장음표시 사용
341쪽
pro quocunque lueto potest illi continge et rei in secundo autem non supponitur ce--adere lucro ulteriori, & aeceptando illud . pignus, de fructus eiusdem supponitur ac- - .-- ceptare in securitatem sortis promissae pro . a -- dote, de fructuum qui deberent ab ea pro-- . uenire, non autem pro quocunque lucro, uo i prouenire potest ex propria indu . tia, de t icet fructus pignoris, ut asserebatur in ratione dubitandi comuni prudentu iuditio sussicientes sint ad a. quandos fructus exigendos a dote, no tame sunt suificientes ad adaeqiranduin lucrum acquirendum per industriarn, & sic ad luminum praesumitur maritus per illam pignoris traditionem, O acceptationem implieite conuenire quoad fructus correspondentes praecise fructibus dotis, non quoad lucrum propriae industriae . Crediderim tametiad iuxta superius allegata adiecto solummodo salte. n generaliter pacto de compensatione lucri cessaviis, seu damni emergentis haec quae dicta sunt veriticari, seu praesumpto tali pacto saltem conditionato, si calus euenerit, vel damni emergentis. vel
An usurarie peccet maritus qui aceeptam dote na Dcero tradit cum pacto , ut sibi tradat in pignus fungumst eliserum, ut percipiat fructu . - S UMMARIUM.1 retus controuersia in fati terminis e pexi
MariIus dotem aeeratam mutuam Socero, acccrpit, et ab ipso in securitatem eat fessi pignus fructi' uri, dii fluctus ab icopcrc. p. as, usuranus est. a. Illa bona non eoosiderantur ampli I, H coralia, sed vi matvata. 3.
III uisitio septima . Maritus conue.nu de dote inquantitate, de qualitate cum Socero, quam in effectu ab eodem accipit, sed postea eandem mutuo tradit eidem socero cum pacto, ut sibi tradat fumdum fructiferum in piguus, non computarido fructus in sortem . Quaeritur lania, an illud pactum si usurari uin, de perceptio illa fructuinia sit obnoxia restitutioni.a Respondeo pactum illiid omnino esse usurarium, nisi respiciat praecise lucrum cessans, seu damnum emergens. Ratio m es est, quia iam illi fructus non exigerentur
ex motivo supportandorum onerum ma-ῶ..... trimoniallum , nam non exigerentur, ut fi uctus dotis, quae postquam translata est erum in maritum extinguit quodcunque onus in
tactio. ergo ex serentur, vi luctum m tui, quod semper usuririum est; neque eticas illum nouum contractum, quo maritus dotem acceptam mutuat Socero non esse nisi denominative, dc apparenter mutuum , caeterum secundum se aequiualere
doti non praestitae, idein enim videtur in re non date sortem, ac dare, & statim recipere, ergo si ex dote non soluta possunt fructus pignoris percipi ad sustinenda onera matrimonialia, in ordine ad eadem fructus eiusdem pie noris poterunt percipi ex dote soluta, sed iterum recepta; contri. enim impugnaberis, quia re vera mutatue titulus, dc si quando dos soluta non est,exi gunt ut fructus pignoris propter onera matrimonialia, quando eadem soluta est. de iterum tradita eidem, a quo accepta est non possunt absolute dici isdem fructus exigi Hrmaliter, ut fructus dotis ad eadem onera, sed ut damni ex mutuo emergent reparationis; neque dicas haec duo, quae dicuntur; scilicet exigi fructus pignoris propter onera matrimonialia, de exigi, ut reparationes damni emergentis ex mutuo facto de bonis dotis, omnino idem impor tare quoad rem , dc disse tre solummoda Ioad voces, ta modum significandi, une semper recurrit instantiae vis superim factae; contra enim impugnaberis adhuc, nam discrimen quoad rem in eo potis
mum elucet,quod maritus erigens a Sochro fructus pignoris ob onera matrimoniam Iia potest eos uem accipere, etiam si aliunde . habeat, quo commode eadem onera po sit sustinere ; exigens veria easdem non D,
tanquam ex dote, sed tanquam ex mutuo, propter ut reparationes damnorum en ergentiuna, onera in
non videtur iuste polle accipere, ii aliunde 'habeat, quo commIde ponit talia damna reparare, ut supra dicebamus, dum de Iu-etra cro exigibili in mutuis ratione damni emergentis, vel lucri cessantis. Ratio est, . quia non solum ex dispositione iuris , sed e---- etiam ex natura sua iustus titulus exigendi Fructus dotis, seu pignoris substituti loco
dotas lunt onera matrimonialia, quae non tenetur aliunde, etiam si possit, sustinere. cum ad hoc nec aliquo iure, nec ex conue tione obligetur, nec illa onera sponte ac
sumpserit, iustus autem titulus exigendi aliquid ultra sortem in mutuo non es, damnum emergens , quando illud damnum commode auferri possit, quinimmo cum sponte mutuans illud mutuum dederit praesumitur sponte, de implicite se obligasse ad illa damna reparanda aliunde, si vere possit. Dices iterum semper verificari illa bona cisse dotalia quamuis acquirantur alio scitulo scilicet mutui, unde semper retinent ordinem ad onera matrimonialia . quae si, cuti mox diximus semper exigunt cornpensationem,etiam si possint aliunde suiliis neri, ita etiam semper obligant, quamuis eadem bona dotalia sint translata alio ,
342쪽
tulo, ad reparationem damnorum, quammuis pollini aliunde reparari. Sed contra
ad inisso,quod vere sint bona dotalia, quatenus t a bona sunt data in dotem , pos .
quam lainen per maritum recepta sunt,ec per Ipsum alio titulo transferuntur , non
considerantur amplius, ut debita ex dote, sed ut debita ex mutuo. Ac sic sortiunt uepraecise conditiones mutui , nec ampli mutuatarius ipsa considerat , ut dotem cum illam soluerit, de per solutioneminera ipsius extinxerit, sed ut mutuum iquod aeque tier i potuit, vel de bonis dotis,
vel de a issa mutuante possessis. Quinimismo ipse mutuans, qui utpote maritus sustinere debet onera matrimonis ex eo, quod accepta transtulerit alio titulo in eum , actuo accepit ut dotem, videtur renuntiasse iuri dotis, ut dotis, dc acquisiuisse ius dum axat mutui, dc per conlequens debet s Iummodo seruare conditiones mutui, quae seruantur , & seruari solent in aliis mutuis, in quibus damna non sunt reparan
, da, nisi quando aliunde reparari non posmsunt
An iustum sit Statutum Mediolanensia,
quo cautum est uxorein ut statu vidui
talis posse exigere ab Haeredibus inariti, vel dotem, vel alimenta
pro suo arbitrio. SUMMARIUM.m fertur controversia ellcitata tempore. cara
Reiscitur prima ratio Bonacina asserentis iv
sium esse tale statutum , eo quid exactio
alime torum fiat auctore Iudice . et con cedeste statuis . a. Reiscitur fecunda ratio,qua asserit uxori Illa non dei lii dotem,deberi alimenta ade.que etiam deberi itit, qui dotem detulit. p. Re IIcitur tertia ratio eiusdem , in probatur illam ea actionem esse ex mutva saltem
statutum iniquum est, ct exceptio alimenta
rvm iniurii a hcressibus marita. s.
DI tu sitici octaua. Extat in hac Metadiolanensi I rouincia lex quaedam multica palis, qua cautum est uxorem in natu viduitatis posse ab I svredibus mariti exigere, vel dotem, vel alimenta pro suo arbitrio. Urta fuit controuersia tempore Eminentis litui Pederici Cardinalis Borro mae i. an talis lex tu foro conscientiae subsisteret, & demandata Prouincia, ut ipse rhfcri tu tom. de restit., et coneractibus disp. 3. qu p. g. punct. s. pro' unica u. S. Ter sic. mihi vero, diruncudi uauc controuersiaus
Bonatanae, qui concla sit posse viduam si Q labe usurae exigere alimentas cuius rati, Bonaci nes potissimae hae sunt. Prima, quia vidua na exigit auctore Iudice. dc concedente statuto, quod communi Praxi, de consuetu- adine receptum ex fide Causidicorum M diolanensium ipse testatur, Sed pace tan- . ti viri, cuius semper admiratus sum ingenium, de veneratus doctrinam, ponit profundamento suae assertionis id, quod vertitur in quaestionem. Certe qui acquirit rem alienam per praescriptionem etiam eum possessione malae fidei acquirit aucto re Iudice, de concedente lege ciuili, de tamen quis dubitat in foro conscientiae inique acquirere e Neque dicas legem
concedentem praescriptionem cum Pos r sessione malae fidei non et se communi Pra fiantiam. xi receptam, eo quia reprobetur per iusto a , canonicum; contra enim impugnaberis,
nam etiam ii dicatur statutum Mediola. '
nense utpote inuoluens implicitam ra- . iii notionem usurae reprobari, tum iure diuino, d. . tum naturali, nil dicitur, quod possit esse extra controuersiam . Debebat ergo prius Bouaeina probasse illud Mediolanense statutum non aduersari alicui iuri, antequam illud assumeret pro fundamento suae opinionis. Secunda ratio eiusdem Bonacina est, quia vidua, quae nullam marito dotem at- tulit, potest mile exigere Praemortuo marito alimenta ab Haeredibus eiusdem, nec
ullus est,qui assereret, si adesset in hoc si
tutum, receptionem ipsorum usurariam
esse , de statutum ipsum iniquum , ergo
etiam vidua, quae dotem attulit sine labe usurae poterit, approbante statuto, eadem alimenta percipere . Sed haec etiam ratio nihil meo iuditio euincit, nam in hyp thesi, quod mulier dotem marito non detulisset posset quidem maxime accedente his, sis
a tuto exigere alimenta praemortuo ma- marito ab haeredibus eiusdem ex titulo natu tria rmaratis pietatis , non rigorosae iustitiae , eo modo, quo filius familias praescribente
iure communi potest ex eodem titulo naturalis pietatis alimenta exigere a patre non rigorosae iustitiae; nam ii huiusmodia menta praeterirentura patre, non hamheret filius ius eadem repetendi, ut docuiumus sub titula alimesta, ex quo etiam sequi videtur, quod, si ab Haeredibus praemor tui mariti praeterirentur respectu uxoris alimenta . non haberet haec actionem ad ipsa repetenda; alimenta etenim in tantum lunt debita, in quantum urget necessitas ibia habendi, qua necessitate transacta non urget amplius onus illa tradendi. Quic autem non videt in ordine ad alimenta Praeterita necessitatem transiisse t Quod autem uxori piaemortui mariti non debeantur ab eius de haeredibus alimenta, nisi titulo naturalis pietatis, sicuti debentur a
patre siliis, deducitur ex iis, quae alleritidem
343쪽
sdem sonacina Iri teri S ratione, ubi dicit, duam authent. ad baie I. r. ia ver dubiis debere ipsam ali ab eisdem haeredibus, ne c., A cogatur victum sibi ostiatim quaerere, aut
vili arte comparare , vel ob alias causas uia non decentes statui uxoris praemortui, ram quae rationes suat similes illis, qui bus oblis gatur pater ad alendos filios. In supposi- Mone autem, quod eadem uxor detulerit congruam dotem, de post mortem mariti detur eidem optio, vel ad exigenda alimenta, vel dotem, non exigeret amplius
eadem alimenta, si ipsa eliseret, sub praeciso titulo naturalis pietatis, sed vi debita ex iustitia obligata ratione dotis eisdetria Haeredibus relictis, quae propterea si praeterirentur, possent repetis & per hoc d struitur tota vis fundamenti eiusdem Bois numa; nam exigendo aliquid ex naturali pietate non est vlararium , exigere autem, ut debitum ex iustitia, quod debitum non est, de hoe ex vi dilationis in soluenda dote, omnino illicitum, de usurarium est. Tertia ratio Bonaeiva haec cit; quia non est usura, nisi ex mutuo formali, ira vidituali, sed mulier illa alimenta non accipit ex mutuo, siue formali, siue virtuali hoc
est ex morbo dilationis soluendae dotis, sed ex iure sibi concesso per statutum, seu Iegem municipalem accipiendi alimenta, ergo dce. Sed laec quoque ratio nullius. roboris videtur, quia ius accipiendi albmenta formaliter, ut debita ex obligati ne iustitiae non potest esse nisi aequivalen ter ex mutuo, sed in hypothesi disquisitionis retor potest alimenta exigere ex obli
uatione iustitiae, ergo illud ius ex mutu jaltem aequi ualenter prouenit. Maior non
videtur pati disieultatem, quia onus illud iustitiae, seu ius exigendi ex iustitia nompotest habere alium titulumnis dotis non solutae; nam naturalis pietas non oblidarde iure iustitiae, de alius titulus assignam ris non est , neque die a assignabilem e
titulum damni emersentis, seu lucra cessantis ob non solutionem dotis, contra enim impugnaberis , quia illa cessatio I s. ita ri seu emergentia damni est ex libertate
oriri eiusdem uxoris, non ex rotantate. vi I --a ri- curia haeredum mariti , ergo debet sibi, e Iesim non illis imputare. Minor autem proba- di tur, quia mulier: non peteret illa alimenta
ex solo titulo naturalis pietatis, sicuti s ceret, quae dotem non attulit viro, & si alimenta noti praebcrentur,haberet ius ad illa repetenda, ergo&c.. Respondeo igitur ad disquisitionem , des statutum iniquum esse,& acceptionem
alimentorum iniuriosam esse haeredibus
mariti. Ita senserunt, ut refert, idem Eo
ae acina loco Aperius citato viri grauissimi in hac difficultate consulti. Probatur , quia nullum statutum pedimittens usuras, siue implicite, si ue ex p lici-xe validum est, di iustum clament. aerem
rator C. de muris, o in l. r. eo . g. in verbo, inquid de Muris est mentio C. de Summa Baldus Trinit. Baldus in rab. C. de maris, Angelus Angeiusta repert. verbo usura , Paulas de castro cons i l. incip. ad bene examinan. in I. atodub. sed statutum illud Mediolanense l altem implicite inuoluit usuras, ergo dcc Minor probatur usura est libere velle ea-rere pecunia sibi debita , & obligare detinentem paratum illam soluere ad solum,
dum aliquid pretio aestimabile pro illa de
tentione, sed statutum Mediolanense per mittens uxori in statu viduitatis opti nem, vel ad alimenta, vel ad dotem concedit libere velle carere pecunia dotis sibi debita, dc ex illa carentia confert ius ad obligandum detinentem paratum illam soluere, ut soluat ipsa Elimcnta, eu Premtium pro illis, ergo est iniquum, de usurarium
Dices primo , licet statutum absolute permittens usuras iniquum sit, non Ci eis;
men tale in causa dotis cardinalis in cli ment. I. deditaris, Balaus in l. fis. c. de iure
doἷivm. Sed mira, quia usura ab intrinseco, dc ramaura sua elu mala Argo in nulla unquam causa , nullaque ratione potest
cohonestari . Deinde illa usura non est causae dotis secundum se, cum illam detianens parat sit soluere, sed ex voluntate praecise uxoris volentis luctari alimenta
ex non solutione dotis, de nolentis talem
Dices secundo , statutum concedens optionem uxori, vel dotis, vel aliment
rum non concedere ex carentia voluntaria dotis respectu eiusdem uxoris ius pere adi eadem alimenta ab Haeredibus,
sed ex conuenientia status eiusdem uxoris,
aequitati enim consentaneum est, ut vidua venter uiuat iuxta sui status conditionem. Sed contrarivia per illud statutum videtur conferri ius iustitiae ad illa alimenta exjgenda, adeo ut, si non soluantur, habeat actionem ad illa repetenda, rit e quod verum non esset, si ius illud innituri Waturintur soli naturali aequitati, ergo quatenuc vetest ius iustitiae prouenit ex carentia illa et in
dotis, quamuis sub alia ratione videretur ,-- ius naturalis pietatis, quatenus procede e--.ret ab illa conuenientia praecise . Probatur secundo . Improbum esset statutum, quo debitum ex natura sua existinguibile vetaretur extingui in praeiudistium debitoris, quatenus ex illo teneret quotannis soluere pensiones,v. g. statutum quo prohiberetur censuarius passivus rest tuere capitale debitum pro obligatione
annuorum censuum, sed statutum conc dens optionem uxori ad habenda, vel albmenta, vel dotem vetat haeredibus maristi no extinguere debitum dotis,obligatquoad solutionem alimentorum,quod In mamgnum ipsonam meridi ita redundat, ero.
344쪽
improbum est,& iniquum. Aceedit pro pleniori confirmatione responsionis id, antei quod habet tilaester Uura g. quest. q. v Xore extra annum luctus, quae retinet possessionem aliquam in pignus dotis non posse fructus pignoris acquirere sibi, siuE aliunde habeat, unde vivat, siue non habeat, fi ponte retineat illam possessionein,malens te lucrari, quam habere dotem,unde m Metur, ne recipiat posimonem in pignus, ' me incidat in usuram , sed eam vendi faciat, vel recipiat in solutum l. a Dino dor de re iud. , ergo etiam si habeat, unde vivat, sue non habeat, si sponte nolit habere dotem malens sic lucrari alimenta. non poterit illa alimenta lieith acquirere, . ,' sed semper erit usuraria ipsorum perceptio i & ratio est, quia onus illud, quod refunditur in haeredes soluendi alimenta ervoluntaria non receptiona dotis aequiuaret iuri percipiendi fructus ex pignore, adeoque si illi nequeunt licite percipi, quando potest percipere doleta, ti sponte
non percipit, ita nec poterunt percipi alimenta, si possit habere dotem , & nolit.
Hinc patet,quam incongrue loquatur Bo
rraeuia refundens in eum tensum mentem
sit Uri, ut velit solumnodo non posse uxorem alimenta praecise ob dilationem solutionis dotis exigere, bene tamen ut Possit decenter vivere iuxta sui flatus com ditionem i incongrue, inquam, nam idem Metum Silueser expresse dicit,si sponte nolit dotem recipere malens sic lucrari non posse - attriuid ratione dotis non solutae exigeres, hi siue aliundd habeat, unde vivat, siue non ram habeat, ergo dum dicit, siue aliunde lia- m. heat, siue non habeat,non debet intelligi in eo sensu, ut excludat perceptionem ipsorum solummodo ob dilationem solutio.nis, sed etiam ad commode , & congrue vivendum ; Nec minia incongrue loquitur,dum dicit non inique capere, cum casiat auctoritate statu ii hoc praescribentis inon inquam minus incongrue s nam dum asserit siluester usurariam esse 'Iorem alimenta sic exigentem excludit quameunque auctoritatem ad ipsam cohonestandam, cum usura utpote ab intrinseco Mala, nullo iure possit cohonestari.
S. I. Ancora us mutuare , & patiens damna ex mutuo possit compensationem exigere etiam sine pacto. SUMMARIUM.casus eam baratieme dabitandi. I.
Etiam non extante pacto poteti m tuam exse
Oisquisitio prima. Titius coegit Frantia eiseum ad sibi mutuandum centum Dummos aureos, ex qua mutuatione cessauit eidem Francisco lucrum decem aureorum, quos certe acquisiuisset , nisi mutuasset; nullum tamen in celebratione contractus mutui appositum fuit pactum de reintegratione alicuius lucri. Conta
uersum fuit, an posset in data hypothesi Franciscus sino labe usurae exigere com pensationem talis lucri cessantis vitta sorotem. Ratio dubitandi ex eo deducitur, quod dictum fuit sub hoe tin contractus 3.
prauor. I p. versic. hinc nonnullas boriuntur diseultates , scilicet si emergat mutuanti aliquod damnum , quod tamen mutuans non deduxit in pactum non posse rationetralis damni aliquod lucrum exigere ex linstitia ultra sortem a mutuatario. Nilui minus Respondeo adhuc non extante tali non
positione pacti polle in data suppositione 2
mutuans exigere compensationem talis tueri sine labe usurae, ita sentit Molina disp. Mos alij plures t.m apud ipsum, tam Bonae apud Eonacinam disp. 3. quast. 3. puncto sona. ropositione X.n s. A probatione abstineo, eo quia haec adducta fuit in precit. prano
IS. Persi pro claritate aperitonis. Solum
remanet respondendum ad id , quod is rebatur in ratione dubitandi , pro quo praecipue indueta fuit huiusmodi diiquis,llo,cum alioqui soluta remaneat ex uictis incitata praenotione . Respondendum
igitur est, non posse quidem mutuans in primo casu sine pacto exigere reparati
nem damni sibi emergentas, eo quia in tuatarius illius causa iniusta non fuit, cuin muLuum laetum fuerat volente domino , et sibi imputare debeat, quod mutuauerit
345쪽
licet pactum indu um non Derit, mutuatarius tamen per vim illatam fuit causa iniqua cessationis illius lucri.
S. II. Ad quam pertineant fructus possessionis venditae ante solutionem preti .sUM MARI M.
Status contrauersa in svis terminis. r. Diuersi status, iuxta quos potest examinari quaesti'. a. Si venditis fuerit eo lata per traditionem possessionis vendita, et prafixus sit termi-ntis ad Iolationem non potes venditor fructus possessonis facere suos, si emptor in
Si dictulerit emptor solutionem ultra terminum prafixum potest iuste venditor exigere interesse correspondent fructitas pecuniae debita. Ibidem .
Si venditio non siit completa per traditi nem, sed solummodδper nuda pacta potest venditor retinere fructus possessionis, Wquequo pretium conventam persolua
ater e in principio venditionis estvventum sit, quod tales fructus possit retinere 'Aque ad solationem, si xh nihil conventum fuerit. I dem. Si Ran sit completa per traditionem I di facta sumit conuentis, quod ve ditor teneretur rem statim tradere, in emptor non ceneretur Ioluere, nis tali determinato tempore non potes venditor fructui facere suos pro illo tempore , pro quo non te netur emptor solvere pretivm. s.
v I uisitio secunda . Titius emit a Calai I A possessionem quandam secundum leaructiferam facta conarentione de pretio,' quod tamen nonsoluit; neque in hac con- Mentione villum interuenit pactum de Compensiando lucro cessante, vel damno emergente. Cum pretium conuentum postea per Titium non soluereturgonten debat Caius fiuctus possessionis venditae facere suos, quou et pretium conuentum ipsi solueretur , Excitatur controuersia apud si ne rum Terbo Uura a. quast. M.,
an Caius faciens suos fructus possessionis si usurarius. Pro solutione Aduerte venditionem ipsam, vel sup- et poni completam per traditionem posse fionis venditae,& immissionem in posse conem ipsius respectu emptoris, vel sup-roni solummodo completam per conuentiones,& pacta, Ructus,quando complexa supponitur per traditionem rei, vel Pr xus est terminus alisuis ad mluti nem Ponendam, via nihil fuit circi Medeterminatum. Rursus vjando praefix' est terminus ad talutionem pretii conuenti, vel soluit intra terminum, vel est. Ima mora post illum. Tandem vel in principio venditionis fuit per conuentionem statutum, ut donec soluatur pretium venditor percipiat fructus possessionis , vel nihil . Iuxta has omnes distinctiones, re Iimitationes praesens controuersia est diarimenda .
Respondeo igitur primo , si venditiosuit completa per traditionem, Ac praesim saeus est terminus ad solutionem, regulariter loquendo intra illum terminum non potest venditor fructus possessionis facere suos, si emptor soluerit; si vero distulerit solutionem ultra terminum praefixum po- r Mterit iuste exigere interesse correspondens trans mi uctibus pecuniae debitae . Prima pars uni in probatur, quia dominium possessionis per traditionem transfertur in emptorem sergo fructus ipsius transeunt etiam eundem i si quidem fructus fundi cedunt tio. domino fundi . Rursus venditor praemgens terminum ad soluenduin , ct nihil statuens a termino celebrationis contractus ad terminum concessum ad solationem praesumitur libere cedere, quidquid poterat acquirere a contractu habito unque ad illud tempus,ergo non potest se cius possessionis facere suos pro illo tempore, ad quod concessit dilationem solutionis. Ratio secundae partis deducitur ex I. Uuras c. de riuris ubi Glosa respondet ad casum ibi propositum, ut re vendiata. & tradita emptori, sed ab eodem non numerata adhuc Pecunia pro pretio ex mora deberi usuras, seu interesse pretii non numerati, unde habet actionem ex contractu, vel ossicio Iudicis L .f. de amempl. , & fundatur in eo, quod, ex quo praefixit terminum ad soluendum non . praesumitur libere cedere huctus, qui percipiuntur elapso tali termino ; neque dicas ad exigendum interesse pro fructibus
exigendis ultra talem terminum , non
lassicere venditorem ipsum praesxisse, sed debuisse etiam in pactuin deducere, quod, cum non praestiterit, cetat illi ius ad exigendum s contra eniim impugnabe- Ex mris, tum quia ex eo, quod fuerit praefixus P . terminus praesumitur saltem implicite tale paetum interuenisse, iuxta l. 2. S. nom---- utique f. de eo quod certo loc. , tum quia qui detinet rem alienam inuito domino, ram actata cum damno ipsius est iniqua causa talis damni, ergo tenetur illud resarcire. Respondeo secundo . si venditio non 'fuit completa per traditionem , sed i lummodo per nuda pacta potest vendi. qtor retinere fructus posscitionis quoad unque pretium conuentum persoluatur. suo in principio venditionis conuentum sit, quod tales fructus posset retinere usque ad solutionem, siue nihil de hoc eo e
346쪽
De usuris. Disquis VI. g. III.
Probatur primo ex praecit. I. in eo, quod non perciperet fruitas, quor .. V dira, ubi tegi ur si 'ra et percepit et, si res fuisset tradita, adeoque m. obii Ierit emptor, c u pomo &c. Recolite ea quae dicta sunt subiit.
re cogitur, nota illud verbum, cui posse'so tradita est, ergo si tradita non fuerit non cogetur illas persoluere , ut etiam gbidem optime aduertit Glo, S. tradita est
XI. curabit a. f. de action. empl. I. Ialia-- mvs S. ex Penditos. eod. Probatur secu n-
lo, quia fructus possessionis ad eum pertirent , ad quem pertinet dominium eluc em possessionis, sed ante traditionem rei domituum adhuc pertinet ad vendito.cem, ergo, & fructus ipfius, quos propidis ea potest licite recipere; neque obstantea, quae dacta sunt sub tit. contractat a. scia Iicet, quando res venditur determinate, si Pereae perire emptori, etiam si adhuc non sit tradita, ergo etiam si fructus pro ducat ante talem traditionem producit etiam didem emptori; ad quem enim peracinent pericula rei, debent & eiusdem
commoda pertinere; contra enim impugnaberis ex I s, quae dicta siunisub tit. conis
gratius a. praenor. O. ert. i. in I. ubi stare
tutum est, quae dicuntur in instantia, procedere, quando per emptorem pretium solutum est , vel oblatum , non autem quando illud promissum dumtaxat est, in nondum solutum, tunc enim venditor, vel retinet dominium rei, & facit seu suis tuos, vel eandem retinet in pignus solutionis, eosdemque fructus acquirit iuxta
Glos. re c. . onquestus extra de Hurit. Dixi, siue in principio vendet iovis convenis
da rvim conuentum fuerit; nam ex ipsi naturaliis. Mam aequitate, dc natura iustitiae videtur oriri, ,--- quod si ob dilationem solutionis non pin. Z .. rii commodis pecuniae, gaudeatiuis iri ci. Polbestio iis tuae, quoadusque illa mae.'-- persol intur , neque hoc est exigere Iu- nisu, ex crum Oh solam dilationem solutionis, sed MAR. non piluari fructibus, quibus gaudet ex relua, quousque compleatur contractus per solutionem.
Respondeo tertio, si venditio non sies completa per conditionem, & facta laearit conuentio, quod venditor tenereturrem statim tradere, & emptor non tendiretur soluere pretiumcomentum,nisi tali determinato tempore, non potest venditor fructus facere suos pro toto illo temo re, pro quo conuentum est emptorem non teneri lotuere pretium . Ratio est , quia ex quo consensit dilationi solutionis usque ad tale tempus cessit iuri suo pro imio illo tempore, dc dum promissit flatiniarem tradere emptori ex vi contractiis tenetur illam tradere, ergo non tradendo laedit ius alteri acquisitum ex vi conuenis. tionis, adeoque ius illud, in quo laesus est, tenetur compensarei laeditur autem
S. IILAn possit exigi aliquid supra sortem
pro periculo damni , non pro . ipso damno. SUMMARIUM Facti feries ditaeide exposita. E. Potest mutuans iusid exigere aliqvilo reti
nere ob periculum damni. E. conditiones regasita, ut inste exigatur, e retineatur. Ibidem.
Ruisitio tertia . Theodoricus temis Pore, quo ab ipso per Franciscum. Fexigitur mutuum mille aureorum, verisimiliter timet sibi posse imminere daminnum aliquod ex eo, quod non habebit aliunde, quo possit illud damnum, quod iis mei reparare . Stante illa probabilitate
damni, conuenit cum eodem Francisco, ut si velit mutuumgeneatur ultra sortem
luantitatem aliquam soluere ratione veri.milis illius damni, quod tamen re vertanon sequitur. Controuertitur, an qua titatem illam conuentam possit iuste exigere, & retiner . .
Respondeo posse iuste exigere ,& retiis
nere, hi adiectis conditionibus, primo ut a damnum illud non laxetur, ut verum, sed tantum ut verisimiles secundo ut damnum illud sit verh probabiliter, non merd imaginarie timendum; tertio ut deducatur inpactum initio contractus Toletus lib. s. Toletum
Uit. Sacera cap. a. n. g. vers. aeno modo, Nauar 2 avara sis coment. de Uuris not. is. n. ruit C
. vers. 3. Coaruae. lib. 3. variar. rc v. M set . . I. vers. T. contra Ambrosium de adgnatis, di nonnullos alios ab ipsi citator tata Vigna. cap. falabruδr de Wuris n. so. Ratio res. ca. ponsionis ex eo deducitur primo, quia ratione periculi sortis potest licith mutua spacisci de lucro aliquo supra sortem,quod propterea potest iane ias usum exigere , etiam si res ipsa postea non pericli et urivi lathostendi fab hoc tit. contractus 3 .pratast. I. asseret. F., ergo etiam ratione periis
culi damni verisimiliter futuri poterit pa- ei sei de aliqua quantitate sibi eroganda supra sortem, esto postea damnum illud
nou ueniat. Consequentia probatur, quia non minus videtur pretio arminandum periculum illud damni emergibilia probabiliter , de periculum illud sortis amissibilis. Secundo potest iuste, & liciae aestuu ars, ct vendi spes piscium piscandru
347쪽
ervnictimia siminis, quae aesti is eundo, quia, rem tam damirum, tio debetur,etiam s nulli capiantur, prout periculum rumpendat lyn mutuanta r 'Hpra doeuimus ex I. iactam retis in actio. mpl. . ergo etiam iuile, & Iicite poterit aestimari damnum, quod verisimiliter ri . . metur supera enturum, & deduci in pa- aergo secluso damno potest velle obliga, pro tali periculo iuxta veris Monem eompensationis periculi. Nihil militudinem taxato persoluatur aliqua minus
tur eidem concedenda optio ad elige dam, vel reparationem damni immedi te, vel compensationem periculi eiusdem,
quantitas,etiam si postea illud damnum non obueniat i sicut enim in primo casu es.fectus est tantum in spe, ita in secundo damnum est tantum in timore. & fi illa est pretio aestimabilis, hie est pretio etiam compensabilis.
I a sine usua possit mutuans obligama mutuatarium ad soliuendum aliquid pro periculo damni, etiam fi lue velit periculum in se assumere.
in exitur ecas in bis termisis. t. Rauoner asserantur probantes contractum ilitum non esse usurarium. MM----- fit dispositas ad repere daemdamnum, se ob eaerit,um patrii mutuans ipsum obligere ad finiensim certam quantitatem properieulo altius. s.catisfit aduersariorum obiems,
- Isquisitio quarta . Petrus exigit . Franciseo mutuos mille nummos
aureos pro certo determipam tempore , Pro quo tempore timebat verisimiliter idem 1 ranciscus, quod sibi damnum aliquod posset imminere; ratione talis das Di Francisco imminentia volebat ratione mutui sibi praestandi Petrus se obligare ad reparandum illud damnum, uobuenisset, cui tamen noluit acquievere Franciscus, involuit, ut obligaretur ratione periculi talis damni ad mluendam aliquam determinatam quantitatem, siue illud damnum contingeret, siue non contingeret. Controuersum fumantali obligatm sic ita C esset vlutaria rim ne . Placuit grauit.simis viris, quibus pro sita fuerat luee controueita dirimenda a notavium eumdem Franciscum eximere propter subse. entesim et , primo quia illud damni et ouum,cum sit verisimile est secundum a te pretio aestimabile , ergo ratione illius
pr.ecise potest mutuans obligare mutuam uretis tutum ad aliquid determinate persoluen
se dum nullo habito respectu ad damnum in An ' te pollea secutum, vel non secutum , ergo
i, is nolendo obligationem damni reparandi, M. ego silequatur, potest iuste velle obligatio, ' - nem compriuationis illius periculi, siue
damnum sequauin sim nonsequa in t a
Respondeo,si mutuatarius sit dispositus ad reparandum damnum, fi eueniret non , potest mu tuam ipsum obligare ad soluenis dam certam quantitatem pro periculo thlis damni, siue illud sequatur , linia non sequatur. Ita sentire videtur Lesus ita. a. Lemus:
de ivitia, di iti. cap. ro. de mutuo, di Uaradulat. t O. ae. 6. Probatur,non licet ex in
tuo aliquid exigere supra sortem, nisi vel ratione damni emergentis, vel lucri cessantis, vel periculi utriusque, vel sortis, vel in paenam propter moram, sed parato
mutuatario ad reparandum damnum, si Eueniet,cessat quodcunque periculum talia damni,siquidem, si eueniet, reparabitur ex obligatione iustitiae assumpta, nec lucrum cessans, aliaque in maiori assignata in supposito contraetii interueniunt, ergo suae posita obligatione mutuatarii ad reparandum damnum, seu saltem dispositione proreparatione illius non poterit obligari idem mutuatarius ad aliquid soluendum pro h li periculo; neque dicas supposita quidem obibatione assumpta reparandi damnum , si eueniet, non posse obligari mutrumatarium pro periculo ad aliquid sol
uendum, antecedenter tamen ad talem
obligationem posse ex libertate mutuantis lagari potius ad periculum, quam ad asinatim ipsiun, sicuti pro assecuratione sortis potest mutuam potius velle pignus , quam fideiussionem; contra enim impugnaberis . nam tota ratio in mutuante exigendi aliquid supra sortem est,ut seruefitur indemnis, & ut tollatur periculum ibiud damnificationis futurae, hoc autem iudicienter tollitur per obligationem ex iustitia reparationis damni, si evenerit; e-que absolute verum est clari optionem mutuanti ad exigendum aliquid pro perisculo damni siue euenerit, siue non euene ris, vel ad exigendam reparationem ipsius L damni, si determinath euenerit ; non inquam veram absolute iam ius tantum habet, ut consenietur indemnis, & praeiuditatium non patiatur ex mutuo, neque in ipsius arbitrio est inducere obligationem determinatam ex iustitia pro re indeteraniis nata, & inceria quotiescunque datur camtio cem, conditionata tamen, si damnum euenerit, caeteroqui exigeret illud pluris supra sortem ex periculo, quod ipse velleradesse, non quod esset in se, navi cessaret ex eo, quod'muuatarius vellet se obligare ad illud reparandum si evenerit. Ad illud, quod asterebatur pro assecuratione sortis,
quod icilicet possit velle mutuans potius pignu',
348쪽
rignus, quam fideiussionem patet ex se eb Satisfit argumentis contrariis. q. paritas, eo quia hoc respicit praecise sortem, quam potest velle assecurare omni
meliori modo, quo potest ,& potius hahere unum pro tutiori cautione , quam alterum, per quod non inducitur maior
obligatio iustitiae, quam exigat sors ipsa lin easu autem, quo mutuans vellet potius
obligationem propter periculem , quam Propter damnum reparandum illa obli-
ratio, sed illud, quod exigeretur intuitultus ohljgationis respiceret dumtaxat Periculam,quod cum tolleretur per Pr millionem de reparando damno, si eueniet, nan est secundum se pretio aestim-bile. Ex quo patet quid respondendum
fit ad primam, de secundam rationem squae in contrarium afferebatur in ipsa disquisitione. Probatur secundo. Non potest licite mutuans deducere in pactum aliquid ultra sortem soluendam ratione damni cmergentis,quando illud damnum potest
aliunde reparare, ut ex communiori Domorum consensu,&rationibus alibi ad ductis probauimus, ergo nec poterit licis
te deducere in pactum aliquid ultra sortem persoluendum ratione periculi talis damni verisimiliter obueniendi, quoties.cunque illud periculum potest aliunde tollere ; sed potest aliunde tollere primittente mutuatario de reparando damno, si obuenerit, ergo &c. Consequentia
prima probatur. Ideo non potest deducere in pactum reparationem damni eruergentis, quando illud potest aliunde reparare,quia mutuum in hac hypothesi non est causa talis damni, sine qua non
eueniret,sed etiam mutuum non esset causa illius periculi sine qua illud non eueniis
ret,cum aliunde sine praeiuditio mutuanistis tolleretur, ergo illud mutuans non pingeti in pactum deducere.
An lucrum cessans ex mutuantis industria, alioque modo secundum se luerativo reparatum potuit exigi.sUMMARIUM. Exponitur discultas in suis terminis. I.
Omissio negotiationis propter mutuum, vel fuit causa motiva, vel tantum impulsua equisitionis lucri ex indvnraa , EP qu
diud omis, io fuerit eausa necessaria , dimotiva acquisitionis illivs tueri ex in-dtis ria , sul tantum impiasiva non destruit ivs , quod habet mutuans exigendi compeniationem tueri ceta di tis. Iadatio pro nostra re ponsone. s.
Vsquisitio quinta. Mercator quidam,
ut daret mutuum amico , reliquit rcertam quandam negotiationem,ex qua certo mora liter lucrum aliquod erat periscepturus, sed ne omnino mistraretur quocunque lucro se contulit ad exercitium ,
in quo per suam industriam tantum acquisiuit,quantum acquisiuisset ex pecunia mutuata, ii ipsam implieasset in negotiatione . Orta fuit controuersia , a Mercator posset a mutuatario iuste, & licite exigere compensationem lucri illius cessantis ob negotiationem omissam propter mutuum. Uisum fuit Lessio lib. a. de Lessius
potuisse in eo casu Mereatorem exigere i t eum mutuatario compensationem illius lucri cessantis,eo quia cessatio illius lucri aliunde fuerit compensata, scilicet per Pro priam Mercatoris industriam in illo exedicitio, quod assumpsit, quam certe egere re non potuisset, si mutuum praestitum eidem occasionem sic Iuctandi non praembuisset. Nihilominus pro solutione
Aduerto omissionem negotiationis propter mutuum praestitum, vel fuisset causam necessariam, & simplici thr motiuam acquisitionis illius lucri ex industria , vel conditionem , sine qua illud lucrum non fuisset simpliciter acquisitum, quat
nus si non omississet negotiationem noxa
potuisset applicare industriam, seu cert non applicasset; vel fuisse causam solum- ... modo secundum quid, & tantum impulsi . .uam, qua tenus independenter ab illa po- e, tuisset adhuc ex illa industria lucrum illud o F- acquirere, & probabiliter etiam acquisi II rata uisset, sed, vel rem endo illud obstaculum negotiationis , quod aliquo modo difficilem reddebat applicationem ita, .m ut striae, vel magis applicando animum ad il- - . Iam acquisitionem induxit facilius , &Promptiua ad procurandum illud lucrum ex eadem industria. Hispositis. Respondeo, siue omissio fuerit causa necessaria, seu motiua acquisitionis lucri sex industria, siue causa tantum secundum quid, & impulsiva, non tollit , quin ex lucro vere cessante ob defectuin ipsum n gotiationis possit aliquid percipi a mutua- rario est contra Lepium ut supra. Probatur primo, lucrum illud cessans ex omisesione negotiationis propter metuum est
secundum se meritorium pretis, per quod compensetur, & illa acquuitio, quae iud pendenter a pecunia mutuata fit ex industria mutuantis non tollit, quin re v era Nen te tu illud lucru,quod acquireret ex negotiatio, ne, cesset,ergo adhuc si depedenter ab illa aequisierit per industria,potest compenta tionem lucri cessantis ex omi ssione negotiationis mutuani exigere.
349쪽
Dices primo, Iuer, illud eessans in
ias data suppositione non esse meritorium compensationis, cum aliunde compense
tur, & proinde ruutuatio ipsa non potest dici causa absolute cessationis illius lucri. Sed contra,quia illud,quod acquiritur in data suppositione non est compensatio lina Sri illius, quod cessat, sed merus fructus
v.- .. industriae, non enim prouenit a mutuata sisti. I-- rio, nec intuitu ipsius acquiritur ration Oera,sera mutui, sed ex sola applicatione mutuantis Independenter a quocunque mutuo I ex 2s i . quo non bene insertur, quod mutuatio ipsa non possit dici causa illius cessationis. Dices secundo, si ex aliquo mutuo cessaret lucrum mutuanti, quod tamen ipis mutuans posset per aliam pecuniam repositam, & in mutuatae locum suppositam cssicere, necessaret, non posset ratione eiusdem lucri cessantis aliquid exigere supra sortem, eo quia mutuatio non esset causa necessaria illius cessationis , cum posset aliunde impediri , ergo etiam, si aliunde posset compensari lucrum illud ei satas per applicationem scilicet mutuantis, illa mutuatio non posset diei causa illius cessationis lucri, adeoque haec non est meritoria compensationis . Antecedens communiter admittitur ab omnibus,
in a nobis supra admissum , & probatum fuit. Consequentia probatur. Ideo, qui habet aliam pecuniam repositam ultra mutuatam non potest aliquid exigere si Pra sortem ratione lucri cessantis, & muis ruatio ipsa non est causia cessationis talis lucri, quia aliunde talis lucri cessatio po-aesi impediri, sed etiam in casu nostrae responsionis cessatio illa lucri posset aliundem pediri per applicationem scilicet indu-Hrlae mutuantis, ergo M. Sed contra cors Cesso antecedenti neganda est consequen tia . Ad cuius probationem dico, quod quamuis cessatio Iueri videatur posse in utroque casu impediri, non tamen eodem modo I in primo etenim casu impediretur, qua si ex debito,& per media ex la non oris danata ad lucrum, neque ex natura sua meritoria alicuius lucri, eo enim ipso. quod quis bene sitium mutui alteri impergitur, tenetur quotiescunque potest sine suo damno illum immunem reddere a quocunque onere, ne in eo grauet,in quo gratifieat , & applicando pecuniam repositam lucro non destinatam neque ex natura sua, cum secundum se non sit fructife ra, neque ex intentione mutuantis, cum ibiam relaruaret, non ei poneret lucro, sibi
ullum praeiuditium inserret i in secundo
autem casu non impediretur ex debito, taper media non ordinata ad lucrum I cum nemo teneatur ad beneficatum indemnem consermandum , seu immunem,ab Dnere, applicare media , ex quibus secundum te sine ulla labe usurae regulariter
fructu, egerminant, quin immo sibi inferret praeiuditium, quod sub re non tenet indum priuaretur illis fructibus, quos ex inisdustria praecish posset percipere, illosque applicaret in compensationem illius lucri, quod cessaret ex mutuo. Rem declaret exemplum. Mutuet quis centum num. L e mos aureos destinatos negotiationi Fran,
cisto, certe etiam si alios nummos habeat, et . quibus posset cessationem illius lucri im- dam ea
Pedire, non priuatur iure compensati me te
nem illius lucri cessantis i Franci exb Lese gendi, si illi alii num m i, quos non mutua uit erant proximh lucro ex dispositione Domini destinati, ut admittit idem Lessius
lac cit. num. 86. proph medium ; quo posito sic argumentor . Ideo non priuatur in eo Polito casu mutuans iure exigendi compensationem lucri cessantis ex mutuo,
quia illi nummi,quibus cessatio talis lucri poterat impediri erant ex dispositione, re
intentione mutuantis destinati alteri tu cro, quo se priuare non tenetur, sed etiam illa industria ex natura tua est lucrativa alterius lucri, & ordinata ad illud, ergo ratione ipsius non priuatur mutuans iure exigendi compensationem lucti vere ce santis. Haec consequentia licet vere, de recte deducta sic tamen magis roboratur Non minus est meritorium lucri id, quoa est fructiferum, & ordinatum ad fructu ex natura sua, ac sit illud, quod ex intentione, ta applicatione Domini ordinatur
ad ipsos, ergo, si ex eo, quod mutuans ex x sua dispositione alios nummos ordinaueo rasaaestrit ad aliud lucrum non priuatur iure exigendi compensationem primi lucri cessantis, ex eo etiam, quod industria ex ri 2-- tuta sua sit ordinata ad aliud lucrum sequb Maiis..tur, quod mutuans non privabitur iure exigendi compensationem prioris Iucri cessantis, si re vera illud cessauerit. Diues tertio, disparem esse ratione allati casus ab exposito in relponsione, eo quia in illo mutuatio , & per conseque omissio negotiationis quoad rem mutua tam non est cauta, sine qua non acquireretur lucrum per alios nummos destinatos etiam lucro , siquidem independenter ab illa mutuatione, seu cessatione negotiati nis ratione mutuationis per illos lucraretur ; in isto vero omissio negotiationis essset simplicitet causa, seu conditio, sine qua mutuans non lucraretur ex industria , quandoquidem ipse mutuans non applic rei induuriam, si non omississet negotia. tionem, ut in responsione supponitur. Sed contra, quamuis omissio negotIatismis sit
aula, cur mutuans applicet animum ad
indulitiam, & acquisitionem lucii per alia
media, sine qua forte non applicaret, non propterea tollitur, quin omissio illa negotiationis, & cessatio a lucro verisimiliter per negotiationem acquirendo, sit meritoria compensationis, sicuti,quamuis ini sta acceptia facta in rebus alicuius fuerit causa,
350쪽
causa, ut iste per industriam acquireret sibi aliunde hona, quae sortasse non acquisi di ... ui siet, si non fuisset derobatus, non propterea tollitur,qtiin bona per iniustam ac-xu fit ceptionem ab ipta per fures derobata sint s. - obnoxia restitutioni. Cum igitur illa ces--- tio lucri secundum se sit meritoria prip is ti , cui non praetumitur libero cedere mutinis is tuans,iuret exigit compensari, nec ius comae - pensationis extinguitur ex eo, quod alium
Per industriam lucretur,eo quia lucrum .. . correspondet, ut fructus industriae, neensi. i. ex natura sua sit applicandum pro onereis, Hi de compensationis tollendo, nec applicetur ex intentione exercentis industriam . .
Ex his Probatur secredo responsio. Si extin-3 sueretur in mutuatario onus compensationis illius lucri cessantis, maxime, quia mutuatio esset causa , sine qua mutuans non lucraretur per industriain,' ideo hoc lucrum, quod acquiritur per industriam. videtur cedere pro luero ipso cessante in mutuo ; sed haec ratio nulla est , ergo dc Probatur minor, esse causam Iucri ex alio
titulo non necessario conuectitur cum cec
scine iuris ad aliquod lucrum, quod habet eadem causa secundum se independemer. ab illo alio trisIo, maxime si talis causa non sit posuiue instuens in tale lucrum ex illo titulo, sed mere negatiuo , ut euenit in casu nostro, ergo&c. Antecedens probaminaee o tur ex eo, quod concessio rei fructiferae fa Niseme talicui sit causa, cur concedens ex indu-
- stria aliquid aliud acquirat , quatenus si
, rem illam non concessisset non potuisset ex indultria lucrari non tollitur, quin conis cedens possit ultri lucrum ex ir ustria aeta mimi aequisitu tu exigere fructus rei concessae, si illis libere non cedat, ergo etiam ex eo, . . Citi, quod mutuatis sit causa, cur mutuans ex industria aliquid acquirat, non tollitur. sinam quin possit ivile exigere fructus industriaeve me ultra compensationem lucri cessantis ex siem'. tuo, si te vera ratione illius illud tu.crum cesset. Conlequentia probatur,quia non minus est meritoria compensationis celIatio lucri. ac fit meritoria exigentiae uetuum res frueti sera; nec valet dicere , quod line mutuatione non potuisset mutuans industriam ad lucrum applicareo non valet,inquam, nam suppono etiatria quod sine concessione rei fructiferae non potuisset concedens ex industriae qpplica.tione acquirere, & tamen iuste exigeret eompensationem fructuum; sicuti ergo qcita res fructifera secundum te est merit ria compentationis eorundem fructu utria eosdem fructus domino parturit, etiam fit litus concessio fit causa, ut aliunde idem aequirat per industriam, ita quia lucrum cedans dec.
An contractus usurarius bona fide initus pariat aliquem effectum saltem quoad lucrum cessansis sμMMARIUM, Facti series elard exposita. I. Regulariter loquendo non potest Titias in re
solutione contractus Uurarii licet bona, fide initi tantam retinere quantum in ali contractv iusto aequisiuisset. a. me fuscit intentio alio modo contrahendi,
si Divisset. 3. Disquisitio sexta. Titius contraxit cum
Cato contractu secundum se iniquo, r& usurario, bona i amen fide, eo quia si sciuisset contractum illum esse usurarium,
ab illo abstinuisset, & alium per se licitum
inijsset,quo iiiste Iuctum aliquod potuisset acquirere . Quaeritur iam , an veritate Comperta contractus usuraris iam initi possit idem Titius in resolutione eiusdem contractus usurarii propter multatem a iure praescriptam tantum sibi retinere, quantum contractu licito , quem iniuitat,
Respondeo, regularithr Ioquendo non posse Titium in resolutione contractus ausurarii licet aa fide initi tantum retinere, quantum in alio contractu iusto acquisiuisset . Probatur responsio , quia contractus secundum se usuratius est ipso
iure nullus ex supra allegati&, ergo nullum potest parem interesse; coutractus Etenim m/-- nullus perinde est, ae si non esset contra. vi a divDehns, ta si non entis nullae sunt passiones ex I μι -
vulgatis iuribus supra citatis, etiam non contractus nullum potest esse interesse . et . et Dices primo, quod quamuis non subsistat in ratione contractus talis, sub qua ex- . presse est initus, subsistat tamen in ratione 3 alterius contractus liciti implicite voliti ab ipso contrahente, quandoquidem si sciuisset contractum iuxta talem modum non esse validum alio modo valido contraxis set. Sed contra primo, quia hoc pacto panderetur aditus cuicunque inualido contrahenti aliquid ex eontractu invalido,& infructifero lucrandii semper enim ponset dicere, si sciuissem,alo modo licito, de
lucrativo contraxissem ; contra secundo, raehula ex intentione expressa modo valido, ripae exis& lucrativo contrahendi nulla oritur oblis , a raugatio solutionis lucri regularit, ex tali vet j.
contractu prouenientis ante actualemcta lebrationem eiusdem contractus , ergo multominus ex intentione implicita , ct e r in virtuali tali modo contrahendi orietur ta- ἔμυε ιμ-