Iuris ecclesiastici publici institutiones

61쪽

rietatis civilis natura sentiendum, ut direete quidem sola felieitatis temporalis cura ad eam pertineat, indirecte autem etiam probitatis ae reIigionis defendendae olpeium: ita tamen ut dependenter ab Gelasia id siat, quippe quae ea societas est, cui religionis ae probitatis eura directe est demandata e 52. Denique societatis ei vilis triplex species respectu Ec. etesiae est distinguenda. Quaedam enim ab eius potestate

sere omnino Sunt exemptae eaeque sunt; societates civiles

insidelium: quaedam Ecclesiae potestati subiiciuntur quidem,

i ) R. D. Wardius in recensione huius opuseoli irae Dublin. Renteis eis series, num. 1. Iuli ISMὶ ait, hae posita theoria, dimetis intelligi

posse, qua ratione ecclesiastica a civili foetetate distinguatur. Ex ea enim sequitur, ait ipse, ultimum propriumque sinem Societatis eirilia non ιemporalem, seu spiriι ualem esse telieitatem. Quas doetissimi viri censura ab Auctoris soriasse breviloquentia orta est. At si penitius res inspiciatur, haud di melle erit deprehendere, quod licet concedi possit indoconsequi, linem ultimum 80cietatis civilis esse oportere sellaiιαιem spiriι ualem, cui nempe tota dila humana tamquam ultimo fini ordinata est, haud tamen pariter inde sequitur, quod ea sit etiam proprius eiusdem foetetatis civilis linis. Ut enim esset proprius, necessct laret, ut uireele cura spiritualis selieitalis societati civili demandata esset: itemque, ut arbitrio proprio, et a quavis alia societate independenti cura roeam posset. Sed eoutraria dicta sunt in Auetoris theoria: unde etiam patet ei vilem ab ecclesiasti ea societato apprime in eadem distingui. Ut enim Wardius ipse animadvertit, admonitum ab Auciore iam suerat inum. IJ, naturam seu essentiam societatum eae sine earum adaequato deιerminari. Ex quo sequitur iuxta praedictam theoriam, naturam sue tela iis civilis non inde simpliciter determinandam esse, quod uuimus eius 11 nis spiritualis felicitas diei possit, sed maxime ex eius sine proximo ac diraelo, qui est in termioraιι felicitato curanda, tum etiam ex sine ultimo, sed non, ut dixi, simplieiter . verum adaequaιe, adeoque una cum praedietis conditionibus, quod scilicet indirecιe, ac dependenter ab Ecclesia eius cura in societatem civilem recidat. Hac vero ratione eius natura determinata, palam est, ab Leelegia eandem distingui: pleni sima enim inter eas apparet squae cuiuslibet uistinctionis auetrix est oppositio. Quod enim in societato civili est indirectum et dependem. id uireelum et independens est in geglesia: eontra autem qui Pr i ius eat ac stirαιus societatis civilis fluis, h. e. temporalis solicitas. non nisi indirecιe. prout scilicet necessitas linis spiritualis exigit, incidere Sub potestatem Ecclesiae potest. Simili porro ratione videri possunt ab Auelore de Regimine Principum distingui Collegium sive gintietatem artificum navium. et Collegium sive Societatem nautarumi L. I, o. 14 l. licet linis ulιimus illorum sit natigatio, quae propriMuautarum est si uis.

62쪽

sed ab ea sunt separatae, eaeque sunt schismalicorum ab que haereticorum respublicae: quaedam autem cum Ecclesia coniunctae rite sunt, eique, ut par est, obediunt; eaeque sunt civiles catholicorum societates. De hisce omnibus dicendum est singillatim, ut non modo Ecclesiae prae societate civili maioritas in genere et sere in abstracto appareat, verum etiam eiusdem vis ac iura ,

quousque nimirum legitime protendi possint, perspeeta, acrite desinita habeantur.

g. I. De primatu EeeIesiae eiusque pote3tate quoad 3ocietates ei0iles eatholicorum.

13. Civilis Catholieorum Societas ea re a celeris distinis guttur, quod eadem illa constet hominum multitudine, unde Ecelesia ipsa Christi, idest catholica coalescit: quo fit ut

eiusmodi societas reale quoddam corpus ab Ecclesia diversum ac separatum nullo modo constituat, sed ambae simul

rationem habeant duplicis foederis atque obligationis eidem multitudini inhaerentis, qua illa scilicet sub imperio magistratus civilis selicitati temporali quaerendae vires intendit,

sub imperio autem Ecclesiae adeptioni vitae aeternae; atque ita quidem, ut lateatur, hanc vitam aeternam ultimum ae supremum esse finem, cui selieitas ac vita tota temporalis subsit, quandoquidem nisi haec fide teneat, neque ad catholicam Ecclesiam pertinere, neque catholico uti nomine ullatenus posset. Civilis igitur catholicorum societatis ea est Vera notio, ut sit hominum coetus, qui temporali felicitati quaerendae ita student, ut prositeantur, eam subesse debere studio selicitatis aeternae, quam sub Ecclesiae Catholicao regimine oblineri tantum posse, credunt. Hisce autem prae notatis, facile erit cognoscere, utrum Ecclesia prae civili Catholicorum societate primatu polleat, et quatenus eiusmodi primatus iura protendantur, ea praesertim si in memoriam redeant, quae de societatibus iisdem membris coalescentibus in genere disputavimus 28. et 3eqq. . 54. Propositio 1'. In rebus temporalibus, et sub respectu sinis temporalis Ecclesia nihil potest in societate civili. Duiligod by Cooste

63쪽

- 49 I. Prob. ratione. Quidquid sit in rebus temporalibus, subrespectu sta is temporalis. est praeter finem Ecclesiae. Λl qui generalis regula est, societates nihil posse in iis, quae sunt

extra sinem proprium l2ὶ. Ergo etc. CL etiam quae dietasunt n. 29 . II. Prob. ipsa Ecclesiae doctrina. S. Gelasius Papa ad Anastas. Imper. et Quantum ad ordinem pertinet publieae civilis disciplinae, cognoscentes, imperium tibi superna dispositione collatum, legibus tuis ipsi quoque parent religionis antistites. , Et S. Gregorius II. Epist. 2. ad Leonem Isaurum: c Ouemadmodum Ponti Rae introspiciendi in palatium potestatem non habet, ac dignitates regias deferendi, sic neque Imperator etc. v Τum one. Later. IV. Cup. 42:ε Sicut volumus, ut iura clericorum non Murpent latet, ita velle debemus, ne cleriei iura sibi vindicent luteorum. Ouocirca universis clericis interdicimu3, Ne quis praete6 tu ecclesiasticae libertatis suam de cetero iurisdictionem extendat in praeiudieium it titiae secularis, Seu contentus eristat constitutionibus scriptis, et consuetu linibus hactenus approbatis, ut quae sunt CaeSaris reddantur Ca sari, et piae Sunt Dei Deo recta distributione reddantur. . Omitto cetera, cum in re versemur, de qua nulla eSt con

Ilinc autem haec consequuntur:

M Societatem civilem licet ex catholicis conflata sit, in

rebus temporalibus respectu sinis temporalis non esse Ecclesiae subordinatam, sed plane esse independentem. bὶ Sententius Patrum , quae independentiam societatis civilis respectu Ecclesiae admittunt, ad terminos huius propositionis esse reserendi S. II. Propositio 2'. Quibus in rebus sive per Se, Sive per accidens ratio seu necessitas concurrit finis spiritualis, id est Ecclesiae, in iis, licet temporales sint, pol Statem Suam Ecclesia iure exserit, civilis autem societas eidem cedere debet. I. Prob. ratione. Quibus in rebus finis alicuius sociolatis sint alterius postponi debet, eadem ration o illa dubet alteri cedere. Atqui ex doctrina, quae inter catholicos extra controversiam est, in iis rebus, in quibus finis societatis

64쪽

- 50 ei ilis, hoc est temporalis solicitas sive per se sive per accidens confligit cum sinu Ecclesiae, id est cum salute spirituali vitaque aeterna, felicitas temporalis, seu finis soci talis civilis saluti spirituali. aeternaeque vitae, hoc est sinii cclesiae postponi debet 55 . Ergo etc. f. etiam quae di-eta sunt num. 54 . II. Prob. auetoritate divina ex Ss. Litteris Aet. V. 28. 29. 4 Praecipiendo praecepimus vobis, ne doceretis in nomin isto, et ecce replestis Ierusalem doctrina vestra, et vultis inducere super nos sanctuinem hominis istius. Respondens autem Petrus et Astostoli dixerunt: Oportet obedire Deo magis quam hominibu&. . Quo in loco animadvertenda haec sunt. 1'. Sacerdotes, et Seniores, qui orant magistratus nationis iudaicae, caussam obiecisse boni temporalis, et tranquillitalis publicae α Vultis indueere super nos sanctuinem hominis istius: v 2'. contra eiusmodi bonum temporale, ac

publicam tranquillitatem stetissse honum spirituale, cuiusmodi suit praedicatio nominis Iesu Christi, et constitutio Ecclesiae: 5'. in hoc conflictu, Spiritum sanetum per Ap stolos aperte edixisse, posthabendam esse tranquillitatem publicam, magisque Deo ohediendum esse, quam hominibus. F odom hoc argumento utitur Clemens XI. Const. Ae γλmus it. Ian. 17l5. Deindo id om adstruunt omnia illa Scripturae loca, quae felicitalem temporalem etiam quod ea, quae magis necessaria sunt Matth. VI. 5l. 52. 55ὶ licet simul carissima Matth. V. 29. 30; Lue. XIV. 26ὶ, denique totam simul complexive sumplam s. Ialt. XVI. 26 posthaberi praecipiunt vitae aeternae idest Ecclesiae filii.

III. Consirm. testimoniis et auctoritate Patrum, quorum unanimis doctrina est, ita finem societatis civilis, eiusque imperium Ecclesiae subesse debere, qu madmodum corpus subest animae. S. t O. Chrysostomus in 2. Cor. Hom. X Vec At vero hela aliud quoque imperii genus est, ac civili quidem imperio sublimius. si quod illud est ' Quod in Emelesia viget, cuius etiam Paulus mentionem facit, eum ait: Obedite praepositis vestris et subiacete eis: hoe enim imperium tanto civili eaecellentius est, quanto caelum terra, et quavium inter coryus et animam discriminis est, tantum item ab illa hoc distat. , S. Gregorius Νagian genus Orat. XVII:

65쪽

- 51 e Submittamus nos tum D o, tum invicem, tum iis, qui in torret imperant. Deo quidem omnibus de caussis, invicem pro eharitatis foedere; principibuδ propter ordinem .... At vos quoque Principes et Praefecti imperio meo ac throno Ieae Christi subiecit. Imperium enim et no3 gerimus; addo et praestantius et perfecti , si quidem aequum videatur

spiritum carni, caDIratia terrenis cedere. γ S. Isidorus Pelusiota Lib. o. Ep. 4 9: c M sacerdotio et roeno rerum administratio confecta est. Ouamvis enim permagna utriusque differentia sit sillud enim velut anima est, hoe voluteorpus , ad unum tamen et eundem sinem tendunt, hoc est ad hominum salutem. v I vo Carnutensis ad Henricum Regem Inoliae Ep. 5l: 4 Quia res omnes non aliter bene administrantur, nisi cum regnum et sacerdotium in unum eonvenerint studium, Celaitudinem Dratram obsecrando monemus, quatenus in regno vobis commisso verbum Dei eurrere permittatis, et regnum terrenum caelesti regno, quod Eeelasiae commissum eSt, subditum rase debere, SemEer c

sitetis. Sicut enim sen8us animalis subditus debet esse rationi, ita potestas terrena subdita esse debet ecclesiastico regimini. Et quantum valet corpus, nisi restatur ab anima, tantum valet terrena poteStas, nisi informetur et regatur ecclesiastica disciplina. γ Hugo a S. Victore L. 2. deSaer. p 2. e. 4: ε Terrena potestas caput habet regem: Spiritualis potestas habet summum Pontificem. Ad potestatem Restis pertinent, quae terrena Sunt, et ad terrenam vitam facta omnia. Id potestatem summi Pontili is pertinent, quae viritualia gunt, et vitae spirituali attributa unive sa. Quanto autem vita spiritualis ilignior rat, quam terrena, et πιritu3, quum cor us, tanto Spiritualis potestas terrenam, sive Sareularem potestatem honore ae dignitate praecedit. Innocentius III. in Cap. Solitae de Maiorit. et Obed. 4 Non negamus, quia praecellat Imperator in temporalibus illis dumtaaeat. qui ab eo suscipiunt temporalia 2s d Pontifeae in spiritualibus antecellit, quae tanto sunt temporalibus digniora: quanto anima praefertur corpori v Legesis totum illud caput, cuius haec Summa est: Impinrium non praeest sacerdotio, sed subest . S. Thomas 2. 2. q. 60. art. 6. ad 5: 4 4d tertium dicendum, quod pote3taa

66쪽

saecularis subditur spirituali, sicut corpus animae: et ideo non est usurpatum iudicium etc. Eadem vero habet S. B naventura L. de Ecel. Hierar h. p. 2, et ut alios omittamus, quorum auctoritas magna in Ecclesia esse solet, eadem habent Theologi Concilii Constantiensis, quorum haec verba sunt in condemnatione dissu sa articulorum Wicleni, quae edita est in Append. Cone. Constant. n. XXIII. ad art. XII: a Me liret tali clerico appellare a iudice et foro ecclesiastico ad iuclicem et forum temporale, cum hoc sit appellare a maiore ad minus. Sieut enim se habet spiritus ad eorpus, et regio spiritus ad restionem corpori3, Sic proportionabiliter iudeae ecclesiasticus ad iudicem terrenum, et forum eccle3iasticum ad temporale; sicut dicit ren. IIugo de S. Vietore, et Aleaeander de Rales, et alii Doctores, et sacri Cariones. v Ex quibus testimoniis patet, doctrinam hanc de subiectione potestatis civilis potestati ecclesiasticae fuisse smper in Ecelesia non modo perpetuam, Verum etiam ita uniformem, ut sere iisdem verbis semper expressa suerit.

Hisce autem addi debent ea omnia propemodum in sinita, quibus ab Ecclesiae PP. perpetuo docemur bona temporalia, quae sunt sinis societatis civilis, esse ordinata ad vitam aeternam, quae est sinis Ecelesiae, adeoque eidem sor ire debere e . 56. Ob. l. c Ecclesia, inquit S. Optalus L. 5. de Sehiam. Donatistarum. est in Republiea, non Respublica in E elmsia. γ Ergo Ecclesia a Republica, non nespublica ab Ecclesia pendere debet. Confirmatur, inquit Ludovicus Dii Pinin adnot. ad hune locum: quia imperium Romanum ante Ecclesiam erat iam constitutum: proindeque non imperium in Ecclesia, sed Ecclesia in ipso constituta est; imo pars eiusdem, ut alii addunt apud Balduiniim in hunc ipsum locum, esse deprehenditur, cum in eius veluti sinu coalescat: ex quibus verbis triplex confici potest argumentum: 1'. Antequam Ecclesia constitueretur, imperium iusta libertatis possessione Ducbatur. Atqui iniustum est, quempiam

φὶ cf. Suares Defensio Fid. Lib. 3. cap. V. num 2: eι de Legib. Lib. IV. cap. IX: Bianehi Della esterior poliata della chissa Lib. I.

67쪽

- 53 a iussa possessione deturpari. Ergo iniustum est, nequo proinde potest asseri, Ecclesiam a libertatis possessione imperium deturbasse, sibique illud suhiecisse. 2'. Invidiosum est, et eiusmodi, quod arceat homines ab ingressu Ecclesia , eos per eundem illum ingressum iuribus suis mulctari. Atqui, posita doctrina dependentiae Imperii ab Ecclesia, Imperium ad ipsam accedendo suis iuribus mulctatum fuisset. Ergo haec doctrina invidiosa est, et eiusmodi, quae arceat homines ab ingressu Ecclesiae; adeoque Ecclesiae ipsi perniciosa. 5'. Νon totum parti, sed pars loli servire debet. Atqui Ecclesiae saltem distributim sumpta est pars societatis civilis, in cuius sinu coalescit. Ergo non societas civilis Ecclesiae. sed Ecclesia societati civili servire debet. B. seorsim l . auctoritali S. Optali. 2'. argumento, quod ab eius sententia desumitur, eiusque confirmationibus.

57. Ad S. Optalum quod pertinet

B. 1'. perperam eius auctoritatem ali adversariis obiici, cum eius mens non ita sit exponenda, ut ab unanimi ceterorum Patrum suique ipsius doctrina dissentiat. Et re quidem vera Optatus tum in eo ipso libro, tum etiam in libro l. calumniam a Donatis lis illatam removere studet, qua illi asserebant, Catholicos subiicere Ecclesiam Imperatori V luisse: undo fit, ut Donalistae inserendo, Oplatus calumniam repellendo, manifeste indicent communem et catholicorum et schismaticorum fuisse sententiam, Ecclesiam societati civili subiici nullatenus POSM. R. 2'. directe nonnulla praemittens, unde tolus contextus,ox eoque Vera Optati sententia appareat. Narrat Parmeniano raptatus, Constantem Imperatorem eleemosynas misisse in pauperes erogandas, eique Donatum quo ex homine Donatistae nomen acceperunt maledicta pro gratiis retulisse. Quod factum graviter ipse reprehendens sic ait: α Iam tune, meditabatur Donatus) potestatibus et regibus iniuriam sa-vcere, pro quibus, si apostolum audiret, quotidie rogare, debuerat. Sic enim docet B. apostolus Paulus: Rogate pro ν Regi hus, et Potestatibus, ut tranquillam vitam cum ipsisy agamus. Νon enim Respublica est in Ecclesia, sed Eccle- γ sia in Republica est, tilest in imperio Romano. . . ubi et Duiligod by Cooste

68쪽

v saeredesia 8aneta sunt, et pudicitia, et virginitas, quae in , barbaris gentibuS non sunt, et si essent, tuta rase non ν possent. , Quo in logo quatuor linec animadvertenda sunt, ut vera Optali sententia deprehendatur: l'. Voce Respubliea non esse intelligendam societatem civilem in genere, qualis ea est natura Sua, Sed Imperium Romanum, quale nempelunc erat Ob peculiares suas circumstantias: nam ait Melesia in r publica est, idest in imporio Romano: ac d inceps hanc suam nempublieam distinguit a foetetatibus barbarorum. quae lamen verae societates civiles sunt: 2'. Eo sensu Melesiam in imperio Romano esse, ab Optato diei, quo sensu eandem in barbaris esse gentilius dici nequeat: nam ait: Eoolesia in B publiea ost, idest in imperio Romano, ubi Sae Golia saneta sunt, et pudicitia, et vir 9 initas, quae in barbaris gentibus non sunt, et si essent, tuta erae non poSsent: 5'. rationem, cur ait, Ecelosiam esso in imperio Bomano, negat autem osse in barbaris gentibus, hanc esse,

quod Christiana roligio, seu lacullas cana liboro plenoque exercendi in illo tuta erat, in barbaris aulum gentibus nullo modo, quod item est manifestum ex verbis mox citatis: D. Verbum Esse ab Optato huic accipi non nil indicandam physi am existentiam, sed potius civilem, id si eiusmodi, quae civilium legum auctoritate contra iniuriosas adversa riorum aggreSsiones pro togatur: nogat enim, religionem christianam aetate sua in barbaris gentibus fuisse, cum lamen extitisse inter eas physico, curtissimum sit; et continuo apertius loculus ait, idcirco dici non posse Melesiam esse in barbaris gentibus, etiamsi in iis et christiana sacerdolia, et christiana pudicitia ac virginitas essent: eo quod tuta inter eas esse eadem non possent: unde manifestum eSt, eum

Ioqui de eristentia civili, quae scilicet legum ei Vilium patrocinio liberum habeat iurium suorum exercilium una cum vitae securitate et tranquillitate: quod oliam manifestius inde sit, quod lula haec Optati sententia connectitur per causalem enim cum illis Pauli verbis ut tranquillam vitam agamus. Quibus positis, facile est d prehendere ol salsitatem ex-p0Silionum, quae ab adversariis saetae sunt, et veram Optati senioni iam. Nimirum I. Falsum est, quod Dupinius ali. Optalum, eum dice Diuitigod by Coosl

69쪽

ret, Ecelesiam in imperio Romano erae. eo respexisse. quod imperium Romanum ante Ecclesiam Christi fuerit conat tutum: atque hoc quidem modo non imperium in Ecclesia, sed hane in illo esse, idest in eodem inaedimatam esse: nlultoque magis sulsum est, quod asserit Balduinus, nimirum ideirco dici ab Optato Ecclesiam in Republica esse, quod Ecclesia pars sit societati3 civilis, quippe quae in eius sinu coalescat. Utroque enim in sensu dicere Optatus debuisset, Ecclesiam esse in regno Persarum, et in celeris barbaris gentibus; quandoquidem etiam societates civiles barbararum gentium ante Christum suere, et etiam in earum sinu, si ita loqui fas est, Ecclesia coaluit. Atqui negat optatus, eo sensu se loquutum suisse, qui societatibus etiam barbaris posset esse communis cf. Supreius animaduersionem 2 .

Ergo. Optato ipso iudice, interpretationes Balduini et Dupi

nil salsae Sunt. II. Palam est, Optatum negare, Ecclesiam esse in ea republica, in qua vigeat doctrina Regalistarum. Νegat enim Optatus, in ea republica Ecclesiam esse, in qua etiamsi physice existat, liberum tamen iurium suorum exercitium non habet superius animadversionem δ' ' et 4' ). Atqui in ca nepublica, in qua vigeat doctrina Begalistarum, liberum iurium suorum exercitium Ecclesia non habet. Ergo negat Optatus, Ecclesiam in ea republica esse, in qua vigeat doctrina negat istarum: ac proinde cum ait, Ecclesiam in B publica eSse, praesupponit doctrinam contrariam Regalistis. III. Vera Optati sententia eiusmodi dicenda est. Optatus ait, Ecclesiam esse in Repulliea idest in ipsa societate civili, qualenus talis est, nesto; in imperio Romano, et in genere in ea republica, quue in paribus circumstantiis versetur, ac imperium illud Romanum, de quoi piutus loquitur, sutilist. quatenus scilicet Ecclesia liberum in ea habeat exercitium iurium suorum Pone. , quatenuS ΕC-clesia civili societati supervenerit, eius e pars dicenda Sit, vel in genere sit societas civili societate inferior, ut eum Dupinio et Balduino negat istis placet, nego. Quod autem addit, Rempublicam non esse in Ecclesia, cum haec propositio, eius, de qua diximus, correlativa sit, ab ea Iumen ac-eipiat neceSSe est. Quapropter, cum respeetu patrocinii per Diuitigod by Cooste

70쪽

leges ci iles adversus hostium vim sive concessi si e negati Ecclesiam Optalus dixerit in Repistica esse vel non SSe, hinc eodem sui, respectu patet, eundem nugasSP, in Ecclesia esse Rempublieam; quandoquidem manifestum est, Imperium Ilomanum, de quo Optatus loquebatur, ad propul-

Sandam suorum adversariorum vim usque ad eam aetatem,

in qua Optaius scribebat, non Ecclesiae patrocinio, Sed exercitibus propriis uti consuevisse. Quapropter optuli Sententiae summa haec est: Melesia adversus hostes suos Reip blicae patrocinio indiget, nou Respustiea Ecelesiae. Quanta io itur Donati imprudentia fuit qui potissimum Imperatorem Ecclesiae christianoque plebis subsidio ultro sese offerentem iniuriis etiam ac maledictis proseideria ' Quae quidem quantum aliena sini a re nostra, nemo ost qui non videat. Ceterum non est omittendum, ex eo quod asSeratur, ΕΟ-clesiam habere tutelam suam a Ilepublica quae scilicet orthodoxa sit, neque Regalistarum erroribus insecta , non autem Rempublicam ab Ecclesia, nullo pacto sequi, Ecclesiam Beipublicae subsesso debere. Praestatio enim tutelae Israesertim debitae, cuiusmodi eam esse videbimus, quam catholica ne

publica Ε Iesiae praestat por se nihil aliud est, nisi an

ilium ad conservationem alterius. Italio autem primatus non a mediis, sed a sine desumenda est: ita ut qui habet naturam medii, servire magis debeat quam imperare. Itaque etiamsi exercitus Sit tutela principatus, non principatus eXercitus; nihilominus in consesso est, exercitum Servire principatui, non principatum exercitui. 58. Resp. ad ipsam sententiam, seposita auctoriiale S. Optati, SepOSitoque sensu, quo ab eo prolata est. Ecelesia, inquiunt, est in B publica, non Respublica in Ecclesia est. Ergo Ecclesia Reipublicae, non despublica Ecclesiae subiccta esse debet. Dist. antecostens quoad 1' partem. Ecclesia est in Republica sorini liter, nego: materialiter, transmitto: quoad a teram partem item transmitto, et nego cons. Cuius distinctionis rataec per singulas partes ratio OSt. I. Ecclesiam non esse formaliter in Republica non in do ex eo palet, quod finis utriusque sociotatis est dixersus, Duiligod by Cooste