Latin works

발행: 1883년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

sERMO XL J SECUNDA PARS.

non sit, ergo non potest illud appetere non inquam)potest esse alicui rei bonum quod ipsa non sit, quia uel a destre si hoc sit sibi bonum, tunc tam hoc est quam illa res viradie i60.

cui est sic bonum, et per consequens simul sunt ipsam rem esse et ipsam non esse. Et per idem non potest

apparere sibi bonum, quia est quod appareat sibi

bonum, tunc si est cum illa apparencia, tunc simul idem est et non est; et si non est cum illa apparencia, cum sit per se notum nichil simul esse et non SSe, nonio apparet alicui quod sit bonum sibi ipsum non esse. Conceditur ergo in primo argumento quod multi gratis occidunt se ipsos et tamen nullus eorum appetit vel poteS appetere Se non esse; nam si mani acus homo de se ipso asserit; Augustinus vere asserit quod mentitur. i, Omnes enim tales appetunt se melius esse, quia a pena ha sulcides quam sufferunt liberari, ideo appetitu terminatur ad bellere sienee esse divinum quod racione bonitatis sue anime appetunt. Unde talibus quibus apparet esse bonum se ipsos occidere apparet esse bonum quod sint occisi et per cona Sequens apparet illis esse bonum quod sint. Nam si quomodolibet sit bonum alicui vel esse vel non esse, bonum est ipsum esse, quia bonum est quod habeat illud bonum. Sicut ergo primum principium est per Senotum intellectui, sic primum bonum est per se de si ab deratum appetitui. Quantum ad secundam logicam, dicitur quod nulli Volunt se non esse sive desinere, sed bene volunt se desinere esse in corpore. Ideo subtilissime dicit Apostolus: Cupio dissolvi et esse cum Christo. Non dicit: 3 Cupio non esse, sed cupio magis esse. In hoc tamen est contencio inter logicos quod quidam asserunt hominem Distinctions se ipso desinere quo moritur, et sic deficere vel non '' esse hominis sumitur infinite vel positive pro quacunque negacione particulari esse hominis, ut non esse in corpore 3 pro isto tempore est non esse. Aliis autem subtilioribus videtur quod nemo desinit esse nec est non esse alicuius

hominis, cum cuiuslibet hominis qui fuit vel erit sit esset. DE: non in quantum. 3. DE: tam deest; ib. E quod illa. 5, . A et peris bonum deest ii E in marg. De occidentibus seipsos. 7. A: omnia appetunt. I9. o. E Occis quod sint deest.2o. A quod Sint deest. i. DE quocunque modo: b. DE: alicui nichil 22. DE: ipsum deest. 24. 25. o desidatum. 26. E in marg. 2.33. E posito. b. DE est deest b. I in marg. Nemo desinit esse. 3, 36. A superioribus videtur ti. E in marg. Nota.

322쪽

pro suo tempore t et sic mors non est deficio hominis '

sed actuacionis corporis sui per animam nec est illa de icio non esse illius actuacionis, quamvis ad illam consequitur cillam lactu acionem fuisse et postea non esse non enim sequitur Illa actuacio nunc non est, ergo non est, cum arguitur ab inferiori ad suum superius negacione reposita. Job eli ea he Sed istam contencionem relinquo logicis concedens

'h oh okoir quoad tercium cum beato Augustino quod ob voluit

thougii Q ad fuisse non natus ex utero sed mortuus in utero et Siccio

iaeve been . . . . .

orn. eSSe Si enim appetit fuisse OnSumptus et non potuisset

suisse consumptus nisi fuisset appetit fuisse. Et patet hoc ex textu multiplici Videtur ergo beatum ob credidisse quod ex fides sua et predestinacione fuisset in gloria, licet nunquam fuisset natus ex utero, sed genitus ibi utero et occisus, quia ipse inter omnes philosophos fuit in dualius supposicionibus solucionis secunde firmius stabili tus Ideo dicit ob cap. XIX', 27 Quod Delim suum visurus est ipse et non alius. Scivit enim iste philosophus quod qualitercunque corpus suum in via et o attritum fuerit remanebit eodem persona et non alia in die novissimo suscitanda. Scivi eciam quod idem

corpus in numero quantumcunque ariatum uerit vel

discontinuatum redibit, cum eadem materialis essen clare integrata suerit, quia demptitas corporis numeralis et vel substancie materialis non dependet ab demptitate numerali forme materialis vocate substancialis, cum sit modus accidentalis illi materiali essen cie. ous wani Et patet per modum epylogi quod non obstat nisis ii insidelitas uitare christianus sic trepidat mortem pati. γ

death Servemus igitur caritatem ad quam simpliciter attendamus, proicientes totam nostram sollicitudinem in ipsam

et des mortis stimuli. non curemus, in uia assistente caritate mortificacio non nocebit ideo dicit Apostolus post gloriosam mortem Christi ad passionem suos dis 3bcipulos confortantem, ibi est mors victoria tua, ibi est mors stimulus tui S I Cor. XV0, 5 . Timor quidem mortis nulli debet incuti nisi racione peccati quod destruit

caritatem. 2. A corporis super. 3. DE: non esse deest. 4 A conceditur. 8 A istam deest. u. E in marg.: . . A potuit. 3. E in marg. Ut consumptus esset Job. 7. AD secundo. i. A eadem deest.24. D cum cum 26. E in marg. Nota. demptitas numeralis materialis 27 DE quia cum i. A in marg. Nota confortacionem. 38 DE: nullo

9. S. Augustini Opp. VII p g. 698.

323쪽

SERMO XI .l SECUNDA PARS.

Sed sequitur ex textu Amera dico vobis, non consummabitis civitates Israhel, donec ueniat stius hominis. Quod

verbum videtur sane posse intelligi notando quod Christus Explanation inon solum dirigit sermonem istum ad illos discipulos, sed ad quoscunque martyres aut consessores usque adninale iudicium fideles ecclesie convertentes. Secundo

videtur quod intelligit per civitates Israhel greges fidelium qui constituent civitatem magnam erusalem in die iudicii. Qui libet enim talis grex sicut et quelibet eius personaio est civitas quam Christus inhabitat qui est Israhel, quia

vir videns Deum et caput ecclesie . Tercio videtur quod Christus animat suos martyres addictum ministerium per hoc quod ipsum non erit finaliter conSummatum, antequam ipse veniat potestative et realiteri, ad inale iudicium quando omnes servi tales habebunt gaudendi materiam et omnes vecordes in isto ministerio habebunt materiam condolendi. Et iste videtur mihi esse sensus huius verbi evangelici tam priori conveniens quam Sequentiquam eciam consormis modo usitato sepius in scrip ao tura ut patet Apoc.XXI',2 Vidi civitatem sanctam Ierusalem . Sed ulterius Christus removet terrores qui timorem Chrisci

incuterent ad hoc ministerium consummandum: Non est,

inquit discipulus si per magistrum nec Servus Super dominum suum. Et e racio daret ideli cuilibet plenam et fidem ad paciendum martyrium si oportet supponendo primo quod omnes tales ministri ecclesie sunt Christi discipuli atque servi. Sic enim vocarunt se apostoli servos domini Jesu Christi. Quo supposito fiat he racio. Nullus discipulus vel servus magistri vel domini tam

3 o prestantis et tam recte conversantis debet appetere

esse superior tali magistro, sed omnes eius discipuli vel ministri pro tempore iacionis habent Christum suum magistrum istius condicionis ergo non debent appetere esse ipso superiores, sed ipse usque ad mortem 3, passus fuit tribulaciones gravissimas excusso quocunqUC timore vetante ergo eius discipuli singuli deberent se

taliter habere. am in omni recta polici si scit discipulo

2. A Israhel deest. 2. . DE quod verum. 3. AE in marg. i. ii AE in marg. 2. o. A quam Jesus. II. AE in marg. 3. 4. D: regulariter. b. A secundum tales. 19. D quod est consorinis E quia est. 22. D conservandum. 24. A daret cuilibet idem. 2, 26. A ad paciendum oportet deest. 28. DE servi ib. I :

Christi deest. 20. DE: tam deest: ib. I in marg. Racio pro littera 3o A: tam acionabiliter. i. DE cum magistro i. E: veniat ergo: ib. DE singuli deest 37. DE recta deest.

i. Matthaei X, 23. a. b. 2 .

324쪽

202 SERMO XI . RECUNDA PARS.el servo quod sit sicii magister eius vel dominos, quia

cum superior racionabiliter et iuste acceptat et appetit talem statum, minister eius foret iniustus negando sibi debere competere talem statum. Si enim Christum secundum omnia opprobriorum genera exprobrarunt in tantum quod ei in Beliebub ocarunt quomodo eius discipuli pro suo nomine et propria beatitudine non sic facerent pW are bound Ne ergo timueriti l eos, ministerium ecclesie et vobis

cs jέi tam utile serviliter omittendo. In isto argumento Christite ching oportet quemcunque viantem in infidelitatem blasphemam iocadere vel conclusionem Christi de tali ministerio fideli concedere. Si enim dicit cum Egea quod Christus in tali passione fuit fatuus est blasphemus, si secundo dicit quod Christus sic debebat pati pro excellencia

caritatis et non aliquod membrum suum, est insanus 5 hereticus. Quis enim recte consenciet quod magister purgacione vel salvacione in persona sua non indigens debuit ita pati et tamen eius discipuli valde egentes et rei criminis non debuerant ita pati, cum fides sit quod non aliter sunt salvandi Si tercio in verbis concedat et o hec omnia et in opere non dat operam ad implendum, est dampnandus scismaticus et ingratus. Est inquam dampnandus ex verbis propriis est secundo scismaticu S,

quia Tacit divisionem inter Christum qui est caput ecclesies et eius membra Ommo imponit Martyribus ab

Christi stulticiam, et est tercio ingratissimus, cum Ο-

minus suus qui non indiguit pro eo tot et talia passus fuit, cum ipse nec dignatur ipsum sequi in moribus nec pro eius amore aut culpa propria quidquam pati. Quantum ad confirma cionem de Scarioth, certum oest quod ipse ex priori peccato dampnabili et infructuosa penitencia factus est stultus, dum laqueo se suspendit,

ac si foret filius Caym qui post occisionem Abel dixit

Gen. IV0, 3 Maior est iniquitas mea quam ut eniam merear. Et sic ut credo videbatur sibi melius pati 35 prius mortem quam cum hominibus tam dolorose et timide conversari. Et sic Christus asserens quod bonumerat illi si natus non fuisset loquitur indubie de nativitate e utero que Sola quoad nativitatem animalis proprie

3. Et eius deest: ib. DE venandus sibi. II. A conclusione. i9. DE est quod. o. A sint; ib. DE Sed tercio. 22. A iugi ut is est. St. 23. AD: et secundo. o. E in marg. De Scarioth. I . A: Gen. IV deest b. A meriar si AD post mortem.

37. Matthaei XXVI, 24.

325쪽

JOHANNIS wYCLIS SERMONUM SERMO Xia. 293

vocatur nativitas. Alia enim vocata nativitas in utero vocatur intranea produccio anime cum corpore vivo cum clam subtilis logicus tam signanter asserit quod bonum erat illi si natus non fuisset. Si ergo bonumerat illi se non fuisse natum tunc et ille fuisset et fuisset aliqualiter sibi bonum. Ideo certum est quod sicut udas per accidens profuit ecclesie sic profecitio in directe et per accidens sibi ipsi Sed videtur ex hoc evangelio quod non fuisset dampnatus tam penaliter

pena sensus vel dampni in casu quo fuisset occisus vel mortuus in utero matris sue, et cum multis videtur

probabile quod tunes fuisset dampnatus, videtur illisi, quod modo sit gravius sic dampnatus. Nec debemus intelligere solum negative assumptum Christi, quando dicit quod si homo ille non fuisset natus esset bonum illi quia ut instant logici ex negativa tali non sequitur affirmativa. Sed doctor realissimus capit non sine causa et subiecti constanc iam quod bonum erat illi pro illo medit Lillio temporis pro quo fuit inclusus in utero et similiter bonum erat illi ex Dei gracia consequenter,

cum Deus misericorditer ipsum dampnat. Sed non eque bonum, si cum istis paribus non fuisset natus ex utero ab sed tamquam monstrum mortuus et ad statum hominis

non attingen S.

Ponite in cordibus vestris non remeditari quemadmodi m respondeatis Luce XXI 0 14.3 Dictum est superius Sermone XXXIV quomodo hoc evangelium debet intelligi. Multi quidem retrahuntur a Christi ministerio et sua causa propter ignoranciam et diffidene iam responsionis provide defendendam; inde sophistieas videtur michi quod philosophica sentencia et disputacio di putati I S. 3, sophistica introducta sed maxime ex Antichristi diffiniens quomodo quicunque sibi adversans eciam Christi disci

t E in marg. Nativitas duplex. i. DE asserit; ib. AD eum deest.

6. A sic non fuisse natum. i. 7. A: Si ergo natum deest.

ii, b A videtur dampnatus deest ij. E: Sic deest. b. 7. DE: Christi quod i homo: lv verbum Bohemicum, si E ad vocem tu in marg. si. 23 DE sed cum eque. 28 A in marg.: Sermo XLI; li lii marg. XLI E in marg. De martyribus. 29. A Luce XXXIII . 3o. DE XXXI deest i. AD: retrahunt 33. A defendenda.

28. Cf. Wyclis Sermons, ed by Arnold, I pag. O9.

SERMO XLI.

326쪽

IOHANNIS WYCLI SERMONUM SERMO XLI.

pulus est dampnandus, omnia inquam talia abrenunciari debent a discipulo magistri compendiosissimi qui dabit sibi in dubie os et sapiduciam ad detegendum fidem

in brevibus cui non poterunt resistere et contradicere. leo primo est verbum mentis ex illapsu Dei tamquam fides data a Domino supponendum, secundo Si verbum oris cum prudencia proponendum et tercio est omnino verbum operis in caritate fervida exequendum. Vatia question uando autem queruntur in uestiones impertinentes bd siue ea es introducuntur an difficultates, taceatur responsio iocum Christus omni sciens sic tacebat et Servata constancia mentali adversarius confundetur et erificabitur

hoc dictum Christi quod suis discipulis non poterunt

resistere vel contradicere nine eorum adversarii resistere

quidem in factis vel l contradicere in verbis. Sed contra istud est dictum beati Stephani Act VII

quod iude Spiritu Sancto restiterunt, ergo multo evi deiicius tam iud ei quam alii reprobi possunt resistere Resistance ro quibuslibet christianis. Sed equivocacio tollit istud ob lectum Aliquod enim est resistere quod est Dei bene et O placitum simpliciter impedire, et sic loquitur hoc evangelium, sed aliud est resistere quod est Dei preceptum sive consilium declinare, et sic loquitur beatus Stephanus. Quicunque ergo fuerit in caritate et membrum Christi sub eius auctoritate quicquam precipiens oportet quod ab illud impleatur vel quod ipse meritum aut equivalenciam consequatur et si vult aliquid quod Deo est beneplacitum adimplere perficietur sine resistencia compossibili. Et istud is solamen sufficiens servo Christi cum predicendo difficultatem predicit Christus discipulis suis Soresistenciam summe gravem Trademini, inquit a paren Chris libito et fratribus et co natis et amicis et morte agscienta pii a to the ex Obis. Sta autem tradicio et perempcio licet quan- xj xiiii 'iuro doque fuerant execute ad literam, tamen videtur mihi

quod generalius eo pertinencius possent intelligi de 3,

confederacione spirituali secundum apparenciam huius mundi. Nam curati superiores vocantur parentes et curatii. 2. I E abbreviari. 3. A detegendi. 4. Codd. poterini f. t E primum a Domino deest; ib. E in marg. Triplex verbum io A introducantur. I, 2. DE consciencia. a. E in marg. lm- siue ite questiones. 3 DE verbum Cliri si vel dicium Cli risii; ib. li in marg. Quomodo discipulis in isti non possuui resistere omnes adversarii; ib. DE: Olerint. Π, E in naui A. Obi ci . 9 2O E illud obieci lim o. E in marg. Responsio. 27. Cod. Sic vult. 32. A amicis mortem 37. A: ut curali.

327쪽

SERMO XLI. J SECUNDA PARS. inseriores vel ministri priorum vocantur fratres, cognati vero vocantur prelati vel clerici qui superioribus sunt subiecti. Et amici vocantur quicunque subditi qui fideliter debent contra Antichristum et eius discipulos, suffragari. Nam in illis quatuor usque ad diem iudicii

erit maius periculum. Vocatur autem papa ceSarius pater omnium christiano Darent di therum beatissimus et sua ecclesia dicitur mater nostra; et 'i'ς patet ex eorum practica quomodo simplices tradunturio per tradiciones eorum in manus yaboli. Nulli enim distancius sequuntur Christum in vita, et per conSequens nulli sunt legi Christi magis contrarii et sic blasphemant in usurpacione nominis sanctissimi et aliarum denominacionum quas pocrite sibi attribuunt manifeste menda-I, citer. Cum autem tradunt simplices in tradiciones Antichristi sive dyaboli, quid aliud faciunt quam quod

parentes in homine tradunt suos filios spirituales in fauces dyaboli quod est longe periculosius quam corporaliter ipsos occidere. et Fratres autem sunt episcopi et prelati cesarii quos Brother i ille episcopus Romanus nominat fratres suos et ipsi dimissa thh0ph auctoritate legis Domini tradunt simplices nedum ad mortem vel ad carcerem corporalem ad mandatum sui principis sed excommunicant, interdicunt et alias censuras 2 sevissimas imponunt subditis cruciando. Et finis huius tradicionis non est ut anima beatificetur et subditus secundum legem Domini corrigatur, sed ut pecunia

colligat UT.

Cognati vero, ut omnes religiosi vel presbyteri qui iussoth Zo predictis consenciunt adiuvando Sunt cognati, Ut tra hq ii, dunt simplices in manus raptorum corporalium atque dyaboli quando contempta sive postposita lege Dei astringunt ad leges hominum sibi contrarias vel ad minimum tardativas. Omnes enim predicti consederati 3 false accipiunt sibi nomen, ut sicut blasphemant cum Deo in homine et per pocrisina sunt de genere Antichristi, sic sunt dyabolici parentes, fratres cognati et amici, ut sinistre cognati sunt falsi fratres, monachi atque canonici et breviter quicunque vocati religiosii. DE luseriores vel sequitur lacuna A addit suis ministri ib. E in

marg. Parentes. A fratres vocantur deest . . A erit deest. S. I in inarg. Papa pater vocatur. i. D sequutitur alia manu scriptum.12. A magis deest. 6. A sunt diaboli. 7. DE: in ionore. o. E inmarc. Fratres. Nota. 23. I E vel carcerem. 29. E in marg. Cognati.

328쪽

JOHANNIS'YCLI SERMONUM SERMO XLI. qui dissipant Iegem Dei ac ordinacionem Christi, leges novella. introducendo aes simplices ultra hoc quod ecclesie expedit spoliando.

Priena, Amici vero quarto vocantur seculare brachium tractum i ad onsensum priorum vel per pocrisim vel per lucrum vel per aliam carnalem amici clam aut mundanam. Illi enim sunt qui contra christianos simplices et observatores legis Domini immedia cius persecunt UT.

Auliebri Sed in uia rari vel pauci sunt qui detegunt istam est i iiii cautelam dyaboli, ideo Antichristus et amici sui ex cecant io ' i qui γ papam per istam arsuciam: Isti inquiunt ducentis

annis, ymmo a tempore cuius non est memoria, stetit

ecclesia in hac vita et fide quam docet Romana ecclesia, mater nostra sacrilegum ergo et nimis hereticum foreta religione ista excidere. Et confirmatur ex hoc quod , plures et maiores relati, quia omnes de consederacione ista quadruplici in istud consenciunt eviden cius ergo foret populum laicalem credere tot et tantis testibus quam uni vel paucis singularibus qui sunt manifeste de heresi et ignorancia diffamati. Sed rogemus dominum o Jesum Christum cum tota ecclesia triumphante i ubi Vi auferat istud velamen a cordibus laicorum, supponendo primo fidem conversa cionis Christi que in evangelio est expressa. Et patet plane ex evangelio quod in ecclesia Iesitur cottidie quantum iste secte sunt vite et legi 25 Christi contrarie. Et patet quod modica est evidencia cuicunque fidelisi istis ducentis annis et amplius fuit cursus talis Antichristi cum sectis suis, ergo hereticum est isti cursui resistere vel sibi contradicere. Nam per tantum temporis oet amplius ut dicitur Apoc XX', 7 d abolus est solutus, ymmo si ista stulticia ex cecat aliquos, iuxta ponant rogo eviden clam cistam saracenicam clariorem: Istis The quadringentis annis et amplius observata fuit Machomeri

ini hi etaim oue religio et plure perSOne graviores in fama et reputacione Ios O ye r , mundana observarunt sine repugnancia Suam religionem ergo non debet credi paucis et inferioribus qui ex sua stulticia hanc impugnant color quidem eviden cior foret in ista argucia quam priori. Et sicut nΟStre Secte On-4. E in marg. Amici. 5. DE sensum E add con sensum). 0. A et pauci. i. A ipsum per ib. I in marg. Argucia Antichristi. i7. DE ista quarta. 22. E afferat. b. A quantum deest. 27. A in marg. Obieccio. o. A in mar : Responsio. 33. D in marg. Machomerus A in marg. Nota. 38 A repugnant. 30 A in marg.:

329쪽

SERMO XLI. SECUNDA ARS. 97

tendunt et confabulantur sine racione uod ille habent fidem religionem et habitum orthodoxum, Saraceni autem observunt statum scismaticum et blasphemum, sic econtra ipsi dicunt de nobis et rogant Deum quod ad fidem et religionem suam catholicam convertamur. Cum igitur illi sunt plures, potenciores et mundo graviores quam The Saracens

nos qui tam ripsis quam Christi reguli S ad VerSantur numerous and quomodo non debet pocius credi illis quam nostris, im ' : 'g'

potissime cum simus viri secundum duplicem animum ii, infideliter et pocritice vacillant esse Fingimus enim quod sequimur Christum rectissime, et tamen Scrutando legem Christi manifestum est quod sumus sibi magis contrarii proditores Fundamentum autem aliud ad stabiliendum fidem orthodoxam in isto bimembri devio nemo potesti ponere nisi scripturam evangelicam que est dominus noster esus Christus. Ipse enim est liber scriptus intus et foris quem debemus studere, legere et omnino in moribus imitari. Et ista regula Servata conVerteret

Saracenos et infideles alios, sed quod est difficillimum

et et foret plus miraculosum falsos pocritas nomine christianos; sed oporteret tunc abicere omnia ista e 1 ipsi mala legum Antichristi et pure Servare atque attendere legem Christi. Sed multitudo sectarum abbreviat et coartat tantum hanc legem quod solum attendimus et que in nostris contratis aut temporibus Sunt SerVata. Cum autem secundum Apostolum verbum Domini non est alligatum extendamus fidem nostram credendo illud , should

quod tempore Christi fuit creditum fidelibus lac si si

Spiritu Sancto doctum. Et sicut tempore et loco illorum Chri ii iis 3 fidelium erat multus populus christianus sic forte hodie est in multis partibus terre habitabilis multus fidelis populus longe reccior quam nos sumus. Ideo debemus rogare Deum secundum illud Psalm Ulli', 18 Ne vela oculos meos et considerabo mirabilia de me tua. Nam 3, per consideracionem ad particularia et affeccionem ad bona propria caritas fere extinguitur et fides que debet esse longa, lata et profunda nimium ecclip Satur Deus ergo revelat oculos servi sui, quando virtutem intuitivam

. A qui Christi . . A cum sumus; ib. A in marg. Nota. io DE: pocrite. 3. A in marg. Nota. 5. DE scriptura evangelica 6 noster deest. 22. A sed et pure atque. 27 E: obligatum Lib. DE extenderemus. 33 DE: Dona inum cib. DE Psalm XIV .

330쪽

interioris hominis aperit, ne per dicta velamenta ccclipsetur, ita quod revelare sit contra velamenta dyabolica aperire. Habemus enim festucam in oculis ut peccata et habemus temporalia ut mundi divicia tem porales ac mundiales concupiscencias oculos interiores hominis nimis vel ancia, sic quod non sufficimus longe et late videre, sicut suffecerunt fideles primitive ecclesie . opportunity i Et si dicimus quod tantum Deum diligimus ac proni, si utiliust amore libenciu martyrium lateremur, in dubie

nostra conversaci contradicit, quia nemo est in ecclesia ioquin poterit et debeat esse martyr Si enim constanter

resistis adversariis legis Christi, habebis eciam usque ad mortem plurimos inimicos. Sed tua insidelitas qua nescissidem discernere vel ipsa cognita tamquam fidelis de- sendere tacit te infideliter delicere quod si totus po- i5pulus sit conversus et fideliter diligat Jesum suum, fidelis debet usque ad mortem laborare anxie pro roboracione legis credite, et tunc indubie foret martyr Sed quis audet hodie vel constanter detegere vel potenter resistere tradicionibus Antichristi Veritas quidem est roquod tota cleri ecclesia debet carere dota cione esarea V et vivere pure ac parce de temporali elemosina secui dum quod congruit suo ministerio spirituali. Globi clam quibus conglutinantur secte tradicionis novelle debent radicitus dissipari. Sed quis est de clero qui vel non ab audet vel nimis remisse detegit istam fidelem sentenciam Et quis est de brachio seculari qui nec fovet

consentanee nec agit nimis remisse ad istam ordinacionem Domini suscitandam, cum nec de brachio uno nec altero vel sit persona quantumcunque debilis vel abiecta Soque non possit iuvare oracione. facto vel merito ad istam ordinacionem Christi pro sua ecclesia suscitandam Certum est ex fide quod antequam ista ordinacio fuerit destructa radicitus, numquam militabit Christi ecclesia sine velamine. perturba cione et Christi displicencia a b merito ad patriam tardativa. Quis enim non poterit vel non consen ciendo vel subsidium subtrahendo resistere

talibus Antichristis ΘSed replicatur contra istud communiter quod, licet prelati fuerint peccatores, tamen racione dignitatis re- oi. velamina. DE Habuimus I, 16. A populus deest.2o. E in marg. Veritas. 22. A ac perfecte. 23. A spiritali. 20. A Deum suscitandam. o. A non ultero vel sit. 32. A: suscitandam deest. 37. AD: non deest. 36. A in marg. obieccio E in marg. Replica.

SEARCH

MENU NAVIGATION