetrasset ,

caeter OS Omnes tanquam S. Doctoris

doctrinς ignaros traducat. Quamquam suae deceptionis sorth conscius , salo proximus in Testamento, quod condidit, proteitatus est , se omnia sua scripta sincero obsequio subiicere iudicio, correctioni , & emendationi Romani Pontificis , doctrinae a Summis Pontificibus approbatae se firmiter adhaetere, salsa vel o dogmata ab iisdem damnata ex animo reprobare . Hinc pr

testitionem ad ealcem Libri de Gratia Christi insertam quisquis legere, potest . III. Evulgato igῖtur Iansenti Augustiuo, in Belgio, & G illi is contentio exorti est ; quibusdam tanquam e Coelo delapsum Au quilinum in eo excipientibus, quibusdam . & quidem sanioribus , adversus ipsum , ceu Pseudo- Augustinum strenue dimicantibus ; inister quos S. Facultariς Parisiensi α The logi quinque Propositiones veluti graviter erroneas eodem jam per Umbanum

190쪽

1ns Quaest. IL An Christus mortuus sit oe.

4 fixam , quia ab Augustiniana dissea,tiat, & toto Coelo aberret. Nec minus salso asseruet unt, & adis huc asserunt Iansentani , Molinae doctrinam Iansenti damnatione triumphase, cum etiam post proscriptas quinque Iansenti Propositiones liceat in d et tina de Gratia esse Catholicum , nec tamen Molimstam : Doctrina enim de duplici gratia, sussicienti , & per se eLficaci , quam universa D. Thomae Sch Ia profitetur, media est , nimirum , nec Iansentana, nec Mol: niana . Hanc , post Iansenti damnationem . a Sede Apost lica adhuc probari testis est Roma, sub cuius oculis publice defensatur ; testes libri postea editi, quique in dies eduntur i inter quos Panopita de divina gratia Thomae de Lemos in quibus doctrina de Gratia per se essi caci, &Praedestinatione gratuita Romanis Pontificibus non obsistentibus, inin probantibus statuitur , defensatur, & Molini

starum momenta pro viribus excutiun tur. Adeo ut oppositum improperantes , tanqua in calumniatores traduxerit Benedictus XIII. in suis Litteris

Romae datis 6. Novembris I 14. Et in novissima sua Constitutione Pretrosus Privilegiorum ordinis Praedicatorum confirmatoria β. 4x. data 16. Mail I AT.

quibus D. Thomae discipulos ad eam tuendam , & propugnandam accendit. UI. Viderunt, & adhuc vident, se hoc asylo parium, imo nihil tu os esse Iansentani. iniare relicta quaestione Iuris, ad quaestionem ut aiuntὶ facti confugerunt. Dixerunt. & adhuc dicunt , quinque Propositionum damnationi se lubentes adhςrere, ac subscribere, sed videndum , an illae fideliter ex Ian senii libro excerptae suerint, &in eo reperiantur. od ipsi negarunt pertinaciter afferentes. in toro Janinis nil libro, nullam ex damnatis Propositionibus , saltem in eo sensu , quo

damnatae sunt extare , & proptere: haeresim Iaia sunt anam chimericam esse , & imaginariam. Ex hoc intulere, in hac quaestione iacti non esse opuς rudice, sed sanis oculis. Hoc ullimum

banum VIII. damnato collegere, quas anno vi. Episcopi Gallicam num. X s. ut de iis praevio examine iudicium , ac sententiam serret, ad Summum Pontificem Innoc. X. transmise. unt, qui matura praemissa discussione , necnonsu sis ad Deum precibus , sua Constitutione pridie Kal. Iuni ε ann3 2633. publicata , prς latas qui noue Propositi nes ex Iansenti Augustino excerptas damnavit, unicuique singulari damnationis inusta censura . . IU. Innocentii damnatio fuit quidem reverenter suscepta a Galliarum Episcopis , quod eorumdem gratulatoriae Litteiae sub die x s. Iulii a a I 633. palam testantur : Verum 1 Ian- senti Fautoribuq , non item . Cum enim

Masti striim suum imitari debuissent , qui , ut, nuper dictum est , se , sua uescripta Romano Pontifici corrigenda sub ecit , novas turbas excitare , &v.triis querelis Catholicum Orbem implere cςperunt , ad eb ut dici possit ;quod de Pelagianis timebat Augustin.

ferm. i. deverb. apostoli nune ferm. 23 I. e. ro. Innocentii rescripto causam quidem finitam esse, sed non finitum eria rorem . Palam ergo contumaces dicere ceperunt Iansentani, & exclamare , V. Primo: Innocentiana Constitutio

ne . ac quinque Propositionum lata censura, & damnatione per Jansentilatus Augustinum peti, eius doctrinamimo , & veterum Conciliorum , RO-nianorumque Pontificum explodi , ac proscribi; Molinae vero ejusque sequacium de gratia versatili opinionem extolli . ac velut in Throno collocari . Quod quam salsum sit ostendunt,

tum vivae vocis oracula, tum Romanorum Pontificum Innocentii X . A-Iexandri VII. Clementis IX. Clementis X. Innocentii XI. Alexandri V I I I. Innocentii X I I. Clementis X I. de noviisime Benedicii XII I. diplomata , qui omnes S. Augustuat de pratia , & libero arbitrio doctrinam a Sede Apostoluta approbatam , & in Ecclesia coniecratam esse declam uni ;ideoque Ian senii doctrinam furita con-

SEARCH

MENU NAVIGATION