Latin works

발행: 1883년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

SERMO LIV.

SECUNDA PARS. quem Deus ad hoc ordinaverit implere totam sentenciam

legis sue Oli, inquit, solverit m in de audatis istis minimis et docuerit sic homines minimus Vocabitur iure ' celorum; qui autem fecerit sic et docuerit hic ma uus vocabitur in regno celorum. Pro isto textu sunt multa notanda, primo quod per regnum celorum Christus intelligit suam ecclesiam que est finis ocius vicissitudinis cursus legis, secundo notandum quod aliud est Differet deesse in ecclesia, et aliud esse de ecclesia, cum in ec chii os, bl io clesia sint tam membra Christi quam membra dyaboli, se ibu burch . sed de ecclesia sunt solum predestinati qui post iudicium sunt realiter membra Christi Tercio notandum quod Christus loquitur de vocacione sui vel ecclesie triumphantis, quies modicum cura des vocacione stolidat, heretici hic errantis. Si enim Antichristus vocat se aut suos complices maximos in regno celorum aut patreS beatissimos quid hoc ad Dominum veritatis Quarto videtur quod vocacio minimi in regno celorum est vocacio presciti, iusti tamen secundum presentem iu-ao Sticiam, et vocacio magni in regno celorum est vocacio

ire destinati ad gloriam. Potest ergo textus predictus sic particulatim intelligi: Qui solverit unum de mandatis istis minimis, sive intelligantur per mandata ista minima septem mandata secunde tabule sive Christi consilia ut et, videtur Crisostomo non est cura Solvit autem hec vel illa, quando ipse in persona sua licet obligatus sit ad illa, non implet vel non saltem finaliter illa implet;

tunc enim eorum implecto non ligat eum ad beatitudinem possidendam. Qui autem sic solverit hec mandata 3 et bene ac recte docuerit secundum presentem iusticiam minimus vocabitur in ecclesia militante a Deo et tota ecclesia triumphante, ut patet e supposicione tercia et quarta Sed qui fecerit consummate ista mandata sive consilia, hic magnus vocabitur in regno celorum, quia 3 magnus iudicatur a Deo esse in ecclesia militante et magnus iudicabitur esse in ecclesia triumphante. pSe

enim est tam ii ecclesia quam dis ecclesia. Scribe

9. DE et deest: ib. A aliud esse. o. E in marg. Aliud est esSein ecclesia et aliud χ. b. A sic errantis. 22. A particulatum. 23 DE: intelligatur. b. DE Solum autem. 26. DE: mando per se in ib. A licet tempus. o. DE: aut recte. 35. E iudicabitur. 36. E: Iste. 37. A quam clam de ipsa.

Io. f. De Ecclesia pag. 89. ab Chrysostomi opus Imp. in Matthaeum Hom. X. Ed. arisin altera pag. 79q).

432쪽

IOHANNIS , CLI SERMONUM SERMO v autem ei pharisei de quibus Matthei MIs', licet bona

dixerint, tamen male, quia secundum presentem iniusticiam ideo non coincidunt cum altero istorum duorum membrorum, sed ponunt in tercium membrum pocriticum quod est signum in quo magi Pharaonis dela bcerant. Et patet ex istis quatuor comparacionibus quibus in hoc evangelio Christus comparat apostolos atque prelatos ecclesie quante timerent vitam in qua dicitur ipsos esse et quante niterentur secundum istas quatuor similitudines esse quales Christus asserit ipsos esse io debere sub pena dampnacionis perpetue.

SERMO LV.

Nemo accendit lucernam et in abscondito ponit neque sub modio Luce XI , 3 3. Hoc evangelium docet quomodo quicunque confessor ibvel christianus debet dirigi quoad Deum. Notata autem qui ditate lucerne predicta notari debet posterius qualiter et quo modis lucerna accipitur in Scriptura. Quandoque enim accipitur materialiter pro subiecto et quandoque formaliter pro luce que in subiecto tegitur et o Unde secundum Gregorium lucerna dicitur et hi mologice quasi lux in testa, et sic quilibet homo potest dici lucerna, sicut et sua anima et quodcunque donum Dei vel naturale vel supernaturale. Omnem enim hominem interiorem vel exteriorem Deus aliquo modo accendit ab ideo omnis homo sicut et omnis creatura debet magnificenciam mei istendere. Cum autem omnis homo God' hist ponitur adeo in ecclesia, ut prosit suis partibus uui

displayed. buscunque, Patet quod non est Sapientis lucernam talem accendere et in abscondito accensam consumere. Unde ospiritualiter avari qui bona Dei non tribuunt ad usuram,

videnter mih in Dominum blasphemare, it velint nolint oportet ipsos concedere quod quicquid boni

habent ad finem laudabilem a Deo receperant, et per consequens cum in Deo non sit stulticia quandocunque 3br. DE: bonum I. A quia deest A istorum deest i. DE: quantum i3. A in marg. Sermo LV D in marg. LIV. in. A: modio et c. i6. A Nota i8. D in marg.: Lucerna materialiter formaliter;

ib. E in marg. Lucerna in Scriptura equivocatur. 23 DE donum deest.21, 2b A naturale vel deest. I. E in marg. Νon dantes bona Dei ad usuram blaspiremant.

II S. Gregorii opp. om. I, pag. 4 9.

433쪽

SERMO LV.

SECUNDA PARS. perverso fine abutuntur donis Dei, a proposito Suo degenerant, et tamen dicunt multis modis implicitis quod Deus omnem finem suum intendit et consulit. Patet quod

faciendo sine fatuo Deum quantum in ipsis est stultificant, quod est blasphemia manifesta sapiencie prime imponere. Et patet quam spissim relati ecclesie qui ebent tris blasphem, Christum qui est sapiencia Dei patris laudare, recipue Christ sanelion; blasphemant in eum continue quia quicquid My O dii, bd duodmodolibet fecerint dicunt implicite quod illud procedit him.

io a fonte ordinacionis sue. Quis enim nostrum est tam

deses quin defendendo suum modum vivendi dicat quod est licitus ac laudabilis Ex quo manifeste convincitur quod procedit fontaliter a sapiencia supra dicta ille autem qui negat se regulari a dicta Sapiencia, sed defenditi quod ex voluntate et intencione propria licite ita facit,

magnificat se supra Deum quam Lucifer, et sic blasphemat in totam Trinitatem. Et patet secundum utramque viam lassemia. Dicit ergo Christus quod fatuum foret lucernam c-20 cendere et non ad profectum ecclesie illam ponere vel sub modio occultare. Sed sicut candelabrum est instrumentum candele suppositum, ut patencius eluce Scat. Sic status in quo quis ponitur vel donum Dei datum quodcunque homini ad prodessendum ecclesie est canet delabrum in quo illuminatus a Christo ad fructificacionem ecclesie debet poni. Unde septem dona Spiritus Sancti vocantur septem candelabra aurea ad sensum misticum. Et patet iuxta priorem sentenciam quomodo episcopi sunt dolatre et blasphemi qui tegunt caput cum mitris 3 splendidis et sumptuosis sed lucem spiritualis noticie pro qua edificaretur ecclesia nec indicant nec requirunt. Ipsi enim ponunt lucernam ad minimum naturalem sub modio, hoc est, terrenis et temporalibus donum spirituale quod Deus eis dederit occupatur. Et sic lucidius donum35 Dei talibus velamentis tegitur, ne secundum ordinacio Prelates hould

in ecclesia accipiunt copiosius spiritualia bona Dei, δ' ideo sic accipiunt, ut plus tenebrati qui ingrediuntur

ecclesiam videant in conversacione et doctrina eorum o lumina legis Dei. Nam Prov. VI 0, 2 3 scribitur mandatum,

6. E in marg. spissim . . A precipue deest. 8, 9 DE: et quomodolibet. 2. A atque laudabilis; ib. E in marg. Deses, piger vel remissus. 22. DE Superposito ib. st in marg. Candelabrum quid sit. 27. DE septem deest 28 E in marg. Nota i. DE: non indicant.

434쪽

lucernas ardentes in manibus.

Sed quamvis prelati ecclesie debent esse oculus eius corporis et in viam legis Dei ipsam dirigere, Christus

tamen more suo compendiosissimo onerat doctrinam

suam multiformi sentencia, dum sic dicit Lucerna corporis iii est oculus tuus. Nam omnis homo sive exterior sive interior habet vim mentis secundum quam sussicit bonum intendere et cuncta sua opera debite regulare. The ye os the Et tam ista vis quam eius accio vocatur hic oculus, o quia sicut oculus materialis est organum vi hominis directivum et tam conveniens homini quam disconveniens distanc ius et propius perspectivum, sic et illa vis intencionalis quoad interiorem hominem est longe plus nece SSaria quam virtus vel oculus corporalis; ideo dicit ibevangelium quod lucerna corporis tui est oculus tuus. Nam ista vis mentis actum intencionis continet, ut lucerna continet lucem suam. Et per illam lucernam debet homo tam intrinsecus quam extrinsecus regulari. Tlie ye Sed patet ex dictis quod inter omnes proprietatescio

toti kVi dei' o primo necessaria est oculi simplicitas hoc est, quod G0d intencio sine plica vel angulo tendat in Deum directe

superius, sic quod quicquid fecerimus honorem et voluntatem Dei principaliter intendamus. Quando autem videmus speculariter reflexe vel refracte visibile, neces ab sario circa aliquam eius circumstanc iam oberram US, Ut declarat Perspectivus de octo circumstanciis satis clare.

Quis ergo videret quicquam in speculo qui non erraret circa intuitum quoad istum Et cum necessarium est nobis viantibus locum nostrum et cuiuslibet creati ocognoscere, ideo Genesis III a Deo queritur Adam ubi est Quis enim de se sentiret humiliter vel iudicaret

de creaturis circumstantibus recte ac subtiliter et Deum discerneret supra omnia honorandum nisi vere cognosceret loca sua Quando ergo est simplicitas in intencione 35 predicta, totum corpus operum et actus tam intrinsectquam extrinseci et si sint mali de genere erunt lucidi quoad mores. Ideo dicit Christus subtiliter: Si oculus tuus fuerit implex, totum corpus lucidum erit. Et econtra

7. DE: ideo omnis io A sic vocatur oculus; ib. E in marg.: Per quid homo regulet sua opera. Nota. 3. A et propius deest.2o A inter deest. 22. A tendit tendat; ib. E in marg. Oculi simpliciter. 27. AD perspectivis. 28 A ergo deest. 34. DE preter omnia. b. A est deest 37. A extrinseci deest.

435쪽

SERMO V.

SECUNDA PARS. 4,3arguit Christus, non approbans generaliter argumentum a contrario antecedentis ut patet Matthei V, 4s: Dili es amicum tuum et idio habebis inimicum tuum :,i, inquit, egi tam fiterit, clam corFu triu3i te; reb VOSit Hi erit. Unde primo docemur ex nominacione oculi simplicis et nequam quod Christus aliud intelligit quam oculum corporalem oculus ille quidem est valde com positus, ut dicunt philosophi ex decem partibus naturarum disparium integratus. Et cum oculus Sit rotundusio secundum nervos fortissimos in sua orbita regulariter convolutus, non diceretur nequam sive perversus a Dei sapiencia, si ipsum primo intenderet; ideo secundum Crisostomum si loqueretur de cui corporali, vocaret eum sanum aut infirmum et non simplicem aut nequam. i, Unde Augustinus Super Evangelia dicit quod Christus quodcunque opus procedens a membro vocat nomine illius membri, quia scriptura sacra predicacionem Secundum causam sepe approbat et intendit. Secundo notandum ulterius quod, sicut carita lucidat hasii, et omnia opera subiecti caritatis sic ne uicia vel pecca-' fit VI g

lum inficit omnia opera eciam bona de genere subiecti jn infeci allhabentis intencionem sic nequam. Et patet consequen ibi si ' cia Christi dicentis Si citius iliis predictus nequam fuerit, Otiim corpu operum sequencium redditit; tene- abbrosunt; et patet quam regulariter tenebrosa est vita omnium qui mundum sapiunt vix enim aliquis est mundanus quin famam, laudem vel temporalia sibi inutiliter appetit et intendit; et sic duplicitas oculi nimis multos inficit. Nec video quin post tempus gracie 3 omnes fundantes sectas illas novellas cum fabricis ac novitatibus aliis ista duplicitate oculi sunt infecti. Omnes enim tales vel intendunt famam seculi et bona propria saltem secundari et de communi cursu principaliter. Si enim quis vult facere elemosinam et laborat anxius

3 ut ipsa sit perpetua, quero ita illo si racionabilius

i. DE: arguit Christus arguit. 5. Α: Unde primo deest. 8 A: pharisei. D DE: ubicunque opus: ib. A vacat; ib. E in marg. Regula. I9. A in marg. 2. I, 22 DE: Subiecti intencionem deest. 23 DE: tuti deest . 24. E in marg. Oculum Simplicem inficiencia Nota. 27. A mundanis. 29. DE prius tempus. o. DE simplices sectas; ib. D fabriciis 33. A saltem contrarie.

. Matthaei VI, 23. q. Chrysostomi opus Imp. in Matth. Hom. XII l. c., pag. 799. 5. Cf. Augustini Qua est. Ev. libr. II. Opp. Om. III, p. II pag, et i Verbum autem non solum id quod per verbum declaratur sed eciam se ipSum declarat. 26ω

436쪽

et factis Christi similius foret dare instar pluvie elemosinam temporalem Nec dubium quin elemosina Se - et eruat alius Unda foret sapiencie divine plus placida. Ipsa enim jη ςCῖς posset perpetuare quotquot elemosinas sibi placuerit sed non fecit. Cum ergo oculo simplicissimo fecit omnia blacta sua, patet ex fide quod fecit rectissimum et dimisit iniquum. Cum ergo possibilitas talis duplicis elemosine sit in libera potestate elemosinantis mundane et Secundum elemosinam perpetuam magis dissimilem plus eligit et aliam temporalem secundum doctrinam Christi o Luce XIV licet plus facilem dimittit, manifestum est quod fama seculi vel error ignoranci est in causa et ultra colligitur quod reponderancius hoc facit propter nomen et honorem proprium quam propter honorem Domini acquirendum: quod si faciat quis dubitat quin i, totum corpu operum . nam tota generacionis operis φ' successio sit perversa it ex ista consideracione patet yy quod nulla generacionis posteritas continuaret perpet Uam elemosinam quam suum irincipium citolide fundavit,

quia manifeste ostenderet suum consensum ad errorem 2o predictum et laudem nominis sue generacionis reponeret racioni. They iro ubi Et hec est causa quare ecclesia iam militans tam

xl, ChVI spissim et patule est perplexa uilibet enim fidelis

heres errores antiquos sui generis secundum legem ab Domini emendaret die qui ci ergo oculi est generalius predicanda et a tota ecclesia precavenda. Et sic ex principiis fidei executis ideliter Christi ordinacio destructis istis novitatibus respiraret. Quis inquam, habens oculum simplicem non intenderet illam ordinacionem optus facilem et dimitteret ordinacionem propriam magis difficilem atque erroneam Indubie riuilibet potens laboraret ad hoc nisi erroris induracio sit in causa. Sed que in hoc excusa cio contra Christum Unde sequitur in evangelio: Vide ergo ne lumen quod in te est tenebre 35 sint Christus enim ut sepe dictum est tamquam primus philosophus, quia prima sapiencia in abstracto, Vocat subiectum acciden cia que informant, 'uia secundum

legem suam nullum tale accidens poterit per Se SSe.

I. A quod daret. 2. E in marg. Elemosina quomodo danda. 3. Codd. ipsam. 8, 9 AD Et secunda. 2. A fama simili. I 6 A totum totum. I9. A: Sic fundarunt; ib. E in marg. Perpetua elemosina non est continuanda. 23 DE occasio iam. 27, 28 E istis

principiis o. DE: ita intenderet E hoc racionis.

35. Matthaei I, 24.

437쪽

SECUNDA PARS. ob

Et hinc dicit Augustinus super illo Psalmi LXVlt IV, 3

Non est substancia quod omnis creatura est substancia, licet heretici errantes in materia sacramenti Euharisti edicant oppositum. Lumen ergo naturale sine substancia anime sive potencia est tenebre, dum fuerit multis erroribus involutum, et cum Deus gratis dat naturam que quantum in se est est lumen mundum, nisi occasione

culpabili fuerit tenebratum, patet quanto culpandi sunt qui lumen opificis tanti continue presentis suis operibusio inficiunt. Et omnino reprobandi sunt ii infidelissimi in Deum omnium blasphemantes quod ex stulticia vel

vana laude seculi sunt ordinacionem Domini pervertentes. Et sequitur in textu Si autem corpus trium lucidum

fuerit non habens aliquam partem tenebrarum, erit lucidum 1 totum et sicut lucerna fulguris illuminabit te. Ubi dili

genter notandum quod tota congeries peracionum vel operum naturalium vel moralium cum suis racionibus vocatur corpus secundum logicam Salvatoris. Sicut enim dicit Apostolus quod tota ecclesia quantumcunque dis-2 persa Sit num corpus et sic non est fas credere quin

verbum Christi habet scintillam multiplicem racionis. Νon enim arguit Christus ab eodem ad idem, dum sic ChrisΓ sayina

arguit Ar totum corpiis tui in lucidum iterit non Habens

aliquam partem tenebrarum, erit lucidum totum. Multis: quidem ignaris videtur quod geminatur Uperflue cum si totum corpus sit lucidum est lucidum totum, et si non habet aliquam partem tenebrarum et cum hoc sic estiterum lucidum totum. Quid ergo inquiunt prodest talis geminacio eiusdem superflua λ3 Sed notanda iuxta dicta multiplicitas racionum, et wo ind of patet tunc quod in prima consequencia Christus intelli '-iiiiiiiij liba

gitur totum corpus lucidum, multitudo operum secunia morat dum racionem bonitatis naturalis, ut docetur de modo bonitatis moralis et naturalis, cum moralis superadditur

3 naturali. Ideo signanter dicit Christus quod corpu operit Hsi totum lucidum fuerit erit lucidum totum, ac si diceret:

i. A in marg. Nota secundum Augustinum quod omnis creatura est substancia. E in marg. Lumen. 7 8. DE: accione culpabili. io Codd. dii. 7. A: operum deest. 22. 23. E ad idem arguit deest: ib. A ab eodem arguit deest. 23. A erit. 23, 24 A non habens lucidum deest. 24. D in marg. Nota bene. o. D in marg.: Nota subtilem instanciam an verba Christi continent superquitatem. 31. A quod deest. 32. E in marg. Corpus lucidum totum. 33. DE et docetur b. A naturali deest b. 36. A Ideo lucidum deest.

438쪽

Si totum corpus operum habuerit lucenciam bonitatis naturalis et non habuerit tenebram moralem superadditam, erit lucidum totum, quia totum bonitate morali illuminatum. Et patet quod non geminatur inutiliter idem simpliciter ex eodem, cum aliud sit corpus operum esse lucidum bonitate naturali aliud ipsum esse lucidum bonitate morali, cum primum possit esse sine secundo. Et hinc tam communiter dicitur opus eciam honum de genere esse multipliciter viciosum, hoc ergo docetur implicite in verbis Domini. io Mau's il mus Secundo docetur quod moralis bonitas illuminat

tra. Et iterum docetur quod non sussicit hominem habere intencionem penes se rectam moraliter in una operacione et in alia a rectitudine obliquari portet is enim totam congeriem peracion Um vel operum carere quibuscunque tenebris bonitatum moralium. Et ideo secundum cistam formam verborum inculcat Christus istam sentenciam: Si totum corpus operum lucidum fuerit bonitate vel lucencia naturali, et cum hoc non ohabuerit aliquam partem tenebrarum moralium, erit lucidum totum qui secundum duplicem racionem scilicet naturalem et moralem; et cum accidens intellectum formaliter non potest esses nisi subiectum suum denominet, ideo addit Christus quod, si ista fuerint, et, tunc congeries operum sicut lucerna fulguris illuminabit te. Est autem tu secunda solis lumen, dum incorporatur in medio dyaphano, sed cum reflexum fuerit ad corpus politum et splendidum, tunc fulgur dicitur Rectitudo oergo intericionis quoad mores polit totum corpus operum et facit omnes partes eius splendere in moribus, et tunc est homo ille in lucerna fulguris. Duites Circa hoc evan elium iubitatur uomodo relati

sii nil ebent illustrare reges et i populum et quomodo reges et principes debent fulcire suos subditos nec dubium quin hoc sit debitum de lege Domini. Sed tota difficultas est penes quid lucencia talis vel bonitas debet capi. Nam quantumcunque magni heretici, apostate vel

II E in marg. Nota. 2. A: tamquam superior deest. 3. A: Et certum videtur. I . A penes se deeSt. b. I E leni alia. I 6. DE Operacionem. 25. A suum deveniet; b. DE Christus deest 28 A vel lumen ib. I in marg. Lumen. Q. E in mar . Eulgur.3i A pelit. 33 DE in marg. Rectitudo intencionis. i. AE in marg. Dubium D in marg. Dubitatur 36. A subiectos.

439쪽

SECUNDA PARS.4OT tyranni dicunt quod opus suum sit bonum et lucidum, cum tamen omnes tales sint pocrite ideo certum est quod non primo et per se capitur illa lucencia penes humanum iudicium sed secundum divinum et sentenciam legis sue. Et hinc quoad primum dicitur Isai e se, o Veuobis qui dicitis bonum malum et malum bonum, ponenteStenebras lucem et lucem tenebras. Unde in isto e sunt omnes prelati vel principes aberrantes; ideo non debet credi verbii suis vel operibus ii si ies quanto ipsa io fulcierint legem Dei. Et patet quomodo reges et regna debent fundacionem ings h uid

scripture expetere de relatis et aliter propter timorem eripture.

offendendi in meum tam verbis suis quam operibus

dissentire. Et utinam regnum Anglie attenderet et ser-I5 aret istam sentenciam tunc enim non foret de pauperatum regnum per ambo S pocritas sicut modo. Cum enim bona ecclesie sint bona pauperum, restat quod bona ecclesie Anglicane nostri regni sint bona pauperum Aliter enim non forent nostri ecclesiasticia paupere et per con Sequens non bona ecclesie occupantes. Debent enim esse pauperes voluntarii et totum

residuum bonorum si affuerit pauperibus humiliter impertiri. Sed quibus si non pauperibus regni nostri Existis patet quod, sive transmarini clerici ut papa et et cardinales sive clerici nostri intrinseci in isto dese Eoi eiqucerint a lege Domini, sunt regi et SUO TU paUperum o hei 6of fproditores, quod ut alia omittam patet in cardinalibus Euglana beneficiatis rectoriis, archidyaconatibus vel alia ecclesiastica dignitate. Nam cum ista sint bona pauperum S regni patet quod eorum spoliacio Si pauperum no Strorum rapa destruccio, cum ad regem et regnum pertinet legios suos a raptoribus et specialiter blasphemis in Deum defendere, patet quod ad ipsos pertinet raptore Stales ab istis spoliis prohibere quod eo facerent atten-3 cius quo illud ad commodum suum facere possent facilius. Unde quicunques clericus 4el episcopus vel

4. A secundum deest. 6. A vobis deest . . A oberrantes. io A fulcerint E corr.: lege. i. Et regnum o hemie ib. I in marg.: Bohemia. I, DE enim deest. 6. A: et per. 18. DE: ecclesie Pragensi s. o. E in marg. Bona ecclesie sunt pauperum. 24. E in mare. Correlarium. 2, 26. A diserunt. 26. DE regis, Uni. 27. Λ parvi in. 28. DE rectoribus; b. ADE: archidiaconibus. 0rrexi. 29. D: Non tamen ista E: Et una; ib. D sunt bona. 36. DE: clericus vel deest; ib. A: vel .

18. Cf. Introd. in Partem Primam Sermonum, pag. XXVII.

440쪽

regni nostri clericus oppositum procuraverit sive defenderit debet notari tamquam hereticus et proditor regni nostri. Nec sunt pauperes vel pauci clerici cum adiutorio populi tantum in ista materia impotentes quin cum instanti clamore et elicione divini adiutorii 5 possent aliqualiter contra dyabolum prevalere. Et tenentur ad hoc eo striccius quod rex cum magnatibus secundum hoc in fide decipitur et regnum in substancia et populo peioratur.

promotion negare cardinalibu procuracionem archidyaconalem, proelii tibi, i licet Officium illud nominetenus vendicent non in fruetu

operis se profectu spoliacionis. Dicunt enim quod

archaeae6uries. Volunt libenter parere pape et cardinalibus exhibendo quod exigunt, si sua pelicio consona sit scripture. Et ibcum sit scriptura per se sufficiens ac inerrabilis isti autem possunt errare faciliter et errores de facto seminant, nullus fidelis Anglicus debet predictis prelatis amplius quam in scriptura fundaverint consentire. Sed constat ex fide scripture et racionis consorinitate et o quod non possunt ex scriptura fundare rapinas tales pauperum Anglicorum. Ideo e illi qui consentit istis raptoribus in hac parte ideo promoti nostri intrinsectat istis iniuriis, excommunicacionibus et censuris istis frivolis appellant ad nostrum cesarem. Sic enim appel- ab

'II. Aiu: 'mix Po tu Acti XXV ad imperatorem Romanorum

iust relictis tam doctoribus legis veteris quam Petro papa Christi ecclesie propinquius assistente. Nec dubium fideli ex de scripture quod nunquam fuit tam aut entica appellacio facta Romano episcopo vel prelato cesario. o Cum ergo gentiles milites eciam infideles ex procuracione Apostoli appellacionem istam fuerant suo iuvamine prosecuti, quanto magis fideles milites regni nostri debent pro defensione legis divine et iure ac adiutorio regni nostri appellaciones tales defendere et iuvare Appella-3,cionem autem talem scimus nullum relatum cesarium vel eius procuratorem sufficere improbare.

i. DE resis; ib. A clericus deest. 5. DE quin deest. 6. DE poSsint ab A aliter. 2. A instructu. 3. A perfectum. 2 DE scripture racionis et consorinitate. 22. A i iis deest 'a A istis deest. 26 A imperium. 27. DE: sacerdotibus legis. o. ex

fide deest; ib. A: tam deest o. DE Romano pontisci DE i . f. at singliam, Hist. Anglic. II bi.

SEARCH

MENU NAVIGATION