장음표시 사용
101쪽
C Qvitione. μα ne coe σιν igitur uocat Aristo t. inclinationem fibula seu eam, quae a mnullis vocatur, tatastrophe,hoc est exitus rei, cu itaque fibula tu qua sit actionis declinatio sine ulla peripetia, C agnitiorie, dicitur implex quid autesit peripetia Cragnitio,declarabitur postea. positam bigere liquis in illis erabis, σωυερος smάρ, si et πετε ,ne αγνω tas μἀ,an fabula dicati runci, quotiensius peripetiam, agnitionein 'ue nolubea alioqui no dicatur unusi fuerit in ipsi peripetia C agnitio. sed 'enisino hoc uoluisse sigiusicare Aristo t. nihilo enim minus una fabula dicitur,quae peripetia1n, Cragnitione habet,quam quae iso habet. Veram quoniam fibula citius ad exitu deducitur, si non interseratur ulla agnitio, aut peripetia'. magisq; reni colendit ad catastrophen, qua,nsi se per sitis partes insinuet ideo im est uis ramese, coimitamq; fabulain,qui immus inultis interru crea proertim quae per agnitione fit, fodium unu occupent necesse est,c qua uis cpsodia cum re ipsi colanctifunt, tamen quia fibulam protrahunt,prolixiortans faciunt: obliquiore uia tendere ad exitu, cum tuli epifodia habuerιt, uidetur jubula. Exemplum peti potest ex tragoedia Sophoclis,quae Aiax μαυγοφορρο inscribitur. ea enim neq; pcripella,nes agnitione ullam babet, e celerrime deducta fuisset ad exitu, iis ingeniose poeta captasset piso dioi,tis a perfolia Tecmesse, tum a cotentione IIenetii, C Teucri. Nuc redeo adhu tuo illos modos declarandos quom duo simplicessunt, duo implexi. Prior modus simplex est, qui habet, Eλεονον talitrem qualis est in Philoctete, in Truch: vijs,in IIcdeu, in Hecuba. Alter modus simplex est, qui habet re ελε M 9 ψοζερον, quat Hestis Aiace, naioin ne quilibet comiseratur,c sibi timet, ne, Deois rum ira,aliquid in i leuccidat. Prior aute modus,qui implexus est,babctis ελ νόν, 19 δ ματόν, qua lis in Iphigenia in urbs numer comiseratione dignis uni mactandi Hospites chagnitio illusi tuitu, scperipetia admirabilis esse uidetur,qualis in Ele a Sophoclis nain cripsi lugens comiserationem cieti magnitio illa admiratione bubet, quod praeterlpem', in eruta ulteri comodum. Alter modus implaxim est, qui habet μελε νορ- ψοζερον 11 βρωματον qualis Oedipus orannus, nam is comiseratisin ne dignit est, ira Deoru immissa pestis,oraculo Apollinis uaticinios Tiresiae dete lum scelus, quod ubinficio uerat patratre,inctum injjcit,ac religione praeterea euentus illi reru, qui esto pendere uidetur, longa quadam serie ducti, nullsi frsit admirationis. Perplexuin fibulam describit his uerbis Aristoteles: ne μεταυαγνων σμῆοῦ τ ι πετειαρ, αμφοῖν ny εταζασις , id est,ex qua post agnitione,uel peripeti uret,uel utraris exitus,catastrophes fabulast: nam A fiunt abula, in quibris agnitio tulit imita est, qualis est Iphigenta Euripidis in Tauris. Aliae,in quibus peripetia tantum, quali Antigone Sophoclis, nam Creon post peremptam Antigonen,cuiniperureis, tum fre, magnas carituru nolestia, luget Euae dices coniugis interitum,quae impaties doloris, quem conceperat ex Ηxinonisfli mortesustendi omierat sita nam Haemon,qui deperibat Antigonen,eius morte auditu, bimet morte consciverat Alissunt, in quibus est mul Crperipetia,C agnitio,qualis Oedipus diruimus Sophoclis.
Haec uero in ipso rcria conicxtu ita astru cnda sunt, ut ex his, qua prius aeta fuerint,neccssario sequi, aut certe uerisimiliter agi uideantur. Multue inna dirieri, fiant haec cr haec,an ex his.
Praeceptum trudit Aristoteles, quod est huiusimodi Infibula,quam diximu implexam uocari,itu Agnitionis, C peripetis est habenda ratio,ut inter se apte cohaereant, C alterum ex ultera confiequatur aut ne cossario, sitfecundu uerisimile multum enim diser inquit Aristot. an haec per baecfant,aut post hae ita Aerba furit uertenda, quae non apte uertit Paccius uertim locus hic, quoniam adhuc obscurus est, copiosius mdetur esse declararidus magnain ubis ratione esse habendum praecipit Ari tot. Discribenda tragoedia, ordinis ac coniunctionis rerum. cum igitur interserendafuerit aut agnitio,aut peripetia uidendum est,ut noextrinsecus, scd ab ipsi fabula conititutione ducitur, utque ex ipsa prorsus actione nasci uideatur,scuti consequentiu ex praecedentibus folent,aut Ust tu afui proprijs,ueriss causis: indocti quippe poetae,ac parum perit artifici scribendarum tragoediam, sepe haec extrinsecus a reb iis longinquis petunt,quod ualde est reprchendendum. Fuitsine etiam olim sicuti nunc in scribendis comoedijs uidem iis genus quoddaiuiu doctorum poetarum,qui seriem hanc, a connexionem reru non seruantes,constitutionem fibula distur: ctuin ac disgregatam ficiebanti. atque Aqgando agnitionem,aut peripetium inducere Moli ibynt emtam
102쪽
IN AR Is T. DE . POETICA , ossiete in in rem pentes feriem fabulae, quo enim hectuti dicam enim quale tuitium nostratium tuum mustum ibi placi i
dentibus pendent oralequcni Me uni isse odi u aut quod ita interpellunt collocata,e posita aut quod eiusdem sunt generis, haec sesuui altersi ex altero gignatur ut uim a illa uero sit si uti hcn oinpa,cert meu tragicorum,certamen comicoru, altatio chori. Requirit igitur Ari latcles in abuti praeceden copis
ita debere collo timer comungi cum caeteris partibus ubiι ,ut ex Uiscnssc videantur. Et quoaniam aPL. Glo,ac perit et aprimseloclim non obtinent in fabula, sed caeter consequuntur ideo in ipsas cru
praecedit illud testinordine igni ic init multo magis ArisZot.cumuli, ἔθι αγκPς,neci κρώς, qG uerba fiunt a me alio loco saepe declarata,cum destricia colunctione fibula partim otii nis loquirere Aristot praescripto. consequuntur alia 2erba in contextu ri totclis quae conjideranda sunt, π/xplinca idua ligetu ιχ.pάρ γδ n λυγι, I τὰμ se ταμ, α μεταταμ.Ea quae dictitur,Η EcPER HAE sunt Irctu,qnae ex ui causis proueni ut ea ureb, quae dicunt POST HAEC, sunt res,quae diuerso fiunt tempore,ultera post alterum. An lotan lib. κατηγοροων alteri altero dici prius,aut posterius quatuorseu quinque modis. Primus modus cotinet ea, quae distinguuntur temporire,uerba illius; unt haec χρωἶs A ra,s κυφα - . Adit κονον, Me θ ὁ πρεσc υτ ορ ετ οδω d, cum igitur in libello hoc Poetices ait ταδε, τὰ ταμ, id est bos in haec ea ignificauit quae priora sunt, cu posteriora eius ore, ex diuersu tamen intersee. Non hoc modo per etiam, C agnitioncinconsequi caetera partes,ijsq es posteriores oportet: nam essent disiunctae ab illis,quamuis remeeo collocarentur.Requiritur alitern inprimis in fabula ut omnia cohaereunt,atque ita sinissimul connexa, ut alte ex altero quodammodo enascatur,ac deducatur ed huiusmodi non uermisi sint τασθε μετα τα hoc stiis Lot cy. Secundus modus,qui explicatur ab Arii' se 1 se νγο uruciet dicitur in J ακολrs ι tibi confert ad rem nostram hanc,de qua loquimur,explicandum. nam ea sunt ut inquit Hammonius priora,scis o leriora ii υerci, hoc est impliciora,stu minus composilia. Tertius modus contimete V aesunt priora grτά,1να ταJιγ, id est ordine. Ordo autem aliquandos per idem est, ut quae prior, intibouper in priora, C posteriora semper posteriora, aliquando eiusmodi, ut non 'nper eadem priora, C po teriora, ut elementa in dictionibus: conficiendis: aliquando enim hoc prius, aliquando idem tu alia dictione posterius est Sodomnino elouentum semper prius estβrabu,ta βllaba prior dictione.utaque hic ordo semper idon est,m ea es per priora cotimet alidi, semperposteriora, sicuti etiam in scisuri s demonstratoriis num propositiones duae apta serie interse collocuta altera post ulteram, praecedunt conclusionem utque ipsi conclut o ex illis deducitur, tanquam olyctum sua causa. Eodem modo, in fuisbula tragica natio scin , di peris etiam ex prioribus deduci oporici, atque icerunt τασβεν ταο ε, non socios ac ab igni exi fit funire necessarib, unquam τόδε A. Putet igitur per haec uerba uori Lisse significare Ar totelem: oportere agnitionem, ac peris etiam non fortuito inberi in fabula raogica, ut ditiunctae uideatitur, aut alienaea reliquis partibus,temereque interpolitiae sed connexas esse ii tota actione ita ut ab ipsa ena antur. Quid multis agnitionem, ac peripetium huius modi tragicum fabularum loquor de ijs, in quibus iusiunt esse partes rationis silc enim omnes loquunturi pri ricii tes ectum Aristoteli λογον dicendum est,id est ex quibu/fumatur ipsarum definitio: nam, sic ti bimpci, tis em ditum,aptum ad ridendum,terrestre, animal, haec omnia dicimus esse quasdam partes a tionis, ex quibus scilicet tota ratio, seu definitio hominis constat dicimus enim hominem esse aninia
torrcstlac, bipes, ratione praeditum, eruptan tam ad ridendum esse, aliae partes quotcunqμ sent,
103쪽
IIII Iνι PRAN ROBORT. ENPLICIT. atque bae I mutagnitis,inquam,c peripetis,conficiunt ratione seu definitionem fibula tragice: diciamus enim abutim esse,quae constat ex alijs, alijs partibusinum nunc non est necesseeus enumerare erdemum etiam ex agnitione,σperipetia putet igitur has partes secut me δε α - Ιε, ualde infit triataque a me ipsisubula.Nos ultimam buti probationem sumpsimus ex Aristot.lib. uετὰ - φυσικα,ubi di puta an partes in priores toto.
is rarium mutatio: id autem sicuti docuimus aut uerisimiliter, aut necessa
rio sit, ut in Oedipode accessit enim ille de loci aturus Oedipodem eun is demq; parentis incestanda timore liberaturus: quis aute esset, ubi oston
dit contrariu effecit In Lynceo quoin ductus ille quid c ira est, ueluti inoae
immolandus. Danaus contra subsecutus, ut immolaret sed accidit ex his, quae patrata sunt, ut hic necem, ille salutem sit assecutus.
Postquam Aristoteles Peripetiam,atque agnitionem infabula tu inseri debere docuit ut obae rediit crcomim situ cum alijs partilauio,quo diximus,modo,nunc declarat quid it et linis Mae. Eu autemnia hil liud est,quam mutatis unae in sontrarium,hunc uero mutationem isti repente,sed Daulatim fieri oportet ex coeg ucto aut uerisimili. Saepi incinullae uerba Aristotclis, ut cognoscis quan imo mentisit, apte partes abuta interse coniungere, ita ut altera ex altera pendeat. Quodsi quis repente sactum mutationem inducat πper etiam nec Fefuerit,ut causim eius mutationis nullain agnoscant auri torre ota inureatis c peripetia tris lamparum uehemens'. non ala uerba Aristotelis rursus,hoc loco in τὸ - αγκομοδquam ut ostenderet paulatim exprobrabili causi,quae cumsuperioribus sit coniuncta, educi Rem totam per ici in paul post in exemplo eae Sophoclis Oedipode ullam. Athenaeus libro decimotertio librum Nicandri citat, qui inscribebatur
104쪽
Nam paulatim agnoscit ex eius Nunci femone, qui illum uspicione tali liberarestudebat, secum matre Iocaste iam concubii se . tium praemisse Aliud exemplum apponit Aristoteles, ex quo cognoscamus quid it παπέταae,quomodosse habeat est aut sumptum a L nuo,ta insim tragoedianu piam adbuc legi Sed argumentum huiusmodi fuit.Danuus rex Argivorum quinquaginta fuas suas Aeas isti regis statuis ijs totidcin despondit, quae iusi patris Danai maritos dormientes en ro aggresse peream urit Imperii nostra e multis una insigni pietate in maritum Lanceum fuit, nam illum clam incolumem divit h. D inaus id audiens insectatus est Lγnceum,utperimeret ei onceo Dandus peremptus fuit. De Huc ncstra Horatius libro tertio O Litavit: una de multisface nuptiali aDigna, eriurum uitia parentem Muleudie 'mendax,cr in omne uirgo
105쪽
Hos uersus libenter apposui, sitim qui lepidisiunt, tum quia non disimili ratione dixit Lucretius lib. L, Postrem pereunt imbres,ubi eos pater Asteris In gremium matris Terruipraecipitauit, se nitidaesurgunt stetes,rumis uirescunt, Arboribus, crescunt ipsae,foetus grauantur, is inc aliturporro nostrumgenus,atque strarum.
Ari totele . nam aliquantum similiasunt. puto igitur adnotandum,uoluisse Aristotelem significare, Disinu QUt petage num alterastin instilaitate,
praeter omnem em. Altera autemst in duabus personis,cum haec quid felix apparet,illa uerbi: Ex DIOXco: utatione*rtunae acta: baec insitis,illast soli 1.Alterius exemplum est in lanceo Danuo. num Danaus illum insequebatur, ἄρ λεκτοῦ νων, id est intincturus, lancem aut fugiebat,se possum, ut credam, quod insua uersione ostendit Paccius, bisseri ullum mentionem mactationi id Vuis crimi ,itu erum accipio dictionem illum.Sed Danaus praeter omnem expectationem peremptus uit, o ceus autem, i periculum ante impendeba peremi incolamisq; euasit.
ad amicatam, uel inimicitiam illorum mutatio, qui se felices, seu inse/, lices determinantur. Pulcherrima uicin fit si cum permetia suerit, ut in Oedipode.
Postquam Aristot. declaravit,quidsit peripetis, clarat altero Eam ueia defim enim optima est eius explicandae ratio. Definitio rei ναγν σις. Praeclare auisita apte eam esse dixit mutationem quanda est ολ ,nam ut idem ait lib. II .P silc. omnis ep--Are,omnis, opiniosunt quidam motus: quotlansiunoe enim ausenis renitam,ta opinione,aut cognitionem mutamus,motio quaedam'. nam nulla mutatiosine motione est autem agnitio mutatio acta ex ignoratio te in cognitione: nam qui agnoscit aliquid per agnitionem equi
rit cognitionem Gim, quod ignorabat. Adnotandum tamen est in hominibus, qui agno trnon prorsus ab omni parte mutationem sim ex ignora
106쪽
alio utuntur octae trina Xymici quoque. declarat uero aperi
quamuis pristici hic modus recognoscendi declaratus ab Aristotele,e Philopono, similissit huic agnitioὰ nili. pocnsui irre tamen uidebis aliqua ex parte, hunc ab illa: nam haec nostra, de qua loquimur, litio poetica, uuluamst, illa Lltim quoniam a latentibia signis deducuntsiuam agnitionem poetae quae itatim percipiuntur cii post longu gitur ciripus interiectum colloquendo it plane enim pocus tuisti ut opus imi clo,ut magis augeretur admiratio, id est, θοωμαςον istud, de quo supcrius locuti uiamus ad oblectandos ultimos peditator u.Alter uerbognitio,nullus interposita mora, ibi prunum faciem aliqua aliquis si intuitus,Adde, si querat liquis causum rei huius quia Poeta nunqua inducunt agnitione insua poemata, i ii inter eos,quisost multos annos eno rei seruiit,nes interse colloclitisi erui praetermeaei iam cupidos ut reuisendi, utq; nihil aliud in nid ipsen cogitantes, loquentes, ideo a de absentia illor dolantes, ut uideri pote tim Sophoclis Eleoba, C Euripidis Iphigenia in Tauricis Alic modus reα cognoscend qui apud Aristot.eodem loco declaratur a Philopono, no uidetur mihi spectare ad tragoedia. est aut cum aliquid uniuersale, quod ante percepimus ab aliquo, adaptamus ad ingulare, quod sim sese nobis obtuleri confisentes illud cum hoc colligimus hoc illud esse.Verba biloponis uni, Hευτ ος ἄρ
liquando jrtase hunc agnitionis modi posse induci a poeti sed id nunqua a ueteribus factum legi adhac,
quod quidem nunc mihi haec scribenti ueniat in mente Scilii huc posteriore modum immutes uliquantulu, dic us,cum sensu a te aliquid percepimus,menteq; arripuimis,uc reposivimus cogitatione eius formam ac imaginent postea incidentes in illi apost multu tempus,illud conferimus cum notione nostrae mentses,collia gimus p idui se, quod a :te perceperamus frius ita solus, immutatusq; modus hic pertineat adsocistas,immutatis uoco,quia disii iubeo,quὰ exponit Aristot. π Philoponus,qublineo notione rei uniuertas em percipimas intequam rem inspexerimus, i hoc nostro, prius rem mspicimiis, postea cogitatione araripimus eius notione, luae uniuersilis dicino potest cliti illa quia uersatur circa indiuidui unius rei uccia dc saliquod una particulare, ut patet in exemplo cicatricis Philoponus in posteriore illo modo recogis scendi latuit appellatione ευρεσεωρ, σήντησεωρ,id est inuentionis,c inquillitionis, quoi re tamen i transsit ut ille ait εκ et νῶγ τῖεγνωσμIUωρ, no enim inueniret aliquid qui iam, stino inquireret: neque inquireret, notaberet aliquid ante perceptu generaletatuli, quoc timetiens constretisci rem, qui ignorabat, cogit oscit ipsam ait igitur, liqua agnitionῆ esse, si θμσεως, κναγνοια-τctu,n μίας, id elit, me ulla inuestigatione, mignoratione no praecedente.Atq; sane haec agnitio prioris illius modi, cumstatim occurrente alique recognoscimus, sto interiecto, sicuti aute diximus, tepore, quam
μ Uνς αγ ιας ret ob ti τεωργiν b, id est praecedente ignoratione, et adhibiti inuestigatione. Migitur cos rus hunc loci Aristot.quini Poct.est,quentio declaramus,cu ait 4 αγνωοσιρ α μεῖα λὶ λαγνοἰαρειργνωσιν uideas u priore illo expoto in lib. υτέρω Δαδιυτ no conuenire, quia bic in Poetica agnitioerequiritiir αγνοια ilicito requiritur E
107쪽
s TR AN 'OB ORT. π PLIcAΥ. hac sinitione tragica Alter uero conuenit itis,quoniam habet αγνοιο in eo uno excepto, quod superim docuimus. Id quoque, sicuti Vcndimus,si aliquantulum immutes,mirifice poterit adaptari, turn ad agnitionem tragicam una definitionem allatam hoc loco ab Ari)lat. Rec nos frtasse copiositus, quam oportebat: sed necesse omninofuit locum hunc diligenter explicare: ne quid a nobis uideretur esse praeterm pum, in
quo iureposeivus reprehendi tam uero consequitur nunc ut ulla nonnulla quesunt in hoc contextu decuremus.ac primi; quidem,cur magnitionis definitione bucaddiderit Aristotelas illa uerba u ρει ,
propositus poetis tragicis in instrendu agnitione. Fini igitur, taliquam causa,duplex est,alter quidem α; m νι,alter uero πινο, εGe. qubdsi mugis libet ciceronis uti uerbi agnitionis officium, crinis exaplicatur. Nam officium g titio ius est deducere,vel ad amisitium inconiunctionem, uel ad imultatem.
inimicitiM. Finis uero est,ut hi quid stlices, illi uerbal lices appareatit Acsinemis ex officio pendet: ex amicitia igitur, ficoniunctιonestlicitas oritur, ex inimicit siero, di odio insilicitus. Atque summo tim ut dicam,maliqua ito pertius. Duplex est agnitionis sinis ulter quidcm,qui ad amicitium,eπodili respici alter uero ad inflicitatem, isticitatem,po Imors ex priore pendet. Exemplum peti potest, x Sophoclis Elastra, in qua, agnitio sit Orestlis tum λίαν quidem Electrae, , ἔσω ucia egistbi σci temnestrae rursus Me ευτraim Orestis,e Eleob υς - autem Aegistbi, xbtemnestrae,qiii perimuntur ab Oreste. Addidit uero Aristoteles in contextu, προεισιμων, quia connecti uerbultiius
loci debetit omnia uniusc. Agilitio tendit ad amicitiam, di multatem
fit adflicitatem,ue u licitatem num antequum conscribat tragoediam Poeta, secum ipse rem totam utaque actionem considerat,di ponit,ac diuidit,ali sq: personis tutuit licitatem attribuendam esse, alijs instricitatem,non pro arbitratu quid suosed pro perso larum dignitate ac moribus nam probistlices, imae probi uerb i lices fugi debenti neque enim imitationis ratio sibi constaret, improbisilices, probi inla ilices exprimerentur eretq; hoc dijs,hominibusq; repugnantibus. Aliud quoque est adnotandum, insit dupleonis in agnitione,uti dictum es taliquando utrunque poni, ita,ut quatuor issu iugulis bina contianeantur,ut in Electra,hoc uerbferino possinisti in disimilibiιspersonis, ut illispatet, oenossuperius deis
clarauimus. Allitando alterum tantum ipsorum poni ut in Oedipode Dranno, nam ex euagnitione exi
stitstlicitas Thebanorum, quibus propulsitur ira Apollinw, e pestis, m insilicitas oritur ipsius Oediapodis tamet prius istud uix apparet inesse,num stlicitas,nsi apte attribuaturpesonis, uix conuenit ira 'goediae, inrelicitas magis,qui luctuosa est.Aliqualido ex utroque me alterutrum utpote amicitiam, βὰlicitatem,ut in Iphigenia Euripidis semper loquor de ea, quae inscribitur su ταώροι, num ex agnitione oritur inicitia interj utrem, sororem,e uterque licitatem assequitur,bsessu A minsania mentis
liberum illa in patriainfo es redit
Post definitionem,uc explicutioilem agnitionis astutum praeceptionem dat Aristoteles maxime necessariatu cognitu,quae est huiusinodi.Tunc admirabilem,iucunditatque artificiosain magnopere uideri Agnistionem,cum ueriturinexa peripetiae prebelle enim hae con gipossunt dmugi tam bubet uim qitantὸ maiorem habebit utraque imu Peripeti quoniam iusterum continet incone modum,admirationem asstri, ficommistrationem:quicquid enimp ter bem accidit, cum bessit timois τι prorsus contraria,nos ualde discruciet necesse est. Expectata ac impendentia mala, a nobi sanie: provise minus udunt. Non ectatu ingruant,cum maxime nosstliceffuturosput percellunt,mouents. Locum uer superius ex Aristotelis libro Rhetoricorum primo,recitauistos,ubipeis ripe admiration afferre,uit. Assiitio quoque cumfr amoveat at limos oportet. Sed non omnis Agnitio, quod diligenter est considerandum, potest cum omnipeari tu muti quae enis contrariusiunt, misceri non possunt Agnitio igitur, qua tendit ad filicitatem, non potest annecti peripeti quae tendit ad inflicitate: neque e comario,semper enim I ilassibi se oporte ut apte iungatitur.Agnitio in Iphigenia tendit adflicitat . petiae igitur quoque
Agnitio in Electra tum adflicitatem,tum ad n licitatem diuersarum quippe personarum,quae uel bene vel illumfortiuntur, peripetia etiam eiusdem generis Agnitio in Oedipode tenditu in licitatem itidem peripetia.Sciendum uero Agnitionem tumquam pos potioquin cotisequuturptripetis, ut probat una Guntea: posit igitur mirari aliquis,cur Aristoteles in hoc ino
108쪽
Sunt profecto Dalia a rnitiones nam tum in animatorum, tum quo
rumcunque ut accidit,stunt si quando ut dictum cst eucnit, ut si quid patrarit ciuis,uel non patrarit, agnoscamus, illa tamen, quae potissimum a fabu uaeue ab actione pendet, est,quam diximus, Etenim huiusmodia nitio atq; pcripctia, uel misericordiam .uc metum parabitacceptum autern cst Lonu imitationem esse Tragoediam fortunatum C insuper seu miscrum ficti cx his contigerit.
aliquid ceri Rursus illa uerba οἰων Aj in Ἀ- ρκει . sic uertend facilc per bicies, qui I minus recte: ipse uerterit, etiam me lucente. Verum his reli , iam declaro Art tota
ta genera agnition sun nequis crederet Aristot per imprudenti ca
useri, explicat s,cur praerer miserit. Deinde hunc quum exposuit, extollit, comprobatq; duubit rationiae bus, quas ingillatim postea dcclarabimus. Sed primi in illud explicandum est, cur alia agnitionum genera praetermiserit.Sunt nonnullae agnitiones,quae partim ad poetu en non1bectum, partim uero etiam sis cinctant,non possunt connecti cum rabula,nes ex V exilli ulla peris et tusculi requirimus in primis.Arii trios quid in lapide excogitanturi Te etiam, sed quia particulum potiari Fabula exomant unum, neque partes dici posem cuiusmodi supcrius exposuimus Utq; prorsusscus exemplum cst,ut i amulio sat erga res inanimatus,velutis aedes, urbem,use,monile, ensem agnoscas,olias huius generis,quaesiunt inanimus a,quid uero uoluptatis ex huiusmodi agnitionibx capi potest aut quae hinc peris etia existit nulla prorsus Q odsi quis dici feciti remfese habere, nam ex mammatus reae buς, quales ii pri commemoraui omnes Lese tum in tragoediis,tum in comoediis etiam existunt agnitioncs, Re pondeo,uerum quidem id fescinon perbeii uc exillare tales agnitioncs, sed propter aliud, perbe diaco, cum agnitio,percepta re ista munimata,non ulterius progreditur. Propter aliud,cum ulterius proterraeditur agnitis,et respicit personam aliquam. In illo modo priore agnitionis, res mamma sunt tanquam' nis, quo odi agnitio nihil enim praeter illas ibi habet amplius propos itumat altero modo agnitionis rexi essimum ur, tanquim igita ex ilibus ducitur agnitio ad personam aliqtiam. Omnis enim viatio nec sario signi proficiscitur ut o seu docebit Aristo uo loco copiosieMaec uer callide, prudenaeter igniscantur in id.ς uerbis. α) se Aenim modiis loquendi terminum gnitionis studiui, reinaminata tan ilia in propitio ultimo ne aliquo. Cubd illotuisset aliud agnitio ingenus signiscare, dixi se Aristotcles εκ --οτερῆ ναρανθρωπους Excpla igitur agnitionis filius, quo 'τα- ιυχα non est, qu)d ulliis a me requirat non enim reperiri posunt apud ueteresso tu, notis,t, quia inmusspectabat ad artiscium tragoedis Legere quidem est ad Sophoclem in Oedipodc- κο νύ agnitionem quanda loci, quasi et se, α υλον. ut ait hoc Ioco Ariston climagnos seducit Oedipod Lucum Eumenidum in Attica regione, quo pervcnerat ducti filix,' R cri ob
109쪽
s nnonficit. I inpotius fecerit,
110쪽
IN ARIST. DE POE TIc A. 'fecerit, necne sed oritur hoc loco non leuis dubitatio. Nam agnitio baec, de quatilinc loquimur, motae propria uidetur spe tragicoriimpo clarum,qualis est in Oedipode,cum quaenitur, occideritne Lutum paὰ
trem necne, concubuerit cum matre locasse,necnc. Rcθondeo tamen ullo modo potia quaerere,an fecerit, ne ἡ,ac oratores. Primi menim perfossa de qua quoitur apud poet is,ignoratfefecise apud Oratores
non ignorat quidcin, sed inficiatur Rursus in tragoedia persona ista sponte inquirit rem, quomodos e buta beat, quξdsperuise ab omnisi picione liberatum iri, ut Oedipus apud Sophocl . Apud oratores reus subterfugit inusitationein omnem facti: quod conscius cstbefecissee. In tragoediis si fecisse aliqui argi iitur exsignis: admiratur, quomodo imprudens fatos impulpus id fec it Apud Oratorest Iudices,sὶ quis confiincatur licisse, refert uumscelus clectum clye calliditate aduersariorum nullas in ipso exussit admiratio It tragore sexcusatione,ac commiseratione dignus est, quia imprudenssiecerit. In iudici pervidi mis,quia improbe: perficia' idfecisse cognoscitur. Praeterea mir Cordi Acum cognitum edt,u1ι factum,si necne,consequitur 'eripetia.in iudicijs,cum constat actum,nusta peripetia consequitur, Adstatim tunc adfinem dedactu uidetur tota concertatio ut nihil amplius quaerendumsit. Postrem Oratores argumentationesi uas ducunt ex probabilibiu, quae futit extra rem fere omnes C ab educatione, natura, ingenioq; hominis,qui accusatur, aut defenditur,coniecturas ingenisse aut non actum Poeta tragici agnitionem ducunt ex ignis, quaesiunt in reipsa sicut in Oedipode Sophois clis,ex cicatrice,C tumore pedum,c triuio,ex comitatu, alijs irruitis. His igitur modis cum distinguantur poeticaequitiones: patet Aristotelem hoc loco locutum de agnitione oratoria, aut alia quavis, quenes,quibus Ariistoteles glutionem tragicam distinguit a caetcris atq comprobat. Ait igitur aeu - μαρ
tionum generibus Ea in primis adfabulam, actionem tragicum cctat,quae superius nobis luit expoὰ tuMunc tuum sententiam confirmat Aristoteles,primum hac ratione. Tuli agnitio, peripitia uel commiserationcm,uel inctum necesse est habeat quae duae perturbationc propriaesunt tragoediae,ut milit de finitione exposuimiis propria est igitur tragoed Micrursus adnotandam,quia res ipsa, locus monet, artificio 'ac perite admodum Ari totelon protulissee utramq simul C agnitionem, Cr peripetiam, cumuit, ti τοιο υτ ρ αγναθοσι e, G,τα πετήια ni P Ocis, nam agniti perse nunquia ponitur in tragoedijs,sed semper coniuncta cum peripetia,ut copiose antea probatum fuit. Et perturba tiones illae potius experipetia quAn ex agnitione nascutui sed ex agnitione quoq; dicuntur nasci, quia ex agnitione peripctia ipsa nascitur.Altera ratio,qtia uam sententia confirmat Aristot. 6 huiusmodi.Aὰgnitio illa ante expositu,idco ad tragoediam maxime pertinet,quia ex asit,ut aliqlti tris elices,uel folias
sint,dictu uero prius cst ncm agnitionis se τυλω, δυς img.Animaduertendu clui; Aristo no emere e magno cum artiseicio prius posui se illam ct ii misi' mi alteram n υτυλως numconuenientim di utfabula tragica clinat in infelicitatem, quam felicitatem, tametsi utruns est uia dere in ueterum tragoedi s sed alterum sepius Nccsan de hac re plura dicam hoc loco, tum quia Dpmuι
multu dictu fuerunt, paul)post dicentur militos Iura
cpost ους φοι--αὶ νοιώσω oui ui cpist et τά pλ πιεγνωne uti πεμψεως, ἐπισπλους κροῖο , go ἡῖ scpi a vire' ἀναγνωθ mως. Quoniam utro Agnitio quorundam agnitio est, alia quidem alterius ad alium tantum sit: cum quis hic sit, illi notus est: alia rursus mutua indi, o et notitia, ut Iphigenia ex pistolae illius missione ab Orcst quidem , nita: ut tamen ipsum agnosceret, alia quoque agnitione opus fuit. .
Postquam Areto.reiectis alijs agnitionibus unam in primi tragoediae propriam esse dixit declarat
nune agnitionem hunc tragicum duobus modis fert deducit a te diuisitone hunc ex re maxime notu, donecessaria. cum ait.Si agnitiost in tragoedia, ad aliqli , cratii oportct: nam, nisi liquis agnoscereis tur,ta aliquRavi ceret,ugnatio nulla fret. uerba illan αγν to tum ad eum debere referri qui agnoscit,tῖm ad elim, qui agnoscituri Atque sane: inter relata connameis
ruri potest. Cum igitur hoc si tueri simu. Duplex quoque,nec phcst ut i agni t .altera quidem luit plex, pcparatu Altera uero duplex eum mutum ocare Sin iras ulterosciente, c altero ignorunis