장음표시 사용
151쪽
qua Concilia , etiam maiora de gencratia, quibus Ecclesiai una, nos rum praeicitam , iura S liburtates continentur, quantitis aequitate sima nitantur, cedant tamen minoribus: dc de Conciliorum omninautoritate securus , dubia nonnumquam de falia pio certis & veri, credulis lectoribus obtrudit. Qriinetiam , propter antiquae disciplinrituum , & linguarum ignorationem , identidem cespitat , debitura
Huiusmodi autem errores in Conciliis quidem Grattinus , par manu , raro sparsisse dici poterit, &, ut aiunt , χιὼ, α α με - λακιν. At in Epistolis decretalibus Pontificum, Clementis , Anacleti, Euaristi, Alexandri l.& aliorum, liberalissime, &-δυλακώ : qu uidem falsas plurimas, suppositas , & mendosas esse , indicare Stulosis necessarium visum cst ; quia non tantum haec a postremis Grtiani Correctoribus sirpἡ fuerunt omissa ; sed etiam a doctissimo Antecessbre pridem obseruata , contra mentem Autoris , & in eius fraudem, ab imperitis & tagacibus Libr riis contaminata partim , obet', partim iugulata sunt: ut perspicacibus ostendent satis vulnerum cic trices, quas incauti mutilatores obducere 1 unt obliti. Hoc unum equi dem in ea re miror , cum Antonius Augustinus Iuris Canonici periatissimus, ex incertis huiusmodi Epistolis, excerpta plurima, suae Calilechioni. tanquam vilissimos pannos purpurae assuerit. Non maiore iudicio, dc diligentia, ex dictis Patrum, & aliis Scriptoribus desumpsit multa Gratianus. Quae tamen in his peccauit , fer omnia Romani Correctores accuratisimae emendarunt: ideoque supersedemus. Singula enim persequi , quae virorum doctissimorum diis gentiam effugerunt , breuis orationis modus non sinit. Hactenus Iure canonico veteri, dc nouo: quae diligenter explorata, plurintraditiones veterum , & recentium Interpretum prostigabunt , & inani uin Commentariorum onere leuabunt,
Canerum Natura Se Institutio a puero, de qua initio dixi , -iδεμ, αν vocant , dc Iuris disciplina, qualem modδ expressimus , studiosi parsim proderunt; nisi praeterea labor perpetuus , nec interruptus, se
certo & legitimo temporis spatio continuatus accedat. Prudentia maiorum & communis Populorum consensus, qui ratione& lcgibns reguntur , Locum opportunum addidit et ut non ubique, sed in certis tantum Ciuitatibus Iuris scientia . publica autoritate d-ccrctur; idque publice, non furtim, in tenebris, de in priuatis aud toriis . in quibus pro arbitrio suo doetiis, de indoctus quilibet , p riter , de ex aequo , docendi Iuris fiduciam , in perniciem iuuentutis assumit. Quin εc euenit aliquando indoctiorum Magistrorum priuata Auditoria , maiori Discipulorum numero cclebrari. Quidni nur quid quotidie videmus agyrtarum , & circulatorum theatra maerIt cline plebis imperitae circumuallari , stupore vulgi , plerosque cx illa fece factos nobiles , dc potius adiri, quam sapientissimos Medicos Nimirum sui s miles imperiti trahunt imperitos, qui nouam capturam,& nouum genus lucri inuenerunt . iplam ignorantiam. ae,ia um , ai
nes, his fraudibus , de dolosis artibus circumueniunt. Catholica pro
152쪽
DE RE A IURIS CANONICl DISCENDI RATIONE. ς,
eepta, Tractatus generales, Compendia, quesdam species , quasdam Antino aes, auidis Sectatoribus suis, quasi mansa in os ingerunt: adeoque verendum esti, ne quod olim picturae contigisse dicitur , .ut peri rit , postquam AEgyptiorum audacia tam magnae artis compendiariam inuenit ; idem eD Iurisprudentiae, longe maiori publicae rei damno, eueniat , pemiciosissimo huiusmodi Breuiatorum facto ; qui admirabiles Iurisconsultorum libros , de Imperatorum sanctas Constitutiones, in frustra , & Epitomas sacrilegε discerpunt & lacerant. Nos verb, cruda, dc praecocia studia prorsus damnantes , laborum gradus statuendos esse profitemur : & ut totam orationem in paucaeoniiciamus, sex in studiosis, siue Iuris Canonici, siue Civilis requirimus ἱ Naturam, & Indolem ; Institutionem a pucro ; rectam Iuris disciplinam; Laborem indefessum , Tempus legitimum; & postremo locuin
studiis aptum, & commodum. Scientiarum enim cognitionem , cum iis, quae tcrra nascuntur, non inepte comparari posse putost Natura nostra vehit ager est 3c solum : Doctorum praecepta sunt semina: Institutio a puero tempus opportunum designat , quo semina verrae commen danda sunt: Studium & labor culturae vicem obtinet: Tempus legitimum haec omnia confirmat dc roborat , ut persecto emirrianzur , do quasi ingenerentur : postremo sicut aer ambiens benigno fruges educat, eisque colorem ac maturitatem inducit; ita & locus ipse ad docendum publice constitutus alit quodammodo, ac promouet studia Iuris, eaque laniora ac vegetiora praestat.
His igitur lex, tum ad Iuris Ciuilis, tum ad Iuris Canonici disciplinam colliatis , nihil ad plenissimam, & persecti mam cognitionem deerit: nisi usus δc experientia; quae non in Scholis & ab Antecessioribus sed in Foro ἱ quoticliano Iudiciorum stropuli, exercitatione &- tritura est expectanda.
153쪽
in Lib. I. Decretalium Priores titulos olim ab Autore praefixum.
ROPOSITI rationem & methodum aperire tibi,
BENIGNE LECTO R, in ipso limine necessarium , duxi. Anno superiori, per vices, ex instituto Scholae, explicatio mini Canonici Iuris obtigerat. Impellebar huc illuc, incertus quam partem aggrederer Studi sis utiliorem. Obversabantur animo Compendia. Breviationes, Catholica, seu generalia quaedam : -- culi genio obsequendum, quo per Indices dc Epitomas nimium quantum sapere gestiunt. Quin etiam operi me accinxeram. Desultim pro gressi, ubertas & dissicultas materiae cohibuit impetum , & statim remorata est: huiusmodi nempe scriptorum plurima volitare dc circumferri , quae Decretis etiam publicis aliquando prohibita fuerint. Solidius aliquid ad informandos & imbuendos Studiosorum animos desiderari, viam sedulo muniendam, per quam deducti facilius ad enucleandas Quaestiones dissiciles , quae quotidie veniunt in viam praepararentur. Quare, pleniores potius Tractatus in exemplum conscribendos mihi persuasi: nuc parcE, doctrinae caput & fontes tantum ; sed etiam ex fontibus plures rivulos deductos consectandos. Quid est enim aliud Tiactatus, quam multarum Quaestionum, quae communi genere continentur, & latent, latius diffusa, & subtilius explicata comprehensio eu expositio , διb eis Ucrum , ne maem dc imparatam Iuventutem ab initio deterrerem , Praefatione ampla viam monstraui, aditus alsoqui dissiciles patefeci. In ea quippe tam de Meth do de autoritate Gratiani, quam de reliquis post Gratianum Decretalium Collectionibus antiquas & nouis , plenissime disputauimus, quae singularum origo, quis ordo, quae autoritas. Quod cnim ad Ius Canonicum antiquissimum pertinet , aliquot ab annis , libro singulari comprehendimus: in presenti, quae spectant ad Ius Canonicum nouum,
duntaxat persequimur. Post Praefationem, Tractatus nouem exhibcmus, in nouem primos titulos Decretalium. Si primum excipias , in quo intima Thcologiae, de Summa Tr. ntate, or Fide Catholica panduntur arcana, quibus me tinniticere sacris Theologiae mystcriis non imbutum, nec valui, nec
debui; in rcliquis octi , icnraui praestare quod sum pollicitus . & ipsum
Tractatus nomen & titulus requirit: quamuis pro materiae modo , aut quaestionum dissicultate, multitudine, vel varietate , aliquando proli
154쪽
aetor, aliquando breuior fuerim. Praeciquam operam in iure veteri Canonico posui, & Historia Ecclesiastica veteri : quia cum vera de sin ceriori disciplina conuenit , ex qua bene multa in mores nostros, &Iura, derivata passim, translata, longaque Consuetudine & usu comprobata & confirmata deprehendimus; sepiuscule licEt cum nouissimo
Decretalium iure pugnare consueuerint.
Non ideb minus sedulo laborauimus in investiganda Sc eruendα
vera historia noui Iuris, variis ex Scriptoribus , coaetaneis praesertim, de in secernendis veris causis & occasionibus , a fucatis & coloratis. Quod ut accuratius perficerem , difficiliorum & maioris momenti Constitutionum interpretationem ex professo suscepi. Profuit etiam
non semel Glossam & vetustiores Interpretes in consilium adhibere; quos fastidiose nimium delicatuli quidam dedignantur.
Praeterea ingenue profiteor , in uniuerso opere me frequenter adiutum monitionibus , studio, dc beneuolentia virorum , celebritate nominis , eruditione varia, Ac utriusque Iuris scientia instratistissimorum,
quos honorificὸ semper appellaui. Numero plures fuisse, qui opem ferrent vehementer exoptassem. Clarissimum virum Ioannem a Costa, Tolosanum Antecetarem celeberrimum, S de mu optime meritum , cuius
recitationi bys per sex annos assiduus interfui, hoc loco designari &laudari, rara magni viri & exquisita utriusque iuris scientia; memoris adhaee discipuli officium flagitauit : cuius ne quid meritis deterere , vel inuerecunde scripta, per quae profeci, supprimere cauilletur aliquis, bona fide publici iuris primum facimus illius Recitationes in
eosdem nouem titulos , quanta diligentia & sinceritate licuit ab aliis exscribere : neque enim ex ore dictantis excepimus. Paterni nominis, rerum, scriptorum, famae haeredes, filios spei optimae insuper rogamus, ne reconditi thesauri usura & fruitione , eruditos viros piluari tamdiu patiantur ἔ aut aequo animo ferant, quas habemus plurimas Recitationes , in publicum usum, qualescumque nancisci potuimus , propediem promulgari. Habes Consilii nostri summam, B Euro Nil Lac TOR: his fruere ἐdum alia dc in Iure Civili , ex quo pleraque mutuamus . Ec in Iure C nonico meditamur. Si quid minus arriserit, si quid parum cauerim, vel lapsus humanitus fuerim; nec enim dubito r mutabo factum , & lubentissime monitoribus obtemperabo. Hoc amplius: egomet, si Deus sinat, vineta caedam mea, priuatoque studio , ex secundis cogitationibus , non contemnendi supplementi aliquando accessuri , secunda editio Tractatus de VD ct Autoritate Pali:i, non dubiam faciet fidem. Postremo si quam vel delectationem, vel utilitatem perceperis ex his conatibus, gratiam mecum habe, singularis eruditionis dc modestiae amico Ludovico Nuble; qui me non tantum admonuit in progressu operis saepius, sed etiam totius editionis fastidium, nauseam, varias opera rum moras , stuporem & imperitiam generosE concoxit.
Nondum finis. Alius ex alio labor: quid facerem ὶ obtrectatores &malevoli, qui resides in otio , nec electi, nec sortito iudices dati splendida de scriptis alienis iudicia faciunt; forte conquerentur se prae-PARs PRIMA. I
155쪽
μ MONITVM LECTORI NOVEM TRACT. PRAEFIXUM.
teritos. Exoratos nihilominus velim, supercilium & seuecitatem fron tu exhilatent, his lepissimi Phaedri versiculis, Alveos acci te, ct ceris opus infundite, Vt ex sapore mellis . or forma fa- , orc. Quot in Iure Civili loci & nodi vindice digni , post omnium inte rictationes supersunt Z Interpretum praestantiorum libros, summi potissumum Culacii. lumine non egere & doctore si quis dissimulet, aberrare turpiter, doctissimorum Antecessorum scripta nupera facient manifestum. In Iure Canonico , omnia serE horrent, de squallent situ , inculta. incompta, inornata. In utroque iure materiae abundat copia. In illo se ludo exerceant δ εριι ἡ δέ seum . Omnem in scriptione laborem vertari constat apud veteres & novos Magistros. Vnum alleg bo instar omnium, testem omni exceptione maiorem, quo vix vuu maiore solertia , fide, iudicio, & nitore, Literas humaniores, Phil
sophiam, & Ius Ciuile publicε docuit, & eruditissimis scriptis illinc
uit. Testimonium iuuabit audire. In docendo quidem, O Iaboris minus est, ct voti statis multum; ct existimationii , si quid peccas, leue pericul- roringenij ceria ae ιώeunda laus , si quid acutius paulo cogitasti. Nam neque sollici am auditor benevolus Doctoris requirit Eslgentiam. ct sponte fauet. cr ignoscit facile , or laudat perlubenter. Ad minus tamen multos utilitarperuenit, quam si aut scribas Vse , aut ab aliis scripta facias metiora. Co tra in scri endo experior omnia : Mi ct labor ingens , υών voluptas nulla aut si qua vero est, ad neminem ea mimis, quam ad te pertinet: ubi aut pro oria deiscus, aur 'stida, aut sera a postentate expectanda laus: ubi nomeum aquis, or auiuenia auιdis auribus f sed cum iniquo, or fastid ente .mnia lenore negotium: unde ob benedicta mul a ,frustra errati unitis veniam depreceris, etsi laboris tua seu 3 iν omnes redundo.
156쪽
Tractatus M. in IX. Triores Titulos Lib. I. Decretalium Gregorij IX. anno Io I. editis
postea ab ipse quibusdam passim insertis, vel
adiectis Notis aucti re emendati.
D Exemplum Codicis, primus Tit. De SummTrinitate, ct de Fide Carioticis , occurrit ἱ quamuin I. ct II. Couectione ; imb & in m. quae iussit Ii nocenti, III. prima , publica autoritate est edita hic Titulus delideretur. Statim enim incipiunt a tide Constitutionibus. Titulus autem de Summa Tranitate, qui nuper cum antiquis Collectionibus Ammi Ausuilini editus est ex MS. Clarilaimi Fabri, pertinet ad III.
157쪽
Iectionem, factam a Bernardo Compostellano, quae non est recepta ; sicut in Praefatione diximus. Itaque primus in xv. Collemone hic Titulus collocatus est : in quo duae Decratales continentur , desumptae ex Concilio Generali , id est, ex Concilio Lateransi , habito sub Inn centio III. quod absolute Generale appellatur , ad differentiam antiquioris Lateranensis . sub Alexandro III. Duabus illis Decretalibus S
cro anctae Trinitatis mysterium explicatur et occasione rapta ex haere- Subiectum es sibus exortis illo tempore , aduersus Trinitatem. Deinde , de tribustius Tituli. Sacramentis , Baptismo, Eucharistia, & Poenitentia tantum , subiici rutaliquid: qnia omninb, & omnibus, necessaria sunt ad salutem, &beatitudinem aeternam λ quam non tantum virginibus , sed etiam comiugatis, ratere definit, contra Haereticos quosdam, qui exorti erant, non tantum lcmpore Innocentij III. sed etiam longe antea , ut colligitur ex Concilio Gangrensi : quos & Paulus Apostolus praedi
νε-4.., In Vero a. Abbatis Ioachimi Libellus editus contra Petrum ' Lombardum, de mirare, fu Esntia Trinitatis , post mortem ipsius
Ioachimi damnatur. Nec tamcn Ioachim damnatur , Ut Haereticus , nec
reliqua eius scripta, vel gesta reprobanrur: quia se, & omnes Libros suos, Ecclesiae Romanae iudicio approbandos, & corrigendos assignauerat, & stolam, ut dicitur hoc loco, d. stiuerat de ea re , siue Pro testationem , quae nupcr edita est in Dir Eloni Inquisitorum Parte i.
Scripta verb est illa Protestatio, Anno Christi Iolo. Quare dc post eius obitum, Innocentius III. laudabilem Ioachimi facit memoriam, Lib. r . Registri Epistola sto. Quinimb , & in ista Decretali significatur, Institutioni Florensis Monasterii ta me a Ioachimo , nihil derogari . Concilio : quod quidem Monasterium in Calabria situm esse constat,
ex dicta Epistola. Hoc amplius: cum quidam calumniarentur, Abbatem Florensem, & Monachos , eo colore, quia Fundatoris eorum Libellus, ut haereticus, damnatus erat in Concilio Lateranensi r extat
Rescriptum Honorij , Successoris Innocentij III. in dicto Directorio, pag. 6. quo declaratur, nihil eis obesse , quod contra Ioachimi Lι- rum, in Lateranensi Concilio statutum erat. Vide Trithemium lib. do Seriptoribus Ecclesiast. ubi hanc Decretalem citat, & in Chronico Him Dugiensi, pag. 18 . Plenissime ino retulit hanc Historiam Matthaeus Paris, in fine Henrici II. 3c postremb, Franciscus Pegna in I. parte Directorij, pag. s. dc s. diligentec notauit. Miud longe de Almatico
statuitur in eodem cap. Nec enim tantum damnantur Alinarici Dogmata, sed etiam Memoria; nec tumen, quae, qualis , fuerit eius haeresis memoratur , utpote absurdior. Quam & insanam , ait Concilium rquod constat ex articulis aliquot illius haeresis , quos refert Martinus Polonus, in vita Innocentii LII. ubi de hanc Decretalcm citat: & maximἡ Rigordus in una Pbilippi Augusti; quo loco Historiam omnem Almarici narrat, de Concilium Parisiense aduersus eum habitum. Ex quo Rigordi loco apparet, falso Martinum Polonum , & Francisi cum Pegnam scripsine, Almaricum , cum suo Libro dc sequacibus, Parisiis combustum fuisse. Ita enim Rigordiis scribit. Praeiuctum m- resanham Alma cum, quia plane constitit, sectam iliam , ab eo. origi-
158쪽
AD LIBRI I. DECRETAL. TIT. I. DE SUMMA TRINIT. bu/m habuisse ; licet in pace Ecelesia, ut putabatur , sepultus f et ab timuerso Concilio tuniuersae scilicet Galliae , habito sub Philippo Au
gusto , 9 etiam post mortem Dic excomm nicatur, O condemnatus, ct aciem terio sacro dei ctus , ct ossa, ct cin s eius , per sterquilinia sune diversa. Ex eodem vero Autore discimus , sequaces eius combustos fuisse, parcitum tantum mulieribus, or simplicibus. Idem Robertus M nachus Coenobij Sancti Mariani , apud Altissiodorum, ordinis Prae monstratens s , verus Autor Chronici, Altis odorensis vulgo dicti, usque ad annum scilicet mi. in quo desinit. Congregato igitur Epsoporum Concilio , assa tibus Magistris Parisiensibus , propalant r eorum ineptia,emmumque iudicio reprobantur, O vicatι mretici, exponuntur P mB L IC . E P Ο T EST ATI; ex quibus, dece tr duntur incendo ;reliquι quatuor murals reclusione damnantur. Et post pauca. Habina au em initium hac adinventio profana verborum, a quodam nomine ALmaraco , quem non longe ante defund um , iudicauerum Anathemate per cellendum , feceruntque corpus asius a tumulo erut, Er velut hostem Fides, extra locum Fidelium procul poni. Lororum quoqως Aristotelis , qui de naturati Philosophia inscripti sunt , or ante pβΜcos annos Parisius coepe-perant lectιtari, interiusia est lemo trιbus annis , qΜia ex Ff errorum se m nia, viderentur exorta. Hactenus Risordus , dc Robertus , qui eo
tempore scripserunt; & exortam, & damnatam haeresim , referunt ad annos C tristi 11os. dc ira o. sub Innocentio III. & Philippo Augusto. O i ibus iunge sequentes, & huic aetati vicinos, Caesarium Moianachum i Hei sterbachensem J Dialogorum de ταωs Lib. s. cap. aa. cuius verba BZouius inserit, ad anuum I 2o'. num. ii. & Uincentium Ileli uacensem, Θ enlι Historiabs oh Zy. cap. Loy. Scriptores illos operae pretium est eomponere; & ex his Synodi illius Parisiensis Historiam eon ficere s de qua nulla mentio apud Conciliorum Collectores. Praeteret explicant, & confirmant, verissimurn esic , quod in fine cap. a. hoc tis. dicitur. Almamcι Doctrinam , non tam haereticam , quam insanam esse
censenatim. M S. versio Gallica, Sa Do ne ne riit pas et re appelle olant frui m ni heresie, mali d serae. Notant postremo , quod ad ius nostram pertinet, traditos fuisse post degradationem, pertinaces Alma rici Sectatores , Curia Regis Phi pi, Publica Potestati. Quod decernunt Leges pleraeque, tit. de Harericii, & de Apsutis, Et quidum I. . Od. de Haret. ct I. 1. C. de Apostat. etiam defunctos , violatae, atque des Radu hus r- sertae Religionis , accusari permittunt , sicut in criminibus Maiestatis. Derius a.
Post depositionem , siue degradationem, & excommunicationem mino Re m 'etirem, dc maiorem, κωθάιρεμν, αι- σαῖν. αὐχ - ῆ cum Ecclesia non lic Hanarum cap. beat vltra quid faciat , ne possit esse Vltra perditio plurimorum , per i . saecularem potestatem comprimendi sunt incorrigibiles, & contumaces, cap. ρο- extra de iudiciis. RectE Bascamo in eam rem ad Nomocan. Pho iij. tit. s. cap. a s. posteaquam Conditores Basilac n , sustulisse ex Li bra, Digestorum , ct Codicis poenam viui comburij Obseruauit, :ώι α-ν- θνα-νον θωνα re ; sicut Iustinianus contra in honorem venerandae Crueis,
eius mentione sublata, furcae poenam substituit: subiungit Balamo: M.
159쪽
Fur miti, id est Bogomitum quemdam nomine Haereticum supponir. Bogomili, totius D -ο sectae nomen, cuius Autor Basilius quidam. Monachiin, sub Alexio Comneno , qui & eius iussu in hippodromo crematus it. Haeretici vero, quos hic memorat Balsamo, aliquot post annis , sub Manuele Comneno, vivi combusti fuerunt. De Basilij Haeresiarchae supplicio,& de Bogomitorum haeresi, praeter Zonaram , Tomo m. Annalium, vide eundem Balsamonem ad tit. x. Nomoe . cap. t. sub finem; ubi ait, in Regionibus , in quas secesserant, impunὶ habitare, & tolerari ab
minit ad cau. νη. Ancyrame Synodi, & ad can. ry. Synodi Gangrensis. Plenius de illa haeresi Constantinus Harmenopulus libro singulari vimrsibus, cap. ro in fine prima partis Iuris Orientalis Leunclaui, i qui & ait , non multis ante suam aetatem , c pisse Illam Haere. sim, & esse partem antiquioris Haereseos Masalianorum , siue Euchiis rarum : f de quibus vide Theodoretum tib. 4, cap. Lo. J Appellati nem verS Bogomitorum ita explicat, cis δ' M Bωγῆ λεν , πιν τὴν πιν Μυσων γλωραν , ὁ - - φ ε λυν επισα,μως i Mysorum lingua, qui postea Bulgari. Ex his duobus Exemplis, & aliis antiquioribus colligitur, post mortem Haereticos posse damnari : quae quidem quaestio cum diu in E clesia fuisset valde eontrouersa, decisa tandem fuit in Concilio Generali Oecumenico V. sub Iustiniano habito, in Causa Theodori Mopsue- stent, Astione s. ut constat , tam ex ipsius Concilij gestis , quam ex Iustiniani Edicto, de Fide. Diximus val4ὸ fuisse controuersam hanc Quaestionem ; Vtrum damnandi sint post mortem , qui in Ecclesi pace desuncti sunt. Ex professo Facundus Hermianenus passim , in
11. Libris, ad Iustinianum Imperatorem , Pro defensione trium Capitu Drum Conei* Chalcedonensis, maximε lib. 8. - . F. O lib. I s. cap. 6. εν seq. quos Libros , eruditione multa resertos, sicut& alios multos, debemus diligentiae & eruditioni praestantissimi viri Iacobi Sirmondii ex
quibus locis petenda est vera explicatio can. s. ct 6. Causa xxiv. a. f Addendum cap. a nobis 28. extra de sententia excom. Nicephorus Callistus lib. 1st. Hist. Eccles cap. r. p. 342. ubi de Eun mio. Philostorgius tib. II. cap. s. & ibi notata. Isidorus in vita Ferrandi , & ipse Ferrandus in Epist. quae inter Opera Fulgentij. Nempe eo tempore improbabat AEgyptus . Africa & Hispania Synodum U. Videndae norae ad Isidorum in vita Theodori Musi seni cap. 4, ortib. de viris Lli bibus cap. ix. 31. 2 32. Et oratis vulgo sub nomine Chrysostomi edita veram esse Habertus contendit) Non oportere anathem
160쪽
AD LIBRI I. DECRETAL. TIT. I. DE svMMA TRINIT. I
tiabare viuys ct mortuos. Iungendum factum , tum ipsius Chrysostomi, qui mortuorum Origenis Sc Theodori damn tione abstinuit, tum Fl uiani Antiocheni , qui separauit quidem orthodoxorum Martyrum ossa dc reliquias ab haereticorum ossibus ; neo tamen haeteticorum reliquias violauit. Adde eundem Chrysostomum tomo F. homiliarum pag. 19s. editionis Anglicanae, & editionis Parisiensis tomo t. pag. 8o8. Ec in notis pag. IIo. D. Habertum in Pont,si 5 Eccisa G in notis pag. 7 7. Ius Orientale pag. 249. dc Franciscum Torrensem in tractatu de actis veris VI. Synodi pag. Ia. I 3. I . Sc seq. fush. J Inter Iurisconsultos constiti t facilius, Causas Perduellionis , siue Maiestatis , post mortem re rum institui: qua tamen causa, ut de haereseos, ex ita, non liceraccusationem instituere post mortem. Antonius Augustinus vιtomes parte s. cap. R. pag. 24. in Causa Formosi : εc Doctis. Petrus de Marca in Decrerati vigelii, qua confirmatur U. Synodus pag. Ioy. & Ho. J Verum ea propriε pertinent ad tit. de Hareticis. Vnicum ad hunc titulum addo : quomodo intelligenda sit dictio Catholica. Meliorem sanὸ non habemus Interpretem Vincentio Lirinensi, in I. Commonitorio aduersus Mareses, cap. 3. ct seq. In Catholica Ecclesia magnopere curandum est, Otia teneamus, quod ubique , quod semper, quod ab omnibus creditum est: boc est enim vere ct proprie Catholicum, quod Vsa vis nominis ratioque dictarat, qua omnia fere uniuers aliter comprehendit. Tres conditiones requirit : Vuiuersitatem , Antiquitatam . O Consensionem. Reliqua huius Tituli Theologis relinquimus is quos vide, maximE D. Thomam , qui doctissimum Commentarium in duas Decretales huius riti scripsit. Ali Tum praeterea Theologorum, & Interpretum Commentaria in hunc Tit.
diligentissime collegit Franciscus Pegna, initio Directorij Inquisitorum.