장음표시 사용
141쪽
clerici re 'et ii imm priuati exemptione
'cubiliat in , et nolentes e s solvere conm, viri tantum debent coram Iudice Ecclesiast. s Ercommunicatio contra clericos negotianis res non en laetae Ad ferenda sententiae. go.
Idem die de Aspensione d clericalibus cs-
2 D incurris citaras panas, qui negotiatio
Axtra ceas emptareu, in venditionis in tali genere possam clerici, di Monaei I culictimpune emere, et vendere, immo quan Gq. rtiam in tali genere. 12. Monaca me Dorias, florea ei, conficiebant . in vendebant. II.
On est negotiatio claritis prohibita emptio
Puarum, ut ex iis vinum confectum maiori pretio vendatur. - ec item conductio alienorum urorum ad percipiendas fructus ministerio suorum operariorum, et vendendos sis.
- us item emptio,.ra venditio rei immutata etiam ex siue lucri, quando fit abnuesta, rem Actentandi se, di monasteriam indi
r TRiplex emptionis, de venditionis gerum
L nut cum Doctoribus communiter assigno. Primum, quo emuntur necessaria
ad congruam sui familiarii; propri* su
stentationem,Sc superflua vendunturthoe Sue genus licitum est, de naturale, omniq. hy iure approbatu, ut bene asserit m Thomas: quaest. Ir.art. Secundum,quo aliqua muntur non necessaria propriae, mille';sustentationi congruae, ut a se, vel a suis insumantur, vel conseruentur, sed ut pro Prio artificio mutata carioti pretiq alij iterum vendanturi ut cum emitur coriumrvi in calceamenta compositum, vel lac rum ut etarmatum in vomeres longe ma tori pretio, ac fuerint acquisita,vendantur Tertium . quo res aliqua emitur ad cuiusnem praecise , ut ex ea maius lacrum ac-suiratur i non ratione alicuius mutationis in re ipsa contingentis, hocq; genus ven ditionis propriissime appellatue. dc est vera negotiatio. Re hoc tertio benere vela
ditionis potissimum procedit titulusi circi quem examinandum erit primo, an talis emptio, de venditio secundum se licita sit. Secundo An sit licita Clericis, C Monacis, aliisq; regularibus, dc si non quo iure,qua te rationei dc titulo ipsis prohibeatur. Tertio,quaena, paenae fini statutae contra eosdem de negotiantes. inarto, an dentur aliqui casus, dc quinam isti sint, quibus ex sentur ab incursu huiusmodi pMnarum. Assertio I. Tale genus venditionis, Sc emptionis secundum se licitum est, ct a'
viderim. Dixi, fecundum se,quandoq; enim
ex aliqua circunstantia, vel ex prauo fine Sasan ementis, dc yendentis, vel per oppositio. yme r
nem ad aliquod ius, vitium est, de damna bile . unde iuremerito dixit Augustinui relatus in c. fornicari, et s. quoniam 88. LI.
Fornieari hominibus semper non licet; nego- reddatae tiari ver) aIiqueddo licet,aliquando non licet. sum ire
Probatur primo assertio . Ex nullo capite, seu motiun talis negotiatio repugnae rectae rationi,dc naturali aequitati,ergo secundum se licita est. Antecedens probatur. si quod esset murumum repugnans Acc. maxime hoc esset, vel finis lucri captandi,ves excessus in pretio;sed neutrum ex his obest; non primum,tum quia finis talis lucri essis potest moraliter bonus, vi,si fiat ob sustentationem propriae, & stiae familiae vitae,dem augendam tui, tuorumq: congruam decentiam, item ad erogandas opportunas eleemosynas , de ob exercenda ali opera misericordiae. Et Isberalitatis, alta t. --rumq; virtutum, qu* omnia redolent chamritatem, suntq; tines morasiter honesti ;tum quia huiusmodi lucra permittuntur a iure, vel propter laborem, industriam , pericula proprij pretij amittendi, vel prompter temporum diuersitatem, de locorum, secundum quam rerum pretia, o vat re rariantur . non secundum, tum quia id , quod exigit venditor supra i l,quod eroga-s
uit in prima emptione rei,coc itur ra laene laboris i industriae, & exercuit, 'um fiant pretio aestimabilia , de debent cumphiari in venditionibus; tum quia ille excesta sus attentis circussitantiis loci, dc temporis non suppostatur esse supra latitudinem iusti pretis, sed intra supremum, de infimum ilicitum autem semper Eit,rem vendere intra hos limites, pilain si in tra hos minoris res iuerit empti s . . Probatur secundo assertur, quia tale genus vendendi maxime est Reipublicae utile dc necessariam, nec ulli est iniuriotam, ergo iicidiim est. Antecedens quoad prunam
partem probatur, quia per ipsum in Rem' eis publicam inducitur copia rerum valde utilium, de necessariarum, qua bus dysti.
tueretqe, si non esset tale genus vende adii O vnii cum enim unaquaeq; ciuitas. seu locus reis MD -bus omnibus etiam necessariis non abun- .det, de unusquisq; vel ob paupertatem,vel ob alia incommoda non possit ex stilo loco ad se trahere,valdh omniam confert utilitati , si per aliquos negotiatores deferantur. Probatur quoad secundam, quia tali
modo vendentes, nec laedunt venditores,a
quibus ipsi emunt, nec emptores, qalbus vendunt, eo quia iupmnuntur, de emere,oc vendere intra limites iusti pretis, videlicet supremi, medii de infimi, de licet,
quandoq; pretium, quo vendunt, videatur nimium excedere pretium, quo emerunt non erit tamen iniustum, eo quia iustitii
Didbilium .ium. Cmsentiunt omnes, tuos tret riuo ret venditur,non a tene enua Cat
142쪽
comparat iue ad pretium,quo res fuit empla , sed comparative ad valorem,quem reshqbet secundum communem aestimationem in loco, quo emitur. vel vess itur. sic contingere potest, ut valor rei in loco, in ego emitur sit exiguus tuita communem aestimationem peritorum in talii Q.&in loco, quq venditur i Mean uem *s limationem sit longe maior .
non enim valor rerum attenditur praecie iuxta naturam earundem reri , sed etiatu)ad copiam, vel penuriam ipsarum, de emptorum, tuae in diuersis locis potest esse diuersa, ut iupra i Assertio II.Tale g*pus vendendi non est
licitum Clericis sacris initiatis, n*c Mona cis,alijsq; Reguleribus,taq; maxime divi num statui Oloru, dc iuribus. Ea comuni .i Probatur prima pars, quaa statuata ricalis , leu Moiiachalis debet esse valde
remotus a curis secularibus, quibus negotiis animus Den deditus ab obsequi, diu,
nis ret hitur, ergo exigit,ut non implice tur negoti tio nihlus,per quas maxime ani limus occupatur.& cultu diuino auocatur
unde iure merito habetur Ecclesiastici 16, species dissiciles,et periculara mihi apar
Merunt; dissicile exuitur negotians d negligere ira et non ivssifieabitur caupo d peccatis.
Probatur secunda pars primo ex c. consequens dist. 88. ubi legitur clericii ab indignia qn libus abclinendum,m ah omni cuiusm bet negotiationis ingenio cessandum. Secun-d ea c. imoa 'ita, et honesi, cleric. ex cerunt. i. ephae tit. ct c. g. M clerici, vel Monati ubi legitur fab interminatione
anathematis prohibemus, ne Monaci, vehclerici causa lucri nego Atur. . Dixi, scricis factis initiatis; non enim' existimo Clericum nondum in sacrisco stitutum asset huiusmodi iuribus, quidquid
etiam si berit Beneficiarius, qui quid asse-Lugus rat Ltigui rom. a. de iussitia et iv. qui a Mincens taliovem, cur sub iuribus prohibentibus non comprendantur .Clerici sacris
adhuc noli initiati, asserit, eam esse, quia sunt liberi transeundi ad nuptias,sed etiam Clericus, ut benisiciarius potest ad eaidem
nuptias transire, ergo ex hoc capite non.
debet excludi ab pisdem iuri us prohibentibus. Quod si afferat idem Lugus ex vi beneficii obligari Clericum ad vacandum
Deo, ac proinde non posse vacare nego
tiatstaibus statim impugnabiturGulabe neficium supra statum Clericalem addit sintummodo 'nus recitandi ossicium diuinu, ergo, si hoc adimpleat, de status Clerica.. .... lis in minoribus secundum se ex mente . . , misi eiusdem Lugi non subiicitur iuribus pro--. - - hibentibus, nec subijcietur etiam,vi habet
annexum beneficium, cum hoc non exigat magis Deo vacari, quam, quoad ea, quae per tale beneficium imponuntur. Moue
ad horum inexendum, tum quo ea crosa in c.
tra smissa in versie.postposito de electioni
Clerici in minoribus constituti iudicantur, ut dici, maxime cum liberi sint ad transeundum a statum laicalem; iura autem prohihentia, ut pote odiosa respiciunt scia Iummodo statum in omni rigore, de stricistissimo iure clericalem; tum quia Clerici
per susceptionem minorum non aliquo iam re onerosa coarctantur ad vacandum Deo per aliqua opera ipsis praecepta . sicut conmatur promoti ad ordines maiores. go poterunt vacare negotiationibus, alioqui licitis, cum tota ratio prohibiti ianis fundetur in eo , quod de iure debeant
soli Deo vacare; Neq; obctat, si dicatria
Clericoa etiam in minoribus gaudere quivbuscunq; priuilegijs Clericalibus. ergo detis bent etiam assici oneribus, prohibitionibus assixis statui Clericali; qui enim como da alicuius status sentit,debet, & eiusde imcommoda sentire; non obstat, inquam, e quis in faustrabilibus status est amplianisdus , restring dus in odiosis. uicoritve dissicultas, an etiam Nouitii SRegularium , de Professi nondum sacris initiati, & Conuersi veniant sub prohibiatione iurium praeallegatorum. De Noui
liis nondum profruis vix potest esse ratio ambigendis certum enim est, non caderet sub iuribus; tum quia non veniunt nominet proprie Monacorum in odiosis, nec Regniariam , cum regulis adhuc non intellia
gantu et obstricti, quinimmo cum adhuc *culo ciuiliter non intelligantur mortui gaudent omnibus saecularibus priuilegiis iure scilicet succedendi,testandi,de suis bin Nondumnis quomodocunq; disponendis tum quia intelli- sicuti libere exercent munera Religionis, et ita libere se eximuntiab oneribas, quae ebdem Religioni inhibentur . De professis nondum sacris initiatis est specialior ratio
controuersiae, tuin quia ipsi vere veniunt nomine Monachorum, seu Regularium;
tum quia ex vi Professionis emissae speciala iure obligantur ad vacandum specialitea Deo,&distrahuntur a curis saecularibus; quapropter sentio, eos compr*hendi. De Conuersis maior est ratio dubitandi, quia tamen de ipsi ciuiliter sunt mortui taculo, ideo debent etiam ipsi soli Deo v iuere, nec liberi sunt ad transeundum .i flatu monacali ad laicalem, & suis muneribus ipsi quoq; sunt assixi, quibus contra ordinem status monachalis nopossent vacare,si ne gotiationibus saecularibus implicarentur . Mettio Ill.Contra Clericos,& Resula- rea a ignato emptionis, & venditionis genere negotiantes statuta est in primis pina privationis exemptionis a gabellis, tributio, aliisq; oneribus, a quibus ex dispositio-bus iuris eximitur status Clericalis, ubi tamen per Episcopum, vel alii, habentem in ipsos potestatem quasi Episcopalem princesserit trina monitio de desistendo, & non destiteruit. Colligitur haec Paena ex c.vlii
143쪽
ao de vita , ct honestate elarie. Deinde est etiam suspensio a Clericalibus ossicijs,haee.que colligitur ex c. consequens gi. dist. oe
communicatio, Si colligitur ex efecundum . exrad ne clerici, vel monaei. Item aliae arbitrio ordinariorum innigendae, ut constat
ex cone. Trid. feg EI. de reformatione e. I.
Circa has paenas varia suboriuntur dubia discutienda, quorum y Primum est in ordine ad priuatione C.
exemptionis gabellarum , an requiratur explicith trina distincta monitio,au sussiciat una pro tribus. Sentiendum est, triplicem distinctam requiri, nam ex fine legis requiritur,ut resultet cotumacia in trasgressore.
& meorrigibilitas, quae certe non est,quando delinquens semel solummodo est moni iressore, ius I tum quia paena priuationis regulariter non incurritur, nisi post trinam moni-
resident. ; S licet dicatur, quod una permemptoria aequivaleat triplici; hoc tamen Don valet, quando finis legis non videtur consistere,nisi per triplicem distinctam, ut euenit in casu nostro, in quo non apparet
incorrigibilitas, quam intendit lea punire
per cum minatas paenas.' Secundu est, an talis priuatio exempti ius intelligenda si uoad omnia bona d linquentis, siue Ecclesiastica, siue patriminni alia , an vero tantum quoad patrimo'nialia. Sentio, quidquid in contrarium asgalaian serat Zamaa. Iit. d. tract. s. cap.6. n. s. Ibi dem . vers.llota etiam, intelligenda esse quo ad patrimonialia tantum . Moveor ex eo
cap.,quia hona Ecelesiastica sunt immunia ex genere suo; patrimonialia solummodoratione perlonae, cui sunt addictaulla sunt bona Ecclesiae, ista sunt bona propria d
pitio ' i luctuis . ex Glosa autem , in Panormita- amissu, M in c. pia' et iam de vit. di hone T. Verie. priuilegi uin exemptionis per delictum ne
gotiationis perit in bonis tantium, & sa
cultatibus sius; nec cogetium oct, ut ex deli
eio Clerici Ecclesia ipsa subeat paenas; nev que dicas non subire paenas Ecclesiam; sed tantum clericum delinquentem; nam talia bona non priuantur secundum se exemptione , sed limitatiue, prout pol sidentur ab ipso delinquente, cum, s talia bona,
vel per renuntiationem . vel alio titulo tranferrentur in alium Ecclesii ministrum, sare. adhuc gauderet eodem priuilegio exempete tionis; ccintra enim est, quia onus soluenis .em p di gabelias est ratione earundem rerum ,& lic semper verificatur, quod bona Ec- trimu priuarentur priuilegias, quibui ex ua. Lenem suo gaudent, quod tamen non videtur congrue dicendum, eo quia bona
ceteriet, ipsaq; Ecclesia debent esse praquocunque si tu immunia, & exempta.s Terti inel l .an si, per transgressionem
P rAcc Hl de non imgotiando Clericus priouetur exemptione Gabellarum . seu onerum,qua gaudebant ipsius bona patrim nialia , dc pollea renuat easdem gabellas soluere, possit conueniri coram iudice latisco, an vero tantum coram Ecclesiastico .
Difficultas haec maxime ab ea dependet, qua controuertitur,an Clerici negotiantes priuentur dumtaxat immunitate Sabellarum, an vero etiam priuilegio tari, O canonis . Hostiensis in Le. e. postremum de vita Hostiere honest. Ver. . cui subscribit, Silvester sub sis
Perbo excommunica tia 6. num. 6. sustinet Silum
priuari etiam priuilegio mri, & ea nonis st* ex verbis textus, qui indistincte loquens dicit, quod Clericus ex tacto ipso priuilegium abiicit Clericale. Innocentius docet Inno non priuari priuilegio canonis si quis sua- centium dente &c. priuari tamen priuilesio mri.
Recentiores vero magis communi ter, interqtios Molina tract. r. disp. 3 a. Tab ala verbo clari 3. docent priuari tantum exemptione gabellarum in rebus suis, non na .
alijs clericalibus priuilegijs. Sentiendum
existimo priuari dumtaxat exemptione gabellarum, non tari, nec canonis,ac Pr inda non conueniendos coram Iudicibus
Iaicis, sed tantum Ecclesiasticis. Ratio est, quia priuilegium tari, & priuilegium c
nonis respiciunt statum clericalem, dc con ceduntur ratione status, non personae prae cise, ergo nisi expresse per iura canonica nisis io statuatur, per iura generaliter statuen iistia priuationem priuilegis Clericalis non ea a dis debent venire, maxime cum talis priuatio I nq--- sit in odium personae delinquentis, nox, status. Adde,quod ex V finali de vita di ho-
nestate Veram asseritur, quod Clericus itinegotiationem exercens subisciendus sit statutis, & consuetudinibus patriae; statuta autem patriae sunt, ut onera persoluantur . non ut Clerici subiiciantur iudicio Dri saecularis, ergo &C.
Quartum dubium eman excommunicatio exposita in c. secundum extra ne elerim, Uvel monaci sit latae sententiae, an ferenda . Sentio tale non latae,sed ferendae lententiq. Colligitur ex reg. generali, quam tradie astrus a. de lege pan. c. i. vluester verbo
excommunicatio I. n. 2 i. scilicet excommu
nicationem esse sententiae ferendae, quan stet . do verba, per quae exprimitur,sunt tantum eo viatoria , & nihil aliud additur, sed, quando dicitur sub paena excommunicationis. ub interminatione anathematis, ut euenit in casu nostro, verba sunt tantu tria comminatoria,ut sentiunt pri allegati Doctores, de alii communiter, ergo dce. Confirmatur ex concit. Trad. fessa a. cap. r. Conelaude reformatione ubi saerosancta :Sinodus Triecti imponit Iocorum ordinarijs, ut trangressores coerceant paenis a Summis Pontificibus alias impositis,ergo, si requiritur, ut ijs pae nis per Episcopos coerceantur, signum est, quod Concilium senserit tales Paenas non
esse latae sententiae, cum haec non indigeat ministe
144쪽
ministerio hominum, nam ipso facto in Drituri sed sententiae stren lae. Haec quae diximus de excommunicatione, proportionaliter sunt intelligenda etiam de sepe
, --- sione a Clericalibus ossiciis, quod ulterius ais h. . Lolligitur ex verbis Jaeia paenalis relatis in
sinit per c. co sequens v bi dicitur a clericalibus ei
tuam ebs togatur abstinere, ubi videtur requiriatu*- nunisterium iudicis,ge importari actionem hominis, ad insigendam paenam, quod e
a. i. hs se dicit icntentiam ferendam, non latam. p. p.ria Allerti IV. Praecitatas paenas ex vitu, mi rium praeallegatorum non incurrit,qui ne- r Ada. gotiationem per alios exercet. Lesus lib.
Lestius m Medina de Restit. quast. go. art. a. Probatur allertio primo, quia, cum lex Medina illa paenalis sit odiosa, non est extendenda ultra casum in iure expressiam, sed in dispositionibus, quibus Clericis, vel Mona eis interdicitur negotiatio non exprimitur Megotiatio per alios exercita, ergo dc CODirmatur, quia ratio prohibitionis est, ne animus Deo deditus negotijs occupetur de dii trahatur saecularibus, sed haec ratio euat in eo, qui per alium negotiatur, er-Probatur secunde, . Deterius est statui
Clericali exercere munus Macellarij, ac Tabernari ,ac sit exercere negotiationem,
fi quidem illud, de magis vilius est, & m gis distrahit, sed iura tantum prohibentClericas munera Macellarii,& Tabernari jPer Propriam permnam, ut patet in Clem.
I. de vita, di honestate clericorum ergo&c. x et ' Anertio V. Extra casum explicati generis venditionis, de emptionis, quo scilicet res assiqua emitur, ut deinde vendatur immutata pretio lucrativo, postunt Clerici,&Religicidi licite vendere, dummodo. saluetur aequalitas, aliaeq, Icges requisitae ad rigorem Iustitiae coitu uucatiuae , de legatis,si quae est, quintinnao, quandoq; etiam In ca-iu explicati generis licite id pollunt prae
stare, dum modo tamen res illari quas ven
dunt, non acquisierint ex line lucrandi. Probatur assertio; quia emptio, de venditio ex genere tuo lacica est, & nIn mala,
ut late probatum est supra , sed quotiescunq; non est ex line lucrandi modo supra explicato, non redditur etiam mala respectu Clcricorum , dc Regularium ex iure sititio, ergo ex nullo cap. mala, Hinc
- - 1 onestinata primo emptio, qua Reli-d ligiosi rem aliquain acquirunt, ut ipsam
elaboratam propria arte, &m opus aliquod commucatam maiori pretio vendant
ad sua, monasterijq; congruam sustentationeina sic antiquitus Monaci spoi Las,storeas teste chra' lomo conficiebant,l sq; vendiori S tis se ipsorum pretio sustentabant; nam Oin haee venditio non eli propria negotiati ius species, v clupra.dion cit mala lecundo emptio, qua Cle:
ricus uuas emeret, ex quibus per suos operarios, vel famulos vinum conficeret, dc Polle. venderet lucro maiori percepto; nam sic non venderetur res immutata, prout requiritur ad genus negotiationis
prohibitum, & licet Molina tract. a. disp. Molina.
qa., asserat talem uuarum emptionem,de
vini venditionem per Epichelam computandam esse inter negotiationes prohibitas,nihilominus ex suo arbitrio hoc statuit, de contra iuris dispositionem, quod Ilatuit S i heia in paenalibus legem non este extendendam ultra casum a iure expressum, d ultra ge' hiau, . . nus prohibitum, dc Epichaeia in fauorabi viais iis Iibus potius est inducenda,quam in odiosis. uum. Non est mala tertio,nec inter genus ne- 1sgotiationis prohibitum computanda, mum ductio alienorum agrorum,quos Ecclesiasticus per operarios coleret, de fructus imdc perceptos venderet, quidquid in comtrarium asserat idem Molina loco citato gnam in primis lucrum non acquireretur ex re immutata, sed ex fructibus suorum arte, & labore de nouo productis. Deinde conductio. qua talis est, non est illicita, nec prohibita Ecclesiasticis . secus neq; ibceret eisdem ad excipiendos stuctus ad congruam sui susi eruationem necessarios; supposita autem conductione conductor etiam Ecclesiasticus facit fructus suos, non minus, ac si eosdem exciperet ex fundis beneficii, vel bonis patrimonialibus,sicu- . ti autem,si fructus ex bene io, vel patrimonio perceptos vendaci non dicitur pro- malua, prie negotiator, nec incurrit petuas con- ramenta tra Clericos negotiatores comminatas,ita, asimu
nec si vendat fructus ex agris conductis e ceptos negotiator in rigore censendus est. . Neq; dicas per talem conductionem, huc.
tuuinq; venditionem Acclesiasticos non ,
minus distrahi ab obsequiss Diuinis curim; spiritualibus, ac distrahantur per rigoro
lam negociationem , adeoq; non minus
hanc, quam illam cadere sub allegatis iuribus prohibentibus; contra enim impingnaberis, nam in paenalibus non valet a
gumentum a simili,nec a paritate rationis,
ta ubi in lege paenali unum delictumias
certo, dc de erminato genere exprimitur
non est extendendum ad aliud delictum non comentum in tali geneee, quamuis hoc esset quandoque grauius, echaberet easdem rationes, Ac deformitates , quas excludere intendit lex prohibens: dc ratio est, quia odia semper sunt restringenda, de non extendenda ultra delictum expressum; neque item obitat,quoatalis conductor Ecclesiasticus teneretur ex eisdem fructibus gabellas solverei non ob stat,inquam; nam ex hoc dumtaxat sequitur , quod cum illi fructus sequantur naturam tundi, sicuti fundus utpote saecularis non gaudet immunitate, seu exempti ne onerum, seu gabellarum, ita nec ga
deaut seu ius ex illo prouenientes; non s
145쪽
enim ex eo, od sandus sit locatus Ecclesas lim, fit Ecclesiasticus , sed sequitur naturam sui Domini principalis , per hoc tamen non inducitur ratio negotiationis in contractu, in quo non est. Hic tamen aduerete, quod, quamuis talis conductio,.-'' , ta venditio fructuum non veniat subali amitiora gatis iuribus, Ac sub ibi comminatis paenis, si rarum, valde tamen indecens sit. & indecora statui Ecclesiastico, eo quia personas retrahat Deo deditas a cultu diuino; unde iure merito hoc genus conductionis, & vendistionis ex fine praecise lucrandi prohibitum est per alia iura a I.quast. 3. . occinctu carthag. I. oe q.
6 Non est mala quarto emptio, & venditio etiam rei immutuae ex fine lucri,quando fit ex necessitate sustentationis et iisdem Ecclesiastici ementis , & vendentis, vel monasteris maxime indigentis. Ratio ex eo deducitur, quia lex intendit nimis auidam ,& anxiam Ecclesiasticorum cupiditatem lucra superflua acquirendi amou re, quando autem necessitas urget, nor Praesumendum est , quod Pontifices ita arcto voluerint amouere, eo quia in hoc , , , , nonre nimis anxia cupiditas; quod comi. Whrinari potest ex ias, quae diximus sub titinantur is lo, clienatio, scilicet eximi ab incursu pae-xho , Fbiorum eum, qai contra iuris dispositio-D 'M. nem vendit. seu alio modo Prohibito alienat bona Ecclesiastida ex aliqua vigenti necessitate, eo quia mens Pontificum prinhibentium fuit tollere facilitatem Ecclesiasticorum alienandi, quod non euenit,
quando vendunt, seu alienant ex necessita
te , tunc etenim per quandam Epichaeiam praesumendi un est, non includi alienationem in iure prohibitionis. I Non est ultimo sub paenis iurium prohibentium negotiationem Clericis inclusi negotiatio seinet, aut bis facta, eo quia iligPaenae sunt contra exercentes negotiationein,proprio autem non dicitur exercero qui semel , aut iterum negotiatur. Addet , quod per unum, ves alterum actum negotiationis non ita amouetur animus ab ob-
se ijs, Ec cultu diuino, ut indueat culpam proportionatam grauibus paenis impositis ; quinimmo, cum illa sit leuis (leuiter enim amouet) grauibui illis panus non potest subiacere.
Diluuntur nonnulla dubia ad primam , & secundamia Pra notionem.
An vendi possint res in spe. SUMMARIUM. uouitur status difficultatis. r.
Venditiones rerum in spe possant esse, vel eo ditionata,vel absoluta. 2. Distinctiones variaspes, sub qua rex venae tur . Ibid. Venditiones rerum sub De eum conditione a futuro licita Iunt, non fortiuntur tamen epfectum,nisi pari eata eo*ditione. 3.
Licita et venditio rei sub spe proxima,nons remota jacta absoluth.
Diferimen intefl venditione har editatis ne
dum delata, in Iantum sub Oe, in re et
timem praua nondum caprae,sed tautrum sub spe capienda . s. Si spes,qua venditur sit proxima, reddata
tamen remota ex inciaria venditoris, ipse venditur reuelar compensare, quantum
spes i ta iuditio prudentum emmnur. 6. Alpes adimpleatur, et venditor non trad tyraedam emptori, tenetur ad compensa dum totum id, qaod emotum fuit. I. compens inda mi in hoc casu secunsum vat rem, quem habet at pro tempoee,quo pra
da capta fuit, si ea ut ex iis, qua statim
xj autem ex iis, quae non exigunt statim con- fumi,etemptor fuisset illam conservatur i, tunc compensauda videtur secundum valorem pro tempore restitutionis. Ibid.
Isquisitio prima.Cum dictum fudirit praenot. i. huius tit. contractas LII. nomine rerum, quae vendi,
vel emi possunt,uenire bona non solum praesentia, sed etiam futura, Titius Piscator,vel Caius venator vendunt tertio emptori ea, quae ille uno iactu retis capiet piscium, iste, que unica determinata dia
acquiret animalium,vel volucrum Per v nationem . Quaeritur iam, an talis vendibtio licita sit, ta valida, quod est idem, ac quaerere, an vendi licite possint res in spe . in quid in hisce, & similibus casibus peris agendum , siue aliquid captum fuerit, siue nihil . Pro quo
Aduerte, huiuimodi venditiones de reis ethus sub spe, vel posse esse conditionatas, quatenus res illae vendatur, si aucupentur
vel percipiantur , ut fuse in l. nec emptio f
146쪽
tenas vendatur solummodo absoluth spes illarum rerum, siue capiantur, siue non capiantur. Porro spes illa, vel potest esse de re certo moraliter, vel probabiliter fu- ura,qua ratione dici poetii spes proxima, et cum fundamento, vel de re non ita pro- habilitea futura, qua ratione dici potest remota, ta sine rationabili fundamento, amisi . Item illa spes potest esse moraliter cella a re.xta secundum se, quatenus si exerceantur,quae aesa, am- fieri debent,moraliter sit reducenda ad ac, rq r-ρ- tum, sed incerta, seu incerti exitui resiphq eiu venditoris, quatenus non adimpleat. vel nolit adimplere ea, quae praestare temnetur ad executionem spei. Tandem vel venditor adimplet, & capit, sed non reddit emptori, vel adimplet, sed non capit. His positis.
Respondeo primo venditiones rerum sub spe cum consitione de futuro licitas esse, di validas sed non sortiri effectum, nisi purificata conditione . Probatur,quia ex uno cap. Tenditiones sub conditione non repugnant iuri, ut tradunt conformiter ad om-Iua iura late, & communiter Doctores s ex alio per mutuam consensum in tali contra.cia nullius ciatrahentium laeditur ius, siquidem,si nihil per iactum retis,vel per vena tionem capitur, (cum contractus per non implementum conditionis dissoluatur, 3 emptor remanet in suo iure pretii promi si, venditor in iure, quo Prius erat, seu potius in negatione iuris ad res, quas non
habebat, nisi tab spei & si laborem suum tebat G- impenderit, debet infortunio suo impu-
tare, cum labor ille impendatur in fau, Lis. Ia rem eiusdem venditoris, non emptoris,ad .. capiendam scilicet praedam, ex qua possita Morem perci re pretium ab eodem emptore a- .rem, non enim hic conduxit operas piscatoris, vel venatoris ad sibi venandum, vel pinetis istis, caudam, sed tantum comparauit ius ad ko labo- habendam Praedam, si quam acquirerere ea pro piscator, vel venator, nec pretium statui.
tur pro labore, sed pro praeda ex suppotatione, quod acquiratur. Respotadeo secundo; Licita est venditiores sub spe proxima , seu cuin fundamen to facta absolute, secus vero, si venditio sit ei sub spe remotactu siue rationabili fundamento . Probatur prima Pars; spes illa, cum sit de obiecto certi, moraliter, vel sabiem probabiliter futurossi pretio testim hilis, ergo licite poterit vendi, & pro illa Pretium acquiri . Antecedens probatur, quia spes illa est cum electione mediorum finis adhibith illis mediis regulariter solet obtineri, sed executio illa mediorum quae est actuale exercitium artis, ladustriae applicatio, & labor ille impensus, quinimmo . & effectus regulariter obtinendus sunt pretio aestimabilia Lergo spes illa &c.
Neq; obstat, quod quandoq; finia, seu prae-
dae captio non obtineatur; non obstat, in quam, quia hoc omnino per accidens est ,
nec tollit rationem venditionis, nam venditio solum respicit absolute spem praedae
moraliter obtinendae, eum electione me diorum ad ipsam,quae spes a venditore d terminate,& absolute transfertur in emptorem , & opera impenduntur in fauorem ipsius , per quod adimpletur totum id, quod intentum fuit in celebratione contractua, unde, si postea praeda non capia..tur , hoc debet imputari infortunio empistoris, cuius nomine factus fuit iactus retis, de inita illa die venatio, ea proportionali ratione , qua imputari debet infortunio extrahentium,quod in extractionibus,quae Dim fiunt Genuae in electione Senatorum, de hic Mediolani in ludo mox indueri pro This reparatione montis D. Ambrosi illi non exeant, qui ab eisdem extrahentibus suo. Senator runt seleeli; hi etenim non determinato emerunt pretium illud, quod assignatur pro singulis extractis ad proportionem
preth ab eisdem extrahentibus soluti, sed solummodo spem acquirendi illud pretium , si in extatactione illi coligerint,quos ipsi extrahentes elegerunt, neq; dicas ex hoc sequi venditionem illam fore condi- , I. tionatam I contra enim impugnabetis.' quia illa conditio non assicit venditionem illius spei, leu iuris, sed assicit solummodo. consecutionem pretis assignati pro illis, qui diuinant eos, qui extrahuntur; und, non purificata illa conditione diuitiati Dis extrahentes non consequuntur illud pretium assignatum, non tamen per hocitollitur, quin subsistat illa vetaitio, cum ipsa sit absoluta. Dices; non subsistit venditio haereditatis rem
factae ab liaerede, vivente adhuc eo, cui emsuccedendum est, eo quia adhuc delata non est, ut habetur L i. g. de bared., diei , -- at . vend. ergo nec potest subsistere vendis Totio rerum nondum per piscationem , vel venationem acquisitarum, sed tantum sub spe acquirendarum. Consequentia probatur. Ideo haereditas nondum delata vendi nequit ab haerede , quia venditor adhuc nullum habet ius in eadem haereditate, sed etiam venator, vel piscator natium habeeius in praeda nondum capta, ergo &c. N que huic insitantiae responderi potest,quod
venator,vel plicator non vendat praedam,
sed tantum spem ad ipsam; nam etiam dici
potest, quod haeres non vendat haereditatem, sed tantum spem , seu ius illud, quod in ipsam habere potest. Sedcontra pruno sneganda est consequentia propter disparitatem rationis in iure fundatam; nam lux specialiter irritat venditionem haereditatis nondum delatae factam ab hqrede, eo quia vivente adhuc testat a dominium bonorum eiusdem Hreditatis remanet apud eundem testatorem; non irritat autem
nugenditionem prq de sub spe capiendista eo quia
147쪽
o quia illius dominium sub nullius pote- empl. & ratio est, quia ius erigit, ri totum
-- ---DoL id, quod capitur, tribuatur emptori, qui
sicuti se exposuit periculo amittendi pretium , si ni nil misset captum, ita exigentoratione debet gaudere sorte secundum id totum, quod sapium est, ergo in defectum traditionis debet c*mpensari secundum
ad uatum valore in rei captet.
Hic statim insuergit dissicultas, an in da- Ita hypothesi non traditionis praedae per
venditorem emptori,cumpensatio fac ted sit secundu valorem rei sapiae pro tempore , quo capta frit, an vero secundum vaestorem, quem res ipsa habet pro tempore, quo facie ira est ea de compensatio, si fori res illa creudit, vel decreuerit in pretio Senim restitutionein, seu compensationem faciendam esse secundum valorem, que res habebat pro tempore in pro quo capta fuit. Ratio ex eo deducitur, quia pretiu rei consumptibilis restituendum est secundum v alorem pri tempore, pro quo proe si imitur dominus ipsa in consumpturus, sed
praesumendum est, quod praedam per pisecationem, vel venationem captam Dominus fuerit pm tempore,quo capta est, consumpturus, ergo restituendum es secum
dum valorem inius temporii, Maior ero hatur, quia valos rei supponit, Et sequituet existentiam eius dein rei, unda sicuti rei, quoad existentiam deficientis nullus est state est, nec in alicuius cederet praeiud, tium, sicuti cederet in praeiuditium test . toris venditio haereditatis. Secundo tex-r tus ui d. L i. g. de harad. O act. vend. irritat quidem venditionem haereditatis nondum delatae, non irritat autem venditio. ad . . r nem spei ad ipsam haereditatem, est quia po)i in unusquisque vendere potest, quod habet, s.' pon id, quod non habet, & sic etiam venator non potest vendere Praedam , quam, Id a non habet , potest tamen vendere spem.
. Di sine fundamento perinde est, ac si non esset , sed eius, quod non est, non potest esse venditio, erra spes remotae, de sine funda nemo rationali no potest psse valida venditio . Maior probaterquii spes sine fundamento est inanis, sic inanis est spes quam iuis habet piscandi in flumine , in quo novit non adesse pisces,vel ita paucos, ut regulariter sciat, non posse irretiri i seu capi, sic inanis est spes venandi, si non habeantur media proportionat ad finem venationis consequest dum i spes autem planis est omnino imaginaria, ac si noli es.set. Minor etiam probatur, 'uia per venditiopem, sicuti transfertur ius pretis ho enditorem ita aliquod ius in rem saltem Poraliter proxime potentem poni, debet in emptorem trans lari, seu quod idem est aliquod ius, quod propter probabilitatem euentus sit pretiq ael limabile, caeteroqui
- non soluaretur aequalitas. U Respondeo tertio, si spes, quae venditur sit proxima secundum se, reddatur tamen reinota ex incuria, seu desectu venditoris, quatenus in venationei vel piscatione non adimpleat, quae adimplere tenetur, tunc venditor obligatur ad compensandrum, tantum, quantum spes illa iuditio pruden tum attentis circunstantiis, di quantitate pretii, vel soluti, vel tonuenti aestimabitur, ut clare deducitur e ' ara. e pn, & ratio euidens citi qui aven M'. ditor se obligando ad tribuendum emptori totum id, quod per unicum retis lacium, et per venationem unius diei capiet exara, iustitia commut uiua se obligat ad diligenis eia - - ter laetendum rete, d illa die venandum ii talis enim inter ipsos conuentio habet salistem rationem contractus innom in ti, perinde enim est, ac si emptor diceret, Do, Deias; sed ex laesione tu ilitiae commutatiuae oritur Obligatio compensandi id, in quo fit laesio, ergo dcc. Respondeo quarto; si spes adimpleatura quatenus per iactum retis, vel per vena-
nationem aliquid, siue magnum, siue Par trum capiatur, sed venditor non dat iuxta conuent. praedam emptorii, tunc obligatur venditor ad compensandum tantum sGuantum illud iam captum aestimabatur.
Lolligit ut ex eadem i. s ractum m de am
v audit, ita eiusde, praut iam deiecit nullum Ua- potest esse augmentum, vel decrementum m et valoris,ergo rei consumendet valor atteniendus est secundum aestimatisenem, qua in habet, quando existit, dc consumenda elli
non secundum augmentum, vel decretnen. aam
tum , quod habitura fuisset, si perilitisseticum non persistat, nec permansura prae- 2
sumatur. Minor etiam probatur, quidpi' mi. sees, es animalia in venatione capta redd- rosa
Iariter lard statim consumuntur. Quod si a es supponas in venati s illius diei animal aliquod vivum captum fuisse, quod dominus fuisset ad longum templii conteruatum rus.&quod pro illo tempore fuisset maiorem v. xlore in consecuturum. tunc dicendum arbitror rellituendum et se pretium
iuxta valorem, quem res habet teinporq restitutionis I ratio est, quia quotiescunq; res perseuerat, si contingat ipsius pretiuincrescere, vel decrescere, crescit, vel decrescit emptori, nisi decrementi iii iusta caul fuisset venditor, ergo , cum res debui se perseuerare,dc nQq perseuerauerit ex causa venditoris, ex iustitia tenetur idem venditor assumere in se omnia onera in Duo rem emptoris, quae sortita suisset eadem
res , si perstitisset; qui enim causa eii nor
perseuerantiae, causa etiam damnorum est, quR ex non perseuerantia sequuntur .
148쪽
tractibus minimi trans seret ab eodem Amrg
F. II, An vendi possit res litibus subiecta
SUMMARIUM, Statur disse Italis is ea, particulari. I. Diuersi status, iuxti quos examinari potes disie taI. a. Actor in lite te ens fuam actionem alteri etiam aquali per venditionem, inualid)eedit. I.
Si cedat potentiori actionem, S ressio ipso iure est natis , di in panam mulctatur iactura actionis, seu erediti. q.
si Reus conventat rem litigiosam alteri vendat scienti rem esse litigiosam, in contra inctas omnias imitus est, in emptor tenetur pretiam Fisco refundere,or venditor similem quantitatem eidem Fisco applicare. . Si vero vendat ignoranti, contractus quidem nullus est,sed emptor non amittit pretium, quinimmo tertiam partem animetiem3 rei acquirit. Ibidem .
I r I uisitio feranda . Theodoricus rem
cst Pollidet, vel praetendit varijs subiectam litibus, a quibus, ut se eximat, vendit Candem rem tertiae cuidam personae facta Conventione cum eadem tertia persona de determinato pretio soluendo i Uuaeritur san Iicita, & valida sit talis venditio, quod idem est, ac quaerere, an res litigiosa postillicite vendi. Pro quo. Aduerte in primis, in exposito casu, vel rem litigiosam vendi detracto pretio ad mensuram incertitudinis euentus in lite, S. expensarum in ipsa habendarum, vel vendi tanti, quanti res valet secundum se non considerata ratione litium, incertita- diuis, ta expensarum, nulloque detracto pretio ratione ipsarum. Dcinde res ipsam I Mos litigiosa, vel venditur personae aequali ei--.-dem venditori non habenti maiorem a I- - ctoritatem, nec ullam superioritatem, velo, i. perion e superiori, quae adhuc dupliciter ..isi in Potest esse superior, vel ratione praelatiost, . . s. nis in nobilitate, diuiths, aliaque aliquacuam a. praerogativa, vel ratione or Eci , ta alicuius ministerij publici. Tandem vel vendens rem litigi am est Actor in lite, vel in cadem Reus conventus. His positis.
3 Respondeo primo I ii Theodoricus sit
Actor in lite, & per venditionem cedat actionem, quam babet in rem litigiosam personae etiam aequali illicita est, de inualida talis venditio . Probatur responsio ex I. lite pendente C. de litigiosis, ubi dicitur, Actiones, qua in iudieiam deducta fuit, vel res, pro quibus Actor a Reo detentis intendit inconivn Nam personam,vel extraeeam donationibus vel emptionibus, vel imbuscunt e alijs con- liceat, tanquam si nihil factum sit; quam legem Glosa ibi, Bartotas , ct Doctores commmuniter acceptant.
Respondeo secundo; Si idem sit Actor,& geedat potentiori actionem in rem litigi sam, cessio ipso iure est nulla, & venditor in paenam mulctatur iactura actionis, seu credita . Colligitur ex L si cuiuscunque modi c. ne liceat potentioribus, cuius rei ibi subditur ratio , aperta enim credentium videtur esse voracitas, qui alios actionum suarum redimunt exactoreg. Hic controue
runt Doctores, an haec, quae dicta sunt locum tantum habeant, quando cessio fi potentiori ratione ossicis,& ministeris p blici , an vero etiam quando fit potentiori ratione d nitatis. Stando in iure com- r M. muni sentiendum est eum Molina togam habere etiam, quando fit potentiori rati ne dignitatis, quia ibi lex indistincth loqui. rastra fetur; quod autem lex non distinguit, nec nos distinguere debemus, maximε, cum ratio finalis prohibitionis in potentiori
utriusque generis videatur militare. Haec tale. item, quae dicta sunt in utraque responsio ne locum habent,sivo talis cinio facta tu rit cum detractione iuxta mensuram incertitudinis euentus litis, siue considerata
praeeisd re secundum se , iura enim india illacte loquuntur. Respondeo tertio; Si Theodo inus sit 3
Reus conuentus, remque litigiosam alteri vendat scienti rem illa esse litigiosam comtractus est vinnino irritus,& emptor tenetur pretium Filao refundere, ta venditor eandem similem quantitatem eidem Fiseo applicare; si vero vendat ignoranti rem illam esse litigiosam, contractus quidem nullus est, sed emptor itoli amittit pretium, quod ipsi est restituedum, quinimmo
etiam acquiret tertiam partem aestimatio nis rei. Colligitur manitaste ex I. renctismus et de litigiosis , et consenti ne G osa Clota ibidem, Balaas, et omnes fere Doctores. Ex Bolus. quo autem proueniat, quod, si vendens sit Reus, teneatur ultra restitutionem pretii faciendam emptori refundere Fisco aequalem quantitatem eidem pretio, in casu, quod emptor fuerit conscius contractus
litigiosi, vel tertiam partein aestimationis eiusdem rei eidem emptori, ta reliquas duas Fisco iuxta multorum sententiam, si non fuerit conscius ; non vero ad haec Amra teneatur, sed tantum ad restitutionem . D pretij, si ipse vendens fuerit Actor sid existimo ex eo fieri, quia Reus praesumitur possessor eiusdem rei venditae, adeoqueo aetransfert in emptorem fortius ius in praet- iudieium Amris, quod iura punire intea dunt i Actoe vero transfert solummodo actionem sine possessione, cum ipsam illa non habeat, adeoq, non videtur ita grauim ter puniendus, cum hoc non cedat in pee iuditium ita graue actoris eiusdem.
149쪽
s. m. Pe venditione rei litigiose in omni casu.s MM M ARI U M.
Status controuersia expositus in eca parth
Dcita est venditio ,su alienatae rei litigiosa, quando est necissaria. a. Dem quando est ym 'Alis. Ibidem. Item quando Im ex debet licentiam. Ibidem. Iuni quando ceditur, in accipitur dotis no mine, o donationis ante nuptias. Ibidemum uisitio tertia. An eidem Theodorisco siue merit Actor iue Reus in nul- actionis io unquam casu liceat rem litigiosam vendere, seu accepto pretio in alium transferret Certum omnino ea, posse licite actionem, scia ius , quod ha et in eandem rem
accepto i illo pretio iii partem i seu alte
rum collitigantem refundere,siue per cessonem, siue per venditionem; nam prae allegata iura intenderunt dumtaxat aurem tere pendente lite praeiuditium collitigantium, quod oriretur ex venditione fae qab alterq teri ae personae, siue coniunctaea sue extraneae, ut clarus est textus ut dici lae pendente c. de litigiosis 3 hoc autem praeiuditium non oritur, qu ndo ius ab uno collitigante in alterum transfertur,
ut per se patet sume iure merito sit a in
in eadem l .e ense inus c. de litigiosis S. tran-
sectionis, ct s. diuisionis, dicit licero transactionem cum eo, inter quem, & transigentem res posita est in litigio, & iti diui.
sione haereditatis , in qua sit lis, unum c 'haeredem posse alteri cedere. Dissicultas
igitur disquisitionis est in ordine ad alima collitigaritibus Respoiid licere in duobus, vel x l
castbus. Plinio quando talis 'm. lus alienatio eii necellaria Bariolus in I. a.
Ecclesiasticarum, quod ius non se extendis
i---. ad ea, quae vel ministers' iudicis, vel alia causa ex necessivate sunt alienanda, ut late vidimus sub tit. Alierumatio honorum Ecclesiasticorum. Confirmatur,quia causa finalis
prohibitionis fuit ad tollendum praeiudicium alterius collitigantis, quod prouenit ex prauo afferatu, seu voracitate vendentis, qui alias actionum suarum rediis munt exactores, ut patet ex viribus ali gatis, sed quando venditio fit ex necellit arte, non prouenit ex prauo aflectu . seu voracitate , ergo 'c. In particulari necessa.
ria est venditio, qua res litigiosa relicta fuit alicui cum onere alseri ipsam tradendi tanto pretio, si hic illo pretio velit acquirere . Item venditio, qtra quis cogitur ministerio ludicis c. Probatur secunda pars. In venditi eactionis. seu rei litigio e cum alijs omnibus bonis non litigiolis, quae quis postidet, cessat quaecunque praelumptio traudis in damnum alteri in collitigantis in re liti,giosa, ergo cessat qu unque iuris p hi-hicio. Aqtecedens probatur, quia mMO M. praesumitur velle te rebus suis, seu uniuer- ν. litate rerum suarum, quas iure, & pacifice d. b. epinsidet priuare ex sine praecise illudendi L II. fadueriarm in quoad qliquas pes tantum, uin quibus intee se da Caci liquimin TQ con- .
coulit liter tantum praesuinendum eis has , . , ,. vendere, non principaliter. Confirmatur paritate iuris patronatus, quod quamuis .inon pollit per te specialiter vendi, quia est Dum contra iuris dis pstlitionem, Potest tamen vendi, seu alienari generaliter, scilicet. - euis uniuersitate honorum fluidem patroni. Pa re de A i' hi ',' 'm R. piis tui
culum de iure patron ergo et i .unquamuis olus res litigios' ex viris dispositive iecundus; illa praecise non posit vendi, poterit tamen vendi cum uniuersitate bonorum ' Probatur tertia pera, quia stante facultate , seu minillerio iudicis arbitraqtis ex cognitionc cqusae posse vendi, tollitur etiabuit vendendi, ergo &c.
do cli uniuersali,' isus eg. i o. Tertio damnum alterius collitigantis, quirum quando iudex debet licentiam Socinus, qui auctoritas eiusdem Iudicis fortius ius tri- supra. Addi cita n potiunt casus in iure Permissi in I. censemi sedet tigiosis, quan . do scilieec his rusinodi res ceduntur vel accipiunt uti dotis uomine , vel donationis ante nuptias. Probatur prima pars, quia iura politiva rei piciunt sol uni inodoratio nes liberas, nec Obligant ad ea adimplenda , quae iure bile vente, usi alia causa Muar se urgente adimpleti nun possunt i non enim lex praecipit impossibilia, nec ius ibi ipsit
coiitrariatur, ergo, si v editioicu aliqnatio
istosae ex aliqua cau est i ilion venit sub dis politione iuris prohibentis ; hoc e emplificari, ta explicari potestiuic quo prohibetur alaenatio rerum
An ossicia, ta bona publica posint vendi.
su MMARIUM. Bona publica non possunt per priuatas per
sonas vendi. i. Tossunt tamen ex iussa causa diendi p Principes, seu Magistratus. E. Regularit kr, et algenta praei pratione domini nequeunt Principes ossicia publica ven dere. ii
150쪽
publicd consensi. q. Multo vetivus posunt vendere ministri eor . dein Principum. I.
O publica possint licite per Principes .
seu Magistratus vendi, seu alienari P Non posse haec per priuatas person propria, in priuata auctoritate vendi est veritas spissa luce clarior, nam ad bona publica habent ad summum merum, de simplicem usum cnmulatriae cum alijs permnas talis
Possunt tamen ex iustis causis ex tacito Dei limiari potest consensisse , ut Prine nec h
p-c consensu. q. haberent potestatem dispone d ossi
piis eiusdem Reipyblicae pro suo arbitrio, Mi -- reclioloen iuxta maius honum inius A si presse en Publicae; maius autem bonum est eius t et dem, ut distribuantur iuxta maiorem diu tet gultatem personar B, & iuxta merit . uniuscusti, non iuxta pretium s hoc etenim ut plurimum respicit solum commodum eorundem Principum; illa autem distri utio utile totius communitatis, cum. ex ipsa sequatur disciplinarum, & honarum inium cura miti plendor, boni com- mit iis, leu Reipublicae, non dispoti qum. murias ardor, O sine ipsa illa omnia te-
Haec,quae dicta sunt, procedunt de ven- a.datione eorundem ossiciorum secundu' '
se, de ex defectu dominii a luti respectu
ven dentis 3 non est tamen negandum. squin, qgandoque interuenientibus aliquimbus conditionibps pollini licite vendi; tunc etenim praesumendus vi tacitus, Mimplicitus consensus populi, heu Reipublicae , Conditiones autem, qum copulative requiruntur sunt; primo, ut non venda sona, tur , nisi ex maxima necessitate eiu dem Reipublicae, vel maiori utilitate ex tali restv et venditione resultante excedente damna si 'eiusdem venditionis: secalido, ut vendantur solum dignioribus, quantum fieri potest, ne scilicet ex venditione facta indi- Maes vignis,uel minus dignis graue sequatur Reipublicae damnum i tertio, ut vendant moderato stipendi ne scilicet detur occasio emptori, ut multa inique extorqueat ad se seruandum indemnem.
Dixi in responsione, quod a fortiori di- scendum est de ministris Principum,haben- tibus auctoritatem dependentem, & dele
Republicae utilitatem; haec enim calami- sed tantum a Principe,qui certe non potest
iatum renaratici sera Norari lim niaiorem auctoritatem, ac habeat in se ip
so, illis conferre; quinimmo isti etiam stantibus allegatis conditionibus non vi Nub; dentur regulariter posse talia ossicia vendere lino expressa Principis auctoritate, posseti e & ratio est, quia isti dependentes, seu de- re emalegati habent solam adininistratiostem non cum plena potestate, sicuti habent
vlum, nisi eisdem conferatur, vel per Principem, vel per publicas Potestates. Inor ne igitur solummodo ad Principes, seu Magistratus locum habet diluuisitio. Pro qua et Respondeo primo Ioca publiea,puta mis m, Plateam, & his similia posse ex iusta causa iacite per Principes, seu Magistratus
vendi, seu alienari. Probatur primo ex sed cessogde eomahen.emptione bi dic, tur , quod nemo priuatus vendere potestres publicas usibus destinatas, ergo Princeps, seu fungens muliere personae publiae , i. terit easdem vendere. Consequena tia erobatur, quia exceptio quoad unum firmat regulam in ordine ad alios, qui tacles 1 sunt, sicuti ille unus , ex vulgatis .. tur M. Secundo quia iusta interueniente. i. . cauri Pyssunc Principes Castra, & Ciuit a.
Coua tes vendere, ut docet Coumrums in m eum
iuuias. pactum de pastis, emo a mrtiori poterunt vendere forum,viaique publicas in eisdem existentes, Dixi ex iusta causa, puta ad subleuadam Rempublicam ab alias imminentibiis calamitatibus , vel ob alias simi. tatum reparatio, seu Reipublicae utilitas praeponderant incommodis, quae oriuntur ex earumdem rerum publicarum. venditione.
Respondeo secundo , non posse Principes . aliosque non cognoscentes superio rem ossicia publica vendere, seu alienare, quod a fortiori dicendum eit deministras - - -
Principum habenti usioluminodo aucto- Principes abseluti &- et
ritatem clependentem , de delegatam . . Sed de his alibi iussor occurret sermo. robatur; quia Principes no habent dominium olficioruin Respublicae absolutum, di dominatiuum,sed tantu gubernatiuum, seu, ut alis loquuntur, absoluta iurisdictio. nem, non tamen absilutum dominium, ergo non pos Iunt de iliis pro suo libito disponere vendendo, sed tantum distribuendo iuxta modum potestatis acceptae, seu a. Republica communicatae . Antecedens probatur quia tota potestas Regis , vel proxime, vel remote derivata eli ex ex-dio P ,-- presso, vel tacito consciam populi; nullus ram h aut populus, nullaque Respublica exi.
An vendi possint bona secundum mindisserentia SV MMARIMM,
Ratio dubitandi evenitur. I Uari status, imita quos potest examinari. 2. Licet cuique res Iaas indisserentes vendere,