Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

발행: 1575년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

lant ostendere corpias Christi circumscriptio nem abiecisse, et si id probare coria ti sunt: eaque etiam firmum permari sit alterum eorum tigmentumdem corpus natura sua circumscriptum visibile 8c sensibile esse, aerursus modo Meκtera Dei e Te incircumscriptum, inuisibile, insensibile. Nam hane Dei voluntatem eis nullo argumento evicerunt, nisi quod subinde λα Philtarum more id quod in quaestione en arguam erit ilo eo sumunt Chri tum velle in eoena corpus suum substantialiter omnibus in locis a esse ubi coena Domini peragitur Frustra etia re Pugnantibus scripturis c consensu veteris Eeaclesiae, omnia loca de absentia eorporis Christi nobis e Niorquere conati sunt, quod his tantiam

negetur visibilis&localis praesenth: qua ipseria interpretatione verbis scripturae vis affertur, effra togismus accidentis comittitur, veritas hia criani tirporis in Christo labefactatur iactat de filiis, d. inde se retinere simplice sensu verboruDcimini, pilai,

quod salsissimia esse Sc nos aliquoties ostendi ves's' iniis,& de multi ali seceruLNulla hic inquit QT L

Umaria elle ac ditionem.b calicet ferba Christatutar, eorpus ipsius veru, sub statiale, naturale ira,c Um, b. Iu Nia pane B vinia corporaliter c subnantialiter,realiter, admirandori superna rurali modo incomprehensibiliter B inini sibiliter Praesentia esse, hominum manu pori igiam mir Umore sumi: et tamen idem corpus Christi edem tempore Ubique terrarum in maNH

fila sti

272쪽

lpane, quouis cibo praesens esse, hic tamen tan tum iitribuit haec enim illa est simplicitas qua seruant aduersarii Fatemur eum his verbis no a vii hoc loco, sed quis nescit haec ubique in eo arum scriptis occurrere,c ab ij inculcari, neq lealio sensa 6 interpretatione verba Christi ab it. lis accipis Tam bene vero sibi conscius illa stobus Andreas de simplicitate Verborum , Ut in Mulbrunensi colloquio viκ potuerit adducit ad disputationem de vero intellecta verborum Domini, θ contenderit in hac cotrouersia fruastra disceptari de Coena Domini,cuius tame verba tam simplicia dcclara iactat, nisi prius conatrouersia de unione personali omni praesenatia corporis Christi eκplicata fuerit. Praeterea hoc ipso loco ita versate suam sententiam Erψα Porant ut non indicet aut indicare aiadegi quid

ostendat pronomen demonstrativum H o C.

Verba inquit Christii Hoc est eorpus meum, hic est sanguis meus in simplici sensu retinea' muri et credirrius quod ipsum sit verum corpus ν ε sanguis Christi. Quid igitur est ho Ips Mquod credit e Te eorpus Christi s an corpus i p. sum crecsit esse corpus an panem esse corpus Christi an id quod porrigitur in re cum Parie. orpus Christi esse credit Hic tergiversatione utitur, neque ignorat in quas angustias conteactas sita doctissimis vitia Heidelbergesis Scholata , cum in Mulbrunensi colloquio, Ut acta rea stantur, tum etiam Publicis eorum scriptis quia bus

273쪽

tius, Zdum satisfecit is tamen iactat hanc duersatqsuam doctrinam claro Dei verbo inniti, conso ly μεμοι lari ε pacare conscietitias, cum in his decanta oliva.

tissimis verbis , si O C EGI CORDVAE

MAUM no fidum inter ipsos conueniat quimam demonstratio eferatur, cum Lutherus a Panem reserat . alii identicam pris positiones aciant. Iacobus Angrca per locrationes alle rus ictilis de cantharis petrias hanc proppsim tionem eκplicare contendat. Et clam eorum sententIare interpretatio innitatur saliae opinio ni Papisticae animo conceptae, his verbis omarii no statui realem praesentia eo poris Christa. quam firma coiiscientia huic innitantur vel hine apparet, quod unius Luther', elatus suminma eit autho itas, tres diu sae interpretationes eκ scriptis illius supra aBobis allatae sunt. Qua

hene etiam sibi constetit Vbiquistae, facile deo Prehendet quicunque scripta eorum diuersa iriter se contulerit. Vere aut xi larulis affirma' Potest quod de Luthero scribit Zuinglius lis lud enim inquit firmiter credo ipsum per ..mne vitae sua tempus nunquam ne iri animal mquidem india rei me ut corpus Chri iti ubi quaesa

se diceret, donee contentionis aestu eo adductus est: in qua tam miserum, diabilim,varitim dc spe mellaque trepidantem sese eRhibet, ut eum reae ferre mihi videatDRqHi omnibus bonis alea aemissis, postrem ὀ quoque patrimoni sui posetionem huic commisit. Atque utinam aduerin

274쪽

sarii nostri Lutheri pietatem in hac re potiusquam dice divehementiam imitari voluissent, is enim cum in ipso ardore conteritionis sacra meritariae argumento Vbiquuatis usus sui Set,

Postea tamen animaduerteris quid e boedo gagnate sequeretur, quod scilicet eo labefacta renaeiar praecipui articuli fidei nostra: nranquam deinde id repetij dcvrsit, qua uis in altarenta corvi porali praesentia firmus permanserat. Caeterum nostr doctrina si in arena nori innititur, ut Piso asserit aduersurius,ita anim ps non facit dis

hiose incertos, se eram dc solidam consolaritionem adfert, quam o mnς pii spiritura fide

manducantes coryusChristi in .seipsis sentiunt. Eth qcipscim confirmari milliam alta martyrum qui in Italia, Gallia, Belgico Anglia vitare sanguinem suum inter cruciatiis δ tormenta a cerbi si ima magna patiemia conitarirer prosus derrant. qui si vel iri 'ocvnico dogmate propius ad Papi ita aceesii Sent dociam ad retiar ijs no stris saltem compa nationem probassent, a gna odij dc tormentorum parte sese leuare post euissent. Etsi aut cm haec piorum hominum suniplicia multi ubiquistarum rident. 6 non dea tunt qui eos diaboli martyres appellare iideant icimus tamen in conspectu Domini pretiosam e Te ipsorum mortem, qHi suo tempore ipsorum persecratores horum gratulatores re instigatores iudicabit.

275쪽

Psimias, D. Andreas, saluo pudore si modo aliquis in eo reliquus est repres

hendere non poterat, quod proNimum erat irre nos reprehendit, quod DoneNPonamus quo'riam modo Christus in possessione huius glis i.2 feriar constitutus sit , quod tamen Praecipue ira Anci . ter nos controiaertatur Hoc autem quod salas de nobis affirmat , duabus calumnijs Pro bare contendie primo. quod dicamus Christum secundum hi manitatem nihil cuti, diui Da maiestate nisi tantummo meri communem a bere:quod cum supra ostenderimus falso ipsum --U τ' affirmare , ori est'Uod Gerra hoc eius meri , dacium, praesertim saepius re Petitiam, confixae mlemus. Iecundo', inquit Zuingliarii, ali , , quid dicanti simpliaibiis imponant, asseriant , Maiestatem hanc ira ipsa incarnatione cum hia , , maria natura Perpetuod insolubali vinculci vinci, rutam esse. Atq; hoc est omne id ait quod de per

sociali unione ε maiestate hominis Christi scribui.Noa vero IacobcAndrea,quod no ignorab

276쪽

ras scripsimus , nempe mi estas Deitas seu diuina ma

alirer quam tu reseras Daec verba, Hare maiestas Dei estas siti ipsa statim incarnatione humanae navi tura vinculo indissio lubili unita est neque hete maiestas noua quaedam ocreata diuinitas eir, sed unica ementiali se alterna diuinitas, quihumanam naturam suscepit B se illi coniunκit, Non eNaequatione aut commiκtione, sed uni ollae duarum naturaru IN UNAM PERSONAM: ut supra latis ostendimus. Clim igitur aperte hie eκplicemus nos non loqHi deIMauis unione, sed de unione duarum riathararum in unam personam:&praeterea remittamus assii Periore eκpositionem personalis unionis, quae capitera tractatur, quam etiam reprehendere ecconfutare non es ausus, qua fronte. suo re ausus es nos calumniari quod tantum in soli αEdem conisi ione irarum naturaium asseramus: dc cum simili calumniae genere contra virum doctissimum Theod. Bezam fratrem nostrum usus sis, d humaniter reprehensus de hae falsi specie, nihilominus pergas eodem modonos quoque calumniari,quid aliud facis uuam suo dimpudente tuam malitiam prodis citaq; quod nobis ob ij cis sanctos unum et Iecu Chri asto Ioari. 1 .ac prisinde si personalis unio B maiestas si tantiam insolubilis uni orati copulatio, Petrum quoque Paulum Deum dici posse: oihil ad nos pertinet qui diuinam maiestaterii non tantum insolubiliter humanitati copia lata

277쪽

esse, sed in unam personam, nitam esse diκ iis miri , , nionis hiatias rationem e veterum serarentia explicairimus, hoc autem de mullo ractorum dici potest, in unam personam cum di uinitate unitum esse. Verum non contentias priori calumnia Do octo noster eande denuo repetendo amplificat, Nait, nos hia mariam Christi naturam diuinae maiestatis comunione personali spoliare atq; Inmidum nomen Sotitialiam relinquere: quod

tamen salso de nobis dici clarum S manifestii

est. Secundo addit nos humanitati nulla aliam gloriam ascribere, nisi quam post resurrectione demum a1recuta sit, senuo salsum esseo. Benditur nostris verbis, qui biis manifeste do cuimus hanc esse summam gloriam Sc maiestatem humane naturae, clodici unitate person si

filio Dei assumpta est, atq; hanc in ipsa in caro natione illi obtigisse , Tertio adiicit nos de ea gloria maiestate loqui cuiusdilius hominis

absque humanae naturae corriaptione arat abo ilitione capa sit atque ita eκ filio hominis maagnum quidem Dominum sacere, qui hominiabus atque angelis in caelo Ec terra potentio ist, sed quia itinnita omnipotentiae Dei notist capa N, tantum per Alloeosin omnipotetem o icari, ita ut sit permutatio nominum , nulla a uellem re ipsa communio diuinae maiestatis. Me a rum hic dent oriri eundem lapidem impit Lit, quid tribis

quod idem esse putat filium hominis omni poti m '

Aliud est mini

278쪽

tentem este & humanitatem esse omnipotente. In ipsa cuiusuis hominis persona has sunt naturae, anima re corpus, re quicquid alterutri prooprium est de homine dieitur, sed non ideo quicviquid de homine dicitur, id ipsum dici potest de

natura altera separatim: homo est mortalis, ite est sapiens, sed non Propterea anima mortalis, aut corpus sapiens dicitur.Volgo hoc facile animaduerti triri hominis e Nemplo, quia nomen Hotao, non a partis Domine derivatum est sic: smplissi er totam ivpostasincqmple itur, sed cum de Christo loquimur,nomen hominis aut Dei ab altera parte persona deductum est, attasmen quia nome hoc inregram persona denotati manet firma hae reguIa, ut quicquid naturae alterutri propriu est, de persona di atrar,sed no in de consequitur,quicquid de persona dieitur, id de natura a qua nomen personae deriuatmia est, dici polle, ac si id nona eat in abstracto dicere, ne in concreto qui de id fas esse Certe qui subinde nobi obiiciunt ho mine Christum nomine tantMm omnipotente esse, nisi etia humanam a tura sit omnipotens, Nestoriano more ridetur

eius hypostasin separata ab sypostas verbi consederare,ita enim vere locu haberet id quod hie affirmant, sed cum oe falsumis impiussit,& humanitas ita in verbo subsistate sustentetur, vi hoci plum quod homo est ingerbo habeat in quo cum quo tantu unu quiddam cingultu est,atq; ita non nisi cu verbo homine hunc personam

279쪽

ria humato

sonam esse dc subsistere agnoscamus, necesImen omnino vere dc proprie de homine dici, qui quid utriusq; naturae propriu est, qua do homo

ruc significat persona citiae vere iro Pri cori ... ,

stat dilabus naturis. Cum aut de natura huma ρ' mgt maCnristi loquimur dia Plicem illi gloriae mareitate attribuimus,una quide qua habet unio nis gratia quod cum filio Dei una est persona. B Una eademq adoratio nec verbo adoratur: Item quod in hae natura humana filius Dei humari genus redemit,ec hanciri coelos evectam ad de Vlera patris collocarait Haec inquam sucis huius naturae insignia quasi pricii legi quare κνnione cum verbo habet, atqMeiare tantaen gloria vi eam verbis eΝplicare satis non possi mias, huc ei iam pertinet quod'oicquid de diis Dina natura dicitur, homini Chriit attribui πtur. Sed praeterea sunt aliae praerogatiundi huTa-.'tiae natiara', quas in se habe diuinit is ill donstare ornata,at ad hunc loci pertinet illa gloria in quam humana Christinatura post resumare cetionem amori Dis Lascensionem in coelos, supra omnes alias creaturas evecta dcglorificata est: de haedi κimus ita data me omnia filiolo a minis ut interim hia mana naturam aboleatur. Certii enim hoc est d piis omnibus consessiim. fillii Dei in coelis de ad patris de κteram sedente. humana natura semel amiam piam integra retim lnere. Neq; a me propterea humana naturam ab homni partui Datio ite Spricta tu Dei ex ludimV

280쪽

Aduersarii

QNamuis enim proprietatum Dei, quet infinἰta sunt humana natura inseca pari non κistat, ta. men quia cum filio Dei seu diuina natura personaliter unita est, haec habet eo modo quo paesam diuinitatem, quod scilicet homo vere Deus omnipotens,omni scius est, omnibusq; Dei pro Prietatibus ornatus,non quidem in humanitatis suae natura Sc ementia, sed in verbi naturaec personae suae essentia. Porro qui diuinas proprietates reipsa inluvimatam naturam tram sese me volunt, hiam a nitatem Christi abolentarieq; enim vere est humana natu aquae stris proprietatibus omnibus spoliata contrarias in se suscepit, re infinita inecircumscripta, inuisibilis, dia insensibilis facta cin diuinam naturam quodammodo transmutat κ, di ta est. Atq; cum nos damnat, qui scribimiastu

a mariam natura mea gloria dc maiestate ornataqMar ipsam naturae veritatem non corrumpi tecabolet: necesse est ut contrariam sententia pro b et maiestatem talem datam humana naturae

quae ipsam corrumpat d aboleat. Deinde haedoctrina vera ditii ita hominis CF mzabneis,.gatur: hactenus enim semper pikomnes crediderunte consessi sunt, Christum hominem verὰ re natura Deum esse, propteream Hodio altris, seditius Midem sit filius Dei c filius hominis. Itaq; qui nostra state Christum hominem nora aeterna Deitate Verbi, sed comunicata quadam

Deitate Deum esse volunt, non tanrtam Veterea in aereses renouant, veru nouos Samoiatentarios

qui in

SEARCH

MENU NAVIGATION