장음표시 사용
111쪽
I: FRAN ROBORT EXPLICAT.te ut cum aliori quis nam hic t notum est, ter,cro fe illi notum se nescit exemplam breuis villanis pcti potest ex Homero lib., VIII. Ita e in alijs cinceps ubi Idissem inducit cognoscentem alios, illos utro ignorantes prorsus ipsum. Sed mox agnoscetes. Eumaerum, Euocleam,Telemachum, Penelopen, quae o iunia istic facit lcgi pol in nam ego,ne langior kn,uerstas non appono, uti igitur jucrit loca monstrupe. Omnes hae agnitiones; plicessunt,eo quo diximus, modo Huius quos agnition2 exemplum uia dcreest apud Sophoclem in Electra. nam cognoscebat Electrum Orestes,sed illum ignorabat Electru.Agnitio igitursitantum dico ρουέρ γ επιρον μονογ,ut ait Aristotclcs Vesus Sophocli bibunt.
In his uersibus licet perspicere Orestem cognoscentem Iectram stini uero ei ortatem.Paulo post igi
rscnis ulrcm, Orsc quos Iphigenium, Iphigenia igitur ex Epistola mision epi tardanita uitu rse.Versius Euripidis ii quibus haec prior agnitio exprimitur hibunt.
pci sequitur legere epistolam Iphigenia.
112쪽
Partes igit i hic fabulae duae habciatur, Agnitio: S Peripetia, tertias . . per est Petturbatio. nam de Pori potia, dc Agnitioncsatis diximus. Pcitur Ebatio ucro actio est letifera: sic dolore plena: ueluti cum ncce cruciatu S, Euulacra, caetcra in cneris huius palam fiunt. ..
Postquam de per citu C agnitione sitis egit Ari tot. nunc agit, breuiter tumen,ac ipsint tantummo Eo allata definitione quadam, eperturbatione, edisane optima de causi, quia plurimaesunt tragoediae ita pudicieres,in quibuscum nulla it mitio, neque peripetis, est tamen, ττα .A sint Arbetorast. Θωχῆ ντ λυ i. ν ποιησει et στανήπια cλις, ι προσα πινο ρ --j ejicis συυις ντων κακύυμνωονευσu. agoediae quippepropria ces perturbatio, ductus. res enim continet tristitiae,maeroris s,d iolari planu.Definitio, que Drtur ab Aristot et explicatio potius quaedam,s ducta a rebus,quae sim cient perturbationem,uit enim,ποδα- pefie 'dic t οδα κρα cinit inod explicatione usus est etiam libro secun o Rietorico
113쪽
res,cum enim alio ut mala nob sese offeriint a cogitemus neces est,qualia sint,cui acciderint, σqua decursu,quod eri modι sunt,ut etiam nobis accidere post in perturbatio haec oritur, π φθορα quaedam ντ qm ταααMo plui: euoluitsignificare Aristot. non hic tunium,sed etiam insuperius recitutis uerbige ex lib. mei. clim ait, Erccpαντα mete μα-ος κακῆ. debet uero ba'c tertia pars, quam appetamus
o δεσιδε α ὁορ πιει 2' τὰ ι ακληπικα. ut Θε uetes ον ἄγλί Θεοὶ .itid Ἀαπλασεις,κρα- ι ἐναδιπλασιασυοιMorum omnium exemplafaciles ossim ex tragicis apponere,sed non est, ut via deo,magnopere necesse, satis igitur uerit artificium demon trasse. Quatenus uer,ait Aristotcles in conis textu. οι θάνα πιι. ExempIum est Aiacis apud Sopboclem, apud eundem Iocastes, Euridices, Haemonis
ἀδ' -Au autem ex exemplo pejpicipossunt litigones, apud eundem Hecubae apud Euripidem. πόασ .ut in Oedipode eiusdem Sophoclis,stu ulcera, ut in Trachi iiijs,in Philocuresumat me excmpla, qlii
xul nos rexitatis causa nunc praetermittenda duximus.
ii bm: Hoc misi Scri ins υμμοι. Caeterum Tragoediae partes qusibus tanquam formis utino Soporicev superius xposuimus: secundum uero quantitatem discrctam, atque in υ quas secetur, singillatim hae sunt: Prologus, Episodium Exodus, Chori/ cum, chorici uero alterum mola ite, alicrum stabile sane cuctis haec omni/
bus communia: propria uero ca, quae ad sic nam pertinent:&commuDi cti m est antea poematum partes alias esse, quae rubiciunt, pertinent adfirmam,alias, quae φωctunt admugnitudinciret,sic quantitatem. Postquam igitur egit depurtibus illis,qussant qualitatis,propomi ibi disperen dum de partibus quantitatis.Qsulitatis quippe partessiunt,q naturum, petitiam , conapitulint rei alicuius,Partes uer quantitatis,fιnt,quaerem integram conficiunt: hincpraeclare dictum es ab Alexandro in libris de anima, in omnes partes corporis esse corpora cabola eas partes,quael rectant ad quantitalcm,non ad qualitat cm. Partes quos quantitat8siunt e quibus dimetimuri quod stolum, tu totum necesse est ut constet expartibus ideo Aristot. dit in cotextust locutu hactenus de partibus tragoediae,quaesium laquum nae,eas quippe intelligens,quus χη θ ἄρ δεσι. atq iit hi: ius rei exemptu aliquod ex re simili ducamu/,in Rhetorica facultate hae quori tabctoribus partes eii modi uocataefuerunt sic infacultate pocticu,Fabula, i annexaesiunt Agnitio. Peripetra. Pretu Mores. Sententiam reliis quae'. Scienda uero partes bas,quaes a re iciunt, in ipsa artificis irrente versari, partes arιt ullas, quae ad quantitater eruntur, in ipse opere,quales enim in Rhetoricesunt Exordiu. Narratio.Partitio. Urinaritio. confitatio 'conclusio. tales quos in poeticesunt. Prologus. Odtionc Oratoru illis partibus videmus distingui,ac diuidi sc tragoedia bis an quoddam totusecuri insuas partes. ideo inquit Arist. in cotexti R ,ποσον κ Gρα διαρού κ'χωμισι α. gula tum partessivum obtinent locum,certi mac seiunctum d taeteris.Sed iam utim sucri breuiter colligere partes basomnes,ut ucilius debis ordine propositsi ab Aristotsequentes dispercre
Suiu igitur bae. Prologus. isodium. Exodus. Choricu,curia partes dum alte uni commxnes Omniviragoediarum.aliae
114쪽
marsit cm iusta Tragoeduc, inter choricos perpetuo Scantus Exodus tu
sci pars Tragoedi post quain nullus deinceps est chori cantus: Chorici
Dcro itior estus, chori tegri prima locutio Stabile, sine Trochare, de A napssto cantus: Cotnimus, siue planetus est luistus chori communis cum xjs, qui inire: a sunt.
Primum igitur decliuia Aristot qui dicatur Prologus. Sciens in utiq; , quod etiam superius diximus, eliter a Latinis Prologum accipi, aliter ut Arit t. quid autesiit in quo disentiunt, ibi expositum est a me, non est igitur αυus idem exponclidum.Sed non leuem posci alicui dubitationem affirme, magnums frupulum in me, qruod legitui apud Aristot. lib. Rhet. I. ubi loquitur de prooemio, ait enim in oratione Oratorum idem spe prooemium,quod siniosi Prologus, in Frae pulsatione prae Iudium,qubd rhaec ueis rasunt, patet potim Prologum eo dici modo,quo Latini protulerunt,quam quo protulit Aristot. hoc loco in Poctic ubi laquit Presogum esse Myμερος τραγωδιας γ, πύγ- χορου 9όψου id est integrum partem qualidum,ante choriparodum. Vertit Paccius ὀMP. ἐρος ustum partcmscd integrum,scitoin tam debebat uertere cum rei paulo post a 'rremus cri imam probationcmo Respondeo tamen ita tota omii posse dubitationem,ucscrupulum, si quis scierit prooemium cui sits forentissim ab oratoribus apte
coniungi debere cam reliquis orationis partibus quae con siequuntur, atque ita cohae rere oportere, ut
causa ipsa nascatu . Hinc Cicero libro primo,de Inuentione inter uitiosa exordia collocat C illud, quod di unctum, claro vocatur ait nim,S ET AMAT UM est,quod non ex ipsi causa lictum fuit nec sicut aliquod in brumannexum orationi, bivcpatet nunquam sitis reprehendi posse veterum consuetudinem, qui prooemiorum sol mutis multas sibi conficiebuiit, atque, quod fors dedisset, orationiae bus sivis annectebant, ebat enim ape, ni rei de qua agebatur, minus conuenirent. Extat libellus Dea mollienis quo huiusmodi prooemia continentur, inscribitur autem δεοίμια δημhγο ex καὶ ciceaxo quoque hanc aliquarido fecutus et rationem, de bac re legere et libro decimosexto, Epistola ad Attiis cum librum enim de Gloria cum scripsisset ad Atticum dumque in nuut sedens Academicos libros legeretuit cognouisse se creatum suum, quod eo cinusius esset prooemio in libro de Gloria, quo usus erat libro tertio Academicarum qu Zionum Aristoteles igitur, cum sciret praeludia bricorum,. tibicinunt se coniuncta cum tota cantileita, e Prologum poctarum 'inextum cum reliquis partibus iis ruobus exemplis, tanquam a re omnibus nota sumptis, declarati it etiam, qllulis debcret esse prooemi coniunEctio cum tota oratione Verba Ari totelissent haec libro tertio Rhetoricorum, λον τῶ is M. λογη, οπ' P ποιησει όMγν,κ tui λu τ -τEρωλιον παντα γαρ E PH ταυτ
tere qVoru collocatio ac pollui non ostendit discrepantia ullam, a Mur loco ponuntur, ea uocari per
115쪽
τα, otii; ου λεγ τυα ρυ μη μεταφορια, παντα si εγετα εσ-ι γ πα ἀρέσ ἐνὶ Δτουτοις παντα, quia διαρ μώοις παρὰτο, Ee suo παῖ Κυτια α μοναδες huc igitur adductiuratione Arsec t. in declaratione Prologi apposuit hunc dictioncmoug. Iii prologosebularum semper mos est Graecora in poetarum ita prostri e Cr exponereprincipia quae dum totius subula, ut iam intelligisti me posit quidere sit agendum in fabula. Est enim prologus sicuti Quintilιunus de Narratiane dixit oratorum uelati e artummodi Et quoniam partes, qua quantitatem reis spiciuntprincipium,medium,Cr ultimum habent, ut eodem libro quinto πωμιε- τα ρυσικα inquit Aristot. ideo necesse est ut ingulis partibus terminus quidam praescribatur, ultra quem non progrediunae tur Terminus igitur ultimus Prologo praescribiturAristot bis uerbis τns θρου - θόδου Ante chori eis gressium. Atq ut omnia notiora sunt exempli appositis ex ueterum poetarum tragoedijs,proponam ego
mihi haec confidor indu in Iphigenia in Tauris Euripidis. Iphigcnia igitur in Prolago ipsa secum sequitur
repetens incinoris, ac cogitatione res, quas sciebat in Graeciamst fac inprimis familiae suae nobilitatem, ac eitenta omnia,praeterea somnium recense de ruina aedium paternarum ac columnarum in primR, LUMmis somnium more ueterum,ingeniost,apteq interpretatur. In eodem prologo appellunt ad littus restes,ac taludes interse colloquentes de egrestonesua, et aduentu in ea loca Vltimus Prologi uersus a
Nam ab astere,qui consequitur,uerse,incipit Chori Parolus λο .hμουν, πι νεοεωνα φροντίδ, εχ ρ, 'Iam declarato Prologo,qua prima pars est tragoedia declaranda est fecunda pars, quae vocaturem fodiam. Eudem ratione desinit epipodium. nam ait Em μερος ουν, ut iam facilepo D quilibet perspicere quanto artificio fusit in singulisproferendis Aristotcles πψῖdium uocatur totum illud quod est inter chori cantus.Sed prius demonstrandum est ubi sit choripurodus. Estuutem ut diximus in eo uersu. Iii puroso rursus Iphigenia conuocat ministrassiuas, quae borum conficiunt in tragoedia, Criubet purarisacrificium ad expiandum, Cr auuerruncandumsomnium illud. Conqueritur praeterea defratris morte, sic enim ex somniosiuspicabatur patrias desiderium ingens patefacit conqumtinupta aetatem transigat Parodum huiustinodi consequitur chori cantus,in illis uerbibus. λορ. Ab ιαλιχους ἰδαρ
Rursius post: hos uideassequi cantum Iugubrem ipsius Iphigeniae: et querelam doloris pleni miri, Hos choricos cantus consequitur epifodiu, quod est huiusimodis Bubulcus Iphigeniae nuciat duos hostiles Graecos appulisse ad littus se nomen audiFe ulterius 'Iudae,dum interse colloquerentur: C magno artiis sciost, ut dicat se olati tantummodo nomen exaudiuilpe,Nam si Orestis nomen ex iudia petiamfabula
Protenditur uero Epistilium hoc μ' ad extremos hos uersus.
116쪽
lam diam istic tuos tantire chori interpositum esse es fodium. Atq; sic locus Arist. ni Mo
indum sero est etiam, quomodo Arhia suo instituto non recedens ait δεω φύν.fcmper eum ractionem repetens ingulis s p.rib M adiungens. Antequam uero longius progrediaret. breuiter coniderat τἀ olabi 1 ipa di, crepi fodi .Epsodian littoties diximus, est Uxγω ν π α et Hur c Plutar b. in Dius P ρράφη ποr υτ b ν τω διαλεγ QMHii Vome, ι - Dis Missi: ο ι , in An mirata ον - iam σιαπύαδι- τοιαυταρ. Sed quatin o, d tamen unu et actioni, si proposita est. Haec igitur primu , quae Disiunt m paro do nam, me natura epi bai citi vidi mihi uicta l. beri habena intii Actione ita actio est, phim T iune acerdos in Taurici regione mactatura reste tanqhospiton, illum agnoscit, is ut cum illo in Graecia red:t quatenus igitur in parodo sacrifcut propter somnisi e concrueritur, est praeter actioii illam, sed quarenasso initi illud continet ea, quae consecutus uni, quatenus futurum erat, ut agnoscetis Crest friatrem,cum eo rediret in putria actioni it annexum, utq; tu annexu ut tolli non posit,aut trarasponi, rem tota labefactetur Aries abitu: structura id quod praecipiebat palilo ante Aristoteles ipse ui odium quoc , in quo Bubulcus nunciat Iphigeniae de aduentu hospitu Graeco ricultenti est ab actione primaria, sed quia inter mactandii utura erat agnitio Orestis, Iphigeniae: ideo apte est cu actione conis iunctu,stas cohaeret,ut i quis tollere uelit tota fabula perturbet,c di solvat. Haec ego dicere uolui de Epipodiora tiat ira hi qua anta Limyp inobses declarat, uerunt: hoc exemplo fierent apertiora, C clariola quo Genim iam no cernit rem ita sese habere Nunc redeo ad alias partes explicand is, ac demonstrund.ις
Qtionia Ari laret sis fodiu inpliciter nominauit neq; aliud addidit, ad credcndu frius aliquis imp eritus artifcij, uo ueteres in tragiae ijs utebatur adduci posse mire tati; se piso sucscicdsi tam nolui . nais esset ab urda prorsum sed plura esse pistilia uter chori cuntiri si cata plura sit ideb necesse est
noni vii ad iusta magnitudine abula excrescat, no enim aliunde incrementi; capit, quam ex Episodiis ut antea diximus Ninc igitur id aperte demo raneu st. Post chori cantu υ νεοα. cuius sinis est in eo uersit.
sim, is per adpropior actioni, tendas, utque ex iis deducas Epibo diu in eo Epi odio adductitur captiui hospites, Orejics, 'lades, cum ij loquitur Iphigenia, percunctatur quis p rum Ioiades nomen cnim audierat a Bubulco)uocetur longum s orditur strinonem percunctans de patria, de ciuitate ipso aeriim atq; ubi intelligit Argiuum alterum 1 e percunc 'atur, de Holcnu, de Calaba te, de Vlasse, de gumcur non , extat nostra exponit illi ingula ordies, quae acciderunt, ingemiscit illa hic admiratur. ac tantatiori non agnitio sit, sic enim est artisci tragici labi proxime ad ipsam agnitionem, C per etiam, rursis quam longi iniere dcre ab ipsi Post longum collocutionciti iterasse mittere uelle Argosuit pbigenia, pollicetur pseseruaturum incolumem Orestem, si attulisset alterumq; tauris mactaturam, quando ita lex Deae cogebat ipsam. Exorat Orses,uio iden mittat est opus bit,mactet, concertant interse talarides, Orejses, uteriit muctan t s. nam alter alterum ros tigri lar bone uoletia cupiebat esse incolumcin. ubitscriptura Epistolam phisi tria, coiloquuntur interim Orestes,ac Diades admirantes, cur illa dei frebris sermonciu bubuerit, rediens Iphigenia mittit ministros adparanda ea, qtiaepcrtinebunt uisuca scia vi qua paulo post mactatura restem. quo loco uidere est, quanto arti scio id ut,ad uarietutem uersis tu ostendendam, uisus cubi diutus, i ut auditor in animi e tanto laudatior it peripetiu quanto mairin, propii ' perici tum impendere, sum uerit. Dioni Amim tris libcrius phigenia ut quanto Epistola μα continebantur, omnia exponit, inscriptioncm l illius ud Orcstem fratrem patefacit, ex qua re prior tio, in qua Orestes Ubi genia agnoscit. Non intillo post in eodcinipsodloc stagnitio posterior, taq; philotia agnoscit Oresti tu eodyEpis odio post agnitione collocutio sit mre Iphigenia, emor sic,q aeratio ineunda it, uti mul in patriam tu ibreuerti posuit clam boante Rege. ab eo enim, ires 'βη sc in gnum impendebat periculum. Post haec omnia consequitur chori cantus in illis sicut M
117쪽
γγ Φοῖζον se κιθασα scpον, Esquisequuntur Nam eo ut pertingit Epipodium istud. Atq; sic, opinor, iam omnibus patet quomodo Epifodium in
ter C ricos cantus collocari dixit Aristoteles. NVNC reliquum est, ut loquamur de ultera parte, qua in uocatur modus εβοδ inquit Aristoteles, α μεροζηλον τραγ- Τιαρ, αεθ ο ου G οῶ ε-
Me id est, spuri tota,C integratost quum nurus est chori cantus.Videre se apud Euripidem pscho
, Αοκράναj γῆ ε δεπῆ κυρει Βεζωρ: Et qui sequuntur. Nuncius enim inducitur a poeta ualde prudenter, C artificiose, qui nunciat Thoanti Regifugam pbigeni ipsiusq; praetextum omnem,dum imularet se Orestem, Tolade in uelle macrare, imponendi in vir
animi impotens infecturi fugientesstatuit, concitatq; ciues ad eos persequendos Solvitur uel ὀ fabula ex 2 Iuchina,prohibente Minerua,ac sedante iram Thoanti omnemq tumultum.Verum de solutione hucμα bulae machina loquemurpostea. Atque cpulci, qualissit Exosus numine rissi post eam, linquam cantat chorus oquitur tantumaron agit0ncuritatMas ego partes omnes,quasi digito monstrare uolai, ac copiose explicare,ut quiuis persebo cxcinplo per ecto, in alijs etiam tragoedi s post partesia distili aguere dignosceres ueterum poetarum artificuιm inscribendis tragoedi s.Adde,quod Aristotelis lacus, dislioqui obscuri,Simus,lam patefactus uidetur,a lucidus ab omni parte. Atq; utinam tamen mihi hoc concedat Deus Opt.Mux. ut bis meis uigiliis,ac laboribus uirorum bonorumgratiam inibi promereri liceutfuistis enim magnum pronium, si hoc assequar,me albecutum pii tabo,bed me omnino a pecuturum 1ero, cura intelligent,operam me pro uiribus dedisse,ut tum dissicilem AristotcIis librum explicarem,omnias, ictare,atq-; ingenueprotulisse,quae sentiebam,tiam quicquid malcuolt loqiatur, parum me, aut nihil prorsus, mouet. Superest ut de Choro dicamus qui etiam interpartes tragoediae connumeratur.Atq; significatio priinum dictionis considerunda. Num chorus multitudincmsignificat ex pluribus in unum locum mulcollecti aut ad canetidum,aut adsultandum,aut ad Ioquendum,sed hocpostremn minus proprie.Sic Demosthe, nos accipitino: utione in diam. Cum ait. ολιὰ B M V ταρναοἶόδε Poenuis φεό hi cre
ιέιδασκαλ ρ ορῆ qui docebat saltationis modum Paul post αλλ' αδὶ δακτe ἀσαλων. χορος. consuetudo quippe olim fuit,ut in unum plures coacti ocidaria proferreri uoluptatis causa, unde Paulo post juxit usus poematum comicorum,Gr tragicorum chorus igitur alius comicus altus truncus, de comico nunc non loquimur,sed de tragico tantum Iti choro tragico numerus erat olim personarumquin ti intubus' ad Eumenidas Aesibi sic paulatim imminutus ait, ac ad breuiorem numerum reductus Deὰ clarat hoc Iulius Pollux libro quarto his uerbis τόδε παλογονή παγικος π νακον mei λ αAt ευθίδων ob χυλες περ δε μυλ λαγ χν π Mn&υρεκήων ντων σαυες λv d paμορ ει ελοπῆα αριθμου γαλλο v. nain agicus chorus uti est Montinebulpseum V. comicinuero. π XIIII chori sor in progrediendos plexerat. τοι- c γορ Iutragicocboro cum essent quindecim το οι,boce hor es erant tres. nam liguli ordines quinos continebant Vera
118쪽
choriis igitur pueroruin d si esum et ipse uita cumsacerdote consurgit Adpriusquam discedat, '.
Aιος ἁδυεπαρφα n. Et quae sequuntur. Precationem hanc puerorum audiciis Oedipus,uit. οι uτAp. ad ius cie. Eiqi a sequuntur. cum igitur chorus il puerorum decedat,non est peculiam chorus tragoedis,ne senim in tragoe D qitam x pueris constitutintur chori.qxia propter aetatris imbecillitatem, nondum mani rationem in rebus aut agendis aut cognoscendis, non possunt eγων δ ira, quod proprium est mi nus ora ut postea dicemit ecultam igitur clinia esias est Tragoedia illius Sophocle qui constat ex stamori in incipit autem loqui.ubi hi lepuntur u O
119쪽
QO tetri y πας μυ&P. Et sic in reliquis deinceps. Cincbut hornu , Munercs incipiebat imante Episdium1nam Epifodium, non unum quia donised multiplex chori tragici uocabatur, ςασιμον, idesti habile quia non concitatus erat, edici tus csubilis, ide in eo nes napaestus,neque trochaeus, qui pedes erant=eqstentes in cantibus Comicisaul. Poli lib. IIII ita ait δε παραζασις ἄρ γ πλυμλυον αναπατω μι πω, δῆν - απίας γ επικλί- ει, Cicero lib. si,quaestatait Non adhibetur variis, a sine disnapaesto adhortatio .qvodfactum puto,quia chementem se oportet, C ceIeri impetu irri,ut magis anii nos seriat auditorum An tragicis ideo cantibus non inerm cebantur anapaestus,aut trochaeus, quia nimiatim crunt rotatiles,d celeres.Reschines in orat. in Timar.ait 3 d. b. cum comoediae actores ex tribu cobtrea
ad Fent,uc comicus histrio quenduin anapaestum ad borum pronunciaret in eos diceret quosdam Timarchios ualde dispolatos ad cnussus qui locus commassententia pollucis Paulo ante expositu in si esto,qui adhiberιfolitus erat in comicis choris.Wτ μορ intur uocatur Choripars cum cantu quὀd adhibitis turdi pedibius,ut potestondico,σalijs bula'od turdo utebulliri remib*q cantu. morem hunc cotandi in choris introductumscribit Aristoteles Paulὸ post ab Agathone sed eam cosuetudinem improbat Aristoteles praesertim i alii aliquid praeter rem, nam quospectat, inquit, τα ει Γλλιμα ἁAGν stahaecasias multu,quae dimic cin pertinent,suo loco copiose explicabimus.Nunc superest, ut loquamur de commo, quae est tertia chorici pars commius luctum signiscat. Dixitsuperius Aristotelis in diuisione
Chorici ulteram paricin locari παροδον, alteram mora ν, atq has quidem esse omnium communes, proprias vulcm esse partes quasdam, ii ascena proxeniunt, eincommo verbi aetasiunt τὰ σκν- νῆς, 9 κωμη. Locus discitis est scd ita omnino dcbet intcili Aristoteles uoluit his uerbis diuersum rationem,q:tumsecuti t poetae in chorisscribendMosten rculi enim nonnulla porcliquos non uerunt intuta. ubd summatim colligus obstruationem artis ueterum in bis chorustriabendis, uideas cse nonnulla partes,quae ab omno probatae uerat,ac adbibit Gutpote τιὰν τα οδον, , mro ι . Omncs enim poeta' partim loquentem, partim canentcm chorum aciunt. has igitur partes ii ibit communes sepoliis dicit Aristoteles Vileas quos nonnullus partes esse aliquorum poetarum pG culiares,qubdscilicet ipsi tantum illisu fuci int,praetcrc νῆe,s κομμγ num lactum augerestuduerunt nonnulli exfetiae apparatu aliquo magis lagubri,aut tra culento aliquosonitu machinarum, aut alia quavis re, quae adscenam. π apparatum ectet. Iper Aeo h ῆς potes intelligere ipsam recitationem, pronunciationem histrionum in sena nain cacciapere ιideitur Aristoteles haec uerba in Problematibus,utpaulo post adnotabimus P terea haecpecuishurissiuit nonnullorum consuetudo, adhibere in choris κομμον expistat Aristoteles κομον esse κοι νομίρῆνοι χορῆ id est chori commior in luctum non omnes poetae hoc ficiunt ed aliqui tantum.Apud Sophoclem cri uideas chori luctum communem hunc in Oedipode Dranno Non chorum illic inducit Sophocles, qui Oedipodem,cum delapsius esset in maximum calamitalcm nonsolatur, presina cum eo Iuget, id usque,lugendo, luctum auget.in bis uersibus.
n ungitur quidem chorus in his caua Oedipum proprio munere, bet enim οἱ icium virile ut Ho
120쪽
Partes igitur Tragoediar, quae quasi forme habendae sunt, superius ex replicauimus, rursus secundum quantitatem discretam, Min quas secetur, singillatim quoque diximus, deinceps uero, quς fabulas texentes sectari, ccontra quae uitate oporteat, tum uero a quibus locis Tragoediae ipsius o iapus ducatur, supradictis addendum.
Epilogus bis est eorum,quae superius dicta lucrunt,m propositio eorum, quae postea dicendisiunt Declarauit hactenus partes tragoediae,iam eas, quae ad formam,C qualitatem tum easquae ad magnituis dinem, inquantitatem Deciant. Nunc uerbi osticetur se dicturum de loci unde Ut argumentum tragia cum sumi debeat, persequitur' ea quae attribui debent ijs,quae tragoediae argumῆtum poetis dare possunt, personi constituit igituri cluti opicen quandam tragicam nam quaerit, explicat in quales homines tisint ad tragoediam Verba Graeca furit in contextu haec, ω,δῶ sua ει , κρα ce talia εὐλα&2 α, μι ιανταριχυne,omnes enim qui tradant res alicuius duo stris ccuendi doceantscilicet quidsequi oportet quidque uitandum fui enim acilius tota urs perdisciturixuae cciri ai quasi resticere,habere ibi propositium aliquid quo cogitatio intendaturi sic etiam non disimiis liratione ait libro primo metoricorum Ηι τειρ τὰ τ δύα,ολατικῶς ἐὼν - ἱμώω μ' emo, a die ταυαλήθεια essi. ιι
Quoniam igitur Tragoediae pulcherrimae compositio, non quidem . simplex esse debet ted implexa, ea deinci terribilium, miserabiliumve i ... ni ita trix, id quod prosecto imitationis huiusce proprium est. Primum 'quidem satis apparci minime decere, bonos Maequos uiros ex felicibus . in Siccs factos, insccnam afferre, ut quod terrifici, miserandiu nihil ha iahcat, sed scelesti.
More1uo Aristot.repetit nonnulla, quaesiuperius muliis rationiblis coprobatafueruntiare ex iis ita quae educit conclusa. D Ex his tur Muru consequetu