장음표시 사용
211쪽
Ouando eruo ueritur a quocunque insueta ex acclo very novell)
suam sentenciam in scripturas et cum it Periculosa iii i iii novitas, consulat si ipsa catholices si fundata. Et cripture. suspecta videtur talis novitas ex hoc quod ambo pape et sui cardinales cum omnibus eorum complicibus nesciunt efficaciter fundare quid in natura sua sit hostia consecrata. Suspecta ergo foret quecunque sentencia quam ipsi vel fratres de novo seminant, cum tam diu '' in hoc sacramento ecclesie illus t runt obturata ergo ista veneni semita facile videtur fideli omnes alias dyaboli
semitas obturare quod si obiciunt multos Sanctos et canonigatos sic viasse, restat illis docere quodlibet horum quod nec de errato penituerunt in fine nec quodi, canonigati sunt vel laudati per pecuniam vel errorem, aut quod nostri sequentes vivunt conformiter istis sanctis, quod est difficile demonstrare.
Cum transiret Iesus, vidit hominem sedentem in thetonio et o Mattheum nomine Matth. IX', . In hoc evangelio exprimitur Matthei eleccio a Domino. How Chri tChristus enim non elegit sibi discipulos per sortem nec b0 itne per eleccionem humanam, ut faciunt possessionati post dolacionem ecclesie, nec per cautela. sophisticas et a mendaces, ut fratres faciunt, sed tamquam Deus et Dominus interius inspirando et exterius operando; et istam doctrinam reliquit suis fidelibus, ut relictis istis supersticionibus inclinent sanctis exhortacionibus alios sequi Christum Deus enim elegit Mathiam quod per sortem fuit 3onotificatum apostolis, sicut ipse nutritus est spiritualiter et electus per Christum in suis discipulis. Interpretatur autem Mattheus donum festinacionis, cum fuit donum
Dei datum ecclesie post vocacionem duplicem, sciliceti. DE: inconsueta. o. Et hoc necessario. II. A diaboli deest. I 2. DE: multos fratres. 6. D sed quod E vel quod ib. E vestri. i7. DE quod demonstrare deest Hec verba et in cod. A. posterius adiecta esse videntur. 9. A in marg. XXV D in marg. Matthei: in marg. In die Matthei: ib. E: Cum transisset: ib. A tholonio; D theloneo: E theolon eo. 23. A per deest. b. DE: ut homines: ib. Ein marg. per cartulas. 26. A imperando. X. A exhorta ionibus deest. o. DE: Otificatum est. i. E Item dum sit Mattheus; ib.
in marg. secundum predestinacionem.
19. Cf. yclis Sermons ed by Arnold I pag. 397-398.
29. f. supra Serm. X, pag. 68-7Ο.
212쪽
intrinsecam et extrinsecam vocatus a Domino sestinanter.
Jesui autem viando vidit Mattheum expertem gracie
negociis mundi intentum et a celestibus ac spiritualibus incrementis remotum, quod notatur per hoc quod Jesus transiens vidit ox linem sedentem in theloneo Matthei tua
nomine: per hoc enim quod transivit, iotatur quod
per OpUS et non nude per verba vel ocium Christi discipulus est vocandus. Per hoc autem quod sedit in theloneo eius ociositas circa mundum, per hoc quod erat Mattheus nomine, notatur eius disposicio quam o Christus disposuit ad flectum. Maithe calle, Et tenetur communiter quod Christus vocavit Mattheum
heu utar in ante curacionem paralitici. Sed quia convivium de quo p r lytic hic agitur ciuit post curacionem, ideo Mattheus hic
recapitulat illam, ut conveniencius inserat totum simul ibet istud miraculum in paralitico docuit Mattheum inconstanc iam excutere et induere permanenciam sequendi Christum in moribus Christus enim tamquam magister optimus docebat in opere suos apostolos ipsum equi.
Cepit enim Jesus facere et docere ut dicitur Act. 0 . et Sequela lautem corporalis non fuit intenta ii si per accidens, sed sequela spiritualis est per se necessaria cuilibet salvando, et ride, est evangelio crebrius repetita. Et e racio quare papa et alii prelati ecclesie dedocentes sequelam Christi in opere non sunt sequendi ab sed tamquam apostate fugiendi. Nemo enim fingens se Christi discipulum debet imitari ab alio, nisi de quanto Christi vestigia sit secutus ideo dicit Apostolus I, Cor. XI', I: Estote imitatores mei sicut et ego Christi. Et hec nimirum
eSt racio quare gentes quas vocamus infideles non secuntur oprelatos nostros sex tamquam sibi ripsis contrarios detestantur. Si enim fidelis habuerit quemcunque Christum sequentem fideliter, vel si talis desuerit, habuerit fidem et instruccionem Christi in animo, sufficies sine tali prelato cesareo ideo videtur, cum Christus sit in medio 3 quorumcunque in pSum creden cium, quod talium prelatorum institu cio sit dampnabilis et retardans a profectu ecclesie, cum fides sentenciat quod preci se de tanto est valida de quanto ordinate promovet ad Christum coraulam sequendum in moribus Ideo in tempore apo 4ostolorum pro honore Dei et utilitate ecclesie pure ge-
2. E in marg. Luc. ib. A ex parte. 8. discipulis. b. ins-Serat. I. Ain marg Sequela duplex. i. Ein marg. Prelati Christum non sequentes in opere non sunt sequendi. 38. E precipue o. A Ideo deest
213쪽
SECUNDA PARS. 8 ilancium non fuit iste ritus es artus introductus et inter alios gradus gentiles non videtur alius plus nocens ecclesie . Nam quilibet viator debet habere Christum sibi immediatum et quantum sustici progressu insensibili, quem debet appetere esse mundo incognitum equi ipsum. Et sic fama ac excellencia mundana secundum tales gradus cesarios fuit a rege superbie introducta Sequitur ergo Mattheus festinanter surgenS, SecundUm interpre- tacionem sui nominis, secutus est Dominum non solumio incessu pedum sed reponderancius affeccione et imi- tacione morum; per hoc autem quod Mattheus corporaliter Matthewsurrexit ab octo, notatur moraliter quod peccator intendens 'h6 6hi, sequi Dominum debet surgere a peccato et occasionem 30 y, ut in tollere, unde posset reincidere in peccatum. Et factumi, est post istum progressum Matthei quod vocavit suos socios et eis valefaciens secit convivium, sicut de
Helige legitur Ill Reg. XIX , i). Per hoc enim possent
exemplariter trahi a vita seculi ad Dominum conformiter imitandum; et e racio quare convivante Domino cum b. blati late publicani et peccatores cum eis clam i discumbebant pharisei autem ex innata malicia pocrisi sinistre interpretati sunt factum Domini et ipsum supponentes esse pessimum peccatorem hortati sunt discipulos non sequi talem magistrum sic peccatoribus applaudentem. ab A Jesus audiens istam implicitam blasphemiam et sciens ipsum ex divinitate humanitati coniuncta esse impeccabilem declarat ex quadam similitudine quod ad ipsum pertinet infirmos spiritualiter visitare; nam medicus corporalis ut talis non est necessarius corpore validis sed egris,3 ergo multo videlicius summus medicus spiritualis debet infirmos spiritualiter visitare aliter enim foret finis
frustratus gracia cuius habet istam potenciam ordinatam. Ad Christum ergo, cum sit summus spirituali medicus, pertinet secundum racionem qua talis visitare infirmos 3 crimine, ut curentur secundum racionem qua paraclitus), ut incipientes sanari a suis contricionibus consolentur et secundum racionem qua sagax preservator debet visitare peccabiles, ut a periculosis lapsibus preServentur: et Sic est semper necessarius viatori pro cura, regimine
2. A alia. 7 8 AD Sicut ergo. 8, 9 DE surgens nominis deest. 12. A intens. 6. A soci OK ib. E fecit artum vel burdinem; D: carum Correxi es Luce ' et fecit ei convivium magnum. Cf. Arnold . .: made Crist a reet feest .... o. DE: eciam deest. 28. E curare ac visitare. o. A summus deest. 3o, i A sed infirmos. 33. A in marg. I. Divisio. s. A in marg. 2. 36. A sanari deest.
214쪽
vel solacio adhibendo. Omnes autem iste raciones Christo conveniunt, nam Psalmo CVIV, 2 o Misit Dominus verbum suum et Sanavit eos, et Psalm XXXII, 6, verbo Domini celi rurati sunt omnes enim angeli beati sunt huius verbi gracia confirmati it Isai XLψ, Q Consolamini, consolamini, popule metis, dicit Deus vester Euntes itaque in isto errore, discatis misericordiam Domini incarnati.
Discit inquam, quomodo Dominus irenosticat ista temporalia per illud se VI 0, 6 Misericordiam volo et
God cares sor non sacriscium. am tempores incarnacionis plus o
xi 'ς suos diligentibus quam in quantumlibet sacrificantibus vel corporaliter offerentibus; quod Psalmista rescivit Psalmo ' 19, quando dixit Sacriscium Deo spiritus
contribulatus, contritum cor et humilitatum Deus non ibdespicies. Duo modo contra quiescentes in observaraciis legis veteris pro tempore legis gracie et multo ampnabilius contra introducentes cupide supra legem veterem tale canonigaciones Oblaciones et festivitates dicitur Isai el0 11 13 Qito mihi multitudinem victimarum vestrarum Iodicit Dominus Plenus sum, holocausta arietum et adipem pinguium et Sanguinem itulorum et agnorum et hircorum nolui: Cum veniretis ante conspectum meum, qui queSivit
hec de manibus estris, ut ambularetis in atriis meis Mosseratis ultra sacriscium frustra incensum abhominacio abest mihi. eomeniam et sabbatum et festivitates alias non feram. Iniqui quidem Sunt cetus prelatorum propter superbiam vel avariciam ista statuencium et lucra que- rencium, quia tempore legis graci qua Christus se ipsum obtulit ut finem cunctorum talium videntur illa debuisse Socessare et Christi animi prevalente in illo fine hec omnia debere quiescere; et virtus ac ius operacio precellens cunctos ritus sensibiles debent a fidelibus exerceri, incarnata Dei virtute et Dei sapiencia, cum nulli ritus huiusmodi si non per accidens sunt laudandi. 3,
2. Codd. CXLVIO. f. Isai IVO; ib. E consolamini deest. 6. D popule nimis E popule me; b. A dicit Dominus. 7. DE de
isto. . A dicite. 4. DE cum dixit. b. A cor contribulatum. i6. A: Quo contra adversus; ib. I in marg. adversus. 7. A legis deest. S. E introductos. 24 A ambulare. 2b A afferatis. 3o A talium deest; ib. A videtur. i. 32. Hic locus haud dubie in omnibus codd. corrupi. A et christiani in illo prevalente hec omnia, rectius legendum esse videtur et Chri Sti animo prevalente hec omnia . . .
27. Vulg. Iniqui sunt coetus estri.
215쪽
Et ex isto videtur quod prelatu non peccaret contra Prelates notius ecclesie qui contentatus de parci alimenti ac tegum usore uities mentis ut Christus et eius apostoli non acute ex iueret an offerings,
ecclesie hodie exiguntur. Nec ex hoc peccaret curatus quod laborantes corporaliter in quibuscunque Sollempnitatibus sanctorum quos canonigat ecclesia, dum eorum sanctitas scriptura sacra non fuerit confirmata, non increparet nec persequeretur tamquam prevaricatoreSio decalogi cum iocius servaret libertatem christiane ecclesie in suis limitibus quos Christus instituit Prelati enim debent discere et docere subiectos quid est quod Christus vult misericordiam et non sacriscium et utinam plene cognoscerent istam scolam. Christus enim noni sui incarnatus nec complevit peregrinacionem in via
ut vocet ad beatitudinem per se iusto sed peccatores quos predestinavit ad gloriam, nam ante incarnacionem omne declinaverunt, simu inutiles facti Sunt, non est qui faciat bonum, non est Sque ad uirum. et Quamvis enim parentes Baptiste ambo erant iusti et Al mensi de multis aliis patriarchis, tamen omnium eorum 'm'ς β iusticia insuit eis dependenter atque per accidens ex causa cione illius unius per se iusti qui est dominus Jesus Christus; ideo usque ad illum exclusive non est aliquis qui per se laciat bonum. Ex quo patet quod non venit vocare ad beatudinem tales iustos sed peccatores quos consortat et animat ut sint iusti. Circa hoc evangelium tripliciter dubitatur, primo si elations illi liceat communicare cum excommunicati S et iidetur e eommuni ie. 3 quod non per multas leges ecclesie que istam communi - ψ': cacionem prohibent i gravi pena; sed certum est quod RVAE multi excommunicantur a militante ecclesia cum quibus Deus graciose communica dona Sua. Ideo iste leges de communicacione cum talibus indigent sanis glosis. 3 Multis enim videtur quod excommunicati a multis ecclesiis quantumcunque graviter suspecti sunt minus a Deo ex hoc excommunicati et plus persecucionet E in marg. Nota. 2, 3 AD: et tegumentis. 4. DE: ut pretextu. b. A Nec expectaret. 7 8. D eorum festivitas E festivitates. 8. D fuerat E fuerint confirmate. 6. A per Se deest. o. E: parentes Johannis; ib. A in marg. Justicia duplex. 28 A in margia: nubium primusn; in marg. Dubium I in marg. Dubitacio. i. A in marg. Responsio. s. lili excommunicacione. 36. Et subiecit. 37. Λ in marg. De excommunicacione E in marg. Chri Stu conversa
216쪽
i8 IOHAΝΝIS WYCLIF SERMONUM SERMO XXV. Antichristi crimine expurgati. Ide, sicut Christus
communicavit cum excommunicatis ab homine et cum
aliis quibus maculam non posset contrahere ad utilitatem ciui sive ecclesie, sic in dubie debet mem- may brum Christi supposito quod sciat vel probabiliter
si iii, hem sor credat quod non cum X communicato huiusmodi macu-
good Purpo Q letur vel quod ex tali communicacione mereatur sibi vel ex communicato aut matri ecclesie, sic doctoraliter vel socialiter cum tali excommunicato ab ecclesia commiscendo nam nec ecclesia sic excommunicans docet ioquod talis sit excommunicatus a Domino nec docet quod communicaci, cum talibus non proderit alternatim); non itaque est articulus fidei sub tam gravi pena complendus, ut nemo communicet cum talibus, nec sunt leges omnes istius materie fulcite fundamento racionabilio, vel Scriptura, ideo contempnuntur facilitate consimiliqua probantUT. The existini Secundo dubitatur si licet statuere gradus in ecclesie
dismi, tu iste dignitate, ut papa, archiepiscopi episcopi, archidiaconi
Chu hor officiales sese res iciunt hodie ut domini seculareS: On- O
fundere autem hos ordines esset maiorem partem legum ecclesie perturbaΓe.
Sed videtur mihi salvo meliori iudicio quod ista
similitudine simiali fuerunt culpabiliter introducta. Simia enim per multitudinem huiusmodi posset simias natur 2 sue decipere, sed fidelis racionalis instructus a Domino evacuat tales argu cias, cum scit ex fide scripture quod Christuc caput iniversalic ecclesie respicit membra supposita tamquam socios non magistros ut patet Gal. II Q); sic enim Petrus, Iacobus et Iohannes qui videbantur 3 oesse columpne ecclesie dederunt dexteras societatis Paulo et Barnabe nec debet esse alia maioritas inter Christi discipulos nisi ut quis vivendo virtuosius maior fuerit quoad illum Constantinus autem qui civiliter instituit SUUm epi Scopum esse Summum non est allegandus tam 3, quam fidem faciens, cum decreta XCV dist. hoc dictum subtrahunt tamquam taleam. eo quod non assistente alia auctoritate hoc decretum peracione decreti evangelii
4 debet hic verbum excidisse videtur. 6 7. A masculetur. λ)8 A excommunicacione. b. DE: omnis. S. AE in marg. Dubium secundum D in marg. Dubium ib. D ecclesia. o. A Sed AD: recipiunt. 2 . DE: civili fuerunt; ib. A in marg. Responsio. 27 DE: cum sit. 36. D: hoc actum. 37. A non deest. 38. DE decretum
So. Gal. I, 9 37. Decretici Pars dist. XCVI, capp. XIII XIV.
217쪽
tenebratur. Nec movet quod sic est in desectivis statutis civilibus, quia sicut Deo attribuetur post diem iudicii, ut sibi proprium librare maioritatem et minoritatem tam in triumphante ecclesia quam dampnatis sic videtur niihi debere, esse ex sentencia Christi Luce XXII ' in ecclesia militante. Nec dubium quin sic plus prodesset ecclesia, sicut plus floruit in principio, quando cum dignioribus personis fuit ista sentencia observata nec scio ex cu Sare Antichristi superbiam, quando tollendo istud a Christolo quod est sibi proprium committit blasphemiam, quia
si ista sentencia non sit vera atque catholica deducatur in contrarium racio vel Scriptura. Nam statuta Romani pontis icis non sunt primum principium per Se notum, ideo si sunt vera, Sunt ex verbis deducibilia, cum nonis sunt historia rei geste. Et cum secundum Augustinum m ita est veritas nisi fuerit in scriptura, patet quod ii legislatores darent operam ad inveniendum legum suarum principia in eadem, et cum legum suarum deduccio exscriptura non degeneraret legem suam sed ocius con- et firmaret, patet quod deduc cionem Suam cum suis legibus commiscerent omnes enim leges non sic fundatas catholicus racionabiliter abhorreret. Sed tercio dubitatur utrum convivare proXimos Vir hether ii secclesiastico sit licitum, et videtur quod Sic, quia Christu odo, ' ultio ior qui peccare non potuit interfuit Matthei convivio cum ive aliquet,
publicanis et ieccatoribus ut patet Matth. IX ); et idem patet de nupciis in Chana Galilee Joh. II ), ubi
non fecisset miraculum de conversione que in vinum ad supplendum illud convivium nisi istud ore licitum S et idem patet de duobus miraculosis conviviis Marci Vl et VIII ' que in persona propria fecit plebi. Ex quibus colligitur quod racione fructus et exclusione argumenti contrarii convivare sit licitum viatori aliter enim Christus non tam crebro conviviis interesset. In 3b isto dubio supposito quod secularibus sit licitum convivare et per consequens talibus conviviis interesse,
i. A statutis cuilibet. 2. E tribuetur. E in marg. Christus habet librare mutoritatem vel minoritatem in ecclesia. b. DE: KSe deest. 6 7. DE sicut prius. 9. E in marg: Nola. II. 2. A atque - nam deest. 5. A historice; ib. A in marg. Augustinus. Q. DE: non deest. o. A: Sui deest. 22. D abhorret. 23. AE in marg. Dubium secundum D in marg. Dubium. 23, 2 . DE viro evangelico 28. D aquam. o. A Marci .. 32. D in marg. Convivare si est licitum 33-36. A viatori convivare deest E Scolaribus.
218쪽
It is no right querendum videtur ulterius utrum sic convi Vare conve-
for prelates . . . . . . . . . ,
who nien Sit reint IS et Videtur quod non quia omnia bona temporalitiebe long to the
temporalia que possident Sunt bona pauperum, sed illa Gor non licet consumere sine eorum licencia ad ipsorum dispendium, ergo non licet episcopi sic illa tona frugaliter dissipare. Assumptum latet ex cillo tercio Decretalium De Donationibus cap. Fraternitatem et XVIq. I cap. Quoniam quicquid. Et multo eviden citis ex bue.
scriptura et confirmatur ex evangelio Luce XIVV, 2 cum facis prandium aut cenam, noli vocare amicos tuos ioneque fratre tuos neque cognatos neque vicino negite divites, ne forte et ipsi reinvitent te et sat tibi retribucio, sed cum facis convivium voca paupereS, debileS, claudoS,Cecos et beatus eris, quia non habent unde retribuere tibi; retribuetur enim tibi in resurreccione iustorum. Cum ergo i, convivacio non sit nisi talium, videtur quod vel oportet sacerdotes Dei mandatum contempnere vel a talibus
Lub meu ma In isto dubio videtur mihi quod sacerdotes Christi Fb ii ' i', ' debent dare totam operam ad pascendum evangelium ocares ut convivandum cini ritualiter christianos. Convivacio
autem corporalis licet sit peraculosa potest competere
brachio seculari. Omnis enim viator non debet quicquam agere nisi sub obtentu beatitudini et per consequenS sub racione illius premium promerendi. Et patet quod et aquicunque convivat alium ut magnificetur in hoc seculo vel acquirat mercedem temporalem pro sui convivio, peccat graviter, quia ante diem iudicii mercedem recipiet si non penam. Videat ergo secularis dominus si ea intencione convivet alios, ut censeatur inclitus vel bonus dapila atque o largus, et de tanto a merito beatitudinis declinatur. Cum ergo talis intencio non sit ad beatitudinem promerendam, patet quod est culpabilis, multiplicius convivium superfluum nimis frequens atque diutinum. Convivium autem huiusmodi brachii secularis debet esse , ad amici clam roborandum, ad doctrinam salutiferam ab hospite degustandum et ad Christi pauperes ab inediai. 2. A ulterius bidetur deest. i. E in marg. Utrum relatis convivare sit licitum. 4. DE ad suum. 6. rugaliter prodagiliter 8 . 9. E in marg. Confirmacio. 2-I . A retribucio - tibi deest. i3. D claucos. 19. AE in marg. Responsio. o. A evangeli χacione. ab A premit. 28 20 A: Sed non . o. DE convivat. i. DE: tunc de ib. DE declinat. 32. DE: non sit . b. A in marg. Convivium
multiplex E in marg. Finis convivii; ib. A modi deest. 7. Decretal. Gregor. IX, lib. III, tit. XXIV cap. I. . De creti l Pars causa XVI, cap. LXVIII.
219쪽
relevandum. Et sic licet utrobique fiat spiritualis retribucio sempiterna clam hic in via, tamen de quanto intenditur et capitur temporalic retribuci, hic in via diminuitur vel extinguitur Dei retribucio sempiterna. Nec est obiectus quo clerus dotatus ex cecat populum tanquet not
dignum memoria. Aliter inquiunt bile Sceret Prelatu ii a relate secclesie; ipse ergo qui gratancius scit et congruencius digni V
noscit Domino convivare debet officium istud accipere; nam vilescenciam mundanam relatus gratanter acciperet, i dum tamen in suo officio secundum legem Domini debite ministret de tanto enim est ministerium suum Deo accepcius. Unde nec Christus nec aliquis apostolus taliter convivavit, licet Christus miraculose ostendens Suam
potenciam exemptavit secularibus io minis quomodo
i debeant convivare. Et si dicatur quod episcopi excellenter habeant istam artem, dicitur quod non magis eis convenit quam scurriliter ioculari per hoc enim defraudant paupereS, Sunt Domino inobedientes et fraudant se ipsos
a spirituali premio. quia nulla retribucio nisi vana
et laudis humane est ab eis pro talibus expectanda. Sed dato uno inconveniente in dolacione ecclesie necesse est alia multa sequi. Unde si talis convivacio habilitaret hominem, ut sit episcopus, episcopari magi competeret domino seculari. Sed de pauperato tali prelato ad populum ab spiritualiter convivandum et immutato ex racione multiplici brachio seculari oportet dyabolum caute lose per
instrumentum suum agere ad continua cionem et occultacionem sue nequicie, ne suum facinus cicius sit extinctum et ecclesie patencius ostentatum. 3 uantum ad largumenta, patet quod non movent Matthe was a
contra istam sentenciam; quoad primum patet quod si θ' ad 4 lio'
licet Mattheus fuerit signatus a Domino, ut ex post sit ψ Christi apostolus, tamen pro tempore illius convivacio vis fuit proprietarius necdum reliquit omnia apostolice 3 sequens Christum Christus enim ad multos gradus vocavit suos apostolos ut patet de Petro). Et eodem modo dicitur ad secundum; nam probabiliter creditur quod iste nuptus fuit Johannes Evangelista; sed antequam UXorem Suam cognosceret Christus ad discipulatumi A licet deest. 2. A sempiterna deest. 8 AD dominos. 9. A violeuciam. 3. A convivet. 7. E ioculare. i. A ecclesie deest. 22. A humiliaret. b. E invitato. 27. A ministerium suum. i. D in marg. Ad primum A in marg. i E in marg. dargumenta Christi: b. sentenciam deest. 32. A ut patet postquam 36. AE in marg. 2. o. DE Suam deest.
220쪽
ipsum graciose vocavit. Ideo sui tunc in statu in quo sibi licuit facere convivium nupciale. Et sic Christus ipsas nupcias sicut virtuosum eculare convivium auctorigavit. Quo ad tercium patet quod ista convivia excedunt quodcunque christiani convivium, ideo Christus ut Deus mandavit apostolis egeno et esurienti populo tamquam dominus ministrare ideo non contendant nostri prelati taliter convivare Christus ergo interfuit conviviis licitis, Sed numquam nisi quando superhabundanter spiritualem iore tribuit recompenSam.
Accesserunt ad Iesum discipuli dicentes Mitis putas est maior in re uo celorum Matth. Vill , . hγ ille Quia conturbati sunt discipuli quadam passione humana ib
ecclesia triumphante, ideo magister optimus docet ei li-cacissime decisionem istius dubii. Causa autem quare, o istud i a Christo quesierant creditur a multis quod hoc o ideo, quia tres discipulos scilicet Petrum. Jacobum et o Johannem Christus in transfiguracione acceperat ille ergo apud quem non est accepcio personarum non Sic faceret nisi ipsi sint ceteris meliores, et cum pro Petro solvit didragma Matth. VIII 'in videtur Petrum habere quandam re eminenciam supra alios ut maiorem. Sed ab quia non habebant istud expresse a Christo decisum. ideo voluerunt illud habere decisum clarius: Quis puta S, inquiunt, est maior in regno celorum ubi non videtur quod quis putas sint due partes, scilicet nomen interrogativum et verbum putandi vel opinandi quia tunc oimplicarent opinionem inesse Domino, cum tamen Scire
debent quod supra omnem opinionem cinest sibi de
quocunque certa sciencia; ideo melius videtur quod sit una pars ut ad verbum, aes si apostoli intenderent
3. A secularis. b. I in marg. 3 D in marg. Ad tercium. 6 christiani: D in marg. Christi. 3. D in marg. XXVI D in marg. Michaelis E in marg. In die Michaelis. S. A desicionem. 2, Λ preminenciam. 27. A istud. 29. A sit. i. DE tamen deest I. DE deberent. 33 Codd. sciam. A ut adverbium.