De ecclesia Christi ab haereticorum conciliabulis dinoscenda, praeclari libri duo ante hac nunquam aediti Authore Iacobo Noguera, ..

발행: 1560년

분량: 315페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

DE ECCLESIA CHRISTI

Gi p. i. scribit, quae sua sunt, quaerere, non Guae IE SV μ' ..Hi. CHRISTI. Olim vulgandarum condonationum s quas indulgentias vocant) munus committi solitum fuerat in Germania Augustinianae familiae sectatoribus, quorum ex ordine unus erat Lutherus. Accidit,

vi id officium delatum fuerit ijs hominibus, qui sancti Dominici institutum sequerentur. Intellexit exl ea re Lutherus nonnihil quaestus ei societati, in qua l ipse ageret, decedere : quod egre inprimis ac moleste admodum tulit. Et mox in Diui Dominici eoulegium, deinde in ipsas Indulgentias magna & inusitata verborum libertate incurrit. Nec multo post ς Uψ- - Episcopos,& eos, qui ad Ecclesiae gubernacula sede-L. brevi his rent, maledictis incessit. Postremo Pont. Max. quod nauis gubernatore sublato atrocius se in Ecclesiae nau--- -,t. fragia grassari posse speraret, omnibus maledictis, conuitijs,& falsis vexationibus onerauit. Scribit Di- ohi uus Hieronymus, Haereticos, si urgeantur, varias se- νων isti in se in species ac formas Prothei instar vertere. Quam tam vera sit haec magni illius viri sententia, in Martinori ri t. Luthero experti nostra aetate sumus. Olim Dona-

in Luthero , ... - .

p. 9uor. tuS, quia Caecillanus Carthaginis Epilcopus praeter

ipsius voluntatem suerat effectus, clim constaret salsa esse crimina, quibus eum in inuidiam adducerea conaretur, ab eo desciuit, & Ecclesiam apud se esse si, contendit, ac discessionem in haeresin mutauit. Haudi aliter sane progressus est Lutherus. Initio enim,quia dolebat lucellum suo ordini ereptum, Indulgentias damnauit. Mox ulterius procedens, quae titulo resormationis ordiri se iactabat, in errorum S praua

162쪽

LiBER SECUNDVS. Wrrum opinionum sentina erupere. Id quod ei sapienter obi jcit pius Princeps Georgius Dux Saxoniae. Videbat Lutherus, si palam oppugnare statkn Ec- sest Elesiam coepisset, fore, ut fidem apud suos non impetraret. Quid ergo secit Imitatus est serpentem LM- - S. illum antiquum,parentem & Doctorem suum. Pau- - Σ'

latim, & temporis progressu id escere instituit: ac principio de ndulgentijs, mox deabusibus, deinde

de doctrina agere coepit. Testatus initio est, se casu in eam palestram descendisse. Ac non multo postia μὰ P.M. publice praedicauit, se nihil aliud quaerere, dum con- Q. . tra atq; alij de quibusdam religionis nostrae partibus sentiret, quam gloriam CHRISTI, dc Reipubli- .cae Christianae commodum. Sed idem, cum Lipsiae de authoritate summi Pontificis cum Eccio disputarret, & modestiae eius, quae CHRISTI discipulum decet, oblitus omnino esset, atq; ab amicis, ut mitius ageret, admoneretur, quando ea disputatio ad causam DEI spectaret, Respondit, eam rem neq; propter Deum captam esse,neq; propter Deusnitani M. iri. Qindiam bonite audituru esse putas, Lector opti- R 'me,de eo,qui tam subito a se ipse dissensit: Audi quid, postea laetum sit. Cum serio Caietanus Cardinalis,qui Oratorem dc Legatum summi Pontificis in Germania apud Caesarem agebat, ut quae palam haeretica S impia

protulerat recantaret ad Pontifice appellatur 'qna

163쪽

DE ECCLESIA CHRISTI rim Luibri An non ea appellatio fraudis & insidiarum plenaeae Hoccine fuit appellare, reseruare sibi potestatem, qua quoties liberet, dicere posset: Pontificem recte edoctum non esse. Atq; ex eo fieret, ut iudici debita autoritas detraheretur, nec ullus eius causae finis consequeretur ' Quae unquam appellatio similis in Ecclesia CHRISTI audita est sed non alio eum animo, quam diximus,suisse, cum tam callide appetilallet ad summum CHRISTI vicarium, intelliget profecto, qui, deinde quid acciderit, expendat. Nam cum e Caietani literis accepisset, fore, ut contra se Romae iudicaretur nouam interiecit appellationem, & a pontifice ad Concilium prouocauit: eiusq; arbitrio se obtemperaturum esse protestatus est. Habuit Martinus, quem hac in re imitaretur. Nam& Martyrius quidam, qui Arrij partes sequebatur, II. - cum ubiq; profligaretur, Concilium generale appel--.At is i. lauit. Noller vero non multo post cum Romae damnatus esset, atq; e numero piorum pulsus, donec ad meliorem mentem rediret, tunc iam 1 Christiana modestia quam longe abesset,non obscuris argumentis declarauit. Nam cum Pontificem prius pro Iudice agnouisset, atq; ad hunc modum literas ad eum dedisset: Beatissime pater' prostratum me pedibus

c.-- ... huae beatitudinis offero,cum omnibus,quae sum &hal beo: vivifica, occide: voca, reuoca: approba,reproba: l ut placuerit. Vocem tuam vocem C HRISTI in te prael sidentis &loquentis agnoscam: Postea sententiam co-l tra se pronunciata esse iniquo animo seres, &instar su-rentis belluae mente amittes,prouocauit ad cinaciliti, dc Leonis

164쪽

LIBER SECUNDUS. τs Leonis decretum pedibus conculcauit, Leonemq;. ipsum temerarium, S praestactum, & Turannum & sinu . i. superbum Ecclesi contemptorem,&Antichristuvo

cauit. Quis tam est mentis inops,ut ex ijs,quae dixi,non LMMmitiis

intelligat hunc hominem nihil aliud, quam suorum e rorum latebras quaesijsse, dc quouis phrenetico seriosiorem fuisse Sed audi caetera. Quia cognouerat Hieronymum Aleandrum, & Marinum Caracciolum, qui Pontificis nomine legatione ad Germanos sungeban- tur,eius lucubrationes incendit c exuri iussisse:ne quid -ipse ad praecipitis animi iracundiam declarandam

omitteret, ius, quod Canonicum Vocamus, una cum decreto, quod a Pontifice Maximo contra se latum Disti vitia

acceperat, palam combussit. O egregium Apostolum, in quo tanta vindictae appetitio inerat. Sed auudi reliqua. Quo consilio ad Pontificem Maximum

appellauit, eodem prouocauit ab eo ad concilium. Nam cum ex conuentibus, quos Carolus Quintus Caesar Opti. Maxi. eius causa instituerat, quanta Concilijs autoritas tribuenda esset, nouisset, seq; a Concilio damnatum iri videret,coram Caesare ausus sis in inaest astirmare, se nec Pontificis. nec Conciliorum au thoritatem recipere,nec solis se concili s credere,nam

errasse saepius, ct sibi ipsis contraria Oixisse, & nunc errare, & falli posse. Et qui paulo ante dixerat, Pro--D. testari, se nihil dicere, aut tenere velle, nisi quod in, Isi'& ex sacris literis primo, deinde Ecclesiasticis patribus ab Ecclesia Romana receptis, huiusq; seruatis, Sex Canonibus, ac decretalibus Pontificiis haberetur, & haberi possiet,non multo post dixit: , iam sibi vis.

sectam esse enervandi authoritate concilioria,& libere

165쪽

DE ECCLESIA CHRISTI contradicendi eorum gestis,& iudicandi eorum deersta, ct confidenter confitedi,quid verum videretur, siue probatum siue reprobatum fuerit a quocunq; Conei-lio:&contestatos se velle omnes,neq; ullius Concilij, neq; patris authoritate se velle cogi. s Duae semper ini Ecclesia Dei viae fuerunt,quibus Haereses omnes extim rem M. atq; extirpat sunt: una,qua Pont. Max. de causa a

se &summorum Antistitum collegio cognita & - --., ' plorata pronunciauit: altera qua Concilio coaeho,rem expendit, atq; cum eo una quid verum esset, declar uit. Neutra via Luthero placuit, quia quamcunq; ex his duabus sequi vellet, causa se casurum esse compe tum habebat. Quae autem unquam Bellona magis su-ri j Qtus Lucifer maiore animi elatione unquam fuit Quis in tali homine vel micam Christiani pectoris suis-

ω ν a. a te dicat Postea cum ad extremam impietatem prolapsus essetdibrii de Captiuitate Babylonica scripsit,quo

O in n. affirmare veritus non est, Ecclesiam quam late pateret, Riatichosti regnum S meretricem esse,quam Ioannes descripsisset: omnes ab ea captiuos non aliter teneri,

quam apud Babylonios captiui fuissent Hebraei. Iam tum libere de Ecclesia, de Concilijs de doctrina & S cramentis Christian legis quidquid libitum esset, pro-

nuciare coepit:&odio,quo Ecclesiam CHRISTI prosequebatur, inflammatus, Waldensium, Vuicleni, de Hussi, & Thaboritici gentis errores, quos ab Ecclesia damnatos esse sciebat, uec damnare se etia dixerat, cum Eccio disputans, approbauit:& eorum authores, ma tyreso innocenter a nostris extremo affectos supplicio fuisse,assirmauit. Sed vide ia quam elatus ιχ superbus, atq; insolens eius hominis animus fuerit. Damna-

166쪽

LiBER SECUNDVS. 7stus suit Pontifice,& Lovaniens, ac Parisiensi gym- ι na's, proscriptus a CAESARE, & Reipublicae acta etiareligionis Christianae hostis declaratus,& tantum ab est, ut res piscendum sibi esse duxerit, ut maiore se postea arrogantia, superbia, & fastu, uniuerso Christianorum caelui unus opposuerit, seq; solum vera praedicare, reliquos vero omnes mortales errare, ac deli rare praedicarit. Nonne merito in hunc hominem dixeris conuenire, quod de Jsmaele dixit scriptura Ma-Gm. ia. nus videlicet omnium contra ipsum, & ipsius manus contra omnes sore. Hic stomachari in Caesarem,debachari in Pontificem, invehi in uniuersum Ecclesiae magistratu atq; ordinem, & Euangelij hostes publice vocare. Se Heliam, Danielem, Esdram,&quasi altem Paulum reputare. Quidquid Patres, Ecclesia, dc Con cilia unquam dixissent aut statuissent, se nihil morari, errare omnes, labi,& decipi potuisse: quod ad se attineret,certum se esse, quidquid ipse diceret, a coelo proficisci. Habes Christiane lector, quae suerint Lutheri do- La. ctrinae & Quinti Euangelii auspicia & tyrocinia. A ta- '

libus miti Js quid lperandum ellet, no opinor, te nescire. Pam

Nihil certe boni inde oriri potuisse intelliges, ubi con-

'deraueris,quanto aliter quam Lutherus, sui Euange- ' Σ μ iij sundamenta iecerint CHRISTUS & Apostoli. iis.,i . Iam vero,ut ad id de quo dicere institui, mihi aditum parem, ubi semel Lutherus modestiae & humilitatis Christianae metas transgressus est,nihil tam sanctum &augustum in Ecclesia CHRISTI fuit,quod sibi violandum esse non proposuerit. Tunc uniuersam religionem Christianorum oppugnare, tum iura omnia diuina ct humana prophanare, tum ordinem Ecclesiastio cum, i

167쪽

DE ECCLESIA CHRIST lcum,& uniuersum Reipub. statum,duoq; eius summa capita, Pont. Max. & Rom. Imperatore maledictis incessere,confictis criminibus appetere, & Antichristos vocare coepit. Atq; ex eo scholam instituit errorum ac mendacioru, eamq; de fide doctrinam suis auditoribus proposuit,cuius Autor non Christi Ecclesia,sed homines a toto Christianorii coetu proseripti fuere Anomaei Epipb. D. 3. videlicet quorum Principes esse dicuntur Aetius, atq;. Eunomius. Ab eo tempore docuit,solius fidei benefi-

νὴ r si . cio hominibus coeleste regnu contingere: qui crederetue,i ζ ' in CHRIs TVM eum bonis Oibus affluere: bona opera

in peccata esse, extremo gehennae supplicio digna: Christiano praeter solam incredulitatem nihil nocere posse. Deinde Caeremonias S ritus solennes, quibus multis saeculis Ecclesia C H RIS TI usa suit pro libidine mutauit,& nouas de suo instituit,& doctrinam tam impi-

tb. domi. am,deoq; aduersantem, Euangelium appellauit: eosq;,, zizia qui se ei in disciplinam tradidis Ient, Euangelicos nun- ρ-M. cupari voluit: quod suos discipulos a reliquo Ecclesiae CHRISTI populo secerni, ac singulares haberi statueret,quod propriti haereticorii est. Neq; vero id sine

re a . . aliorum exemplo secit. Nam dc Irensi seculo fuere qui Gabstiti. dam h retici,qui se Gnosticos vocarunt quod se scietiarerum, quae ad caelestem vitam consequenda spectant,prie stare arbitrarentur. Bernardi etia tempore quidam

religionis Catholicae aduersarij, abiecto Christianorunomine, quod id vulgare ac tritum nimis iudicarent, Amstulta. Apostolicos se appellarunt: & discipulorum, quam Christi magistri, S seruatoris nomen amplecti in

Gisisti ἡ,ἡ luerunt. Ac Lutherus quidem breui tempore complu-- μοσε res ad suam sententiam facile pertraxit. Initio tamen su-ν , o bis . Os Ecclesiam Vocare Veritus est, intelligens, eos non

168쪽

LIBER SECUNDUS.dum eo esse numero,qui Ecclesiam constituere posset. La. δε iam. Quare cum ei Ecclesiae autoritas obij ceretur, ad hunc φ' μmodii respondit: Si nobis dixerint, Ecclesia, Ecclesia: 'nos eis respondebimus,Euangeliu,Euangelium. Atq; etia ut suos a nobis squos Papistas vocavit) secerneret, iussit, ut hoc oes Symbolu gererent, Verbum diti m n et inaeternum. Quod quidem eius sectatores tam sedulo secerunt, ut sicut olim Pharisaei in fimbrijs, ita ipsi in anulis, vestibus, sc ijs rebus, quibus familiariter

uterentur,describendum curarint. Postea vero,quam eum hominum numeris decepit, cui Ecclesiae nomen o

attribui posse videretur,ne quid nobis reliquia faceret,se.&suos Ecclesia appellauit: nosq;,&quicunq; PHtifi- .ci Maximo obteperarent,Sodomaeis, S Gomorranis, ac Babilonijs sceleratiores . c magis detestandos esse pronunciauit. Ac quod olim Donatu,atq; eius partem legimus secisse, Eam, se ac suum cae tu Ecclesia esse

xit,quae ab omni macula dc ruga, munda atq integra

incaeo

esset: qualem non in hac mortali vita,sed post ultimam ius ventilationem,& extremum Iudiciti suturam esse constat. Atq; ut id demonstraret veru esse, libru de Ecclesia scripsit quo suos,ciues Christi Ecclesiae: nostros hostes esse cotendit,& nobis liberu facit,ut nos esse Ecclesiam probemus,ac tunc se ab incepto destituru esse publicetur. Quinetia cum Ecclesiam Christi plane evertere cuperet,quq dogmata dc errores illa priscis temporibus damnauerat, ea ipse dogmata & errores in lueem reuocauit: & pro Euangelio,ac verbo Dei, suae genti vendicauit: dc sanctis patribus reiectis, Irenaeo videlicet,Tertulliano,Origene, Cypriano, Ambrosio, Hieronymo, Augustino, Basilio, Chrysostomo, Grego-

169쪽

- 'IBER SECUN DV . si

Principe Saxonu, ne Martini Lutheri nouam librorulacroru versionem edi in lucem permitteret. Obstitere ipiterea no pauci Episcopi ac Principes Germani,quo minus ea prodiret in publicu,& ubi editam esse cogno- uerat,diligenter cur ut, ne legeretur ab ijs, quorii ipsi principatu teneret. Sed obtinuit tamen Lutherus,sui lvoti compos factus est, dum Saxo publicis literis si tuit,ut Lutherum audirent omnes,& quidquid ipse diaceret aut scriberet,id oraculi vice haberetur. Iam ab eo tempore Lutherus libere,ac sine ullo pudor suum coetum Ecclesiam vocare ausus est,& nos

ab ea dignitate, &gradu deiectos esse, atq; in numero impiorum haberi debere praedicauit. Sacramenta, scripturam sacram,&purum Dei verbum apud se, &suos esse gloriatus est. Ac secit quidem, quod olim Amrium,atq; eius sectatores fecisse scribitAthanastis,cum orat a. inrade eo italoquitur: Sed tamen ista omnium haereseon ' - - vltima,&praecursatrix Antichristi, cui nomen est ab '' Arrio,cum videret sorores suas,caeteras sinquan hae- ' reses aetate grandiores publice, palamq; probrosas h beri, speciem suam dissimulat,& literarum sacrarum vocibus, quasi honesto cultu induitur, ut pater eius Diabolus. Haud alio sane consilio, quἱm eo, quo A Vrius,usus est Littherus. Videbat Amus,Symones Magos, Cheritatos, Valentinos, Basilides, Marciones, Manichaeos,dc reliquum haereticorum agmen, qui ad . ea Vsque tempora Ecclesiam persecuti su erant, ludibrio omnibus esse, & veritatis hostes ubiq; iudicari, quod pleraq; sua dogmata non e scriptura,sed de Philo- sophorum decretis peterent,nec sanetas literas magnia sacerent,neq; se earum authoritatetuerenturitum ipse

. O iij eam

170쪽

DE ECCLESIA CHRISTI eam viam sibi sequendam proposuit,qua non iam Philosophiae,sed sacrarum literarum testimonijs suum dois gma coloraret, atq; ita facilius titulo illo lpecioso, dc honestatis pleno, errores pestiseros, & opiniones ab

omni veritatis integritate extraneas, pro coelestibus documentis obtruderet. Ita quoq; Martinus Lutherus,

s. quia sciebat Marcionis, Manichaei, Haballudi, VVi-

clephi, aldensium,atq; aliorum haereticorum, quorum ipse cineres iam sopitos& extinctos ab inseris ex-uscitat,nomen,famam,&doctrinam, lubd ab ijs prosecta esset,quos uniuersa piorum Ecclesia inter haersticos,& Dei aduersarios locasset, omnibus exosam esse,non est initio ausus eam nuda oratione proponere: sed quo fallacius incautis ovibus obreperet, S prodiagiosa ei commenta ac mendacia instillaret,deposuit lu-vν ων, pinam speciem,& manente lupi serocia,sese diuinae t senteiiiijs,velut quibusdam velleribus obuoluit, Vt, cum quisq; lanarum molliciem persentiret, nequaqua aculeos dentium pertimesceret. d quide haereticis solenne atq; usitatu esse,docet D . .3.nsis Vincetius Lyrinensis,grauis autor inprimis: Tales vi- delicet sunt,qui in Sathanae schola educantur, & eo magistro utuntur. Eiusmodi s audibus & dolis solent eorumm. O AG animos irretire,quos ut Chrysostomus ait si agiles, i c y ' '' foeminis similes,atq; omni doctrin veto expositos epse videtur. Pulchrcoes,quotquot sunt haeretici nomio tepore,sicut dc alij,qui priscis aetatibus stitie,parentem . suum Diabolu imitantur qui ut Athanasius sapi enter

Areianas. animaduertit cu abominabilis icelerum inuentor sit,

,,&vel semel visus,reijciatur ab omnibus, Ut serpens, Vidi, Draco, Ut Leo quaerens quem rapiat & deuoret: hoc

SEARCH

MENU NAVIGATION