S. Ioannis Chrysostomi, Constantinopolitani quondam archiepiscopi vita, authore quidem Georgio Alexandrinae ciuitatis archiepiscopo, at nunc primùm è Graeco in Latinam tralata coloniam per Godefridum Tilmannum ..

발행: 1557년

분량: 199페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER

medeatur vulneribusZqui doceat & opportuna parandae saluti se eterat atque exhorteturi uis futurus est praedux animabus nostris ad ea que magnopere sint c5ducibilia Reuera ab insigni bono abalienati sumus Velut peregrini atque hospites destituti sumus pastore nostro, nos quoque pupilli facti sumus absque patre. Ioanni insiper dicebait,& nos emonasterio te egredientem consequimur. Te enim quum non habeam nobiscum, non est quod stabiliter sustineamus in ipso commorari. Ipse autem Ioannes erumpens in lachrymas dicebat eis:Reuera patres ac fratres me ipse quidem ego volebam sancta hac & virtutum ornametis insigni conuersatione privari. Huius enim impetrandς rei gratia non paucas adhibui preces,ne sic quidem quod des yderabam, impetrare potui. C terum quid facerem, nesciebam. emus enim Domini & Dei Iesu Christi sum:quare non ausim,sed nec possum eius praecepto reniti nisi quia ecce habetis viros vobis prςfectos pietate ac virtute insignes. Audite eos multa cum alacritate tanqua patres. Dominus aute ac Deus noster eis benedicet,&ex alto super eos demittet spiritum suum, ut pastat vos iuxta sanctam ipsius voluntatem. Vobis insuper viam prςmun i et intimore suo,& incolumes coseruabit ab omni diabolica telatione. Hisce& consimilibus verbis eos consolatus precatus est episcopum, ut ante egressum monasteriJ pro eis effunderet orationem. Is quum orasset illique omnes respondissent, Amen, egressus est episcopus comitate ipsum

exinuo Ioanne: simul& fratres caeteri omnes relicto monasterio ita ut ne unus quidem in eo resideret, exierunt. Hoc visio Ioannes precatus est episcopum,eos Vt coerceret. Illi vero eam obiurgationῆ non receperiit Perpensa autem eorum heruicaci obstinatione, vinculo 'interdicti eo astrinxit,& ut minus obsequetes prςcepto, a sacramctorum sancta communione sequestrauit.Tunc primum adacti ea necessitate in monasterium sie receperunt,pertundentes pectora,&acerbo luctu dequerentes quod suo orbarentur pastore. Pergentes autem simul episcopus & Ioan-

Elias & Eliseus prophetae. Cumque ciuitati propinquassent,diuulgatus

palam est eorum aduentus. Ciuitas mox ut exaudiit sancti aduentum egressa est in ipsius occursium, ingenti capta auiditate euvidendi. Ouinetiam mulieres primi nominis in ea ciuitate, veritae egredi ob frequet; turba,ter senestras ac transennas suarum qilium demissis oculis cupiebant eu cotueri vel obiter transeuntem, atque ab eo benedici. Predicabant enim se non frustrari eius benedictione, modb illum contueri poD1ent. Factum est autem gaudium magnu in ciuitate die illa. Quum autem sanctam Dei ecclescam essent ingressi decenti cum honore, noctem totam peruigillo & in diuulsis orationibus transmiserunt adusque diluculum. Mane ut diluxit primum,totius ciuitatis clerus coactus in unum

tatibus ductandis praeenint,aut alia prςcellebant dignitate. Nec modb

coetus

52쪽

GEORGIUM PATRIARCHAMJALEXAND. ir

coetus fidelium qui ecclesiae alumni sunt j sed&eorum qui gentilitio ritu vivebant in unum coibant, Visum Vt propius spectarent. Porro ecclesia omnis adimpleta est populi multitudine,viris,mulieribus, & puer lis,adeo ut se per loci angustiam comprimerent, nec iam suppetebat copia cessitandi, immo ne standi quidem. Denique impressione succe dentium sibi hominum,quum appeteret tempestiua hora requirendi &adducendi sanctum Ioannem, ut eligeretur ac promoueretur ad presbyteri j gradu,id teporis miraculu coligit sanequam insigne. Is enim quum caput deflexisset, N: manus imposuisset episcopus, orationemque esset exorsus ipsius consecrationi accommodam, e supernis repetino illapsu niue candidior columba insedit capiti beati Ioannis. Id contemplatus episcopus,& qui simul aderant,mente propemodu emoti sunt prae tamiae istius rei ad miratione. Res haec gesta diuulgata est per totam ciuitatem & regionem ei undequaque finitimam, adde & per uniuertan Syriam. Et posuerunt omnes in cordibus seis qui audierunt l, c, dicentes: Quidnam ipsi fietZEcce enim ipso statim initio super eum explenduit gloria Domini. In ecclesia autem Antiochensitum duodecennio commoratus est. Exacta autem & solerti diligentia medicam ossicinam vitae spiritualis quae erat,illic exornabat: hos quidem perpurgans virtute si brietatis & conti nentiς, istos autem prςlustri claritate doctrinae illum nas,illos vero persundens & irrigans perpeti scaturigine aqui spiritualis. Erat autem homo hic, uti fama est, per immodicam sobrietatem &abllinentiam amarulentio vique retulit quidae maxime illi' familia ribus,ab ipsa iuuenili etate iracundiae plus indulgebat,quam pudori aut reuerentiae. Equidem circa futura non amodum sagax erat, idque per Og q. μοι synceram vitae rectitudine propter simplicitatem vero quibuslibet captiosis expositus. Immoderata ac liberiore fiducia utebatur erga quosvis sibi passim obuios .Docendo multus erat in auditorum corrigendis moribus.In familiaribus colloquiis,iis qui ipsius genium moresque ignorabant, videbatur iusto arrogantior.Hisce moribus prςditus erat. Porro Flauianus episcopus perpendens sancti spiritus gratiam cumulatissime ac plenis scatebris in ipsum effias ,exhortabatur eum, ut populo edissereret quae commonitioni essent consentanea,& opportunafaluti animarum:ipse autem eam prouinciam deprecabatur & a se repellebat,ut qui vitabundus laudes hominum fugeret. Attamen quod pro be nosset se debere obedientiam,vt qui impressam cordi retineret prς-

nuntiationem angeli, vim sibi fecit ut quς erat concionaturus, conscriberet,quq &' in secreto ecclesiae identidem legebatur ipsius enarrationes,pr sente episcopo,clero ipse,necnon quibusdam e primatibus ciui- p ..tatis. Quin &subinde recitabantur ex editiore suggestu, proinde spirituali iucunditate perfundebantur omnes,ita ut e domo in domum pergerent, ad mensas item & in medio soro populi exponerent ipsius ena rationes,conserentes inter se, illas quidem vice psalterij depromentes,

53쪽

has vero in papyros transcribebant,ad perennem memoriam siue commonitione eas percurrentes. Equidem permultas commentationes iaseripsit Antiochiae, priusquam Cottantinopolitano episcopatu inauguraretur, quarum pars multo melior incolumis seruata est in aedibus episcopi dictae ecclesiet, necnon ab iis qui in populo studiis scripturaru in praecellebant. Sane in una quadam homilia ipsium exhortatur Flauia nudi episcopus, ut cos censio suggesto scripturas populo ex tempore explanaret,non item de scripto. Ille contra eam rem permoleste tulit, sibique indulgeri petiit,ac tandem eo necessitatis se adegit, ad id eum extimulante propria conscientia. Fortitudinem enim in seipso retinebat a spiritu sancto infusam, per munditiam cordis sui. Vbi primum ascendit in suggestum sic exorsus est sermonem coram frequenti multitudine quae eo conuenerat,& tunc primum coepit concionari coram episcopo , cuius exordium est Quae circa nos geruntur, vera ne sunt omniaὶ Quumque in eum coniectis oculis obseruassent omnes non schedam in manibus habentem, non item ullum codicillum, sed eis ex tempore concionantem, prς admiratione perculsi itupore sunt,ampliori gloria eum concelebrantes, applausu ac priconiis cumulatissime cohonestantes. Neque enim ea in ciuitate viderant eatenus aut audierat aliquando tale quid gestum esse ab aliquo inter eos .Qui in aute didicissent turbς quia Ioannes foret explanaturus scripturas & concio naturus, exprompto & al cri animo concurrebant ad ecclesiam. Sedenim qui manuarias artes tractabant,intermissis suis operibus pergebant ad concionem: qui autem& pro potestate asebant primates, neglectis ac perfunctorie transmisiis negotiis suis prς propero cursu eo cotendebant. Quod si theatrales ludi

celebrarentur, aut circense equom cocurrentiu spectaculuea die visum

fuisset populo exhiberi, nihilo secius omnes, omisso principe, fatanicis tibiis ac fistulis neglectis, reiectis comoediis ad costuprationem prolicietibus,relictis insuper Dςmoniacis machinamentis, torretis instar ad ecclesiam concurrebant,ut ne sprope dixerim vel uno verbo priuarentur

quod progrederetur ex ore ipsius. Quod si id contigisset,detrimentum sibi non leue putabant aduenisse. Porro auditis eius melle dulcioribus

eloquiis,illinc abibant gloriam perquam suauiter concinentes amatori hominum Deo,qui eum tanta cumulasset gratia,ad liberrime edisserenda ipsius magnalia. Proinde quae de Ioanne fama ferebat, innotuere Arcadio Imperatori, quare & delyderio tenebatur coram leuendi vitii, eiusque sapientiam omnigenis virtutibus ornatam audire magnopere cupiebat. Episcopus vero videns eum quotidianis incrementis prona uentem in Dei cultu ac fide, insuter & gratiam superuenientis spiritus sancti obtinentem cumulati sit me,orabat se sineret praesci moderandis Ecclesiae negotiis, utque obtineret locum principem cleti totius, mox ab episcopi morte surrogidus & excepturus Antiochenam sedem. Ipse autem non admisit dices Ignosce mihi pater. Neque enim sum idoneus

hisce

54쪽

GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. ig

hisee teporariis negotiis tractandissimul & mordicus tuendae saluti animae me . Eam enim ut lucrifacerem, substantiam omnem meam ' terre- ' Pra γαλυψnam quς abunde suppetebat reliqui, cupiens a mundi curis segregari: Episcopus vero ut qui probe nouerat immutabile eius animii, nec vellet eius mentem in diuersa distrahere ac velut confundere, aut impedimento esse quo minus populum Domini pasceret spiritualibus epulis,nimi- rum expositionibus scripturet a Deo ipsius menti inspiratis de peculiariter infusis, cessit eius voluntati,Deo cooperante,& gratiam hanc conseruante ad procurandam utilitatem animarum,ad opus quod profecto, in episcopatu ac ministerio Domini longe est pnestantius. Mulier quςdam Euclia nomine uxor unius e proceribus Antiochiae filium habebat unigenitum morbo febrili usque adeo laborantem, ut is de vita periclitaretur,eumque mox videbatur perrupturus. Mater vero perpendens eum despondetem animum ac deploratae esse salutis, ipsum arreptum festinatb in ecclesia adduxit, demisitque ad pedes eximij Ioannis. Cum lachrymis supplicabat continenter dicens:Domine mi, deprecare Dominum, ut unigenitum hunc mihi gratificetur filium. Parum abest ab inferni portis. Credo enim Deo, quia quςcunque postulaueris eum,praebebit tibi. Ne deinceps asperneris me in tanto languore dc animi deliquio consistentem pater sancte. Respondens autem Ioannes dicit ei:O mulier,non nostrae est facultatis tale quid conserre quibus ipsi velimus,neque vero qui volunt. possunt accipere. Dei siquidem hoc opus esse per Apostolum edocemur.Toto igitur animo crede in Deum, dc per poenitentiam supplex procide ei, sicque sanitati restituet ει hum tuum . Caeterum deinceps abstineto a prioribus tuis delictis, de

coniungere Christo: Sc ex nunc in poenitentia transige vitam. Omnino enim filium tuum amictant tui causa.Siquidem filius hic tuus,quintus est. Quatuor enim sunt pr mortui,futuru insuper est ut & hunc propter peccata tua ac Viri tui mandes sepulturς. Deus enim orbitate filiorum vestrorum erudiuit vos,vt a vestris operibus flagitiosis ipli abstineretis:vos autem ne sic quidem vobis temperastis,ut etianum deterio

ra prioribus addentes, a prioribus n5 destitistis. Vel sero tandem aliquando resipiscite, nec modis vobis ad sanitatem gratuito revalescet puer, sed 3c coelorum regno digni habebimini. Mulier autem una cum viro suo ut respondit, multa cum demissione vultus dixerunt: Credimus in dominum S: Deum nostrum Iesum Christum, qui morbum omnem, omnem languorem fanare potest, ipsi nobis ex hac hora temperabimus ab omni flagitioso opere,Deum contra nos ad hoc responsuru tibi adhibentes.Beatus autem Ioannes perspecta eorum humilitate 5c quam citissima permutatione,accepta aqua consignauit eos, ac dixit: In nomine Patris de fili j de spiritus sancti. Per acceptabiles & Deo grati fas orationes honorandi patris & episcopi nostri, aquali c fiat in auersionem dc profligationem totius morbi .cumq; tertio aspersisset pueru, eade ho

55쪽

VITA B. IO AN . CHRYSO STOMISPER

ra dimisi ipsiuni febris .ac surgens institit pedibus fanus & incolumis, in se ne vestisium quidem retinens prioris morbi. Eo igitur sospite recepto

parentes se in domum receperunt cum gaudio & lςtitia ingenti, glorificantes 5: collaudantes Deum, in admirationem conuersi obstupendum

illud de admirabile signum. Pater autem ipsius secum delatam multam vim auri continenter deposuit ad pedes beati Ioannis, lices: Suscipe hocrater a me seruo tuo pro salute si ij mei. Respodens autem dixit ei, Quue seruus Christi est,nihil horum est indigus, Dei enim donu nullis quantillibet pecuniis venale proponitur. His itaque receptis hinc facessito domum,ineosque dispertitor in quos fuisti iniurius, simul&qui tibi sua

perstuunt,in eos distribuito qui necessitatem patiuntur, in caecos, claudos,mutilos & mancos,circunspecte obseruantes ne ex hac hora in pri stina peccata reuoluamini. Castigauit enim vos Dominus, no quasi vos oderit,sed quod cupide deam et animarum vestrarum salutem, qui fiat per maxime commendabilem ad ipsum conuersionem & poenitentiam salutarem. His dictis, dimisit eum. Hisce diebus per ciuitatem Antiochenorum, perque regionem omnem illi finitimam ex passus eli Diaboli laqueus, mulisque adeo eo reticomprehensi sunt.Tunc enim Marcionitarum hqresis multa cum libertate sua deliramenta effutiebat. Celebrabant autem hi sua conuenticula qui pro ea haeresii conspirabant, nec paucos simpliciorum transuersos agebant in errorem situm pellicietes. In his erat & ciuitatis princeps isti obscoenae sodalitati addictissimus, cuius opera & exemplo pie sq, mo talium fidem orthodoxam eiurarant. Ad eum illi coibant sectari j. Deus porro qui vult omnes ad cognitionem veritatis venire, infirmitatem humani generis in excusationem praetexens ac dissimulans, her sanctum situm Ioannem hoc sis num edidit, quo animae nec paucς sic impiet haeresi & impuro errori illlorum eximerentur. Uxor enim iam dicti principis in morbii dysenterie, tormen videlicet intestinorum incidit,proinde & peracri dolore urgebatur ob tortionem ventris, nec ulla prorsus relaxatione dolor intermittebatur, non noctu, neque interdiu. Equidem hanc interuisebant medici ciuitatis ad unum omnes,studium quique suum & accuratam diligentiam sitae a tis circa ipsam ostentantes,ut pristinae instauraretur sanitati. Illa autem die, die inquam ea qua morbus in deterius solito processerat, medici co-siiij inopes ac nescij iam quid sibi foret agendum ad euincendam peracrem vim morbi, dicto et vale dimiseriit. Huius colubernalis perspecta medicorum imperita frustratione,iussit in suas ςdes acciti suς haeresi addictos, quos & hortatur, laboranti uxori ut opem ferant,ac postularent reddi sanitatem. quod 3 multa cum sedulitate & citra ullam temporis intercapedinem faciebant, ac proinde totum triduum in orationibus cosumpserunt. Simul autem atque visi sunt hi ines scaces, te in irritum laborasse ad id impetrandum per inutiles & incommodas inuocationes, mulier

56쪽

GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. is

mulier ad se virum suu aduocalicui & ait, Gratiam tibi me debere profiteor domine mi, qui pro salute mea tanti subiisti laboris .Etenim redundante copiam medicoru aggregasti, numerosam Marcion istaru conuo- casti multitudinem, ne sic quidem ulla in re melius assicior. Nunc igitur I unum te oro.ne me reiicias te deprecant ε. Re enim vera mihi persuast qilia H exaudieris ancillam tu prorsus redintegrabor sanitati. Respondens ei vir ait,Substantia omnem mei si a me postulaueris, ut denaria unquam non obteperabo tibi, hac tamen conditione,ut te libera reddat &1mmune istius morbi. Itaq; quum e lectulo se ereximet in sedem, inflexo

versus eu capite procidit ipsi dices: Audiui de quodam Ioanne sic quidevocato qui apud Flauianum episcopu diuersatur, quia hic discipulus est

Christi,qui nihil no eoru quae efflagitat,impetrare solet. me igitur hincassumpta perduc ad ipsium,ut pro me preces emandar, siquide siena nec

pauca eu edidisse audiui in nomine Caristi.Si qua em operatoria vis omnimodae utilitatis inualuisset apud istos Marcion istas aut recit fidei, utiq; exaudiri debuerant assiduis orationibus sic atteti. Sane veritatῆ ut tibi tande eloquar, nonae cla fi ait multos ciuitatis hui' incolas istos abominationi semp habuisse,ob ipsoru flagitiosis actiones. Sed & de nullo audiui qui ipsoru in temetu sit unqui sanitate c5sequutus. Resin5dEs autevir ei dixit, Indecoru nobis fuerit,homines istos qui latria exhibet Cnii-1to si quapia columeliosa iniuria affecerim'. Attame vim adeamus,euu tui gratia obsecremus. Qubd si te per eum Deus integrς restituerit canitati, nullo deinceps tepore ad Marcioni stas diuertemus, sed ab eoru comunione segregabimur. Per hac enim sanitatξ tua elucesicet, utrius parcis nites remtud id e nitatur. Eadem hora mulierem in bigam baiulantes

perduxerunt ad beatu Ioan nem. Eam vero comitatus est vir una cu uniuersis ordinis prςtoriani. Quum aute ad ecclesia peruenissent, restiterutante ipsius fores, eorumq; aduentus renuntiatus est episcopo ac beato Ioanna, simul & causa cuius gratia aduenerat. RespondEtes ambo quasi ex uno ore, dixerunt:Indi Vasiunt ingressu ecclesiae Dei. Extra igitur ecclesi .imane.it,dc nos simul obseruabimus. Ad eos igitur utriqueeuressi e vestigio illi ut ad ipsoru pedes prociderunt, adorauerunt eos, dicentes:

Venimus patres ad vestra sanctitate,vos deprecaturi, ut per inhabitantem vobis spiritum sanctu impartiamini sanitate, nό'; seruetis incolumes ab hac amaria icta affictione quς nos circuquaq; obsidet. Pecuniarii copiosam vim insumpsim' in mEdicos& alios quosda, de hcc omnia ne tantillii quide attuleriit utilitatis.San ὀ de vobis audiuimus, quia persecti estis discipuli Christi qui de Deus est,ita ut in omni postulatione qua ab

co ernagitaueritis,vobis impartiaturaeoq; ad vos magna cit animi propensione venimus, ut perspecta miserabili nostra affliction super nos aperti, visceribus misericordiς, nostri commisereamini. Ad haec eximius

nos esse psectos Christi discipulos, de quia in nullano in re exaudit non mare igitur tu ad eu no accedis ipsiusve essiceris discipulus per inteme-

57쪽

ut et Ironia

braedicto.

VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER

ratam in eum fidem, quum nemo intercedat qui tibi sit impedimemto si tamen velis saluus fieri. Quin & pervicaciter acquiescis isti obiacoenae haeresi Marciorustarum,sersuasus abominandis ipsorum ac si tilibus vaniloquiis: nitens insuper nescio quibus preculis, in domum ttuam introduxisti impios,ratus eorum suffragiis acquiri posse medelam tue uxori .Hinc igitur te recipiens domum, rursus aggrega plures prio is ribus,ipstaque persuadeto,ut pro ea suas effundant preces, & eas prolixe

extendant. ' sorte enim exaudientur. Ne claudi in morem obambules ignorantiae parum cordata obductus caligine. Neque enim potes vel nominari Christianus. Respondens autem vir contubernalis illius dixit Istiusmodi vitet instituto parentes erant imbuti, hanc ego religionei teneris unguiculis velut sortito accepi ea exerces in hodiernum usque diem eam ratus quandam esse religionem & obseruantiam pietatis, si nunquam desciscerem a parentum fide. C terum mi domine meae huic rudi ignorantiae veniam indulgeto,& ad complexum orthodoxae fidei viam pr munito mihi. Beatus Ioannes in eum oculis pressius defixis, dixit:.Via quςdam est deduccs ad vitam,est & altera quae recta deducit ad perditionem. Per hanc plerique hominum incedunt eam arbitrati esse bonam,cofragosa quum sit & distorta deorsum ducens ad profundam inferni voraginem eos qui ipsam elegerint. Veruntanae si lut asseris per ignorantiam a parte tua peccatum est nunc usque:vel iam tandem veritatem agnosce,ut deinceps Deo virsque positis couniri. Eiurata eius modi impia hqreli, Marcionem ipsum,eius scripta,una cum his qui per eum in errorem sunt pertracti, nec per pusillanimitate conuersi sunt ad agnitione veritatis, hos diris deuouete,& anathemate percialite. Ipse demum Deus in quem synceriter credidistis suggeret huic sanitatem, vosque recipietis vitam ternam.His auditis mulier,exerta de alacri voce clamauit:Coniuncta sum Deo iuxta verbum sancti Ioannis, non iam in posterum commercium habitura cu Marcionistis,quin potius ad catholicam ecclesia me esse conuentura profiteor. Idiplii in aute & eius vir se facturum pollicitus est.Quuque eos obtestati essent ut pro se apud Deu inte cederent, sibiq; condonaretur prioru peccatorum Venia,tunc episcopus beatu Ioanne adhortatus est, ut pro ea dominu deprecaretur. Iussit ad se aqua deserri,allata quum episcopo obtulisset, dixit: Aqua hanc sacris manibus tuis pater sancte cosigna,vt in nomine domini nostri Iesu Christi in huius vertatur sanitate merito sanctissimaru tuarum precum. Re'pondit ei,Donu curationis tibi copetit. Non permisit Ioannes aspergi muliere aqua, donec eam cosignasset Episcopus: quo facto permisit beatus Ioannes circii illa effundi ' aqua, dices: In nomine dni & Dei nostri Iesu Christi aqualiaet sit tibi ad instauranda sanitate. E vestigio, ea liquide

ipse hora mulier sanata est a flagello suo,de basibus plantam super pedes stetit,nec ii vesti si vilii doloris paties,ob id gloria deo rependes una cuomnibus qui illic deprehesi sunt adstitisse. Signu hoc admiraDite Vir co-a 1 templatus

58쪽

GEORGIVM p ATRIARCHAM ALEXAND. 1o

replatus,venerabudus procidit vestigiis beati Ioannis, impensebbtestaς

ut sua causa oraret occasionem opportunam ducen di singularem viatam seorsim a turbulenta importunitate publicorum negotiorum, ac propriae salutis gratia vacandi otio sancto. Ad hec eximius Ioannes respondens ait:Deus moderetur ac dirigat gressus vestros ad id quod ii alit vobis conducibile fore. At certe ante omnia vobis prouidendum

est,ut couniti Christo, ab obscoena haeresi Marcionis harum desciscatis. Et quidem cum gaudio & multa iucunditate in suam domum reuersi non modicam pecuniarum vim in epe nos & inopes sunt dispertiti, seque prorsus auocarunt ab illa priore naeresi, & multa cum mansuetudine ad sinum Catholicet ecclesiae reuolarunt sedulo vacantes legitimis' consuetudinibus vivendi, simul & creberrimae auditioni diuinarum scripturarum. Suscipiendis hospitibus & peregrinis distribuerunt triginta ' litras auri, ut liberali impendio exciperentur, in necessatios usus 'Mre m pauperuscilicet Sc infirmor v. Et quidem illius impurissimc hqreseos sectaria auditu perceperunt a sodalitio desciuisse principem, de accessisse communioni Ioannis & episcopi. Isti ea de causa, animi deliquio nec mediocri amictione intabescebant. Appetente autem Dominica sancta, quum is non aduenisset ad eorum conuenticulum, ipsium adierunt,cum lachrymarum profluuio eum deprecantes, ne tandem deficeret a religione parentum velut per manus accepta, neu suos cons

ctarios quasi pupillos desereret. Respondens eis dixit: Ne mihi contingat iam nunc reuerti ad vestram h resin. Abunde enim & satis supe que fuerit in hunc usque diem me esse prolapsum in hunc vestrum errorem. Nunc tandem assequuti sumus praeducem viae ad regnum coelorum nos prouehentis per rectitudinem fidei. His auditis illinc digres, i secesserunt magno aspersi pudore,frendore dentium perstrepentes aduersius beatum Ioannem,&palabundi ciuitatem circulustrantes, dc aduersus eum nescio quid comminiscentes appellabat magum, dicebantque quia magicis prestigiis transuersum principem nostrum egisset a que illusisset,& una cum uxore in alienam emouisset fidem. Hisce cognitis sermonibus Ioannes nihil ςgre serebat, quin potius illam deplorabat ciuitatem, ob id animo angebatur.Dicebat & his qui proxime ad- sistebant Nonne & illi legis prquaricatores Iud i consimili nomine vocabant Dominum dicentes:quia in ' Beelzebub principe dςmoniorum lias Beriph eiicit daemoniai Quid isti pronuntiant quod nouum sit3 siquidem qui V pM

parant nos Domino, sic obscoene loquetes aduersum seruos ipsius. Veruntamen spe bona confido in domino Deo meo cui interdiu acnocta

exhibeo venerabilem latriamὶ ostensurum me esse propediem populo fideli illorum ruinam simul & blasphemiam in hoc, ut eorum exemplo alij respiscentes ad meliorem vitς frugem se recipiant, nec in posterum

seruos Christi vocent maleficos praestigiatores,aut impostores Versutos. id quod & contigit.Illa enim nocte tota ciuitas repentino terrem

59쪽

VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER

tu concussa est, tam horrendo, ut mox subuertenda crederetur. Tenebrς insuper densς adeo, ut patrari possent, terrς ada quarunt conuenticulum illud haereticorum,una cum terr motu, quo quidem sol tenus deiecit illud:& eo omnes in domicilio deprehensii, intercep ti sunt mone .Ad haec. ipsorum aedes permultae conciderunt, occisiis earum incolis, & facta sunt sepulchra eorum domus ipsorum,iuxta propheticum sermonem,quum nullus orthodoxorum quiduis senserit noxς aut de trimenti,ac ne eorum quidem domus sunt euersi , nec eorum locus miserum in modum affectus per eam vindictam a Deo immissam. Plebs autem fidelis signo hoc conspecto, vehementi timore exterrita est, misericordi Deo reserens gloriam, qui in sanctum suum Ioannem ultus est atrocem contumeliam, nimirum pro his quς aduersus ipsum falso protulerant ii retici. Porro qui ab elusinodi ultione euasere immunes Marcionistae ac salui, eiurata ea superstitione, orthodox et fidei adiuncti sunt,totaque ciuitate gaudium magnum celebratum est, ac de die in diem succrescebat multitudo. Et haec quidem per beatum Ioannem gesta Antiochi :quae e multis perpauca selegimus. Per haec, nonnihil intercessit temporis, 5 ecce Nectarius Constat tinopolitanae sedis episcopus finem accepit vitet,consulatu Cςsarh Attici, clie Septembris vigesimaseptima. Et quidem in tempore sedulo curatum est,ut electio fieret.Sed enim quum alij alium deposcerent in episcopum, concurrebant nescio qui Vt requirerentur, controuersiosam

seditionem pro eiusmodi praesidentia ciebant. Viri item, at certe non viri, presbyteri quidem, verum ea sacerdotali dignitate indigni, prael ria obambulabant sordida offerentes dona. Alij insuper vel vulgaris plebeculae genibus aduoluebatur. Et his de causis in populo fidei orthodo-xς turba ciebatur,ita ut molestus esset inae eratori populus ad eum adsciscedum qui peritiam haberet moderandi sacerdoti j. Hac de re quum identidem facta esset consultatio, tandem decretum est mitti Antio chiam,vt illinc accerseretur Ioannes ecclesiae presbyter. Siquidem celebrior fama usquequaque eualuerat eum esse,qui insigni eloquentia prae ditus esset, & ad docendum appositissimus. quare & Eutropius puerorum ductor, tunc autem imperiali cubiculo praesectus, cupiens ipsum commendabilem reddere ciuitati,quippe qui Ioannis virtutem subinde expertus esset, quum imperialis causa ipsium in interiorem orientem euocaret, instruit interim imperatorem Arcadium communi omnium decreto, clericorum dico simul & laicorum, exarari literas oportere ad Flauianum Antiochi ς episcopum pro beato Ioanne citra strepitu ullum ac silenter emittendo ad imperatorem, ne qua intemperies turbulenta conciretur Antiochiae, literas destinatet per clericos simul & dignitate in palatio prFollentes sub hac verborum sermula. Arcadius.& Honorius victores, utpote quibus erecta sunt trophaea, fideles in Christo Iesu Domino nostro, Imperatores Roma

norum

60쪽

GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. H

norum amabili patri Flauiano episcopo Gaudere . Nihil sit palmarium , nihil usque adeo nobis de syderabile , quam si solers cura geratur pto sanctis Dei ecclesiis, utque fides qua in Christum creadimus, tutissmo 5 cum primis stabili fundamento nitatur. Per eam enim ad salutem prouehimur, & nostrς ditioni substernuntur barbar

sentium nationes. Neque enim nos nostra ipsorum potestate tantariaec moliri praeualemus,non item in viribus equorum, curruum milit rium,& numerosa multitudine exercitus,msi quia omni pol es in Deum

fides constabilita est,per quam res cunctς nobis dextimum sortiuntur exitum,ac rite diriguntur. Et haec quidem de his. Revera audiuit paterna tua sanctitas quia Nectarius sanctae ecclesie Constantinopolitanorum episcopus vitae finem accepit, nec potest ecclesia hec diutius suo destitui episcopo,maxime quum ciuitas h c amplis lima sit & imperialis. Sane nobis innotuit conuersatio Ioannis presbyteri,& quae apud

vos gesserit,renuntiata sunt .Quare ad sanctitatem tuam deiti nauimus reuerendissimos hosce clericos, prςterea cum ipsis de principes maxime inclytos, eum ut ad nos transimittas per praesentes nuntios,in hoc, ut sanctam hanc exornet ecclesiam. Neque iustum est vos perfrui sapientia hac virtutum ornamentis spectabili, nos vero tantarastius apientiς esse expertes. Sed enim ne in serum tempus cuncteris nostram

hac de re explere iussonem simul atque nostras hasce literas perlegeris. Valeto,& pro nobis preces funde. Episcopus sumptas in manus literas imperatoris ut legit primum, eas tradidit beato Ioanni legendas, qui mox ut est edoctus expleri oportere iussione, ab imo cordis reces laingemuit, dixitque episcopo. Quis sum ego miser, qui ausim summae aut horitatis sedem occupare Idque maxime in amplissima ciuitate quae tam multos habet viros Ad hqc respondens epist opus dixit ei: Quae praefiniuit Deus sore, velis nolis finem sortitura sunt. Episcopus quum iussisset viros qui ab imperatore venerant, in quibusdam diuersoriis recreari & interquiescere, comiter ac perbenigne eorum dextras apprehendit, e sancta Dei ecclesia regressus est ut pro decenti ossicio suppeditaret siumptus necessarios. Viri autem Anχiochenae ciuitatis si mul ac didicerunt qua ex causa a Constantinopoli illi aduenissent homines, uno omnes animo confluxerunt ad ecclesiam, & promota seditione vociferabantur aduersus imperatorem. Et episcopo dicente nunquam se permissurum donum hoc quod nobis sua gratia contulit Deus,ab hac nostra ciuitate emigrare in alteram, etiam si nobis ad unum omnibus sit moriendum.' Neque enim dest imperatori homo 'di' vita.

quem ad episcopatum Constantinopolitan' ecclesiς promoueat. Epi scopus quidem prose reddere voluit rationem populo , illi vero

mentem non adhibebant, neque verbum admittebant quodvis ab eo depromptum , sed eorum voces tanto inualescebant amplius, ita ut periculum fuerit ne res abiret in turbulentam confusionem ordi-

SEARCH

MENU NAVIGATION