장음표시 사용
321쪽
A qua euametur erux Christi. Sed plane illa non evacuabitur. ista potius sapietitia subuertetur. Nam cum hoc ostenderimux aderitisertasse misericordia dei, ut & ipsum haee dixisse poeniteat. Primo,inquit, te eo disputa dum est, quod per peccatu debilitata dieitur S immu
tata natura. Vnde ante omnia quaredum puto, inquit, ei id iit peccatum substantia aliqua an omnino substa-
tra carens nomen. luo no res, non exilientia, non cor
pus aliquod, sed te vera facti actus exprimitur. Deinde adiungit Creclo ita est. Et si ita est,inquit, quomodo totuit humanam debilitare vel mutare naturam.quod hibilatia ea rei 3 videte quaeso quomodo nesciens nitatur euertere medicinalium eloquiorum voces salubera rimas. Ego dixi domine miserere mei,sana anima mea
quia perea ui tibi. Qis id sanatur si nihil est vulneratum, nihil sauciatum nihil debilitatum atque vitiatum porro si est quod sanetur, unde vitiatum est 3 Audis confitentem,quid desideras disputantem Sana, inquit animam meam. Ab illo quaere unde vitiatum sit quod sanari rogat.& audi quod sequitur. Onia in peccaui tibi .Hunc iste interroget, ab isto qua rat quod qliarendud putat,& dicat, O tu qui clamas,sana anima meam quoniam peccaui tibi. quid est peceatum F Substitia aliqua.an omnino substantia carens nomen, suo non res non
existentia, non corpus aliquod . sed tantum perperam
facti actus exprimitur 3 Respondet ille . ita est ut dicis,Nd est peceatum aliqua substantia, sed talom hoc nomine perperam facti actus exprimitur. Et contra iste, id ergo clamas Sana animam meam quoniam pec- ea ui tibi omodo potuit vitiare animi tuam, quod
substatia caret Nonne ille metrore confectus vulneris sui ne disputatioe ab oratione auerteretur, breuiter reseoderet&diceret. Recede a me obsecro eu illo potius exsputa si potes, qui dixit. Non est opus sanis medicus,
sed aegrotantibus, Non veni iocare iustos Ad peccatores ubi iustos utique sanm, peccatores autem appellauit aprotos. Cernitis ne quo tendat, ct Quo manus
porrigat haec disputatio ut omnino frustra dictum putetur, voeabis nomen eiu lesum, ipse enim salui, faciet populum suum a peccatis eorum omodo enim saluti faciet ubi nulla est aegritudo peccata quippe a quibus dicit Euangelium saluum faciendi, populum Christi, substitiae non sunt. S secundum istum vitiare non
eoi sunt. o frater. bonum est ut memineris te esse Christianum Credere ista sertasse susEreret, sed tamen quia disputare vis, nec obest, imo etiam prodest, si firmissima praecedat fides. nec existimemus peccato naturam humanam non posse vitiari sed di ii in is credentes scribpturis peccato eana esse vitiatam quomodo id fieri potuerit inquiramus, quoniam peccatum iam didicimus
non esse substantiam. N5nne attenditur,ut alia omittam, etiam non manducare, non esse substantiam Asubstantia quippe receditur, quoniam cibus substantia est. Sed abstinere 1 cibo non est substantia, ct tamen substantia eorporis si omnino abstinetur ae ibo, ita la-guescit . ita valetudinis inaequalitate eorrumpitur, ita exhauritur viribus ita lassitudine debilitatur&frangi tur ut si aliquo modo perduret in vita vix possit ad eucibum reuocari unde abstinendo vitiata est. Si e no est substantia peeearum sed substantia est deus , summas substatia,& solus verus rationalis creaturae cibus,a quo per inobedientiam recededo, S per infirmitatem non
valendo capere quod debuit & gaudere, audis quDdmodum di at, Percussus sum scut Linum, S aruit eor
intum, quonia oblitus sum comedere panem meum.
Attendite autem quomodo adhue se urgeat verisi- D milibus rationibus contra seripturae sanctae veritatem. Dominus Iesus dicit qui propterea lesus vocatur, quia a b. i.
ipse saluum iacit populum suum a peccatis eorum, Dicit ergo dominus Iesus, No est opus sanis medicus, sed
aegrotantibus. Non veni vocare iustos, sed peccatores. unde dieit & Apostolus, Fidelis sermo S omni acceptione dignus quia leta Christus venit in hune mundum peccatores salvos facere. Et iste coli a fidelem sermonem & omni aeceptione dignum. dicit no debuis se hanc qgritudinem contrahi peccatis ne ad hoc esset ista poena peccati, ut committerentur plura peccara maritur ergo paruulis tantus medicus opitulator. Et
iste dicit Quid quaeritis Sani sunt propter quos medicum quaeritis. Nec ipse primus homo ideo morte damnatus est,nam postea non peccauit, quali aliquid postcade perfectione iustitiae eius audierit. niti quod commedat Ecclesia & ipsim domini Christi miserieordia liberatum. Eius quoque rosteros iste dicit non solum illo non esse infirmiores sed etiam plura impleuisse praecepta, cu ille unum implere neglexerit. mos posteros videt ita nasci, quomodo certe iste tactus non est, non Esolum praecepti incapaces, quod omnino no sentiunt, sed vix capaces papillae cum esuriunt eos tamen in in tris Ecclesiae gremio eum saluos eratia stia facere velit, qui saluum facit populum suum I peccaris eorum con-i tradicunt homines, & quali creaturam. qtiae per illum condita est, melius illo inspicere nouerint . voce non sana sanos este pronunciant. Materiam peccati diei tesse vindiciam, si ad hoc peccator infirmatus est, ut fama plura peccaret. Nec cogitat praeuaricatore legis, quani digne lux deserat veritatis: qua desertus utique fit cae-eus, S plus necessie est ostendat, ct cadendo vexetur. vexatuique non surgat, ut ideo tantum audiat vocem slegis, qud adnioneatur implorare gratiam salua: oris. An nulla poena est eorum de quibus dicit Apostolus, ta cum cognouissent deum, non sicut deum glorificauerunt aut gratias egerunt, sed evanuerunt in eo-gitationibus suis, S obscuratum est insipiens cor coro
utique ista obscuratio, vindicta S poena iam fuit: & tamen per hanc petnam id est, per cordis caecitatem, quae fit deserente luce sapientiae, in plura & grauia peccata collapsi sunt. Dicentes inim se esse sapientes,stulti ficti sunt.Grauis hse poena est, si quis intelligat, & ex hae pre Fna vide quo ierunt. Et immutauerunt, inquit. gloria in incorruptibilis dei in similitudinem imaginis corruptibilis nominis & volucrum S quadrupedum S sem irentium. ista secer ut ex peccati poena, qua obscuratu inest insipiens cor eorum. Et propter haec tamen. quia licet poenalia etiam ipsa peccata sunt, adiungit S dieit Propterea ira didit illos deus in desideria cordis illorum in immunditiam. Ecce quemadmodum deus gra- luius condemnauit, tradens illos in desideria cordi, ita lorum in immunditiam. Videte etiam ex hae poena squid faciant, ut contumeliis in i it, assiciant corpora sua in semetipsis. Et quia poena est ista iniquitatis cum sit re iniquitas et iidentius commendat dicens, initransmutauerunt veritatem dei in mendacium, & c luerunt & seruierunt ereaturae potius quam creatori,
qui est benedictus in secula,amen . Propter hoc inquit, tradidit deus illos in passiones ignominiae. Ecce quo- ties vindieat deus, ct ex eadem vindicta plura&grauiora peccata consurgunt. Nam sieminae eorum, inquit, mutauerunt naturalem usum in eum usu in qui est contra naturi: similiter autem & masculi relicto natu-
322쪽
DE NATURA ET (, RATIA CONTRA PTI A C. A q
rali usu familiae . exarserunt in appetitum suum in inuicem, masculi in masculos deforinitatem operantes. Atque x t ostenderet sic esse ista peccata, ut etiam poenae sint peccatorum etiam his adiunxit Et inereedem mu- tuam quam oportuit,erroris sui in semetipsis recipienta te s. Videte quoties vindicet , eadem lite vindicta quae pariat pullulet i peccata adhuc attenclite, Et sicut non probauerunt, inquit, deum habere in notitia, tradidit illos deus in reprobam mentem , ut faciant quae non conueniunt. repletos omni iniquitate, cum circuniae n. tione mattia, auaritia .plenos inuidia,homicidio con- mione,dolo.malignitate,susurrones detractores, deo odibiles contumeliosos superbos elato, in iactores malorum, parcntibus non obedientes.in spientes. incompositos, sine affectu sine misericordia Hic nune iste dicat non debuit se vindicari peccatum ut peccator peri vindictam plura committeret. Fortasse respondeat, deum ad ista non cogere sed dignos deseri tantum deserere.Si hoc dicit verissime dicit .deserti quippe ut di xit luee iustitiae, ct per hoc contenebrati quid pariant
aliud quam haec omnia, quae cii memoraui opera tenei brarum donec dicatur eis si dicto obaudiat Surge qui H dormis Sc exurge a mortuis,& illuminabit te Christus Mortuos veritas dicit .vnde est & illud. Sine mortuos sepelire mortuos suos. Mortuos ergo eritas dicit quos iste dicit laedi ct vitiari non potuitae peccato, quia videt ieet didicit peccatum non esse substantiam. Ncmo ei dieit se hominem factum ut de iustitia quidem po set in peccat limi re, &de peccato ad itistitiam redire non posset , sed ut in peccatum iret is isticit ei liberum
arbitrium, suo seipse vitiauit: ut autem redeat ad iustitiam, opus habet medico,quoniam sanus non est: opus habet viviscatore,quia mortuus est. De qua bratia omnino nihil iste dicit,quasi sola sua voluntate se possit sanare , quia eum potuit sola vitrare. Non enim dicimus mortem corporis ad peceatu valere, ubi sola vindicta est. Nemo autem peccat corpore moriendo sed ad pe catum valet mors an iniae, qua desii uit vita sua, hoc est, deus eius, quae necesse est mortua opera faciat, donec Christi gratia reuiuiscat. Fame de sitim & caeteras molestias corporales abiit ut dicamut necessitatem habere peceandi, quibus molestiis exercitata vita iustorum
splendidius enituit, & eas per patientiam superadomai torena gloriam comparauit,sed adiuta gratia dei adi ta spiritu dei adiuta misericordia dei non superba voluntate se extolles, sed humili confessione fortitudine,. Promerens . Nouerat enim deo dicere, Quoniam tu es huius mundi S in me nihil inueniet: ct uti s nihil peecati unde pr positus mortis iure suo ageret ut perimeret. Sed ut sciant omnes,inquit. quia voluntatem patris mei faelo. surgite eamus hinc id est, quia non morior necessitate peccati sed obedietia voluntate. Dicit nullum malum boni alicuius esse causam, quas poena bonum ut qua tame multi emendati sunt. Sunt ergo mala quae prosum mirabili misericordia dei. Nunquid illel boni ali quid passus est qui dixit, Auertisti faciem tuam .i'.
i a me, ct iactus sum conturbatus Non utique,ct tamen haec ei conturbatio conira superbiam fuit medicinalisqilodaniodo. Dixerat enim in abundantia sua, no mouebor in clernum: de sibi tribuebat quod i domino habebat. id enim habebat quod non aeceperat mare
ostendendum ei fuerat unae haberet ut reciperet hi mitis,quod superbus amiserat.ldeo domine, inquit, in voluntate tua praestitisti decori meo virtutem. In quas o ego abundantia mea dicebam,non inouebor, in hoc mihi esset abs te, non a me: Denique auertisti faciem tuam ct factus sum turbatus. Hoe superbus animus omnino non sapit, sed magnus est dominus, qui persuadeat quomodo ipse nouit. Nam procliuiores sumus quaerere potius quia contra ea respondeamus, quae nostro obiiciuntur errori, quam intendere quam sint salubria, ut careamus errore. Vnde cum istis no tam di putationibus,quam pro eis sicut pro nobis orationibus est agendum. Non enim hoc eis dicimus quod sibi iste opposuit, ut esset causa misericordiae dei necessarium fuisse peccatum . utinam no sitisset miseria, ne ista esset misericordia necessaria. Sed iniquitatem peccati tanto grauiorem,qussio facilius homo no peccaret, quem nulla adhuc tenebat infirmitas, poena iustissima subs cuta est ut mercedem mutuam peccati sui in semetipso reciperet, amittens sub se politam sui corporis quodammodo obedientiam, quam praecipuam sub domibno suo ipse cotempserat. Et quod nunc cum eadem lege peccati nascimur, quae in membris nostris repugnati egi mentis, neque a duersus deum murmurare, neque contra rem manifestissimam disputare, sed pro poena nostra illius misericordiam quarere & orare debem'.
Attendite sane vigilanter quomodo dixerit, Adhibet quidem hule etiam parti, si quando necessarium fuerit,misericordiam suam dcus, quia homini post peceatum ita subueniri necessum est, no quia deus caullam huiuscemodi necessitatis optauerit. videtisne quemadmodum non dicat necessariam misericordiam dei ut non peccemus sed quia peccauimus 3 Deinde subii ethim pe-
patientia mea. De qua gratia de adiutorio misericora sit, Sed & medicus ad curandum iam x ulnerat uni pa dia sine qua bene no possumus vivere, nescio quare iste omnino nihil dicit, imo etiam velut sibi ad iustitiam sui rectentem si voluntas sua asiit, defendedo naturam, gratiae Christi qua iustificamur, apertis,ime cotradicit.
Cur autem soluto per gratiam peccati reatu ad exercitationem fidei mors corporis maneat, quantiis venerit
de peccato. ia & hoe in illis ad sanctae memoriae Mam Iiber adi cellinum libris ut valui disserui. od vero domi-ιut Fbi num dicit sine peccato mori potuisse: illi etia nasci,p
testas misericordiae no conditio naturae fuit. Sie etiam ca xxiiii. mortuus est potestate,& hoc est precium nostrum quo nos i morte redimeret. Et hoc istorum disputatio eua-- euare contendit, cum ab eis ita natura humana defenditur ut possit liberum arbitrium isto precio no egere, ut a potestate tenebrarum S praepositi mortis in regnuChristi domini transferantur. Et tamen quando domi-
ad passione perrexit, Ecce, inquit, veniet princeps
ratus esse debet. non debet autem ut saniis vulneretur optare. Si ista similitudo rebus de quibus agimus congruit , certe vulnerari non potest natura humana pe cato, quoniam peccatum nulla substatia est. Sicut ergo vulnere,verbi gratia. claudicans ideo curatur, ut sana-ito malo praeterito, futurus dirigatur incessus: sie mala in ostra non ad hoc solum superatus medicus sanat, uti illa iam non siit sed v t de cetero recte ambulare possi- sitius,quod quide etiam sani non nisi illo adiuuante po- lterimus. Nani medicus homo eum sanauerit homine, iam de ratero sustetandum elementis & alinietis eoi poralibus, ut eadem sanitas apto sublidio conualescat atque persistat deo di inittit. lui prcbet ista in carne viventibus cuius erant etiam illa,quae dum curaret ad hi bebat. Non enim quenquam medicus ex his rebus quas
ipse creaverit sanat, sed ex illius operibui, qui creat omnia necessaria sanis atque vitiosis. lese autem deus l
323쪽
A cum per mediatorein dei 5: hominum , hominem te sum Christum spiritaliter sanat aegri, vel vivificat mortuum id est . iustificat impium, & cum ad perfectam sanitatem hoc est, ad perfectam vitam iustitiamque perduxerit non deserit ii non deseratur, ut pie semper iusteque vitiatur. Sicut enim oculuq corporis etia plenitasime sanus, nisi eandore lucis adiutus non potest cernere: sic homo etiam perfectissime iustificatus, nisi a teratna luce iustiti x diuinitus adiuuetur, recte no potest vi- uere. Sanat ergo deus, no solum ut deleat quod peccante tunc uimus sed ut praestet etiam ne peccemus. Acute sa-
tu meta tractat & versat, ct quantum sibi videtur redarguit c xxeii atque eonuineit quod eis dicitur, etiam necessariunx fuisse homini ad auferedam superbiae vel gloriae occasionem, ut absque peccato esse non posset. Absurdissi num quippe ct stultissimum putat peecatum fuisse ne peccatum esset quoniam ct ipsa superbia utique peccatum est quasi non & viciis in dolore sit, & sectio dolorem operetur, ut dolor dolore tollatur. Hoc si experii non ei semiis. de in aliquibus terris ubi ista nunquam contigerant, audiremus, sine dubio uti ille deridentes si fortassis etiam verbis huius uteremur S dicerem', Abia sui dissimum est dolorem necessarium fuisse . ne vice ris dolor esset. Sed deus inqui ut potest omnia sanare. Hoc utique a sit ut sanet omnia , sed agit iudicio suo, nec ordinem ranandi accipit ab aegroto. Procii ldubio quippe si missimum Apostolum volebat e tacere cui tamen dixit,virtus in infirmitate perficitur:& non ei toties oranti aufert nescio quem stimulum carnis, quemsbi dieit datum, ne magnitudine reuelationum ex tot
teretur . Caetera enim vitia talum in malefactis valent.
tala autem superbia etiam in rect/factis cauenda est. Vnde admonentur illi ne dona dei sui potestati tribuendo sese, extollendo grauius pereit, quam si nil ope
rentur boui: quibus dicitur, Cum timore S tremore vestram ipsorum salute operamini. Deus enim est qui operatur in vobis & velle & operari pro bona voluta te. Qisare ergo cum timore & tremore, & non potius cum securitate si deus operatur. nisi quia propter volutatem nostra sine qua bene non possumus operari cito potest subrepere animo humano, ut quod bene operatur suum tantummodo existimet.& dicat in abundan- -- '. tia sua no mouebor in aeternum Ideo qui in voluntate sua praestiterat decori eius virtute auertit paululum fa-C eiem suam ut qui hoc dixerat fieret conturbatus, quo- c. XXVIII niam ipse est ille tumor sanandus doloribus. Non ita s dicitur homini, Necesse est peccare ne pecces: sed dieitur homini, deserit aliquantum deus, unde superbit,ut scias no tuum, sed eius esse, & discas superbus noesse Nain illud etiam Apostoli quale est, nonne ita mirabile ut nisi quia ipse dicit . cui vera dicenti contradicere nefas est, non sit credibile is enim nesciat fi- M., delium. 1 satana venisse primam peccati suasonem, &quod ille prim author iit omnium reccatorum, Et ta- inen quidam tradu tur satanae ut discant non blasphemare. Q gomodo igitur opus satanae excluditur opere satanae 3 Haec atque huiusmodi intueatur, ne videantur ei nimis acuta quae acutule sonat.& discussa inueniuntur obtusa. id qudd etia similitudines adhibet quibus magis admoneat quid ei debeat respondet i idi amplius diea. inquit, nisi quia potest credi luod ignes
ignibut extinguuntur, sic credi potest quod peccatis peceata curentur 3 id si ignes extinguere quisqua in non pote ignibus,sed tamen possunt,ut docui, dolo. res curari doloribus, possunt etiam si quaerat ili discati venenis venena depelli Nam si & aduertit aliquando Dcalores febrium quibusda in caloribus medicinalibus frangi etiam ignes ignibus fortasse concedet extingui. ona in modo inquit,superbiam ipsam i peccato N. uere, separabimus Quid enim hoc urget, cummaniscstum hest, si tu sit etiam ipsam esse peccatum Tam peccare inquit superbire est, qui in lii perbire peccare. Nam ' re quid x x. st quodcunque peccatum, de vide si inuenies aliquod
sne superbiae appellatione peccatum. Hanc autem senis tetiam se exequitur & sic probare conatur. Omne, inuit peccatum nis fallor. dei contemptus est:&omnis ei cotemptui superbia est. Quid enim tam superbiim, quam deum contemnere Omne ergo pereatum S superbia est,etiam scriptura dicente, initium omnis pec- Vilio.
eati superbia est. aerat diligenter, de inueniet in lege multum discretum esse a caeteris peccati .peccatum suis perbiae. Multa enim peceata per superbiam committuntur , sed neque omnia superbe sunt, quae perperam
fiunt .certe a nescientibus, certe ab infirmis . certe plerianque a fientibus ct gementibus. Et quidem superbia eum magnum sit ipsa peccatum,ita linealii per se ipsa est. vi etiam plerianque . ut dixi . non in peccatis. sed in ipsis recte fastis pede celeriore superueniat & obrepat. ESed ideo verissime dictum est, quod iste aliter intellexit, Initium omnis peceati superbia: quoniam diabo- uisse lum a quo extitit origo peccati. ipsa cie iecit, ct subs quente inuidentia , hominem stantem unde ipse cecidit, inde subuertit. Nam utique iactantiae ianuam ciui intraret serpens ille quaesiuit quado ait. Eritis sicut dii me ni deo dictum est initium omnis peccati superbia, S mi- D. I io. itum superbiae hominis apostatare a deo. Quid au- cap.xxx
tem sibi vult quod dicit Dei incle quomodo deo pro illius peccati reatu subditus esse poterit. quod suum non esse cognouerit Suum enim non est, inquit. si necessarium es Aut si suum est, voluntarium est: s: si voluntarium et .vitari potest Nos respondemus, suum cst om nino. Sed vitium quo committitur, nondum omni ex parte sanatum est. quod quidem ut inoleseeret de non recte vis ianitate dc scendit. Ex quo vitio iam ma te usilens vel infirmitate,vel caecitate plura committit. Pro quo supplica tu est ut sanetur, Sc deinceps in perpetua sanitate vivatur,non superbiedum, qua ii homo eadem potestate sanetur, qua potesate vitia tu est. Et hae cara M.
quidem ita dixerimus, ut altius dci consilium me fatear ignorare.Cur etiam ipsam superbia.quae de in recte no Fruis animo insiliatur humano no cito deus sanet. pro qua sananda illi piae animae cum lachrymis S magnis gemitibus supplicant ut ad eam superandam de qisodamodo caleandam dc obterendam, dexteram conamibus porrigat. Vbi enim laetatus homo fuerit in aliquo bono opere se etiam superasse superbiam ex ipsa laetitia eaput erigit Se dicit, Ecce ego vivo,quid triumpharum de
ideo vivo, quia triumphas: ante tempus enim fortasse de illa quasi victa triumphare delectat, cu extrema eius umbra illo meridie. uantis arbitror absorbebitur. Qui meridies scriptura dicente ei omittitur. Et educet sicut lumen iustitiam tuam, S iudicium tuum sicut meridiem et si fiat quq d supra scriptum est . Reuela domino v iam tuam de spera in eo, ct ipse faciet: non sicut quida
putant quadiosi faciant. . Nullos enim videtur at-ca se,
iendisse eum dixit.& ipse faciet: nisi eos qui dicunt nos risi id. facimus .id est nos pii nosipsos iustificamus. Vbi quid
operan ur de nos sed illo operate cooperamur quia miseri eordia eius prauenit nos. Praevenit autem ut sata
mur, quia de subsequetur ut etiam sanati vecetemur.
324쪽
G praeuenit ut vocemur, subsequetur ut glorificemur. I. i. s. Praevenit ut pie vivamus. subsequetur ut cum illo semier vivamus quia ii ne illo nihil possumus facere.Vtrus et M. a. que enim scriptum est, ct deus meus misericordia eius praeueniet me S misericordia tua subsequetur me per omnes dies vitae meae. Reuelemus ergo ad eum viam nostri consessione.non defintione laudemus. Si enim non est ipsius via sed nostra, proculdubio no est recta.
Reuelemus eam confitendo, quia non eum latet etiam m. sti si operire eonemur Bonum est aut econfiteri domino.
Ita enim quod ei placet dabit nobis si quod ei dira
serviri. . plicet in nobis, displiceat & nobis. Aucrtet, sicut scit. XXXIII. ptu es , sensitas nostras a via sua, & nostram faciet eis. quae sua est, quoniam ab ipso praebetur credentibus inseum,S: speratibus in eo, ut ipse faciat. ipsa est enim vi
iusta. quam is norantes qui telum dei habent, sed noni Amna. io. secundum scientiam. &suam volentes constituere iustitiam, iustitiae dei non sunt subiecti. Finis enim te Iaan i . Christus ad iustitiam omni credenti qui dixit, Ego
sum via. In qua iam ambulantes tamen terruit vox cii
uina, ne quali de propriis in ea viribus extollatur Nam rhiv quibus propter hoc ait Apostolus, Cum timore Stre-H more vestram ipsorum operamini salutem Deus enim
est qui operatur in vobis S velle, & operari pro bona
voluntate: eis propter hoeipsum dicit etiam Psalmus V. i. Seruite domino in timore, Sexultate ei cum tremore Apprehendite disciplinam ne quando irascatur domi nus S percatis de via iusta .cu exarserit in breui ira eiu super vos. Non ait, ne quido irascatur dominus, ct nol vobis ostendat viam iustam: aut , no vos introducat in
viam ii istam: sed iam illic ambulantes ite terrere potuit ut diceret, ne pereatis de via iusta. Vnde nisi quia su perbia.quod toties dixi & tape dicendum est, etiam in i piis recte factis cauenda est, id est, in ipsa via iusta, ne homo dum quod dei est deputat suum, amittat quod dei est S redeat ad suuin ideo quo Psalmus iste conci ditur faciainus, Beati omnes qui confidunt in eo: uti que ut ipse faciat. ipse ostendat viam suam, cui dicitur, Ostende nobis domine misericordiam tuam. Sipse det salutem ut ambulare possimus,cui dicitur Et salutare tuum domine da nobis. Ipse in eadem via dedit Ud. iir. J cat cui dicitur, Deduc me domine in via tua,& ambu i labo in veritate tua. Ipse ad illa quδ via ducit promissa perducat, cui dicitur, Etenim illuc manus tua deducet ille, ili perducet me dextera tua. Ipse ibi pascat recu m-bentes cum Abraha, Isaac ct Iacob, de quo dicti im est.
Ivita re. t Faciet eos recubere,& transibit S miniurabit eis. Non enim cum ista commemoramus, arbitrium voluntatis
tot limus, sed dei gratiam praedicamus. Cui enim pro sunt ista nisi volemi, sed humiliter volenti, non se de voluntatis viribus, tanquam ad perfectionem iustiti s ritum C sola sutaeiat,extollcnti. Abiit autem ut ei dicamus,lsia r. se quod a quibusdam contra se dici ait comparari homi-men uni u. nem deo,ii absque peccato esse alteratur: uasi vero an-c gelus quia abs p peccato est,comparetur deo. Ego qui-XXXIII. dem hoe semio, quia ei iam cum fuerit in nobis tanta iustitia,ut ei addi omnino nihil possit, non aequabituri ereatura creatori. Si autem aliqui putant tantum nostrum iuturum esse profectu , ut in dei substat iam con- uertamur,& hoc efficiamur prorsus quod ille est,uidet rint quemadmodum astruant sententiam suam, mihi hoc fateor non esse persuasum. Iam sane hoe multum
faveo libri huius aut nori quod aduersus eos qui dicut, rationabile quide videtur esse quod asseris, sed superbum est dici hominem absque peccato esse posse , ita CONTRA PELAGIANOS, ---rcspondet ut omnino si verum est, nullo modo stiper- Κbis inesse dicendum sit. Ait enim acutissime atque verissime, in qua magis parte humilitas collocanda est: sine dubio filii talis .ii in ea qui veritatis probatur esse,superbia est. Ac per hoc placet illi S recte placet in parte veritatis non ut in parte fallitatis magis humilitas eo llocetur. Ex quo est consequens .ut ille qui dixit, Si dix irimus quia peccatum non habemus, nos ipsos decipimus, ct veritas in nobis non est: virum dixisse minime dubitetur, nec causa humilitatis hoc falsum dixisse videatur Propterea enim addidit.& veritas in nobis non
est: in forte svinceret dicere nosiptas decipimus nisi attenderet quosdam putare dictum, nos pios decipi-lmus, quia etiam de vero bono qui se laudat extollitur. Addendo itaque, Et veritas in nobis non est: mani&ste ostendit,sicut etiam huic rectissime placet hoc omnino verum non esse, si dixerimus quia peccatum non habemus,ne humilitas constituta in parte falsitatis dat praemium veritatis. Porro autem quod dei causamsbi agere videtur defindendo naturam, non attendits quod eandem naturam sanam esse dicendo, medici
repellit misericordiam. Ipse est autem creator eius, qui saluator eius. No ergo debemus sic laudare creatorem, ut cogamur dicere, imo vere conuincamur dicere superfluum saluatorem. Naturam itaque hominis dignis laudibus honoremus easq; laudes ad ereatoris gloriam
reseramus. Sed quia nos creauit, ita simus grati, ut notismus quia sanat ingrati . vitia sand nostra quae sanat, li non diuino operi, sed humanae voluntati iustae ii illius
vidiciae tribuamus. Sed ut in nostra potestate fuisse ne acciderent confitemur, ita ut sanemur in illius magi est e misericordia, quam in nostra potestate fateamur Hane iste misericordiam ct medicinale Laluatoris a j xilium latum in hoc ponit, ut ignoscat commissa praeterita, non ut adiuuet ad futura vitanda . Hic pernicio
sissime fallitur, hic S si nesciens prohibet nos vigilarect orare ne intremus in tentationem, cum hoc ne nobis accidat, in nostra tantum potestate esse contendit.
orandam sane exempla quos peccasse legimus, ca xx anon ideo scripta dicit qui sanum sapit, ut ad despera
tionem non peccandi valeant, ct securitatem peccan
di nobis quodammodo praebere videantur, sed ut disteremus vel poenitendi numilitatem, vel etiam in talibus lapsibus non desperandam salute. Quidam enim in peccata prolapsi desperatione plus pereunt, nec so- hilum poenitendi negligunt medicinam, sed ad exple lainhonestare nefaria desideria serui libidinum de se teratarum curiditatum fiunt quasi perdant ii non fee rint quod instigat libido cum eos ta maneat certa da
natio. Aduersus huc morbum nimium periculosum & exitiabilem valet commemoratio peccatorum etiam
in quae iusti sanctii, prolapsi sunt. Sed a te videtur interrogare, quomodo istos sanctos de hac vita abiisses credendum sit, cum peccato, an sine peccato Vt si respontum fuerit, cum peccato, putetur eos secuta damnatio: quod nefas est credere. Si autem sine peccato dictum fuerit eos exisse de hae vita probet hominem sal tena propinquante morte fuisse sine peccato in hae v ta. ubi parum attendit cum sit acuti simus, non frustra etiam iustos in oratione dicere, Dimitte nobis debita nostra, sicut & nos dimittimus debitoribus nostris: dominum ue Christum cum eandem orationem do cendo explicuisset, veracissime subdidisse. Si enim di-niiseritis peccata hominibus, dimittet vobis pater vester peccata vestra.Per hoc enim quotidianum spiritale
325쪽
A modamodo incensum quod ante deum in altari eo di, quod sursum habere admonemur. infertur etiam sino hie vivatur ii ne peccato, licet mori sine peccato, lusii binde venia deletur. quod subinde ignorantia vel i-
firmitate committitur. Deinde commemorat eos iere qui nonnio do non peerasse. verumetiam iuste vixisse reserutiir Abel. Enoch, Melchisedech Abraham in ac, ' lacob loseph lesum Naue, Phinee Samuel, Nathi He- XXX L liam Helitatim, Michiam Daniel Ananiam, AZariam, Misael Etechiel, Mardochoim. Simeo. loseph cui de tonsata erat virgo Maria, Ioannem. Adiungit etiami reminas. Delboram, Antiam Samuelis matre, ludith, Hester altera Annam filiam Phanuel. Elitabeth ipsam etiam domini ae saluatoris nostri matrem. quam dicit sine peccato confiteri necesse esse pietati. Excepta ita sphi D. Luicta virgine Maria de qua propter honorem domini nullam prorsus cum de peccatis agitur .habere volo quaestione. Unde enim scimus, quod ei plus gratiae col-ilatum fuerit ad vincendum omni ex parte peccatum. quq concipere ac parere meruit eu quem constat nulluhabuisse pereatum Hac ergo x irgine excepta si omnes
illos sanctos A sanctas cu hie viverent resare posmsemus, ct interrogare virum ei sent sine peccato, quid suit se responsuros putamus: virum hoc quod iste dicit, an quod Ioannes Apostolus Rogo vos quata libet fuerint in hoc eorpore excellentia sanctitatis si hoc inter ro ari potuissent . una voce clamassent, Si dixerimus
quia peccatum no habemus, notipsos seducimus Sc ve-lotas in nobis non est. An illud humilius responderent sertasse quam verius Sed huic iam placet , recte pla- eri laudem humilitatis in parte non ponere tali tatis.
i itaque hoc si verum dicerem, haberet peccatum, quod humiliter laterentur, quia veritas in eis esset. Si autem hoc mentiretur, nihilominus haberent peccatum qui veritas in eis non esset. Dicent forsitan, inquit,Nun- 'reu. quid omnis potuit scriptura comemorare peccata Eti verum ei dicent quicunque dicent, nec eum cotra hoάi aliquid validum video respondisse, luanuis videami cere noluisse. Quid enim dixerit quaeso attendite .Hoc, i inquit recte potest dici de his quorum ne l. bonorum,
neque malo tu scriptura sit memor. De illis vero quo
rum iustitiae meminit S peccatorum sine d tibio me mi.
nisset si qua eos peccasse seniisset. Dicat ergo no perti-l nuisse ad iustitiam tantam illorum fidem, qui magna multitudine praecedentes&consequetes cum laudibus: c domini asellum etiam inter frementes quare hoc face- -rent inimicos, clamabant dicentes, Osanna fili David. i benedictus qui venit in nomine domini. Audeat ergo l dicere iste si potest, neminem fuisse in tanta illa multi . tudine qui vilii haberet omnino peccatu . modii ab-
sui dissimi, est dicer di, cur nulla peccata eoru scriptura commemorauit.quae tantum bonum fidei ipsoru eon
l memorare curauit Sed hoe etiam se tan ipse vidit, Mi ideo subieeit at s ait, Sed esto aliis temporibus turbae
numerolitate omnium dissimulauerit peccata cotexere, in ipta statim mundi primordio, bi no nisi quatuor
homines erant, quid inquit dicimus cur non omnium
i voluerit delicta comemorare virum ne ingemis multitudinis causa,quae nondum erat, an quia illorum tan. tum qui commiseram meminit, illius vero qui nullaeomiserat, meminisse non potuit Ad hcc adiungit veraba, quibus ista sentetia uberius & plani' astruatur, Cer te, inquit, primo in tempore Adam ct Eva, ex quibus m& Abel nati sunt, quatuor tantum homines fuisser enim .Peccauit Eua scriptura hoc prodidit, ani, Tomus septimus.
quoque deliquit, eadem scriptura non laeuit. Sed SD Cain peccasse. ipsa aeque scriptura testata est. Sesorum
non modo peccata, verumetiam peccatorum indicat
qualitatem. Q d si de Abel peerasset. & hoe sine dubio seriptura dixisset. sed non dixit . ergo nec ille peccauit quinetia iniussum ostedit. Credamus igitur quod legimus,&quod nsi legimus nephas credamus astria re. Haec dicens, parum attendit quod pauloante ipse dixerat, Iam exorta multitudine generis humani, turbae numerositate potuisse scripturam dissimulare omnium peccata contexere. Hoc enim ii satis attendis. Di c Q. set, videret etiam in uno homine turbam ct multitu-oreui dinem peccatorum leuium, vel non potuisse, vel si etiam potuit, non debuisse conscribi. Ea quippe scripta sunt quibus & modus adhibendus fuit S paucis exemplis ad multa neeessaria lector instruendus. Nam cum ipsos tunc homines, licet adhuc paveos, quot vel qui
fuerint . id est, Adam ct Eva, quot filios & filias procreaverint, Si quae illis nomina imposuerint . scriptura commemorare voluerit, inde nonnulli parum cotid rantes quam multa scriptura tacite praetereat, ipsum Cain cum matre concubuisse putauerat, unde prolem qu commemorata est procrearet, putantes illis filiis EAdam sorores no fisisse, quia eas scriptura tunc tacuit, postea recapitulando inferens quod praetermiserat, mdam filios & filias procreasse, nec temp' quo nati sunt,
nec numerum nee vocabula osteden n. ita nec comm
morandum fuit,li Abel quantiis merito iustus appella.tus est, paulo immoderatius aliquando risit, vel animi. remissione loratiis est, vel vidit aliquid ad concuti se dum, vel aliquado immoderatius poma decerpsit, vel plus to cibo crudior fuit, vel co oraret cogitauit aliui qti vnde eius in aliud auocaretur intentio ct quotita illi ista ae similia multa surrepserint. An sorte peccat non sum, de quibus generaliter cauedis atque cohib dis adimonemur praecepto Apostolico, ubi dicit. Non
ergo regnet peccatu in vestro mortali corpore ad ob
diendum desideriis eius3 Him uippe ne obediamus ad
ea quae non licent, vel minus aecet, quotidiana S pe petua conflictatione certa tum est. Nam utique ex nocvitio mittitur vel dimittitur oculus quo non oportet.
od vitium si conualuerit S praeualuerit, etiam adulterium perpetratur in corpore, quod in corde tanto fitellius quanto est cogitatio celerior, ct nullum impedi- mentum inorarum. Hoc peccatum, id est,hune vitiosa rai sectionis appetitum qui magna ex parte fraenariant,ut non obedirent desideriis eius nec exhiberent ei mebra sua arma iniquitatis,etiam iusti appellari meruerunt,&hoc adiutorio gratiae dei. veru quia saepe in leuissimis ct aliquando incautis obrepit peccatum,& iusti fidei sit, ct sine peerato non fuerunt. Postremo si in Abel iusto charitas dei, tua una vere iustus est quietique iustus est, adhuc erat quo posset S deberet augeri quicquid mi erat, ex vitio erat. S cui non minus si donee ad illam ei fortitudinem veniatur, ubi tota hominis absorbeatur infirmitas. Magna plan8 sententia eonclusi hunc locum eum ait, Credamus igitur quod legimus, x M.t re quod no legimus nefas credamus astruere, quod dei ducti etiam dixit se sussiciat Contra ego dico nec omne quod legimus credere nos debere. propter illud quod Apostolus ait, Omnia legite,quae bona sunt tene. . s. ie,astruere aliquid etiam quod non lepimus nefas non esse. Possiimus enim aliquid bona fide testibus astruere quod experti sumus, etiam si forte no legimus. Hic fortasse respondet. Eeo cum hoc dicerem, de scrib
326쪽
DE NATvRA ET GRATIA CONTRA PELAGIANOS
G pluris sinctis agebam. O utinam non dicat aliud quimin illius literis legi: verum contra id quod legit, nihil
vellet astruere,fideliter & obedirier audiret quod scribi tum est, Per unum hominem peccatu intrauit in ma- dum S per peccatum mors, ct ita in omnes homines permnisit,in quo omnes pecea ueriant:& non infirma rei tanti medici gratiam dum fateri non vult naturam humanam esse vitiatam O utinam sciat Christianus te. . praeter Iesum Christum nullum ei se nomen sub coelo in quo oporteat salvos fieri nos,& no pos ibilitatem naturae humanae ita defenderet, ut homo per liberum arbitrium etiam sine isto nomine saluus ei sepo
et is iii ' se ereditur. Sed putat fortasse ideo necessarium esse Fire E id Christi nomen, ut per eius Euangelium discamus que-
admodum vivere ae beatitus, non etiam ut eius adiuue-
cap M. naur gratia qua bene vivamus, vel hine saltem cofiteatur e te miserabiles tenebras in animo humano, ut scit quemadmodum debeat leonem domare S nescit quo
admodum vivere. An & hoe ut sciat sussicit ei liberum arbiti tum lex F naturalis E Haee est sapientia verbi, quat euacitatur crux Christi Sed qui dixit, Perdam sapientia
Lor. . l sapientum, quia ista crux no potest evacuari, profectoi l istam satientiam per stultitiam praedicationis qua crei dentes Lanamur euertit. Si enim possibilitas naturaliss per liberum arbitrium, S ad cognoscidum quomodo
vivere debeat. Sad bene viuedu sussicit sibi ergo Chri istus gratis mortuus est, ergo euacuatum est scandalumis crucis. Cur non etiam eso hic exclamem, imo exclas ni abo.& istis increpitabo dolore Christiano, Euacuati
calat s. estis 1 Christo, qui in natura iustificamini, a gratia excidistis: ignorantes enim dei iustitiam,& vestri volen-
- '- eonstituere iustitiae dei no estu subiecti. Sicut enim finis legi ita et ii natur humant vitios saluator Chri stus est,ad iustitiam omni credenti. od autem si- P opposuit ab eis diei contra quos loquitur. Omnes e nim e eccauerunt: manifestum est quod de his dicebit
Apostolus tunc erant,hoc est,de Iudaeis S gentib'. -' plane illud quod commemoraui Per unum homi-l ne in peccatum intrauit in mundum, & per peccatumniors, S ita in omnes homines per traiiit,in quo omnes peccauerunt: ct antiquos S reciliores, ct nos & post ros nostros sententia ista complectitur. Ponit etiam il- sud testimoni uin unde probet cum dictitur omnes, noi semper omnes omnino nullo praetermisso intelligi oportere. Sicut per unius,inquit, delicium in omnes h ni ines in condemnationem, sic& per unius iustitiam
in omnes homines in iustificatione vitae. Cu per chriam, inquit, iustitiam, non omnes, sed eos tantum qui illi obedire voluerunt, &baptismi eius ablutione purgatii sunt, sanctificatos esse non dubiumst, non plani isto testimonio probat quod vult.Nam sicut dictum est, Si eut per unius delictum in omnes homines in condem irationem, ut nullus praetermitteretur, sic de in eo quod dictum est per unius iustitiam in omnes homines in tu stificationem vitae, nullus praetermissus est,no quia omnes in eum credunt & baptismo eius abluutur, sed quia nemo iustificatur nisi in eum credat,& baptismo eius abluatur. itaq; omnes dictum est, ne aliquo modo alio prater ipsum quisqua saluus fieri posse credatur. Sicut
enim uno literarum magistro in ciuitate costituto, rectissime dicimus omnes isse hie literas doceti non quia fueritae. Omnes ciues literas discut sed quia nemo discit nis que ille docuerit: si e nemo iustificatur nisi quem iusti se , ,sa j a uerit Chi istus. Sed esto, inquit, cosentiam quia om-Q-nes peccatores fuisse testatur, Dicit enim quid fuerint, non quad aliud esse non potuerint. Uamobrem S c Romnes homines peeratores,iquit, possent probari,d finitioni tamen nostrae nequaquam id obesset, qui non
tam quid homines sint, quam quid possint esse de sendimus. Hie recte facit aliquando consentire, quia non iustificabitur in conspectu dei omnis vivens. Nsi tame libi esse quaestionem Led in ipsa non peccandi possibilitate contendit, in qua nec nos aduersus eum certare opus est. Nam neque illud nimis euro virum fuerint hie aliqui vel sint, vel esse possint. iiii perfici am , cui nihil addendis esset habuerint,vel habeant, vel habituri sint charitatem dei ipsa est enim verissima plenissinia perfectissimab iustitia. quoniam id quod volutate hominis adiuta per dei gratiam fieri posse consteor & d
fendo. quando vel ubi, vel in quo fiat nimium certare non debeo.Neque de ipsa possibilitate contendo,cum sanata Se adiuta hominis voluntate, possibilitas ipsa sita mul eum effectu in sanctis proueniat. dum charitas dei quantum plenissime natura nostra sana atque pureataeapere potest diffunditur in cordibus nostris per spiritum sanctiim qui daturum est nobis. Meli' itaque dei eausa agitur,quam se iste agendo dicit des nore naturam. lcum S creator S saluator agi oscitur, quam eo defen- L lsa velut cana viribusi integris creatura, opitulatio saluatoris inanitur. verum est autem quod ait, quod deus tam bonus quina iustus talem hominem fecerit,' hm cui peccati malo carere suinceret sed si voluisset. misenim eum nescit sanum & inculpabilem factum & si-bero arbitrio atque ad iuste vivendum potestate libera constitutum Seu nunc de illo agitur quem semiuiuum
latrones in via reliquerunt,qiii grauibus salicius se
susque vulneribus, non ita potest ad institiae culmen scendere, sicut potuit inde descedere. Qui etiam si iam in stabulo est adhuc curatur.Non igitur deus impossiabilia iubet sed iubedo admonet S iacere quod possis, S petere 'uod non possis. Iam nunc videamus unde possit, unde no positi. Iste dieit voluntate no est. uod natura potest. Ego dico voluntate quidem non eis ho- mo iustus si natura potest, sed medicina poterit quod vitio no potest. Quid ergo iam opiis est in pluribus . in binaniorari veniamus interius ad causam qui in hae climitarat quaestione vel stala vel tene solatia cum istis habe mus. Sicut enim ipse dicit au quod nune agit no pertinere ut qxi aeratur utru suerit vel fini aliqui homines in
hae vita sne peccato sed viro esse potuerit cur possit: ita ego etiam si filisse vel esse consentiam, nullo modo tamen potuisse vel posse eonfirmo,nis iustificatos gra tia dei per Iesum Cnristum dominum nostri, nicthue erucifixum. Ea quippe fides iustos sanauit antiquos, luci sanat & nos, id est, mediatoris dei ct hominum hominis Iesu Christi fides sanguinis eius. fides enicis eius fi-
des mortis S resurrectionis eius. Habentes ergo eunde
spiritum fidei ad nos eredimus propter quod & loquimur. Iste vero obiecta sibi quaestione in qua reuera in tolerabilis videtur eordibus Christianis , quid respondeat attedamus. Ait eni, Sed hoc est quod multos mouet, inquies, ' no per dei gratiam homines sine peccato esse posse defendiis. Prorsus hoc est quod mouet, hoci
est quod obiicim .Re ipsam dicit hoc omnino qgerrime iustinem' hine a Christianis talia disputari: ea qua in alios & in ipsos habemus dilectione no serimus Au-ldiam' igit quomodo se ab obiectioe quistionis hui' expediat. o ignoratii cccitas, inquit, , imperitae metis ignauia,quae id line dei gratia defensari existimat. id deo tantu audiat debere reputari Si nescirem quc sequat litatam
327쪽
his tantummodo auditis, falsa nos de illis iactante fama, & qilibusdam fratribus idoneis testibus asseuerantibus credidisse putaremus. Quid enim dici breui ' potu si &verius, qtiam possibilitatem non peccandi quati, tacuit sile est vel erit in homine, non nitideo debere reputari Hoeae nos dicimus,lunga inus dexteras. An audienda sunt ea tera, Audienda pland & com rigenda utique vel cauenda . Nam cum dicitur,in uit, ipsum posse arbitrii humani omnino non esse, seu au
thoris naturae dei scilicet:& qui fieri potest ut abs s deisiratia itelligatur quod ad deum proprie pertinere celetur a coepit apparere quid dicat. Sed ne forte fallamur latius id explanat S clarius. Sed ut hoc manifestius, inquit, fiat, paulo latius disputandum est. Dicimus enim cuiusque rei postibilitatem non tam in arbitrii humani potestate quam in naturae necessitate consistere. Exemplis etiam vel ii militudinibus quid dicat, illustrat:Vt puta inquit loqui possum. od loqui po
sum, meum non est, quod loquor, meum est id est propria voluntatis.& quia quod loquor naeum est, utrunque Acere possum id est, ct loqui ct noto sui. Quia vero quod loqui possum. meum no est id est, arbitrii mei
atque voluntatis, necesse est me se timer loqui posse. Et si voluero non posse loqui, non possum tamen no po
se loqui, nisi forte membrum illud adimam, quo loquendi impleri ossicium pol cst. Multa quidem dici possent,quibus si velit, homo adimat sibi possibilitatem loquendi, non adempto illo membro quo loquimur . Velut sit aliquid fiat unde vox ipsa tollatur, loqui
nemo poterit manentibus membris. No enim vox hominis membrum est: vexato san8 aliquo interiore me bro fieri potest, no adempto. Sed ne verbo premere videar, mini j contentiose dicatur, etiam v exare adimere est, postumus quidem id ei cere , ore a liquibus vinculis ite clauso at s obierato, it id aperire minime valeamus, neque ut aperiatur in nostra iit potestate, cum lin potestate fuerit ut clauderetur manente integritates ct sanitate membrorum. Sed quid ad nos videamus quid inde contexat. Voluntatis enim arbitrio in-lquit, ac deliberatioe priuatur quie quid naturali neces sitate constringitur. Et hic nonnulla quaestio est. Per quam enim absurdum est ut ideo dicamus non pertinere ad voluntatem nostram quod beati esse volumiri, quia id omnino nolle non postumus nescio qua S bona costrictione naturae mee dicere audem' ideo deum non voluntatem,sed necessitatem habere iustitiae qui, non potest velle peccare. Attendite etiam tuae sequutur. Hoc inquit,& de auditu odoratu vel visu sentire possibile est,qu8d audire odorari videre, potestatis nostrae si, posse vero audire vel odorari vel videre potestatis nostrae non sit .sed in naturali ii ecessitate co-lii stat Aut ego non intelligo quid dicat aut ipse. Quo-lmodo enim in potestate nostra non est videndi eos, ubilitas, si in potestate nostra est non videndi necessitas, quia in potestate est caecitas qua id ipsiun videre posse
nobis,si volumus, adimamus Quomodo autem in potestate nostra est videre ii velimus. Cina etiam salua integritate naria rae corporis, oculorumque nostrorii in ,
nec volentes videre possimus, liue per noctem lumini-lbus quae forinsecus adhibentur ademptis siue nos qui quam in tenebroso loco aliquo includat item ii quod audire possumus vel non possumus in nosti a potestate no est, sed in naturae costrictione, quod vero audimus vel non audimus,hoe est propriae voluntatis, cur nen
tuendit quanta audiamus inuiti quq penetrant in scimTomus septimus. siim nostrum etiam auribus obturatis, scuti est de pro . Dximo serrae stridor .vel grunnitus suis Quanquam obturatio aurium ostendit, non in potestate nostra esse, apertis auribus non audire: facit etiam fortasse talis obturatio, quae ipsit in sensim nostium adimat, ut in nostra potestate si etiam audire no posse. De odoratu autem quod dicit, nonne parum attendit non esse in nostra potestate posse odorari vel non posse sed in nostra potestate esse, hoc est in libera volutate odorari vel noodorari, cum inter odores grauesct molestos quando
constituti fuerimus si quis nos illi e manibus ligatis eo.
stituat, seruata prorsus integritate ac salute membrorum velimus non odorari,nec omnino possimus, quia
eum spiritum ducere cogimur, simul ct odorem quem nolumus trahimus Sicut ergo istae similitudines fiat. CXLIIII, s sae sunt, ita S illud propter quod eas voluit adhibere. Sequitur enim ct dicit: Simili ergo modo de non pee-eandi possibilitate intelligendum est, quod non pec- icare nostrum iit, posse vero no peccare, non nostrum.
si de integra ct sana hominis natura loqueretur. quani modo non habemus. Spe enim salui secti sumus, Spes autem quae videtur no est spes, Si autem quod non via
demus speramus , per patientiam expectamus. Nec se se recte diceret, lugd non peccare nostrum latum modo rum sit quatiuis peccare nostrum esset. nam ct ibi esset adiim torium dei, de tanquam lumen sanis oculis, 'uo adiuti videant se praebere volentibus. Quia vero de hac vita disputat ubi corpus quod corrumpitur, aggravat ani- mam, Si deprimit terrena inhabitatio sensum mulini cogitatem, miror quo corde etiam sne adiutorio inedicinae saluatoris nostri, nostru putet esse non peccare posse vero non peccare naturae esse cotendat, quam ii apparet esse vitiatam, ut hoc maioris vitii si non vide re. Quia non peccare, inquit, nostru in est possu cet Traxinus peccare S non peccare. Qid si alius dieat, quia nolle infelicitatem, nostrum est,possumus eam & nolle velle, & tamen eam velle omnino non possumus
Quis enim ullo modo velle esse possit infelix, etiam
si aliud vult ubi elim Si nolentem in follicitas conse.
Atur Deinde, quia dei multo magis est non peccare num audebimus eum dicere S peccare eoisse ano pec, ieare Abiit a nobis ut deum peccare posse dicamus. N' lenim ut stulti putant, ideo non erit omnipotens, quia lnec mori potest, ct negare seipsum non potest. ids est ergo quod loquitur, Squibus locutionii regulis co-F lj natur persuadere, quod non vult considerare Adhuc
addit& dicit, Quia vero posse non peceare, nostrum inon est,& si voluerimus non posse no peccare no posus sumus non posse no peccare. Intorte hoc dixit, & ide subobscure. Sed ita possiet dici plenius. quia posse no ieeccare nostrum non est,seu velimus,seu nolimus pos li sumus no peccare. Non enim ait,seu velimus, seu noli., i mus non peccainus: sine dubio enim peceamus s volu mus:sed tame velimus nolimus, habere nos asserit noris peccandi possibilitate quam naturae insitam dicit. Sed de homine sanis pedibus tolerabiliter dieirotest velit inolit habet ambuladi possibilitatem: consactis vero,& si velit no habet . vitiata est natura de qua loquitur, Quid lupei bit terra & cinis 3 Vitiata est, medicum implorat. Saluum me fac domine clamat, Sana animam . meam clamat Quid intercludit has voces ut defend
do quasi praesentem posii bilitate, futuram impediat sanitate im Et videte quid adiungat unde illud costac is mare existimat, quia nulla, inquit, adimere volutaspi remquod inseparabiliter insitum probatur esse naturve.
328쪽
DE NATVRA ET GRATIA CONTRA PELAGIANOS
Vnde ergo illa vox ut no quae vultis illa faciatis: unde cat quid coligerit cum sit utrunque, hoc est, ct caro & Κetiam illa, No enim quod volo facio bonum,sed quod spirit reatura viri' eiusdeniq; creatoris proculdubio odi malu hoe ago, ubi est possibilitas quae iseparabili - bona quia boni: niti quia hoc est vitium, quod propri
ter inlita probatur ei se naturae Ecce homines no ea quq in ilictum est voluntate , ct hoc ut in natura canetur. eo volunt faciunt, ct de no peceqndo utiq; agebat, no de ipso opus est saluatore, quo instituta est natura ereato-volido quia homines no alites erat. Ecce homo quod re: hoc saluatore ea, illius medicina, quia verbii caro vult bonum non agit, sed quod non vult malum hoc factum est ut habitaret in nobis . si opus esse fateamur I m. Dagit. velle illi adiacet, perticere autem bonu no adia- parvis S magnis, id est i vagitibus infantum usque ad i. Ubi est possibilitas, quc inseparabiliter insita pro- canos senum, tota qua inter nos est, huius qiuaestionis batur esse naturae elibet enim in se trafiiguret ,ii de controuersia dissoluta est. Nunc iam videamus, cytii seipso ista non dicit Apostolus homine certe in se tras v trum etiam bati iratis legatur earo esse cotraria. Vbii gurat. Ab isto autem ipsa humana natura inseparabile quaero, quibus dicebat Apostolus, Caro eo pitat ad- nihil peccandi postabilitate habere defenditur. Sed his uersus spiritum.& spiritus aduersus carnem Haec enim Os. verbis id agitur etiam a nesciente qui loquitur non a P inuicem aduersamur ut 'on ea quae vultis faciatis. Adtem nesciente illo qui haee loquella incautis etia deum Galatas ut opinor, id scripsit quibus dicit, Qui ergo tri- timetibus suggetit ut evacuetur Christi gratia, huma- buit vobis spiritum, & virtutes operatur in vobis ex mna tibi ad iustitiam suam quali sui sciente natura . peribus legis,an ex auditu fidei Vnde apparet eis Chri-Vt autem declinetur inuidia qua Christiani etiam stianis loqui,& quibus deus tribuerat spiritum, eigo pro salute sua et amant , dicunt, quare sine adiutorici tiam baptietatis. Ecce & baptietatis Oro inuenitur esse grasiae dei dicis homine posse no peccare Fipsa, inquit, contraria,ct no adesse possibili tri illa. quam insepara- non peeeadi possibilitas non tam in arbitrii potestate, biliter insitam dicit esse naturae. Vbi est quod ait, mi
quam in naturae necessitate est. Quicquid in natur ne- fieri potest, ut cuicunque baptitato iit earo contraria cessitate positum est ad naturae pertinere nodubitatur, omodolibet intelligat earnem, quia reuera nona. authore uti ii deum. Quomodo erro, inquit, absq; dei tura eius quq bona est sed vitia earnalia carnis hoe n gratia dici existimatur, quod ad deum 1 prie pertine- mine nuncupantur: ecce tamen etiam bapti fatis carore monstratur Expressa est sentetia quae latebat. No est contraria est.& quomodo eo traria ut no quod volunt
quemadmodum rossit abscodi. ideo dei gratiae tribuit faeiant. Ecce adest voluntas in homine ubi est postibi non peccandi poni bilitatem,quia eius naturae deus au- litas illa naturae Fateamur gratiam necessariam, cla-ilior est eui possibilitatem no reccandi inseparabiliter memus, Miser ego homo quis me liberabit de corpore r. inlita in dicit. Cum vult ergo raciat quia non vult non mortis hui 3 Et respodetur nobis, Gratia dei per Iesum facit .vbi enim est inseparabilis possibilitas, ei accidere Christum dominum nostru in . Gando enim istis re- non potest voluntatis infirmitas. vel potius voluntatis ctissime dicitur, Quare sine adiutorio gratiae dei dici- adiacentia S persectionis indigena. bi ergo ita est un- tis hominem posse ei se sine pereato no tuc de illa gra- de venit, Velle adiacet. perficere autem bonum no ad- tia quastio est . qua est homo codilus sed de ista qua fitiaeet Si enim iste qui hunc librii scripsit, de illa homi- saluus per lesum Chii bini dominum nostru . Fideles nis natura loqueretur quae primo in culpata Si alua co- enim orantes dicunt, Ne nos inferas in tentationem dita est, ut elinque acceptaretur hoc dictum, quaquam sed libera nos a inalo. Si adest possibilitas. ut quid o i separabilem habere possibilitatem, id est,ut ita dicam rat . ut a quo malo se liberari orat, nisi maxime de eor-ina missibile in , non debuit illa natura dici quae vitrore mortis huius unde non liberat niti gratia dei peeroiret a: medicum quaerere qui caci oculos sanaret in Iesum Christum dominum nostrii. Non viis de sub videndi possibilitate restitueret, quae fuerat amissa per stantia corporis quae boni est, sed de vitiis earnalibus. caecitatem quoniam caecus puto et velit videre, sed no unde non liberat homo sine gratia siluatoris,nee qua potest . si autem vult ct non potest, inest voluntas, sed do per mortem corporis discedita corpore, S hoc ut amisi a est possibilitas. Adhue videte quas moles eo. diceret Apostot' quod supra dixerat .video aliam lege R, Hr.i netur qui suam sententiam dicat, irrum nereii valeret. in membris in eis repugnatem legi mentis mea Seap- Mobiicit enim sibi quaestionem dicens. bed caro nobis tiuum me ducentem in lege peccati quae est in mem- secundum Apostolum contraria est,inquiens. Deinde bris meis. Ecce quod vitii, naturae humanae iii obedie n. respodet,-fieri potest, ut cuicunq; baptirato si ca- tia voluntatis infiixit. Orare ii natur. ut sanetur. ro contraria,cum secundum eundem Apostolii in ca tantum de naturae possibilitate prastinutur vulnerata ne non esse intelligatur lita enim ait, os autem in car- sauciata,vexata. perdita est, vera confessione non falsi ne non estis. Bene quod baptitatis dieit carne contra- deuntione op ' habet. Gratia ergo dei no qua i nstituariam esse no posse, quod utrum verum iit. post videbi- tur Ad qua restititatur, lucratur, qui ab isto sola clamamus . Nunc vero quia no potuit renitus se obliuisci e tur non esse necessaria, cuin tacetur. Qui ii omnino nivise Christianum, sed id licet tenuiter recordatus est,re- hil de gratia dei diceret, nee eam qua istione soluendaeessit a defensione naturae. ubi est ergo inseparabilitas sibi proponeret, ut a se de hac re uiuidiam remoueret possibilitatis 3 An forte nodum baptigati in natura ho- posset putari hoc quidem sentire, quod velita habet minum non sunt 3 Hic prorsus hic posset vigilare, & si sed non dixisse, quia non ubique omnia dicenda sunt laduertat potest. Qui fieri potest inquit ut cuicunq; ba- Proposuit de graiia quastionem, id res rodet quod ha-
ptitato sit caro contraria ergo no baptitatis potest ca- bebat in corde. definita quaestio est, non quam volebal ro esse cotraria. Exponat quemadmodum eum sit et ii mus, sed ubi quid sentiret dubitabam'. Deinde mi, c, in ipsis illa ab eo multum defensa natura certe vel in iis verbis Apostoli conatur ostedere, unde non est co- eis concedit esse vitiatam, si iam in baptitatis ille san- trouersia,quod caro ab illo ita saepe nominetur ut velit
eius ian' de stabulo egressus est, aut san' in sabulo est, intelligi non substantia sed opera earnis. Quid: hoe ad
quo eum curandum misericors Samaritanus aduexit. - rem vitia carnis contraria sunt voluntati hominis:no
Porro ii vel istis concedit carnem esse contrariam, diu natiara accusatur,sed vitiis medicus quaeritur. id est.
329쪽
in m. A quod interemat,quis fecit homini spiritum S: respon.
let sibi sine dubio deus. Et item interrogat, carne quis creauit tem p respondet,idem eredo deus. Interrogat tertio, Bon' est cui utruns ereavit deus respodet nulli dubium est. Aciliue interrogat, Et utruque quod bonus author creauit bonum est & ad hoc restondet costendum est. Deinde cocludit, Si igitur & spiritiis bo- caro bona,via bono authore codita, qui fieri potest, ut duo bona possint sibi esse eontraria Omitto dicere, quia tota huius ratiocinatio turbaretur, si quis ab eo quareret eius S itigiis quis fecit responderet enim sine dubio deus.Non ego multa interrogo,ipse cocludat, utrum aut ista possint dici bona, aut non appareat inter se esse cotraria Hie forte dicit qualitates uini istae substantiarum, non substantiae . ita est,ueris est,sed qualitates naturales, de ad dei creatura sine dubiofertinetes Substantiae quippe non per seipsas sedyersuas qualitates , sicut aqua & ignis direntur sibi esse contrariae.
Quid j ita sunt raro S spiritus 3 quod quidem non a
firmamus , sed ut ratiocinationem eius non necessaria illatione coelusam ostederemus, hoc diximus. Possunt enim S contraria non inuleem aduersari, sed ex alte B utro temeerari,S bona valetudinem reddere, sicut ineorpore liccitas ct humiditas, frigus S calor, quorum
omnium temperatione bona corporalis valetudo co-
sistit.Sed quod contraria est caro spiritui, ut no ea quae volumus Liciamus, vitium est no natura: gratia medicinalis qucratur,&eotrouersia finiatur .Duo quippe ista bona .a bono deo codita, quomodo cotra huius ratiocinationem in non baptietatis hominibus possum sibi esse contraria3 An de hoe eu dixisse poenitebit,quod anfectu aliquo fidei Christianae locutus est Cum enim dixit, mi fieri potest ut miraque iam baptitato sit caro
contraria significauit non baptietatis carnem posse esse contrariam.Nam cur addidit, iam baptietato: cum po set etiam hoc no addito dicere, fieri potest, ut cuicunque si caro cottaria .at s ad hoc probandu subiicere illam ratiocinationem suam, quia utrimque bonum est a bono conditum, de ideo no tot est inter se esse co-trarium3 Si ergo no battigati, quibus certe fatetur ca nem esse contrariam . tuis illum interrogationibus urgeant S dieat Quis iecit homini spiritum iste respondebit deus. Itemre illi, Carnem quis creauit respondet iste idem credo deus. Illi tertio, Bonus est qui utruns C creauit deus S iste nulli dubiu est. Atque illi unu quod
restat inquirant Et utrunque quod bonus author creauit, bonum est 3 iste fatebitur. Tune illi eum suo stadio
lupulabunt inferentes conclusonem eius S dicetes,Si igitur spirit' bonus' caro bona ut a bono aut hore co- Ita qui fieri potest, ut duo bona sbi possint esse coirhriai Hie forte ille rei pondebit, Date veniam, quia non debui dicere cuicunque baptietato carne non posse esse retrariam,vt hoc modo vobis no baptitatis contraria confiterer, sed sine ulla excutione dicere debui earne nulli esse eotrariam. Ecce quo se ipse copingit, ecce quq r loquitur qui no vult clamare cum Apostolo, Quis me liberabit cle corpore mortis huius Gratia dei per Iesum Christum dominum nostrum Sed cur,inquit,clamem iam baptitatus in Christo illi hoc clament qui nondutale beneficium perceperunt, quorum in se voces figurabat Apostolus si tamen vel hoc dicut Sed natur c ista defensio, nec illos hac voce exclamare permittit. Ne senim in baptitatis natura est, & in no bapti ratis nat ra non est. Aut si vel in illis vitiata esse conceditur, ut Tomus septimus.
bis de eorpore mortis huius ei R. Abueniatur in eo qd D sequitur Gratia dei per Iesum Christum dominum nostrum: nee latur iam tandem aliqua do humana mea
dico Christo indigere naturam. Quaero autem, ubi natura ista perdiderit libertatem qua tibi dari exoptat Aeum dicit. Q sis me liberabit de corpore mortis huius Non enim & ille substantiam carnis accusat, cum dicit
liberari se cupere de eorpore mortis huius, cum etiam eorporis sicut animae natura deo bono aut Lori tribue-da iit. Sed utique de vitiis corporis dicit. Nam de eorpore mors corporis separat, sed contracta ex illo vitia cohaeret quibus iusta prena debetur, quam etiam in inferno ille diues inuenit. Hine se non poterat utique libberare qui dicit, Quis me liberabit de corpore mortis huius bicunque autem istam perdiderit libertatem. certe iseparabilis est possibilitas illa naturae habet pos se per naturale subsidium habet velle per liberum arbi,
trium, cur maerit baptismatis sacramentum An propter commissa praeterita ut ea tantum ignoscantur quc
fieri infecta non possunt Dimitte hominem, clamet quod clamabat.Non enim tantum desiderat ut per indulgentiam sit depreteritis impunitus,sed etiam ut iit Ede caetero ad non pereandum seriis & validus. Condelectatur enim legi dei secundum interiorem hominem , videt autem aliam legem in membris suis repugnantem legi mentis suae. videt esse, non recolit fuisse. praesentibus urgetur, non praeterita reminiscitur. Nee
tantum repugnantem videt,veru metiam captiuantem
se in lege peccati,quae est in membris eius, no quae fuit. Hinc est quod clamat, infrelix homo, quis me liberabit
de corpore mortis huius Sinatur orare sinatur adiuro.rium medici potentissimi flagitare. Quid contradicitur quid obstrepitur 3 quid miser misericordiam Christi petere prohibetur. de hoc a Christianis 3 Nam de illi
eum Christo ambulabant, qui cacos lumen clamando impetere prohibebant,sed etiam inter tumultum contra
dicentium audit ille clamantem, unde huic responsum iest, Gratia dei per Iesum Christum dominu nostrum. I to si ab istis vel hoe impetramus, ut nodum baptietati implorent auxilium gratiae saluatoris, non est hoe
quidem parti aduersus illam falsam defensione tanqualibi se cientis naturae & potestatis liberi arbitrii. Ne menim sibi susscit qui dicit, insalix ego homo quis me liberabit: aut plena libertatem habere dicendus est qui pse adhue postulat liberari. Veruntamen etiam
videamus utrum illi qui bapti rati sunt faciat bona qui
volunt, nulla carnis ciaupismia repugnate. Sed quid hine dicamus, ipse comemorat,vbi cocludens hune locum ut diximus, inquit illud quo continetur: Caro co- thcupiscit aduersus spiritu:non de earnis substati a sed de operibus substantic sentire necesse est. Hoc de nos diei mus,no de carnis substatia ,sed de optrib dictum quae veniunt de earnali eocupi Aia, de peccato scilicet de
quo praecipit ut no regnet in nostro mortali corpore 'vi, a Cad obediendo des deriis eius. Nec attedit etiam ipse triciam baptitatis fuisse dictum,Caro eo piscit aduersum
spiritum,& spiritus aduersus carne, ut non ea quae vultis faciatis. Et ne ab ipsa pugna desides faceret S p haesententiam laxamentis peccandi dedisse videretur,adiundit: Quod si spiritu ducimini. no adhue estis sub lege.Sub lege est enim qui timore supplicii quod lex inibnatur,no amore iustitia se sentit abstinere ab opere eraeati,nodum liber nec alienus a volutate peccadi: in ipsa enim voluntate reus est, qua mallet si fieri posset non culu
330쪽
G Ergo si spiritu inquit ducimini non adhue estis sol, lege utaque lege quae timorem incutit non tribuit charibilema. s. tatem, quae charitas dei dii sui a est in eordibus nostris, non der legis literam sed per spiritum sanctum qui datus est nobis. Hae est lex libertatis non seruitutis, quia
charitatis vrique non timoris. De oua&Iacobus Apo-IA. D. LIstolus ait. Qui autem perspexerit in legem perfectam libertatis. Vnae .li ille non quidem iam lege dii terrebatur ut seruiis, sedeon delectabatur ei secudum interi rem homine. Videt tamen adhuc aliam legem in me
bris suis repugnantem legi mentis suae .lta , hie,si spiritu inquit. luci mini,non adhue estis sub lege. inquan- . tum quisq; spiritu ducitur, non est sub lege: quia inquatum codelectatur legi dei, no est sub legis timore: quia
cac LIIIm timor tormentum habet, non delectationem. Proin desii recte semimus sicut pro membris sanatis gratias agere ita pro sanandis orare debemus t absolutissimaeui nihil addi possit sanitate, i secta dei suavitate plena libertate periniamur. No enim abnuimus humana naturam posse esse sine peccato, aut ullo modo negare
nec de ista vita volo eo tendere. man quam enim nil Κta est ut sit. Facile itaque refellitur 'uod a quibusdam sibi dicit opponi , Diabolus nobis aduersatur. Prorsus huic obiectioni eadem verba respodemus, quae ipse re-I... . spodit,Resistamus illi Stasiet Resstite inquit beatus Apostol',diabolo,& fugiet a vobis. Vnde animaduer
tendum est quid positi nis nocere quos fugit, vel quam
virtutem habere intelligedus sit, qui solis praeli alere nore si sthibus potest. Haec & mea verba sunt verius enim
diei no potest. Sed hoc interest inter nos A istos, quod nos etiam eum diabolo resistimus, poscendum dei adiutorium non solum non negamus, verumetiam prae dieamus: isti autem tantam tribuunt potestatem volu tati ut pietati auferant orationem. Nam utique ut diabolo rei istamus ct fugiat a nobis, ideo precantes dici
Maiis. c. mus: Ne nos inferas in tentationem. ideo S admoniti sumus tanquam ab imperatore milites exhortant edicente, 'igilate & orate ne intretis in tentationem.
IIX. Quod vero contra eos disputat qui dicunt, Et quis nolit sine peccato esse, si hoe in hominis esset postum potestate Recte quidem disputat, hoc ipso eos cofiterii non esse impossibile,quia hoc vel multi vel omnes vini lunt sed hoc unde si possibile eo fiteatur,& pax est. Ip- sa est enim gratia dei per Iesum Christum dominu no
i strum, qua omnino iste nos orantes adiuuari ut no pe
i cemus, nusquam dicere voluit. inod si forte latenter sentit, ignoscat aliter suspicatibus. ipse enim hoe facit.
qui eum taniam de hae re patiatur inuidiam sentire id vult S confiteri non vult. Quid erat magnum ut hoel diceret, cum praesertim sibi hoc tanqua ex persona aduersariorum oppositum tractare & aperire susceperit cur illic solam natura defendere voluit, & quia homo ita ereatus est, ut no peccare posset, si peccare noluisset asseruit, ae per hoc quod ita creatus est eam possibilitatem ad gratiam dei pertinere definiuit qua possibilita te si noluet it peccare,no peccat,& noluerit aliquid di- cere de eo,quod ipsa natura gratia dei per Iesum Christum dominum nostru vel sanatur quia vitiata est, vel p. LX. quia sibi non sussicit adiuuatur Vtrum enim in hoc seculo fiterit vel sit vel possit esse aliquis ita iuste viues, ut nullum habeat omnino peccatum, potest esse aliqua quaestio inter veros pio : Christianos, posse tame es e
certe post hac vitam qui uis ambigit despit. Sed ego
hi non videatur aliter intellinendis quod scriptum est, Non iustificabitur in eonioechi tuo omnis vivens, & si i Iei qua similia, ut tamen pol sit ostendi vel hae testim
nia melius aliter intelligi posse vel perfectam plen incque iustitiam cui prorsus nihil addendum sit,& vel lirari fuisse in aliquo dum in isto corpore viveret,& hodie esse,& cras fi ituram, dum tamen longe plures sint, qui cum sbi usque ad vitinium vitae huius diem necessariuesse non dubitent, vi veraciter dieant. Dimitte nobis N ib. debita nostra, sicut & nos dimittimus debitoribus ni stris: spem suam tame in Christo atque in eius promit
sonibus veram, certam, firmam esse confidant, nullo
tamen modo nisi adiuuante gratia saluatoris Christi crucifixi edono spiritus eius, vel quoslibet ad plenissimam persectionem, vel quenquam ad qualemcunque profectum verae pix, iustitiae peruenire qui negau rit, nescio utrum recte possit in qualiumcunque Christianorum numero deputari. Ac per hoe ct ea tra Te istimonia filiae non quidem de fres pluris canoni eis, sed de quibusda catholicorum tractatorum opusculis po- raci,suit, volens occurrere iis qui eum solum dicerent ista
defendere ita sunt media, ut neque cotra nostram sen- Lientiam sint,neque contra ipsius. In quibus etiam nonnihil de libris meis interponere voluit, me quoque aliquem deputans, qui eum illis commemorati dignis viderer unde ingratus esse non debeo, ct familiarior affectu nolo ut erret . qui hunc mihi detulit honorem Prima enim quae posuit, quia nomen eius qui ea dixi non ibi legi siue quia ille non scripsit, siue quia code quem mitistis, id aliqua sorte men state non lubuit lyertractare quid opus estZ Maxime quoniam me in hii iusmodi quorumlibet hominum scriptis liberum, quia
solis canonicis debeo sine ulla tectitatione cosensum: nonihil mouet quod de illius scriptis cuius nomen noibi inueni, ille diosuit. Oportuit inagistrum doctorem que virtutum homini simillimum fieri, ut vincendo peccatum doceat hominem vincere posse peccatum. o modo enim dictum sit,author huius sententi; viderit . qualiter possit exponere. dum tamen nos mini me dubitemus peccatum Christum in se non habuisse QD, a. s. quod vinceret,qui natus est in similitudine carnis peracati, non in carne peccati. Aliud eiusdem ita posuit, Et iterum ut desideriis carnis edomitis, doceret non ne- Meessitatis esse peccare, sed propriae voluntatis. Ego de sideria earni si non illicitarum cupiscentiarum hiedicvtur accipio sicuti est fames sitis refectio laicitudianis. Sit quid huiusnu,di est. Per hae enim quidam qua uis ea sint in culpabilia. in culpas decidunt: quod ab it
lo saluatore abluit, etiam si haec in eo fuisse propter ii militudinem carnis peccati, Euangelio teste viaeam'. Beatus vero Hilarius cuius verba haec posuit, Non cap. IX Uenim nisi spiritu perfecti & i mortalitate mutati, quod solis mundis corde dispositum est .hoc quod in deo est immortale cernemus , quid dixerit contra id quod di cimus, vel quid istum adiuuet vere nescio, nisi quia posse eis hominem mundo corde testatus est. Quod
quis negat 3 Sed gratia dei per telum Christum do, ni
num nostrum non sola arbitrii libertate. Item quod eum dixisse commemorat, Mas lol, literas legerat, ut abstineret se ab omni re maligna ,quia deum sola mente vitiis non admixta venerabatur, deum autem colere
iustitiae proprium Oiscium est. Quid fecisset Iob dixit
no quod in hoc seculo perfecisset .aut i ne gratia situ toris, que etiam prophetauit, vel fecisset vel perfecisset