장음표시 사용
141쪽
tentosum quidpiam pro runt ut i Alcsin tragoediam Euripidis,cuius exitus milis comico est in folia
citaton, C hilaritatem,uideas recitari in scena,qtiae horrificum praes erat apparatum Sensius igitur es Aristot summatim proferas,hic.O vim ribile illud non inducunt,quod est tragoed proprium,fcdportentosium alitum, horrificumque apparatum objjciunt oculis pectatorum, minime ussequuntur tragoediesnem, tam non omnis delcctatio ij cxquirenda in tragoedia,scd quae ipsius tantum spropria, qua sex natura ipsarum rerum,quas continc enascitur cutietum ab umqllaci re, unimali exigcndum est, πexpectandum,quod si inproprium ica tragoedia,nam si quis exigat ab equo,ut Arationi inseruiat, a boue, ut Ephippia,equitems dorso gerat, no expetat id ab ijs, quod propriune est ipsorum num neque
bovi clitellae, nes equo aratrum conuenit. Tale quiddam minime consentaneum naturae ipsorum uolens
Optat phippia bos. exoptata rare Cabullus. Quod dictum restrripotest ad omnia, quae discedunt naturali officio, e innuis actione. Eodem bis tu modo,cum peculiarem habeat tuturuin tragoedia sub ea eliciendum uoluptatisgenus,quod ipsus itistiira pollicetur,numsicut in omnibus rebus naturalibius,uis animantibus peculiaris ius natura,stu quoque usingulis pocinatum generibus.
Quoniam autem a timore miscricordia vestalcm dclcet itioncmicrimitationem poeta parare debct satis quidem apparet in ipsis rebus id
Postquam dictum est non omnon ubIuplaton esse qua renduin in tragoedia declarat breuiter Aristoὰ
teles,qua epilogui flatuens superius dictorum omnium,qualis utem est,quaeparatur per commiseratione , iterrorem,adhibita imitatione: Rursus hic existit quaestio, de quusius eritis aliquid diximus,dicat enim qui iam,hoc postulat Aristoteles it uoti uparetur in tra foedisci cst i Dati πάν-- .Sed tanti inubs, ut ex duabus illis perturbationibus oriaturiιlla uoluptassed potius maximus oriatur luctus, C dolor quae igitur uoluptas in lugendos Vpondeo haec uera esse nam quis neget ex illis perturbationibus, cum ex calamitate: e inflicitate hominum bonoaerum proucnianti. cuti est ante dictum copiose enusti luctum sed pertivitationern cum exprimunturinae commoda, calamitates s quamlibet maxinis,luctum pariunt cum uoluptate, omnis enim imitatio, quoruvi truculenturum,miberabilis ins rerum sit, iucunda, C sane in luctu persee etiam uoluptus est, declarat hoc Aristoteles libro viret. I ci ait triti se tie πν σι, χήρηνοις ἐπινεύπις αδ ονκ, Iunxyλυπηψον μn Mazau A, ni 'ον in τριαμ vn Micy ορα πέρ κῆνο is α επραῆε, οι Oebs ι olim. τοτ ρέ. mi τι δε πασιμ et itu εοομωρσε γροιο Verrim de his hactenus, nam liperius quosdcclaratafici unt. Requirit etiam aliud Aristot de quo iamdudum locuti utimis, qiuod exprimitur
his uerbis, im in Tαγμασιν εμ α ιντεον, mitat enim illorum sententium,qui ex theatrifcranaeq:uppuratustudebant duas has animi perturbationes mouere, nUlcera rerum corini tutione acfabula ipsa imitanti mapparatui tribuebant, ut etiamsi tragoedia comicum haberet, laetum ; exitum auod reae
pugilat naturae ipsias, putarcnt in apparatu,qui horrificampi ipsa re si octonitos elici.Seda tAristo
142쪽
m p is conficitur retio G λου, Depud pactas tragicos in ipsis rebus hombilibu/,er comis rubi se quibus concitanta 6 commisecratio, Cr error, non ex apparatu, aut alia os ire, tire it prctorf:bulam, action ad Mermogenes in libro in μίοδου--τρο, ubi docet,quidsit tragice loqui, sedis exemplo Homeri Cr Demostb. lal aliud se tragice loqui, fiam de rebus
nar α, τῶ τί τ έγμ ατγ.Grauitas inquit C dignitas, is est,quid aliud est,qubi ipsesmao etva cnitis videm, 'ignitas non exprimitar a facisndia, C M iratoris apte,copiose 9 Ioquentis, sed potius ex nec itate rei ipsius, quia cum res grauis, uerae: it, necessario cogit oratorem, ut de ea orationem, grauem fueram, pleriam' dignitatis bubeat. Iraec , eras nidici t plane ueris ima uidentur,pari rutiolane dicendum cst in tragoreia,non fuci tate, crito itientia poetae sciribentis res ficbilciferi,sed ex naturui ipsa, uacilitarum est'cbilis, d commiserabilis. Ad actionein igitur, C res, quas continetfabula Vbiciat
neces est octa Leicu i l ex ijs concitet commiserationem,et terrorem, non alitem aliunde petu nam nisi res commisi ubiles fuerint,pustra laborabit sit uoluerit commiserationem ex apparatu deducere, res interim Orrans,quisalicarius cuiusdam naturae sint.
Dei bus itaque contingentibus, quae terrifici, quaeue miserabilis spe .ciem allatura sint, deinceps dicor aggrediamur,nec ste autem si huius i nodi actioncs uel amicorum inuicem, hostium, siuesctiam neutro rurn esse laque si hostis hostem obtruncci, obtruncaturusve sit, nequaquam ιι
miserabile illud. preterquam,ccis ipso affectu,assequctur ad cy sequetur, ιι
si inter neutros id accidat. Postquam
143쪽
contextu diligentersunt illa uerbi ri δ να, ἡοικτὶς α,non enim sine causa fluet dixit, iis autem LM να. quamuispostea rursus eiulatur dictione apte,ut ostendemus.Aristot. ipse lib. r. viret ubi loquiatur de commiseratione,aitsolare nos commiserar eos,quos cognoscimus,recte quidem, num nullus commiseratur eos,quos non cognoscit,nisii Zλανθρωπα efrtasse. πὀd nobis aliqua afuitute, em consui guinitate in coniunct eos non dicet quilpian nos commistrari, maior enim quaedam haec est animi peris turbatio, uam ut commiseratio appellari debeat. Duobit igitur nominibin haec di tinguit Aristotele ua ista cat commiserabilia mula,quae accidunt bomittibus,quos cognoscimu sal Vae, quae accidunt consangimieis. Verba Aristotelissunt haec ἐλεῆσι δῖτο Iem γνα potase, ἐ- μα plum estos quiuestium suum uideat duci ad caedem,aiut unco dilacerar non quidein illum comiserari pro prie dici poteri nam maiore quadam assici istum necesse est pertii, batiotic,id quod Amasidi contigisseehis Ita tarroit Aristot.eodem loco, io superius,alia de causu retulimus, neq enim tanta erat uis doloris illacomutus est,cum tamen dem comitiisecratus amicum tiros Insipems petentent,ut meridici, prostucbesolen lacomasstatim effuderit.reddens huius rei rationem Aristoteles uit lib. Rhet. . Si A, ε-
τωμναν - σιμον. tantam igitur habet uim γα νόν, ut pclla trudatq; γ, εον Cuigitur Aristot. paul post in hoc contextu poeticcs,explicet ad tragoediam apta esse ea mula, quae accidunt O oriuntur inter consanguineos. Ideo Proposuitselocuturum de ijs, quae δ νae uocantu tum enim sic appellanae tu iton autem ελε να. Sed ob ciuis qui iam Aristot. hoc loco,dicuis illumno consentaneu loqui. Dixit enim antesaepe,dicetq; postea,proprium esse tragoediae conciture commiserationcin, cur igitur nunc non loquitur, ἐπι νῶν sed et . H νων,quaeduo,cum simul esse imposuit,repugnantia, atq contraria uidenturescinum si es νον est ut ait) ἐκκρητικο F ε 3.Rsondeo Arstot. non loquircpugnantia,ita idem dic diuersa ratione, potest,et ανο πέλε νω. quod aperti inreprobo diligenter velim ab omnib. considerari,ut intestigat ubi higenisse omnia protulerit Aristot. quanis haec belle conueniantissis,quae ab eo tradita sunt Iib. r. et Caedes lioru,uc dilaceratio,alius huiusmodi putri dicuntatur accidere non quidem Mυα sed δεινα. Eudem uero dici poterunt accidere amicis, qui illos cognota scebunt desecte, ελε α.Si igitur ad consanguineos consanguit reoru mala restras,rationes ipsoru consideressunt δεινα,boc est gravia, atrocias uocandusi autem ad amicos,qui illos tantummodo norint,reis stras uocabuntur eade tunc mirae hoc est commiserabilia cu igitur Aristot. pollicetur hoc locost Discuturum H νίν, respexit ad ostiguineos, primu enim ea inter consanguineos mala oriuntur,mox hicurruntii oculos amicorum,qui commistratione mouentur, uocantur ratione ipsorum Miket . M. hoc modo aliquando commiserabilia,non atrocia, dicit ectare ad tragoedia multos crebrius usurpat Happellationem,quia fresemper respicit ad auditores, ripectatorcs, nunc uero respexit ad ipsorum ita turum, mortum,num primum existunt, C oriuntur δειναὶrte consurguineos, mox alijs,qui ipsos o gnoscunt,oblata amicis, sunt ἐλεεινα, oportet autem ipsum poetam primum obpe illud, quAu hoc iunt hoc ex illo peridet, te igitur uolens declarare commiserabilia, prius considerat. Aspae, ab ipsi enim ortu inter g istos ita uocari incipiunt,ut ante diximus,mox ad alios relata, dicuntur λεωνὶHinc mu gno artifcio Demosthenes in oratione Mαπρεσ sequens de calamitate Phocensium, uitθέαμα
οραν πιν Πρωτα τρωτα. hoc est. Spectaculum atrox, π commiserabile,utrunq; nam protulit, et Ad νον ραελε νον, quoniam mala quae acciderunt Phocensibus ratione ipsorum, qui interse consanguinei erant,vocaripoterunt e G .ratione autem Atheniensium,qui ipsit erunt amici, Mεινα, ut etiam prolapter ipsos Athenienses δεινα .ii ea ratione uoluit Demost. igniscare, magnam coniunctione animorum quae erat Inter Athenienses, Phoce ses,quasi consang/ωmforνοτηίς, fatis declarat,quomodo veteres protulerinthuric dictionsibis uerbis.ca est ἡμῖν τα όνο
ia Aristotclis contextum. Enumeratione coctigit Aristotelis, quot int homiliumpo, in facta Al xscuatrocia atque, et iumeratio cum sit triplex, eam retinet partem, qitae uidetur adre,de qua agit pectare.Atrocia,utpote: caedes, ut aut inter inimicos,uut in ter amicos, aut inter neutros.
Si inter initicos,nusta potest se commiseratis,praeterqua ex ipsa re, quodpostea explicabimus, si cr
144쪽
l . . . l. - , uero uti bomini, tua mesum id neutrum Sic enim uocat,quod est neque botium, neq;
in do renos apertas copiose at Adiximus
neque beni vi uc. teres nonnulli Philosophi, quod docet in Academicis quaestionibus c. uo absit λαψ . Medium igitur collocutur inter immicum,CT amicum,pernegatione SE UTE R.
145쪽
κρα ευν. otanda uerbetium illa uerba in contextu,bo πιῶλουτ μεVων, impententia est Iri stotelis haec inimicus,neque patrans caedem,neque patraturus, hoc est,itu lectus, ut patrare omnino uetalit, si posit, commiserationem ciere potest quale autem hoc siit, declarabimus paulὸ post apertius. Nulmininus, hoc possunt efficere Oi μηδετέως ἐχνος quiastinos non cognoscunt ergo duae partes enumerationis iam excluduntur,ac re ciuntur tanquampurum aptae ad tragoedium.
, Perturbationes ucr ipsc quando euenerint inter necessarios, uelu/, t si frater fratrem, filius patrcm, mater filium, filius matrem, uel necet, , , cliccaturus sit, aut cliam tale quid facinus patret patraturus ucsit, ca/, ptanda sunt.
Relinquitur igitur unum tantiιgenus actionum mpersonuru aptum ad tragoediam, quod continet ea quae accitis atrocia inter amicos,num haecplurimum inst bubent comi perutionis Veru ob ciuis aliqui syrtasse hoc loco Aristoteli,dicatq; ipsum repugnantia loqui dixit enim ante,ea quae accidunt interiminiae cosrtaeque atrocia esse,nes comiserabilia. Nunc uero ait si accidunt inter
ratione digna exemplum est Orestis,qui peremit btemnestrum matrem: σAI Monis, qui Eriph len. At patet hos cum patrata fuit caedes,non fui spe amicossed inimicos,alioqui patrari non potuisset, si odio impulsus isse patrasset quomodo igitur atrocia haec accidere ait Aristotcles inter amico Rsondeo, duae plici modo id ieri posse,neque repugnantia loqui Aristotelem.nam utrocia accidunt inter amicos ignoraret te id itas e babere,quod tunicii paul post detectumscelus,fuctum s atrox esse apparet, ut in Oedipode,
qm imprudens putre peremiti Crium Iocuste matre concubuit .postquam enim sciuit,atque agnouit, furictum utrumq; nefarium utque atrox usum est.Altero modo atrociusunt inter amicos: cum ortu inter eos simultate exulceratisq; odio nimi propter iniuriam illatum amicitia coniunctios non modo dirimitur, sed etiam mutatur in contrarium. Exemplum Alcmaeonis esto, qui prius matrem quidem singulari pietate complectebaturVmox cum illa putrem Amphiarau peremi pet: irritatus ea iniuria Alcmaeon matre odisse coepit,atque eo odio adductus vlasci putris mortem cupiens peremit caedes igitur haec ab inimicis non ab amicissit Sed rursus dicat alιquiς sit ab inimicis in inimicos haec proueniunt,quomodo comiserationem e citabunt,aut quomodo utrocia uideri poterunt repondeo utrumq; vilis inesse propter consanguinitate, cuius ius,cum maximsi sancti simums sita natura ipsi sancitum inter bomines, nefas uidetur spe uiolare Quodsii quando contis it ut uioletur,utro uideturfactum,atque legibus naturae repugnare.Eorum tatur calamitatem,qui odio aliquo impulsit,coniunctionem consanguinitati dirimunti. contemptos omau in re naturaliseipsos perimunt,non comistramur modosed Crcaedem intuentes illorum inhorrescimus,quos
non metrorum ira talia patrari posse existimamus,qui homines improbos ulcisci pro sua equitiae dum nolunt . Miunt scpe,ut praeteritorus celeru,quae ab auis proauissfuerint admissa nepotes poenas uiant: atque furore exagitatis eis os perimant. Hinc Horatius de Romanis libro tertio Odarum diti, Delicta maiorum immeritus laes
Sic est,acerba fata Romunos agrint. , , Scelusq; fraternae necis, , immerentisfluxit in terram Remi, , Sacer nepotibus cruor.
Huiusmod igitur actu utrocia, ob banc causam hominum cnimis injciunt terror . Et atrocia quidem sunt ut ante diximni ipsis consanguineis interfici reliquis uero, qui ipsos norant de facie, atque amicitio aliquo livrculo cum sius conuinctisundi commiserabilia Cr horribilia: omnes enim boni mes ut inquit ristot.lib..et. I λελεου ra n γνω are,nanissumnt σφὸ γαβε γρυρ prostram illius verba οἰ
alia quaedam explicanda,quaesunt in contextu ac primὰm quidemsciendu cum Aristoteles dixit, reue iurete, non amicitiam,quae uulgo conglutimari inter hominessolent mutua collocutione CT constitu
146쪽
u ses scio putet hoc lib. octauo Ethicorum, ubi arida tritiora genera enum
xuens dria est sti ora pendet ex O ιι in λne es m Dura paterna consanguinitas. Parcnto, itur liberos ritu tanquam part fuimet ipsorum o rem quae ex ipsit extiterit Do riario is, sdam uod ab ipsi urerit Mum in C prius liberos suos diligunt ipsi parentes,quam liberis uos pare tes. qui cin,quia muro coniunctionis causa est,quae prouenit ab liquo erga Aiquem, in inde priu
tum est alio uter,ex quo pendet,i ortum est . uerba Aristotelis libro octauo Ethicorum sunt: τογα AG. ὰφ i. Prius a m incipui tu purentes Mim liberos, quam liberi parcntes, quia prius intcssigunt illos exfe procreatos, quam hi se ex illis. Paulatim enim liberi incipiunt,progrediente aetat parentes Mos internosccre. binc matres, sit,ut magis liberos ment,quia ex ipsis primum procrcantur, excunt sis luc D es prini internoscere liberossuos incipiunt.Frutres citasse mutuo amant quia exi rem 'procreatos miri sunt deo diceres)knim τουν αν elinquit Aristotcles 1 IK- κ
Et Vergil.lib. quamuis ad nepotem restra est enim a proauos author gentis Anchise proti imi .
irum flφprixigri tris, primo coniunctionisgenere ab Aerint,itactium minus,magistic muniti habet alite fatrum cuit Aristot.ibidem, et λια ς γ ns uῖον. λιτ iis inter uxore σmaritum ora uidetur 6be fecundum natura: nam homo animales M 'λιlhyli, διατι ιν, coni. nctionis focietatis appetent imum praeterca liberoru prori creatis arctiore quo in vinculo marit lim uxorem l coniungit sunt enim liberi uelutipignora quaedam mutua fidei societatis,communis .conuictus. Haec ego reccnsire uolui, i in ut ostenderem Aristotele, Qui λύς conscii vineos magnatos, seu affines uocare. χλιαν uero ipsam affinitate C consanguillitate: cum sunt qaisque perspiceret,quantopere haec poetis scripturis tragoediam i tilia sinit nosse enim illos exacte oportet ortam, natura nq; omnis af initatis C consanguinitatis, quid cx quaque proueniat, quid halu quid illius propriunx qu in arctu haec fit,quam illa arctior . qua re quaelibet ipsarum innitatur: qua Iesit officium huius erga illum quale alteria erga alterum. Nam qui haec non internoscit ac dijudicat: nos diis te mihi ui et rurgameutili ira tructatur As aut veterum poetarum abulas, quae extant, fluvi stat ris . itur:pide era itiit Sopho te, phil lius e tibi serti quae exprimitur qtialis fit erga reα sicii uir qualis Orestes erga llum Qualis cla temnestra erga lectram,qualis Electra et Agamemnonem pati c. ligone erga obnicen Patre mortuum, Admetus erga Alcestin,Medea erga usone ac ne iugula coni: mei Et non est cuim, eeseo plane omnia, quae in tragoediis is sunt, cx his*ntibus manarant in mat retia diligenter consideranda exempla, quae afri Aristot .in contextu pocilata, hii cruei ιρμααδελφοραδελφον ι ορπιατ γαβὴμ in ν vos,ni οριχητ αλ κτειν Signi
147쪽
εν FRAN ROBORT. ET PLICAT.Hua η persona Herculis,erga Admetum. Idem in bigenia κυέτω ou κuus, in persona otide erga os resten,τΚ Βασιλικhus expresit Sophocles in Oedipode Dranno erga Thebanos, sub initium tragoedie ipsius;erum, ut redeam ad Aristot contextum, non temere addidit,u μελλη, ττιῆτη πιαλλο Nam tragoedis nonsemper patrantes facinus aliquo sed patraturos aliquando solum faciunt homines. cum uiuen non patrent postea,quale exemplum peti pote; ex Iphigenia. Et quoniam non semper de caede agitur in tragoedijs,uerum etiam de alijs ne irijs rebus,ideo additu est,. πιῆ μ λααο θαν. Qi 'ds quis quaerat exempla rerum atrocium,quae accidunt interfilium et patron. Esto exemplum Oedipodis, qui peremit Laium,quamuis imprudens. nam qui uolens peremerit, uix ulbium legitur in Tragoedi seselli matrem quoque perimere per se nefarium est. Sed sit addas,ulciscendi patris causa,iam non uidetur nefarire. sed ortus aequum. Aristot.lib. II. Rhet. ubi de locis Ent meniatu agit,hoc dicit esse κδιουρεσεως, his
prostras silium autem perimere matrem, ulciscendipatris causa, non est ortasse aequum, si ita coniunctim prostras.caedis inter matrem C silium excinplum est in Electra Euripidis,m Sophoclis num Orestes Istemnestram perimit,caedi rursus filiorum a matre patratae,exemplum est in Medea Euripidis.
, stram ab Oreste exti nectam, Eriphylen ab Alcmaeone: quas sane inuenit, re, atq; susceptis iam recte uti oportet. Id autem, quod diximus recte exa/, ctius declarandum.
Coissequitur praeceptum pulcherrimum,non oportere in fabulis tragicis immutari euenta: sed eodem modo et I narranda, quo semel narrata fuerunt . exemplasunt haec: cidit notra ab Oreste Alio interfecta fuit. Erubile ab Ainione ibidon filio qui secus narrare uoluerit,aut non ulciscentipatriscuus, utrunaeque matron per spe,aut non peremisse ipsosscd alios misisse, qui perimerent, grauisitae pectabit, nam Fabularum, actionumq; tragicurum constitutiones, quae scinc receptaeputi non debent immutari de haere etiam Horatius ad Pisonesscribens,dit: γ, Siquid inexpertum scoenae commitus mauses, Personam si mare nouum, structur ad imum, , Salis ab incepto processeerit,et sibi constet
Difficile it proprie communia dicere. s ' Rectius iliacum carmen deducis in actus,
, Quam si pro 'res ignota,indictas primM. se Notundum uero qua, ingeniost exempla illa protulerit Arist in contextu,sicia ον λυ- νας αν, aedisse ἀσι MAAS OPES π,19 si εροφυλΓυ Iuro τααλκμιαων . haec enim pauca uerba mentium tantummodo inum rei complectuntur,actionenis exprimunti satis enim per hoc ostendit eam troese immut induin, sic semper eodon euentu se constituendam. Reliqua, quae circa actionem euentumq; ipsiussit coitarres modo, quo alter narraui aut aliquantosecius, nihil refert. imb prologum, epi deis, exodum, choricumq immutare licet pro arbitratu . si enim non liceret, nonposset eiusdem actionis Fabulascribi duobus poetis,aut pluribus elium,id quod faectum tamen artificiose ea ratione uidcinus, qua dixi. Esto igiatur euentriin rciseinper dein, actioq; non immutetur unqua u.reliqua, ut libuerit scribe ui immutentur. quae circa actionem uersantur extrinsecus sumptu. Verum debac resutis,num superius aliquanto copiosius diximxs Adnotanda uerba quae sequuntur: οὐ νον si ευωσκειν δει, at vet ιρο0αδ - γιρ Au- λα, λαρ raec ita uertit Paccius quassane inuenire, diffusceptis iam recte uti oportet Ver ιι tu aptius apertiusq; ita uertas: Ipsium aut iniιenire oportet, tum receptis recte uti.Uidetur enim innuere Arist.fabulas aut se nouas,nupers inuenta aut ante usistatas,pertractatasq; ab alijs. Si nouaefuerint, licet poeta
148쪽
et: tamen re irri quoque ad octam.
Fit enim interdum sic ipsa aetio, quod antiqui obseruabant, per inceac ab scicntibus i agnoscentibus, ut Euripides fecit qui filios necantem
Medeam induxit. . Vt doceat Aristot quomodo receptis iam fabuli poeta recte uti post factu tragica, per numeratione
cito temere Aristotcles Euripidis e Medea attulit in primRex Ium. Nam cu ante sci portire poc: f iam receptis recte thuellet, declarare, uomodo posset aliquis j rect uti, modo φν π is
149쪽
Euripides Medeae actionem ita primus constituerit,etiamsi constat alitersese habere, non licet alteri poetate alio quodum modo ipsum constituere. Sed est potius primo modo,quamuissulsius,confictusq; ab Euripiade praeter ueritatem sit istendum. Hic igitur plane de causa putarim Medeae exemplum ab Aristot.proalatum,quia 'ebat uirsiummus,qua ratione id fuisset tota ab Euripide confictum in illa actione coinstilucuda, ut corinth s morem gereret. Idciu Aristot.liba .Rbet sub finem de Medea loquens ait, ubi dilberit de Ent mematum locis gramaro το ἐόργε Hτθἴντων κατηγορῶν, Paestum Pru, ιομ
ποιησ*v, qui locus est diligenter considerundus,quia ualde confirmat ea, quae a nobis uni dicta fuerunti carcinus poeta tragiciviscripsit olim tragoediam, quae inscribebatur Medea Sed constitutio actionis in ea fabula longe fuit diuersa ab ea,quas ipsi Euripides.Videtur enim Carcinus scisse Medeum,no perimen tem quidem filios, cutifacit Euripides: sed amandante illos procul in naue impositos, ut incolumes esserit: eunde postea perimere cupiente ipsum Voncin maritu,a quo fuerat deserta,Cr eiecta cum igitur accus retur Medeu,quod lios peremissectinu pium enim usebantur, inde s coiectura omnis,atq; suspicio oriebatur respondit ilia, si quidem liberos iso peremisse, sed in ullam regione mandasse se uero affirmauit Iasio nem ipsum peremise uoluisse i potuise rationeins utriust facti attulit inquit enim,ni peronisset Iasionem e reprehensione dignam Νre etiam sistio percinisset.Lice opinor,unicuis cr*icere, qui, diuersa ratione actione Medeae constituerit carcinus,ab Euripide.hic enim quod ante dixi dum obsequi uellet Corinthil ,rem secus narrauit carcisus aulsidem historiae, ueritatranssumsecutus:aliter abulascripstit, Quod1iquis roget, in diuerso modo a duobus poetis actio huiusmodi fuerit constituta, utrum potita feri qu debeamus,re pondeo,eam pro recepta babendum esse,quae prius fuerit constitutu,quamuhs albasit, σaltera uerax nimirum enim magi u habent uim fabulaestemel receptae,nequefacile posunt immutari.
Secundus modius est,cum aliquis imprudens patrat graue aliquo atque atrox facinus, postea dat sino scit atrocitatemfact ex amiciti σ propinquitate quam ut etiam agnoscit cum ante ignoraret, narra
factum quidem id festiebat,sed utrox non uidebatur,quia ignorabat esse amicum,ac propinquu sibi conifatigui nitate, quem percinit, aut in quemscelus aliquod patrauit qualecunque si modo nefarium appareat. Vtitur rursuε hoc loco Aristoteles eu dictione,cum ut υτερον αὐαγναεισπιτεω Φλι-, intestigiis con guinitatem γ' cognationem.Exemplum uero afrtur Oedipodis Sophocle num Oedipimpotrem Laium imprudens peremit, cum Iocaste matre concubuit, C multo post utrumque agnouit septintrasse.Adnotandum diligenter in hocsecundo modo,eu,quaepatrantur ab ignaris,ci agnoscuntur poste , aut agriosicipost multi in temporis in ipso dramate,aut patrarim tragoedia, mox in eademstatim agnosci. Exemplumprioris est in Oedipode Sophoclis,num patrata quisuerantu illo,non putruntur in ipso draomate, hiante cum si lycii patrata,eorum agnitiosit in dramate. reqvim enim unum Thebanae urbis
150쪽
Libuit ro haec onrnia quia per lepidus uia apponere. Idem Atheneus ex Antiphane tragico citat τρω- τό libro decimo omise σιν ἶς te πυμ αγία, tumcisi nonominat lysem: biscet tamen usticari illum spe. Epicharmi poctae 'bibem iros ν-αγον lib. III I. idcin nominat,ubi ait Diomum bubulcum Siculam primum invenisset illa. Verbusunt haec: mi,ήγγιμοιρω Βο- is cis . eundem πνουν eiusdem Epicharmi. Neque uerbistrum ex VIVA persona, tum comicos tum tragicos multas uris i Fefabulas,quatenum enim lauia ubi plurimae humilia narrantur ab Homero de eo,de penelope de procis, comicis apta uis sunt. Eiusdem quos Vbsis calamitate ιιaria cum extia terin uaria quos argumenta tragici spoliis praebueruntscribendari tragoediarum, ingula aute ab eodeHomer o sumptabutit,num nai flagri inducit Vl fem,magnos cum periculo uix enatantefacit ad Phaeacu. littorali fro quinto OD; RArpus eundem in res Oup lib. decimoqiiarto, cumsopitusolu in littus Phauces exposuerunt Sc redeo ad Vl Femu p μαπι . Telegonus ex circe indisiis filius patrem uulneruis ut G inter imprudciis, nurusq-.Hinc Horatius libro primo durum siti. I clegoni iuga parricidae. c. Sed V damas podia tragicus ut ui kristoteles in contextu e patrantem magnoscentem simul in eoisdem dramalefaciebat Telegonum Utroque enim modo apte feri potesae, tum extra ruma, tum in ipso Dramate ed Agnitio simper in ramalefit oportet Ieton fuerit autem difficile ingenioso potiae, intuentina: ram rerum, Cy actionum, vel hoc, uel illud efficere clim enim necesse esset Telegonumstium, qui iucobm confletu patris erat, latim scire mortem patris atque inter cre quo loco, C quo telo pulpa peremptus feod solis periodo, factam caedem,er gnitioncm,facile,inro ισι opus eratpotium, comaepi ct praeterquam quξd aliquis per imprudentium aliquem perimens ex consanguineistem uideret crederet et hostem in in id j collocatum sigitta,aut clo aliquo, statim per se proxime accc detis ad hominc peremptum, Quouiseidum induci potest. Haec igitur patrantur, agnoscunturq; fissilit statim in eodem dramate.