Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

221쪽

hi ad hanc quaestionem a nostris responsum es te, non est sorte miria, qui enim cognoscere pose et quid nostri seribant cum vetitum sit ne quis nostros libros emat, vendat, legat Celsi triarii mautem non est, nam ita nunc fieri solet, en tameres indigna Sc non serenda hominem Theo logum, B qui sibi iudicium 8 censuram in omnes sumat, tam facile S temere pronuntiare de re sibi incognita. Nam si dicat sorte . se tanta de nostra responsione ad Brent ijTestamentum loquἱ, nisi lominus tenetur, quoniam All a no- his respondetur ad notas& publicas criminationes recalumnias Breriiij neq; tum illud latibu

tum imirier ibat cinem si ast haben D. Aaαdreae offoderat, sed illud in Iegatione sua Memae

mirigensi inuenit. Proponit deinde nostra rea sponsione, qiis Pali tam bene nota erat, cur tam Vrget Ut aperte BCrotia de respodeamus Sed mauult ipse pro nobis resp5dere,visentetia nostra quam ipse fingit, nullis rationibus confirmata Proponat. e qua suo arbitratu ea c5ficiat, quibus nos in odium adducere possit. Itaq; statim subes ij cir, nos homini seu humanae naturae nihil nisi titulum tome relinquere qHod Maris seu hominis filius nominetur qui de omnipotens, sea

eum secundu humanam naturam tantia nudum nomen omnipotentia habere, vere aute 8 res

ipsa prorsus nihil. Hoc aut nunqua scripsimus, Diari qua dociatmcis, nunquam credidimus,neq; quicqua tale legitima cosecutione eκ nostra do

222쪽

ΥIGURIN. e rina eo ficitur nisi sorte Iacob LAndrea nihil

reaturae caprum Retaniana nihil Issi est offeium Christi seruatoris: nihil illi est comunicatio duariariaturaria in omnibus operibus, ubivra aq aeq; c comunicatione alterius agit quod suum est: nihil etiam illi sunt amplissima illa doma quibus humana natura ita in se ornata eii Ut Omne creaturas longo interuallo eκcellat At. que clam iam per docta erimus. c doceam S, araeque firmiter credamus, Christum hominem si in te Mariae aut hominis filium, eme Deum veri ad omnipotentem, quoniam non alius sed unus ex idem est Filius Dei ex filius hominis , nihilominus tamen im 'udenter gloriatur. 8 se confidenter iactat quasi conuicerit nos Christum ἡσlium hominis adiuinitate spoliare: 'o moleuis se ultro ad palinodiam offert si conuictus fuerit: atque cum toties soline IJAbe geses C ut alios omittamus)υicini illius, cu publico collo, quio, e praeterea tot scriptis in iacem editis o

Derideriri non tantum errores ipsius, sed etiam contradictiones manifestas, hoc est, aperta cluculenta mendacia, nunqMam tamen erubuit,

sed pro Sophistica sua lubricitate 8 loqua citate verba torquendo θ aliter interpretando, aut impudenter ea quae dixit Sc scripsit negando, se sperat posse elabi idque iacilius a Pud eos quibus nostras responsiones Vide, ire dc audire non licetinam si apud aequos iudi

223쪽

An D. ANDR DEFENS.

Christo 'es controuersia disceptaretur. 8 nostra xe sporis ories non minus quam iras criminati omines legerentur facile inanis eius iactantia comi Peici possit. Postremo assciit nos duos Christos facere, tibnsiel unum filium Dei omnipotentem, alterum fili

Um hominis, qui cum hac omnipotentia nullam re ipsa communionem habeat. Atque hariccalumniam Postea pagina tertia repetit mos duos sacere Christos, unum Deum, qui humanae natura iri solubili viriculo coniunctus sir. atramen quo ad naturam suam re proprietate. mallam iam ea communionem habeat: aliserum hominem tantum , Ornatum quidem ma

tori potestate gloria dc honore quam caeterisa acti, sed qui nullam communionem habeat cum infinita maiestate, potentiae virtute Dei: verum ubi maiestas haec homini tribuitur id non vere fieri sed tantum verbo tenus, reipsa M. Aautem nihil ni verba eme Atque hoc est argit ientiarn quo nos D. Andreas Nestorianos cMachum etarios facere coriatur,quod e dia o hu mendaciis siue calumniis consutum est. Pra/Imrim quod ea quia nobis scribi ritu deliciam nama tiara Christi, ipse interpretatura nobis dici de homine Christo. Cum no ignpret longe aliud eme cudicitiar aliquid de humanitate in abstracto, aliud cia de homine in concreto aliquid

Prgdicatur. Deinde, ait nos omne comunione P αDractatu diu ins naturrcu humana tollare, quod

224쪽

falsum esse paulo ante ostendimus. Rogamus igitur pios lectores ut uniuersam hane ipsius soPhliticen herie e M pendant, scobseruerit quibus ambiguitatibus utatur θ quomodo controuersiam hane studio inuoluat.Cum aute huiusmodi certaminum Praecipue in rebus sacris, finis eis debeat declaratio veritati. non potest ille vir bonus haberi qui ambiguis locuti 'nibus cs verborum aequi uocatione rem obserarare studet. Ac possiemus plures eius fallacias Sc lateis bras commemorare, sed cum easdem Heidelis hergenses Theologi , quos ob ipsorum instasnem pietatem 6 eruditiqnem honoris causa

nominamus, deteκerint,6 omnibus nisi qui in meridiana luee caecutire voluerint, digito quaas demonstrarint, nolumus eadem repetere. D. Andreae t o Mallem se habet, quod hoc argumento

Nestorian. quo alios Nestorianismi co uincereVult seipsul Nestor ano er oradauere prodit. Nos enim nos facimus alium Filium Deid alium ariete filium, sed unum S eundem agnoscimus Dei &Mariae filium, aeternum Sc omnipotentem taeque infinitum secundum diuinam naturam, re eundem in tempore initium habentem, finita naturae atque potentiae secundum humanitavi

Deolstad. vis a sum Crema se ibitis, re alterum essentias ilium V incommunicata Deitate Deum esse dicitis, Propter imme in uitatem dc infinitatem domorum Deo factum aequalem duos facitis fialios

225쪽

lios,d aperte Nestoriani essis. Atque cum hic

tuam consessionem Proponis, Christum iuAta diuinam naturam esse ipsam omnipotentiam. iuκta humanam naturam habere omnipotentiam Ii de communicata omnipotentia lo.

queri se quae alia sit ab omnisolentia diuina Daturae, Decesse est aliam quoq; eius diuinitatem esse, ram eadem est ratio diuinitatis&oomnipotentiae r Sin loqueris de omnipoteraria diuinae naturae, dicimus illam eodem modo haberi ab humanitate Christi, quo deitatem a bet, suod sci licet humanitas sustentaturi uis nitate Ec Pars ei personae omnipotentis, itari hie habet omnipotentiam, non in sua naturaten ilia persona, atque in Datiara Verbi,in curru fhypostasi omnipotente subgistit. Quod si ringis humanitatem in sua natura habere om ni potentiam Verbi, prorsus diuinitatem cum humanitate confundis atque etiam duo sis eis Christos: nam si humanitati non satis est ita --. Verbi natura habere Omnipotentiam vi homo Christus stomnipotens , neque etiam sa/tis erit humanitati in persona Verbi subsiste re , sed ut propria omnipotentia ita quoque Piopria subsistentia seu persona illi tribuenda erit. sui fuit Nestorii error. tque hoc neceia

sario cκ ipsoru dogmatibus conseqHirur. Nam Suoniam nullam agnoscunt monem personalem nisi quae per realem transfusionem fiat; sequitur , sicut diuinitas communicat huma

226쪽

latitati omnipoteritiam, omnisa Pieritiam, ommmi Praesenta am quae tamen alia sit a Verbi O impoteritia omni scieritia & omni praeseritia, se 'quitur iri qNam etiam personam a Verbo com municari humari armatur ut aliam habeat persoriami, Nestoritas voluit a persona Verbi: alioqui non plenam habebia communionem.

Corpia chri inomus ubique,sed in uno

DV in oecapite agit D. Andreas, Privi

mina nos arguit quod statiam controuerissiae peruertamus , ac scribam ias ipsos asserere corpus Christi secundiam a turam humariorum eorsorum ubiqiae praesens esse quod nutiquam alseruerint: atq; in hoc Ioeo se mirabilio ter iactat, atque nos plane contricctos Piarat.Se cundo loco Luther verba stabiicit ad eκplieam dum c probandiam Vbi quitatem corporisIChristi. Nos Deo adiuuante eum Vn nos meri daci accusat, in hoc ipso capite non semel secrsaepius calumniara mendac ijs sum eme con Mincemus, idq; tam clarec erat denter, ut omnes sano tradicio praeduimus imposturas&faudest Peceritere possint.

quod prae Primiam iri arai de eo hac tenvi inter nos isoumixi usi c.ntroucrsiana,An corpus Christi quod subitana

227쪽

Db stantia sua nostris corporibus eκcepto pec ε - , --μοῦ cato simile est, hoc priuilegi habeat prae reli- - ῖν otiis sanctoriam corporibus. Vr eodem tempores diuinae celeitiresia per Daturali ratione uere si, 'μ' Gmui, loribus aut omnibus in locis in ter 'ra praesens csse possit an vero hoc si impossiabile Nola sinoc seret Christi corpus non saset verram corpus humanum, sed tantum speἄcta iam quoddam, ac prorsus in spiritum muta tum esset. Atque hic prima sallacia ab eo committitur. Mod id Oxrimittit de quo maκime Contro Uerlit Ur, an corpus Christi EAE MENTIALITER. SUBSTANTIALI TEM , REALITER CORPORALITER sit ubique, talem enim praesentiam corporis Christi in coena a flerunt, dola Hirasse ais biliendae gratia Vbi luitatem eκcogitariant. Re o Brentius in libro contra Bulli rigerum asserio

mimanam Christi substantiam omnia implere i&,bicunq; est Christus Deus cum sua maiestat te & omnipotentia, ibi etiam necessario Chriae istum ess una cum corpore 6 anima sua. Deinde summa certaminis inter Brentii 4 Status emnos ab init sc sitit: Aia corpus Christi in coe

IKacI cIeκtera patris sederis seruet narii ratum Ronoria corporia, ut simia re semel in uno tantum loco st, an vero cOtra abiecta humani corporis Proprietate smiat multis in locis aut etia ubiq; substantia i praesens eκ istar. Itaque iniuriam

nobis facit D Andreas quod nos dicamus ipso P

228쪽

docere corpus Christi iuκta natura Sc proprie. ratem hia manorum corporiam in multis aiat omnibus locis e Nistere. Haec enim sunt verba no. stra: Deinceps nobis eκperide fidiam est, an coro. pus Domini nostri Iesu Christi, quod e beata V virgine assumpsit, in gloria BGeκaltatione sua ' ad deκteram Dei, per Dei omnipotentiam ita ' deificatum sit, vi non amplius iuκta naturamo humanorum corporum in uno loco sit, sed sitast tali multis locis ε ubique, seu undique in ' coelo dc interris eκ istat: An inquam haec sit vo/s luntas Dei verbo ipsius patefacta, Vt Uerum cordi pus Christi non circumscribatur aliquo coeli los leo. sed ubiq; sit Etenim nisi ottendatur hanc es se Dei voluntatem verbo ei ras eκ presiam, quod Christi corpus omni circiam scriptione carear, , , Scibi qui tarium sit, frustra' Dei omnipotentia praetenditur, ut quae hic nihil probare possit. -- Cum igitur scribimias, quaeri an corpus Christi

cundum a non ampli US Nta nat aram h Umanorum cora

llai sy Porum in uno loco sit, sed simul in mollis locis d ubique facile intelligit Iacobus Andreae, inlud pol terius non inferri ut proprietatem arat Datiaram humanoriam corporum, sed potius ut

aliquid contrarium. Si enim dicaeRempli gra tia 'a cobus Andreae non amplicis tutata moremi Theologorum simpliciter candide cubi genue inobiscum agit, sed calum iiij δ mendaci j nos opprimere conatur non hoc dico,Theologoκ rum morem esse calumnij dc mendacijs uti sed

229쪽

Elim corirra quam decet Theologiam, calumnisatorem sophistam agere indico. Et certe hii ius sophisticese callim Diae cκ emptu est quod Paulo post pag. 3. denuo reperit, hanc quaestiae oriem a nobis constitiai, An corpus Christi iu/Ata naturam h amarior im corporum sit in D sed omnibus locis: si Dalrdulenter Omittit, si dui fiaquod nos addidi as, An tu Nia natiaram corpo nostra et

ris non amplius sit uno loco simul, sic ubique in Aduersatilia enim parti uia satis ostendit quis si quaestionis sensus, nempe, An Ihrasiutare

tineat humarii corporis proprietatem ira coeli rad deκteram Dei sedens. Etenim aduersario Aduersariirum aliqui aperte docia erunt Christam ascen Ch is oesione sua in coelos abieeisse hanc proprietat cm pus n5am- humani corporis, ira vi corpiis eiris in tale si es buiusdiu maiestatere spiritMali mundo non ampli HSha prvin. beat suam circumscriptionem, neque certodo Biςmi'

iunt,quiibueas probare voluerurit, loco circae 'scriptum esse, inter accidentarias proprietatem corporis numerari debere: item circumscripti eonem loci esse imbeeillitate qo aridam corpoream ae carnalem deformitatem dc ignominiam. contra nostri ostenderunt ei relam seri piloriem liadnaturam corporis pertinere, seu substantia a te melias Proprietaterri Te, cu autem Cnris i Is

ad deκteram Dei sedens Datur B proprietatε humani corporis non eκuerir,cosequeri se in Vicorpus eius substantia sua no possit est ubiq;:

230쪽

Duplestino Non igi oramus Psorum latibusiam nempedus corpo-,duplicem esse modum corporis Christi prio

irem quo conlideratur Urita naturam humana corporis, alteriam rio con*deratur quatenus

in unam personam filio Dei assumptum est, quo modo Christum corpore suo bique prae sentem esse volunt ted hic illis ostendenduerat, quia de sobstant Micomori Christi praesentia quaestio est vel Christum iri gloria dc marest ite sua abiecisse vera corporis naturam Sc prori

rietate .uci si eam seruat, non tamen haec esse

contradictoria, corpus Christi substantialiter in Ioco esse,& idem substatialiter ubique esse Bretius alicubi prius illud ostendere conatus est, corpus Christi in sua gloria non esse circumascriptum posterius D. Andre asserit, qui striabit haec interscio pugnare Elmstumiorporσsuo esse iri uno soco, christiam corpore suo essivbique. Etenim naturaliter B ementi alitere se in uno loco, personaliter vero esse ubiq; Sed quia scit controuersiam fuisse de substantiali Messentiali praesentia carnis Christi, ut se in latea bras abdere possit. diast licem eius facit essentia, naturalem seriora deret, ii postit dicere coetrias Christi ei Ienitaliter ubiq; esse esse Da scilicet personali. Sed haec omnia nihil sunt is mera verbonam sophismata,nous lambiguae locutiones N primu clam humana naturam 5 habe a strapropria personam sed in hypostas Verbi subsistat non potest illi tribui personalis essenis .eia,nis id ita accipiamus, humanitatam cum di