Anaximander Milesius, sive vetustissima quaedam rerum universitatis conceptio restituta

131쪽

dicitur, omnino non diversa sunt ab iis, quae pri0ribus locis aperte Anaximandro tribuuntur, id quod mox clarius etiam apparebit, tum propterea, qu0d ipsum Vocabulum liari a in memoriam revoeat illum Aristotelis locum, quo is scio

sciri ci ' initima βρου memorat. Iam si omnes o eos in uno eonspectu ponimus, hemistius unum naximandrum dicit eum, qui To Γερον

Hoc idem Anaximandri principium simplieiter appellat os/ετο , atque ita quidem, ut X istimandus sit non aliquam huius mediae naturae speciem, Sed eam totam tamquam unam quandam rem intellegere, Hae una nanes, quae sorte eius esse possint, disserentias contineat, ut igitur existimandus sit omnes, quas sorte dici eiebat, huius naturae speetes, ad unum Anaximandri prinoi piu in rettulisse. Etenim vidimus, Themistium uno loco Anaximandri principium, quod paullo ante dixit et διερον τίον TotχH 0ν esse, ' κεὶν Tos εχα appellare. Cum implieiter appellet τι set εταξυ sine designatione elementorum, O si ετ&ξυ intellegitur omne, nisi pronomine ' εixo ad unam aliquam media illius naturae speeiem refertur. Id autem non seri si palol: Pronomine Dor ea res, ad quam adponitur, ad rem iam cognitam, atque quidem aut ad hane ipsam rem in eadem oratione antea mem iratam aut ad huius rei iam cognitam

notionem resertur. Iam ero priore signifieatione κε ινο

hoc lo eo intellegi nequit. Namque iam memoratum quidem est το μετolo, atque quidem τυ ιεταξυ simpliciter dictum, sed non addit Anaximandri Domine et to eo tam remoto, ut, quamvis τὰ ιε ταξυ nostro loco idem intellegatur atque illud tamen κειν illuc referri n0n possiti) ad rem

et 1. raptore Anaximari dri principium iam antea dictum si natura igno donsior auro autum suntllior p. 124, 19 v. supra p. 108, 1 , sed is locus semotior tiam si se eo adllibitum vocanulum μετι ξυ.

132쪽

iam memoratam referri volunius, non poterit reserri nisi ad 4 ετερον τευν στοιχεμυν quo vocabulo paullo ante Anaximandri principium signiseatum est. Sed quamquam et o ιεταξι idem esse dicitur atque illud o ἔτερον τευν στοι- χεδευν, siquidem simpliciter huius ponitur oeo, nee tamen εκειν ratione sua grammatica illuc referri potest nisi artificiosa quadam interpretatione quamquam, si illuc reserretur, non minus Sequeretur, quod Volumus, ut et μετα omne intellegendum 88 et propterea, quod o τερον et υνσι notione sua latius etiam patet quam o s εχ αξ generaliter intellectum. Quare pronomen κελν hoc losto altera

illa signiseati0n aeeipiendum est, qua h0040cabulo id, ad

quod adp0nitur, ad suam ipsius menti iam insitam notionem refertur, ita ut εκειν το μεταξὐ intellegatur nota illa natura media Iam vero cum simpliciter dieatur To Πε- et a D, elementorum designatione non addita voeabulo certe τὼ s εταξυ omne signifieatur. Cum autem nulla sit caussa, cur illa monti insita notio credatur alleuius speciei notio esse, Statuendum est, a Themisti h0 l0eo εὐ μεταξ omne

intellegi atque id e qu0que firmatur, quod h0 ipso l000

que ali loco pro eo, qu0d ab Aristotele dieitur τὰ χειαῖυδαιος καὶ πυρος, simpliciter diei scio Γιεταξυ i). Itaque Themistius o ει αξ ita ad Anaximandri principium refert, ut ad hoc unum etiam omnes, quas forte illius diei diebat, species rettulisse putandus sit. Quod ad has ipsas, quas ab Aristotele memorari vidimus, specie8 attinet, hemistius τὼ μεια o inter ignem et aerem aperte ad unum Anaximandrum refert. De medio inter aquam et aerem ambigi potest Namque si eius loci,

Loco multo propinquior sp. 222 9 vid supra . 09, 3 ' μῖγμα πυ-

ος καὶ α ρυς' memoratum est, sed neu vocabulum εrtiri adhibitum nec naximandri nomen additum.

133쪽

quo pr0 0, qu0d ab Arist0tele medium dieitur inter aquam

et aerem, inter ignem et aerem medium dicit, sana est lectio, hoc medium omnin0 0 nominavit, atque si non nominavit, nece8Sari fere nec c0gnovi88 putandus erit; verum iam ostendimus, de illius lectionis veritate magno opere dubitandum esse. Sed haec res ad nostrum quaestionem non magni momenti est. Namque si illud medium omnino n0 cognoVit, nec ullum praeter Anaximandrumc0gnovit phil080phum, qui naturam quandam mediam principium poneret; in autem e0gn0vit et nominavit, id quod mihi solum videtur verisimile esse, certe ad Anaximandrum rettulit, quoniam medium inter aquam et aerem forma est naturae mediae generaliter dictae.

9. Tertius est Simplicius, qui in commentariis in Arist0telis libros hyste0s et in libros de Coelo saepissime

Anaximandri doctrinam memorat et propterea prae ceteris gravis St, quod n0 80lum accuratius de naximandri principio disserit, verum etiam uno certe loco aliorum etiam de eo opiniones refert et subtili ratio einatione refellit. Possunt autem omnes loci, quibus Anaximandri doctrinam memorat, in duas distingui partes, in quarum altera i sunt,

quibus id p0tissimum agit, ut ipsius Aristotelis oeos eos, quibus is de principi qu0dam ab elementis diverso vel inter duo elementa medio loquitur, explicet, in altera ii quibus sua quasi p0nte nullaque explicandi necessitate coactus Anaximandri principium desinit. Sed sunt, qui Simplicium contendunt in definiendo Anaximandri principio

sibi non constare, huiusque sententiae testem adserunt commentarium in libr0s physic0s, dicentes, eum in priore huius e0mmentarii parte, ea, quae praecedit explicationem eius Aristotelis loci, quo is primum mentionem facit naturae cuiusdam inter aerem et ignem mediae est autem is locus Phys. I, 4), Anaximandri principium ita tantum desilire,

134쪽

menta mediam appellare, immo in explicatione illius Aristotelis odi vituperare etiam Alexandrum naturam illam mediam naximandro tribuentem atque in ea demum commentarii parte, quae illam Xplicati0nem equatur, a seriterque in e0mmentario in libro de C0elo, ipsum qu0que, seductum sine dubio auetoritate Alexandri antea improbati, naturam illam mediam ad Anaximandrum referre ). Quare ut simul, quid de hae sententia iudicandum sit, in ipso conspectu ponatur, in adserendis Simpliei loeis ita versabimur, ut primum de iis locis agamus qui illam explieationem antecedunt, deinde de ipsa illa explicatione, denique de iis l0eis qui eam sequuntur et iis, qui in commentario in libros de Coelo leguntur.

Incipimus igitur ab iis locis, qui in prior illa parte

commentarii in libros physicos leguntur, qui eam etiam ob caussam maximi momenti sunt, qu0d his maxime implicius sua sponte nullaque explicandi necessitate pulsus de Anaximandri prinoipio disserit. Itaque Simplicius in commentario in Phys. I, 2, in generali illa disputatione qua omnium veterum phil0sophorum principia breviter adumbrat, postquam e08, qui id quod est vel summum

Omnium rerum principium unum tantum ponerent, divisit in e08, qui rerum priueipium unum et imm0tum, et in eos, qui unum et motu insit praeditum, id St, corp0reum esSevellent, et hos rursus in eos, qui id unum principium cor-p0reum finitum et in eos, qui insultum ponerent, Anaximandrum eum dicit esse, qui primus unum omnium rerum

principium dixerit insultum g) Tum huius priueipii nal Est haec suntontia ea, quam Schloiermacherus in Commentatione de Anaximandro proposuit. Vide r. Schl. Work III, 2. p. 80-182 176. 2 Simplic Phys. 6, a, post m. hetων δὲ ν καὶ κινουριενον

135쪽

115turam indicans naximandrum ait o principium insultum non unum e elementi dicere, Verum τε sa τιν aφυσιν retrειρον i), atque una sententia interiecta hane naturam ab elementis diversam elementis ita opp0nit, ut eam τὶ Lao et a στοιχεια appellet '). Tum rur8u8, pluribus sententiis interpositis, in eadem generali disputati0ne idem principium ita significat, ut Anaximandrum contendat unum omnium rerum principium ponere et o ιε ταξυ designatione elementorum, inter quae medium sit, non addita δ). Cuius loci quae sententia sit, vix ambigi poterit. Cum enim simplieiter dieatur 'τ ιι ετas eum artistulo definito, non ' ιετας υ apparet, Simplicium non aliquam naturae huius mediae speciem, sed hane naturam omnem tamquam unam quandam rem intellegere omnemque ad Anaximandri principium referre, ita ut ad id omnes etiam, quas forte diei eiebat, huius naturae species credendus sit rettulisse. Una quidem species exeipi videtur, medium die inter aquam et ignem, quod ab Aristotele semel tantum memoratur; hoe enim non ad Ana

3 Postquam implicius p. 8 a fin exposuit, eos, qui unum principium corporeum statuissent, hoc principium in ea posuisse re, quae cuique maximam et faciendi et patiendi vim habero videretur, p. 8, b init addit: ἡ υσπερ καὶ Ἀναξίμαν δρος, ὲπερ- 3 ιεταό υ γατ ευαλλοίωτον nori θεται. Quam rationem etiam loco proxime laudato indicavit. Hunc locum iam r. Littgo Vobe das petron Anax. - . 9 sq. octo chloiermacher opponit.

136쪽

Ximandrum verum ad Diogenem Apolloniatem refert sed haec res in huius disputati0nis fine explieabitur. Quod autem hoc loco conclusimus solum, id omnino confirmatur eo, quod Simplicius ipse postea in explicati0ne eius Aristotelis loci, quoi primum principium qu0ddam inter aerem et ignem medium memorat, certis verbis contendit, h0 idem principium ab Arist0tele tum inter aerem et ignem, tum inter aerem et aquam medium diei ); quam rem certe non primum ex hoe Arist0telis loco dididit, sed c0gnitam attulit, quand0quidem h0 l0e040n nisi medium inter aerem et ignem, et tertio demum libro etiam medium inter aerem et quam memoratur. Ac revera eum iam ante huius l0ei explicationem de natura illa media quaesivisse et ad quem phil080phum referenda esset, cognitum habuisse, inde etiam colligendum est, quod iam ante illum locum, quo eum modo vidimus Anaximandri principium impliciter o stεταξυ appellare, Nicolaum Damascenum, qui medium inter aerem

et ignem tribuat Di0geni Apoll0niatae, et e Diogenis ipsius libris et e Theophrasto refellit δ). Itaque Simplicius statim

in priore illa commentarii parte non Solum et nae TasTotχετ a Verum etiam, siεταξυ generaliter intellectum ad unum Anaximandrum reser et et 1 εταξυ alio reserentes

revincit. l Simplic Phys. 32, a. m. in hys. , 4. 187 12): τινὶ

post m. et 32. , . . ubi eandem Damasconi sententiam reseri, quam secutus Porphyrius quoque sit, eam diligentius etiam ex

ipsius Diogenis libris refellit.

137쪽

117 Iam pervenimus ad eum l0cum, qui explicationem continet ius Aristotelis l0ei, qu is primum principium inter aerem et ignem medium mem0rat. Qui quidem Simplicii locus propter ambiguam plurium Verborum relationem in difficillimis est, ita ut sine diligentissima singularum partium interpretatione omnino non p0ssit intellegi. endet autem haec lo ei ambiguitas ab ipso illo Aristotelis l0e0, quippe quo is ratione dicendi usus sit

parum eleganti parumque ad sententiarum ordinem disposita et ideire explieari 0 potest, antequam ipse ri-st0telis locus fuerit explicatus. Quare is locus aesturatius postea demum explieari p0terit, teque, ut mnia Simplicii de Anaximandro testimonia in uno conspectu p0nantur, Summa tantum eius capita pr0ponemus. Cum igitur illo Aristotelis l0e ii, qui summum principium unum quoddam dicant corpus omnibus rebus subiectum, in duo dividantur

genera, alterum e0rum, qui id corpus unum e tribus elementis, alterum eorum, qui naturam quandam inter aerem

et ignem mediam esse velint, Simplieius, de hoc posteri0re genere disserens, primum ait, qu0 principium ab Arist0tele hoe 0e dicatur medium inter aerem et ignem, idem ab eo aliis odis inter aerem et aquam medium diei;

στοιχεια appellat, hoc voeabulum simplieiter in illorum pri0rum locum reponens λ). Tum, de huius priueipii au

dicit Anaximandro, P0rphyrium autem, ingulari quadam illius Aristotelis odi interpretatione utentem, ab AnaXimandro putare prineipium diei corpus rebus subiectum

138쪽

sine definitione speciei scio ιε ιαξὐ vero hoc enim vocabulum rursu reponitur pariter atque Damascenum ad Diogenem Apolloniatem referre ). Quam ipse equatur Sententiam, verbis quidem n0 dicit, sed statim Porphyrii sententiam ab Alexandri sententia discrepantem refellit, 08tendens, nec ab Anaximandro principium poni 0rpus rebus subiectum sine definitione speciei, nec ori εταξυ ad Di0genem pertinere, illud ex ipso illo Arist0telis loco,h0 ex ipsius Di0genis libris δ). Itaque ex hoe etiam Simplicii loe primum id patet, eum utrumque τὼ μεταξ et To graeci et στοιχεia unum idemque principium putare. Deinde, qu0d ad huius principii auct0rem attinet, Selileier-macherus quidem putat Simplicium h00 000 intellegit autem eam disputati0nis partem, qua Porphyrii de Anaximandro sententia refutatur ex ipsis Arist0telis verbis ostendere, is i εTata ad naximandrum non pertinere, id-1 Ibid continuo post urba in proxima adnotatione adscripta: ἡκti ὁ με Ἀλεξ ινδρος Ἀναξίμανδρον othrct τον αλλον τινα φυσιν

significant corpus, quod sua ipsius natura non definitum sit, 'aluenim corpus omnino non est sed quod modo infinito ac sinu specie definition dicatur id quod ipse implicius aperte significat eo, quod ad verba 'c διορισrως λέγειν addit ' ου διοιγίσανr r είδος, ειτε - ε', quodque alio loco diligentius explicabitur. 2 Ibid continuo post verba proxime laudata: Πυτοτυε στεPOP0 -οι δοκεῖ κτλ. ipsa Simplicii verba alio loco, quo separatim de iis agendum erit, adscribemus et poste 32, b, post m. ἡ ἔπει In ε

139쪽

que ostendentem Alexandri sententiam impr0bare i). At

Simplicius apertissime illa disputati0nis parte id s0lum agit, ut Porphyrii de naximandri principio opini0nem ostendat cum ipsis Aristotelis verbi pror8u pugnare; et licet illa disputatio videatur etiam ita intellegi 088e, ut

simul lexandri sententia refellatur, postea tamen idebimus, hune intellectum nec necessarium esse et ab universa Simpliei disputatione omnino dissentire. Nec ulla in h0 loco Simpliei cernitur de naturae mediae auctore incertitudo, ut Zellerus putat η). Quamquam enim hoc l0008uam ipsius sententiam non certis verbis indicat, tamen inde, qu0 ipse ninibus l0cis antecedentibus unum naXimandrum dixit eum, qui zo rasia τ στοιχεῖα et τωφιετοξυ

principium p0neret, eandem igitur ubique de huius principii auctore pr0posuit sententiam, quam ho loco ab Alexandro prop0ni dieit, et qu0d Porphyrium ab Alexandro dissentientem data opera refellit, sine ulla dubitatione apparet, illam lexandri ententiam eam Sse, quam Solam ipse probet. His exp0sitis nemini mirum videbitur, Simplicium in

posteri0re etiam eiusdem c0mmentarii parte et in commentari in libros de C0elo 4 rasio a. στοιχεια, Γ μεταξUet inter aerem et aquam et inter aerem et ignem, o s/εταξυ

simpliciter dictum, tamquam unam eandemque rem uni Anaximandro tribuere, eum iis l0eis, quibus Aristotelem his vocabulis utentem explicat, tum iis, quibus generaliores Aristotelis sententias ultro quasi ex hist0ria phil080phiae illustrat. Atque priorum quidem l000rum unoquoque id Vocabulum, quo Aristoteles utitur, simpliciter ad Anaximandrum refert;

etiam eum, qui et o stεταξυ inter aerem et aquam ponat

140쪽

120 infinitum/ὶ hunc eum, qui et o μεταξυ inter aerem et aquam unum omnium rerum elementum Statuat').

In explicatione autem eius Aristotelis loci, quo is naximandrum infinito suo imm0rtalitatem et divinitatem tribuere dicit, h0 Anaximandri infinitum simpliciter h

otiam in generali de Anaximandro disputatione proposuit vid. supra p. II not. 2 pariter eo loco, quem nota sequenti adferemus. Ibid. 04 a n. in Aristot. hys III, 4. 302 36), ubi generatim diversas de infinito sententias exponit, ait: συμβεβ/ηκός δέ

υποτίθεντες ως Ἀναξ μονὶς καὶ 1ιογένης, οἱ δε δωρ, ως Θαλῆς, οἱ δε et μεταε υ, ω ς υναξίμανδ/ος Quoniam aer et aqua Ominata sunt, το μετα υ inter haec duo elementa intellegi potest; nihil autem impedit, quominus intellegatur generaliter. Ibid. I 05, b, post m. in Aristot Phys III, 4. 203 16 ἡουro ουν οἱ φυσικοὶ . . .