장음표시 사용
41쪽
haud putamus, ea quae hi singulariter latuerint, cunctis imputanda, communemque sententiam Remonstrantium esse, qua in re nonnunquam contra Remonstrantes peccare videntur. Quae
in receptis publicis monumentis, editis ab Episcopio aliisque Sccommuni suffragio approbatis Pyrrhoniorum in ore disquirunt, videbimus Duplici autem modo Scepticorum more progrediuntur in sacris Arminiani, vel circa rerum divinitus revelatarum veritatem , vel circa earundem ad credendum necessitatem. Principium fidei, με των Scripti Sacraean volvunt Scepsi, probabilibus eam ratum constare documento asserentes, im errare eo , qui Wmmodi argumenta desiderent,q unicuique ejus rei certam ac indubitatam fidem faciant, quae sunt verba libri Socini de autoritate Scripturae, quem Vorstitis Arminianus edidit, atque commendavit, quamvis in responsionibus ad Matthiam Stadum profiteatur, autorem hiatus libri sibi fuisse, quum typis edendum. cura si et, incognitum AExprobrarunt hoc itidem in censura Conses Lei denses Proseli acquum nihil responsi dederint, silentio suo confirmasse videntur, id Calov. ity, ut eorum fundamentum sua probabilitate saltem gaudeat, consid. Armproinde minus mirum, si fides prancipium suum certitudine haud in ' vincat, ac tota probabilis reddatur meque probationem Sacrae hResponc Script de semetipsa, ejusque argumenta insita, admittere videtur ad Epist. Episcopius , quin potius traditionibus , quae sola sensata acuet adiris experimentali notitia nituntur adscribit cognitionem librorum, 'l:
quibus verbum continetur, divinae autoritatis , qua in re minus io ad di- praeceptorem secutus est , qui dicit quatuor maximi momenti lemmata
Scripturis insita elle argumenta, quibus induci potest homo ad ponti Ccredendum libros Vet.& Nov. Testamen esse divinos, doctrina, Cui genus Alima satem, partium οὐ Π Am, O doctrinam ac iam , qua sput. 1. Lia. sitaria pondus habent gravi simul iuncta vero cui ru, pertinacia Spiritu, i3- , bio praeconίepta per inveteratam consuetudinem opinione, non ιxwιuio, de nocere possunt. Et quum trjanos in notitiam librorrim, quod id de ora- a Deo profecti, ac ipsius flatu perscripti sint ab hominibu sanctis, ion eius
deducant, primum humanum testimonium, secundum argumen de certitudia ipsi Scripturae Sacra insita , tertium interna Spiritus S. ob si Thς hgnatio, ut primum est externum,&fidem divinam minus generat,
ita non sine actura fiduciae in Christum ac certitudinis saluti sio. test dici
42쪽
test dici unica via ac methodus credendi horum librorum diviniatatem: Quam certam ergo sibi velidicent Theologiam Remonstrantes, non nisi causam , quae Bibliorum Ἀπιευ- probabi. lem reddit, admittendo , quae vero eam credenti faciunt in fallis bilem nempe vim intrinsecam persuadendi , ac suasionem illam Episto in interiorem Spiritus S sequestrando. Quamvis, Episcopi in eo
lib. . cap. s. errori luto relicto , hoc internum Spiritus S testimonium alusec'. i. 23s affirment in servire eorum animis obsignandis, qui eam fidem ad-
. hibuerunt, id Cato v. consid. Armin. cap. I. de Sacra Scriptura.
Vt ς l loli quidem dissitemur in convertendo gentili, Multam med an O, aliisque vero Deo alienis initium faciendum, non ab hac testificatione Spuitus S ut pol quae soli nota cui obtingit, certiorem reddendo illum, non vero comparata videtur ad convincendum alios, ut proinde hisce, ad orthodoxam fidem pertrahendis, vici
stimonii humani vel primo loco adhiberi possit quod quidem co-
vincedo, haud tame convertendosum ciens adhibetur. Ad πληροφορια fidei autem necessario reliqua accedani, ut hic iterum Scep-
de reg fidei sin pro fundamento habeant Arminiani, quod ipse Episcopius I. ibia confitetur si dicas hac ratione aliquatenus suilectam reddisdem totain, 2. op. p. tis quςρ icctum, G 'ectum appelles, quod non est omni modo certum a
tebor lubens, quia humanum hoc est tesimonium, atque ita errori obno- Re*onsad xium oc. Etsi dicas recedi hac ratione a verbo ad rationem humanu mu adding. non negabo sed dicam mirum id videri non debere , quia aliter ferinou
se, cathedra antecessorem audiat Episcopius, seque coirigi patiatur: II ce suasonibus nempe humano testimoni ac Scripturae nastis argu-Disputat. mentis quas ei quid in historica , at salviscara generandaeseia per se Theol. non sinciunt, necesse est , ut interior Dei per Spiritum S suasio accedat,a F s siVminatione mentu'. Uriptione ligo miti in cordiass. si Ebl bra sistrμ, impromissonum Dei in cor ibin vostri obsignatione Seep sub finem sin suam circa plurima alia, principium fidei spectantia, extendunt, certitudinemque ejus miris modis collabefactant, dein- fallibili assistentia Spiritus S. qua in omnem, tam rerum supernaturalium quam quae naturali lumine investigari poterunt, verit tem duxit ipsos sanctos Dei homines, minus honorifica sunt verba Epistorii, uitiis selerem lapsum momoria et scire , ne manifeseabar u
43쪽
burduo contortuo vere videamur, quam absurda Himu interpretatio ne uti ad lapsis leviorum excusationem eadem inculcat autor Armianianus Gymnasii Ultra jectini Batelier, ni fallor, attribuens , cap ψ', Ψομιένως π τοῦ ἄν , πνευματος vitas in iis , quae religionem haud attingunt falsas 'potheses ritui accuratvi dictiones, a quod errori vulgi sese accommodaverint, eque in istos norma a judico loco S. Scripturam posse adhiberi, tua adsitentias humaevas P sicam, stronare iam θectent, idque quo cum caeteris Philosophis sua dogmata, Scriptu rae Sacra repugnantia, de terrae motu aliisque defendant. Quum vero hoc maxime vergat ad evertendam dei nostra principii certitudinem , minus tolerandam putamus, quam introductam cupiunt, vel de rebus naturam non excedentibus probabilitatem, quippe duplex filii revelationis modus, altero, quo res, quae te velabatur sanctis Viris . erat stupra naturalis ingenii cognitio. ne comprehcnsivam , modus simul supernaturalis altero, e .ro quo modus quidem ut in priori , res vero naturalem pharam non egrediebatur, in utroque Apostolos acrio ύσου viros infal. libilitatis dono ornatos, credimus, naturalia non saltem ut vera, imo verissima ses ut cuncta ordine ac suo loco collocaretitur Gal. r. ii. ia.
Ut proinde tam in perceptione, quam in relatioDeterum reve Luς a 3 latarum, seu scripto, seu verbo facta fuerit, extra omne erroris p t' 'O - ' riculum , doli, simulationis in obli Vlom prae Umptionem e t ille a.
terint Apostoli atque Prophetae Admisso semel hoc Pyrrho id laihnismo, quod tantum probabile in iis, quaeretistionem non con q
cernunt, lacer codex praebeat tilia damentum, periculum haud te d. iiiii.
ve erit plura ejusmodi probabilitate obnoxia reddi. cap. i. de g. s. Habent hic in quibusdam Calvinianos adstipulato Sac Script res , quum Calvinus ipse Paulum accuset , quod violenter ad Christum torqueat verba Genes. 7. T. in Epistol ad Gai cap. 3.ris semen indiuidualiter non posse intelligi, quod tamen falsum
est ex Genes 4. c. sed collective verum successor Beza, corrigit Calvinum in ca 3 ad Gulat dicens, semini nomen ita es collectι-vum , ut tantum uisit interdum tribuatur. Sic in plurimis Sac Scrip.
veritatem relationis detrahere id apud Hulsem disp. de dogm. ad altat credit necessariis Thes et . Jacobum Martini in colle gio Anti Caluiniano. Huc pertinere vicientur dissertationes, quae non ita pridem inter doctos Belgas de barbarismis Nm ultro citro-
44쪽
ei troque habitae dicuntur. Aniam autem praebuerunt impiae voces Pontificiorum, quibus cunctam divinis litteris άσφάλειαν detrahunt, ac infra Esopicas fabulas, si destituuntur impurae e
rum ecclesiae testimonio, ejiciunt sic satis apertξ hunc Scepticismum produnt verba Alb Pighii qu certos nos reddet veraesectcerta, quae scribunt omnia de bristo praesertim Marciuo Lucri, quavλε later nunq*am viderunt sed crediderunt narrantibus alijs s Utinam hi om- η neue verba Christi Matth. s. Joh. 4.i7. 26. a. petii. at in alibi
is l. Maid atque cum Thom Aquina t. pari. i. Sum quaest. I. probὸ expen. olog. Papi dissent, haec August. Epist. 9. ad Hieron. Soluscrip uraram tilbru, dis .a im qui nisici appellantur didici hunc honorem deferre, ut nullum auro-Σ Η 'φ diem eorum inscribando errasse aliquid irmis me credam. Et si in liquoui uidi Scriptore γον lunum mendacium inreviretur ruituram totam illiin ad ann. iuen Scriptoris autoritatem. cui enim in uno deceptus est, in ali decipi ρον disput/r ruit, unde imiter eo niti non possumus. melior sane mens Arminio XI'kφS si fuit, quem, ut in caeteris, relinquere, aca veteri in Remonstrantium Theologia plane deficere, nihil pensi habent corruptores potius quam successeres Melius censent cuncti, quos Ecclesia a
primo ortu habuit Doctores orthodoxos quo allegatos lege apud nostros Theologos passim indoctrina de Sacrae Scripturae autoritate Him melium Malarol. Papisi disp. a. f. ro. Etrn solutione argument. Hunni j IC dis 4 62. seq. Et quos tum ex Vete-tibus, tum ex suis allegavit Voetrus parte prima disput. selectar. disput. . de insolubilibus ut vocant Scripturae,i a Qui Scripturam ac constantem, perpetuam, tum credendorum, tum agendorum normam constituerunt, quam hi Sceptici destruunt. F. C. Circa necessitatem credendi ea, qtiae in hoc sacrocodice supremum Numen aperuit sua minus acquiescunt sceps, quam plurima seu creduntur, seu negant tir, aut in dubium vocantur, minus ejus esse conditionis, ut saltu obesse queant,
asserentes Apologia tria tantum requirit, Lm divinarum promit sonum, obedientiam praeceptorrem Minorum, ac debita infriptum , qui-bim continentur, reverentiani. Reliqua ergo fidei capita, ut de EI Christi natura pro nece stariis haud venditant, quia nullum eorum aperte in Scriptura decisiim, neque sub ratione necessitatis sunt priaecepta,quod requirunt ad necessitatem articu tu fidei re dendi. Quae autem ratio, cur necessitatem reliquorum fidei in chri.
45쪽
Christum capitum negent, ac praeter pauca, quae apud Omne in confessis sunt rejiciliat, fatis constat, ac mox pluribus indicetur, nempe quo parcant anathemata in haeretico Viby r qHOS sibi Gi., dudum Concilia ac antiqua Ecclesia damnavit, potiu cunctos edet Rasiserme pro fratribus habent. Verum ut nullum dogma inde pro. necessarium praesuppositam, fidei essentiale, aut continuo nexu adeo fixum, ae cohaerens, ut posteriori in dubium vocato aut negato, fidei essentia salva permanere nequeat, aegare liceat, sic neque in dubium vocare, plures utique articuli necellario credendi Christianis sub dispendio salutis incumbunt,quam Arminiani arbitrantiir ad fiduciam in Christum concipiendam. Quale ergo isti homines nobis substituunt principium fidei, ex di- .his liquet, incertum, in pluribus nitam rationibus verisimilibus. hypotbemus postulaesu, in Ecclifactshola receptis,sed tamen non prorsus veri milibus, adeoque dubiiso incertis, uti sunt hisorri quaedam, genealogia, vaticinii, alias eius commatis plura, seunt verba Epitcopu . Ac doctrinam pietatiis hu principi, infacilem,planam caetera quae con-rroversi juris sunt nec ne laboreqtraruntur nec ne periculo credantur, dicunt in Apolog. Remonstrantes, meque liter bor' pQ i s . secterit, certo ac infallibili ipserum fides ut fundata sit fundamen eap.=.eto, quum rationem ultimam, ob quam pedi oportet, fide divi nuus accensa, limus principii intinibi is certitudo, haud alii in fine de-gnant, supremi Nantinis revelantis atque obsignantis auctori ο ς t. tatem, verum potius rectae rationa convenientiam,s nece rium est, antequam sensius ullus S.Scripturae probetur,m a recta ratione
eum non disextire intelligatur. Neque ad intelligentiam sensuum kr p. pei spieuorum quicquam qui ni quam Vim apprehendζndi ad phistes. pereipiendi verba, quam citra ullum stipernaturalis lumnus madinride illapsum', nostram intelligendi vim elevantem: agnos eunt regul. fide Quum tamen, ut ut maxima atq; intrinseca claritate luceat dilin Scriptura, divina persuadendi vis requiratur quod multa sint, quae hominem incapacem apprehendendi readan 'ς ii retum haec alias biribus tractat aphid nostros The i in emr ii Vidvisita cet Nos per uimis ab incerto Arminianorum principio ad certa, man. Bie. i Dii piscet principiat seu articulos fidei, quos scepticis dis cap. .ibet. ouisitio intibus ommuunt, quibus in iterum observanda est See Diis, quae vel in eorum veritate adstruenda ceriritur,vel iii mi
46쪽
ntate credendi occupata est Quoniam autem Theologia: habitus practicus est , ae propterea ipsi ordo analyticus On-Vemat , a fine Theologi: sumus auspicatur , qui quum dum arcan plex statuat tir obieetivus alius , alius formalis , videbimus ym ' circa utrurnque Scepsin Armini et norum obiectivunt autem finem dicimus ipsit in Tri unum Deum , circa quem formalis, rici s. J VJ Jψ intuitiva Dei cognitione conititit, versatur. iantes tha.ib Eoi 'ς hoc sum D mysterio devoto corde potius ii spiciendo, quam sech. a. e. i. 'Hlo A in illo,ex revelatione divina noto, progrediendo conce- Id. c. i3 plus tribuit ipsis Vedelius, quamvis ipsorum fidei in his semperinlia rendum, ut& superius dictum, putamus, cum si multa ac
fingere consueverunt, qui Contra Remonstrantes sese appellant, quo innumero ipse edelius Plura sunt, quae circa natu-vid. Gangr ram divinam ita communi consideratam dubitanter asserunt sic
Acad. Do-n aut Quum tamen, ut necessarium quid credendum, eo nectoris corruat fides nostra, qua credimus, essentiam divinam immedia-
... Asb re in terri praesentem utile,ac uti natura humanatinitam. Nota hethssu, de tali ut Onradi orsti hac in materia erillica scripta, praepri
praecipuis mi contra Stadum , O quamvis virtualem divinam 'sentiam multant ii 'a. prq ire altera tamen tdversius Stadum restonsiouefit tur, 'cre teret L M vere immensis atque infinitum esse, id non modo piria 1 Molasti sit ,m essentialiter, peculiarem sati cm essentialis omni praesentiae Theol. pag. modum, nob in hocseculo impere istas il es, cui tamen reliqui eo n- rari latur, Episcopi iis Curcei Leus Circa reliqua d naat-d iri ise trib a quoad necessu a tem credendi Scepticorum instar pro et re idi; diuntur, qxis etiamsi minus sint partes estentiales fidei nostrae, Episeop. m neque ultimata necessitate quadam in illa resolvatur fiduciae o Lop 3i-- stra: ου Aα, haud tamen neganda, neque in dubium Vocanda, quoad veritatem&credendi necessitatem, ut ut pari gradu necessitatis Epit , i eum reliquis articulis fidei haud veniant f. u Mysterium S S. Trinitatis minus intactum relinquunt. Oppugnant enim mor suo modo asserentium, modo dubitantiam, di virentium, modo opponentium, modo quas ad εχεμυθα redactorum, modo ignorantismo φιλο in θῖν personam sustinendo vid.Voetii
47쪽
In arcanis Armini anilini Veritatem ejus tueri videntur,iniuriam trium in scriptura nominatim dicant fieri mentio noua quibus ' natura divina tribuatur, verum minus secundum orthodo um sensum sine dignitatis aut majestati si rogati Vi quinam poto,il . -- prae reliquis dictabunt, ut reliqua persona ipsi sub ordinentur, chri n. qua in erronea opinione cum ex e formatis multos habent consentientes, ut me inri Nicolai. Methi d. de Trinu thes. 6. tun, Pontaricios vid i Doricli interv. capci eius Vind. c. 2. Filium DE se sequi tu Cur cellaeus negat, summuni in V Mut patrem esse, ubi Apostolica hanc em, confessioni contradicit, Christum super omnia DE M s. be Qm V nedictum in secula qui ergo super omnia DEUS est, summus erit. Verum divina ac indubitata certitudine haud adstruere videntur Iulus mysterii veritatem Episcopius certe Academicorum more de illo loquitur, iniruin nempe videri non debere sit ribi bibe per ρυμ, nae ademi natura divina tribuatur, quod ex Apologia censurae 'Lei densium Proselsorum opposita, iisdem verbis profert, in iis utiquam lubrice se gerant, ne forsan fratres Socinianos offendant, videri potest in explicationibus locorum , quibus divinitas Filii DEI adstruitur, hocque mysterium confirmatur. Etenim de λ. ο ιυin principio apud DE UM existent dicit Episcopius, illa in interpretationem Sosintavam Ae principio Evangeli3 qiram pluribus apud ipsum vide, i perse considere tur veram ac sanam esse negari non pus , alteram saltem n 'bu, qui a bares Sosin ali nisumus. hypothesin illam de Chrasti ibi DEI ante Mariam existentia non admitti-rmis, planiorem rideri. Sic locum Psal. a. ibro a corrumpit Episcopius, quod non propria generatio Fili DEI sed metaphorica intest gatur , quasi David, ob collationem supremi dignitatu gradusii Regiam Maiestatem ad quam a DEO evectiu fuit, dicat sibi a DEO 'um esse, Fili in metuestu, hodie genui te Huic tamen ipsa Confessio Sociorum refragatur , accipiendo lociam hunc de Christi aeterna ex substantia patris generatione. Imo quae a nosti adducuntur prae existentiae Christi ante Mariam, a caeternae generationis Oin probandae pro obscuris habet, qua probabilem, ac facilem instantiam patiuntur Huius orthodoxae, ac per tot secula firmissime ex sacris literis conciliis credita sententiae fundamen. tam agis evertere conatur Episcopi successe Cur cellaeusin mimenim Meteres Ecclesiae Doctores pro argumento huius Myst iii
48쪽
probandi adhibuerint, locum Jerem XXIII. s. ubi Christus vocr. tur elio vali justitia nostra eum nescio, qua conquisita explicatione, corrumpit, ac quo magis animum Socinianis ostenderet addictum, simul adjungit pervertendo classicum illum locum,
pro adstruenda divina Sp. s. natura ex I. cor. 6. I9. Ita ut cujus tem
arist Theol plum sunt pii, ille quoque esset verus DEUS. dicit eo im fideles
lib. . p.3si nihilo minus esse templum Sp. S. quamvis Sp. S. non foret persona αλ3ῖ in Deitate peculiaris a patre distincta , quem merito notatum vi apud Mares defensione fidei contra Curcellariam, ac alios. Si mili modo corrumpit locum .Joh. v o. Episco Verum hoc qua maxime Enjedinus in explicatione Loco S. Scripturae praestitit, ad quem, ut Feurbornium, qui sese huic tenebrioni in genuino locorum Scripturae sensu defendendo oppositit, cupidum rerum Lectorem remittimus Hoc ubi tum fuitandicare, ut eos Oa guamus scepseos circa hoc sublime mysterium in quam incerti, remotis firmissimis Scripturae locis quibus adstruitur, sint, ostendere. Haud quidem animus est, ex principiis satis claris hujus
Mysterii veritatem , non pyrrhonicam ac dubitativam, ut ita lo quar, verum certam ac cui animus Christianus, perversis opinionibus non imbutus , neque proterve reluctans evidentiae p. S. in sacrocodice loquenti, acquiescat necesse est ostendere, quod abunde a nostris, tum adversae partis Theologis praestit tun, sed paucis huius Scepticismi periculum indicare , in primario fidei nostrae capite minus concessum esse , academicas dissertationes adhibere. Ac quidem periculum haud leve inde oriturum Ecclesia Christi patet quod isto tam clare prae primis temporibus
T. revelato fidei articulo cepticorum more tractato, nulla tau dem ληρορορ α religionis Christianae maneat eodemque modo
reliqua ad fidem promovenda ne .ssaria dubia reddi, quum nunquam non animus humanus falsi quid concipere possit, ac siccetatitudinem eorum, quae credimus, subruere. tum primis vero fiduciae nostra obiectum meritum nempe Christi . sua quoque tantum gaudebit probabilitate, ac sic quid certum nobis mane. ret Quod si fidei nostrae certitudo aequiratur hic vel maXime pus videtur. Consistit autem minus sua dignitas merito Christi, ab que certa ac in fallibili divina naturae per aeternam geHerationem communicatae cognitione, quippe sola susticiens justissimae
49쪽
justi patris irae, neque fiducia, quam in Christi satisfactionem col.
locant Christiani, vera ac certa erit. minus concelsum Scepti-eismum in hoc articulo, certo ex sacris vid Matth. 28.rs.collat. ch, Mar.ls. I S. s. Joh.s. Nilar. l. 9. de Trint aliisq; patribus probatur. Reliqua eaq; late deducta argumenta, cum directa ostensiva, tum Eph. 4.
ab absurdis consequentibus desumpta, legi possunt apud Gisbetatum Voeti disp. de Utilit.&necess. dog S.Trin p. 72.&seq. accedit quod expresse ab Apostolo prohibiti est, de semel agnita, ac in consserentia approbata coelestis verbi veritate ut ambigamus, aut ventorum instar moveamur, allabefactatur hoc modo ut ς&irnotum fundamentum fidei nostrς, ac metuendu, quod
proh dolor ab hisce Arminianis fieri videmus, ne reliquae fidei
pita haec sceps corripiat: Quis non detestetur impia Curcellae, verba quibiti dicit se mirari, quod tanti hodie iat a tribusda redere, Sp. S. esse personam a Patre distinctam quasi in eo consisteret sium mareligionuChristiana, nec posset abs impietate a quoquam in dubium vocari. Verum etiamsi nec nos omnem religionis cardinem versarisama. mus in personalitate Sp. impium tame ac omnino prohibitum dicimus eam in dubium vocare ubi obiter obserVanda Ap st .adversγia Episcopii ac Curcellier, quorum alter fatetur, Patrem 'ilium Curceli: Spiritum S esse ac personas. Nam certum est, inquiti quater dissi, Discopius, hos tres deseribi tanquam zi 3-α o persona 'oprie dicti. aut enim nihil omnino in rerum natura persona nomine appellari potest,aut liquid potest,etiambi tres, Pater, Filituo Spiritus S. Alter peculiari differtatione demonstrare conatur, vocem hanc elle ambieuam neque propterea adhibendam in hoc sterio , nec
alios terminos in Trinitatem , quam o
cem in Socinianorum favore rejaciens, priim concretum valde Qt Vsuspectum dicit nempe tres esse, qui est uno nimi dicant, quum tamen in vetustissimis Graecis exemplaribus legatur. Ad evertendam huju mysterii αληροφορω simul rejiciunt Remonstrantes ac-gumentum , quo usi sunt Orthodoxae, Eceses antis ues conuera haereticos Filii ac Spiritus divinam natur 9m neganta's, cultu adorationis, pro ut legitur in Apol Quare V qm sis minus . 46had. stet robore armamentum hoc, multa objiciunt in Apol praedicta, Almin. p.
quae hic repetenda ac discutienda non runt, quod prinstitit Dost M.
50쪽
f.' 2 Quamvis'autem suo c. senu ac probandi modo myste rinino ni .atis amplectantur , magis tamen circa eius re dendi obli ganonem cepi eos prironi sunt, quum generationem Filii Et e ter na, ac processionem p .ad salutem creditu necessariam minus arbitrantur , ac proinde ejus negatione in saluti incommodi quid haud afferre. Quin potius haereses Photinianas putant problematicas, scholasticas disceptationes Theol. Rem p 8s. Sic Curcellaeus D fVM esse unum nu/nero, trinum vero perso xv, ut anusto recte intestigi, ita neque credi oportet seu pote Episcopius pluribus demonstrare satagit modum bationis, nempe ab aetemora substantia Patris genitum celsant enim reliqui modi quibus hi istum Filium D EI propriam dici potIe as. serunt haud creditu ne celsamum, quod Scriptum nusnom id nece ilarium flerat , meque per necelsariam consequentiam inde eliciatur. Quod falsum nobis sacer id ex perhibet jubens omnes baptizandos , docendos distinet notitia docere , ac sic fide explicita credere Tri unitatem harum personarum in una eademque essentia non specifica , ut Arminiani sed individua tumerica Neque saltem ratione manda. ti, verum intrinseca necessitate fidei, quam fartam te tim q. non
tuentur, hi dubitantes credere oportet illum Patri ρωοή ον, acquum genitum fateantur Remonstrante ab arterno, nullo alio modo p. test eo nomine in ligniri , nisi dicatur ex substantia
hand inferiori aut partiali, sed summa, eaque tota, qua gaudet pater, productus, quod cuncta, quae prodocutur, sunt et ex subi et eo vel ex nihilo, vel ex hibstantia principi producentis priores mo. do hic locum invenire non polles, quilibet Numen divinum non corporeum quid comprehens , aut quod nullatenus Scripturae sacrae conveniens Christum ex nihil factiam dicet ter. tium ergo erit , ut confiteatur inestabili nobisq; incognito modo ex substantia Patris genitum. Putat quidem Episcopius fidei integritati nihil decedere hoc sceptici lino, verum objectilia fiduciae nostra ex eo destruitur , nempe gratia D E Christo Saluatore non scium sanctificato ad opus illud perficiendum, Veru .n prout nosterJel ovali, ac ante mundi secula extitit venis DEUS accedit Scripturam fatis expresse cultum divinum,