장음표시 사용
291쪽
peti possunt. inibus adde Socratem tib. cap. ra. Sozomenum de
Ad instar Peregrinae Communionis propriὶ dictae, poenalis quaedam Communio dicta est Peregrina, rei effecta inspecto, Sc dignitate
personarum spectata. Sicut & Laica Communio pro poena aliquari do sumitur , dc poenitentia Laici videtur appellari ab Hilario subi initio libri ad Constantium Augustum . quem librum ipse Constantio tradidit. Si indignum aliquid non modo Episcopi senctitate . sed etiam Laici integritate gessisse docear l, non iam Saeerdotium per veniam ex pectem , sed intra paenitentiam Laici consenescam. Peregrinae itaque Communionis poenalis exemplum proponi potest, verbi gratiaJ quori Episcopo adimitur Episcopatus, ad quem ordinatus est, ministratiopi nomen vero , ordo , & dignitas relinquitur. Sedet, communicat Exempla etiam cum Episcopis , nullam habet executionem officij sui. Exempla supta in iure superta attulimus ex Synodis Regens . Agathensi , Ilerdensi. Et quidem insunt ex ι. θε Regonsi μηmes Nicani citantur in exemplum. Canonem 3. intellexis.c,GM roo. 1 de se diximuS Patres, in quo Nouatianis Episcopis, in eadem Civitate verbo. Hus sum C tholico constitutis , Catholicus retinet dignitatem ; Nouati cari ibi i qianus , siue Catharus regradatur in ordinem Presbyteri et benignius ta- ornamentis Seia men facturum Episcopum Catholicum , si nominis Episcopi hon
natoriis stunia rem ei permittat, aut saltem locum Chorepiscopi , τλη - ό ν --.1 in. Et in Epistola ipsius Coneiiij ad Ecelsam Alexandrinam , Melatio
Concilio Chalcedon. Antione H. Episcopatus Ephesinus adimitur Bas. sano, 6c Stephano, qui contra Canones occupauerant Ephesinam S dem et nominis tamen honor relinquitur ; Zc solatij, & alimentorum loco ex reditibus Ecclesiae Ephesinae singulis ducenti aurei assigna tur. Paschasinus & Lucentius Episcopi Legati Papae utrumque ita distingunt. Bassianus ct Stephanus φ ς χαν G. ωσἐυ , --υμνω ἀι ' ἔκεινο-ἀνεργία , quietem habeant, cessantes ab operatione, mel admini atione eiusdem Eeclesia; 3e in eorum loco alius ordinatur Episcopus: eis tamen relinquitur ἀεια - Em ω.ss , ψ υινωνία, μυωα ἡ προσωι ., Communis, ct necessarsa Ialaria, siue decens solatium. Breuiter in Synodo Regens . Peregrina Communione foueatur. Peregrianis enim Episcopis vel Clericis , humanitatis causa & Communio in suo cuique ordine conuenienter , de alimenta tribuebanturias Et Concilium Nicaenum in can. 8 .sub finem nomen Episcopi separat a Chorepiscopatu, tanquam poenam minorem a maiore : & tertio loco subiicit Presbyte in locum. Alia de grauior poena extra Clerum ad Lai cos relegari ean.18. O .. Conta Sardic. Apud Graecos Grauissima paena Lasca Communione priuati can. r. Sardicensi. Media inter duas e
tremas regradari.JMaior autem poena, Episcopum in ordinem Chorepiscoporum te gradari, ut diximus. Nota est enim differentia inter Episcopos , de Chorepiscopos. Maetb maior , t ad Presbyterorum gracium redigi. INam sicut Chorepiscopus omnibus Episcopis est inferior ; superior est Presbyteris. Et munia Chorepiscoporum in canonibus disti guntur a muneribus Discoporum. Omnia , quae chorepiscopo per-
292쪽
. AD LIBRI I. DECRET. TIT. VII. DE TRANSL. ErisC. 3ce. Hamittuntur , Episcopus exercere potest et non contra Chorepiscopus. Vide dictam Synodum Regensem can. 3. 6. O s. can. u. A Uri circa . Io. Antioch. dc quae ad eos canones Graeci & Latini de Chorepi sicopis notarunt.
Non debuit itaque Peregrina Communio confundi, dc ita explic ri ; eum ab Disopi duritate ct Orἀne in Chorepiscoporum gradum summouetur Episcopus. Nam aperte ea duo separantur in d. can. 3.
aut Chorepsus nomiσe , aut Peregrina com-unione soneatur.
I Sulte verb Chorepiseopum dicunt aliqui Peregrinam habere Communionem , quia extra urbem versatur, quasi Peregrinus. Nam Per
Minus Episcopus intelligitur propriε , qui ex aliena Dioecesi accedit : cui comparatur ille , cui nomen Episcopi permittit hab re Episcopus verus. Perinde enim atque quilibet alius Episcopus Peregrinus , nullam in ea Dioecesi. in qua prius tanquam Episcopuε se gesserat, autoritatem dc Iurisdictionem obtinet. JMulto minus in ean. 3σ. Concilii Ilerdensis . Anathematis nomine, continetur Communio Peregrina. Integram enim Communionem de illibatam in suo ordine retinet, ut diximus, Episcopus vel Clericus. cui pro poena ius igitur Communio Peregrina. In a. ord can. I s. grauissima poena grauissimo peccato sacrilegii ; dc , quod auget Pe earum , Clericis sacrilegis imponitur merith r non ut Peregrinam snon ut Laicam Communionem tantum inter Laicos accipiant, quae Depositum M summa est poena Clericorum I sed ut omni omnino Communione piscopum Latia priuentur, id est, alieni fiant a nomine Christiano. Et vix auoque, cam Comm addit canon , Pere ina Commanis concedatur ἔ Id est , post longam nionem retin Poenitentiam vix dispensabitur tum eis: non ut restituantur exec re probat can. tioni & administrationi, vel ministerio gradus sui; sed tantum nu- I8. σ I9. Conis do nomine de dignitate fruantur, dc postremi Communionem acci- cilii Sardi-piant inter eos , qui sunt eiusdem gradus, censis in Graecis, qui in Latinis non extant , in quibus de depositione Musaei de Eutychiani agitur. Vide Pauladium in vita Chrysostomi, VI. Synodi in Trullo can. 1s. cy ai. dc inter Africanos
Tanti etiam faciebant Communionem Ecclesiastieam, siue Cleria calem I accipere intra Altare , inter sui ordinis Clericos i ut depositis Episcopis , dc non tantum executione , administratione , dc auis toritate; sed etiam ipso nomine nudo priuatis, summi beneficij loco humaniter concesserit Chrysostomus, intra Altare communicare quibusdam Episcopis ; quamuis ne nominis quidem Episcopalis hon rem eis concessisset . Palladius in eius vita pag. 26. eo loci , ubi tractat de Depositione Episcoporum Asianae Dioecesis , qui pecunia
Saeerdotio: f existimauerim, dc omni gradu Ecclesastico. J Gratiae &indulgentiae loco , quia sponte erimen Simoniae consessi erant, a Ctariostomo pet ierant επώ a vi ναοιγε ὸ δειλοθι, 6c a Curia Ono Disiligod by Corale
293쪽
stionem & ademptionem autoritatis dc nominis Episcopalis redacti forent inter Laicos. & per consequens Curiae honoribus obnoxij ,, es. fecturum se tamen pollicetur apua Imperatorem , ut Curiae immuni. late fruerenturia Multi autem illis temporibus ideb Episcopatum ambiebant , ne Decuriones fierent , vel cum antea Curialis conditionis forent , per adeptionem Episcopatus onere Curiae liberarentur. In Clerum etiam se allegi per dolum & fraudem , inconsultis Episcopis, quidam curabant , vitandi delectus causa , aut ut e corporatorum collegiis exirent, Illust. Marea lib. r. de Conconaea cap. II. o. LIGOd. Theod. de Pstoribus re Catabolensibus , I. 8. eod. Cod. de S artis. Nota ad Philostorgium pag. 287. ct seq. 8Q Ambrosius ust. a'. lib. s. Quid vero sit Curiae tradi , vide apud Radulphum Forn rium lib. r. variarum. JSed haec omnia pluribus siquando, Deo fauente, persequemur in
cumena. Quod& in sequentibus repetit. Et ubique Interpres , vertit purpuram; fortὸ έλφοργώ commentus r & . σίων hum nam praefecturam ; cum de Episcopatu sit sermo. Προ ina non tantum patrocinium, sed etiam Dignitatem Ecclesiasticam, verbi gratia Epist patum, proprie significat, Frontonis Ducaei nota in ramum I. Chrysost mi pag. v. de Petauius in Dissertationibus Eeclesiasticis pag. 98. ubi praelidentes Tertullianus appellat , quos Iustinus , id est Epiccopos vocat. Esima ν, vel e--σίαν tita Melini Anglic. contextus ram 6. ρ g. s. num. ao. Chrysost. ob. r. de Sacerdotio cap. s. -σιω- ά iω- vocat, & ibi Fronto. Sozomenus lib. 3. cap. r. κραδαν eodem sensu
Vsurpat. Πυς- α tamen alio sensu tribuitur Petto in omnes Eccusias in notis ad d. tom. I. initio pag. 87. Merito porro in fine epistila S Od ca Alexand. Synodi in Caula Athana' pag. s s. editionis Commetini , Meletiani ita describuntur. εἰ υ χεσι--ὶ , ει και ἀσδεκλεπια - ἀττεν- , s Arue -οur . --ασυι γαρ ἀλιν - , s χην/
re liberari. Primum denegat r de secundo respondet . etsi per depo ih UT talia g*m ,: θη iam ς Curii oe Decurionibus ct ciuitatum Primoribus,
294쪽
ν -ιοῖν-ι, id est ordι nationes iniustas faciunt , ct fere ex Ethnieis
Confirmari pollunt, quae de immunitate a curia diximus , per EpI1c patus adeptionem β. si 2. Is . rs. J ar. 38. & 13. C. de Episcopis O CD- me. l. 16. ist 6o. C. de Drcurion. LI. 1. . quι bonu sedere possunt. Nov. 8 I. cap. I. J ct Nov. 123. cap. 4. β. 63. 99. 3O4 23. 163. ct I 87. C. Theod. de Decur. Novella Leonis ct Maiori de Cirriatibus. I. s. r. ct o. Cod. Theod. de Episc. Eccles ct Clericis. I. 6. Cod. Theod. de imp alia iuri Collat. Nov. de corporatis urbis Roma , ct Noue . de successione Curial. iis Cod. Theod. & l uretus in notis ad SImmachum pag.3ZI. editionis a. J Verum de his commodius alio loco. Modus seruandus, Ec finis imponendus, si prius pateris, Lector , medicinam fieri elegantissimo Athanasi loco, qui citato proximus est, & ad Meletianos pertinet. In Graeco corruptissimus est , nec ab Interprete intellectust Τῶν ν-Emκtιπατων , άνου--ἡ -- v , B 'D- Coniectura -s ἀωωs. Corrige. Emυνγεια δε , Epicurarianorum. Antea ostendςr x nostram confit . Meletianos, qui in Concilio Nicaeno ab Ario recesserant, iterum ad mat suiu .E. eos rediisse, esse Chamaeleontes et quare τρψπιι απι s. Iterum , statim nomii & i; antea , voluptatem Meletianos veritati anteponere, & solum hoc ha- Liudaibi 'bere in ore , φαρο-7 . s αυων γαρ ἀ -di γάσυμ νr quod est dictum
Epicureorum solemne. Quin & Philostorgius Γb. Io. hist. cap. 3. scribit Eunomianos , qui & ipsi ab Ario fluxerant, obiecisse reliquis
tribus Arianorum sectis , 1 3--ν τη -ς ἰερω- ναι ψ δδsevi , ψ λαμβα- νειν , ψ os υπηρθήνους , ο --πως ἡ δεναε με α δοικειν. J Eleganter itaque. Athanasius Arianos J composito nomine Epicurarianos appellat , qui virorumque mores , sub falso tamen nomine larua & persona Meletianorum, abscondebant id, quod erant, Epicurarianos veTOS.
295쪽
Rc TrasIME cohaeret hic titulus cum tribus praecedentibus, cum titulo de Postulatione ; quias,pius in Postulatione Episcopus in Metropolitanum constitui petitur : nec tamen , licet approbata fuerit Postulatio a Summo Pontifice, poterit Metropolitani nomen vindicare , antequam impetrauerit Pallium cap. 3. hoc tit. 'Aliquando Gmul confirmatur Postulatio , & Pallium tribuitur p. 4. 1n fine de Postulatione. Itemque electus in Archiepiscopum, post Confirmationem dc consecrationem, ius Palli j obtinere tenetur cap. 4.σ ii. de Electione. Aliquando simul confirmatur Electio Archiepissem 'pi , M Pallium conceditur , ut in integra specie Op 23. eodem tiri de Electione, in qua, cassata postulatione Vvormaciensis Episcopi in M. guntinensem Archiepiscopum, confirmat Pontifex Electionem Siffcidi. de ei Pallium concedit. Cum titulo de Transatione cohaeret ; quia sepissimὶ si de minori Ecclesia ad maiorem, verbi gratia de Episcopatu ad Archiepist In hoc verδ Tractatu Primb omnium Capitutinum breuem summa conficiemur, quid fit Pallium, qua Forma , ct Bened,etis. secundb da Omne ct Antiquitate. Tertib quι petere teneantur , quibus rance Q, ct qui e ne de re soleant. Quareb de Iuramenta in tradisione Pati, i sese effectus , ct utilitas. Postremo de Passiv concessono Epycvii qui Urim singulari priuilegis in si O M N i A capitula huius tit, ad duo sv mma capita reserimus, Quae Rubrica significantur r ad Vsum vela utoritatem PMq. Ad usum nam Pallium utendum datur Personae, nec eam egreditur,' commodari non potest , dc cum mortuo sepelitur. Quare passim in hoc tin usus, δc utendi verbum usurpatur, dc nominat in ipsa uia F. ς-concessione cap. i. a. Diuitigod by Corale
296쪽
AD LIB. I. DECRET. TIT. VIII. DE VsVET AVTOR. &e. at
, Huiusmodi vero usus non ita plenus est , ut pendeat ex arbitris mentis : certus modus utendi iure definitus est, qui poti ssimum ex solennibus formulis concessionis interpretationem accipit. Pontifex t men.aliquando formam & modum utendi latius extendit: quo casu forma in priuilegio expressa retinenda est, nec ultra producenda. Regulariter verb permittitur usus Pallij non ubique, sed tam intra Cathedralem Ecclesiam , 'quam intra quamlrbet aliam Prouinciae , in tua iurisdictionem habent Archiepiscopi ; non autem extra Eccle-λua , vel Prouinciam cap. I. 4. ct s. re ita restringendum est cap. s. hoent. ubicumque, id est , in qualibet Ecclesia Prouinciae.
Speciali tamen priuilegio Pontifex indulgere potest usum Pallij extra Prouinciaeri , petita tamen facultate utendi ab Episcopo , ad quem E clesia pertinet dicto eap. s. quia Pallium signum est & symbolum iuri Ddictionis, & per illud plenitudo Pontificalis officii significatur cap. penula. hoc tiri nec quotidie, sed certis tantum & solemnibus diebus, qui numerantur a Glossa in cap. ad honorem hoc tit. & in integra e vel his diebus, qui nominatim in concessione expressi fuerint. Praeterea in certis tantum actibus Pallio licet uti; verbi gratia in Missarum Celebrationibus, Consecrationibus Suffraganeorum , Ordinationibus Clericorum, & intra propriam Ecclesiam, non extra eapp. . . s. - tit. conuenienter antiquis canonibus 6. 7. & 8. Dst. c. & Synodo generali VIII. sub Adriano II. can. 27. Quamuis autem Personae specialiter concedi dicatur Pallium ; rati ne tamen Ecclesiae datur, Metropolitanae scilicet. Aliis quam Metro- .politanis tribui non solet , nisi rarissimε , ut infra dicemus: exemplum extat in eap. penula. de PraesumptionibΜs. Quare in cap. 4. supra . .
de Postulationibus Pallium tribui dicitur Personae ad nomen de usum Ecclesiae. Quod confirmat eleganter Hincmarus Remensis in epist. a.sub finem editione Parisiensῖ. Et haec de Vsu Pallij. Ad Autoritatem Paliij quod attinet. Post Electionis , Postulati nis, vel Transsationis in Archiepiscopum Confirmationem ; imb & post Consecrationem , ne quid ad executionem Pontificalis officii desit, Pallium conceditur , m quo ossici, plenitudo cum Archiepiscopalis
nominis appellatione confertur. Nec enim ante impetratum Pallium Metropolitae potest nomen Archiepiscopi sumere , conuocare Concilium , conse- tamen aliqua crare Suffraganeos , ordinare Clericos . conficere chrisma , dedicare do in Gallia Basilicas ea . ai. de Elemone initio in r. Collectione cap. 18. iuncta an- teporibus Ioant qua, ct 4 4 tit. de Elections , Innocentius III. Iibra a. de mysteriis nis VIII. --
Missa cap. 63. in sine , ct cap. s. de Consecratione Ecclesia , iviusta te quam Pa
postolica fusigepissent, consecrationem facere praesumebant. Quod damnat Ioannes VIII. vi -ns ad R. qium Arelatensem episc. ct uniuersos Discopos Gailia , quae ext-τ φρ ρ μConcit. Galliae.. Itemque ex cap. II. tiri de Electione notandum , Iicet ante Paliqimpetrationem consecrare non possit Episcopos Metropolitanus mandare posse suffraganeis ut consecrent.. Huiusmodi enim mandatum
297쪽
est Iurisdictionis, quam Confirmatio Electionis Metropolit fert, ut Tractatu de Eutitione diximus et quod tamen ius non 'certum fuisse, nec apud omnes de eo constitisse . supra eodem .dicauimus. Consecratio verb Episcopi est Archiepiscopi proptnon nisi post impetrationem Pallij competit . ne post Consecra quidem. Nam Consecratio ius proprium & rem ipsam, testatem confert Dignitatis Metropolicae: sed executio ει nomet mittitur post impetrationem Palli, Ita in iure Legatus Proconsulis , quamuis a Senatu vel Imlpotestatem habeat de iurisdictionem , non tamen potest eam re , nisi a Proconsule ei mandata sit, ι.ε F. de Ucio Proconsulis.
iacius lib. 7. Obseruationum cI. AEI. .
Quod autem diximus supra , solum Pontificem Romanum sempe Missarum solemniis uti Pallio, nouum est. Nam olim omnes Arct piscopi sine Pallio Missam dicere non praesumebant, Concilio Matis:
Itaque pro summo priuilegio & praeter consuetudincm legis apud Surium, Agapetum I I. misisse Pallium Brunoni Coloniensi
chiepiscopo , quo p ter consuetudinem , quoties vellet , inris
Itεmque Leo I V. ad interuentionem Lothvij Imperatoris , maro Remensi Pallium ad quotidianum usum conccini : quod Papa in ustela ad --arum directa ait, niati Arehiepisvo se cocessisse, vel deinceps concessurum esse s Flodoardus Ab. 3. hstoriasiastica Remensis cap. Io. Hoc priuilegium tamen Nicolaus I. imprividetur epist. 47. in Mest subiratus quiepe Hincmaro, ut epistolatius contextus declarat, cui doctissime idem Hincmarus responcspi a. editionis Parisiensis. Ad id autem quod in cap. vlt. quaeritur . an pro defunctis cum
Pallio celebrare liceat 3 Respondemus regulariter non licere, ut e primitur in Pontificali Romano tit. de Pallio. Nam dies solemnes, qui exprimuntur a Glossa in dicto cap. ad honorem Dei, ex Vincentio veteri Interprete Collectionis III. ut notat Antonius Augustinus ad cap. 1i. de Electione in ρ. Colle mone, non faciunt mentionem Miss rum pro defunctis. Vincentius vero ex integra Decretali d. cap. ad honorem suam noram exscripsit , quae extat in gestis innocenti j III. Pap. 64. Innocentius IV. ad cap. vlt. hoc tit.
Sed neque tempore ieiunij r & multd minus extra Ecclesiam Pal. lium deferri debet , Gregorius I. epist. 93. lib. r. Registri , ex qua sumpti sunt canones 7. ct 3, Dist. c. quae valdὶ illustrant cap. vltι
Hactenus explicauimus mentem εc sententiam emnium opitia rum huius tit. Sequitur ut videamus, Quid sit Pallium, quae Forma. α Benedictio, Et quidem definitur Pallium ab Innocentio III. in cap. 23. extra
de Privilegiis , plenitudinis . ij Potimatis insigne; vel apertius , Archi piscvalis dignitatis insigne. Proprium est enim Archiepiscoporum αMetropolitanorum, quo Maiora 1 τι-tur Episcopi, siue Archiepsopi, ut loquitur
298쪽
AD LIB. I. DECRET. Tl T. VIII. DE USU ET AVTOR. 5 e. ais
ut loquitur idem Innocentius lib. s. M emorum Missa cap. 63. ubi Pallij forma describitur. Patrium fit de candida lana contextum . habens desuper circulum humeros eo ringentem , er duas lineas siue fascια ex eodem panno, ab utraque parte dependentes ; quatuor autem eruces purpurea. , ante ct retri , a dextris ct a finistras : sed asinistris Pal-Dum est duplex, simplex a dextru ; cui 3n tres partes conriso tres aeus infiguntur, sistinas vocant alij9 quibus consuitur. Hume te vocatur a Latinis ι sicut a Graecis υρο oων.
F ε vero de Materia , Forma & Benedictione Palli, Anon mus Autor Rituum, siue Sacrarum CerimoΜiarum SS. Ecclesia Rom. qui se sub Sixto I v. Magistri Cerimoniarum ossicio functum fuisse dicit Lb. 1. sest. io cap. F. de Pallio cst quom. trad. Ubi etiam docet, quareditatur passim Pallium sumi de corpore beati Petri: nempe quia per Canonicos Basilicae sancti Petri ponuntur Pallia super corpora Petri Be Pauli Apostolorum sub Altari maiori ; ubi factis ex more vigiliis
per noctem dimittunt. Ostiensis tamen ad hunc tu. notat, de quocunque etiam altari sumi posse, de mandato tamam domrni Papa : quia , ut ait , non μιι Romas, ibi Papa est; sed e conuerso: unde cir de altara Canesta domina Papa sumuntur. aput vidit ct recepit, testimonium perhabet, crc. Plura de Pallio qui scire cupit , adeat onufrium Panuinium in explicatione vasem obscuriorum Ecclesiastic.trum; & Innocentium III. loca
Φενἐλιιν supra mini ον, id est tunicam iniiciebatur. Φ νιλιυ multis erucibus inspersum erat: unde nomen. Saccus etiam nomina batur σαλιάνειον, quia sacci formam habebat. Nulla in eo μανixau, manica , sicut nec in Colobio. Iurisconsultorum distinctione 3c verbis utamur. Ornandi & tege di corporis causa evόλιν inuentum : Pallium non tegendi , sed ornandi ; tanquam insigne Dignitatis gestari solitum probauimus. Lonoiias aberrant , qui pr gium confundunt cum Palilo. Phryssum, siue Lorum, capitis integumeata, Mitram, Tiaram, vel Di dema significant, opere Phrygio contexta. Quamuis non inficier. a veis teribus Palliola , sicut πιλῶ δεα , inter capitis tegmina numerari. Sed planὸ alio sensu Pallium in hoc tractatu accipitur. In ficta Donatιone Constanti
299쪽
ct superhumerale , quod imperiale dee. Confirmant hanc interpret tionem , quae sequuntuL in eadem Donatione Graca, Αν ὐπιε ιμπρον λωφρον , dcc. τν άγ- κεφαλη -rου , Iaari χ ειε . ---: in Latino , Phrrgium υer u , eandido nitore menddum , M. Lorum 6c Phrygium velut synonyma usurpantur. Glossemata vetustissima , etiam in Gratiani emendatione Romana adscripta, Phrygium , id est Mitram , ex plicant ad can. Constantinus i . Dist. xe vi. Nec est quod quis re quirat , cui contextui Donationis potius credendum, Graeco , an L lino.: utriusque idem fabricator. Nuperum vero Commentatorem me rito notauit doctissimus Salmasius in vera notatione vocis Δωρον, in Commentario ad Scriptores Historia Augusta , dc ad Terruitianum iapallio.
Constat itaque , Pallium esse insigne proprium Maiorum Episcoporum , id est summi Pontificis , Patriarctarum & Archiepiscoporum: quo insigni distinguuntur ab Episcopis, cum quibus reliqua i
signia Episcopalia habent communia, Mitram , Annulum. Virgam ω e Ferulam, Chirothecas, ct Sandalia.
Et sicut traditio Pallij perficiebat Archiepissopum; ita& ademptior vij -- ist, Pallii signun1 etat exauctorationis Ac depositionis, vel abdicationis, Depastionis D tae
renunciationis. Acta Metrophanis in Photij Bibliotheca. Coram x Episcopis , Constaurino Magno rogante, Metrophanes Di evus OU- votitanus ex marbo decumbens Sueeessorem suum designat Alexandrum Presbyterum absentem ; or in signum abdicationis , dicitur . tiae σ/ deposuisse super faeram mensam , mandans iliud semini Suecessari
τῆ δαίς cii. Concilium Chalcedonense Auione x ri de Basiano Ephesino Metropolitano, Mia fixa v. v Ke- meaβολαον Τῆς ἰμενσως, κ, πάντἀ - ῶ-χν- uti. ι λαβόν res ἔνσει AF ΤΠὴν ΣΤ εραυνὸἐπάιναν - E. stam . Theodoti Lectoris exuvia tib. a. loco ab I terprete non intellecto. Euphemia Patriarcha Constantinopod eano eripuise , or relagato ab Anastasio Imperatore , Macedonius inuitus P triarcha constitutus est ab Imperatore. Sed ut testaretur Macedonius, senon oonte admittere Patriarctatum , aditurna Euphemium or vata diotarus , sibi iussit ab Archidiacono adimi ε. -σα- ν ωιopodia . Qui locus comparari debet cum veteri Interprete Nicephori Monachi, una
cum veteri versione Eusebii a Rhenano edito. Reliquos errores Interpretis in historia memoria dignissima. bis nitet adnotauimus in studiosorum gratiam a nec displicebit uotis sems. Ioannem Pricium , Iege Patricium: --M ; error ex Compendio Laterarum. dictio latina origine r Metata quid sint, notum. Significatur hic pars domus Episcopalis, in qua salutaturi Epis.copum admittebantur, & aduenae , seu peregrini excipiebantur. Epi conum oportet esse φιλόδενον. Inde occasio rapta scarii immittendi velat ignoti, qui Euphemium adoriretur: malὸ apud veterem Nicephori Interpretem Mant rium legitur. Paulus defensor Ecclesiae , εκ
ras. 4 aEλνμια iras vibratum in Patriarcham gladium , casu potita, quam sponte excepit : proceritas staturae ei nocuitia Sicarius tamen
ab Ecinsiastico viro, qui in comitatu Episcopi aderat, arrepta for-
300쪽
xureb serra, occisus est. Anastasius non destitit. Euphemium , nullo conuocato Concilio , ab Episcopis quibusdam , qui pro tempore Semore in urbe Regia versabantur, deponi curauit. Et ne quid deesset , in exilium relegauit tis Substitutus est in eius locum vir bonus & pius Macedonius Per Macedonium ab Imperatore petiit Euphemius λογν obtineri, verbum, fiduciώm , Μν Dufconduit; ut absque vitae discrimine in locum exilii abduceretur. Impetrauit Ma mdonius. Praeterea sumptas foenori pecunias in viaticum Euphemis largitus est. Nec ista quidem notaremus ab Interprete non intellecta. nisi & illustrissimus Baronius eum secutus fuisset , & asperitis nee s mel Euphemium perstrinxisset. Exciderat Nov. 18.. Iustin. quae declarat Εσχοὶ -ν situm , de quo
A ritae τη, te, I, ab EQui locus exiiij Euphemii: cuius de non semel Nicephorus Callistus meminit.
Confirmat etiam d. Nov. cap . h. quod de ordinatione Metropolitanorum Ponticae Dice cestos diximus in tit. de Nestione , eos fuisse a Patriarcha Constantinop . ordinatos, secundum definitionem Concilii Chalcedon. & antiquum morem, ψ' 6 -ς νυν ius. Iulianus Ante-Cessor apertE. Duarum autem starum ouitatum Episcopi, in Constan-rmopotitana Cι uitate consecrentur, cst sint 2 30 Metropolitani, ct M nicipiorum Episcopos sin uti qsi consecrent. , χιρο-Mν verbis utitur Iustinianus ; Iulianus consecrationis de Consecrandi e vetus Inisterpres ordinandi verbo r quae eodem iecidunt. Longius aberrauimus.
Pallio nos deinceps inuoluamus. Liberatus in Breuiario cap. M. Anthimus videns se Sede pulsum. Paulum quod babsit Imperatoribus reddidit. & cap. as. ita de paulo Alexandrino Patriarcha: auferentes Paulo Pallium deposuerunt. An stasius in illa Sylveri j. Ioannes Sabdiaconus tulit Pallium de collo eius , ct e Plians eum induit seste monaehica. In VI. Synodo sub Agathone Aetione g. Macatius Monothelita Antiochenus Patriarcha d Ponitur ; & nudatur circumposito ei Pallio : & in S nodica eiusdem Concilii ad Agathonem. Pastoralia palle merito itfum denudaurm s.
quia Pallium illud mysticὸ contextum intelligebatur, quasi ex vellere ouis deperditae, quam Christus humeris impositam gris utici reddidit. Udorus Pelusiota tib. r. vs. a 6. dc Germanus Pu Scha Constantinopolitanus in Theoria rerum Ecelesiasticarum. Nicetas in vita
agnatij scribit in depositione eius Photii iussu in Pseudosynodo lo-
lamniter facta, primum iasor ορον detractum a Procopio quodam Subdiacono . Apua Flodoardum tib . 4. cap. 3 s. ita loquitur Artaldus Remensis Episcopus. postquam me in potestate sua corspiciu/.t, qua
rere coeperunt, ut eis Palbum a Sede Romana mihi eouarum traderem,or Sacerdotati me minsterio pensius abdicarem. iii Concilio Romano de exauctoratione Benedicti V. a Leone VIII. & Othone Imperatore Domini facti. Pallium sibi ab tit, quod simul eum Pontis ali Fervia , 'μ- ροι. ge tabat, domino Papa reddidit: quam Ferulam idem Papa fregit , πfractam popula ostendit. Ex quo loco praeterea confirmatur . quod λῖς