Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

발행: 1575년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

se se naturas habeat, iuNra diuinam quidemn ε, inepte vere dicere possumus , Christus eaod dexteram Dei: De κtera Dei est ubique. Ergo Christus cst ubique Vere,nquam hoc dicitor: sed iumta diDinam naturam. Quod si hic Luthetiis clamitet Atqui utraq; natiara smo linam

S eam Clam perlonam, quae in diuisa est, consti tolt. Iam dc illud ipsiam vere die ere latebimur. Niim autem idcirco seqMetur, quod'Mae Uniua Trat Urge Propria stant, in alteram quoque contignire, d ad eam referri debeanulmo inquit Lu therias: Dicimus enim hene diciminu Dcus est pro nobis mortuus Deus a.ortos uariare Nit. Hic nos adhMnc modum respondcors.

De hisce Saliis hiatias generis loci tionibus iam ante ab Unde satis dispotatum est, ubi nimirum

fas hac na ratione conssere posse, quod nimillum is qui Passus es. mortuus est. 8x flagella Otium iectos sustinuit, sis ut etiam Deus est non Rute, quod adcirco ipsa quoque Deitas aliquid passi st. Porro ad argumentum ab unione gesumptu idc sic respondet Hic autem illud a Luther scire cupim Hs,NDidiam secuda illa verborum isor Lm parte innuere vel dicere velit depriαmis enim nulla omnino nobis est controuer

si a cum videlicet extra hune hominem nullum et mnino Deum essepeto nunciatdQuMoenditinum D tu tunc quoque fuerit, priusquam Cliti

242쪽

mus homo fieret Sic enim arbitror. Ergo Deos

tunc temporis eκtra humanam illam Dat oram,

quam postea demia assumpsit, D cus suit. Quod si vero se de ea conditione vel tempore loqui di Nerit,uelao hominem iam assumpsit, iam illud niihi κpediat velim, Mid nam per Uoc ab uvit lum mora velit intelligia Si dicere volet

diuinam naturam non latius nec ulterius, qua humanitatem iusius, Niendi huiusmodi enim verbis Scrita aestionibias hie omnino tenadum est,ῖ iam illud sequetur,ut Christus neces sario omnia sciuerit, ordinarit, potuerit,&c Ais

qui hic iam propria ipsius verba quae in supe rioribus producta sunt contradicere videbitastias. Si enim Deus ubi a te est, cium a Luth

si sententiam humana quoque natura bisue est, illud omnino sequetur, ut omnia videat, possit ordinete administret. Sedec illud sequetur, quod non alibi quam iri Guce passus sit, a libi vero gaudio dc laetitia fuerit affusus. Quod si vero Lutherus vocabulum si e accis,Zoluerit Ut Deum nusquam esse inteli

gamus,ubi non homo ir,iam nos MoqUeeari dem com illo sententiam sequimur Deus enim ubicunque tandem sit, homo est, nee usquam ., homo esse desinit. Sin autem haec ita a nobis acincipi velit ut De iis nusquam locorum esse dica.ttar, RUinhia mari itatem tuoque)bidem vere ebse credamas grauissime errati quemadmodu hactenus abunde satis demonstratum est. Et si Diale-

243쪽

Dialecticorum regialas obserMare velim Us, nunquam huiusmodi conuersionem sacere licebit: Deus homo est,ubicunque tandem sit: Ergo hamanitas quoq; es , ubicunq; Deus suerit: Nec e tiam illud sequetur: Ludovicus reκ est,ubiciaq; tandem sita. Ergo regnu quoq; ε regina est,ubs Ludovicus fuerit Cia enim ipse captiuus tene tur regnia risi eo in loco est,in quo asse captiuus delitescit. Id et in eia duntaXat usum dicimus, vera crassi quisquam miseri cocculi staboc Lutheri libria tanti saccre consueuertit tande se lorare stultiores quatile malus sat esse videat. Huisiusmodi enim loque di formolis utitur,va vel palpari medii videri possit se totu in hoc esse, ut ver horti suco dc praestigiis elabi possit. Quis enim Vn qua sic o tu ba Extra homine hunc Deus Hugo se freto grado enim vincere dc armatias dcirco vel palaestra discedere conar Ur, qtrochiq; in dem loco Iudeiaeniat. Hoc miserici si id stolidi homines videre nolunt. Vnde videre est hanc md lius Propositionem, qua e Aira hominem hunc Deum nullum esse dicit, non piaevilem modo,

verum etiam salsami blasphemam esse.

Porro iam responsonis in ostrae terminNs in infiniit me Ateiadendus esset. si quidem Ornn

bus isti iis erroribus stim cienti H digna respotissione vellemias occiarrere, illud iam tandem coaeius uis istudiora diligentia committimus, ut post de ela rationcm hanc nostram tam diluci.

dam, quiuis Per sese oculis apertis xc maciti

244쪽

eius inspiciat. Unde non quicquam ali radii tertias de his dicturi, pauca duntaXat Lia theri veristia sibi inuicem contraria hic apponem iis,quiαhus positis vela colligentes inportum festinavi himus Sie autem idem ille in sua ista conses sione pronunciat: , Et vilis certe parvique preti Christias ille , meo iudicio foret,qui nori nisi uno in loco utis, a Nat Uno eodem tempore diuitia simul humaria persona esset. Videte mage , Principes nactissimi nouae monstri plenam inuisitati seris ni ita a mul Sc sententiaria generationem. Qissis enim in ea est sententia,ut Christiim uno dunditaκat in loco unicam persona esse dicat Nonne B nos Deu ubiq; hominem e Te manifestis verbis fatemur: Et bientique Deus est. ibi de Deci

quoque hominem esse testamur' Hoe vritam vero eNcipi mris Ariod nimirum ho mo 'le em Christus assci sit no v bimie locorum sit coryoraliter, in qui biis Deus eii.Nam cum incru ce moreretUr, nequaquam corporaliterim ui etiam in coelis erat. Interim tamen haec sentenae tia nostra personari, nullo modo scindit aut vitiat. Quod ipsum Pauli Remplo no inepte discere licebit. Hic enim nihilominus Pauli perseinna erat salua dc integra etiamsi mens in tertium coelum ab re 'ta peregrinaretur. Deinde aliud quoque huius generis eκemplum e nobis sumere lieebit. Apud Deum certererimus is omni gaudio, talitiae voluptate vera nos replebir,

245쪽

t vi illis ad satietatem usque aeternum frui possim Ra interim ipse ubiqrae erit, rios Nero ne quuq Dama illum tamen qui ubique est, nos qMoq; intuebimur qualis nimirum ille est. Sic enim Ioane sinposoliis in sua Canonica ea . . inquit Icharissi mi, nunc si ij Dei sumus essed quod sutiati sumtas, nondum apparia it. Scimia autem. qiae Diam si apparauerit. SIMILES BI A RH.

lum quod similiter Diatris oculis exposita naternere possumus Solis est. Hic fulgore dc ra 3

dijs suis, ni uersum terrarum orbem alliamina nec unius dunta Nat regionis est vel hominis, sed omnium simul. Ec omni bra quoqDe sufficcrepotest. Quartia illud est quod singiali nos rumtotum Solis corpus eonspicere possumus, curri illud tota terea maius sit. Nec etiam opus en Ut unus quisqiae nos rum apud Solem ubique strinterim tam era Omnes illo, quantum nosis is ficere potest, seu imia r. Quapropter currile e Penes nos de praehendere possimus, iam ad Chri. si humanitatem ascenda cnus, Decesse est Diti gentiori con syderatione observemus rio Pameto ipse, qui De H ei omnia penetraris,ec hosmo qui in summum subuectus fastigium ad dextram Dei cos det, Omnia per diuinitatem qu sipsi in unam personam unita vel coniuritia est Ivideat, ipsum videlicet, Deum chomi nem,ciali ominem in diuinata te adeo ut prauatam rica

246쪽

,tionem nihil prorsus oculos ipsius latete pocist Post hane enim pronunciabat, diceris, Data est mihi omnis potestas iri celo sc in terra: quod omne per diuinitatem illi contigit Ariarea quaedam illi incognita erant. Quemadmos dum vero, cum homo sit, omnia tamen videte se non idcirco tiaret humanitatem ubique ei Lquemadmodum Q pra demonstrauimus. Et ut personam illud diuidat vel scindat tantum abest ut illud quoque non magis hominem scinindat, quod ratione Sc scieriti a uniuersiam muris dum hunc comprehendit, Videtque,ciam inlevirim corpus ipsius viκ minimum aliquem rela

christo. I hoc capite responsionis nostra ad Brena

ti an iam testamentum,docctrinam nostrae E

clesiae de utriusque naturae Dione in Chrisso paucis 6 perspiciae κposuimus ad repetalendam Brentiariam alumniam, qui ait nosseram de hac re doctrinam peruertere, blara Phema dogmata asserere hanc nostram bis ctrinam cum D. Andreas consulare dc damnare non possit, scribit nos personalem unionem ore tantum contueri , quasi scilicet aliud quiddam de eoIH

247쪽

e contrarium sentiamus, quod ipse tantus avites re cordium inspector tantum norit, ac Pro Nimo quidem capite conatur ostendere do ctrinam nostram Pugnare cum vera doctriana de naturis in Christo hic tantum interm L Mpretationem verborum Pauli ad Philippen a Philip te-

nouam B a verbis Pauli alienam affert, de qua 'd'φhi

pauca nobis scribenda erunt Primum autem -- icribit nos verba Pauli peruertere, qui dicaamus Deum asIampsisse sormam serui, Pati timenim de Christo loqui , quod nomen Deum re hominem in una persona significet 8 hiepraret piae hominem, cum enim Christus noralecundum diuinitatem, sed secundum humavinitatem Unctus sit, eum etiam secundiam humanitatem&propter humanitatem Christum esse Sed haec eius ratio infirma est in Christo,

verum etiam Mumnitas u Thirmana nariarauriri Et ea, c ccum asibi scribatur Christum anteA. brahamum fuisse Ec idem dicatur potentiare sapientia Dei tum dicemus haec de eo dicta esius secundum humanitatem Sc propter huma nitatem sic in hoc Pauli loco Christus dicitur fuisse; risorma De , hoc est, talis cicialis est verillus essentialiter Deus nisi enim formam Dea pro diuina natura Messentia accipiamus, nori potest dici aequalis Deo patri, commianicata eaenim Deitas, d illae creatae proprietates diuinitatis in humana natura eam non iaciunt Deo

248쪽

aequalem. Hic ergo Deus verbDm aequalis Deo Patri ac verus Deus seipsum e Minam ui assiam Prisorma serui, Deus enim non in se dicitur ere inanitus, sed sorma serui accepta, quatenus taincarnatus sue manifestatus in earneae homo Belus, et quidem infrmissi revia eκcepto pecca eo.Quod autem obiicit Andrcas. si forma seruisistra ficet umaniam turam, Christum nunc quoq; in gloria seruum fore, ambiguum est humana enim Natura serua dicitur comparatione diuinitatis,natura enim finita .reata infinita aeternae E creatrici deitati tonsori non potest:

ac scirithomana natura eriam in gloria est cresatura nestre tamen Pre Pterea cum creatiaris vul Mitati obnoAra,ita eadem etiam in se con*dera

H lea serua dici potest: Et Rogus imis in Oh,Chrisum in forma seruit edere ad de&rerare Patris. Dicitur etiam Christus non tantum assumpsisse serui sormam verum etiam accepta hac serui forma similis factus homini huε, seleium iliasse obediens suisse usque ad mortem criacis,hoc est, infirmitati humanae naturae, ε miseret atqἔseruili conditioni sese subiecit nostri causaveae rus horno factus. Ab hac autem seruitute libis

ratMs est, non tantum eo modo quo nos peram sum liberabimur, quando omnem c Tr Uptios

Hem Auemus, sed a Deo in summam, ut Patilus scribit, sublimitate elatus est, Dominus ae Christis factus, ut iam omnes res creatae illa seruiae. Per sormam autem Dei diuinam naturam .ec

249쪽

per serui sor η Ommat amnaturam non rara itum veteres intelligunt, Cyrillias, Chrysostomus, Ambrosius, Hieronymus Augustinus, sed recentiores quoque omnes eo de modo Pauli verba interpretantur scirentius ipse ante hanc controuersiam non aliter hunc locum eκ,lplicauit. Atq; hae est simple interpretatio ea sentiens verbis Apostoli qua argumentula uoli essica eius redditur c illa antitheses Pauli hie Propositae conseruantur 6 illustrantur. Et quoniam Beelesia orthodoκa sempere hoc Pauli loeo aeternam diuinitatem 'caequalitatem cum patre Christi seruatoris probauit contra Arrie ubiquistae. Os, Samosa tentanos, atque alios hostes gloris Samosateo

Christi, iudicent pii lectores an Vbi quis aequima'

aliis Arrianismum obiiciunt, ero studio glorigeius ducantur quando tantum contentionis stadio fi emissima testimonia scripturaria enervare conantur , atque ita scientes Scis olentes nouis

Arrianis arma suppeditant ad oppugnandam Ecclesiam s Certe riusmodi argumenta ad Uerhum Perie ekUsorum non nostris libris deseri Pta, nunc in rigari lii iactant. qui Christum fionante fuisse dicunt quam e virgine nasce. iretur. Si nos hoc modo cum Arrianis colluderemus, Deus bone quomodo tandem nos Doactor iste tractaret, qui nos quamuis voeeec scriptis pubi Lee Arrianismum oppugnarites nihil ominus Arrianos iacit Sed hae est nostra con ditio. Ut illi liceat impune calumniari S con

250쪽

Miciari, omniaque suis sophismatibus inuoluo re, Arrianas que theses probaree confirmare. interea hi soli mendacij dcArrianismi spiritu diicuntur, qui veritate duce illius fraude dc impo turas inuestigante detegunt.

Eius hae est consuetudo improborum' qminia, ut alios de his criminibus accusent, quae ipsi patrariat, si sorte hac ratione seipsos suspicione d culpa liberare possint. Id ipsum latacobus Andreae cum saepe alias in hoc suo libro, cum in hoc ipso capite itudiose obseruat. Nam ab initio nos mendacii accusat, quod inscriptio me huius capitis conemur ipsos in suspicionem

vocare quasi naturas non distinguerent, ac nos Propter naturariam Sc proprietatum distin- Sio em Nestorianos vocarent, nullum arato mali esse inter nos certamen de discrimine naturarum c proprietatum , sed hoc esse caput con ero uertiae, An humana natura cum Pro Prietavi tibias diuinae natura re ipsa commianionem

aliquam habeat. Verum illa nos aut valde obliuiosos

SEARCH

MENU NAVIGATION