장음표시 사용
61쪽
VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER
num Turbam hanc contemplatus Episcopia, promotam etiamnum in eorum praesentia qui ab imperatore fuerant delegati, veritus nequa sor te per hanc populi impressionem erumperet profusio sanguinis, in qdes episcopales regressus iubet tutissim:s repagulis occlusas fores commutaniri, easque obseruari peruigili cura famulorum ecclesiς. Equidem e vestigio ad se accersit quosdam ex primatibus ciuitatis,eosque adhortatur ut turbam coerceant,& ne imperiali edicto reclamet. Egressi illi quutae haec edisseruissent,tanto plus turba persistebat voci seras, ita ut pro foribus episcopi illic hqrerent,in hoc ut eas decuterent,& ex episcopi domo beatu Ioanne abriperet. Quum igitur perpendissent hec ne tantillu qui dem promouisse,quin potius quia eo amplior strepitus in ecclesia ob re peret & per ciues & per finitimorum locorum accolas, iureiurado se eis
obstrinxit episcopus nunqua se eum emissis rum e ciuitate. Neque enim eam ob rem urgere vos vult imperator,ut iuncti eum emittatis. Hisce &consimilibus verbis exhortatus populum,uix tandem eualuit apud eos plenam fidem impetrare,ut conquiescerent. His nihilo secius gestisne desciuerunt quidem ab ecclesia, sed in eius ambitu circunsidetes ipsius exitus obseruabant, timetes ne quo pacto per angustia loci siue cuniculum subterraneum eum clam exportarent. De die autem diem expet
bant eum videre.Tunc episcopus usus exemplaribus rescripsit imperatori, quibus ipsum edocuit quaecunque Ioannis fratia cosequuta essent per tumultuantem populum,quodque horrendo iureiurando obstrinxisset se eis non emisi urum ipsum,simulque efflagitabat ab imperatore istius facti impotentiam condonari, neu etiam eo necessitatis adigeretur,ut in omnium prospectu deprehenderetur fuisse pei iurus. Porro illi acceptis ab episcopo literis in castra se receperunt,qui & ingressi ad imperatorem tradiderunt epistolam, eidem renuntiantes etiam vitia voce quq a multitudine populi gesta essent om n ia. quibus auditis, prae admiratione obstupuit imperator: & accersito ad se uniuerso senatu iussit
clam legi eis literas episcopi,simul & his quos ad id eo destinarat, edixit
ut exponerent quam esset uniuersς plebi amabilis & gratiosus beatus Ioan es,utque edissereret omnia sicuti pilus enarrassent imperatori. His auditis omnes corripuit admiratio ac itupor,dicentes dignum eum esse qui thronum imperatricis ciuitatis moderetur & dirigat. Atqui imperatoris desyderium atque assidentium omnium tanto amplius se diffundebat erga Ioannem, simulque rationem inibant ac disserebant quonam pacto adduceretur.Tunc conscientia instigante decreuit Imper tor scribere Antiochiae comiti,ad se ut omnibus clam nec ullo hominu
conscio mitteret virum, nequa turba cocitetur in ciuitate ob Ioannem.
Comes acceptis imperialibus literis, e vestigio oravit Ioannem, ad se ut veniret ad aedem martyrum extra ciuitatem, sitam iuxta portam quς VOcatur Romanesia, eumque publico ,eredo immisitim tradit Eunucho qui cum magistro militiae fuerat missus. Cum ciuitati propinquassent,
62쪽
GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. 11
certior factus est Imperator de beati Ioannis aduentu. Eadem hola iubet Imperator uniuersum Senatum, una cum his qui in ciuitate principem locum obtinebant, & clero ipso egredi in eius occursum. Idem edicit ut in ecclesiam cum honore induceretur. Vniuersi tunc multa cum alacritate venerunt, seque obtulerunt obuiam ei prae sex miliari- . bus a ciuitate. Magno enim desiderio eum coram videndi tenebantur omnes, quod de eius gestis ad eos fama celebris peruolasset. Iussit insuper Imperator ut in episcopali domo resideret, curaque obiretur de eo tantisper, dum communibus suffragiis eligeretur. Vt autem rata es.set electio,ac digna cui haberetur fides,assuerunt alib& permulti episse pi. Et quidem Theophilus Alexandriae episcopus multum adhibuit stu- dij ut eius conuelleret gloriam suis insectationibus, perpendens ipsitus tenorem vitae, dein concionando libertatem nulli culpae obnoxiam. Adde δ: his, quod mos erat Theophilo non eos eligere qui cordati eΩsent, de insigni prudentia praediti, nisi si qua in re a decoro de scopo vi
tutis aberrassent, pr optans in tales principatum obtinere, ratus tibi co-sultum iri meliu ,si in parum cordatos ditionem retineret, quam ut cogeretu r audire consilia prudentum. Veruntamen eius malignitas prouidelia Saluatoris evicta est de succubuit,voluerime, an noluerit. Accedit his, quia Isidorum queda in quum haberet suae ditionis,magnopere con . tendebat eum praeficere, de ad episcopatum suo suffragio promouere. Eum siquidem maximopere amabat Theophilus, quod sua olim causeis in se recepisset negotium plenum periculi. Quid id saerit, mihi edisserendum est.Theodosius Imperator quum aduersiis Maximu tyrannum praelio congrederetur ac decertaret,Theophilus per hunc Isidorum munera quaedam ad Imperatorem mittens, duplices Isidori inanibus epistolas tradidit, pr cipiens ut de dona te literas ei offerret qui victoria es.set potitus. His obeundis quum suam nauaret operam Isidorus, Romamque aduenisset, in omnem occasionem imminebat, ut nosset in quem inclinaret victoria. Atqui res nequaquam diutius latuit. Quum enim is qui epistolas fuerat sustu ratus,eas ipso praesente legislet:hanc ob causam Isidorus timore correptus repetiuit Alexandria. Haec erat occasio quare erga eum Theophilus fuerit propensioris studi, ac filioris. Et quidem qui in aula imperiali ossiciis fungebantur, Ioannem praeelegerunt. Non pauci aute quum accusationes promouissent aduersusTheophilum,codicillos quoque in eum alius aliam ob causam prς sentibus mpiscopis obtulissent, Eutropius ille primarius cubicularius crimina scripto prodita quum in manus sumpsisset, clam tradidit legenda Theophilo, dicens: Virum uis elige,aut praeelige Ioannem,aut certe scito horum criminum accusationem in medium producendam. Hisce exterritus Theophilus elegit Ioannem. Ab electione mox Theophilus coepit . . secum comminisci in illum qua via posset' adornare calumniam. Nonnullis quidem hac de re loquebatur suboscure & clanculum. Multis in-
63쪽
VITA B. IO AN . CHRYSO STOMI PER
super qui semotius aberant, suum hoc renuntiauit consilium. AEnaulum enim hunc moerore conficiebat secundum haec beati Ioannis libertas in concionando. Itaque electus est & promotus ad episcopalis sacerdoti j dignitatem, simul & in throno collocatus vigesimasexta mesis Februari,quum Romae suo ordine fungeretur consulatu Honorius Imperator: Constantinopoli vero Eutychianus, qui tum temporis ' Propraetor sub Imperatoribus Rempublicam administrabat. Postera die Imperator, c imitante eum sienatu,ibat ad sanctam ecclesiam,vt ab Ioanne benedicerentur,qui una cum clero omni obvius illi procidit venerabundus. Similem in modum Imperator succlinauit collum Ioanni omines insuper qui Imperatorem circunsistebant, essiagitabant ab eo benedictionem. Is vero Imperatori, Imperatrici, denique uniuerso populo fausta omnia apprecatus est,& pro consuetudine responso, Amen,consederunt. Ioannes aperto ore suo dixit Imperatori: Dignitas ii ius episcopatus,religiosissime Imperator, oneri est mihi, & vix tolerando. Haec mihi imposita prouincia modulii supergreditur virium mearum,actiones meas omnes superat, omnium quum sim minimus. Ad haec respondens Imperator,
dixit: Dominus noster Iesus Christus, qui suos elegit discipulos & apostolos, inque mundum eos emisit,ut eos qui ignorantiς tenebris circvno fundebantur,lumine fidei illustrarent, & exorbitates reuocarent ad rectitudinis viam, ipse te elegit dignum honore, qui nobis sis & sacerdos& pastor: quippe qui bonii illum ac verum pastore es imitatus, qui animam suam polirit pro rationalibus ovibus. Tunc B. Ioannes Imperatori ait: Nouit utique vestra pietas sacerdotes locum tenere famulantium. Eorum enim eliministerium, ut Saluatoris mandata onan es edoceant.
Quς salutem concernunt subditorum, si neglectim transmiserint &quos pascere debuerat, si non auocarint ab obliqua & distorta ipsorum via admonendo,coarguendo & increpando, sed blandiore quadam indulgentia unumquenque permiserint viam sitiam ingredi, pro eis ratione reposituri sunt die illa retributionis, addicendi poenis cu eo qui tale- tum domini sui occuluit & insedit terret. Ne igitur tali ac tanto crimini reddar obnoxius, omnes vos adhortor dc obsecro, ut quotidianis incrementis operum irreyrehensibilium sedulo curetis proficere, vosq; auocetis a flagitiosis madigni exercitiis,ut in sanctis Christi ecclesiis orationibus vacetis attenti ac deprecationibus, neque contristetis Spiritum sanctum, eum irritando aduersum vos, neu deiectam atque humilem animam meam in moerore constituatis. Hoc autem scitote,quisquis admonitione opus habuerit, huic non parcam. Coarguam cum, uti vide
ro animae ipsius conducibile sore. Etenim David rex & propheta quum
peccasset,& is a Nathan propheta correptus plagam excepisset mire opportunam, cadido animo consessias peccatum dixit: Peccavi Domino. quo responso mox fructum promeruit decelere sanitatis: fructus inquam poenitentiae & remistionis peccati, ins igni corona redimitus,reportans
64쪽
portans victricem palmam. Siquidem Nathan dixit ei: Dominus dimi sit peccatum tuum. Sit igitur vobis haec praemonitio pro exemplo sal tari, ut ne resiliatis aut reluctemini, siquando pro peccatis coarguemini, sed poeniteat vos male commissorum, vos ipsos auocantes ab omni vestra improbitate. Respondens autem Imeerator,asses resque omnes dixerunt ei: Verba tua,honorande pater,ipsi audiuimus .Quς grata sunt . placita oculis tuis, facito omnia. Nemo enim futurus eli tibi inobsequens aut immoriger, sed quaecunque iusseris, propensiore studio perficiemus omnia, tas verbis persuasi, ac si ea ex ore Christi audierimus. Proinde qui eum audiebat omnes,admiratione ac stupore perculsi sunt. His dictis, quum aliquantisper compescuisset sermonem, rursus gratia impletus Spiritus sancti, S: aperto ore docebat eos quae coelesti oraculo
accepisset a Domino uniuersorum Deo, ut oblemarent omnia, de dixit: Cui multum concreditum fuerit, multum & exigetur ab eo. Rursus, Po- . tentes potenter ' examinabuntur. Et in seruis sunt, qui & multis ' vapulabunt: sunt S qui paucis. Et nos item sacerdotes de clerici, vos etiamnum mundi huius principes multis una vapulabimus, quippe qui scientes Dei voluntatem,eani neglectim transmittimus ac peccamus, nullam assecuturi veniam, siquide quu nobis animae permultae cocreditae sint,de eam sanitate nullam gerimus cura, nimirum non hac nobiscu rationemineutes, i quisquis ecclesiς curam deserit, utiq; propter pauperes & ob- laeses siue caecos eam deseritanec conuenit,ut quae illorum sunt opes,eas in nostrum usium conuertamus, aut in rem quamuis indecoram dispe
gamus. Oportet enim episcopum irreprehensibilem esse, uti scribit suo Timotheo Paulus longe eximius. Ad haec dicebat di quae ad praesentis
Vitae scopum tenendum recta contendebant. Et quidem ex epistola ad Hebraeos haec depromebat: Beneficentiae & communionis nolite obli- cistos.
uisci.Talibus enim hostiis placatur siue conciliatur Deus. Obedite praepositis vestris, & subiacete. Ipsi enim peruigilant pro animabus vestris,
quasi rationem reddituri, vi cum gaudio hoc faciant,& non gementes. Neque enim profuerit vobis .Hςc porro quum interpretaretur, docebat& laicos, & omnes qui sub secerdotis manu fiunt, oportere est articipes transsiimptionis diuinae, eleemosynae ac pacis: acerdotes insuper honore esse assiciendos.Ipsos quoque sacerdotes commonefaciebat, Vt in
uigilarent populo assiduis precibus,admonitionibus, & Proinde soliciatu dini,& constanti in Deum perseuerantiae, spe nitentes futurae resurre nusὶ Addebat & sententiam apostolicam: Pacem lectemini cum Omnis
bus sanctimoniam,sine qua nemo videbit Dominum. His adiiciebat& commonitionem, quia ipsi sacerdotes episcoporum simul dc princi pum, principes quoque mussi istius principum & episcoporum res con-
65쪽
seruandas in suam receperunt fidem: quare iustum est,ut depositis initimicitiis in commune amplectantur omnimodam amicitiam, nec iam meminerint quis domesticus sit, siue familiaris, aut certe alienus, i mo potius ut meminerint quis bonus sit aut flagitiosus. deque omnibus per- ι uigilem obeant curam, seruata aequitate,& secundiana Deum anxie pro- , spiciant omnium saluti:vitiosos autem & ignavos coarguant oratione aut admonitione,ut scriptura dicit: Argue, increpa, aut certe obsecraseauocent ab imprudenti proposito,ac boni efficiantur. Nihil enim magia una secetis, si deflexeris a iustitia, sed apprime magnu est, si quod bonum est, bene perseceris, teipsum sedulo examinans iuxta unamquamlibet actionem bonam. Equidem dicere conuenit te nihil feciste quod religiosum sit & acceptum Deo, quin etiam quae & Titus quum Romae imperaret, dicebat: Hodie non imperauimus, aut certe non viximus, quoties neminem ullo beneficio affecimus,sed neque quiduis operis cofecimus quod sit Imperatore dignum. Porro nihil admodum difficile sit incidere in eos versus qui deTito memorie proditi sunt. Ipso autem adhuc concionante,volens Deus sancti sui reuelare virtutem,ecce vir quidam ab immundo spiritu insistatus, delatus in ecclesiam est. Qui eum tenebant, beatum hunc obtestabantur, ut pro eo orationem sunderet, quo pristinae sanitati instauraretur, siquidem spumas ore ciebat, & linguam habebat extra os exertam. Respondens autem Ioannes dixit eis: Si certa fide credideritis Christum sanare eum posse, utique ipsum recipietis valentem ac sanum vobiscum. Illi autem quasi ex uno ore acclamarunt,dicentes: Credimus domine. Tum permisit ad se ut propius accederet daemoniacus. Quumque eum conlignas et in nomine patris &fiiij & Spiritus sancti, dixit:Secundum fidem vestram fiat vobis. Et consestim eum quum in terram dςmonium disiecisset, exiuit abeo. Tunc ad se aduocato illi dixit Ioannes: Deli ne fili a blasphemia in diuina maiestatem. Ex die autem hac particeps esto sanctorum sacramentorum. Iugiter te exerceto in ecclesia. Siquidem quod te apprehendit malum,
utique coligit eo quod nihil pensi habueris de propria salute. Equidem
si huic meae admonitioni aurem adhibueris obedientem, in posterum non te lacesset neque adorietur improbus daemon. Imperator signum
hoc admirabile & prodigiosum quum vidisset, qusq; in ecclesia inuenticueo sunt laici pariter & clerici,& quaecunq; eos docuisset, percepissent
aure attenta,exerta voce gloriam obtulerunt Deo clementissimo hominum amatori, qui ipsos dignos effecisset tam illustri iubare & luminari, animarum pariter & corporum praecellenti medico. SIcque omnes in suam quique domum se receperunt, his ita gestis.Igitur ecclesiae gubem nacula quum in manus sumpsisset, mox coepit cura peruigili fungi ossicio, a rationalis verbi tuba exorsus, experientia rerum doctrice raro sus, de virga correctionis sermonem intendebat, ut fratru in vita reformaretur,nuninun aduersus obscoenam vitς turpitudinem, te his loques
66쪽
GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. 1
qui vocabantur ' subintroducti iij, declarans eos qui palam alunt scorta, esse meliores istis qui acquiescunt huic haeres. Illi enim quum a domo
medici procul & seorsim habitent, morbo laborant spontaneo: lubintroductorii vero ipsam incolentes salutis ossicinam, etiamnum lanos prouocant ad morbum. Hinc ea cleri portio non admodum Dei amans hoc vitio febris cens amictatur. Secundum hunc sermonem adoritur& insurgit aduersus iniustitiam, arcem euertens malitiae: Omnis num-rum auaritiam sime cupiditatem aliena extorquendi, idque in substructionem aedifici j iustitiae. Si quidem sapientibus architectis id peculiare est ut in primis falsam & mendacem structuram demoliantur, quo fa- . cto demum .dametum veritatis collocant. id insinuat tropheticum mo m. oraculum. Constitui te super gentes & regna, ut euellas, ta iussodias, & aedifices. Illa quidem parte respicit agricolam: hac vero quod ad opili
cem aedium attinet. Et hac una re turbatur rursus eorum pars qui im
plendis marsupiis praecupide stii dent. Sub haec, prospicienter init rationem vitae eorum, adhortans contenti ut sint eduliis quae suppeditat ecclesia. Ne arvinam silue nidorem istudio affectent locupletiorum, ut ne illinc fumum haurientes t dam pret serentem, tradantur stammae incontinentiς,vitam assectantes adulatorum N parassitorum. Hinc fit,ut plures istorum helluonum refodiantur eiusmodi criminationibus colliti. Hac insuper commonitione obsecrabat,ut qui se intelligerent lubricos,& ad la plum peccati procliues, a prioribus quidem desciscerent erratis: deinde ut ad salutarem poenitentiς portum se reciterent. Auaros autem& alienis opibus inhiantes ita reuincebat,ut suffusi pudore permultim' telligerent unum aliquem modis omnibus iniuste ab eis oppressum, ita ut propemoduin assentirentur dicenti iis qui videntur fraudem lacturamque suarum facultatum ab illis accepisse, quaedam rationi consent,nea. Praeterea voluptatum istudiosos affectatores acriter castigabat iugi sua enarratione & admonitione,sic ut plerique a nuytus reuocarentur, ipse alioqui non hoc prohibebat. Siquidem docebat honorabile esse conubium , utque thorum seruarent immaculatum. In pleniore numero suarum enarrationum habendam de pauperibus curam commendat, memoriam refricans. Opulentioribus opprobrabat, i quum plura obtinerent, quam exigeret necessitas, viscera tamen gererent erga pauperes inclementia, nunquam non submonens eos sentetiae illius dicentis Ouatenus fecistis uni horum fratrum meorum minimorum, mihi tecI-sus atquidem per hoc non pauci sui cordis duritiam emolliebant: perin- rade ac cera a facie ignis liquefit dum eius liquidam fluxionem consumit,
in usus inopum eas opes incunctanter dispergentes, sic ut multi paulo ante pauperes, tali collatione liberalis beneficentis ditescerent tandem, finissed suamque calamitatem subleuarent ac solarentur hac noua recuperati ne facultatum. quo facto nomen apud multos celebre promeruix,Vt oi ubi, vii Araceretur ' Ioannes ab eleemosyna.Arrogatiae verb elationem ad nihilum reum.
67쪽
redigebat, eiusque fastum aboleuit in multis, commendatione humili tatis ac modestiae,eos qui cum humilitate decenter vitam exigerent laudibus concelebrans. Hac ita admonitione persuasi sunt quidam prius soliti cum numerosa multitudine famulorum ingredi ecclesias, sora &balneas, videmu uno aut altero puero concomitante sint contenti &hoc propter unam aliquam necessitatem sui par est credere) urgentei Ad haec, dicebat sanctimoniam puritatemque animae simul &corporis nihilo esse angelis dispare. Mutuas itide caluntas obtrectationesive pne dicabat esse diaboli ac daemonum exercitia. Addebat ille: eam enim ob
aera vo catus est ' i bc ths a sermone conserens cum Adam con
tra Deum loquutus est:rursus cum Iob aduersus Deum calumniam adornauit,tum quia calumniator homicidae assimilis est. Obsecrabat insit per eos, se ut amore mutuo complecterentur, inque sies stationibus, in accubitu prandij aut coen ς inuicem sibi honorem deserrent, neu primas sedes diligerent. Porro in suis familiaribus colloilutis subinde comine minit vitae sanctorum patrum & anachoretarum, eorumque conuersationis ac virtutis,ita ut eiusmodi sermonibus compugerentur no pauci ita ut ex eoru oculis uberrimς elicerentur ac deflueret lachrymς,& intE-ti desiderio caperentur solitaria exercendi vitam,& extremit vale dicen di turbulentae confusioni vitae huius. Admonebat insuper, ut peregrinos amanter exciperent hospitio, eos potissimum qui monasticen professi alicunde aduenirent, eorumque curam sedulb gereret, perinde ac apud 1e Christum ipsum essnt excepturi, iuxta verbum Domini dicentis: Ho. . . spe4 eram, S collegistis me. Ad haec, illis in memoriam reuocabat sen tentiam in postolicam qua dicit: Frequenter enim' nescientes qui- b. dam angelos hospitio exceperiit. Vnde enim nostis an ipse sit Christus, qui se ita in hominem transformarit, ut probet nos Θ Rursus eos veher extimulauit,ut vice muscorum & canticorum quae animos dis oluebant, ediscerent psalterium, idque psallerent spiritu, Deique oracula ubi ubi inuenirentur in via, siue in naui, seu medio in foro, aut certe in aedibus) ea concinerent. Alia denique permulta non desinebat ad-
Q. icu eQrUria in priua domo episcopi iugiter hoc faciebat, quod gratiam Lancti Spiritus cordi impressam conseruaret, & abunde profluentem e sicatebris diuinorum eloquiorum. Simul atque prudenter sibi de legatam sunctionem absoluit, non suae modo ciuitatis, sed de uniuersae Thraciar egit curam qu in sex principatus dispertita est)MAliae totius: quae quidem in unum confoederata a principibus undecim gubernatur. Pr terea& Ponticam gerem suarum legum institutionibus exornabat. Habet autem Pontus principes totidem, nec dispari numero atq; Asia. Ut autem didicit Phoenicen vecordi adhuc dementia correptam pro tuendis d monum ceremoniis, monachos quidem Zelo Dei flagrantes in unum adlegit. Hos quum imperialibus edictis obarmasset aduersus
68쪽
GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. 11
delubra ac tepta illa idolis dicata emist, quae quide demolietibus fabri ,
suamq; impigre navantibus opera ministris, pecunias consumpsit, quas non imperiale promptuarium suppeditarat,sed mulieres, ut opum ex uia perantia praecellentes, ita dc fidei selendore spectabiles, ab Ioanne ipsio persuasae, ut eas liberaliter ac muni hcc in usum hunc pium impertirent, eo declarante per eiusmodi liberalem erogationem,benedictione gigni solere.Sane quidem hoc pacto loculamenta illa d monii ac tepla derelicta a fundamentis effregit,demolitusque est. Is insuper cum videret Cel 'o is
tarum turbam venatu captam, ac detentam fagena Arianorum,artifici machina etiam ipse usus canalem aliquem siue meatum excogitauic eri' spinili ista seripiendς pridae accommodum. Presbyteros enim,diaconos, necnon alios in icon uis
qui illis eadem lingua utentibus diuina eloquia clam legerent oppones, unam ipsis attribuit ecclesiam. Hac usus sagaci opera,multos eorum qui in errorem fuerant prolaps tali aucupio cepit.Ipse enim eo ingressus,&interpretum utens opera utriusque partis linguam callentium, c5cion batur:quosdam autem qui disserere nossent, instruebat, quid deberet &itsi facere. Enimuero hic dum moliebatur,perseuerabat in ciuitate,multo sit; seductorii,apostolica pri dicatione coleruabat ad vitam,veritatem
palam professus. Is cum didicisset quosda Nomadum Scytham qui Istri sunt accolae, sitire suam salutem, studiose quaesiuit viros qui Zelo flagrati . . apostolicam exercuissent philosophiam, quos de illis praefecit, scripsit lad Leontium Ancyrς episcopum literas, c
immutationem, utque viros curaret ad eorum directionem mittendos
quos dignos iudicasset, de huic obeudo muneri accommodos. Porro in orientis partibus,ut iursus didicit primu deliri a Marcionis oppida quς-dam inuasisse, ea de re certiorem reddidit per epistolam eum qui ecclesiam pascebat tunc temporis, exhortans ut huc exigeret animae languore simul Sc diligentia adhiberet sanctioni legii imperialiti conseruatus . Proinde quemadmodu ecclesiarum anxia selicitudinem animo circun- ferret, iuxta admirabile Apostolum abunde haec docuerunt. Post solicitudinem ecclesiarum, in qu stionem veniunt ' rationes concreditς dis- se aestis pensationis,&ecce deprehendit ecclesiam nullum debere sumptum. - Per hunc unu authoritati desert obsequium. In partem venit episcopalis sumptus. Inuenit copiam rem liberalem dc opulentam. Horu opiparam munificentiam iubet efferri in ' nosocomium. Condit nos comium,& ' σ-mo capacius reddit e superfluis rebus. Duos praefecit presbyteros religione venerabiles & medicos . Adhuc & ad exhibendum obsequium infirmis substituit viros qui benignitate essent commendabiles, & innupti, ita ut hosipites indigenae & morbo quopia correpti liberaliter & cum diligentia procurarenturudque ob honestatem, Sc ad gloriam Saluatoris. Secu- dii hoc qui sequitur ordo, vocatur viduaru quae palabudς suerint & erraticae, nec recte esset couersatς. Si quas deprehcdisset propriς carnis ama- . obstiores, eas admonebat,aut ut ' inuite ieiunaret,& abstineret a balneis,& G T VE
69쪽
VITA B. IOAN. CHRYSO STOMI PER
superstuo ornatu vestimentorii eas hortabatur, ut si citissime apprehenderent sibi commodiores nuptias, nequa per eas columelia irrogaretur legi diuinae. Secundu hunc ordine adhortabatur de obsecrabat multitudine populi ut peruigil& assiduus incuberet noctiarnis' supplicationibus. Vxores autem horia iubebat, interdiu ut domi maneret ora tionibus vacantes,& a coniugu cognitione per diem seriaretur. Hisce omnibus1 eos qui in clero crat ad opera Dei supiniores,quippe qui noctem totam pro consuetudine veternoso sopori se tradebat,moerore coficiebat. H caute opere explebat, propones pro animi sentetia tali moderatione vita dirigere.Secundu hoc,gladium distrinxit increpato tu aduersus diuites, incidere cupiens animae eotii vomicas & suppurationes, modestia & humilitate eos edocens, Vive erga caeteros moderata moru teperiem asse
rent, apostolico persuades eloquio, quod quide ita habet ad Timotheu, 'qui opere ipso suum praesert nomen: Diuitibus huius seculi praecipe, ut ne alta sapiant, neque spem suam ponant in incerto diuitiam. Sed enim Ioanes quandoquide instituerat prope dixerim post se futuris episcopis vilicdi formula,vti vivere debent, nimissi iuxta pr scripta a Paulo doctrina,vt propria mercede preco Verbi contetus praedicet poenitentiam emi nem perstringes eoru qui ecclesiet huius fungeretur sacerdotio,cibos t tum accipiebat, semper talem apparandi cura fugies. Quod si noluisset ab Olympiade accipere, rem utiq; fecisset prorsus indecoram, iuxta eius sententiam qui dixit: Dignus est operarius mercede sua. Et, Quis pascit grege,& de lacte gregis non edit Ecquis platat vinea,&de suctu eius nos iamit Nolebat is cu alio quovis sumere cibu, sed &a quibusda inuitatus ad epulit, nequaqua eo pergebat, hisce de causis. Primaria est, Vinii non bibebat ob capitis feruore, nisi siqvado Diarrhodo usus est Sole ex stua- te. Altera, litomachi sui tenorem non facile moderaretur,ob quadam infirmitatem, ob quam plerunque edulia ei studio adornata, ipsi iniucunda videbantur 5: insuauia, ne sic quidem quae deerant, requirebat. Ad haec, curis ecclesiasticis sedulo obeundis intentus, per obliuionem
nonnunquam ad vesperum usquepermanebat in cibatus. Hoc etianum curabat,spiritualium rerum dum distraheretur contemplatione. Pervigili insuper studio enitebatur, ut nequid de scripturis sibi relinqueretur ambiguum,hac una opera simul rescindens oeconomis furandi occasiones,& ne in suis ' breuibus pretia opsoniorum decuplo exaugerent, sicque Iauperum necessitates interuerterent, ea sibi vendicando. Hisce causis accedebat & alia. Dum secum reputaret tantae ciuitatis numerosam multitudinem, animo versabat, quia deberet tanti istius honoris omnimodam dignitatem, ut dignum fuerat, tueri & conseruare, ut CHRisTI dispensatorem addecet, aut nemini facessere negotium.
Quod si se velut mancipium dedititium alienis mensis dediderit, Isne par esse poterit sustinendae tantae dignitati, dum sic populosam & amplam incolit 'ciuitatem,per absurditatem rei aut propter paupertatem,
70쪽
GEORGIUM PATRIARCHAM ALEXAND. 1c
aut certe propter ingluuiem, emendicare cibos ab unoquoque cogitur, ac stagitare 3 Atqui studium vacationis moderantur Dei contemplatio, sin sermonis ossicium,enarratio scripturarum, viduarum prouidentia, consolatio pupillorum,infirmorum diuersoria,opitulatio oppressorum, comtorum accurata sollicitudo, clausorum carceribus visitatio. Quonam pacto os quod se in diuinis exercuit eloquiis,auris audiendis Dei oraculis assueta,diuinis precibus exaudiendis', sustineat audire garrulam me-sς loquacitatem Visus itaque est per populi tumultu,per multitudinem respexisse ad paucitatem sumptuum. Praesentibus insuper qui calumniae causa iubebat eum longum valere,dicebat,eorum obtrectationibus Opponens illud ex Actibus apostolorum, seque ipsum consolans : Viri fratres, non est quum vinos relicto verboDei,ministremus mentis .Eth cquidem causa perspicua est, ob quam aliis nolebat conuiuere familiariter . Verum dici potest id ipsum fecisse per praeeminentem & exactam religiosi vitet exercitationem. Ab omni enim cupiditate pecuniae cumulandae abhorrebat,eratque ad sobrietatem prae omnibus, & ad humilitatem propensissimus. Palam est virtutes hasce omnes prae caeteris requiri
in sacerdote. Hqc pr ter,ut erudiret sermonibus,ut comonefaceret: denique ut persuaderet,quo singuli quique prudenter sibi consulerent, ut aequitati legum prouideret ac bonet tam , ut viduis prςessent ac pupillis, ut pauperes ac debiles laretur eleemosynis. Sed enim iusto asperior videbatur multis qui erant e clero, eumque insimulabat luterbiae, & se itilis reddebat inuisum,sic ut ab eo deflecterent, quod in cocionibus illos coarguisset. At ille lato plus sibi persuasit ac perpulit,ut sua doctrina improbam omni u nequitiam reprimeret. Sarapion per eum ordinatus diaco nus, Voce exerta, pr sente aericoru coetu,hunc aliquando locutus est aduersus eum sermonem:Nihil unquam horum fiet,o episcope, nisi virga quapiam sueris omnes insectatus. Dictu hoc,& aduersus epit copum districtum per increpationem,odium mire extimulauit & redaccendit. Sanctus autem Ioannes secundum haec non ita diu moratus multos eliminauit ecclesiae ingressit. Sarapionis autem suterciliosam arrogantiam sufferre poterat nemo. Iam Ioanes episcopus cum obtineret multam in
dicendo' libertatem,etiamsi quid occurrisset, praeter decorum, nulli non obiiciebat. Quin & nonnunquam cum adesset Seuerianus,ei episc'poquem coueniebat exhibere honore, no detulit, sed pro suggesto sessitas concionabatur, per hoc declarans sibi non admodii curae esse praesentia Seueriani,tu quia Sarapionem habuisset despicatui.Ipse enim in omniupraesentia,exerta voce inclamarat, dices: Si Sarapion moriatur Christianus,non astum psit humanam carnem Christus.qua occasione arrepta, Sarapion inimicitias Seueriani cociuit pala in B. Ioannem. Cum texisset quidem illam verborum praecisionem siue circunstantiam, si Sarapion Christianus moriatur, Seuerianusaute dutaxat intulisset dicens: An non
Christus humanam assumpsit carnem i hoc utiq; quasi ita dictum esset,