장음표시 사용
361쪽
SECUNDA PARS. nimiam multitudinem victorum Quid rogo sollicitari debet ecclesia circa formas basilicarum fratrum circa
formam claustra sui cum ligno in medio eiu insito the Church.
circa formam resectorii sui ac dormitorii sui cum aliis multis pharisaice introductis cum certum sit quod non ista signa que querit generacio adultera sed mens mundata a crimine, persona exercitata pro Christo inmeritoria passione et spiritus elevatus ad Deum in humili devociones denominat locum sanctum Locusio enim cum sit quantitas non est secundum philosophos de genere activorum et artificiositas cum trahit ad mundum et distrahit a statu levi quem homo servaret tempore innocen cie et tempore beatitudinis observabit, non iuvat ad meritum nisi forte per accidens, sicut in-15ciden cia in maius peccatum facit per accidens predestinatum meritorius operari Patet ista sentencia secundo
Quid rogo nobis de quatuor parietibus claustri ne religiosi nostri sint in locis vel iegociis secularibus
et dissoluti, quod artentur velato mundo solum celestibus inhiare et quod observent silencium ac nutus innumerabiles in quibus fingunt religionem suam consistere, Una habent oculos linxi nos secundum quos ultra parietes in seculo non in celestibus conversantur In cuius signum et est tedium superioribus de istis ordinibus in claustro vivere et dissolutis eorum evagantibus nemo sit secularior, ad machinandum questum mundi profundior vel taciturnitate aut moribus dissolucior. Nec dubium quin inclaustro quesierant istos fructus Si ergo sunt tantum 3 maturati ut lingunt, quare non extra claustrum edificant fratres suos Quando enim percipiunt lucrum, fastum aut delectabilem vitam in mundo respuunt claustrum suum et alias eremonias sue religionis et lectus in seculo conversantur. Quod non faciles crederetur, si 3 forent sine claustro tamquam pisce sine aqua vel apostate sine regula tam felices. Nec valet obiectus eorum de sollempni edificacione
templi Salomonis, primo quia licet Salomon in isto figuram fecerit, 'amem pro modo excessivo graviter
3 D cuius inlinito E cuius infixo. H. A transit. 4. DE: nam iuvat. 8. quid ergo. o. A sunt. i. A: nutus. 22 6E: iugant 2 s. A conversantibus. o. disicavit. 33. DIE: aliquas. 36. Codd. felice. s. A primo licet in isto: ib. E in marg. Quod Salomon pr0 modo excessivo graviter eccuvit.
362쪽
JOHANNIS'YCI IF SERMONUM SERMO XLVi peccavit: in cuius signum ipsum templum cito et
crebrius est deStruct Um. Item, isti licet religionem novum con Stituant, tamen ad dignitatem regis Solomonis non posSUnt contingere, et tamen Si omnes sue basilice forent in locum unum ut in Jerusalem conglobate, excederent Structuram tanti regi S.
Chris Item, cum Salomon multipliciter peccabilis fuit, si Rura
than olomon ς. tantum mi Stan ClariSto qui fuit impeccabilis atque propinquior, mirum videtur quod transultant pro exem IOplo a Christo quem est tam facile et tam necessarium imitari ad regnum talem de lege veteri a quo Oportet eos adeo distor mari. O Fol. Sicut ergo sanctitas i vestium vel alie observancte ac Mistorum ordinum seducunt populum it se ipsos, sic ibsanctitas suorum locorum atque domorum spoliat populum atque fraudat.
Nolite arbitrari quia venerim pacem millere in terram. Matthei 0, 34. o bai eae Hoc evangelium dirigit amorem hominis et specialiter
bi inh martyri ad Deum direcciu diligendum. Nolite, quit, arbitrari quia benerim mittere pacem in terram, ubi certum est fideli quod loquitur de pace que est confederacio corporalis vel mundana quia aliam pacem que abest inter Deum et hominem, inter hominem et hominem aes inter hominem suum spiritum venit Christus mittere servare Sed in isto verbo tollit Christus infidelem argu ciam Multorum qui respuunt in au SaNo that os sua contendere. Melius est inquiunt pacienter tollerare So
e is quietem eccleSi quam ad maiorem em perturba cionem
contendere in cistes vecordia 4opuit martyrium, introduxit in ecclesiam torporem dyabolicum et induxit sompnium porcinum. Ubi queso sunt modo Christi pugiles qui usque ad mortem contra eius adversarios 3, decertarent omnes dicunt quod pax, clam cum hostibus,
17. E fraudat etc. p. A in marg. XLVI E in marg. De martyribus sermo: b. D quod veni: A quia veni. 23. A veni: b. D in marg. Pax E in marg. De pace. b. A carnalis vel 28 A et servare deest. 32. E sopivit ib. Ein marg. Sopio is ivi itum id est. facere dormire. Sedare extinguere, terminare sacere quiescere. 34. A: vigile Christi re veri Christi.
363쪽
est tanta mentis tranquillitas quod omnes paterentur
eciam Christi iniurias pro illa pace qui ecius possidenda. Sed fidelis debet cognoscere quod ista pax Si mera discordia, quia a servicio Dei vecors decidencia Numquid 5 credimus in conversacione Christi aut lege pacem huiusmodi nos fundares diam Matthei IVV Christus passus est dupliciter iniurias sue humanitatis, sed vice tercia quando dyabolus quesivit se coli latria acute respondit: Vade satana et Matthei XV, 3 4 testatur quod non venit hancio pacem in erram mittere Sed gladium, hoc est, pugnandi cum Christi adversario exerci cium animosum. Unde tercio in passione sua usque ad mortem certavit cum ipso, ure o todyabolo miro tamen modo oportet omnes Christi milite ' sotad paciencie arma induere et more Sui paciendo vincere. i, Quamvis autem Christus dicat Matthei 0, 25 Estoc HSencien ada et Sario tuo cito, duin es in via cum illo, iste tamen consensus intelligitur adversario impium superante. Omnis enim Christi proditor est adversarius legis ciue et prophetarum sed Christus dans formam 2 conSenSu salva semper dominium et superanciam legis Sue et vult istum consensum cito ieri dum hic viat, quia certum est quod post hanc viam non fiet concordia, cum homo sit extra statum merendi, et ex Christi
adversans statim tradens decedentem dampnatum Or-2btoribus. Non potest autem intelligi iste adversarius esse dyabolus, cum nemo debet dyabolo consentire nec
potest intelligi quicunque homo adversans alteri cum sepe adversans talis sit in parte iniusta tamquam dyabolus. Oportet ergo quod ista locucio dirigatur iniusto 3 ovianti cuius adversarius est lex Christi illa enim tradet te iudici et iudex tortoribus, si in via non consenseris
parti Sue. Oportet ergo legem Dei invincibilem ubi libet
Et istud cognoscerent querentes porcine vel proditorie 3 pacem mundi, nam sicut subditus foret proditor regi vel suo domino temporali qui consentire suo adversario in domini sui iniuriam, sic eviden cius foret proditor
3 E vera vel mera. 4. A desidencia. 6. DE: modi deest: ib. DE: non fundari. . quesivit A ex errore scribentis que sunt. 0 λ eciam Matthei. o. D in marg. Gladius. i. E in marg. Milites Christi debent paciencie arma induere. 3. sed omnes. 6. A in adversario ib. DE: cito deest. 7. AD intelligitur adversario impii ib. E in marg. Pax est discordia 23 DE: homo deest . b. DE esse deest. 29. in marg. Lex est adversarius hominis iniusti. 34. A vel proditori deest 35. E in marg. Exemplum.
364쪽
332JOHANNIM YCLI SERMONUM SERMO XLvs
Dei sui qui consentiret eius adversario vel peccato. Et loquor de consensu, ut dicit taciturnitatem vel omissionem culpabilem in causa iusticie.
Cuspable e, careo aliquis homo io testate quin posset in 'φ' ςς causa huiusmodi adiuvare vel non reclamare et compati vel mereri et sic istam pacem taciturnitatis culpabilem non venit Christuc mittere sed 4 1 repugnanciam in causa Gusticie excitare enim non pugnat eciam cum se ipso in casu quo fuerit adversarius Dei sui, non diligit Deum super inania, sed iacet in sorde iocri minis tamquam Orcus. Hi, mi fi i eui Christus se rare hominem adversus patrem suum; insit illi , quod potest intelligi de patre carnali iniusto de patres ther u spirituali Antichristo et de ipso vabolo. Omnes enim
sidelibus adversandi ex virtute primi mandati decalogi. Et eodem modo enciendum est de filia ecclesie malis nanctum et matris carnalis. dum sueri per peccatum contraria Deo suo. Et sic intelligendum est de quacunque consederacione et Ocarnali vel legali qualem intelligit inter nurum que est soror mariti et Socrum que est soror uxoris. Nam sicut in consederacione carnali stat istos tres amicos domesticos esse amplius inimicos quia consilio Christi magis contrarios, sic est de tribus hostibus spiritualibus regularius ab qui moribus et legi Domini amplius adversantur. Nam concupiscencia carnis concupiscencia oculorum et Superbia vite sunt homini superato peccato nimis inimici domestici ut ' Johannis II ' Qui ergo reponderat suos domesticos ultra Christi consilia inimicatur toti omundo quia Deo, dictis amicis carnalibus ac ciam' l
Los o Chei ς Unde Chri Stus explanat hoc particularius de amore: as oth ' O . Qui, VUt. amat patrem aut matrem plus quam me non est me di uus. Cum enim Christus sit simul Deus 3, et homo duplici racione consederandus cuilibet creature, patet quod tu amans patrem et matrem quam Christum secundum naturam humanam vel divinam non est dignus
i. E in marg. Consensus. 4. D qui posset. . A enim possit reclamare. 2. DE Venit ergo. 3. DE patre corporali: ib. D in marg.: Pater multiplex. i. A qualis intelligitur inter virum qui est frater. 22. E uxor mariti ib. E mater uxoris 27. A carnis concupiscencia deest. 28. Dci inimici deest. E addit. 20. domestici patet. o. A: inimicant. i. DE: corporalibus. i. DE: aut patrem Cum ergo.
365쪽
SERMO l. l. SECUNDA PARS. habere Christum misericorditer humanitus redimentem nec Christum divinitus premi antem. Et eadem conside- racio est de amante suam sobolem plus quam Christum. Et iste regule ad amici cias extraordinarias limitate concluderent per locum a maiori quanta est irregularitas in consederacione sectarum plus enim amant suas privatas regulas vel commoda sua personalia quam regulam Christi et prosectum ocius ecclesie et per consequens plus quam Christum. io Et qui non accipit crucem suam et sequitur me non est me di nus hoc est, quicunque non accipit voluntariam tolle ranciam pene, cruciando carnem cum viciis et
concupiscenciis ut dicit Apostolus ad Gai Vl' et cum hoc sequitur Christum ducem lac obiectum fidei, noni, est ipso dignus secundum predictam duplicem racionem. Qui, inquit. invenit animam suam perdet eam, et qui perdiderit animam suam propter me inveniet eam. Ille Eludin and autem invenit animam suam qui querit modo sollicite ' ut hic vivat quia cum anima sit vita hominis et invenien et querit sollicite patet quod ille invenit animam suam, qui querit modo sollicite ut vita propria vivat in terris:
quod facit quicunque qui plus diligit ut vivat vitam
voluptuosam ad suum commodum personale Uam ut vivat ad honorem Dei et utilitatem ecclesie Talis enim ab non ivit Deo secundum Apostolum ad Rom. V ID. Ille autem perdit animam suam propter amorem Christi qui vitam suam abbreviat quantum ad conversacionem Suam mundanam propter amorem quem habet ad Christum et suam ecclesiam. Cum enim res commU-3 nissime sint maxime diligende quia optime, patet quod qui reponderanter ipsas diligit diligit ordinate. Ideo dicit Veritas quod qui perdiderit animam suam propter
ipsum in reputacione mundana iuvenis eam inter res communes beatam in patria.
3, e caret ista sentencia Christi sui licienti providen cia pro temporalibus hic in via quia qui eius discipulos recipit Christum recipit et qui Christum recipit, recipit patrem suum, non quod quilibet Christi discipulus sit
i. A redeunteni 6, 7 E Mios privatos o. E in marg. Secte private plus amant suam qu in Christi regulam. 3. I E ad deest.
i 3 ii. I l et cum lio deest. 14. DE saei deest. 8. A nimis sollicite; ib. E in marg. animam invenit. o. animam animalia: ib. A: et inveniens Hice. o. A querat. o. i. A sollicite modo deest.
366쪽
personaliter ipse Christus, sicut nec Christus est personaliter Deus pater, sed sicut recipiens personam homini consequenter recipit eius membra, sic qui Christum recipit sive persequitur consequenter recipit vel persequitur eius membra. Unde Act. IX0 4 Veritas bEVer member dicit Paulo Saule, Saule, quid me persequeri. Unde ut ' , ,hh. Volunt quidam Sicut anima actitan quamcunque partem Chri fit, humani corporis per se possibilem ipsam denominat formaliter esse ipsum hominem, sic est de Christo et
corpore suo mistico quod est ecclesia. Ipse enim ioquodammodo denominat quodcunque membrum ecclesie esse Christum et quamvis Christus et pater Uu non sit eadem persona sed eadem substancia, tamen impossibile est quemquam per graciam Christum recipere nisi eo ipso recipiat Trinitatem. Et patet ex divinari, sapiencia et ex divina benevolencia quod necesse est membrum Christi in temporalibus quantum expedit adiuvari. Si enim non potest in bonis pocioribus membris suis deficere quomodo deficeret in bonis minoribus ΘΝec caret servus Christi benefaciens retribucione mur a
cedis quia qui recipi proFhetam in vomine prophete mercedem prophete accipiet. Multi enim recipiunt prophetas sub racione vel nomine discipulorum; ideo cum intencio recta vel obliqua debeat hominem iudicare, patet quam prudenter Christus inculcat activum debere pro ab phetam in nomine vel racione prophete recipere. Et
secundum istum colorem quodammodo excusantur qui
recipiunt apostatas credendo ipsos esse Christi discipulos. quamvis examinacionis desidia possit ipsos facere culpa dignos, et sic de recepcione iusti sub racione qua iustus. o Re Mard i inue Et quiculaque potum dederis ui ex minimis istis calicemaque frigide tantum in nomine discipuli Amen dico vobis,
non perde mercedem suam. Ex quo catholici satis eliciunt quod quicunque viator alicui Christi discipulo secundum racionem debitam dederit quantumcunque parvam ele 3bmoSynam corporalem si non ponat obicem, recipiet beatitudinem pro mercede. Non enim pertinet summum logicum intelligere negativam si non affirmative promercede perpetua. on enim decet tam magnificum
i. D in marg. Qui recipit Christi discipulum necesse est ut recipiat Christum et totam Trinitatem. i. DE vel persequitur; ib. DE consequenter deest . . D in marg. Nota . . DE: non ipsum. 3. D se eam. 6. A sapienci divina deest. 9. D: bonis moribus. Io A retribuere ab A discoloriam.
367쪽
cum retribuciones par temporali Servum premiare, servum qui tam grate recipit membrum suum. Circa hoc evangelium dubitatur utrum eo ipso quo quis alicui vianti elemosinam tribuerit promeretur, et , videtur quod non, quia posset propter vanam gloriam. propter intencionem iniustam et in peccato mortali indigno tribuere, in quo casu non beatitudinem meretur. ergo dubium falsum. In cisto dubio non dubium quin sit falsum cum False motives io Scarioth qui portavit loculos potuit laedi se egenis ' ψηφβ elemosinam corporalem, cum hoc quod fuisset rescitus simulans ypocritice sanctitatem, et sic fuisset ex collacione talis elemosine peioratus. Et sic est de religiosis nostris qui propter apparen clam Sanctitatis observant ritus suos, i, sepe celebrant et faciunt multa bona de genere plus quam propter devocionem Sinceram in anima quoad Deum. Patet prima pars istius Matthei Q, et secunda pars patet ex dicto Christi Matthei XXVM ubi virgines fatues propter defectum olei devocioni. recte fueranta condempnate. Contingit ergo esse errorem in talibus elemosinis propter duo scilicet propter errorem elemosinantis et propter errorem elemosinati quem elemosinans debet cognoscere extinguere non fovere.
Et quantum ad Christi dictum duplex in hoc evangelio et patet quod loquitur expresse de propheta de iusto et de Christi discipulo sub racione qua talis ubi omnis
apostata est exclusus. Sed tota difficultas stat quomodo contingit predestinatum elemosinare Antichristum et in ecclesia discolum cum hoc quod elemosinans mereat Ur.3 Nec dubium quin hoc contingit cum ante sunt Ophisticaciones 3 aboli et membrorum suorum per pocrisimquod vix aliquis viator sufficit discernere iustum abypocrita, sicut nescit discernere predestinatum ad gloriam a rescito. Sed in isto videtur mihi quod nullus cor-3 poraliter elemosinans debet elemosinare confratrem, dum oportet credere quod devians a lege Domini servi dyabolo, nisi forte in ultima necessitate sit positus sub spe
3 A in marg. Dubium E in marg. Dubilacio. elemosinam corporalem ib. DE: tribuit; ib. I in marg. Elemosina. b. D propter communicacionem E propter acquisicionem 7 DE: indigne. . A in marg. Responsio. 2. DE colleccione. o. A ergo, errorem deest; E ergo omne ib. E in marg. Error in elemosina inde. 22. A elemosinum. 23 DE cognoscetis. 2 . A triplex E extinct in cod.2, 26. A et Christi. 26. E ubi deest. 32 33 DE: iistu in discernere deest. 35. E in marg. Elemosina iii et qualido debet dari. 37. DE Sub specie.
368쪽
cor reccionis et conversionis ad Dominum quante exigit Spiritu i im vite necessitas conservande. Ideo ministracio spirituali S
ministere even elemosine est secura sed ministracio corporalis elemosine
sepius est perplexa. Et hinc Christus apostoli et a iviri evangelici talem corporalem elemosinam renuerunt ut patet Act. IV et VII ). Contingit autem Christi discipulum meritori fidem ecclesie seminare, id est, Antichristo refuge, cum hoc Dodit almo quod intencio sit sancta quia ut sic non nutrit eum
con ς' poralem. Ex quo videtur sequi quod nemo tribueret istis privatis ordinibus, it possessionatis et fratribus elemosinam corporalem nisi rte videndo ultimam necessitatem eorum moderate ei. tribuat elemosinam personalem Patet sic, quis tribuens eis elemosinam ibcorporalem sub racione qua talis privati ordinis intendit quod appetit quod talis religio conservetur. Cum ergo religionis illius servacio sit legis et ordinacionis Christi destruccio vel diminucio, videtur quod sub ea racione sic elemosinans saltem implicite intendit hoc conseqUen Seto non caret excusa ciones ignorancie elemosin ancium inlloc casu, quia multo rem ociora a mandatis decalogi debent in lege Christi cognoscere. Supposito ergo quod sit notorium riuod tales private secte religionem ac legem Christi diminuant patet quod sic ea elemosi- abnantes adversarios legis Christi nutriunt et defendunt. Sed que foret elemosina quoad istud, cum hoc Christo displicet et ecclesie sancte nocet Si ergo nemo debet dampnisi care se ipsum sive ecclesiam, patet quod nemo debet defenderes sic talem sectam. Aliter enim liceret o homini in casti agendo meritori destruere ecclesiam matrem suam et diminuere religionem ac legem Christi vel rempublicam suis policiis disrumpere. Et hoc foret argumentum quoad hominem politicum.
Prima par sic deducitur Certum videtur quod 3,
istarum sectarum induccio et continua cio vel cle facto destruit multas particulares ecclesias vel saltem hoc contingit: isto ergo quod una communitas successive continuet antecedens, et patet quod illa communitas et quelibet eius pars facit saltem parcialiter hoc consequens os E in marg. Privatis ordinibus non est elemosiuandum. i. A: Et quo is A patet quod quia . 23. DI Christi deest. 27. A: Christo deeSi. 32. E iii marg. l. a. 3. 3, E in marg. Deduccio prima 39. A continet.
369쪽
quod petitur Venire et cum per adversamum tota ista mars iure
communitas m hoc lacit meritori et center, Se UitUr surches
prima pars Notum quidem est quod ecclesiarum appropriaciones et fratrum novelle inserciones nedum destruunt multas basilicas et elemosinas secundum ordinem primi tivum sed multas animas seducunt que aliter forent Sancte, cum novellas observancias introducunt ut fidem et antiquam Christi religionem vel sopiunt vel nervant. Secunda autem pars patet ex consideracione ista Their novellies
io Cum Christi religio et legis Sue attencio Sit propter oui Christis istas novitates plurimum diminuta, quia si tota occupacto istorum novorum generum collecta fuerit pure ad noscendum, Servandum et declarandum legem et religionem
Christi, quis dubitat quin stantibus aliis paribus lexi Christi et sua religio foret de tanto extensius observata ξEt quoad terciam partem patet multipliciter quomodo Excessive
inter tres partes ecclesie militantis scilicet inter clericos, 'L' 'dominos et vulgares cum ergo ad religiones privatas tanta . communitas est abstracta, patet quod oportet illam pro- porcionem quoad istorum tercium deficere et specialiter in laborantibus, ut agri cultoribus, in pastoribus et artificibus. Nec dubium quin necesse sit, istis sectis tantum spoliantibus republica de mundi diviciis, ut communitas deficiat in et 5 solvendo clero et dominis secundum ordinem primitivum; et sorte oportet quod iste due partes in penam peccatio missionis sic temporaliter sint punite Magnum ergo robur habet observaricia limitum legis Christi. Sed replicatur communiter quod Christus multa fecit 3 et dixit occasione quorum multa mala evenerant ut ut is a false
patet Matthei XV ). Quid ergo istis ordinibus vel suis idissi, iii.
elemosinantibus, licet alta illic occasionaliter eveniant occasion Di Vil. multa mala am iuxta cillam stulticiam secundum argumentum Hugustini nullus artifex faceret quodvis 3 opus. Sed ad pauca de lege Dei respicientes de levitales argu cias pronunciant. Certum quidem est quod Christus multa fecit occasione quorum sed male accepta multi fuerant peiorati quia aliter non diceret Joh. XV0, 22): Si non lenissem et locutus eis non fuissem, peccatum
5 6 A primitivum deest i 7. A animas cum deest I. D: Sopniunt E sapiunt. 9. A: Quarta autem ib. E in marg. 2.14. DE dubitat circumstantibus. 6. E in marg. 3. I. A istorum trium. 22. A laboriatoribus. 27. A sunt. 28 A legitimum; DE lexis deest. 29. E in marg. Replicacio in oppositum. o. A: multa venerant. 31 D: Quid est istis E ex istis. 37. E est male. 38 A peioravi ib. D in cod. dixit.
370쪽
inui haberent. Hoc tamen credendum est quod, sicut Christus non dedit occasionem homini ad peccandum, sic non secit vel dixit aliquid occasione cuius malum evenerat, quin directe occasione data exinde venerat magis bonum. Cum ergo debemus nos tenere in limitibus legis et ordinacionis Christi, que ergo presumpci dyabolica est tantum supergredi Numquid sumus omni scientes ut Christus quod scimus magis bonum quam malum lappropria te nostri. excessibus provenire ΘRevera non plus scimus istud quam membra dyaboli osciunt ex quolibet peccato quod faciunt contingere maius bonum, sed Antichristus superaddidit Christum in talibus. cum extollitur super omne quod dicitur Deus.
Alitis ot to Et quantum ad elemosinantes introducitur error nimisse Thales, ' communiter quod quibuscunques dederint elemosinas ibcorporales. Sic tamen quod pro Christo sufficit, cum necessitantur ignorare indigenciam egenorum. Contra hanc heresim contendunt mendici sibi ipsis contrarii uno dicente quod elemosyna data non alteri sed sibi ante omnia debet dari, altero autem tamquam meretrice 2 ocoram Salomone III' Reg. III ' pro personali commodo contendente, sed relictis mendicantibus validis non dubium quin visit acto Christi ad infirmitates viancium docet qui homines sunt per elemosinas huiusmodi relevandi ut patet ex fide Luce XIVV . Sed quia in talibus contingit esse so-25phistas ultra mensuram de elemosinis ecclesie congreganteS, ideo necesse est habere discrecionem quod modo pluvie sunt elemosine loco et tempori aptande. Et validitas clamoris incommunitatibus sepe diiudicat quod dyabolica sophisticacio substernitur. Dimissis ergo istis elemosinis ambiguis vel o suspectis satis est christiano elemosine certe intendere. Even spirituat Et si obicitur quod contingit abuti elemosina spiristis oti uigori tuali, cum Matthei VII, 6 dicat Christus: Nolite sanctum
dare canibus nec ponere margaritas ante porcos, concedi debet conclusio, cum sciencia non virtute morali con-3, tingit abuti ideo quantumcunque sancta fuerit sentencia, debet homo attendere ad locum, ad tempus et ad
personas quibus semina verbum Dei, et sicut non facit elemosinam in nomine Christi nisi ipsam fecerit sa-
1. DE concedendum. 6. A ergo deest. 7. DE nec Sumus .... Sicut.
S. A que scimus; b. A maius bonum. . A pervenire. H. D. magi S.IT A necesSilatur. 8. E in marg. Contencio Mendicancium. 23 DE: infirmos. 27. A quod non 31. A contendere. 33. DE dicitur. 3b, 36 A continet.