Latin works

61쪽

SERMO V. SECUNDA PARS. 3 iiudicii Dominus dicet illis Euge et ex fidelitate meritoria servicii pro modico momentaneo sedebit cum Christo in iudicio, et dominabitur potestatem habens super decem

civitates, hoc est, super niversitatem predestinati populi, quem convertit. Sicut enim anima facta est sedes Dei sic populus beatus est civitas quam Deus inhabitat ut patet Apoc ultimo . Et alter qui mediocriter laboravit retardatus e pec The secondcato veniali sicut contigit apostolos enit ostendens inio facto suo quomodo quinque urnas per eum Dominus quesivit ad edificacionem ecclesie et ipse correspondenter constituitur super quinque societates Sanctorum UOS

convertit ad Dominum nam tales conversi crescunt a tugurio luteo in civitates perpetuas. i5 Sed tercitis servus nequam ostendit sine usura miram The thii d

uuia dona Dei abscondunt uantum ad dissicacionem Qq. iv liu

ecclesie, sed bona natura a usque ad sudorem excitant

pro temporalibus contra utilitatem ecclesie acquirendis. 2 Et nota quod iste tercius servus nequam deficit in verbo quia ociatus fuit in illis que sonuerunt ad edificacionem ecclesie cum nam sibi datam abscondit et cum seculo negociatus fuit, cum dyabolo militans se et complices suos negociis secularibus implicavit. Nec valet sibi mendax ad excusacio sed accusat Timui enim te quia homo austerus es. Mendacium ex isto convincitur quod licet Christus

sit iudex severissimus, est tamen manSuetissimUS, cum

sicut non potest dimittere iusticiam sic nec misericordiam iudicando Secundo mendax excusacio est qua blaspheme 3 imponit hunc iudicem tollere quod non posuit quod ex hinc videtur falsum quod Christus ne dum posuit omne bonum sed virtutem incrementi indidit cooperans cum qualibet creatura. Et patet tercia blasphema excusacio qua dicitur hunc iudicem metere quod non seminavit,3 eo quod ipse seminavit verbum suum principaliter ideo

Christus more suo ex consessi redarguit peccatorem: Ex ore tuo, inquit te iudico, Serve nequam, quia cum hec tria de me reputas, quare non dedisti thesaurum

3 DE: et dominabitur deest. 8. DE in marg. Secundus servus. i3 A Deum. in . DE ligario A tuguri eo. b. D in marg. Tercius servus. 8 A bona verba ib. DE: exercitant. o. DE quod deest.

2o Codd. deiicit in verbo quesivit quosivit in textu perperam additum 23 DE suerit. 26. A quiu licet. o. non possint; ib. A posuit cum ipse quod nudum deest 32. DE crementi 37. A quod cum

62쪽

meum ad ambium, ut et ego veniens cum usuris i excres 'centibus exegissem nam ambientes monetas et usurarii 'habent mensam super quam trahunt pecunias.

How od Sed dubitatur super hunc textum utrum Deus sit ' passionatus tripliciter, ut hic sibi imponitur, et videtur , quod sic, quia dicit: Serve nequam, quod scieba me esSehuiusmodi. Nihil autem scitur nisi verum, et ultra cum usura sit peccatum, quomodo licet Domino usurari. Quantum ad istud potest dici quod Dominus locutus est imperabilia; et ex confessione servi nequam vel Se IOcundum regulam Augustini omnia hec tria habent in se aliquid perseccionis quod Deo convenit ut furor et Usury ira tollendo imperfeccionem sibi competunt. Et quantum ad usuram, dicitur quod est duplex, scilicet spiritualis et corporalis prima competit Deo, cum ipse dominatur i, Super tempus et dat interitum et crementum omni rei decimabili quod sibi est proprium; ideo querit usuram ab homine non ad sui commodum vel quod sibi competat proprietari incrementum, sed ut usurarius Serviendo Deo acquirat sibi commodum de rescit et siccio domino incrementum. Unde sequitur in evangelio quod Deus dixit astantibus ut auferrent miram a rectiSante cum eo negociari et darent copioso negocianti. Illi autem Sicut tota natura creata dicunt Deo quod habet decem mira S, hoc est, universitatem bonorum, et ait illis, quia et, omni vere habenti titulo iustici caritatis inalis dabitur et abundabit, cum beatis omnium generum bonorUmines impleta possessio, ab eo autem qui non sic habet et quod videtur habere, quod habet solum nuncupative auferetur per eum qui est super omnia bona constitutus; osive autem sint angeli Domino astantes sive predestinati quibus Christus sic loquitur, notum est quod ab eo qui iniuste Dei bona occupat auferetur ab eo Or Umpossessio et dabitur ei qui Deo iuste ministret MOS autem ac re scripture est detegere equivocacionem per 3, apparentem contradiccionem, ut rescitus dicitur habere

I. 2. A excrescencia. 4. AE in marg, Dubium I in marg. in Lutrum Deus sit passionatus videlicet durus et iracundus. 5. A passionatus temporaliter. 7. A: huiusmodi deest. . . A usura, Domino deest ii A Augustinus deest; ib. A tria habent deest. 2. A ad perfeccionem quantum ib. A ut livor. 3. A imperfectum ib. At in marg. Usura duplex. 6. DE: interitum et deest: DE: incrementum. i8 A vel ut ib. E cum sibi. 9-2i. A sed ut incrementum deest.2i A sequitur deest: ib. quod deest. 22. A precepit astantibus; ib. Codd. miam, misericordiam Correxi; b. A auferant. 23 DE: dare. 27 DE: bonorum deest. S. D in marg. liabere. 29. DE: eciam quod A quod deest. I. A sunt. 36. DE: et apparentem :ib. I in marg. Non habere; ib. DE debet habere.

63쪽

SECUNDA PARS. 3talia et propter equivocacionis distanc iam non habere: quod Mattheus detegit per hoc quod dicit quod videtur

habere Habicio enim est satis equivoca et Solum nuncupativa, sed equitur severum iudicium super inimicos Christi domesticos Verum tamen, inquit, inimico meos, hoc est, illos qui noluerunt me regnare Super se, adducite huc et interscite ante me. Cum autem Servu nequam et omnes dampnati sint interfecti morte secunda et cum

hos inimicos capitales Christi oportet severius in presenciato eius interfici, cum sint proditores eius plus perfidi, et sic magis horrende damnandi, sicut proditore regnorum, sunt traditi suspensi de capitati et crudeliter dimembrati. Ipsi autem conspirant cum sectis suis proditori contra Christum et ubi debuerunt tamquam primiceri regere 15 suum exercitum, nimis false consenserant in seduccionem suarum ovium Antichristo. Ex hiis dictis in finali iudicio precedet suos in celestem erusalem ascendendo. Circes hoc evangelium dubitatur cum causa facit alia Thomas martyrem et sanctus Thomas obiit pro defensione ecclesie Ia, b,όθ' bireto dotacionis ut communiter proclamatur . Quomodo tam Q Hd0Wmens

V . . . . . . of the Chliach.

gloriose posset interfici qui ordinacioni Christi m capite sui exercitus fuit tanto contrarius. Sed Antichristi discipuli multa hic asserunt et non probant. Nullus enim sedecim articulorum pro quibus hic sanctus obiit sonat: in dolacionem cesaream relatorum vel repugnat abla-cioni fatue donatorum. Ideo sicut pharisei et sacerdotes legis veteris sinistre interpretati sunt facta Christi et dicta eius nequiter reportarunt, sic faciunt hodie de vitis sanctorum qui mundum sapiunt. Nam secundum

3 o Cypriani testimonium solus Christus est audiendus, cuius conversacio est plene fidelibus exemplaris, ideo arguendo per locum a simili iste sanctus sic fecit ergo est nobis similiter faciendum, Oportet capere quod in hoc non

peccavit sed 'uod factum illud Deus in exemplum 3, posteris dereliquit, quod quia in Christo debemus ex fide

supponere, in ipso solo non oportet ipsum exprimere.

i. E distancte. 3. A in marg. Habicio duplex. . A Christo inimicos deest 6 A: hoc est deest; ib. I D nolunt ib. A adduite. I. D Quantum autem E quamvis autem ib. D in marg. Interficere quid est. 8 A sunt; ib. DE Secunda deest. 2. D sunt tracti ib. A demembrati. I4 A primicit. 7. DE precedit. 18 A in marg. Sectin dum dubium E in marg. Dubium D in marg. Questi quid facit martyrem. 22. A tante. 24 A pro quo. o. A audiendus deest: ib. E eius corr. in marg. cuius Io, i D eius conversacio. 33 DE: in hoc deest: ib. E: non deest DE quod deest b. E poteris; ib. DE quod deest.

64쪽

Facta autem sancti Thome, ut quod fuit cancellarius regis et sic de aliis eius viciis culpabilibus non sunt a fidelibus imitanda, sed dolor et emendacio vite cumo St. Thomas aliis eius post insigniis quibus a talibus est purgatus. eos Ebfui. Tria autem sunt credibilia que de ipso canit ecclesia bque iustificaverunt causam sui martyrii, primo quodneadiues to propter amorem regi et regni ut pcius servirent Deo 'hobaeau . ' preVit dampna Suorum temporalium et persone sue ac cognacionis obprobria, secundo ad iustificacionem cleri sui: io Nec in agnos sustinet Lupos desevire Nec in ortum olerum ineam tranSire. 2. his care that am bona cleri possessionati que redari solent a b c urche. h00l tironibus in usus pauperum defendebat et ubi solebant serveo. curati non residere propter iScolinam occupacionem in regis officio vel mercacionem in partibus transmarinis

pro beneficio pinguiori, ipse aptavit habiles ad residenciam qui non insererent in subiectis herbam terre et strem et melancolicam, sed vites que vinum gignerent letificans ad gaudia patri animos subditorum. Et inter omne causa que rectificarent prelatorum officia non

video que foret hodie magis gloriosa. 3. his de sene ercia causa fuit purgacio potentum in sua provincia 150 ih p00 ui solent in simplices irruere unde de ipso sic canit

Cultor agri Domini Tribulos evellit Et vulpes in vineis o

Arcet et expellit. Et si amplum seculare dominium licite adiaceret curatis, non video quomodo apcius quam ut faceret prelatum potentem et audentem talibus satellitibus resi- Stere. Verum tamen quia in maiori parte talis adiacencias, temporalium relatos inhabilitat a gignit in eis vecordiam, ideo dimissa ista dolacione culpabili notandum

I. DE et ceteris eius: ib. A vitis: E vite. 4. DE eius deest. S. D in marg. Tres cause martyrii sancti Thome. 6. A in marg. I. S. DE suorum temporalium deeSt. . A in marg. 2. 7. A vel non. 8. E Vel incarceracionem. O. A lierbam deest. 2o,2I A terrestremet. I. A malen celicam. 25. A Contra causa: ib. I in marg. 3 ib. A: Sua deest. 26. DE qua solent. 32. A Et si apostolis.

65쪽

SERMO VI. J SECUNDA PARS.

est quomodo iste sanctus periculum tantum evaSerat. Et inter omnes vitas patrum vix illa foret ad maiorem verecundiam relatorum nostrorum presencium recitata, cum ipsi periculose involuti spinis temporalium non He was illing

considerant suum periculum, Sed Iaciunt o St Sancto possessiong

omnino oppositum; ideo fingendo de ipso vel falsa Vel 's i iij

impertinencia commenta se ipsos redarguunt, cum ipse in injustice. pocius perderet omnia dominia archiepiscopatui adiacencia ac omnia obprobria sui et suorum mmo protopriam Vitam suam, antequam contra Dei iusticiam in sentenciam culpabilem regis vel procerum consentiret. Nostri autem idolatre propter modicum questum temporalium vel mundanum favorem dominorum seculari Umin iniuriam Dei et hominum consentirent, tu amanteSi infidelissime ista terrena stercora quam Salutem perpetuam sue anime vel honorem aut reverenciam Dei Sui. Nec est putandum quod sanctus Thomas fecit optime, cum fecisset melius ac mandato Christi conformius, videndo quod occasione temporalium clerus in Io reti spinarum involvitur, renunciasset hiis omnibus in manu Secularium dominorum; nec tamen debet credimiraculis post mortem eius in nomine suo factis cum diabolus possit hec facere), sicut sanctitati vite sue Superstitis et specialiter caritati fervide quam habuit hora mortis.

α 5 SERMO VI.

Homo quidam peregre projiciscens Ocaνit Serνo Suos. Matth. XXV', 4. Homo iste est Christus indubie qui peregrinavit per The parable itotum tempus iacionis sue, dum accidentaliter et preter h ' 3 naturaliter locatur in terris; qui secundum naturam primariam ordinatur, Ut perpetuo regnet in celis vel ut placet beato Gregorio Christus peregrinavit ad patriam, quando ascendit in celum, cum locus proprius terre sit spera corruptibilium et locus sibi extraneus sit

4 E ipsi parti . . A sancto deest. 6. DE Opposita. i. A: manu ; ib. DE nec tantum. 22. I E in deest. 23. : sic sanctitate. 24 A temporaliter. 26. A in marg. Sermo I D in marg. De Confessore Em marg. De beato Silvestro ib. A suos deest. 29. A: Sue deest o. A locatus. 32. E placeat ib. A Christus deest. 33 DE quando deest DE spera corporalium.

66쪽

spera celestium nec repugnat isti sentenci sed consonat evangelio, cum homo potest peregrinari et cum hoc esse in patria propria secundum racionem disparem. Vocavit autem Christus servos suos nedum apostolos sed cunctos electos pro tempore iacionis in persona propria vel in membris et tradidit illis bona sua, non solum temporales divicias vel bona nature sed quod plus appreciatur bona gracie Quamvis enim omne accidens secundum eius naturam minus valeat quam quantumcunque abiecta substancia, tamen habicio virtutum est onobis melior quam quorumcunque terrenorum abicio, sicut virtuosus est longe melior vicioso, et isto modo signant nomina diviciarum bonorum naturalium et

Three degrees Tradidit autem secundum tres gradus, scilicet supremum, i, medium it infimum bona graci servis suis dum uni dedit quinque talenta, alii duo, alii vero unum. Quinque autem habet secundum Gregorium qui habet pruden-ciam legociandi secundum iones quinque enSUum, sive exteriorum qui sunt visus, auditus, odoratus, UStuMao et Iactus, sives secundum iones quinque interiorum sensuum qui sunt sensus communis, virtus imaginativa, virtus estimativa, virtus fantastica et virtus memorativa. Aliis autem videtur quod per quinque talenta signatur bonum optimum. Omnia autem recitata superius sunt ab dona nature, cum Deus brutis ea communicat quod per dicta quinque talenta signantur quinque virtutes intellectuales que non possunt nisi supernaturaliter haberi ab homine Michi autem videtur quod sicut talenta que sunt maxima in moneta et quinque que Sunt numerus 3 ocircularis radio numeri universitatis exprimuntur per

sapienciam Dei l patris, sic per quinque talenta signatur FQin optimi cuiusmodi debent esse prelati universitas

bonorum gracie Sed comparacione bonorum patri impersecta; duo autem talenta signant mediocriter virtuosos 351. DE spera celestis Lib. A repugnant iste sentencie ib. A consonant. 3. DE patria patriam. D Urimo in marg. A viacionis Sue. isto modo signa signant; ib. E in marg. Habere virtutes est melius quam terrenas diviciaS. 6, 7 DE: uni tradidit. 7. D in marg. Talenta servis tradita E in marg. Quinque talenta; ib. A et alii duo; b DE: vero deest; ib. I in marg. Quinque en Sus exteriores. I9, 2Ο. A: Sensuum Sui. 22. D in marg. Quinque sensus interioreS E in marg.: Sensus interiores. 24 A tum per ib. A signat. o. A: Sunt magna. 31. A et per 32. A patris deest A patria.

18. Cf. Serm. Prima ars, pag. o 3 2oq. f. Trialogum, pag. 4 seqq. et S. E. W. III, III S. Greg. In Evang. Homil. IX.

ior non virtuoso et

67쪽

sed unum talentum signa recipientes graciam Dei sine negociacione vel opere iuxta illud, et licet ipsi recipiant

talentum ad sui dampnacionem, Christus tamen gloriose donat ad magnificencie sue ostentacionem. Prosectus est autem statim, quia propter dona spiritualia que donat secundum divinitatem non tardat quicquam facere secundum humanitatem. Ahii autem

uterque servus fidelis et negociatus est duplicando talenta in opere virtuoso sed tercius deficiens in tercio signoto dit pecuniam et abscondit in terra, quando ingenium naturale et dona spiritualia consumit in terrenis negociis. Et non insurgit ad elevandum ecclesiam ad divina. Post multum vero temporis quia completo cursu ocius via-cionis venit Christus positurus racionem pro minimo is quadrante quod ab isto receperat. Et patet sentencia

textu ex sermone proximo.

Circa hoc evangelium notandum quod sive fuerit eadem iii parabie

parabola Christi Luce XIX' sive alia, concordat utrobique the fame as

sentencia, quia homo illes nobilis labiit in regionem estes

et longinquam et fuit peregre proficiscens vocavitque decem servos suos et dedit illis universitatem narum que sunt decem, quinque, duo talenta et qualescunque numeri signandi et sic de servis Christi. Nec refert sive constituatur super quinque civitates, sive intret in gaudium ab circulare, sicut nec refert sive pecunia erat posita insudario sive abscondita fuit in terra, nec obest vel repugnat evangelio quod unus evangelista capit sentenciam quam alius dimittit, dum tamen concordant in sentencia ad instruccionem. Et sic ad utilitatem ecclesie 3 et eius informacionem fuit quod Spiritus Sanctus fecit eos in verbis taliter variare aliter enim omnino erat superfluum et nugatorium evangelia geminari. Sed circa hoc evangeli um hacionabiliter dubitatur Silvester' sinutrum beatus Silvester qui primus recepit notabilem tibi . mehi

35 dolacionem ecclesie in hoc peccaverit. Nec dubium quin isto delicto maximo maculatur omne genu ecclesie, sic quod de ipsa dici potest secundum viriles partes ecclesie

2. A negociative ib. A licet episcopi . . . A divinitatem - secundum deest. 9. E tercius deest. o. A quando. II. E consumerit. 4. DE: venit esus. b. A receperant. 7. A: hoc deeSt; b. A eadem deest.22. A vel eciam qualiscunque. 24 A intrent. 27 Codd. repugnare. 29. DE ad instruccionem deest. o. DE eius instruccionem. 31. DE: variari; b. A enim deest. 32. A mitigatorium. 33 AD E in marg. Dubium. 34. A primo ib. Des notabilem deest. 3, D in marg. Dolacio temporalium macula clerum 36. A maculetur 37. A in marg. Responsio.

35. Cf. De Ecclesia, cap. XVI, pag. 35 et seqq.

68쪽

illud Psalm XVIII Si mei non fuerint dominati, tunc imma latus er et emundabor a delicto maximo Domini inquam seculare propter pompam quam habent in suis episcopis fecerunt eos relicta perlaccione prim evaseculariter dominari. Unde frequenter allocutus sum hanc gentem, arguendo eos de stulticia et ingratitudine; nam dominus noster esu Christus est homo cui reges et principes et alii potentes qui ei subserviunt maxime obligantur ne dum propter opus creacionis, propter opus

Chri si scia, oui recreacionis et propter opus cotidiane gracios guber io' ibi dk ' nacionis, verum ut loquar pueris qui mundum sapiuntὶ quia puer ille licet omnipotens elegit nasci tempore quo plus floruit humanum dominium ut patet Luce II )et toto tempore iacionis sue nec naScendo nec progrediendo voluit habere vel proprium domicilium per quod ibili minueretur seculare dominium ut patet Matth. II et XVIII in . Sed tercio quod plus est hic iudex summus sentenciavit Cesari dari sua ut patet Matth. XXII 0, 21ὶ, ymmo pro Se et sua familia pauperrima dominus mundi solvit staterem Cesari ut patet Matth. XVII 0, 26). Sed et o How ill ille dicti domini seculares tamquam stulti filii nimis Christo VPdi ingrati ordinacionem suam in prima acie sui exercitus

reverSarunt, cum pSe ordinavit cives apostolorum, hoc

est, episcopos suos instar sui esse pauperrimos in prima acie sui exercitus ad utilitatem sue ecclesie contra ab dyabolum dimicantes, sed pueri effeminati et stultificati cautelis dyaboli gravantes et vecordantes nudo nomine prelatos cesareos distrahunt Christi milites cum fimo seculi et proditori substernunt paucos stantes gravibus insultibus exercitus principis tenebrarum. 3o

The Sed sciant citolidati mundi irincipes quod nimis

.i visuit durum est illi contra stimulum calcitrare, quia domi-upor them. nium suum sumptuose incassum destruent et contra se ipsos tam corpore quam anima ditabunt exercitum

Antichristi, et finaliter nisi resipuerint dampnabuntur 3ba inimicos capitales Christi qui noluerunt ipsum regnarei. DE XVIII deest. 2. DE ero etc. maximo E maxime . . E in marg. Nota domini seculare fecerunt episcopos dominari. 6. A: magnitudine. . A potestates qui ib. DE eis. Io A cotidie glorioSe. II. A in marg. I. II 6 E licet episcopus: E: omnipotens episcopus: ib. A tempore suo. 3 - 16. D Luce ΙΙ - patet deest. 17. DE et VIII'. 23. cives ita codd. 28. A cesarios; ib. I in marg. Domini seculares per dotacionem rumpunt ordinacionem Christi. 3i. E in marg. Arguuntur seculares domini eo quod sunt Christo ingrati. 33. E destruerent. I, A recipuerunt; ib. E et dampnantur.

69쪽

SERMO VI. SECUNDA ARS.

super ipsos videbunt ante summum iudicem interfectos ut dicitur Luce XIX ). Tunc enim non valebit eis honoret favor fallax quem habent te discipulis Antichristi;

nec respondebunt tunc summo iudici falsorum fratrum siclicia qua et contra se ipsos et contra ordinacionem

Christi palliant legem suam proditori in hiis in quibus y g. consistit re cipuum Suffragium dilectissime sponse sue

Nec tercio tunc valebit allegacio tradicionum dyaboli quibus terrentur et multentur fideles, te defendantio contra Antichristum et eius discipulos causam Dei, quia licet eis ipse et lex sua ad tempus extollitur super Christum et eius evangelium, tunc confundentur pocritarum consilia et totum robur parti dyaboli delitebit. Licet autem pars Christi habeat multas titillaciones iunger si tim

i prenostica ad rectilicandum ord macionem Domini SIC God sversatam, tamen dura et subtilis confederacio Antichristi Ordiu ncc. ad tempus prevalet, quousque placeat Deo cathenam illam dirumpere et ambas partes seductas lumine fidei illustrare nec est parvipendenda ista negligens et in-dio fidelis omissio brachii secularis, quia exhinc tam ipsi quam maior pars vocat ecclesie currunt ad infernum precipites. Unde secure prenosticandum est tam illis quam toti ecclesie quod nec ad intra nec ad extra carebunt notabili perturbacione quamdiu sic ordinacio ab Christi exercitus est eversa), cum Deus quem tantUm offendunt sit ipsis contrarius sed quis restitit ei et pacein habuit offendunt autem infideliter in primo mandato decalogi et per consequens iuxta acobum in quilibet consequente: Adorant enim deos alienos falsis 3 simos, cum honores mundanos et creaturas Ue pSOS inferunt plus diligunt quam honorem Dei, et per consequens plus quam Deum. Ideo inter tres species peccatorum qui offendunt in Pride s life

isio mandato Sta Specie ex superbia Ite et peccato 6ssii

35 dyaboli est plus periculosa ecclesie incognita et subtilis, nam maculati peccatis carnalibus sunt cogniti infideles

quorum Deus enter Si secundum Apostolum, maculati, DE quam . . DE consisteret si immum Lib. DE in marg. Summum suffragium vel precipuum ib. DE suffragium vel precipuum . . A Nec vero . . D quibu absterrentur; E obstinantur. O. I E causam Christi ir A eis deest. 2. A tunc tunc; D: tunc vero. 2, 3 A: dolatrarum. in E titullaciones. 6. A consideracio. 24 A notabili deest.24. 25. A quamdiu is eversa deest. 28. D in marg. Dolacionem qui non impugnant omnes peccant. o. DE contra ipsos. 32. DE plus

70쪽

4o JOHANNlM YCLI SERMONUM SERMO VI. autem peccato mundi sunt iterum infideles, cum Da us ciuiua ,si ricia secundum Apostolum sit dolorum servitus. Sed

illi qui prediligunt honores proprios plus honori divino sunt absconditi infideles, quod si ipsos ex ipsa infit delitate volumus convincere attendamus si causam Dei tantum ponderant sicut suam vel iniuriam Dei tam instanter vindicant sicut suam. Et cum patet oppositum, liquet quod honores suos et per consequens se ipsos diligunt plus quam Deum. Et contra istam perfidiam clamaret tota ecclesia, cum nichil mali sibi evenit quod iore superbi per ipsam non ingerit, movens eius membra se ipsos mancia plus quam Deum. Nec caret secundum genus scolasticorum participacione huiusmodi delicti maximi, cum ex fide sit notum quod ordinacio Christi dolacioni isti contraria plus undique is prodesset ecclesie, ad quod licet utrumque testimonium sonuerit tamen sufficit pro nunc tria dicta evangelica allegare primo illud Luce XIV0, 33 Omnis ex vobis Three pr00s qui non reminclavit omnibus que possidet non potest meus

esse diScipulus. Quomodo autem clerus debet renunciare o temporalibus clare Ocet conversacio Christi et apostolorum, cum facta vite eorum sunt efficacissimus interpres

sensus legis Domini. Ex quibus colligitur quod, cum tales sacerdotes non possunt esse Christi discipuli sunt precipui discipuli Antichristi ab Secundum testimonium est lex quam Spiritus Sanctus per Vas Eleccionis effudit Tim. UI ubi allidens cupiditatem cleri tradit pro regula: Habentes, inquit, alimenta et quibus tegamur, iis contenti sisnus. Iudicet autem mundus ex sollicitudine cleri si de alimentis 36 apostolicis. ymmo lauticiis cesarei contentantur. Luxur os the Nec solum requirit socios peregrinacionis viros apo-- - stolicos in iuvamen χ consorcium sibi iunctos sed familiam ac servitores regios qui omnino distrahunt ab officio evangelico nec solum contentantur de tegumentis 3b domorum et pannorum qualibus Christus et sui apostoli ec elemosinis tegebantur sex requirunt dominanter castella et maneria propria que in regibus sonarent

. A ex ista. 8 AD in marg. Contra dolacionem : ib. E in marg.: Tria testimonia pro Christi ordinacione. 22. A sint. 23. E cum deest. 26. AE in marg. 2. 27. A deest: ib. DE elidens. 29. D in marg. Clerus excedit ita alimentis et tegumentis. 33. A iuvamen sed: ib. E consorcio. 33 34 A corsorcium ac deest. 36. A qualibet. 38. DE mansoria D in marg. maneria; b. DE in rebus.