장음표시 사용
111쪽
l0 ei parte eorum opiniones refutat, qui unum celementis 0mulum rerum materiam esse Velint, quo disputati0nis initio prius diXit genus e0rum, qui unam materiam p0nerent ea autem parte, de qua agimus, e08 refellit, qui et nasia τα σιμιχiaci, qu0d quidem vidimus enim, tot explieandi vim habere sit iaσον τι αερος καὶ dato x αερος tar ινρ0ς, 0nant atque hi certe ii Sunt, quos uitio alterum genus illi priori opposuit. Iam vero eum Aristoteles disputati0nis initi h0 alterum genus eo dicat, qui et o s/ειοξυαερος eo Πυρος 0nant, hos auteni eosdem e88 ostende rimu atque ill08, qu0 pauli p08 Simpliciter et παρα Tasgotχεia ponere ait, concludendum St, eos, qui nostro loco et graeci ac Tot χεia, quod Sit έσον τι αερος at dato ςῆ ερος καὶ ιυρος die untur ponere, eosdem intellegi, atque ill08, qui initio ιι φιετοξυ αερος καὶ πυρος et paullo p OS TO παρα τα στοιχ α 0nere dicti sunt. Neque enim probabile est, Arist0telem nostro lo00, quo aperte illos o eos praecedente respicit, nova inducere Sententia8, quae illis locis null0M0do indieatae sint. Ea autem Sol uni condicione p0ssunt iidem intellegi, si duo illa media n0 duae diversae species Sunt, Sed Si et praeci τα Γοιχεia unum solum est et ad duo illa media si se habet, ut pari iure et uno et altero desiliri possit. Sed qu0d 0n pr0babile esse diximus, ristotelem nostro loe nova indueere Sententias prioribus illis oeis nondum memoratas, id n0 nisi
caute ad Aristotelem adhibendum est, quippe qui, cum Semper e totius rei cognitione loquatur, id quoque loco dicat, qu0d ad rem illustrandam videatur satis esse, et aliis rursus locis alia tamquam cognita adserat, de quibus nihil etiam letum sit. Quare ad aliud etiam argumentum per
Posteri0re du0rum illorum l0eorum, qui nostrum locum praecedunt, Aristoteles erroris coarguit eos, qui unam rerum materiam aliquid παρα τα στοιχει atque id quidem c01 ατικον καὶ 0ριστον, Vel ut deinceps dicitur, costa αἰσθη-
112쪽
92τον esse velint, idens, tale quoddam c0rpus omnino essen0u posse, quia hoc infinitum 'o πειρον του TO ,
qu0d a quibusdam p0natur principium, alteramutram h bere oporteat qualitatum contrariarum, quibus ipsa elementa definiantur. Hic igitur το Wχρα τὰ στοιχεta, quod G 0lial ικον καὶ c0ριστον Sit, ita idem dieitur atque ' τοαγπειρον τουτο ut hoc simpliciter loco illius p0natur. 0 autem l000, de quo agimus, eorum Sententiam refellit, qui unam rerum materiam Statuant aliquid παρα τα στοιχε io, tale videlicet, quod sito εσον et δερος καὶ δατος ιν αερος καὶ πυρος, Stendens, id o naρα τα στοιχεῖ Sive id Γιεσον di oti στοιχειοιν innino non posse ' mνουσctat' h00 est, non p08Se per Se Separari ab utraque qualitatum contrariarum, quibu ipsa illa elementa utantur, ita ut ipsum eorpus sit pr0pria sua qualitate utens ac Seor Sum per Se constans, cuiusmodi quidam 'cio Πειρον καὶ το περιεχον esse velint. Hoc igitur loco et racio εα στοιχεῖα du0bus illis mediis modo disiunetivo explicatum, quod sit ' uoa oos ενον 'sive corpus per Se constans, Simpliciter ad aliqu0s refert phil080phos, qui ' το Πειρον καὶ το περιεχον rerum principium p0nant atque ita quidem ad 0 80l08, ut non p0ssit videri praeter hose alios etiam intellegere. Iam si utriusque l0ei sententiam, quatenus ad nostram quaeStionem pertinet, verbis brevissimis signiscamus, priore loco Aristoteles contendit esse qu08dam, qui το παρα τα στοιχεia, quod cultati κον καὶ c0ριστον esse Velint, unam rerum materiam dicant tale enim esse scio ιειρον τουτο quod a quibusdam principium p0natur alter loco esse quoSilam, qui et παρα τα στοιχεῖα, quod quidem ito εσον τι ἀερος καὶ βαιος ἀερος καὶ πυρος, quod velint 8S 1 oνουs ενον Sive 0rpu per Se conStans, unam rerum materiam Statuant tale enim esse ho πειρον καὶ τ grεριεχον qu0da quibusdam p0natur prineipium. Num igitur, graeci ταστοιχει Simpliciter dictum et et graea τὰ στοιχει disiunctivo illo modo explieatum eandem rem significant et ad eosdem
113쪽
reseruntur phil080ph08 2 Primum utrumque certe eodem definitur insigni namque voeabula Ἀέ01 aethra ὀν καὶ χί0ριστὰν prorsus idem significant atque ut Oxo Di ενον rat, diues, hoc insigne ambobus potest e0mmune esse quasi quaedam generis nota, talis autem n0tae communitate non impediuntur, qu0minu ipsa peculiari sua natura omnino disserant. Sane quidem sed ad 0sdem etiam referuntur philosophos. Num que priore loco Aristotele et παρα τὰ στ0ιχMa, quod sits sibi aT κὰν κcti Z 0ριστον, Simpliciter eorum esse dieit, qui το πειρον Tot lo prindipium p0nant atque inde patet,
ita uti, ut nominis pr0prii vim habeat. Ita autem hostvoeabulo uti non potuit, nisi de iis phil080phis, qu0rum ip8um insigne, ipsa pr0prietas in e 908ita 88et, quod octπειρον Omnium rerum prinei pium ponerent, sive s0li sive primi ita statuerant. Id ver non nisi in AnaXimandrum cadere, 0stea singillatim dem0nstrabimus. Alter loe ronae Tot τοιχεῖα modo illo disiunetivo explieatum ad ali qu08 refert phil080phos, qui ci ci πειρον καὶ ὀ ιεριεχον 'principium p0nant ), hique certe ab eo intelleguntur idem
atque illi, qui pri0re loco simpliciter οἱ T cu ζειρον Tot Toτῆν ρχι ν λεγοντες dicti sunt. I ieet enim additum Oeabulum ' et περιεχον quandam ab illis disserentiam signis ea re p088it, atque quidem rati0ni magis quam doctrinae, namque infinitum, si praeter ipsum alia qu0que sunt n0nius ita, hae non potest non amplesti tamen e aliquo ipsius ristotelis l0 eo, quo accuratissime Anaximandri de infinit sententiam exponit, 'T 7περιεχειν apparet 8SeV0eabulum, quo maxime ipse Anaximander infiniti vim ad naturam definiverit') Revera autem h00 altero qu0que
1 Hos aliquos intellegi omnes eos, qui το Πειρον καὶ οπεριθον principium ponant, alio loco ostendetur.
114쪽
l0e nullum nisi Anaximandrum intellegi, pariter inserius
demonstrabimus. Qu0dsi autem, qui priore loco To απειρον simplieiter et nostro l0eo To 7πειρον καὶ τ περιέρον ponere dicuntur, iidem sunt, equitur, ut o παρα τὰ στοιχεια
simpliciter dictum, qu0 pri0re loco ad illos, et o παρατα στοιχμia modo illo disiunetivo explicatum, qu0d 08troloe ad hos refertur, eandem rem signiscent. Quodsi autem eandem rem significant, sequitur, ut dii illa media, quibus
nostro loco To praeci a στοιχεῖα explicatur, ab Aristotele
non intellegantur duae species, sed duae unius eiusdemque principii interpretati0nes, quarum utraque pari iure adhi-bori posSit. Sed una etiam restat dubitatio fortasse enim aliquis
negabit, nostro loe et o πορα - Τοιχεῖα disiunetivo illo modo explicatum tamquam aliquid unum ad 0s referri, qui To πειρον καὶ το ιεριεχον ponant, ita fere disputans: Aristotelem, postquam τὰ raρα τὰ στοιχει explicaverits εσον τι αερος καὶ daro 1 αερος καὶ πυρόu, eparatim tantum medium inter aerem et ignem refellere, stendentem,
vero medium inter aquam et aerem, ad eos referre, qui T arfειρον καὶ ο rεριεχον ponant atque inde concludi posse, duo illa media ab Aristotele duas diversas species intellegi. At haec loci explicatio consociari eum universa eius rati0ne non potest. Primum enim, si accurate cum totam orationis si mam tum singulorum quorundam Verborum relationem perpendimus, l0eus vix aliter intellegi potest nisi ita, ut una dem instratione simul et utrumque medium et o graeci et atro χει his mediis Xplicatum tamquam una eademque res refellatur utque simul et utrumque medium et o παρα τα στοιχει his mediis explicatum
115쪽
tamquam una eademque res ad ill0s unos philosophos reseratur id quod antea in ipsius loci interpretatione Singillatim ostendimus ). Deinde, si istam sententiam veram esse ponimus, tali quaedam ristoteli attribuenda est e0gitandi et idendi neglegentia, quae, 0 prae8ertim l000, omnino non possit admitti. Illud enim si ponimus, sequitur, ut Aristoteles primum eos, qui aliquid παρα τα στοιχεia principium ponant, in duas partes dividat, alteram eorum, qui illud medium inter aquam et aerem, alteram eorum, qui medium inter aerem et ignem p0nant, tumque hos p0steriore quidem ad cert0 quosdam phil080ph0s ipsa hist0ria n0tos referat, priores autem in hae re omnino praetermittat, ita ut incertum relinquatur, n0n 80lum, qu08 intellegat, verum etiam, num omnin aliquos intellegat. At prorsus neredibile est, Aristotelem non eos etiam, qui medium inter aquam et aerem ponerent, ad certos philosophos relaturum fuisse, Si tales qu0sdam, ab iis qui medium inter aerem et ignem p0nerent, divea So cognoVi8Set, atque incredibile quidem eum pr0pterea, qu0d hae omissi valde vitiosa esset nec hoc l000 quo alterius medii aut0res aperte indieantur, ulla aussa idonea, veluti oblivione, explicari p088et, tum propterea, qu0 Aristoteles tot l0e id ipsum agit, ut ea8, quae ante ipsum ab aliis propositae sint, de materia sententias refellat. Ergo, si hane rati0nem eum pri0re coniungimus, Videtur apertum esse, Aristotelem hoc loco non separatim medium solum inter aerem et ignem ad
his autem ali 0 distinguere, qui medium inter aquam et aerem statuant, Sed simul et utrumque medium et ipsum T recto τα στοιχεῖα hisce mediis explicatum tamquam unam eandemque rem ad eosdem illos philosophos referre id autem ea s0lum e0ndicione potuit facere, si et παρα ταστοιχει unum 80lum putavit et duo illa media non duas
116쪽
eius species, e duas, quae pari iure admitti p0ssent,
eius interpretationes intelleXit. Itaque, ut sententiam brevibus complectamur, Aristoteles h0 loco unum solum diei principium, qu0d itILGρα et στοιχεια , hoeque unum principium ita definit ut naturam quandam dicat inter duo elementa mediam, atque
ita quidem mediam, ut pari iure et inter aquam et aerem et inter aerem et ignem possit media diei vel duo illa media, quibus illud principium modo disiunetivo explicat, ita intellegit, ut duae interpretatione Sint quarum utraque per illius prineipii naturam pariter admitti p0ssit. Quodsi autem quaerimu8, qui p0tuerit seri, ut Aristoteles unum idemque principium pariter inter duo bina elementa medium didere p0sset, id, ut iam antea significavimus, satis
explieatur, Si eum, qui et O rcto τα στοιχεῖα principium posuerit, id ita ponimus inlarmavisse, ut certum quidem esset, ab eo aliquid inter duo elementa medium poni, ut vero ob caussas quasdam pari iure et inter aquam et aerem et inter aerem et ignem medium dici posset quae cau8Sae quae fuerint, postea accuratius quaerendum eriti). Ergo ex hoc loco apparet, et παρέα τα στοιχεῖα ab Aristotele non separatini 80lum tum medium inter aquam et aerem, tum inter aerem et ignem, sed simul utrumque diei, haec igitur qu0que media apud eum eandem rem significare et ad eandem pertinere d0ctrinam. Operae autem Videtur pretium esse mouere Phil0p0uum quoque, cuius c0mmentarium in libro de Generatione et Corrupti0n tum demum legi, cum mihi de ea, quam pr090sui, sententia iam dudum perSuaSum erat, re certe eandem de l0ei sententia opinionem equi, ut ex verbis in u0ta adseripti patet, atque ita quidem, ut eam non videatur X ipsius l0ei explicatione hausisse sed p0tius aliunde tradi-
117쪽
tam suscepisse ). Eodem modo Alexander videtur sen
His disputatis quamvis res satis videatur demonstrata esse, tamen, ne ulla incertitudo relinquatur, reliquos quoque quattuor l0008, quorum du0bus unum, duobus alterum illorum vocabulorum adhibetur, considerabimus. Itaque Arist0teles in primo Metaphysicorum libro eo l000, qu pri-0rum philosophorum opini0nes cum quattuor sui prinoi piis comparat, qu0sdam esse ait, qui nullurn aliud prinoi pium statuant nisi naturam rebus Subiectam, e08, qui aut aquam aut aerem aut ignem aut naturam quandam igne densiorem aere autem subtiliorem primum elementum ponant'). Loeo autem illum brevi intervallo sequenti, quo priorum illorum philos0phorum de principiis opiniones exi-3 Philop. Comment Gen. Corr. p. 46, a med. in II I. 328 D 33
πυρος η αερος καὶ ἰδίους, χην ηλεγξε μιν κω πρ Droν 329 8 in- tollogitur).2 Αloxander in Comment Metaph. p. 34, 2 On. ubi naturam illam mediam νὴ irarαξ ερυσιν - id est, naturam mediam generaliter dictam ad Anaximandrum refert, addit, Aristotelem hanc doctrinam memorare in libris de Gonoratione non multo autem post, . 45, 20, hanc naturam mediam ait et inter aerem set ignem et inter aerom et aquam mediam dici.
3 Metaph. I, 7. 988 28 et 2 vide supra p. 63,2 et 4 I.
Aristoteles veterum philosophorum de materia opiniones recensenseo quoque memorat, qui aut unum o tribus elementis aut naturam illam intor adrom sit ignum modiam primum elementum Ponant, tumque addit, hosco praetor naturam rebus subiectam nullum aliud principium cognovisse. Indo sequitur ea loci sententia, quam in ipsa disputatione proposuimus.
118쪽
8ti uiat, primum refellit e08, qui omnia τὰ rῶν o statuant
unum esse, quod uinibu rebit eandem quandam naturam, eamque quidem corp0ream Subiectam 88 dicant, quae per se sola, nullo alio caussarum genere deedente Omne res e sese gignat, h08que deinceps eo esse dicit, qui aut unum ex illis tribus elementis aut naturam quandam aere densiorem aqua autem subtiliorem principium ponant rebus subiectum '). 0s 000 si comparamu8, facile patet, eos, qui priore loco naturam rebus subiectam unum earum principium p0nere distuntur, et eo8, qui posteriore loco omnia eo distuntur unum statuere, quod omnibus rebus eadem quaedam natura subiecta sit, quae per se sola omnia ex Sese gignat, omnino eo8dem Sse; namqueo eodem desiliuntur insigni et aperto posteriore loco prior respicitur. Qu0dsi autem idem sunt, etiam species eorum easdem esse oportet, si quidem in utrisque idem divisionis principium adhibetur. Iam vero priore loeo eorum, qui naturam rebus Subieetam unum ponant prinei pium, pecie numerantur ii, qui aut aquam aut aerem aut ignem aut qui dilani inter aerem et ignem medium ponant haecque enumeratio ita proponitur, ut completa putanda sit altero autem l0e eorum, qui eandem quanda in naturam eorpoream omnibus subiectam per se s0lam dieant omnia e sese gignere, tres priores Specie pariter distuntur
ii, qui unum e tribus illis elementis, quarta autem ii, qui
quiddam inter aerem et aquam medium p0nant, atque haec quoque enumeratio videtur completa esse. Quare cum utroque loco tres illorum phil080phorum species eaedem
dieantur, cumque inde pateat, utroque loe idem divisionis prinei pium adhiberi, quartam etiam speciem eandem e88 oportebit ergo putandum est, ab Aristotele e08, qui priore loco medium inter aerem et ignem et eos,l Metaph. Ι 8. 988 22 0 989, 12 vid supra p. 62, 1 et 2.
119쪽
99 qui posteri0re loco medium inter aerem et aquam p0nere dicuntur, eosdem intellegi. Aut si non concesseris e0sdem intellegi, statim sequetur, enumerationem illam neu tro loe completam esse. Namque si diversi sunt, certe et ii, qui medium inter aerem et aquam ponunt, par Sunt eorum, qui naturam rebus subiectam unum principium statuunt, et ii, qui medium inter aerem et ignem ponunt,
par e0rum, Ut nam quandam naturam corpoream omnibus subiectam dicunt per Se Solam omnia e Sese generare, eam pSam ob caussam, quod illi ab Aristotelo in his posterioribus, hi in illis prioribus numerantur. Ergo, si
eos ponimus diversos esse, eonsectaneum est, ut Aristoteles et in prior illa et in posteriore enumeratione unam peciem miserit, atque in altera quidem hane, in altera alteram, idque in locis maxime vieinis et de eodem philo sophorum genere agentibus. Tantam autem cogitandi et dicendi neglegentiam non facile quisquam Aristoteli tribuerit. Ergo sumendum est, Aristotelem, ut diximus, medium inter aerem et ignem et inter aerem et aquam eandem rem intellegere et inde esset, ut promiseu tum hoc tum altero v0cabulo utatur, prout sorte aut hae aut ita duo elementa cogitati0ni pr0piora sint Τ). Idem rursus apparet, Si cum posteriore Metaphysicorum loco eum comparamus, qui est in primo Physicorum libro ). Hieraristoteles eos physicos, qui id quod est unum ponant corpus omnibus rebus subiectum, accurata divi-1 Si locos, quibus illa natura media memoratur, OmΡaΓRmUS, Aristoteles eam plerumquo intur a duo elemonta videtur mediam dicere, quae proxime ab eo memorata sint, aut certe propter praecedentium ordinem monti proxima osso debeant. Quin etiam hys.
I, 6. 89hra, postquam aquam se ignem nominavit, inter aquam et ignem modiam dicit. 2 Phys. I, 4 init Do hoc loco ambiguo postpa seorsum agemuso interprotationsem hic adhibitam probabimus.
120쪽
sion bisariam dividit in eos, qui id corpus unum e tribus elementis, et eos, qui naturam quandam igne densi-0rem aere autem subtiliorem dieant; ipsa autem ea, qua utitur, accuratae divisionis forma ostendit, e praeterhase illorum philosoph0rum species nullam aliam cognoscere. b iis autem phil0sophis, qui hoc l0eo dicuntur idqu0d est το ν unum corpus omnibus ubi eo tum ponere, nullo modo divers0s esse apparet eos, qui illo Metaphysicorum loco dicuntur omnia ro re αν eo unum statuere, quod omnibus unaquaedam natura eaque quidem corporea subiecta sit ergo horum easdem etiam atque illorum oportet esse species, si quidem utr0que l0e idem divisionis principium adhibitum est. Iam vero horum species diei vidimus eos, qui unum e tribus elementis, et eos, qui naturam quandam aere densiorem aqua autem subtili 0 rem ponerent. Ergo cum utroque loco partim eaedem dieantur speeies X haeque re appareat, utroque l0eo idem divisionis prinei pium adhiberi, reliquam etiam partem eandem esse oportet ergo nece8Sario ab Arist0tele, qui illo loe ni edium inter aerem et ignem et qui h0 l0e medium inter aerem et aquam dicuntur ponere, plane idem intelleguntur. tque hi ne 90test quidem sumi, ab Aristotele utroque l000 unam peciem omi88am esse, quoniam aesturata illa divisione ostendit, e praeter memoratas illa specie c0gn08eere nullam.
Unus l00u restat, is, qui legitur in tertio libro de Coelo ), quo Arist0teles quosdam philos0phos diei unum solum omnium rerum elementum ponere, atque ali08 quidem aquam, ali0s aerem, alios ignem, alios naturam quandam aere densiorem aqua autem subtiliorem, quam quidem naturam, utp0te infinitam, amplecti dicant omnes Coelo S.
Qui quidem loeus ab iis, qu0 hucusque tractavimus, aliquid dissert propterea, qu0d illis locis, quae dicitur una natura