장음표시 사용
191쪽
Lyp ta ζουλsis Orci αυγ α tatis ειτα χ ο BQς, iis αἴαγνω ς τνας, αυγisag A dii sim αυγοῦ sin εσω fila si λιθους δε ςθcim. IeδεομNimirum Odyssea longus est sermo Pc multos annos peregre quidam cum irct, a cptuno obseruatus, de a cunctis relictus, ita rebus ipsius donacsticis constitutis, ut fortunae omne a proci,absumeren/tu filioque insidiae iam instarent, iactatus pelago domum p crvcnit: cumque aliquos agnouisset, illos aggressus, ipse quidem sospcs uasit, inimicos autem perdidit. Hoc itaque proprium cius poemati,cst, nam cratera ad Episodia pertinent.
πεμψω δι' e cartae' si τι,1κραῖρπυυνῶμα όεντα νοτον πευσόμ&λογπαπός φιMυι προακουσθ. Limperspicere duplitem Epipodiorum distributionem futurum num ulla ducuntur a persona VisIUis,alia uictem a personauclcinuchi Primum Epsodium est, in quo AMinerva Mentoris habitum sua mens Ithacam ad Telemachuicnit cum eo collocilitιra libro primo. Alterum Epifodium est libro secundo, in quo Telemachus concionein bubct,ta conqueritur de procis, tumesi ortasse haec actionis spars, non Epi odium Tertium Epipodium est eodem libro in ii separat diuuig itioncm Telcmuchus prosicturus ad Ne toron. Qitarium Epsodium, est libro tertio, in quo Telemachus bo statur apud storem, cum eo colloquitur. Quintum psodium libro quarto, in quo hospitatur Telemachus apud Menelaum,et cum illo de uarijs rebus colloquitur. Sextum Epi fodium eodem libro, in quo Menelaus Protei uaticinia refri Grex js miscat Iemacho is enima Proteo audiuerat VI Non apud Cubmo inuitum detineri. Septimo loco post Epi fodium hoc consequitur narratio, sic enim appellanda,quae ad actionem spectu ipsum,sci; libro eodem, in qua Proci, audita prosectione Telemachi, ira perciti, parare conantur insidias illi redeunti ut perimerent Hactemis protenduntur psodia, quae ducuntur expersona Telemachi Octae inmis fodium codon libro est in quo Penelope luget propic discessum Telemachi, cream insomnis solutura unorsta. Rursus Nonum Epi fodiunt,nisi mulis narrationem ipsistis actionein uocare, cst libro quin cto,in qrio Mercurius a Ioue missis abs si alloquitur,manduis, ut esccdere patiatur las . Decimo loco narratio non iam Epifodium quae ad ipsim actioncinscrtinet, cst codem libro Cubpsius ex VII fiscollocutioncin continens, ii dem Ut Uis ratem sibi abricantis Iaborem. Undecimo loco narratio conis sequitur altera,quae action is est pars non Epipodium,eodem libro cce, in quo obicinpestatem a Neptuno. excitatam, qlii Iasi iratus erat si actu rate ac dispoiutinuit 'agitum patitur VII Fcs,magnos labore, pcriculosospes qui natat ope Inus ad Phaeacum littoru sed omnii inrigenus, nudusq;. Duodecimo Ioisco,tionis fodium, sed actionis primariae narratio est libro sexto Nari iciae proficisccntis ad littit, fusae plicem l feni commiserantis. Tertiodecimo loco itidem, non refodium, sed actio ipse libros optimo stin is ad Regium Alcinoi, icntis,c apud illum hos itantis, quae quidcm narratio tota ad actioncm Dectat
192쪽
IN ARIST. DEO POETICA igictat spectare adactionem sepe dico, non ubd pisodi oc ud actionem non1bemnised quia irae, aerationes insunt in printaria actione, quam j ibi proposuit poeta. Qt arto decimo loco altera actionis pars, siue narratio libro quarto consultantium Phaeacum de reducendo Ula seresco rundem Epulantium, e cera tantium disco. Irinto ecimo loco post has actionis prinruriae irari ut ones consequitur ibodium codent Iibro Demodoci alientu urta Veneris, Martis, Iliacamq; expugnationcm qitam audiens, Obi oriaam pristinae in licitatis, luget bos,dgnosciturq; ab Alcinoo. Postea libro nono existi Epi odium istud Iongi imum irarrationum Vbsis, ito Epi odio altu innumerabilia continentur sed postro mo expositum facit a Phaeacibus in Itbacam libro decimo quarto. rursus post itum satis inultu Episodia duxit P omcrimcx persoria VII sis libro decimoquinto, digi certur ad perso tam climachi, Aliud. 7 Episodium facit ius
discedentis IIcnelao, redeuntis Itbucunt,e digredientis Ad Eumaeum subulcum. Rusus illic Epipodirium alterum uideas colloquentium interbe Eumaei. xl f is multa confingentis, nedflubulco agnos ca catur. Libro decimosexto gnitio iner Ut fem, Telemachum, πsic deinceps aliae mustae agnitiones Poα sica quae narrantur omnia, non Episodia sunt sed tarrationes. membra ipsiuι actionis vel potius actio ipsi est nam ait in contextu actionem exponens Aristoteles, κω αὐαγνωρ. Θ, Ανας, Hi vos επιθε - μῆνος ρω Ae uri εσωθη, mi Ar ωρους διέφssies. inest Aristotclcs videtur in contextu omnia, qua ad procos ectant e usitaufugium Vbsis,uctione primari uelle contis eri. Id si ita est, non erunt Epias odia uocanda, seductionis panes. Atq; ego sane totum ut poema distin x circin normam Aristotesicho istus,aliuis fodia,ultas rarrationes is situs actionis uocaui. Apponerem hoc loco par excinplam ac milem
distributionem Aeneidos Vergilianae ut per iccre posset unusquisis,quae actio est primaria si ae vitri , quot, qualias sint Epsodia sed alio loco id commodius aciemus,ubi de Epopoeiae artificio loquemit r.
Universa, cro Tragoedia partim connexione partim solutionc con/tinctur, quae caetra sunt, dc aliqua praetcrca, quae intra habentur, pleruta
connexio continet: reliqua uero solutio.
Huctienus ab in litumsermone digrediens Ariistoteles declarauit Episodia popoeiae prolixiora esse, questi rhoediae Loquebatur enim de Epipodiorum artificio: methodumque tradens, quum in scribcndu tragoedia serrare oportet poetam praecipicbat post impositionem nomini. m. se conscicnda Epsodia,
deducendaque tu ex Vs, quae actioncin praecedunt, ediconsequuntur, sicuti declaratum buit Postquansigitur docuit Episodia esse excogitanda docet deinceps,quid licere debeat pocta. Dcbet autem iusti eta ri ioteles, considerare totum tragoediam simul, tam pisodijs, emactione confirmaraim sistribuciccbi 'L Lancidua quarum appcllationes haesunt, si σιρη t. λισις est conncxto, C solutio. Nagnam viditatem cupiet poeta ex huc bipartita distributione traga dic: praescrobctenim, luti quandam sibi iactatu, ad itam deduce idu paulatim sit fabula laseuiu uero cum peruencrit, intellici alio flectendum e tendentadam ad exitum fibulaemcniq faciendum: cs difficile ipsi fucriticius iccre, quae Epipodia connexioni,
quae solutioni tu sint. Sciendum uero connexionem complecti ulla, quae extra fabulae actionem posita sunt: .ilia itidem, quae in actione ipse infunt haec uocul Aristoteles me σωθ . illa appedat et sitae P. Solutionem autem simpc coplectora, quae in actione insent. Iloc ine riale sit Capertilis declarabimus postea ullatis exemplis. Pomo, qui haec dilicter obsimilabit,poetu, non video, quomodo tibi posit in f ibenis do,aut uberrare ab eo, quod rectrim s. nam dijtinguen intcriora, hoc Hi ea, quae actionissunt, ubi s, die extra sunt, muls miscens, cum opus D criti. rursus separatim haec tractans, accommoduicq seu locis diis stribuens audatquinum ab omni parte conficiet drama Atq; haec quidem uus elabent. Venit ueris ni bitumeniciu ere irata boc loco admirari cuiusdam inepti hon. in is amentiam e inscitiam qui,quod ab ali saudiJet u dictum uiderisibi libellum hunc Aristotelis mutuli in me quidem satis importune interpelatauit aliqvindosubinde incultatis insere discerpitim, laceri in I; ibi uideri bullis libri contextim. Ego bominem cum roginem,ut locum aliquem profrrre qui ipsi uiderctur non sitis cohaerere it caeteris tibi sinterruptio aliqua appareret contextus: protulit locum hunc, quem nunc sum interpretatus, ostens enque coriatus est non cohaerere. Cum enim inquit ante de Epipodi s locutus sit Ari toteles conscientis, quomodo statim traisgreditur di haec iam δε πασουρ τραγωδιαρ γ μῆν ρέ σις , γ δ λυσις, crquxsequuntur discrepantiu enim sunt ab illis,quae prius dicta sunt, prorsus disiuncta, quo fit, ut ore adliquid omnino deese. Haec ille. Ego clim inum ricthodum Aristotclis ipsi patefime conatu FGπ, perto dcmona
193쪽
1ῖα FRAN ROBORT. EzPLICAT.demonstraui occi m non esse interruptis in. Ac sane hominem,ut temptu postulabat,incastigatum, disia sit. Quid multis Mihi senis coiti certamen ,eriis semper de bucre cum hominibu , qui cum libram Aristotelis hanc uitente non linerint,nes methodi connexionem feriems obseruarint liqvim conantur tumEt ere nulla ullata ratione, aut loco demonstrato qui interruptus fit, pro me mancum esse, ac mutilam. Vtinam aliquando methodum Aristotelis pcrpend.uit,tram sententium alisficiri mutabunt,neque alios deterrebant, cuti adhucfacere conati sunt,ub buriis eleganti fimi libri Icctione.Me certe vigiliari mearum, meorum laborum nunquam poenitebi L. etiamsi maximum sit quod acile auguror mihi aliquandostibiscundum ccrtamen,cum ijs, qui quod ipsi trucrant follim nitescere pose putantes aliorum Iuborem irritui nin omni literarum genere existimant Verum de hac re, cum se mihi obtulerit occasio, copiosiu agemus. Nunc ad institutam explicationem Aristotclis est redeundum.
Conia cxioncm appello totum id, quod a principio ad ultimam usq; pertinc partcm, ex qua mutatio fortunae fit solutioncma mutationis principio, ad finc in usq;.
Nore suo dcclarat Aristotclas,uoces nouas, quas ipsi effinxi priinime protulit. In tragoediamum fio est licitatis in inflicitatem,ut ante dictum fuit: nam quamuis nonnullae tragoediae in licitatem destis nant, illud tamen est mugisproprium huius pocinutis connexionem igitur diibe appcllure Aristoteles, a principio quicquid narratur, tam deducitur usq; ad mutationem felicitatis in inflicitatem,uelsi xulio genere constet, usq; ad mutationem insilicitatis inflicitatem solutioncm autem eum partem tragoediae quae a mutatione huiusinodiprotcnditur usq; ad exitum, 'cinq; fabula.
Vt in Lynceo Theodesta in quo connexio quidem, aeta priuS, a ti in captiuitatem continet solutio a mollis accusatione ad extremu us p.
nonium tragoedia ba cnon extat, discite est intelligere,quid bivelit Aristoteles. Sed tu alijstri is et ijs,quae extant iocficile possumus demonstrare,dis id quidein conabimur escere,ne quid,quod eae cefarium sit ad explicationem huius artifc ,praeterni se uideamur. Libri manuscripti duo,alter in edicae bibliotheca,alter quoq:,qui est apud me,non που τραγιαλμα sed Sum πραγm Par habent. In Iaphigenia Euripidisine recedam ab ea,quam sepe nominat Aristotelec Amicomplectitur omnia, qua protendiιntur fis ad agnitionem, postquam consequitur mutatio in silicitatem. Reliqua omnia continentatur τυ λυιτ idssolutione. Solutionis autem principium est in illis uersibus. , e. λὲγοιμ'ι .ctrarac 'Me ε μοι πῖλοό ντ νωδ. - - μνπορταίς, λογῶμβιν,κ κακλαινομrisse φυγοδι εe. Et quisicquuntur. Nam exponens Orestes Iphigeniae causim proste Iionis initium dat consultationi de exportudo Dra mulaca o.Fίnc autem omnissolutiofabulae, sus in Oedipode Sophoclis rutiniri ε e protenditurusque ad eos uersus, qui consequuntur agnitionem nam statim post Quilonem mutatiost Micitatis
194쪽
rrimarium irectat. Praeterea contentio inter Oedipodem mcreontem . Q εἱας ducitur. Paulo post unci aduentia, narratios tota Nijωθ cst quamui sposterior pars narrationi in quatiunmcius tollere cupiens ex animo Oedipodis metum omnem,exponit Pol bi regis illum non esse ilium, aliustion nulla explicat igna, qtiae ad eam rem comprobandam pertinent, conitinet aliquid ἐσωζpsic canini sepe libct ut Aristotelis ipsi A uocibia Inum ex ijspendet tota agnitio, quemaxima pars o primaariae actionis in illa tragoedia. Post haec sermo totus Istrui, quem accersi iusserat Oedipus, idcripotesti κω ἐσως , nam totam actionem conficit comprobata agnitione. Hactenus extenditur connexio,in qua porte iudere potest unusqui ' contineri, tum nonnulla νύως , tum aliqua π σωθν. Solutio deinde, quae consequitur, cum consequentia agnitionem contineant, babci iube me σω ἔν num oculisse priuat Oediptu, miserrimilis sit, hoc quippe in actionem includitur. Reliqua,ut eiulatio Oedipodis Creoni 'berino. πηllae huiusmodi siunt, omniusuist ἐκ A Uωsso Patet igitur,nilassor, locns hic Aristotelis alioqui obscurisiimus. Nunc reliqua persequor.
ciῬαν φορκιδες, v ias μηθευς, 3 se ivxsu. Quatuor autem Tragoediae sunt gen cra, totid c quoquc&partes die quorum sane complicitum illud dicimus, quod omnino caescrip c/tia, atque agnitione constat Patheticum ut Aiaces, atq; Ixione S Mora tum, Phthiotidas: LP cleum: Quartum ueluti Phorcidas, d Pro mctheium: quaecunque insuper, quae apud inferos sunt.
Pergit adhuc Arijstoteles trudere Methodum, ordinem liquo progredi debet poeta adscribendas tragoesias. Postquam igitur considerauerit poetu terminum connexionis, Crsolutionis in fabula, consideret oporte ad quod genus tragoediarum resti ridebeat illa, quum scripturici est. Noti autem hoc uerit admo dum difficile cognitu scierit, quot in tragoediarum genera: conferens igitur argumentum Laefabule, cum aliquo illarum genere dijudicabit,ad quod genus t referenda Tragoediarum genera sunt quatuor. Totidem a uicin spe, probatur nec furia enumeratione ductu ex iis, quae prim dicta fuerunt. Declaratuna enim spartes tragoediarum se tres, perturbationem eu, γναθος agnitionem ficu αναγνωνι σιμ, Crperis etiam Artitotcles haec tria usumens conficit duo genera tragoediarum, nam simul ponens agnitiis nem, peripetium conficit unum genus tragoediarum, quod uocatur πεπλεγια -ον ,hoc est duplaxfucomplicitum, apte enisu haec duo iunguntur, uti, ut ante copiose docuimi; agnitio sine peripertinui quam ponitur,nes cripetiasne agnitione hoc considerans Aristoteles, priι deter mul iunctam atrumsprotulit, G unum genita conficit tragoediarum,quale est, Iphigeniae,Oedipodis, Electrae, πdifant. Altera pars,sitae est Perturbatio tu, παίοe, constituit alterum genus perse fiunt enim apud ueteres nonnullae tragoediae, in quibiis cum nes Agnitio, neque Peripetia insit inest tantummodo perturis batio, de qua re nos superiussatis multu locuti uimire Exempla stri Aristoteles huius generis in contextu per haec verba. οι οἱ οιο πιο αντε e,1 χ ο δίωνερ, idest. Aiaces, ta Ixioncs,protulit numero multituta dinis, non qliod pliιres Aiaces, aut Ixiones fuerant,de quorum calamitate fuerint Uctae tragoediaesed plane eo modo profer quo Cicersepefolet Curios. Laelios. Furios. Crassos. Allonios,non plures igni cuncsed similitudincni uel ita oclitus est Aristotcles, quia plures octae eandein fabulam Aiacis, et Ixioni feripserunt,plures igitur Aiaces, G Ixiones, fabulas intelligens, qriae ita inscribuntur,non viros. Riucis abula extat apud Sophoclesn,qui μαςιγοφορος uocuturi Eub lilxione citat Albameia libro VII ,bis uerbis ac iv c ifιων. er Me.
AIiud est genus tragoediarn,quod Moratum uocatur,atq; hocsane non deducitur exsuperiore diu sone partium. Sed per se numeratur ab Aristotcla,distinctu ab illis. Morata tragoedia est,in qua musta proastrantur, quae aluum instituendam pectunt, que potifimum labor est Poetae propositiv,usanctitatem
195쪽
munes,quibiis admonentur homines ut virtus cm sicquantur C ea agant, quae honsa sunt. Hunc ego Ioae
cum Aristotelis ita intelligendam pluto nam adduci non possum iit credum de tragoedia moratu locutum hoc loco,iu qua apte exprimanturpersonarum morcs, in quibus appareat inii scutu' elictio qualis it: omnis crum tragoedia,qualiscunq; gcneris fluerit neccssario moratu esse debet, alioqui uix poctica videri debet in ea se imitatio ulla, cum in moribus personaram eo modo effligendis plurimum operae ponant Poctae. Exempla Moralis sic enim libentiu dixerim,ut a moratu distinguam tragoediae duo afert Aristoteles. Θιο, ἴι me ερ, κλπνMυρ de quibus nihil adhuc legi. Quarti in travediarum genu est duplex, tum eurtim, quae persona Deorum fucuin loqrientes insccna, qualis est Prometheus apud Aebcblum,in qua Oceanim,ubaeq; huiusmodi personae Deorum loquuntur,ci Jcin quoq; Eumenides, in quam πρ οφ wρ,Apollo, reliqviqidi inducuntιιr tum earum quae continent actiones inferorum, in quibas scilicet imitatio est earum rerum,quae sint apud histros.Viuere enim creduntur illic,cae uet vim opinione homines, moueri,colloquis inter se,ac incininisse eorum,qua dum uiuerent,ngcbant. Praetcrea plect poenasq; Itieis reobs Ieraad n u. Qu)d siqiiospeccatum eiusmodi siit, ut propter seditatem non repellat neque exaecli dat omnem commiserationem,Cr terrorcin,atq; is, quo sit patratum, non prorsus mulus uideatur: talius calamitas conueniet tragoediae. Huiustinod Prometheus est, etsi hoc disert quod apudsuperos ad Caucaseum plectitur quistudio iiivandi mortales musta cit ideoq; Caucasio alligatu3sertur uisu Iovis, quare politifime narrauit Lucianus: dignifimus cite, qui ab omnibus mortalibus tanquam parens umetiιτ:cliuisci calamitas cum ea de causi ipsi acciderit, non propica nefarium aliquodscelus, commiserationem cicut omnium hominum Tale argumentum fabulae scripsit Aeschylus, quae udbuccxtat.notaturq; U ο-
Quam dictionem declarat,perpendit Athninis ideo. 7 muri libuit loctim adnotare Apud infir magnus uictus,atq; eiulatus est eorum,qui discruciantur: facile igitur, quoniam huctuosa 'cbiliaq; sunt, haec ad tragoediam possunt, irri, cum praesertim non alio modo Coctantes, colloqiιentesc interse homminc induci posuit,quam apudsi peros internos solent. Exempla tragoediarum,quae imitationem continent in rorum,iron Ort Aristoteles Sed curtim quae Deos colloqicentes ciunt cxcinpla fert. ut φοξαν κι. ευς hi προμουθευς, de quo gcneresuperius ex Aest lo diximus. Cum igitiur quatuor nitrugam diarum genera considerabit etiam,viqietium Poeta,cuit simodisit illa,quamscripturus est diuersum enim rutioncm sequi oportebit sic haec, iιe illa,vel ulicriuigencris uerit.
Quare magnopere poetis conandum, ut horum onanuam quam locu ' pictcsssint, quod si omnium minus queant, saltem principalium atquc quam plurimorum: o in tiam enixius, quo ad taxandos poetas haec ae V ta in tantum prona est. ut quos in omnibus his partibus probandos no crit, in singulis tiam mirum in modum cxcclicre aequum censeat.
tam quatuor sint tragoediarium genera, conandum est, ut qui hoc sibi ab ineunte aetate proposiviemunmscribendi Drumuta in promptu omnia babeati excellati s aeque in singulis Videbat Aristoteles paucos reperiri Poetas, qui ab omni parte essent absoluti: possciatq; ornate, e urtisiciose omne genus tragoeae
dieru tractare. Magni enim id est ingen ,mugnarumq; uirium mentis, ut non immeritὸ Poeta nasci fit scicerone aditim, cum uix ulla exerci9tionesummum in omni genere Dramatum scribendo laudaria petaqui possit Alius in comoedijsscribendis non infeliciter operum' ponit Altiιs ad tragoediascribena dum plurie uidetur a naturasictus. Alius commodiiis Epicum tractat Poema. nam, ut ait Cicero in lib. de M optimogenere oratorvm,unumquodq; geniis dilicrs inesta reliquis in singulis suus est cuiusq; certas υ sonus,Crquedum intcstlcntibus nota uox Itas licet dicere, σEnnium ammium Epicum Poelum, cui
υ tu mectui Pacuuium tragiclim: cccillumborta se comicum, Haec ille. Sed Aristoteles cum in o
196쪽
de discrepuit tes. Exempli causi, unum cst genus poetarum perficiorum in tragoedia, a quo qui absunt, non genere quidem di erunt, ut comicus i Tragico, sed in eodem non sunt pares. Laudati finirA, perstestus sis est existimandus Pocta tragicus, quisingula Druinatu genera illa quatuor ex aequo tractare potsMocte ornate, artifciost is uero minus Ludutus, ac perstellis, qui in lino tantum genere excellit. Nec uero vii
rum, haec ab Aristotcle dici: multὸ enim difficilius est Drama scribere, in quo insit agnitio. peripetis: quam in quo perturbatio tunsium in sit. Oratorum ali excellunt in iudicialibus causis Ali deliberativum genus magna cum ueni stato gravitute tractant Ali adacmonstrativum genus, pompanis laudationis plane nati uidentur. At is perfectus censetur Orator, qui in omni genere cum laude versetur. Optimum erinim unum est, proximum quod ei simillimum quod autem optimo disii millimum,id est deterrininm. na fingendi est ars inquit Cicero lib. de Oratore. LII. in qua praestantes fuerunt Imro,Pobrietas,os pispus,qui omnes interse disimiles fucrunt, Ad ita tamen ut iacmincm furuelis spe di milcm V est ars, a tatioq picturae, disimillimitu incra interse Zeuxi s,Aglaophon,Apelles,nescors quisqua est,cui quidquii catu artesua deesse uideatur, c si hoc in his, quasi mutis artibus est mirandum, diluincii uerum quanto uia . mirabilius in oratione e lingua,quae cum in isdem uerbκ, sententijss uersetu flumina babet disimiliae . tudines non sic, ut ali uituperandi sintsed ut ij quos constet Helut dandos, in dis ari tamen genere uis dentur. Ais id primum in Poetis cerni licet,qu An interse Aescistus, Sophoclcs, Euripides disimiles int, quati quam omnibus pars cnelaus in disimiliscribendigenere tribuatur. Haec Cicero Poetae igitur quam uis in quatuor olunibus generibus tragoediarum scribendis fuerint inter se disimiles, turnen o intres excetalant ferienim non potest int eadem sit militudosententiarum,crucrborum in omnibus. Sed ea sacri intprobanda disimilitudo,cum ali unum gcnus taritum, alij duo, alij quatuor tractarescient: unt,enim ij superiores illis fuerint,qualito in pluribus tragoediarum Πncribus praestiterint. Ac planesicuti pictor improbatur, qui in unu tantum animaliumst ccie pingenda, utpote equo, aut hominese exercuit . caetera duatem pingere sciti sic Poctu improbandus, qui unum tantum genus tragoediarum tracturesciet,in reliis quis non fuerit exercitatus Seloiuniito summa quaeque in omni genere equi ibycissimum f. hinc Cic. libro primo de Oratore, in prooemio ait. Vere mihi hoc uideor se dicturus ex omnibus ijs , qu in harum . artium studi s liberali fimis int, doctrinisq; uersati,nsinimum copiam poctarum egregiorum extitissc ais in hoc ipso numero,in quo perraro exoritur aliquis excedens sit diligenter C ex nostrorum C Graeco . rum copia comparare uolos, multo tam cti pauciores oratores, qli uni poetae boni reperientur: .aec cic CT . .
quBnuis difficilius reperiri bonos oratores, quam poetas: difficillimum tamen etiam fe inquit egregios
Poetus inuenire. Nimirum enim hoc multo mutus est qu m uulgo opinantur homines. pluribus maristibus collectum. nam praetor scientium, quum inta merabilium rerum compresbcndi oportet Poeta crurati es quoque animi mollis,morcss, quos hominum generi natura tribuit,pcnitus pernoscat ccc ei homisitis sita imitatio poctarum, et artificium in j cxprimendis uersatur praeterea omnem armi in lectenis dimentes auditorum in uulnuses puricin teneat oportet. L cp.rcinsitauit atrius verborum internoscat: ilumeros dijudicet .paratos habeat locos, sinde gravitarem sintcntiarum-pci: deras sermonis promat, aeiuscunq; generis fuerit. Sed cum sciret Aristo t. dijcillimum seriam multa ingento, quamuis posticuc σcxcrcitatione,quantumlibet longuusequi . ait in conextu. ἰώ π α P., conandum cst,ut omnia baecuscaequatvrsi pose Pocta,chesticiat: in minus omnia poterit alic in maxima, ex plurinia habeat in promptu. At homines rudes, qui ignorant,quam magni haec mi laboris, quiri infinitae industriae macris ingenis, proni plus aequo sunt ad reprehendendos Poetas ex ut Ucndat iniquam illorum fer reber fione, art
rum,nesis sortem tant Alm, sed cinnium homini mittacti vir cf. Si igitur in aliquo genere tragoediartim
Poetu exccllut non satis se putant uolunt enim in omitibus cncribus illis quatuor xcellere, ri id fatacilesitfactu . Sed nimirum poetae iudicio uulgi censentur,clim illorum auribus inseruiat in theatro res nobis a naturus no insitus sit, existimant non admodum dis cile esse crinoncm ad omnem personam ad omnes mores,G assectioncs unim adaptare,ncque magni spe laboris fabulam constituere, epifodia cxcogitare, in partes aequas distribucre cum non nisi apcrit imis, exercitatisi missio elisido i posit sed plane doctis, qui omnia diligenter pcrpcndunt,noucruntq quam magni t labor sin singulis coc cre, nedum in omnibus inrulsatis est, pluctant Poclx,probenturq;. Hinc Horatius prudenter,ait.
neque te ut miretur turba labores, contentus paucis lectoribus an tuu cinciis εο
Vilibus inludis dicturi carminantalis: c
197쪽
, Non ego,nam sum est equidem mihiplausere it audaxa, Contemptu alijs explosa Arbuscula dixit ram moueat cimex Pantilius auterucier, ubd, Vellicet absentem Demetrius aut quὁd ineptuι,, Fannius HermogenR Ieddi tonuiua Tigelliso Plotius,ta varius,MecoelimVergiliuss, Valgius,ereprobet haec Octauius optimus, spis Fuscus,mbarc utinam Visiorum laudet uteri: σqu equumκ Pugio quibus c, In qualiacunes Arridere uelim olitumstplaceant spe
I 'oratius Epistolarum libroprimo maledicentiam, disialasionon dom num in Ruficar Mosens,italiorumfluum .iloquituri ' l asVe,quo discederegens Non mi emisi redimissi quidmiser egi Quid uolui dices ubi te quis erit Paula post contrectatus ubi manibus fordescere uulgi
Coeperis,aut timeas pasces taciturnus inertes, fugies Vtisum,aut unctus mitteris Ilerd-
Icriptionas excellant Iibis illud Horatianumproponant.
198쪽
An alii ante ipsium, poeta eandem actionem tractarint, atque expresserint. Si uitibi non I ab alii, Myre in prosuo urbitratu potest connexionem olutionemqjfibula comminis . Sin aurem cognoscet abetque uise tractatum eandem actionem, non continuo re ciet actionem illam sed dabit operan. t expria inat diuerso modo mutans connexionem,Crsolutionem connexio quippessuinuti unia dcmonstratum fuit,omnia complectitur Epipodia Solatio quos exodum continet necesse est igitur diuersam quoque existere tragoediam mutatis Episeod s. Huc spectat Horatiana ista praeceptio in Epistola ad Pisones. .. Publicu materies priuati tum erit si Nec circa vilem, patulumq; moraberis orbcni, .. Nec uerbum uerbo curabis redderemus is Interpres,nec desilies imitator in arctum, Vnde petim referre pudor uetat,aut operis lex iaeifficilesii quidem fiunt uersus e obscuri ed id omnino significare voluit Horatius,quod dixi: nim qui
connexionem,e solutionem in fabula ab alijs ante tractatu,mutat: non reddit uerbum uerbo,tunquum' das aliquis interpres nec se imitationi ulterius addicit, quod facere coguntur ij,qui connexionem non multant in fabula, solutionem.
Ccterum non pauci egregie nectentes inepte soluunt. Oportet autern ab utraque parte plausum iugiter e Xcltare.
postquam AristoteIes docui quomodo eadem,quomodo idiuersa dicetur fab uti propter connexionem, solutionem aliam dat preceptionem,maxime necessariari ijs, qui tragoediainscribere uoluerint: hi autem huiusmodi. Quoniara tragoedia consta connexione, Golutioncmultum est in utras elaboraudum, multi enim poetae sunt, qui apte connectunt,sta parum apte posteusoluuntfabulam Pulaberrimus est Ciceronis locus libro primo Epistolarum ad Q . Fratrem, Epistola prima ubfinem: quisucspectat Mait enim. Illud te ad extremum,moro,C bortor, ut tanquam poetae boni Cmactores industri solent, se tu in extrema parte, C conclusione munerivia negoci tui diligentisimit, is, ut hic tertius annim impe ri tui tanquam tertius actus perstctifimus, is ornati simus uisse uideatur Debet igitur diligens poeta qui laudem ibi pararestudet,non minus artifici j ponere insolutione, quam in connexione. Cum emins latio extremus subula pars,maxime inbarret mentibus auditorum spes contingit,ut tota abuta uenistis depereat, nisi tabuerissolutio. Adnotanda illa uerbum conextu δει δε αμις, αμοτῶ λ ,hoc Hi oportet autem ab utras parte,connexione scilicet solutione abula:plausum 1pectatorum captare: num oτωατα et συγκροτειδεας est applaudere. Non disimili ratione locutus est Horatius cum ait. Tu quid ego, populus mecum desideret,audi, Si plausoris eges aula,manentis, C usq; Sesuri doncocunto Vos plaudite,dicata Actatis cuiasque. Tqucstquunturi
pergit methodum monstrare Aristoteles scribens tragoediae. Dat igiturulium preceptionem qua ad constituendam actionem 1pectat Non omnes quidem apte in tragoedia actionem constituunt: nam non simplicem sed multiplicem, multimembrems arripiunt actionem,quod in tragoedia est ualde uitiosium Simplex enim Cruna debet esse actio tragica,ut antesepe diximus Epoportu constitutionem suae actionis fuci vi driplicem: Non quidem ubi ipse plures,quam unam,recipiat actiones sed eiusnodi est: ut sim gula ipsius partes, utparticulae potius, unum tragicam actionem constituant. ideo Aristoteles ms -κετ γ Ωκον uocauit πολυμι υθον ic enim debet intellio locus ille. Si quilis igitur actionem Epic pota mutis Homerici,aut Iliadis,aut Od se construi cu aliqua actione tragica: erit in πιλυμ υ sngula
olim odia popoeia'. Hepfod cuiusuis pars una, actionem tragoediaesubministrarepotest Poeta
199쪽
possct eccipiali illim constituenda actione tragica, nam cum Epopoeia quos una luntlim tam o, eced.m modo consutiatur aciles labi in crror in C idco Ari ot.monet,ut cuticut ne actione constituat - λυ ob hoc Istruariti. vitabit, vitii in iuus. praetcrea animaduer tet ccrto contineri statio a ctioncm tragicum,num criodumsolis unius ut ante dcclurullimitiit id excedit Epopoeia dulcm multo,rtim tincrum actioncm complictitur. Hoc uero uolens ignificare Aristoteles in contextu apposuit illa verba, es ριλα δορ My Πιωρυιοἱ ,hocs, quis tota Iliadis abula una tragoedia cocludat Ouri inquit, icci qui pars aliqua popoeiae,tro1αdiu constituit: Et tota quide popoeiamuhasectiones tra gicus conlinct.Si uero totam Epopoeiae actione aliquis conetur uni tragoediae instrere,uchcincter errabit.
Ibi cicia impropicrpoc malisl ngitudinci partos placongruontem suscipiunt magnitudincm , in actibus uero multo praeter id, quod susco: ptum negocium exposcit, longiores cu adcrcnt.
Explicut rutioncm,cur constitutio action tragici non debet esse πλυμ, esculi Epicae est duae tem buti modi. Epopoeiae longi imum cst pocina,mi Itumque excrescit quia non habet prae tam ic unicto partes quoquc fu longiores sint nec e est ut iit conuenientcs π cstondeunt toti partes uocat ut opinora ipsa Epipodia Grande,uustumque corpus, grandia quoque vrcmbra σpartes habeat oporten hanc igitur vocat conuensentem partium magnitudinem in contextu Aristotcles, quae proportioni tot competit. A diuersa uti est in tragoedi sinam si prolixiores partes Epi fodia inredigo inquis smere
studeat . non conuenient action quae persepti illis,cum non excedat Solis unius periodum, οσι habet in contextu Aristoteles, quia generale hoc nomen os omnium poematum, in quibus imitatiost agentium hominum,seu negociantium.neque potest Epop ticinisαμα uocari: num habet απαχνελιο uisiuperius diximus, pincusuo loco copiosius diccinus.
Cuius ci signum id esse potcst, quod hi qui totum Ili j cxcidium D
mul composecro, ac non potius sin sula scparatim palles, sicuti Et ripi, de Medeam, uc Niobcia quod Aeschylus minime obicruauerit,uel prorsus cadunt,uc certe inscii citc certant.
Cinnis ars,quae praeceptiones tradit, artifciosealiquid agendi, obstruatione nititur earum rerumqtiae recte minusve recte ante actae uerunt . has enim improbari,illas probari cognoscens Jacile praecipit, quid tuita dum, quidsequenta.ArijLigiturpraeceptione, quῶ actione constituenda,eo modo,quo constituitur Epica uolens coprobare, sert exempla qlior unda poeta G, qu qu)d paruartificiose actione constitus' cnt,uebcmEt rimprobati ab omnibus poeia una actio uni spersonae requiritur, quanto magis in tragoedia Pripsertit olim nonnulli iij excidia, uastatione . hoc reprehendit Aristot. quia elasimodi poematano constantunductione sed pluribus ideo ut hoc significaret addidit in contextu ολην, quia singillatim omnia, que acciderunt in eo xcidio,persi cutisunt. Hoc plane aduersatur urtificio scribendorupocmulti. Nequegrauare plura de hac re dicere in praesentia,nisti paulo post mihi copiose est et agendu de Epopoeia, eius, omni artificio subibocide fert exemplum cx antiquis Poetis Aristot de uastatione Ili .Historicorum munus est propriu,nopoctaru,aut unius personae multas actiones persequi aut multum perficituru,nus octae circa lina unius personae uersuntur actiorie.Sι quidpraeter huc addi Gid Epipodice victui huc tamen lege,lit NIII LAcati Argivi nominatis Moπ0σιν,quale inscriptione, .c2aene multiplicῆ in poemate uno possita reprehendit hoc loco Aristo.uerba Athenaeisunt haec. 1υει μύωπις σῆπυ ταχ, τινες ἶλμώιεις, ν δ 3Μου ποδεγκα- κασίντθενο 19 Lot τέροισας εἱεις 'ἀνομα, νὴ λά,--
actione e plures,pluriniarum s personam actioncs persecuti uorantibarici igitur,nspecu ac pici,
200쪽
tinum debent unius personae arripere actioncm,ris, ut ait Aristotelis in contextu, IV c, με ορ. Vertii nimiit cresepe nobis dictus.VNAN VNIVS PERSONAE A CT IO ME M. nam si in circa unam perso iam uersetur,non continuo laudandus,posui: cnim unius personae plures, diuersis se actiones, praeterea tam prolixe fori epotcs una actio cxprimi in Tragoedia, ut non concludatur peririodo unius Solis, id quod est proprium omnium Drantatum. Ideo in contextu volens haec gnificare Arist. ait debere nos imitari in bucre Euripidem, non Asc lum. Vterq: horum Nioben fabulum scripsit sed Aescistus aberrauit ab artificio constituendae actionis: nam prolixiorem constitui quam putiuntur angusiae Dramatum. hunc rem declarat Suidas cum ait. ἄτε ρ Ἀο πλεονα sii τῶ Βάρ. V προσωπων κωμωδὶει-O Q. αριτο φάν ruet, μγ Ni ocu εως πιτης μερας επικα tis in m γα ὰ
exprimerebolcbat, quare estu est,ut non faciat lugentes, e eiulantes Herbas, cui caeteri poetae Nioben igitur vehementer dolentem ob mortemfliorum cum uellet monstrare non istam quidcin Iugentem, aut
pcbiliter loquentescit sed sidente iuxta tumulustioru, obuoluto cupite: Idem expreset in Achille eis scistus, ut paret ex uerbB, quaesuperius recitaui. Possunt haec conseri cum eo Ioco Ciceronis,qui est mo ratore ad Brutum, ubi ait, pictorem quendam egregium, cum de crure posse se penicisso summum Agdis
memnon is luctu inlitari in mactatione Iphigeniae, caput illius obuolatu pinxissee. Qua rem paul ante, cilloqueremur: a m ποντος retulimus. Verum de his hactenus Satis igitur constat Nioben Aeso lsi
scripsissee. mcdea ab co quos scripta innuere uidetur Aristotsed id mihi no sath Iiquci ex ullo alio ueterir: qui idscriptu reliquerit. Niobi quos scimus tragoedia a Sophocle scripta,uis ea nominat Atheneius libro
tum a sequantur. Etenim tragicum, atquc humanum est.
Agatho, cuius musso subulum paulo ante nomiκauit, explosus fuit aliquando a lectatoribus, iisd parum artificiosedctionem tragicam constituiset similes scisci picae constitutioni qua aetate uiuebat Socrates,e Plato, foruit Athenis Agatho hic poeta tragicus, eaq; ratione putarim ab Aristotcle nominari, abd homine de facie perfamiliariter nolsci, sepesistitis tragoediaru recitationi interfuisset. Eii Plato
: istoxics,constitutione tragica si in iis sit Epica , uitiosum esse, es satis probari, ideoq; reprehcdendos
esse ac sociis, qx artificili hoc ignorm .hocino excepto,in alijs rob egregios istos se demostra laudes