장음표시 사용
221쪽
L1BER SECUNDUS. id gloriantur,se legitime vocatos esse, cum non sint ab ijs vocati,quibus D EVS Ecclesiae gubernacula commisit: Quae Impudentia est ista Lutheri, ut non vereatur dicere diurna se authoritate adscitum esse,& in ea mandatum D EI loquentis per os Principis intercessisse, cum ne una quidem syllaba in sanctis libris sit,quae eam Principi, aut Magistratui facultatem tribuat,qua Ec- se I - .clesiae ministros eligat In omni domo dc familia illud seruatur, ut nemo ossicio aliquo iungatur, nisi id ei sit ab eo, qui paterfamilias est, assignatum. Cum 3. vero Ecclesia sit domus DEI, nonne ea quoque suos Patresfamilias habebit Habebit quidem certe. Atque hi quidem suerunt olim Apostoli,quibus CHR I- mimi Apis.sT VS, posteaquam ad vitam rediit,potestatem secit remittendi peccata,administrandi Sacramenta, &Eccl esiam regendi. Ab eo autem tempore, quo Apostoli ad Christit migrarut,ut cum illo,aeuo sempiterno seuerentur, nunquid Ecclesiam suam CHRISTVs deseruit Aut nullos constituit,qui in ea Apostolorum vices gererent,& essent domus ipsius patres Absit, ut ea cogitatio in Christiani hominis animum cadat. Reliquit ergo tales CHRISTUS Ecclesiae regendae,de
quibus dici illud posset, quod est apud Prophetam: Pro - ... patribus tuis nati sunt tibi fith: Constitues eos Principes
Qui vero ij erunt alij quam illi,quos Apostoli,& ος orificij & dignitatis eius,qua ipsi a Christo ornati fuerant,
succetares declararunt. Qui aut hi fuerunt: Si Princi- μα pes,Lutherus tritiphat. Sed scriptura aperte cofirmat, ''qui Apostolis successerui,no principes,sed Epis: suisse., Aperte
222쪽
DE ECCLESIA CHRISTIt pisivi, Aperte sinqua)tradit Episcopis Apostoloru praecepis-2 zia . se,ut attenderent sibi & uniuerso gregi: Pala affirmat, spiritum sanctum constituisse Episcopos, ut Dei Eccle-Tit. i. siam gubernarent: Diserte demostrat,id Episcopis mu- y nus ab apostolis assignatu esse, ut in ciuitatibus Episco pos S presbyteros constituerent: Non obscure prodit, Episcopis dixisse δε postolos, ne cui manus cito imponerent,ne aliorum peccatis implicarentur. C terum de Principibus verbii nullii. Falsum ergo est,quod Lutherus ait,se mandato Dei,qui per os Principis loqueretur, si pristi apostolicii officiti delectum suisse. Si principii partes fuissetis eo hae fument, Vt ipu,quos Vellent, Ecclesiijs praeficerent, neglecta ea potestate,quam Episcopi a CHRISTO per uolunt a tur Apostolos acceperunt, haud sane id latuis siet maximose his, ac pijssimos illos heroas Constantinum & Theodosiit, ρ atq; alios immortali memoria dignos Caesares, quibus Ecclesia Christidcvera religione,nihil charius unquasvit. Voluit temerarius ille, dc Constantino patre indi- c. istis. gnus filius Constantius contra ac traditio Ecclesia ob seruarat, Episcopos dc Ecclesiae rectores constituere.
Sed audiuit ab ijs,qui Episcopi munus vere administra' b . la Epi. riit,Hosio videlicet dc Liberio,haec verba q sequuntur: Ptia Vbi ille canon,vt c palatio mittatur is, qui Episcopus, , suturus est aut,quod genus Canonis, quo licitum est , , militibus Ecclesias inuadere Uerum nec Constantius Episcoporum consensu regendis Ecclesiis praeponere alios non posse. Id quod verum esse indicat historia. cuius verba libuit hic adscribere: Constantius sinquit , . IRufinus simulata benignitate ultro venire ad se Athanasium
Caesar squamuis haereticorum fraudibus esset demetatus) usq; adeo sui oblitus suit,ut non intelligeret,se absq
223쪽
LIBER SECUNDUS: ios nasum iubet,&leui increpatione perstrictum, ad Ec- Ηφοὐ Mia Hessiam suam permittit securum ire. Admonitus tamen Imperator ab impijs consiliarijs: Non est, inquit, , , magnu Athanasi, quod Episcopi Posciit de te, Vt Vnam, , ex multis,quae sunt apud Alexandriam, Ecclesijs,co , , cedas populis eorti,qui tibi communicare nolunt. Tum
ille, Deo sibi suggerente, paratu in tempore consilium sed ' reperit: Et quid est, inquit, Imperator, quod poscenti , ,
tibi liceat denegari qui potestatem omnium habes iu- , , bendi Sed unu est quod oro, ut meam quoq; petitiun- , , culam libenter admittas. Cumq; se omnia,quae Vellet, , , quamuis essent dissicilia,promitteret praestat urti, si hoc , , . unu cederet libes: ait Athanasus: hoc est quod rogo, ut, , quia etia hic nam apud Antiochia res agebaturin sunt, , nostri populi,qui istis comunicare nolunt,unam eis te- , , nere concedas Ecclesia. AEquissimii sibi videri, dc val- , , de praestandum laetus spopondit Imperator. Sed cu rem
detulisset ad eos, quorum consilijs utebatur, neq; ibi se IIVelle accipere Ecclesia,neq; hic dare respodent. Quod Σ' η' si ille suae potestatis esse persuasus fuisset Ecclesia condere, eiq; pastore praeficere, quis non videt, eo se tantii Imperatorem dimissuru non fuisse, ut id ab Athanasio postularet Sed dc illud no minus immortali memoriae consecrandii est, quod ij, qui Alexandriae Catholiea fide amplectabantur,cii intelligerent, Costantiit suasu partis aduerst alium creare Episcopum velle quia id ad eum non pertinere intelligerent,ad Maximii Aegypti
praesectu in hunc modum literas dederiit: Quod si edi- ι statio ea ctum Principis est, ut persecutio in nos fieret, parati sumus oes ad Martyriti subeundu: sin minus, oramus pr - , , sectu Aegypti Maximum,caeterosq; magistratus, ut a , ,
224쪽
DB ECCLESIA CHRISTI, , principe postulent,ne talia in posterum committantur, , , obsecramusq; , Ut nostrae istae preces ad eum perueniat, , , ut obtineamus, ne illis liberum fiat alium Episcopum, introducere,quod ne fieret, usq; ad mortem restitimus, , , Athanasium reuerendissimum desiderantes,quem De - , , iis ab initi o nobis dedit secundum successionem patrum nostrorum,quem ipse C Hllantius, religiosissimus Ru- , , gustus, cuna literis, iuramentisq; huc misit: Confidimus enim,s eius pietas ita resciverit, eum, rem istam indigne laturum,& nihil contra iusiurandum suum s , , cturum esse,sed iussurum,ut Episcopus Athanasius no , biscum maneat. Verum,quid ego immorer nunc in eo, quod Constantius id a suo ossicio alienum esse nouerit Vel eorum literis,qui in nostram religionem inimicos Am M M animos gesserunt,constat,quae de Athanasio, & digni-'' late priuando, & in exilium mittendo synodus Arrianorum statuerat, ea Constantium rata non fore arbitratum, nisi Romanae urbis Episcopi suffragio firmarentur Sed neq; Iulius eius nominis primus Pontifex tacuit hoc quod ministros,& Episcopos creare,& in sede ac fastigio Episcopatus locare, ac pro Episcopis habere , non ad Principes, sed ad eius Ecclesiae,cui ipse 'Albis. Ami. praeesset, praesulem pertineret. Ita enim alloquiture Atii. .' quosdam,quorum ipse literis compellatus fuerat: Cum εμμορον, er igitur illi ulmodi allegarentur, &tot testes pro Atha-ς s.; -. nasio starent,& ipse tam iuila pro se adserret quid Ru - . e 'p- so nos oportuit facere an non quod Ecclesiastici Ca-
Maa. nonis eli hominemq; proinde non condemnaremus,
, , sed potius reciperemus euntq; pro Episcopo,quemad- , , modum est,haberemus Et paulo post: Ubi enim est, , istiusmodi EeclesiasticusCanon, aut istiusmodi traditio
225쪽
LIBER SECUNDUS. io tio Apostolica ut in pace agente Ecclesia, Ic Episcopis concordibus,cum Episcopo Alexandriae Athana-:sio immittere Gregorium peregrinum, & exterum hominem, neq; Alexandriae baptizatum, neq; plebi cognitum, neqi postulatum a presbyteris, eumq; An - tiochiae creare Episcopum,atq; inde deducere Alexan. adriam non cum presbyteris, aut diaconis ciuitatis, non 'cum Episcopis a gypti,sed cum militibus t Sed dc lens ille impius qui Ecclesiam C HRIST I grauibus incommodis amixit, cum Virum quendam pietate& do ctrina elarum de Ecclesiae gubernaculis amouere atq; alium suae laetionis hominem ei praeficere vel- u. let, eius praesectus,per quem res gerebatur, ita reprehensus est: Nunquid Princeps tuus simul cum imperio factus est Episcopus: Adeo nouum & inusitatum eo tempore vitum est, ut Princeps qui esset, is aliquid sibi potestatis in Ecclesiam vendicaret. Intellexerunt sci
licet pij ac religiosi Imperatores, se in Christianorum
populo eum tenere locum,ut filij essent Ecclesiae, non Rectores. Et ut praeclare Theodosio dixit Ambrosi- rativis h. us, purpuram facere Imperatores,no Sacerdotes. Nam Costantinus Sacerdotum sententias & decreta ita ve-neratus est,quasi ea a vivo CHRISTI Ore essent la-zε. si 1 ta,tantum abest, ut quicquam contra Ecclesiae Cano- α δε--nes molitus unquam sit. Valentinianus vero, cum Episcopi quidam ab eo postularent, ut interesset Concilio, in quo de dogmate quodam agendum erat, non sollim
Ecclesiastica potestate violare ausus non est,sed aperte etiam respondit,sibi,cum minimus esset depopulo sisy ue non esse talia perscrutari sacerdotum eam curam esse,
S ubicunq; liberet,licere eis couenire. Quid de Theo-
226쪽
τι istissi. do sio dicam an non is dignitatem & potestatem,quai ti- η p o ad ipsus tempora Ecclesia habuisset,lanta veneratione prosecutus est,ut lege saxerit, ne quis eorum, qui Romano imperio subiectus esset, aliam religionem amplecteretur, quam eam, quae Damasi Pontificis br: t Maximi authoritate comprobata esset Nonne idemiap. i. Ecclesae authoritatem tanta reuerentia & veneratione prosecutus est, ut publice prosessiis sit, potius sibi esse inter Ecclesiae membra locum habere, quam tONεοι talis tius orbis terrarum imperium tenere Quid Theo- 'a u. dosus iunior Nonne palam fatetur illicitum esse,eum, qui non sit ex ordine sanctissimorum Episcoporum, in i is. Ecclesiasticis immisceri tractatibus 1 Sed & Martianus Caesar, cuius mira autoritas & sanctitas fuit, nonne coram Episcoporum Concilio testatur, se non venisse,ut de ijs,quae ad Ecclesiastica potestatem attinent, quicquam statueret, quod sui id iuris non esse sciret, ted ut authoritate sua imperiali caueret,n,quae synodus statuisset, ea rata haberentur, & religiose ab m. . ia . Omnibus seruarentur: De Iustiniano S. Constantiac ρο δεφ no, quorum temporibus concilium Constantinopos . ' li bis habitum est, nihil attinet dicere, quando altere is in ea Epistola, quam ad synodum mittit, nihil de Ecclesiastica potestate sibi assumit,sed quae ea decreuerit, executurum se esse demonstrat: alter se nihil aliud cupere, quam ut in Concilio omnia, ut par est,fiant, declarat.-Quinetiam Irene, dc eius filius Constantinus, quorum auspicijs secunda Nicaena Synodus, quae generalis septima dicitur, congregata est, aliud non curarunt, quam ut Episcopis liberum S tutum esset, quae ad religionis causam spectarent, tractare.
227쪽
LIBER SECUNDUS. HoBasilius quoque Imperator, cuius aetate Constantia voco nopoli quarta habita est synodus quamoetauarii nun- pamus,diserta oratione professi is est, se eum esse,qui cum reliqua multitudine pascendus esset ab ijs, qui Ecclesiasticas, occoelestes claues accepissent. Quid ad
haec aduersari j dicent: Nonne ij sancti ac pij Princi pes,si officij sui esse intellexissent, quos libitum esset, ministros gubernandis Eccles s praeficere,eisq; ad eas regendas potestatem tradere,ia diligenter procurassent, L si res postulasset,in Concilijs,quibus ipsi inte suerunt,cum Episcopis de eo egissent,suasq; partes sibi saluas & incolumes seruari petijssent An expectabatur aliquis nostri temporis, qui id Christianorum omnium Principum primus, dc agnosceret &saceret ' Aut aliquis Lutnerus, qui ex toto Ecclesiasticorum coetu primus officij sui Principes admoneret , Errarunt ergo Hosius, Liberius, dc Ambrosius, qui non solum de ea potestate Imperatores non docuerunt, sed sortiter& constanter etiam se eis obiecerunt, quod canonis Ecclesiastici limites praeteriri ab eis putarent. Sed Lutherus,quam illi potius , i errat,& decipitur foedissime, qui Principibus ici con te edit,quod nulla diuina scripta,nulla Patrum ac Maiorum decreta, nullae Conciliorum sanctiones usque ad haec nostra tempora concesserunt. Sed sacile appa rei,cuius instin u haec faciat Lutherus, Diaboli scilicet,qui in eo,quod vel maximum religionis nostr c put est, &in quo nostra omnium sita est salus, similes tatu ista nos barbaris nationibus, & a Dei cultu alienis esseς-2-
vellet, apud quos Sacerdotes Principum, vel Magia . , 1 ij stratus
228쪽
DE ECCLESIA CHRISTI stratus suSagijs creantur,sicuti ex Aristotelis, alio rum scriptis colligitur. . Ac quod de Principibus hactenus dictum est, idemptata pistra de Magistratu intelligi volumus. Neq; enim magis lucet magistratui quam Principibus quoscunq; homines ν ,σ - deligere, & in Magistros, ac Doctores sibi cooptare, sine ullo eorum consensu, qui in Ecclesia Christi Episcoporum paries gerunt. Ogibus enim ea potestas a Christo data est,plebi ne an Apostolis C erte quamuis plures essent Hierosolymis, qui non obscuro loco nati, Christianam pietatem amplecterentur, quales suere Nicodemus,& Iosephus ab Arimathia, tamen solos delegit Christus Apostolos, quibus eam potest Hua. , a. tem tribueret. Solis tantum Apostolis dixit: Amen dico vobis, quaecunq; ligaueritis super terram, erunt lia gata & in coelo. Quibus ex verbis Alexander Apostolo ii discipulus et Fabianus uterq; Pontifex et Mamty Cyprianus pr terea et Athanasius eam Apostolis,&ijs,qui eis successerunt,potestate tributa suisse colligunt,qua ea administrare possent,quq ad Ecclesia pertineret. Solis sinquam) Apostolis dixit: Sicut misit me Pater,& ego mitto vos. Eis duntaxat insus lauit, & di
xit: Accipite spiritu sanctu,quorum remiseritis peccata, remittuntur eis, quorum retinueritis, retenta sunt.
ue Christi verba,taneti omnes Maiores nostri) ita intelligeda esse docueriit,ut ex eis efficeretur, osto tos,& eoru successores Christum eo munere aiiecisse, quo & Ecclesiam pabulo coelestis verbi instruere,& in ea ius dicere, ac principem locum tenere possent. Eo ru c numero unum tibi nunc Ambrosiu adducam, qui de eo
229쪽
LIBER SECUNDUS: de eo Euangeli j loco ad hunc modum scribit: Mu- Dep i .lo. nus, inquit,spiritus sancti, oscium Sacerdotis est, ius ' ' i' autem in soluendis, ligandisq; criminibus spiritus san- , , cti est. Atque etiam idem Diuus Ambrosius Sacer- , ,
dotes Apostolis comparat,qui, iubete Domino, LaZa- 3-rum ad vitam reuocatum soluerent. Vides iam his ex verbis,potestatem, qua mysticum CHRISTI corpus, Araltast requod Ecclesia est,regitur,& a peccatis purgatur,Apostolis,& eorum successoribus datam fuisse Iam verum ditari
CrinisTI corpus,quod Eucharistia continet,a qui ζώ.is. . bus confici possit,ex CHRISTI verbis intelliges, q,q--m qui nulli mortalium praeterquam Apostolis dixit, Hoc pis νυ., . facite in meam commemorationem. Cum ergo
duplex hoc potestatis genus, quod in mysticum con tiverum CHRISTI corpus,Sacerdos Obtinet,transfundendum in eum sit, qui Sacerdos Episcopusue eLL. .ficitur,quis non videt, transfundi id a plebe non pos- .cor. i. se, quarido illud neque a CHRISTO, neq; ab Apo- D,thh- h stolis, sicuti demonstratum est, accepit Qui
alis impertiri id Ecclesiae ministris poterunt, quam θ, os transfu
quibus id iuris & potestatis Apostoli communica 'runt, ut eorum, qui Ecclesiam gubernarent ,.ordo& successio perpetuis saeculorum aetatibus vigeret Nimirum Episcopi & Ecclesiae Principes, quales sue re Timotheus, Titus, Clemens, Dionysius, Ignatius, Polycarpus, & alij sanctitate & doctrina admirabiles, quos Apostoli in eo dignitatis gradu locarunt, quem ipsi a CHRISTO obtinuerant. Si ad plebem spectasset,Sacerdotes creare, & Episcopos Ecclesijs praeponere, nonne Paulus in eo peccasset, quod & ipse
230쪽
s luantur ex sententis assueri morum.
DE ECCLESIA CHRISTI Ephes,& Cretae Timotheum & Titum praefecisset dc alios pr ficiendi munus Timotheo dc Tito credidisset. Nonne illi quoque, Timotheus scilicet& Titus, graui se scelere obligassent, quod presbyteros & Episcopos per ciuitates & oppida constituissent Nonne idem ipsi Paulus & Barnabas,graui se flagitio adstrinxissent, quod Ecclesjs presbyteros praefecissent ' Quid Ecclesia Antiochena Nonne ea quoque turpiter deliquisset,quod plebis ossicium usurpasset, & Paulum ac Barnaba, impositis manibus, Apostolos declarasset uid de spiritu sancto dicam Si plebi a CHRISTO hoc OLfieiuna traditum esset,ut Ecclesiae rectores designaret,
nonne male fecisse dicendus esset spiritus sanctus, qui non plebi,sed Prophetis & doctoribus,qui tum Antiochiae Ecclesiae praeerant, iusserit, ut Pataum dc Barna bam sibi segregarent ad id munus,ad quod ipse eos aia sumpsisset Sed auertat Deus opi: Max: ut talia suspicari in mentem veniant de spiritu illo, quem ideo
ad nos misit CHRISTUS, ut nos omnem doceret
veritatem: S de illa Ecclesia,quae Christianae religionis primitias tulit,& in qua,qui CHRISTI nomen colerent, Christiani primum nuncupati sunt. Atqui haec tam horrenda sequentur, si cum istis Ecclesae hostibus dicamus,licere magistratui,vi,quoscunq; visum suerit,doctores dc ministros eligat. Obicquid Lutherani dicant & comminiscantur, ij, qui Apostolorum dignitati & gratiae, ut Damascenus ait, successerunt, Episcopos nobis, & Ecclesiae ministros,& dederunt hactenus,& dabunt in posterum: nempe Episcopi,qui