장음표시 사용
51쪽
praescribere, non prout terminatur in unam personam olum, sed in D EUM , quem tribus personis indivis bili essentia constare, ipse in S. litteris revelavit, quod si ergo contrarientur exprelle revelationi huic EI, scepsin abjiciant, Tri unum certe credant,
in eo confidant,idque, nisi faciant, sub amira arternae filutis.Neque causam satis moventem adduxit Curcellaeus, am illa n hunc de summo ac tremendo 'serio Trinitatu, prout ex Sacr. litterarum fon-ribus traditur , ac traditus ese per rothcula ab orthodoxa Ecclcs. 6se α' ταλ-Hον neque nos ad illum credendum obligatos esse, quia etiam si maxime vellemus credere, id tamen a nobis impetrare nequiremus,cum intelligentia natura ordine dem antecedat Qus ut Socinianismum sa
piunt, ubi sola ratione dijudicatur possibilitas Mimpossibilitas
articulorum fidei, Smalc.cont .Franc.pradat.vid)Ostor.Institiit. c. 6. Catech. RaeoVi p. 7.&c ita ex sacro codice profligantur merito, utpote qui per nos metipsos, cunetis destitutos viribus, ad
eam intelligentiam,remoto supernaturalis Sp.S .luminis in mentes nostras illapsu, pervenire minus possumus, per Supremi Flaminis gratiam credimus, ea vera esse, ut ut intellectus reluctetur, sibique minus conforme esse putat. Verum haec alibi pluribus tractantur, in D. Thummi impietate Photiniana, art deS.Scriptura in Himelii collegio Anti-photin .disp. 2.3.s. Et Voetii disput selech parte prima, disp. de ratione litimana in rebus fidei. Saltem Curcellae sequentia haud piget adscribere, quibus diei t. sciatientes se habere in hac opinione Reformatos, qui Corpus Chris neeant eoaevi temporis momento in coelos in terra exsere ab nunque fucharistia celebratur, ut ita ab iis soc mutua st. f. 3. Sed nee minori indubitatione versantur in neeessitate humanae naturae Christi ad salute creditu contra Mennonitas adstruenda, qua ex substantia matris Christum assumpsisse ad salutem creditu necessarium negant. Verum quit ad Mesi e cognitionem necessario pertineat utriusq; naturae originis notitia,'Cum Salvatorem nostrum, non solum ut DEUM, sed Ic hominem, ςbr. . nobis per omnia similem describunt S litter ,eaecepto nec . to, creditu necessarium erit, tum ob autocitatem . Scriptutae Mensae humanam naturam nominantis semen mulieris , tum uod
fiducia nostrae conceptum ingrediatur, atque ita minus reti ire,
52쪽
an' is eam ex Mariae virginis subitantia prodire insupes natu rati Si S. virtute fateatur, an se us, icit. Dc is allatam , ac canalis instar, peri, aseam Pginem transirilse, oncedendurn Deuta thiam est. Quae caui. Arminianos moverat dogma illud de tremendo Iohann Sa Mysterio Trinitatis pro haud scitu credituq nec elyario editare,
tbς ς pii dicunt nempe Pontificioru is δὲ α de in sum cientia S Scri-2 tura: S c enim Alphon sit Salmero inter traditiones recenset,
do, in ut tres persona esse in una substantia divina, duas naturas hi una α Io. I bb hypostati Christi, Pater ingeni tu , Filius unigenitias, Patri con ' abii ii substantialis Spiritus S ab utroque procedens. Ex sacra Scri issi is plura hoc polle evinci, dudum demonstrarunt nostrates Theolo Melch. a gi, saltem hic admonendum putamus , quam Sacr. Scripturae hin ό. 'ς Pontificis mangone nobis certitudinem obtrudant, ad incerta is bi' sua traditionii: dogmata tali imo recurrentes, quasi ea, qua ad Beean Ma salutem nos potest informare Scriptura , hiilio praecipui dogma nual.lib. i. iis , minias memini 1set. Qua autem necessi a te hoc mysterium c a sit credendum vid apud Doct. Hulsem prae primis egregie, a
disp. de ne prime eruditus Theob Doci Dor schaeus, Pontificiae Schol e sub cessariis ad oculos posuit, hoc ipsarum traditionum principio posito, quasi
4όμ. itas e eo firmiter dem ntis ri possi hoc mysterium maxime lae
di. ab adversariis non sine gaudio arripi, consulantur viri cele-Caput I. iii errimi contra Jesultam Cornaeum scripta, interventio pro my- p. i.p. 7. sterio Sarinuatis eiusque interventionis vindiciae, quibus et
iam ostendit papicolarum reliqua circa hoc mysterium dogmata illud est uentia Praecaeteris maxima praesidia eripit Lepius e cusum i salterium Marianum Bonaventur e , quae alias pro Deita-z-j te Christi&S s. orthodox adhibere consueverunt. Hinrici Ni h aha, 'φ'- de quo perius, scepsin in hocmysterio persequi minus&e. Operae pretium putamus, quum eam saxis prodidit Excelli. Ca inTheoma lovius, Voetius alii, ac in omnibus ferme Arminianorum vestia
testa ' gia premit Calvini uoru certitudinem in hoc ysterio expli
cando merito hic persequeremur, ni nimis excresceret oratio ac disquisitio nostra habet multa de ea Feuardentius, ut nonnulli nostrorum periculosas observarunt phrases formulasque, quas adhibent in eo explicando suo tempore pluribus indicare non desistemus,
53쪽
g. Videbit mus nunc L epticismum Remonstrant im, circa finem formalem, qui est actio circa hoc objectum Tri unum DEUM,lnempe ejusdem intuitiva cognitio, qua in praecise onsiderata formalis ratio beatitudinis nostr consistit quamvis alii in solo gaudio, alii in solo a in ore constituant ira ventura MLessius itos tres actus sit nul ponunt, quam sententiam plo pugnat etiam Gai truchius. Beatificam illam visionem in intelle Instit. Moctu, voluntas excipit ardenti mimo amore, quo cognitum supre )li P I9 mum Numen persequitur. Quae, ut uanta eius animae,ita elias extra corpus existentiam praesupponunt, quum omnis actio vita. lis profluat ex subjecto vivente. Hanc animae rationalis extra V Ccorpus existentiam Gentilibus cognitam invenimu , ac potest disp. de ani etiam naturali lumine comprobari, verum argumenta haud ea a separata nituntur certitudine, quae omnem G άλειαν, nihilque scrupuli sto relinquunt, unde&quidam Theologi putant minui n*tur no ph hujusttam elle animae rationalis immortalitatem utpote dependentem Conse alio. a solo solius DEi decreto , quod tamen a natura nemini eisetc pari. a.di'. gnitum. Quamvis autem Philosophorum argumentis nihil detra
etii velimus, certum tamen est, statum animarum nostrarum e bi V ii, solis Israelis fontibus petendum, qui eum variis nominibus de 6. illi. scribunt. Ultimum hunc Christianismisinem, ac vita quam speramus meliorem, data, adeo necessarium creditu videtur, ut nulla scepsin hic permittendam censeamus, quod fides alias non consisteret, sine ηροφορία hujus doctrinae de animae extra corpus duratione, neque una cum eo in cinerem reditu Haerent nihilominus hic nonnulli Arminiani, ac Johannes Geister anus dicit, animas elis in manum Et vivae an mortuae, mortales an immortales senescire. quam Hmracus Simus etiam ample ctitur uti Langerech Verum audiant Epitc Opium fatentem, lib. . instit. alias credi non posse eorundem numero hominum resurrectio Th.α3.scet. nem, si anima cum corpore interiret ac postea restitueretur, quod sic non una numero anima foret, quae in corpore degisset,&quae it rum restituenda esset Scepsin hanc profligat, perti loc S Scriptura, ut vesaniam hominum miremar qui il* VRicd Eecleci, j. litteris inhaerere volunt, hoc pacto strenue iam Atheisti ape Lue., .
54쪽
q. Is Verum magis Sceptjcorum morem amplectuntur, circa conditionem separatae animae a corpore. Sic Episcopiusia hil referre ait, credatur, an ignoretur quid inter mortem resurrectionem mimabin nostrusat, an utimirumfunctiones vitales inter se ipse exerceant, ac proinde vel Oluptate gaudio ex conscientia bonitate, o defluura resurrectionis fruantur, an ero dolore ac tristitia ex conscia emia mors metus futuri judici torqueantur. Sane si nullas exercent vid. Bullin operationes, neque hoc derium esset, Anabaptista gaudebunt,o. b. ., O RVtin x errorem Arabum dormire statuunt animas ad de Ai 1. 5 ς tremum dicio usque ast quum secundum ipsum Episcopium tra nuba potentia seu facultates animae realiter ab ipsa non sint distinctae, pristos ad minus putandum otiosas ac somno oppressas in altera vita exim stere , naturalis quidem intelligendi modus per sensuum organa cessat, verum tamen cognitione minus destitui, probant exempla Laetari Latronis Martyrum, qui vindictam a DEO expetunt. Animas autem fidelium, tam in Vet. quam in T. statim e. pQ st ης illam e corpore pervenire ad statum coelestis beati- tuuinis patet ex eo, quod Paulus, desiderat esse cum Christo, non extremo die, sed destructa domo huius tabernaculi, qui autem
, hi x Neque hic placet a Vii Arminii, quum nulla sussicienti ratione
sed ult art. x xur, ac in contrariu praeponderent, quae Doct. Cato vius habet x contr. Hi Socini profi consideratione Arminianismi Plena autem per-
p iv fectaque felicitate fideles ante novissimum diem frui, ut da - , is i ii 'ρ ψ Vmm0 pςxςipςre cruciatus, prohibet extremum judi ,.co ., tWm quo in uni cuique reddetur, quod in hac vita egit, dicimus
alii eman proinde interea animas. donec reuniantur corporibus in resurre- breW 0. ctione universali, aeterna gloria, eadem specie gaudere, intensione tamen non tanta, quanta gavisurus est totus homo, post plorificationem corporis. Simili modo cum animabus impiorum
seri putamus utensi, maximis assici doloribus, extens a mastis
resurrectione facta mos damnamus erroneam illorum sentenis .iὸ χ,n xi mi dep fundissima animae dormitione, secus quam faciunt ni inihili Arminiani, qui hic malunt assensionem retinere, ut Polen bu
is..a ' ξylkQpiu , qui quaestio obscura, nec sacris litteris ex prec .i d sinu- , quod tamen e superioribus. falsum liquet. Neque
55쪽
dicendum est, cum Calvino, quaestionem de statu animarum inter mortem Mindicium extremum, nec decoram, nec uilem, ς 'si adeoque stultam ac temerariam esse, metum si quidem pecca coribus incutit in memoriam revocantibus , post illa lutionem hujus corporis, animam detrudi ad cruciatus hi fernales, si male
fecerit, aut ad sinum Abrahae deferri ab Angelis, ac proinde vitae Christiano dignae majorem opera impendant, prae primis, quum aperte satis declaret Stephanus, spiritum non divagari prius per loca abscondita,Nam recta manibus divinis commisit, sursum ad se ut reciperet. 16. Oppositus huic aeternat s licitati status damnatorum pari necessitatis modo crededus, tum quae de eo certa in Scripturis habentur, utut cognitioni humanae minus respondeant. Scri- Danies. iptura autem dicit cruciatus impiorum externos internos ani R '
serviens, poenae infernalis aeternitatem negantibus, hic sese prodit, quam cum in apricum produxissent Leidenses Professores sacta prolixa sollicitatione in Apologia nihil resposuerunt, ac quid animi haberent, hoc silentio indicasse videntur. In nihilum im- in restapias, si resurgent,postquam aliquandiu mutati fuerint edacturos Hin testis. sol. 13. ricus Statius testatur, qualia etiam e Daniel, it Zio de Langere in harmon. kio refert Pellius. Quid hic Episcopius senserit, patet ex quaestio syx λψ i, ne proposita,ubi asserit prevam d. n ratione an nihilationu, e sensus vero pana seu intensii in dolore, Deo relinquendum putat, ac ut qui ue suo iudicio in Ognando modo aeternitatu fruaturi Non magis tolerandam putam Hs hanc ipsorum Scepsin utpote Ioli Apoe.
Scripturae veritatem evertentem Nam allerit sumucruciatus eo cap. μ. n. v.
tum ascendere in secula seculorum ineque nocte aut die requiem habere, quae est tormentorum in inferno continuatio non destura aliquando, ut Origenes, ac, qui tempore Augustini Miseri βd cordes seu Liberatores nominati sunt, sibi persuaserunt verum 'i in aeternum duratura, quod omnis scientiae Magister Christu sis rateol. lib. tis aperuit,ignem infernalem inextinguibilem bis apud Marcum 3 haeresue. eodem capite, ac in decretali ultima sententia aeternuia appel.
lans. Ac quum ex sensu Episcopi poena damni exerna futura est, pii , quare non etiam sensu poena, quum neutra uspiam aut in ullo
56쪽
Πali eo an si jecti, seorsim extitura iit, ii uic iae ac misericordiae divinae pro pol tio secim dum ipsum permittit aeternam damni poetiram, Vid Getha ire mini. enitis, quod altera major sit, nempe infiniti boni de insemo privatio, ac si infinitum malum, quo pertinent verba Chrysom ito mi Multi hominum gehennam tantum formidant, ego ver id scidis et . . t. ix misitque m gehenna multima orem esse duco. Verum urcellaeus Armin. minus duobus locis, in qua deferuntur animae post separationem cap.roti a cor Doribus, contentus tertium adlicit ad S literarum certitu-H00Mὶν - di nem iton confiigiens, utpote quae duorum locorum post mors
seni asserere haud posse, sed ex locis quibus da divinae voluntatis condisseitat 3 jecturam facere, mediam conditionem statuendo a regno coelo - t. Vis rumo d/m H xj0 ne ii ignem aeternum diversam, qualuesset ut in A mihi in polVere, iliquem redigendi seunt ignoraraeshaternum maneant, nun- eonfesst quam inde reditura vesuscitandi. Impiam plane dicimus opinio Apol 3 7 nem ait pote quae viam ad atheismum sternit, inde pro pullulan- si Z tem Epicurei sinum, quod totum hominem statuat in pulverem redire quum tamen spiritus manibus divinis excipiatur,ac omnino in pulverem, nisi absoluta divina potentia, redigi nequeat, utpote ex quo minus factus. Deficit idonea probatio ex Scriptura Sacra destituitur venerandae antiquitatis testimonio, ac quorundam hominum extra reventum verbum Dei sapientium conjecturae sunt, risu exceptae ab Arminio ipso quem audiat Cur cellaeus vid. ymen in responc dari XXXI art. XIII de XIV. p. m. 161. Ubi Pelagia. impuram . nam dicit stultitiam esse penes eum qui medium inter salutem de damnationem statum ponit. vide de hisce plura apud Mare sum defensione fidei contra Curceli. g. T. Medium ac antecedens glorificationis ac damna. tionis lubet subnectere nempe resurrectione mortuorum. Quum enim duabus partibus homo constet, anima corpore , non animae tantum , sed toti homini quoad ipsam in individuo carnem delicitatem aut ignominiamin cruciatus promisit comminatus est ac proinde si perfriretur isto se gaudio, seu dolore, eadem resurgat quoque nec elle erit Circa hunc articulum Sceas corum more Arminiani disputant, cApologia quaestionem au ac ιρrpore resurret Iura, an alia a Deo crean βsint, inter curio aspotius
57쪽
tins quam istiles ponendis et e ζ1 et. Simita leguntur apud Episcopium&Curcellaeu. Quamvis autem hoc dogmade denti latenumerica corpori S in resurrectione, non sit absolute necessarium ad salutis eisentia fundament constituendam ,est tame eX- pressum in symbolo, ut haud imento admiratio subeat, qui Symbolo Apostolico cunctos fidei articulos constringant, hic t ρη sin eo habeatur, scepticae orti disquisitione hic cellet quide. Episcopius argumento Orthodoxorum motus, quod cecidit, illud quoq; resurgere, dicit se credere ejusdem carnis individitiae resti tutionem, a quo tamen in diversum abit succelli, Cur cellaeus, eam plane negans Expresse divinar litterae testantur, haec nostra corpora resurrectura,ac ira si eadem numero caro cum anima propria reduniretur , mortui haud polliant dici reviviscere, neque quod seminatum corruptibile incorruptibilitatem indueret non nos, sed alii sisterentur tribunal Dei. vel ptiemium vel poenam acciperent. Ita fine ultimo conssiderato,&qui eum antecedit corporum nostrum restitutio, media, quibus hujus finis metam nancisci queamus, a quae nobis sub necessitate ad eum finem acquirendum in sacris litteris propositi sunt , videamus, sunt autem ea vel extra nos, ut gratuitu Dei favor ac suma φιλ - Θρω non qua prosecutus est lapsum genus hominum, ita tamen, ut justitiae ejus essentiali nihil decederet, Filii, agni maculati, meritum ac λυ ρον interponeretur, opus erat, cujus intuitu miseri cor parens cunctos credentes, ad finem usque perseverantes in ea fide sibi praeordinavit , qu ae est meduim a parte nostra necessarium Circa hoc fundamentum filutis nostriae, lubrice admodum Remonstrantes Theologi versantur , a quidem,quod personam Christi attinet, de ea superius egimus ui-jus cognitio quoad partam gratiam ac beneficia adeo necessaria est, ut causa ac fons vita spiritualis simpliciter sit teste Petro, Act. a. haud imposibile tamen credit uicellaeus quosdam citra cognitionem hujus verbi christosophicii si salvari , dummodo in
Deum universi creatorem credant, re vitam suam secunduli recti rationis lumen, quod omnibus affulget, instituant. Sic E- piscop. pari. secund Oper pag.39. arbitiatur esse qui Christo me dico minus egeant, quo tr hit locum Matth. Mai. I . quti tamen in eo Pha-
58쪽
eo Pharisaeorum elatum castiget animum, opinabantur quippe se alis robustos atque valentes, neque proinde gratiam medicinalem requirebant. Ac qui non extenuent ejus pretiosumoci τρον , utpote infantes, quod peccatis careant,eo eximentes. Respons .ad spec. pag.ios. Sic in dubium vocat Arminius beneficiorum Christi universalitatem, prout etiam observavit vir celeberrimus D. Dann haver Cognitionis Christi necessitatem melius confirmavit Corvinus contra Tilenum, idem amor requistit, ut nemo ad salutem ametur in Christo, nisi qui fide ipsum apprehendit. Posterius nempe Christi meritum ad Patres quoque V. . sese extendere elare in concilio Hierosolymitano definitum est, ae ejtis esticaciam vera fide apprehensam, sibique in individuis applicatam filuasse, quum unus sit mediator, isq; heriri hodie una fides, non diversa, ut perverse arbitratur Curcellaeus.
g. 8. multa quidem sunt,qtiae hie Arminiani pessime
docent, de quibus alios videas, ea salic in nobis notanda videntur, quae fluetuanti ac incerto animo tradunt, quaeque ad fidei seu essentiam,seu integritatem evertendam faciunt,ab ipsis Pyrrhoniorum more tractata, ostendere. Non hic in universalioribus subsistendum, verum ulterius cuilibet inquirendum incumbit, quaenam iit illa paterna μουνθὶwn per Christum revelata, quo usque fatisfactio Christi sese extendat, ac cujus valoris Scpretii sit, quod ut fiat, considerandiis est terminus a quo, nempe malum istud peccati originalis, tum actualium. Quamvis autem proh dolor Inunc ad castra Socinianorum ac Pelagianorum se contulerint, negantes peccatum originale,rit videmias in Cur- cellaeo, Episcopio, aliisque, ubi obiter praesta fratrum observamus, quae isti nominati Remonstrantium antistites faciunt inter se: Hreethaeus qti ippe dicit, omnes homines propter adami peccatvρun orti corporali esseo coelo Epia copriis hanc in Oriendi necellitatem esse quidem in lumiamate fatet hir, verum adsolam personam da-m tinem quod poena, qua talis peccantem non egrediatur, ad .rlios vero fio uristes non ut mali in poenae, sed naturae rami tum, quam ab Adamo, is endo participant En certitudo quamvis autem nunc plane
defecerint, Arminitis tamen dubium de ejus otigin iis peccatici antii movendo, viam stravit. Rus minus ab Ephecticorun
59쪽
69 more licitum schoe mutuari ae adeo dubio animo morbu hune via Calom gravissimu agnoscere ac credere facit illud, quod morbus quasi )nsi ς -x-m nuducit ad medicum, quo graviorem cognoverit morbum eo M ' ''magis ad Clicii tum unicum restauratore confugiet peccator seq; magis obligatu lentiet vera fide vulnera Christi apprehendendi. Latius haec vel adversus ipsos Remonstrantes demonstrata sunt Doct.&Profest Tubing. olfi ino delapsu Adami δ obligatione credendi in Christum. Aniam Arminio praebuille videntur dis crepantes vel in ipsis conciliabulo Tridentino patru opiniones, Ambrosii Catharini praeprimis Dominici a Solo, adeo ut, teste Polan lib. Polano,Spiritus Legatorum Papalium nihil certi definire potu e V li,st. sic.
rit. Magnum hunc Pontificiorum dissensum tum circa essentiam '' hujus peccati, tum poenam ejus Azorius, imo ipse Andradius ' '
hoe mysterium aperuit apud Chemnit in exam conc. Trident. P. via. Con-m g 8 nempe illius peccati origini rationem proprtiam consulto silenti t duae
in rotri se,ctita cuiqueliberum reliquiisse opinari. Quod inde evenire Pp .
putamus, quod relictis divinis monumentis ex corrupta ratio ' M 'nis judicio ejus gravissimi morbi naturam investigant. Circa terminum ad quem meriti Christi, nempe liberationem ab aeter ara ac temporali morte, Scepsin foventArminiani Sic Episcopriis, mortem etiam poenae rationem habere resectu sanctorum opiorum, quam inst Thebl diuo quatenus ea corpin ipsorumsubservitute corruptio in miri in arritur merito. Eadem legi poterunt apud Arminium in arti c.per xj pex 'xu pend. art. 0. instrinoad fideles exspirat hae e ratio, habet mors dςR AE ex instituto Dei rationem medii ad glorificationem ducentis, sunt verba Doctoris Utilsem breV. c. I5. 3. I Q.
3. 19. . Plura quidem sunt, quae scepticis dissertationibus
committunt, haud levioris momentia quae pluribus hic pertractari rationes urgentes prohibent. Paucis tamen ut indocemus , disputationis hujus ratio requirere videtur , cui de Sacramentis initium capςliamus , utpote institutis a Christo, quo ex parte nostra pra requiti tum medium unicum ad a Galat. 3. 26. lutem a ternam perveniendi , fidem nempe justificantem, 7 non modo conferant, ac applicent,vertim eandein jam cossatam iii 'si oblignent&confirment. Ea autem quibus proprie Sacramento rum nomen competit, duo statuit orthodoxa Ecclesian Chii
isto instituta contra septenarium Pontificiorum iumerum quum
60쪽
quum vel equisitis, quae ad proprie dictum Sacramentum requirit ipse Becanus quinque illa destriuantur, aliis fundamentis, quibus hic septenarius infringitur numerus Sacramentorum, suo loco relictis, ac substituta quidem sunt baptismus S. coena, in locum ci uincisionis agni paschalis ira, ut infantes octi dui spatio praeterlapsio , circumcisi sint , sic baptismi
lavacrum sub eadem necessitate infantibus Christianis sine numra, postquam in hanc lucem editi sunt, conferatur, eamque iam cessitatem immotis fundamentis probarunt ex S. Sacra Orthodoxi, ut ex Marcia o. v.I . cumJOh.3.s.collato constat.Verum quo nihil sua sceps intactum relinquant Remonstrantes , di Vina haec mysteria ea penitus corrum Dunt, quum certi quid mi lausia ba habeant decollatione gratia per Sacramenta, eain indes vibilem Calox eon controre tam vivandi libertate mutuas tolerantia componunt Neque sid. Armi de modo exhibendi gratia tantum , num stat ut instrumentamni physsica, an ut moralia operentur,ac ad gratiae collati nem con- currant Sacramenta , an tanquam conditiones , ad quarum praesentiam DEUS gratiam concedat, ambigunt Arminiani, verum
etiam an Gaanigratiam, an sint signacula gratia exhibitisa confirmativa Ut prius aliquo modo tolerandum videtur, quum concursus principalis catas: beneficiorum per Sacramenta col- latorum , nempe Sp. S. haud adeo patescit, ae plura hac de re dici
pollent, suo tamen tempore ac locoreservanda putamus, placet
interim judicium D Doch Calovi quod esseaciter gratiam opereκ-etur, ideoque non tantum Agni catis esse gratia, sed exhibitiva
sperativi, seu exhibitionem eam moralem, ut fperpli scam, orquocunque alio nomine appellaveru, dummodo manean Pera atqae reati , non signisecativa tantum exhibitio. Posterius Vero minus conia cessum est, in dubium vocare quum hoc satis clare Scriptu-Natth λβ ra demonstret, quippe iis adscribitur donum renovationis, re-λοά .ii generationis justificationis, ac spiritualis eum Christo unio iis, videantur loca Scripturae superius citata. Sie de Abrahamo Paulus pronunciat, quod in praeputio adhuc existens per fidem justificatus, sacramentum circumcisionis, ut signaculum a que sigillum justitia fidei recepta in praeputio acceperit. In numero Sacramentorum scepsin propalat Episcopi u , quaerendoquid