Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

261쪽

ADD. ANDR DEFENS 'γPorro in eo quod addit, Verba Chrissi absque

tropo accipienda eme aiati tropo uti libeat ly nech dochen adhibendam esse, iterum animi sui malignitatem prodit. Si enim simpliciter acclaei Pieridagunt verba Christi, quo iure cauthorita xe easqO raech dochen cinterpretari iubia scis Deus dioitur passus d mortuus, ani gessimpli citer accipienda sutit, ciuκta Andreana Thebilogia quod de concreto dicitur , de abstracto etiam dicendum erit Itaque erit simpleκ sensus, diuinitatem Christi passam mortua eme quod cum videat Iacobus Andreae non posse sine imPietate ameri, qMamuis simplicitarem retineri vi dam iactet necessario tamen tropiam synech doches adhibendum satetur γε pari modo hieagian atque in Apsinu ne verborum Ceriae dotat ubi tropos omnes detestantiar, c tamein illorum interpretatione velint nolint cogiari Pater, c 3J SAEUO quire potest'itar longissime a se inuicem distantes Dullo modo vnitae sunt, nullamq; omnino Pro Prietatem communem habenis o tamen,

Turnusum synech dochesio seri quoq; dociae ro ite Veterii sententia, d inter alios frater noster lihonorandus Theodorus Beeta in doc; - lssmis suis annotationibus uiTessameti,inlit p. Euangeli Ioanis. Nam quoc Iacobus Anindreae subijcit in synechdoche non nat Hram Pro

262쪽

natura aeeipi,sed personalem comunionem iri 2 ... Um pro parte accipitur Cum igitur die Deus est passus Sc mortuus, dupuκ est 6 ech doche,

illa enim personam os diuinitate dic humanitata costat ab altera aritia parte diuinitate nome habet 8 hse est prima synech doche. qia pars Prototo ponitiar RUrsicia dico, De Vassias est,patu quod est humariae nati ra .tribuo Deo, quod est Propriu dira inita re nomerat neq; me hoc Deo tribuo in ipsa diuinitate sera impis natura, sed

in concretoori persona, siue iri toto, quia totum

hoc quod est Deus ipsa per naihatia Christi

KDa tori taritia diuinitate sed hamaaitate simul Ec diuinitate consta passae sed tantum in aliseera sui parte hoc est Κumanitate atq; hae est altera symech doche qua quod partis est tot' tribu

itur, quod tamen tot iam a Parre alti ra nomen

habet. Atque hoc modo necessi: estvrs m*mech dochen eκplicet queenadmodram ocios aliceo sita ccidio mata comm rami ouem N plia camias Datque hoc quod Iacobos Andreae ne fiat id quod unius naturae est dici de persona, sil potiras de narrara iri persona, mirius con gruit iam synech doche quam cum alioeos auet diomatωri commianione. In synech doche erinim Modinius riatiara . hoc es , partis est, di cisur de to o. id est de ipsa persona. Atque Parum sane disserunt, si boli istica remoueariati ad quod unius naturae est de altera dici in eo L

263쪽

streto siue in persona aut quod unius naturi. Proprium est de persona dici, quae einpura αsimple 'riecta doche quam cum solam lac abus Andreae probet, Maria iidem conssariria e ius explicationem simplicem dc perspicuam reijcere audeisCurta me alteram phrasin praeferae non est obscurum. iam enim dico omniPoten re . tiam ii ubiquitate quet dui in irati propria est,

tribui humanitati in persona pliaria ris me tigi. I. potest, et quod ipsa humana natura in se pari.

ceps facta sit omnipotentiae ct omni praeseritiae, postquam diuinitati in unam persona Unita est. ut iam ipsa humanitas sit omnipotens omni

praesens facta. Atq; ratem communionem omnipotentia re aliarum proprietat rim Per ea.

Iem transsusionem humanitati data hactenus Vbi qui stat docuerunt: Vel intelligi pqtest hoc , datum humanitati in persona, ut quamuis huis manitas ipsa sua essentia non sit omni praeseria arat omnipotens facta, tamen in sua quasi eia

senti pertanali haec habeat quia Personanti. ter unita e 8 subsistit In Verbo omnipotente re omni praesensi TUM enuit humais nitas illa subsistit Maomo est . aliud habet

hic homo me personale quam caeteri la maianes , illorum enim hi manitas per se subsisti at hac humanitas assimpta a Verbo in eius

Persona suam subsistentiam habet ita vitam homo hic non positi diei nominari, quin si' Hul etiam intelligatur Deus in quo subsistitἰ

264쪽

Et rursus Deias verbum assumpta carne non potest intelligi d Dominari, ut non etiam in eaaedem persona intelligatur dc nominetur homoesta ille quem assumpst JUaoc est quod Veteres di

xiem Deu esse. Quicquid igitur dicitur de diuitanitate, id etiam dici potest de humanitate Persona seu concreto, hoe est, de homine illo. cui Deus d homo est,ut diuinitatis propria est Umnipotentia dc omni praesentia, S propterea dicitur homo ille praesense omnipotens auia ad essentiam personet eius Pertinet omni praesensi scomnipotentia non quidem in humanitatis natiara,sed in natura diuinitatis, quae est Pars huius hominis. Hoc autem de nullo alio hi omine dici potest et si eni Deus essentia suae donis suis in sanctis hominibus inhabitat, non tamen diuinitas arcano illo & ineffabili modo illis unita est, ut unum quiddam S snai gulum Sc individuum snt cum Deo in ipsis in

habitante. Atque hec est communio quam nostrente si asserimus. Ciam aut cm haec in nostris scriptis a-zdiheire terre doceamus, quemadmodum c Veteres ea dem no- dem docuerunt,nulla fraude utimur eum dicio II .s ' onus Christum hominem omni praesentem Oaemni Potentem atque onamici Um elle: Et instrem,aror quaesit comunio humanitati sciam diuina omnipotentia S mnieitate, non has ramus Ut Andreas Diagatur,ec dubitam iasqMid responaedendum sit, neque nos sententiae non radi pudet,

265쪽

sed diserte dicimus, sicuti ipsa diuinitas humaonitati vere Soreipsa ineffabili modo unita est ad unius per ita essentiam constituendam. ve - 4

homo se eus siti non autem numanitas sit diuiae cciis , o, 'nitas aut Deus, ita etiam omnipotentiam, Omae αννι, μαλι

ni praesentiam omnesque diuinitatis proprie L D-- fiates humanitati communes esse,non eκaequa 3. - tione naturarum S pro 'rietatum, sed copulas V, tione in unam livpostasiri seu personam Chri l ' 'iti:atque ita Ingenue Prontemur humanitatο- a comneque ipsam omni μ'tentiam neque m ni Po sua . . atentem e Te, Participare tamen omnipotentia-- - Verbi per unionem personalem non pertransaei fasionem. Hominem autem Christum vere dc re ipsa qmnipotentem esse fatemur quoniaπPomm notentiatriciuae est d itan essentia Vese Ei,in laxeirentia habet, partem essentiae sua hoc de humanitate dici non potest diuinitas emnim non est essentia humanitatis, sed essentia huius personae. Quando vero phrases scripturarum Per alloeosin aut communicationem IIT idio matan interpretamur, costendimus quid cuiusque natur ce proprium sit, quomodo item quod uni maturae iust, alteri tribuatur, nequa quam ab omni communione diuinarum pruinprietatum humanitatem κcludimus . multo minus Christum abnegamus eum sontem huiniusmodi attributionum ostendamus esie nio nem naturarumin unamhvsonalici verere reo

ipsa iactam, propter quam dc Deus homo Ri

266쪽

homo Deus B omnipotens dicitur vere S pro Frie in persoria, etsi improprie si naturas sigilla

tim con syderemus : atque hoc modo Veteres omnes commuisicationem proprietatum inter Pretati sunt, quos ramen Propterea nem bovisius unquam Christum abnegue di Nit. Maa re speramus neminem quoque sore qui nos' tanti criminas damnet, neque dedignamur ita

dicium non tantum doctorum hominum sed simplicium quorum uis Christianorum. qui orantiam aduersari calumnias sed nostra quoaque scripta viderint& legerint . illi enim Deile videbunt summam nobis fieri iniuriam in me Di in sta mentst, quod doc trinam de Perso latali visione duarum riatia rarum in Christo, Scina ieitate hominis Ch isti, oppugnemus .fig retenta quidem Brentiana BG noua dogma lea quae nuper lacobus Andreae fabri eatus est. trios oppugnare fatemur: Sed orthodoκam do ctrinam e scripturis desumptam ct in veteri Ecclesia receptam ulla in parte a nobis violari memo sane ostendere poterit φimilitudo Pene praeterieramus hoc lo eo similitia diis ΑΦΝ nem quam Andreas utitur, Oculus hominis ' inquit mediam fere caloriam partem com-

'isectitur, hahc autem vim habet non eκ sua navi' tiara qua corpus est, sed ab anima , cum qua ' personaliter est unitias, Ut iam non anima tan tum ed oculas cum animarac anima per cuin

3 luna videat 'ta quod corpori Christi attribu se

267쪽

eur ut simul in ominibi is locis praesens sit, id

fibrii nabetae; natura corporis , Uerum eri duri mitate filij Dei est enim Dei eorpus quare Pro αPter iunitatem ea illi ali rabilitarit rar quae alio qui nulli neq; homini neque a riget verea scri ''bi possint. Atque ita iteruim e Philo 'phia prae '

sidia causae ae quaerit D. Andreas. ac simil. aris Eumento antea quoque preris iis probare vomluit corpus unum os esse in mustis locis, eluod unus oculus multos homines compre hendat , ad quod illi Martyr noster grauiter reuspondit pag. ris sui Dialogi atque hac simili ritudine efficiueri idem potest corpus nitiam reiγincorporeae habere cum illa actiones aliquas. Communes, ea efficere quae alioqui non pota set sacere . sed inde non erit citur id quod I .ic obus Andreae volt, corpus dioinitati corii uri. Etiam omni praesens fieri aliasque proprietates diuinitatis accipere. Anima cernit pericu

tum , sed tamen ipsas antia oculi non conis lyngitur illis inus quas videt, illi autem cori locid re voliarit Christi Dumanitatem omnibus rebus substantialiter praesentem emerat Petratio ociali eius substantiam non tollit, Ubi quitas Vero naturam cprporis tollit S co ritra. dicetionem manifestam implicat , ut scilicet personali uri orae corpus alici quiricii cum scriptum S in loco κistens , sat incircumsere Piram simulac ubique Proesens. Atque hares militudo aduersarii illud toties inculcatum a

268쪽

Brentio argumentum soliti tris enim contendit - nionem personalem solui nisi una quaeque na' tura nita ibi eκ istat ubi est altera, Oculu, in qui t)personaliter unitus est anime atque ita no. tantiam anima sed oculus clim anima siue an isma Per oculum vi det. Esto Sed adde etiam. ocultris non eli ubique ubicunque est amma,anima

enim in m in uesin pecILAE in adjβδiembris est

lota in toto, redo atri frigudis partibus item anima non omnes suas actiones per oculum Perficit, hinc autem conficitur corpus Christi diuinitati,nitiam etsi multis ab ea donis ornetrari non tamen e vritone hac necessario inci ut corpus Christi sit ubicunque est eius diuini α as aut, diuinitas omnia per corpus Perco

Tandem in fine huius capitis ad locu de coe

trluphi P. ria domini digreditur, ac inquit, suam doctrinae Ae persona Christi δ coena eius, veritati huma nae natiarae nihil derogare, ac nihilominus clarum ac simplicem verborum cena sensum rex itinere. Hoc si tam vere praestitissetquLam falso dactat riori adeo contentiosi sumus suin iaci id in eorum sententiam transiremus, sed quam bene ipsorum doctrina iam sacris literis,Mυ et γris Ecclesiae doctrina ebrisentiat,iudicio Christiani lectoris committimus Addit deinde nostruerrorem ita detectu esse, ut facile Dei beneficio omries ipsum agnoscere cumbi cauere possint.

Nam in articulo depersona: maiestato Christi ita

269쪽

ita nos crasse loqui ut merito omnes pii amo stra doctrina abhorreant. Verum qui sunt hi errores, quorum nos egregius hic Doctor convivicit nos eande do Etrinam de persona ex maiestate Christi retinemus, quam te nos so acclesis nostris proposuimus , quam etia ut he rus ipse in conuentumarpurgensi approbauit: retinemus no modo sententiam sed etiam phrasis veteris Ecclesiae, aded ut nos damnare non possint aduersari j, qui simul Veteres damnenr,

quod in quibusdam satis impudenter iacit no . Der iste d'ctor: neq; tamen vel Luthera vel Pa trum author it ad innitimur, sed scripturis sari lctys, quarum testimon iis nostra abundia js o firmauimus. Quae erysunt tu crassa dogmata cc .

a quibus omnGabhorrere dest eam nudia Plic is AP . . diuinitate statuimus in Christo, quemadmodia . s. Ubia vos fecistis num naua docuimus in homine Christo creatam diuinitatem,omnipotentiam, omni scientiam num natura sinChristo separamus Scillarum proprietates confundimias si vero doctrinam carticulos fidei nostrae de inacarnatione Rascensione in coelum nouo senis interpretamurra inuicem permiscem uis haec certe si faceremus, quorum vos conuicti estis, merito homines nostra doctrina abhorrerent.

Quodnam igitur illud est caput tam horrenaedum doestrinae nostrae LVerba inqui testa*. menti Christi mutatis S peruertitis , inreta ' Pretando ea, Hoc est corpus meum, id est hoc 33

270쪽

gumenta

signifieat corpus meum. Item dicitis humanam gratura iri cum diuina maiestate tantum titulos tenus comam nionem h ibere Verum hanc vanissima calumniam saepe iam cδsutauimus: ad ali riti ero caseu respondemus. Sili Nerbo via Christi inter'retatio ipsa peruertit,& illis alleamia sensum affert. tumVeteres pene omnes et iisdem biscum eriminis res erunt, quos similiter Uerba Clima interpretari saepenumero ostendi Tv mctselysui' ma nobiscum damnat D. Tindreas Aut in hoc ipso libro hane interpretarionem Probae, panem Te orpus Climior, id est, significare corpus Christi aut eius figu ram esse modo ne dicatur figura absentis coro 6s Commemorat deinde unda mensam in ν hona trae sententiae, sed ea fide quam hactenus iras commemorandis nolitis praeliit illa Praeci PHR' ' enim argumenta. B illa omnia quae ad confirmandam nostram sementiam saepe protuli mus re ipsi non sunt ignota,omittit, Sc duo taritum Prosere et primum quod eqrpus bristi seruet narraram proprietatem veri eorP'ris ac circumscriptum sit neque possit in pluribus sucis simul praesens ege: deinde quod Christis corpore scio e mundo eκiuerit 6 in coelos asceriderit .Httulimus autem haec argumenta una cum ulcis aliis ad consutandam Papisileam aduersariorum opinionem de reali subitantiali recor Porali praesentia corporis Chri ιti ira caena Do. is ni .ar sit hactenus quidem Dei Beri scio firenalemHerunt: neque enim aduersari P LM,