장음표시 사용
111쪽
item nunc facti sint, intellige quomodo per unam quanque generationem illi quidem in bonis operibus versia celebrem sui memoriam retinent apud posteros: edi uerio qui ad vitae finem flagitiosa sitiit executi taliuna memoria omnium maledictioni plurimum exposita est nec quo licunque patet execrationi, adcb Vt vel nominum eorum perquam pauci dignentur meminisse. Vestra igitur dilectio erga Christit,& in Deum pietas eos imitetur qui fidem intemerata conservarunt, nec ulla siti parte deformem aut laesam, quique per opera laude digna cursum bonum velut sortito mutuis promouerunt. Ad haec iubeto ut vinea humili &pauperculae uxori quodam Theognosti & eius liberis restituatur, quam habebant, in qualecunque solatium ac leuamen inopiae ipsorum Satis enim superque sussicere debet quae illos oppressi affictio & calamitas. Illum quide apprehendit atrocis lima tribulatio qui in exilio suum obiit
diem: hos autem non mediocriter affigit totius substantiae ademptio Prociis adhortor te & obsecro, ut missam facias quam aduersus eam co-
cepisti animo iniuriarum memoriam. Fac memineris nostri Saluatoris
qui in Evangeliis nos adhortatur ac suadet, ne sinamus Solem occidere
super iracundiam nostram. Rursus quid idem dixerit diuiti illi, fae ad 'mentem reuoces:Stulte, hac nocte animam tuam repetent a te. Quae autem parasti, cuius eruct Non enim siuauis dulcor,qui ex vineae fructu decerpitur, nobis cum in insernum descendet, non iucunda ficuum suaui tas, non etiam laeuor olei, siue pecuniarum & possessonum exuberans copia, non item splendor atque principatus. Nonne relictis quae suppetunt omnibus migramus e vita pr senti, nudi utique, ac tutore orbati His igitur ad memoriam reuocatis omnibus,permittito restitui vineam
ut die uadici j tibi bene sit. Haec hisque similia cum aperte renutiasset Eutycho, a se ipsum emisit. Ille autem ad Imperatricem profectus annuntiauit ei uniuersia haec:quς cum ipsa audiiset,ad Ioannem scribit sub hae formula verborum:Exasperasti qui dum stipularis condemnas me quasi iniustum quid, exlex & illegitimum admiserim. quippe qui testes imperiales, 5 earum definitiones nescias, sed neque mihi eum impendis honorem , qui multa cum veneratione exhiberi solet Imperatoribus, imo
me pro despicabili habes,ut & cuiusuis ludibrio facile patea. Atqui prorsus non feram eiusmodi contumeliis i te aspergi. De Theognosti qui-ciem vinea, non usque adeo nescius es quid de huiusmodi rebus Romanae leges iubeant. Quod si es earum inscius,disce quid iam olim lege falixerint. Ex ambobus igitur ei placuit ut vidua alterutrum deligeret, aut locum ubi voluisset, nisi lo dissimilem vineae ipsius,aut certe eius sub estimatione pretium. Ego enim leges iam olim ab Imperatoribus latas ne aliqua quidem ex parte vulnerare vel irmat neque ut quiuis id faciat siustineo. Beatus igitur Ioannes lectis continuo literis ad ipsum perrexit in palatium. Utque consedit, rursus coepit eam alloqui verbis admonitoriis quam prima saerant,pluribus. Hilae confectis,dicit ei Redde illi viduae
112쪽
duae vineam,& ne audire velis quod iniuste oppresseris eam. Illa autem
respondit: Paulo ante scripsi tibi quid de hisce locis praescriptum sit aede finitum ab Imperatoribus qui qtatem nostram praeverterunt. Detuli ei optionem,ut pro loco illo utram velit,deligat partem. Ioannes autem
ad eam, Dixi tibi: id ipsum repeto. Reddito viduae quod ad illam attinet. A te enim nihil quod iuris sit alieni,deposcit. Cui Imperatrix: Ne ad eumodum respondendo te opponas imperantibus. Non enim ex ea inte
cessione vel tantillum emolumenti ad te resiliet. Isidem reculcans respondit: Reddito vineam, & ne excusationem captes a priscis illis legi, bus: idque eo maxime, quod qui eas oraculi vice sanxerui, par sit cred re non fuisse ablutos lauacbro regenerationis. Imperatores liquidem mnes vigorem penes se obtinent legum,& nihil te prohibet euertere leges per iniustitiam statutas,& earum iniquas pr scriptiones, quae & -- peratrix es,&Imperatoris uxor. Ne qu so deinceps appellari velis noua Iegabet, neu tibi 1 ubinde inducas maledictionem ςquilibrem,& quae iblius maledictioni ex ςquo respondeat. His dictis, plena I mperatrix iracundi et ac furore incandescens iubet vi illata Ioannem extrudi e palatio. Virus odij aduersus iustum, quod eatenus in illius corde delituerat, exerere se tum coepit, & in apertum erumpere, dum propalam dixit: Ego memet ulciscar,deque ipso expetam ultionem,nec vineam viduet illi restituam: imo ne locum quidem redda illius vice, aut dignam ullam preth cstimationem. Tu interim nequaquam me nequiueris euincere aut
adigere vi essiciam nisi quod animo insederit meo. Quin & doctrice e perientia disces per me, ut ne in posterum despicatui me habeas. Ioannes autem egressus, accito ad se Eutycho ait: Dic his qui pr sunt soribus
ecclesiae,ut cum venerit ad ecclesiam,ostium vestibuli aduersus eam occludant, nec sinant eam, non eos item qui illam comitabuntur,ingredi, sed dicant eis: Ioannes mandauit,id ut faceremus. Videte ne hoc neglectim & perfunctone transimittatis. Appetente autem festo exaltationis preciosae Crucis ac viviscς, uniuersus ciuitatis populus ad ecclesam co- ueniebat, ipse Imperator comitante eum omni Senatu, sed& finitimi undequaque eo confluebant qui proxime accolebant ciuitate, non modo ob reuerentiam diei festi, sed oc propter doctrinam & scripturarum interpretationem Ioannis. Ipse siquidem Ioannes Spiritus sanctissimi De Lari illustratus virtute, inter concionandum apud populum non paucas in- terserebat historias. Demirabantur plerique omnes sapientiam munifico ac liberali Dei dono illi insucam,quodque tanta facilitate di lueret auditoribus quae in diuinis scripturis occurrebant perquam dissicilia interpretatu, de Vix cuiquam perceptibilia:quare ipsius conciones excipi bat plausu, ipsum serientes aerem,illi quidem iactando pr mollia amiticula,alij autem Cutetulon pennulas quatiendo, alij vero tangendo gladiolos aut sicas,alij item fasciolos inclamantes. Revera dignus tu tanto hoc sacerdotio, & qui in cesse apostolorum tertius sis ac decimus. Citab
113쪽
Getidem noiarii dicuntur vulgo.
VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER
O, te ad nos delegauit, ut saluas faceres animas nostras, potumque nobis porrigeres de sontibus Saluatoris:quo quidem dono largique te ex tiauit.Inter eius auditores aderat multitudo freque; scholasticorum, velocium scribarum, quos ' actuarios vocant, siue exceptores. Aderat Mnumerosa turba eorum qui ad labores strenue tolerandos toti prope dent,quae ab ipso dicebantur, excipientium. Hi attoniti demirabantur, quinam fieret ut nulla eius dictio barbari sinum resiperet, semel pronuntiatam sentetiam non ut caeteri inculcabat & reculcabat, nec usquam in concionando haerebat: sed velut ex apta dc concinna verborum sententiarumque structura edisserebat. Proinde haec ab eo quum ita perficerentur, omnesque exhilararet ipsius doctrina, impleri tunc creditum est dictum illud propheticum per ipsum quod dicit. Sicut letiantium omnium habitatio est in te, en soribus ecclesiae astitit imperatrix ' una cum euanida& imaginaria mentis apprehensione, cum cubiculatiis & reliquo comitatu satellitum ingredi volens. Ecclesiae autem ianitores quae iussierant ab Ioanne per Eutychen Archidiaconum executi sunt omnia, nimirum fores vestibuli ecclesiet in faciem imperatricis occluserunt, nec fuerunt eam ingredi. Porro illa oppleta perturbatione animi, ac pudore sustus a vociferabatur dicens: Animaduertite omnes vos, quanta bili homo iste aduersum me exa eratur. Cum omnes nullo prohibente sanctam Dei ingrediantur ecclesiam, uni mihi nepatur introitus. Nunam ipsa non possum e sua sede vel momento depellere 3 Qui cum ea si muladerant, dixerunt ianitoribus qui praesidebat obseruationi atriorum e trinsecus stantes: Reginet adaperite fores, circunspicite ne desipienter agere velitis. Illi autem respondentes satellitibus dixerunt 1 Hoc nequaquam priua aut horitate fecimus, sed ut iussi sumus ab episeopo, nec nisi an eodem iussi audemus eam huc introducere.Tunc unus astatium manu rhomphaeam distringens statuerat ferire ianitore ecclesiae. Equidem
ea manus minus momento exaruit, utque morticinu quiddam & exangue effecta est. Imperatrix hoc quum vidisset,simulque qui cum ea erat, omnes vehementi metu perculsi in palatium se receperunt. Is autem cui exaruerat manus, ingressus ccclesiam in medio restitit populi, omnibus illum circunspicientibus, de exerta voce dixit:Miserere mei,domine mi, sancte pater. Manui huic meae arefactae medetor, aduersus hasce sacras aedes nimisquam imprudenter & inconsulto facinus aggressa est .Pecc ui,mihi indulgeto veniam. Beatus autem Ioannes gratia Spiritus sancti
sibi infusa causam cum cognouisset ob quam tale quid esset passus, dicit ei, Hinc ubi abieris, manum tuam abluito in ' labro ecclesiae. In spem bonam in Christum cofidens adducor, quia tibi fiet secundu sdem tuam. Abiit igitur homo, abluit se,& sanus factus est, seque in medium deiecit populi Deo gloriam rependens, simul & gratiarum actionem. Omnes insuper contemplati eum repentina sanitate reualuisse, laudem transferebant ad Christi Dei gloriam, qui Ioanni suo munere gratuito contu-
114쪽
GE ORCIVM PATRIARCHAM ALEXAND. 48
lisset donum sanationum. Et quidem horum omnium nihil latuit Imperatorem:quare factum est ut destinato apud se proposito, limis oculis imperatricem contueretur, quod eius consuetudinem nosset praefractam esse, nec ulla ratione persuasibilem aut mutabilem.Simul autem & Ioannem,eumq; libenter audiebat. Alioqui imperatrix enixe fatagebat,euna
ut e sede episcopali deiiceret, id quod paulo post effecit tandem. Atqui
tunc minime potuit ad destinatum finem perducere, quod ad manum non haberet qui ad id cum ea conspirarat, cocordes inter se non essent, nec cum ea communicarent quae nefaria existimarent esse. Proinde illi erat timori ipsa ciuitas, quod pluribus nosset esse gratum, Ac maxime populari multitudini ob publicas ipsius enarrationes & homilias in eccle-1iis habitas, tametsi monasteria essent in ea ciuitate & aedes martyribus consecratae per imperatricem solicitatae, quae quidem huius timore vel fauore non ad herebant Ioanni, quo cum . E Cypro Epipha- Ηaetimet. nius episcopus aduenit Constat inopolin, persuasione & hortatu Theo--Schol. phili illectus,una secum adferens deletorias tabellas pro condemnati O- ω stine librorum Otigenis, quibus expresse definiebat no ipsum Origenem tomenum 8. e.
esse exc5municatum,sed solos ipsius libros criminabatur,ac nota asper- :t j gebat in fanu . Is igitur quum appulis Iet primum ad qdem Ioanni martyri sacram, distita autem est ea aedes a ciuitate septe milliariis) & egres
sus navim, celebrata insuper synaxi ac constituto diacono, dein infreditur ciuitatem .Et quidem Ioannis familiarem adhortandi congressum vitabundus defugiebat & auersabatur, una hac re cupiens gratificari
Theophilo,quare in peculiari de seorsim disparato domicilio hospitabatur,& illo ad se acceditis aduenis, de undecunque aduentantibus episcopis, clancularia lectione eis recitauit interdictorias tabellas de abrogandis prorsus & e medio tollendis libris Origenis. Nonnulli quidem Eptiphanium reueriti subscripsere,abj ediuerso nec pauci ab istiusmodi subscriptione quam longissime deflectebant, seque amoliebatur, in quibus erat Scythi ς episcopus Theotimus nomine, qui Epiphanio tale reddidit responsum: Ego ait o Epiphani, neque eum qui iam olim bene obdormiuit,censeo tam atroci contumelia aspergi debere, neque ausim aggredi rem magnopere blasphemam,ut ducam repudianda,& pro irritis habenda quae maiores nostri minime abrogarunt neque improbarunt,
praesertim quod dixisset in illius libris improbatam doctrinam contin ri. His dictis, librum Origenis ci improtulisset, tacitus legebat, Vel turrim i me dicebat:Qui hcc contumeliis asperierunt,ad quid de quibus de causis scripta sint, prorsus ignorant. Et haec quidem Epiphanio respondit Theotimus, vir utique ut religione, ita & vitae ornamentis celeberim
mus. Athanasius inuictus ille consubstantialis fidei propugnator in illis orationibus quas aduersum Arianos scripsit,virum huc ad testimonium sanciendae suae fidei aduocat aperta voce, illius sententias suis attexes sermonibus,ac dicens:Admirabilis est vir ille,ac laborum tolerantissimus
115쪽
Otigenes haec de Dei filio disserens, ac nostrae astipulans sententiae contestatur ipsum esse consempiternum patri.Igitur qui Origenem prosicindunt maledictis, seipsos nesciunt. Eadem enim opera ipsius approbat rem Athanasium blasphemiis onerant & insectantur. Sane quidem Ioannes non admodum succensuit ob ea quae praeter Canones in ecclesia Dictori suae ditionis moliri temere sit ausus Epiphanius,aut propter ordinationem , quin potius hortatur & inuitat, ut una cum episcopis secum velit manere. Sed enim ne simul quidem cum ipso ut orationes funderet, assensius est, nisi discipulos Dioscori e ciuitate exegisset, ac proinde subscriberet aduersium haereticos qui legendis operibus Origenis toti acquiescebant. Quumque Ioannes ad assensium utriusque propositae conditionis esset cunctatio tempusque extraheret, asserens ante catholicam dignotionem ac iudicium nihil temere &quod praeproperum sit, oportere eos aggredi,qui insense oderant Ioannem, magnum illum Epiphanium perpellunt, ut alterum celebraret concilium. Enm siquidem subornant & instruunt,quia deberet ad id accedere,ac praesente omni populo celebrata synaxi in ecclesia quae nomenclaturam praeferebat apostolorum,libros Origenis palam traduceret & abrogaret, sectatoribus quoq; Dioscori notam inureret infamiς Ioannem insuper calumniis opprimeret,quasi qui illorum erroribus astipularetur,& consilium daret. Renuntiata sun t haec Ioanni, & eadem ratione denique ipsi innotuerunt Epi- lilianio cum paulo ante ad ecclesiam peruenisset: idque per Sarapionem ignificauit Ioannes sub hoc tenore verborum: Permulta praeter Cano- . nes ac priua authoritate aggrederis, o Epiphani. Primum quidem in ecclesiis me ditionis praeter ius & equu usus es potestate ordinandi. Subinquia ordinatus abs te prςter meum assensum in ipsis ministrauit tuapte potestate fretus. Rursiisvthlchospitareris admonitus, auersatus es, octe cu salti. Adde quia etiarn dum rursus tibi ipsi eadem vendicas functionem. Quamobrem obserua ne quid turbelae in populo concitetur, ac proinde per eam cogaris in te recipere periculum. Sane his auditis, Epiphanius metu ac pudore cotractus, se quidem ab ecclesia subduxit. Imperatrix autem ut intellexit primum mutuam indignationem esse obortam inter Epiphanium & Ioannem, ad se accersivit Epiphanium, eique dixit: Pater Epiphani, uti non ignoras, Romanorum omne imperium meae subest authoritati, quamobrem tibi omnem ecclesiarum sacerdotalem dignitatem impertior hodie, si modo quod tibi dicam audieris, ac meae unius animae depellendo dolori adhibueris medelam. Ad hoc
eximius ille Epiphanius ait: Dic, o filia, & pro virili portione id efficere
adnitemur ad qdificationem ac salutem animς tuae. Illa tunc arbitrata se pre is retiis Virum ' detonsuram, dc ad suam voluntatem velut euerriculo aut sagerquill na irretivisse,adiecit: Quandoquidem Ioannes hic se alienum reddidit,& abhorrentem a dignitate hac facerdotali, per hoc quod indecore se gerit erga Imperatores Non enim nobis tribuit eum qui nos addecet
116쪽
GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. 49
honorem. Aiunt insuper nescio quam haeresin obseruare a nostra fide alienam. Ante permultum temporis tacitamentis conceptione disser cior, cupiens ut celebraretur synodus quae eum ipsem definiat ac pronuntiet dignitate sacerdotali deiectum, alterum autem eius vice su rogatum constituat in eius throno, qui officij amplitudinem possit sustinere, ut imperium meum ex nunc in omni concordia& pace conquiescat. Haec quum Epiphanio diceret imperatrix, multa cum indi gnatione & indecore se permovebat. Eidem rursum dixit, Tua adsistente sanctitate paterna cum Dei auxilio hic non iam opus fuerit alios substituere aut prouehere patres qui laborem hunc sustineant In posterunt enim unum aliquem reuelabit tibi Deus quem constituas episcopum. Tantum hunc deturba gradu, & ingressu ecclesiae eliminato. Ipsa enim facile efficiam, ut uni tibi obsecundent omnes. Respondit ei Epiphanius: AEquanimiter tuum patrem audito filia. Dixit autem illa, Dic tu pater. si quid iusseris, ipsa tibi patri meo in omnibus obsequar. Dixit illi sanctitate insignis Epiphanius , Si Ioannes quidem compertus fuerit haereseos de qua dicis & conuictus, nec velit accedere ad se purgandum de quo insimulatur peccato, per poenitentiam, indignus profecto est sacerdotali hac qua sungitur authoritate. Quod si ob iniuriam in vos detortam quaerisbeatum Ioannem aditu ecclesiae abarceri, huic postulationi tuae nequaquam annuit Epiphanius. Siquidem, filia,imperatorum interest vel maxime, ut iniuria quapiam affecti, veniam facile indulgeant & condonent. Quandoquidem etiam vobis regnum coeleste vendicatis, qui pro consuetudine peccatis, & tamen male commissorum veniam vobis eHagitatis indulgeri, quemadmodum ait ipse in sanctis Euangelus: Estote misericordes, sicut & pater vester coelestis misericors est. Iterum imperatrix. Si id quidem tibi impedimento est, pater, quo minus extorris fiat Ioannes, & in exilium ablegetur, en ipsa adaperiam templa idolorum, & efficiam ut ea sint venerationi hominibus, & idolis procidant. Et ad eum modum erunt nouissima peiora prioribus. Quumque haec effutiret, prae animi amarulentia ab eius oculis descendebant lachrymae. Dixit autem Epia phanius, Ego, filia, innocens sum ab eiusmodi iudicio: Quibus dictis, egressus est palatium. Civitatem totam praetercucurrit fama dicentium : Magnus ille Epiphanius, sacerdos de episcopus Cypri insulae, ad imperatricem ingressus est, qua cum molitur depositionem beati I annis. Porro beatus Ioannes accepto diptycho scripsit ad Epiphantiam: Epiphani sapiens, ut in exilium releger, audio te annuisse. Nequaquam posthac sessurus es in throno tuo. Ad consimilem scripturae io mulam rescripsit Epiphanius beato Ioanni: Athleta taeditor, & vince. Ad locum ad quem relegatus es in exilium, nequaquam pertinges. N mo igitur infame hoc vituperium inurat Epiphanio.' Non enim stollantaque bona praeclare & cum laude gessisset, si quidem in tantum
117쪽
VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER
prolapsus fuisset malorum barathrum, ac ingens illud orbis totius luminare , nec ulli obnoxium reprehensioni diris aut ulla execratione d uouisset. Vtrique alioqui talem sortiti sunt exitum. Neque enim Epiphanius postea superstes ingressus est Cyprum, in praesenti scilicet vita. Quum enim eo contenderet, in nauigio suum obiit diem. Beatus
Ioannes paulo post non etiam vel tandem ad secundi exiiij locum vΩque prouectus est, uti progressiis libri indicabit. Beatus enim Epiphanius mox ut e nauigio appulit Constantinopolin, beatus Ioannes restiuit imperatricem aduersum se armis nequitiae praemuniisse Epiphanium, neque tamen assensum praebuit ut id essiceret, tametsi pro more suo ad id propenderet, dc ad conciones esset expromptus. Beatus autem Ioannes nihil cunctatus aduersius omnes in commune muli res, in populi medio earum vitia denarrat. Sermonem e multitudia
ne quisque rapit, quasi per nigma detortus esset in imperatricem. Ea concio a perditis quibusdam, de qui aliud nihil aucupantur, nisi ut aliis
incommodent, excepta, ad eorum peruenit notitiam qui tum ditione praepollebant. Augusta re comperta, suam ipsius contumeliam asi rens in ipsius imperatoris iniuriam resilire, tum molitionibus suis ipsum eo adigit ut iubeat cogi synodum aduersus beatum Ioannem, ut de abarceretur ipso ecclesiae ingressu. Et hac de re seribit Theothilo Alexandriae episcopo, ut depulso a se timore omni quam Ocyssime adueniret Constantinopolin , de quam plurimos cogeret episcopos, ut aduersus beatum Ioannem celebraretur synodus. Istiusmodi molitiones instruebat de comprobabat Seuerianus. A gritudinem enim animo iniquiore aduersus ipsum mordicus retinebat. Non multum intercessit temporis, de ecce aderat Theophilus uni cum praestantissimis quibusque dc optimatibus AEgypti atque Indiae, secum adducens
naues anchoris oneratas. Multos item diuersarum ciuitatum episco
pos permovit praescriptum ab Imperatore edictum, quo ita fieri iubebatur. maxime abrogationi Ioannis patrocinium serebant quicunque aliam ob causificationem sorte fortuna illi erant insensi, aut quos
moerore assecisset. Porro aderant de illi quantiscunque ademerat episcopatum. Ob varias enim causis beatus Ioannes non paucos detu
barat gradu episcopali in Asia, quando ob Heraclidae consecrati nem perrexit Ephesum. Hi igitur omnes quum in idipsum consipi rassent, de idem sensissent, conuenerunt Chalcedone, quae urbs est Bithyniae. Illo tum tempore Cyrinus quidam Chalcedonis erat episcopus, genere AEgyptius, qui de permulta aduersus beatum Ioannem dicebat praesentibus episcopis, cuiusiuodi sunt: Impius est, a rogans est, genibus instexibilis est, nimirum inexorabilis. Et haec quidem dicta incredibili cum voluptate exceptabant episcopi illi. Mamruthas autem Mesopotamiae episcopus insciens calce illisit pedem Cyrini. Atqui Cyrinus eo ictu, peracri dolore affectus est, ita ut non potuerit
118쪽
GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. ues
potuerit cum aliis episcopis transmittere usque Constantinopolin, sed Chalcedone quidem restiterit, alij autem mari cum Theophilo Constantinopolin ingressi sunt hora sexta in quinta Sabbati. Theophilo autem nemo fuit qui illi ab ecclesii a prodiret obuiam, neque honorem pro consuetudine obseruari solitum ullus exhibuit. Siquidem perspicue deinceps eum norant omnes hostili odio persequi beatum Ioannem. Ex Alexandrinis,is qui classi frumentariς prςerat. Forte enim fortuna tum incidit , ut qui priuidebant frumentis ex AEgypto conuehendis & adessent, & illi pergerent obviam. Et hi cum faustis acclama
tionibus eum exceperunt, applaudentibus undique nauticorum cuneis cum laudibus. Sed enim ipse vitabundus detrectat ingredi domum oratoriam,in una autem reginearum qilium cognomine Placidiana demo ratus est. Constantinopoli igitur congregatis omnibus in nullo ecclesiet loco coparuerunt vicari j Romanae ecclesiae, sed nec ipsius episcopi. Itaq; Arcadius Imperator prorsus vitavit familiarem congressiim Theophili. Siquidem addubitabat de Romanis, nescius an posteriores excepissent literas,quibus liquido significabat eis episcoporum orientis aduentum. Eudoxia vero imperatrix accito ad se Tneoplatio una cum eis qui secum aduenerant episcopis, arcanum pectoris sui expromit familiati colloquio,inentisque suae destinationem & consilium illis velut in sinum deponit, nimirum ob causam beati Ioannis, ut huic quoquo modo velint abrogare thronum ecclesiae, ex compacto pollicita eis se Imperatori persitasseram, ut transmittat sinatve expleri ad uetius eum sententiam.
Eadem quum deprehendisset eos ipsius deiectioni sitienter inhiare, &ab illis in id instructas insidias, tanto ardentiore studio enixa est donis sibi eos demereri, quasi sponsores suae explendae voluntati stipulata id
neos. inaumque tuto sibi ab eis praecauisset,e palatio emisit,quum alioqui totum id molimen lateret Arcadium. Beatus autem Ioannes cognitis aduersum se episcoporum insidiis, ut certo comperit quae imperatrici ex composito polliciti essent se facturos, in ecclesia quaedam publica enarratione edisseruit aduersus eos,que hanc continebant sententiae formulam:Congregate ad me sacerdotes ignominiae, qui comedunt mensam Iezabel,ut loquar eis: Usquequo claudicatis in ambobus poplitibus vestrisὶ Si Dominus est deus,pergite post eum: sin mensa Iezabelis ipsa est Deus,de ea comedentes euomite. Veruntamen aduersus The
philum dixit quoque haec: Quis unquam AEgyptiorum uti Theophilus
assectatus est poculum muliebris incontinentiae t Quis vero eorum qui reipsa ac vere respondent interpretationi Theophilorum, hoc est, ' Dei amantium, execrabilem illam Eudoxiam non execretur non fastidiat aut auersetur Idq; exemplo persuasus pudici Ioseph erga uxorem 'Pete-phre. Haec ubi resciuit Theophilus,una cum episcopis perrexit ad Arcadium imperatorem,cui & retulerunt quq ex ςquo responderent enarrationi Ioannis.Imperator ea tulit qgerrime potissimum ob imperatricem
119쪽
VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER
Eudoxiam,& eam qua prius urgebatur aduersus Theophilu mondigna tionem detorquet nunc in Ioannem, iubetque Theophilo, assumptis quos secum habebat episcopis, Ut celebraret synodum aduersus Ioannem: quod eb maxime non inuitus fecit tanto acriore stimulo percitus ab ipsa imperatrice.Ipsa insuper imperatrix Theodoten, quae numismata aurea nulle dederat Isidoro peregrinorum & hos itum exceptori distapertienda in pauperum & egenorum necessarios usus, tradidit nuptui Clementino ciuitatis praetori. Episcopos praeterea te clericos qui ab AEgypto aduenerant aduersus Theophilum, quum eos in coetum aggregasset, adhortatur & obsecrat ut deiciscerent ab intentata in eum actione.Quamobrem hos quidem persuasios,ac pedem reserentes donis tam to cumulatioribus locupletavit: eos contra qui se non si uerunt persu deri,in exilium relegauit habitaturos Thessallanicae. Hunc igitur in m dum e manibus accusatorum Theophilum eripuit, & ab omni externa intemperie immunem, omni armorum genere instruxit aduersus be tum Ioannem, qui quidem in ciuitate contriuit tres hebdomadas dierum , necive cum episcopo Ioanne aliorum more episcoporum, coli quium ullum texuit:at ne propius quidem se illi admouit omnino, non etiam in ecclesia assedit, sed pertinaciter haerebat interdiu noctuq; contendens , & odium recens conceptum tanto atrocius accumulans vel
Ii, ut episcopum Ioannem non modo extruderet aditu ecclesiet,sed & illum etiam eximeret vitae praesenti. Hoc quidem consecit redimens illos contrectatione auri:illos,inquam,tanto miserabiliores his exulibus qui praeualere potuissent aduersus veritatem. Istud autem pro animi voto
absoluit opipara 5: cupediis instructa mensia, illos helluones ac ventri deditos, miserandae prorsus seruituti addicens. Rursus postremo actili motoriae illius tragoedit finem imposuit inescans illos blandiloquis insentationibus, ac pollicitatione amplioris dignitatis: impostores proin- dc permovit, qui clericos in fraudem perpellerent. Et haec secit nullum
non astringens sibi illice seniculo voluptatum Is Theophilus simul atq;
tam multis visus est & certo compertus seriam operam dare, ut Ioanni abrogaret episcopatum. Qui enim Ioannem insense oderant, prefidenter, nec iam suspectini aduersus ipsum calumniosam moliebantur a cuiationem, e clero quidem non pauci, sed neque pauciores ex princi
pibus , & ij maxime qui in administrandis rebus imperialis palatij prinpollebant existimantes se deprehendisse tempestiuam occasionem ex petendae de eo ultionis. Subornati autem ac recens praemoniti ab imperatrice, cui quod magnopere gratificari cuperent, ad id consciui dum tanto propensius perurgebantur, idque ut fieret, maximam adornabant Constantinopoli synodum, tum epistolis, tum viva voce, citraue scripturam per internuntios. Ad haec Theophilus assectabat, Vt alicunde nancisceretur personam fanaticam, laevoque assiatam daemone Denique assecutus est quod tantopere affectabat.Duorum enim
120쪽
GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. uel
diaconorum quos Ioannes episcopus ob piacula enormia, S praeter legem admissa eliminarat ingressiti ecclesiae, talium ' improbitate abusus 'is ramνta iest. Persuadet ut libellos aduersus Ioannem publicitus exhibeant, idque pollicitus ut eos dontegro restitueret in pristinum η Liturgiae locum. riga Erant autem istorum crimina, illius quidem homicidium, huius autem adulterium, quod utique perpetrarat. Mox a secundo Ioannis exilio v-trunque restituit in suum quenque locum, haud dubie quod libellos synodo tradidissent quos ille ipse dictasset, qui quidem nihil veritati aD fine continebant, solo hoc excepto quod singulis quibusque dedisset costium, ut a communione mox nonnihil aquae aut ' pastilli delibarent, ne una cum saliua aut pituita vel tantillum exruerent ex praesumpta comunione .Ipse quod primus consilium dedillet, reuerentiana utique docens ac pium timorem non inuitos. Susceptis libellis se cotrahit pro huiusmodi litetis pulchre scilicet descriptis, & una coniurat cum Seueri no, Acacio, Antiocho, & reliquis penes quos eatenus resedisset memoria acceptae iniuriae, idque aduersus Ioannem, quasi eiusmodi monitiones istis viscessent resipere nonnihil e mundo.Iuxta enim' Pauli senten orivi Mis. tiam consueuerat beatus Ioannes tum publice,tum seorsim ac domesti- ste steinducatim edocere quicquid ad conseruandum honestatis decorem perti-neret, idque potissim im siquando illi esset continenter di frendum de obseruanda religione in talibus ceremoniis quae prolixitudine temporis plerosque propemodu omnes latebant. 4iod enim corpus iam diu turnitate exoletum ulla vi ad pubertatem reuocare possis λ' Illae cirros viti, suos ac cincinnos iquore olei imbutos ad frontem reflectentes exemplo meretricularum prouocatς. Atqui de Origenis libris nulla iam mentio erat. Ad alias enim & eas insolentes 5: absiurdas deflexerant accusatio nes. Vnus enim aliquis adsistentiu dato consilio obtulit Imperatori supplicem libellum,quo vel nolentem pertraxit in concilium. Itaque synodus nihilo dispar fuit Iudςorum conciliabulo, auro nimirum velut manu demulcente & adqquante omnia. Erat autem Ioanes cum aliis quadraginta episcopis in triclinio episcopalis domus sellitans. Et hi stupore conisternati colloquebantur quanam ratione qui bii siue de causis velut iam peractus reus ac prςiudicio damnatus iuberetur in aula principis se
repraesentare ad obiecha crimina responsiurus. Is tandem cum tam multis episcopis se eo stitit. Quo autem pacto optimatum sententias pene momento confuderit, ut de maiorem cleri partem detorqueret in peius,' Porro illi quum quilitione iam promota addubitarent, Io- 'ne' inia, annes Spiritu sancto repletus, his qui aderant dixit: Oremus fratres. ως - , Quod sit CH Rrs TvM deamatis, ne quis vestrum meae huius assii-ctionis causa ab ecclesia sua desciscat. Ego enim iam delibor,& tempus resolutionis meς instat, iuxta beatum Paulum, uti video, tot iam exarseitatis a Pictionibus haec mihi relinquenda est vita. Noui plane quam adornarit Satanas aduersum me calumniosam actionem, quod is in-